Τό μυστήριον τῆς σαρκωμένης καί σταυρωμένης ἀγαπης ...
ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἡ Μήτηρ , καί Θεός τό
τεχθέν .. · τί μεῖζον καινόν ἄλλο εἶδεν ἡ κτίσις ; ...
Ἡ ἀρχαία βουλή τοῦ Ὑψίστου ἡ ἀληθινή , πέρας , καί ἀρχήν λαμβανει ἐν Βηθλεέμ · μέσα εἰς μίαν φάτνην , εἶδον κείμενον τόν ἄχρονον οἱ μάγοι ·
Δύο ἉΓΝΑ , ἀγγελικά , παραδεισένια Παρθενικά χέρια , κρατοῦν τόν ἐν κόλποις τοῦ Πατρός , συνάναρχον καί συγκαθήμενον θεόν ἀληθινόν , ἐκ Θεοῦ ἀληθινόν , φῶς ἐκ φωτός , ἐκ Πατρός γεννηθέν ·
εἶδον τήν σωτηρίαν τῶν βροτῶν , ὡς βρέφος ἐν φάτνῃ καί ἐν χρόνῳ σπαργανούμενον ·
ὁ ἄχρονος ἐν χρόνῳ , ἄρχεται ·
ὁ ἄσαρκος σαρκοῦται ·
ὁ ἀναφής ψηλαφᾶται ·
ὁ ἄϋλος οὐσιώνεται ·
ὁ πλάστης πλάττεται ·
ὁ κτίστης κτίζεται , σαρκώνεται ·
ὀ ἀθεώρητος καί ἀπρόσιτος , προσιτός μοι γίνεται ·
ὅ ἦν παρέμεινεν , Θεός ἀληθινός ·
καί ὅ οὐκ ἦν παρέλαβεν , ἄνθρωπος γενόμενος διά φιλνθρωπίαν ·
περικλείεται καί δεσμεῖται σπαργάνοις , ὁ περιβάλλων τόν οὐρανόν ἐν νεφέλαις , καί ὁ τό φῶς ὡς ἱμάτιον περιβαλλόμενος , ἵνα λύση καί ἀπτρέψει , καί διασπάση τά δεσμεύοντα ἡμᾶς δεσμά τῆς αἰχμαλωσίας καί ἁμαρτίας .
Δύο ἀδύναμα βρεφικά χέρια , κινοῦνται , μέσα εἰς τήν φάτνην , μέ τίς ἴδιες κινήσεις , ὅλων τῶν βρεφῶν τά ὁποῖα εὐλογοῦνται καί πλάττονται ἀπό τό θεῖο βρέφος · καί ὅμως ... αὐτά τά δύο χέρια εἶναι ἐκεῖνα διά τά ὁποῖα ψάλλομεν : ... αἱ χεῖρες σου ἐποίησαν με καί ἔπλασαν με ...
εἶναι ἐκεῖνα δια τά ὁποῖαὁ ἱερεύς ἐνδυόμενος τήν ἱερατικήν στολήν διά τήν ἀναιμακτον θείαν λατρείαν , λειτουργίαν , καί δή τό ἀριστερό ἐκ τῶν ἐπιμανικίων λέγει τό αὐτό ...αἱ χεῖρες σου , ἐποίησαν με καί ἔπλασαν με .. ἑτοιμαζόμενος διά τήν μυστικήν ζωηθυσίαν ·
Εἶναι τά ἴδια χέρια τά ὁποῖα , ὅμοια μέ τά ἡμέτερα , μέ ὁστᾶ καί νεῦρα καί τρίχας καί δέρμα , ἁπλώθηκαν εἰς τόν Σταυρόν ἐν Γολγοθᾶ διά τήν θυσίαν του Ἑνός διά ὅλους τούς ἀνθρώπους .
Εἶναι τά χέρια τά ὁποῖα βλέπομε ἁπλωμένα εἰς τόν Σταυρόν , ὅπισθεν τῆς ἁγίας Τραπέζης καί βλέπομε εἰσερχόμενοι εις τόν ναόν , ὑπενθυμίζοντας , τήν δικήν μας κακίαν καί τοῦ Θεοῦ τήν φιλανθρωπίαν , θυσίαν .
Τόσο πολύ , λέγει , ὁ ἀγαπημένος Μαθητής ἡγαπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον ...τόσο πολύ...
τόσο..πόσο...;
ὄχι μόνο νά δημιουργήση τόν οὐρανόν καί γῆν καί πάντα τά ἐν αὐτοῖς διά τόν ἄνθρωπον , ἄν καί αὐτό εἶναι ἀπόδειξις τῆς ἀγαπης τοῦ Μεγάλου θεοῦ , ὁ ὁποῖος εἶναι φοβερός , ὄχι τόσο διά τήν δυναμήν του , ὅσο δια τήν ἀγαπην του, ἡ ὀποῖα ἐκχέχυται ἐπί πᾶσαν σάρκαν δια τήν σωτηρίαν ...
τόσο πολύ , λέγει , ὥστε , τόν Υἱόν αὐτοῦ τόν Μονογενῆ δέδωκε , ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν , μή ἀπόληται , ἀλλα ἔχει ζωήν αἰώνιον ...
Αὐτή ἡ ἀγάπη ἔγινε ὑπόστασις , οὐσιώθη , ἔγινε σαρκα , σαρκωμένη ἀγαπη ἐν Βηθλεέμ , διά να περάσει εἰς τήν σταυρωμένην ἀγάπη ἐν Γολγοθᾷ ...
Ἐκεῖνα τά μικρά ἀδύναμα χέρια ἐν φάτνη , καί τα Παρθενικά τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ χέρια , καί τά ἁπλωμένα ἐν Σταυρῶ , Γολγοθᾷ χέρια , μᾶς υπενθυμίζουν τήν ὑπερτάτην θυσίαν , τό μεγάλο μυστήριο , τό πρό τῶν αἰώνων ὀρισθέν , ἀχρόνως ἀπό τόν ἄχρονον Πατέρα , καί τελεσθέν , ἐτελέσθηκε , κλείσθηκε μέσα σέ δύο πόλους , ἀρχή καί τέλος τούς δύο ἐν χρόνῳ σταθμούς τοῦ ἀχρόνου θεοῦ , τήν Βηθλεέμ καί Γολγοθᾶ .
Σπήλαιον εὐτρεπίζου , ἡ Ἀμνάς γάρ ἤκει ἔμβρυον φέρουσα χριστόν ... ὤ !!! μεγαλεῖο !!! ὕψος καί βάθος , καί πλάτος , ἀγαπης Θεοῦ , συγκαταβαίνων τῷ γένει ἡμῶν , δέχεται σπαργάνων περιβολήν , ὁ ἀχώρητος παντί , χορεῖται ἐν γαστί , καί ὁ ἐν κόλποις τοῦ Πατρός ἐν ἀγκάλαις τῆς μητρός ... οὐ φέρει τό μυστήριον ἔρευνα · πίστει μόνο τοῦτο δεχόμεθα καί προσκυνοῦμεν , ἄχρονον Υἱόν , ἐν χρόνῳ σαρκωθέντα δι ἡμᾶς, καί ἑορτάζομεν , ὅχι τήν γέννησιν τοῦ Χριστοῦ , ἀλλα , τήν κατά σάρκαν γέννησιν του , ἤ ..τήν σάρκωσιν τοῦ Χριστοῦ , τοῦ Μεγάλου Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν , λαβών σάρκα ἐκ τῶν Πανάγνων καί καθαρωτάτων Αἱμάτων τῆς ΑΓΙΑς , ΥΠΕΡΑΓΙΑς ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ, διά τήν σωτηρίαν ημῶν , ἧς πάντες ἀξιωθῶμεν , πρεσβείαιας , καί μεσιτείᾳ τῆς τεκούσης αὐτόν ΘΕΟΤΟΚΟΥ . ἀμήν .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου