ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε , Κεχαριτωμένη ΜΑΡΙΑ , ὁ Κύριος , μετά Σοῦ · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου · ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν ..
ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΜΗΤΕΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΠΑΝΑΓΙΑ ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝΤΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ CΟΙ , ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! --- ὙΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, σῶσον ἡμᾶς, τήν ἐκκλησίαν σου, τήν ποίμνην σου, τούς μοναχούς σου, τό ὄρος σου,τά ἔθνη σου, τήν νεολαίαν σου, τόν λαόν, καί χώραν ταύτην καί τόν κόσμον σου ἅπαντα. Ἀμήν ---Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, νά εἶναι :βοηθός, ὁδηγός, ἰατρός, συνεργός, ἀρωγός, ἀγωγός, φωτισμός,στηριγμός, ὁπλισμός, στολισμός,πλουτισμός, χορηγός, κάθε θεϊκῆς ἀγαθότητος στήν ζωήν σας.

Σάββατο 28 Αυγούστου 2021

ΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ Τῶν Ἁγίων Τριῶν Νεομαρτύρων Ἀποστόλου – Δημητρίου – Ζαχαρίου

 

                         ΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ


                    Τν γίων Τριν Νεομαρτύρων
                   ποστόλου Δημητρίου Ζαχαρίου
      θλησάντων (καί γεννηθέντων ν νω Μουλίοις) ν τει     ,ωξς΄(1866)

                       
 
ν τ Μεγάλω σπεριν

Μετά τόν προοιμιακόν, ε
ς τό Κύριε κέκραξα….στμεν ες στίχ. η΄ καί ψάλλομεν προσόμοια τν γίων.

 

 [Ε δέ στί Κυριακή, στμεν ες στίχ. ι΄ καί ψάλλομεν ναστάσιμα

δ΄ καί τν γίων ς΄]



                              Προσόμοια τ
ν γίων
                           χος δ΄δωκας σημείωσιν

   Φαιδρά
ξανέτειλε τν θλοφόρων πανήγυρις, καταυγάζων τά πέρατα, τος θεοσημίοις, καί διανοίας τν πιστν, τιμώντων ν σμασι, τούς θλαις τά παλαίσματα, τν γώνων μεγίσταις λάμψεσι, μες δέ τήν πανέορτον καί φωτοφόρον πανήγυριν, τν θλοφόρων σήμερον, ορτάζομεν πάννυχον.

 

   πόστολε πάνσεπτε, καί Ζαχαρία πολύαθλε, καί Δημήτριε μέγιστε, βασάνοις πέστητε , καί δαρμούς γρίους, καί τ καρτερί τν λγεινν ς ληθς, μεγίσταις ερατε ντιδόσεσι παρά Χριστο το Θεο μν, διό μες παννύχιον πιτελομεν πανήγυριν θλοφόροι  παμμέγιστοι, τν Μουλίων βλαστήματα.

 

 δωκας τήν χάριν σου, τος γαπσι σέ Κύριε, ες τρες Νεομάρτυραις· νισχύσας τούτοις, κατά χθρο το δυσμενος, καί τάς ξουσίας, καί μηχανήματα ατο, θρόως ξηφάνισαν, διό καί στεφάνωσας, ς φίλοις ντας γνησίοις σου, ησο παντοδύναμε,
Σωτήρ τν ψυχν μν.


   
δωκας προπύργια, τ κκλησί σου Κύριε, τούς σεπτούς θλοφόρους σου, ο καί θριάμβευσαν, τν ρχν το σκότους, καί τς σεβείας, καί νακαίνισαν μν, πίστεως τήν θερμότητα, καί τά ρχαα παλαίσματα, τν Μαρτύρων καινούργησαν, φωστρες
νέσπεροι, ρετν ο κοσμήτορες.

                    τερα. χος πλ. δ΄ Τί μς καλέσωμεν.

   Τί σέ
νομάσω πόστολε; νδρικς γωνισθείς, καί συνεσταυρσαι Χριστ, δοξάσθης παρ’ ατο, θαυμάτων χάριν εληφς· καί κτίσιν, πσαν πλησας θαυμάτων σου, καί πύλας,
ορανο μν νέωξας, τήν γν τς Κρήτης γίασας, Μουλίων κώμη τίμησας· κέτευε , πσι δωρηθναι τό λεος.


  Τί σοί προσενέγκω Δημήτριε;
τι φθης ατρός, πολλν θαυμάτων ατουργός, δηγός τν πλανωμένων, καί πατήρ τν ρφανν, καί πάντες, ο λπίδας πωλέσαντες, ερόντες, βάσιν σειστον προσπίπτωμεν, τ λειψάνω σπαζόμεθα, γιασμόν κομιζόμεθα,
κέτευε το σωθναι τάς ψυχς μν.


   Π
ς σε, Ζαχαρία μνήσωμεν; παρανόμω βασιλε γάρ, σύ ντέστης εθαρςς, καί τήν πίστιν σου κρατήσας, μολόγησας Χριστόν, θαυμάζω, τήν πολλήν σου καρτερότητα, καί φρίττω, τάς βασάνους λογιζόμενος, χάριν Κυρίου ς πέμεινας, διό ατός σέ δόξασε, ναδεξα σε, ς στέρα φαεινότατον.


   Τί
μς καλέσωμεν Μάρτυρες; ατρούς, τι τά πάθη ατρεύετε καλς· δηγούς, τι πλανωμένους παναφέρετε ρθς· πατέρας, ρφανν, χηρν προστάτας τε, λιμένας σφαλες καί κυμάντους τε, ς παρρησίαν εράμενοι, καί τ Θε παριστάμενοι, εθύνατε, τήν λκάδα τν ψυχν μν.

                    Δόξα, Πατρί, καί Υἱῷ καί γί Πνεύματι

                                       χος πλ. δ΄

χει μέν νω ερουσαλήμ, θριαμβεύουσα κκλησία τά πνεύματα μν, κέκτηται δέ, πολίχνη Μουλίων τά λείψανα μν, Νεομάρτυρες· κ ταύτης γάρ ξωρμόμενοι, καί ν ταύτ θλήσαντες, τ χύσει τν αμάτων μν, πσαν τήν γν γιάσατε· καί εφορος ρουρα τς πατρώας γς, κυπριζομένη τ εωδία τν θλων καί τν αμάτων, βλάστησε πσιν μν τούς καρπούς το πνεύματος· που γάρ Θεός ποθούμενος, φύσις πσα
νατέτραπται· κεκρυμμένοι δέ τν μμάτων τν πιστν, οράνιος στρατιά συγκαλουμένη, τιμ μς, Μάρτυρες πόστολε, Δημήτριε καί Ζαχαρία, τό τρισόκλεον μν δρον καί κένωτος θησαυρός, κετεύσατε, πέρ τν ψυχν μν.


   Καί ν
ν, καί εί....... ΘΕΟΤΟΚίΟΝ 


βασιλεύς τν ορανν, διά φιλανθρωπίαν, πί τς γς φθη, καί τς νθρώποις συνανεστράφη· κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γάρ ΑΓΝΗΣ,  σάρκα προσλαβόμενος, καί κ Ταύτης προελθών, μετά τς προσλήψεως, ες στίν Υός, διπλος τήν φύσιν, λλ’ ο τήν
πόστασιν· διό τέλειον ατόν Θεόν, καί τέλειον νθρωπον, ληθς κηρύττοντες , μολογομεν, Χριστόν τόν Θεόν μν· ν κέτευε Μτερ ΝΥΜΦΕΥΤΕ , λεηθναι τάς ψυχάς μν.

     Εσοδος. Φς λαρόν… τό τς μέρας Προκείμενον, καί 

 

                                            ναγώσματα.


                     α. Σοφίας Σολομ
ντος τό νάγνωσμα (γ΄1-9)

Δικαίων ψυχαί
ν χειρί Θεο, καί ο μή φηται ατν βάσανος· δοξαν ν φθαλμος φρόνων τεθνναι, καί λογίσθη κάκωσις ξοδος ατν, καί φ’ μν πορεία σύντριμμα· ο δέ εσίν ν ερήνη. Καί γάρ ν ψει νθρώπων άν κολασθσιν, λπίς ατν θανασίας πλήρης· καί λίγα παιδευθέντες μεγάλα εεργετηθήσονται· τι Θεός πείρασεν ατούς, καί ερεν ατούς ξίους αυτο. ς χρυσόν ν χωνευτηρί δοκίμασεν ατούς, καί ς λοκάρπωμα θυσίας, προσεδέξατο ατούς, καί ν καιρ πισκοπς ατν ναλάμψουσι, καί ς σπινθρες ν καλάμη διαδραμονται. Κρινοσι θνη, καί κρατήσουσι λαν, καί βασιλεύσει ατν Κύριος ες τους αἰῶνας. Ο πεποιθότες π’ αύτ, συνοίσουσιν λήθειαν, καί ο πιστοί, ν γάπη προσμενοσιν ατν· τι καί λεος ν τος σίοις ατο, καί πισκοπ, ν κλεκτος ατο.

β. Σοφίας Σολομντος τό νάγνωσμα (ε΄ 15-23, ς΄ 1-3)


Δίκαιοι ε
ς τόν αἰῶνα ζσι, καί ν Κυρίω μισθός ατν καί φροντίς ατν παρά ψίστ. Διά τοτο λήψονται τό βασίλειον τς ερπεπείας, καί τό διάδημα το κάλλους κ χειρός Κυρίου· τι τ δεξι αύτο, σκεπάσει ατούς, καί τ βραχιόνι περασπιε ατν.
Λήψεται πανοπλίαν τόν ζλον ατο καί πλοποιήσει τήν κτίσιν ες μυναν χθρν. νδύσεται θώρακαν, δικαιοσύνην, καί περιθήσεται κόρυθα, κρίσιν νυπόκριτον. Λήψεται σπίδα καταμάχητον, σιότητα, ξυνε δέ άπότομον ργήν ες ρομφαίαν· συνεκπολεμήσει ατ κόσμος πί τος παράφρονας. Πορεύσονται εστοχοι βολίδες στραπν, καί ς πό εκύκλου τόξου τν νεφν, πί σκοπόν λονται, καί κ πετροβόλου θυμο πλήρεις ριφθήσονται χάλαζαι. γανακτήσει κατ’ ατν δωρ θαλάσσης, ποταμοί δέ συγκλύσουσιν ποτόμως. ντιστήσεται ατος πνεμα δυνάμεως,
καί ς λαλαψ κλικμήσει ατούς, καί ρημώσει πσα γ νομία, καί κακοπραγία περιτρέψει θρόναις δυναστν· κούσατε ον βασιλες καί σύνετε, μάθετε δικασταί περάτων γς. νωτίσασθαι ο κρατοντες πλήθους, καί γεγαυρωμένοι πί χλοις θνν· τι δόθη παρά Κυρίου κράτησις μν, καί δυναστεία παρά ψίστου.

