ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε , Κεχαριτωμένη ΜΑΡΙΑ , ὁ Κύριος , μετά Σοῦ · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου · ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν ..
ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΜΗΤΕΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΠΑΝΑΓΙΑ ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝΤΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ CΟΙ , ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! --- ὙΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, σῶσον ἡμᾶς, τήν ἐκκλησίαν σου, τήν ποίμνην σου, τούς μοναχούς σου, τό ὄρος σου,τά ἔθνη σου, τήν νεολαίαν σου, τόν λαόν, καί χώραν ταύτην καί τόν κόσμον σου ἅπαντα. Ἀμήν ---Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, νά εἶναι :βοηθός, ὁδηγός, ἰατρός, συνεργός, ἀρωγός, ἀγωγός, φωτισμός,στηριγμός, ὁπλισμός, στολισμός,πλουτισμός, χορηγός, κάθε θεϊκῆς ἀγαθότητος στήν ζωήν σας.

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2020

ΘΕΟΤΟΚίΑ ...ἐν μηνί Δεκεμβρίῳ

 

     

                                            

 

 

                           ΜΡ                               ΘΥ                         

 

                                             

 

 

 ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα ες τάς εράς κολουθίας ν μηνί Δεκεμβρί .

 

   Κατά τού; γίους καί θεοφόρους Πατέρας τς κκλησίας μας , τούς καλς τά πάντα διαταξαμένους  , καί πως λέγει καί γία Γραφή , τι Θεός  τά πάντα λία καλς ποίησεν , καί τά πάντα ν σοφί ποίησεν , τρία πράγματα, εναι τά τελειότερα τς τελειότητος, καί δέν θα μποροσαν νά γίνουν καλύτερα :

τό μυστήριον τς σαρκώσεως το Χριστο , 

μακαριότης τς αωνιότητος , 

καί Π Α Ν Α Γ Ι Α !!!!

 

   Π Α Ν Α Γ ΙΑ !!!! 

 

προφέρεις μόνο τήν λέξη , καί γεμίζει τό στόμα σου · 

πληροται γίου Πνεύματος · 

καί σάν μυδραλιοβόλο, κπέμπει ιπές κατά το πονηρο , καί θεες στραπές, λλάμψεις ες τούς πιστούς .

 

Π Α Ν Α Γ Ι Α !!!!!!!!!!!!

 

ς μς ξεναγήσουν , ο εροί μσται καί μυηπόλοι , καί συνδαιτημόνες τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΣ χάριτος, είς τάς σκηνώματα τς ΚΥΡΙΑς τν ΑΓΓΕΛΩΝ ,  κρατντες τήν ταυτότητα τς πίστεως καί ρθοπραξίας, καί δίδοντες μν τήν πιστοποίησιν τς ελογίας , καί  ......«..κουπόνι...» τς θείας ΕΚΕΙΝΗΣ θεϊκς χορηγίας καί γαθότητος , πολαμβάνοντες το  ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΙΚΟΥ συμποσίου πνευματικς .

 

Ο κλεκτοί τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ο εροί μνογράφοι , τς ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΣ , ο κεχαριτωμένοι , πλούσιοι καί πλήρεις τς ελογίας ΕΚΕΙΝΗΣ , φθάνουν πολλάκις κ τς επορίας ες τήν πορίαν , λλά μες ,ς κυνάρια μαζεύοντες τά ψυχία κ τς πνευματικς των τραπέζης, πολαμβνομεν τό περίσσευμα τς γαπης των πρός τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί πληρούμεθα πνεύματος, τρεφόμενοι πνευματικς . 

 

   Καί ατό προσπαθον νά τονίσουν μνήσουν , κφράσουν ο εροί μας μνογράφοι , 

τά πνευματιά μας ηδόνια , 

καί σαλπιγκτές  τς πίστεώς μας , 

κηρύττοντας τά μεγαλεα το Θεο , καί τήν τιμή , καί δόξαν τς Βασιλίσσης τν ορανν , τς ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ το κόσμου , τς Π Α Ν Α Γ Α Σ . 

 

   Ο μνοι , τά τροπάρια τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,   κφράζουν  τό περίσσευμα τς γαπώσης καρδίας , πρός τήν  ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΓΑΠΗΜΕΝΗΝ καί Ελογημένη  Μητέρα το Κυρίου , τήν χωρήσασα τόν χώρητον καί βαστάσασα τόν βαστάζοντα τά πάντα, καί θρέψασα , τόν τροφέα πάσης πνος, δανείσασα  τήν σάρκα, στόν παρασχόντα τήν ζωήν κ το μή ντως , καί ες τό εναι παραγαγών ...

 

Καί οτως ταν κοινωνομε τν χράντων μυστηρίων καί λαμβάνομεν τόν Μαργαρίτην Χριστόν , κοινωνομε καί το ΧΡΑΝΤΟΥ σώματος τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, φο σαρκώθη Κύριος πό τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ . !!!! 

 

!!!! θείας ελογίας, καί κατανοήτου μυστηρίου , !!!!

ψος καί βαθος καί ερος καί πλάτος τς θείας ελογίας καί βουλς το ψίστου καί συγκαταβάσεως !!!!

τιμή ψίστη !!!! 

μά καί εθύνη φοβερά !!!!!

  

   ς τρυφήσωμεν πάλιν καί κόρος οχ σται , καί δολεσχήσωμεν , ες τόν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ κπον , μέ κηπουρούς τούς μύστας καί λάτρας ΕΚΕΙΝΗΣ ,  προσφέροντές μας νθη τινά  καί νά μείξωμεν μετά τς ταπεινς μν γάπης καί δακρύων , να προσφέρωμεν  καί επωμεν ΕΚΕΙΝ:

 ...τά Σά  κ τ Σν , Σοί προσφέρονμεν κατά πάντα καί δια πάντα ....

 

   ς περιάγωμεν τόν ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΝ τς ΚΥΡΙΑΣ λειμνα , ντρωφντες , λοψύχως  , μικρόν  τε καί βραχύ  ες τά ΘΕΟΤΟΚίΑ τά ν τας ερας κολουθίαις, το μηνός Δεκεμβρίου , μέ πολλούς πνευματικούς δοδείκτες σηματοδοτοντες καί δηλώνοντες τήν κατά σάρκα γέννησιν το Σωτρος ,  στοιχειούμενοι ς καί ν τ προτέρ ργασί το μηνός Νοεμβρίου  , χωριζόμενα , κατά χον  ν τάξει , 

ες : .....

σπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄δς ,- κανόνων ρθρου , - ξαποστειλαρίων ,  - ανων καί ποστίχων , 

δεμενοι τν μνογράφων , πως ελογήσουν τήν ...εσοδον μας ες τό πνευματικό των μενο , καί ργασία , καί ...πνευματική στοσελίδα , παρέχοντας τόν , ...κωδικόν : 

τς πίστεως καί ρθοπραξίας , ν μετνοί .

 

   Ελόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............σπερίων , ποστίχων , ανων  , ποστίχων ανων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... χος α ΄ ........................................... 

 

                         Πανεύφημοι Μάρτυρες μς 

 

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ λπίς , τν πιστν καί στήριγμα , καταφυγή καί βοήθεια , Σέ κετεύομεν · κ παντός κινδύνου τούς δούλουε Σου φύλαττε , τούς πίστει προσκυνοντας τόν τόκον Σου , ατ πρεσβεύουσα , δωρηθναι τας ψυχαε μν , τήν ερήνην καί τό μέγα λεος .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ Μωσς , τό ν Σοί Μυστήριον  προφητικος εδεν μμασι · Βάτον μή φλέγεσθαι , καί περ καιομένην · πρ γάρ τς θεότητος , τήν ΜήτρανΣου οκ ΑΓΝΗ ο κατέφλεξεν · διό ατομεν Σε , ς Μητέρα το Θεο μν , τήν ερήνην τ κόσμ Σου δώρησαι .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   ΜΑΡΙΑ τό σεπτόν το Δεσπότου Δοχεον , νάστησον μς πεπτωκότας ες βάθη, δεινς πογνώσεως , καί πταισμάτων καί θλίψεων , Σύ γάρ πέφυκας , μαρτωλν σωτηρία , καί βοήθεια , καί κραταιά προστασία , καί σώζεις τούς δούλους Σου .

   Μητέρα Σε Θεο πιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ληθς καί μετά τόκον φανεσαν , ο πόθ καταφεύγοντες πρός τήν Σήν γαθότητα · Σέ γάρ χομεν μαρτωλοί προστασίαν , Σέ κεκτήμεθα ν πειρασμος σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ .

   Τόν πάντων ποιητήν , καί Θεόν Σου καί Κτίστην , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ , διά Πνεύματος γίου , ν Μήτρ Σου χώρησας , καί φθορς δίχα τέτοκας , ν δοξάζοντες, Σέ νυμνομεν ΠΑΡΘΕΝΕ , ς Παλάτιον το Βασιλέως τς δόξης , καί κόσμου ντίλυτρον . 

   

 

..........................................χος β '...........................................

 

   Τήν πσαν λπίδα μου , ες Σέ ντίθημι , Μήτηρ το Θεο , φύλαττε μς πό τήν σκέπην Σου .

 

                                Οκος το φραθ 

 

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΑΘΗ , τάς γίας Σου χερας , πρός τόν Υόν Σου ρον , καί φιλόψυχον Πλάστην , οκτειρηθναι τούς δούλους Σου .

                   

.............................................χος γ ΄.........................................

 

   σπόρως κ θείου Πνεύματος , βουλήσει δέ Πατρός , συνείληφας Υόν τόν το Θεο , κ Πατρός μήτορα , πρό τν αώνων πάτχοντα · δι ᾿ μς δέ κ Σο πάτορα γεγονότα , σαρκί πεκύησας καί βρέφος γαλούχησας , διό μή παύση πρεσβεύειν , το λυτρωθναι κινδύνων τάς ψυχάς μν .

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θεία γέγονας σκηνή το Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , τ καθαρότητι γγέλους περάσασα · τόν πέρπάντας μέ γον γενόμενον , ερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασι , ποκάθαρον πρεσβειν Σου νθέοις νάμασιν , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα λεος .

 

                                Μεγάλη το Σταυρο Σου 

 

   Μεγάλης διά Σο εεργεσίας ΧΡΑΝΤΕ , τυχόντες σύν προφήταις , γεραίρομεν τόν τόκον Σου , τόν καί καταξιώσαντα , κ Μήτρας Σου τεχθναι , δι ᾿ κραν εσπλαγχνίαν , καί ναπλάσαντα τό γένος τν θρώπων .

                                        

..............................................χος δ ΄.......................................

 

   Τό π ᾿ αἰῶνος πόκρυφον καί γγέλοις γνωστον μυστήριον , διά Σο ΘΕΟΤΟΚΕ , τος πί γς πεφανέρωται , Θεός ν συγχύτ νώσει σαρκούμενος , καί σταυρόν κουσίως πέρ μν καταδεξάμενος , δι ᾿ ο ναστήσας τόν πρωτόπλαστον , σωσεν κ θανάτου τάς ψυχάς μν .

                                

                                 δωκας σημείωσιν    

 

   Κριτήν δικαιότατον , πεγνωκώς Σε κυήσασα , τόν σώτως βιώσαντα , δυσωπ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , κατακεκριμένον , καί πορημένον , ν τ μελλούσ φοβερ κρίσει  ΠΑΡΘΕΝΕ , μή κατακρναι με · συντάξαι δέ τος μέλλουσιν , κ δεξιν τούτου στασθαι , κλεκτος δι ᾿ λεος , καί πολλήν γαθότητα . 

   Σέ τό καθαρώτατον το Βασιλέως Παλάτιον δυσωπ Πολυΰμνητε , τόν νον μου καθάρισον τόν σπιλμένον πάσαις μαρτίαις καί καταγώγιον τερπνόν τς περθέου Τριάδος ποίησον  , πως τήν δυναστείαν Σου καί τό μέτρητον λεος , μεγαλύνω σωζόμενος χρεος οκέτης Σου .

 

                                  πεφάνης σήμερον 

 

   Προστασία μαχε τν ν νάγκαις , καί πρεσβεία τοιμος τν λπιζόντων πί Σέ , πό κινδύνων  με λύτρωσαι , καί μή παρίδς πάντων βοήθεια .

  Τήν θερμήν ντίληψιν τν ν νάγκαις  , τήν μν βοήθειαν τήν πρός Θεόν καταλλαγήν , δι ᾿ ς φθορς λυτρώθημεν , Τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ πιστοί μακαρίσωμεν .

 

                                ξ ᾿ ψίστου  κληθείς  

 

   να Σου πσι τό πλθος το λέους , καί τς γαθότητος νακαλύψς ΑΓΝΗ , τό διόριστον πέλαγος τς μαρτίας , τν κετν Σου πάσας ξαλειψον · χεις γάρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ς Μήτηρ οσα Θεο , τήν ξουσίαν τς κτίσεως καί διεξάγεις , πάντα ς θέλεις τ δυναστεί Σου · καί γάρ χάρις το Πνεύματος , το γίου σαφς κατοικοσα ν Σοί , συνεργε Σοι ν πσι , ενάως  ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .

 

                                ψωθείς ν τ Σταυρ

 

   Καταφυγή τν ν δεινος παρχόντων , καταλλαγή πρός τόν θεόν τν πταιόντων , ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ περίσωζε μς , πάσης περιστάσεως καί κακίας νθρώπων , καί φρικτς κολάσεως καί παθν τιμίας , τούς διστάκτ πίστει Σέ εί , προσκαλουμένους ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ  

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

    Πύλη βατος νν ποτίκτεται , Πολις πάμφωτος  λάμψαι προέρχεται , Μόνη ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΣ , σήμερον δι ᾿ γγέλου , τος δικαίοις δηλοται · θεν ν υφροσύν εβόων τ Κτίστ , καρπόν μν δώρησαι , τς φθαρσίας Πηγήν .

   Ταχύ δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ τάς κεσίας μν , καί ταύτας προσάγαγε , τ Σ Υἱῷ καί Θε , ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · λσον τάς περιστάσεις τν ες Σέ προστρεχόντων , σύντριψον μηχανίας , καί κατάβαλε θράσος , τν πλιζομένων θέων  ΠΑΝΑΓΝΕ , κατά τν δούλων Σου .

                                    ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

    Θεόν τόν χώρητον ν γαστρί Σου χωρήσασα , φιλανθρώπως νθρωπον χρηματίσαντα , καί τό μέτερον φύραμα κ Σο προσλαβόμενον , καί θεώσαντα σαφς , μή παρίδς με ΠΑΝΑΓΝΕ , νν θλιβόμενον , λλ ᾿ οκτείρησον τάχος καί παντοίς δυσμενείας  τε καί βλάβης , το πονηρο λευθέρωσον .

   Καί ψυχήν σύν τ σώματι , καί καρδίαν καί ννοιαν , Σοί τ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙ προσανέθηκα · τ μέν τά πρόσφορα ατησαι , το δέ τά σκιρτήματα , πονέκρωσον , τήν δέ φωταγώγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τς ννοίας δέ τάς τάκτους κινήσεις , οράτως καταπράΰνον , καί στσον , γκλημάτων τόν τάραχον .

 

...........................................χος πλ. α ΄.....................................

 

 

    ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , μεσίτευσον , Σας δεήσεσιν , καί ατησαι τας ψυχς μν , πλθος οκτιρμν , καί τόν λασμόν , τν πολλν παραπτωμάτων δεόμεθα .

   Σαλπίσωμεν ν σάλπιγγι σμάτων · προκύψασα γάρ νωθεν ΠΑΝΑΤΝΑΣΣΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΣ , τας ελογίαις καταστέφει , τούς νυμνοντας ΕΚΕΙΝΗΝ · βασιλες καί ρχοντες συντρεχέτωσαν , καί τήν Βασιλίδα κροτείτωσαν ν μνοις , Βασιλέα τέξασα , τούς θανάτ κρατουμένους πρίν  , πολσαι φιλανθρώπως εδοκήσαντα · Ποιμένες καί Διδάσκαλοι , τήν το καλο Ποιμένος , ΠΕΡΑΓΝΟΝ Μητέρα , συνελθόντες εφημήσωμεν · τήν Λυχνίαν τήν χρυσαυγ · τήν φωτοφόρον Νεφέλην · τήν τν ορανν Πλατυτέραν · τήν μψυχόν τε Κιβωτόν · τόν πυρίμορφον το Δεσπότου Θρόνον · τήν μανναδόχον χρυσέαν Στάμνον · τήν κεκλεισμένην το Δεσπότου Πύλην · τήν πάντων τν Χριστιανν τό καταφύγιον  σμασιν θεηγόροις , γκωμιάζοντες οτως επομεν · Παλάτιον το Λόγου , ξίωσον τούς ταπεινούς μς , τς ορανν βασιλείας · ουδέν γάρ δύνατον τ μεσιτεί Σου .

   Χαρε Πύλη το Θεο , χαρε ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ · χαρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ καί προστασία το κόσμου , χαρε τεχος καί καταφυγή , καί σκέπη το γένους μν .

 

                                    σιε Πάτερ 

 

   Τίνι ψυχή μου , ξομοίωσαι προκόπτουσα , ες χείρ καθ ᾿ κάστην , καί προστιθεσα εί , σος μώλωψιν , εήθως , τραύματα πλεί , ς λοσώματος γενέσθαι πληγή · μή νθυμουμένη , ς Κριτής , γγίζει  παραστήσ πολαβεν , κατά τάς πράξεις εθύνας , καίτιμωρίας ; λλ ᾿ πιστρέψασα , πρόσπεσον τ ΠΑΡΘΕΝ  κράζουσα · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΓΝΕ , μή παρίδης με τόν παροργίσαντα Θεόν τόν εσυμπάθητον  , τόν κ Σο διά σωτηρίαν , τν βροτν γεννηθέντα , δι ᾿ εσπλαγχνίαν πολλήν .

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Τό ξαίσιον θαμα τό τς συλλήψεως , καί φραστος τρόπος τς κυήσεως , ν Σοί γνώρισται ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , καταπλήττει μου τόν νον καί ξιστ τόν λογισμόν  η δόξα Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , τος πσιν φαπλουμένη , πρός σωτηρίαν τν ψυχν μν .

   Χαρε γιον ρος καί θεοβάδιστον · χαρε , μψυχε Βάτε καί κατφλεκτε · χαρε μόνη πρός Θεόν κόσμου γέφυρα , μετάγουσα θνητούς πρός τήν αώνιον ζωήν , χαρε κήρατε ΚΟΡΗ, πειράνδρως τεκοσα , τήν σωτηρίαν τν ψυχν μν .

 

............................................χος πλ. β ΄....................................

 

 

   Θεόν εκ Σο σαρκωθέντα γνωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · ατόν κέτευε , σωθναι τάς ψυχάς μν .

   ΘΕΟΤΟΚΕ Σύ ε μπελος ληθινή , βλαστήσασα τόν καρπόν τς ζως · Σέ κετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ, μετά τν ποστόλων , καί πάντων τν γίων , λεηθναι τάς ψυχάς μν .

   Οδείς προστρέχων πί Σέ κατησχυμμένος πό Σο κπορεύεται ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · λλ ᾿ ατεται τήν χάριν καί λαμβάνει το δώρημα, κατά τό συμφέρον τς ατήσεως .

   Μονογενές , μοούσιε , τ Πατρί σου καί τ Πνεύματι , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθείς , συγχύτως ς οδας ατός , ν γνεί φύλαττε τήν ποίμνην σου ν ερήν καί μονοί περιέπων ατήν .

   Τίς μή μακαρίσ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή νυμνήσει Σου τόν λόχευτον τόκον ; γάρ χρόνως κ Πατρός κλάμψας Υός Μονογενής , ατός , κ Σο τς ΑΓΝΗΣ προλθεν φράστως σαρκωθείς · φύσει θεός πάρχων καί φύσει γενόμενος νθρωπος δι  ᾿ μς · οκ ες δυάδα προσώπων τεμνόμενος , λλ ᾿ ν δυάδι φύσεων , συγχύτως γνωριζόμενος, ατόν κεέτευε ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ, λεηθναι τάς ψυχάς μν .

 

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   γκάλας τάς χράντους Σου , ν ας Θεόν βάστασας  ΠΑΝΑΓΙΑ , φαπλώσασα νυνί , σκέπασον πό πάσης ργς μς βιαίας , λπίς το κόσμου ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ .

   Ζηλώσας ντίδικος , τήν Ποίμνη Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καθ ᾿ κάστην κζητε   πονηρός , κατάβρωμα ποισαι · λλά Σύ ΘΕΟΤΟΚΕ , τς τούτου βλάβης ξελο μς .

   Τό μμα τς καρδίας μου , κτείνω πρός Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ · μή παρίδςτόν πικρόν μου στεαγμόν , ν ρ ταν κρίν , Σός Υός τόν κόσμον , γενο μοι σκέπη καί βοήθεια .

 

............................................χος πλ. δ ΄....................................

 

   νύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν Θεόν φράστως συλλαβοσα σαρκί , Μήτηρ Θεο το ψίστου · Σν κετν παρακλήσεις δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πσι χορηγοσα καθαρισμόν τν πταισμάτων , νν τάς μν κεσίας προσδεχομένη , δυσώπει σωθναι πάντας μς .

   Δέσποινα πρόσδεξαι τάς δεήσεις τν δούλων Σου , καί λύτρωσαι μς πό πάσης ναγκης καί θλίψεως .

 

                              Ο Μάρτυρες σου Κύριε 

 

   Ο λογισμοί κάθαρτοι τά χείλη δόλια , τά ργα δέ μου εσί παμμίαρα  · τί ποιήσω ; πς παντήσω τ κριτ ; ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ καθικέτευε , τόν Υόν Σου και Πλάστην Σου καί Κύριον , πως ν μετανοί δέξηταί μου τό πενμα , ς μόνος εσπλαγχνος .

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   

   Τήν Βασίλισσαν πάντες δετε πιστοί , τήν Μητέρα το πάντων Δημιουργο , φωνας μεγαλύνωμεν , καί μνοντες βοήσωμεν · τς χαρς ατία , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τούς τιμντας Σε σζε καί σκέπε πρεσβείαις Σου · χεις γάρ ς Μήτηρ ,το Θεο παρρησίαν , λυτροσθαι κ θλίψεων καί πληρον τά ατήματα , τν πιστς κβοώντων Σοι · πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε τν πταισμάτων δοναι τήν συγχώρησιν , τος εσεβς προσκυνοσιν τόν χραντον τόκον Σου .  

   Τήν οράνιον Πύλην καί Κιβωτόν , τό πανάγιον ρος τήν φωταυγ , Νεφέλη μνήσωμεν , τήν οράνιον Κλίμακα , τόν λογικόν Παράδεισον  ,τς Εας τήν λύτρωσιν , τς οκουμένης πάσης τό μέγα Κειμήλιον · τι σωτηρί ν ΕΚΕΙΝ διεπράχθη το κόσμου καί φεσις τν πολλν γκλημάτων · διά τοτο βομεν Σοι · πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τούς προσκυνοντας ν πίστει , τόν χραντον τόκον Σου .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ν Σ γαστρί , συλλαβοσα φλέκτως Μήτηρ Θεο , τ κόσμ κύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , καί ν γκάλαις σχες τόν πάντας συνέχοντα , τόν τροφοδότην πάντων καί πλάστην τς κτίσεως · θεν δυσωπ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , υσθναι πταισμάτων μου ταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου το κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν σήν βοήθεια τότε  μοι δώρησαι · καί γάρ δύνασαι , σα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ  τήν ταπεινήν , πό βρέφους μολύνας μιαρός , καί λόγοις καί πράξεσιν μαυτόν κατερρύπωσα · καί οκ χω τί πράξω , πο καταφεύξομαι , λλ ᾿ οδέ λλην λπίδα ΚΟΡΗ , πλήν Σου πίσταμαι · φε μοι χρεος !!! διά τοτο κέτης πρός Σέ τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ , νν προστρέχω καί δέομαι , μολογν Σοι τό μαρτον , πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δοθναι μοι , ες Σέ γάρ μου πάσας , τάς λπίδας ΠΑΡΘΕΝΕ νέθηκα .

   Χαρε Θρόνε πυρίμορφε το Θεο , χαρε ΚΟΡΗ Καθέδρα Βασιλική , Κλίνη πορφυρόστρωτε , χρυσοπόρφυρε Θάλαμε , Χλαμύς λουργόχροε , τιμαλφέστατον τέμενος , στραπηφόρον ρμα Λυχνία πολύφωτος , χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ δωδεκάτειχε Πόλις , καί Πύλη χρυσήλατε καί Παστάς γλαόμορφε , γλαόχρυσε Τράπεζα θεοκόσμητον Σκήνωμα , χαρε νδοξε Νύμφη λιοστάλακτε , χαρε μόνη ψυχς μου επρέπεια . 

 

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

....................................... χος α ΄ ........................................... 

 

                         Πανεύφημοι Μάρτυρες μς 

 

   Σφαγήν Σου τήν δικον Χριστέ ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , δυρομένη βόα σοι · Τέκνον γλυκύτατον , πς δίκως θνήσκεις ; πς τ ξύλ κρέμασαι , πσαν γν κρεμάσας τοίς δασι ; μή λίπς Μόνη Με , εεργέτα πολυέλεε , τήν Μητέρα καί Δούλη σου δέομαι  .

   Τόν διον ρνα μνάς , καί μωμος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ν τ Σταυρ ς ώρακεν , εδος οκ χοντα οδέ κάλλος , ομοι !!! θρηνωδοσα λεγεν , πο σου τό κάλλος δυ γλυκύτατε ; πο επρέπεια ; πο χάρις  στράπτουσα , τς μορφς σου , Υέ Μου παμφίλτατε ; 

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   Καί Σο τς καθαρς καί ΠΑΝΑΓΝΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , διλθεν ληθς τήν καρδίαν ομφαία , Σταυρ ς ώρακας , τόν Υόν Σου ψούμενον ,  ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ , τό προσφύγιον μαρτωλν καί τό τεχος , καί κόσμου κραταίωμα .

    !!! θαύματος φρικτο !!! !!! καινο μυστηρίου !!! βόα ΑΓΝΗ καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΚΟΡΗ , ν ξύλ ς βλεψε , τανυσθέντα σε Κύριε , πς δέκαστε Κριτά πάντων καί Λόγε , ς κατάκριτος πό κριτν παρανόμων , Σταυρ κατακρίνεσαι ;

 

.............................................χος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

    μίαντος μνάς το Λόγου , κήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ν τ Σταυρ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ξ ᾿ ΑΥΤΗΣ  νωδίνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπς θρηνδοσα κραύγαζεν · ομοι !!! τέκνον Μου !!! πς πάσχεις θέλων ύσασθαι , παθν τς τιμίς τόν νθρωπον .

                                  Μεγάλη το Σταυρο 

 

   ρσα τόν κ Σο τεχθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , κρεμάμενον ν ξύλ πνουν , πικρς βόας · ποθεινότατον Μου Τέκνον , πς δυ τό τς μορφς σου κάλλος , κόν κρυβέν τ σκι το θανάτου ;                               

 

..............................................χος δ ΄.......................................

                                

                                 δωκας σημείωσιν    

 

   Νεκρούμενον βλέπουσα Χριστόν ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροντα τόν δόλιον , ς Δεσπότην κλαίουσα , μνει τόν κ σπλάγχνων ΕΚΕΙΝΗΣ προελθόντα , καί τό μακρόθυμον ατο ποθαυμάζουσα νεκραύγαζε · Τέκνον Μου ποθεινότατπον , μή πιλάθη τς δούλης σου  , μή βραδύνης Φιλάνθρωπε τό μόν καταθύμιον . 

   Σταυρούμενον βλέπουσα καί τήν πλευράν ρυττόμενον πό λόγχης ΠΑΝΑΓΝΟΣ , Χριστόν τόν Φιλάνθρωπον , κλαιε βοσα , τί τοτο Υέ Μου , ; τί σοί χάριστος λαός , νταποδίδωσιν ν πεποίηκας , καλν ατος καί σπεύδεις με τεκνσαι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι Εσπλγχνε , Σήν κούσιον Σταύρωσιν .

   

                                  πεφάνης σήμερον 

 

    ΑΓΝΗ καί σπιλος Μήτηρ σου Λόγε , Μητρικς λάλαζεν δυρομένη ν κλαυθμ , ν τ Σταυρ ς ώρακεν προσηλωθέντα σε μόνε Μκρόθυμε .

                                ξ ᾿ ψίστου  κληθείς  

 

   Μή πδύρου Μτερ καθορσα , φθόρως ν τεκες ξύλ κρεμάμενον , τόν φ ᾿ δάτων κρεμάσαντα , τήν γςν σχέτως , καί πόλου πλάτος λόγ τανύσαντα · καί γάρ ναστήσομαι , καί τά το δου βασίλεια συντρίψω σθένει , καί φανίσω τούτου τήν δύναμιν , καί τς δουλείας κλυτρώσομαι , τς ατο τούς βροτούς ς φιλεύσπλαγχνος , καί Πατρί τ δί προσαγάγω ς φιλάνθρωπος .

 

                                ψωθείς ν τ Σταυρ

 

   ν τ Σταυρ σε καθορσα Χριστέ μου , πειράνδρως σε τεκοσα βόα · σπαρασσομένη ψιν τε καί σπλάγχνα Μητρικς · ομοι !!!   παμφίλτατε !!! πς νέγκω τό πάθος ; φλέγονται τά σπλάγχνα μου , καί δεινς μοι ομφαίας , τραμα πικρόν διέδραμε σαφς · λλ ' νυμν σου τό εσπλαγχνον Κύριε .

 

                                    ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

  ν Σταυρ σε ς βλεψεν τανυσθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , πειράνδρως Κύριε , ν γεγέννηκεν αματοφύρτοις κπλύνασα δακρύοις τό πρόσωπον κέκραγεν  δυνηρς · τί τό ξένον Μυστήριον , κοσμήσας πρίν ορανόν τος φωστρσι , πς κόσμως νν μπέπαρσαι τ ξύλ μορφος πνους μακρόθυμε ; 

   ς ώρακε Κύριε , ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , ν Σταυρ κρεμάμενον ξεπλήττετο , καί μετά θρήνων σοι λεγεν · βαβαί τς πείρου σου πλαστουργέ μου νοχς !!! πς κών ς κατάκριτος , κρίσιν δικον , κατακρίν θανάτου παρά δήμου , κατακρίτου καί φρικώδη , καθυποφέρεις παθήματα ;

 

...........................................χος πλ. α ΄.....................................

 

   Καθρσα πάλαι τόν μνόν αυτς ΠΑΡΘΕΝΟΣ Μήτηρ καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΚΟΡΗ , σταυρ νυψούμενον , βόα δακρύουσα · ομοι !!! Υέ Μου , πς θνήσκεις Θεός φύσει ν θάνατος ; 

 

                                    σιε Πάτερ 

 

   τε τόν βότρυν , φυτεύτως ν ς μπελος βλάστησας , κατεδες ξύλ κρεμάμενον , νυττόμενον τε λόγχ θείαν πλευράν · τί τοτο λεγες  Υέ καί Θεέ ; πς νόσους πάσας καί πάθη θεραπεύων , πάθος φίστασαι , παθής κατά φύσιν πάρχων τήν θεϊκήν ; τί σοι χάριστος λαός τ εεργέτ τατα πέδωκεν , ντ ᾿ εεργετημάτων ; ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , λλά τος τούτου πάθεσι  τν παθν με λευθερσαι , κδυσώπει παύστως  , πως δοξάζω σε . 

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Τ Σταυρ το Υο Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τν εδλων πλάνη πσα κατήργηται , καί τν δαιμόων  σχύς καταπεπάτηται , διά τοτο ο πιστοί , κατά χρέος Σε εί , μνομεν και ελογομεν , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως μολογοντες Σέ μεγαλύνομεν .

 

                                    Χαίροις σκητικν 

 

   Πάθος σου τό σεπτόν ΣΕΜΝΗ , καί Πανυπέραγνός σου Μήτηρ μακρόθυμε , παντάναξ ωρακυα ,  δακρυῤῥοοσα πικρς , καί τά στήθη τύπτουσα έκρύγαζεν · ησο μου γλυκύτατε , προσφθεγμά Μοι σωτήριον , φς παντός το κόσμου , θεε  λιε δυτε ,  πς ν ξύλ σε σταυρικ νν κρεμάμενον οα κακοργον βλέπουσα καί λόγχ τήν χραντον , φε μοι!!!πλευράν τετρωμένον , καθυπομείν καί ζήσομαι , Υέ καί Θεέ Μου , ε μή λάμψει μοι τό φς σουτς ναστάσεως .

 

............................................χος πλ. β ΄....................................

 

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   ν ξύλ προσπαγέντα σς Χριστέ σέ κυήσασα , καθορσα τήν καρδίαν γοερς , τέτρωτο βοσα · νάστα !!! Υέ Μου , πως μνήσω σου τήν γερσιν .

   ν ξύλ τήν ζωήν μν , ρσα ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κρεμαμένην , Μητρικς δύρετο βοσα · Υέ Μου καί Θεέ Μου , σσον τούς πίστει νυμνοντας σε .

   Σταυρούμενος σάλευσας  , τήν γν πσαν Μακρόθυμε , τν πιστν δέ  πεστήριξας ψυχάς · διό καί νυμνομεν , καί πόθ προσκυνομεν , τήν καταληπτόν σου δύναμιν .

   Λαόν τόν νομώτατον , δίκως καθηλοντα σε , πί ξύλου ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί ΑΓΝΗ , καί Μήτηρ σου ρσα , ς Συμεών προέφη , τά σπλάγχνα Στερ διετέτρωτο .

 

............................................χος πλ. δ ΄....................................

  

                                Ο Μάρτυρές σου Κύριε .

 

   Ο φέρω τέκνον βλέπειν σε τόν τήν γρήγορσιν πσι διδόντα , ξύλ πνώσαντα πως τος πάλαι κ παραβάσεως καρπ πν λεθρί φυπνώσασι , θείαν καί σωτήριον γρήγορσιν παράσχης · ΠΑΡΘΕΝΟΣ λεγεν θρηνωδοσα , ν μεγαλύνωμεν .

                                   

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   ν τ πάθει στσα το Σο Υο , τ Σταυρ πλησιάζουσα Μητρικς , δακρύων προσχύσεσιν λουομένη κραύγαζες · ομοι !!! θεε Λόγε , !!! πς φέρεις απίσματα , μπτυσμούς καί μάστιγας , Σταυρόν καί τόν θάνατον  ; μως πέρ γένους σωτηρίας νθρώπων , κών τατα φίστασθαι , οτω Στερ Φιλάνθρωπε , ΘΕΟΤΟΚΟΣ βόα Σοι · νπερ προβαλλόμενοι , σοί ες πρεσβείαν Δέσποτα ατούμεθα , να πλουσίως παράσχης μν τά λέη σου .

   Σταυρικόν καθορσα Πάθος ΣΕΜΝΗ , το Υο καί Θεο Σου σπλάγχνα πικρς , σπαράττουσα κραζες , λολύζουσα ΠΑΝΑΓΝΕ , πς κών τάθης καί θάνατον Δέσποτα , σαρκικόν δέξω · φρικτόν ντως κουσμα !!! θεν νυμν σου τό πόῤῥητον Λόγε , καί φραστον βούλημα τι σσαι λήλυθας τό πλανώμενον πλάσμα σου · νάστηθι λλ ᾿ μως Υέ , καί χαρς τήν καρδίαν πλήρωσον , εφροσύνης τά πάντα , πληρώσας τ πάθει σου .

   Σέ τόν πάντων Δεσπότην καί Λυτρωτήν , μνάς θεωροσα ν τ Σταυρ , δίκως κρεμάμενον , θρηνωδοσα βόα Σοι , ομοι !!! Υέ πς πάσχεις ; καί φέρεις μακρόθυμε παρά τν γνωμόνων  νείδη καί θάνατον  σσαι τν νθρώπων , πεπτωκ υαν τήν φύσιν , καί ύσασθαι κακώσεως καί πταισμάτων συμπτώσεως · διά τοτο κράζω Σοι · νάστηθι ταχύ κ νεκρν , ς πέσχου Λόγε πρό το Πάθους Σου , καί περιστάσεως πάσης τήν ποίμνην Σου λύτρωσαι .

  

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

 

.........................................χος α ΄........................................... 

 

   

   γιάσματος Σκηνή δεδειγμήνη ΜΑΡΙΑΜ , μιανθεσαν δονας , τήν θλίαν μου ψυχήν , γίασον καί θείας δόξης μέτοχον ποίησον .

   γίασμα φθης νοητόν , το πάντας γιάζοντος , καί καθαρόν ΠΑΝΑΜΩΜΕ σκήνωμα , κ Σο γάρ φθη Θεός σαρκούμενος , καί διπλος τας φύσεσι  , κόσμ γνωριζόμενος , ν μι ποστάσει ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   γίων γγέλων ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , περέχουσα φθης κυήσασα , βουλς μεγάλης γγελον μμανουήλ , βροτούς πουρανίους , ατο τ καταβάσει , ργασόμενον ΚΟΡΗ , δι 'εσπλαγνίαω διήγητον .

   μνάς τόν ποιμένα προλθε τεκεν · ετρεπίζου τό γιον Σπήλαιον , Ποιμένες πισπεύσατε , Ποιμένα καί μνόν τεχθέντα θεωρσαι , ο μάγοι μετά δώρων , ετρεπίσθητε τοτον ς Βασιλέα προσκυνσαι σαρκί .

   σπόρως Λόγον συνείληφας , τόν να τς τριάδος ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί τοτον σαρκί γεγέννηκας , μείνασα μετ΄τόκον  σπερ τό πρίν , τοτον ς Υόν Σου , καί Θεόν πέρ μν εί κέτευε .

   στήρ μηνύει μάγοις τόν Κύριον , Σπηλαί νν τεχθναι ρχόμενον , πό Μητρός ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΑΠΕΙΡΑΝΔΡΟΥ , ο προεορτάζομεν , τήν νσαρκον γέννησιν .

   Βρέφος νέον φέρων σε ναρχε Λόγε , περαν δέ λως νδρός οκ γνων , ΠΑΡΘΕΝΟΣ λεγεν ποροσα τινα ν γ νομάσω σου Πατέρα , οκ επίσταμαι · διό μετά πάντων ναμέλπω σοι · ελογείτω κτίσις πσα τόν Κύριον , καί περυψούτ ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Βροτν σωτηρία , καί πάντων λπίς προφθάνουσα τάχος καί σζουσα , οκτείρησον , καί νν μς , βομεν Σοι ΑΓΝΗ , τούς Σέ προσκαλουμένους  εί ν περιστάσει , προστασίαν γάρ μες μετά θεόν , λλην οκ χομεν .

   Διέσωσται πσα κτίσις τ τόκ Σου , καί φλε  Κύριος θρνον καί δυρμόν , καί πν δάκρυον κ προσώπου ΑΓΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ν Σοί , καί μες τάς φειλάς ποδιδομεν .

   κ πάντων δεχομένη τάς δεήσεις , ΘΕΟΤΟΚΕ πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , λυτρωθναι τς κολάσεως τούς τιμντας Σε κυρίως καί κραυγάζοντας · Ελογημένη Σύ ν γυναιξί ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   ξέστησαν ρσαι γγέλων στρατιαί , νθρωπον γενόμενον τόν πάντων ποιητήν · ς τεχθήσεται ν Σπηλαί πό Μητρός ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί ν φάτν νήπιον καθάπερ φθήσεται .

   ξέστησαν ρσαι γγέλων στρατιαί , πς θεώρητος μορφ τ καθ ᾿ μς κ Σο ράθη ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , ν κδυσώπει σωτηρίας ξισαι , πάντας τούς πιστς Σε δοξάζοντας . 

   στη μέχρι Σο ΠΑΡΘΕΝΕ θάνατος , ζωήν γάρ Χριστόν κυοφόρησας , τόν δωρούμενον , καθαρς  ες ατόν τούς πιστεύοντας , τήν θάνατο καί θείαν πολύτρωσιν , τοτον ΠΑΝΑΓΙΑ ατησαι , λυτρωθναι πταισμάτων τούς δούλους Σου .

    γιωτέρα , τν γγέλων καί πάσης τς κτίσεως , βουλς μεγάλης τς Πατρώας , νν τόν γγελον τίκτει , σαρκί πάντων ες νάπλασιν , μελωδούντων απαύστως ατ , γιος ε Κύριε . 

    ΠΑΡΘΕΝΟΣ το τεκεν παραγίνεται σαρκί , ν Σπηλαί Βηθλεέμ τόν χώρητον παντί , ν γγελοι μετά Ποιμένων δοξολογοσιν .

   δού καθώς προεπεν Προφήτης , ν γαστρί συνέλαβεν πειρόγαμος  θεόν καί τεκεν σαφς πείγεται ν Σπηλαί Βηθλεέμ πάντες ψάλλομεν , τν Πατέρων Θεός εύλογητός ε  

   εζεκιήλ Σε Πύλην βλέπει κεκλησμένην ΠΑΡΘΕΝΕ · δι ᾿ ς διώδευσεν ησος σκηνώσας ν Μήτρ Σου , καί σάρκα κ τν Σν Αμάτων φορέσας συγχύτως .   

 να Θεός τος νω συνάψειε , τούς λισθήσαντας παραβάσεως ες μέγα βάραθρον , τήν Σήν γαστέρα κησεν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ καί σάρξ χρημάτισε . 

   να θεώση τό νθρώπινον Θεός γένετο νθρωπος , κ Σο ΠΑΡΘΕΝΕ τς ΑΓΝΗΣ πέρ λόγον καί ννοιαν · διά τοτο Σε συμφώνως , ο πιστοί μακαρίζομεν .

   Καθαρωτάτην Σε μόνην ερών  ΠΑΝΑΜΩΜΕ Λόγος καθαρώτατος Θεο , Σο κ γαστρός ποτεχθείς πιστούς καθαίρει , μολυσμο ΘΕΟΝΥΜΦΕ , προσγενομένου μν ξ ᾿ κρασίας παθν .

   Κηρύγματα τν προφητν πέρας εληφεν · ν γάρ προεφήτευσαν ξειν ν συντελεί τν χρόνων , πέστη πεφάνη , ΑΓΝΗΣ κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ  σωματούμενος , ατόν διανοί καθαρ ποδεξώμεθα .

   Κλίνας ορανούς ν Μήτρ Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστός βουληθείς , λος σκήνωσεν ο γάρ φερε τν δίων χειρν τό πλαστούργημα , καθορν πό το πλάνου τυραννούμενον , λθε δέ ν δούλου σχήματι , τό νθρώπινον γένος λυτρώσηται .

   Λυτρωθέντες τ τόκ Σου , ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ  τς πρίν κατάρας , ελογίας πειλήφαμεν καί ζωήν καί λύτρωσιν , ο Σέ ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ δοξάζοντες .

   Μετά τόκον ληθς , ς πρό τόκου ΜΑΡΙΑΜ , τ δυνάμει το κ Σο , σαρκωθέντος ησο , διέμεινας , ΠΑΡΘΕΝΟΣ · ντως θαμα  παράδοξον .

   Μόνην γυναιγί Σε , τήν ραίαν τ κάλλει εράμενος , σωματοφόρος κ γαστρός Σου  προελήλυθε ΚΟΡΗ , Χριστός θείαις ραιότησι καταφαιδρύνας τό γένος μν  · θεν Σε γεραίρομεν .

   Μόνην Σε πασν , κ γενεν ξελέξατο , περούσιος Θεός , καί οσιώθη καθ ᾿ μς γενόμενος νθρωπος , πλαστουργός τς νθρωπίνης πάρξεως , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Μυστήριον ξένον , ρ καί παράδοξον · ορανόν τό σπήλαιον · Θρόνον Χερουβικόν τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ · τήν Φάτνην χωρίον , ν νεκλίθ χώρητος , Χριστός Θεός , ν νυμνοντες μεγαλύνομεν .

   Νέμοις ΘΕΟΤΟΚΕ , σωτηρίας λπίδα τος δούλοις Σου , καί ν νάγκαις καί κινδύνοις , ταχυδρόμοις πρεσβείαις , φρουρεν , βοηθεν παράστηθι , Σύ γάρ τό κλέος μν τν πιστν , πέλεις ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   Νέον πεκύησας Υόν , τόν πρό αώνων Πατρί συννοούμενον , φύσεως καινίσασα , νόμους ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΧΡΑΝΤΕ , ν τ πέρ φύσιν σεπτ καί θεί γεννήσει Σου .

   Νέον πί γς παιδίον γνωρίζεται , ν σύν Πατρί εί καί Πνεματι , σπαργανοται δέ , τήν γν σπαργανώσς μίχλ σαφς , καί ν φάτν τν λόγων νακέκληται , τούτου νν πάντες πιστοί προεορτάσωμεν , γεγηθότες τήν σπορον γέννησιν .

   Νν πολύτρωσις μν ν φάτν νακλίνεται , καί σπαργανοται σπερ νήπιον , καί Μάγοι νατολν , Βασιλες φίκαντο , τοτον ς Θεόν καί Βασιλέα , τεχθέντα πί τς γς , βλέψαι καί λατρεσαι  , σύν δώροις πιστς . 

   Νν προσδοκία , τν θνν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ προέρχεται , καί Βηθλεέμ τήν κεκλεισμένην , πανοίγει προσφόρως , δέμ Λόγον σωματούμενον , είσδεδεγμένη καί Φάτν σαρκί πανακλινόμενον .

   Ξενίζει πσαν ννοιαν τό θαμα Σου ΑΓΝΗ · τίκτεις γάρ τόν Θεόν μετά σώματος  καί τόν τροφέα τρέφεις γάλακτι , περαν νδρός μή γνοσα , ατός ς εδεν μόνος .

   Ο Μάγοι σκοπούμενοι στρον Περσόθεν , ατ φεπόμενοι ταχυδρόμως σπεύδουσιν , ερεν τόν νακτα , ν ν τ σπηλαί σαρκικς τεκεν ΠΑΡΘΕΝΟΣ μολε .

   Ο Μάγοι τ στέρι πόμενοι , σύν δώροις περσικος παραγίνονται , νακτα προσκυνσαι , τεχθησόμενον ΠΑΡΘΕΝ Μητρί .

    πλήρης κενοται , σαρκί δι ᾿ μς , καί ρχήν προάναρχος δέχεται · πτωχεύει δέ πλούσιος καί Λόγος ν Θεο , ν φάτν τν λόγων προσκλίνεται . ς Βρέφος τήν νάπλασιν πάντων , τν π ᾿ αἰῶνος ργαζόμενος . 

   ρους κατασκίου ησο ΠΑΡΘΕΝΟΥ σε σαρκούμενον , ββακούμ προεθεάσατο , τά ρη τά πονηρά , καί βουνούς συντρίβοντα , καί φανισμ παραδιδόντα , πάρσεις το πονηρο , καί τά τν δαιμόνων ψώματα .

   Ο φλέξας τήν Μήτραν Σου ο σαλεύσας ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ σήμαντρα , σαρκωθείς Λογος , κ Σο προελήλυθε , παρέχων μν  φθαρσίαν καί ζωήν , ΚΟΡΗ τος μέλπουσιν · σαρκί κυήσασα ΘΕΟΤΟΚΕ ελογημένη Σύ ε .

   Πράγματος ξενοπρεπος Βάτος τύπον προεικόνισεν  ΧΡΑΝΤΕ ΚΟΡΗ , καιομένη φλεκτος πάλαι ρει ν τ Σιν τό μυστήριον το τόκου Σου προγράφουσα · τό πρ γάρ ν Σοί τό τς θεότητος , νοικσαν , λώβητον Σε τήρησεν , διό Σε μνομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Πτωχός πλούσιος γίνεται , πτωχίζων τούς κακί πλουτίζοντας · βροτός Θεός γνωρίζεται , ΚΟΡΗΣ ΠΕΙΡΟΓΑΜΟΥ δίχα τροπς · πάντες ν ανέσει μεγαλύνομςεν ατόν , τι δεδόξασται .

   άβδον δυνάμεως βλάστησας , τόν Χριστόν ν στερεώμεθα · Σέ γάρ τύπου αρών , άβδος ποτέ βλαστήσασα γεώργητε ΑΓΝΗ , Περιστερά ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   άβδος κ τς ίζης εσσαί , βλάστησας νθήσασα , τόν φυτουργόν πάσης τς κτίσεως , μαράναντα τά φυτά τς κάρπου γνώσεως , πίστην δέ μν ληθεστάτην , φυτεύσαντα εσεβς , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   ητν νθέων κούσωμεν , βοώντων το Χριστο τήν ανάδειξιν · δού γάρ , Σπηλαί τίκτεται , ΚΟΡΗς ξ ΠΕΙΡΆΝΔΡΟΥ , ο τόν φρικτόν τόκον προμηνύειε , στρολόγοις στήρ πιφαινόμενος .

   υσθναι ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , παθν πικρατείας τούς δούλους Σου , τόν Σόν κτενς κέτευε Κύριον καί Δεσπότην , ν κ τν Σν , ΠΑΝΑΓΝΕ Αμάτων , σωμάτωσας μν προσωμιλήσαντα .

   Στάμνον  Σε τό μάννα κεκτημένην τς θεότητος γνωμεν ΚΟΡΗ , Κιβωτόν καί Τράπεζαν , καί Λυχνίαν καί Θρόνον Θεο  καί Παλάτιον καί Γέφυραν μεάγουσαν , πρός θείν ζωήν τούς ναμέλποντας ,  Ελογημένη Σύ ε ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΡΘΕΝΕ .

   Στάμνον χρυσν , παναγίαν Τράπεζαν , το θείου ρτου τς Ζως , νομάζομεν Σε ΑΓΝΗ , Τόπον γιάσματος , Θρόνον ψηλότατον , ν Χριστός νεπαύσατο , ανετός τν πατέρων , Θεός καί περένδοξος . 

   Σύ ντως πέκεινα βροτν , γγέλων τε πέρτιμος , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΚΟΡΗ πέφηνας · τόν πάντων γάρ ποιητήν  , ν γαστρί συνείληφας , σάρκα λικήν μφιεσμένον , τεκοσα δίχα σπορς · !!! καινοπρεπος θεωρήματος .

   Τήν Ζωοδόχον Πηγήν τήν ένναον , τήν Φωτοφόρον Λυχνίαν τήν πάγχρυσον , τόν Ναόν τόν μψυχον τήν Σκηνήν τήν χραντον  το ορανο καί τς γς τήν Πλατυτέραν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ν μνοις τιμήσωμεν .

   Τή Φωτοφόρον Νεφέλην , ν πάντων Δεσπότης , ς ετός ξ οραο , πί πόκον κατλθεν , καί σαρκώθη δι ᾿ μς γενόμενος νθρωπος , ναρχος , μεγαλύνομεν πάντες , ς Μητέρα το Θεο μν ΑΓΝΗ .

   Τόν ν Πατρός μέν μήτορα πέλλοντα , δίχα πατρός ΠΑΡΘΕΝΟΣ πέιγεται το τεκεν ς νήπιον , οπερ τήν γενέθλιον μέραν , πάντες εξώμεθα προθύμως ξιωθναι δεν , γνος μμασιν .

   Τύπον τς ΑΓΝΗΣ Λοχείας Σου , πυρπολουμένη Βάτος δειξεν φλεκτος · καί νν καθ ᾿ μν , τν πειρασμν γριαίνουσαν κατασβέσαι ατομεν τήν κάμινον , να Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , καταπαύστως μεγαλύνωμεν .

   Υόν Μήτηρ νανδρος γγίζει το τεκεν , καί Μάγοι πορεύονται , κ χώρας τν Περσν , ατόν προσκυνσαι ς Θεόν το παντός , ε καί βροτωθέντα , ρσιν ν σπηλαί .

   μν Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Ελογημένη , Θεόν περύμνητον , ν σαρκί κυήσασαν , τόν μεγαλύναντα  τούς θλοφόρους , καί τόν χθρόν καταπαλαίσαντας .

   περνικ ο μόνον βρότειον λλά καί νον πάντα γγελικόν , συγκαταβάσεως τς Σς  Χριστέ βάθος τό πειρον · Θεός γάρ ν σάρκα δούλου ρχ νν το νδύσασθαι .

   πέρφωτε το λίου Νεφέλη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πέλασον τς ψυχς μου τά νέφη πρεσβείαις Σου , καί τόν νον μου φώτισον , τ μελεί σκοτισθέντα , πως μν Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   ψηλοτέρα φθης ορανν  κυήσασα , πάντων τόν Δεσπότην καί Θεόν , ν κτενς καθικετεύουσα , μή παύσ ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΧΡΑΝΤΕ , σσαι τούς πίστει θερμ δοξολογοντας Σε .

   Φέγγος στραπς το τόου Σου , πωσθεσα φύσις μν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , εδε καί νυκτός εξ ᾿ γνωσίας λελύτρωται , καί παθν τς σκοτώδους συγχύσεως · διό Σε ς ατίαν τς μν σωτηρίας σέβομεν .

   Φθαρεσαν τήν μν κ παραβάσεως οσίαν νεκαίνισας , τόν καινίζοντα τά πάντα , θεϊκ μόν βουλήματι κυήσασα , ν γυναιξίν Ελογημένη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   Φεσαι μν τν μνούντων σου Κύριε τήν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ νέκφρστον γέννησιν , πειρσμν υόμενος , καί παθν καί θλίψεων , τας κεσίαις ΕΚΕΙΝΗΣ τούς σούς κέτας ς εεργέτης καί μόνος φιλάνθρωπος .

   Φορέσας με κ τς  ΠΑΡΘΕΝΟΥ προέρχεται , καί Σπηλαί τίκτεται , Λόγος το Πατρός συγχύτως · χόρευε κτσις , φωνας εχαρίστοις μεγαλύνουσα ατο τήν δι ᾿ οκτον  Παναγίαν συγκατάβασιν .

   Φρίττει νοερά στρατεύματα , τό το Πατρός ρντα θεον παύγασμα , Σο ν τας χερσίν , νερμηνεύτως κρατούμενον , καί τό Σόν κεκτημένον μοίωμα , να βροτούς θεώσ , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

   Φς τεκοσα τό θεον , τό κ Πατρός ναλάμψαν τήν σκοτισθεσαν μου ψυχήν , τας πάταις το βίου , καί γεγονυαν τν χθρν ΠΑΝΑΜΩΜΕ παίγνιον οκτείρησον , καί φωτί μετανοίας , σωτηρίου καταξίωσον ΑΓΝΗ .

   ραιώθης τέξασα Θεόν , ραον καί Δεσπότην , τόν θείαις κταφαιδρύναντα κτσι τούς βροτούς διό ναμέλπωμεν · Ελογημένη ε Σύ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , σαρκί Θεόν κυήσασα . 

   ς Θρόνος πυρίμορφος  τόν Κτίστην φέρεις , ς μψυχος Θάλαμος , καί τερπνόν Παλάτιον  τόν Βασιλέα χωρες , γενόμενον περ μες ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   ς μβρος ν Μήτρ Σου κατλθεν Χριστός , καί πσαν κατήρδευσεν τήν κτίσιν  ληθς , ξηράνας ΠΑΡΘΕΝΕ θολερούς ποταμούς εδωλομανίας μόνος εεργέτης .

   φθης κ ΠΑΡΘΕΝΙΚΩΝ Χριστέ Αμάτων σωματούμενος ἀῤῥήτ λόγ , καί ς βρέφος τέλειον , ν Σπηλαί περβολ εσπλαγχνίς ησο ποτικτόμενος , στήρ δέ σε πόῤῥωθεν μήνυσεν , στρολόγοις , διό σου τήν Μητέρα εδότες ΘΕΟΤΟΚΟΝ μνομεν ες αἰῶνας .

 

..........................................χος β ΄..........................................

 

   

   γίων γίαν Σε κατανοομεν , ς μόνην κυήσασαν Θεόν τόν ναλλοίωτον , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΜΟΛΥΝΤΕ , Μήτηρ νύμφευτε , πσι γάρ πήγασας πιστος τήν φθαρσίαν τ θεί τόκ Σου .

   γκάλαις ποχούμενος τς Τεκούσης Κύριε , τά τς Αγύπτου εδωλα δυναστεί τ Σ συνέτριψας , ξ ᾿ ς πλθος σίων νεβλάστησεν .

   θανασίας διαυγ , πιστάμεθα Πηγήν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , ς τεκοσα τόν Λόγον το θανάτου Πατρός , τόν πάντας θανάτου λυτρούμενον , τούς μνοντας Σε ΑΓΝΗ ες αἰῶνας .

   νάρχου Γεννήτορος , Υός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ μν πέφανε , τά σκοτισμένα φωτίσαι , συναγαγεν τά σκορπισμένα , διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

   πειράνδρως ΠΑΡΘΕΝΕ κύησας , καί δαιωνίζεις ΠΑΡΘΕΝΟΣ , μφαίνουσα , τς ληθος θεότητος , το Υο καί Θεο Σου τά σύμβολα .

   Γένος βροτν , σήμερον τς ναπλάσεως , μηνύματα εσδέχεται , καί εαγγέλια τά τς υοθεσίας ν τ Σ παρ ᾿ λπίδα συλλήψει ΧΡΑΝΤΕ .

   Γηγενες προεόρτιον ανεσιν , σήμερον Σοί πλέκουσι ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , καί τήν Σεπτήν Σιυ Σύλληψιν , ς χαρς εαγγέλια δέχονται .

   Δυσώπει τόν Σόν Υόν καί Κύριον , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , αχμαλώτοις λύτρωσιν , τος ξ ᾿ ναντίας περιστάσεως , πί Σοί πεποιθόσιν , ερηνικήν δωρήσασθαι .

   Δυσώπει Χριστόν , τόν Υόν Σου καί Θεόν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , τούς πεπραγμένους δεινος πταίσμασιν , καί τας πάταις το φεως Αματι Ατο τ Τιμί , ναῤῥύσασθαι ψάλλοντας · ελογημένη ε Θεόν σαρκί κυήσασα .

   αυτόν κένωσε  , τούς Πατρικούς μή κενώσας ν τ γαστρί Σου κόλπους , περούσιος Θεός , καί Σός Υός , γένετο ΣΕΜΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διό Σοι βομεν · χαρε ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ   ΑΓΝΗ .

   κ Σο ζωή νατείλασα κόσμ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούς πρίν τ θανάτ κεκρατημένους , νακαλεται πρός ζως ΐδίου μετουσίαν , τούς πίστει κράζοντας · οκ στιν μεμπτος , πλήν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   λήλυθεν πί Σοί Δεσπότης καί Κύριος , σωματωθησόμενος , καί διασώσων , ς εσπλαγχνος , λον με τόν νθρωπον · διό κραυγάζω Σοι · χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   λύθη τν βροτν πρώην στείρωσις , τν ργων λαμψάντων νν τν νθέων , παρ 'λπίδα προελθούσης Σου , κ τς γόνου καί στείρας ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   ξασθενε μου νν νος , ες τά βάθη μπεσών τς τιμίας , ς ντεθεν ποικίλλοις περιπαρναι κακος , λλά Σύ ΠΑΡΘΕΝΕ θεράπευσον , τ τς παθείας φωτί περιβαλλοσα .

   ξέλαμψεν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ Νεφέλης λιος στέρας αγάζοντας τούς σίους σου , κόσμ καί τος πάθεσιν σταυρωμένους οκτίρμον τ δυνάμει σου .

   πί κούφης Νεφέλης καθήμενος , πάλαι Αγυπτίοις , Χριστός πεδήμησεν , καί καθελών τά εδωλα , τν σίων χορούς πεσπάσατο .

   πί Σέ τήν ΑΓΝΗΝ  πέρθεος κατελθών σπερ οδεν σεσάρκωται , καί τούς βροτούς θέωσε , μελωδοντας ΠΑΡΘΕΝΕ , χαρε ΑΓΝΗ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   πί Σοί τάς λπίδας νέθηκα Μτερ ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ τς σωτηρίας μου , καί Σέ προστάτιν τίθημι , τς ζως , σφαλ τε καί καί σειστον . 

    Βάτος Σε προετύπου ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ πρότερον , καιομένη μηδαμς φλεγομένη δέ ΠΑΝΑΓΝΕ  · καί γάρ ς κείνη  , οκ φλέχθης Θεόν σωματώσασα . 

    ορανώσασα μν , τήν γεώδη τήν φθαρτήν ΑΓΝΗ οσίαν , τν Αγγέλων δόξα , καί τν σίων χαρά , μόνη τν κτισμάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ς Θεόν τεκοσα μνείσθ ες αἰῶνας .

    τόν χώρητον Θεόν ν γαστρί χωρήσασα , καί χαράν τ κόσμ κυήσασα , Σέ μνομεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Θεο με κ Σο ο πέρθεος , ΑΓΝΗ , δούλου μορφήν ποδύς · καινοτομε δέ τρίβους γνώσεως σπερ τούς νόμους τς φύσεως πλήθη Μοναστν καί σίων παγόμεος ψάλλοντα · ελογητός ε Θεός τν Πατέρων μν .

   Θεράπευσον τά τραύματα τά τς ψυχς μου , τόν νον μου σκοτιζόμενον μελεί , ΘΕΟΝΥΜΦΕ καταύγασον , να ψάλλω · οκ στιν μεμπτος ς Σύ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί οκ στιν χραντος πλήν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   δρύεται νν , πί πέτραν νοητήν βροτν φύσις , τς το Δεσπότου πιγνώσεως , καί θείας φύσεως ΧΡΑΝΤΕ , τ Σ παρ ᾿ λπίδα  Συλλήψει , καί προκηρύττουσα μέλπει νν · Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ, τόν Χριστόν σαρκί κυήσασα .

   να τήν σήν κζητήσης εκόνα συγκεχωσμένην τος πάθεσιν , Στερ τάς ορανίους λαθών Δυνάμεις , σαρκωθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ πεφάνης τος κραυγάζουσιν · τερον κτός σου , Θεόν ο γινόσκομεν .

   να φωνας ασίαις μνολογ Σε ΚΟΡΗ , παθν με ῥῦσαι τας πρεσβείαις Σου , καί κινδύνων καί θλίψεων , καί πονηρν λογισμν , κακσαι με ζητούντων .

   σωθναι πόθον μοι νθείς , φις παμπόνηρος , τ Πλαστουργ ς αχμάλωτον ρπασε · διά Σο δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , νακέκλημαι , θεωθείς ληθέστατα , Σύ γάρ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν μέ θεώσαντα γεγέννηκας .

   Κατεύνασον τόν τάραχον , τν παθν μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί τήν ζωήν κυβέρνησον  , ΠΑΝΑΓΙΑ , Χριστόν τέξασα , ν στερεώθη καρδία μου . 

   ΜΑΡΙΑΝ τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ,  μνήσωμεν ς πρόξενον σωτηρίας , φανεσαν οι θεόφρονες κβοντες · οκ στιν μωμος  ς Σύ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί οκ στιν μεμπτος πλήν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Μυστικς μυοντο τήν φραστον πάντες ο προφται Σου ΠΑΝΑΓΝΕ γέννησιν , πνευματικς τυπούμενοι καί προλέγοντες πσι τά μέλλοντα .

   Νεκρωθέντες γνώσεως φυτ , ξύλ τς ζως ΑΓΝΗ , πρός τήν ζωήν ο πιστοί νεκλήθημεν , τ κ Σο βλστήσαντι , πέρ ννοιαν , ΘΕΟΤΟΚΕ , Χριστ τ Θε , σύν παρρησί πρέσβευε , σωθναι τάς ψυχάς μν .

   Νεόν μν πεγέννησας βρέφος τόν πρό αώνων , ΚΟΡΗ γεννηθέντα Πατρός νάρχου , ν κδυσώπει ς Υόν καί Θεόν Σου , οκτειρσαι τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ΠΑΝΑΓΝΕ ψυχ καθαρ καταγγέλοντας . 

   Νομήν θεράπευσας τήν το θανάτου , σπόρως κυήσασα Ζωήν τήν νυπόστατον ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , θεν Σε γηθόμενοι , πηγήν θανασίας , κατονομάζομεν .

   Ο πεποιθότες πί Σοί , καί καυχώμενοι εί ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τήν Σήν πόθ τιμμεν Σύλληψιν , θείαν πιστς , μνοντες παύστως  Σέ τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Ορανν Πλατυτέρα Μήτρα Σου γέγονεν πείρανδρε , Θεόν χωρήσασα τόν μηδαμο χωρούμενον , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Πάθη τς μς θεράπευσον καρδίας τ συμπαθεί Σου ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τόν νον μου ερήνευσον , τήν ψυχήν μου φωταγώγησον , καί βαίνειν με εόδωσον , τρίβους πρός σωτηρίους , πως εί μεγαλύνω Σε .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , φώτισον γίασον τόν λογισμόν καί τήν ψυχήν μου δέομαι , τά νέφη σκεδάζουσα τς γνοίας μου , καί το σκότους ξαίρουσα , το τς μαρτίας , πως κατά χρέος μεγαλύνω Σε .   

   ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ μετά τόκον σφραγισμένην , κατανοοσα ΚΟΡΗ τόν φράστως τεχθέντα , Λόγον κ λαγόνων Σου , πιστς μεγάλυνας

   Προφται Σου μυστηρίου τό βάθος προήγγειλαν , τό κατανόητον · μόνη γάρ τεκες χραντε τόν περιόριστον , σεσαρκωμένον δι ᾿ οκτον διήγητον .

   εθρα πηγάζει μν , τά προεόρτια ΑΓΝΗ σήμερον , τν νοητν χαρίτων Σου περ ντλοντες δαψιλς , μνολογομεν καί πόθ δοξάζομεν .

   ύπου παντός πόπλυνον ΠΑΡΘΕΝΕ τήν μήν ψυχήν βο Σοι , καί σσον με , τόν ληθ Θεόν Σωτρα , πί γς σωματώσασα . 

   Σέ λιμένα , σωτηρίας καί τεχος κράδαντον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντες πιστοί επιστάμεθα ·Σύ γάρ τας πρεσβείαις Σου , κ κινδύνων λυτροσαι τάς ψυχάς μν .

   Σοφίαν καί δύναμιν , καί Λόγον νυπόστατον το Πατρός , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ γεγέννηκας , κ τν Σν χράντων Αμάτων τόν αυτς ναόν προσλαβοσαν , καί τούτ καθ ᾿ νωσιν , νωθεσαν διάρρηκτον .

   Σύ τόν το Πατρός χώριστον ν Μήτρ θεανδρικς πολιτευσάμενον , σπόρως συνέλαβες καί φράστως πεκύησας , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , θεν Σε σωτηρίαν πάντων μν πιστάμεθα .

   Τά τάγματα ξέστησαν τν γγέλων ΠΑΝΑΓΝΕ , καί τν νθρώπων φριξαν α καρδίαι πί τ τόκ Σου · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ πίστει σέβομεν .

   Τς ρχαίας λύτρωσιν ρς , κόσμ παρεχόμενος , Λυτρωτής κ Σο ΠΑΡΘΕΝΕ τίκτεται , νθρωπος γενόμενος , τόν σιον ναδίξας Πατάπιον , κρήνην αμάτων , πσι τος πιστος ατ προστρέχουσιν .

   Τό μέγα μυστήριον τς πέρ νον λοχείας Σου , καταπλήττει γγέλους ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , θλγει τν σίων τούς δήμους τούς ερούς εφραίνει Πατέρας νθέως μνοντας Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

   Τόν βότρυν βλάστησας ἀῤῥήτ λόγ ΠΑΡΘΕΝΕ ς μπελος τόν μόνον γεώργητον ονον ναβλύζονταπάντας εφραίνοντα , πάντας γιάζοντα βροτούς , καί πσαν μέθη δεινν ξαίροντα .

   Τόν χορηγόν τς ζως τν πάντων , τόν συνοχέα τέτοκας ἀῤῥήτ κυοφορί τόν ν γίοις δοξαζόμενον ΚΟΡΗ , καί σίοις ναπαυόμενον , ν πέρ μν κδυσώπει ΘΕΟΝΥΜΦΕ

   περτέρα τν γγέλων γένου  ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , το Πατρός γεννήσασα βουλς μεγάλης τόν γγελον , νθρωπον γενόμενον διά πολλήν εσπλαγχνίαν  τόν φιλάνθρωπον .

   περχυθεσα χάρις το Χριστο εσπλαγχνίας  , ες πάντας τούς νθρώπους δαψιλς , Σέ μεσιτείαν παρέσχετο , τν ατο δωρημάτων , τήν πρόξενον πάντων τν καλν , διά τοτο Σε πίστει , καί πόθ μακαρίζομεν .

   Φωτί με καταύγασον τ Σ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν ν σκότει συνεχόμενον , τς μαρτίας ΘΕΟΤΟΚΕ , καί δίδου ν μέρ πορεύεσθαι , θέων προσταγμάτων ΘΕΟΝΥΜΦΕ  , πως μν Σε τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ .

   Ψυχας καθαρας καί ἀῤῥυπώτοις χείλεσιν , δετε μεγαλύνωμεν τήν κηλίδωτον καί πέραγνον Μητέραν το μμανουήλ , δι ᾿ Ατς τ ξ ᾿ Ατς προσφέροντες πρεσβείαν τεχθέντι · φεσαι τν ψυχν μν Χριστέ Θεός καί σσον μς .  

   ς ρχήν εφορίας νν , τήν πρός Θεόν τήν Σύλληψιν Σου ΚΟΡΗ , νθρώπων δύσις σήμερον δέχεται .

   ς πόκος ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν μβρον τόν οράνιον ν γαστρί δεξαμένη μν κύησας , τόν τήν μβροσίαν διδόντα , τος εσεβς ατόν νυμνοσιν , καί Σέ τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ καταγγέλουσιν .

 

...........................................χος δ ΄......................................... 

 

  

   σπόρως , τ το Πατρός βουλήματι  κ θείου Πνεύματος , τόν το Θεο συνείληφας Υόν , καί σαρκί πεκύησας , τόν κ Πατρός μήτορα , καί δι ᾿ μς , κ Σο πάτορα . 

   Βεβαρυμμένος σειρας τν πολλν μου πταισμάτων , πί Σέ καταφεύγω σσον με ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τν πιστν τό κραταίωμα .

   Βουλήματι τό πν σοφς ργαζμενος , βουλόμενος ναπλάσαι τούς νθρώπους ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν Σήν γαστέρα κατώκησεν .

   Γένος νθρώπων , καινούργησας Μόνη κυήσασα , τόν τς φύσεως μν Δημιουργόν τε καί Κύριον , θεν Σε δοξάζομεν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Δαυίδ καθά Κιβωτόν ν Βηθλεέμ προφητικος μμασι , Μήτηρ Θεο βλέπει Σε , βρέφος τόν πέρθεον φέρουσαν .

   Δεόμεθα πέρ τν κετν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ ΑΛΟΧΕΥΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν κ Σο σαρκωθέντα δυσώπησον , τι Σέ καί μόνην , προστασίαν μν πιστάμεθα .

   κ Σο τς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ σήμερον , το παντός Ποιητής σωματικς γεννται καθ ᾿ μς καί σπαργάνοις ελίσσσεται , σπαργανώσας θάλασσαν , μίχλ Μτερ ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   ν φλέκτ Βάτ καί δροσοβόλ καμίν Σύ προγραφεσα Μήτηρ ΧΡΑΝΤΕ , σπόρως κύησας  σεσαρκωμένον Θεόν , ΑΓΝΗ Ελογημένη .

   ν γενεας γενεν , Μήτηρ ΠΑΡΘΕΝΟΣ φθης , Ελογημένη περ ννοιαν , τόν Λόγον κυήσασα , σεσαρκωμένον Θεόν , περφυς ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Εα μέν τ τς παρακος νοσήματι τήν κατάραν εσωκίσατο , Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τ τς κυοφορίας βλαστήματι , τ κόσμ τήν ελογίαν ξήνθησας , θεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   Ελογημένος ρχόμενος Θεός Λόγος , ν Βηθλεέμ ς εσπλαγχνος ξ ᾿ πειρογάμου ΠΑΝΑΓΝΕ κοιλίας Σου · ν νν κδυσώπησον , σσαι τούς πρός Σέ καταφεύγοντας .

    Κιβωτός το Μαρτυρίου Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διαγράφει τόν ρτον τς ντως ζως τήν δεξαμένην ΧΡΑΝΤΕ , Λόγον τ Πατρί συνάναρχον . 

    ΠΑΡΘΕΝΟΣ τεκεν Θεόν μμανουήλ ν Σπηλαί τς Βηθλεέμ , τήν δέν νοίγοντα , πάλαι κλεισθεσαν μοι , κρασί βρώσεως καί πάτ τ το φεως . 

   Θεο με , γεννηθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ Κύριος , σπαργανοαι , τήν λύσιν τν μν ποιούμενος γκλημάτων , καί χωρεται ν Σπηλαί πσιν χώρητος .

   ασαι τς ψυχς μου ΠΑΡΘΕΝΕ τά τραύματα , πισκιάσει Σου θεί , καί τόν νον μου λάμπρυνον σκοτισθέντα μελεί καί σκι χθρο πολεμήτορος .

   δού νν ξέλιπεν σαφς , κ τς φυλς ούδα ρχων γούμενος , Σύ γάρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας , ν ποκείμενον , τήν προσδοκίαν τν θνν , Χριστόν διό Σοί ψάλλομεν · Ελογημένη Σύ ε τόν Θεόν σαρκί κυήσασα .

   δού ΠΑΡΘΕΝΕ , ν τ γαστρί Σου Σύ συνέλαβες , Λόγον το Πατρός συνάναρχον καί σαρκί πεκύησας δωρούμενον πσιν νάκλησιν , τος ξ ᾿ δάμ πεσοσιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   σχύν Σε εραμένη ΠΑΡΘΕΝΕ  καί στήριγμα , θληφόρος ακίσεις καρτερώτατα , φέρει καί χαίρουσα  Σο πίσω , τ τν λων Δεσπότ προσάγεται .

   Κεκοσμημένη Δεδοξασμένη περλάμπουσα φέγγει Παρθενίας Μήτηρ Θεο , μετά σώματος γέννησας , καί σπαργάνωσας , τόν μίχλ τήν γν σπαργανώσαντα .

   Κυρίως καί ληθς Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ο πιστοί σέβομεν , Σύ γάρ Θεόν τέτοκας , σάρκα γεγονότα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Λίθος χειρότμητος ρους , ξ ᾿ λαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , κρογωνιαος τμήθη Χριστός συνάψας , τάς διεστσας φύσεις , διό παγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Μήτηρ δείχθης ληθς , το πρό αώνων κ Πατρός νατελατος , Μόνη γάρ ξιωτέρα , γεγένησαι τν σωμάτων Νον , Ελογημένη ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Νος βρότειος τήν Σήν πέρ ννοιαν σύλληψιν , ο δύναται ννοσαι ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΡΗ · Θεόν γάρ γέννησας . 

    θελήματι τά πάντα δημιουργήσας , δημιουργεται θέλων ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων , σώζων τούς εδότας Σε ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ .

     Θεός γιος πεφάνη , ν τ γγίζειν τόν καιρόν , κ Σο ΘΕΟΤΟΚΕ , γενόμενος νθρωπος , να σώσ τόν νθρωπον .

    νώτοις φρικτος Χερουβικος χούμενος , ν γκάλαις νν καθέζεται , ΚΟΡΗΣ ΑΓΝΗΣ καί σπαργανοται , καί λύει τάς σειράς τν κακν μν · καί γάλακτι ς νήπιος τρέφεται , διατρέφων πνοήν πασαν .

    περιβάλλων ορανούς ν νεφέλαις βουλήματι , σπαργανοται βουληθείς , χειρί ΠΑΡΘΕΝΟΥ ς νήπιον , χειρός φαρπάζων με το πολεμήτορος .

    πλάσας κατ ᾿ εκόνα δίαν τόν νθρωπον , διά πολλήν εσπλαγχνίαν , ναπλάττει τοτον κ Σο ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , λοκλήρως ατόν νδυσάμενος .

    πλάσας τήν φύσιν κατ ᾿ ρχάς , τήν τν νθρώπων Θεός ταύτην ποδύεται , κ τς ΧΡΑΝΤΟΥ Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , καί γίας γαστρός Σου σήμερον , ν Βηθλεέμ προφητικς φράστως  ποτικτόμενος · θεν πάντες Σέ ελογομεν ΜΑΡΙΑ ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

   ρος ρετας κατάσκιον , ξ ᾿ ο Δεσπόης δουλοπρεπς πεδήμησεν , τς δουλείας λευθερσαι , τούς νθρώπους φθης ΠΑΝΑΓΝΕ .

    σπαργανώσας ορανόν  νέφεσιν , τήν γν δέ μίχλ , Σο κ γαστρός ποτεχθείς σπαργανοται καί φάτν προσκλίνεται , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τάς σειράς μου διαλύων τν γκλημάτων .

    τάς ΰλους οσίας δημιουργήσας , σωματικς ς νθρωπος κ Σο ΘΕΟΜΗΤΟΡ σήμερον γεγέννηται  διό μελωδομεν Σοι . χαρε , Θεόν σαρκί κυήσασα .

    τόκος Σου φθορος δείχθη , Θεός κ λαγόνων Σου προλθεν σαρκοφόρος ς φθη πί γς , καί τος νθρώποις συνανεστράφη, Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες μεγαλύνομεν .

   Παθν μέ ταράττει τρικυμί , βυθός με χειμάζει πογνώσεως · σσον με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Μήτηρ καί σωθήσομαι · τόν γάρ Σωτρα Κύριον κυοφόρησας , ν φάτν τόν ς Βρέφος τεχθέντα ,  διό Σε περυψομεν ις πάντας τούς αἰῶνας .

   Παρθενί καί θλήσει λελαμπρυσμένη τ κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΚΟΡΗΣ , νατείλαντι Λόγ φθορος μεμνήστευσαι Λουκία πανεύφημε .

   ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ς καθαράν Σε καί διάφθορον , Λόγος καθαρός γάπησεν , καί κ Σο νεπλάσατο σαρκούμενος , λον τόν νθρωπον , Λουκίαν δοξάσας τος θαύμασιν .   

   Πόκον φη Δαυίδ , ς τόν ετόν δεξαμένη , τόν πουράνιον ΑΓΝΗ , νομίας χειμάρρους ξηραίνοντα , καί πιστν καταρδεύοντα , διανοίας χερσωθείασας τ μαρτί .

   Πτωχεύει πλύσιος , μέ πλουτίζων θεότητι , κακς τόν πτωχεύσαντα  τ κρασί μου · καί ναρχος δού ρχή λάμβάνει , κ ΚΟΡΗΣ τικτόμενος , νν τς ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ .

   άβδος  νεβλάστησας ίζης , το εσσαί μν τεκοσα , νθος τς θεότητος Χριστόν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ σήμερον , τόν ς Θεόν χώρητον , καί νν ς βρέφος σπαργανούμενον .

   ανίσιν ΑΓΝΗ τν οκτιρμν Σου , ψυχς μου πόπλυνον τόν ῥῦπον , καί κρουνούς μοι δακρύων ναβλύζειν , ενάως ποίησον ΚΟΡΗ , τάς τν παθν μου , ναβλύσεις ναστέλλουσα .

   ος στη τς φθορς , ΠΑΡΘΕΝΟΣ φθόρως γάρ , γεγένηκε τόν τήν φύσιν τν νθρώπων  φθαρεσαν , φθορς λευθερώσαντα .

   Σέ Μόνην τν κανθν ν μέσ εράμενος ς καθαρώτατον κρνον , καί κοιλάδων νθος ΘΕΟΜΗΤΟΡ , Νυμφίος κ τς γαστρός Σου Λόγος προέρχεται .

   Σέ πλον ἀῤῥαγές κατ᾿ χθρν προβαλλόμεθα , Σέ γκυρα καί λπίδα , τς μν σωτηρίας  ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα .

   Σέ τήν πέρ νον τε καί λόγον , ν Βηθλεέμ τόν Θεόν Λόγον , σήμερον τεκοσα ΠΑΡΘΕΝΕ καί ν σπαργάνοις τοτον ελήσασαν  ς ληθς Θεόπαιδα καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

   Σοφίας τς περσόφου γέγονας δοχεον ΠΑΝΑΓΝΕ , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ Μόνη τν πιστν σωτηρία καί μνησις  · Σύ γάρ μν γεγέννηκας τήν πάντων θείαν πολύτρωσιν .

   Τας ρμας ποκύψας τν παθν σπερ λογος , λογικός πάρχων παρεσυνεβλήθην τος κτήνεσιν · λλ ᾿ τόν Λόγον τεκοσα τόν ΐδιον μή παρίδης με διαπαντός πολλύμενον . 

   Τήν το γγέλου φωνήν σιγήτως κτίσις , προσφέρει Σοι ΠΑΡΘΕΝΕ , χαρε Μήτηρ ΧΡΑΝΤΕ , , ησο Υέ το Θεο .

   Τό ρος το Θεο Δανιήλ προεδεν , τήνΣκηνήν τήν νοητήν  τήν Πλάκαν τήν σεπτήν , τό τς δόξης γίασμα , Τράπεζαν τόν θεον ρτον , τήν χωρήσασαν σμασι  τήν ΓΙΑΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ μνήσωμεν .

   Τόν Βασιλέα Χριστόν , ν μν τεκεν ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ , καί μετά τόκον μεινεν ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ , πάντα τά ργα μνετε , καί περυψοτε , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Τό το ψίστου γιασμένον θεον σκήνωμα χαρε · διά Σο γάρ δέδοται χαρά ΘΕΟΤΟΚΕ τος κραυγάζουσιν · Ελογημένη Σύ ν γυναιξί πάρχεις ΠΑΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τν γγέλων ο δμοι , Σέ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ δοξάζουσι , καί νθρώπων τό γένος , Σέ καταπαύστως ν μνοις τιμ · Σύ γάρ τ θεί τόκ , βροτούς ορανίοις νωσας , θεν Σέ γεραίρομεν . 

   πάρχοντα τ Πατρί , καί τόν Υόν μοούσιον  καί νάρχως τ τεκόντι σαφς συννοούμενον , π ᾿ σχάτων σάρκα , γεγονότα ΠΑΡΘΕΝΕ γεγέννηκας .

   Φωνήν Σοι βομεν ΠΑΡΘΕΝΕ , περιχαρς το ρχαγγέλου , χαρε τς κατάρας λύσις , δεινν παντοίων χαρε λύτρωσις , τούς βροτούς θεώσασα , τ πέρ νον κυοφορί Σου .

   Φς μν νέτειλας Μήτρας , ξ ᾿ ΠΕΙΡΑΝΔΡΟΥ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ο τας φρυκτωρίαις νθέως , καταυγασθεσα φς χρημάτισεν , τς χαρς πώνυμος , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΗΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Χωρίον χωρητικόν γεγένησαι τς θείας φύσεως ΑΧΡΑΝΤΕ   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ  , διό Σε Λουκία ποθήσασα , παρθενικς πίσω Σου , τ Σ Υἱῷ προσενήνεκται .

   Χωρίον χωρητικόν , το χωρήτου πλαστουργο γέγονας , τοτον σαρκί χωρήσασα , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ .

   φθης Πλατττέρα ορανν , Θεόν οράνιον ποκυήσασα , τόν τά πίγεια ΠΑΝΑΓΝΕ  , ορανος πισυνάψαντα , καί τήν πίγνωσιν ατο , πσι παρέχοντα τος βοσιν · ελογομεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

 

..........................................χος πλ.α΄ ......................................

 

   

   κλάμψας κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ς λιος συνανατέλλουσαν Χριστέ ς ωσφόρος τήν νδοξον το Πρωτομάρτυρος μνήμην  , τ σ καταγλαΐζεις φαιδρότητι .

   Ζωοδότην τεκοσα Θεόν καί Κύριον , το θανάτου τήν ύμην τήν καταίσχυντον , στησας ΑΓΝΗ , ταύτην πονεκρώσασα , θεν Σέ μνομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   σαΐα χόρευε , ΠΑΡΘΕΝΟΣ σχεν ν γαστρί και τεκεν Υόν τόν μμανουήλ , Θεόν τε καί νθρωπον , νατολή νομα ατ , ν μεγαλύνοντες τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίζομεν .

   Λόγος πάλαι τό εναι παρασχόμενος , πσι θεί βουλήματι , νακαλέσασθαι βουληθείς τόν νθρωπον , ΑΓΝΗ , τ Σ κατεσκήνωσεν γαστρί , Ελογημένη Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑ τς κτίσεως , ς τόν Βασιλέατο παντός τεκοσα Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τς τν τυραννίδος λεύθερον με δεξον πρεσβείαις Σου .

   Νεύρωσον ΑΓΝΗ , τόν τς ψυχς μου τόνον , λυθέντα τος πταίσμασι καί τος παθήμασιν · πως μνήσω ΠΑΡΘΕΝΕ τόν Σόν τόκον , καί περυψ Σε τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΝ .

   Νοεραί Δυνάμεις Σε καί νθρώπων πσαι γενεαί , ς Θεόν γεννήσασαν δοξάζουσι , διαπαντός Ελογημένη ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Νος οδέ οράνιος ντως δυνήσεται Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , μνεν ξίως · τόν γάρ Κτίστην τέτοκας , τόν τας ορανίαις μνούμενον δυνάμεσιν . 

    πάλαι ξ ᾿ οδενός ποιήσας τά σύμπαντα , κ τς Σς γίας γαστρός προέρχεται , νθρωπος γενόμενος ΑΓΝΗ  διά φιλανθρωπίαν , διαφερόντως Φιλάνθρωπος , να τούς νθρώπους λυτρώσηται . 

   Παγκοσμίου γέγονε σωτηρίας , ΔΕΣΠΟΤΑ Χριστέ παρχή τόκος Σου καί Μάρτυσι θεοπρεπος μολογίς πόθεσις .

   Πύλην διόδευτον Προφήτης βλέπει Σε ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ν μόνος διώδευσεν Κύριος , διό Σοι βομεν χαρεΕΙΠΑΡΘΕΝΕ 

   Σέ τήν πέρ νον θεανδρικς τ λόγ τεκοσαν τόν Κύριον , καί Παρθενεύουσαν  πάντα τά ργα ΠΑΡΘΕΝΕ ελογομεν Σε καί περυψομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Σοί τ νατείλαντι κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ  θείας ΑΓΝΗΣ , προσήνεκται μψυχος ς Βασιλε Στέφανος νθέως μελωδν σοι , Θεός ελογητός ε .

   Σοφίας τς περσόφου γέγονας δοχεον ΠΑΝΑΓΝΕ , ΘΕΟΓΕΝΝΗΟΡ , μόνη τν πιστν σωτηρία καί μνησις · Σύ γάρ μν γεγέννηκας τήν πάντων θείαν πολύτρωσιν . 

   Σύ μέν πέρ νθρώπων κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ φορέσας Χριστέ τόν νθρωπον ς βρέφος σπαργάνωσαι · σός δέ χωννύμενος πρωτομάρτυς λίθων βολας , τόν νθρωπον ποδύεται .

   Τόν πιδημήσαντα ξ ΠΕΙΡΑΝΔΡΟΥ Μητρός Πρωτομάρτυς ν κινήτ το Πατρός θεότητι , σττα καί δόξ ν ορανος τεθέαται .

   Το βίου δι ᾿ μς Δεσπότης τό σπήλαιον πεισλθε τρόπ συγκαταβάσεως · δέ τν Μαρτύρων ρχηγός , Στέφανος τήν σπιλάδα , τήν νθρωπίνην πεξέρχεται , πόθ το Δεσπότου βαλλόμενος .

   περευλογημένη ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΝΕ , τούς ν πίστει καί πόθ οα Μητέρα Θεο Σεπτήν , μνοντας διάσωσον , τν κινδύνων λύουσα , τήν τίθασον γριότητα .

   Χρονικς πάρξεως κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ εληφεν ρχήν  σαρκί κ Πατρός χρονος Υός , διό ναιρούμενος  μιμητής Στέφανος Χριστο , νν κληρώσατο , παρχήν τς ϊδίου ζως .

   ς Θεόν γεννήσασαν καταλλήλως τε  καί προσφυς , καλομεν Σε ο πιστοί θεηγορικς ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΧΡΑΝΤΟΝ παναληθε κλήσει τόν σεπτόν τόκον Σου σέβοντες , ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   

 

..........................................χος πλ.β΄...................................... 

 

   

   γίων γιωτέρα πουρανίωνΔυνάμεων συγκρίτως πασν νεδείχθης , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ς τόν Χριστόν κυήσασα , τόν Δεσπότην τς κτίσεως .

   ληθ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , μολογομεν Σε το γγέλου τό χαρε , πίστει Σοι βοντες Μόνη τήν χαράν πί γς γάρ τέτοκας , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ εί Ελογημένη .

   Γενεν πό πασν Σε ξελέξατο , Παλάτιον μόλυντον , οκήσας Σου τήν γαστέρα ΚΟΡΗ Βασιλεύς · διό μελωδομεν Σοι ·  χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Γεννται χρονος Θεός Λόγος ν γαστρί , κ Σο ν χρόν ΧΡΑΝΤΕ , να ζωήν τήν χρονον τος ν γ , καί λξιν αώνιον , χορηγήσ καί δόξαν κήρατον .

   Γ τς προτέρας κατάρας τς ν δέμ λύτρωσιν δέξατο ν ατ το Λυτρωτο , γεννηθέντος ΧΡΑΝΤΕ κ Σο , καί καινίσαντος ατήν καί ναπλάσαντος .

   κπλήττει νον καί κοήν , τό μυστήριον ντως τς λοχείας Σου ΚΟΡΗ · Θεόν γάρ περφυς συνέλαβες ν γαστρί , καί τεκοσα μένεις ΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ .

   κ τν χράντων Σου ΑΓΝΗ , καί τιμίων Αμάτων σαρκωθείς ποῤῥήτως Λόγος το Θεο , νέδειξεν ς Θεός , τν κτισμάτων Σέ πάντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   ν δύο φύσεσιν ες , τς γίας Τριάδος ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων σαρκωθείς θεοπρεπς , προλθε τούς ξ ᾿ δάμ διασώζων  ΠΑΝΑΓΝΕ χρηστότητι .

   ν θεί Πνεύματι δηλν , τήν ξ ᾿ μν παθς σου πρόσληψιν σαΐας νεβόα Κύριε , γρηγορν τ νόμ τς χάριτος · τόν κ γένους μέν βραάμ , κ τς ούδα δέ φυλς , κατά σάρκα ΠΑΡΘΕΝΟΣ νευ σπορς , ρχεται τίκτουσα .

    ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ τεκοσα τος βροτος τόν κυβερνήτην Κύριον , τν παθν μου τόν στατον καί δεινόν κατεύνασον τάραχον , καί γαλήνην παράσχου τ καρδί μου .

    σύλληψις νευ πάθους  πρόσληψις πέρ λόγον καί φύσιν το τόκου Σου προλθε · τό γάρ προφήταις θρυλλούμενον περφυς Μυστήριον , μν πέφανε , Λόγος το Θεο πάρχων καί Κύριος .

   Θεόν νθρώποις δεν δύνατον , ν ο τολμ γγέλων τενίσαι τά τάγματα, διά Σο δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ράθη βροτος Λόγος σεσαρκωμένος , ν μεγαλύνοντες , σύν τας ορανίαις στρατιαις Σέ μεγαλύνομεν .

   δεν πασαη κτίσις ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , τά θεα μεγαλεα Σου , ν σαρκί κ Σο , το Δεσπότου πάντων καί Θεο , τεχθέντος ν πόλει Βηθλεέμ , καί σύν τος Μάγοις καί Ποιμέσι , Σέ νύμνησεν .

   δού Μητέρα Σε το Θεο πάντες ο πιστοί θεοπρεπς μολογοντες ΘΕΟΝΥΜΦΕ , λύσιν τν πταισμάτων καθικετεύομεν , παράσχου τ λα Σου Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   δού Σέ πσαι α γενεαί , μακαρίζουσι πίστει , Τήν τόν χρονον Λόγον , ν σώματι χρονικς , τεκοσα περφυς , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ πάλιν διμείνασα .

   ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , νύμφευτε Μήτηρ ΠΑΡΘΕΝΕ φθορε , Σέ μακαρίζομεν · το βραάμ γάρ κ γένους καί Δαυίδ τς φυλς , ξήνθησας , τόν Χριστόν δέ τέτοκας , προφήταις κηρυχθέντας τό πρίν .

   ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , παθν τήν σύγχυσιν , τς μς διανοίας καί πειρασμν , ζάλην διασκέδασον , τς παθείας τήν πηγήν ς τεκοσα ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Μεγαλοφώνως προκηρύττεται , προσδοκία θνν καί σωτηρία κόσμου , πέρ φύσιν τόκος Σου ΑΧΡΑΝΤΕ ΣΕΜΝΗ · ν μνε τν Πατέρων μιλος σήμερον . 

   Μή ποδύρου μου Μτερ καθορσα ν τάφ , ν ν γαστρί νευ σπορς συνέλαβες Υόν , ναστήσομαι γάρ καί δοξασθήσομαι , καί ψώσω ν δόξ παύστως ς Θεός  , τούς ν πίστει καί πόθ Σέ μαγαλύνοντας .

   Μητέρα νανδρον ΠΑΡΘΕΝΟΝ μωμον , διάφθορον ΚΟΡΗΝ ν γυναιξί  Μόνην Σέ γινώσκομεν Ελογημένη ΜΑΡΙΑΜ , τν νθρώπων βοήθεια . 

   Μήτηρ ΧΡΑΝΤΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς μνοντας Σε περίσωζε , πό πάσης νάγκης .

   Νηδύος κύησας κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ τόν Χριστόν , ΜΑΡΙΑ Μήτηρ νανδρε , ν εδον ο προφται θεοπτικς · ατο προχορεύουσιν  ο Πατέρες νυνί τά γενέθλια .

    κ μή ντων τά πάντα παραγαγών  Θεός Λόγος ΠΑΝΑΓΝΕ , ξ ᾿ σπόρου Σου γαστρός , πέρ νον σεσάρκωται · διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ο πιστοί εί δοξάζομεν .

    κ Σο ν Σπηλαί τεχθείς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , αωνίους νθρώποις σκηνάς ητρπισεν  , τος ελικρινς ΘΕΟΤΟΚΟΝ μνοσι Σε , καί περυψοσιν ες πάντας τούς αἰῶνας .

    καρπός τς κοιλίας τς Σς ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τήν το ξύλου κατάραν λομανήσασαν , πρόῤῥιζον ξήρανε  , καί νεβλάστησε , τήν τς εφροσύνης ΠΑΡΘΕΝΕ ελογίαν .

   λον κ Σο τς Τριάδος τόν να ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ θεϊκς συλλαβοσα , ξ γίου Πνεύματος , σαρκωθέντα τέτοκας μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , σπερ ς πρό το τόκου .

   ν προκατήγγειλαν πιστς προφητικαί φωναί , ησον μμανουήλ , νθρώπου ν μορφ ρχόμενον , τόν το Θεο καί Πατρός , Υόν τε καί συνάναρχον Λόγον , κ Πνεύματος γίου , ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ , τίκτει πειράνδρως , ν Βηθλεέμ τ πόλει 

    πάσης πέκεινα νοουμένης ς Θεός , καί ρωμένης κτίσεως σωματωθείς προλθε Σου κ γαστρός , τηρήσας δέ φθορον , σπερ ς πρό το τόκου ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Παστάς καί Θρόνε το Βασιλεύοντος , ρος Θεο καί Πόλις κλεκτή , καί Παράδεισε , το λίου Νεφέλη λόφωτε , φώτισον τήν ψυχήν μου νέφη διώκουσα τν νομιν μου τν πολλν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Προεδεν ρος Σε ποτέ Δανιήλ Προφήτης  ξ ᾿ ο λίθος τμήθη , ΘΕΟΤΟΚΕ  τούς βωμούς λεπτύνας καί καθελών , τν δαιμόνων ΠΑΝΑΓΝΕ  ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Προφήτης Πνεύματι προεθεάσατο ββακούμ Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , ρος Θεο , ρετας κατάσκιον , ξ ᾿ ο πέφανεν μν φωτίζων τάς ψυχάς μν .

   εθρα πήγασε νοητά , τς θανασίας κ Σο , σαρκί τεχθείς ν Σπηλαί ΑΓΝΗ , καί τήν τν νθρώπων φύσιν κατήρδευσεν , φθαρσί πλουτίσας , ατήν ς εσπλαγχνος .

   ημάτων κουσον μς δεήσεως , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ · Σύ γάρ λπίς , πάντων καί βοήθεια , τν ν ποικίλοις πειρασμος κτενς προσκαλουμένους Σε .

   ομφααι πσαι το δυσμενος ΧΡΑΝΤΕ  ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ , ντως ες τέλος ξέλιπον · Σύ γάρ τόν πάντων Θεόν κύησας τόν λόγχ καθελόντα ατο τό φρύαγμα .

   Σαρκός νθρώπων ν μοιώτητι , Σο κ γαστρός Λόγος καθωράθη τικτόμενος · καί Μαρτύρων πληθύν πεσπάσατο , Πάθη καθυπομείνας , περάγαθος , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑΝ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Σαρκός τ παχύτητι  νωθείς κ Πατρός μονογενής , ν Μήτρ Σου , ες κ δύο προλθεν δίχα φθορς , τηρήσας λώβητον τήν Σεμνήν ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ Σου ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Σέ τήν ΑΓΝΗΝ το Δεσπότου Περιστεράν τήν ΣΕΜΝΗΝ καί ΜΩΜΟΝ , καί καλήν ν γυναιξίν , ς τόν λων τέξασαν Θεόν , μακαρίζομεν πιστς , ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ . 

   Σέ τήν θάνατον Κύριε Πηγήν τήν δι ᾿ γίων άματα τν νθρώπων τ γένει παρέχουσαν  , εί μεγαλύνομεν , τι σώζεις τάς ψυχάς μν .

   Συγχαίρει πσα κτίσις τ Σ τόκ ΠΑΡΘΕΝΕ · τήν γάρ δέμ Βηθλεέμ διήνοιξεν μν , καί δού το ξύλου τς ζως παντες , πολαύοντες πίστει βομεν κτενς · τάς μν κεσίας ΔΕΣΠΟΙΝΑ πλήρωσον .

   Τήν Τιμιωτέραν τν Χερουβίμ καί νδοξωτέραν συγκρίτως τν Σεραφείμ , τήν διαφθόρως , Θεόν Λόγον τεκοσαν , τήν ντως ΘΕΟΤΟΚΟΝ , Σέ μεγαλύνομεν .

   Τόν να τς Τριάδος ν γαστρί Σου δεξαμένη ΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , νερμηνεύτως κύησας  , ς οδεν μόνος ατός .

   Τόν περίγραπτον Λόγον περιγραπτόν , γεγονότα σώματι πεκύησας ΑΓΝΗ , ν δυσώπει ύσασθαι φθρς , καί παθν παγωγς τούς Σέ δοξάζοντας .

   Τό ξένο θαμα τό ν προφήταις θρυλλούμενον , καί πατράσι πάλαι μφανς ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ ,  τεξομένην πάρεστιν , ες σωτηρίαν μν τν μελωδούντων · ΠΑΝΑΓΙΑ χαρε ΚΕΧΡΙΤΩΜΕΝΗ .

   Τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε κ ψυχς ΔΕΣΠΟΙΝΑ το κόσμου γαθή , μολογοντας διάσωσον  Σέ γάρ προστασίαν , καταμάχητον κεκτήμεθα , τήν ντως ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ .

   Υούς Θεο μς πειργάσατο , γεννηθείς σαρκί Θεός κ Σο ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , καί τό πρτον δέδωκεν ξίωμα , τος ατόν δεξαμένοις , καί ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ Σέ δοξολογοσιν κτενς , καί μεγαλύνουσιν .

   μνεν τόν τόν τρόπον τόν περθαύμαστον , τς πέρ νον καί ξένης Σου κυήσεως ΠΑΝΑΓΝΕ , πορε νθρώπων τά συστήματα , πάντα γάρ περέχει νον καί διάνοιαν , καί νοήσεις πάντων λογισμν , καί τήν τν λόγων σχύν .

   πέρ λόγον Σου σύλληψις ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Θεόν γάρ Λόγον τέτοκας , τόν υόμενον λογίας πάσης τούς βροτούς καί λόγον παρέχοντα βον · Ελογημένη ε Σύ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   ποφωνοσι προφητικαί , ήσεις ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  διά συμβόλων τόν τόκον Σου · ν νν τάς κβάσεις , μες θεώμενοι , κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ καταγγέλομεν .

   Φαεινοτάταις κτσι πσαν τήν γν , κλάμψας λιος ξ ᾿ γίας Σου γαστρός , καταυγάζει ΔΕΣΠΟΙΝΑ · δι ᾿ ν φωτισθέντες , Σέ Θεο Μητέρα σέβομεν . 

   Χειμάζει κλυδώνιον ναντίων λογισμν τήν ταπεινήν καρδίαν μου , τν πονηρν πνευμάτων πιβουλας · φιλάγαθεΔΕΣΠΟΙΝΑ , καταπράϋνον τοτο μεσιτείαις Σου .

   ραίαν κάλλει Σε περαστράπτουσαν το Υο Σου κτσιν ο τν θνν , δωρυφόροι ΧΡΑΝΤΕ  δόντες θέαμα καινόν , καί παράδοξον νύμνησαν .

   ς Σύ οδείς ποτέ κεχαρίτωται , κ γενεν  ρχαίων  ΑΓΝΗ   ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Σύ γάρ μόνη τήν πασν σύγκριτον , σχες γιωσύνην , καί καθαρότητα , θεν πεδέξω τόν Θεόν ν Σοί σαρκούμενον .

 

..........................................χος βαρύς .....................................

 

   

   Γνώμ πεσών ξεβλήθη δάμ το Παραδείσου , τοτον νακαλεται , καί πρός τήν νω τρυφήν μετηγάγετο .

   Ελογημένη Δεδοξασμένη Μτερ πείρανδρε , τήν νενεκρωμένην μαρτίαις μου ψυχήν , καί παθν κεχωσμένην , τας κρασίαις ζωοποίησον .

   Μετήγαγες πρός ελογίαν ΔΕΣΠΟΙΝΑ τήν κατάραν το δάμ , μν τεκοσα Χριστόν , πρός ν βομεν · δόξα τ δυνάμει σου Κύριε .

    ν καμίν το πυρός τούς τρες Παδας σώσας  ΠΑΡΘΕΝΕ , ατός σκηνώσας ν Μήτρ Σου , σώζει τούς βοντας Σοι Ελογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , καρπός τς κοιλίας Σου .

    λόγ πσαν τήν κτίσιν σαφς δημιουργήσας , κ Σο καθ ᾿ μς ΘΕΟΜΗΤΟΡ , νθρωπος γενόμενος , δι ᾿ οκτον φιλάνθρωπος .

    πρίν θέατος καί χώρητος φύσει , ν τ γαστρί Σου χωρηθείς θεάθη ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , διό βομεν Σοι · χαρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ θεόν σαρκί κυήσασα .

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ τν ορανν ψηλοτέρα , τόν ναρχον Λόγον σπόρως συλλαβοσα καί σεσαρκωμένον Θεόν τεκοσα τος νθρώποις , πιστοί πάντες Σε εί μεγαλύνομεν .

   Σέ τόν μήτορα τό πρίν Λόγον Θεο ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ν γαστρί συλλαβοσα , σαρκικς τέτοκεν Υόν πάτορα .

   Σύ γέγονας περφυς ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , οκητήριον ντως το πάντων Βασιλέως καί χρυσοειδής  Κιβωτός , τόν Νόμου  νομοθέτην , χουσα Χριστόν σωματούμενον .

 

..........................................χος πλ.δ΄.......................................

 

 

   Αγλ φωτιζόμενος τό μφανές , ρς νδοξε  , ρος Θεο ,τήν Ελογημένην  τό βροτν γκαλλώπισμα . 

   καταισχέτοις καθ ᾿ μν θάνατος , ρμας κέχρητο · λλά τ Σ τόκ προσεγγίσας λετο , καί προσβαλών κατήργηται , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · ζωήν γάρ ντως ΐδιον σεσωματωμένην γεγέννηκας .

    πειρογάμως τέτοκας ,  καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ διέμεινας καί τ ξέν τόκ Σου συνψας παντα , τόν χρόνιον πόλεμον καί τήν μακράν διάστασιν λύσασα , Χριστόν τόν τς ερήνης δοτρα βαστάζουσα ν κόλποις · διό Σε μνομεν καί πόθ νυμνομεν τήν μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ . 

   Δανιήλ Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , ρος προέγραψε σαφς νθεος , ο τριττοί δέ Παδες , καθορντες τήν φλόγαν δροσίζουσαν , τόν Σόν θεον τόκον μελωδικς άνευφημοσιν , ς Σωτραν καί Κτίστην καί Κύριον .

   ξέστη πί τοτο ορανός , καί τς γς κατεπλάγει τά πέρατα τι Θεός, φθη τος νθρώποις σωματικς , καί γαστήρ Σου γέγονεν ερυχωροτέρα τν ορανν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , γγέλων καί νθρώπων , ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν .

   φριξε πσα κοή , τήν πόῤῥητον Θεο συγκατάβασιν , πως ψιστος , κών κατλθεν μέχρι καί σματος, ΠΑΡΘΕΝΙΚΗς πό γαστρός γενόμενος νθρωπος, διό τήν χραντον , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ο πιστοί μεγαλύνομεν .

   χων λελαμπρυσμένον θεί αγλ , τόν νον Δανιήλ Θεομακάριστε , τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ τόν τόκον , σαφς προτεθέασαι , μυστικας εκόσι τυπούμενον · Ελογημένη Σύ ε τόν Χριστόν κυήσασα .

   Θελητήν το λέους , ν γέννησας Μτερ ΑΓΝΗ κδυσώπησον , υσθναι τν πταισμάτων ψυχς τε μολυσμάτων , τος ν πίστει κραυγάζουσιν · τν πατέρων Θεός , ελογητός ε .

   δού ΠΑΡΘΕΝΟΣ ν Μήτρ μφανς συλλαμβάνει Χριστόν τόν Θεόν · ς περ τήν προτύπωσιν λλαμφθείς τ Πνεύματι προεώρακε Δανιήλ νδοξος .

   λεων γενέσθαι μοι τόν ν πολλας παγέντα ΑΓΝΗ μαρτίαις , τόν κ Σο τεχθέντα , σιγήτως δυσώπησον .

   λεών μοι τόν Κριτήν τόν ΥόνΣου ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τας Σας λιτας γενέσθαι , ν μέρ τς κρίσεως , λυτρωτήν τε τν δεινν , Μήτηρ δυσώπησον ,Σο γάρ Μόνη , τάς τς λπίδος νατίθημι .

   λεως σο μοι  ΠΑΡΘΕΝΕ · καί πληγέντα με ομφαί μαρτίας , ν μοτώσει τς Σς θεράπευσον πρεσβείας , Ελογημένος κράζοντα , καρπός τς Σς κοιλίας .

   να  τόκον Δέσποτα , κ Παρθενεύοντος Σώματος  δείξης μν , σζεις ν καμίν παρθενεύοντα σώματα .

   όν τόν το φεως κοας , πικρς μπαρέντα τας τς Εας  κ Δαυίδ , βλαστήσασα , ΚΟΡΗ θεραπεύει , τόν Λυτρωτήν κυοφορήσασα .

   Κόσμου οσα προστάτις Μτερ ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , Σύ με κυβέρνησον καί δήγησον με ες εθεαν δόν κατεύθυνον , πρός δικαιοσύνης τρίβους , ρθάς τόν λογισμόν μου , τς ψυχς μου τάς πορείας θύνουσα . 

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μολογομεν ο διά Σο σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν σωμάτοις χορείαις Σέ μεγαλύνοντες . 

   Λίθον Σε χειρός τμηθέντα ευ Λόγε , ρους προορ  ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ,  Δανιήλ προφήτης νακραυγάζων καί νυμνν σου τήν θεότητα .

   Μακαρίζει Σε ΣΕΜΝΗ , τάξις γγέλων , μεγαλύνει Σε γηγενν φύσις · ν Σοί γάρ ερομεν χαράν , ο πίστει Σε μνοντες καί περυψοντες , ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Μή τραπείςτ θεότητι , λον ατόν Λόγος κένωσε , καί νθρώποις προσωμίλησεν , κ Σο σάρκα ΚΟΡΗ προσλαβόμενος .

   Μυσταγωγεται ΠΑΝΑΓΝΕ , Δανιήλ σοφώτατος , καί προζωγραφοσι Παδες τρες τήν Γέννησιν , τήν Σήν ο θεόφρονες , διά συμβόλν  βλέποντες , τόν κ τς γαστρός Σου προελθόντα φράστως , ν γέννησις Μτερ ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Μυσταγωγε τούς τύπους τς ποῤῥήτου σαρκώσεως  ΧΡΑΝΤΕ , τς κ Σο το ψίστου , Δανιήλ προφήτης νδοξος .

   Νεοθαλής , θανασίας Παράδεισος , καί ραος ντως ναδέδειξαι ξύλον ζως , ν Σοί φυτευθέν , θεαρχικωτάτως  κυοφοροσα καί τίκτουσα  τό πσι ποστάζον , ζωηφόρους λπίδας , τος πιστς ΘΕΟΤΟΚΟΝ φρονοσι Σε .

   Νομήν τήν το θανάτου , στησας ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν Ζωοδότην Τεκοσα καί Κύριον , ζωοποιοντα τούς πίστει Σε μεγαλύνοντας .

   Νόμοι ν Σοί , φύσεως κεκαινοτόμηνται · νομοδότην Λόγον γάρ γέννησας , πέρ ατίαν ς ληθς ΠΑΝΑΓΝΕ καί λόγον , τς λογίας υσάμενον , τό γένος τν νθρώπων , τν  μελωδούντων  πιστς, τ δυνάμει σου δόξα Φιλάνθρωπε .

   Νυμφνα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ τς πέρ λόγον Λόγου σαρκώσεως , καί Παστάδα καί Θρόνον , ρθά φρονοντες Σέ νομάζομεν  , καί γεγηθότες τ τόκ Σου ψάλλομεν · Ελογημένη ε Σύ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Ο ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΓΙΑ φρονοντες Σε , ήμασιν πόμενοι , τος Σος ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Σέ νν μακαρίζομεν , τι Θεόν μακάριον τεκες μν · ν ν δυσί τας οσίαις , μι δέ ποστάσει , νυμνοντες βομεν , Χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   λος νθρωπος φθης , μείνας περ ν καί μετά σάρκωσιν , κ Σο ΘΕΟΤΟΚΕ , γεννηθείς ναλλοίωτος Κύριος .

    πρό αώνων  Πατρί συναΐδιος , κ Σο ΘΕΟΝΥΜΦΕ , σάρκα προσελάβετο , καί φύσιν τν βροτν , θεώσα συνεδόξασε · διό Σε σωτηρίας ρχηγόν , καί κόσμου λαστήριον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πρός τόν κ Σο κεκτήμεθα .

   ρος θεώρεις νοητόν Δανιήλ ερώτατε τήν Μόνην ΧΡΑΝΤΟΝ ΑΕΙΠΡΘΕΝΟΝ ΚΟΡΗΝ · ξ ᾿ ς περ κτέτμηται λίθος κρογωνιαος , καί πλάνην συνέτριψεν πσαν .

   εθρα φθόνως ναβλύζεις , αμάτων , !!! ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! Δανιήλ γάρ τρανς ώρακε Σε ρος , ξ ᾿ ο Σωτήρ νέτειλεν , Θεός ες τούς αίωνας .

   Ῥῦσαι τς τν παθν με παγωγς ΔΕΣΠΟΙΝΑ · καί τούς πολεμοντας χθρούς μοι , νν κπολέμησον , στήριξον πέτρ με , τν το Θεο θελημάτων , τήν ψυχήν μου φώτισον , Πύλη το θείου φωτός .

   Σέ προστασίαν πιστοί , καί τεχος κεκτήμεθα , ο ν βυθ τν κακν , καί σάλ καί θλίψεων , εί κινδυνεύοντες , ΘΕΟΤΟΚΕ , Μόνη τν βροτν τό καταφύγιον .

   Σκέπην καί καταφυγήν καί τεχος ντως κράδαντον , πόλις Σου Σέ πιστς κεκτημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δυσχερν κ θλίψεων , καί κινδύνων πάντων , κλυτροσαι τας πρεσβείαις Σου .

   Σωτρα καί Λυτρωτήν Θεόν τν λων καί Κύριον , τεκοσα διά σαρκός , μν μιλήσαντα , διάσωσον ΠΑΝΑΓΝΕ , τούς προσκαλουμένους , κ κινδύνων Σέ τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ .

   Σωτηριώδους δι ᾿ μς  το Λόγου οκονομίας φωτεινή Σύ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ Πύλη , γνωρίσθης ληθς · Σύ γάρ μν εσήγαγες , τήν νοητήν κτνα , τς περθέου Θεότητος .

   Τήν περθαύμαστον ΚΟΡΗΝ θεηγόρε , τυπικος ν συμβόλοις κατανοήσας κραύγαζες , Ελογημένη ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

   Τόν Δεσπότην τεκοσα , φθης περτέρα τν νω Δυνάμεων , καί βροτν τήν φύσιν θεούργησας , μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · ΘΕΟΤΟΚΟΝ θεν Σε παναληθ ψυχ και γλττ ο πιστοί Σε ΠΑΡΘΕΝΕ δοξάζομεν .

   Τν πιστν προστάτις , τεχος κατάλυτον , τν εφημούντων Σε , παντί τ γένει τν νθρώπων φανεσα σωτήριος , ς Θεόν τεκοσα σωματικς πιφανέντα , τήν ψυχήν μου διάσωσον ΠΑΝΑΓΝΕ .

   μνωδίαις ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ο ν Βαβυλνι Παδες γεραίρουσιν τόν Υόν Σου τόν πέρθεον , ν ν τ καμίν πεγίνωσκον .

   Φεσαι μου Στερ τεχθείς , καί φυλάξας τήν τεκοσαν σε φθορον , μετά τήν κύησιν , ταν καθίσης κρναι τά ργα μου τάς νομίας παρορν  καί τάς μαρτίας μου , ς ναμάρτητος , λεήμων Θεός καί φιλάνθρωπος .

   ράθης !!! ΠΑΡΘΕΝΕ  Μήτηρ Θεο , πέρ φύσιν τεκοσα ν σώματι τόν γαθόν , Λόγον κ τς καρδίας τς αυτο , ν Πατήρ ρεύξατο πάντων τν αώνων ς γαθός , ν νν καί τν σωμάτων πέκεινα νοομεν  , ε καί τό σμα περιβέβληται .

   ραον Σου τό  κάλλος ο νν πολαύεις τήν γάρ ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ ΜΟΡΗΝ , προφτα σοφέ , διά συμβόλων μηνύειν , πσαν ξίωσαι .

 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

   

   ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , ν ρ τ φοβερ με , πρόστηθι καί μεστις , πρός τό Υόν Σου φάνηθι , τ ταπειν καί ῥῦσαι με τς καταδίκης κείνης , καί τν κολάσεν πάντων .

   κύησας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τόν το Θεο Θεόν Λόγον ,τ κόσμ τήν σωτήριον , κτελοντα πανσόφως , οκονομίαν ρίστην , διά τοτο Σε πάντες  , μνολογομεν ξίως ς πρεσβεύουσα τούτ λυτρωθναι μς νόσων , καί παντοίων κινδύνων . , 

   Θαμα φρικτόν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τι τόν πρό αώω κ το Πατρός κλάμψαντα , μοούσιον Λόγον  γεγέννηκας ποῤῥήτως · θεν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ  , μολογομεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ληθς καί κυρίως , ς ληθ το Θεο Μητέρα · ν κδυσώπει ατόν ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , πέρ γένους νθρώπων .

   ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , τν γηγενν εκληρία , μαρτωλν προστασία , Χριστιανν λπίς Μόνη , κόσμου παντός σωτηρία , ῥῦσαι πυρός πειλς με .

   Καί Σέ μεσίτριαν χω πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν , μή μο λέξγη τάς πράξεις νώπιον τν γγέλων , παρακαλ Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , βοήθησον μοι ν τάχει .

   Καί Σέ μεσίτριαν ΚΟΡΗ , προβάλλομαι  ΠΑΝΑΓΙΑ , πρός τόν κ Σο γεννηθέντα , πως κολάσεως πάσης , παλλαγ καί βασάνων , τν αωνίων τάλας .

   Λόγου Θεο Μητέραν Σε νυμνομεν σύν πόθ , ν θεοπνεύστοις σμασι ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ο διά Σο σεσωσμένοι , νέμοις ον ΘΕΟΤΟΚΕ , τος ναξίοις δούλοις Σου , λασμόν καί ερήνην , καί φωτισμόν , σα γάρ θέλεις δύνασαι καί σχύεις , ς πάντων οσα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ΠΕΡΕΝΔΟΞΕ ΚΟΡΗ .

    νω δοξαζόμενος , ς Θεός π ᾿ γγέλων , κόλπων πατρώων ΧΡΑΝΤΕ , μή κστάς ποῤῥήτως , τος κάτω συνανεστράφη · Σύ δέ ταύτης πρξας , τς σωτηρίας πρόξενος , ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων , τούτ ΑΓΝΗ , πέρ λόγον σάρκα δανεισαμένη · ν ατησαι τος δούλοις Σου , λύσιν δοναι πταισμάτων .

   Σοφίαν νυπόστατον καί Λόγον περούσιον , καί ατρόν τν πάντων Χριστόν τεκοσα ΠΑΡΘΕΝΕ , τά λκη καί τά τραύματα τς ψυχς μου θεράπευσον , τά χαλεπά καί τά χρόνια , καί τς καρδίας μου πασον , τάς πρεπες νθυμήσεις .

   Χρυσοπλοκώτατε Πύργε , καί δωδεκάτειχε Πόλις , λιοστάλακτε Θρόνε , Καθέδρα το Βασιλέως , κατανόητον θαμα, πς γαλουχες τόν Δεσπότην .   

                         

Δόξα Σοι Μτερ το Θεο , 

Δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ , 

εχαριστοντες , 

προσκυνομεν Σε σσαεί, 

Μητέρα το ψίστου ..

Δεξον τήν φιλανθρωπίν Σου λεήμων πάρχουσα καί Μητρικήν παρρησίαν πρός τόν Υόν Σου κεκτημένη , 

λύτρωσαι μς κ πάσης περιστάσεως καί προσβολς το ναντίου καί πιζητοντος τήν πώλειαν μν · 

δήγησον μ ες δόν μετανοίας , ποφεύγοντεςτά βάραθρα τς κακίας · νίσχυσαν μς ποιονταςτό θέλημά σου , καί βαδίζοντες τ  ν Χριστ πορεί καί δ .

μήν μήν .μήν.

 

βκ ΄Αγ. λ΄  (30-8 -2020)


Ἐπιστροφή στά θεομητορικά


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *