ΘΕΟΤΟΚίΑ ἐν μηνί Αύγούστῳ .

 

                                              ☦

 

                                ΜΡ                               ΘΥ       

 

                                                   ☦

 

 ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Αύγούστῳ .

 

   Χάριτι καί εὐλογίᾳ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚῌ, εἴμεθα εἰς τόν τελευταῖον μῆνα , τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν , τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους , Αὔγουστον , μέ τάς ὡραίας καί κατανυκτικάς, φωτιστικάς ἑορτάς, καί τό Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ , τήν Μετάστασιν , τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, μέ τά μεθέορτα, παρατεινόμενα, ἐν ταῖς ἱεραῖς Μοναῖς , μέχρι καί Αὐγούστου 28 .

 

   Εἰς τήν παροῦσαν ἐργασίαν , δέν ὑπάρχουν , ὑπενθυμίζομεν τά τῆς Μεγάλης ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΣ Αὐτῆς Ἑορτῆς , μέ τά προεόρτια και μεθέορτα , ἀλλά θά ἐνταχθοῦν εἰς τήν ἑπομένην ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗ ἐνότητα τῶν Ἱερῶν Ἑορτῶν τῆς ΑΓΝΗΣ  ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , περιέχουσα πάσας τάς ἱεράς ἀκολουθίας τῶν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΩΝ ἑορτῶν , μέ προεόρτια, κυρίαν ἑορτήν καί μεθέορτα. 

   Ἄν εὐλογήσῃ καί εὐδοκήσῃ ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, ἡ ἑπομένη ἐργασία , θα εἶναι μέ τήν τήν δομήν καί κατεύθυνσην .

   Εἴθε ἅπαντες νά ἔχωμεν , καί ὅλος ὁ κόσμος , καί τό εὐσεβές ἡμῶν Ἔθνος,  τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΉΝ εὐλογίαν , καί προστασίαν , σκέπην καί ἀντίληψιν , ἀσχέτως  ἄν ἀσεβεῖ σαυτήν τήν ἐποχή , μέ τά δραττόμενα καί πεπραγμένα , καθώς  , ἔθνος , δέν εἶναι οἱ 300 τῆς Βουλῆς , ἀλλά ὁ εὐσεβής καί πιστός λαός .

 

ἑσπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄ὠδῆς ,- κανόνων ὄρθρου , - ἐξαποστειλαρίων ,  - αἴνων καί ἀποστίχων , 

 

 

                                Εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............Ἑσπερίων , ἀποστίχων , αἴνων  , ἀποστίχων αἴνων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... ἦχος α ΄ ...........................................                      

                            Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

   Ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος τῆς Σῆς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ἰάσεις ἰαμάτων , χορηγοῦνται ἀφθόνως , τοῖς πίστει προσιοῦσιν · ὄθεν κἀμοῦ , τάς ἀσθενείας ἐπίσκεψαι  , καί τήν ψυχήν μου ἐλέησον ἈΓΑΘΗ, καί τό σῶμα μου θεράπευσον . 

                            

..........................................ἦχος β '...........................................

 

   Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν , πάντα ὑπερένδοξα , τά Σά ΘΕΟΤΟΚΕ μυστήρια ·τῇ ἉΓΝΕΙᾼ ἐσφραγισμένη , καί ΠΑΡΘΕΝΙᾼ φυλαττομένη , Μήτηρ ἐγνώσθης ἀψευδής , Θεόν τεκοῦσα ἀληθινόν · αὐτόν ἱκέτευ , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .  

   Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου , εἰς Σέ ἀνατίθημι , Μῆτερ τοῦ Θεοῦ , φύλαττε ἡμᾶς ὑπό τήν Σκέπην Σου . 

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θεία γέγονας Σκηνή τοῦ Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τῇ καθαρότητι Ἀγγέλους ὑπερέχουσα · τόν ὑπέρ πάντας ἐμέ οὖν γενόμενον , ῥερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν · ἀποκάθαρον πρεσβειῶν Σου ἐνθέοις νάμασιν , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα ἔλεος .

   Θείας φύσεως οὐκ ἐχωρίσθη , σάρξ γενόμενος ἐν τῇ γαστρί Σου , ἀλλά Θεός ἐνανθρωπήσας μεμένηκεν , ὁ μετά τόκον Μητέραν ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε ὡς πρό τοῦ τόκου , φυλάξας ΠΑΝΑΜΩΜΕ · μόνος Κύριος , αὐτόν ἐκτενῶς ἱκέτευε , δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος .                       

 

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

 

     Ἐκ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , ἵνα Σέ δοξάζομεν , τήν ἐλπίδαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν . 

                                 

                                   Κατεπλάγη Ἰωσήφ 

 

   Κατεπλάγησαν ΑΓΝΗ , πάντες Ἀγγέλων οἱ χοροί , τό μυστήριον τῆς Σῆς κυοφορίας τό φρικτόν · πῶς ὁ τά πάντα συνέχων νεύματι μόνῳ , ἀγκάλαις ὡς βροτός ταῖς Σαῖς συνέχεται , καί δέχεται ἀρχήν ὁ προαιώνιος , καί γαλουχεῖται σύμπασαν ὀ τρέφων , πνοήν ΑΓΝΗ ἀφράστω χρηστότητι ; καί Σέ ὡς ὄντως Θεοῦ Μητέρα , εὐφημοῦντες δοξάζομεν . 

 

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Φιλαμαρτήμων πεφυκώς δυσωπῶ Σε , τόν ἀναμάρτητον Θεόν ἡ τετοκυῖα , τόν ἁμαρτίαις αἴροντα τοῦ κόσμου ΣΕΜΝΗ , τήν πολυαμάρτητον οἰκτιρῆσαι ψυχήν μου , καί τάς ἁμαρτίας μου , τάς πολλάς ἐξαλεῖψαι · ἁμαρτωλῶν αὐτή γάρ ἱλασμός , καί σωτηρία πιστῶν καί ἀντίληψις .

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   Ἐλπίς ἀκαταίσχυντε , τῶν πεποιθότων εἰς Σέ , ἡ Μόνη κυήσασα ὑπερφυῶς ἐν σαρκί , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν · τούτῳ σύν Ἰωάννῃ τῷ Προδρόμῳ δυσώπει , δοῦναι τῇ οἰκουμένῃ , ἱλασμόν τῶν πταισμάτων , καί πᾶσιν ἡμῖν , πρό τέλους βίου διόρθωσιν . 

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

   Κατακρίσεως λύτρωσαι , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , καί δεινῶν πταισμάτων τήν ταπεινήν μου ψυχήν ·καί τοῦ θανάτου ἀπάλλαξον , εὐχαῖς Σου καί δώρησαι , δικαιώσεως τυχεῖν , ἐν ἡμέρᾳ ἐτάσεως , ἧς ἐπέτυχον τῶν Ἁγίων οἱ δῆμοι μετανοίᾳ , καθαρθέντα με πρό τέλους καί τῶν δακρύων ταῖς χύσεσι .

 

...........................................ἦχος πλ. α ΄.....................................

 

    Μακαρίζομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξαζομεν Σε οἱ πιστοί κατά χρέος , τήν Πόλιν τήν ἄσειστον , τό τεῖχος τό ἄῤῥηκτον , τήν ἀῤῥαγῆν προστασίαν , καί καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .  

 

                               Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Ἡ θερμή προστασία καί ἀπροσμάχητος , ἡ ἐλπίς ἡ βεβαία καί ἀκαταίσχυντος , τεῖχος καί σκέπη καί λιμήν , τῶν προστρεχόντων Σοι ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τόνΥἱόν Σου καί Θεόν , ἱκέτευε σύν Ἀγγέλοις , εἰρήνην δοῦναι τῶ κόσμῳ , καί σωτηρίαν καί μέγα ἔλεος

   Τήν ταχεῖαν Σου Σκέπην καί τήν βοήθειαν , καί τό ἔλεος δεῖξον ἐπί τόν δοῦλον Σου , καί τά κύματα ΑΓΝΗ καταπράϋνον , τῶν ματαίων λογισμῶν , καί τήν πεσοῦσαν μου ψυχήν , ἀνάστησον ΘΕΟΤΟΚΕ · οἶδα γάρ οἶδα ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅτι ἰσχύεις ὅσα καί βούλοιο .

   Τό ἐξαίσιον θαῦμα τό τῆς συλλήψεως , καί ὁ ἄφραστος τρόπος ὁ τῆς λοχείας Σου ἐν Σοἰ ἐγνώρισται ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ · καταπλήττει μου τόν νοῦν , καί ἐξιστᾶ τόν λογισμόν , ἡ δόξα Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῖς πᾶσι ἀφαπλουμένη , πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

 

............................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

   ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή  ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς · Σέ ἱκετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετά τῶν Ἀποστόλων , καί πάντων τῶν Ἁγίων , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Μεταβολή τῶν θλιβομένων , ἀπαλλαγή τῶν ἀσθενούντων ὑπάρχουσα ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , σῷζε πόλιν καί λαόν , τῶν πολεμουμένων ἡ εἰρήνη , τῶν χειμαζομένων ἡ γαλήνη , ἡ μόνη προστασία τῶν πιστῶν . 

   Τίς μή μακαρίσει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή ἀνυμνήσει Σου , τόν ἀλόχευτον τόκον ; ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός , ἐκλάμψας Υἱός μονογενής , ὁ αὐτός ἐκ Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ προῆλθεν , ἀφράστως σαρκωθείς , φύσει Θεός ὑπάρχων , καί φύσει γενόμενς ἄνθρωπος δι ᾿ ἡμᾶς , οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος , ἀλλ ᾿ ἐν δυάδι φύσεων , ἀσυγχύτως γνωριζόμενος · αὐτόν ἱκέτευε ,ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

 

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ἱκέτευε ὅν ἔτεκες , οἰκτιρῆσαι τήν ἀθλίαν μου ψυχήν , καί τῇ μερίδι τάξαι , τῶν ἐκλεκτῶν ἐν ὥρᾳ  τῆςδίκης ἄκρᾳ ἀγαθότητι .

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

   ἈΝΥΜΦΕΥΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τόν Θεόν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί , Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , Σῶν ἱκετῶν παρακλήσεις δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμόν τῶν πταισμάτων , νῦν τάς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη , δυσώπει , σωθῆναι πάντας ἡμᾶς . 

 

                                 Οἱ Μάρτυρές σου Κύριε 

 

   Οἱ λογισμοί ἀκάθαρτοι , τά χείλη δόλια , τἀ ἔργα δέ μου εἰσί παμμίαρα · καί τί ποιήσω ; πῶς ὑπαντήσω τῷ Κριτῇ ; ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ καθικέτευσον , τόν Υἱόν Σου καί Πλάστην καί Κύριον , ὅπως ἐν μετανοίᾳ , δέξηταί μου τό πνεῦμα , ΑΓΝΗ , ὡς μόνος εὔσπλαγχνος . 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ Θεοῦ , τῆς ψυχῆς μου τά πάθη τά χαλεπά , θεράπευσον δέομαι καί συγνώμην παράσχου μοι , τῶν ἐμῶν πταισμάτων , ἀφρόνως ὧν ἔπραξα , τήν ψυχήν καί τό σῶμα μολύνας ὁ ἄθλιος ·  οἴμοι !!! τί ποιήσω ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ , ἡνίκα οἱ Ἄγγελοι , τήν ψυχήν μου χωρίζουσι τοῦ ἀθλίου μου σώματος ; τότε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , βοήθειά μου γενοῦ , καί προστάτις θερμ΄όατος , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα , ὁ δοῦλος Σου ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , συλλαβοῦσα ἀφλέκτως Μῆτερ Θεοῦ , τῷ κόσμῳ ἐκύησας , τόν τόν κόσμον συνέχοντα , καί ἐν ἀγκάλαις ἔσχες τόν πάντα διέποντα · καί ἐκ μαζῶν τεθήλακας , τόν πάντα ἐκτρέφοντα · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , , ῥυσθῆναι πταισμάτων μου , ὄταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου τοῦ κτίστου μου , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν Σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι , καί γάρ δύνασαι , ὅσα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ Θεοῦ , χαῖρε ΚΟΡΗ Καθέδρα βασιλική · Κλίνη πορφυρόστρωτε · χρυσοπόρφυρε Θάλαμε · Χλαμύς ἁλουργόχροε , τιμαλφέστατον Τέμενος · ἀστραπηφόρον Ἅρμα , Λυχνία πολύφωτε · χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ , Δωδεκάτειχε Πόλις , καί Πύλη χρυσήλατε · καί Παστάς ἀγλαόμορφε , ἀγλαόχρυσε Τράπεζα , Θεοκόσμητον Σκήνωμα , χαῖρε ἔνδοξε Νύμφη ἡλιοστάλακτε , χαῖρε Μόνη , ψυχῆς μου διάσωσμα .

 

                                  Τί ὑμᾶς καλέσωμεν Ἄγιοι

 

   Τίνι ὡμοιώθης ταλαίπωρε , πρός μετάνοιαν οὐδόλως ἀνανεύουσα ψυχή , καί τό πῦρ μή δειλιῶσα τῶν κακῶν ἐπιμονῇ ; ἀνάστα καί τήν Μόνην πρός ἀντίληψιν , ταχεῖαν ἐπικάλεσαι καί βόησον · ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ δυσώπησον , τόν Σόν Υἱόν καί  Θεόν ἡμῶν , ῥυσθῆναι με τῶν παγίδων τοῦ ἀλάστορος . 

                                     

                             Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Δεῦρο ψυχή μου στενάζουσα  , καί τῶν δακρύων κρουνούς , ἐκ καρδίας πηγάζουσα , τῇ ΠΑΡΘΕΝῼ βόησον , καί Μητρί τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · διά τό πλῆθς τῶν οἰκτιρμῶν Σου ΑΓΝΗ , τῆς φοβερᾶς με ῥῦσαι κολάσεως , καί κατασκήνωσον , ἔνθα ἡ άνάπαυσις καί ἡ χαρά , ἡ διαωνίζουσα , καί ἡ ἀπόλαυσις . 

                                  

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

                            Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

   Σέ τόν ἀμνόν καί ποιμένα  ἐπί τοῦ ξύλου Σωτήρ , ἡ σέ ἉΓΝΩΣ τεκοῦσα , ὡς ἑώρα , Θεέ Μου , θρηνοῦσα ἀνεβόα , τέκνον Ἐμόν , φῶς τοῦ κόσμου γλυκύτατον , πῶς ἐπί ξύλου ὁρῶ σε τοῦ σταυρικοῦ , ὡς κακοῦργον ἀναρτώμενον . 

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς τοῦ Λόγου , ἡ Ἀκήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΩΡ , ἐν Σταυρῷ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ἐξ Αὐτῆς ἀνωδίνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπῶς θρηνῳδοῦσα ἐκραύγαζεν , οἴμοι !!! Τέκνον Μου πῶς πάσχεις ; θέλων ῥύσασθαι , παθῶν τῆς ἀτιμίας τόν ἄνθρωπον !!!  

 

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

 

                       Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σαυρῷ ἑκουσίως 

 

   Τόν ἐξ ᾿ ἀνάρχου τοῦ Πατρός γεννηθέντα , ἡ ἐπ ᾿ ἐσχάτων Σε σαρκί τετοκυῖα , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον ὁρῶσα Χριστέ , οἴμοι ποθεινότατε , Ἰησοῦ ἀνεβόα , πῶς ὁ δοξαζόμενος ὡς Θεός ὑπ ᾿ Ἀγγέλων , ὑπό ἀνόμων νῦν βροτῶν Υἱέ, θέλων σταυροῦσαι , ;ὑμνῶ σε μακρόθυμε .

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

   Τόν ἀμνόν καί ποιμένα σε , ἐπί ξύλου ὡς ἔβλεψεν , Ἀμνάς ἡ κυήσασα , ἐπωδύρετο , καί Μητρικῶς σοι ἐφθέγγετο ·Υἱέ ποθεινότατε , πῶς ἐν ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ , ἀνηρτήθης μακρόθυμε ; πῶς τάς χεῖρας σου καί τούς πόδας προσηλώθης Λόγε , ὑπ ᾿ ἀνόμων καί τό Αἷμα , τό σόν ἐξέχεας Δέσποτα ; 

 

............................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   Ὁρῶσα σε σταυρούμενον , Χριστέ ἡ σέ κυήσασα , ἀνεβόα · τί τό ξένον ὅ ὁρῶ , μυστήριονΥἱέ Μου ; πῶς ἐπί ξύλου θνήσκεις , σαρκί κρεμάμενος ζωῆς χορηγέ ; 

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

                               

                                 Οἱ Μάρτυρες σου Κύριε 

 

   Ἡ Δάμαλις ἡ Ἄσπιλος τόν μόσχον βλέπουσα ἐπί τοῦ ξύλου , προσα ναρτώμενον ὑπό ἀνόμων , ὀδυρομένη γοερῶς , οἴμοι !!! ἀνεβόα ποθεινότατον Τέκνον · τί σοι δῆμος ἀνταπέδωκεν ἀχάριστος Ἑβραίων , θέλων Με ἀτεκνῶσαι ἐκ σοῦ πμφίλτατε . 

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωοῦσα ἐν τῷ Σταυρῷ , ἀδίκως ὑψούμενον , θρηνωδοῦσα ἐκραύγαζεν · ὁ μέν κόσμος ἀγάλλεται , δεχόμενος τήν λύτρωσιν , τά δέ σπλάγχνα μου φλέγονται ,  ὁρώσῃς σου τήν Σταύρωσιν · ἥνπερ ὑπομένεις διά σπλάγχνα ἐλέους , μακρόθυμε Κύριε , τοῦ ἐλέους ἡ ἄβυσσος , καί πηγή ἀγαθότητος , σπλαγχνίσθητι καί δώρησαι οὖν , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν τοῖς δούλος Σου , τοῖς ἀνυμνοῦσιν Σου πίστει , τά θεῖα παθήματα .

                                  Τί ὑμᾶς καλέσωμεν Ἄγιοι

 

   Ἄρνα ἡ ἀμάς ὡς ἑώρακεν , ἐπί ξύλου ἡπλωμένον ἑκουσίως σταυρικοῦ , ἀνεβόα Μητρικῶς , ὁδυρομένη ἐν κλαυθμῷ · Υἱέ Μου , τί τό ξένον τοῦτο θέαμα ; ὁ πᾶσι τήν ζωήν νέμων ὡς Κύριος , πῶς θανατοῦσαι μακρόθυμε , βροτοῖς παρέχων ανάστασιν ,; δοξάζω σου τήν πολλήν Θεέ Μου συγκατάβασιν . 

 

                             Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Ἥλιος τέκνον ἠμαύρωται , καί ἡ σελήνη τό φῶς , εἰς ζοφῶδες ἱμάτιον , γνοφερῶς μετεβάλετο · γῆ κλονεῖται καί ῥηγνυται , τό τοῦ ναοῦ σου δή καταπέτασμα· κἀγώ πῶς τέκνον Μου οὐ διαῤῥήξομαι σπλάγχνα καί ὄμματα ; παρειάς γλυκύτατε καταξανῶ , ἀδίκως σε θνήσκοντα  βλέπουσα Σῶτερ μου .

 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

.........................................ἦχος α ΄........................................... 

   

   Ἁγίων Ἁγία ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τῶν Ἁγίων τόν Ἅγιον τέτοκας τόν πάντας ἁγιάζοντα Χριστόν , τόν λυτρωτήν , διό Σε Βασιλίδα , καί ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ τοῦ κόσμου , ὡς τεκοῦσαν τόν Κτίστην , τῶν ποιημάτων μεγαλύνομεν . 

   Βάτος προεγνώσθης ἄφλεκτος , ἐν Σινᾷ τῷ ὄρει · Ὄρος δέ τό θεῖον , Δανιήλ ἐφάνης · ἐξ ᾿ οὗ ἀχειροτμήτως ἐτμήθη ὁ ἄτμητος Χριστός , ἡ πέτρα τῆς ζωῆς , εἷς ὤν Υἱός , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ἐκ Σοῦ . 

   Ἕνα ἑκατέραις εὐσεβῶς , τόν ἐκ γαστρός Σου τεχθέντα ΑΓΝΗ γινώσκομεν , φύσεσι ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,Θεόν ὁμοῦ ὑπερφυῶς , καί ἄνθρωπον , ἔχοντα τελείως  ἑκάστης τά ἰδιώματα . 

   Θαυμάτων ἐπέκεινα τό μέγα θαῦμα , ΣΕΜΝΗ τῆς λοχείας Σου , καθορᾶται · τίκτεις γάρ ἐν ὁμοιώματι , σαρκός γενόμενον Χριστόν , δίχα τροπῆς καί φυρμοῦ .

   Θεός ἐκ Σοῦ ἐγένετο βροτός , τό φύραμα ἌΧΡΑΝΤΕ θεώσας , τῶν βροτῶν , καί κοινωνούς φύσεως , θείας ἐκτελέσας , τούς Σέ μακαρίζοντας , ἐν γυναιξίν ἀληθῶς , Εὐλογημένη ΑΓΝΗ .

   Λαμπρᾷ τῇ φωνῇ νῦν ἐκ ψυχῆς , κυρίως ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ , τήν τόν Θεόν τεκοῦσαν κηρύττομεν · σεσαρκωμένον ἐκ Σοῦ τόν ἄσαρκον , ἐν ἡμῖν σκηνώσαντα , οὐ τροπήν δεξάμενον , οὐ φυρμῷ συσχεθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Μῶμος ἐν τῷ κάλλει ὅλως οὐκ ἔστι · Σύ γάρ Μόνη ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ὤφθης ἐξ ᾿ αἰῶνος ΠΑΝΑΓΝΕ , παρθενίαις μαρμαρυγαῖς , καταυγάσασα τόν κόσμον , καί ἁγνείας φωτί · διό Σε ἀνυμνοῦντες κραυγάζομεν · Εὐλογοῦμεν Σε , προσκυνοῦμεν Σε ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας . 

   Ξενοπρεπῶς  Παρθενεύεις τίκτουσα , τόν τῶν ἁπάντων ποιητήν , τόν ἐν θρόνῳ χερουβικῷ ἐπαναπαυόμενον Μόνῃ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , διό Σε ὐπερυψοῦμεν καί εὐλογοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ὁ κατά φύσιν ἀπερίγραπτος , μορφωθείς ἐκ Σοῦ τό ἡμέτερον , περιγραφήν σωματικῶς , ὑπεδέξατο ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν οὐσίαις καί θελήσεσι , διτταῖς γνωριζόμενος . 

   Ὁ νώτοις ἐπιβαίνων ΑΓΝΗ Χερουβικοῖς , σαρκωθείς ὡς ἄνθρωπος , ἐκ Σοῦ θεοπρεπῶς , Σοῦ ταῖς ἀγκάλαις καθέζεται , ὥσπερ βρέφος , καί νηπιάζει , νηπιόφρονα τόν πάλαι , σῴζων γεγονότα πρωτόπλαστον .

   Ὁ πάσης ἐπέκεινα νοούμενος κτίσεως , τῆς ὑπέρ νοῦν ζωαρχικῆς θεοπλαστίας  ἐπί γῆς , ἐκτελῶν μυστήριον , Παρθενικαῖς ΑΓΝΗ ἠγλαϊσμένην λαμπρότησι , τήν Σήν γαστέρα κατῴκησεν ἌΧΡΑΝΤΕ . 

   ΠΑΡΘΕΝΕΥΕΙΣ ὡς τό πρίν , καί τεκοῦσα τόν Χριστόν , γαλουχεῖς πᾶσι τροφήν τόν παρέχοντα ΑΓΝΗ · παράδοξον ΣΕΜΝΗ τό θαῦμα καί ἀκατάληπτον .

   Πῶς ἐγέννησας Υιόν , ὅν οὐκ ἔσπειρεν πατήρ ; πῶς διέμεινας ΑΓΝΗ , μετά τόκον ὤσπερ ἧς ; Θεός οἶδεν , ὁ πάντα πράττων , ὅπως ἄν βούληται .

   Πῶς εἰπέ τίκτεις ΠΑΡΘΕΝΕ ; πῶς ἐκ μαζῶν Σου τό γάλα ; πῶς τοῦ ἀπάτορος ἐκ Σοῦ , καί ἀμήτορος ἄνω , ἐκ τοῦ Πατρός Μονογενοῦς , γεννήτρια γέγονας , θηλάζουσα τόν τροφέα τοῦ κόσμου ; πῶς ; ὡς οἶδεν , ὡς ηὐδόκησεν αὐτός . 

   Σκηνήν Σε καί Τράπεζαν , καί θείαν Κιβωτόν , καί Στάμνον χωρήσασα , τό μάννα τῆς ζωῆς , καί ἅγιον Ὄρος , ὀνομάζομεν ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , ἀεί Εὐλογημένη .

   Σοῦ τά θαυμάσια , προορώμενος θείῳ ἐν Πνεύματι , Ἡσαΐας ἀνεκραύγαζεν · ἰδού ἐν Μήτρᾳ ἕξεις τόν ἀχώρητον , σαρκούμενον ἌΧΡΑΝΤΕ . 

   Σῶσαι τῶν βροτῶν , τήν φύσιν ὡς εὔσπλαγχνος , φθαρεῖσαν ΑΓΝΗ , φθόνῳ τοῦ ὄφεως , ὁ ὑπέρθεος εὐδοκήσας τήν Μήτραν Σου ᾢκησεν καί σάρξ ἀναλλοιώτως ἐχρημάτισε , Μόνην καθαράν εὑράμενος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ . 

   Τῆς Πατρικῆς εὐδοκίας θησαύρισμα , τῆς τοῦ Υἱοῦ παρουσίας ἐναύλισμα , τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐνδιαίτημα , ἀνεδείχθης ΜΑΡΙΑ , Τριάδος τήν ἔμφασιν , ἐν Σοί ἀνατυποῦσα . 

   Τόν βότρυν τόν πέπειρον ἐν τῇ γαστρί Σου , ἀφράστως βλαστήσασα , ζωηφόρος ἄμπελος τῇ ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ , ἐδείχθης Μήτηρ Θεοῦ , πάντας εὐφραίνουσα . 

   Τύπον τῆς ΑΓΝΗΣ λοχείας Σου , πυρπολουμένη Βάτος ἔδειξεν ἄφλεκτος · καί νῦν καθ ᾿ ἡμῶν , τῶν πειρασμῶν ἀγριαίνουσαν , κατασβέσαι αἰτοῦμεν τήν κάμινον , ἵνα Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀκαταπαύστως μεγαλύνωμεν . 

   Ὑμνοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΣΕΜΝΗ , , ὡς ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑΝ, καί τεῖχος τῶν πιστῶν · Σύ γάρ τήν φύσιν ἀνέστησας , τήν πεσοῦσαν , καί τήν εἰκόνα ἀνενέωσας τεκοῦσα , Μόνη τόν προόντα Θεόν τοῦ Ἀδάμ . 

   Φιλαμαρτήμονα γνώμην καί ἀδιόρθωτον βίον , καί ψυχήν   πλημμελήσασαν  καί καρδίαν ῥυπῶσαν , ἔχων ὁ ἄσωτος ἐγώ , προσπίπτω Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , βοήθει μοι , καί διόρθωσιν δίδου , πρίν μέ φθάσῃ τοῦ θανάτου ἡ τομή .  

   Χαῖρε τό τεῖχος πάντων καί χαρά , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · χαῖρε τῶν περάτων ἡ ἐλπίς · χαῖρε βροτῶν ἡ καλλονή · καί τῶν Ἀγγέλων ἡ τερπνότης ΑΧΡΑΝΤΕ · Σύ γάρ τόν μόνον Θεόν σαρκί ἐκύησας . 

   Χριστέ ὁ μόνος εὔσπλαγχνος εἰρήνευσον ἡμᾶς · σέ γάρ δυσωπεῖ ἡ ΑΧΡΑΝΤΟΣ Μήτηρ σου , σύν τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἀθλήσασιν , ὑπέρ ἐθῶν πατρῴων καί τοῦ Μωσέως νόμον . 

   Ὦ !!! τῶν ὑπέρ νοῦν θαυμάτων Σου !!! Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πᾶσι δέδωκας κατανοεῖν το καινότατον θαῦμα ΠΑΝΑΓΝΕ , τῆς Σῆς κυήσεως · διό ἀκαταπαύστως , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .  

 

..........................................ἦχος β ΄..........................................

 

   Ἡ Βάτος ἐν Σινᾷ προδιετύπωσε , ΠΑΡΘΕΝΕ  τό παράδοξον τοῦ Σοῦ τόκου · τό γάρ πῦρ τό τῆς θεότητος , οὐκ ἐφλέχθης ἐν Μήτρᾳ , δεξαμένη πιστῶς . 

   Ἡ τόν πρό ἡλίου φωστῆρα , τόν Θεόν ἐξανατείλαντα, σωματικῶς ἡμῖν ἐπιδημήσαντα , ἐκ λαγόνων Παρθενικῶν , ἀφράστως σωματώσασα , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Ἐν δύο ταῖς φύσεσιν , καί ὑποστάσει δέ μιᾷ πέφηνας , τέλειος ὤν , βροτός ἀσυγχύτως , καί τέλειος Θεός , ἐξ ᾿ Ἁγίας Μητρός ὐπερούσιε . 

   Καινοπρεπῆ τόκον καινίζεις Ἀνύμφευτε · ὁ γάρ ΑΓΝΗ Πατρί συνάναρχος ἐν θείῳ Πνεύματι , συναΐδιος Λόγος ἐκ Σοῦ ἱερῶς ἐσωματώθη , χωρίς τροπῆς καί φυρμοῦ . 

   Μή παρίδῃς πρεσβεύουσα , ὑπέρ ἡμῶν ΑΓΝΗ Εὐλογημένη , λυτρωθῆναι πάσης θλίψεως ἌΧΡΑΝΤΕ . 

   Μόνη Θεόν , Ἀπειρογάμως ἐκύησας · ὅν ἀθλοφόροι Μάρτυρες ὁμολογήσαντες , ἡμῖν ὁμοιωθέντα , κατήργησαν τήν πλάνην ΑΓΝΗ ἌΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Νόμοι ἐν Σοί τῆς φύσεως καινίζονται ΠΑΡΘΕΝΕ · ὑπέρ γάρ φύσιν Σύ , τόν τῇ φύσει ἀκατάληπτον  Θεόν Ἐμμανουήλ , ΑΓΝΗ παραδόξως τέτοκας , εἰς ἡμῶν τῶν πιστῶν ἀναγέννησιν . 

   Νοσοῦσαν ἀθεΐα τήν πᾶσαν κτίσιν , Θεόν κυοφορήσασα ἰατῆρα , ΠΑΡΘΕΝΕ ἐθεράπευσας παραδόξως · εὐχαριστοῦντες Σοι , διό κραυγάζομεν · ὡς οὐκ ἔστιν ἄμωμος πλήν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Νυγείς τῷ βέλει τοῦ ἐχθροῦ , τήν ψυχήν ὁλοτελῶς ἐτραυματίσθην , καί ἀνίατα πάσχων · ἡ τόν Σωτῆρα Χριστόν ἀῤῥήτως τεκοῦσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἴασαί με σῶσον ἐλπίς ἀπηλπισμένων . 

   Νῦν ἡ φύσις τοῦ θήλεως γέγηθεν , νῦν ἡ λύπη πέπαυται , χαρά δέ ἤνθησεν · ὅτι ΜΑΡΙΑ  τέτοκεν , τήν χαράν , τόν Σωτῆρα καί Κύριον . 

   Οὐδείς ἀπώλετο ΑΓΝΗ , τάς τῆς πίστεως ἐλπίδας , κεκτημένος ἐπί Σοί ὀρθοδόξως , ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ Θεοῦ , ἤ μή μόνον οἱ φθόνῳ ἀρνούμενοι , Σοῦ μή προσκυνεῖν , τήν μορφήν τῆς ἐμφερείας . 

   Σῶμα καί ψυχήν Σου , Ἀμόλυντε Θεῷ διατηρούσης ΑΓΝΗ , ὁ Βασιλεύς ἠράσθη Σου τοῦ κάλλους , Χριστός , και Μητέρα , τῆς ἑαυτοῦ σαρκώσεως ἀνέδειξε , ΜΑΡΙΑ ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΕ , τήν σωτηρίαν μου ἀεί ἐκπληρῶν . 

   Τεκοῦσα Χριστόν τόν Σωτῆρα τοῦ παντός ΜΑΡΙΑ γέγονας ἀπεγνωσμένων ἐπανόρθωσις , πεπλανημένων ἀντίληψις , καί ἀπηλπισμένων ἐλπίς τε , καί ψαλλόντων βοήθεια · Εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας ΑΓΝΗ . 

   Τό μέγα καί φρικτόν μυστήριον , τῆς λοχείας Σου καταπλήττει , πᾶσαν ἈΓΝΗ ἔννοιαν , ὅτι Θεός ἐνανθρωπῆσαι ἐκ Σοῦ , ἀγαθότητι εὐδόκησεν εἰς σωτηρίαν κόσμου καί ἀνάπλασιν . 

   Τόν ἐκ Θεοῦ , Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτῳ σοφίᾳ , ἥκοντα καινουργῆσαι τόν Ἀδάμ , βρώσει  φθορᾷ πεπτωκότα δεινῶς , ἐξ ᾿ Ἁγίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἀφράστως σαρκωθέντα  δι ᾿ ἡμᾶς , οἱ πιστοί ὁμοφρόνως σαρκωθέντα ,  ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .

   Ὑπέρ ἡμῶν , τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα ἀῤῥήτῳ λόγῳ ΣΕΜΝΗ ΠΑΝΑΓΝΕ , δυσώπει Εὐλογημένη , ὅπως ῥυσθῶμεν ὁρωμένων καί πάντων ἀοράτων , ἐχθρῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οἱ Σέ ΑΓΝΗ   ΘΕΟΤΟΚΟΝ  καταγγέλοντες . 

   Φωνήν βοῶμεν Σοι πάντες , τοῦ Ἀγγέλου  ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , Παλάτιον και θρόνος θεοῦ ·  χαῖρε , δι ᾿ ἧς ἠξιώθημεν οὐρανῶν βασιλείας , οἱ πάλαι ἀπωσθέντες τῇ φθορᾶ , καί τό κάλλος τό πρῶτον ἀφρόνως ἀπολέσαντες .

   Χωρίον Θεοῦ , καί Παλάτιον τερπνόν , καί θεῖος Θρόνος , ἐν ᾧ καθίσας ἡτοιμάσατο , πᾶσιν καθέδραν οὐράνιον , ὤφθης ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ · διά τοῦτο Σοι κράζομεν · Εὐλογημένη ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

 

...........................................ἦχος δ ΄......................................... 

 

   ἉΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ Θεόν τόν ὑπεράγιον ἀποκυήσασα , τόν στεφανώσαντα χάριτι , τούς Ἁγίους αὐτοῦ Μάρτυρας , σῷσον ἁγίασον ἡμᾶς , προθύμως μέλποντα , Εὐλογοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   ἉΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ἡ Θεόν , τόν ὑπεράγιον ἀῤῥήτως τέξασα , ὅν οἱ πανάγιοι Μάρτυρες ἐν σταδίῳ ὁμολόγησαν , ἁγιασμόν καί φωτισμόν , ἡμῖν κατάπεμψον τοῖς Σοί βοῶσιν · πάντα τά ἔργα ὑμνοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ  ΠΑΝΑΓΙΑ .

   Ἁγιωτέραν τῶν Ἀγγέλων , καί πάσης τῆς κτίσεως , ἀνωτέραν , ἐκ Σοῦ , σαρκί τεχθείς Σε εἰργάσατο · ὅθεν Σε ὡς ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , πάντων γεραίρομεν . 

   Ἅπας γηγενής . σκιρτάτῳ τῶ πνεύματι λαμπαδουχούμενος  , πανηγυριζέτῳ δέ , ἀΰλων Νόων φύσις γεραίρουσαν τήν Ἱεράν Μετάστασιν  τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, καί βοάτω , χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἀπῆλθεν πρός οἶκον Ἐλισάβετ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ βαστάζουσα γαστρί , Θεόν Λόγον τόν ἄναρχον · ἀμφῖν ἀσπαζομένων δέ , γνούς πορευθείς ὁ Πρόδρομος , ἐκ τῆς γαστρός προσεκύνησεν .  

   Γεγέννηκας , ὅν Πατήρ πρό πάντων τῶν αἰώνων γεγέννηκεν , προανάρχως , καί μαστοῖς τόν τροφέα ἐθήλασας , ὑπέρ νοῦν τό θαῦμα , ὑπέρ λόγον ΑΓΝΗ τό μυστήριον .

   Δεινῶν παντοίων τούς δούλους Σου , ἐξάρπασον ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · τούς προσφυγόντας Σου , ὑπό τήν σκέπην τήν ἄμαχον , καί τῆς φικτῆς μελλούσης ῥῦσαι κολάσεως .

   Ἐκ Σοῦ προῆλθεν Ἰησοῦς ὁ Χριστός σωματούμενος , καί ἐθέωσεν ἡμᾶς , σαρκός προσλήψει ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ὅθεν ὡς Μητέρα Σε , τούτου γεραίρομεν . 

   Ἐκ Σοῦ ὑπέρ λόγον Θεός Λόγος , τεχθῆναι εὐδόκησε σαρκί , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΧΡΑΝΤΕ , μαθητήν ἐκλεξάμενος , καί ὑπηρέτην γνήσιον , Βαρθολομαῖον τόν ἔνδοξον . 

   Ἐν Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ καυχώμεθα , ἐν Σοί τῶν δυσχερῶν ΑΓΝΗ ἐκλυτρούμεθα , τῇ πεποιθήσει Σου , ἐπιδρομάς οὐ πτοούμεθα , τῶν δυσμενῶν βαρβάρων οἱ ἀνυμνοῦντες Σε . 

   Ἐνῴκησεν ἐπί Σοί ὁ κατοικῶν ἐν οὐρανοῖς , Κύριος , καί ἐξ ᾿ ἡμῶν ἄπασαν πλάνην ΘΕΟΤΟΚΕ ἐξόρισεν . 

   Ἐπί Σέ καθάπερ ὄμβρος , τῆς σοφίας ἡ ἄβυσσος , Ἰησοῦς κατῆλθεν  Μόνην καθαράν Σε εὑράμενος , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί κατέκλυσεν , ἀσεβείας χειμάρρους , δεινούς θείᾳ χάριτι .

   Εὔα μέν τῷ τῆς παρακοῆς νοσήματι , τήν κατάραν εἰσῳκίσατο · Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῷ τῆς κυοφορίας βλαστήματι , τῷ κόσμῳ τήν εὐλογίαν ἐξήνθησας , ὅθεν Σέ πάντες μεγαλύνομεν .

   Εὐλογεῖ πᾶσα κτίσις  τόν τόκον Σου , εὐλογίαις ἡμᾶς ΑΓΝΗ στεφανώσαντα , καί τήν ἀράν ἐξάραντα ΠΑΝΤΕΥΛΟΓΗΤΕ Μόνη Δεδοξασμένη , ἡ τό γένος ἡμῶν χαριτώσασα . 

   Εὐφημοῦμεν Σε τό καύχημα τῶν Μαρτύρων , καί τῶν πιστῶν διάσωσμα , πᾶσαι τῶν ἀνθρώπων , γλῶσσαι ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ · Θεόν γάρ ἐκύησας , μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ Ἀμόλυντος .

   Ἡ ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , ἡ Σκηνή ἡ Ἀμόλυντος  τοῦ φωτός ἡ Πύλη , Τράπεζα καί Στάμνς ἡ πάγχρυσος , τό ἀλατόμητον Ὄρος καί κατάσκιον , ὡς χωρήσασα τόν Πλαστουργόν  , μακαρίζεται .

   Ἡ Βασιλίδα τοῦ κόσμου , ἠ κυήσασα τόν Βασιλέα Χριστόν , ῥῦσαι φθορᾶς καί σεισμοῦ , ἐθνῶν ἐπηρείας τε , τήν βασιλεύουσαν Πόλιν ψάλλουσαν · Εὐλογητός ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας . 

   Ἡ τούς ἀνθρώπους  τῷ ὑπέρ φύσιν θείῳ τόκῳ Σου , ΚΟΡΗ προφανῶς θεώσασα ὡς Θεόν , ἀποῤῥήτως ΑΓΝΗ σωματώσασα , Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιγίν ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ  καί  ΚΥΡΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἡ Πόλις ἡ ἔμψυχος τοῦ Βασιλέως ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἡ ξένην καί γέννησιν καί θείαν Κοίμησιν ἐπιδείξασα , τήν Πόλιν Σου ἐκ πάσης , σεισμοῦ καταπτώσεως , δεὶξον ἀλώβητον .  

   Ἵνα Σου τήν θείαν Μήτραν , κάμινος ἡ Περσική τυπώσῃ , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σῴζει νεανίας , ἀφλέκτους ἀναβοῶντας εὐλογητός , καί ἡμεῖς βοῶμεν  · χαῖρε ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ  .

   Ἴσος τῷ Πατρί , καί Πνεύματι , φύσει καί οὐσίᾳ , καί θεότητι γέγονεν , τοῖς ἀνθρώποις ἴσος ὁ Λόγος , σαρκωθείς ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Κυρίως δοξάζω Σε Θεοῦ Μητέρα ΠΑΝΑΓΝΟΝ , χαῖρε Σοι , κραυγάζων τοῦ Ἀγγέλου , Εὐλογημένη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ἄκουσμα καί λάλημα φρικτόν , ξένον ἐνδιαίτημα τοῦ Δεσπότου τῆς κτίσεως . 

   Λαμπρύνας Σου Χριστός τήν νηδύν τήν φωσφόρον , τῇ καθόδῳ τῇ φρικτῇ , ὡς ἥλιος ΑΓΝΗ , τοῖς ἐν σκότει άνέτειλε , λύων τῆς πολυθεΐας , τήν ἀχλύν τήν καχέσπερον , καί φωτίζων τῦ κόσμου τά πέρατα.

   Λέλυται τῶν ὠδίνων , ἡ Εὔα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀνωδύνως Σοῦ τεκούσης Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , τόν τά πάθη πάντων , καί ὀδύνας σαφῶς θεραπεύσαντα .

   Λίθος ἀχειρότμητος Ὄρους ἐξ ᾿ ἀλαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη , Χριστός συνάψας , τάς διεστῶσας φύσεις , διό ἐπαγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Λιτανεύουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ Σου , Σέ τήν τεκοῦσαν ΚΟΡΗΝ , τόν πλουτίσαντα πάντας , θείαις ἐπιγνώσεσι, Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν .

   Λυτρούμενος ἔλαμψεν , Σοῦ ἐκ νηδύος ὁ Κύριος , τοῦ κόσμου τά πέρατα πλάνης ΘΕΟΝΥΜΦΕ · ὅν ἱκέτευε καί πάντοτε δυσώπει , σωθῆναι τούς πίστει Σε ΚΟΡΗ γεραίροντας .

   Λύτρωσαι τήν Πόλιν Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐκ πάσης ἀπειλῆς τε καί κακώσεως , σεισμοῦ καταπτώσεως , βαρβαρικῆς ἁλώσεως , καί φοβερᾶς κολάσεως , τοῦ αἰωνίου πυρός · Σέ γάρ μετά Θεόν σωτηρίαν , ἅπαντες πλουτοῦμεν , χριστιανοί ΠΑΡΘΕΝΕ .  

   Μεθ ᾿ ἡμῶν γενόμενος , δι ᾿ οἶκτον ὁ Σωτήρ , ἐξ ᾿ Αἱμάτων Σου ἱερῶν , ὑπέρ νοῦν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σεσωμάτωται , καί Θεός καί ἄνθρωπος , ὁ φιλάνθρωπος γνωρίζεται .

   Ναός τῆς δόξης γεγένησαι , καί Πύλη τοῦ φωτός ἐχρημάτισας , Ὅρος κατάσκιον , τέρας προφήταις ἀδόμενον , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ  ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΚΟΡΗ  .  

   Νέκρωσον ἡμῶν , σαρκός τά φρονήματα  ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ · στῆσον τῶν παθῶν ἡμῶν , τήν καταιγίδα , παῦσον τόν κλύδωνα , καί λογισμοῖς ὀχύρωσον , ἐνθέοις ἌΧΡΑΝΤΕ , τάς καρδίας πίστει , τῶν τιμώντων Σε προστασία ἡμῶν ἀκαταίσχυντε . 

   Νηδύϊ φεόμενος τῇ μητρικῇ ὁ Πρόδρομος , τῇ ΠΑΡΘΕΝΙΚῌ ὡς ἔγνω ἔνδον , τόν τούτου Κτίστην φρικτῶς φερόμενος ,  Πνεύματι Ἁγίῳ φωτισθείς , ἔνδοθεν ἐσκίρησε , καί πεσών προσεκύνησεν .

   Νομίμως ἀπεκύησας δίχα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν ἀληθῆ νομοθέτην , ὅν δυσώπει νόμῳ τῆς ἁμαρτίας , τήν ψυχήν μου τροπουμένην οἰκτῖραι  καί σῶσον με . 

   Ξένη Σου ἡ γένησις ὡς ἡ Σεπτή , Κοίμησις ἐδείχθη ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Εὐλογημένη , ἥν ἡ ποίμνη Σου τιμᾷ , βαρβαρικάς ἐκφεύγουσα βλάβας τῇ θερμῇ προστασίᾳ Σου . 

   Ὁ Θεός ἐν μέσῳ Σου κατασκηνώσας , οὐδόλως τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ κλεῖθρα , τῆς Σῆς ἐσάλευσεν ΑΓΝΗ · ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε , στηριχθῆναι πάντας τούς ὑμνοῦντας Σε .

   Ὁ θεός ἐν μέσῳ Σου , κατεσκήνωσεν ὡς οἶδεν  , τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ τά κλεῖθρα , οὐ παρεσάλευσεν ΑΓΝΗ · ἐν πέτρᾳ  ἀσαλεύτῳ  δέ ,τῆς πίστεως πάντας ἐστερέωσε . 

   Ὁ πλήρης κεκένωται , ὁ προαιώνιος ἄρχεται , ἐκ ΚΟΡΗΣ ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ ἀποτικτόμενος , ὅν ἐκήρυξας , ἐν δύο ταῖς οὐσίαις , μιᾷ δέ ὑποστάσει θεομακάριστε .

   Ὁ σάρκα ὑπερβολή χρηστότητος ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , εἰς σωτηρίαν πάντων τῶν πιστῶν , ἀληθῶς ἐνδυσάμενος , Θεός ὁμοῦ καί ἄνθρωπος , διπλοῦς ταῖς φύσεσιν γνωριζόμενος .

   Ὁ τούς κόλπους μή κενώσας , τοῦ Πατρός ἐν τοῖς κόλποις Σου , νέον ὥσπερ βρέφος , ἐπανακλιθῆναι εὐδόκησεν , ἐπ ᾿ ἀνακλήσει ΠΑΡΘΕΝΕ  τῶν ψυχῶν ἡμῶν · καί βοῶμεν Σοι Χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Ὁ ὤν σύν τῷ Πατρί , ὡς Υἱός πρό αἰώνων , ἐπ ᾿ ἐσχάτων σαρκωθείς , Υἱός Σου ἀληθῶς ἐχρημάτισεν ἌΧΡΑΝΤΕ , ἄπαντας υἱοθετήσας τῷ Θεῷ διά πίστεως , δουλωθέντας δεινῷ πολεμήτορι .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ , καί πρό τοῦ τόκου ἌΧΡΑΝΤΕ , καί μετά τήν γέννησιν , ὡς ἀληθῶς ἐδείχθης · τόν Θεόν ὑπέρ λόγον γάρ τέτοκας , τόν τούς Ἁγίους Μάρτυρας ἐνηθληκότας στεφανώσαντα . 

   Πεποικιλμένη ἀρεταῖς , τοῦ Παμβασιλέως παρέστης  ἐκ δεξιῶν , τοῦ ἐκ τῶν Σῶν , σαρκωθέντος Αἱμάτων ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ἐκτενῶς ἱκέτευε λυτρωθῆναι , ἀπό πάσης ἡμᾶς ἀνάγκης .

   Πόλις τοῦ Θεοῦ , αὐτός ἥν κατῴκησεν ἡ ὄντως ἄσειστος , λύτρωσαι τήν Πόλιν Σου , σεισμοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς καταπτώσεως , βαρβαρικῆς ἁλώσεως , πυρός μαχαίρας ἐχθρῶν , ἀπό πάσης , ΠΑΝΑΓΝΕ , κακώσεως , τῇ θερμῇ πρός Θεό παρρησίᾳ Σου . 

   Πολλαῖς προσβολαῖς ἁμαρτημάτων , κλονούμενοι Σοῦ πρός τήν ἀκλόνητον Σκέπην καταφεύγομεν · στήριξον τούς δούλους Σου , κατά παθῶν ἐνίσχυσον , καί ἐκ σεισμοῦ καί λιμοῦ , ἐθνῶν ἐπιδρομῆς τε , ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥῦσαι Σου τήν πολιν , ὡς Σοί ΑΓΝΗ ἀνακειμένην . 

   Προστασίαν Σε καί τεῖχος , καί ἀντίληψιν , καταπλουτήσαντες ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , οἱ δοῦλοι Σου πάντοτε , πίστει βοῶμεν Σοι ·χαῖρε γέφυρα , ἡ πρός Θεόν μετάγουσα ἐκ γῆς Εὐλογημένη .

   Προπύργιον ἔχουσα , ἡ βασιλίς τῶν πόλεων , Σέ τήν Βασιλίδα καί ΚΥΡΙΑΝ , τρέπε ιβαρβάρων τάς θηριώδεις ὁρμάς , ῥύεται παντοίων πειρασμῶν · αὔξει καί κρατύνεται , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ 

   Πύλη ἐδείχθης νοητή , τῆς ἀνατολῆς τῆς ἐξ ᾿ ὕψους , ἐπιφανείσης ἐπί τῆς γῆς , τοῖς ἀνθρώποις ἐκ Σοῦ , ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ · ὑπέρ λόγον και ἔννοιαν , τοῦ Θεοῦ  τοῦ τῶν Πατέρων εὐλογημένου .

   Ῥῆσις πέρας ἔλαβε τοῦ Ἀββακούμ , ἐπί Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · καί γάρ ἐξ ᾿ ὄρους κατασκίου , ἐν Σοῦ Θεός ἦλθε σαρκούμενος , πλάνης τούς βροτούς ἐκλυτρούμενος .

   Ῥίζης τοῦ Ἰεσσαί ῥάβδος πέφυκας , καί Χριστόν τόν Θεό μου καί Κύριον , ὑπερφυῶς ἐξήνθησας , τῆς θεότητος ἄνθος · πάντα τά ἔργα διό Σε τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ ὑμνοῦμεν . 

   Ῥομφαία ἡ πάλαι στρεφομένη  , τά νῶτα ΠΑΡΘΕΝΕ νῦν μοι δίδωσιν , Λόγον γάρ ἔτεκες , σάρκα περικείμενον , καί ἐν δυσί ταῖς φύσεσιν κατανοούμενον , ὅν τρέμουσιν Ἀγγέλων αἱ τάξεις , καί δοξολογοῦσιν , βροτοί εἰς τούς αἰῶνας . 

   Ῥομφαῖαι τοῦ ἐχθροῦ , νῦν εἰς τέλος εξέλιπον , τεκούσης Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν τῇ λόγχῃ τρωθέντα , καί κόσμον ἀναπλάσαντα . 

   Ῥυόμενον τούς βροτούς τῆς τυραννίδος τοῦ ἐχθροῦ τέτοκας , τόν τοῦ παντός Κύριον ,ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

   Ῥύπον πάντα τῆς προτέρας ἀποθέμενοι βρώσεως , τῆς ζωῆς τόν ἄρτον , ἐκ τοῦ οὐρανοῦ σιτιζόμεθα , τόν ἐκ τῆς γῆς  τῆς ΑΓΝΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἀνατείλαντα · ἥν ὡς πρόξενον , τῶν ἀγαθῶν μεγαλύνομεν . 

   Ῥυσθέντες τῷ σεπτῷ τοκετῷ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν τοῦ ᾋδου καί φθορᾶς δεσμῶν , καί κοσμικῆς κατακρίσεως ἌΧΡΑΝΤΕ , χαῖρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , εὐχαρίστως βοῶμεν Σοι · ἡ σωτήριος Πύλη τῆς χάριτος .

   Σειράς τῶν πταισμάτων μου ΑΓΝΗ διάλυσον , μεσιτείᾳ Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , λῦσον τό σκότος τῆς ψυχῆς μου , τόν σάλον τῶν παθῶν μου κατεύνασον , τούς μάτην με πολεμοῦντας σύντριψον , σῶσον με , σῶσον ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Σέ καλλονήν τοῦ Ἰακώβ , Μόνην ἐξελέξατο μόνος , ὁ κατοικῶν τούς οὐρανούς , καί οἰκήσας ἐν μέσῳ Σου ἌΧΡΑΝΤΕ , οὐδόλως παρεσάλευσεν , ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ Σου τά κλεῖθρα Εὐλογημένη .   

   Σέ τήν ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ ΘΕΟΤΟΚΝ , τήν οὐράνιον Παστάδα , τήν τεκοῦσαν τόν ἀρχηγόν τῆς σωτηρίας , ἡμὼν ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν . 

   Σέ τήν ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ,  Τήν ἀνωτέραν τῶν Ἄνω τάξεων , Μόνη ΑΓΝΗ , καί πάσης κτίσεως , ὕμνοις μεγαλύνομεν . 

   Σύμβολα ΠΑΝΑΜΩΜΕ τῆς Σῆς γεννήσεως , οἱ Προφῆται προεκήρυξαν , πόῤῥωθεν ταῦτα μυηθέντες , ἐκ θείς ἐπιπνοίας τοῦ Πνεύματος , καί κόσμῳ διαπρυσίως ἐκήρυξαν · ὧν τάς ἐκβάσεις , νῦν θαυμάζομεν . 

   Συμπαθείας τῆς Σῆς με ἀξίωσον , συμπαθής καί φιλάγαθε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί τῆς γεέννης ῥῦσαι με , καί τοῦ σκότους ἐκείνου , τοῦ ἐξωτέρου , ἵνα πίστει καί πόθῳ γεραίρω Σε .

   Συμφυής καί σύμμορφος ὑπάρχων τῷ Πατρί , ὁ Υἱός ὁ Μονογενής , τοῖς ἀνθρώποις γέγονεν θέλων ὁμόφυλος , σαρκωθείς ὁ Ὕψιστος , ἐκ γαστρός Σου ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Τέτοκας , ἀποῤῥήτως Πατρός τόν συνάναρχον , ὁμοιωθέντα ἀνθρώποις , ὑπέρ νοῦν καί λόγον ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ὅν δυσώπει λυτρωθῆναι  κινδύνων τούς δούλους Σου .

   Τήν ἈΓΝΗΝ Ἁγνεύοντι , τιμήσωμεν νοΐ , καλονήν τήν τοῦ Ἰακώβ , καί ἐνθέοις πράξεσιν , καλλυνόμενοι , εὐσεβῶς ὑμνήσωμεν , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν . 

   Τήν ἄμωμον ΚΟΡΗΝ , ἐξ ᾿ ἧς προῆλθεν ἄνευ τροπῆς , Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν , ὑμνήσωμεν ἅπαντες , ὡς ὄντως ΘΕΟΤΟΚΟΝ πιστοί . 

   Τήν Πόλιν Σου ταύτην ἀπό πάσης σεθἶσμοῦ καταπτώσεως ΑΓΝΗ , ὡς Σοι ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ἀνακειμένην λύτρωσαι , καί ἐν εἰρήνῃ φύλαττε , καί ὁμονοίᾳ τήν ποίμνην Σου .

   Τίς δύναται τό Σόν , ἑρμηνεῦσαι μυστήριον , ὦ !!! ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ  ὑπέρ νοῦν γάρ καί λόγον , Θεόν ἀφράστως τέτοκας .

   Τούς νόμους τῆς φύσεως λαθοῦσα , καί τίκτεις καί μένεις ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ , Λόγον γάρ ἐκύησας , ἄνθρωπον γενόμενν ὑπερβολῇ χρηστότητος , διό Σοι πάντες κραυγάζομεν · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐσσαεί Εὐλογημένη .

   Ὑμνοῦσι , γενεαί γενεῶν Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · τόν ὑπερύμνητον Λόγον γάρ τοῦ Θεοῦ , ἔτεκες ὑπέρ λόγον · ὅν δοξάζει , καί βροτῶν καί Ἀγγέλων τά τάγματα .  

   Ὑπερτέρα πέφηνας Ἀγγέλων ἀληθῶς , τῶν Ἀγγέλων τόν ποιητήν , ὑπέρ νοῦν κυήσασα , τόν δοξάζοντα τούς Ἁγίους Μάρτυρας , ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .  

   Ὑπῆρξας Θεοῦ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , χωρητικόν δοχεῖον , Θρόνος ἔμψυχος , ἅγιον Ὄρος , καί Κιβωτός , καί Σκηνή ΑΓΝΗ θεότευκτος , καί Λυχνία χρυσαυγίζουσα . 

   Φέρουσα Χριστόν ἐν ἀγκάλαις , νεύματι φέροντα τά πάντα , τοῦτον ἐκδυσώπει χειρός με , τοῦ ἀλλοτρίου ῥύσασθαι ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τόν ὀρθοδόξῳ πίστει Σε ἀκαταπαύστως μεγαλύνοντα  . 

   Φθοράν μή γνωρίσασα ἀνδρός , τόν ἄφθαρτον ἐν νηδύϊ ὑποδέδεξαι , Λόγον ἡμᾶς καταφθαρέντας , ῥυόμενον πολλοῖς  παραπτώμασι , τῷ πάθει τῆς ἀφθάρτου σαρκός αὐτοῦ , Ἄφθορε Μόνη ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Φώτισον ἡμᾶς ἡ Τεκοῦσα φῶς τό ἀπρόσιτον ΠΑΡΘΕΝΕ · ἔμπλησον ἡμᾶς εὐφροσύνης , καί θυμηδίας καί θείας γνώσεως , τούς καθαρᾷ καρδίᾳ Σε εὐσεβοφρόνως μακαρίζοντας . 

   Φωτός τοῦ ἐν Σοί μαρμαρυγαῖς ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ψυχήν μου φωταγώγησον , κείμενον βόθρῳ ἀπωλείας , ἀνάστησον ἐχθρούς καταισχύνουσα , τούς θλίβοντας ἀεί τήν καρδίαν μου , καί πρός τά πάθη συνωθοῦντας με . 

   Ὦ !!! θαῦμα παράδοξον !!! πῶς τίκτεις , πεῖραν ἀνδρός μή γνοῦσα ; πῶς θηλάζεις δέ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τό χορηγόν , ἀληθῶς τοῦ γάλακτος , καί τροφέα πάσης κτίσεως ;   

   Ὦ !!! Θεοῦ Υἱέ !!! , μακρόθυμε Κύριε καί πολυέλεε , τοῦ σοῦ Βαπτιστοῦ λιταῖς , καί ἱκεσίαις τῆς κυησάσης σε , καί πάντων τῶν Ἁγίων σου , σῶσον τούς δούλους σου · καί χορήγει ἄνωθεν τά τρόπαια , βασιλεύυσιν ἡμῶν , ὡς φιλάνθρωπος .

   Ὡραιώθης ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ὑπέρ πᾶσαν Ἀγγέλων εὐπρέπειαν, τό νποιητήν κυήσασα , τῶν βροτῶν καί Ἀγγέλων , διό Σοι μελωδοῦμεν . Σέ ὑμνοῦμεν ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας . 

   Ὡς ὄρθρος εὐπρεπής , ἐκ λαγόνων ἀνίσχεις , Ἰησοῦν τόν φωτισμόν, ἁπάντων καί Θεόν , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , νύκτα τῆς πολυθεΐας , ἐκμειοῦντα καί λάμψεσιν , ἀνεσπέροις τόν κόσμον φωτίζοντα .

   Ὡς Πλατυτέραν τῶν οὐρανῶν , ΑΓΝΗ ὑποδέδεξαι, Λόγον μηδαμοῦ χωρούμενον , ὑπέρ νοῦν , στενωτάτην τούς ὁδεύοντας , ὅθεν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πρός πλατυσμόν , εἰσάγοντα θείας ζωῆς . 

   Ὡς τόν ἀνερμήνευτον ὑπερβολῇ , πλούτου εὐσπλαγχνίας κυήσασα , ἀνερμηνεύτως τούς πτωχεύσαντας ἡμᾶς , τῇ ἁμαρτίᾳ ΠΑΝΑΓΝΕ , θείαις δωρεαῖς καταπλούτισον .

   Ὡς ὡραία ἀπεκύησας τόν ὡραῖον , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ , τόν ὡραιοτάτους δείξαντα τούς Μάρτυρας , στεῤῥῶς ἐναθλήσαντας , καί τήν ἀθεΐαν μειώσαντας . 

   Ὦ !!! τεραστίου φρικτοῦ ! πῶς παρθενεύουσα Μητράζεις Θεόπαις , τόν οὐρανοῦ καί γῆς Δεσπότην τίκτουσα  Θεόν ; διό Σε ΑΓΝΗ ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ὤφθης ἄφλεκτος τεκοῦσα ΠΑΝΑΓΝΕ ὡς ἀληθῶς , τό πῦρ τῆς Θεότητος , διό τά ὑλώδη μου πάθη , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ φλέξον , ὡς συμπαθής καί φιλάγαθος . 

 

..........................................ἦχος πλ.β΄...................................... 

 

   Ἐκ τῶν Ἁγνῶν Σου λαγόνων ὑπερφυῶς , σάρκα δανεισάμενος ὁ τό εἶναι παρασχών , πᾶσι ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ βροτοῖς καθωράθη , οὐκ ἐκστάς οὗ ἦν τό πρότερον .

   Ἐκ φωτός φωτοδότηνν Λόγον συνέλαβες , καί τεκοῦσα ἀφράστως τοῦτον δεδόξασαι · Πνεῦμα γάρ ἐν Σοί ΚΟΡΗ ἐσκήνωσεν , διό Σε ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ἐκ χειρός Σου Σῶτερ τῆς ἰσχύος , νῦν ἐξέλιπον ἐγώ · ἀλλά τάς μάστιγάς σου ἀποστήσας ἀπ ᾿ ἐμοῦ πρεσβείαις τῆς Ἀπειράνδρως Λόγε κυησάσης σε · μή τῷ κλύδωνι τῆς ἁμαρτίας καταποντίζεσθαι , καί δεινῶς ναυτιᾶν , μόνε λυτρωτά ἐγκαταλείπῃς με . 

   Ἐλύθη τῆς καταδίκης τῆς παλαιᾶς τό ἀνθρώπινον , τῇ κυήσει τῇ Σῇ · Σέ γάρ Μόνην Πλατυτέραν εὑράμενος , τῶν οὐρανῶν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὁ Θεός , κατεσκήνωσεν . 

   Ἐν Σοί ἐπράχθη τά ὑπέ ἄνθρωπον , ὑπερφυῆ ΠΑΡΘΕΝΕ  ΘΕΟΤΟΚΕ μυστήρια · τοῦ Θεοῦ γάρ γέγονας λοχεύτρια , φέρουσα ἐν ἀγκάλαις , καί διατρέφοντα , τόν ταῖς οὐρνίαις στρατιαῖς ὑμνολοούμενον . 

   Ἡ θεόφθογγος λύρα τοῦ Σοῦ προπάτορος , Κιβωτόν Σε ἁγίαν προδιετύπωσε , φέρουσα Θεόν , σάρκα ΑΓΝΗ φορέσαντα · διό Σε ὑπερυψοῦμε , εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ τεκοῦσα τοῖς βροτοῖς , τόν Κυβερνήτην ΚΥΡΙΟΝ , τῶν παθῶν μου τόν ἄστατον καί δεινόν , κατεύνασον τάραχον , καί γαλήνην παράσχου τῇ καρδίᾳ μου ;

   Θεόν ἀθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον , ὅν οὐ τολμᾷ Ἀγγέλων ἀτενίσαι τά τάγματα · διά Σοῦ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡράθη βροτοῖς Λόγος σεσαρκωμένος , ὅν μεγαλύνοντες, σύν ταῖς οὐρανίαις στρατιαῖς Σέ μακαρίζομεν . 

   Ἰσχύς μου πέφυκε , Θεός καί Κύριος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὁ σαρκωθείς , Λόγος ὁ ὑπέρθεος , ἀκηράτου Σου γαστρός , τήν ζωήν ἡμῖν δωρούμενος . 

   Νεανίας τρεῖς ἡ κάμινος οὐκ ἔφλεξεν · γέννησην προτυποῦσαν τήν Σήν · τό γάρ θεῖον πῦρ , Σε μή φλέξαν , ᾢκησεν ἐν Σοί καί πάντας ἐφώτισε βοᾶν , Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .  

   Νεκροῖς ἀνάστασις νῦν δεδώρηται , διά τῆς Σῆς ἀφράστου καί ἀῤῥήτου κυήσεως , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΣΕΜΝΕ · ζωή γάρ έκ Σοῦ , σάρκα περικειμένη , πᾶσιν ἐξέλαμψεν καί τό τοῦ θανάτου ἀμειδές , σαφῶς διέλυσεν .   

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔμεινας  ἀσινής , καί τά τῶν μητέρων ἐπιδεικνύεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · τῇ γάρ Παρθενίᾳ  συνήρμοσας   τόκον , καί φέρεις ἀμφοτέρων τά ἰδιώματα . 

   Ῥιζόθεν πᾶσαν ἐκτεμεῖν , τοῦ προπάτορος θέλων , ὁ Υἱός Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , φυεῖσαν παρακοήν , ἐκ τῆς γαστρός Σου ΑΓΝΗ , προσλαμβάνει ὅλον τό ἀνθρώπινον . 

   Σάρκα φορέσας προελόμενος , τῆς τοῦ Πατρός μεγάλης βουλῆς ὁ  Ἄγγελος , ἐν νηδύϊ Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ἐτελεσιοργήθη · καί Σέ Μητέρα κάτω , ἀπεγράψατο ΣΕΜΝΗ · καί φθαρεῖσαν ἐκαίνισεν τήν βροτείαν οὐσίαν · διό Σε τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Σέ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ  τήν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ γεννήσασαν , γεγονότα καθ ᾿ ἡμᾶς , δι ᾿ ἡμᾶς κηρύττομεν ΑΓΝΗ , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ πιστοί καί μακαρίζομεν .

   Σοφίαν οἶκον ἑαυτῇ , ᾡκοδόμησε θεῖον , ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , σκηνώσασα τήν ΑΓΝΗΝ γαστέρα Σου τήν Σεπτήν , ἑτοιμασθεῖσα Πνεύματι ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Στῆσον ΠΑΡΘΕΝΕ τῶν δυσμενῶν , τάς ἐπναστάσεις τάς πυκνάς , λῦσον αὐτῶν τά βουλεύματα , τῇ κληρονομίᾳ τῇ Σῆ βοήθησον · ὁρᾶς γάρ ἀπειρήκαμεν , ταῖς κακώσεσιν .

   Συντηρηθῆναι Σου τήν Πόλιν ἌΧΡΑΝΤΕ , ἀσινῆ ἐξ ᾿ ἐφόδου βαρβαρικῆς , πρέσβευε δεόμεθα · ἴδε γάρ οἷα κατ ᾿ αὐτῆς , οἱ ἀλάστορες τεκταίνουσιν . 

   Σωτηρίας ὡς λιμένα Σε πλουτήσαντες , ζάλης διασωζόμεθα · καί τήν ἐλπίδα τήν εἰς Σέ ὡς ἄγκυραν ψυχῶν κατέχοντες , κράζομεν ΑΓΝΗ · Σεέ ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Τόν σεαυτῆς δεξαμένη δημιουργόν , ὡς αὐτός ἠθέλησεν , ἐξ ᾿ ἀσπόρου Σου γαστρός , ὑπέρ νοῦν σαρκούμενον ΑΓΝΗ , τῶν κτισμάτων ἀληθῶς ἐδείχθης ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τοῦ θείου τόκου Σου ΑΓΝΗ , πᾶσα φύσεως τάξιν , ὑπερβαίνει τό θαῦμα · Θεόν γάρ ὑπερφυῶς , συνέλαβες ἐν γαστρί , καί τεκοῦσα μένεις ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ .

   Τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ἐκ ψυχῆς, ΔΕΣΠΟΙΝΑ τοῦ κόσμου ΑΓΑΘΗ , ὑμνολογοῦντας διάσωσον · Σέ γάρ προστασίαν ἀκαταμάχητον , κεκτήμεθα , τήν ὄντως ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ . 

   Φωτός οἰκητήριον , καί νυμφών θεοτερπής , τῆς ὑπέρ νοῦν σαρκώσεως , τοῦ τῶν ὅλων ΠΑΡΘΕΝΕ δημιουργοῦ · Σύ γάρ Μόνη πέφυκας , ἀξιόθεον τούτου ἐδιαίτημα .  

   Ὡράθη τοῖς ἐπί γῆς , σωματοφόρος ὁ Λόγος , διπλοῦς κατά τήν φύσιν , ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ἀντιδόσει τῆς Θεότητος , ὑποστάσει μιᾷ ἀφύρτως ἑνωθείς τῷ φυράματι , διό Σέ δοξαζομεν . 

   Ὡς ὄντως ἄφθεγκτα , καλι ἀκατάληπτε , τά τῆς Σῆς ΘΕΟΤΟΚΕ , θεοπρεποῦς , πέφυκε κυήσεως . τοῖς ἐπί γῆς καί οὐρανοῦ , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ μυστήρια .

 

..........................................ἦχος πλ.δ΄.......................................

 

  Ἁγίασμα νοητόν , καί ἄψαυστον ἱλαστήριον , Λυχνίαν χρυσοειδῆ , καί Τράπεζαν ἔμψυχον , τόν ἄρτον βαστάσασαν , τῆς ζωῆς ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , οἱ πιστοί Σέ ὀνομάζομεν . 

   Ἁγιωτέρα πέφυκας , τῶν Ἀγγέλων κυήσασα , ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΓΙΑ , τῶν Ἁγίων Ἅγιον , δι ᾿ οἶκτον γενόμενον , ὅπερ ἐσμέν ἀφύρτως βροτόν , σῶσαι τούς αὐτόν , δοξολογοῦντας , καί πρό Σε ΑΓΝΗ πιστῶς ἀνακράζοντας, Σε ὑπερυψοῦμεν ΚΟΡΗ εἰς αἰῶνας . 

   Ἀλατόμητον Ὄρος Σε , πάλαι Ἀββακούμ προεῖδεν ἐν Πνεύματι , ὁ Θεός εξ ' οὗ ἐπέφανεν καί ἡμᾶς ΠΑΡΘΕΝΕ διεσώσατο .

  Ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πᾶσαι γενεαί Σέ δοξάζουσιν ἌΧΡΑΝΤΕ , τήν Ἁγιωτέραν τῶν Ἀγγέλων σαφῶς χρηματίσασαν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , διό βοῶ · ἁγίασόν μου τήν ψυχήν μολυνθεῖσαν τοῖς πάθεσιν .

   ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΚΟΡΗ , δι ᾿ ἧς ἡμῖν ἔλαμψεν , Λόγος ὁ ἐπέκεινα πάσης , ἀρχῆς νούμενος , σῷζε τήν Πόλιν Σου , καί πᾶσαν πόλιν καί χώραν , πάσης περιστάσεως ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .  

   Ἄσωμεν τῷ Κυρίῳ τῷ ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ εὐδοκήσαντι , σαρκωθῆναι ἀσπόρως , εἰς ἡμῶν σωτηρίαν καί λύτρωσιν . 

   ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ σεσαρκωμένον τόν ἀΐδιον  καί ὑπέρθεον Λόγον , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα ὑμνοῦμεν Σε . 

   ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τό σκευος τῆς εὐωδίας , αἴτησαι , Χριστόν ὅν ἔτεκες , βασιλεῖ μέν τά τρόπαια , τῷ φιλοχρίστῳ δέ λαῷ , δοῦναι τήν ἄφεσιν , τῶν πταισμάτων , Σέ γάρ ἀπαύστως ΑΓΝΗ μεγαλύνομεν . 

   Γνώμῃ οἰκείᾳ ὁλισθαίνων , καί πράξεις ἀτόπους περικείμενος , ἐπί Σέ καταφεύγω , βοήθει μοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετανοίας τρόπους παρέχουσα , τῇ ταπεινῇ μου ψυχῇ , ἵνα δοξάζω Σε . 

    Δεδοξασμένη Θεόν ἡ κυήσασα , τῆς ἀδοξίας με τῶν παθῶν ἀπάλλαξον · καί δός μοι λογισμόν , ΠΑΡΘΕΝΕ κατανύξεως , καί λάμψον μετανοίας φωτισμόν , ΑΓΝΗ ἐν διανοίᾳ μου , ὅπως μεγαλύνω Σε τήν πάντας μεγαλύνασα . 

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ τῶν ἁπάντων, ὤφθης  ΑΓΝΗ τῶν κτισμάτων τόν δεσπόζοντα , ἀποῤῥήτως τεκοῦσα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Διά παντός ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν ἐκ Σοῦ ἱκέτευε , ἀῥῥήτῳ λόγῳ σαρκωθέντα Θεόν , πάσης περιστάσεως λυτρώσασθαι , τούς δούλους Σου . 

   Δός ἡμῖν βοήθειαν , ταῖς ὁκεσίαις Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , τάς προσβολάς , ἀποκρουομένη τῶν δεινῶν περιστάσεων .

   Ἐν γυναιξί Μόνη ΠΑΡΘΕΝΟΣ διέμεινας , καί πρό τόκου καί μετά γέννησιν · Θεός γάρ ἦν ὁ καινοτομῶν , φύσεις ὑπέρ λόγον , ἐκ Σοῦ ἀῤῥήτως σαρκούμενος , ὁ ἄνω πρό αἰώνων , καί ἐν γῆ εἰς τά τέλη , γεννηθείς τῶν αἰώνων ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Ἐνοικκήσας ΠΑΡΘΕΝῼ , σωματικῶς Κύριε , ὤφθης τοῖς ἀνθρώποις , ὡς ἔπρεπε θεαθῆναί Σε , ἥν καί ἀνέδειξας ὡς ἀληθῶς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί πιστῶν βοήθεια , μόνε φιλάνθρωπε . 

   Ἐν Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ἐλπίδα τίθημι , τῆς σωτηρίας μου , ἁμαρτιῶν ῥύπου , ὅλον με ἀπόπλυνον , καί καθαρόν ἀπέργασαι , τῷ Υἱῷ Σου ἀρίστως, εὐαρεστοῦντα καί πράττοντα , τούτου τό πανάγιον θέλημα .

   Ἐν Σταυρῷ καθορῶσα , τόν δι ᾿ ἀγαθότητα ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὑπέρ νοῦν τεχθέντα , ἐδονήθης τά σπλάγχνα καί ἔλεγες · οἴμοι θεῖον τέκνον , πῶς ὑπέρ πάντων ὀδυνᾶσαι ; προσκυνῶ σου τό εὔσπλαγχνον Κύριε . 

   Ἔντεινε καί κατευοδοῦ καί βασίλευε , Υἱέ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟς · Ἰαμαηλίτην λαόν , καθυποτάσσων τόν πολεμοῦντα ἡμᾶς · τῷ ὀρθοδόξῳ βασιλεῖ , νίκας χαριζόμενος , κατά βαρβάρων ἐχθρῶν , ταῖς πρσβείαις τῆς τεκούσης Σε Λόγε Θεοῦ , ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ  .

   Ἐν χρόνῳ τόν ἄχρονον , Ἀπειρογάμως ΑΓΝΗ γεγέννηκας · τόν πρίν ἄσαρκον Λόγον , σαρκός προσλήψει , ΠΑΡΘΕΝΕ τέτοκας , · διό Σοι μελωδοῦντες κραυαγάζομεν · Σέ ὑπερυψοῦμεν ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας . 

   Ἐξέστη ἐπί τοῦτο ὁ οὐρανός , καί τῆς γῆς κατεπλάγη τά πέρατα , ὄτι Θεός , ὤφθη τοῖς ἀνθρώποις σωματικῶς · καί ἡ γαστήρ Σου  γέγονεν , εὑρυχορωτέρα τῶν οὐρανῶν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων , ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν . 

   Ἔπαυσας Μόνη γυναικῶν , τήν ἀράν τῶν πρωτοπλάστων ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕ ,τόν ἀπερίγραπτον σαρκί τεκοῦσα περιγραφόμενον · ἐκαινοτόμησας θεσμούς φύσεως ἈΜΟΛΥΝΤΕ , τά διεστῶτα πρίν , παραδόξῳ μεσιτείᾳ Σου ἥνωσας . 

   Ἔστησας ῥύμην τοῦ θανάτου , τόν ἀθάνατον τεκοῦσα θεόν Μόνη , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , διό βοῶμεν · Εὐλογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Ἔφριξε πᾶσα ἀκοή τήν ἀπόῤῥητον Θεοῦ συγκατάβασιν , ὅπως ὁ Ὕψιστος , ἑκών κατῆλθεν μέχρι καί σώματος , Παρθενικῆς ἀπό γαστρός γενόμενος ἄνθρωπος , διό τήν ἄχραντον , ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί μεγαλύνομεν . 

   Ἔχων Σε βοήθειαν , τῶν δυσμενῶν ὁρμάς ἌΧΡΑΝΤΕ , οὐ δειλιῶ , ἔχων Σε προστάτιν , τάς  αὐτῶν τρέπω φάλαγγας .

   Ἡ Μόνη διά λόγου , ἐν σαρκί , τόν Λόγον κυήσασα , ῥῦσαι δεόμεθα , τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ , τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ἡ τόν στάχυν βλαστήσασα , τόν ζωοποιόν ἀνήροτος ἄρουρα , τόν παρέχοντα τῷ κόσμῳ ζωήν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ  σῷζε τούς ὑμνοῦντάς Σε. 

   Θεοῦ Ἀρχιστράτηγος ΠΑΡΘΕΝΕ , ἔφη , ΘΕΟΝΥΜΦΕ ,  πρός δρόμους πορεύθητι , τῆς Ἐλισάβετ σπουδῇ · καί γάρ ἔγκυον ταύτην εὑροῦσα γνώσῃ  , ὅν περ καταγγέλω Σοι τόκον τό ἄῤῥητον . 

   Ἴδε ἥν ἔφησεν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ἐν τῷ Πνεύματι ὁ μέγας Ἡσαΐας , ἐν γαστρί τόν Θεόν , συνέλαβε καί τίκτει · διό Σοί μελωδοῦμεν ·  ΚΥΡΙΑ ἡμῶν Εὐλογημένη ΑΓΝΗ .

   Ἰούδα τόν οἶκον ἐμφανῆ , ΠΑΡΘΕΝΕ πεποίηκας , ἀνατείλαντα , ἐξ ᾿ ἁγίας γαστρός Σου φανερώσασα . 

   Ἰσοδύναμον  σύνθρονον , τέτοκας  τόν Λόγον Πατρί καί Πνεύματι , ὅν ἱκέτευε σωθῆναι με , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Ἰσουργός τῷ τεκόντι , ἰσοδύνμος Λόγος καί συναΐδιος , ἐν Μήτρᾳ τῆς ΠΑΡΘΕΝΕΟΥ , Πατρός τῇ εὐδοκίᾳ , πλαστουργεῖται ὡς ἄνθρωπος · ὁ ὤν εὐλογητός , γεννηθείς ἐκ τῆς Εὐλογημένης . 

   Ἰσχυράν παράκλησιν , ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα  κεκτημένοι , κρατοῦμεν ἀποστολικῶς , σεπτῆς ὁμολογίας , ὡς Κύριον ὑμνοῦμεν , καί Σέ τήν τετοκυῖαν μεγλύνομεν . 

    Κατεύνασον τόν ἄστατον κλύδωνα τῶν παθῶν μου , ἡ Θεόν ΑΓΝΗ κυήσασα , τόν κυβερνήτην καί Κύριον . 

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ , Σέ ὁμολγοῦμεν οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν Ἀσωμάτοις χορείαις , Σέ μεγαλύνοντες . 

   Κυριοτόκε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῆς ψυχῆς μου τά τραύματα  καί τάς ὠρειλάς , τῇ συμπαθεῖ πρεσβείᾳ Σου ,ΠΑΡΘΕΝΕ ἐξἀλειψον , καί πεπτωκότα ἔγειρον , σὼσον με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τό ἄσωτον σὼσον · Σύ γάρ μου εἶ προστάτις , καί ἀντίληψις Μόνη , ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ,  εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Λέλυται ἡ κατάρα ἠ λύπη πέπαυται , τῇ κυήσει Σου ΚΟΡΗ   ΠΑΝΤΕΥΛΟΓΗΤΕ  , τῶν πιστῶν εὐφροσύνη ΠΑΝΑΜΩΜΕ .  

   Μητρικήν παῤῥησίν , τήν πρός τόν Υἱόν Σου κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , συγγενοῦς προνοίας , τῆς ἡμῶν μή παρίδῃς δεόμεθα , ὅτι Σέ καί Μόνην , Χριστιανοί , πρός τόν Δεσπότην , ἱλασμόν εὐμενῆ προβαλλόμεθα .

   ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΡΗ , ἡ τόν ἀπερίληπτον Λόγον κυήσασα , τῶν Ἀγγέλων δόξα , καί δαιμόνων τό τραῦμα ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ἐμήν καρδίαν , τραυματισθεῖσαν ἁμαρτίαις θεραπείας ἐνθέου ἀξίωσον . 

   Μυστικῶς εἶ ΘΕΟΤΟΚΕ παράδεισος , ἀγεωργήτως βλαστήσασα Χριστόν , ὑφ ᾿ οὗ τό τοῦ Σταυροῦ , ζωηφόρον ἐν γῇ , πεφυτούργηται δένδρον , διό νῦν ὑψουμένου προσκυνοῦντες  αὐτό , Σέ μεγαλύνομεν . 

   Νεκρωθέντα με βρώσει , παρακοῆς ἔσωσας , Μόνη τήν ζωήν τετοκυῖα , τήν ἐνυπόστατον ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ἀξιοχρέως διό Σε τήν ἈΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , νῦν μακαρίζομεν .

   Νενεκρωμένην δήγματι , τήν ψυχήν μου τοῦ ὄφεως , Μόνη προφανῶς , ἡ τήν ζωήν κυήσασα , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ζώωσον , καί ἐνεργεῖν εὐόδωσον , τά τοῦ δι ᾿ ἡμᾶς , ἐκ Σοῦ τεχθέντος ΠΑΝΑΜΩΜΕ , θελήματα βοῶσα · λαοί , φυλαί καί γλῶσσαι , ὑμνεῖτε τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗ Εὐλογημένην .

   Νενεκρωμένην τήν ζωήν , ἐπί Σταυροῦ θεωροῦσα , καί μή φέρουσα τῶν σπλάγχνων τόν πόνον , ἐδονεῖτο ἡ ΣΕΜΝΗ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἀνακράζουσα , οἴμοι !!! Υἱέ Μου , τί σοι δῆμος τῶν ἀνόμων πεποίηκεν .   

   Νέον ἐκύησας Παιδίον , ὅν ἐγέννησεν Πατήρ πρό τῶν αἰώνων , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , διό Σοι πάντες μελωοῦμεν · Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ, ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Νέον ἡμῖν Βρέφος ἀπεκύησας , Πατρός τόν ὀμοούσιον , φθαρεῖσαν φύσιν τῶν ἀνθρώπων , πρός τό ἀρχαῖον ΑΓΝΗ ,  κάλλος αὐτήν , πάλιν ἐπανάγοντα .

   Νέος Ἀδάμ διά τόν πρῶτον Σύ γέγονας ἐν ΠΑΡΘΕΝΟΥ διά τήν προμήτορα , ὁ Λυτρωτής πάντων καί Σωτήρ , κατά τοῦ θανάτου , ζωή ἡ ὄντως ἀθάνατος , διό Σε τήν τεκοῦσαν εἰδότες ΣΕΜΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἐπαξίως τήν ΑΓΝΗΝ μακαρίζομεν . 

   Νηστεύειν ἡμᾶς ΑΓΝΗ , πάσης κακίας ἐνίσχυσον , καί φαύλων καί πονηρῶν, ἀπέχεσθαι πράξεων , ἀεί ἐνδυνάμωσον , προστασία πάντων , τῶν ἀνθρώπων χρηματίζουσα  . 

   Νοήσαντες πόρωθεν , σεπτοί προφῆται τοῦ μυστηρίου Σου τό ἀπόῤῥητον βάθος , ποικιλοτρόπως πᾶσιν ἐτράνωσαν , τήν Σήν λοχείαν ΠΑΡΘΕΝΕ κραυγάζοντες · Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ σαρκί Θεόν κυήσσασα .

   Νοητήν Σε Λυχνίαν , καί φωταυγῆ ἔγνωμεν , ἔνδον δεξαμένη ΠΑΡΘΕΝΕ , τό πῦρ τό ἄστεκτον , θεῖον Παλάτιον , καί ὑψηλότατον Θρόνον , ἐν ᾧ ἀνεπαύσατο ὁ ὑπερούσιος . 

   Νόμου προχαράγματα , καί προφητῶν φωναί ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Σοῦ τόν φρικτόν τόκον ἀριδήλως , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἐδήλωσαν . 

   Νόμου τό σκιῶδες , ἀπεπαύθη ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Σοῦ κυησάσης , νόμου τόν δοτῆρα , χάριτι φωτίζοντα τήν οἰκουμένην · ὅν ἀεί δυσώπει , νόμῳ με ἑπόμενον , τῷ τῆς ἁμρτίας , οἰκτῖραι διά τάχους.

   Νοός μου τάς ἐκτροπάς , καί τῆς ψυχῆς τά κινήματα , τά ἐμπαθῆ καί δεινά , ΠΑΡΘΕΝΕ διόρθωσον , καί σῶσον με φύλαξον , ἐκ τῶν καθ ᾿ ἑκάστην , ἀφειδῶς ἐπεμβαινόντων μοι .  

   Νοός μου τήν στένωσιν , τῇ Σῇ πρεσβείᾳ πλάτυνον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ στενώσασα πάσας  τάς μεθοδείας τοῦ πολεμήτορος , καί δι ᾿ ὁδοῦ με στενῆς , κατευόδωσον , πρός τόν πλατυσμόν τῆς ζωῆς  βαδίζειν Μῆτερ Θεοῦ . 

   Νοσοῦσαν μου τήν ψυχήν ἁμαρτίαις , καί παντείαις τῶν ἐχθρῶν ἐπηρείαις , ἐπισκοπῇ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , σωτηριώδει Σου , τάχος ἐπίσκεψαι , καί ἴασαι ὡς ἀγαθή , ΘΕΟΤΟΚΕ ἐλπίς μου ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Νοσοῦσαν μου τήν ψυχήν , τῇ ἁμαρτίᾳ θεράπευσον , τόν ἰατρόν τῶν ψυχῶν κυήσασα ΠΑΝΑΓΝΕ , ὅν οἱ θεῖοι Μάρτυρες , καθομολογοῦντες , ἰατροί παθῶν ἐδείχθησαν . 

   Νῦν ὡς ἀρνίον ἄκακον , καθορῶσα κρεμάμενον , καί ὑπό ἀνόμων , τῷ Σταυρῷ πηγνύμενον Υἱέ Μου προάναρχε , καί ὀδυρμοῖς συγκόπτομαι , καί ταῖς Μητρικαῖς περιστατοῦμαι ὁδύναις , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ἐβόα , ἥν φωναῖς ἀσιγήτοις , ὑμνοῦμεν θεοφρόνως , εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Νυσταγμῷ ἀμελείας με , ὕπνος ἁμαρτίας ΑΓΝΗ κατέλαβε , τῇ ἀγρύπνῳ ἱκεσίᾳ Σου , διανάστησόν με πρός μετάνοιαν . 

   Ξηράνασα τά φυτά τῆς κακίας , τῇ ἐν Σοί ἀναβλαστήσει τοῦ λόγου , Μήτηρ ΑΓΝΗ , ἐκ ῥιζῶν τῆς ψυχῆς μου , τάς πονηράς ἐνθυμήσεις , ἀπόκοψον , καί φύτευσον τῶν ἀρετῶν , τά ὡραῖα ΠΑΡΘΕΝΕ βλαστήματα . 

   Ὁ διά βρώσεως τοῦ ξύλου , τῷ γένει προσγενόμενος θάνατος , διά Σταυροῦ κατήργηται σήμερον · τῆς γάρ προμήτορος , ἡ παγγενής κατάρα διαλέλυται τῷ βλαστῷ τῆς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ · ἥν πᾶσαι αἱ δυνάμεις , τῶν οὐρανῶν μεγαλύνουσιν . 

   Ὁ κατοικήσας Κύριος , τήν ἀμόλυντον Μήτραν Σου , ὄλην καθαράν καί φωταυγῆ Σέ ἔδειξεν · διό μολυλθέντα με , τοῖς ἰοβόλοις δήγμασι , καί ταῖς βλαβεραῖς , τῶν ἐναντίων ἐφόδοις , καθάρισον ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἀξίωσον ψαλλειν , λαοί φυλαί καί γλῶσσαι , ὑμνοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Ὅλην μου τήν ἔφεσιν , πρός Σε κινῶ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν με , τάχος ἀπάλλαξον .

   Ὅλος με διασῴζει , Λόγος ὁ ὑπέρθεος χρηστότητι , βουληθείς ἐκ γαστρός Σου , σαρκωθῆναι ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Ὁ Λόγος ἐν τῇ νηδύϊ Σου ἌΧΡΑΝΤΕ σωματοῦται , ἀλόγων τοῦ σώματος , παθῶν τοῦ κόσμου ρυόμενος . 

   Ὅλον με διασῴζει , Λόγος ὁ ὑπέρθεος χρηστότητι , βουληθείς ἐκ γαστρός Σου , σαρκωθῆναι ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Ὁ οὐρανούς τῷ νεύματι , καί τήν γῆν τῷ βουλήματι , Λόγος τοῦ Θεοῦ δημιουργήσας ἌΧΡΑΝΤΕ , καί πλάσας τόν ἄνθρωπον , ἐκ Σοῦ σαφῶς ἠνέσχετο , σάρκα ἑαυτῷ , οἰκοδομῆσαι τήν φύσιν , ἡμῶν ἀναχωνεύων , συντριβεῖσαν ἀπάτῃ , τοῦ ὄφεως ΠΑΡΘΕΝΕ , ὁ μόνος ἐλεήμων . 

   Ὄρος ἐμφανέστατον , Σύ ἐχρημάτισας ΠΑΝΑΓΝΕ , οὗ ἐπιβάς ὁ Κύριος , ἐφάνη · ἐφ ᾿ ὅν νῦν καταφεύγομεν .  

   Ὅτε Σε τέκνον ἀποῤῥήτως ἔτεκον , ὠδῖνας ἔφυγον · καί πῶς νυνί  ὅλη , ὀδυνῶν πεπλήρωμαι ; ὁρῶ γάρ σε κρεμάμενον , ὡς κακοῦργον ἐν ξύλῳ , τήν γῆν ἀχέτως κρεμάσαντα , ἔλεγεν ἡ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΓΝΟΣ κλαίουσα . 

 Ὁ τόπος τοῦ Κυρίου Σύ πέφηνας , ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ἐξ ᾿ οὗ ΑΓΝΗ ἐκπορεύεται , ὁ τόν κόσμον πλάνης ῥυόμενος . 

   ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ κειμήλιον , καί τῆς ἀχωρήτου φύσεως σκήνωμα , τήν ψυχήν μου φωταγώγησον , τήν ἐσκοτισμένην πολλοῖς πάθεσιν . 

   ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ ἀπό γαστρός ἐβλάστησας  ῥίζα ἀπότιστος  , τόν φυτουργόν πάντων , ἄνθρωπον γενόμενον , καί πάθη ὑπομείναντα ,  ὅν ποθοῦντες οἱ θεῖοι , πιστῶς ἐνήθλησαν Μάρτυρες , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ ἐκ νηδύος , σαρκωθείς ἐπεφάνης , εἰς σωτηρίαν ἡμῶν , διό Σου τήν Μητέρα , εἰδότες ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εὐχαρίστως κραυγάζομεν ` Εὐλογημένη ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ .

   ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ τέκνον ἐκ Μήτρας σε ἔτεκον , καί ὁρῶσα , ξὐλῳ νῦν κρεμάμενον , ἐπαπορῶ καί οὐ συνορῶ , ὕψος μυστηρίου , καί βάθος πολλῶν κριμάτων Σου , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ἐβόα , ἥν φωναῖς ἀσιγήτοις , ὡς Μητέρα Θεοῦ μακαρίζομεν . 

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον ὑμνοῦμεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · Σύ γάρ τόν Θεόν Λόγον σαρκί τῷ κόσμῳ ἐκύησας .

   Πελάγη ἁμαρτιῶν καί κύματα ἀπογνώσεως χειμάζουσί μου τόν νοῦν · σπλαγχνίσθητι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί χεῖρα μοι ἔκτεινον , καί διάσωσον με , τόν Σωτῆρα ἡ κυήσασα .

   Πύλη ἐδείχθης νοητή , ἀνατολῆς τῆς ἐξ ᾿ ὕψους , τῆς ἐν γῇ φανερωθείσης ΠΑΡΘΕΝΕ · διά Σοῦ γάρ πρός ἡμᾶς , ὁ Λόγος εἰσελήλυθεν , ἐπί τῷ σῶσαι πάντας , τῆς ἀλογίας ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ.  

   Ῥῆξον τάς πολυπλόκους τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων σειράς , ΘΕΟΝΥΜΦΕ ,τόν αἴροντα , τοῦ κόσμου , Θεόν τήν ἁμαρτίαν , ὑπέρ λόγον κυήσασα , Εὐλογημένη ΑΓΝΗ , ἀεί δεδοξασμένη . 

   Ῥυόμενος ὤφθη ἐπί τῆς γῆς , τούς πρίν αἰχμαλώτους , ἐπ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν , σαρκός ἐν προσλήψει ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὁ πρό αἰώνων γνωριζόμενος . 

   Ῥυσθείημεν τῶν δεινῶν , πταισμάτων ταῖς ἱκεσίαις Σου , ΑΓΝΗ   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ  , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τῆς θείας ἐλλάμψεως , τοῦ ἐκ Σοῦ ἀφράστως , σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ . 

   Ῥυσθέντες τῷ τόκῳ Σου , τῆς καταδίκης τοῦ πάλαι πτώματος , τήν φανεῖσαν αἰτίαν ,  ἐλευθερίας Σέ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , σύν τῷΥἱῷ Σου τῷ δόντι ἀντίλυτρον , ὑπέρ ἡμῶν ἀεί αὐτόν καί Σέτήν αἰτίαν δοξάζομεν .  

   Σέ πάντες κεκτήμεθα καταφυγήν καί τεῖχος ἡμῶν Χριστιανοί , Σέ δοξολογοῦμεν , ἀσιγήτως ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .  

   Σεσαρκωμένον Λόγον διπλῆν ἐνέργειαν φέροντα , τέτοκας ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΚΟΡΗ , μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ Ἀμίαντος . 

   Σέ τήν ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ Θεοῦ Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , Σέ τήν ὑπέρ νοῦν κυήσασα , διά λόγου , τόν ὄντως Θεόν , τήν Ὑψηλτέραν τῶν Αχράντων Δυνάμεων , ἀσιγήτοις δοξολογίαις μεγαλύνομεν . 

  Σύ εἶ ΘΕΟΤΟΚΕ , τά ὅπλα ἡμῶν καί τεῖχος , Σύ εἶ ἡ ἀντίληψις τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων , Σέ καί νῦν εἰς πρεσβείαν κινοῦμεν , ἵνα λυτρωθῶμεν τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν .  

   Συνέλαβες Λόγον τόν τοῦ Πατρός , ἄνευθεν ὠδίνων , ΠΑΝΑΓΙΑ τῶν Μητρικῶν , καί τοῦτον ἀῤῥήτως ὑπέρ λόγον , εἰς σωτηρίαν ἡμῶν ἀπεκύησας . 

   Συμπαθής ΠΑΡΘΕΝΕ , Θεόν συμπαθέστατον ἀποτεκοῦσα  συμπαθείας θείας πάντας καταξίωσον τούς μελωδοῦντας · ΑΓΝΗ Εὐλογημένη , ὐμνοῦμεν Σε εἰς πάντας τούς αἰῶνας .    

   Σωματωθέντα δι ᾿ ἡμᾶς ΠΑΝΑΜΩΜΕ  τόν πρίν Ἀσώματον , θεαρχικόν Λόγον  τοῦ Πατρός γεγέννηκας , ὡς Παρθενίας σκήνωμα , και δοχεῖον Ἁγνείας , καί τέμενος καθαρότητος , ΔΕΣΠΟΙΝΑ τοῦ κόσμου ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

   Σύ τῶν πιστῶν , καύχημα πέλεις Ἀνύμφευτε , Σύ προστάτις , Σύ καί καταφύγιον , Χριστιανῶν , τεῖχος καί λιμήν · πρός γάρ τόν Υἱόν Σου ἐντεύξεις φέρεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί σῴζεις ἐκ κινδύνων , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗΝ Σε γινώσκοντας , 

   Τάξεις Σε Ἀγγέλων καί τῶν βροτῶν , Ἀνύμφευτε Μῆτερ , εὐφημοῦσιν ἀνελλιπῶς · τόν Κτίστιν γάρ τούτων ὥσπερ βρέφος , ἐν ταῖς ἀγκάλαις Σου ἐβάστασας .

   Τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὑμνήσωμεν , τήν μετά τόκον πάλιν , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ , ὡς κυήσασαν , Χιστόν τόν Θεόν , τόν ἐκ πλάνης κόσμον λυτρωσάμενον . 

   Τῆς προμήτορος Εὔας νῦν ἀνεκαλέσω τήν ἦτταν κυήσασα , λυτρωτήν τῶν ὅλων καί Σωτῆρα καί Κύριον , ΘΕΟΜΗΤΟΡ Μόνη , ἐν γυναιξίν Εὐλογημένη , διά τοῦτο Σε πίστει δοξάζομεν .

   Τόν ἀνερμήνευτον τόκον Σου ΜΑΡΙΑ , τίς μή ὑμνήσει βροτῶν χοροστασία ; ὅτι ΠΑΡΘΕΝΕΥΕΙΣ πρό τόκου , καί ἐν τόκῳ ἀεί Εὐλογημένη . 

   Τόν προδηλωθέντα ἐν ὄρει τῷ νομοθέτῃ ἐν πυρί καί βάτῳ τόκον τόν τῆς ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , εἰς ἡμῶν τῶν πιστῶν σωτηρίαν , ὕμνοις ἀσιγήτοις μεγαλύνομεν .

   Τό πρό πάντων τῶν αἰώνων , ΚΟΡΗ ἀποκείμενον μυστήριον   μέγα , ὅπερ οὐκ ἐγνώσθη γενεαῖς προλαβούσαις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διά Σοῦ ἐφάνη , Λόγος Πατρός ὁ πρό αἰώνων , σαρκωθείς καί γενόμενος ἄνθρωπος . 

   Τοῦ Ἀδάμ ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῦ παραπεσόντοςμέν ὤφθης θυγάτηρ , τοῦ Θεοῦ δέ Μήτηρ , τοῦ ἀνακαινίσαντος μου τήν οὐσίαν , διό Σε ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Τοῦ Ἀδάμ ἡ ἀπόγονος , Μήτηρ τοῦ Θεοῦ καί Κτίστου πεπίστευται · σάρκα τοῦτον γάρ γενόμενον , ἐξ ΕΚΕΙΝΗΣ ἀφράστως ἀπεκύησεν . 

   Τούς ἀμόρφους χιτῶνας , καί τήν παλαιάν ἐξεδύσατο νέκρωσιν , ὁ Ἀδάμ ΠΑΡΘΕΝΕ , τῷ ἀχράντῳ Σου τόκῳ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · καί στολήν Ἁγίαν , ἀληθινήν μετημφιάσθη , μηδαμῶς ῥυπουμμένην παθήμασιν . 

   Υἱός ὁ Μονογενής , ὁ πρό αἰώνων ἀόρατος , ἐσχάτων ἐφ ἡμερῶν , πρωτότοκος γέγονεν , ὁρώμενος σώματι , ἐκ Σοῦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου .

   Ὑπερφυῶς συνέλαβες , ὑπέρ λόγον ἐκύησας , τόν Δημιουργόν , τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως , γενόμενον ἄνθρωπον , τόν τοῦ Πατρός ἀχώριστον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ · διό Σοί μελωδεῖ πᾶσα κτῖσις · λαοί φυλαί καί γλῶσσαι , τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ  ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Φθορᾶς σε δίχα τέτοκα ἐκ γαστρός , πρό αἰώνων Πατήρ , ὅν ἐγέννησε  , καί πῶς φθορεῖς , ἄνθρωποι σπαράττουσί σε Υἱέ , καί τήν πλευράν ὀρύττουσιν , λόγχῃ καί τάς χεῖρας , σύν τοῖς ποσίν , ἡλοῦσιν ἀπανθρώπως ; ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ἐβόα , ἥν ἐπαξίως μεγαλύνομεν .

    Φιλάγαθε ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν κεκακωμένην , ταῖς ἁμαρτίαις ψυχήν μου , ἀγάθυνον , ἡ τόν πανάγαθον Λόγον ἀποκυήσασα .

   Φιλάνθρωπον τεκοῦσα καί Λυτρωτήν , Θαυμαστή καί Φιλάγαθε ΔΕΣΠΟΙΝΑ  ἁμαρτιῶν , λύτρωσίν μοι δίδου Σαῖς προσευχαῖς , καί τήν ψυχήν μου ΠΑΝΑΓΝΕ , τήν κεκακωμένην τοῖς λογισμοῖς , ἀγάθυνον καί δεῖξον , παθῶν θανατηφόρων , λελυτρωμένην  ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Φρικτή Σου ὁ λοχεία Μήτηρ ΑΓΝΗ , οὐρανῶν γάρ ὅν τρέμει τά τάγματα , Λόγον Θεοῦ , ἄνθρωπον γενόμενον ἐπί τῆς γῆς , ὑπερφυῶς ἐκύησας , μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ὥσπερ τό πρίν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί γλῴσσῃ καί καρδίᾳ , ὁμολογοῦντες μεγαλύνομεν . 

   Φωνήν Σοι προσφωνοῦμεν τοῦ Γαβριήλ , χαῖρε γῆ ἐκλεκτή , χαῖρε Τράπεζα χρυσοειδής · χαῖρε τῶν ἀνθρώπων καταφυγή, χαῖρε Μαρτύρων κύχημα , χαῖρε , τῶν Ἀγγέλων ἡ χαρμονή , ἉΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , κραταίωμα τῶν πίστει , εἰλικρινῶς ΣΕΜΝΗ μακαριζόντων Σε .

   Φώτισον Πύλη τοῦ φωτός , τῆς καρδίας μου τά ὄμματα δέομαι , ταῖς ἀμαυρώτησι τῆς ἁμαρτίας ἀποτυφλούμενα , καί δεκτικά τῶν θεϊκῶν δεῖξον ἐπιλάμψεων , ἵνα γεραίρω Σε , ἐν φωναῖς ἀγγελικαῖς ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ . 

   Φώτισον Πύλη τοῦ φωτός , τήν καρδίαν μου κακίᾳ τυφλώττουσαν , καί μή εἰς θάνατον παραχωρήσῃς νῦν ἀφυπνῶσαι με , τόν ἀκαθάρτοις λογισμοῖς , ἀεί σκοτιζόμενον , ἵνα δοξάζω Σε εὐχαρίστως ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Φωτός ἀδύτου γέγονας , ἐνδιαίτημα ΠΑΝΑΓΝΕ · φῶς γάρ τοῖς ἐν σκότει , καί σκιᾷ γεγέννηκας , φωτίζον τά πέρατα , θεογνωσίας χάριτι · διό Σοι οἱ πιστοί , ἀκαταπαύστως μελωδοῦμεν , λαοί φυλαί καί γλῶσσαι  ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας . 

   Χαῖρε ἡ Μόνη τήν χαράν ἀνερμηνεύτως τεκοῦσα , χαῖρε ἅρμα καί νεφέλη τοῦ λόγου , χαῖρε Θρόνε τοῦ Θεοῦ , ΠΑΡΘΕΝΕ ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ · χαῖρε Ὁσίων δόξα , ΑΓΝΗ χαῖρε Μαρτύρων στεφάνωμα .

   Χαίροις παρ ᾿ ἡμῶν ἉΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ · χαῖρε ἡ χαράν κυήσασα τῷ κόσμῳ · χαῖρε ἡ μόνη ἀντίληψις , τῶν ἀνθρώπων , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ .

  Ὡράθης ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ Θεοῦ , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα έν σώματι τόν ἀγαθόν · Λόγον ἐκ καρδίας τῆς ἑαυτοῦ , ὅν ὁ Πατήρ ἠρεύξατο , πάντων τῶν αἰώνων ὡς ἀγαθός , ὅν νῦν καί τῶν σωμάτων , ἐπέκεινα νοοῦμεν , εἰ καί τό σῶμα , περιβέβληται . 

   Ὡς ἔντιμον καί ὑπέρτατον Θρόνον , ὑπάρχουσα τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , ὑμνήσωμεν πιστοί , τήν Ἁγίαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ὡς καθαράν , τῶν γενεῶν ἐξελέξατο ΘΕΟΤΟΚΕ , Σέ τήν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ , ὁ πλαστουργός , πάντων καί θεός , καί τήν Σήν γαστέρα παλάτιον ἀπειργάσατο , ἀμόλυντον ὁ μόνος , Βασιλεύς τῶν αἰώνων , καί ἐκ Σοῦ τοῖς ἀνθρώποις ἐπέφανε . 

   Ὡς πάντων προστασίαν χριστιανῶν , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὡς συμπαθής , λύτρωσαι κινδύνων καί πειρασμῶν , τούς θλιβομένους δούλους Σου  , καί ὀδυνομένους ταῖς χαλεπαῖς , πταισμάτων ἀλγηδόσι , καί πόνοις τῶν μαστίγων , ἀλγεινομένους περιποίησαι .

   Ὡς πάντων ὑπερτέρα , καί καθαρωτέρα , τόν μολυσμόν τῆς ψυχῆς μου καθάρισον , ἡ τόν Θεόν συλλαβοῦσα , τόν ὑπεράγαθον . 

   Ὡς ῥόδον κοιλάδων Σε , τοῦ βίου ΚΟΡΗ Θεός ἐκλέγεται · καί ἐν Σοί κατοικήσας , σαρκί προῆλθεν εὐωδιάζων ἡμᾶς, θεογνωσίας πνοαῖς ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἀεί  ὁμολογοῦντας Σε . 

   Ὡς τόν Κτίστην κυήσασα , πάντων ποιημάτων ὤφθης Βασίλισσα , διά τοῦτο Σε δοξάζομεν , ΘΕΟΤΟΚΕ Μόνη ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Ἐξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

 

   Εἰ καί ἠττᾶται ΠΑΝΑΓΝΕ , λογική πᾶσα κτίσις , πρός ἐγκωμίων ἔπαινον , Σοῦ Θεόν τῆς τεκούσης , καί γάρ σαφῶς ὑπερτέρα , πάσης φύσεως πέλεις ·ἀλλ ᾿ οὖν τό κατά δύναμιν , οὐκ ἀπόβλητον πάντως , ὅθεν καμοῦ , δέχου τόν βραχύτατον ὕμνον , ὥσπερ ὁ Σός Υἱός ἐδέξατο , τά λεπτά πρίν τῆς χήρας .  

   Ζήσας αἰσχρῶς ἀπώλεσα , τῆς ψυχῆς τό ὡραῖον , καί ὡμοιώθην κτήνεσιν , ἀνοήτοις ὁ τάλας , ἅ οὐκ ἑξόν ποιεῖν πράττων · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , λαμπρύνασά με κάθαρον , τοῦ φωτός Σου ταῖς θείαις μαρμαρυγαῖς , καί ὑσσώπῳ ΚΟΡΗ τῆς μετανοίας , καί δεῖξον με τόν δοῦλον Σου , σκεῦος εὔχρηστον θεῖον . 

  Ἡ τήν ἀράν τοῦ κόσμου , τῷ θείῳ τόκῳ Σου ΣΕΜΝΗ , ἐξαφανίσασα ποίμνην , Σέ λυτανύουσι θερμῶς , ἀπό παντοίων κινδύνων , ῥῦσαι πρεσβείαις Σου ΚΟΡΗ . 

   ΜΑΡΙΑ Κυριώνυμε , πολλοῖς κυριευθέντα με , πάθεσιν νῦν ψυχοφθόροις , Σύ ἐλευθέρωσον τάχος , καί πρός δουλείαν ἕλκυσον , τήν Σήν τε καί τοῦ τόκου Σου , ἵνα ὑμνῶ Σε ἌΧΡΑΝΤΕ , χρεωστικῶς ΘΕΟΤΟΚΕ , χριστιανῶν τήν ἐλπίδα .

   Ὅνπερ αἱ ἄνω τάξεις πολλῷ σύν τρόμῳ , παρίστανται μή φέρουσαι κατοπτεῦσαι , αἴγλην τῆς ἀῤῥήτου αὐτοῦ οὐσίας , Χριστόν γαστρί ἐχώρησας , λαβόντα σάρκα ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐκ Σῶν τιμίων Αἱμάτων . 

   Παρισταμένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐν τῷ  Σταυρῷ και βλέπουσα , τόν Σόν Υἱόν ἐπί ξύλου , ταθέντα ἄπνουν ἐθρήνεις , καί Μητρικῶς ὠλόλυζες , δακρύουσα καί λέγουσα , τί τοῦτο τό παράδοξον , ὅτι ὁ Κτίστης τοῦ κόσμου , Σταυρῷ τεθεῖναι ἠνέσχου ;  

   Σέ ὁ Πατήρ ᾑρέτισεν , ὡς πολύευκτον κρῖνον , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , διά Πνεύματος θείου , πρός τήν Υἱοῦ κατοικίαν , ἀναμέσον εὑρών Σε , τῶν ἀκανθῶν ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀποστίλβουσαν κάλλει , ΠΑΡΘΕΝΙΚῼ · διό δή ΘΕΟΝΥΜΦΕ Σέ ὑμνοῦμεν , καί πόθῳ μακαρίζωμεν , οἱ διά Σοῦ σωθέντες . 

   Σέ προστασίαν ἄμαχον , καί φρουράν ΠΑΝΑΓΙΑ , καί σκέπην καί κραταίωμα , καί ἀπόρθητον εῖχος , καί ἀῤῥαγῆ σωτηρίαν , καί ὁχύρωμα θεῖον , ὁ κόσμος ἅπας κέκτηται , ἐν ἀνάγκαις ποικίλαις , ἀλλ ᾿ ὧ  Θεοῦ , τοῦ παμβασιλέως Μήτηρ καί δούλη , σῴζοις κἄμέ τόν δοῦλον Σου , ἐκ παντοίων κινδύνων . 

   Σύν ἀσωμάτοις τάξεσιν , σύν Μαρτύρων χορείαις , σύν Ἀποστόλων τάγμασι σύν προφήταις καί πᾶσι , δικαίοις ὦ ΑΓΝΗ ΘΕΟΜΗΤΟΡ !!! ἀνυμνοῦμεν Σε ΚΟΡΗ · καί γάρ Θεόν ἐγέννησας , τόν ἀῤῥήτῳ σοφίᾳ , διά Σταυροῦ καθελόντα ᾋδου τήν τυραννίδα , καί σώσαντα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἅπαν βρότειον γένος . 

 

 

   Χαῖρε ἁπάντων ἐπίλογε , τῶν λόγων ΚΟΡΗ ΣΕΜΝΗ , πάσης βίβλου τελείωσις , παλαιᾶς  καί Νέας τε , μελῳδῶν τό συμπέρασμα , στοιχείων πάντων , γραμμάτων κρύφιον , Ἄλφα Ὡμέγα , ἀρχή καί τέλος τε , μετά τόν τόκον Σου , Σύ ὑπάρχεις ΔΕΣΠΟΙΝΑ  , ὅθεν τῇ Σῆ , δυνάμει τά ἄσματα , ταῦτα τετέλεσται . 

 

   Πρόσδεξαι τοῦτον τόν πόνον μου , τόν εὐτελῆ ΑΓΑΘΗ, ὅν ὁ τάλας  Σοι προσέφερον , ἀσθενείᾳ σώματος , καί Σῷ πόθῳ κρατούμενος , τοῦ πόθου ταύτην ὑπερνικήσαντος , καί σωτηρίας με καταξίωσον , ἵνα τόν ὕστατον καί μέσον καί πρῶτον τε , ὕμνον ΑΓΝΗ , τοῦ Ἀγγέλου κράζω Σοι , χαῖρε , χαῖρε , χαῖρε ἡ Μήτηρ Θεοῦ .

 

 

Ἐν Ἱεραποστολῇ 

,βκ ΄Νοεμ. ιγ ΄               13 Νοεμ20 

Ἐπιστροφή στά θεομητορικά