   γ  .  Προφητείας σαΐου τό νάγνωσμα (μγ 9-14)

Τάδε λέγει Κύριος· πάντα τά
θνη συνήχθησαν μα, καί συναχθήσονται ρχοντες ξ’ ατν· τις ναγγελε τατα ν ατος; τά ξ’ ρχς τις κουστά ποιήσει μν · γαγέτωσαν τούς μάρτυρας ατν, καί δικαιωθήτωσαν, καί επάτωσαν ληθ. Γίνεσθαι μοι μάρτυρες καί γώ μάρτυς, Κύριος Θεός, καί πας ν ξελεξάμην. να γντε καί πιστεύσητέ μοι, καί συντε, τι γώ εμί· μπροσθέν μου οκ γένετο λλος Θεός, καί μετ’ μέ οκ σται· έγώ εμί Κύριος, καί οκ σται πάρεξ μο σώζων· γώ νήγγειλα καί σωσα, νείδισα, καί οκ στιν ν μν λλότριος· μες μοί μάρτυρες, καί γώ μάρτυς, λέγει Κύριος Θεός. τι π’ ρχς γώ εμί, καί οκ στιν κ τς χειρός μου ξαιρούμενος. Ποιήσω καί τίς ποστρέψει ατό; Οτω λέγει Κύριος Θεός, λυτρούμενος μάς γιος σραήλ.


                                     ες τήν ΛΙΤΗΝ


                                   διόμελα χος α΄

Νέοι τ
σματι πάρχοντες, καί θλήσαντες, ν χρόνοις σχάτοις καί χαλεπος, τόν παλαιόν τ κακί χθρόν καί ρχοντα το σκότους, τ χύσει τν αμάτων μν ποπνίξατε· καί τ κκλησί το Χριστο, τ ρραγ πνευματικ πέτρα θεμελιωμένη ,φθητε λίθοι πολύτιμοι καί διαυγέστατοι, καταυγάζοντες μν καρδίας καί νοήματα, καί πρεσβεύετε πέρ τν ψυχν μν.

                                     τερον μοιον

Ε
φραίνουν ν Κυρίω, ρθόδοξος κκλησία, γάλλου καί χόρευε, καί ο γιόλεκτος νσος Κρήτη· χαρε φαιδρινομένη, θριαμβεύουσα κκλησία· σήμερον γάρ ρς αξανομένου τούς χορούς τν γίων σου· καί ς μήτηρ φιλόστοργος οα περ καλλίτεκνος τεκες μν τούς τρες Νεομάρτυρας, υούς γνησίους το πνευματικο σπέρματος, το Κρήτης Τίτου πρώτου εράρχου ος καί κυοφόρησας ν κόλποις σου, χάριτι Θεο , πόστολον, Ζαχαρίαν καί Δημήτριον, κεκοσμημένους τ μαράντ το μαρτυρίου στεφάνω. Τυχόντες ο παρρησίαν προς Κύριον, κτενς πρεσβεύουσι, δωρηθναι μν , λασμόν μαρτιν, ερήνη καί τό μέγα λεος.


                                     
τερον χος β΄

Τίς
χος τν ορταζόντων, ποστόλων τ σεπτ τεμένει, καί πιστν συναχθεσα πληθύς ; τό γάρ γιον πνεμα, ούράνιος στιάτωρ, προυτίθισι ες στίασιν πνευματικήν , τάς ριστείας τν νεομαρτύρων, ς οράνια δέσματα, καί πάντας συγκαλε· χαίρει
χορός τν γγέλων, α τάξεις πασν τν σωμάτων, και τν λαμπρν θλοφόρων, καί στεφανιτν πληθύς · μέτ’ ατν γάρ συναριθμεται τν νεομαρτύρων τριάς , πόστολος θεος , Ζαχαρίας νδοξος, καί Δημήτριος ερός · ο τς Τριάδος λατρευταί· καί πρεσβεύουσι δωρηθναι τ κκλησί μοιαν ερήνην, καί μέγα λεος.

                                    τερον μοιον

Δε
τε φιλομάρτυρες πάντες, καί τς Τριάδος ρασταί· δετε τάς ριστείας τν Νεοφανν Μαρτύρων, ν τ σεπτ τεμένει τν ποστόλων, μνοις σιγήτοις ρθοδόξως εφημήσωμεν· ν δέ τος ερος λειψάνοις, ς δαπάνητον πηγή άσεων δακρυρροοντες
προσπέσωμεν· δού γάρ οράτως, μετά το ποστόλου καί Δημητρίου καί Ζαχαρίου,  τούτους στεφανώσας, μέσω μν παρίσταται· καί δωρεται τος δεομένοις, τ ατν κεσί , πταισμάτων λασμόν, διόρθωσιν βίου, καί ζωήν τήν αώνιον.

                                     τερον χος γ΄

!!! θλοφόροι Μάρτυρες, Μουλίων καυχήματα, καί Κρήτης τά βλαστήματα· δέξασθε εμενς, τάς κεσίας μν καλλίνικοι Νεομάρτυρες · πορούντων γάρ μν εφημσαι ξίως τάς μετέρας ριστείας καί τά παλαίσματα, τό παρόν πόνημα, ς φίλοι Χριστο πίδετε, ς πάλαι Κύριος τό δίλεπτον τς χήρας · πό τόν ζυγόν γάρ τς δουλείας στενάζοντες, λευθέρα τ γνώμη, μία φων, τήν ρθόδοξον πίστιν, ς κόρην φθαλμο φυλάξατε. Καί πολλάς βασάνους πομείναντες δικαίως λάβετε, τόν στέφανον το
μαρτυρίου τόν μαράντον. Διό νν ν ορανος, σύν τος παλαιος συγχορεύοντες μάρτυσι , κετεύατε πέρ μν πρός τόν Κύριον.


                                     Δόξα… χος πλ. δ΄


!!! εδαίμων Κρήτη , χώρα γίων καί Μαρτύρων, το πρώτου εράρχου Τίτου γεώργιον · ες γάρ τήν εφορον σου γν το πνεύματος, κατασπείρας τόν σπόρον τς πίστεως, καί πιανθεσα τος αμασι τν Μαρτύρων, στάχυν κατοστεύοντα ξήνθησας . δένδρα

γλαόκαρπα, μητόν πολύχουν , πανεύοσμα νθη ,το Παραδείσου πανόμοια. Καί νν ν καιρος, νέδυσας κ τν ερν λαγόνων σου, Μαρτύρων τούς κραίμονας, ερούς στεφανίτας, στέρας πλανες, τά μυρίπνοα νθη , Μουλίων καλλωπίσματα· πόστολον Δημήτριον καί Ζαχαρία, τούς θείους , ερς ν σμασιν εύφημομεν , αίτούμενοι τας ατν κεσίαις, δωρηθναι τας ψυχας μν , τό μέγα λεος.


                      Καί νν… ΘΕΟΤΟΚίΟΝ μηχον 

Δέσποινα πρόσδεξαι τάς δεήσεις τ
ν δούλων σου, καί λύτρωσαι μς, πό πάσης νάγκης καί θλίψεως.

 

   κτενής.....

Καταξίωσον, Κύριε.....

Πληρωτικά, ......


τά συνήθη τ
ς Λιτς, ελόγησις τν ρτων καί αθις 

                                ΑΠΟΣΤΙΧΑ

Καί ε
μέν στί Κυριακή, λέγομεν τό α΄ ναστάσιμον στιχηρόν,
ετα τά παρακάτω τν γίων, εδέ μη εθύς, τά τν γίων.

 

        προσόμοια , χος πλ.δ ΄ Ω !!! το παραδόξου θαύματος ...


Μάρτυς πόστολε νδοξε, χορόν προσξας Χριστ, θλητν διά πίστεως, καρτερς ναθλήσαντας; Καί τήν πίστιν τηρήσαντας· πρτος προθύμως τό αμα σου, διά Νυμφίον ψυχν ξέχεας· καί κατεπόντισας, ροας τν αμάτων σου τόν νοητόν φαραώ· θεν καί
πέλαβες ς νικητής, φθαρτον στέφανον, ζωήν τήν αώνιον.


στιχ. Θαυμαστός
Θεός, ν τος γίοις ατο·

Θεε, ερέ Δημήτριε, ν τ γρ συλληφθείς, τ τυράνν ντέστησας, καρτερς ναθλήσαντα, καί τόν δράκοντα πνιξας· καί θανατοσαι κυπρίζων πσαν τήν γν, τ ελογί τν θείων θλων σου· Μάρτυρας εφρανας, κατήσχυνας δαίμονας, καί τήν λαμπράν, πίστιν ρθοδόξων τε, πσιν κήρυξας καί στερέωσας.


στιχ. Το
ς γίοις τος ν τ γ Ατο , θαυμάστωσεν Κύριος ...


Μάρτυς,
ληθς θεόκλητε, Ζαχαρία σεμνέ, σεβν τήν νοιαν, νδρικ φρονήματι , εθαρσς κατεπάτησας · καί οκ δειλίασας· διό μς τούς νυμνοντας σε, λύτρωσαι δεινο λάστορος · να σε δοξάζωμεν, καθ’ κάστην παντες, ν ερος, νθέοις σμασι , τιμμεν μνήμην σου.

                                 Δόξα χος πλ. δ΄

ησος Χριστός, χθές καί σήμερον ατός, καί ες τούς αἰῶνας, παντοδύναμος, καί πάνσοφος · ν μν δε πληρώθη τό ρητόν τς Γραφς, τν ποστόλων πρόκριτος κληροδότησεν μν· νέοι γάρ πάρχοντες , τν πάλαι μαρτύρων τάς ριστείας καί τούς

θλους ζηλώσαντες , σάξιον τάλαντον ,  παρά το κοινο Δεσπότου ελήφατε· χαιρε  χορός τν γγέλων, θεωροντες ν τ γρ, τά γενναία παλαίσματα, καί τήν καρτερίαν ν δείξατε· καί αμασιν μν, τόν δόλιον δράκοντα ποπνίξαντες, μετά παρρησίας
παρίστασθε τ θρόν τς θεότητος · Κύριε, ς φιλανθρώπως δι’ μς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σάρκα προσείληφας , τας πρεσβείαις τν θλοφόρων σου , σσον τάς ψυχάς μν.

                Καί νν…μόηχον ΘΕΟΤΟΚίΟΝ 


ΝΥΜΦΕΥΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  τόν θεόν φράστως συλλαβοσα σαρκί, Μήτηρ Θεο το ψίστου , Σν κετν παρακλήσεις δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πσι χορηγοσα, καθαρισμόν τν πτασμάτων , νν τάς μν κεσίας προσδεχομένη , δυσώπει, σωθναι πάντας μς.

     Νν πολύεις

 

Τρισάγιον καί  πολυτίκια...

 

καί ε μέν στίν Κυριακή , λέγομεν τό ναστάσιμον το χου , ετα τό παρόν τν γίων  χος γ΄ θείας πίστεως ...


Νέοι μάρτυρες, παλαιάν πλάνην , καταστρέψαντες , καί ε
σεβείας , τό ήττητον κράτος τρανώσαντες , καί λαμπρυνθέντες μαρτυρίου τος στίγμασιν , τς κκλησίας νεόδμητα προπύργια φθητε · πόστολε καί Ζαχαρία πανίεροι , σύν θεω Δημητρίω , τ τν λων
θε κετεύσατε.

Δόξα… Τριάδος παναγίας…

....χος δ΄ Ταχύ προκατάλαβε

ν γ μέν θλήσαντες ν τος σχάτοις καιρος, νθέως φαιδρύνατε τήν κκλησίαν Χριστο, τος θείοις παλαίσμασιν· θεν έν ορανίοις, τν στεφάνων τυγχόντες, μέμνησθε τν τιμώντων, τήν εράν μν μνήμην, πανένδοξοι μάρτυρες, Μουλίων βλαστήματα.

              Καί νν… ΘΕΟΤΟΚίΟΝ  χος δ΄

Τό
π’ αἰῶνος πόκρυφον, καί γγέλοις γνωστον μυστήριον, διά Σο ΘΕΟΤΟΚΕ , τος πί γς πεφανέρωται, θεός ν συγχύτ νώσει σαρκούμενος , καί Σταυρόν κουσίως , πέρ μν καταδεξάμενος , δι’ ο ναστήσας τόν πρωτόπλαστον, σωσεν κ θανάτου τάς ψυχάς μν.

             τά λοιπά τά το
σπερινο καί πόλυσις

 

                                        


 

                                Ν Τ ΡΘΡ

Μετά τόν
ξάψαλμον, ες τό θεός Κύριος, τά πολυτίκια, ς ες

σπερινόν· ε δε βούλη, επέ τά μη ψαλλέντα.

Μετά τό διατεταγμένο κάθισμα το
ψαλτηρίου, ε μέν στί Κυριακή,
λέγομεν ες καστο κάθισμα, ναστάσιμο, Δόξα τν γίων, καί νν
ΘΕΟΤΟΚίΟΝ  ε δε μή:

Μετά τό κάθισμα ψαλτηρίου τό παρόν κάθισμα,

       
χος πλ. δ΄ Τήν Σοφίαν καί Λόγον

τν λων Δεσπότης καί ποιητής, ν σχάτοις χρόνοις, νεομάρτυρας τρες, γενναίους νέδειξε, συνεργν τ διαθέσει ατν· ν ατος γάρ φθη χάρις το πνεύματοςνεργοσα ς πάλαι τος πρωτομάρτυσι ·  θεν καί γενναίως νδραγάθησαν πάντες, τήν πίστιν κρατήσαντες, πτοήτ φρονήματι, τς Κρήτης βλαστήματα · πόστολε, Δημήτριε, καί Ζαχαρία νθεος , ερώτατα πρόγονοι, μς πάντας φυλάττετε, πό τήν σκέπην μν γιοι.


         Δόξα… καί ν
ν… ΘΕΟΤΟΚίΟΝ  μόηχον

Πειρασμο
ς πολυπλόκοις περιπεσών, ξ χθρν οράτων καί ρατν, τ σάλ συνέχομαι τν μέτρων πταισμάτων μου , καί ς χω ντίληψιν, καί Σκέπην Σου χραντε , τ λιμένι προστρέχω τς σς γαθότητος· θεν ΠΑΝΑΓΙΑ , τόν κ σο σαρκωθέντα , 
σπόρως κέτευε πέρ πάντων τν δούλων Σου, τν παύστως μνούντων σε · πρεσβεύουσα ατ κτενς, τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι, τος προσκυνοσιν ν πίστει, τόν τόκον σου χραντε.

                                 
Μετά τήν β΄ στιχολογίαν


                    Κάθισμα χος α΄ Τόν Τάφον σου Σωτήρ…

Τριάς
εκλεής, τν γίων Μαρτύρων, τ πόθ σου Χριστέ, τετρωμένοι νθέως , πίσω σου δραμον, καί σε μολόγησαν, καί κήρυξαν, ο τρες ς ν στόμα , σέ τόν Κύριον καί βασιλέα τς δόξης, τόν τούτους στεφανώσαντα.

               Δόξα… καί νν…ΘΕΟΤΟΚίΟΝ μοιον

ς ρνις τά αυτς, σκέπουσα καί φυλοσα, νοσσία ν καιρ τν κινδύνων καί πόνων , οτω μς φύλαττε, κ δενν συμπτωμάτων, πάσι δώρησαι ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ λασμόν μν, τν πολλν μπλακημάτων, ς Μήτηρ Χριστο το Θεο .

              καί μέσως τάξις το Πολυελέου


           
ν Κυριακ , στιχολογεται, ντί το «μώμου»

α. Δο
λοι Κύριον, λληλούϊα

Ανετε τό νομα Κυρίου

Ανεται δολοι Κυρίου. λληλούϊα
Ο σττες ν οκω Κυρίου, ν αλας, οκου θεο μν. λληλούϊα
Ανετε, τόν Κύριον, τι γαθό Κύριος. λληλούϊα
Ψάλατε, τό νόματι ατο, τι καλόν. λληλούϊα
τι τόν ακώβ ξελέξατο αυτ Κύριος. λληλούϊα
σραήλ ες περιουσιασμόν αυτ. λληλούϊα
τι γώ γνωκα, τι μέγας Κύριος. λληλούϊα
Καί Κύριος μν, παρά πάντας τούς θεούς. λληλούϊα
Πάντα σα θελησεν Κύριος ποίησεν. λληλούϊα
ν τ οραν, καί ν τ γ.  λληλούϊα
ν τας θαλάσαις καί έν πάσαις τας άβύσους.  λληλούϊα
νάγων νεφέλας ξ σχάτου τς γς. λληλούϊα
στραπάς ες ετόν ποίησεν. λληλούϊα
ξάγων νέμους κ θησαυρν ατν. λληλούϊα
ς πάταξε τά πρωτότοκα Αγύπτου. λληλούϊα
πό νθρώπου ως κτήνους. λληλούϊα
ξαπέστειλε σημεα, καί τέρατα, ν μέσω σου Αγυπτε. λληλούϊα
ν Φαρα καί ν πσι τος δούλοις ατο.  λληλούϊα
ς έπάταξε θνη πολλά. λληλούϊα
Καί πέκτεινε βασιλες κραταιούς. λληλούϊα
Τόν Σιών βασιλέα τν μοραίων. λληλούϊα
Καί τόν γ βασιλέα γς βασάν. λληλούϊα
Καί πάσας τάς βασιλείας Χαναάν. λληλούϊα
Καί δωκε τήν γν ατν κληρονομίαν. λληλούϊα
Κληρονομίαν σραήλ λα ατο. λληλούϊα
Κύριε, τό νομα σου ες τόν αἰῶνα. λληλούϊα
Καί τό μνημόσυνο σου, ες γενεάν καί γενεάν. λληλούϊα
τι κρινε Κύριος τόν λαόν ατο. λληλούϊα
Καί πί τος δούλοις ατο παρακληθήσεται. λληλούϊα
Τά εδωλα τν θνν, ργύριον καί χρυσίον, ργα χειρν νθρώπων. λληλούϊα
Στόμα χουσιν καί ο λαλήσουσιν. λληλούϊα
φθαλμούς χουσι καί οκ ψονται. λληλούϊα
τα χουσι καί οκ νωτισθήσονται. λληλούϊα
Οδέ γάρ στί πνεμα ν τ στόματι ατν. λληλούϊα
μοιοι ατος γένατο ο ποιοντες ατά. λληλούϊα
Καί πάντες ο πεποιθότες π’ ατος. λληλούϊα
Οκος σραήλ, ελογήσατε τόν Κύριον. λληλούϊα
Οκος αρών ελογήσατε τόν Κύριον. λληλούϊα
Οκος Λευΐ, ελογήσατε τόν Κύριον. λληλούϊα
Ο φοβούμενοι τόν Κύριον, ελογήσατε τόν Κύριον. λληλούϊα
Ελογητός Κύριος κ Σιών, κατοικν ερουσαλήμ. λληλούϊα .


                   συνεχεια το τέρου ψαλμο το πολυελέου


ξομολογεσθε τ κυρί τι γαθός, λληλούϊα τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος ατο, λληλούϊα
ξομολογεσθε τ Θε τν θεν, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
ξομολογεσθε τ κυρί’τν κυρίων, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Τ ποιήσαντι θαυμάσια, μεγάλα μόνω, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο,
λληλούϊα
Τ ποιήσαντι τούς ορανούς ν συνέσει, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Τ στερεώσαντι τήν γν πί τν δάτων, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Τ ποιήσαντι φώτα μεγάλα μόν, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Τόν λιον ες ξουσίαν τς μέρας, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Τήν σελήνην καί τούς στέρας, ες ξουσία τς νυκτός, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Τ πατάξαντι Αγυπτο σύν τος πρωτοτόκοις ατν, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Καί ξαγαγόντι τόν σραήλ, κ μέσου ατν, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
ν χειρί κραται καί ν βραχίονι ψηλ, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Τ καταδιελόντι τήν ρυθράν θάλασσαν ες διαιρέσεις, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Καί διαγαγόντι τόν σραήλ διά μέσου ατς, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Καί κτινάξαντι Φαραών καί τήν δύναμιν ατο ες θάλασσαν ρυθράν, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Τ διαγαγόντι τόν λαόν ατο ν τ ρήμ, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Τ πατάξαντι βασιλες μεγάλους, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Καί ποκτείναντι βασιλες κραταιούς, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Τόν Σιών, βασιλέα τν μοραίων, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Καί τόν γ βασιλέα βασάν, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Καί δόντι τήν γν ατν κληρονομίαν, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Κληρονομίαν σραήλ, δούλ αύτο, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
τι ν τ ταπεινώσει μν, μνήσθη μν Κύριος, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
Καί λυτρώσατο μς, κ τν χθρν μν, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
διδούς τροφήν πάσ σαρκί, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα
ξομολογεσθε, τ Θε το ορανο, λληλούϊα· τι ες τόν αἰῶνα, τό λεος αύτο, λληλούϊα

                                       καί κλογή


καί δύναμις λληλούϊα

Θεός μν καταφυγή, καί δύναμις βοηθός ν τας θλίψεσι τας ερούσαις μς σφόδρα . λληλούϊα
Διά τοτο ο φοβηθήσομαι ν τ ταράσσεσθαι τήν γν, καί μετατίθεσθαι ρη καρδίας θαλασσν λληλούϊα
Θεός, τίς μοιωθήσεται σοι; Μη σιγήσης, μηδέ καταπραΰνης Θεός,  λληλούϊα
τι ίδού ο χθρί σου χησαν, καί ο μισοντες σε ραν κεφαλήν,
λληλούϊα
πί τόν λαόν σου κατεπανουργεύσαντο γνώμην, καί βουλεύσαντο κατά τν γίων σου, λληλούϊα
θεντο τά θνησιμαα τν δούλων σου, βρώμα τος πετοινος το ορανο, τάς σάρκας τν σίων σου, τος θηρίοις τς γς,  λληλούϊα
ξέχεαν τό αμα αύτν σεί δωρ, τι νεκά σου θανατούμεθα λην τήν μέραν, λογίσθημεν ς πρόβατο σφαγς, λληλούϊα
γενήθημεν νειδός τος γείτοσιν μν, καί ο χθροί μν, μυκτήρισαν μς, λληλούϊα
θου μς ες παραβολήν ν τος θνεσιν, κίνησιν κεφαλς ν τος λαος, λληλούϊα
ν τ καταθλσθαι τά στ μου, νείδιζόν με ο χθροί μου, καί γενόμην μεμαστιγωμένος λην τήν μέραν, καί πί τό λγος τν τραυμάτων μου προσέθηκαν, λληλούϊα
πύρωσας μς ς πυροται τό ργύριον· εσήγαγες μς ες τήν παγίδα· θου θλίψεις πί τν νώτων μν, λληλούϊα
Διήλθομεν διά πυρός καί δατος, καί ξήγαγες μς ες ναψυχήν,
λληλούϊα
Εφράνθητε πί Κύριον, καί γαλλισθε δίκαιοι· τι Κύριος ν γενε δικαίων, καί  κληρονομία ατν, ες τόν αἰῶνα σται·
λληλούϊα
κέκραξαν ο δίκαιοι, καί Κύριος εσήκουσεν ατν· καί κ παςν τν θλίψεων ατν ρρύσατο ατούς, λληλούϊα
φθαλμοί Κυρίου πί δικαίους, καί τα ατο ες δέησιν ατν· τι δίκαιος Κύριος, καί δικαιοσύνας γάπησεν, λληλούϊα
Πολλαί α θλίψεις τν δικαίων, καί κ παςν ατν ρρύσατο ατούς Κύριος, λληλούϊα
Τά γκαταλείμματα τν σεβν ξολοθρευθήσονται· σωτηρία δε τν δικαίων παρά Κυρίου, λληλούϊα
Φς νέτειλε τ δικαίω, καί τς εθέσι τ καρδί εροσύνη· εράνθητε δίκαιοι ν Κυρίω· καί ξομολογεσθε τήν μνμη τς γιωσύνης ατο, λληλούϊα
γαλλισθε δίκαιοι ν Κυρίω, τος εθέσι πρέπει ανεσις,  λληλούϊα
Ες μνημόσυνον αώνιον σται δίκαιος, λληλούϊα
Τος γίοις τος ν τ γ ατο, θαυμάστωσεν Κύριος· θαυμαστός Θεός ν τος γίοις ατο, λληλούϊα
Πάντα τά θελήματα ατο ν ατος, λληλούϊα
Δίκαιος ς φοίνιξ νθήσει, καί σεί κέδρος, ν τ Λιβάν πληθυνθήσεται, λληλούϊα
Εφρανθήσεται δίκαιος ν Κυρί, καί λπιε π’ ατόν· καί έπαινεθήσονται πάντες ο εθες τ καρδία, λληλούϊα.

                Δόξα χος  α΄


Τόν πατέρα προσκυνήσωμεν, καί τόν Υόν δοξολογήσωμεν, καί τό πανάγιων μο , πάντες πνεμα νυμνήσωμεν, κράζοντες καί λέγοντες· Παναγία Τριάς, σσον πάντας μς.

           Καί νν, καί εί…

Τήν Μητέρα σου, προσάγει σοι, ες κεσίαν λαός σου Χριστέ, τας παρακλήσεσι ατς , τούς οκτιρμούς σου, δός μν γαθέ, να σε δοξάζωμεν, τήν λπίδα τν ψυχν μν.

 

λληλούϊα , λληλούϊα , λληλούϊα , δόξα σου Θεός, λληλούϊα .

λληλούϊα , λληλούϊα , λληλούϊα , δόξα σου Θεός,λληλούϊα

λληλούϊα , λληλούϊα , λληλούϊα , δόξα σου Θεός , λληλούϊα.

λπίς μν Κύριε, δόξα σοι .

                      καί ψάλλομεν τό το πολυελαίου κάθισμα.


                                χος α΄ Τόν Τάφον σου Σωτήρ

πόστολε κλεινέ, Ζαχαρία παμμάκαρ, Δημήτριε πιστέ, τς Τριάδος πλται, θαρςς  γωνήσασθει καί λαμπρς δοξάσθητε, καί στέφθητε παρά το πάντων Δεσπότου, ν ατήσασθε, πέρ μν δωρηθναι τό μέγα λεος.

       Δόξα… Καί νν…ΘΕΟΤΟΚίΟΝ μόηχον

λπίς Χριστιανν, ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ν τεκες θεόν, πέρ νον τε, καί λόγον, παύστως  κέτευε σύν τος τρες Νεομάρτυσι , δοναι φεσω μαρτιν μν πσι, καί διόρθωσιν, βίου τος πίστει καί πόθ , εί σε δοξάζουσι. 

α) Καί ε
μέν στί Κυριακή, λέγομεν τά νασ. Ελογητάρια,
πακοή, ναβαθμούς χου καί τάξις το ωθινο Εαγγελίου.


Καί τά δέοντα καί μετά τό
ναστάς… ρχόμεθα
Τν κανόνων: ναστάσιμον ες δ΄,ΘΕΟΤΟΚΟΥ ες δ΄ καί τν γίων ες ς΄


β) Ε
δέ οκ στίν Κυριακή, μετά τό κάθισμα το πολυελέου,
ψάλλομεν τό α΄
ντίφωνον τν ναβαθμν το δ΄ χου.


κ νεότητός μου…
Ο μισοντες Σιών…
Δόξα… Καί νν…
καί εθύς τό προκείμενον:
Θαυμαστός Θεός, ν τος γίοις ατο. (δίς)
Στιχ. Το
ς γίοις τος ν τ γ ατο, θαυμάστωσεν Κύριος.
καί πάλιν τό προκείμενον
Θαυμαστός
Θεός, ν τος γίοις ατο.


καί
διάταξις, το Εγγελίου το ρθρου
ζτει τ Τρίτη ιβ΄ Λουκ
κ το κατά Λουκν κα 12-19


    Δόξα… Τας τν θλοφόρων, πρεσβείαις, λεμον, ξάλειψον τά πλήθη τν μν γκλημάτων .
Καί νν… Τας τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ, πρεσβείαις, λεμον, ξάλειψον τά πλήθη, τν μν γκλημάτων.

                                  στίχ. λέησον με, θεός…
                                   καί τό διόμελον. χος β΄

Σήμερον π
σα κτσις, τας τν θλοφόρων αγάτεται κτσι· καί κκλησία το Χριστο, Μαρτύρων μνήμη τιμσα, εφραινομένη βο· Δόξα σοι, Κύριε, καί θαυμαστά τά ργα σου, τι καί νν, ν τος χαλεπος, σχάτοις καιρος, νέδειξας ς στρα πλαν,
τούς τρες Νεομάρτυρας, ο καί πρεσβεύουσι, δωρηθναι τ θάλπουσα ατούς κκλησία, μόνοιαν, ερήνη καί τό μέγα λεος.

Σσον Θεός τόν λαόν σου… Κύριε, λέησον (ιβ΄)

                             καί άρχόμεθα τν κανόνων.


τόν τ
ς ΘΕΟΤΟΚΟΥ ες ς΄ καί τν γίων ες η΄

κανών τς Θεοτόκου χει κροστιχίδα νειυ ερμν κατ’ λφάβητον , ντιστρόφως .
Κανών ΘΕΟΤΟΚΟΥ χος β΄ δή α΄ ερμός

ν βυθ κατέστρωσε ποτέ, τήν φαραωνίτιδα, πανστρατιάν, πέροπλος δύναμις · σαρκωθείς λόγος δε, τήν παμόχθηρον μαρτίαν ξήλειψεν, δεδοξασμένος Κύριος, νδόξως γάρ δεδόξασται.

                                  Τροπάρια

             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς

ς ραίαν, ς περικαλλ , λην ς μώμητον , ν γυναιξί Θεός Σε κλεξάμενος, Σο τήν μήτραν κησεν τήν μώμητον· ν δυσώπει ΠΑΝΑΜΩΜΕ  ,  μώμου γκλημάτων, παντας ρυσθναι τούς μνντας σε.


             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς

Ψαλμικς ΑΓΝΗ κ δεξιν, οα περ Βασίλισσα, το κ τς Σς νιδύος ναλάμψαντος , βασιλέως στηκας · ν κέτευε, δεξιόν παραστάτην με,δεξον ν μέρα τς νταποδόσεως ΠΑΝΑΜΩΜΕ

 

 
             
ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς


Χερσωθεσαν φύσιν τν βροτν, πσιν τοπήμασι , τόν ετόν τεκοσαν τόν οράνιον , λην νεκαίνισας· λλά δέομαι, τς ψυχς μου τήν αλακα, ποχερσωθεσαν, δεξον καρποφόρον ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ 

         καί κανών τ
ν γίων Μαρτύρων, ο κροστιχις:
           Νεομάρτυρας μνομε· Μοναχο ποστόλου
                 
δή α΄ χος δ΄ νοίξω τό στόμα μου

Νέμε μοι τήν χάριν σου,
νωθεν Μάρτυς πόστολε, μνεσαι τούς θλους σου, καί τά παλαίσματα, πέμεινας  κών τε καί προθύμως, πό λαο βαρβάρου τε , σχάτοις τεσι.

γιοι Μάρτυρες το Χριστο, πρεσβεύσατε πέρ μν

πλήγην καιριώτατα, νοητός μν τύρανος, τε τό πολύαθλο σμα σου Μάρτυς Δημήτριε, μάκρυνας κ πάντων τν γηίνων, πρός βάσανα δωκας, δι’ γάπην το κτίστου σου.

                               Δόξα Πατρί …

δμας τας το δαίμονος, τας δας τας το πνεύματος, φρόνως μάκρυνας καί ταπείνωσας, καί νέδραμες, πρός τόν σόν Δεσπότην, δόν ταπεινώσεως, Ζαχαρία οίδιμε.

                              Καί νν…ΘΕΟΤΟΚίΟΝ 

ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τ
ν θλοφόρων κραταίωμα, μν καταφύγιον, λιμήν κύμαντε, Σοί προσποίπτωμεν καί Σε παρακαλομεν, κέτας Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ, μή πιλάθη ΑΓΝΗ  ΠΑΝΑΜΩΜΕ.

                 Καταβασία:τς ορτς, ρμόζουσα.


                              δή γ΄ τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ.
                                              Ε
ρμός

ξήνθησε ρημος, σεί κρίνον Κύριε, τν θνν στερεύουσα κκλησί τ παρουσία σου, ν στερεώθη καρδία μου.

             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς

Φορέσας με τόν νθρωπον, κ γαστρός Σου πρόεισιν, ποιητής ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , φθαρσίας στολήν δωρούμενος, τος πολλος γυμνωθείσιν τοπήμασιν.

             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς

πέρτιμον κύησας, θεόν λόγον ΧΡΑΝΤΕ , ν κτενς κέτευε, οκτειρσαι, τήν ταπεινήν μου ψυχήν, δονν τιμίαν σκυθρωπάζουσαν.

             
ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς

Τά τραύματα θεράπευσον, τς ψυχς μου ΠΑΝΑΓΝΕ· τήν ταπεινήν καρδίαν μου , φαρμαχθεσαν τ το φεως δραστικ Σου φαρμάκ περιποίησαι.

                                 
τερος τν γίων.


                         
δή γ΄ Τούς σούς μνολγους

                 
γιοι Μάρτυρες το Χριστού πρεσβεύσατε…

ξίως μνσαι πορομεν, τούς θλους καί τά παλαίσματα σοφέ , πόστολε μακάριε Τριάδα τήν θεότητα, ν τ σεπτ γνι σου, τ κτίσει πάΣ κήρυξας.


                 γιοι Μάρτυρες το Χριστού πρεσβεύσατε…

Ρεόντων τό στατον βδελύξας, πρός σκάμμα νέδραμες σοφέ, τά νοητά πόθησας, καί τατα καταλείψασθε, διά σεπτο Μαρτυρίου σου, Ζαχαρία πέτυχες.

                                Δόξα Πατρί

Τίς δύναται σέ προαγορεσαι ; τούς θλους, δαρμούς καί κκοπήν, τς κεφαλς μακάριε , προθύμως, πέμεινας, Δημήτριε σάγγελε, Μουλίων νθεον βλάστημα.

                         Καί νν ΘΕΟΤΟΚίΟΝ

πρξας κπαλαι τ λα σου , καί τεχος καί σκέπη καί λιμήν, τήν θύραν τε νέωξας, το Παραδείσου ΧΡΑΝΤΕ, διό καί τ πρεσβεί Σου, πάντες θαρρομεν ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

                   Καταβασία τ
ς ορτς διατεταγμένη

[Καί ε
μέν στί Κυριακή, λέγομεν χμα, τό ναστάσιμο κοντάκιον καί οκον, μεθ’ ]

         Μεσώδιον κάθισμα,
χος δ΄ Ταχύ προκατάλαβε…

Παντοίαις κολάσεσιν,
δυνηρούς τε δαρμούς, πέστητε Μάρτυρες, ν τ καιρ , θλοντες στερρότατα· θεν καί τ δυνάμει το Σταυρο πλισθέντες, βάσανα ντιπάλων ες οδέν λογισθέντες, τά πνεύματα γάρ μν, οδόλως δίστασαν.

                                      Δόξα μοιον

Ο
τρες Νεομάρτυρες , ν τος σχάτοις καιρος , το Τίτου τά σπέρματα, Μουλίων τε ο βλαστοί, πιστν καταφύγια· θλησαν νδροφρόνως, καί τόν φιν καθελον, χάριτας αμάτων, τος ατοσι δωρονται, συγχώρησιν πταισμάτων, καί μέγα λεος.

                     Καί νν ΘΕΟΤΟΚίΟΝ μοιον

ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , Μήτηρ Χριστο
το Θεο , λιμήν μν φάνηθι, καί ν δεινας συμφορας , πιστόν παραμύθιον· πάντες Σε προσκυνοντες , κατά χρέος τιμμεν , θεν Ελογημένη , δυσωποσα μη παύση , παραδείσου κατοίκησιν, πσι δωρήσασθε .

                                  συνέχεια τν κανόνων


                          τ
ς ΘΕΟΤΟΚΟΥ δή δ΄ερμός

λήλυθας κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ο πρέσβυς, οκ γγελος, λλ’ ατός Κύριος, σεσαρκωμένος , καί σωσας, λον με τόν νθρωπον · διό κραυγάζω σοι· Δόξα τ δυνάμει σου Κύριε.

                                          Τροπάρια


             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς

Σταγόνα μοι , κατανύξεως μβρισον Δέσποτα , ξαίρουσα παντα τόν τς καρδίας μου καύσωνα , καί τς διανοίας μου , τάς σφαλεράς νθυμήσεις ναστέλλουσα .

             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς

Ρομφαί με , δονς τόν πληγέντα , καί κείμενον , τραυματίαν ΧΡΑΝΤΕ , μή  περίδης , λλ’ ασαι, λόγχ καί τ αματι το σταυρωθέντος Υο Σου καί Θεο μν.

             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς

Πλουτήσασα , δεσποτείαν πάσης τς κτίσεως , δεινς με πτωχεύσαντα , χάριτος θείας οκτείρισον, πως μεγαλύνω σε, ς γαθήν μου προστάτιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

                     τν γίων τερος. καθήμενος ν δόξη…


                  γιοι Μάρτυρες το Χριστο, πρεσβεύσατε…

Ρεθρον ετο νεκάμπη, σεβασθέν τ Λειψάν σου, ν καιρ το πάθους, καί μετά τόν νδοξον θάνατον , κατανον το Δεσπότου, θλητήν τιμιώτατον, πέρ Ατο θλήσαντα · Δόξ τ δυνάμει σου, Κύριε.

              γιοι Μάρτυρες το Χριστο

Αματα τά θεα πότισαν, Κρήτης γς, δένδρα τά είθαλα, εφρανας τούς θείους , σωμάτος Νόας καί Μάρτυρας , δαίμοσι γένετο πσι, πρ κοίμητον, κόλασις ληκτος ,μν δέ τος πιστος, φς χαρά καί ντρύφημα.


                                   Δόξα Πατρί…

Σκύβαλα ε
ναι πάντα, λογίσθης ς σονται, ν δέ μόνον πόθεις, συγκαθεναι Κυρί τ Κτίστι σου, τ ποθειν δέ θανάτω, τοτο πέτυχες, καί σύν γγέλεις κραυγάζεις· Δόξα τ δυνάμει σου, Κύριε.

                          Καί νν ..... ΘΕΟΤΟΚίΟΝ 

μνος γκωμίων πας, ττται τ μεγέθει τς δόξης Σου , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ν ΚΟΡΗ , διά το τόκου σου λαβες, τ προσίτω Σου κάλλει, καί κατέλαμψε τούς Σοί κράζοντας·
δόξα σοι, ΓΝΗ , θεοδόξαστε.

                     Καταβασία τ
ς ορτς διατεταγμένη


                       
δή ε΄ τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ, Ερμός

Μεσίτης Θεο
, καί νθρώπων γέγονας, Χριστέ Θεός· διά σο γάρ Δέσποτα, τήν πρός τόν ρχίφωτον Πατέρα σου, κ νυκτός γνωσίας, προσαγωγήν σχήκαμεν.

                                           Τροπάρια

 

             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς

 

δός τς ζως  τεκοσα ΑΧΡΑΝΤΕ , δήγησον ες δόν εθεαν με , νν ες νοδίας  τε καί βάραθρα , χαλεπν ΑΓΝΗ  συμπτωμάτων , λόγως κρημνιζόμενον .

 

             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς


Ξενώσας φρενί ,
αυτόν γνώμονι, ΠΑΡΘΕΝΕ  Μήτηρ Θεο, σώτως βίωσα, χώραν ες μακράν περιπλανώμενος · λλ’ πίστρεψον , σσον , τας Σας με παρεκλήσεσιν.

             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς

Ναμάτων τν Σν , ζωηρύτων, πότισον τόν δολον Σου , φλογμν συγκαιόμενον , τν μαρτιν καί κινδυνεύοντα , προσβολας τν δαιμόνων ,ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΧΡΑΝΤΕ .

                     καί τν γίων. .....ξέστη τά σύμπαντα.

Μαρτύρων
σύλλογος, ξέστη γηθόμενος, τε γωνίσθης πόστολε νδοξε , δαρμούς πέστης , ξίφει τήν κάραν ποτμηθείς , πρός Κύριον ντως καί Θεόν, εί νν παριστάμενος , πέρ πάντων κέτευε.

                  γιοι Μάρτυρες το Χριστο

Νοήματα Κύριε , οράνια πσι πόμβρισον , ν ταύτ συνάξει τν πιστν , χει γάρ φίλον , τόν μέγαν γενναον θλητήν , θλήσας σχάτοις ν καιρος , πσι δέ κήρυξε , σεβέσι τήν δόξα σου.

                                    Δόξα Πατρί

δός πάγουσα , ες παραδείσου σκηνώματα , φθη ν νυκτί το Μαρτυρίου καιρός , καί σχες ν ταύτ το Μαρτυρίου τόν καρπόν , στέφανον μάραντον , καί ζωήν τήν αώνιον.

 

                         Καί νν ......ΘΕΟΤΟΚίΟΝ 


ΜΑΡΙΑχαρε ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , μνομεν Σε θερμς  ο δολοι Σου , καί κετεύομεν , ν τας δεινας περιστάσεσι , ντιλαβο καί ρσαι , κ το λάστορος.

                 Καταβασία: Τς ορτς τυχοσα

 

                  δή στ΄ τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ . ερμός .

 

   ν βύσσ πταισμάτων κυκλούμενος  , τήν νεξιχνίαστον τς εσπλαγχνίας σου , έπικαλομαι βυσσον , κ φθορς Θεός με νάγαηε .

 

                                    Τροπάρια 

 

                ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς .

 

   Μή με δείξης τν δαιμόνων πίχαρμα , ν τ κρητηρί τ μέλλοντι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , λλ ᾿ εμενς προσβλέψαί μοι , τόν Κριτήν καί Υόν Σου δυσώπησον .

 

             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς .

 

   Λογισμος παροργίζω σε Κύριε , καί τας πονηρας καί θέσμοις μου πράξεσιν , ες λασμόν προσάγω σοι , τήν ΜΗΤΕΡΑ σου , οκτειρον σσον με .

 

             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς .

 

   Κατακρίσεως ῥῦσαι με ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τόν ατοκατάκριτον ντα τος πταίσμασιν , ς τόν Κριτήν κυήσασα , καί Θεόν τν πάντων καί Κύριον .

 

     δή στ΄τν Μαρτύρων ..Τήν θείαν ταύτην καί πάντιμον .

 

   γιοι Μάρτυρες το Χριστο , πρεσβεύσατε πέρ μν .

 

     γ τό αμα σου δέξατο , καί νθησε καρπούς μαρτυρίου , καί πίστεως πόστολε νδοξε , ορανός τό πνεμα παρέλαβε  καί μετά γγέλων καί Μαρτύρων στεφάνωσε .

 

   γιοι Μάρτυρες το Χριστο , πρεσβεύσατε πέρ μν .                          

   Σταυρόν σπερ θώρακα, νδεδυμένος , Μάρτυς Δημήτριε , καρτερόψυχος φθης ν θλοις καί ήττητος , τροπαιοχος κατ ᾿ χθρν λλοπίστων δείχθης μακάριε  .

 

            Δόξα Πατρί .......

 

   Τάγματα ΰλων θείων Δυνάμεων , κπλάγησαν ρντα τούς θλους σου , Ζαχαρία κλεινέ καί ήττητε , ος διά τόν Κύριον , καρτερς πέμεινας καρτερόψυχε .

 

                 Καί νν , καί εί ..... ΘΕΟΤΟΚίΟΝ .

 

   Σάρκα λαβών ξ ᾿ Αμάτων Σου , Κύριος τς δόξης ΑΓΝΗ  ΠΑΝΑΜΩΜΕ , λλον Παράδεισον πί γς νέδειξς , νοητόν καί πέρτερον ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

 

   Καταβασία στ ΄δς τς ορτς ... κατα τήν τυπικήν διάταξιν 

   

            Ατησις πό το ερέως  , καί μετα τήν κφώνησιν :

                    Κοντάκιον
χος α΄ Τόν Τάφον σου Σωτήρ

γάλλου μυστικς, σεπτή κκλησία , ρσα διά Χριστόν , τούς πιστούς μαρτυροντας , ς καί νν ρς , τούς τρες Νεομαρτύρους , ν σοί γάρ νθησαν καί ηξήθησαν μα , Ζαχαρίας, πόστολος καί Δημήτριος θεοι Τριάδος σάριθμοι.

                                            Οκος

εί μέν , καί ν πσι , καί διά πάντα , καί κατά πάντα , φείλομεν νυμνεν το Χριστο τά θαυμάσια , καί τά περί μς το Θεο το   φιλανθρώπου  οκονομίας, τι κ στόματος νηπίων καί θηλαζόντων, κατηρτίζει ανον , δυνάμει τούς βροτούς , και νικητάς ναδεικνύει , κατά τν σωμάτων σκοτεινν δυνάμεων , ξαιρέτως δέ , ν τος χρόνοις μν , τε ν τ σκότει τς σεβείας πάντες κάθευδον , καί πό τόν ζυγόν τν τυράννων πάντες ελκοντο · τότε ο τρες, πόστολος-Δημήτριος-Ζαχαρίας, ς ξ’ νός στόματος , ντέστησαν κατά τν θέτων τυράννων, καί πάντα λιπόντες, καί  μηδέν προτιμήσαντες τς το Χριστο γάπης , νδραγάθησαν γενναίως , καί τήν ρθόδοξον πίστιν τράνωσαν ,  καί πίστιν κήρυξαν ες τόν Κύριον ησον Χριστόν Σωτήρα μν καί θεάνθρωπον , προσλαβόμενον σάρκα κ τς γίας  καί ΑΓΝΗΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , ο Τριάδος σάριθμοι.

 

                       Συναξάρι τς μέρας καί τό παρόν:

Τ
ατ μέρα,Κυριακή μετά τς Μεταστάσεως τς ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , μνήμην ποιομεν τς θλήσεως τν γίων νδόξων καί καλλινίκων

Νεομαρτύρων ποστόλου-Δημητρίου καί Ζαχαρίου , ξ’ νω Μουλίων καταγομένων , καί ν ταύτ τ κώμ μαρτυρησάντων ν τει , αωξς΄ (1866) διά συρμο, δαρμο καί ξίφους τελειωθέντων.

στιχ.

Νέοι
θληταί, ρριψαν παλαιάν πλάνην
ν
ν δέ στέφονται σύν θλητας τος πάλαι.
Τριάς Μαρτύρων β τ πόλ στυο Θεοο.

Τας τν σν γίων πρεσβείαις Χριστέ Θεός μν, λέησον καί σσον μς μήν.

                         Καί συνέχεια τ
ν κανόνων


                         
δή ζ΄ τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ντίθεον πρόσταγμα παρανομοντος, τυράννου μετάρσιον φλόγα νερρίπισε · Χριστός δέ φήπλωσε, θεοσεβέσι παισί, δρόσον τήν το πνεύματος, ν ελογημένος καί περένδοξος.

                                      Τροπάρια


             
ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς .

σχύς μου, καί μνησις, καί σωτηρία, βεβαία ντίληψις, καί τεχος προσμάχητον , πάρχουσα ΔΕΣΠΟΙΑ τούς πολεμοντας με , δαίμονας πολέμησον εί, πιζητοντος το θανατσας με .

 


             
ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς .

 Θεόν σωματώσασα παρθενικν Σου, αμάτων θέωσας , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ τό νθρώπινον · διό τος πάθεσι , καταρρυπούμενον , καί καταφθειρόμενον χθρο τας μεθοδίαις, ρσαι 
πρεσβείαις Σου.

             ΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς .


   
κάμινος γέννησιν προδιετύπου, τήν σήν Παναμώμητε· τούς παδας γάρ οκ φλεξεν , ς οδέ τήν μήτραν Σου , τό πρ τό στεκτον· θεν δυσωπομεν Σε πυρός, το αωνίου ρσαι τούς δούλους Σου.

                  καί ζ΄δή δή τν γίων Οκ λάτρευσαν ...


                      
γιοι Μάρτυρες το Χριστο

Ο
κ κάμφθησαν, Μαρτύρων ο κραίμονες, ν τος παλαίσμασιν, λλά γρίους δαρμούς , οδέν λογισάμενοι , ψάλλοντες χαιρον: νυμνομεν σε, Χριστέ Θεέ καί Κύριε, μς νδυναμώσας.

                           γιοι Μάρτυρες το Χριστο

Νέοι Μάρτυρες , τυράνν οχ πέκυψαν , βασανιζόμενοι, λλά τ άσεβε βασιλε , γενναίως ντέστησαν καί νδραγάθησαν· τ θλοθέτ Θε· ελογητός, ε Κύριε, βοντες ες αἰῶνας.

                                 Δόξα Πατρί

νυμνήσωμεν , πόστολον, Δημήτριον, καί Ζαχαρίαν μο , μίαν γάρ ραντες φωνήν , γενναίως κάθελον πάρσεις τάς το δαίμονος, καί στέφθησαν παρά το Παντοκράτορος , φθαρσίας τε στεφάν.

                             Καί νν ΘΕΟΤΟΚίΟΝ 

Χα
ρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τς κτίσεως γλάϊσμα , καί περιτείχισμα , Νύμφη Θεο ληθς , Βασίλισσα πέφηνας ες τά οράνια , θεν βομεν Σοι· πάντας μς ξάρπασον , κ χειρός κ χειρός το βροτοκτόνου.

                          Καταβασία: Τς ορτς τυχοσα


                              δή η΄ τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ ερμός.

Κάμινος ποτέ , πυρός ν βαβυλνι , τάς νεργείας διεμέριζεν , τ θεί προστάγματι , τούς Χαλδαίαις καταφλέγουσα , τούς δέ πιστούς δροσίζουσα ψάλλοντας · Ελογετε, πάντα τά ργα Κυρίου τόν Κύριον.

                                            Τροπάρια

                   περαγία ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς.

Ζήλου τά καλά , κακν μακρυνουμένη , δι’ μελείας θείων πράξεων, ψυχή μου , πρεσβεύουσαν , πέρ σ προστασίαν, ς συμπαθ καί φιλάγαθον.

                     περαγία ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς.

λυσας δεσμο , τς πάλαι καταδίκης , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ τό νθρώπινον · διό κετεύω Σε , διαλσαι πάντα σύνδεσμον , κακίας τς καρδίας μου , χραντε συνδεσμσα , θεί στοργ μέ το Κτίσαντος.

                       περαγία ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς.

Δόξης το Πατρός , παύγασμα τεκοσα , τήν δοξίαν σκυθρωπάζουσαν ,πταισμάτων καρδίαν μοΥ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ   καταφαίδρυνον , καί δόξης με νάδειξον , μέτοχον ϊδίου ,

Ελογημένη ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

             τερος τν γίων  Μαρτύρων .Παδας εαγες....

Ο
νέοι θληταί τς νήσου Κρήτης , τ πνεύματι συνήφθησαν ες ν , καί φωνήν ψώσαντες , τόν χθρόν κατέτρωσαν , τόν Κύριον νύμνησαν , νδρικς στάμενοι καί μή καμπτόμενοι , χάρις το Κυρίου γάρ νώκει, μεριζομένη καί συνάπτουσα.

                    γιοι Μάρτυρες το Χριστο

μνους κανούς τίς προσαγάγη , ες φίλους Σωτρος παμμακάριστους  , τότε γάρ κήευξαν , νν σταφανώθησαν ,          καί κκλησίαν πασαν προτρέπουν πως ψάλλομεν , τόν
Κύριον μνεται παύστως , καί αύτ δουλεύσατε προθύμως.


                     γιοι Μάρτυρες το Χριστο

πόστολε Μάρτυς τς Τριάδος , χάρις το Κυρίου σέ νίσχυσε , καί νεκαρτέρησας , βάσανα πήνεγκας , διό σέ στεφάνωσεν βασιλεύς ορανν , φθάρτω διαδήματι τς δόξης, κληρονόμον παραδείσου ργασάμενος.


                                     Δόξα Πατρί …

Παρέστης γενναίως τ
τυράννω , καί θλησας Μάρτυς νδρικς , τότε μέν συρόμενος , νν δέ στεφανούμενος ,τήν οκουμένην πασαν ρείθροις γίασας , αμάτων σου , τιμίων κχυθέντων, καί ξολοθρεύσας τήν πλάνην τν θέων.


                                  Καί νν ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ.

Ο
νέοι θληταί κώμης Μουλίων , τόν μνον φάναντες μο , σέ ΓΝΗ  δόξασαν , ξίως μεγάλυναν , λεγξαν παράφρονας μή προσκυνοντας Σε , ς ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ  το κόσμου καί
ΠΑΡΘΕΝΟΝ , καταβαλόντες γαρηνν πάρσεις.

                         Καταβασία: τς ορτς τυχοσα


               καί στιχολογομεν: τήν Τιμιωτέραν, μεθ’ ν, 

 

                     θ΄ δή τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ ερμός.

νάρχου Γεννήτορος, Υός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ  μν πέφανεν , τά σκοτισμένα φωτίσαι, συναγαγεν τά σκορπισμένα, διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ 
μεγαλύνομεν.

                                         Τροπάρια.

                     
περαγία ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς.

Γευσάμενος βρώσεως ,μή προσηκούσης θάνατον , δάμ κ το ξύλου πικρς τρύγησεν· ξύλ δέ παγείς Υός Σου, τόν γλυκασμόν τς θανασίας, πήγασεν ΧΡΑΝΤΕ · διά τοτο σέ γεραίρομεν.

                       περαγία ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς.


Βασίλισσα πέφυκας , τόν βασιλέα Κυρίον , πέρ λόγον τεκοσα , τόν διαλύσαντα δου τά βασίλεια ΚΟΡΗ · ν κτενς δυσώπει τς νω Βασιλείας παντας , ξισαι τούς μνοντας σε.

                   περαγία ΘΕΟΤΟΚΕ σσον μς.

γάθυνον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν ταπεινήν καρδίαν μου , δονν κακωθεσαν τας πικλύσεσιν , ς τόν γαθόν τετοκυα, καί γαθή πάρχουσα λη , καί πρός μετανοίας με, γαθάς πύλας εσάγαγε.

                         τερος τν γίων..... πας γηγενής.


                            γιοι Μάρτυρες το Χριστο

Στμεν ελαβς , ν οκω πανάγιω καί κβοήσωμεν, χαίρετε πόστολε , θεε Ζαχαρία τε , καί ερέ Δημήτριε , Κρήτης βλαστήματα , καί ερά προπύργια καί καταφύγια , καί λιμένες,
θεοι γαληνότατοι , τ Χριστ κυβερνόμενοι.

                         γιοι Μάρτυρες το Χριστο

Τρες κ τν βροτν , θλήσαντες ελόγησαν , τήν κτσιν πασαν , καί κατεξολόθευσαν , πονηρν πνευμάτων τά μηχανήματα , διά τν Λειψάνων των , χύσιν αμάτων τε, δεινν κολάσεων, ορανί, φωτί καταυγάζουσι , τν πιστν τά συστήματα.


                       
γιοι Μάρτυρες το Χριστο

τε χορός , σκίρτει ν πνεύματι , τν ορανίων νον , τρες Νεομάρτυρες , λαμπρς ρίστευσαν , καί νδραγάνθησαν , καί προσετέθησαν, τος ορανίοις χορος , μοφώνως , πάντες τήν θεότητα , τς Τριάδος δοξάζουσιν .

                      γιοι Μάρτυρες το Χριστο

Λάμψας ν μν , στήρ ς φαεινότατος ν μεσημβρία καιρ , πσι τε κατηύγασας , τν ρετν τήν δόν , καί ξομάλισας , ν μέσ Κρήτης γάρ λαμπρς ρίστευσας , θεε πόστολε , χαρε Μάρτυς , ατς γάρ τό βλάστημα , καί τό θησαύρισμα.

                                    Δόξα Πατρί

πως Χριστός , διδάξη τά πέρατα , τήν θείαν δόξαν ατο , πάντας προσελκύση δέ , ες τήν πίγνωσιν τς ληθείας λθεν , τούς θλους , τά παλαίσματα , καί τά μαρτύρια τν δικαίων , ξίως μεγάλυνε , καί πάσ τ γ γνώρισε.

 

                    Καί νν καί εί ΘΕΟΤΟΚίΟΝ

μνων πορ , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ  καί Παντευλόγητε, πως μακαρίζω Σε , ΰλων νόων τοτο πίσταμαι , λλ’ οδα ς φιλάγαθος πέλεις ΝΥΜΦΕΥΤΕ , διά τοτο , προσφέρω τό
δυνάμενοΝ , τ προθέσει Σύ δέ πίβλεψον.

                      Καταβασία: τς ορτς τυχοσα.

                     Α
τησις: τι σέ ανοσιν. καί


                    ξαποστειλάριον χος β΄ Τος Μαθητας

Μαρτύρων ο
κραίμονες τό βάπτισμα λαβόντες,  γράφησαν ν οραν , ν τ βίβλ τν ζώντων , νν δέ πάλιν σχάτως , τό διά το Μαρτυρίου , βάπτισμα ελήφατε , σύμφυτοι γεγονότες , Δεσποτικο , τοτον νεδύσασθε θεο πάθος , διό καί νν  γάλλονται , σύν χορος τν γίων.

                                   τερον μοιον

Μάρτυρας
νυμνήσωμεν , θλήσαντας σχάτως , τς Κρήτης γς τά σπέρματα , βλαστήματα Μουλίων , πολίτας νν τν ορανν , τό μαρτύριον συνάπτει , πόστολον , Δημήτριον , καί Ζαχαρίαν τούς θείους , τούς θαυμαστούς , ς ο κπαλαι τν Μαρτύρων , πικυρν τήν μαχον , δύναμιν το Κυρίου .

                                 ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ
μοιον

πί νώτοις χερουβίμ , καθεζόμενος ΚΟΡΗ , σχάτως ν τ Μήτρα Σου , σαρκοφόρος ράθη  , δι’ μς τούς λόγους · νν δέ ρται θεότης , νδυναμοσα θλητάς , ν καιρ Μαρτυρίου , καί  ΑΓΝΗ , ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε κήρυξαν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , κατανόητον θαμα , καί βροτος καί γγέλοις .

 

προσκύνησις τν τιμίων ατν λειψάνων , καί χρσις κ τς κοιμήτου κανδήλας, κατά τήν τάξιν .

 

 Ες τούς ανους, στμεν ες στίχους ς΄καί ψάλλομεν στιχηρά προσόμοια.

                               χος δ΄ ς γενναον ν Μάρτυσι.

Φιλομάρτυρες
νθεοι , πανταχόθεν συνδράμωμεν , εράν πανήγυριν συγκροτήσωμεν , δού γάρ νέοι φάνησαν , μάρτυρες ν τεσι , κ κώμης τς ταπεινς , ερς καταστέψωμεν , σαγγέλους τε , τηρήσαντες πίστιν  γίαν , καί τούς τς γαρ πογόνους , οκεί αματι ποπνίξαντες.


Ο
ρανόθεν Κύριος , τν γώνων πέβλεψεν , τν Νεομαρτύρων καί τά παλαίσματα · ρωσθέντες γάρ δυνάμει του , τό σκότος κατέλιπον , ν τ μέσω τς νυκτός , καί φωστρες , είφωτοι , καταυγάζοντες , τν πιστν τάς καρδίας καί διανοίας , γεγονότες ο γενναοι , νν παρ’ μν μακαρίζοντα .


Τήν σορόν τ
ν λειψάνων σου , περικυκλοντες οίδιμε χάριν ρυόμεθα , τήν το παρακλήτου ,ν σοί γάρ σκηνώσασα , πνεύματος γίου δύναμις , σέ δήγει σφαλς , ες γενναα παλαίσματα , καί μαρτύριον · πόστολε θεε , διά τοτο , μετά πόθου προσκυνομεν 
τήν χαριτόβρυτον λάρνακα.


Καί δαρμο
ς προσομίλησας , καί συρμος δαπάνησας , σάρκαν σου θνητήν καί πίκηρον , καί τομήν τς κεφαλς , διά ξίφους πήνεγκας , διό καί θανάτωσας , καταισχύνας τε , τόν τατα σοι μηχανώμενον , καί δοξάσας σε Κύριος Ζαχαρία , ν ρθοδόξως δόξασας , ρεύσει
τιμίου σου αματο.


Γηραλέ
φρονήματι , ν νεάζοντι σώματι , ν σχάτοις τεσι, σχες , Δημήτρι ε· νδρειοφρόνως κατήσχυνας , τόν δόλιον τύραννον , καί χθρόν τόν σεβ , ς ζήτει τήν πίστιν σου ρνήσασθε , ποσχόμενος , ντιδόσεις τάς γηΐνους , λλά τοτου , ναπέπνιξας
θεόφρον , τας ροας τν αμάτων σου . 


σθενεί κρατούμενος , ατρν πορούνενος , νιάτ νσ τε βαρυνόμενος · τος λειψάνοις σου γιε , καταφεύγω θερμότατα , ατρεον τό μισθον , καί δάπανον καί νώδυνον · εχαρίστ καρδί σέ δοξάζω , ερέ μο προστάτα , μνων πόστολε
προσφερόμενος. 

                                        Δόξα χος πλ. α΄

Σαλπίσωμεν ν σάλπιγγι σμάτων , καί πανηγυρίσωμεν εφραινόμενοι · θεος γάρ στιάτωρ μν , τό πανάγιον πνεμα ,  τάς ριστείας προυτίθησι , τν νέων θλητν το Χριστο , καί συγκαλε τήν κτίσιν πσαν , πρός μνησιν τν Μαρτύρων . Βασιλες καί ρχοντες συντρεχέτωσαν , καί τούς το μεγάλου Βασιλέως γνησίους φίλους , ρθοδόξως θαυμαζέτωσαν , τούς τούς ρχοντας το σκότους , νδρειοφρόνως καταβαλόντας · μονασταί καί μιγάδες , τούς λείπτας ν τος οράτοις πολέμοις , καί προστάτας τν γωνιζομένων , εφημήσωμεν · ο σθενες τούς ατρούς , ο πλανωμένοι τούς δηγούς , ο ρφανοί τούς πατέρας · τήν λπίδα ο πεγνωσμένοι ,τήν βάσιν ο κλονουμένοι , τούς φωστρας ο ν
τ σκότει · ο πενθοντες τήν παραμυθίαν , καί πάντες ο χειμαζόμενοι , μετά πόθου εφημοντες , σμασι θεηγόροις , γκωμιάζοντες οτως επωμεν · σάγγελοι Μάρτυρες ,πάρεστε οράτως ν μέσω μν  , δωρούμενοι λαρς το πνεύματος τάς δωρεάς , καί πρεσβεύσατε πέρ τν ψυχν μν.


Καί ν
ν ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ μοιον

Σαλπίσωμεν
ν σάλπιγγι σμάτων , καί πανηγυρίσωμεν , ο τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ  ρασταί · προκύψασα γάρ νωθεν , παντάνασσα ΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ , τας θείαις ελογίαις καταστέφει , τούς προσκυνοντας Ατήν · πέβλεψεν δή ορανόθεν ν τ σεπτ τεμένει τν ποστόλων , καί εφραίνεται  ν τ συνάξει μν  · ρχηγοί καί ρχοντες συντρεχέτωσαν , καί τήν το βασιλέως τς δόξης ΠΑΝΑΓΝΟΝ Μητέρα , σμάτων νθη , ρθοδόξως
στεφανώσωμεν · τι τόν Λυτρωτήν και Σωτήρα , καί τν βασιλευόντων βασιλέων κύησε βασιλεύοντα · ποιμένες καί διδάσκαλοι τς κκλησίας , τήν το καλο ποιμένος ΑΓΝΗΝ  ΠΕΡΑΓΝΟΝ Μητέρα , κατά χρέος εφημήσωμεν · τήν φωτοφόρον μβροτόκον νεφέλην , τις ρρανεν μν τήν δρόσον το Πνεύματος , πί τος κεκαυμένοις τ καμίν τν παθν καί μαρτιν · τήν μψυχον κιβωτόν , τήν χωρήσασαν τόν μηδαμο χωρούμενον · τόν πάγχρυσον θρόνον το Δεσπότου , τήν βαστάσασαν τόν πί τν Χερουβίμ ποχούμενον · τήν προστασίαν τν θλιβομένων · τήν συνήγορον τν μαρτωλν , τήν πιστροφήν τν πλανωμένων , καί πάντων τν Χριστιανν μέγα καταφύγιον , σμασιν πνευματικος γκωμιάσωμεν , οτως επομεν · Βασίλισσα τν ορανν , Κυρία τν γγέλων , ξίωσον μς , τς τν ορανν βασιλείας · οδέν γάρ δύνατον τ μεσιτεί Σου.


                                   Δοξολογία Μεγάλη


     πολυτίκιο τν γίων , κτενής ...πληρωτικά ....
                  Α, Γ, S΄ ρες πόλυσις, μεθ’ ν

 

                                               


                                         Θεία Λειτουργία.


                         ΕΝ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
                             Τά τυπικά (ρβ΄, ρμε΄ ψαλμ.)
                                     Μακαρισμοί ες ιβ΄


                               τς Θεοτόκου κ γ΄ δς ες δ΄

ν τ βασιλεία σου , μνήσθητι
Μακάριοι ο πτωχοί τ πνεύματι… Φορέσας με τόν νθρωπον…
Μακάριοι ο πενθοντες Φορέσας με τόν νθρωπον…
Μακάριοι ο πραες πέρτιμον κύησας
Μακάριοι ο πεινντες Τά τράυματα


                καί τν γίων κ γ΄ δς ,δ΄

Μακάριοι ο
λεήμονες ξιως μνσαι πορομεν…
Μακάριοι ο καθαροί Ρημάτων τν θείων
Μακάριοι ο ερηνοποιοί Τίς δύναιται σοι
Μακάριοι ο δεδιωγμένοι πρξας κπαλαι                                 
                                 καί κ τς ς΄ δς ,δ΄

Μακάριοι
στέ ταν Μαρτύρων θεον
Χαίρετε καί γαλλισθε κ σο χάρις
Δόξα Νον τν Θείων
Και νν ΜΑΡΙΑ χαρε

                                      Εσοδος


                                       πολυτίκια :

Νέοι Μάρτυρες …
ν γ μέν θλήσατε
πόστολε σοφέ
στήρ χρημάτισας
τό το
Ναο
κοντάκιον :
 γγάλου μυστικς

Δόξα Πατρί....Καί νν καί εί......
Προστασία τν Χριστιανν.

ποστολικό νάγνωσμα : (ζήτει Σεπτ. β΄ Ρωμ. η΄ 28-39

πρός Ρωμαίους …
δελφοί, οδαμεν, τι τος γαπσι
καί τ
ς ΘΕΟΤΟΚΟΥ   Φιλιπ. β΄ 5-11

 

                τάξις το Εαγγελίου 


          ωάν. ιε 17-27 - ις΄ 1-2 ... κατά Ματθ. κ΄ 1-16 *)


Ε
πεν Κύριος τος αυτο Μαθητας.
Τατα ντέλλομαι μν…


                                 Εαγγέλιον β΄

 

 μοία στί βασιλεία τν ορανν νθρώπω
οκοδεσπότη ς ξλθεν μα πρωί-πρωί μισθώσασθαι ργάτας ες τόν…

καί τς Θεοτόκου Λουκ. 38-42, 27-28

συνέχεια τς Θ. Λειτουργίας


Κοινωνικόν:
Ες μνημόσυνον αώνιον, σονται δίκαιοι.

                                   Μεγαλυνάριον

Σήμερον
χάρις το Παντουργο , Πνεύματος γίου συνήγαγεν μς , καί τάς ριστείας , καί θλους τν Μαρτύρων , τραπέζ τ γί , μν προυτέθηκε.

                                     Δίστιχα

Τριάς Μαρτύρων , Νεοφανε
ς Χριστο πλται , δέξασθε , ν  μες παρχάς προσφέρομεν  μνων


Νεομαρτύρων τριάδα
μνήσωμεν συμφώνως,
να τάς μν, ξομαλίσωσι τρίβους.

                                     τερον

Τόδε δέξασθε Μάρτυρες καί δότε συγνώμη
τ
γράψαντι τούς μνους μοναχ πόστολ.

 

 

Δόξα σοι Κύριε...

Δόξα σοι γιε...

Δόξα σοι Βασιλε...

ΔόξΑ σοι , Κύριε , τρισυπόστατος θεότης , δωρησαμένους μων πρέσβεις καί προστάτας, τ πρεσβεί τς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί  ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , τούς τρες Νεομάρτυρας, βοηθούς καί 
δηγούς πρός σωτηρίαν ...

μήν .....

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *