Σταχυολογήματα - Ψήγματα Χρυσοῦ

ΛΑΘΩΝ ΕΤΕΧΘΗΣ ΥΠΟ ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟΝ...χριστουγεννιατικο μην,  (22/12/2018)

..ΛΑΘΩΝ ΕΤΕΧΘΗΣ ΥΠΟ ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟΝ, ΑΛΛ ΟΥΡΑΝΟΣ ΣΕ ΠΑΣΙΝ ΕΚΗΡΥΞΕΝ , ΩΣΠΕΡ ΣΤΟΜΑ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΜΕΝΟς ΣΩΤΗΡ...

​..........................................

..........................................

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ  ΔΟΞΑΣΑΤΕ, 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΞ ΟΥΡΑΝΩΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ.. 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΠΙ ΓΗΣ ΥΨΩΘΗΤΕ.......

Θεός ὁ γεννηθείς καί ἡ ΜΗΤΕΡΑ  ἄφθορος  παρθενος, τί πιό μεγάλο εἶδε ἠ φύσις;

θεός κατέρχεται ἀπό φιλανθρωπίαν, θεός, συγκαταβαίνων τῷ γενει τῶν ἀνθρώπων, οἰκονομεῖ τήν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων, καί ἔρχεται, ὡς βρέφος γαλουχούμενος, καί ὀρᾶται, βλέπεται, σάν πλάσμα ἀπό τό πλάσμα του ὀ δημιουργός τοῦ σύμπαντος, 

ὁ παντέλειος θεός, γίνεται βρέφος, 

ὁ ἀόρατος ὁρᾶται, 

ὁ ἄχρονος εἰσάγεται στόν χρόνο, ἀπό τήν αἰωνιότητα, ἔρχεται στήν χρονικότητα, ἀπό τόν οὐρανόν, κατέρχεται στήν γῆν. 

στόν παράδεισον κάποτε,  παρά καιρόν, ἐπεθύμησεν ὀ Ἀδάμ νά γίνη θεός, καί δέν ἔγινε, καί ἠπατήθη καί ἐπέθανε, 

ἄνθρωπος γίνεται ὁ θεός, διά νά κάνη θεόν τόν ἄνθρωπον. 

ἔρχεται,  κρύβοντας τήν θεότητα στήν ἀνθρωπότητα, καί τήν παντοδυναμίαν του στήν φαινομενικήν ἀδυναμίαν τοῦ βρεφους.

ἔρχεται γκρεμίζοντας τό μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ , πού εἶχε δημιουργήση ἀνάμεσα σέ μᾶς καί στόν θεόν, ἡ παραβαση τῆς ἐντολῆς τοῦ θεοῦ ἀπό τόν ἀδάμ, 

παρήκουσε ὁ πρῶτος Ἀδάμ καί εἰσήγαγε τήν ἁμαρτίαν καί θάνατον σέ ὄλο τό ἀνθρώπινον γένος, 

ὑπήκοος ἔγινε ὀ δευτερος Ἀδάμ, ὁ Χριστός, καί εἰσήγαγε τήν δικαίωσην  καί αίώνιον ζωήν σέ ὄλους πού πιστεύουν σαυτόν καί ἀναγεννῶνται πνευματικῶς. 

ἡ κατάρα τῆς παρακοῆς  διελύθη, καί ἡ εὐλογία ἦλθεν στόν κόσμον, 

ἡ φλογίνη ρομφαία, ὑποχωρῆ καί ἀφήνει τήν εἰσοδον τοῦ παραδείσου ἐλευθέραν πού εἶχε κλείσει ἡ ἁμαρτία, τά χερουβείμ παραχωροῦν τό ξυλον τῆς ζωῆς, ἀπό τό ὀποῖον τρώγοντες σοζώμεθα, καί δέν θανατούμεθα ὡς παλαι ὁ Ἀδάμ καί Εὔα. 

γεννᾶται στή φάτνη , διότι , κατά τόν εὐαγγελιστήν , δέν ὑπῆρχε μέρος νά καταλύση ὁ Ἰωσήφ  μέ τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ  μεταβαίνοντες ἀπό τήν Ναζαρέτ στήν βηθλεέμ νά ἀπόγραφοῦν , κατά τό δόγμα τοῦ καίσαρος, 

δέν ὐπῆρχε μέρος νά καταλύσουν, ὑπῆρχε χῶρος, διά ὄλους καί ὄλα καί διά τόν Δημιουργόν δέν ὑπῆρχε ἕνα μικρό μέρος, νά γεννηθῆ.

μόνο ἕνα τόπον τοῦ ἔδωσαν ὁλοπρόθυμα οἱ ἑβραῖοι, μόνο τόν Γολγοθᾶν , ὄπου τόν ἐσταυρωσαν, 

σπήλαιον , καί γολγαθᾶς, 

Βηθλεέμ καί γολγοθᾶς, 

τά δύο...παλάτια, ἐξέδρες τοῦ χριστοῦ, ἠ ταπείνωσις, ὄπου συνέτριψε τάς κάρας τῶν δρακόντων.

ἀπέγράφη ὡς δοῦλος ὁ  δεσπότης τοῦ παντός, 

ἐδέθη μέ σπαργανα, δια νά μᾶς λύση τά ἁμαρτήματα, πού εἴμασταν δεμένοι χειροπόδαρα, καί ἀμετακίνητοι πρός τό καλό. 

ἐτραφη μέ γάλα, ὀ τρέφων  τροφῇ πάσῃ σαρκί.

ἐκρατήθη ἐν ἀγκάλαις, ὁ τά πάντα κρατῶν ἐν δρακί, στό χερι του. 

ὀ ἐν κόλποις τοῦ Πατρός, ἐν οὐρανῷ, ἐν ἀγκάλαις τῆς μητρός ἐπί γῆς·

ὁ ἀχώρητος παντί, ἐχωρήθη ἐν γαστρί τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ. 

ὁ ἀὀρατος , ὁρᾶται, 

ὁ ἄσαρκος σαρκοῦται· 

ὀ ἀμήτωρ ἐν οὐρανῷ,αὐτός πού δέν ἔχει μητέρα κατα τήν θεότητα, 

ἀπάτωρ ἐπί τῆς γῆς., χωρίς πατέρα ἐπί γῆς κατά τήν ἀνθρωπότητα.

ὁ ἔχων θρόνον ἐν ουρανῷ, κάτω ἐπί φάτνης ἐπί γῆς, 

ὁ ὑπο τῶν ἀναριθμήτων οὐρανίων ταγματων, καί ἀσωμάτων δυνάμεων προσκυνούμενος καί δοξαζόμενος ἐν οὐρανῷ, κάτω, ἀνάμεσα σέ ζῶα  μέσα σέ ἕνα σπήλαιον , καί τοῦτο ξένον, . 

ξένος, σάν ξένος ἦλθεν ἐπί γῆς ὁ ἀπτόμενος τῶν ὀρέων καί καπνίζονται. 

σάν ξένος ἔζησε, καί περιπάτησε καί ἐνοιωσε , καί εταφη καί ἀνεστη τριημερος, δια να΄ψαλη ἀργότερα ὁ ὑμνωδός  τό ὐπέροχον τροπάριον :

...δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὄστις οἶδεν  ξενίζειν , τούς πτωχούς καί τούς ξένους...

δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὅς ὡς ξένος οὐκ ἔχει πού τήν κεφαλήν κλίνειν῀

δός μοι τοῦτον τόν ξένον, πού ξενίζομαι βλέπων  τό παραδοξον ξένον. 

δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὅς ὡς ξένος περιήγεν , περιάγων τούς γυμνούς καί τούς ξένους, 

και τούτου, τοῦ ουρανίου ...ΞΕΝΟΥ ξενιζόμεθα βλεπειν τό μυστήριον τό ξένον,.. 

μυστήριον ξένον, όρῶ καί παραδοξον.. . 

στόν κόσμον τῆς παραφροσύνης, πού ἔχει γκρεμίση τά ἰδανικά καί στήν θέσην τους ἔβαλε τά ...μηδενικά,  στόν κόσμον  πού ἔχει δαιμονισθῆ καί ὁ δαίμονας, σαυτόν τόν παραλογισμόν, ἔρχται τό μεγαλεῖο ἡ ἀγαπη τοῦ θεοῦ νά μᾶς ἀφυπνίση, καί να μᾶς ἐμβάλη  στήν δικήν του πολιτείαν στήν αἰώνιον ζωήν πού δέν εἶναι τίποτα ἄλλο παρά ὁ θεός, καί ἡ γνῶσις τῆς ἀγαπης τοῦ θεοῦ. 

ἀκούσαμε πολλά ὀνόματα στήν εὐαγγελικήν περικοπήν τῆς κυριακῆς προ χριστοῦ γεννήσεως, ... :...

Ἀβραάμ ἐγέννησε τόν Ἰσαάκ, Ἰσαάκ ἐγέννησεν τόν Ἰακώβ, Ἰακώβ ἐγέννησε.....κτλ 

πολλά ὀνόματα, διά τό ἕνα ὀνομα, τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα,  τόν χριστόν, καίπαρουσιάζη ὁ εὐαγγελιστής τήν ρίζα, ἀπό ὄπου προῆλθε τό κατά σάρκα ὁ χριστός.. ἐκεῖνοι ἡ ρίζα, ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ τό δένρον,  ὁ χριστός ὁ καρπός, ΄'αλλά πρέπει καί ἐμεῖς νά συνεχίσωμε αὐτήν τήν διαδοχήν τήν ὄμορφην συνέχειαν, νά εἴμαστε συνέχεια τοῦ βλαστοῦ,  τοῦ καρποῦ, νά εἴμαστε καρπός εὐαγγελίου  καί ἀμάραντος·

νά παραμείνωμε στόν δένδρον:...:.. μείνατε ἐν ἐμοί, ὅτι χωρίς ἐμοῦ , οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν... 

...ὁ μένων ἐν ἐμοί , καγώ ἐν αύτῷ, αὐτός φέρει καρπόν πολύν...

να εἴμαστε ἑνωμένοι στό δένδρον, νά εἴμαστε καρπός, ἤ ἔστω ἄν δέν μποροῦμε νά ἔχωμε καρπούς πνευματικούς, ἄς μείνωμε κοντά του σάν φύλλα,  καί ἡ θεία ἀγαπη θά μᾶς καρποφορήση, · 

μόνο μήν πέσωμε σάν ξερά φύλλα καί μείνωμεν ξένοι τοῦ Χριστοῦ. 

Ὀ Χριστός , δέν γεννήθηκε , ἀλλα σαρκώθηκε, ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι γεννόμεθα ἀπό τή μητέραν μας πού πρέπει νά ἔχωμε δέος καί σεβας καί αἰωνιον εὐγνωμοσύνη,  γεννομεθα ὄταν ἐρχόμαστε σάνβρεφος στόν κόσμον, ἀπό τήν ἀνυπαρξίαν στό εἶναι στήν ὕπαρξιν. 

ὁ χριστός ὄμως σάν θεός, ὑπῆρχε προανάρχως, καί ἐν χρόνῳ, πρίς  2018  χρόνια, καί ἐν τόπῳ, ἔλαβε σάρκα, καί εσκήνωσεν ἐν ὑμῖν, . 

ἄς τοῦ ἐτοιμάσωμεν ὡς ἔμψυχον φάτνην τήν καρδίαν μας, πού ἴσως πολλάκις γίνεται σπήλαιον ληστῶν ἀπό τά πάθη καί ἐπιθυμίες μας, καί νά τρεφόμεθα μέ τήν οὐράνιον τροφήν τήν τροφήν τοῦ παντός κόσμου,  τόν κύριο ἠμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. 

Ἦλθεν ὁ μέγας ἐν σμικροῖς, 

ὁ ἀχώρητος παντί, ἐχωρήθη ἐν γαστρί τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ, 

 καί μέ τόν ἀστέρα ὡδήγησε τούς μἀγους στήν προσκύνησιν του, . 

ἐμεῖς ἀντί ἀστέρος, ἄς ἔχωμε καί ἔχωμε τήν πίσιν μας, πού μᾶς ὀδηγῆ στόν βρεφοθέντα σωτῆρα. 

ἐγεννήθη στήν Βηθλεέμ, δέν ἔγνωσαν οἱ οἰκεῖοι, καί προσκαλεῖται τούς εἰς τά βαθη τῆς Περσίας καί  ἁμαρτίας, νά τόν γνωρίσουν, 

ἐγνωρισεν  ὄνος τόν κύριον αὐτοῦ  καί βοῦς τόν κτησάμενον αὐτόν, καί οἰ ἰουδαῖοι, ἀπιστοῦν  καί διωκουν, διώκεται σάν ξένος, στήν Αἴγυπτον, καί καλεῖ τούς ξένους νά τόν γνωρίσουν· 

δῶρα δέχεται ὀ νυμφίος τῆς ἐκκλησἰας, καί οἱ Ἰουδαῖοι  δια΄τοῦ Ἠρωδου σφαζουν τά νηπια. 

σήμερον γεννᾶται ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἐκεῖνος ὀ ὀποῖος στήν  χεῖραν του κρατεῖ τά σὐμπαντα. 

Μυστήριον παράδοξον βλέπομεν σήμερον, ἐπί γῆς τελούμενον, 

τοῦ Κυρίου γεννηθέντος ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας, πεφωτίσται τά σύμπαντα· 

ἀγγέλων ἀνυμνούντων , καί μάγων προσκυνούντων, ποιμένων δοξαζόντων, ἠρώδης ἐταρράτετο, ὄτι  θεός ἐφάνη ἐν σαρκί σώζων τό γένος ἡμῶν. 

δέν ἀπεστράφη ὁ πλάστης τό πλάσμα του, . 

δέν μᾶ ςἀποστρέφεται στήν πλάνη μας, ἀλλα χρησημοποιεῖ, πολλάκις ἔνα στοιχεῖο τῆς πλάνης μας, νά μᾶς φέρη στό φῶς τό ἀληθινόν, κοντά του, ὄπως λέγει τό ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς.:...

...ἡ γέννησις σου Χριστέ ὁ θεός ἡμῶν , ἀνετειλε τῷ κόσμῳ τό φῶς τό τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γάρ, οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπό ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σέ προσκυνεῖν τόν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης,,,,

δέν ἀπεστράφη, οὔτε ἐγκατἐλειψε τούς λατρεύοντας τά ἄστρα, ἀλλά χρησιμοποίησε ἔνα ἀστέρι, ἕνα σημεῖο, στοιχεῖο τῆς πλάνης τους, καί ἔφθασαν, εἶδαν προσκύνησαν, τόν ἤλιον τῆς δικαιοσύνης.. ἔτσι ὁ θεός θεοπρεπῶς...ἀπατᾶ τόν ἀπατήσαντα ἡμᾶς ἀπαταιῶνα. 

ἐσαρκώθη στό σπήλαιον, ἀλλα ὀ οὐρανός τόν ἐκήρυξε παντοῦ  σάν στόμα τόν ἀστέρα προβαλλόμενος, ἴνα καλέση τούς μακράν , καί τούς ἐν σκότει καί σκιᾷ θανάτου καθημένους καί δοξάσουσιν, τόν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἠμῖν ἀνατείλαντα. αὐτῷ ἡ δόξα τιμή, κράτος προσκύνησις σύν Πατρί καί ἁγίῳ Πνεύματι, ΑΜΗΝ. 

Χριστός ἐτέχθη, 

ἀληθῶς ἐτέχθη... 

δεκέμβριος 2018, 

ἐκ τῆς ἰεραποστολῆς.  

------------------------------------------------------------------------

ΛΟΓΟΣ ΠΕΝΙΧΡΟΣ

ΛΟΓΟΣ ΠΕΝΙΧΡΟΣ , ΕΝ ΤΗ ΠΕΝΙΧΡΑ ΦΑΤΝΗ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ. 

 Εἰ τις εὐσεβής καί φιλόχριστος· 

  εἰ τις εὐσεβής καί φιλόθεος, ἑορταζέτω σύν ἡμῖν πνευματικῶς, ἐν τῇ φαιδρᾷ καί εὐσχήμῳ ἡμέρᾳ τῆς Μητροπόλεως τῶν ἑορτῶν.

  εί τις ἀρχιερεύς τῆς τοῦ Χριστοῦ έκκλησίας, προεξάρχων τῆς πανηγύρεως, καί ἑτοιμαζέσθῳ πρός ὑποδοχήν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως.

  εἰ τις ἱερεύς τοῦ Δεσπότου, ἑτοιμαζέσθῳ προθύμως καί εὐτόνωςδιά τήν φρικτήν ἱερουργίαν· ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ...καί γάρ δάνεισι τάς χεῖραςκαί φωνήν αὐτῷ, τῷ κοινῷ δεσπότῃ τῷ θύμᾳ καί θύτῃ, διά τήν ἀναίμακτον ἱερουργίαν.

   εἰ τις διἀκονος καί πιστός οἰκονόμος τῶν μυστηρίων τοῦ χριστοῦ, εὐπρεπιζέσθῳ πνευματικῶς διά τήν διακονίαν τοῦ μεγάλου μυστηρίου, καί γάρ ἀοράτως συνδιακονοῦσιν αἱ ἱεραί καί ἄΰλαι καί θείαι δυνάμεις τῶν Ἀσωμάτων,ἐν τῇ ἀθανάτῳ τραπέζῃ. 

  εἰ τις μονάζων ὡς καί ἡμεῖς, καί τά τοῦ κόσμου λιπόντες, τῷ δέ Κυρίῳ διά τῆς ἀποταγῆς, ὑποταγῆς, ὑπακοῆς ἀκολουθοῦντες, δεῦτε καί χορείαν , μίαν στησώμεθα ἔχοντας τούς ἱερούς καί θείους ὑμνογρἀφους ὡς χοράρχας, ἄσωμεν τῷ κυρίῳ.....ἐπί τῇ γενεθλίῳ καί λαμπράν ταύτην ἡμέραν. 

  εἰ τις ἔχει μετανοῶν καί ἐκ κακίας ἐπιστρέφων τῷ δέ Κυρίῳ προσπίπτων ,δεχέσθω σἠμερον τό τίμημα καί λύτρον· καί γἀρ ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου, ὁ δούς ἑαυτόν λύτρον ἀντί πολλῶν, σαρκοῦται ὡς βρέφος ἐν φάτνῃ πενιχρᾷ, κρύβοντας τήν θεότητα εἰς τήν ἀνθρωπότητα, καί τήν παντοδυναμίαν του, εἰς τήν φαινομενικήν ἀδυναμίαν τοῦ Βρεφους.

  εἰ τις τυγχάνει δοῦλος τὴς ἁμαρτίας ὡς καγὡ, σκιρτάτῳκαί ἀγαλλέσθῳ· ἰδού γάρ ἡ λύτρωσις ἦκεν, ἐπεφάνη, καί ἐν σπαργάνοις εἱλίσσεται, ἵνα ἡμᾶς ἐλευθερώση τῶν παθῶν.

  εἰ τις δοῦλος, καί λαός καθήμενος ἐν σκότει , φαιδρυνέσθῳ καί ἀγαλλιάσθῳ καί μέγα σκιρτησάτῳ· ἰδού γάρ τό ἀνέσπερον καί ἀπρόσιτον φῶς, προσιτόν ἡμῖν γίνεται, φωτίζων πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον, καί βοάτῳ:...Φῶς Χριστοῦ, Φαίνει Πᾶσι....

  εἰ τις γέγονεν νεκρός τῇ ἁμαρτίᾳ καί ἄσωτος υἱός, μή θρηνείσθω·ἰδού γάρ ἡ ἀνάστασις πεφανέρωται, ἡ ἐλπίς ἀνέτειλεν, ἡ μετάνοια ἤστραψεν, ἡ τράπεζα ηὐτρέπισται· 

  εἰ τις ἐν ὁδῷ ἐπλανήθη, θαρσείτῳ καί εὐθυπορείτῳ· ἰδού γάρ ἡ ἀλήθειαν ἦλθεν, ἡ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψεν, (εἰ καί ὡς πλάνος συκοφαντεῖται, καί ἐν φάτνῃ ξένῃ καί πενιχρᾷ σμικροξενοδοχεῖται)ὅμως μήν θορυβεῖσθε·τί γάρ εὐτελέστερον σπηλαίου;τί γάρ ταπεινότερον σπαργάνων, ἐν οἶς διέλαμψεν ὁ τοῦ Δεσπότου ἡμῶν καί θεότης, πλοῦτος...

  εἰ τις τήν ὀδόν ζητεῖ καί εἰς σκολιούς ἀτραπούς περιπλανᾶται, χαριείτῳ· ἰδού γάρ ἡ ὁδός ἄρχεται,  κατασκευάζεται, βατήν τοῖς πιστοῖς, ἄβατον δέ τοῖς λησταῖς, καί τοῖς  παρά τήν ὀδόν ἑδρεύοντες, σκηλεύονται· ὁ καλός καί γάρ Σαμαρείτης, πορείαν ποιούμενος ἐκ τῆς ἄνω Ἰερουσαλήμ, πρός τήν ἡμετέραν ἐσχατιάν ἱεριχώ, ἐκ τῶν ἰδίων περιποιεῖται, καί τῷ πανδοχεῖ ἐντελλεῖται...

  εἰ τις ἐστίν πεινῶν καί διψῶν, αἰσθητῶς καί νοητῶς, χαριείτῳ·ἰδού γάρ ὁ οὐράνιος ἄρτος, ἡ τροφή τοῦ παντός κόσμου ὁ ἄσπορος σῖτος ἐν ἀσπερμάντῳ ἀρρούρα βλαστάνειν ἐπείγεται, αὐξάνεται καί καρποφορεῖ· σαρκοῦται καί μορφώνεται τό καθ'ἡμᾶς· τό ὕδωρ τό αἰώνιον, τό πηγάζον καί ἁλλόμενον, ὡς ὑετός ἐπί πόκου παρθενικοῦ καί διά κοὐφης νεφέληςτήν γαίαν ἀρδεύει καί αὐξάνειν τά τῶν ἀρετῶν βλαστήματα, καί διψῶσα ἡ γῆ κορρένυται· ἡ πλευρά εὐπρεπίζεται, ἵνα ἔτι μικρόν , τό Αἷμα καί τό Ὕδωρ ρεύση, τά τῆς ψυχῆς νάματα.

  εἰ τις αἰχμάλωτος γέγονεν τῆς ἁμαρτίας ὡς καγὠ , μή θρηνείτῳ·

ἐφάνη γάρ ὁ λυτρωτής ἡμῶν, ἵνα τούς αἰχμαλώτους ρύση καί ἐκ παθῶν καθάρει, καί ἀπάθειαν δωρήσηται.

  εἰ δέ καί προσμένει τις τό φῶς, βαδίζων ἐν σκότει, φαιδρυνέσθῳ· ἰδού γάρ τό φῶς ἀνέτειλεν ἡμῖν, έκ τῆς φωτοφόρου νεφέλης καί νηδύος, τό ἀνέσπερον φῶς ἐκ τοῦ πενιχροῦ σπηλαίου, ὡς ἐξ᾿  ὅρους τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ· ἀνέτειλε ἡμῖν, ἵνα τούς ἐν σκότει φωτίσει καί φωταγωγήσει, καί πρός τό φῶς τό ἀΐδιον ὀδηγήσει.

  εἰ τις ἐπλανήθη καί ἐσκορπίσθη, θαρσείτῳ· ἰδού γάρ, ὁ τό μεσότειχον τοῦ φραγμοῦ καταργήσας καί τά δεσμά διαλύσας, καί τά διεστῶτα ἑνώσας,καί τά ἐσκορπισμένα συνάψας, καί τήν ποίμνην ἀπρόσιτον τοῖς ἐχθροῖς ποιήσας, ὡς ἀμνός ἀμωμος, ἐν τῇ ἀφθόρῳ νηδύϊ τῆς ΠΑΝΑΓΝΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, πορείαν ποιούμενος, πάντας ἡμᾶς διά τῆς βακτηρίας  εἰσαγάγη εἰς τήν ἐπουράνιον μάνδραν.

  εἰ τιςταύτην ποθεῖ καί ἀναζητεῖ, καί περιπολεῖ, χαρείτω· ἰδού γάρ ὁ ποιμήν ὁ καλός, ὁ τιθείς τήν ψυχήν ὑπέρ τῶν προβάτων προεξάρχει ὁδηγῶν τά λογικά πρόβατα, , τά ἀκούοντα τῆς φωνῆς αὐτοῦ, εἰς πνευμαυικήν νομήν ποιμαίνει ἡμᾶς, καί οὐδέν ὑστερήσει....

  Μηδείς θρηνείτῳ πενίαν·ἐφάνη γάρ ἡ πάντων δεσποτεία· 

  μηδείς φοβηθείτω λύκοις·προπορεύεται γάρ ὁ ποιμήν ὁ καλός·

  μηδείς τρομαζέσθω θάνατον· ἀνέτειλε γάρ ἡ αἰώνιος ζωή, ὁ νικήτής τοῦ θανάτου, ὅστις:...θανάτῳ θάνατον πατήσας νεκροῖς ζωήν αἰώνιον δωρησάμενος· 

  μηδείς θρηνείτω διά τά πταίσματα·ἀνέτειλε γάρ 

ἡ συγνὠμη καί συγχώρησις· 

ἡ χαρά καί ἡ λύτρωσις· 

ὁ κηρύττων τήν μετάνοιαν , καί δωρίζων τό Πνεῦμα· 

ὁ ἐλευθερῶν τῆς φθορᾶς, τῶν παθῶν , τῆς ἁμαρτίας, καί χαρισάμενος ζωήν αἰώνιον καί τήν προ-πτωτική ζωήν.

  Μηδείς θρηνείτῳ πενίαν καί κακίαν·

ταραχήν καί δειλίαν· 

δεσμά καί ἁμαρτίαν· 

ἐπιβουλάς καί συκοφαντίαν· 

πόλεμον καί αἰχμαλωσίαν· 

ὁ γάρ φιλάνθρωπος Δεσπότης, τίκτεται ὡς βρέφος καί σπαργάνοις εἱλλίσεται, καί σπαργανοῦται, καί πάντες οἱ ἐχθροί Αὐτοῦ, εἰς τάς μάνδρας αὐτῶν κοιτασθἠσονται,  καί κλεισθήσονται, τοῦ ἡλίου τοῦ νοητοῦ τῆς δικαιοσύνης ἀνατείλαντος, πάντας δέ ἡμᾶς, καλεῖ κατ᾿ ὅνομα ἵνα ἀσφαλήση , καί σώση τό ἁπολωλός.

  Μηδείς φοβείτῳ ἀνησυχίαν καί τρικυμίαν· ἰδού γάρ ὁ τῶν πάντων δημιουργός, ὁ τιθείς τήν ἐπίβασιν αὐτοῦ ἐπί πτερύγων ἀνέμων τήν πορείαν ἐπί τῆς γῆς καί τῶν ὑδάτων ἄρχεται, καί ἐπιτιμᾶ τήν μαινομένην κλύδωνι θαλάσσῃ, λέγων :....σιώπα πεφίμωσο, καί μεγάλη γαλήνη γίνεται.

  Μηδείς φοβείτω οὐδένα, ἀλλα μόνο τήν ἁμαρτίαν, , καί πόθῳ ἀκλινεῖ, ζεούσῃ δέ τῇ καρδίᾳ, ἀγαπήσωμεν τόν ἕναν, ὁ διδούς τά πάντα τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν, καί τηροῦσι τά θεῖα αὐτοῦ προστάγματα.

  Οὐκοῦν θαρσεῖτε, μή θροεῖσθε· κοινός ὁΔεσπότης, κοινή ἡ λατρεία, κοινή ἡ δοξολογία, κοινή ἡ εὐχαριστία, κοινή καί ἡ εὐλογία· πάντας προσκαλεῖ λέγων :...δεῦτε πρός με, πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι , κἀγώ ἀναπαύσω ἡμᾶς....

  Δεῦτε οὖν προσέλθωμεν καί προσπέσωμεν τοῖς οἰκτιρμοῖς αὐτοῦ, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καί χάριν εὕρομεν εἰς εὐκαιρον βοήθειαν. 

  Δεῦτε οὖν και χορείαν μίαν στησώμεθα, πενιχράν διά τήν ἀσθένειαν ἡμῶν ὡς καί ἡ φάτνη, προθύμως δέ ὡς οἱ Ἀγγελοι  οἱ κατελθόντες ἐκ τῶν ὑψίστων τῇ φοβερᾷ νυκτί, καί συμψαλλόντων...δόξα ἐν ὑψίστοις θεῷ , καί ἐπί γῆς εἰρήνη....

  Κανοναρχείτῳ ἡ ἀγάπη καί βοάτῳ:...

ἐτέχθη χριστός, καί χαίρουσιν ἄγγελοι· 

ἐτέχθη χριστός, καί φρίττουσι δαίμονες· 

ἐτέχθη Χριστός, καί τά δεσμά διελύθησαν· 

ἐτέχθη Χριστός καί θεός ἐπί γῆς πεφανέρωται, μορφωθείς τό καθ᾿ ἡμᾶς, καί θεώσας τό πρόσλημμα· 

ἐτέχθη Χριστός , ὁ λυτρωτής ἡμῶν καί πάντας προσκαλεῖ εἰς τήν Βασιλείαν Αὐτοῦ· 

ἐτέχθη Χριστός, καί οὐδείς ἐστίν ὁ λυπούμενος· Χριστός γάρ τεχθείς ἐν σπηλαίῳ, καί ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΑΓΝΗΣ ΠΑΝΑΓΝΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ ζωήν καί χαράν ἐβράβευσε τῷ βροτείῳ φυράματι, καταργήσας τήν τῆς κατάρας παρακοήν. 

  Δεῦτε οὖν καί ἡμεῖς, σύν τοῖς πυρίνοις οἱ πήλινι ὑμνήσωμεν καθαρᾷ τῇ καρδίᾳ, τόν σεσαρκωμένον Λόγον, καί κατίδωμεν τό μέγα μυστήριον τό ἐν τῷ σπηλαίῳ τελούμενον· 

  οἱ ἀρχιερεῖς τόν μέγαν Ἀρχιερέα· 

  οἱ ἱερεῖς, τόν τήν λογικήν λατρείανκαί ἀναίμακτον θυσίαν χαρισάμενον· 

  οἱ μονασταί τόν Νυμφίον· 

  αἱ μητέρες τόν ἐκ μήτρας παρθενικῆς προελθόντα καί θηλάσαντα ἐκ παρθενικῶν μαζῶνκαί διδόντα τροφήν πάσῃ σαρκί· 

  αἱ παρθέναι, τόν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀνατείλαντα· 

  οἱ πατέρες, τόν πρός τόν Θεόν καί Πατέρα μεσίτην καί καταλαγήν· 

  οἱ ἀσθενεῖς τόν ἰατρόν· 

  οἱ πένητες τόν θησαυρόν· 

  οἱ ὀδῖτες τόν συνοδίτην· 

  οἱ ἐν θαλάσσῃ τόν κυβερνήτην· 

  οἱ διδάσκαλοι τόν καλόν διδάσκαλον καί τόν τήν ἐξ᾿ ὕψους σοφίαν διδόντα· 

  οἱ κήρυκες τόν Λόγον καί λόγον· 

  οἱ ποιμένες τόν καλόν ποιμέναν, τόν τήν ψυχήν αὐτοῦ θέμενον ὑπέρ τῶν προβάτων· 

  οἱ ἁλιεῖς τόν μέγα σαγινευτήν τῶν ψυχῶν  καί τόν τάς σαγήνας αὐτῶν πληροῦντα· 

  οἱ ὀρφανοί τόν προστάτην καί πατέρα· 

  αἱ χῆραι, τόν ἀδελφόν καί προστάτην· 

  οἱ πεπλανημένοι τόν ὁδηγόν· 

  τά βρέφη τόν ὡς βρέφος κείμενον ἐν φάτνῃ· 

  τά νήπια τόν νηπιάσαντα σαρκί, καί νήπιον γενόμενον· 

  οἱ κοπιῶντες , τήν ἀνάπαυσην· 

  οἱ πεφορτισμένοιτόν εἰπόντα:...δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, καγὠ ἀναπαύσω ὑμᾶς· 

  Πάντες οὖν καί πανταχοῦ, προσφέρομεν θυσίαν τῷ τεχθέντι· 

  Εἷς ἕκαστος καί πάντες ὁμοῦ τῷ ὡς βρέφος σπαργανούμενον προσφέροντες ὡς δῶρα χηριακά, καί μαγικα, τήν  τε λογικήν λατρείαν,  καί θυσίαν αἰνέσεως, γενόμενοι ἱερεῖς , θύοντες τόν παλαιόν ἡμῶν ἄνθρωπον, σύν τοῖς παθήμασι καί ταῖς ἐπιθυμίαις, ἵνα ἀναγεννηθῆ ὁ νέος ἐν Χριστῷ, γενόμενος ἕκαστος μία ἔμψυχος καί ζῶσα φάτνη , ἵνα ἀναγεννᾶται ὁ χριστός, προσφέροντες τῷ τικτομένῳ, τρίϋλον δῶρον, τήν πίστην, ἀγάπην , καί σωφροσύνην, καί πάντες καθαρῶς τῷ καθαρῷ προσέλθωμεν  καί δωρήσηται ἡμῖν, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καί ζωήν τήν αἰώνιον. 

  Αὐτῷ ἡ δόξα καί τό κρατος, τιμή καί προσκύνησις, εἰς αἰῶνας αἰώνων . 

ΑΜΗΝ. 

  Ἡ Γέννησις σου Χριστέ ὁ θεός ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τό φῶς τό τῆς γνώσεως· 

ἐν αὐτῇ γάρ, οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, 

ὑπό ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, 

σέ προσκυνεῖν, τόν Ἥλιον τῆς Δικαιοσύνης, 

καί σέ γινώσκειν ἐξ᾿ ὕψους ἀνατολήν, 

Κύριε, δόξα σοι........