ΘΕΟΤΟΚίΑ ...ἐν μηνί Φεβουαρίῳ

 

                                                  

 

                                             ☦

 

                          ΜΡ                               ΘΥ   

 

                                              ☦

 

 

 ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Φεβρουαρίῳ .

 

 

   Ἔνα τριπάριο , ἑσπέριο , εἰς τόν μεγάλον ἑσπερινόν τῶν Χριστουγέννων , λέγει :....

...Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ , ὅτι ὤφθης ἐπί γῆς ὡς ἄνθρωπος δι ᾿ ἡμᾶς · ἕκαστον γάρ τῶν ὑπό σοῦ γενομένων κτισμάτων , τήν εὐχαριστίαν σοι προσάγει ·  οἱ Ἄγγελοι τόν ὕμνον · οἱ οὐρανοί τόν ἀστέρα · οἱ Μάγοι τά δῶρα · οἱ ποιμένες τό θαῦμα · ἡ γῆ τό σπήλαιον · ἡ ἔρημος τήν φάτνην · ἡμεῖς δέ , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ .....

  

ΠΑΝΑΓΙΑ !!!! 

 

τό κρῖνον ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν , καί εἰς τήν κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος · 

ἐγκαινιάζει  τό μεγάλο κεφάλαιο τῆς σωτηρίας μας  , προεξάρχουσα εἰς τό σχέδιον τῆς οἰκονομίας τοῦ θεοῦ , διά τήν ἀνάκλησιν καί ἀνακαίνισιν , τοῦ γένους  ἡμῶν .

 

   Ἔγινε ἡ κλίμαξ δι ᾿ ἧς κατέβη ὁ Θεός , ..

ἀλλά καί ἡ γέφυρα ἡ μετάγουσα τούς ἐκ γῆς πρός οὐρανόν ...

 

    Ἀνά τούς αἰῶνας , ἀναρίθμητοι ὑμνογράφοι , ὑμνωδοί , ἔχουν ἐκθέσει τόν ἐσωτερικό τους πλοῦτον πνευματικόν καί ἀγάπη πρός τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ  καί μᾶς κληροδότησαν τά ὑπέροχα τροπάρια τά ΘΕΟΤΟΚίΑ ,φανερώνοντας συγχρόνως , τήν θέσην τῆς Ἐκκλησίας μας , τήν θεολογία, τό δόγμα, καί τήν ὀρθόδοξον  λατρείαν , τιμήν , προσκύνησιν πάντων ἡμῶν πρός τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ .

 

   Καί ὁ μῆνας Φεβρουάριος , ἔχων καί τήν ἑορτήν τῆς Ὑπαπαντῆς  τοῦ Κυρίου , μᾶς εὐλογεῖ διά τῶν ΘΕΟΤΟΚίΩΝ , καί συγκαλεῖ πρός ..... Ξενία ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΝ καί ἀθανάτου Τραπέζης , δῦτε ἀπολαύσωμεν ......                     

στοιχειούμενοι ὡς καί ἐν τῆ προτέρᾳ ἐργασίᾳ τοῦ μηνός Ἰανουαρίου ,  χωριζόμενα , κατά ἦχον  ἐν τάξει , 

εἰς : .....

 

ἑσπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄ὠδῆς ,

 κανόνων ὄρθρου , - ἐξαποστειλαρίων ,  - αἴνων καί ἀποστίχων , 

δεὀμενοι τῶν ὑμνογράφων , ὅπως εὐλογήσουν τήν ...εἴσοδον μας εἰς τό πνευματικό των μενοῦ , ἐργασία , καί ...πνευματική Τράπεζαν ,  μέ τήν ὑπενθύμισιν , περί τῶν περί ἑορτῆς τροπαρίων , μή ἀναγραφομένων εἰς τήν παροῦσαν  ἐργασίαν καί συλλογήν ΘΕΟΤΟΚίΩΝ ,ἀλλά συγκεντρωμένων εἰς ἄλλην ἐργασίαν περί τῶν ΘΕΟΤΟΚίΩΝ , ὅλων τῶν ἑορτῶν τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ μας .

 

   Εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............Ἑσπερίων , ἀποστίχων , αἴνων  , ἀποστίχων αἴνων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

                         Πανευφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

   Νοσοῦντα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ δεινῶς  τήν ψυχήν μου πάθεσιν πονηροτάτοις θεράπευσον , ἡ τόν ἀκέστορα καί Σωτῆρα πάντων , τόν Χριστόν κυήσασα , τόν πᾶσαν ἀσθενείαν ἰώμενον , τόν τραυματίσαντα διαβόλου τήν κακόνοιαν , καί θανάτου ἡμᾶς ἀπαλλάξαντα .
   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐλπίς , τῶν πιστῶν καί στήριγμα , καταφυγή καί βοήθεια , Σέ ἱκετεύομεν · ἐκ παντός κινδύνου τούς δούλουε Σου φύλαττε , τούς πίστει προσκυνοῦντας τόν τόκον Σου , αὐτῷ πρεσβεύουσα , δωρηθῆναι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν , τήν εἰρήνην καί τό μέγα ἔλεος

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ Μωσῆς , τό ἐν Σοί μυστήριον , προφητικοῖς εἶδεν ὄμμασι · Βάτον μή φλέγεσθαι , καί περ καιομένην · πῦρ γάρ τῆς θεότητος , τήν Μήτραν Σου οὐκ ΑΓΝΗ οὐ κατέφλεξεν · διό αἰτοῦμεν Σε , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , τήν εἰρήνην τῷ κόσμῳ Σου δώρησαι .

   Πηγήν Σε γινώσκομεν ζωῆς ἀϊδίου ΔΕΣΠΟΙΝΑ · τήν ξηρανθεῖσαν οὖν πάθεσι , ψυχήν μου ζώωσον , ἐν τῇ χάριτί Σου , καί πηγάζειν νάματα , σωτήρια ἀεί παρασκεύασον · καί νῦν μοι στάλαξον , τῇ πρεσβείᾳ Σου τήν ἄφεσιν , τῶν πταισμάτων καί κάθαρον δέομαι . 

 

                            Τοῦ λίθρου σφραγισθέντος 

 

   Τάς χεῖρας Σου τάς θείας αἷς τόν Κτίστην ἐβάστασας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ σαρκωθέντα χρηστότητι , προτείνασα δυσώπησον αὐτόν , λυτρώσασθαι ἡμᾶς ἐκ πειρασμῶν , καί παθῶν καί τῶν κινδύνων , τούς εὐφημοῦντας Σε πόθῳ καί βοῶντας Σοι · δόξα τῷ ἐνοικήσαντι ἐν Σοί · δόξα τῷ προελθόντι ἐκ Σοῦ , δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς διά τοῦ τόκου Σου .

 

                            Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

   Γνώμῃ σαθρᾶ ὁλισθήσας , γυμνός κατάκειμαι , καί πρός τήν Σήν ΠΑΡΘΕΝΕ ,  καταφεύγω γαλήνην , ἐκ ζάλης ἐναντίας καί πειραμῶν , πολυτρόπων μέ λύτρωσαι , ἵνα ἱμνῶ Σου τήν χάριν θεοπρεπῶς , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Δεδοξασμένη ὑπάρχεις ἐν γενεαῖς γενεῶν , ΠΑΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΚΟΡΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , τοῦ κόσμου προστασία τεκοῦσα σαρκί τόν Υἱόν τοῦ ἀνάρχου Πατρός , καί συναίδιον Πνεύματι ἀληθῶς , ὅν ἱκέτευε σωθῆναι ἡμᾶς .

   Ἐπί τήν Σήν εὐσπλαγχνίαν προστρέχω πάντοτε · ἐπί τούς Σούς προστρέχω οἰκτιρμούς καθ ᾿ ἑκάστην , ὑμνῶν καί εὐλογῶν Σε καί τήν πολλήν , ἀνοχήν ἐκπληττόμενος , τοῦ Σοῦ Υἱοῦ ἐπί πάσι μου τοῖς κακοῖς , ἥν ἐνδείκνυται ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Μεταβολή μοι τοῦ βίου , ΠΑΡΘΕΝΕ δώρησαι , ἀπό τῶν ἐμπαθῶν με μεταφέρουσα τρόπων , πρός θείας ἀπαθείας νεῦσιν ὁμοῦ , καί οἰκείωσιν ἄῤῥητον , πένθος χαρμόσυνον βρύων μου τήν ψυχήν , ἀενάως μοι παρέχουσα

   Παραπτωμάτων πελάγει κλυδωνυζόμενος , τῷ γαληνῷ λιμένι , τῆς ἀχράντου πρεσβείας , τῆς Σῆς ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , προσπεφευγώς ἀνακράζω Σοι · σῶσον με , τήν κραταιάν Σου ὀρέξασα δεξιάν , τῷ ἱκέτῃ Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Ῥἀβδῳ τῆς Σῆς προστασίας ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τά θηριώδη πάθη τῆς ἀθλίας ψυχῆς μου , ἀπέλασον , ἐντεῦθεν εἰρηνικῶς , πρός ζωήν με ἰθύνουσα , καί τῇ ἁγίᾳ με ποίμνῃ τῶν λογικῶν Σοῦ προβάτων συναρίθμησον .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   Ἀσπόρως τόν Χριστόν , ἀπεκύησας Μόνη · τό θαῦμα ὑπέρ νοῦν , πῶς ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ  , διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε προσκυνοῦντες δοξάζομεν , Σύ γάρ ἔτεκες τόν Βασιλέα τῆς δόξης · ὅν δυσώπησον , τοῦ εἰρηνεῦσαι τόν κόσμον , καί σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Κυβέρνησον ΑΓΝΗ , τήν ἀθλίαν ψυχήν μου , καί οἴκτειρον αὐτήν ὑπό πλήθους πταισμάτων , βυθῷ ὀλισθαίνουσαν ἀπωλείας ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί ἐν ᾣραᾳ με τῇ φοβερᾷ τοῦ θανάτου , ἐλευθέρωσον κατηγορούντων  δαιμόνων καί πάσης κολάσεως .

  ΜΑΡΙΑ τό σεπτόν τοῦ Δεσπότου Δοχεῖον , ἀνάστησον ἡμᾶς πεπτωκότας εἰς βάθη, δεινῆς ἀπογνώσεως , καί πταισμάτων καί θλίψεων , Σύ γάρ πέφυκας , ἁμαρτωλῶν σωτηρία , καί βοήθεια , καί κραταιά προστασία , καί σώζεις τούς δούλους Σου .

   Μητέρα Σε Θεοῦ ἐπιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἀληθῶς καί μετά τόκον φανεῖσαν , οἱ πόθῳ καταφεύγοντες πρός τήν Σήν ἀγαθότητα · Σέ γάρ ἔχομεν ἁμαρτωλοί προστασίαν , Σέ κεκτήμεθα ἐν πειρασμοῖς σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ .

    Ὁδήγησον ἡμᾶς  , ἐν ὁδῷ μετανοίας , ἐκκλίνοντας ἀεί πρός κακῶν ἀνοδίας , καί τόν ὑπεράγαθον παροργίζοντας Κύριον , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ , καταφύγιον ἀπεγνωσμένων ἀνθρώπων , Θεοῦ ἐνδιαίτημα .

   Τόν πάντων ποιητήν , καί Θεόν Σου καί Κτίστην , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ , διά Πνεύματος Ἁγίου , ἐν Μήτρᾳ Σου ἐχώρησας , καί φθορᾶς δίχα τέτοκας , ὅν δοξάζοντες, Σέ ἀνυμνοῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ , ὡς Παλάτιον τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης , καί κόσμου ἀντίλυτρον . 

 

..........................................ἦχος β '...........................................

 

    Ἀδιόδευτε Πύλη μυστικῶς ἐσφραγισμένη , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , δέξαι τάς δεήσεις ἡμῶν , καί προσάγαγε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , ἵνα σώση διά Σοῦ τάς ψυχάς ημῶν 

    Σέ μεγαλύνομεν ΘΟΤΟΚΕ βοῶντες , χαῖρε ἡ Πύλη ἡ κεκλεισμένη , δι ᾿ ἧς ἠνοίγη ἀνθρώποις παράδεισος .

   Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου , εἰς Σέ ἀνατίθημι , ΜΗΤΕΡ τοῦ Θεοῦ , φύλαττε ἡμᾶς ὑπό τήν σκέπην Σου .

   Χαῖρε η ἐλπίς ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , χαῖρε , ἡ δι ᾿ Ἀγγέλου δεξαμένη τό χαῖρε , χαῖρε ἡ τεκοῦσα Πατρός ἀπαύγασμα , Εὐλογημένη χαῖρε ΣΕΜΝΗ , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · Σέ δοξάζει πᾶσα ἡ κτίσις τήν Μητέραν τοῦ φωτός .  

  

                              Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

 

   Δέξαι τήν ἱκέσιον ᾠδήν τῶν Σῶν ἱκετῶν ΘΕΟΤΟΚΕ , ἥν Σοι προσάγομεν , ΔΕΣΠΟΙΝΑ διάσωσον , ἀπορρουμένους ἡμᾶς , καί κινδύνων ἐξάγαγε , τήν ποίμνην Σου ταύτην , πίστει Σοι προσπίπτουσαν ἐν τῷ Σεπτῷ Σου Ναῷ , Σύ γάρ τόν Σωτῆρα τκοῦσα , ἔχεις παῤῥησίαν ὡς Μήτηρ , ἐκτενῶς πρεσβεύειν τοῦ σωθῆναι ἡμᾶς . 

   Μόνη τόν ἀχώρητον Θεόν  ἀστενοχωρήτως ἐν Μήτρᾳ ἐκυοφόρησας , ἄνθρωπον γενόμενον δι ᾿ ἀγαθότητα , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · διό δυσωπῶ Σε , τῶν στενοχωρούτων με κακῶν ἀπάλλαξον · ὅπως τήν στενήν εὐθυπόρως τρίβον διοδεύσας πρός πλάτος φθάσω , τῆς ἐκεῖ μακαριότητος .

   Νέον οὐρανόν καινοφανῆ οἱ τοῦ οὐρανίου αὐτόπται , Σέ καθορῶντες Θεοῦ , δόξαν διηγοῦντι Σοι , οὐρανομήκη πρός γῆν , καί χειρῶν αὐτοῦ ποίησιν , ἀγγέλουσι κόσμῳ , ἔχοντες στερέωμα τοῦ σαρκωθέντος ἐκ Σοῦ , φθόγγος γάρ ὁ τούτων ἐξῆλθε , μέχρι γῆς περάτων ΠΑΡΘΕΝΕ , τόκον κηρυττόντων Σόν τοῖς ἔθνεσι .

   Νεῦσον ταῖς δεήσεσι ΑΓΝΗ , τῶν Σῶν ἱκετῶν καί παράσχου , πηγάς δακρύων ἡμῖν , ἵνα ἀποπλήνωμεν τῶν ἐγκλημάτων ἡμῶν , τάς κηλῖδας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί σβέσωμεν φλόγα , τοῦ διαιονίζοντος καί πικροτάτου πυρός , Σύ γάρ τῶν ἐξ ᾿ ὅλης καρδίας , Σέ τήν τοῦ Δεσπότου Μτέρα , ἐπικαλουμένων τάς δεήσεις πληροῖς .

   Πάντων θλιβομένων ἡ χαρά καί ἀδικουμένων προστάτις καί πενομένων τροφή , ξένων τε παράκλησις χειμαζομένων λιμήν , ἀσθενούντων ἐπίσκεψις καταπονουμένων , σκέπη καί ἀντίληψις καί βακτηρία τυφλῶν , Μήτηρ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , Σύ ὑπάρχεις ΑΧΡΑΝΤΕ σπεῦσον , δυσωποῦμεν ῥύσασθαι τούς δούλους Σου . 

   Σκέπη καί ἀντίληψις ἡμῶν  τῶν ΧριστιανῶνΣύ ὑπάρχεις , καί προσφυγή κραταιά , Μήτηρ τοῦ Θεοῦ ημῶν · ἀλλά καί νῦν ὡς ἀεί , τῇ ἀγρύπνῳ δεήσει Σου , μή παύσῃ πρεσβεύειν , σώζεσθαι τούς δούλους Σου ἐκ περιστάσεως , πάσης · Σέ γάρ ἔχομεν Σκέπην , θείαν μετά Θεόν πάντες , οἱ Χριστιανοί καταφύγιον .

   Σύ εἶ  τῶν Ἀγγέλων ἡ  χαρά , Σύ εἶ τῶν ἀνθρώπων ἡ δόξα , καί τῶν πιστῶν ἡ ἐλπίς , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί προστασία ἡμῶν , καί πρό Σέ καταφεύγοντες , ἐν πίστει βοῶμεν · ὅπως ταῖς πρεσβείαις Σου , ἐκ τῶν βελῶν τοῦ ἐχθροῦ , λύπης ψυχοφθόρου καί πάσης θλίψεως  ῥυσθείημεν πάντες , οἱ ἀνευφημοῦντες Σε ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

   Φόβος πολυτρόπων πειρασμῶν , καί τῶν ἀναγκῶν καταιγίδες νῦν με χειμάζουσι · καί βυθός καλύπτει με , τῆς ἀπογνώσεως · ὁ χειμών τῶν πταισμάτων μου , δεινῶς με ταράττει , πρόφθασον καί λύτρωσαι  κλυδωνιζόμενον , Μόνη τῶν πιστῶν ἡ γαλήνη , καί πρός τόν λιμένα τῆς ἄνω , θείας κληρουχίας με είσάγαγε .

   Χαῖρε , ἡλιόμορφος Ἀστήρ , χαῖρε ἡ αἰτία πάντων καλῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χαῖρε ἡ χωρήσασα Θεόν ἀχώρητον , ἡ τόν στάχυν βλαστήσασα τῆς ἀθανασίας , χαῖρε θεῖον ὄχημα , Πύλη ἡ πάμφωτος , χαῖρε , ἡ ἀρᾶς ἀναιρέτις , τῆς προγονικῆς ἡμῶν ΚΟΡΗ , ἀγαθῶν  χαῖρε ἡ πρόξενος ὑπάρξασα .

 

                                   Οἶκος τοῦ Εφραθᾶ 

 

   Ἄνω Σε οἱ χοροί , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὑμνοῦσι σύν τοῖς κάτω , δοξάζοντες ἀπαύστως , τόν τόκον Σου τόν ἄχραντον .

   ΜΗΤΕΡΑ Σε Θεοῦ Θεόν δέ τόν Υἱόν Σου , ὁ μέγας Θεολόγος ἐδίδαξε πιστεύειν , ΜΑΡΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Πάγχρυσε κιβωτέ , καί Στάμνε Μανναδόχε , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν Σόν Υἱόν δυσώπει , τοῦ σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Χαῖρε ἡ τήν χαράν τοῦ κόσμου δεξαμένην , Χριστόν τόν ζωοδότην , καί παύσασα τήν λύπην ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς προμήτορος .

 

            

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θαῦμα μέγιστον πῶς ἐν ἀγκάλαις , Σύ ἐβάστασας ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τόν ἐν δρακί αὐτοῦ τά πάντα  συνέχοντα · καί ἐκ μαζῶν Σου ἐξέθρεψας γἀλακτι , τόν τροφοδότην καί πλάστην τῆς κτίσεως · ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΓΝΕ , αὐτόν ἐκτενῶς ἱκέτευε , δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος .

   Θείας φύσεως οὐκ ἐχωρίσθη , σάρξ γενόμενος ἐν τῇ γαστρί Σου , ἀλλά Θεός ἐνανθρωπήσας μεμένηκεν · ὁ μετά τόκον Μητέραν ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε , ὡς πρό τοῦ τόκου φυλάξας ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , μόνος Κύριος , αὐτόν ἐκτενῶς ἱκέτευε , δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος .  

   Θεία γέγονας σκηνή τοῦ Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τῇ καθαρότητι , Ἀγγέλους ὑπεράσασα · τόν ὑπέρ πάντας ἐμέ γοῦν γενόμενον , ῥερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν , ἀποκάθαρον πρεσβειῶν Σου ἐνθέοις νάμασι , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ , το μέγα ἔλεος .

 

                                Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ Σου 

 

   Μεγάλης διά Σοῦ εὐεργεσίας ἌΧΡΑΝΤΕ , τυχόντες σύν προφήταις , γεραίρομεν τόν τόκον Σου , τόν καί καταξιώσαντα , ἐκ Μήτρας Σου τεχθῆναι , δι ᾿ ἄκραν εὐσπλαγχνίαν , καί ἀναπλάσαντα τό γένος τῶν ἀθρώπων .

 

                                        Τήν ὡραιότητα 

 

   Ἀκατανόητον  καί ἀκατάληπτον , πάρχει ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ΘΕΟΧΑΡΟΙΤΩΤΕ , τό πεπραγμένον ἐπί Σοί , φρικτόν ὄντως μυστήριον , τόν γάρ ἀπερίληπτον , συλλαβοῦσα ἐκύησας , σάρκα περιθέμενον ἐξ Ἀχράντων Αιμάτων Σου · ὄν πάντοτε ἀεί ὡς Υἱόν  Σου δυσώπει , τοῦ σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

    Τήν Ἀπειρόγαμον  ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑΝ , τήν τόν ἀχώρητον γαστρί χωρήσασαν , καί τόν τροφέα τοῦ παντός , γάλακτι θρεψαμένη , Μόνην ἐξισχύσασαν τῆς κατάρας λυτρώσασθαι , γένος τό ἀνθρώπινον , τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , ὕμνοις τιμῶντες μεγαλύνομεν , βοῶντες · χαῖρε ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ. 

 

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

 

   Ἐκ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , ἵνα Σέ δοξάζομεν τήν ἐλπίδαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν . 

   Νεῦσον παρακλήσεσι , Σῶν ἱκετῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , παύουσα δεινῶν ἡμῶν ἐπαναστάσεις , πάσης θλίψεως ἡμᾶς ἀπαλλάττουσα , Σέ γάρ μόνην ἀσφαλῆ καί βεβαίαν ἄγκυραν ἔχομεν , καί τήν Σήν προστασίαν κεκτήμεθα , μή αἰσχυνθῶμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ Σέ προσκαλούμενοι · σπεῦσον εἰς ἱκεσίαν τῶν Σοί πιστῶς βοώντων · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ πάντων βοήθεια , χαρά καί σκέπη , καί σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν . 

   Ὁ διά Σέ θεοπάτωρ προφήτης Δαυίδ , μελωδικῶς περί Σοῦ προανεφώνησε , τῷ μεγαλεῖα Σοι ποιήσαντι · παρέστη ἡ Βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου · Σέ γάρ Μητέραν πρόξενον ζωῆς ἀνέδειξεν ὁ ἀπάτωρ ἐκ Σοῦ ἐνανθρωπῆσαι εὐδοκήσας Θεός , ἵνα τήν ἑαυτοῦ ἀναπλάσσῃ εἰκόνα φθαρεῖσαν τοῖς πάθεσιν , καί τό πλανηθέν ὀρειάλωτον εὑρών πρόβατον , τοῖς ὤμοις ἀναλαβών , τῶ Πατρί προσαγάγῃ καί τῷ ἰδίῳ θελήματι , τοῖς οὐρανίοις συνάψει δυνάμεσιν , καί σώσῃ ΘΕΟΤΟΚΕ τόν κόσμον Χριστός , ὁ ἔχων τό μέγα καί πλούσιον ἔλεος . 

   Ῥῦσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἀναγκῶν ἡμῶν , Μήτηρ Χριστοπῦ τοῦ Θεοῦ , ἡ τεκοῦσα τόν τῶν ὅλων ποητήν , ἵνα πάντες κράζωμεν Σοι , χαῖρε ἡ μόνη προστασία τῶν ψυχῶν ἡμῶν 

                                

                                  Ἔδωκας σημείωσιν  

 

   Ζόφος φοβερώτατος ὁ τοῦ θανάτου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ψυχήν κατατρύχει μου · τό δέ λογοθέσιον , ἐξιστᾶν καί τρέμειν , ἀεί τῶν δαιμόμων παρασκευάζει ΑΓΑΘΗ · ἐξ ᾿ ᾧν με ῥῦσαι τῆ δυναστείᾳ Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί πρός λιμένα σωτήριον , καί πρός φῶς τό ἀνέσπερον , τῶν Ἁγίων κατάταξον .

   Τό χαῦνον καί ἔκλυτον  ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῆς ψυζῆς μου μετάβαλε , εἰς ῥῶσιν καί  δύναμιν , νῦν τοῦ θείου φόβου , ποιεῖν ε τ καί πράττειν , τά δικαιώματα Χριστοῦ , ὅπως ἐκφύγω τό πῦρ τό ἄσβεστον , καί κλῆρον τόν οὐράνιον  καί τήν ζωήν τήν ἀπέραντον , διά Σοῦ εὕρω ΔΕΣΠΟΙΝΑ , εὐφραινόμενος πάντοτε .

 

                                   Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Έν τῆ σκέπῃ ΠΑΝΑΓΝΕ , τῇ Σῇ ΠΑΡΘΕΝΕ , προσφυγόντων δέησιν προσδεχομένην παρ ᾿ ἡμῶν , μή διαλίπης πρεσβεύουσα , τῷ Φιλανθρώπῳ σωθῆναι τούς δούλους Σου .

   Ἐπιλεύσει Πνεύματος τοῦ Παναγίου , τοῦ Πατρός τόν σύνφθρονον καί ὁμοούσιον φωνῇΑΓΝΗ Ἀγγέλου συνέλαβες , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ Ἀδάμ ἡ ἀνάκλησις .  

   Μωσῆς ἑώρακε πυρφόρον βάτον , Σέ τό πῦρ βαστάσασαν τό τάς ψυχάς φωταγωγοῦν , καί μή φλεχθεῖσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , δρόσου δέ μᾶλλον , πλησθεῖσαν τῆς χάριτος .

   Προστασία ἄμαχε τῶν θλιβομένων , καί πρεσβεία ἕτοιμε τῶν ἀπορούντων ἐν δεινοῖς , ἀπό κινδύνων με λύτρωσαι , μή με παρίδῃς ἡ πάντων ἀντίληψις .

   Προστασία ἄμαχε τῶν θλιβομένων , καί θερμή ἀντίληψις τῶν πεποιθότων ἐπί Σέ , ἐκ τῶν κινδύνων με λύτρωσαι , Σύ γάρ ὑπάρχεις , ἡ πάντων βοήθεια .

 

                                 Κατεπλάγη Ἰωσήφ 

 

   Κατεπλάγη Ἰωσήφ τό ὑπέρ φύσιν θεωρῶν , καί ἐλάμβανεν εἰς νοῦν , τόν ἐπί πόκον ὑετόν , ἐν τῇ ἀσπόρῳ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · βάτον ἐν πυρί ἀκατάφλεκτον , Ῥαβδον Ἀαρών τήν βλαστήσασαν , καί μαρτυρῶν ὁ Μνήστωρ Σου κα΄φύλαξ , τοῖς ἱερεῦσιν ἐκραύγαζεν · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει , καί μετά τόκον , πάλι μένει ΠΑΡΘΕΝΟΣ . 

   Τρικυμίαις τῶν παθῶν ὁ ἀσυνείδητος ἐγώ , χειμαζόμενος ΑΓΝΗ ἐπικαλοῦμαι Σε θερμῶς · μή με παρίδῃς τόν δείλαιον ἀπωλέσθαι , ἄβυσσον ἐλέους ἡ τέξασα · πλήν Σου γάρ ἄλλην ἐλπίδα οὐ κέκτημαι · μή οὖν ἐθροῖς ἐπίχαρμα καί γέλως , ὁ πεποιθώς Σοι ὀφθήσομαι · καί γάρ ἰσχύεις ὅσα καί βούλει , ὡς Μήτηρ οὖσα τοῦ πᾶντωνΘεοῦ .

                              

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Μετά Θεόν ἐπί τήν Σήν ΘΕΟΤΟΚΕ , προσπεφευγώς ὁ ταπεινός θείαν σκέπην , παρακαλῶ δεόμενος ἐλέησον ΑΓΝΗ , ὅτι ὑπερῆραν μου κεφαλήν ἁμαρτίαι , καί πτοοῦμαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ τάς κολάσεις καί φρίττω , ἱκετηρίαν ποίησον  ΣΕΜΝΗ , πρός τόν Υἱόν Σου , ἐκ τούτων ῥυσθῆναι με .

   Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῦ εὐχαρίστως ἀνυμνεῖν ἐκ καρδίας , τά Σά ἐλέη ΔΕΣΠΟΙΝΑ οἱ δοῦλοι Σου , κράζοντες καί λέγοντες , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , πρόφθασον καί λύτρωσαι , ἐξ ᾿ ἐχθρῶν ἀοράτων , καί ἀναγκῶν καί πάσης ἀπειλῆς , Σύ γάρ ὑπάρχεις , ἡμῶν ἡ ἀντίληψις .

   Τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν , ἁμαρτωλοί καί ταπεινοί καί προσπεύσωμεν , ἐν ματανοίᾳ κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς · ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον ἐφ ᾿ ημῖν σπλαγχνισθεῖσα , σπεῦσον ἀπολλύμεθα ὑπό πλήθους πταισμάτων · μή ἀποστρέψης Σούς δούλους κενούς , Σέ γάρ καί μόνην ἐλπίδα κεκτήμεθα .

  Τῶν Χερουβίμ καί Σεραφείμ ὑπερτέρα , τοῦ οὐρανοῦ τε καί τῆς γῆς πλατυτέρα , καί ἀοράτου κτίσεως καί τῆς ὀρατῆς , ὤφθης ὑπερέχουσα ἀσυγκρίτῳ συγκρίσει · ὅν εὑρυχωρίαι γάρ οὐρανῶν οὐ χωροῦσιν , ἐν Σῇ γαστρί ἐχώρησας ΑΓΝΗ · ὅν ἐκδυσώπει σωθῆναι τούς δούλους Σου .  

 

                                Ὁ ἐξ ᾿ Ὑψίστου  κληθείς  

 

   Ἐξαγορεύω  ΑΓΝΗ Σοι ΘΕΟΤΟΚΕ ,τά δεινά μου πταίσματα , εἰ γάρ καί κρύψω αὐτά , ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως ἀνοιγομένων , πασῶν τῶν βιβλίων φανερωθήσονται ` ὄμματα ἐῤῥύπωσα βλέπων τά ἄτοπα , χεῖρας ἀθέσμως ἐμόλυνα , ταῖς αἰσχρουργίαις , σῶμα ἠχρείωσα ὁ ταλαίπωρος , καί τήν ψυχήν μου , ἐτραυμάτισα ἁμαρτίαις ·  ἐλέησον οἴκτειρον , καί μερίδος με δεῖξον , σωζομένων ταῖς πρεσβείαις Σου . 

    Οὐκ ἀποκρύπτω ὁ τάλας τά δεινά μου · ὅτι πάντα κέκτημαι ἅπερ μισεῖ ὁ Θεός ,  σάρκα μολύνας καί τό πνεῦμα μου , καί νοῦν ἐννοίαις , τοῖς ἀθέσμοις ἔργοις καί λόγοις αισχροῖς · γλῴσσῃ κατακρίνων τε τούς ἁμαρτάνοντας αὐτός τά χείρῳ εἰργάζομαι · ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούτων μοι δίδου πάντων διόρθωσιν · ἵνα ἐκνήψας , τῆς κακίστης μου συνηθείας προσπέσω καί κλαύσομαι ,  ἅ δεινά εἰργασάμην , τῆς ζωῆς μου τό ὑπόλοιπον .

  

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

    ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ καί ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , ἡ Μόνη τόν ἄχρονον , Υἱόν καί Λόγον Θεοῦ , ἐν χρόνῳ κυήσασα ,τοῦτον σύν τοῖς ἀγίοις καί σεπτοῖς Πατριάρχαις , Μάρτυσι καί Ὁσίοις καί Προφήταις δυσώπει , δωρήσασθαι ἡμῖν , ἱλασμόν καί μέγα ἔλεος .

   Ἐκαίνισας ἌΧΡΑΝΤΕ τῷ θείῳ τόκῳ Σου , φθαρεῖσαν ἐν πάθεσιν τῶν γηγενῶν  τήν θνητήν , οὐσίαν καί ἤγειρας , πάντας ἐκ τοῦ θανάτου πρός ζωήν ἀφθαρσίας · ὅθεν Σε κατά χρέος , μακαρίζομεν πάντες , ΠΑΡΘΕΝΕ Δεδοξασμένη , ὡς προεφήτευσας .   

   Ἐλπίς ἀκαταίσχυντε , τῶν πεποιθότων εἰς Σέ , ἡ Μόνη κυήσασα ὑπερφυῶς ἐν σαρκί , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , τοῦτον σύν τοῖς Ἁγίοις Ἀποστόλοις δυσώπει , δοῦναι τῇ οἰκουμένῃ , ἱλασμόν καί εἰρήνην , καί πᾶσι ἡμῖν πρό τέλους βίου διόρθωσιν .

   Ταχύ ἡμᾶς  πρόφθασον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ἐχθρῶν ἡμᾶς λύτρωσαι , τῶν βλασφημούντων εἰς Σέ , καί μή προσκυνουντων Σε · θραῦσον τάς γλωσσαλγίας , τῶν αἱρέσων πάσας , γνώτωσαν ὅτι Μόνη ΘΕΟΜΗΤΩΡ ὑπάρχεις ·πρεσβείαις Σου Ὀρθοδόξων τό πλήρωμα σώζουσα . 

   Ταχύ προκατάλαβε πρίν δουλωθῆναι ἡμᾶς , ἐχθροῖς βλασφημοῦσι Σε καί ἀπειλοῦσιν ἡμῖν Χριστέ ὀ Θεός ἠμῶν · ἄνελε τῷ Σταυρῷ σου τούς ἠμᾶς πολεμοῦντας , γνώτωσαν πῶς ἰσχύει  Ὀρθοδόξων ἡ πίστις , πρεσβείαις τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , μόνε φιλάνθρωπε .

    ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ καί ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , πιστῶν ἡ ἀντίληψις , ῥῦσαι παντός κινδύνου καί παντοίας ἀνάγκης , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ τῇ σκέπῃ Σου προστρέχοντας , Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

  'Εν θαλάσσῃ με πλέοντα , ἐν ὁδῷ με βαδίζοντα , ἐν νυκτί καθεύδοντα πριφρούρησον , ἐπαγρυπνοῦντα χαρίτωσον τόν νοῦν μου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί εὐόδωσον ποιεῖν , τοῦ Κυρίου τό θέλημα  · ὅπως εὕροιμι , ἐν ἡμέρᾳ τῆς δίκης τῶν ἐν βίῳ πεπραγμένων μοι τήν λύσιν  , ὁ προσφυγών ἐν τῇ Σκέπῃ Σου .  

   Ἐπομβρίαις ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ τῆς τοῦ Πνεύματος χάριτος , τήν ἐμήν διάνοιαν καταγλύκανον , ἡ τήν σταγόνα κυήσασα Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , ἀνομίας τῶν βροτῶν οἰκτιρμοῖς ἀποσμήχουσαν καί κατάκλυσον τήν πηγήν τῶν παθῶν μου , καί χειμάρρου , καταξίωσον τρυφῆς με , τῆς ἀειζώου πρεσβείαις Σου . 

   Η Θεόν τόν ἀχώρητον ἐν γαστρί Σου χωρήσασα , φιλανθρώπως ἄνθρωπον χρηματίσαντα , καί τό ἡμέτερον φύραμα , ἐκ Σοῦ προσλαβόμενον ,καί θεώσαντα σαφῶς , μή παρίδῃς με ΠΑΝΑΓΝΕ , νῦν θλιβόμενον ἀλλ ᾿ οἰκτείρησον τάχος καί παντοίας , δυσμενείας τε καί βλάβης , τοῦ πονηροῦ ἐλευθέρωσον .

  Κατακρίσεως ῥῦσαι με ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · καί δεινῶν πταισμάτων τήν ταπεινήν μου ψυχήν · καί τοῦ θανάτου ἀπάλλαξον , εὐχαῖς Σου καί δώρησαι , δικαιώσεως τυχεῖν , ἐν ἡμέρᾳ ἐτάσεως , ἧς ἐπέτυχον τῶν Ἁγίων οἱ δῆμοι μετανοίᾳ , καθαρθέντα με πρό τέλους , καί τῶν δακρύων ταῖς χύσεσιν .

   Ὡς πρεσβείαν ἀκοίμητον , καί παράκλησιν ἔμμονον κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ πρός τόν Κύριον , τούς πειρασμούς κατακοίμησον , τά κύματα πράϋνον τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς , καί ἐν θλίψει ὑπάρχουσαν τήν καρδίαν μου , παρακάλεσον ΚΟΡΗ δυσωπῶ Σε , καί χαρίτωσον τόν νοῦν μου , ὅπως ἀξίως δοξάζω Σε . 

 

...........................................ἦχος πλ. α ΄.....................................

     

   Ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , μεσίτευσον , Σαῖς δεήσεσιν , καί αἵτησαι ταῖς ψυχῖς ἡμῶν , πλῆθος οἰκτιρμῶν , καί τόν ἱλασμόν , τῶν πολλῶν παραπτωμάτων δεόμεθα .

   Μακαρίζομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξαζομέν Σε οἱ πιστοί κατά χρέος , τήν Πόλιν τήν ἄσειστον , τό τεῖχος τό ἄῤῥηκτον τήν ἀῤῥαγῆ προστασίαν , καί καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Σέ δυσωποῦμεν ὡς Θεοῦ Μητέρα , Εὐλογημένη , πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς .

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Ἡ θερμή προστασία καί ἀπροσμάχητος , ἡ ἐλπίς ἡ  βεβαία καί ἀκαταίσχυντος , τεῖχος καί σκέπη καί λιμήν , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τόν Υἱόν Σου καί Θεόν ἱκέτευε σύν Ἀγγέλοις , εἰρήνην δοῦναι τῷ κόσμῳ , καί ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τό μέγα ἔλεος .  

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ἡμᾶς ἐλέησον , τούς προσφεύγοντας πίστει πρός Σέ τήν εὐσπλαγχνον , καί αἰτουμένους τήν θερμήν Σου νῦν ἀντίληψιν , δύνασαι γάρ ὡς ἀληθῶς , τούς πάντας σώζειν ὡς οὖσα , Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , ταῖς Μητρικαῖς Σου πρεσβείαις , ἀεί χρωμένη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ

   Τῆς ψυχῆς μου τά πάθη τά πολυώδυνα , καί σαρκός μου τάς νόσους ταχέως ἴασαι , τάς τοῦ νοός μου ἐκτροπάς στῆσον ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί ἐν γαλήνῃ λογισμῶν , εὐχάς προσφέρειν καθαράς , τῷ Βασιλεῖ τῶν ἁπάντων ἀξίωσον ΘΕΟΤΟΚΕ · καί ἐξαιτεῖσθαι πταισμάτων ἄφεσιν .

  Τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα Θεόν καί Κύριον , δι ᾿ ἡμᾶς τούς φθαρέντας τοῖς ἁμαρτήμασι , τοῦτον ἱκέτευε ἀεί  , τοῦ οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς , καί ἀποστρέψαι τόν θυμόν , καί τήν ὀργήν αὐτοῦ ΣΕΜΝΗ , ἀπό τῶν πίστει βοώντων , καί εὐφημούντων ἀπαύστως , τά μεγαλεῖα τῆς Σῆς χάριτος .

   Χαῖρε Πύλη Κυρίου ἡ ἀδιόδευτος , χαῖρε τεῖχος καί σκέπη τῶν προστρεχόντων εἰς Σέ , χαῖρε ἀχείμαστε λιμήν καί Ἀπειρόγαμε , ἡ Τεκοῦσα ἐν σαρκί , τόν Ποιητήν Σου καί Θεόν , πρεσβεύουσα μή ἐλλίπῃς , ὑπέρ τῶν ἀνυμνούντων καί προσκυνούντων τόν τόκον Σου 

 

                                    Χαίροις ἀσκητικῶν 

 

   Χαίροις περιστερά ἐκλεκτή , κεχρυσωμένας Παρθενίας ταῖς πτέρυξι · Τρυγών τε ὡραιοτάτη καί Χελιδών ἐκλεκτή , καί Στρουθίον ὄλον καθαρώτατον · Ἀμνάς ἡ κυήσασα , τόν Ἀμνόν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · Δάμαλις θεία , τόν ζυγόν ἡ βαστάσασα , τοῦ βαστάζοντος τά ἡμῶν ἁμαρτήματα · Ἄμπελος ἡ κατάκαρπος , βλαστάνουσα βότρυας τῆς εὐσεβείας τόν οἶνον τοῦ μαρτυρίου ἐκβλύζοντος · αὐτόν ἐκδυσώπει , τοῖς ἱκέταις Σου δοθῆναι τό μέγα ἔλεος . 

 

 

......................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

Θεόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα ἔγνωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · αὐτόν ἱκέτευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   ΘΕΟΤΟΚΕ  Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς · Σέ ἱκετεύομεν πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ μετά τῶν Ἀποστόλων καί πάντων τῶν Ἁγίων ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

    Μεταβολή τῶν θλιβομένων , ἀπαλλαγή τῶν ἀσθενούντων , ὑπάρχουσα ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · σῶζε πόλιν καί λαόν , τῶν πολεμουμένων ἡ εἰρήνη , τῶν χειμαζομένων ἡ γαλήνη , ἠ μόνη προστασία τῶν πιστῶν . 

       Μονογενές , ὁμοούσιε , τῷ Πατρί σου καί τῷ Πνεύματι , ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθείς , ἀσυγχύτως ὡς οἶδας αὐτός , ἐν ἁγνείᾳ φύλαττε τήν ποίμνην σου ἐν εἰρήνῃ καί ὁμονοίᾳ περιέπων αὐτήν .

    Οὐδείς προστρέχων ἐπί Σέ κατησχυμμένος ἀπό Σοῦ ἐκπορεύεται ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · ἀλλ ᾿ αἰτεῖται τήν χάριν καί λαμβάνει το δώρημα, κατά τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως .

   Τήν τῶν παρθένων καλλονήν , καί χαρμονήν τῶν Νόων , τήν Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί τῶν πιστῶν ἀῤῥαγές περιτείχισμα , συνελθόντες ὦ φιλέορτοι , ἀσματικοῖς ἐγκωμίοις , ὑμνήσωμεν λέγοντες · χαίροις ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , Λυχνία χρυσοφαής , καί Πύλη ἐπουράνιε · χαίροις Σκηνή ἁγιάσματος , ἡ τόν Θεόν χωρήσασα ἐν Μήτρᾳ Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαίροις τῶν οὐρανίων ταγμάτων ὑπερτέρα , ἁπάντων ἀσυγκρίτως · διό ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μή λίπῃς φρουροῦσα τούς δούλους Σου , τούς ἀνυμνοῦντας Σε πίστει , καί πόθῳ αεί , καί τόν τόκον Σου προσκυνοῦντες τόν ἄσπορον .

   Τίς μή μακαρίσει  Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή ἀνυμνήσει Σου τόν Ἀλόχευτον  τόκον ; ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱός Μονογενής , ὁ αὐτός ἐκ Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ προῆλθεν ἀφράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός ὑπάρχων καί φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ᾿ ἡμᾶς · οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος , ἀλλ ᾿ ἐν δυάδι φύσεων , ἀσυγχύτως γνωριζόμενος · αὐτόν ἰκέτευε ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἠμῶν .

 

                                    Ὅλην ἀποθέμενοι 

 

   Γνώμῃ ὀλισθήσας τε καί δουλωθείς τῇ τοῦ πλάνου , ἀπάτη ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρός τήν ὑπερθαύμαστον εὐσπλαγχνίαν Σου , καί θερμήν δέησιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ καταφεύγω ὁ πανάθλιος · δεσμοῦ με λύτρωσαι  τῶν πειρατηρίων καί θλίψεων , καί σῶσον με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν δαιμονικῶν ἐπιθέσεων , ἵνα Σέ δοξάζω , καί πόθῳ ἀνυμνῶ καί προσκυνῶ , καί μεγαλύνω Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν ἈΕΙΜΚΑΡΙΣΤΟΝ .

   Κητῴας κοιλίας με τῆς πονηρᾶς ἁμαρτίας , ἐξάγαγε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν γαστρί χωρήξσασα τόν ἀχώρητον · χαλεποῦ κλύδωνος , πειρασμῶν λύτρωσαι , καταιγίδος καταπτώσεων , ΚΟΡΗ ἐξάρπασον τῶν ἀνομιῶν μου , ξηραίνουσα τό πέλαγος , καί παύουσα τῆς δαιμονικῆς παρατάξεως  τάς ἐπαναστάσεις , τῇ θείᾳ συμμαχίᾳ Σου ΑΓΝΗ , ὅπως ἀπαύστως δοξάζω Σε τήν ΑΓΝΗΝ ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ .

   Τετραυματισμένος με ταῖς ληστρικαῖς τῶν δαιμόνων , ἐφόδοις καί κείμενον ὅλον ἀνενέργητον ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ · ἐν ὁδῷ πάντοτε , τοῦ ἀστάτου βίου , καί ἐλεόυς προσδεχόμενον , τάχος ἐπίσκεψαι , οἶνον ἐπιθεῖσα καί ἔλαιον · τοῖς ἀνιάτοις μώλωψι καί πρός εὐρωστίαν ἀνάγαγε , ὅπως Σέ δοξάζω , καί πόθῳ κατά χρέος προσκυνῶ καί ἀνυμνῶ , τά μεγαλεῖα Σου ἌΧΡΑΝΤΕ , Μήτηρ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Χαῖρε λύχνε πάμφωτε  ἡλιακῶν λαμπηδόνων , λαμπροτέρα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , χαῖρε λύσις ἌΧΡΑΝΤΕ τῆς ἀρχαἰας ἀρᾶς , ἡ ἐλπίς ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῶν ἀπηλπισμένων , ἡ ἀνάκλησις τοῦ γένους ἡμῶν , χαῖρε Παλάτιον τοῦ παμβασιλέως λαμπρότατον · τό Ὄρος τό πιότατον , ἐξ ᾿ οὗ ὁ Χριστός προελήλυθεν χαῖρε Θεοῦ Λόγου , λαμπάδιον τό θεῖον καί τερπνόν , χαῖρε Λυχνία ὁλόφωτε , χαῖρε Θρόνε πύρινε .   

 

                                   Τήν Ἀναστασίν σου

 

   Σέλας τό τρισήλιον  ἐμφανῶς , λάμψαν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ καινοπρεπῶς , ἀστραπαῖς τῆς ὑπερφώτου θεότητος , ἐφαίδρυνε τά σύμπαντα ἀῤῥήτως .

 

                                   Τριήμερος ἀνέστης Χριστέ

 

   Μεγίστων δωρημάτων ημῖν , ὁ τόκος ὁ ἀλόχευτος τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , πᾶσι γέγοεν σαφῶς , Θεός γάρ τήν φθαρεῖσαν , καινίζει πάλιν φύσιν , καί ἀναπλάττει τό ἀνθρώπινον .

   Φιλάγαθε Θεέ καί Σωτήρ , τούς δούλους Σου περίσῳζε ἀπό πάσης περιστάσεως δεινῆς , πρεσβείαις τῆς ἀσπόρως καί ἀφθόρου Σε κυησάσης , ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ . 

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

   ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ τοῦ Λόγου Πύλη , τοῦ Θεοῦ ημῶν Μήτηρ , ἱκέτευε σωθῆναι ἡμᾶς .

   Ἀνύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τόν Θεόν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί , Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Υψίστου · Σῶν παρακλήσεις ἱκετῶν δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Ἡ πᾶσι χορηγοῦσα , καθαρισμόν τῶν πταισμάτων , νῦν τάς ἠμῶν ἰκεσίας προσδεχομένη , δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς .

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου , καί λύτρωσαι ἡμᾶς , ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως .

   Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν , διά φιλανθρωπίαν , ἐπί τῆς γῆς ὤφθη καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη · ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γάρ ΑΓΝΗΣ, σάρκα προσλαβόμενος , καί ἐκ ταύτης προελθών μετά τῆς προσλήψεως · εἷς ἐστίν Υἱός διπλοῦς τήν φύσιν , ἀλλ ᾿ οὐ τήν ὑπόστασιν · διό τέλειον αὐτόν Θεόν , καί τέλειον ἄνθρωπον ἀληθῶς κηρύττοντες ὁμολογοῦμεν Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν · ὅν ἱκέτευε Μήτηρ Ἀνύμφευτε , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν . 

 

                                Κύριε , εἰ καί κριτηρίῳ 

 

    Δέδοικα τήν τῆς ἀποφάσεως ὥρα  , ἐν ἀμελείᾳ τόν βίον μου , ὅλον δαπανήσας ὡς ἄλλος τῶν ἀνθρώπων οὐδείς πώποτε ·ἀλλά προφθάσασα νῦν πρό τέλους ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἀλλοτρίου , τήν ψυχήν μου ἐλευθέρωσον .

   Ἴδε τῆς συντετριμμένης καρδίας  τούς στεναγμούς ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , πρόσδεξαι ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , καί μή ἀπώση ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τάς τῶν χειρῶν ΑΓΝΗ , ἐπάρσεις ὡς φιλάγαθος , ἵνα ὐμνῶ καί μεγαλύνω , τήν  μεγαλύνασα  τό γένος ἡμῶν .

 

                                 Οἱ Μάρτυρες σου

 

 Ἐγώ εἰμί ΠΑΝΑΜΩΜΕ , δένδρον ἄκαρπον τοῦ θείου Λόγου , καρπόν σωτήριον μηδόλως φέρων , καί δειλιῶ τήν ἐκκοπήν , μήπως εἰς τό πῦρ βληθῶ τό ἄσβεστον · ὅθεν δυσωπῶ Σε , τούτου ῥῦσαι με , δείξασα καρποφόρον ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ Υἱῷ Σου , τῇ μεσιτείᾳ Σου

   Ἐξάρπασόν με ΔΕΣΠΟΙΝΑ χειρός ἐκ δράκοντος τοῦ βροτοκτόνου , τοῦ πολεμοῦντος με ἐν ὑποκρίσει , καταπιεῖν ὁλοτελῶς · σύντριψον τάς μύλας τούτου δέομαι , καί τά μηχανήματα διάλυσον , ὅπως ῥυσθείς τῶν τούτου ὀνύχων , μεγαλύνω τήν δυναστείαν Σου . 

   Οἱ λόγοι μου ἀκάθαρτοι , τά χείλη δόλια , τά ἔργα δέ μου εἰσί παμμίαρα · καί τί ποιήσω ;  πῶς ὑπαντήσω τῷ Κριτῇ ; ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ καθικέτευσον , τόν Υἱόν Σου , καί Πλάστην Σου καί Κύριον , ὅπως ἐν μετανοίᾳ δεξηταί μου τό πνεῦμα , ὡς μόνος εὔσπλαγχνος .

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

    Δεῦτε πάντα τά ἔθνη θεοπρεπῶς , τήν Μητέρα τοῦ πάντων Δημιουργοῦ , ὑμνήσωμεν λέγοντες · χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ τῶν ὅλων δεσπόζοντος , Ἰησοῦ τοῦ παντάνακτος · χαῖρε Μόνη ΚΥΡΙΑ τοῦ κόσμου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαῖρε τό δεχεῖον τῆς Ἁγίας Τριάδος , Πατρός Υἱοῦ καί Πνεύματος , τό λαμπρόν καί ἀκήρατον , ΜΑΡΙΑΜ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · χαῖρε Πάνσεμνε Νύμφη Ἡλιοστάλακτε , χαῖρε πάντων χαρά τῶν ὑμνούντων Σε . 

   Διά κόσμον ΠΑΡΘΕΝΕ τόν κοσμικόν , καί ταγμάτων τῶν ἄνω καλλωπισμόν , ἐν κόσμῳ ἐκύησας , τόν τοῦ κόσμου κοσμήτορα · πρό γάρ τούτου ΚΟΡΗ ,  ὑπῆρχον ἀκόσμητα , ὡς βροτῶν μή βλέπειν δυναμένων τόν Κύριον · ὅθεν ἀμφοτέρων , κοσμιότης κοσμία , ὡράθης ΜΗΤΡΟΘΕΕ , κοσμιότητι Τόκου Σου · τόν γάρ κόσμον ἐκόσμησας , κόσμῳ τῶ ἀρχαίῳ  δι ᾿ αὐτοῦ · καί Ἀγγέλων πάντα τόν διάκοσμον , κατακοσμεῖς ὑπερκάλως , ἐν Σοί Κοσμοσώτειρα .

   Ἐνθυμοῦμαι τήν κρίσιν καί δειλιῶ , ἔργα πράξας αἰσχύνης ὁ ταπεινός  , ἄξια καί δέομαι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , πρίν τάς πύλας φθάσω θανάτου ἐπίστρεψον , πρός τήν τῆς μετανοίας ὁδόν ὁδηγοῦσα με , ἵνα εὐχαρίστως , προσκυνῶν ἀνυμνῶ Σου , τήν ἄμετρον δύναμιν , καί τήν θείαν ἀντίληψιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρεσβεύουσα Χριστῶ τῶ Θεῷ , ὑπέρ οὗ αἰτοῦμαι Σε δοθῆναι μοι , ἱλασμόν ἁμαρτιῶν , καί μέγα ἔλεος .

   Λογισμοῖς ὀλισθαίνων τοῖς πονηροῖς , εἰς βυθόν κατηνέχθην  ἁμαρτιῶν , καί στένων κραυγάζω Σοι ἐκ καρδίας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  · ἐν ἐμοί θαυμάστωσον τό πλούσιον ἔλεος , καί τῆς εὐσπλαγχνίας , τό ἄπειρον πέλαγος , καί τῶν οἰκτιρμῶν Σου , τόν ἄμετρο πλοῦτον · καί δός μοι μετάνοιαν , καί τοῦ βίου διόρθωσιν , ἵνα πίστει καί πόθῳ κραυγάζω Σοι · πρέσβευε τῶ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου .

   Ὅταν ἔλθη τοῦ κρῖναι πᾶσαν τήν γῆν , ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης καί Ποιητής , προβάτοις με σύνταξον δεξιοῖς τόν κατάκριτον , καί ἐξωτέρου σκότους καί πάσης κολάσεως , τόν Σόν ἀχρεῖον δοῦλον ἐξάρπασον ΑΧΡΑΝΤΕ · ἵνα εὐχαρίστως μεγαλύνω τόν πλοῦτον τῆς Σῆς ἀγαθότητος ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί βοῶ Σοι γηθόμενος , πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου .

   Ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης καί Ποιητής , ἐξ 'Ἀχράντου Σου Μήτρας σάρκα λαβών , προστάτιν Σε ἔδειξεν τῶν ἀνθρώπων ΠΑΝΑΜΩΜΕ · διά τοῦτο πάντες , πρός Σέ καταφεύγομεν , ἱλασμόν πταισμάτων αἰτούμενοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ · καί αἰωνιζούσης λυτρωθῆναι βασάνου , καί πάσης κολάσεως τῆς ἐκεῖσε δεόμεθα καί ἐν πίστει βοῶμεν Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τοῦ δοθῆναι πᾶσι ΚΟΡΗ ἄφεσιν , τοῖς εὐσεβῶς προσιοῦσιν , τῇ σκέπῃ τῇ θείᾳ Σου .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ Θεοῦ , τῆς ψυχῆς μου τά πάθη τά χαλεπά , θεράπευσον δέομαι καί συγγνώμην παράσχου μοι , τῶν ἐμῶν πταισμάτων ἀφρόνως ὧν ἔπραξα , τήν ψυχήν καί τό σῶμα μολύνας ὁ ἄθλιος · οἴμοι !!! τί ποιήσω ἐν ἐκείνη τῇ ὥρᾳ , ἡνίκα οἱ Ἄγγελοι τήν ψυχήν μου χωρίζουσι τοῦ ἀθλίου μου σώματος ; τότε ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθειά μοι γενοῦ , καί προστάτις θερμότατος · Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα , ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου .

    Πειρασμοῖς πολυπλόκοις περιπεσών , ἐξ ἐχθρῶν ἀοράτων καί ὀρατῶν , τῷ σάλῳ συνέχομαι , τῶν ἀμέτρων πταισμάτων μου , καί θερμήν ἀντίληψιν , καί σκέπην μου ἔχων Σε , τῷ λιμένι προστρέχω τῆς Σῆς ἀγαθότητος · ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ, τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , ἀπάυστως ἱκέτευε , ὑπέρ πάντων τῶν δούλων Σου , τῶν ἀπαύστως ὑμνούντων Σε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , πρεσβεύουσα αὐτῷ ἐκτενῶς , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς ἀνευφημοῦσιν Σε ὄντως ἡς Μήτηρ τοῦ πάντα τεκτηναμένου . 

    Τήν Βασίλισσαν πάντες δεῦτε πιστοί , τήν Μητέρα τοῦ πάντων Δημιουργοῦ , φωναῖς μεγαλύνωμεν , καί ὑμνοῦντες βοήσωμεν ·Ἡ τῆς χαρᾶς αἰτία , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τούς τιμῶντας Σε σῶζε καί σκέπε πρεσβείαις Σου · ἔχεις γάρ ὡς Μήτηρ ,τοῦ Θεοῦ παρρησίαν , λυτροῦσθαι ἐκ θλίψεων καί πληροῦν τά αἰτήματα , τῶν πιστῶς ἐκβοώντων Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ τῶν πταισμάτων δοῦναι τήν συγχώρησιν , τοῖς εὐσεβῶς προσκυνοῦσιν τόν Ἄχραντον τόκον Σου .

   Τήν οὐράνιον Πύλην καί Κιβωτόν , τό πανάγιον Ὄρος τήν φωταυγῆ , Νεφέλη ὑμνήσωμεν , τήν οὐράνιον Κλίμακα , τόν λογικόν Παράδεισον  ,τῆς Εὔας τήν λύτρωσιν , τῆς οἰκουμένης πάσης τό μέγα Κειμήλιον · ὅτι σωτηρίᾳ ἐν ΕΚΕΙΝῌ διεπράχθη τοῦ κόσμου καί ἄφεσις τῶν πολλῶν ἐγκλημάτων · διά τοῦτο βοῶμεν Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τούς προσκυνοῦντας ἐν πίστει , τόν ἄχραντον τόκον Σου .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , συλλαβοῦσα ἀφλέκτως Μήτηρ Θεοῦ , τῷ κόσμῳ ἐκύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , καί ἐν ἀγκάλαις ἔσχες τόν πάντας συνέχοντα , τόν τροφοδότην πάντων καί πλάστην τῆς κτίσεως · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥυσθῆναι πταισμάτων μου ὅταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου τοῦ κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν σήν βοήθεια τότε  μοι δώρησαι · καί γάρ δύνασαι , ὅσα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ  τήν ταπεινήν , ἀπό βρέφους μολύνας ὁ μιαρός , καί λόγοις καί πράξεσιν ἑμαυτόν κατερρύπωσα · καί οὐκ ἔχω τί πράξω , ἤ ποῦ καταφεύξομαι , ἀλλ ᾿ οὐδέ ἄλλην ἐλπίδα ΚΟΡΗ , πλήν Σου ἐπίσταμαι · φεῦ μοι ὁ ἀχρεῖος !!! διά τοῦτο ἱκέτης πρός Σέ τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ , νῦν προστρέχω καί δέομαι , ὁμολογῶν Σοι τό ἤμαρτον , πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , εἰς Σέ γάρ μου πάσας , τάς ἐλπίδας ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνέθηκα .

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ταπεινήν , τήν ἐν ζἀλῃ τοῦ βίου τῶν πειρασμῶν νῦν ὡς ἀκυβέρνητον ποντουμένην τῷ κλύδωνι , ἁμαρτιῶν τε φόρτῳ φανεῖσαν ὑπέραντλον , καί εἰς ποιμένα ἅδου ἐλθεῖν κινδυνεύουσαν , φθάσον ΘΕΟΤΟΚΕ , πρεσβειῶν Σου ἐλέει , γαλήνην παρέχουσα καί κινδύνων ἐξαίρουσα ·Σύ λιμήν γάρ ἀχείμαστος · πρεσβεύουσα τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου . 

   Τῆς Τριάδος τόν ἕνα ὑπερφυῶς , συλλαβοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ καί θαυμαστῶς , τοῦτον ἀπεκύησας , ὑπέρ λόγον καί ἔννοιαν , καί κοινωνόν τῆς θείας κατέστησας φύσεως · τήν τῶν ἀνθρώπων φύσιν , τήν πάλαι ἐξόριστον · ὅθεν συνελθόντες , οἱ τῷ τόκῳ Σου πάντες , σωθέντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τοῖς Σοῖς λόγοις ἑπόμενοι , χρεωστικῶς Σέ μακαρίζομεν , αἰτούμενοι Χριστόν τόν θεόν , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθα , τοῖς Σέ δοξάζουσι πίστει , ὡς Μητέρα αὐτοῦ .

 Τοῦ ἡλίου Νεφέλη τοῦ νοητοῦ , θείου φέγγους Λυχνία χρυσοφαής , Ἄσπιλε Ἀμόλυντε , ὙΠΕΡΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν σκοτεινήν ψυχήν μου , τυφλώττουσαν πάθεσι , τᾶς ἀπαθείας αἴγλῃ καταύγασον δέομαι · καί μεμολυσμένην τήν καρδίαν μου πλῦνον , ῥοαῖς κατανύξεως , μετανοίας τε δάκρυσιν , ἵνα πόθῳ κραυγάζω Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι · Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα , ὁ ἀναξιος δοῦλος Σου

   Χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ Θεοῦ , χαῖρε ΚΟΡΗ Καθέδρα Βασιλική , Κλίνη πορφυρόστρωτε , χρυσοπόρφυρε Θάλαμε , Χλαμύς ἁλουργόχροε , τιμαλφέστατον τέμενος , ἀστραπηφόρον Ἅρμα Λυχνία πολύφωτος , χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ δωδεκάτειχε Πόλις , καί Πύλη χρυσήλατε καί Παστάς ἀγλαόμορφε , ἀγλαόχρυσε Τράπεζα θεοκόσμητον Σκήνωμα , χαῖρε ἔνδοξε Νύμφη ἡλιοστάλακτε , χαῖρε μόνη ψυχῆς μου εὐπρέπεια . 

   Χαριστήριον αἶνον χρεωστικῶς , ὡς ἡ χήρα ἐκείνη δύο λεπτά , προσσφέρω Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ ὑπέρ πασῶν τῶν χαρίτων Σου , Σύ γάρ ὤφθης Σκέπη , ὁμοῦ καί βοήθεια , πειρασμῶν καί θλίψεων ἀεί με ἐξαίρουσα · ὅθεν ὡς ἐκ μέσου φλογιζούσης καμίνου , ῥυσθείς τῶν θλιβόντων με , ἐκ καρδίας κραυγάζω Σοι · ΘΕΟΤΟΚΕ βοήθει μοι , πρεσβεύουσα τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου .

  Ὡς ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ Νύμφη τοῦ Ποιητοῦ , ὡς Ἀπείρανδρος Μήτηρ τοῦ Λυτρωτοῦ , δοχεῖον ὡς ὑπάρχουσα τοῦ Παρακλήτου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀνομίας με ὄντα αἰσχρόν καταγώγιον , καί δαιμόνων παίγνιον , ἐν γνώσει γενόμενον , σπεύσον καί τῆς τούτω κακίας μέ ῥῦσαι , λαμπρόν οἰκητήριον δι ᾿ ἀρετῆς ἁπαρτίσασα , Φωτοδόχε Ἀκήρατε · δίωξον τό νέφος τῶν παθῶν , καί τῆς ἄνωθεν μεθέξεως ἀξίωσον , καί φωτός ἀνεσπέρου πρεσβείαις Σου .

   Ὡς ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί Μόνην ἐν γυναιξί , Σέ ἀσπόρως τεκοῦσαν Θεόν σαρκί , πᾶσαι μακαρίζομεν γενεαί τῶν ἀνθρώπων , τό γάρ πῦρ ἐσκήνωσεν ἐν Σοί τῆς θεότητος , καί ὡς βρέφος θηλάζεις, τόν Κτίστην καί Κύριον · ὅθεν τῶν Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων τό γένος , ἀξίως δοξάζουσι , τόν ΠανΆγιον τόκον Σου , καί συμφώνως βοῶμε Σοι · πρέσβευε τῷ σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσι

 

                                    Τί ὑμᾶς καλέσωμεν Ἅγιοι

 

   Νύμφην Σε ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἐκήρυξαν , τῆς ἀξίας τοῦ Πατρός , καί τῆς Θεότητος αὐτοῦ , οἱ Θεόν ἀξιωθέντες κατιδεῖν σωματικῶς , καί Λόγου καί Θεοῦ ΚΟΡΗ Γεννήτριαν , καί Πνεύματος Ἁγίου οἰκητήριον , ἐν Σοί γάρ πᾶν τῆς θεότητος , σωματικῶς κατεσκήνωσεν , τό πλήρωμα , πληρεστάτης οὔσης χάριτος .

   Πάντων ἡ ἀντίληψις ΔΕΣΠΟΙΝΑ  , κλονουμένῳ μοι ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐκ τοῦ σκότους τῶν δεινῶν , ταῖς τοῦ βίου τρικυμίαις , ποντουμένῳ τε ἀεί  ῥανίδα τοῦ ἐλέους Σου κατάπεμψον , καί χεῖρα βοηθείας μοι παράσχου μοι , καίτῆς μερίδος ἀξίωσον , τῶν ἐκλεκτῶν καί δικαίων με , ὡς ἄβυσσον , τετοκυῖα τοῦ ἐλέους ΑΓΝΗ .

 

                               Τῷ προσταχθέν μυστικῶς 

 

    Τό προσταχθέν μυστικῶς λαβών ἐν γνώσει , ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ Ἰωσήφ σπουδῇ ἐπέστῃ , ὁ Ἀσώματος λέγων τῇ ἈΠΕΙΡΟΓΑΜῼ · ὁ κλίνας τῇ καταβάσει τούς οὐρανούς , χωρεῖται ἀναλλοιώτως ὅλως ἐν Σοί , ὅν καί βλέπων ἐν Μήτρᾳ Σου , λαβόντα δούλου μορφήν , ἐξίσταμαι κραυγάζειν Σοι · Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε .

                                  

                                Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Δεῦρο φυχή μου στενάζουσα , καί τῶν δακρύων κρουνούς ἐκ καρδίας πηγάζουσα , τῇ ΠΑΡΘΕΝῼ βόησον , καί Μητρί τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · διά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ΑΓΝΗ , τῆς φοβερᾶς με ῥῦσαι κολάσεως , καί κατασκήνωσον , ἔνθα ἡ ἀνάπαυσις καί ἡ χαρά , ἡ διαιωνίζουσα καί ἡ ἀπόλαυσις . 

   Ὅλος ὁ βίος μου ἄσωτος ἡ δέ ψυχή ἀσελγής , καί τό σῶμα παμμίαρον , καί ὁ νοῦς μου ἀκάθαρτος καί τά ἔργα μου βέβηλα , καί ὅλος ὄντως εἰμί ὑπεύθυνος τῆς καταδίκης καί κατακρίσεως · ποῦ νῦν πορεύσομαι ; καί πρός τίνα φεύξομαι , εἰ μή πρός Σέ ; ΔΕΣΠΟΙΝΑ σπλαγχνίσθητι , καί δεῦρο σῶσον με . 

  Σῶσον με ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ τόν Σωτῆρα Χριστόν , ἀποῤῥήτως κυήσασα · Σέ γάρ Μόνην κέκτημαι προστασίαν καί ἄρρηκτον τεῖχος , καί σκέπη καί ἀγαλλίαμα , καί τῆς ψυχῆς μου θείαν παράκλησιν , Σύ οὖν μέ λύτρωσαι ἀκοιμήτου σκώληκος καί τοῦ πυρός τοῦ διαωνίζοντος  , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Ὑψίστου .

   Χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , χαῖρε πιστῶν ἡ ἐλπίς , χαῖρε κόσμου καθάρσιον · χαῖρε πάσης θλίψεως ἡ τούς δούλους Σου σώζουσα · ἡ τοῦ θανάτου χαῖρε κατάλυσις , ὁ ζωηφόρος χαῖρε παράδεισος , χαῖρε ἀντίληψις τῶν προσκαλουμένων Σε · χαῖρε Θεοῦ θεῖον ἐνδιαίτημα καί Ὄρος ἅγιον .

   Χαῖρε Ἀγγέλων ἐγκώμιον ` χαῖρε βροτῶν καλλονή · χαῖρε δόξα τοῦ γένους ἡμῶν ·χαῖρε θεία εἴσοδος πρός βασιλλείαν Θεοῦ · χαῖρε μεσίτρια πρός τόν πλάσαντα · Χαῖρε λυτήριον , τῆς ἀρχαίας ἀρᾶς · Σοί πάντες ἄδομεν αἶνον χαριστήριον χρεωστικῶς , οἱ καταπολαύοντες ἀεί τῶν Σῶν ἀγαθῶν .

                                   

                                  

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

                         Πανευφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

   Ῥομφαία διῆλθεν ὦ Υἱέ , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν , ἐπί τοῦ ξύλου ὡς ἔβλεψεν , Χριστόν κρεμάμενον , τήν ἐμήξν καρδίαν , καί σπαράττει Δέσποτα , ὡς πάλαι Συμεών Μοι προέφησεν , ἀλλ ᾿ ἀνάστηθι , καί συνδόξασον ἀθάνατε , τήν Μητέρα καί Δούλην σου δέομαι .  

   Τόν ἴδιον ἄρνα ἡ Αμνάς , καί ἌΜΩΜΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν τῶ Σταυρῷ ὡς ἑώρακεν , εἶδος οὐκ ἔχοντα , οὐδέ κάλλος , οἴμοι !!! θρηνῳδοῦσα ἔλεγεν · ποῦ σου τό κάλλος ἔδυ , γλυκύτατε Υἱέ ; ποῦ ἡ εὐπρέπεια ; ποῦ ἡ χάρις ἡ ἀστράπτουσα , τῆς μορφῆς σου , Υἱέ Μου παμφίλτατε ; 

   Σφαγήν σου τήν ἄδικον Χριστέ , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , ὁδυρομένη ἐβόα Σοι Τέκνον γλυκύτατον , πῶς ἀδίκως θνήσκεις , πῶς τῷ Ξύλῳ κρέμασαι , ὁ πᾶσαν γῆν κρεμάσας τοῖς ὕδασι ; μή λίπῃς μόνην Με , εὐεργέτα πολυέλεε , τήν Μητέρα , καί Δούλην σου δέομαι .

 

                         Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

Ἀναρτηθέντα ὡς εἶδεν , ἐπί Σταυροῦ τόν ἀμνόν , ἡ Ἄμωμος ΠΑΡΘΕΝΟΣ , θρηνωδοῦσα ἐβόα · Γλυκύτατον Μου Τέκνον , τί τό καινόν , καί παράδοξον θέαμα ; πῶς ὀ κατέχων τά πάντα ἐν τῇ χειρί , ἐπί ξύλου προσηλώθης σαρκί ; 

   Ἐν τῷ Σταυρῶ παρεστῶσα τοῦ Σοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ , καί τήν μακροθυμίαν αὐτοῦ ἀποσκοποῦντα , ἔλεγες θρηνοῦσα , Μῆτερ ΑΓΝΗ · οἴμοι !!! τέκνον γλυκύτατον !!! τί ταῦτα πάσχεις ἀδίκως Λόγε Θεοῦ , ἵνα σώσῃς τόν ἄνθρωπον ;

   Ἰδού κατεῖδον ῥομφαίαν , τήν διελθοῦσαν μου , νῦν τήν καρδίαν τέκνον , ὡς προεῖπε Μοι πάλαι , ὅτε σέ ἑώρων , πάντων υἱῶν , γηγενῶν ὡραιότερον , τῷ γάρ Σταυρῷ ἑκουσίως μετά ληστῶν , ὡς κακοῦργος ἀπῃώρησαι . 

   Ὑπέρ ἡμῶν ὁ Υἱός Σου , παθεῖν ἠνέσχετο , ἵνα τῷ τούτου πάθει , τήν ἀπάθειαν πᾶσι παράσχη ΘΕΟΤΟΚΕ , ὅθεν αὐτόν καθικέτευε πάντοτε , παθῶν παντοίων με ῥύσασθαι , καί ψυχῆς καί τοῦ σώματος πρεσβείαις Σου .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   Ἡ Ἄσπιλος Ἀμνάς τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα , κρεμάμενον νεκρόν ἐπί ξύλου ὁρῶσα , θρηνοῦσα ἐφθέγγετο Μητρικῶς ὁλολύζουσα , πῶς ἐνέγκω σου τήν ὑπέρ λόγον Υἱέ Μου , συγκατάβασιν καί τά ἑκούσια πάθη ; Θεέ ὑπεράγαθε .

   Καί Σοῦ τῆς καθαρᾶς καί Ἀμώμου ΠΑΡΘΕΝΟΥ , διῆλθεν ἀληθῶς τήν καρδίαν ρομφαία , Σταυρῷ ὡς ἑώρακας  τόν Υἱόν Σου ὑψούμενον , ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , Εὐλογημένη ΜΑΡΙΑ , τό προσφύγιον ἁμαρτωλῶν ΘΕΟΤΟΚΕ , πιστῶν τό κραταίωμα .

 

                           Τοῦ λίθου σφραγισθέντος 

 

   Σταυρῷ σου προσπαγέντος ὑπό τῶν παρανόμων καί στρατιωτῶν Σῶτερ λόγχῃ τήν πλευράν ὀρυγέντος , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὠδύρετο πικρῶς , τά σπλάγχνα κοπτωμένη Μητρικῶς , καί τό πολύ σου καί φρικτόν τῆς ἀνοχῆς , ἐξίστατο βοῶσα · δόξα τῇ πρός ἀθρώπους σου στοργῇ · δόξα τῇ σῆ χρηστότητι · δόξα τῷ ἐν τῷ θανάτῳ σου , βροτούς ἀθανατίζοντι .

 

..........................................ἦχος β '...........................................

 

                              Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

 

   Βότρυν τόν παμπέπειρον ΑΓΝΗ , ὅν ἀγεωργήτως ἐν Μήτρᾳ ἐκυοφόρησας , ξύλῳ ὡς ἑώρακας τοῦτον κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ὠλλόλυζες καί ἔκραζες · Τέκνον γλεῦκος ἐναπόσταξον , δι ᾿ οὗ ἡ μέθη ἀρθῇ πᾶσαν τῶν παθῶν εὐεργέτα , δι ᾿ Ἑμοῦ τῆς σέ Τετοκυῖας σοῦ τήν εὐσπλαγχνίαν ἐνδεικνύμενος .

   Ὅτε ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς ἔβλεψε τόν ἴδιον Ἄρνα ἐπί σφαγήν ὡς βροτόν , θέλοντα ἑλκόμενον θρηνοῦσα ἔλεγεν , ἀτεκνῶσαι νῦν σπέυδεις με Χριστέ τήν τεκοῦσαν , τί τοῦτο πεποίηκας , ὁ Λυτρωτής τοῦ παντός ; ὅμως ἀνυμνῶ καί δοξάζω , Σοῦ τήν ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ἄκραν ἀγαθότητα φιλάνθρωπε .

   Ὅτε ἐν Σταυρῷ σε ἡ Ἀμνάς, Ἄρνα τόν οἰκεῖον ἐώρα , κατακεντούμενον , ἥλοις ὠλοφύρετο , ἐκπληττομένη σφοδρῶς , καί δακρύουσα ἔλεγεν · πῶς θνήσκεις Υἱέ μου , θέλων τό χειρόγραφον τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ , ῥῆξαι καί θανάτου λυτρῶσαι , ἅπαν τό ἀνθρώπινον ; Δόξα Σοι Μῆτερ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Πόνους ὑπομείνασα πολλούς ἐν τῆ τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου Σταυρώσει ἌΧΡΑΝΤΕ , ἔστενες δακρύουσα , καί ὀλολύζουσα · οἴμοι !!! τέκνον γλυκύτατον !!! ἀδίκως πῶς πάσχεις ; πῶς τῷ ξύλῳ κρέμασαι , ὁ πᾶσαν γῆν ἐκπληρῶν ; ὄθεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ παρακαλοῦμεν ἐν πίστει , ἵλεων ἡμῖν τοῦτον ἀπέργασαι .

   Ὕ βρεις ὑπομείναντα πολλάς καί ἐπί Σταυροῦ ὑψωθέντα τόν τοῦ παντός Ποιητήν , βλέψασα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ἔστενες λέγουσα · Ὑπερύμνητε Κύριε , Υἱέ καί Θεέ Μου πῶς τιμῆσαι θέλων τό πλάσμα σου Δέσποτα , φέρεις ἐν σαρκί ἀτιμίαν ; δόξα τῇ πολλῇ εὐσπλαγχνίᾳ καί συγκαταβάσει Φιλάνθρωπε . 

   Ὤ !!! τῆς ἀγαθότητος τῆς Σῆς !!! ὤ !!! τῆς  ὑπέρ νοῦν εὐπλαγχνίας !!!ὤ !!! τῆς πολλῆς ἀνοχῆς !!!  καί μακροθυμίας σου Λόγε προάναρχε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐκραύγαζεν , ὀλοφυρομένη , πῶς ὁ ὤν ἀθάνατος θανεῖν ἠγάπησας ; μέγα τό μυστήριον βλέπω !!! ὅμως προσκυνῶ Σου τά πάθη , ἅπερ ἑκουσίως καθυπέμεινας .

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

 Ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς τοῦ Λόγου ἡ ἀκήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ἐν τῷ Σταυρῷ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ἐξ ᾿ ΑΥΤΗΣ  ἀνωδίνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπῶς θρηνῳδοῦσα ἐκραύγαζεν · οἴμοι !!! τέκνον Μου !!! πῶς πάσχεις θέλων ῥύσασθαι , παθῶν τῆς ἀτιμίας τόν ἄνθρωπον .  

 

                                  Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ 

 

   Ὁρῶσα τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , κρεμάμενον ἐν ξύλῳ ἄπνουν , πικρῶς ἐβόας · ποθεινότατον Μου Τέκνον , πῶς ἔδυ τό τῆς μορφῆς σου κάλλος , ἑκόν κρυβέν τῇ σκιᾷ τοῦ θανάτου ;

 

                                   Τήν ὡραιότητα .

 

   Η ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΣ ΑΓΝΗ καί Μήτηρ Σου , Χριστέ ὁρῶσα σε , νεκρόν κρεμάμενον , ἐπί τοῦ ξύλου Μητρικῶς , θρηνοῦσα ἀπεφθέγγετο · τί Σοι ἀνταπέδωκε τῶν Εβραίων ὁ ἄνομος , δῆμος καί ἀχάριστος , ὁ πολλῶν καί μεγάλων σου , Υἱέ Μου δωρεῶν ἀπολαύσας ; ὑμνῶ σου τήν θείαν συγκατάβασιν .  

                                      

........................................ἦχος δ ΄.......................................

                                

                                 Ἔδωκας σημείωσιν     

 

   Νεκρούμενον βλέπουσα  Χριστόν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροῦντα τόν δόλιον , ὠλόλυζε κράζουσα , πικρῶς τῷ ἐκ σπλάγχνων , αὐτῆς προελθόντι , καί τό μακρόθυμον αὐτοῦ ἀποθαυμάζουσα κατεπλήττετο · τέκνον Μου ποθεινότατον , μή ἐπιλάθῃ τῆς Δούλης σου , μή βραδύνῃς Φιλάνθρωπε , τό Ἑμόν καταθύμιον .

     Σταυρούμενον βλέπουσα καί τήν πλευράν ὀρυττόμενον ὑπό λόγχης ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ , Χριστόν τόν Φιλάνθρωπον , ἔκλαιε βοῶσα , τί τοῦτο Υἱέ Μου , ; τί σοί ἀχάριστος λαός , ἀνταποδίδωσιν ὧν πεποίηκας , καλῶν αὐτοῖς καί σπεύδεις με ἀτεκνῶσαι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι Εὔσπλγχνε , Σήν ἑκούσιον Σταύρωσιν .

   

                               Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Ἐπί ξύλου βλέπουσα ἀναρτηθέντα , τόν Υἱόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , σπλάγχνα Μητρῷα Μητρικῶς , σπαρασσομένη ἐκραύγαζες , οἴμοι !!! πῶς ἔδυς , τό φῶς τό ἄχρονον !!! 

 

                                  Κατεπλάγη Ἰωσήφ 

 

   Παρεστῶσα τῷ Σταυρῷ ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΣ Ἀμνάς , τοῦ Ἀμνοῦ καί Λυτρωτοῦ , θρήνοις συνέκοπτεν ΕΚΕΙΝΗΝ · καί ἀτενίζουσα ἔλεγεν ἐκπληττομένη · τί τοῦτον τό καινόν , καί ξένον θέαμα ; γλυκύτατε Υἱέ , πῶς φέρεις ταῦτα ἑκών ὀνειδισμούς καί μάστιγας καί ὔβρεις , καί ἐπονείδιστον θάνατον ; δοξολογῶ σου τήν ὑπέρ λόγον Υἱέ Μου συγκατάβασιν .

 

                               Ὁ ἐξ ᾿ Ὑψίστου  κληθείς  

 

   Μή ἐποδύρου μου Μῆτερ καθορῶσα , ἐν ξύλῳ κρεμάμενον , τόν Σόν Υἱόν καί Θεόν , τόν ἐφ ᾿ ὑδάτων κρεμάσαντα , πᾶσαν τήν γῆν ἀσχέτως , καί πᾶσα Κτῖσιν δημιουργήσαντα · καί γάρ ἀναστήσομαι καί δοξασθήσομαι , καί τά τοῦ ἅδου βασίλεια , συνντρίψω σθένει , καί  ἀφανίσω τούτου τήν δύναμιν , καί τούς δεσμίους ἐκλυτρώσομαι , τῆς αὐτοῦ κακουργίας ὡς εὔσπλαγχνος  , καί Πατρί τῷ ἰδίῳ προσαγάγω ὡς φιλάνθρωπος .

 

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Τόν ἐξ ᾿ ἀνάρχου τοῦ Πατρός γεννηθέντα , ἡ ἐπ ᾿ ἀσχάτων σε σαρκί τετοκυῖα , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον ὁρῶσα σε Χριστέ , οἴμοι !!! ποθεινότατε , Ἰησοῦ ἀνεβόα , πῶς ὁ δοξαζόμενος ὡς Θεός ὑπ ᾿ Ἀγγέλων ὑπό ἀνόμων νῦν βροτῶν Υἱέ , θέλων σταυροῦσαι ; ὑμνῶ σε Μακρόθυμε .

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , Ῥομφαία διῆλθε Σου , τήν Παναγίαν ψυχήν , ἡνίκα Σταυρούμενον , ἔβλεψας ἑκουσίως τόν Υἱόν καί Θεόν Σου , ὅν περ Εὐλογημένη , δυσωποῦσα μή παύσῃ , συγχώρησιν πταισμάτων ἡμῖν δωρήσασθαι .

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

   Ἐν Σταυρῷ ὡς ἑώρακεν , καθηλούμενον Κύριε , ἡ Ἀμνάς καί Μήτηρ σου ἐξεπλήττετο · καί τί τό ὅραμα , ἔκραζεν , Υιέ ποθεινότατε  ; ταῦτα σοι ὁ ἀπειθής , δῆμος ἀνταποδίδωσι , ὁ παράνομος , ὁ πολλῶν σου θαυμάτων ἀπολαύσας ; ἀλλά δόξα τῇ ἀῤῥήτῳ , συγκαταβάσει σου Δέσποτα .

   Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα σε ἐπί ξύλου ὡς ἔβλεψεν , ἡ Ἀμνάς ἡ Τέξασα ἐπωδύρετο , καί Μητρικῶς σοι ἐφθέγγετο · Υἱέ ποθεινότατε , πῶς ἐν ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ , ἀνηρτήθης μακρόθυμε ; πῶς τάς χεῖρας καί τούς πόδας σου Λόγε προσηλώθης  ὑπ ᾿ ἀνόμων καί τό Αἷμα , τό σόν ἐξέχεας Δέσποτα ;

   Ὡς ἑώρακε Κύριε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον ἐξεπλήττετο , καί ἀτενίζουσα ἔλεγεν · τί σοι ἀνταπέδωκαν οἱ πολλῶν δωρεῶν σου ἀπολλαύσαντες Δέσποτα ; ἀλλά δέομαι , μή με Μόνην ἐάσῃς ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλά σπεῦσον ἀναστῆναι , συνανιστῶν τούς προπάτορας .

 

...........................................ἦχος πλ. α ΄.....................................

 

   Ὡς Ἀμνόν σε Λόγε , ἡ Ἀμνάς καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , πρός σφαγήν χωροῦντα καθορῶσα ἐβόα · ὤ !!! ξένου τολμήματος !!! πῶς ἄνομοι σφάττουσιν , τόν τούς ἀνθρώπους ζωοῦντα ; μέγα σου Υιέ Μου τό ἔλεος !!! 

 

                                 Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

      Τῷ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τῶν εἰδώλων ἡ πλάνη πᾶσα κατήργηται , καί τῶν δαιμόνων ἡ ἰσχύς καταπεπάτηται , διά τοῦτο οἱ πιστοί , κατά χρέος Σε ἀεί , ὑμνοῦμεν καί εὐλογοῦμεν , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως ὁμολογοῦντες Σέ μεγαλύνοντες .

 

 

                               Χαίροις  ἀσκητικῶν

 

Στᾶσα ἐπί Σταυροῦ Ἰησοῦ , ἡ σέ τεκοῦσα θρηνῳδοῦσα ὠδύρετο , βοῶσα · οὐ φέρω τέκνον προσηλωμένον ὁρᾶν ἐπί ξύλου , ὄν περ ἀπεκύησα · ἐγώ γάρ διέφυγον τάς ὠδύνας ὡς ἄνανδρος , καί πῶς ἀρτίως τῇ ὀδύνῃ συνέχομαι καί σπαράττομαι τήν καρδίαν ἡ Ἄμεμπτος ; ἄρτι γάρ ἐκπεπλήρωται , τό ῥῆμα ὅ εἵρηκεν Συμεών ὡς ῥομφαία , ψυχήν Ἑμήν διελεύσεται · ἀλλ ᾿ ὦ !!! νῦν Υἱέ Μου ἐξανάστηθι καί σῶσον , τούς ἀνυμνοῦντας σε .

 

 

............................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

                                    Ὅλην ἀποθέμενοι 

 

   Ῥομφαία ὡς ἔφησεν ὁ Συμεών τήν καρδίαν , τήν Σήν διελήλυθεν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὅτε ἔβλεψας , τόν ἐκ Σοῦ λάμψαντα , ἀποῤῥήτῳ λόγῳ , ὑπ ᾿ ἀνόμων ὡς κατάκριτον , Σταυρῷ ὑψούμενον , ὄξος καί χολήν τε γευόμενον , πλευράν δέ ὀρυττόμενον , χεῖρας τε καί πόδας ἡλούμενον · καί ὀδυρομένη , ὠλόλυζες βοῶσα Μτρικῶς · τί τοῦτο Τέκνον γλυκύτατον , τό καινόν μυστήριον ;

   Τόν ἄρνα τόν ἴδιον ἡ Ἀμνάς ἡ Ἄσπιλος πάλαι , καί ἄμωμος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν Σταυρῷ ὑψούμενον ὡς ἑώρακεν , Μητρικῶς ὠλόλυζε , καί ἐκπληττομένη ἀνεβόα ·τί τό ὅραμα τέκνον γλυκύτατον , τοῦτο τό καινόν καί παράδοξον ; πῶς δῆμος ὁ ἀχάριστος , βήματι Πιλάτου παρέδωκε , καί κατακρινοῦσι , θανάτῳ τήν ἁπάντων σε ζωήν ; ἀλλά ἀνυμνῶ σου τήν ἄφατον , Λόγε συγκατάβασιν .

                   

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   Ἐν ξύλῳ τήν ζωήν ἡμῶν , ὁρῶσα ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΣ  κρεμαμένην , Μητρικῶς ὠδύρετο βοῶσα , Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , σῶσον τούς πίστει ἀνυμνοῦντας σε .

  Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν σε ἐπί σταυροῦ κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ἀνεβόα Μητρικῶς · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πῶς φέρεις πάθος ἐπονείδιστον ;  

   Λαόν τόν ἀνομώτατον , ἀδίκως καθηλοῦντα σε ἐπί ξύλου , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί ΑΓΝΗ , καί Μήτηρ σου ὁρῶσα , ὡς Συμεών προέφη , τά σπλάγχνα Σῶτερ διετέτρωτο .

   Ὁρῶσα σε σταυρούμενον , Χριστέ Ἡ  σέ Κυήσασα , ἀνεβόα , τί τό ξένον ὅ ὁρῶ μυστήριον Υἱέ Μου ; πῶς ἐπί ξύλου θνήσκεις , σαρκί κρεμάμενος  ζωῆς χορηγέ ; 

   

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

                                  Κύριε , εἰ καί κριτηρίῳ 

 

   Ἄρνα σε ὅτε ἡ Ἀμνάς καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , πρός σφαγήν κατεπειγόμενον , ἔβλεψε σύν δάκρυσιν Σῶτερ , ἠκολούθει καί ἔκραζεν · ποῦ σπεύδεις τέκνον Ἑμόν ; συνέλθω σου γλυκύτατε , οὐ γάρ φέρω μή ὁρᾶν σε , Ἰησοῦ Μου πολυέλεε .

  Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν σε Σταυρῷ κρεμάμενον ἐθελουσίως , κατανοοῦσαν σου τήν δυναστείαν , λύπῃ συνείχετο Χριστέ , καί ὁδυρομένη ἀνεβόα σου · Τέκνον , μή λίπῃς τήν Τεκοῦσαν σε · δός Μοι λόγον Υἱέ Μου , μή Με σιγῶν παρέλθης , Λόγε Θεοῦ τήν Δούλην σου .   

 

                                    Οἱ Μάρτυρες σου 

 

   Ἡ Δάμαλις ἡ ἄσπιλος τόν μόσχον βλεπουσα ἐπί τοῦ ξύλου , προσαναρτώμενον ἐθελουσίως , ὁδυρομένη γοερῶς , οἴμοι !!! ἀνεβόα ποθεινότατον τέκνον , τί σοι δῆμος ἀνταπέδωκεν ἀχάριστος Ἑβραίων , θέλων Με ἀτεκνῶσαι ἐκ Σοῦ παμφίλτατε .

   Ὁρῶσα σε σταυρούμενον , καί θανατούμενον ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ, οἴμοι !!!! ἐκραύγαζε  πῶς τάς ὀδύνας φέρεις , γλυκύτατε Υἱέ .βάλλει τήν καρδίαν Μου ἡ λόγχη σου , φλέγει δέ τά σπλάγχνα Μου τό πάθος σου , ὅμως ὑμνολογῶ σε , θέλων γάρ ταῦτα πάσχεις ὡς φιλάνθρωπος .

   Οὐ φέρω Τέκνον βλέπειν σε , τόν τήν ἐγρήγορσιν πᾶσι διδόντα , ξύλῳ ὑπνώσαντα , ὅπως τοῖς πάλαι , ἐκ παραβάσεως καρποῦ ὕπνῳ ὀλεθρίῳ ἀφυπνώσασι , θείαν καί σωτήριο ἐγρήγορσιν παράσχῃς · ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν θρηνωδοῦσα ,Ἥν μεγαλύνομεν .

 

                                Τί ὑμᾶς καλέσωμεν 

 

   Ξύλῳ προσπηγνύμενον Κύριε , ὡς ἑώρακεν ἀσπόρως , ἡ τεκοῦσα Σε Ἀμνάς , κατεξαίνετο τάς ὄψεις , καί ἐβόα ἐν κλαυθμῷ · Υἱέ Μου πῶς σφαγήν φέρεις τήν ἄδικον ; πῶς θνήσκεις ὁ ἀθάνατος ὡς ἄνθρωπος ; λόγον Μοι δός φῶς γλυκύτατον , βλέψον Μητέρα θρηνοῦσαν σε , καί δόξασον , Ταύτην Λόγε τῇ ἐγέρσει σου .

   

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Ἐν τῷ πάθει ἑστῶσα τοῦ Σοῦ Υἱοῦ , τῷ Σταυρῷ πλησιάζουσα Μητρικῶς , δακρύων προσχύσεσιν λουομένη ἐκραύγαζες · οἴμοι !!! θεῖε Λόγε , !!! πῶς φέρεις ῥαπίσματα , ἐμπτυσμούς καί μάστιγας , Σταυρόν καί τόν θάνατον  ; ὅμως ὑπέρ γένους σωτηρίας ἀνθρώπων , ἑκών ταῦτα ὑφίστασθαι , οὕτω Σῶτερ Φιλάνθρωπε , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ἐβόα Σοι · Ἥνπερ προβαλλόμενοι , σοί εἰς πρεσβείαν Δέσποτα αἱτούμεθα , ἵνα πλουσίως παράσχης ἡμῖν τά ἐλέη σου .

   Ὁ Σταυρόν ὑπομείνας ὡς ἀγαθός , τοῦ Ἀδάμ τήν πτωχείαν ἀναλαβών , μόνε ἀναμάρτητε ὑπεράγαθε Κύριε , τοῦ θανάτου εὔσπλγχνε τό κράτος διέλυσας , καί τῷ πάθει σου Δέσποτα τόν κόσμον διέσωσας ` ὅθεν ζωοδότα τήν πεσοῦσαν ψυχήν μου οἰκτείρησον δέομαι ὅταν κρίνης τά ἔργα μου , δικαιοκρίτα φλάνθρωπε , καί δός μοι πταισμάτων συγχώρησιν εὐχαῖς τῆς τεκούσης σε ΑΓΝΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ .

   Σταυρικόν καθορῶσα Πάθος ΣΕΜΝΗ , τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου σπλάγχνα πικρῶς , σπαράττουσα ἔκραζες , ὀλολύζουσα ΠΑΝΑΓΝΕ , πῶς ἑκών ἐτάθης καί θάνατον Δέσποτα , σαρκικόν ἐδέξω · φρικτόν ὄντως ἄκουσμα !!! ὅθεν ἀνυμνῶ σου τό ἀπόῤῥητον Λόγε , καί ἄφραστον βούλημα ὅτι σῶσαι ἐλήλυθας τό πλανώμενον πλάσμα σου · ἀνάστηθι ἀλλ ᾿ ὅμως Υἱέ , καί χαρᾶς τήν καρδίαν πλήρωσον , ὁ εὐφροσύνης τά πάντα , πληρώσας τῷ πάθει σου .

   Σέ τόν πάντων Δεσπότην καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Σταυρῷ , ἀδίκως κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ἐβόα Σοι , οἴμοι !!! Υἱέ πῶς πάσχεις ; καί φέρεις μακρόθυμε παρά τῶν ἀγνωμόνων  ὀνείδη καί θάνατον  σῶσαι τῶν ἀνθρώπων , πεπτωκ υῖαν τήν φύσιν , καί ῥύσασθαι κακώσεως καί πταισμάτων συμπτώσεως · διά τοῦτο κράζω Σοι · Ἀνάστηθι ταχύ ἐκ νεκρῶν , ὡς ὑπέσχου Λόγε πρό τοῦ Πάθους Σου , καί περιστάσεως πάσης τήν ποίμνην Σου λύτρωσαι .

   Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Στυαρῷ , ὠλόλυζε δακρύουσα καί πικρῶς ἐκβοῶσα · ὁ μέν κόσμος ἀγάλλεται δεχόμενος τήν λύτρωσιν · τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ὁρώσης σου τήν Σταύρωσιν , ἥνν περ ὑπομένεις διά σπλάγχνα ἐλέους , μακρόθυμε Κύριε ἐλέους ἡ ἄβυσσος καί πηγή ἀγαθότητος , σπλαγχνήσθητι καί δώρησαι οὖν , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν τοῖς δούλοις Σου , τοῖς ἀνυμνοῦσι σου πίστει , τά θεῖα παθήματα . 

                             Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Ἥλιος ἰδών σε ἔφριξεν , ἐπί Σταυροῦ Ἰησοῦ ἡπλωμένον θελήματι  καί ἡ γῆ ἐσείετο · καί αἱ πέτραι ἐῤῥήγνυντο καί τά μηνμεῖα φόβῳ ἠνοίγοντο , καί αἱ δυνάμεις πᾶσαι ἐξίσταντο · σέ δέ ὡς ἑώρακεν ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὁλολυγμῷ , οἴμοι !!! ἀνεκραύγαζ , τί τό ὁρώμενον ;

   Ἥλιος τέκνον ἡμαύρωται , καί ἡ σελήνη τό φῶς , εἰς ζοφῶδες ἱμάτιον , γνοφερῶς μετέβαλε · γῆ κλονεῖται καί ῥήγνυται , τό τοῦ ναοῦ σου δέ καταπέτασμα  · κἀγώ πῶς τέκνον οὐ διαῤῥήξομαι , σπλάγχνα καί ὄμματα ; παρειάς γλυκύτατε , καταξανῶ , ἀδίκως σέ θνήσκοντα , βλέπουσα Σῶτερ μου

   Τί τό ὁρώμενον θέαμα , ὅ τοῖς ἐμοῖς ὁφθαλμοῖς , καθορᾶται ὦ Δέσποτα ; ὁ συνέχων ἅπασαν κτίσιν , ξύλῳ ἀνήρτησαι , καί θανατοῦσαι , ὁ πᾶσι νέμων ζωήν , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ κλαίουσα  ἔλεγεν , ὅτε ἑώρακεν , ἐν Σταυρῷ ὑψούμενον , τόν ἐξ ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ , ἀῤῥήτως ἐκλάμψαντα , Θεόν καί ἄνθρωπον .

   Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος ·Ὤ !!! μυστηρίου φρικτοῦ !!!! ὤ !!! φρικτῆς ἐγχειρήσεως !!!! ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ  ἔλεγεν , ἐν Σταυρῷ Σε ὡς ἔβλεψεν ἐν μεσῳ δύω ληστῶν κρεμάμενον , ὅν ἀνωδίνως φρικτῶς ἐκύησεν · ἔκλαιε κράζουσα · οἴμοι !!! τέκνον φίλτατον πῶς ὁ δεινός , δῆμος ὁ ἀχάριστος , Σταυρῷ προσήλωσεν ;

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

.........................................ἦχος α ΄........................................... 

 

  Ἀπερινόητον , ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς τό Μυστήριον Μήτηρ Θεοῦ , τῆς ἀῤῥήτου καί φρικτῆς λοχείας τῆς Σῆς · Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ τόν τῶν ὅλων ποιητήν τεκοῦσα , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διετέλεσας . 

   Γνώμην πρίν πεσόντα τόν 'Αδάμ , ἀνέστησας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν ἐνυπόστατον ζωήν τεκοῦσα , ἐκ Μήτρας Παρθενικῆς , ἁγνισθείσης Πνεύματι καί πρός ἀπαθῆ καί θειοτέραν ἀκήρατον τε φυγήν , τοῦτον ἐπανήγαγες ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἐγλύκανε , τῶν ὑδάτων πικρίαν ἐν ἅλατι Ἑλισαῖος · ο δέ Σός ΘΕΟΜΗΤΟΡ Υἱός καί Θεός , βαπτισθείς ἐν ὕδατι , τῆς ἁμαρτίας τήν πικρίαν , καί τήν ὁδύνην ἐξείλετο .

   Ἐκ Σοῦ ἀνεβλάστησεν ἡμῖν , τό ἄνθος τό ἀμάραντον , εύωδιάζον πᾶσαν τήν ἀνθρωπότητα , τῷ θείῳ μύρῳ τῆς αὐτοῦ φύσεως ·  ὁ Πατρί συνάναρχος καί ἐκ Σοῦ γενόμενος , ὑπό χρόνον ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἐκ Σοῦ γεννηθείς ἄνευ σπορᾶς , Υἱός ὁ προαιώνιος , ΣΕΜΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ κόσμον ἐνέπλασε , τόν κεκρυμμένον ὄφιν τοῖς ὕδασι , ἐν τῷ βαπτισμῶ αὐτοῦ , θανατώσας Κύριος , καί φθορᾶς τούς ἀνθρώπους ῥυσάμενος . 

   Ἐν καμίνῳ Σε συμβολικῶς  προέγραψαν οἱ παῖδες ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἐν τῇ βάτῳ προετύπωσε Μωσῆς , Ἡσαΐας εἶδεν Σε τεξομένην , βρέφος ἀνάνδρως , τόν Κύριον τῆς δόξης διό Σε πάντες μεγαλύνομεν . 

   Ἐξέστησαν τῶν Ἀγγέλων αἱ τάξεις , ὁρῶσαι τόν ἀόρατον , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γεννηθέντα σαρκί , καί τόν ἀϋλίᾳ δοξαζόμενον , ἐν ποταμῷ τοῦ βαπτισθῆναι καταδυόμενον .

 

..........................................ἦχος β ΄..........................................

 

   Ἀγαθόν κυήσασα Θεόν , ἌΧΡΑΝΤΕ ἀγάθυνον , τήν ἐν πολλαῖς κεκακωμένην πάθεσιν ταπεινήν καρδίαν μου , καί τό θέλημα ἐκτελεῖν ἐνδυνάμωσον , τοῦ σωθῆναι πάντας , θέλοντος ἀνθρώπους Λυτρωτοῦ ἡμῶν .

   Ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου τόν αἴροντα ἄχραντον Ἀμνόν συλλαβοῦσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἁμαρτιῶν συγχώρησιν , ἐκδυσώπει δωθῆναι τοῖς δούλοις Σου .

   Ἀμήτορα πρότερον κατά τήν πρώτην γέννησιν , δι ᾿ ἡμᾶς σαρκωθέντα τίκτεις ἀπάτορα , δύω γνωριζόμενον φύσεις , τήν Θεϊκήν καί τήν Ἀνθρωπίνην , καί ταύτας πιστούμενον ἐνεργείαις ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   Ἀναγεννῆσαι τούς βροτούς , ὁ Υἱός Σου βουληθείς , πρός Ἰορδάνην ὥσπερ ἄνθρωπος σπεύδει ΑΓΝΗ , δι ᾿ ἄκραν στοργήν ἀῤῥύπως  βαπτισθῆναι  ἅπαντα ῥύπον τῆς κακίας , βυθίζων τῶν ἀνθρώπων .

   Ἀνάρχου γεννήτορος  Υἱός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἡμῖν ἐπέφανε, τά ἐσκοτισμένα φωτίσαι , συαγαγεῖν τά ἐσκορπισμένα, διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .

    Ἀνατολῆς τῆς ἐξ ᾿ ὕψους φανείσης , ἐδείχθης Πύλη Θρόνος ἐπηρμένος , τοῦ Βασιλέως οὐρανομήκης , καί μετάρσιος κλῖμαξ , ᾗ ἐπέβη Χριστός ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί τοῖς ἀπωσμένοιος βροτοῖς προσωμίλησεν .

   Ἀνερμήνευτος ὄντως ἡ σύλληψις ἄφραστος ὁ τόκος Σου καί ἀκατάληπτος , πᾶσι πιστοῖς γνωρίζεται , καί πιστεύεται Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Ἀπείρως τῶν Ἀγγέλων ΠΑΝΑΓΝΕ , τάς λαμπρότητας ὑπερέβης  τόν νοητόν ἥλιον κυήσασα ἀνερμηνεύτως Χριστόν τόν ἀκτῖσι θεότητος , τάς τῶν πιστῶν ἐννοίας καταυγάσαντα . 

   Ἀπό παθῶν ἀμαυρώσεως ΚΟΡΗ , ἀπό σκανδάλων τῶν προσγινομένων ταῖς ἐπηρείααις τοῦ ἀλλοτρίου , μελλουσῶν τε βασάνων αἰωνίων , πρός τόν φιλάνθρωπον ῥῦσαι με ταῖς Σαῖς δυσωπῶ παρακλήσεσιν . 

   Ἀπό πασῶν Σε γενεῶν ἐξελέξατο Χριστός εἰς κατοικίαν , ἑαυτῷ ΘΕΟΤΟΚΕ ἀνακαινίζων ἡμᾶς φθαρέντας ,  ἑνώσει τῇ κρείττονι · ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα , εὐφημεῖν πρός ἀξίαν , ἰλιγγιᾷ δέ νοῦς καί ὑπερκόσμιος , ὑμνεῖν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · ὅμως ἈΓΑΘΗ ὐπάρχουσα, τήν πίστιν δέχου , καί γάρ τόν πόθον οἶδας τόν ἔνθεον ἡμῶν , Σύ γάρ Χριστιανῶν εἶ προστάτις Σέ μεγαλύνομεν .

   Ἀσπόρως ἐν γαστρί Θεόν συνέλαβες καί τίκτεις ἀφράστως σεσαρκμένον , εἰς ὅν βλέπειν οὐ τολμῶσιν ΑΓΝΗ , οὐρανῶν αἱ δυνάμεις ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Βάτος Σε ἐν τῷ Σιναίῳ , ἀφλέκτως προσομιλοῦσα , τῷ πυρί προγράφει  Μητέρα , τήν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ .

   Δι ᾿ ἐμέ κατ ᾿ ἐμέ ἐχρημάτισε , βρέφος ὁ παντέλειος ἀνακαινίζων με , καί παλαιωθέντα πάθεσι , διά Σοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Δόξης τοῦ Πατρός , συνέλαβες ἀφράστως τό προαιώνιον ἀπαύγασμα , καί Λόγον τόν ἄναρχον , ἐν ἀρχῇ ὄντα νοούμενον , καί νῦν ἐκ Σοῦ πρωτότοκον ΠΑΝΑΓΝΕ · γεγονότα ἀνλλοιώτως τῆ κτίσεως .

   Δυνάμωσον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τό ἀσθενές μου δύναμιν ἡ τοῦ Ὑψίστου τέξασαν τήν τό εἶναι πᾶσι παρέχουσαν  καί Δομνίκης τήν μνήμην μεγαλύνασαν .

   Δυσωποῦμεν Σε Ἄχραντε , ἡ τόν Θεόν ἀσπόρως συλλαβοῦσα , τοῦ ἀεί πρεσβεύειν , ὑπέρ τῶν δούλων Σου .

   Ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν , ἐξελέξατο Σε τήν καλλονήν τοῦ Ἰακώβ  , Ἥν ἠγάπησεν ὁ Ποιητής ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ἐκ Σοῦ ἀνατείλας ἐπέφανεν .

   Ἐκ Σοῦ ἡ ζωή ὑπέρ νοῦν ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνατείλασα , ἐχθρόν ἐθανάτωσεν , ἅπαντας ἡμᾶς τόν θανατώσαντα , καί ἐζώωσε κόσμον , ἀπαύστως ἀνυμνοῦντας Σε .

   Ἐλπίς ἀκαταίσχυντε , ἐλπίς βεβαία καί τεῖχος ἀκράδαντον , καί σκέπη καί βοήθεια , γενοῦ μοι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῷ πεποιθότι ἐπί Σέ · καί γάρ ἀνατίθημι ΑΓΝΗ πᾶσαν ἐλπίδα ῆς σωτηρίας μου .

   Ἐμεγάλυνας Χριστέ τήν Τεκοῦσαν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἀφ ᾿ ἧς ὁ Πλάστης ἡμῶν , ὁμοιοπαθές περιέθου σῶμα , τό τῶν ἡμτέρων λυτήριον ἀμπλακημάτων · Ταύτην μακαρίζοντες , πᾶσαι αἱ γενεαί Σέ μεγαλύνομεν .

   Ἐμμανουήλ , τόν ἁπάντων Δεσπότην , τίκτεις ἀφθόρως μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , καί μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ · ὅν ἀπαύστως δυσώπει , ἐπηρείας ἐχθρῶν λυτρώσασθαι , τούς ὑπό τήν σκέπην τήν Σήν καταφεύγοντας .

   Ἐν Σοἰ πᾶσα πρόῤῥησις ἐπανεπαύθη  καί πέρας ἐδέξατο  ξενίζουσα τούς λέγοντας · ἐκ Σοῦ δέ λαμπροτέρα , καί τῶν προῤῥήσεων θαύματα πηγάζουσιν , ΑΓΝΗ , σοφούς δηλοῦντα τούς ἑρμηνεύοντας .

   Ἔσχεν ἰσχύν καθ ᾿ ἡμῶν ἡ κακία  , ἀλλ ᾿ οὐκ εἰς τέλος · ἠσθένησε γάρ μετά τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τόν ἐν ἰσχύϊ δυνατόν τεκοκυῖαν , ὑπελθόντα σαρκός ἀσθένειαν , καί τόν δυνατόν ἐν κακίᾳ νεκρώσαντα . 

   Ζωήν ἡ κυήσασα , βροτῶν εἰς ἀπολύτρωσιν , νεκρωθεῖσαν ΠΑΡΘΕΝΕ τοῖς παραπτώμασιν ζώωσον ΑΓΝΗ , τήνψυχήν μου ὡς συμπαθής , ὡς Μόνη προστάτις , τῶν καταφευγόντων Σου , ἐν τῇ σκέπῃ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Ζωήν τήν ἐνυπόστατον ἡμῖν τεκοῦσα , θανάτῳ τόν θάνατον ΠΑΡΘΕΝΕ καταργήσασαν , δεινῶν ἐπικλύσεσι , θανατωθέντα με ζώωσον πρεσβείαις Σου ΑΓΝΗ , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ ὙΠΕΡΕΝΔΟΞΕ .

   Ἡ σύλληψις ὁ τόκος Σου ὑπέρ λόγον , αἰῶνας γάρ τόν Κτίσαντα διά λόγου , ἐγέννησας ῥυσάμενον ἀλογίας , κόσμου τά πέρατα ΚΟΡΗ ΑΠΕΙΡΑΝΔΡΕ , ὅν δυσώπει πάντοτε τοῦ σωθῆαι ἡμᾶς .

   Ἡ ταῖς φωναῖς καμπτομένη , τῶν θερμῶς Σε αἰτούντων , ἡ Μόνη τῶν πιστῶν καταφυγή , σῶσον οἰκτείρησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , διατήρησον βλάβης , καί πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιδρομῆς , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ Σε μεγαλύνοντας

   Ἡ τήν πηγήν τῆς ἀπαθείας κυήσασα , τραυματισθέντα πάθεσι ΚΟΡΗ θεράπευσον , καί πυρός αἰωνίου ἐξάρπασον με Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Θεόν ἐκ Σοῦ σωματωθέντα γινώσκοντες , ἄνευ σαρκός θελήματος , τόν πρό τῆς κτίσεως  καί πρό πάντων αἰώνων , κυρίως ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ὁμολογοῦμεν Σε . 

   ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΣΕΜΝΗ Θεόν ὅν ἔτεκες , δυσώπει ῥυσθῆναι τούς Σέ ὑμνοῦντας πειρασμῶν καί περιστάσεων , καί παθῶν καί κινδύνων  ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .

   Θεοπρεπές σκήνωμα ΑΓΝΗ Σύ πέφηνας , τῶν οὐρανῶν πλατύτερον  καί καθαρώτερον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί νῦν ἐπίΣοί χαίρει ὁ τῶν παρθένων χορός .

   Ἰάτρευσον ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ , τήν ψυχήν μου δέομαι , ἐξασθενοῦσαν πάθεσι, καί παντοίαις ἐπαναστάσεσι , τῶν κακίστων δαιμόνων μεσιτείαις Σου .

   Καταλάμπρυνον ἌΧΡΑΝΤΕ τήν ζωφεράν ψυχήν μου τῷ φωτί Σου , ἡ τό φῶς τεκοῦσα τό ἐνυπόστατον .

   Κυοφόρον ἄνανδρον ΑΓΝΗΝ , πάντες Σέ γινώσκομεν · τόν γάρ Θεόν σάρκα θνητήν ἐνδυσάμενον , ὑπέρ νοῦν ἐγέννησας , τόν φαιδρύναντα τῶν ὁσίων τόν σύλλογον , ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν  πίστει μεγαλύνοντες τόν τόκον Σου

   Μἠ στήσῃς  μέ ἐν ἡμέρᾳ τῆς δίκης κατάκριτον · μή στηλιτεύσης με ἐπί πάντων τόν ἀναίσθητον , Θεέ μου ποιητά μου , ἔχων ἱκετεύουσαν τήν τεκοῦσαν ἀσπόρως σε ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ .

   Μύρον γενόμενον ἡμῖν ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν Χριστόν κυοφορήσασα , εὐωδιάσας κόσμον , ἐν θεοπνεύστοις ὁσμαῖς , διό Σοι ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ κραυγάζομεν · χαῖρε μυροθήκη τοῦ πυριμόρφου μύρου .

   Νεκροῦται ὁ Ἀδάμ παραβάς τήν ἐντολήν τοῦ Παντοκράτορος · Σύ δέ τεκοῦσα τήν αἰώνιον ζωήν , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τοῦτον ἐλυτρώσω θανάτου , εὐχαρίστως Σοι κραυγάζοντα · Εὐλογημένη ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Νεκρώσεως ἡμῶν τόν χιτῶνα ἐτίναξας , τεκοῦσα τήν ὄντως ἀθανασίαν , καί στολάς ἡμῖν ἐξύφανας ἀφθαρσίας ΠΑΡΘΕΝΕ , τῇ γεννήσει Σου .

   Ο παλαιός τῶν ἡμερῶν , ὡς ἐπί πόκον ὑετόν ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐπί τήν Σήν γαστέρα κατῆλθεν , τήν ἡγιασμένην , καί νέος ἐφάνη Ἀδάμ ὁ φιλάνθρωπος .

   Παστάς ἐχρημάτισας τοῦ Θεοῦ Λόγου , καί θρόνος πυρίμορφος ἐν ᾧ ἐπαναπαύσατο , ὁ Λόγος σαρκούμενος , δι ᾿ ἄκραν ἀγαθότητα , τοῦτον οὖν ἱκέτευε ΑΓΝΗ , κατοικτειρῆσαι καί ἐλεῆσαι ἡμᾶς .

   Ῥύπου με παθῶν ΑΓΝΗ προσγινμένου , τῇ μεσιτείᾳ Σου καθάρισον , καί λάμπρυνον δέομαι , σκοτισθεῖσαν τήν καρδίαν μου , δαιμόνων ἀμαυρότησιν · ὅπως Σέ μακαρίζω , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .

  Σοί τῇ Τεκούσῃ Χριστόν , τόν τοῦ παντός δημιουργόν κράζομεν · χαῖρε ΑΓΝΗ · χαῖρε ἡ τό φῶς ἀνατείλασα ἡμῖν , · χαῖρε ἡ χωρήσασα Θεόν τόν ἀχώρητον . 

   Σύ Μόνη Θεοῦ τοῦ τά σύμπαντα σοφῶς δημιουργήσαντος , Μήτηρ ἐδείχθης ἀπειρόγαμος , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · ὅθεν εὐσεβῶς Σοι ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀνακράζομεν λέγοντες · Εὐλογημένη ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Σωματωθείς ἀποῤῥήτως ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων , ὡς ἥλιος ἐπέφανεν ἡμῖν , ΠΑΝΑΓΝΕ ΜΗΤΗΡ Ἀνύμφευτε , πρό αἰώνων ἁπάντων , ὁ τῷ Πατρί συνάναρχος Υἱός , καί τό σκότος διώξας , ἐφώτισε τά συμπαντα . 

   Τά τραὐματα τῆς ψυχῆς μου ΠΑΡΘΕΝΕ θεράπευσον , τόν νοῦν μου εἰρήνευσον ὑπό παθῶν ταραττόμενον , καί ταῖς παραβάσεσιν , τῶν ἐντολῶν τοῦ Σωτῆρος σκοτιζόμενον .

   Τόν ἄχρονον ὑπό χρόνον γενόμενον , τέτοκας ἀῤῥήτως ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ  τόν τούς ὁσίους λαμπρύναντα , πίστει εὐσεβῶς ἀριστεύσαντας , καί τόν ἀρχέκακον ὄφιν ταπεινώσαντας .

   Τόν ἐκ Θεοῦ Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτῳ σοφίᾳ ἥκοντι καινουργῆσαι τόν Ἀδάμ ,  βρώσει φθορᾷ πεπτωκότα δεινῶς ἐξ ᾿ Ἁγίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀφράστως σαρκωθέντα δι ᾿ ἡμᾶς , οἱ πιστοί ὁμοφρόνως ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .  

   Τόν Μονογενῆ Υἱόν καί Λόγον , τόν πρό αἰώνων ἐξ ᾿ ἀνάρχου Πατρός , ἀῤῥήτως ἐκλάμψαντα , τόν τῆς κτίσεως πρωτότοκον , γεγενημένον τέτοκας , ὅθεν Σε ΘΕΟΜΗΤΟΡ , πάντα τά ἔθνη δοξάζομεν .

   Υἱόν τόν ἄναρχον , καί συναΐδιον Πατρί τέτοκας , ὑπερφυῶς ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΚΟΡΗ · διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ · ΑΓΝΗ Σέ κηρύττομεν · 

   Υἱός Θεοῦ ὁ Υἱός Σου ΠΑΡΘΕΝΕ  σαφῶς ἐδείχθη , ἔργα ὡς Θεός τελῶν βουλήσει μόνῃ · ὅθεν Σε πάντες ἀληθῶς ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί κυρίως ἐπονομάζομεν · ἄλλην γάρ Μητέρα Θεοῦ οὐ γινώσκομεν .

   Ὑμνολογίαις τήν Πανάγιον καί Θεοδόχον ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ πανευσεβῶς ἀξίως πάντες εὐφημήσωμεν , ὡς Θεόν κυήσασαν , μονογενῃ ἡμῖν , τοῖς ἀνθρώποις ὀφθέντα · διό Σοι πάντες πιστοί ψάλλομεν · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΜΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Ὑμνοῦμεν τόν τόκον Σου Εὐλογημένη , δι ᾿ οὗ ἐλυτρώθημεν τῆς πάλαι κατακρίσεως , καί Σέ μακαρίζομεν ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , Μόνην ἥν ἠγάπησεν , ὁ ὤν εὐλογημέος καί ὑπερένδοξος .

   Ὑπέρ εὐσπλαγχνίαν , ὁ πάντων Λυτρωτής ἄνθρωπος γίνεται , καί σαρκικήν καταδέχεται γέννησιν , φιλάνθρωπος ὑπέρ ἀνθρώπων , ὁ φύσει ὤν φιλάνθρωπος , Παρθενικῆς ἐκ Μήτρας Σου  ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .

   Φεῖσαι μου Κύριε φεῖσαι , ὅταν μέλλεις με κρῖναι, καί μή καταδικασης με εἰς πῦρ · δυσωπεῖσε ΠΑΡΘΕΝΟΣ, ἡ σέ κυήσασα Χριστέ , τῶν Ἀγγέλων οἱ τάξεις, καί τῶν Ἁγίων ἡ πληθύς .

   Φθαρεῖσαν ἐκαίνισας , τήν φύσιν τοῦ προπάτορος , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα καί Παρθενεύουσα , φύσεως ἁπάσης τόν Πλάστην , ὅν ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον πάλαι , ὤλόλυζες βλέπουσα , ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Φωτί με καταύγασον τόν ἐν τῷ σκότει κείμενον , τῆς δεινῆς ῥαθυμίας ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , καί μή προαιρούμενον ὅλως , τούς τοῦ Θεοῦ νόμους συντηρῆσαι , ὅπως ὡς προστάτην μου , κατά χρέος μακαρίζω Σε . 

   Φωτοειδής στῦλος πυρός , καί Νεφέλη φωτεινή προηγουμένη , πρός οὐράνιον κλῆρον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , γενοῦ μοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῷ ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ βίου πλανωμένῳ .

   Ψαλμικῶς εὐφημοῦντες βοῶμεν Σοι · χαῖρε τό πιότατον ὄρος Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ὅ κατοικεῖν εὐδόκησεν , δι ᾿ ἡμῶν σωτηρίαν ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Ὡμίλησεν ἀνθρώποις ἐκ Σοῦ τήν σάρκα , ὁ Κύριος φορέσας  ἀνερμηνεύτως , αὐτόν οὖν ἐκδυσώπησον ΠΑΝΑΓΙΑ , τοῦ οἰκτειρῆσαί με καταπονούμενον , προσβολαῖς τοῦ ὄφεως καί δονούμενον .

   Ὡράθης ΠΑΝΑΜΩΜΕ Ἁγιωτέρα τῶν ἄνω Δυνάμεων · Θεόν γάρ ἐσωμάτωσας , ὅν τάξεις ἀσωμάτων φόβῳ δοξάζουσιν · τοῦτον οὖν ἱκέτευε ἀεί , τοῦ οἰκτειρῆσαι τούς Σε δοξαζοντας . 

   Ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ΚΟΡΗ, καί Μητέρα τοῦ Λόγου ,  καί πρόξενον υπάρχουσαν ἡμῖν , τῆς ἀϊδίου καί θείας ζωῆς , ὡς τῆς δικαιοσύνης  τόν ἥλιον ἐκλάμπουσαν ἡμῖν , οἱ πιστοί ὁμοφρόνως , ἐν ὔμνοις μεγαλύνομεν .

   Ὡς καλή ὡς ὡραίαν ποθήσας Σε ὁ καλλοποιός Ἰησοῦς ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ἐκ Σοῦ σαρκί γεγέννηται , καί θεοῖ με δι ᾿ οἶκτον ἄμέτρητον . 

   Ὥφθης οὐρανῶν , ΠΑΡΘΕΝΕ Πλατυτέρα , τόν μηδαμοῦ Θεόν χωρούμενον , ἀφράστως κυήσασα , καί τεκοῦσα ὑπέρ ἔννοιαν , διπλοῦν ὄντα ταῖς φύσεσιν , μίαν δέ κεκτημένον , θεοπρεπῶς τήν ὑπόστασιν .

 

...........................................ἦχος δ ΄......................................... 

 

   Ἁγνείας τό ΠΑΝΑΓΝΟΝ , ὁ ῥυπαρός τε καί ἄναγνος , ἐγώ ἐνδιαίτημα , μέλπειν οὐ σθένει Σε , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , διό με τῇ χωνείᾳ τοῦ Πνεύματος κάθαρον , ἵνα δοξάζω Σε .

   Ἀμήτωρ ο Λόγος ἐκ Πατρός, ὑπάρχων πρότερον , ἀπάτωρ γέγονεν , ἐκ Σοῦ τό δεύτερον ΠΑΝΑΓΝΕ · σαρκωθείς ὁ πρίν ἀσώματος , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν βουληθείς , σῶσαι τούς ψάλλοντας · Εύλογημένη  Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ .

   Ἀνακαλούμενος ἡμᾶς , αἰχμαλωτισθέντας ΠΑΡΘΕΝΕ , πρός ὅ περ ἦμεν ἐν ἀρχαῖς , ἐν γαστρί Σου σκηνώσας σεσάρκωται · ὁ φιλάνθρωπος Κύριος , διό βοῶμεν Σοι , χαῖρε ΑΓΝΗ ΣΕΜΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

  Ἀνατέταλκεν ὁ μέγας καί ἀνέσπερος Ἥλιος , πᾶσι βροτοῖς ἐκ τῆς νηδύος τῆς Σῆς , καί πάντας ἐφώτισε φωτί τῆς γνώσεως , τούς κραυγάζοντας ·Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   Ἀνερμηνεύτου λόγῳ , μετέσες ΠΑΡΘΕΝΕ μυστηρίου , · Θεόν τόν ἐν πᾶσι  ἀχώρητον ὄντα , ἀστενοχωρήτως χωρεῖς καί τίκτεις , καί μαζοῖς ἔθρεψας , βουληθέντα οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ὁμολογοῦντας .

   Ἀνοίγεται πάλιν διά Σοῦ , ὁ πρίν παράδεισος καί ἐπεισάγεται , ὁ πρίν κατάκριτος ἄνθρωπος , καί θεοῦται ἀληθέστατα , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ , βροτῶν τό φύραμα , τῶν βοώντων · εὐλογοῦμεν Σε ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΛΗΠΤΕ

   Ἀνοίξας τό στόμα μου ΑΓΝΗ προ:ῄρημαι μέλψαι Σε Σοφίαν τήν τέξασαν τήν ἐνυπόστατον · ἀλλ ᾿ ὡς ἄναγνος  τήν ΠΑΝΑΓΝΟΝ  ὡς θέμις , ὑμνῆσαι μή σθένω Σε αἰτῶ βοήθειαν .

   Ἄνωθεν Σοι φωνήν , χαρμοσύνως ἐβόησέ ὁ Ἄγγελος ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῦ Δεσπότου ἀφράστως μηνύων Σου τήν σύλληψιν .

   Ἀνώρθωσας ΑΓΝΗ , τό τῆς Εὔας ὁλίσθημα , κυήσασα Θεόν Λόγον ,τόν τῶν κατεῤῥαγμένων τήν πτῶσιν ἀνωρθώσαντα . 

   Ἅπαντες βροτοί , ὑμνεῖν ἀποροῦντες τό ξένον Σου λόχευμα , τόν τοῦ καταπτάντος Σοι Ἀγγέλου λόγον χαίροντες ᾂδομεν ·χαίροις βροτῶν η λύτρωσις , τῶν πενομένων τροφή · τῶν δαιμόνων χαίροις ἀμυντήριον , χαίροις σπίλων ἐμῶν καθαρτήριον .

   Ἅπας γηγενής σκιρτάτῳ τῶ πνεύματι λαμπαδοχούμενος , πανηγυριζέτω δέ , ἀΰλων νόων φύσις γεραίρουσα , τά ἱερά θαυμάσια τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, καί βοάτω · χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ  ΘΕΟΤΟΚΕ  ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ.

   Ἀπειρογάμως ἐκύησας , ὦ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μετά τόκον , ὤφθης Παρθενεύουσα πάλιν , ὅθεν ἀσιγήτοις φωναῖς, τό χαῖρε Σοι ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει ἀδιστάκτῳ κραυγάζομεν .

   Ἄσομαι σοι Κύριε ὁ Θεός μου , ὅτι ἐτέχθης ἐκ Μητρός ΠΑΡΘΕΝΟΥ Ἁγίας , καί ΕΚΕΙΝΗΝ ἀνέδειξας Μόνην ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ημῶν .

   Ἀστράπτων Σοι Ἄγγελος ἐπέστη , καί μαρμαρυγαῖς τῆς Παρθενίας , σφοδρῶς Σοι ἀντηστράφθη , ἑαυτοῦ ὡς τῆς οἰκείας ἐπιμελεῖσθαι δόξης · τό χαῖρε διό Σοι , φόβῳ ἐφθέγξατο .

   Ἄφλεκτον Μωσῆς ἐν τῷ ὄρει Σινᾷ  βάτον ἐθεάσατο , Σέ ζωγραφοῦσαν ΠΑΡΘΕΝΕ , αἴγλῃ μή φλεχθεῖσα θείου πυρός , καί γάρ Θεόν ἐκύησας .

   Ἄχρονον Υἱόν ἀνάρχου Πατρός , σάρκα δι ' ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους , ΑΓΝΗ γενόμενον , ἐν γαστρί συλλαβοῦσα , ὑπό χρόνον τοῦτον τέτοκας ἀνερμηνεύτως · ᾧ καί γεγηθότες βοῶμεν · Ἄσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὄτι δεδόξασται .

   Βεβαρημένον ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ φόρτῳ τῶν πολλῶν ἁμαρτημάτων ἐλάφρυνόν με νῦν , φέρειν τόν ζυγόν ἐνδυναμοῦσα , Χριστοῦ τόν ἐλαφρότατον .

   Γαλήνης ἐπλήρωσε τῆς νοητῆς ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , τήν κτίσιν ὁ ἀῤῥήτως  ἐκ Σοῦ τεχθείς ἐν σαρκί , καί κατηύγασε , τόν κλύδωνα τῆς πλάνης , καί εἰς ὅρμον ἴθυνεν , ἡμᾶς οὐράνιον .

   Γένος τό ἀνθρώπινον , τήν πρώην ὡραιότητα , καί τό εὐπρεπές , καί κατ ᾿ εἰκόνα , δι ᾿ ἁμαρτίαν ἀπεκδυσάμενον , ταῦτα περιβάλλεται ΑΓΝΗ , διά τῆς κυήσεως τῆς Σῆς θεοειδέστερα .

   Γῆν μέν ὁμίχλῃ τόν οὐρανόν νεφέλαις δέ Κύριος , ΚΟΡΗ περιβάλων , σάρκα θέλων θνητήν  ἐξ ᾿ Αἱμάτων Σου ἐνδύεται , καταστολήν δόξης ἀθανάτου ἐνδύων τόν ἄνθρωπον .

   Ἐκ Σοῦ τῆς δόξης ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ λάμψας ἥλιος , πάντων τῶν πιστῶν ἐφώτισε τάς ψυχάς , μελωδούντων θείῳ Πνεύματι · Εὐλογημένη εἶ ἡ τόν πᾶν πρεσβειῶν Σου ἀναμορφώσασα .

   Ἐν Σοί νῦν ἐθεωρήθη ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ ἀκατάληπτος θεανδρική πορεία  τοῦ Χριστοῦ , ὅς Θεός τε καί ἄνθρωπος ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ γεγέννηται , ἀνακαινίζων τήν οὐσίαν μου .

   Ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν ὁ ἐν ὑψίστοις κατοικῶν ΠΑΝΑΓΝΕ · ὑπερφυῶς σάρκα γάρ ἐκ Σοῦ προσλαβών ἠμφιάσατο .

   Εὔα μέν τῷ τῆς παρακοῆς νοσήματι , τήν κατάραν εἰσῳκίσατο , Σέ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τό τῆς κυοφορίας βλαστήματι , τῷ κόσμῳ τήν εὐλογίαν ἐξήνθησας , ὅθεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   Εὐλόγηται διά Σοῦ , ἡ πρίν κατάρας καί φθορᾶς μέτοχος , φύσις ἡμῶν ΠΑΝΑΓΝΕ , καί τῆς ἀφθαρσίας μετείληφεν .

   Ἡ Ἄννα προφητεύει τό μέλλον , τόν ἐκ Μήτρας Σου Θεόν προανηγόρευσε , διό ἀπαύστως πρέσβευε , σωθῆναι ΘΕΟΜΗΤΟΡ τούς δούλους Σου .

   Θεηγορίαις ἐνηχούμενοι , ΘΕΟΤΟΚΕ , ταῖς περί Σοῦ καί βλέποντες , τούτων τάς ἐκβάσεις , χαῖρε Σοι κραυγάζομεν , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οἱ λελυτρωμένοι τῷ τόκῳ Σου .

   ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τόν Υἱόν Σου δυσώπει , λυτρώσασθαι κινδύνων , καί πάσης περιστάσεως , τούς Σέ δοξάζοντας ΘΕΟΤΚΕ ΑΧΡΑΝΤΕ .

   Θεόν Λόγον σε τεκοῦσαν σαφῶς εἰδότες σωματικῶς κυρίως , οἱ πιστοί ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πάντες ὀνομάζομεν , τήν κλῆσιν ΑΓΝΗ κατάλληλον , φύσει τῶν πραγμάτων προσάγοντες .

   Θηρεῦσαί με καθ ἑκάστην ζητεῖ ὁ παμπόνηρος  · ἀλλ ᾿ αἰτοῦμαι , τῶν παγίδων  ἐξάρπασον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί τῇ θείᾳ σκέπῃ τῶν πτερύγων Σου , σῶον συντήρησον . 

   Ἰδεῖν ὀφθαλμοῖς τῆς διανοίας , τήν νοητήν Σου δόξαν , ΑΓΝΗ καταξίωσον ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούς τά σεπτά , προσκυνοῦντας σύμβολα , τῆς Σῆς ἀφθόρου κυήσεως .

   Ἰδόντες προγητικοῖς ἐν ὄμμασιν πὀῤῥωθεν ΠΑΝΑΓΝΕ ,  τοῦ ὑπέρ νοῦ Σου θείου τοκετοῦ , τό φρικῶδες μυστήριον , οἱ θεηγόροι ἌΧΡΑΝΤΕ , ποικιλοτρόπως κατετράνωσαν .

   Ἰδού νῦν τῶν προφητῶν πληροῦνται κηρύγματα , Σοῦ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ τεκούσης , τόν προφήταις πάλαι κεκηρυγμένον , καί πληροῦντα τά προῤῥηθέντα Πνεύματος χάριτι .

   Λίθος ἀχειρότνητος ὄρους ἐξ ᾿ ἀλαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη , Χριστός συνάψας τάς διεστώσας φύσεις , διό ἐπαγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Λυτρούμενον κόσμον τῆς φθορᾶς , ἐκ Σοῦ σεσάρκωται ὁ ὑπερούσιος ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐνεργείαις καί θελήσεσιν διπλοῦς ὁρώμενος , μιᾷ τῇ ὑποστάσει , καί βοῶμεν · χαῖρε ΑΓΝΗ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ .

   ΜΑΡΙΑΝ τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ  καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὑμνήσωμεν , τό Ὄρος τό ἄγιον Στάμνον τήν πάγχρυσον , τήν βαστάσασαν τό φύσει θεῖον μάννα , τό τρέφον ἑκάστοτε , πιστούς τῇ χάριτι . 

   Μή φλέξας τήν Μήτραν Σου ὁ φύσει ἀναλλοίωτος , Μόνη Χερουβίμ Ἁγιωτέρα , ἄνθρωπος ὤφθη ἐκ Σοῦ τικτόμενος , καί τούς ἀπωσθέντας τῇ φθορᾷ , πάντας ἀνεσώσατο, ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ναόν Σε τοῦ Θεοῦ καί Παστάδα γινώσκομεν , Στάμνον Λυχνίαν καί Πλάκα , κεκτημένην ἔνδον ἐγγεγραμμένον , τόν δι ᾿ οἶκτον σωματωθέντα Λόγον ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ναός ἐδείχθης Θεοῦ , χωρητικός περιφανῶς ΠΑΝΑΓΝΕ , καί καθαρόν σκήνωμα , καί θεοπρεπές ἐνδιαίτημα .

   Νεκρός διά βρώσεως μιᾶς Ἀδάμ γεγένηται , τρυγήσας θάνατον φυτοῦ τῆς γνώσεως ἌΧΡΑΝΤΕ · διά Σοῦ δέ ἀνεζώωται , καί παραδείσου τήν τρυφήν πάλιν ἀπέλαβεν · εὐλογοῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ, τήν μεγαλωσύνην Σου εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Νέκρωσιν τήν ζωήν ἐκδυθείς ἐνεδύσατο  ἐν Παραδείσῳ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὁ Ἀδάμ · τῷ Σῷ δέ ἠθανατίσθη ζωηφόρῳ τοκετῷ , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Νεφέλην δικαιοσύνης ἥλιον , ἡμῖν ἐκλάμψασαν τόν τοῦ Πατρός Υἱόν μονογενῆ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , πανευσεβῶς δοξάζοντες , διαπαντός Σέ μακαρίζομεν .

   Νέφη τῶν παθῶν , ΑΓΝΗ καί τῶν θλίψεων διασκεδάσασα , αἴγλῃ εὐφροσύνης Σου , καί θυμηδίας ἡμᾶς κατάλαμψον , καί τῆς εἰρήνης αἴτησαι , τόν φωτοδότηνΧριστόν , ἐναυγάσαι , πάντας τούς ὑμνοῦντας Σε , καί τῇ θείᾳ Σου σκέπῃ περίσῳζε .

   Νοητήν λαβίδαν Σε  ἄνθρκα φέρουσα θεῖον , τῶν ἐκ τῶν Σῶν Αἱμάτων σαρκωθέντα υπέρ νοῦν , ἅπαντες προφῆται , Πνεύματι θείῳ προηγόρευσαν .

   Νοῦν ἔχοντες ὀρθόν , διδαγμάτων ἀνάπλεων , Σέ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ὀνομάζομεν πάντες καί πόθῳ μακαρίζομεν .

   Ὁ ἀχώρητος , ἐν τῇ φύσει τῆς Θεότητος , καί ἀπερίγραπτος  Λόγος Θεοῦ γεννηθείς , ἐκ Σοῦ σαρκί ΠΑΝΑΓΝΕ , ΣΕΜΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , προσιτός ἐστί , καί ἐν εἰκόνι γράφεται , ὡς σαφῶς ἐνανθρωπήσας .

   Ὁ διαπλάσας κατ ᾿ ἀρχάς ἐκ χοός με τόν ἄνθρωπον , ΑΓΝΗ πλαστουργεῖται δι ᾿ ἐμέ , ἐν τῇ γαστρί Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν πάλαι κατάπτωσιν , ἐπανορθούμενος .

   Οἰκήσας Σου τήν νηδύν , ὁ κατοικῶν τόν οὐρανόν , ἄλλον Σε Μήτηρ Θεοῦ ἔμψυχον , ὄντως οὐρανόν ἀπειργάσατο .

   Ὁ κενώσας ὁ πληρέστατος τόν ἄνθρωπον , κόλπον τοῦ φύσαντος Πατρός , Σοῦ ἐν τοῖς κόλποις ΑΓΝΗ , ὡς βρέφος καθέζεται , ἑτοιμαζόμενος , οἷς ἠθέλησεν , ὁμοιωθῆναι ἌΧΡΑΝΤΕ , ἱεράν σαφῶς καθέδραν .

   Ὅλην Σε καθηγίασε Λόγος ὁ Ἅγιος Σου οἰκήσας τήν Μήτραν , τήν ἡγιασμένην , ἀῤῥήτῳ λόγῳ · ὅν δυσώπει , ἐκτενῶς τοῦ σωθῆναι τούς δούλους Σου .

   Ὁ Λόγος ΠΑΝΑΜΩΜΕ θεοῦ , ὁ ἐνυπόστατος , ὥσπερ ὑετός ἐπί τόν πόκον , ἐν τῇ γαστρί Σου κατῆλθεν ΑΧΡΑΝΤΕ , καί πᾶσαν τήν φύσιν τῶν βροτῶν , ἔσωσε τῷ καύσωνι , ξηρανθεῖσαν τοῦ πτώματος 

   Ὁ πλήρης κεκένωται , ὁ προαιώνιος ἄρχεται , ὁ Λόγος παχύνεται , ὁ Πλάστης πλάττεται , ὁ ἀχώρητος χωρεῖται ἐν κοιλίᾳ , , τῇ Σῇ σωματούμενος , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Ὄρος Σε Δανιήλ ἐθεώρει ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐξ ᾿ οὗ ἐτμήθη λίθος ὁ συντρίψας πᾶσαν πλάνης εἰκόνα , καί πληρώσας , θεογνωσίας πάντα τά πέρατα .

   Ὁ χειρί τά πάντα φέρων  ἐν χαρσί βασταζόμενος τῆς ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ,  ταύτην Χερουβίμ ἀπειργάσατο , καί Σεραφείμ ἀνωτέραν  ως γεννήτριαν , · Ἥν ὑμνήσωμεν , καί εὐσεβῶς μακαρίσωμε .

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ , καί μετά τόκον Μόνην Σε , μείνασαν ἔγνωμεν · τόν πλαστουργόν γάρ ἔτεκες Θεόν ,  καί σαρκί  ἐσπαργάνωσας , τόν θεϊκαῖς δυνάμεσιν , τήν γῆν ὁμίχλῃ σπαργανώσαντα . 

   Προστάτιν καί σωτηρίας πρόξενον  καί τεῖχος ἄῤῥηκτον , Σέ τῆς ἐμῆς προβάλλομαι ζωῆς , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τήν τόν Θεόν γεννήσασαν τόν εὐεργέτην πάσης κτίσεως .

   Πύλην φωτοφόρον οὐρανῶν Σέ ὀνομάζομεν , δι ᾿ ἧς διῆλθεν Θεός , καί σεσωμάτωται ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ ἀσώματος τό πρότερον , καθό Θεός καί τῷ Πατρί ὡς ὁμοούσιος , διό Σοι βοῶμεν · Χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ῥεύσασαν πάλαι τῆς πρός τό κρεῖττον ἀνανεύσεως , φύσιν τῶν ἀνθρώπων ΠΑΝΑΓΝΕ  βουληθείς ἀναπλάσαι κατεσκήνωσεν  ὁ πλαστουργόςΘεός , ἐν τῇ γαστρί Σου Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Ῥῆξον τάς σειράς τῶν πταισμάτων , τῶν Σέ ὑμνούντων ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , παῦσον τάς ὁρμάς τῶν πειρασμῶν , τῆς ἁματίας θραῦσον τόν τάραχον , τήν καταιγίδα σύντριψον , τήν τῶν κινδύνων ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ῥητορεύει φανείς ὁ Ἀρχάγγελος , καί μηνύει τοῦ Λόγου  Σοι ΠΑΝΑΓΝΕ , τήν ὑπέρ λόγον σύλληψιν , καί σωτήριον κόσμῳ πάντα τά ἔργα κραυγάζων , εὐλογεῖτε τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ . 

   Ῥόδον ἐν ἀγκάθαις εὑρηκῶς Σε , καί ἄνθος ἐν τοῖς κοιλάσι τό πανεύοσμον , κρῖνον τε πανάσπιλον , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · ὁ Σός Νυμφίος ἄνωθεν ἐν Σοί ἐσκήνωσεν , καί κόσμον εὐωδίασε πάντα , Σέ ὑπερυψοῦντα , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ῥώμην περιβέβληται ἡ τῶν  βροτῶν φύσις ἀσθενήσασα πρότερον  τῇ παραβάσει , ἐν τῷ τόκῳ Σου ΑΓΝΗ , καί τοῦ ἐχθροῦ ἡ τύραννος δύναμις εἰς τέλος ἠσθένησεν .

   Σειράς τῶν ἐμῶν νῦν πταισμάτων , λῦσον ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πηγήν , τεκοῦσα Μόνη ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , καί θυμηδίας ἔμπλησον , ὅπως ἀξίως μεγαλύνω Σε .

   Σε Μόνην ἐκ πασῶν , τῶν γενεῶν ἐξελέξατο , ὁ Κύριος ΘΕΟΤΟΚΕ , καί ἐκ Σοῦ ἐσαρκώθη , θεώσας τό ἀνθρώπινον .

   Σέ ὅπλον ἀῤῥαγές κατ ᾿ ἐχθρῶν προβαλλόμεθα , Σέ ἄγκυρα καί ἐλπίδα , τῆς ἡμῶν σωτηρίας ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα .

   Σέ τήν τοῦ ἡλίου τῆς δόξης κούφην Νεφέλην ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐξ ᾿ ἧς ὑπέρ νοῦν ἀνατείλας τήν κτίσιν πᾶσαν ἐφωταγώγησεν , εὐσεβοφρόνως ἄσμασιν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ μεγαλύνομεν .

   Τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ὀρθοδόξως ἀνυμνήσωμεν  , πρεσβεύει γάρ ἀπαύστως , ὑπέρ ἡμῶν πρός Κύριον .

   Τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ ΜΑΡΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὑμνήσωμεν , τήν γεννησαμένην τῆς δικαιοσύνης τόν ἥλιον , τήν ἐπουράνιον Πύλην τήν εἰσάγουσαν , τούς δοξαζοντάς Σε εἰς θεοῦ βασίλεια .

   Τόν Βασιλέα Χριστόν , ὅν ἡμῖν ἔτεκεν ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ , καί μετά τόκον ἔμεινεν ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ , πάντα τά ἔργα  ὑμνεῖτε τόν Κύριον .

   Τό πῦρ ἐν Σοί τῆς Θεότητος ἐσκήνωσε ἐν Σοί ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ ,  καί οὐ κατέφλεξε τήν Σήν νηδύν ΑΓΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ἐδρόσισε δέ μᾶλλον καί κατφώτισε .

   Υἱόν τοῦ Θεοῦ Θεόν Λόγον , τόν κόσμον ἀχώρητον παντί , ἐν τῇ γαστρί χωρήσασαν , ἀγκάλαις Σου ἐβάστασας ΑΧΡΑΝΤΕ   ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , χριστιανῶν τό καταφύγιον .

   Ὕμνους παρ ᾿ ἡμῶν προσδέχου ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , Μῆτερ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , καί τήν Σήν χάριν ἀντιδεδώρησο , τοῖς εὐλαβῶς Σε μέλπουσιν ἡμῖν τοῖς δούλοις Σου , τόν Χριστόν δέ ὅν ἀφράστως τέτοκας , ἡμῖν ἵλεων ΚΟΡΗ ποίησον .

   Ὑπερτέρα τῶν Ἀγγέλων ἀνεδείχθης Μόνη · βουλῆς μεγάλης Ἄγγελον , τέτοκας γάρ Λόγον , πάντας τόν φωτίζοντα κραυγάζοντας · Δόξα Σοι Μῆτερ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ὑπό τῆς αὐτοῦ φιλανθρωπίας , καί μόνης εὐσπλαγχνίας τε καί ἀγαθότητος , τοῦ Πατρός ὁ σύνθρονος Λόγος δυσωπούμενος , ἐκ Σοῦ σαρκί γεγέννηται  ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ · ἵνα τήν γεωθεῖσαν τῶν ἀνθρώπων φύσιν οὐρανώσῃ , ὡς μόνος εὐεργέτης .

   Φανεῖσαν Μητέρα Σε Θεοῦ ὡς ἔβλεψεν , ΘΕΟΤΟΚΕ ὁ πρεσβύτατος , ἔφησεν , οἷα περ προφήτης · ἰδού ὁ Σός Υἱός εἰς ἀνάστασιν , καί πτῶσιν τῶν πολλῶν κεῖται , ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί εἰς σημεῖον δυσερμήνευτον .

   Φέρουσαν Χριστόν ἐν ἀγκάλαις νεύματι φέροντα τά πάντα , τοῦτον ὡς Υἱόν Σου δυσώπει , ἐχθροῦ χειρῶν με ΠΑΝΑΓΝΕ ῥύσασθαι , καί διά ἐλέους ἄβυσσον , ἐναγκαλίσασθαι καί σῶσον με .

   Χαῖρε  ἡ ἄσπορος γῆ ἡ τόν Λόγον ἐκ Μήτρας , δίχα σπέρματος ἀνδρός , σεσαρκωμένον τεκοῦσα , ἡ σκέπη τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Χαῖρε ΠΑΝΣΕΜΝΕ ΑΓΝΗ , Παρθενίας καύχημα , καί τοῦ κόσμου ἡ χαρά , ΜΑΡΙΑ Μήτηρ καί Δούλη τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ , αὐτόν δυσώπει ὑπέρ τῶν ψυχῶν ημῶν .

   Ὦ !!! μακαρία κοιλία !!!! πόθεν ταύτην τήν δόξαν ἐβλάστησας ; Θεός τό τεχθέν , ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝΕ !!! καί φῶς ἐθνῶν , καί δόξα καί ἀπολύτρωσις .

   Ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί Βασιλίδα πάσης κτίσεως , πάντες οἱ πιστοί ὑμνοῦμεν Σε ΑΓΝΗ , καί τό χαῖρε Σοι κραυγάζομεν , Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΣ , ὡραιοτέρα πάσης κτίσεως ἔφυς · τοῦ Θεοῦ γάρ γέγονας ἀληθῶς , ἐνδιαίτημα Πανάγιον · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ὡς κατάσκιον προβλέπει Σε πάλαι ὄρος , ὁ Ἀββακούμ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , φέρουσαν τόν Λόγον , πάντας συσκιάζοντα φλογμοῦ παραπτώσεων , καί ἁμαρτιῶν ΚΟΡΗ καύσωνος .

   Ὡς κλίμακα γῆθεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ὁ Κτίστης προθέμενος βροτοῖς , καί κατωτάτων θλίψεων , καί ἐκ φθορᾶς πρός ἄφθαρτον , ζωήν ταῖς ἱκεσίαις Σου , ἀναβιβάζει τούς ὑμνοῦντας Σε .

   Ὡς κρίνον , ὡς εὔοσμόν Σε ρὀδον , ὡς θεῖον ὀσφράδιον ἐδρέψατο , Λόγος ὁ ὑππέρθεος , ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , καί Σοῦ τήν Μήτραν ᾢκησεν εὐωδιάζων ἡμῶν , τήν φύσιν δυσωδίας πλησθεῖσαν τήν ἐξ ᾿ ἁμαρτίας , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ὡς Μήτηρ τοῦ μόνου Δεσπότου , πάντων ποιημάτων ὑπερτέρα , πέφηνας ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ · διό πιστοί Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ  πάντες , ἀεί ἐπαγαλλόμενοι , ἐν ὑμνωδίαις μεγαλύνομεν .

 

..........................................ἦχος πλ.β΄...................................... 

 

   Ἁγίων Ἅγιον Θεόν , τέτοκας ΠΑΝΑΓΙΑ , ἁγιότητος οἶκος δεδειγμένη καθαρός , καί Πύλη , μόνος Χριστός  ἥν διῆλθεν , σῴζων τό ἀνθρώπινον .

Ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὁμολογοῦντες Σε , τοῦ Ἀγγέλου τό χαῖρε , πίστει Σοι βοῶμεν · Μόνη τήν χαράν ἐπί τῆς γῆς ἐκύησας , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ἀεί Εὐλογημένη .

   Ἁμαρτιῶν καταιγίδες καί λογισμῶν , ἐνάντια κύματα καί παθῶν ἐπαγωγαί , ἐπ ᾿ ἐμέ διήλθοσαν , τῇ Σῇ ΘΕΟΤΟΚΕ , κραταιᾷ προστασίᾳ σῶσον με .

   Γνωστῶς ἐν βάτῳ Σε Μωσῆς ἑώρακεν , ἱερῶς τυπουμένην τήν τοῦ πυρός μέλλουσαν λοχεύτριαν , ἀναφανεῖναι μυστικῶς , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Διά Σοῦ Μῆτερ ΠΑΡΘΕΝΕ , φῶς ἀνέτειλε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ φαιδρόν , τόν γάρ Κτίστην Σύ τῶν ἁπάντων τέτοκας  Θεόν , ὅν αἴτησαι ΠΑΝΑΓΙΑ ἡμῖν , καταπεμφθῆναι τοῖς πιστοῖς τό μέγα ἔλεος .

   Δολίως ὄφις με τό πρίν , ὡς αἰχμάλωτον εἷλεν δι ᾿ ἀπάτης ἑρπύσας , διά Σοῦ δέ τῆς αὐτοῦ , δουλείας ἀπαλλαγείς ΑΓΝΗ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὕμνοις μακαρίζω Σε .

   Ἐν δύω φύσεσιν ὁ εἷς , τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων σαρκωθείς θεοπρεπῶς , προῆλθε τούς ἐξ ᾿ Ἀδάμ διασώζων ΠΑΝΑΓΝΕ χρηστότητι .

   Ἐξ ᾿ ἀϊδίου τῷ Γεννήτορι , ὁ συνυπάρχων Λόγος συννοούμενος , ἐπί τέλει τῶν αἰώνων δέ , σαρκωθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τήν τῶν ἀνθρώπων πᾶσαν ἐθεούργησεν μορφήν , ἑαυτῷ καθ ᾿ ὑπόστασιν ἀσυγχύτως ἑνώσας · τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ὑμνεῖτε βοῶντες καί ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ἐπί ἄσειστον κρηπῖδα ὄντες πίστεως , Σέ ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΧΡΑΝΤΕ ὁμολογοῦμεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ · Λόγον γάρ Θεοῦ  ἀσπόρως ἐγέννησας ἡμῖν · Εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας ΑΓΝΗ .

   Εὐφραινόμενοι τῷ τόκῳ Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πάντες Σέ μακαρίζομεν · δι ᾿ αὐτοῦ γάρ νῦν σαρκικῆς γεννήσεως ἡμεῖς , ῥυσθέντες κραυγάζομεν Σοι · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ τεκοῦσα τοῖς βροτοῖς , τόν κυβερνήτην Κύριον , τῶν παθῶν μου τόν ἄστατον καί δεινόν κατεύνασοον τάραχον  καί γαλήνην παράσχου τῇ καρδίᾳ μου .

   Ἡ Πύλη τῆς χάριτος ἡ ἀνοίξασα βροτοῖς , τήν πύλην τήν οὐράνιον , τῆς μετανοίας πύλας μοι , τηλαυγῶς ἄνοιξον  ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , καί πυλῶν τοῦ θανάτου ἐλευθέρωσον .

   Ἡ τήν χαράν δεξαμένη ἐν τῆ ΠΑΝΑΓΝῼ Σου νηδΰι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , εὐφροσύνης τήν καρδίαν μου πλήρωσον , τό κατηφές διώκουσα , τῶν παθῶν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον , ὅν οὐ τολμᾶ Ἀγγέλων ἀτενίσαι τά τάγματα · διά Σοῦ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡράθη βροτοῖς Λόγος σεσαρκωμένος · ὅν μεγαλύνοντες , σύν ταῖς οὐρανίαις σττρατιαῖς Σέ μακαρίζομεν .

   Ἱερῶς ἐμυεῖτο τά Σά μυστήρια , προφητῶν ΘΕΟΤΟΚΕ , ὁ θεῖος σύλλογος , πόῤῥωθεν μαθών , καί τρανῶς ἐκτιθέμενος τάς θεοσημείας τοῦ θείου τοκετοῦ Σου .

   Ἰσχύς καί ὕμνησις , Χριστός ὁ Κύριος , ὁ ἐκ Σοῦ ἀνατείλας ὑπερβολῇ ΠΑΝΑΓΝΕ χρηστότητος , καί λυτρωσάμενος ἡμᾶς , τῆς ἀρχαίας παραβάσεως . 

   Κυριοτότε ΠΑΡΘΕΝΕ ἡ τόν Θεόν ἐν σαρκί γεννήσασα , τόν ἀχώρητον παντί , σαρκωθέντα οἴκτῳ τῶν βροτῶν τυραννίδος με παθῶν δεῖξον ὑπέρτερον .

   Κυρίως στόματι καί ψυχῇ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ τοῦ κόσμου Ἀγαθή ὁμολογῶ Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σεσωματωμένον Θεόν τεκοῦσα ΑΓΝΗ , καί βίου Σε προστάτιν πίστει προβάλλομαι .

   Λαοί ὑμνεῖτε τήν ἀληθῶς , τέξασαν τόν Λόγον τοῦ Θεοῦ ἀνερμηνεύτως καί μείνασαν πάλιν , μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΝ    ἄφθορον , ὡς πάντων προστασίαν , καί σωτηρίαν βροτῶν .

   Λαόν καί Πόλιν Σου σῷζε ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , προστασία ἡμῶν τῶν ἐν πίστει , ἀδιστάκτῳ βοώντων Σοι · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ, ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου .

   Λιμήν γενοῦ μοι καί φρουρός , ταῖς δειναῖς τρικυμίαις τῶν παθῶν ἀνεδότως , χειμαζομένῳ ἀεί , ἐν τῇ θαλάσσῃ ΑΓΝΗ , τῇ τοῦ βίου Μόνη ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Λυτρωθέντες τῆς ἀρχαίας ἀποφάσεως τῷ τόκῳ Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀνυμνοῦμεν Σε οἱ σωθέντες ΚΟΡΗ διά Σοῦ , βοῶντες καί λέγοντες πιστῶς · Εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου ΑΓΝΗ .

   Μακαρίζουσι πᾶσαι γενεαί ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὡς προέφης ἡ Μόνη ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ , Σέ τήν ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί ΠΑΝΑΓΝΟΝ , διό Σε ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Μυηθέντες τό θαῦμα τῆς Σῆς γεννήσεως ἀνυμνοῦμεν τό μέγα καί ὑπέρ ἔννοιαν , ΠΑΝΑΓΝΕ ΣΕΜΝΗ ΘΕΟΜΗΤΟΡ Μυστήριον , καί Σέ ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Νεκρόν με ἔδειξεν ἐν Ἐδέμ γεῦσις ἡ τοῦ ξύλου πονηρά , ἐπιβουλῇ τῇ τοῦ ὄφεως · Σύ δέ ζωοδότην Χριστόν κυήσασα , ἐζώωσάς με Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Νεκρόν με ἄδειξεν φυτοῦ ἀπόγευσις · τῆς ζωῆς δέ τό ξύλον ἐκ Σοῦ φανέν ΠΑΝΑΓΝΕ ἀνέστησε , καί Παραδείσου τῆς τρυφῆς , κληρονόμον με κατέστησε .

   Νοεῖν οὐ δύναται νοῦς ἀνθρώπινος , τό ὑπέρ νοῦν τοῦ τόκου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ μυστήριον , ὁ Θεός γάρ σκηνώσας ἐν μέσῳ Σου , κλεῖθρα τῆς Παρθενίας , οὐ παρεσάλευσε , μόνος ὡς ἐπίσταται αὐτός ὁ ἀκατάληπτος .

   Νοεῖν οὐ σθένει Σου τό μυστήριον , βρότειος νοῦς ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , πρό γάρ τόκου ἀνάνδρως συνέλαβες , ἔμεινάς τε ΠΑΡΘΕΝΟΣ , καί μετά κύησιν , τέτοκας δέ Λόγον τῷ Πατρί τόν συναΐδιον .

   Νομίμων ἄνευθεν θεσμῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , συλλαβοῦσα τόν Κτίστην δίχα φθορᾶς , τοῦτον ἀπεγέννησας , καί ΘΕΟΤΟΚΟΣ ἀληθῶς , καί κυρίως ἐχρημάτισας .

   Νομίμων φύσεως ἐκτός , τόν Δεσπότην Τεκοῦσα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τῆς πάλαι παρακοῆς , διέλυσας τήν ἀράν , εὐλογίας τήν πηγήν βλυστάνουσα .

   Νόμῳ τῆς φύσεως Ἰησοῦς ὁ ὑπερούσιος Θεός , καινοτομεῖ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , Σοῦ ἐκ νηδύος ἀποτικτόμενος , ὁ μόνος οὐσιώσας τό πᾶν βουλήματι .

   Ὁ μέγας προέγραψεν , ἐν προφήταις Μωϋσῆς , Σέ Κιβωτόν καί Τράπεζαν καί Λυχνίαν καί Στάμνον συμβολικῶς , σημαίνων τήν σάρκωσιν , τήν ἐκ Σοῦ τοῦ Ὑψίστου ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ὁ πάσης ἐπέκεινα νοουμένης ὡς Θεός , καί ὁρωμένης κτίσεως σωματωθείς προῆλθεν  ἐκ Σῆς γαστρός , τηρήσας Σε ἄφθορον , ὥσπερ ἧς πρό τοῦ τόκου Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   Ὁ τά πάντα ποιήσας θείῳ βουλήματι , βουληθείς ἐν γαστρί Σου ᾢκησεν ἌΧΡΑΝΤΕ , ῥεὐσαντας ἡμᾶς ἀναπλάσαι βουλόμενος , διό Σε ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ὁ τῷ Πατρί συνυπάρχων μονογενής , ὑπέρ νοῦν ἐν Μήτρᾳ Σου σαρκωθείς θεοπρεπῶς , τούς βροτούς ἐθέωσε ΑΓΝΗ , διά πλῆθος οἰκτιρμῶν ὁ ὑπεράγαθος .

   Ὁ φύσει ἄναρχος Υἱός καί ἄχρονος , χρονικήν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΚΟΡΗΣ ἀρχήν , θέλων καταδέχεται , τούς ὑπό χρόνον ἐκ φθορᾶς , ἀναπλάσαι προμηθούμενος .

   Οὐκ ἀποστάντα τόν ἀχώριστον , ἐκ τοῦ Πατρώου κόλπου ΑΓΝΗ γεγέννηκας , ἀπειράνδρως ἀνεκφράστως τε , βροτόν τέλειον ὄντα · ὅν ἐκδυσώπει δοῦναι μοι ἰσχύν , τῶν πονηρῶν λογισμῶν προσβολήν πᾶσαν καταβαλεῖν εἰς τέλος , καί θέλημα τό θεῖον ἐκεινου , πράττειν κάθ ᾿ ἑκάστην , ἵνα Σέ δοξάζω εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Οὐκ ἔστιν Ἄμεμπτος ὡς Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΜΗΤΟΡ · Μόνη γάρ ἐξ ᾿ αἰῶνος  τόν Θεόν τόν ἀληθῆ , καί πάντων Δημιουργόν , Θεόν Λόγον , ΠΑΝΑΓΝΕ ἐκύησας . 

   Ὁ φέρων τά σύμπαντα δυναστείᾳ Θεϊκῇ , καί συγκρατῶν ὡς εὔσπλαγχνος , Σαῖς ἀγκάλαις ΠΑΝΑΜΩΜΕ  σαρκωθείς , ὡς βρέφος βαστάζεται , ὁ Πατρί κατ ᾿ οὐσίαν συναΐδιος .

   Παθῶν ἰάματα ἀρυσώμεθα , τῷ εὐκλεεῖ τεμένει Σου ΑΓΝΗ προστρέχοντες  · ἐν αὐτῷ γάρ πάρεισιν , Ἀγγέλων χοροί , πνεύματά τε δικαίων , Σύ πάντων ἡ Βασίλσσα , νέμουσα πιστοῖς ἰάματα .

   Παθῶν κλυδώνιον συνταράσσει με καί τῶν κακῶν βυθίζει τρικυμία ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κυβερνήτην Χριστόν ἡ κυήσασα , χεῖρα μοι βοηθείας , ἔκτεινον σῶσον με , Μόνη προστασία τῶν πιστῶς μακαριζόντων Σε .

   Παθῶν με κλονούμενον ἐναντίαις προσβολαῖς , Μῆτερ Θεοῦ στερέωσον , ὡς ἀπαθείας τέξασαν τήν πηγήν · πρός Σέ γάρ κατέφυγον , τῶν ἀνθρώπων τό μέγα καταφύγιον .

   ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῆς ψυχῆς μου τά δεινά , καί χαλεπά συντρίμματα , χειρουργίαις ἰάτρευσον μυστικαῖς , δραστήρια φάρμακα , τοῦ Υἱοῦ Σου βαλοῦσα τά παθήματα .

   ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ τοῦ Θεοῦ , ἡ τεκοῦσα τόν Λόγον ὑπέρ λόγον ὀφθέντα , δι ᾿ ἡμᾶς ὅπερ ἡμεῖς , ἱκέτευε ἐκτενῶς , ἀλογίας πάσης με λυτρώσασθαι .

   Πεποικιλμένη τῷ κάλλει τῶν ἀρετῶν ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ , τόν Θεόν τόν ἀληθῆ , ὑπέρ νοῦν συνέλαβες ἡμῖν , τήν πηγήν τῶν ἀγαθῶν ἀναπηγάζουσα .  

   Πρός τήν Σήν καταφεύγω Σκέπην ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί προστάτιν ζωῆς μου τανῦν προβάλλομαι · Σέ τήν ὑπέρ νοῦν τόν Λόγον κυήσασα · διό Σε ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ῥευστήν ὁ Λόγος Θεοῦ ἄῤῥευστος , μορφήν λαβών ἀνθρώπους ἀφθαρσίαν ἐνέδυσεν , εὐδοκίᾳ Πατρικῇ , σκηνώσας ἐν Σοί , τῇ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝῌ · ὅθεν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ,σύν ταῖς οὐρανίαις στρατιαῖς Σέ μεγαλύνομεν .

Ῥυσθείς τῶ τόκῳ Σου ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , Μήτηρ Θεοῦ  τῆς πάλαι δερματίνης νεκρώσεως , καί κατάραν καί φθοράν καί θάνατον , τόν ἐκ τῆς ἁμαρτίας , ἀποσεισάμενος , σύν ταῖς οὐρανίαις στρατιαῖς  , νῦν μεγαλύνω Σε .

   Σεσαρκωμένον τόν Λόγον θεοπρεπῶς , συλλαβοῦσα ἌΧΡΑΝΤΕ τόν πρίν ἄσαρκον ἡμῖν , ὑπερ φύσιν τέτοκας ΑΓΝΗ , μετά γέννησιν ΠΑΡΘΕΝΟΣ διαμείνασα .

   Σοφία Λόγος τοῦ Πατρός , ὁ πρό πάντων αἰώνων , ἐπ ᾿ ἐσχάτων τῶν χρόνων , ἀποῤῥήτως σαρκωθείς , ἐξ ᾿ Ἀπειράνδρου Μητρός ΘΕΟΤΟΚΟΝ ταύτην ἀπειργάσατο .

   Σῶσαι βουλόμενος ἐκ φθορᾶς τήν καταφθαρεῖσαν φύσιν τῶν ἀνθρώπων ὁ Κτίστης καί Κύριος , Μήτραν ἁγνισθεῖσαν Ἁγίῳ Πνεύματι , οἰκήσας ἀποῤῥήτως ἀνεμορφώσατο .

   Τῆς ἁμαρτίας μου τάς σειράς , τῇ Σῇ μεσιτείᾳ καί προστασίᾳ ΠΑΡΘΕΝΕ διάῤῥηξον · τῶν ἀπεγνωσμένων Σύ γάρ ὑπάρχεις ἐλπίς , τῶν πίστει προστρεχόντων τῆ θείᾳ σκέπῃ Σου .

   Τήν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ , καί Ἐνδοξωτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ , Τήν ἀδιαφθόρως , Θεόν Λόγον Τεκοῦσαν , τήν ὄντως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μεγαλύνομεν .

   Τόν σεαυτῆε δεξαμένην δημιουργόν , ὡς αὐτός ἠθέλησεν , ἐξ ᾿ ἀσπόρου Σου γαστρός , ὑπέρ νοῦν σαρκούμενον ΑΓΝΗ , τῶν κτισμάτων ἀληθῶς ἐδείχθης ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τοῦ θείου τόκου Σου ΑΓΝΗ , πᾶσαν φύσεως τάξιν , ὑπερβαίνει τό θαῦμα · Θεόν γάρ ὑπερφυῶς , συνέλαβες ἐν γαστρί , καί τεκοῦσα μένεις ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ .

   Τριάδος γεγέννηκας Σύ τόν ἕνα σαρκικῶς , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , διό βοῶ · Τριάδος τῆς θείας με , ταῖς πρεσβείαις Σου δεῖξον οἰκητήριον .

   Τῷ θείῳ φέγγει Σου ΑΓΑΘΗ , τήν ἐσκοτισμένην μου ψυχήν , ταῖς ἡδοναῖς φωταγώγησον , καί πρός σωτηρίας τρίβον ὁδήγησον , ἡ Μόνη τόν σωτῆρα Χριστόν κυήσασα .

   Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ὁ ἄναρχος  σωματωθείς Υἱός καί τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ γεγένηται , εὐδοκίᾳ τοῦ Πατρός καί Πνεύματος Ἁγίου τῇ συνεργείᾳ · ὅθεν ἀνέπλασεν τήν καταφθαρεῖσαν μου μορφήν , ὡς παντοδύναμος .

   Ὑμνοῦμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν ἐκ Σοῦ , σάρκα σάρκα παθητήν τε καί θνητήν περιβαλλόμενον Κύριον , καί τεθεωμένην , ΘΕΟΤΟΚΕ ἀπεργασάμανον , ἑνώσει ἀσυγχύτῳ  τῇ καθ ᾿ ὑπόστασιν .

   Ὑπάρχων ὑπεύθυνος ἁμαρτίας καί δεινῶς ,τραυματισθείς ὁ δείλαιος ἐπί Σέ ΘΕΟΜΗΤΟΡ τήν συμπαθῆ προσφεύγω δεόμενος , τάς οὐλάς ἐξαλεῖψαι , τῶν πταισμάτων μου .

   Ὑπέρ λόγον Σου ἡ σύλληψις ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Θεόν γάρ Λόγον τέτοκας τόν ῥυσάμενον , ἀλογίας πάντας τούς βροτούς , καί λόγον παρέχοντα βοᾶν · εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   Φοροῦσα κάλλος τό νοητόν , τῆς ὡραιοτάτης Σου ψυχῆς , Νύμφη Θεοῦ ἐχρημάτισας , κατεσφραγισμένη τῇ Παρθενίᾳ ΣΕΜΝΗ , καί φέγγει τῆς Ἁγνείας , κόσμον φαιδρύνασα .

   Φωνῇ Ἀγγέλου μεγάλης Ἄγγελον , βουλῆς ΑΓΝΗ Χριστοῦ Ἐμμανουήλ ἀποτέτοκας , τοῖς Ἀγγέλοις τούς κάτω συνάπτοντας , Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Μόνη αἰτία τῆς ἡμῶν ΚΟΡΗ θεώσεως . 

   Χρυσαυγής Σε Λυχνία προδιετύπωσε , δεξαμένην ἀφράστως φῶς τό ἀπρόσιτον , γνώσει τῇ αὐτοῦ , καταυγάζον τά σύμπαντα · ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .

   Ὡραίαν κάλλει Σε πασῶν εὑράμενος , γυναικῶν ὁ ὡραῖος ΚΟΡΗ ΣΕΜΝΗ , Σοῦ τήν Μήτραν ᾢκησεν , καί δυσμορφίας με παθῶν , καί τοῦ σκότους ἐλυτρώσατο . 

   Ὡραϊσμένη τῷ κάλλει τῶν ἀρετῶν , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ , τόν Θεόν τόν ἀληθῆ , ὑπέρ νοῦν συνέλαβες ἡμᾶς , ταῖς θείαις ἀρεταῖς καταφαιδρὐναντα . 

   Ὡς ἐπί κούφης Νεφέλης ὁ Πλαστουργός , ἐπί Σοί ἐλήλυθεν καθελεῖν ὡς δυνατός , τά Αἰγύπτια ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , χειροποίητα Χριστός , ὡς παντοδύναμος . 

   Ὡς ὄντως ἄφθεγκτα καί ἀκατάληπτα , τά τῆς Σῆς ΘΕΟΤΟΚΕ θεοπρεποῦς πέφυκε κυήσεως · τοῖς ἐπί γῆς καί οὐρανοῦ , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ μυστήρια .

   Ὡς ὑπάρχουσα ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , Λόγον Θεοῦ συνέλαβες , τόν ἀχωρήτως ἐν τοῖς κόλπιις ὄντα τοῦ Πατρός , χεσρί Σου κρατούμενον ταῖς Σαῖς Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΙΑ  ΑΓΝΗ   ΘΕΟΜΗΤΟΡ  .

 

..........................................ἦχος πλ.δ΄.......................................

 

    Ἄβυσσον θαυμάτων Σε καί χαρισμάτων ΘΕΟΤΟΚΕ , πέλαγος ΑΓΝΗ γινώσκομεν , καί σαφῶς ἐπιστάμενοι , τῇ Σῆ προστασίᾳ πεπειθότες προστρέχομεν καί συντόμως πρός τήν Σήν σκέπην καταφεύγομεν .

   Ἁγιασθεῖσα Πνεύματι ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν ἐν τοῖς Ἁγίοις ἀναπαυόμενον , ἐκύησας Ἅγιον καί εὐεργέτην μόνον Θεόν , πάντας τούς βοῶντας ἁγιάζοντας πίστει , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ σαρκί τεκοῦσα Θεόν τόν ἀόρατον .

   Ἅγίασον τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τόν Ἅγιον κυήσασα Λόγον , τόν ἀληθῶς ἐν Ἁγίοις ὡς θέμις ἀναπαυόμενον μόνον Θεόν ἡμῶν , καί δίδου μοι ὡς ἀληθῶς , κατανύξεως  ὄμβρους ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .
   Ἁγίων τόν Ἅγιον τέτοκας Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ἀποῤῥητῳ κυήσει , καί γάρ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔμεινας ἌΧΡΑΝΤΕ ὡς πρό τοῦ τόκου · διό Σοι κραυγάζομεν τήν τοῦ Ἀγγέλου φωνήν · Εὐλογημένη εἶ Σύ ΑΓΝΗ . 

    ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ τοῦ Βασιλέως τῶν βασιλευόντων Γεννήτρια , τάς σειράς μου τῶν πταισμάτων διάῤῥηξον καί ὁδήγησον , πρός μετανοίας τρίβους ταῖς πρεσβείαις Σου .

   Ἀληθῆν ΘΕΟΤΟΚΟΝ πάντες Σέ κηρύττομεν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , οἱ τῇ Σῆ γεννήσει , τῆς φθαρτῆς λυτρωθέντες γεννήσεως , καί πρός τήν ἀμείνω πάλιν ζωήν ἀνακληθέντες διά σπλάγχνα ἐλέους Θεοῦ ἡμῶν .

   Ἁλουργίς ἐξυφάνθη μυστική , ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων τῷ πάντων Θεῷ , ἥν στολισθείς ΘΕΟΤΟΚΕ  , ἥνωσεν ἡμᾶς τῷ Θεῶ καί Πατρί . 

   Ἀμέριστος ἔμεινας , εἰ καί σάρκα δι ᾿ ἐμέ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἐφόρεσας · διό καί ἐν δύῳ σε , προσκυνῶ ταῖς οὐσίαις , καί δύω θελήσεσιν , καί δύο ἐνεργείαις Χριστέ .

   Ἀμήτορα τῶν ἄνω , ἐπ ᾿ ἐσχάτων τοῖς κάτω , ἀπάτορα τίκτεις , οὐσιωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ  τό ἡμέτερον ὅλον , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν πολλήν , ὅν ἐκδυσώπει σωθῆναι , φθορᾶς τούς ὑμνοῦντας Σε .

   Ἀμήτωρ πρό τῆς σαρκός , ἀπάτωρ μετά τήν σάρκωσιν , Υἱός Πατρός καί Μητρός , ὁ ταῦτα καλούμενος · ὑπέρ νοῦν ἀμφότερα , τῷ Θεῷ γάρ πρέπει , τῶν θαυμάτων τά παράδοξα .

   Ἀμφότερα πέφυκας , ΠΑΡΘΕΝΟΣ Μήτηρ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ἐν γαστρί συλλαβοῦσα , Θεόν ἀφράστως ἐκ Σοῦ σαρκούμενον , ἐν ἑκατέρᾳ μορφῇ γνωριζόμενον , θεανδρικῶς ἐπί γῆς πολιτευσάμενον .

   Ἀνάρχῳ Γεννήτορι , τόν συννημένως ἀεί νοούμενον , συλλαβοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , σεσαρκωμένον Υἱόν γεγέννηκας , διά τό σῶσαι τούς πίστει κραυγάζοντας · χαῖρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Ἀνέκφραστος ἡ σύλληψις γέγονεν , Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ ὁ τόκος ἀπόῤῥητος διαμεμένηκεν ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Ἄνευ φθορᾶς τεκοῦσα ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ  τόν ἄσπορον τόκον Σου , Μόνη ὤφθης ΠΑΡΘΕΝΟΣ , βρέφος ὑπομάζιον φερουσα . 

   Ἀπειρογάμως ἐκ Πατρός τόν πρό αἰώνων τεχθέντα , ἐν γαστρί Σου συλλαβοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀπεγέννησας ἡμῖν , Θεόν ὁμοῦ καί ἄνθρωπον , ἐν ἑκατέρᾳ φύσει τέλειον οὐ διαιρούμενον .

   ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ σεσαρκωμένον τόν ἀΐδιον  καί ὑπέρθεον Λόγον , ὑπέρ φύσιν  τεκοῦσα ὑμνοῦμεν Σε .

    ἌΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ Θεοῦ παντοκράτορος , ἡ βασιλίδος φυλῆς ΔΕΣΠΟΙΝΑ βλαστήσασα , καί μόνη τόν Θεόν , τόν πάντων βασιλεύοντα , γεννήσασα σαρκί ὑπερφυῶς , κινδύνων με διάσωσον , τῷ Υἱῷ Σου ψάλλοντα · ἐνδόξως γάρ δεδόξασται . 

   Βάτον καιομένην πυρί , καί μή καιομένη προεώρα πάλαι , Μωσῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν θεόδεκτον προτυπῶν Σου γαστέρα , ὑποδεξαμένη τό ἀκήρατον φῶς .

   Δεδοξασμένα περί Σοῦ λελάληνται ἐν γενεαῖς γενεῶν , ἡ Θεόν Λόγον ἐν γαστρί χωρήσασα , ΑΓΝΗ δέδιαμείνασα , ΘΕΟΤΟΚΕ  ΜΑΡΙΑ , · διό Σε πάντες γεραίρομεν , τήν μετά Θεόν προστασίαν ἡμῶν . 

   Ἐκ γαστρός Σου προῆλθεν σαρκωθείς ὁ τῶν ὅλων ΠΑΡΘΕΝΕ Κύριος , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ φρονοῦντες ὀρθοδόξως , κραυγάζομεν ι Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἐκουσίως πτωχεύσαντα , πλούτῳ ἀγαθότητος τόν ὑπέρθεον ΘΕΟΤΟΚΕ ἀπεκύησας , τήν ἡμῶν πτωχείαν κατοικτείραντα .

   Ἐκ Σοῦ Θεός τοῖς θνητοῖς σαρκός ἐφάνη προσλήμματι , ὁ πλούσιος τήν ἐμήν πτωχείαν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἐκ Σοῦ ἀνελάβετο · τῆς ἀθανασίας τάς εἰσόδους μοι δωρούμενος .

   Ἐξέλαμψεν ἐκ Σοῦ ἡ τοῦ Ὑψίστου εὐτρέπεια , τό πρόσλημμα τῆς σαρκός , κάθ ᾿ ἕνωσιν ἄφραστον ἐκ Σοῦ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , περιβεβλημμένη , καί τόν κόσμον κατεφώτισεν .

   Ἐξέστη ἐπί τοῦτο ὁ οὐρανός , καί τῆς γῆς κατεπλάγη τά πέρατα ὅτι Θεός , ὤφθη τοῖς ἀνθρώποις σωματικῶς , καί ἡ γαστήρ Σου γέγονεν εὑρυχωροτέρα τῶν οὐρανῶν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν .

   Ἐξ ὁρατῶν καί ἀοράτων ῥῦσαι με , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἐχθρῶν , ἡ τόν Θεόν Λόγον ὁρατόν γεννήσασα , ἀόρατον ὑπάρχοντα · καί παθῶν μου τόν σάλον , τῇ Σῇ γαλήνῃ κατεύνασον , Μόνη τῶν βροτῶν ἐπανόρθωσις . 

   Ἐπί Σοί ἀνατίθημι , πᾶσαν προσδοκίαν τῆς σωτηρίας μου , καί τοῦ βίου τήν κυβέρνησιν , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ  ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἐπί Σοί τήν ἐλπίδα μου  πᾶσαν ἀνατίθημι ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , τήν ψυχήν μου διαφύλαξον , ἡ Θεόν τεκοῦσα τόν Σωτῆρα μου . 

   Ἔφριξε πᾶσα ἀκοή τήν ἀπόῤῥητον Θεοῦ συγκατάβασιν ὅπως ὁ Ὕψιστος , ἑκών κατῆλθεν μέχρι καί σώματος · Παρθενικῆς ἀπό γαστρός γενόμενος ἄνθρωπος , διό τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .

   Ἔχουσα τό συμπαθές , ὡς τεκοῦσα τόν φιλάνθρωπον Λόγον , σῷσον ἡμᾶς βιαίας καί δεινῆς περιστάσεως , Σέ γάρ μόνον οἱ πιστοί καί βεβαίαν προστασίαν , ἀκαταμάχητον κεκτήμεθα .

   Ἔχων Σε βοήθεια  οὐκ αἰσχυνθήσομαι ΠΑΝΑΓΝΕ , Μήτηρ Θεοῦ , ἔχων Σε προστάτιν τῆς ζωῆς μου σωθήσομαι .

   Ἔφριξε πᾶσα ἀκοή τήν ἀπόῤῥητον Θεοῦ συγκατάβασιν ὄπως ὁ Ὕψιστος , ἑκών κατῆλθεν μέχρι καί σώματος , ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ ἀπό γαστρός γενόμενος ἄνθρωπος , διό τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ οι πιστοί μεγαλύνομεν .

   Ζωῆς Σε Μητέρα καί Θεοῦ γεννήτριαν ἐπεγνωκότες , ὀρθοδόξῳ πίστει , πάντες μακαρίζομεν ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , εὐλογοῦντες ἅμα τόν τόκον Σου ΑΧΡΑΝΤΕ , καί ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἡ Λαβίς ἡ τοῦ θείου , καί φωταυγοῦς ἄνθρακος , Βάτος ἡ πυρί μή φλεχθεῖσα , τῷ τῆς θεότητος , τά φρυγανώδη πάντα κατάφλεξον πάθη , τοῦ πυρός ἐξάρπασον τοῦ διαιωνίζοντος .

   Ἡ Μόνη διά λόγου ἐν σαρκί , τόν Λόγον κυήσασα , ῥῦσαι δεόμεθα τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ , τάς ψυχάς ἡμῶν . 

   Ἡ τόν συνάναρχον Πατρί , καί Ἁγίῳ Πνεύματι , συλλαβοῦσα Χριστόν , καί τεκοῦσα ἀφράστως , ΠΑΡΘΕΝΕ ἱκέτευε τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ἡ φωτεινή Νεφέλη τοῦ νοητοῦ ἡλίου , καί φαιδροῦ τοῦ ἀνατείλαντος ἐκ τῆς γαστρός Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , φώτισον τάς ψυχάς τῶν ὑμνούντων Σε .

   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ ,  τῆς ψυχῆς μου τά τραύματα , καί τῆς ἁμαρτίας τάς οὐλάς ἐξάλειψον , πηγαῖς ἀποσμήχουσα ταῖς ἐκ πλευρᾶς τοῦ τόκου Σου , καί τοῖς ἐξ ᾿ αὐτῆς ἀποκαθαίρουσα ῥείθροις , πρός Σέ γάρ ἀνακράζω καί πρός Σέ καταφεύγω , καί Σέ ἐπικαλοῦμαι , τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΝ .

   Θεόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , δυσώπησον τόν ἀτρέπτως ὅ ἦν διαμείναντα , καί φυσικῶς ἴσον τῷ Πατρί καί Σοί τῇ Τεκούσῃ , γενόμενον ὁμοούσιον , συγχώρησιν πταισμάτων , καί ψυχῶν σωτηρίαν , τοῖς ὑμνοῦσι Σε πίστει δωρήσασθαι .

   Θεωρήσαντες πάλαι , ἐνθεαστικώτατε ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , οἱ σεπτοί προφῆται , μυστηρίου τό βάθος τό ἄφραστον , τῆς Σεπτῆς λοχείας , Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ ποικιλοτρόπως , ὡς ἐχώρησαν τοῦτο προήγγειλαν .

   Ἴασαί μου τά τραύματα ΚΟΡΗ τῆς καρδίας , καί κατευόδωσον τῆς ψυχῆς μου τά κινήματα , εἰς Θεοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ θελήματα .

   Ἱερωτέρα πέφηνας , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τῆς ὑπερκοσμίου τῶν Ἀγγέλων τάξεως · τόν τούτων γάρ τέτοκας Δημιουργόν καί Κύριον , ἐκ Παρθενικῆς Ἀπειρογάμου νηδύος , ἐν δύο ταῖς οὐσίαις ἀσυγχύτως ἀτρέπτως , μιᾷ δέ ὑποστάσει , Θεόν σεσαρκωμένον .

   Ἴθυνον μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τά διαβήματα , ἵνα Σου πρός τόν Υἱόν , δι ᾿ ἐπαινουμένης  , πολιτείας πορεύσομαι . 

   Ἱκετεύω Σε Μόνην τήν τόν Θεόν τέξασαν , τόν εἰς εὐλογίαν κατάραν , τήν πρίν ἀμίψαντα , καί χρηματίσαντα , ὑπέρ ἀθρώπων κατάρα , ΚΟΡΗ Παντευλόγητε καί κόσμον σώσαντα .

   Ἱεράν Σε προκατήγγειλαν ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ φωναί , ἐσομένην ΚΟΡΗ οῦ Ποιητοῦ Σου , ὑπέρ φύσιν τροφόν , γέννησιν ἄῤῥητον , ὡς καί σύλληψιν ξένην κεκτημένην , ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ἵνα μορφήν τήν κεχωσμένην τοῖς πάθεσιν ἐκζητήσῃς , πλούτου ἀγαθότητι , Παρθενικήν ᾢκησας νηδύν , ἐξ ᾿ ἧς ἡ Σοφία τοῦ Θεοῦ ναόν ὠκοδόμησας · δι ᾿ οὗ συνανεστράφης τοῖς ἀνθρώποις οἰκτίρμον , καί διάσωσας κόσμου τά πέρατα . 

   Ἴνα τούς κάτω τοῖς ἄνω συνάψειεν ὁ μόνος πάντων Θεός , Μήτραν Ἀπειρόγαμον , ὑπέδυ καί σαρκός , φανείς ἐν ὁμοιώματι , τῆς ἔχθρας τό μεσότοιχον ἑλών , εἰρήνην ἐμεσίτευσεν , καί ζωήν ἐβράβευσε , καί θείαν ἀπολύτρωσιν .

   Ἴνα τρίβον Δέσποτα πρός ἁγιότητα φέρουσαν δείξης ἡμῖν , Μήτραν ΠΑΝΑΓΙΑΣ παναγίῳς κατῴκησας . 

   Ἰοβόλους ἀκάνθας ἁμαρτίας , ἰαμάτων πλημύῤῥᾳ τῶν Σῶν ἀμβλύνεις ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ Θεόν ἀσπόρως τέξασα .

   Καλλοποιόν καί γῆς Δεσπότην κυήσασαν , ἀποῤῥήτῳ τόκῳ , κατά χρέος Σε πάντες πιστοί , γλῴσσῃ καί ψυχῇ , κόσμου Βασιλίδα , καί ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ὀνομάζομεν · διό τῆς τυραννούσης πονηρᾶς συνηθείας , ἐλευθέρωσον τούς Σέ γεραίροντας .

   Κράτος θανάτου ΚΟΡΗ , τῷ ζωηφόρῳ Σου τόκῳ διέλυσας ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ζωήν ἐπήγασας ἄλυπον .

   ΚΥΡΙΑΝ Σε τοῦ παντός , και ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ὀνομάζομεν , τόν ὄντως ὄντα Θεόν , ἀῤῥήτως γάρ τέτοκας , τόν πάντα ποιήσαντα , καί διακρατοῦντα , καί συνέχοντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ ὁμολογοῦμεν , οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν Ἀσωμάτοις χορείαις Σέ μεγαλύνοντες .

   Λαμψάτω νῦν ἐπ ᾿ ἐμέ , ἡ ἄφατος φιλανθρωπία Σου , βυθοῦ με ἁμαρτιῶν , καί τῆς ἀπογνώσεως ΚΟΡΗ , ἀπαλλάτουσα · καί πρός μετανοίας , τούς λιμένας ἐμβιβάζουσα .

   Λέλυται ἡ κατάρα  Εὔας τῆς προμήτορος ΠΑΝΑΜΩΜΕ · τόν Χριστόν γάρ τεκοῦσα , εὐλογίαις τόν κόσμον ἐπλούτισας .

   Λυτρωθέντες τῷ τόκῳ Σου τοῦ τῆς ἁμαρτίας χρέους ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χαριστήριον ἐφύμνιον , ἀναπέμπομεν Σοι ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Λελυτρωμένοι πάντες , τῆς ἀρχαίας κατάρας τῶ Παναγίῳ τόκῳ Σου Εὐλογημένη , Σέ εὐλογοῦμεν ΘΕΟΤΟΚΕ Ἀμίαντε .

   Λύων τῆς Εὔας τήν κατάραν , τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ κατῴκησας γαστέρα εὐλογίας πηγήν βλυστάνων τοῖς βοῶσι · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   ΜΑΡΙΑΝ  τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ καί ΠΑΝΑΓΙΑΝ ἀνευφημήσωμεν δι ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ γάρ ἡ χάρις , ἡμῖν πηγάζει τῶν ὑπέρ νοῦν δωρεῶν , ὡς ἐκ χειμάῤῥου τῆς θείας χρηστότητος , Ἥν εὐσεβεῖ λογισμῷ , νῦν μακαρίζομεν .

   Μεγάλυνον ψυχήν μου τήν Τιμιωτέραν καί Ἐνδοξωτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων .

   Μεμυημένοι ΠΑΝΑΓΝΕ  τό ἐπί Σοί μυστήριον , καί τήν γενομένην διά Σοῦ δρεπόμενοι ψυχῶν ἀπολύτρωσιν καί σωτηρίαν κράζομεν σύν τῷ Ἀγγέλῳ τό χαῖρε βοῶντες ΘΕΟΤΟΚΕ , καί πιστῶς μελωδοῦμεν , χαῖρε ΚΟΡΗ , Ἀγγέλων ὑπερτέρα .

   Μετά σαρκός ὡμίλησε , τοῖς ἀνθρώποις ὡς εὔσπλαγχνος , ὁ Δημιουργός καί Κτίστης τῆς φύσεως , ἐκ Σοῦ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ταύτην λαβών · ὅθεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , οἱ πιστοί Σε κυρίως δοξάζομεν ·βοῶντες καί πιστῶς μελωδοῦντες · λαοί Σέ προσκυνοῦμεν ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .

   Μήτηρ Θεοῦ Εὐλογημένη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀθλοφόρων θεῖον ἐγκαλλώπισμα , ἡ οὐρανώσασα τήν ἡμῶν φύσιν , ἀπωσθεῖσαν τῇ συμβουλίᾳ τοῦ ὄφεως διάσωσον με πάντων τῶν τοῦ βίου σκανδάλων , καί τυχεῖν σωτηρίας ἀξίωσον .

   Μητρικήν παρρησίαν , τήν πρός τόν Υἱόν Σου κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , συγγενοῦς προνοίας , τῆς ἡμῶν μή παρίδης δεόμεθα · ὅτι Σέ καί Μόνην Χριστιανοί πρός τόν Δεσπότην  ἱλασμόν εὐμενῆ προβαλλόμεθα .

   Μόνη ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ  ΣΕΜΝΗ ΜΑΡΙΑ , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ΚΥΡΙΑ ΑΓΝΗ Ἐκλελεγμένη , ἐξαίρετε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντων τῶν ποιημάτων Σέ ἐλπίδα  ἀσφαλῆν βεβαίαν κεκτήμεθα πάντες .

   Μόνην γενεῶν , ἐκ πασῶν Σέ ἐξελέξατο , ὁ Πλαστουργός καί ἀναπλάττει ἡμᾶς . ἐν Σοί οἰκήσας  ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Μόνην Σέ ἐξελέξατο  τήν καλλονήν Ἰακώβ , τοῦ Πατρός ὁ Λόγος καί Σοῦ ἐν μέσῳ κατεσκήνωσεν · καί ὡς ηὐδόκησεν ὑπέρ πάντας ὡραῖος , τούς ἀνθρώπους ΠΑΝΑΓΝΕ προῆλθε τήν ἀμαυρωθεῖσα ἡμῶν καθᾶραι φύσιν .  

   Ναός ἐχρημάτισας τοῦ Θεοῦ , ἈΜΟΛΥΝΤΕ ΚΟΡΗ , τοῦ οἰκήσαντος ὑπέρ νοῦν , ἐν Σοί ΘΕΟΤΟΚΕ καί τήν πλάνην , ἐκ τῶν ψυχῶν τῶν βροτῶν ἐξοικίσαντος .

   Νεκρωθέντα με ΠΑΝΑΓΝΕ πάλιν ἀνεζώωσας  ὡς κυήσασα , την ζωήν τήν ἐνυπόστατον , τόν Υἱόν καί Λόγον τοῦ Γεννήτορος .

   Νεκρώσει με καί φθορᾷ ὑπαχθέντα , τόν πρωτόπλαστον ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , τόν νεκρωτήν τοῦ θανάτου τεκοῦσα , εἰς ἀφθαρσίαν μετήγαγες ΑΧΡΑΝΤΕ , καί ἔδειξας τούς γηγενεῖς , οὐρανίους , Θεόν σωματώσασα . 

   Νέκρωσον ὁρμάς ΠΑΡΘΕΝΕ τῶν παθῶν μου , παῦσον ἈΓΑΘΗ , τόν σάλον τῶν πταισμάτων , τῆς ἁμαρτίας τόν κλύδωνα , Σῇ γαλήνῃ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ἀφανίζουσα .

   Νέκρωσον τό φρόνημα ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ τῆς σαρκός μου , ζώωσον ψυχῆς τήν νέκρωσιν , ἐνεργείᾳ τῆς ὄντως ζωῆς , τῆς ἐκ Σοῦ τεχθείσης κατά σάρκα , δι ᾿ ἄφατον φιλανθρωπίαν , καί σωτηρία τῶν ὑμνούνυτων Σε .

   Νενεκρωμένον μου τόν νοῦν ,τῇ τῆς ζωῆς ἐνεργείᾳ ,τῆς ἐκ Σοῦ φανερωθείσης τῷ κόσμῳ , ἐξανάστησον ΑΓΝΗ , καί πρός ζωήν ὀδήγησον , ἡ τοῦ θανάτου πύλας , λύσασα Μόνῃ τῷ τόκῳ Σου .

   Νενεκρωμένον μου τόν νοῦν  τῶν παθῶν τρικυμίαις ἀνάστησον , ζωήν τήν αἰώνιον , Χριστόν ἡ κυήσασα , τόν παρέχοντα πᾶσιν τά ἰάματα .

   Νέον ἐπί γῆς ἐγέννησας Παιδίον , τόν ἐκ Πατρός πρό πάντων τῶν αἰώνων γεγεννημένον ἀῤῥεύστως , Μῆτερ Ἁγία Χριστιανῶν ἡ ἐπανόρθωσις .

   Νέον Παιδίον τέτοκας  , τόν πρό πάσης τῆς κτίσεως φύντα ἐκ Πατρός , ἀνερμηνεύτως ΠΑΝΑΓΝΕ · αὐτόν οὖν ἱκέτευε παλαιωθέντα πταίσμασιν , νῦν ἀνακαινίσαι , καί βοῶντα με σῶσαι · τό γένος τῶν ἀνθρώπων ΠΑΡΘΕΝΕ Σέ ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Νέον φέρουσα βρέφος , τόν πρό πάντων αἰώνων Θεόν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἐκ Σοῦ σωματωθέντα , μή παύση δυσωποῦσα , τοῦ σωθῆναι τούς ψάλλοντας · Εὐλογημένη εἶ Σύ , Μῆτερ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Νεφέλη τοῦ ἡλίου τοῦ νοητοῦ , τῆς ψυχῆς μου τά νέφη ἀπέλασον , Πύλη  Θεοῦ , ἀνοιξόν μοι πύλας ἐκδυσωπῶ  δικαιοσύνης ΔΕΣΠΟΙΝΑ καί πρός τάς εἰσόδους τάς ἀγαθάς , εἰσάγαγε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , σκανδάλων πολυτρόπων , τοῦ πονηροῦ ΚΥΡΙΑ ἐκλυτρουμένη με .

   Νίκος μοι δίδου ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΧΡΑΝΤΕ , τῷ καταφεύγοντι ἐπί τήν Σήν σκέπην , τῶν δεινῶν ἐξαίρουσα  ἀεί με ταῖς πρεσβείαις Σου · καί γάρ τέτοκας Λόγον , τόν τῷ Πατρί συναΐδιον , ὁμοῦ τε τῷ Πνεύματι σύνθρονον . 

   Νοερῶς ἐμυήθη , προφητῶν ὁ σύλλογος  τά Σά μυστήρια · οὐρανοῦ γάρ Πύλην , ἐπί γῆς ὁ Δεσπότης Σέ ἔδειξεν · καί ἐκ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ σωματωθείς δικαιοσύνης , τοῖς ἐν σκότει , ὡς ἥλιος ἔλαμψεν .

   Νοήσαντες θεηγόροι προφῆται  Μυστηρίου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τό βάθος , προφητικῶς προκατήγγειλαν τοῦτο φωταγωγούμενοι θείῳ Πνεύματι , καί νῦν ἡμεῖς περιχαρῶς , τάς ἐμφάσεις ὁρῶντες πιστεύομεν .

   Νόμου τε Σύ καί προφητῶν  τό κεφάλαιον , Χριστόν τό πλήρωμα  ΠΑΝΑΓΝΕ τέτοκας , δι ᾿ εὐσπλαγχνίας ἄπειρον πέλαγος , ἐνανθρωπῆσαι δι ᾿ ἡμᾶς , ἐκ Σοῦ εὐδοκήσατα , καί διασώσαντα , τούς ἐν πίστει Σε ἀεί μεγαλύνοντας .

   Νόμου τῆ παραβάσει , κατακεκριμένον τόν πρωτόπλαστον , τόν Σωτῆρα τεκοῦσα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ἠλευθέρωσας .

   Νοῦς καί οὐράνιος τό Σόν μυστήριον τό ἀκατάληπτον , κατανοεῖ ὄντως ἀτονεῖ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · τοῦ Πατρός γάρ ὁ σύνθρονος  ἐν γαστρί σου σκηνώσας , ἐκ Σοῦ τεχθῆναι ηὐδόκησεν φύσεσι διτταῖς γνωριζόμενος .

   Νὐμφη Θεοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τούς πρός Σέ καταφεύγοντας , τῆς αἰχμαλωσίας τῶν παθῶν ἐξάρπασον · καί τήν αὐτοδέσποτον ἐλευθερίαν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ταῖς τῶν ὀρθοδόξων Ἐκκλησίαις παράσχου , ταῖς πίστει μελωδοῦσιν , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

   Νύμφη τοῦ Θεοῦ  ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ῥῦσαι με δεινῶν πταισμάτων καί κινδύνων , καί πρός γαλήνης λιμένα καί σωτηρίας , ταῖς Σαῖς πρεσβείαις καθοδήγησον .

   Νῦν Σοι προσφεύγω ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τῶν πταισμάτων τάς σειράς κατεσφιγμένος , διά σπλάγχνα ἐλέους ῥῦσαι με βοῶντα · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ, ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   Νυσταγμῷ κρατηθέντα με ΠΑΡΘΕΝΕ ἀμελείας , ἁμαρτίας κατέλαβεν ὔπνος θανατηφόρος , διό μετανοίας με πρός ζωηφόρον αὐγήν , ΑΓΝΗ ἐξέγειρον  καί σῶσον με .

   Ὁ ἄναρχος τοῦ Πατρός Μονογενής , ὁ αὐτός Μονογενής ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , σωματωθείς , ἀποῤῥήτως ἐτέχθη , καί τήν τεκοῦσαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἐφὐλαξεν · Θεός γάρ ἦν ἀληθινός εἰ καί φύσιν ἀνθρώπου ἔλαβεν .

   Ὁ Βασιλεύς τῆς δόξης καί ποιητής , ἐκ βαφῆς Αἱμάτων τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , τήν ἑαυτοῦ ἁλουργίδα βάψας , μυστικῶς ἐπορφύρωσεν .

   Ὁ βουλήσει πάντα , ἐκτελῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ  Εὐλογημένη , βουληθείς , καί Μήτραν τήν Σήν κατεσκήνωσε , καί σάρξ ὡράθη , καί ἐθέωσέ με , φθαρέντα τό πρότερον  τοῦ ἀπατεῶνος , κακίστῃ συμβουλίᾳ .

   Ὁ ἐκ τῆς Σῆς νηδύος  ὑπερουσίως ΠΑΡΘΕΝΕ , σαρκούμενος θεογνωσίας αἴγλῃ , κόσμον κατελάμπρυνεν ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Ὁ Θρόνος ὁ τοῦ Θεοῦ τῶν Χερουβίμ ὁ ὑπέρτερος , Νεφέλη ἡ τοῦ φωτός , ψυχῆς μου τά ὄμματα , ΠΑΝΑΓΙΑ φώτισον , καί παθῶν ἀχλύος , τήν καρδίαν μου καθάρισον .

   Οἰκήσας ἐν γαστρί Σου ὁ οἰκῶν ἐν οὐρανοῖς Σέ ἀπειργάσατο οὐρανῶν πλατυτέραν , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ · ὅν ὑπέρ πάντων ἡμῶν ὡς Ἀγαθή , μή ἐλλείπῃς πρεσβεύειν ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Οἴκτειρον σῶσον με ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν οἰκτήρμον τεκοῦσα Θεόν Λόγον , καί φωτί τῷ ἐν Σοί καταύγασον βοῶντα · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὀ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας . 

   Ὅλην καθαράν Σε εὑρηκώς , ὁ καθαρός ἐσκήνωσεν ἐν τῆ νηδύϊ Σου ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , καί σάρξ ἐχρημάτισε , δίχα τῆς ἁμαρτίας , ἵνα πλάνης ἡμᾶς ἀπαλλάξῃ .

   Ὅλον ἐν Σοί ἀνακαινίζει τόν ἄνθρωπον , ὅλος ὅλη , ΠΑΝΑΓΝΕ ἑνούμενος , ὁ πατρικούς κόλπους μή λιπών , καί τήν Σήν γαστέρα , οἰκῆσαι καταδεξάμενος , ὁ πλούτῳ εὐσπλαγχνίας , ἑκουσίως πτωχεύσας , καλι πλουτήσας τόν κόσμον Θεότητι .

  Ὅλον τέτοκας ΚΟΡΗ , τό φῶς τό αἰώνιον τοῖς ἀνυμνοῦσι Σε , τόν Χριστόν ἀσπόρως σωματώσασα · ὅν ἐξιλέωσαι  τοῦ σωθῆναι πάντας , ἐκ πειρασμῶν τοῦ ἀλλοτρίου , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Ὄμβρον εἰσδεξαμένη Σοῦ ἐν τῇ νηδύι τόν οὐράνιον ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἁμαρτίας τούς ὄμβρους ἐξήρανας . 

   Ὅν ἔτεκες ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Θεόν Λόγον , ἐκτενῶς ἱκέτευε , ὑπέρ τῶν πίστει ὑμνούντων Σε .

   Ὁ νώτοις χερουβικοῖς , ἀπεριγράπτως καθήμενος , περιγραπτῶς ἐν τῇ Σῇ κοιλίᾳ ἐνῴκησε σαρκί οὐ θεότητι , καί ἐκ Σοῦ προῆλθε , διασώζων με ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ὁ στήσας τόν οὐρανόν ἀέδειξεν , οὐρανόν Σε λογικόν ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν καλλονήν Ἰακώβ ἀγαπήσας , καί ἐκ γαστρός Σου θεότητος  Ἥλιος , ἀνέτειλε σωματικῶς , καί τόν κόσμον ἐφαίδρυνεν χάριτι .

   Ὁ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ τόκος , ἀναγεννήσας ἡμᾶς ἠλευθέρωσε , τῶν πρίν ἁμαρτημάτων , δι ᾿ ἡμᾶς ἁμαρτία γενόμενος .

   Ὁ τοῖς πᾶσι ἀχώρητος  ΠΑΝΑΓΝΕ χωρεῖται ἐν τῇ νηδΰι Σου , διασῴζων με χρηστότητι , τόν βεβυθισμένον ἁματήμασιν .

   Ὁ τόκος ὁ ἄφθορος , καί ἡ Ἄχραντος ΘΕΟΤΟΚΕ Σου κύησις , τόν κόσμον ἐῤῥύσατο , ἐκ φθορᾶς καί θανάτου , Σωτῆρα γάρ τέτοκας Λόγον τόν ἀΐδιον .

   Οὐρανομήκη κλίμακα νοητήν Σε γινώσκομεν · δι ᾿ ἧς καταβάς μετά σαρκός ὁ Ὕψιστος , ἀνθρώποις ὠμίλησε , καί ταπεινούς ἀνύψωσε , πρός τήν ὑψηλήν τῶν οὐρανῶν πολιτείαν , ἐντεῦθεν ἀνωτέραν , οὐρανῶν καί Ἀγγέλων , καί πάντων ποιημάτων , τιμῶμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Περιβολήν τοῦ σώματος , περιέθετο ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐκ τῶν Σῶν Αἱμάτων ὁ φωστήρων κάλλεσιν , ἡλίῳ τε τόν οὐρανός φαιδρύνας Θεός , ἔμψυχόν Σε ἄλλον οὐρανόν ἀναδείξας · διό λαοί φυλαί καί γλῶσσαι , μεγαλύνομεν ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν Σήν μεγαλωσύνην .

   Προφῆται προήγγειλαν τό βάθος ΚΟΡΗ τοῦ μυστηρίου σου , ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων Θεόν ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκυοφόρησας , καί ἐν οὐσίαις δυσίν ἀπεκύησας , εἰς σωτηρίαν ἡμῶν καί ἀνάπλασιν .

   Ῥαδίως ΘΕΟΤΟΚΕ διαπερᾶν , τό τοῦ βίου παράσχου μοι κλύδωνα  τῶν πειρασμῶν , τάς ἐπαναστάσεις καί τῶν παθῶν , ὡς Ἀγαθή πραΰνουσα καί καθοδηγοῦσα πρός ἀρετῆς , οὐράνιον πορείαν , ὅπως ὡς εὐεργέτην  , ἀκαταπαύστως μεγαλύνω Σε .

   Ῥήμασι Σοῖς ἑπόμεναι γενεαί γενεῶν , Μακαρία Σέ μακαριοῦσιν ἀεί , Θεόν γάρ τόν ὄντως μακάριον , ἐκύησας ἌΧΡΑΝΤΕ , ΑΓΝΗ , τόν πάντας μακαρίους τούς αὐτῷ δουλεύοντας , ἀψευδῶς ποιοῦντα

   Ῥήμασι Σοῖς ἑπόμενοι  μακαρίζομεν ΠΑΝΑΓΝΕ , Σέ τήν μακαρίαν , τήν σαρκί γεννήσασαν , τόν ὄντως μακάριον , τόν φῶς οἰκοῦντα ἄδυτον , καί φωταγωγόν καί φωτοδότην Δεσπότην , διό Σε ΑΓΝΗΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ, Σέ ὑμνοῦμεν εἰς  πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ῥῦσαι με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῆς νοητῆς αἰχμαλωσίας , λύτρον ἀντιδοῦσα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί Υἱοῦ Σου τήν σταύρωσιν , τήν ὑπέρ πάντων γενομένην λυτρώσεως , καί εἰρήνης καί σωτηρίας , τῶν ὑμνούντων Σε .

   Ῥῦσαι με πρεσβείαις Σου τῶν τοῦ ἐχθροῦ βελῶν ἌΧΡΑΝΤΕ , καί λογισμῶν τῶν ἐπεμβαινόντων ἀφειδῶς τῇ καρδίᾳ μου .

   Σέ ΠΑΝΑΓΝΕ σωτηρίας πρόξενον , οἱ πιστοί ὁμολογοῦντες βοῶμεν · χαῖρε ΣΕΜΝΗ · χαῖρε Νύμφη ΠΑΡΘΕΝΕ · χαῖρε τό Ὄρος Θεοῦ , τό κατάσκιον · τῷ κόσμῳ γάρ Σύ τήν χαράν , τήν ἀκλόνητον ὄντως ἐπήγασας .

   Σεσαρκωμένον ΠΑΝΑΓΙΑ τέτοκας , τόν πρίν ἀσώματον , θεαρχικόν Λόγον · Μόνη ἐξ ᾿ αἰῶνος γάρ ἀκτῖσι καθαριότητος  ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ τε κάλλει , καί Παναμώμοις χαρίσμασιν , πέφηνας ἀξία ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Σέ τήν ἌΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ Μητέραν τοῦ Ὑψίστου , Σέ τήν ὑπέρ νοῦν κυήσασαν , διά λόγου , τόν ὄντως Θεόν , τήν Ὑψηλωτέραν τῶν ἀχράντων δυνάμεων , ἀσιγήτοις δοξολογίαις μεγαλύνομεν . 

   Σέ τήν φανεῖσαν , ὑπερέχουσαν τῶν κτισμάτων ὡς πάντων οὖσα ἁγιωτέραν , ἐν αἰνέσει γενεαί μακαρίζουσιν , ἀνθρώπων ΑΓΝΗ ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ . 

   Σοφίαν καί Λόγον ἡ τοῦ Πατρός , ἀφράστως τεκοῦσα . τῆς ψυχῆς μου τό χαλεπόν , θεράπευσον τραῦμα καί καρδίας , τήν ἀλγηδόνα καταπράϋνον .

   Σοῦ τήν ἁγίαν ὁ Θεός γαστέρα κατασκηνώσας , ἐσαρκώθη ΘΕΟΜΗΤΟΡ ὡς οἶδεν , καί διέσωσεν ἡμᾶς , τοῖς ζωηφόροις πάθεσιν · ὅθεν Σε σωτηρίας Πύλην ΠΑΡΘΕΝΕ γινώσκομεν .

   Σοῦ τήν νηδύν μή καταφλέξαν , τῆς θεότητος τό πῦρ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , σωματοῦται ἐκ Σοῦ , τά πέρατα φωτίζον , ταῖς θεϊκαῖς λαμπρότησι , διά τοῦτο Σέ ὑμνοῦμεν .

   Στῆσον μου τόν ἄστατον , τῶν λογισμῶν ΑΓΝΗ τάραχον , Μήτηρ Θεοῦ , τήν πρός τόν Υἱόν Σου κατευθύνουσα κίνησιν .

   Στρατηγίαι τῶν ἄνω ΠΑΝΑΓΝΕ ΚΟΡΗ Δυνάμεων , Σέ μακαρίζουσιν , γενεαί δέ πᾶσαι , τῶν ἀνθρώπων ἀξίως δοξάζουσιν · διά Σοῦ γάρ Μόνης , οἱ ἐπί γῆς τοῖς οὐρανίοις , συναφθέντες ὑμνοῦμεν τόν τόκον Σου .

   Σύμβολα τῆς Σῆς ΑΓΝΗ κυοφορίας , οἱ θεοειδεῖς Προφῆται , προτυποῦσι , πολυειδῶς προχαράττοντες , καί ποικίλων δι ᾿ αἰνιγμάτων οἱ θεόφρονες .

   Τόμον Σε καινόν προεῖδεν ο προφήτης , ἔχοντα Θεοῦ τόν Λόγον γεγραμμένον , τόν διαρρήξαντα ΚΟΡΗ τῆς ἁμαρτίας , τῶν προπατόρων τό χειρόγραφον .

   Τόν ἀνερμήνευτον Θεόν , τόν Ποιητήν τῶν ὅλων , ἐν τῇ γαστρί Σου συλλαβοῦσα καί σαρκί ὡς ἀληθῶς , τεκοῦσαν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΚΟΡΗΝ , καί Παρθενεύουσαν ὕμνοις μεγαλύνωμεν .

   Τόν προδηλωθέντα ἐν ὄρει τῷ νομοθέτῃ , ἐν πυρί καί Βάτῳ , τόκον τόν τῆς ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , εἰς ἡμῶν τῶν πιστῶν σωτηρίαν , ὕμνοις ἀσιγήτοις μεγαλύνομεν .

   Τόν πρό πάντων αἰώνων , μόνῳ γινωσκόμενον Θεῷ μυστήριον , τόν βροτόν γενέσθαι , τόν τῶν ὄλων κτισμάτων δεσπόζοντα , καί σαρκί πλακῆναι , δίχα τροπῆς , ἐκ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ , καθωράθη τό πέρας δεξάμενον .

   Ὕμνοις γεραίρω Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν τιμήσασαν τήν φύσιν τῶν ἀνθρώπων , ἀτιμίᾳ δεινῇ τό πρίν κατακριθεῖσαν , Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   Ὑμνοῦμεν Σε ΜΑΡΙΑ , τήν θεώσασα τῶν ἀνθρώπων τό φύραμα , τῇ ὑπέρ νοῦν Σου λοχείᾳ , καί ἀναπλάσσασαν καταφθαρέντας ἡμᾶς , καί συντριβέντας ἀπάτῃ τοῦ ὄφεως ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Ὑπερτέρα τῶν ἄνω ,  πέφυκας δυνάμεων ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , συλλαβοῦσαν Λόγον , τόν τά σύμπαντα λόγῳ ποιήσαντα , καί τεκοῦσα , τόν ἐκ Πατρός πρό τῶν αἰώνων , γεννηθέντα αῤῥεύστως ἈΜΟΛΥΝΤΕ .  

   Ὑπό χρόνον γενόμενον , τόν ἐκ Πατρός ἀχρόνως ἐκλάμψαντα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἡμῖν τέτοκας  · ὅν δυσώπει σῶσαι τούς ὑμνοῦντας Σε .

   Ὑψώθη ἐδοξάσθη γένος βροτῶν , καί τιμῆς ἠξιώθη τῆς κρείττονος διά τῆς Σῆς , ΚΟΡΗ συγγενείας καί θεϊκῆς , υἱοθεσίας ἔτυχε τῆ Σῆ μεσιτείᾳ · καί γάρ Θεός ὠράθη σαρκοφόρος , ἐκ Σοῦ ἀῤῥήτῳ τρόπῳ , ἄτρεπτος μείνας τῇ θεότητι .

   Φεῖσαι μου Σῶτερ ὁ τεχθείς , και φυλάξας τήν Τεκοῦσαν Σε ἄφθορον μετά τήν κύησιν · ὅταν καθίσης κρῖναι τά ἔργα μου , τάς ἀνομίας παῤοῥῶν καί τάς ἁμαρτίας μου , ὡς ἀναμάρτητος ἐλεήμων ὡς Θεός καί φιλάνθρωπος .

   Φέρεις ἐν ἀγκάλαις Χριστόν τόν διακρατοῦντα , οἰκουμένην πᾶσαν , χειρί ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ὅν ἱκέτευε ὡς Υἱόν Σου καί Κτίστην , σῷσαι τάς ψυχάς τῶν ἀνυμνούντων Σε .

   Φρίττουσιν αἱ νοεραί , τῶν Ἀγγέλων ἐκπληττόμεναι τάξεις , τόν τῷ Πατρί συνόντα πρό αἰώνων καί Πνεύματι , ἐκ γαστρός Σου σαρκικῶς βρέφος ὁρώμενον καθορῶσαι , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΣΕΒΑΣΜΙΕ .

   Φρίττω σου μόνε Βασιλεῦ , τήν δευτέραν Παρουσίαν καί δέδοικα , ἄμετρα πταίσας σοι , καί μεταγώσει μή βελτιούμενος · ἀλλ ᾿ ὡς ὑπάρχων ἀγαθός , ἐπίστρεψον σῶσον με , τῆς Κυησάσης Σε εὐπροσδέκτοις Ἰησοῦ παρακλήσεσι .

   Φωτίζεις με φέγγει τῷ νοητῷ , ἀπαύγασμα δόξης , ἡ τεκοῦσα τό Πατρικόν ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΚΟΡΗ , καί τόν ζόφον τῆς ἁμαρτίας διασκέδασον .

   Φωτίζουσιν τάς ψυχάς τῶν ὀρθοδόξως ὑμνοῦσι Σε , τῶν προφητῶν αἱ ῥήσεις , και τήν Σήν προμηνύουσαι Πανάχραντον σύλληψιν , καί τήν ὑπέρ λόγον , ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΟΝ Σου γέννησιν .

   Χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε Κυρίου , χαῖρε Πύλη ἀΰλου φρυκτωρίας , χαῖρε Νεφέλη κούφη ἡ τόν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης , λάμψασα τῷ κόσμῳ , ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

   Χαῖρε Μόνη τεκοῦσα τόν τοῦ παντός Κύριον , Χαῖρε τήν χαράν τοῖς ἀνθρώποις ἡ προξενήσασα , χαῖρε κατάσκιον καί ἀλατόμητον Ὄρος , τῶν πιστῶν τό στήριγμα , χαῖρε ΠΑΝΑΜΩΜΕ .  

   Ὡράθης ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝΕ !!! Μήτηρ Θεοῦ , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα ἐν σώματι  τόν ἀγαθόν , Λόγον ἐκ καρδίας τῆς ἑαυτοῦ , ὅν ὁ Πατήρ ἠρεύξατο , πάντων πρό αἰώνων ὡς ἀγαθός , ὅν νῦν καί τῶν σωμάτων , ἐπέκεινα νοοῦμεν , εἰ καί τήν σάρκα περιβέβληται .

   Ὡραιώθης ὡς Νύμφη Παρθενικαῖς κάλλεσι , Κεχαριτωμένη ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ Ἀνύμφευτε · πάσης γάρ κτίσεως Σύ κεχαρίτωσαι πλέον , ὡς τόν πάντων αἴτιον Λόγον κυήσασα .

   Ὥριμον δρέπομαι ζωήν , μή βλαπτόμενος τῷ ξύλῳ τῆς γνώσεως · Σύ γάρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ζωῆς τό ξύλον Χριστόν ἐβλάστησας , τόν τάς εἰσόδους τῆς ζωῆς , τοῖς πᾶσι γνωρίσαντα · διό Σε ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .

   Ὡς ἀνωτέραν Σε πάντων τῶν ποιημάτων καί τῶν οὐρανῶν τήν πλατυτέραν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἡγάπησεν ὁ Υἱός Σου καί σάρκα ἐκ Σοῦ ἀνελάβετο .

   Ὡς ἔμψυχος κιβωτός , ἐδέξω Λόγον τόν Ἄναρχον , ὡς Ἅγιον Ιερόν  τόν Κτίστην ἐχώρησας · ὡς Θρόνος πυρίμορφος , φέρεις τόν Δεσπότην ΘΕΟΜΗΤΟΡ πάσης τῆς κτίσεως .

   Ὡς ἔσοπτρον ἌΧΡΑΝΤΕ ,  Σύ τῆς Ἁγίας στίλβουσα χάριτος , φωτοτόκος ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΠΑΝΑΓΝΕ γέγονας · διό συμφώνως Σοι ψάλλομεν · Εὐλογημένη Σύ εἶ τόν Θεόν σωματώσασα . 

   

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Ἐξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

   Ἀτρέπτως καθ ᾿ ὑπόστασιν , ἐν Σοί ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , σαρκί ἑνοῦται ἀσπόρως , καί νηπιάζει ὁ Λόγος · ὅν ἐν ἀγκάλαις φέρουσα , Χερουβικός ὡς θρόνος νῦν Θεῷ Πατρί προσήγαγες · τελῶν τά πάντα ἀῤῥήτως τά τῆς οἰκονομίας μυστήρια .

   Γνώμην βουλήν καί σύνεσιν , νοῦν , καρδίαν καί σῶμα , ψυχήν καί ἅπαν κίνημα , ἐνεργείας ἐνθέου , εἰς Σέ ἐθέμην ΠΑΡΘΕΝΕ , Σύ με φρούρει καί σκέπε , ἐξ ᾿ ἀοράτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί ἐχθρῶν ὁρωμένων , τό πονηρόν , τῶν ἁμαρτιῶν μου λύουσα χρέος · ὡς ΘΕΟΜΗΤΟΡ πάντα γάρ , ὅσα θέλεις ἀνύεις .

   Ἐλπίς τῶν ἀπηλπισμένων καταφυγή χριστιανῶν , σύν Ἀποστόλοις προφήταις , καί Μάρτυσι τόν Σόν Υἱόν , ἱκέτευε ὑπέρ πάντων , τῶν Σέ πιστῶς προσκυνούντων .

   Ἐπί Σοί μετά Θεόν ἐλπίζομεν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί τῷ ἐκ Σοῦ προελθόντι , συσταυρούμενοι Χριστῷ ταῖς πρός αὐτόν πρεσβείαις Σου , ἀπροσκόπτους εἰς τέλος , ἡμᾶς διαφύλαξον .

   Ἐῤῥάγη ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , τό τοῦ φραγμοῦ μεσότοιχον , καί οἱ θνητοί  τοῖς Ἀγγέλοις , τῶ Σῷ συνήφθημεν τόκῳ , καί νῦν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , νηστεύειν ἡμᾶς κράτυνον , καί φθάσαι τήν τριήμερον , Ἀνάστασιν τοῦ Υἱοῦ Σου , εἰλικρινῶς προσκυνῆσαι .

   Ζητῶν με τό πλανώμενον πρόβατον παραβάσει , Θεός ὀ πλαστουργήσας με Σοῦ τήν ἄφθορον Μήτραν , ὑπέδυ ἌΧΡΑΝΤΕ ΚΟΡΗ · καί λαβών με ἐπ ᾿ ὤμων εἰς οὐρανούς ἀνύψωσε , συνεδρίᾳ τιμήσας τῇ Πατρικῇ · οὗ τήν ἀνυπέρβλητον εὐσπλαγχνίαν , καί Σέ τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ , προσκυνῶ καί δοξάζω .

   Καί σχετικῶς ἀσπάζομαι , καί πόθῳ τήν προσκύνησιν ,προσνέμω πίστει καί πόθῳ τῇ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤῼ καί θείᾳ  εἰκόνι Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀφ ᾿ ἧς ψυχῶν ἐκλύζουσι καί τῶν σωμάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἰάματα τοῖς ὑμνοῦσι  ,Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως .

   Κατάνης ὁ πολύφωτος ἀστήρ καί διαυγέστατος , τερατουργός ἱεράρχης , Λέων ὁ μύστης Τριάδος , κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε , ΑΓΝΗ τρανῶς ἐκήρυξεν νῷ καί ψυχῇ καί σώματι  · ἥν καί ἡμεῖς ἀνυμνοῦμεν , σαφῶς Θεοῦ ὡς Μητέρα .

   ΜΑΡΙΑ καταφύγιον χριστιανῶν τό καύχημα , φύλαττε σκέπε Σούς δούλους , ἐκ πάσης βλάβης ἀτρώτους , κινδύνων ἐξελοῦ ἡμᾶς , τούς πόθῳ εὐφημοῦντας Σε , καί πάσης περιστάσεως ταῖς Σαῖς πρεσβείαις χρωμμένη , πρός τόν Υἱόν καί Θεόν Σου .

   Ὁ πάλαι μοι τήν οἴκησιν , τῆς ἐν Ἐδέμ βιώσεως , φθονήσας δὀλιος ὄφις , καί ἐξ ᾿ αὐτῆς ἐκβαλών με , διά τοῦ Σοῦ θείου τόκου , ἉΓΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , καταπεσών νενέκρωται , ἐγώ δέ αὖθις ἀνῆλθον , πρός ἥν ἀπώλεσα δόξαν . 

   Ταῖς Σαῖς ἀγκάλαις ἌΧΡΑΝΤΕ , βαστάζουσα τόν Κύριον , τόν τῇ ἀχράντῳ παλάμῃ διακρατοῦντα τά πάντα , αὐτόν ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ἱκέτευ ῥυσθῆναι με χειρός δολίου δράκοντος , τοῦ ἀναιδῶς σπαράττοντος τήν ταπεινήν μου καρδίαν εἰς ἡδονάς ψυχοφθόρους 

   Τῇ κραταιᾷ Σου σκέπη , ἀπό ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς , ἡμᾶς ΑΓΝΗ τούς Σούς δούλους , φύλαττε πάντας ἀβλαβεῖς , Σέ γάρ κεκτήμεθα Μόνην , καταφυγήν ἐν ἀνάγκαις .

   Τῆς ὑπέρ νοῦν λοχείας Σου τό παράδοξον θαῦμα , νοῦς οὐκ Ἀγγέλων δύναται , οὐ βροτῶν ἑρμηνεῦσαι , ἤ ἐννοῆσαι ΠΑΡΘΕΝΕ , τίκτεις γάρ ἀποῤῥήτως  Θεόν τόν ὑπερούσιον , ὅν ὑμνεῖ πᾶσα κτίσις , ὡς Ποιητήν , σύν Πατρί καί Πνεύματι τῷ Ἁγίῳ · υ τῆς χαρᾶς ἀλίωσον , καί ἡμᾶς ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Τό μέγα καταφύγιον καί σκέπη τῶν ψυχῶν ἡμῶν , ἡ οὐρανῶν πλατυτέρα , καί Χερουβίμ ὑπερτέρα , τόν Σόν Υἱόν δυσώπησον , ὑπέρ οἰκείων δούλων Σου , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὅπως ῥυσθείημεν πάντες , ἁμαρτιῶν καί κινδύνων .

   Χαριστηρίοις Σε ὔμνοις ὑμνοῦμεν πόθῳ ΠΑΡΘΕΝΕ , σύν τῷ Ἀγγέλῳ τῶ χαῖρε , βοῶντες Σοι ΘΕΟΤΟΚΕ , χαῖρε Ἀνύμφευτε Μῆτερ , τοῦ βασιλέως τῆς δόξης .

   Ψυχαγωγεῖται ΠΑΝΑΓΝΕ , τῶν πιστῶν ἡ θεόφρων , ὁμήγυρις λατρεύουσα καί πιστῶς ἀνυμνοῦσα , Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως · ταῖς πρεσβείαις Σου ὅθεν , τῶν νηστειῶν τόν δίαυλον , δός ἡμῖν ἐκτελέσαι , θεοπρεπῶς , καί Σταυρόν τόν Τίμιον προσκυνῆσαι , τά Πάθη τά σωτήρια , τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου .

 

Πρόσδεξαι τοῦτον τόν ὕμνον , καί τούτων τῶν ὕμνων , ὅν καί οὔς Σοι προσφέρωμεν ΑΓΝΗ , ἐκ καρδίας ποθούσης Σε καί Σοί προσπίπτουσαν  καί προθύμῳ λογισμῷ ζεούσῃ δέ καρδίᾳ  , κράζωμεν καί λέγομεν , ΘΕΟΤΟΚΕ  ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , σῶσον ἡμᾶς ταῖς πρεσβείαις Σου , καί ἐξάρπασον πολεμούντων δαιμόνων , παθῶν αἰσχίστων καί ἀπωλείας αἰωνίου , ἴνα προθύμως βοῶμεν Σοι :..

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν τῇ Βασιλίδι Μητρί ....   Δεῦτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν τῇ Βασιλίδι καί Μητρί τοῦ θεοῦ ...

 Δεῦτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν τῇ Βασιλίδι , καί μητρί τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ΑΓΝΗΝ ....

εὐχαριστοῦντες , προσκυνοῦμεν Σε Μητέρα τοῦ Κυρίου .

 

Ἐν τῇ Ἱεραποστολῇ , πρός τούς ἐν ἱερᾷ ἀποστολῇ , ἤτοι πρός ἄπαντας .    , βκ ΄ Σεπ . κα ΄  /   2020 21 Σεπτ.

 

 

Ἐπιστροφή στά θεομητορικά