ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε , Κεχαριτωμένη ΜΑΡΙΑ , ὁ Κύριος , μετά Σοῦ · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου · ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν ..
ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΜΗΤΕΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΠΑΝΑΓΙΑ ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝΤΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ CΟΙ , ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! --- ὙΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, σῶσον ἡμᾶς, τήν ἐκκλησίαν σου, τήν ποίμνην σου, τούς μοναχούς σου, τό ὄρος σου,τά ἔθνη σου, τήν νεολαίαν σου, τόν λαόν, καί χώραν ταύτην καί τόν κόσμον σου ἅπαντα. Ἀμήν ---Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, νά εἶναι :βοηθός, ὁδηγός, ἰατρός, συνεργός, ἀρωγός, ἀγωγός, φωτισμός,στηριγμός, ὁπλισμός, στολισμός,πλουτισμός, χορηγός, κάθε θεϊκῆς ἀγαθότητος στήν ζωήν σας.

Πέμπτη 23 Απριλίου 2020

Α΄ ὝΜΝΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ, ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ. ..........ἦχος γ΄


Α΄  ΜΝΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ, ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ. ..........χος γ΄

ΔΕΣΠΟΙΝΑ Παντευλόγητε, πέραγνε ΠΑΡΘΕΝΕ 
παράδεισε πανθαύμαστε, κπε έσφραγισμένε
Σέ δυσωπ Πανάχραντε, χαρίτωσον τόν νον μου, 
κατεύθυνον τάς σκέψεις μου, φώτισον τήν ψυχήν μου·
Κόρη μέ ποίησον γνόν, προν, σεμνόν, νδρεον, 
σύχιον κα κόσμιον, εθύν σιον, θεον· 
πιεικ, μακρόθυμον, τν ρετν δοχεον, 
μεμπτον, νεπίληπτον, τν γαθν ταμεον· 
δός μοι σοφίαν, σύνεσιν καί μετριοφροσύνην, 
φρόνησιν καί πλότητα, καί ταπεινοφροσύνην· 
δός μοι νηφαλιότητα, μμα πεφωτισμένον, 
διάνοιαν λόφωτον, πνεμα έξηγνισμένον· 
Χαρε , Νύμφη νύμφευτε

πέλασον τήν οησιν, τήν περηφανίαν, 
τόν τφον, τήν φυσίωσιν καί τήν λαζονείαν· 
τήν βριν, τό γέρωχον, τήν ψηλοφροσύνην, 
γλσσαν μεγαλορήμονα, σχυρογνωμοσύνη·
τήν στασίαν τήν φρικτήν, τήν περιττολογίαν, 
τήν πονηρίαν τήν πολλήν, καί τήν ασχρολογίαν.

Χαρε Νύμφη νύμφευτε......

Χάρισαι μοι Παναχραντε, τήν θικήν νδρείαν, 
τό θάρρος, τήν εστάθειαν, δός μοι τήν καρτερίαν·
δός μοι τήν αταπάρνησιν, τήν φιλαργυρίαν, 
ζλον μετ᾿  πιγνώσεως, καί μνησικακίαν· 
δς μοι κεραιότητα, εγένειαν καρδίας, 
πνεμα εθές , ερηνικόν, καί πνεμα ληθείας· 
φυγάδευσον Πανάχραντε, τά πάθη τς καρδίας, 
τά πολυώνυμα γνή, τς θικς δειλίας· 
τήν νανδρείαν τήν ασχράν, τό θράσος , τήν δειλίαν, 
τήν τολμίαν τήν δεινήν, καί τήν πελπισίαν· 
ρον μοι Κόρη τόν τόν θυμόν, καί πσαν ραθυμίαν, 
τήν θυμίαν , τήν ργήν, ς καί τήν όκνηρίαν· 
τόν φθόνον, τήν μπάθειαν, τό μσος, τήν κακίαν, 
τήν μνιν, τήν κδίκησιν, καί τήν μνησικακίαν· 
τήν ριδαν τήν εύτελν, καί τήν πολυλογίαν, 
τν γλωσσαλγίαν τήν δεινήν, καί τήν βωμολοχίαν · 
δός μοι Παρθένε ασθησιν, δός μοι εαισθησίαν, 
δός μοι συναίσθησιν πολλήν, καί εύσυνειδησίαν· 
δός μοι Παρθένε τήν χαράν, Πνεύματος το γίου,
δός μοι ερήνην τ ψυχ, ερήνην το Κυρίου· 
δός μοι γάπην , ρωτα θεον ξηγνισμένον, 
πολύν θερμόν, καί καθαρόν, καί ξηγιασμένον· 
δός πίστιν ζσαν, νεργόν, θερμήν , γνήν , γίαν, 
λπίδα διάσειστον, βεβαίαν, καί σίαν.

Χαρε, Νύμφη, νύμφευτε.......

ρον π᾿ μο, Παρθένε, τόν κλοιόν, τς μαρτίας, τόν τν πιθυμιν μου, καί λοιπν νομιν μου· 
τήν δεινήν προσεξαν, καί τήν πολυπραγμοσύνην, 
τήν κακήν περιεργίαν, καί τήν κομπορρημοσύνην· 
τήν μέλειαν, τήν μέθην, τήν νελεημοσύνην, 
τάς κακάς πιθυμίας, τήν δεινήν κολασίαν, 
τήν σπατάλην , τήν σκοτίαν, τήν πολλήν ναισθησίαν·
ρον τήν ετραπελίαν, τήν τρυφήν τήν σωτίαν, 
γέλωτας τς σελγείας, καί τήν πσαν κακουργίαν·
σωφροσύνην, δός μοι Κόρη, δός γκράτειαν, νηστείαν, 
προσοχήν καί γρυπνίαν, καί πακοήν τελείαν· 
δός μοι προσοχήν ν πσι, καί διάκρισιν ξείαν, 
σιωπήν καί εκοσμίαν, καί πομονήν σίαν· 
πιμέλειαν παράσχου, Δέσποινα πρός ργασίαν, 
πρός τελείωσιν καί ζλον, ρετν πρός γυμνασίαν· 
τήν ψυχήν μου , τήν καρδίαν , καί  τόν νον μου Π Α Ν Α Γ Ι Α, 
τήρει ν γιωσύν, φύλαττε, ν παρθενί....

Δόξα σοι Μτερ το θεο
δόξα σοι ΠΑΝΑΓΙΑ, 
εχαριστοντες, 
προσκυνομεν Σε, 
ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ.....

....................................
.......................................
.............................................


Β΄  ΜΝΟς ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ,... ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ....

ΔΕΣΠΟΙΝΑ μου ΘΕΟΤΟΚΕ , 
λπίς μου, σχύς μου, τό γαλλίαμά μου· 
το κόσμου σωτηρία, τν ναθλούντων, μόνη τοιμος πικοιρία·
σέ Παρθένε κετεύω, καί θερμς πικαλομαι, 
τήν σήν χάριν μοι παράσχου, λοψύχως ξαιτομαι· 
λεων μοι τόν  Θεόν μου, προσπαθ νά ποκτήσω, 
καί σκήσεσι, καί πόνοις, ατ νά εαρεστήσω· 
λλά, σο κοπιάζω, γωνίζομαι, στενάζω, 
τόσον ν τ  μαρτί, τ φρικτ λαζονεί
ν τ φθόν, ν τ μίσει, τ ργ καί τ κακί
νευρίσκω τι κεμαι, καί ς δέσμιος κρατομαι· 
πάντα πόνον καταβάλλω, πσαν τήν προσπάθειάν μου, 
πως Κόρη κατορθώσω, πί τέλους, ν᾿  ποκτήσω, 
κ τν ρετν καμμίαν, τήν γάπην τήν φιλίαν, 
τς ψυχς μου τήν γαλήνην, τς καρδίας τήν ερήνη, 
τήν πρός τόν θεόν λατρείαν, νθερμον, γνήν , γίαν, 
φοσίωσιν τελείαν, καί γάπην παξίαν· 
τήν λπίδα τήν βεβαίαν, καί τήν πίστην τήν δραίαν· 
α δυνάμεις τονοσιν, καί οδόλως νεργοσιν, 
πρός τήν τελειότητα μου, πρός τήν γιότηταν μου· 
οδα ς οδέν νύω, νευ θείας βοηθείας, 
οδα τι καταλύω, νευ θείας συνεργίας· 
διά τοτο σοι προσπίπτω, καί θερμς παρακαλω Σε, 
τόν Δεσπότην καί Θεόν μου, τόν σοφόν δημιουργόν μου, 
λεων πέργασαί μοι, εμεν δέ ποίησον με, 
πως κοινωνόν με δείξ, τς γίας χάριτος του, 
καί καλς μέ νισχύση, διά τς δυνάμεως του· 
πως Κόρη ξαγνίση, τήν ψυχήν καί τήν καρδίαν, 
καί δωρήσηταί μοι χάριν, σύνεσίν τε καί σοφίαν, 
πλημμυρίση τήν καρδίαν, θείας καί σφοδρς γάπης, 
καί παρσχ μοι λπίδα, κλινν τε καί βεβαίαν, 
σταθεράν μοι δ δέ πίστιν, ζσαν νεργόν , δραίαν· 
δαψιλεύση μοι ερήνην, καί χαράν καί εφροσύνην, 
καί παράσχ μοι ερήνην, τήν Θεόσδοτον κείνην · 
τατα πάντα σας πρεσβείαις, δύναμαι, ΠΑΝΑΓΙΑ, 
 Σός δολος ν' ποκτήσω, ες θεόν δέ νά πλουτήσω, καί ατ εαρεστήσω, καί τ θεί εδοκί, πρός τάς τρίβους τάς εθείας, 
τάς δούς τς σωτηρίας, τάς μώμους καί γίας, 
προσκόπτως νά βαδίσω, καί τ το Θεο δυνάμει, 
καί τ θεί βοηθεί, δύναμαι νά κατισχύσω, 
ν τ πάλ το γνος, κατά το πατενος, 
το σκοτίου το αἰῶνος· 
δύναμαι δέ νά νικήσω, έν τ δρόμ έν  σταδί
ς στερρός Χριστο πλίτης, φέρων θείαν πανοπλίαν, 
τήν τν θείων χαρισμάτων, τρωτος νά διαμείνω, 
καί , πάρχων στεφανίτης, πρός τόν Κύριον μου δράμω, 
τόν δοτρα τν χαρίτων, καί τς θείας πολαύσω, 
ψεως ποθεινοτάτης, καί κούσω το Κυρίου, 
τς φωνς τς γλυκιτάτης, 
δερε εσελθε, δολε, στήν χαράν τήν το Κυρίου................

 πολυτίκιον το γίου .... χος α΄...Το λίθου  σφραγισθέντος .....

Συληβρίας τόν γόνον καί Αγίνης τόν φορον, 
τόν σχάτοις τος χρόνοις, ρετς φίλον γνήσιον, 
ΝΕΚΤΑΡΙΟΝ τιμήσωμεν πιστοί, 
ς νθεον θεράποντα Χριστο· 
ναβλύζει γάρ άσεις παντοδαπάς, τος ελαβς κραυγάζουσι·
δόξα τ σέ δοξάσαντι Χριστ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *