ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε , Κεχαριτωμένη ΜΑΡΙΑ , ὁ Κύριος , μετά Σοῦ · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου · ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν ..
ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΜΗΤΕΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΠΑΝΑΓΙΑ ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝΤΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ CΟΙ , ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! --- ὙΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, σῶσον ἡμᾶς, τήν ἐκκλησίαν σου, τήν ποίμνην σου, τούς μοναχούς σου, τό ὄρος σου,τά ἔθνη σου, τήν νεολαίαν σου, τόν λαόν, καί χώραν ταύτην καί τόν κόσμον σου ἅπαντα. Ἀμήν ---Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, νά εἶναι :βοηθός, ὁδηγός, ἰατρός, συνεργός, ἀρωγός, ἀγωγός, φωτισμός,στηριγμός, ὁπλισμός, στολισμός,πλουτισμός, χορηγός, κάθε θεϊκῆς ἀγαθότητος στήν ζωήν σας.

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2020

ΘΕΟΤΟΚίΑ ...ἐν μηνί Ἰανουαρίῳ

 

                     

                                                  

                                               

 

 

 

                                 ΜΡ                               ΘΥ                         

 

                     

                                                    

 

 ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα ες τάς εράς κολουθίας ν μηνί ανουαρί .

 

   Κατά τού; γίους καί θεοφόρους Πατέρας τς κκλησίας μας , τούς καλς τά πάντα διαταξαμένους  , μπνεόμενοι πό τόν ...ρχιτέκτονα τς κκλησιαστικς μας τάξεως , τό γιον Πνεμα , ξορίζοντες μακράν τό γριο πνεμα , καθιέρωσαν τάς εράς κολουθίας , να ν ατας κτινογραφήσωμεν αυτούς καί λαμβάνωμεν  πνευματικάς ...βιταμίνας ες τήν σθενήν μας πνευματικόν ργανισμόν , καί γιαίνομεν πνευματικς .

 

   Ες λας τάς κολουθίας, πως δέν πουσιάζει μνας Μάρτιος πό τήν σαρακοστήν  , οτως  καί πσαι α εραί 

κολουθίαι προέχουν καί λαμπρύνουν , καί φεγγοβολον , καί στράπτουν , καί φωτίζουν , καί δηγον , καί δυναμώνουν , καί μπνέουν , καί σφαλίζουν , καί θωρακίζουν , καί λέγχουν , καί ατρεύουν καί σώζουν  τά ΘΕΟΤΟΚίΑ  τά τροπάρια τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ  .....

 

 

   Π Α Ν Α Γ ΙΑ !!!! 

 

προφέρεις μόνο τήν λέξη , καί γεμίζει τό στόμα σου · 

πληροται γίου Πνεύματος · 

εφραίνονταιγγέλων τάξεις , 

καί δραπετεύει δαιμόνων στίφος , 

καί δυναμώνει νθρώπων γένος , 

λαμπρύνεται τό στφος τν πιστν , 

στερεώεται τό σύστημα τν ρθοδόξων , 

θαῤῥομεν ο αρτωλοί , 

γάλλονται ο δίκαιοι , 

δυναμώνου οι εργάτες το Εαγγελίου

καί μεγαλύνεται , τιμών 

τήν ΘΕΟΜΗΤΡΟΡΑ .

 

 σάν μυδραλιοβόλο, κπέμπει ιπές κατά το πονηρο , καί θεες στραπές, λλάψεις ες τούς πιστούς 

καί καταστρέφει φωλεούς κκακν , 

καί φωτίζει δηγούς , 

καί σφαλίζει τούς πιστούς , 

καί υπερμαχε μέ ρθοδόξους .....

 

Π Α Ν Α Γ Ι Α !!!!!!!!!!!!

 

ς μς ξεναγήσουν , ο εροί μσται καί μυηπόλοι , καί συνδαιτημόνες τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΣ χάριτος, είς τάς σκηνώματα τς ΚΥΡΙΑς τν ΑΓΓΕΛΩΝ ,  κρατντες τήν ταυτότητα τς πίστεως καί ρθοπραξίας, καί δίδοντες μν τήν πιστοποίησιν τς ελογίας , καί  ......«..κουπόνι...» τς θείας ΕΚΕΙΝΗΣ θεϊκς χορηγίας καί γαθότητος , πολαμβάνοντες το  ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΙΚΟΥ συμποσίου πνευματικς .

 

Ο κλεκτοί τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ο εροί μνογράφοι , τς ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΣ , ο κεχαριτωμένοι , πλούσιοι καί πλήρεις τς ελογίας ΕΚΕΙΝΗΣ , 

λαμβάνοντες πό τήν χορηγόν πάσης θεϊκς γαθότητος , 

πλουσίαις δωρεας , 

καί νμουν μν τος ταπεινος καί νδεες , 

λλά μες ,ς κυναρια μαζεύοντες τά ψυχία κ τς πνευματικς των τραπέζης, πολαμβανομεν τό περίσσευμα τς γαπης των πρός τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , 

καί πληρούμεθα πνεύματος, τρεφόμενοι πνευματικς . 

 

   Καί ατό προσπαθον νά τονίσουν μνήσουν , κφράσουν ο εροί μας μνογράφοι , τά πνευματικά  μας ηδόνια , καί σαλπιγκτές  τς πίστεώς μας , κηρύττοντας τά μεγαλεα το Θεο , καί τήν τιμή , καί δόξαν τς Βασιλίσσης τν ορανν , τς ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ το κόσμου , τς Π Α Ν Α Γ Α Σ . 

 

   Ο μνοι , τά τροπάρια τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,   κφράζουν  τό περίσσευμα τς γαπώσης καρδίας , μά καί τήν δίψαν, πρός τήν  ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΓΑΠΗΜΕΝΗΝ καί Ελογημένη  Μητέρα το Κυρίου , τήν χωρήσασα τόν χώρητον καί βαστάσασα τόν βαστάζοντα τά πάντα, καί θρέψασα , τόν τροφέα πάσης πνος, δανείσασα  τήν σάρκα, ες τόν παρασχόντα τήν ζωήν κ το μή ντως , καί ες τό εναι παραγαγών ...

 

Καί οτως ταν κοινωνομε τν χράντων μυστηρίων καί λαμβάνομεν τόν Μαργαρίτην Χριστόν , κοινωνομε καί το ΧΡΑΝΤΟΥ σώματος τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, φο σαρκώθη Κύριος πό τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ . !!!! 

 

σύληπτον λλα μως ποστατικόν !!!!

περίγρπτον , μως φικτόν !!!!

 

!!!! θείας ελογίας, καί κατανοήτου μυστηρίου , !!!!

ψος καί βαθος καί ερος καί πλάτος τς θείας ελογίας καί βουλς το ψίστου καί συγκαταβάσεως !!!!

τιμή ψίστη !!!! 

μά καί εθύνη φοβερά !!!!!

  

   ς τρυφήσωμεν πάλιν καί κόρος οχ σται , καί δολεσχήσωμεν , ες τόν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ κπον , μέ κηπουρούς τούς μύστας καί λάτρας ΕΚΕΙΝΗΣ ,  προσφέροντές μας νθη τινά  καί νά μείξωμεν μετά τς ταπεινς μν γάπης καί δακρύων , να προσφέρωμεν  καί επωμεν ΕΚΕΙΝ:

 ...τά Σά  κ τ Σν , Σοί προσφέρονμεν κατά πάντα καί δια πάντα ....

   ς περιάγωμεν τόν ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΝ τς ΚΥΡΙΑΣ λειμνα , ντρωφντες , λοψύχως  , μικρόν  τε καί βραχύ  ες τά ΘΕΟΤΟΚίΑ τά ν τας ερας κολουθίαις, το μηνός ανουαρίου , μέ πολλούς πνευματικούς δοδείκτες σηματοδοτοντες καί δηλώνοντες τήν παπντήν ν τ να ,   στοιχειούμενοι ς καί ν τ προτέρ ργασί το μηνός  Δεκεμβρίου  , χωριζόμενα , κατά χον  ν τάξει , 

ες : .....

σπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄δς ,- κανόνων ρθρου , - ξαποστειλαρίων ,  - ανων καί ποστίχων , 

δεμενοι τν μνογράφων , πως ελογήσουν τήν ...εσοδον μας ες τό πνευματικό των μενο , καί ργασία , καί ...πνευματική στοσελίδα , παρέχοντας τόν , ...κωδικον τς πίστεως καί ρθοπραξίας , ν μετνοί .

 

   Ελόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............σπερίων , ποστίχων , ανων  , ποστίχων ανων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... χος α ΄ ........................................... 

 

 

  μαρτωλν τάς δεήσεις προσδεχομένη , καί θλιβομένων στεναγμόν μή παρορσα , πρέσβευε τ ξ 'γνν λαγόνων Σου , σωθναι μς ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

 

                         Πανευφημοι Μάρτυρες μς 

 

   Νοσοντα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ δεινς  τήν ψυχήν μου πάθεσιν πονηροτάτοις θεράπευσον , τόν κέστορα καί Σωτρα πάντων , τόν Χριστόν κυήσασα , τόν πσαν σθενείαν ώμενον , τόν τραυματίσαντα διαβόλου τήν κακόνοιαν , καί θανάτου μς παλλάξαντα .
   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ 
λπίς , τν πιστν καί στήριγμα , καταφυγή καί βοήθεια , Σέ κετεύομεν · κ παντός κινδύνου τούς δούλουε Σου φύλαττε , τούς πίστει προσκυνοντας τόν τόκον Σου , ατ πρεσβεύουσα , δωρηθναι τας ψυχαε μν , τήν ερήνην καί τό μέγα λεος .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ Μωσς , τό ν Σοί Μυστήριον  προφητικος εδεν μμασι · Βάτον μή φλέγεσθαι , καί περ καιομένην · πρ γάρ τς θεότητος , τήν ΜήτρανΣου οκ ΑΓΝΗ ο κατέφλεξεν · διό ατομεν Σε , ς Μητέρα το Θεο μν , τήν ερήνην τ κόσμ Σου δώρησαι .

                          

                            Τν ορανίων ταγμάτων 

 

   Γνώμ σαθρ λισθήσας , γυμνός κατάκειμαι , καί πρός τήν Σήν ΠΑΡΘΕΝΕ ,  καταφεύγω γαλήνην , κ ζάλης ναντίας καί πειραμν , πολυτρόπων μέ λύτρωσαι , να μν Σου τήν χάριν θεοπρεπς , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Δεδοξασμένη πάρχεις ν γενεας γενεν , ΠΑΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΚΟΡΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , το κόσμου προστασία τεκοσα σαρκί τόν Υόν το νάρχου Πατρός , καί συναίδιον Πνεύματι ληθς , ν κέτευε σωθναι μς .

   Μεταβολή μοι το βίου , ΠΑΡΘΕΝΕ δώρησαι , πό τν μπαθν με μεταφέρουσα τρόπων , πρός θείας παθείας νεσιν μο , καί οκείωσιν ἄῤῥητον , πένθος χαρμόσυνον βρύων μου τήν ψυχήν , ενάως μοι παρέχουσα .

   Ῥἀβδ τς Σς προστασίας ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τά θηριώδη πάθη τς θλίας ψυχς μου , πέλασον , ντεθεν ερηνικς , πρός ζωήν με θύνουσα , καί τ γί με ποίμν τν λογικν Σο προβάτων συναρίθμησον .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

  σπόρως τόν Χριστόν , πεκύησας Μόνη ·τό θαμα πέρ νον , πς ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ  , διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε προσκυνοντες δοξάζομεν , Σύ γάρ τεκες τόν Βασιλέα τς δόξης · ν δυσώπησον ,το ερηνεσαι τόν κόσμον , καί σσαι τάς ψυχάς μν .

  ΜΑΡΙΑ τό σεπτόν το Δεσπότου Δοχεον , νάστησον μς πεπτωκότας ες βάθη, δεινς πογνώσεως , καί πταισμάτων καί θλίψεων , Σύ γάρ πέφυκας , μαρτωλν σωτηρία , καί βοήθεια , καί κραταιά προστασία , καί σώζεις τούς δούλους Σου .

   Μητέρα Σε Θεο πιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ληθς καί μετά τόκον φανεσαν , ο πόθ καταφεύγοντες πρός τήν Σήν γαθότητα · Σέ γάρ χομεν μαρτωλοί προστασίαν , Σέ κεκτήμεθα ν πειρασμος σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ .

    δήγησον μς  , ν δ μετανοίας , κκλίνοντας εί πρός κακν νοδίας , καί τόν περάγαθον παροργίζοντας Κύριον , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ , καταφύγιον πεγνωσμένων νθρώπων , Θεο νδιαίτημα .

   Τόν πάντων ποιητήν , καί Θεόν Σου καί Κτίστην , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ , διά Πνεύματος γίου , ν Μήτρ Σου χώρησας , καί φθορς δίχα τέτοκας , ν δοξάζοντες, Σέ νυμνομεν ΠΑΡΘΕΝΕ , ς Παλάτιον το Βασιλέως τς δόξης , καί κόσμου ντίλυτρον

 

..........................................χος β '...........................................

 

 

  διόδευτε Πύλη μυστικς σφραγισμένη , Ελογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , δέξαι τάς δεήσεις μν , καί προσάγαγε τ Σ Υἱῷ καί Θε , να σώση διά Σο τάς ψυχάς ημν 

    Σέ μεγαλύνομεν ΘΟΤΟΚΕ βοντες , χαρε Πύλη κεκλεισμένη , δι ᾿ ς νοίγη νθρώποις παραδεισος .

  

                              τε κ το ξύλου σε νεκρόν 

 

   Μόνη τόν χώρητον Θεόν  στενοχωρήτως ν Μήτρ κυοφόρησας , νθρωπον γενόμενον δι ᾿ γαθότητα , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · διό δυσωπ Σε , τν στενοχωρούτων με κακν πάλλαξον · πως τήν στενήν εθυπόρως τρίβον διοδεύσας πρός πλάτος φθάσω , τς κε μακαριότητος .

   Πάντων θλιβομένων χαρά καί δικουμένων προστάτις καί πενομένων τροφή , ξένων τε παράκλησις χειμαζομένων λιμήν , σθενούντων πίσκεψις καταπονουμένων , σκέπη καί ντίληψις καί βακτηρία τυφλν , Μήτηρ το Θεο το ψίστου , Σύ πάρχεις ΑΧΡΑΝΤΕ σπεσον , δυσωπομεν ύσασθαι τούς δούλους Σου . 

   Σκέπη καί ντίληψις μν  τν ΧριστιαννΣύ πάρχεις , καί προσφυγή κραταιά , Μήτηρ το Θεο ημν · λλά καί νν ς εί , τ γρύπν δεήσει Σου , μή παύσ πρεσβεύειν , σώζεσθαι τούς δούλους Σου κ περιστάσεως , πάσης · Σέ γάρ χομεν Σκέπην , θείαν μετά Θεόν πάντες , ο Χριστιανοί καταφύγιον .

   Χαρε , λιόμορφος στήρ , χαρε ατία πάντων καλν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χαρε χωρήσασα Θεόν χώρητον , τόν στάχυν βλαστήσασα τς θανασίας , χαρε θεον χημα , Πύλη πάμφωτος , χαρε , ρς ναιρέτις , τς προγονικς μν ΚΟΡΗ , γαθν  χαρε πρόξενος πάρξασα .

 

                                   Οκος το Εφραθ 

 

   νω Σε ο χοροί , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , μνοσι σύν τος κάτω , δοξάζοντες παύστως , τόν τόκον Σου τόν χραντον .

   ΜΗΤΕΡΑ Σε Θεο Θεόν δέ τόν Υόν Σου , μέγας Θεολόγος δίδαξε πιστεύειν , ΜΑΡΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Χαρε τήν χαράν το κόσμου δεξαμένην , Χριστόν τόν ζωοδότην , καί παύσασα τήν λύπην ΠΑΡΘΕΝΕ τς προμήτορος .

 

.............................................χος γ ΄.........................................

   

   Πς μή θαυμάσωμεν τόν θεανδρικόν Σου τόκον Πανσεβάσμιε , περαν γάρ νδρός , μή δεξαμένη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τεκες πάτορα Υόν ν σαρκί , τόν πρό αώνων κ Πατρός γεννηθέντα μήτορα · μηδαμς πομείναντα τροπήν , φυρμόν διαίρεσιν , λλ ᾿ κατέρας οσίας τήν διότητα σώαν φυλάξαντα · διό ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ατόν κέτευε σωθναι , τάς ψυχς τν ρθοδόξως ΘΕΟΤΟΚΟΝ μολογούντω Σε .

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θείας φύσεως οκ χωρίσθη , σάρξ γενόμενος ν τ γαστρί Σου , λλά Θεός νανθρωπήσας μεμένηκεν · μετά τόκον Μητέραν ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε , ς πρό το τόκου φυλάξας ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , μόνος Κύριος , ατόν κτενς κέτευε , δωρήσασθαι μν τό μέγα λεος .  

   Θεία γέγονας σκηνή το Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τ καθαρότητι , γγέλους περάσασα · τόν πέρ πάντας μέ γον γενόμενον , ερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν , ποκάθαρον πρεσβειν Σου νθέοις νάμασι , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ , το μέγα λεος .

 

                                Μεγάλη το Σταυρο Σου 

 

   Μεγάλης διά Σο εεργεσίας ΧΡΑΝΤΕ , τυχόντες σύν προφήταις , γεραίρομεν τόν τόκον Σου , τόν καί καταξιώσαντα , κ Μήτρας Σου τεχθναι , δι ᾿ κραν εσπλαγχνίαν , καί ναπλάσαντα τό γένος τν θρώπων .

                                     

..............................................χος δ ΄.......................................

  

  

   κ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε Ελογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , να Σέ δοξάζομεν τήν λπίδαν τν ψυχν μν . 

   Νεσον παρακλήσεσι , Σν κετν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , παύουσα δεινν μν παναστάσεις , πάσης θλίψεως μς παλλάττουσα , Σέ γάρ μόνην σφαλ καί βεβαίαν γκυραν χομεν , καί τήν Σήν προστασίαν κεκτήμεθα , μή ασχυνθμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ Σέ προσκαλούμενοι · σπεσον ες κεσίαν τν Σοί πιστς βοώντων · χαρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντων βοήθεια , χαρά καί σκέπη , καί σωτηρία τν ψυχν μν . 

    διά Σέ θεοπάτωρ προφήτης Δαυίδ , μελωδικς περί Σο προανεφώνησε , τ μεγαλεα Σοι ποιήσαντι · παρέστη Βασίλισσα κ δεξιν σου · Σέ γάρ Μητέραν πρόξενον ζως νέδειξεν πάτωρ κ Σο νανθρωπσαι εδοκήσας Θεός , να τήν αυτο ναπλάσσ εκόνα φθαρεσαν τος πάθεσιν , καί τό πλανηθέν ρειάλωτον ερών πρόβατον , τος μοις ναλαβών , τ Πατρί προσαγάγ καί τ δί θελήματι , τος ορανίοις συνάψει δυνάμεσιν , καί σώσ ΘΕΟΤΟΚΕ τόν κόσμον Χριστός , χων τό μέγα καί πλούσιον λεος . 

   Ῥῦσαι μς κ τν ναγκν μν , Μήτηρ Χριστοπ το Θεο , τεκοσα τόν τν λων ποητήν , να πάντες κράζωμεν Σοι , χαρε , μόνη προστασία τν ψυχν μν                            

                                   

                                  πεφάνης σήμερον 

 

   Έν τ σκέπ ΠΑΝΑΓΝΕ , τ Σ ΠΑΡΘΕΝΕ , προσφυγόντων δέησιν προσδεχομένην παρ ᾿ μν , μή διαλίπης πρεσβεύουσα , τ Φιλανθρώπ σωθναι τούς δούλους Σου .

   πιλεύσει Πνεύματος το Παναγίου , το Πατρός τόν σύνφθρονον καί μοούσιον φωνΑΓΝΗ γγέλου συνέλαβες , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ δάμ νάκλησις .  

   Προστασία μαχε τν θλιβομένων , καί πρεσβεία τοιμε τν πορούντων ν δεινος , πό κινδύνων με λύτρωσαι , μή με παρίδς πάντων ντίληψις .

   Προστασία μαε τν θλιβομένων , καί θερμή ντίληψις τν πεποιθότων πί Σέ , κ τν κινδύνων με λύτρωσαι , Σύ γάρ πάρχεις , πάντων βοήθεια .

 

                                  δωκας σημείωσιν  

 

   Ζόφος φοβερώτατος το θανάτου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ψυχήν κατατρύχει μου · τό δέ λογοθέσιον , ξιστν καί τρέμειν , εί τν δαιμόμων παρασκευάζει ΑΓΑΘΗ · ξ ᾿ ν με ῥῦσαι τ δυναστεί Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί πρός λιμένα σωτήριον , καί πρός φς τό νέσπερον , τν γίων κατάταξον .

 

                                 Κατεπλάγη ωσήφ 

 

   Κατεπλάγη ωσήφ τό πέρ φύσιν θεωρν , καί λάμβανεν ες νον , τόν πί πόκον ετόν , ν τ σπόρ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · βάτον ν πυρί κατάφλεκτον , αβδον αρών τήν βλαστήσασαν , καί μαρτυρν Μνήστωρ Σου κα΄φύλαξ , τος ερεσιν κραύγαζεν · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει , καί μετά τόκον , πάλι μένει ΠΑΡΘΕΝΟΣ . 

   Τρικυμίαις τν παθν συνείδητος γώ , χειμαζόμενος ΑΓΝΗ πικαλομαι Σε θερμς · μή με παρίδς τόν δείλαιον πωλέσθαι , βυσσον λέους τέξασα · πλήν Σου γάρ λλην λπίδα ο κέκτημαι · μή ον θρος πίχαρμα καί γέλως , πεποιθώς Σοι φθήσομαι · καί γάρ σχύεις σα καί βούλει , ς Μήτηρ οσα το πντωνΘεο .

                              

                                ψωθείς ν τ Σταυρ

 

   Μετά Θεόν πί τήν Σήν ΘΕΟΤΟΚΕ , προσπεφευγώς ταπεινός θείαν σκέπην , παρακαλ δεόμενος λέησον ΑΓΝΗ , τι περραν μου κεφαλήν μαρτίαι , καί πτοομαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ τάς κολάσεις καί φρίττω , κετηρίαν ποίησον  ΣΕΜΝΗ , πρός τόν Υόν Σου , κ τούτων υσθναι με .

  Τν Χερουβίμ καί Σεραφείμ περτέρα , το ορανο τε καί τς γς πλατυτέρα , καί οράτου κτίσεως καί τς ρατς , φθης περέχουσα συγκρίτ συγκρίσει · ν ερυχωρίαι γάρ ορανν ο χωροσιν , ν Σ γαστρί χώρησας ΑΓΝΗ · ν κδυσώπει σωθναι τούς δούλους Σου .  

 

                                ξ ᾿ ψίστου  κληθείς  

 

   Οκ ποκρύπτω τάλας τά δεινά μου · τι πάντα κέκτημαι περ μισε Θεός ,  σάρκα μολύνας καί τό πνεμα μου , καί νον ννοίαις , τος θέσμοις ργοις καί λόγοις αισχρος · γλσσ κατακρίνων τε τούς μαρτάνοντας ατός τά χείρ εργάζομαι · ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούτων μοι δίδου πάντων διόρθωσιν · να κνήψας , τς κακίστης μου συνηθείας προσπέσω καί κλαύσομαι ,  δεινά εργασάμην , τς ζως μου τό πόλοιπον .

  

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

    ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ καί ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , Μόνη τόν χρονον , Υόν καί Λόγον Θεο , ν χρόν κυήσασα ,τοτον σύν τος γίοις καί σεπτος Πατριάρχαις , Μάρτυσι καί σίοις καί Προφήταις δυσώπει , δωρήσασθαι μν , λασμόν καί μέγα λεος .

   καίνισας ΧΡΑΝΤΕ τ θεί τόκ Σου , φθαρεσαν ν πάθεσιν τν γηγενν  τήν θνητήν , οσίαν καί γειρας , πάντας κ το θανάτου πρός ζωήν φθαρσίας · θεν Σε κατά χρέος , μακαρίζομεν πάντες , ΠΑΡΘΕΝΕ Δεδοξασμένη , ς προεφήτευσας .   

   λπίς καταίσχυντε , τν πεποιθότων ες Σέ , Μόνη κυήσασα περφυς ν σαρκί , Χριστόν τόν Θεόν μν , τοτον σύν τος γίοις ποστόλοις δυσώπει , δοναι τ οκουμέν , λασμόν καί ερήνην , καί πσι μν πρό τέλους βίου διόρθωσιν .

   Ταχύ μς  πρόφθασον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , χθρν μς λύτρωσαι , τν βλασφημούντων ες Σέ , καί μή προσκυνουντων Σε · θρασον τάς γλωσσαλγίας , τν αρέσων πάσας , γνώτωσαν τι Μόνη ΘΕΟΜΗΤΩΡ πάρχεις ·πρεσβείαις Σου ρθοδόξων τό πλήρωμα σώζουσα . 

    ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Μήτηρ Χριστο το Θεο , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ καί ΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , πιστν ντίληψις , ῥῦσαι παντός κινδύνου καί παντοίας νάγκης , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , τούς ν πίστει καί πόθ τ σκέπ Σου προστρέχοντας , Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

 

                                    ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

   Κατακρίσεως ῥῦσαι με ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · καί δεινν πταισμάτων τήν ταπεινήν μου ψυχήν · καί το θανάτου πάλλαξον , εχας Σου καί δώρησαι , δικαιώσεως τυχεν , ν μέρ τάσεως , ς πέτυχον τν γίων ο δμοι μετανοί , καθαρθέντα με πρό τέλους , καί τν δακρύων τας χύσεσιν .

   ς πρεσβείαν κοίμητον , καί παράκλησιν μμονον κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ πρός τόν Κύριον , τούς πειρασμούς κατακοίμησον , τά κύματα πράϋνον τς θλίας μου ψυχς , καί ν θλίψει πάρχουσαν τήν καρδίαν μου , παρακάλεσον ΚΟΡΗ δυσωπ Σε , καί χαρίτωσον τόν νον μου , πως ξίως δοξάζω Σε . 

 

 

...........................................χος πλ. α ΄.....................................

 

      

    ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , μεσίτευσον , Σας δεήσεσιν , καί ατησαι τας ψυχς μν , πλθος οκτιρμν , καί τόν λασμόν , τν πολλν παραπτωμάτων δεόμεθα .

   Μακαρίζομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξαζομέν Σε ο πιστοί κατά χρέος , τήν Πόλιν τήν σειστον , τό τεχος τό ἄῤῥηκτον τήν ἀῤῥαγ προστασίαν , καί καταφυγήν τν ψυχν μν .

   Σαλπίσωμεν ν σάλπιγγι σμάτων · προκύψασα γάρ νωθεν ΠΑΝΑΤΝΑΣΣΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΣ , τας ελογίαις καταστέφει , τούς νυμνοντας ΕΚΕΙΝΗΝ · βασιλες καί ρχοντες συντρεχέτωσαν , καί τήν Βασιλίδα κροτείτωσαν ν μνοις , Βασιλέα τέξασα , τούς θανάτ κρατουμένους πρίν  , πολσαι φιλανθρώπως εδοκήσαντα · Ποιμένες καί Διδάσκαλοι , τήν το καλο Ποιμένος , ΠΕΡΑΓΝΟΝ Μητέρα , συνελθόντες εφημήσωμεν · τήν Λυχνίαν τήν χρυσαυγ · τήν φωτοφόρον Νεφέλην · τήν τν ορανν Πλατυτέραν · τήν μψυχόν τε Κιβωτόν · τόν πυρίμορφον το Δεσπότου Θρόνον · τήν μανναδόχον χρυσέαν Στάμνον · τήν Κεκλεισμένην το Δεσπότου Πύλην · τήν πάντων τν Χριστιανν τό καταφύγιον  σμασιν θεηγόροις , γκωμιάζοντες οτως επωμεν · Παλάτιον το Λόγου , ξίωσον τούς ταπεινούς μς , τς ορανν βασιλείας · ουδέν γάρ δύνατον τ μεσιτεί Σου .

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

  θερμή προστασία καί προσμάχητος , λπίς   βεβαία καί καταίσχυντος , τεχος καί σκέπη καί λιμήν , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τόν Υόν Σου καί Θεόν κέτευε σύν γγέλοις , ερήνην δοναι τ κόσμ , καί τας ψυχας μν τό μέγα λεος .  

  ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ μς λέησον , τούς προσφεύγοντας πίστει πρός Σέ τήν εσπλαγχνον , καί ατουμένους τήν θερμήν Σου νν ντίληψιν , δύνασαι γάρ ς ληθς , τούς πάντας σώζειν ς οσα , Μήτηρ Θεο το ψίστου , τας Μητρικας Σου πρεσβείαις , εί χρωμένη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   Τς ψυχς μου τά πάθη τά πολυώδυνα , καί σαρκός μου τάς νόσους ταχέως ασαι , τάς το νοός μου κτροπάς στσον ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί ν γαλήν λογισμν , εχάς προσφέρειν καθαράς , τ Βασιλε τν πάντων ξίωσον ΘΕΟΤΟΚΕ · καί ξαιτεσθαι πταισμάτων φεσιν .

  Τόν κ Σο σαρκωθέντα Θεόν καί Κύριον , δι ᾿ μς τούς φθαρέντας τος μαρτήμασι , τοτον κέτευε εί  , το οκτειρσαι μς , καί ποστρέψαι τόν θυμόν , καί τήν ργήν ατο ΣΕΜΝΗ , πό τν πίστει βοώντων , καί εφημούντων παύστως , τά μεγαλεα τς Σς χάριτος .

   Χαρε Πύλη Κυρίου διόδευτος , χαρε τεχος καί σκέπη τν προστρεχόντων ες Σέ , χαρε χείμαστε λιμήν καί πειρόγαμε , Τεκοσα ν σαρκί , τόν Ποιητήν Σου καί Θεόν , πρεσβεύουσα μή λλίπς , πέρ τν νυμνούντων καί προσκυνούντων τόν τόκον Σου 

 

                                    Χαίροις σκητικν 

 

   Χαίροις περιστερά κλεκτή , κεχρυσωμένας Παρθενίας τας πτέρυξι · Τρυγών τε ραιοτάτη καί Χελιδών κλεκτή , καί Στρουθίον λον καθαρώτατον · μνάς κυήσασα , τόν μνόν το Θεο μν · Δάμαλις θεία , τόν ζυγόν βαστάσασα , το βαστάζοντος τά μν μαρτήματα · μπελος κατάκαρπος , βλαστάνουσα βότρυας τς εσεβείας τόν ονον το μαρτυρίου κβλύζοντος · ατόν κδυσώπει , τος κέταις Σου δοθναι τό μέγα λεος . 

 

...........................................χος πλ. β ΄....................................

 

   Θεόν κ Σο σαρκωθέντα γνωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · ατόν κέτευε , σωθναι τάς ψυχάς μν .

   ΘΕΟΤΟΚΕ  Σύ ε μπελος ληθινή , βλαστήσασα τόν καρπόν τς ζως · Σέ κετεύομεν πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ μετά τν ποστόλων καί πάντων τν γίων λεηθναι τάς ψυχάς μν .

     Οδείς προστρέχων πί Σέ κατησχυμμένος πό Σο κπορεύεται ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · λλ ᾿ ατεται τήν χάριν καί λαμβάνει το δώρημα, κατά τό συμφέρον τς ατήσεως .

   Μονογενές , μοούσιε , τ Πατρί σου καί τ Πνεύματι , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθείς , συγχύτως ς οδας ατός , ν γνεί φύλαττε τήν ποίμνην σου ν ερήν καί μονοί περιέπων ατήν .

   Τήν τν παρθένων καλλονήν , καί χαρμονήν τν Νόων , τήν Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί τν πιστν ἀῤῥαγές περιτείχισμα , συνελθόντες φιλέορτοι , σματικος γκωμίοις , μνήσωμεν λέγοντες · χαίροις ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , Λυχνία χρυσοφαής , καί Πύλη πουράνιε · χαίροις Σκηνή γιάσματος , τόν Θεόν χωρήσασα ν Μήτρ Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαίροις τν ορανίων ταγμάτων περτέρα , πάντων συγκρίτως · διό ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μή λίπς φρουροσα τούς δούλους Σου , τούς νυμνοντας Σε πίστει , καί πόθ αεί , καί τόν τόκον Σου προσκυνοντες τόν σπορον .

   Τίς μή μακαρίσει  Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή νυμνήσει Σου τόν λόχευτον  τόκον ; γάρ χρόνως κ Πατρός κλάμψας Υός Μονογενής , ατός κ Σο τς ΑΓΝΗΣ προλθεν φράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός πάρχων καί φύσει γενόμενος νθρωπος δι ᾿ μς · οκ ες δυάδα προσώπων τεμνόμενος , λλ ᾿ ν δυάδι φύσεων , συγχύτως γνωριζόμενος · ατόν κέτευε ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , λεηθναι τάς ψυχάς μν .

 

                                    λην ποθέμενοι 

 

   Γνώμ λισθήσας τε καί δουλωθείς τ το πλάνου , πάτη ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρός τήν περθαύμαστον εσπλαγχνίαν Σου , καί θερμήν δέησιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ καταφεύγω πανάθλιος · δεσμο με λύτρωσαι  τν πειρατηρίων καί θλίψεων , καί σσον με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τν δαιμονικν πιθέσεων , να Σέ δοξάζω , καί πόθ νυμν καί προσκυν , καί μεγαλύνω Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν ΕΙΜΚΑΡΙΣΤΟΝ .

   Κητας κοιλίας με τς πονηρς μαρτίας , ξάγαγε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ν γαστρί χωρήξσασα τόν χώρητον · χαλεπο κλύδωνος , πειρασμν λύτρωσαι , καταιγίδος καταπτώσεων , ΚΟΡΗ ξάρπασον τν νομιν μου , ξηραίνουσα τό πέλαγος , καί παύουσα τς δαιμονικς παρατάξεως  τάς παναστάσεις , τ θεί συμμαχί Σου ΑΓΝΗ , πως παύστως δοξάζω Σε τήν ΑΓΝΗΝ ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ .

   Χαρε λύχνε πάμφωτε  λιακν λαμπηδόνων , λαμπροτέρα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , χαρε λύσις ΧΡΑΝΤΕ τς ρχαας ρς , λπίς ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τν πηλπισμένων , νάκλησις το γένους μν , χαρε Παλάτιον το παμβασιλέως λαμπρότατον · τό ρος τό πιότατον , ξ ᾿ ο Χριστός προελήλυθεν χαρε Θεο Λόγου , λαμπάδιον τό θεον καί τερπνόν , χαρε Λυχνία λόφωτε , χαρε Θρόνε πύρινε .

                        

............................................χος πλ. δ ΄...................................

   

   ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ το Λόγου Πύλη , το Θεο ημν Μήτηρ , κέτευε σωθναι μς .

   νύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν Θεόν φράστως συλλαβοσα σαρκί , Μήτηρ Θεο το Υψίστου · Σν παρακλήσεις κετν δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πσι χορηγοσα , καθαρισμόν τν πταισμάτων , νν τάς μν κεσίας προσδεχομένη , δυσώπει σωθναι πάντας μς .

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι τάς δεήσεις τν δούλων Σου , καί λύτρωσαι μς , πό πάσης νάγκης καί θλίψεως .

    Βασιλεύς τν ορανν , διά φιλανθρωπίαν , πί τς γς φθη καί τος νθρώποις συνανεστράφη · κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γάρ ΑΓΝΗΣ, σάρκα προσλαβόμενος , καί κ ταύτης προελθών μετά τς προσλήψεως · ες στίν Υός διπλος τήν φύσιν , λλ ᾿ ο τήν πόστασιν · διό τέλειον ατόν Θεόν , καί τέλειον νθρωπον ληθς κηρύττοντες μολογομεν Χριστόν τόν Θεόν μν · ν κέτευε Μήτηρ νύμφευτε , λεηθναι τάς ψυχάς μν . 

 

                                Κύριε , ε καί κριτηρί 

 

    Δέδοικα τήν τς ποφάσεως ρα  , ν μελεί τόν βίον μου , λον δαπανήσας ς λλος τν νθρώπων οδείς πώποτε ·λλά προφθάσασα νν πρό τέλους ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , κ τς δουλείας το λλοτρίου , τήν ψυχήν μου λευθέρωσον .

   δε τς συντετριμμένης καρδίας  τούς στεναγμούς ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , πρόσδεξαι ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , καί μή πώση ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τάς τν χειρν ΑΓΝΗ , πάρσεις ς φιλάγαθος , να μν καί μεγαλύνω , τήν  μεγαλύνασα  τό γένος μν .

 

                                 Ο Μάρτυρες σου

 

 γώ εμί ΠΑΝΑΜΩΜΕ , δένδρον καρπον το θείου Λόγου , καρπόν σωτήριον μηδόλως φέρων , καί δειλι τήν κκοπήν , μήπως ες τό πρ βληθ τό σβεστον · θεν δυσωπ Σε , τούτου ῥῦσαι με , δείξασα καρποφόρον ΧΡΑΝΤΕ , τ Υἱῷ Σου , τ μεσιτεί Σου

   ξάρπασόν με ΔΕΣΠΟΙΝΑ χειρός κ δράκοντος το βροτοκτόνου , το πολεμοντος με ν ποκρίσει , καταπιεν λοτελς · σύντριψον τάς μύλας τούτου δέομαι , καί τά μηχανήματα διάλυσον , πως υσθείς τν τούτου νύχων , μεγαλύνω τήν δυναστείαν Σου . 

   Ο λόγοι μου κάθαρτοι , τά χείλη δόλια , τά ργα δέ μου εσί παμμίαρα · καί τί ποιήσω ;  πς παντήσω τ Κριτ ; ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ καθικέτευσον , τόν Υόν Σου , καί Πλάστην Σου καί Κύριον , πως ν μετανοί δεξηταί μου τό πνεμα , ς μόνος εσπλαγχνος .

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

    Τήν Βασίλισσαν πάντες δετε πιστοί , τήν Μητέρα το πάντων Δημιουργο , φωνας μεγαλύνωμεν , καί μνοντες βοήσωμεν · τς χαρς ατία , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τούς τιμντας Σε σζε καί σκέπε πρεσβείαις Σου · χεις γάρ ς Μήτηρ ,το Θεο παρρησίαν , λυτροσθαι κ θλίψεων καί πληρον τά ατήματα , τν πιστς κβοώντων Σοι · πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε τν πταισμάτων δοναι τήν συγχώρησιν , τος εσεβς προσκυνοσιν τόν χραντον τόκον Σου .  

   νθυμομαι τήν κρίσιν καί δειλι , ργα πράξας ασχύνης ταπεινός  , ξια καί δέομαι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , πρίν τάς πύλας φθάσω θανάτου πίστρεψον , πρός τήν τς μετανοίας δόν δηγοσα με , να εχαρίστως , προσκυνν νυμν Σου , τήν μετρον δύναμιν , καί τήν θείαν ντίληψιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρεσβεύουσα Χριστ τ Θε , πέρ ο ατομαι Σε δοθναι μοι , λασμόν μαρτιν , καί μέγα λεος .

   Δετε πάντα τά θνη θεοπρεπς , τήν Μητέρα το πάντων Δημιουργο , μνήσωμεν λέγοντες · χαρε Θρόνε πυρίμορφε το τν λων δεσπόζοντος , ησο το παντάνακτος · χαρε Μόνη ΚΥΡΙΑ το κόσμου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαρε τό δεχεον τς γίας Τριάδος , Πατρός Υο καί Πνεύματος , τό λαμπρόν καί κήρατον , ΜΑΡΙΑΜ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · χαρε Πάνσεμνε Νύμφη λιοστάλακτε , χαρε πάντων χαρά τν μνούντων Σε .

   Λογισμος λισθαίνων τος πονηρος , ες βυθόν κατηνέχθην  μαρτιν , καί στένων κραυγάζω Σοι κ καρδίας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  · ν μοί θαυμάστωσον τό πλούσιον λεος , καί τς εσπλαγχνίας , τό πειρον πέλαγος , καί τν οκτιρμν Σου , τόν μετρο πλοτον · καί δός μοι μετάνοιαν , καί το βίου διόρθωσιν , να πίστει καί πόθ κραυγάζω Σοι · πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δοθναι μοι , Σέ γάρ χω λπίδα νάξιος δολος Σου .

   Πειρασμος πολυπλόκοις περιπεσών , ξ χθρν οράτων καί ρατν , τ σάλ συνέχομαι , τν μέτρων πταισμάτων μου , καί θερμήν ντίληψιν , καί σκέπην μου χων Σε , τ λιμένι προστρέχω τς Σς γαθότητος · θεν ΠΑΝΑΓΙΑ, τόν κ Σο σαρκωθέντα , πάυστως κέτευε , πέρ πάντων τν δούλων Σου , τν παύστως μνούντων Σε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , πρεσβεύουσα ατ κτενς , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τος νευφημοσιν Σε ντως ς Μήτηρ το πάντα τεκτηναμένου . 

   ταν λθη το κρναι πσαν τήν γν , τν λων Δεσπότης καί Ποιητής , προβάτοις με σύνταξον δεξιος τόν κατάκριτον , καί ξωτέρου σκότους καί πάσης κολάσεως , τόν Σόν χρεον δολον ξάρπασον ΑΧΡΑΝΤΕ · να εχαρίστως μεγαλύνω τόν πλοτον τς Σς γαθότητος ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί βο Σοι γηθόμενος , πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δοθναι μοι , Σέ γάρ χω λπίδα νάξιος δολος Σου . 

   Τήν οράνιον Πύλην καί Κιβωτόν , τό πανάγιον ρος τήν φωταυγ , Νεφέλη μνήσωμεν , τήν οράνιον Κλίμακα , τόν λογικόν Παράδεισον  ,τς Εας τήν λύτρωσιν , τς οκουμένης πάσης τό μέγα Κειμήλιον · τι σωτηρί ν ΕΚΕΙΝ διεπράχθη το κόσμου καί φεσις τν πολλν γκλημάτων · διά τοτο βομεν Σοι · πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τούς προσκυνοντας ν πίστει , τόν χραντον τόκον Σου .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ν Σ γαστρί , συλλαβοσα φλέκτως Μήτηρ Θεο , τ κόσμ κύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , καί ν γκάλαις σχες τόν πάντας συνέχοντα , τόν τροφοδότην πάντων καί πλάστην τς κτίσεως · θεν δυσωπ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , υσθναι πταισμάτων μου ταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου το κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν σήν βοήθεια τότε  μοι δώρησαι · καί γάρ δύνασαι , σα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ  τήν ταπεινήν , πό βρέφους μολύνας μιαρός , καί λόγοις καί πράξεσιν μαυτόν κατερρύπωσα · καί οκ χω τί πράξω , πο καταφεύξομαι , λλ ᾿ οδέ λλην λπίδα ΚΟΡΗ , πλήν Σου πίσταμαι · φε μοι χρεος !!! διά τοτο κέτης πρός Σέ τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ , νν προστρέχω καί δέομαι , μολογν Σοι τό μαρτον , πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δοθναι μοι , ες Σέ γάρ μου πάσας , τάς λπίδας ΠΑΡΘΕΝΕ νέθηκα .

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ταπεινήν , τήν ν ζλ το βίου τν πειρασμν νν ς κυβέρνητον ποντουμένην τ κλύδωνι , μαρτιν τε φόρτ φανεσαν πέραντλον , καί ες ποιμένα δου λθεν κινδυνεύουσαν , φθάσον ΘΕΟΤΟΚΕ , πρεσβειν Σου λέει , γαλήνην παρέχουσα καί κινδύνων ξαίρουσα ·Σύ λιμήν γάρ χείμαστος · πρεσβεύουσα τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δοθναι μοι , Σέ γάρ χω λπίδα νάξιος δολος Σου . 

   Τς Τριάδος τόν να περφυς , συλλαβοσα ΠΑΡΘΕΝΕ καί θαυμαστς , τοτον πεκύησας , πέρ λόγον καί ννοιαν , καί κοινωνόν τς θείας κατέστησας φύσεως · τήν τν νθρώπων φύσιν , τήν πάλαι ξόριστον · θεν συνελθόντες , ο τ τόκ Σου πάντες , σωθέντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τος Σος λόγοις πόμενοι , χρεωστικς Σέ μακαρίζομεν , ατούμενοι Χριστόν τόν θεόν , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθα , τος Σέ δοξάζουσι πίστει , ς Μητέρα ατο .

   Χαρε Θρόνε πυρίμορφε το Θεο , χαρε ΚΟΡΗ Καθέδρα Βασιλική , Κλίνη πορφυρόστρωτε , χρυσοπόρφυρε Θάλαμε , Χλαμύς λουργόχροε , τιμαλφέστατον τέμενος , στραπηφόρον ρμα Λυχνία πολύφωτος , χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ δωδεκάτειχε Πόλις , καί Πύλη χρυσήλατε καί Παστάς γλαόμορφε , γλαόχρυσε Τράπεζα θεοκόσμητον Σκήνωμα , χαρε νδοξε Νύμφη λιοστάλακτε , χαρε μόνη ψυχς μου επρέπεια . 

  ς ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ Νύμφη το Ποιητο , ς πείρανδρος Μήτηρ το Λυτρωτο , δοχεον ς πάρχουσα το Παρακλήτου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , νομίας με ντα ασχρόν καταγώγιον , καί δαιμόνων παίγνιον , ν γνώσει γενόμενον , σπεύσον καί τς τούτω κακίας μέ ῥῦσαι , λαμπρόν οκητήριον δι ᾿ ρετς παρτίσασα , Φωτοδόχε κήρατε · δίωξον τό νέφος τν παθν , καί τς νωθεν μεθέξεως ξίωσον , καί φωτός νεσπέρου πρεσβείαις Σου .

   ς ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί Μόνην ν γυναιξί , Σέ σπόρως τεκοσαν Θεόν σαρκί , πσαι μακαρίζομεν γενεαί τν νθρώπων , τό γάρ πρ σκήνωσεν ν Σοί τς θεότητος , καί ς βρέφος θηλάζεις, τόν Κτίστην καί Κύριον · θεν τν γγέλων καί νθρώπων τό γένος , ξίως δοξάζουσι , τόν ΠανΆγιον τόκον Σου , καί συμφώνως βομε Σοι · πρέσβευε τ σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσι

 

                                    Τί μς καλέσωμεν 

 

   Πάντων ντίληψις ΔΕΣΠΟΙΝΑ  , κλονουμέν μοι ΠΑΡΘΕΝΕ , κ το σκότους τν δεινν , τας το βίου τρικυμίαις , ποντουμέν τε εί  ανίδα το λέους Σου κατάπεμψον , καί χερα βοηθείας μοι παράσχου μοι , καίτς μερίδος ξίωσον , τν κλεκτν καί δικαίων με , ς βυσσον , τετοκυα το λέους ΑΓΝΗ .

                                  

                                !!! το παραδόξου θαύματος 

 

   Σσον με ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τόν Σωτρα Χριστόν , ποῤῥήτως κυήσασα · Σέ γάρ Μόνην κέκτημαι προστασίαν καί ρρηκτον τεχος , καί σκέπη καί γαλλίαμα , καί τς ψυχς μου θείαν παράκλησιν , Σύ ον μέ λύτρωσαι κοιμήτου σκώληκος καί το πυρός το διαωνίζοντος  , Μήτηρ Χριστο το ψίστου .

   Χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , χαρε πιστν λπίς , χαρε κόσμου καθάρσιον · χαρε πάσης θλίψεως τούς δούλους Σου σώζουσα · το θανάτου χαρε κατάλυσις , ζωηφόρος χαρε παράδεισος , χαρε ντίληψις τν προσκαλουμένων Σε · χαρε Θεο θεον νδιαίτημα καί ρος γιον .

                                  

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

....................................... χος α ΄ ........................................... 

 

                         Πανευφημοι Μάρτυρες μς 

 

     Τόν διον ρνα Αμνάς , καί ΜΩΜΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ν τ Σταυρ ς ώρακεν , εδος οκ χοντα , οδέ κάλλος , ομοι !!! θρηνδοσα λεγεν · πο σου τό κάλλος δυ , γλυκύτατε Υέ ; πο επρέπεια ; πο χάρις στράπτουσα , τς μορφς σου , Υέ Μου παμφίλτατε ; 

   Σφαγήν σου τήν δικον Χριστέ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , δυρομένη βόα Σοι Τέκνον γλυκύτατον , πς δίκως θνήσκεις , πς τ Ξύλ κρέμασαι , πσαν γν κρεμάσας τος δασι ; μή λίπς μόνην Με , εεργέτα πολυέλεε , τήν Μητέρα , καί Δούλην σου δέομαι .

                         Τν ορανίων ταγμάτων 

 

ναρτηθέντα ς εδεν , πί Σταυρο τόν μνόν , μωμος ΠΑΡΘΕΝΟΣ , θρηνωδοσα βόα · Γλυκύτατον Μου Τέκνον , τί τό καινόν , καί παράδοξον θέαμα ; πς κατέχων τά πάντα ν τ χειρί , πί ξύλου προσηλώθης σαρκί ; 

   ν τ Σταυρ παρεστσα το Σο Υο καί Θεο , καί τήν μακροθυμίαν ατο ποσκοποντα , λεγες θρηνοσα , Μτερ ΑΓΝΗ · ομοι !!! τέκνον γλυκύτατον !!! τί τατα πάσχεις δίκως Λόγε Θεο , να σώσς τόν νθρωπον ;

   πέρ μν Υός Σου , παθεν νέσχετο , να τ τούτου πάθει , τήν πάθειαν πσι παράσχη ΘΕΟΤΟΚΕ , θεν ατόν καθικέτευε πάντοτε , παθν παντοίων με ύσασθαι , καί ψυχς καί το σώματος πρεσβείαις Σου .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

    σπιλος μνάς τόν μνόν καί Ποιμένα , κρεμάμενον νεκρόν πί ξύλου ρσα , θρηνοσα φθέγγετο Μητρικς λολύζουσα , πς νέγκω σου τήν πέρ λόγον Υέ Μου , συγκατάβασιν καί τά κούσια πάθη ; Θεέ περάγαθε .

 

..........................................χος β '...........................................

 

                              τε κ το ξύλου σε νεκρόν 

 

   Βότρυν τόν παμπέπειρον ΑΓΝΗ , ν γεωργήτως ν Μήτρ κυοφόρησας , ξύλ ς ώρακας τοτον κρεμάμενον , θρηνωδοσα λλόλυζες καί κραζες · Τέκνον γλεκος ναπόσταξον , δι ᾿ ο μέθη ρθ πσαν τν παθν εεργέτα , δι ᾿ μο τς σέ Τετοκυας σο τήν εσπλαγχνίαν νδεικνύμενος .

   τε μίαντος μνάς βλεψε τόν διον ρνα πί σφαγήν ς βροτόν , θέλοντα λκόμενον θρηνοσα λεγεν , τεκνσαι νν σπέυδεις με Χριστέ τήν τεκοσαν , τί τοτο πεποίηκας , Λυτρωτής το παντός ; μως νυμν καί δοξάζω , Σο τήν πέρ νον τε καί λόγον , κραν γαθότητα φιλάνθρωπε .

    βρεις πομείναντα πολλάς καί πί Σταυρο ψωθέντα τόν το παντός Ποιητήν , βλέψασα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , στενες λέγουσα · περύμνητε Κύριε , Υέ καί Θεέ Μου πς τιμσαι θέλων τό πλάσμα σου Δέσποτα , φέρεις ν σαρκί τιμίαν ; δόξα τ πολλ εσπλαγχνί καί συγκαταβάσει Φιλάνθρωπε . 

 

 

.............................................χος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

  μίαντος μνάς το Λόγου κήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ν τ Σταυρ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ξ ᾿ ΑΥΤΗΣ  νωδίνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπς θρηνδοσα κραύγαζεν · ομοι !!! τέκνον Μου !!! πς πάσχεις θέλων ύσασθαι , παθν τς τιμίας τόν νθρωπον .  

                                  Μεγάλη το Σταυρο 

 

   ρσα τόν κ Σο τεχθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , κρεμάμενον ν ξύλ πνουν , πικρς βόας · ποθεινότατον Μου Τέκνον , πς δυ τό τς μορφς σου κάλλος , κόν κρυβέν τ σκι το θανάτου ;

                                      

........................................χος δ ΄.......................................

                                

                                 δωκας σημείωσιν     

 

   Νεκρούμενον βλέπουσα  Χριστόν ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροντα τόν δόλιον , λόλυζε κράζουσα , πικρς τ κ σπλάγχνων , ατς προελθόντι , καί τό μακρόθυμον ατο ποθαυμάζουσα κατεπλήττετο · τέκνον Μου ποθεινότατον , μή πιλάθ τς Δούλης σου , μή βραδύνς Φιλάνθρωπε , τό μόν καταθύμιον .

 

                               πεφάνης σήμερον 

 

   πί ξύλου βλέπουσα ναρτηθέντα , τόν Υόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , σπλάγχνα Μητρα Μητρικς , σπαρασσομένη κραύγαζες , ομοι !!! πς δυς , τό φς τό χρονον !!! 

 

                                ξ ᾿ ψίστου  κληθείς  

 

   Μή ποδύρου μου Μτερ καθορσα , ν ξύλ κρεμάμενον , τόν Σόν Υόν καί Θεόν , τόν φ ᾿ δάτων κρεμάσαντα , πσαν τήν γν σχέτως , καί πσα Κτσιν δημιουργήσαντα · καί γάρ ναστήσομαι καί δοξασθήσομαι , καί τά το δου βασίλεια , συνντρίψω σθένει , καί  φανίσω τούτου τήν δύναμιν , καί τούς δεσμίους κλυτρώσομαι , τς ατο κακουργίας ς εσπλαγχνος  , καί Πατρί τ δί προσαγάγω ς φιλάνθρωπος .

 

                                ψωθείς ν τ Σταυρ

 

   Τόν ξ ᾿ νάρχου το Πατρός γεννηθέντα , π ᾿ σχάτων σε σακί τετοκυα , πί Σταυρο κρεμάμενον ρσα σε Χριστέ , ομοι !!! ποθεινότατε , ησο νεβόα , πς δοξαζόμενος ς Θεός π ᾿ γγέλων πό νόμων νν βροτν Υέ , θέλων σταυροσαι ; μν σε Μακρόθυμε .

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ Μήτηρ Χριστο το Θεο , ομφαία διλθε Σου , τήν Παναγίαν ψυχήν , νίκα Σταυρούμενον , βλεψας κουσίως τόν Υόν καί Θεόν Σου , ν περ Ελογημένη , δυσωποσα μή παύσ , συγχώρησιν πταισμάτων μν δωρήσασθαι .

 

                                    ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

   Τόν μνόν καί Ποιμένα σε πί ξύλου ς βλεψεν , μνάς Τέξασα πωδύρετο , καί Μητρικς σοι φθέγγετο · Υέ ποθεινότατε , πς ν ξύλ το Σταυρο , νηρτήθης μακρόθυμε ; πς τάς χερας καί τούς πόδας σου Λόγε προσηλώθης  π ᾿ νόμων καί τό Αμα , τό σόν ξέχεας Δέσποτα ;

 

...........................................χος πλ. α ΄.....................................

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Στσα πί Σταυρο ησο , σέ τεκοσα θρηνδοσα δύρετο , βοσα · ο φέρω τέκνον προσηλωμένον ρν πί ξύλου , ν περ πεκύησα · γώ γάρ διέφυγον τάς δύνας ς νανδρος , καί πς ρτίως τ δύν συνέχομαι καί σπαράττομαι τήν καρδίαν μεμπτος ; ρτι γάρ κπεπλήρωται , τό ῥῆμα ερηκεν Συμεών ς ομφαία , ψυχήν μήν διελεύσεται · λλ ᾿ !!! νν Υέ Μου ξανάστηθι καί σσον , τούς νυμνοντας σε .

   Τ Σταυρ το Υο Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τν εδώλων πλάνη πσα κατήργηται , καί τν δαιμόνων σχύς καταπεπάτηται , διά τοτο ο πιστοί , κατά χρέος Σε εί , μνομεν καί ελογομεν , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως μολογοντες Σέ μεγαλύνοντες .

 

............................................χος πλ. β ΄....................................

 

                                    Ο Μάρτυρες σου 

 

    Δάμαλις σπιλος τόν μόσχον βλεπουσα πί το ξύλου , προσαναρτώμενον θελουσίως , δυρομένη γοερς , ομοι !!! νεβόα ποθεινότατον τέκνον , τί σοι δμος νταπέδωκεν χάριστος βραίων , θέλων Με τεκνσαι κ Σο παμφίλτατε .

 

                                 λην ποθέμενοι 

 

   ομφαία ς φησεν Συμεών τήν καρδίαν , τήν Σήν διελήλυθεν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τε βλεψας , τόν κ Σο λάμψαντα , ποῤῥήτ λόγ , π ᾿ νόμων ς κατάκριτον , Σταυρ ψούμενον , ξος καί χολήν τε γευόμενον , πλευράν δέ ρυττόμενον , χερας τε καί πόδας λούμενον · καί δυρομένη , λόλυζες βοσα Μτρικς · τί τοτο Τέκνον γλυκύτατον , τό καινόν μυστήριον ;

                   

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   ν ξύλ τήν ζωήν μν , ρσα ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΣ  κρεμαμένην , Μητρικς δύρετο βοσα , Υέ Μου καί Θεέ Μου , σσον τούς πίστει νυμνοντας σε .

   Λαόν τόν νομώτατον , δίκως καθηλοντα σε πί ξύλου , ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί ΑΓΝΗ , καί Μήτηρ σου ρσα , ς Συμεών προέφη , τά σπλάγχνα Στερ διετέτρωτο .

   ρσα σε σταυρούμενον , Χριστέ   σέ Κυήσασα , νεβόα , τί τό ξένον ρ μυστήριον Υέ Μου ; πς πί ξύλου θνήσκεις , σαρκί κρεμάμενος  ζως χορηγέ ; 

    ΠΑΝΑΓΝΟΣ ς εδεν σε πί σταυρο κρεμάμενον , θρηνωδοσα νεβόα Μητρικς · Υέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πς φέρεις πάθος πονείδιστον ;

 

............................................χος πλ. δ ΄....................................

 

                                  Κύριε , ε καί κριτηρί 

 

   ρνα σε τε μνάς καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , πρός σφαγήν κατεπειγόμενον , βλεψε σύν δάκρυσιν Στερ , κολούθει καί κραζεν · πο σπεύδεις τέκνον μόν ; συνέλθω σου γλυκύτατε , ο γάρ φέρω μή ρν σε , ησο Μου πολυέλεε .

 

                                 Ο Μάρτυρες σου Κύριε   

 

   ρσα σε σταυρούμενον , καί θανατούμενον ΘΕΟΤΟΚΟΣ, ομοι !!!! κραύγαζε  πς τάς δύνας φέρεις , γλυκύτατε Υέ .βάλλει τήν καρδίαν Μου λόγχη σου , φλέγει δέ τά σπλάγχνα Μου τό πάθος σου , μως μνολογ σε , θέλων γάρ τατα πάσχεις ς φιλάνθρωπος .

   Ο φέρω Τέκνον βλέπειν σε , τόν τήν γρήγορσιν πσι διδόντα , ξύλ πνώσαντα , πως τος πάλαι , κ παραβάσεως καρπο πν λεθρί φυπνώσασι , θείαν καί σωτήριο γρήγορσιν παράσχς · ΠΑΡΘΕΝΟΣ λεγεν θρηνωδοσα ,ν μεγαλύνομεν .

    ΠΑΝΑΓΝΟΣ ς εδεν σεΣταυρ κρεμάμενον θελουσίως , κατανοοσαν σου τήν δυναστείαν , λύπ συνείχετο Χριστέ , καί δυρομένη νεβόα σου · Τέκνον , μή λίπς τήν Τεκοσαν σε · δός Μοι λόγον Υέ Μου , μή Με σιγν παρέλθης , Λόγε Θεο τήν Δούλην σου . 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   ν τ πάθει στσα το Σο Υο , τ Σταυρ πλησιάζουσα Μητρικς , δακρύων προσχύσεσιν λουομένη κραύγαζες · ομοι !!! θεε Λόγε , !!! πς φέρεις απίσματα , μπτυσμούς καί μάστιγας , Σταυρόν καί τόν θάνατον  ; μως πέρ γένους σωτηρίας νθρώπων , κών τατα φίστασθαι , οτω Στερ Φιλάνθρωπε , ΘΕΟΤΟΚΟΣ βόα Σοι · νπερ προβαλλόμενοι , σοί ες πρεσβείαν Δέσποτα ατούμεθα , να πλουσίως παράσχης μν τά λέη σου .

   Σταυρικόν καθορσα Πάθος ΣΕΜΝΗ , το Υο καί Θεο Σου σπλάγχνα πικρς , σπαράττουσα κραζες , λολύζουσα ΠΑΝΑΓΝΕ , πς κών τάθης καί θάνατον Δέσποτα , σαρκικόν δέξω · φρικτόν ντως κουσμα !!! θεν νυμν σου τό πόῤῥητον Λόγε , καί φραστον βούλημα τι σσαι λήλυθας τό πλανώμενον πλάσμα σου · νάστηθι λλ ᾿ μως Υέ , καί χαρς τήν καρδίαν πλήρωσον , εφροσύνης τά πάντα , πληρώσας τ πάθει σου .

   Σέ τόν πάντων Δεσπότην καί Λυτρωτήν , μνάς θεωροσα ν τ Σταυρ , δίκως κρεμάμενον , θρηνωδοσα βόα Σοι , ομοι !!! Υέ πς πάσχεις ; καί φέρεις μακρόθυμε παρά τν γνωμόνων  νείδη καί θάνατον  σσαι τν νθρώπων , πεπτωκ υαν τήν φύσιν , καί ύσασθαι κακώσεως καί πταισμάτων συμπτώσεως · διά τοτο κράζω Σοι · νάστηθι ταχύ κ νεκρν , ς πέσχου Λόγε πρό το Πάθους Σου , καί περιστάσεως πάσης τήν ποίμνην Σου λύτρωσαι .

   Τόν μνόν καί Ποιμένα καί Λυτρωτήν , μνάς θεωροσα ν τ Στυαρ , λόλυζε δακρύουσα καί πικρς κβοσα · μέν κόσμος γάλλεται δεχόμενος τήν λύτρωσιν · τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ρώσης σου τήν Σταύρωσιν , νν περ πομένεις διά σπλάγχνα λέους , μακρόθυμε Κύριε λέους βυσσος καί πηγή γαθότητος , σπλαγχνήσθητι καί δώρησαι ον , τν πταισμάτων φεσιν τος δούλοις Σου , τος νυμνοσι σου πίστει , τά θεα παθήματα . 

                              !!! το παραδόξου θαύματος 

 

   Τί τό ρώμενον θέαμα , τος μος φθαλμος , καθορται Δέσποτα ; συνέχων πασαν κτίσιν , ξύλ νήρτησαι , καί θανατοσαι , πσι νέμων ζωήν , ΘΕΟΤΟΚΟΣ κλαίουσα  λεγεν , τε ώρακεν , ν Σταυρ ψούμενον , τόν ξ ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ , ἀῤῥήτως κλάμψαντα , Θεόν καί νθρωπον .

    !!! το παραδόξου θαύματος · !!! μυστηρίου φρικτο !!!! !!! φρικτς γχειρήσεως !!!! ΠΑΡΘΕΝΟΣ  λεγεν , ν Σταυρ Σε ς βλεψεν ν μεσ δύω ληστν κρεμάμενον , ν νωδίνως φρικτς κύησεν · κλαιε κράζουσα · ομοι !!! τέκνον φίλτατον πς δεινός , δμος χάριστος , Σταυρ προσήλωσεν ;

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

.........................................χος α ΄........................................... 

 

    πας χορός θεόθεν μιμούμενος τν προφητν Σου προηγόρευσε , τό μυστήριον τς φράστου καί θείας συλλήψεως , τς κ Σο το ψίστου ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · Σύ γάρ τήν ληθεστάτην τε , καί ρχαίαν βουλήν φανέρωσας .

   περινόητον , νθρωπίνοις λογισμος τό Μυστήριον Μήτηρ Θεο , τς ἀῤῥήτου καί φρικτς λοχείας τς Σς · Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ τόν τν λων ποιητήν τεκοσα , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διετέλεσας . 

   Γνώμην πρίν πεσόντα τόν 'Αδάμ , νέστησας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν νυπόστατον ζωήν τεκοσα , κ Μήτρας Παρθενικς , γνισθείσης Πνεύματι καί πρός παθ καί θειοτέραν κήρατον τε φυγήν , τοτον πανήγαγες ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   γλύκανε , τν δάτων πικρίαν ν λατι λισαος · ο δέ Σός ΘΕΟΜΗΤΟΡ Υός καί Θεός , βαπτισθείς ν δατι , τς μαρτίας τήν πικρίαν , καί τήν δύνην ξείλετο .

   κ Σο νεβλάστησεν μν , τό νθος τό μάραντον , εύωδιάζον πσαν τήν νθρωπότητα , τ θεί μύρ τς ατο φύσεως ·  Πατρί συνάναρχος καί κ Σο γενόμενος , πό χρόνον ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   κ Σο γεννηθείς νευ σπορς , Υός προαιώνιος , ΣΕΜΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ κόσμον νέπλασε , τόν κεκρυμμένον φιν τος δασι , ν τ βαπτισμ ατο , θανατώσας Κύριος , καί φθορς τούς νθρώπους υσάμενος . 

   ν καμίν Σε συμβολικς  προέγραψαν ο παδες ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ν τ βάτ προετύπωσε Μωσς , σαΐας εδεν Σε τεξομένην , βρέφος νάνδρως , τόν Κύριον τς δόξης διό Σε πάντες μεγαλύνομεν . 

   ξέστησαν τν γγέλων α τάξεις , ρσαι τόν όρατον , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γεννηθέντα σαρκί , καί τόν ϋλί δοξαζόμενον , ν ποταμ το βαπτισθναι καταδυόμενον .

   στη μέχρι Σο  θάνατος , το καθ ᾿ μς γενέσθαι , διά τό σσαι μς , περούσιε , Υέ Θεο εδοκήσαντος , ξ ᾿ νάνδρου Μητρός , καί τος δασι , μς ναχωνεσαι , πυρί τ θεί το βαπτίσματος . 

   Εας τς προμήτορος νώρθωσας ,τό λίσθημα , τό πρίν ποδεξαμένη , τόν τούς κατεῤῥαγμένους πανορθοντα , Λόγον το Πατρός , τ ηττήτ δυναστεί ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

    ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ καί τς κτίσεως πάσης Βασίλισσα , τόν Βασιλέα τν πάντων δυσωποσα μή παύσ , Χριστόν ν μν γέννησας  , ες σωτηρίαν τν πί γς , σσαι τούς μνοντας Σε .

    χρυσοφαής Λυχνία τήν Σήν , συμβολικς δήλου θείαν γέννησιν , ΑΧΡΑΝΤΕ ΣΕΜΝΗ · Σύ γάρ τό φς τό πρόσιτον , τ κόσμ λαμψας διό βομεν Σοι · χαρε , ΑΓΝΗ ΠΕΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Θέλων δι ᾿ εσπλαγχνίαν , κ θανάτου καί φθορς νακαλέσασθαι , φύσιν τν βροτν πέρθεος , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν καθαράν Σου νηδύν κατκησεν .

   Θεο Σοφίαν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν οκον αυτς κοδόμησεν ν τ Σ γαστρί σκηνώσασα , τ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝ · καί πέρ νον τούτ νωθεσα , καθ ᾿ πόστασιν ΑΓΝΗ , φθη ς νθρωπος .

   λεων γενέσθαι τος πιστος , καί εμεν ΘΕΟΜΗΤΟΡ δυσώπησον , Λόγον ν γένησας σωματικς μν πιδημήσαντα , Σέ γάρ προστασίαν καί σωτηρίαν κεκτήμεθα .

   Κατάραν τς Εας τς πάντων μητρός τ Σ τόκ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ κατήργησας , τ κόσμ ελογίαν νατείλασα Χριστόν · διό Σε γεγηθότες , καί στόματι καί γλττ ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως μολογοντες μακαρίζοντες . 

   Λόγος καθό Θεός , πάρχων όρατος  προσειληφώς κ γυναικός , νθρώπων φύσιν  ορατός , τελεται καί καθαίρεται , ν τ ποταμ , μαρτίας λλότριος , τόν πεπτωκότα , καθαίρων το πταίσματος .

   Νεκροται προπάτωρ ς καίρως το φυτο γευσάμενος · Σύ δέ τήν ληκτον ζωήν , ΠΑΡΘΕΝΕ κβλαστήσασα , τόν παράδεισον τοτον οκεν νέστησας , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ .

   μβρος ς πί πόκον καταβάς ν Σ γαστρί σεσάρκωται , τς ερήνης ποταμός , πηγή τς γαθότητος , σταγόνας ετο ξαριθμούμενος , τν Πατέρων Θεός καί περένδοξος .

    πάλαι τήν Εαν μητέρα τήν Σήν , διαπλάσας κ Σο ΑΓΝΗ σεσωμάτωται , κείνης τό κατάκριμα καί τήν παρακοήν προδήλως θεραπεύων , καί λύων ς οκτίρμων καί Δεσπότης τν λων , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   ρος νεδείχθης Σύ νοητόν · θεν τμήθη ποῤῥήτως ντιμος  Λίθος , λεπτύνων ζοφερς πλάνης εκόνα , καί φωτισμ τς χάριτος , καταυγάζων τούς πίστει ναβοντας δόα Σοι Μτερ το ψίστου .

    τας ρχαγγελικας μνολογίαις δοξαζόμενος πλούσιος Λόγος , δι ᾿ μς πτώχευσε , Σέ Μητέρα τήν καλλονήν ακώβ κλεξάμενος · διό νυμνοντες βομεν Σοι ·ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ χαρε πιστν σωτηρία .

   Σύ χωρίον ΑΓΝΗ τς θείας περιληψίας πέρ φύσιν χρημάτισας , ς Θε τήν σάρκα δανεισαμένη , τ Σο τήν Παρθενικήν μή διαρῤῥήξαντι Μήτραν , ν τ τίκτειν σπόρως · Σέ μεγαλύνομεν .

   Τς Πατρικς οκ πέστη φύσεως , θεος Λόγος σαρκωθείς , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ·  καί γάρ ατήν κριβς τετήρηκεν , μένουσαν μείωτον , ν τ σαρκοσθαι · καί δέχεται τήν κ Πατρός μαρτυρίαν , Χριστός περένδοξος . 

   Τόμος καθαρός τόν Λόγον δεχόμενος , γραφόμενον νν , τόν περίγραπτον τ θεότητι , γνωρίσθης προφήταις καί πρότερον , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Σύ γάρ τόν περιόριστον ν γαστρί Σου φράστως χώρησας .

   Τύπον τς γνς λοχείας Σου , πυρπολουμένη βάτος  δειξεν φλεκτος , καί νν καθ ᾿ μν , τν πειρασμν γριαίνουσαν κατασβέσαι ατομεν τήν κάμινον ,  να Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , καταπαύστως μεγαλύνομεν .

   Φς τό κ φωτός , τόν το Πατρός Μονογεν Λόγον τόν ναρχον δεξαμένη ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · Πύλη φωτός σαφς χρημάτισας , δικαοσύνης λιον πσιν στράψασαν .

   Χαρε ΣΕΜΝΗ , το δάμ τό κώδιον · ξ ᾿ ο προλθεν Ποιμήν , νδυσάμενος ληθς περυψούμενος λον με τόν νθρωπον , δι ᾿ εσπλαγχνίαν κατάληπτον , διό Σε μνομεν ΑΓΝΗ ες τούς αἰῶνας .

   Χαράν Σοι σαφς ορανόθεν φικόμενος , ρχιστράτηγος ΑΓΝΗ εύηγγελίσατο επν · Θεός ξελεύσεται μετά σαρκός , κ Σο ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ες σωτηρίαν τν πόθ μνούντων Σε .

   δασιν μβάψας τς σαρκός , προσελάβετο Κύριος , φύραμα κ τν Σν εργάσατο , Παρθενικν Αμάτων  τό σωτήριον , πρός τάς παρατάξεις τάς ναντίς χείρωτον .

    !!! το φοβερο Σου θαύματος !!! Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , μυστήριον τό πρό γενεν , καί πρό αώνων πόκρυφον , ν Θε τόν τά σύμπαντα κτίσαντι , τεκοσαν Θεόν Λόγον , νερμηνεύτως φανέρωσας .

 

..........................................χος β ΄..........................................

 

   γιον Κύριον Κυριοτόκε το παντός τέτοκας , ν κ ψυχς Δομνίκα ποθοσα παθν φθοροποιν κατακυριεύει , ΠΑΡΘΕΝΕ μνοσα Σε .

   μήτορα πρότερον κατά τήν πρώτην γέννησιν , δι ᾿ μς σαρκωθέντα τίκτεις πάτορα , δύω γνωριζόμενον φύσεις , τήν Θεϊκήν καί τήν νθρωπίνην , καί ταύτας πιστούμενον νεργείαις ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   ναγεννσαι τούς βροτούς , Υός Σου βουληθείς , πρός ορδάνην σπερ νθρωπος σπεύδει ΑΓΝΗ , δι ᾿ κραν στοργήν ἀῤῥύπως  βαπτισθναι  παντα ύπον τς κακίας , βυθίζων τν νθρώπων .

   νάρχου γεννήτορος  Υός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ μν πέφανε, τά σκοτισμένα φωτίσαι , συαγαγεν τά σκορπισμένα, διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ο πιστοί μεγαλύνομεν .

    νατολς τς ξ ᾿ ψους φανείσης , δείχθης Πύλη Θρόνος πηρμένος , το Βασιλέως ορανομήκης , καί μετάρσιος κλμαξ , πέβη Χριστός ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί τος πωσμένοιος βροτος προσωμίλησεν .

   νερμήνευτος ντως σύλληψις φραστος τόκος Σου καί κατάληπτος , πσι πιστος γνωρίζεται , καί πιστεύεται Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   πό πασν Σε γενεν ξελέξατο Χριστός ες κατοικίαν , αυτ ΘΕΟΤΟΚΕ νακαινίζων μς φθαρέντας ,  νώσει τ κρείττονι · θεν Σέ μνομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   πορε πσα γλσσα , εφημεν πρός ξίαν , λιγγι δέ νος καί περκόσμιος , μνεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · μως ΓΑΘΗ πάρχουσα, τήν πίστιν δέχου , καί γάρ τόν πόθον οδας τόν νθεον μν , Σύ γάρ Χριστιανν ε προστάτις Σέ μεγαλύνομεν .

   σπόρως ν γαστρί Θεόν συνέλαβες καί τίκτεις φράστως σεσαρκμένον , ες ν βλέπειν ο τολμσιν ΑΓΝΗ , ορανν α δυνάμεις ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Βάτος Σε ν τ Σιναί , φλέκτως προσομιλοσα , τ πυρί προγράφει  Μητέρα , τήν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ .

   Δι ᾿ μέ κατ ᾿ μέ χρημάτισε , βρέφος παντέλειος νακαινίζων με , καί παλαιωθέντα πάθεσι , διά Σο ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Δόξης το Πατρός , συνέλαβες φράστως τό προαιώνιον παύγασμα , καί Λόγον τόν ναρχον , ν ρχ ντα νοούμενον , καί νν κ Σο πρωτότοκον ΠΑΝΑΓΝΕ · γεγονότα νλλοιώτως τ κτίσεως .

   Δυνάμωσον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τό σθενές μου δύναμιν το ψίστου τέξασαν τήν τό εναι πσι παρέχουσαν  καί Δομνίκης τήν μνήμην μεγαλύνασαν .

   Δυσωπομεν Σε χραντε , τόν Θεόν σπόρως συλλαβοσα , το εί πρεσβεύειν , πέρ τν δούλων Σου .

   κ πασν τν γενεν , ξελέξατο Σε τήν καλλονήν το ακώβ  , ν γάπησεν Ποιητής ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί κ Σο νατείλας πέφανεν .

   λπίς καταίσχυντε , λπίς βεβαία καί τεχος κράδαντον , καί σκέπη καί βοήθεια , γενο μοι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τ πεποιθότι πί Σέ · καί γάρ νατίθημι ΑΓΝΗ πσαν λπίδα ς σωτηρίας μου .

   μεγάλυνας Χριστέ τήν Τεκοσαν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , φ ᾿ ς Πλάστης μν , μοιοπαθές περιέθου σμα , τό τν μτέρων λυτήριον μπλακημάτων · Ταύτην μακαρίζοντες , πσαι α γενεαί Σέ μεγαλύνομεν .

   μμανουήλ , τόν πάντων Δεσπότην , τίκτεις φθόρως μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , καί μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ · ν παύστως δυσώπει , πηρείας χθρν λυτρώσασθαι , τούς πό τήν σκέπην τήν Σήν καταφεύγοντας .

   ν Σο πσα πρόῤῥησις πανεπαύθη  καί πέρας δέξατο  ξενίζουσα τούς λέγοντας · κ Σο δέ λαμπροτέρα , καί τν προῤῥήσεων θαύματα πηγάζουσιν , ΑΓΝΗ , σοφούς δηλοντα τούς ρμηνεύοντας .

   σχεν σχύν καθ ᾿ μν κακία  , λλ ᾿ οκ ες τέλος · σθένησε γάρ μετά τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τόν ν σχύϊ δυνατόν τεκοκυαν , πελθόντα σαρκός σθένειαν , καί τόν δυνατόν ν κακί νεκρώσαντα . 

   Ζωήν κυήσασα , βροτν ες πολύτρωσιν , νεκρωθεσαν ΠΑΡΘΕΝΕ τος παραπτώμασιν ζώωσον ΑΓΝΗ , τήνψυχήν μου ς συμπαθής , ς Μόνη προστάτις , τν καταφευγόντων Σου , ν τ σκέπ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Ζωήν τήν νυπόστατον μν τεκοσα , θανάτ τόν θάνατον ΠΑΡΘΕΝΕ καταργήσασαν , δεινν πικλύσεσι , θανατωθέντα με ζώωσον πρεσβείαις Σου ΑΓΝΗ , Ελογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΕΡΕΝΔΟΞΕ .

    σύλληψις τόκος Σου πέρ λόγον , αἰῶνας γάρ τόν Κτίσαντα διά λόγου , γέννησας υσάμενον λογίας , κόσμου τά πέρατα ΚΟΡΗ ΑΠΕΙΡΑΝΔΡΕ , ν δυσώπει πάντοτε το σωθαι μς .

    τας φωνας καμπτομένη , τν θερμς Σε ατούντων , Μόνη τν πιστν καταφυγή , σσον οκτείρησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , διατήρησον βλάβης , καί πάσης τν χθρν πιδρομς , τούς ν πίστει καί πόθ Σε μεγαλύνοντας .

    τήν πηγήν τς παθείας κυήσασα , τραυματισθέντα πάθεσι ΚΟΡΗ θεράπευσον , καί πυρός αωνίου ξάρπασον με Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

    τόν χώρητον Θεόν ν γαστρί χωρήσασα , καί χαράν τ κόσμ κυήσασα , Σέ μνομεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

    φωτενή το λίου Νεφέλη , λάμψον μοι αγλην , λύουσαν   τόν ζόφον μου τν πταισμάτων , δίδου μοι χερα , μπαρέντι ες λην μαρτίας · γειρον κείμενον , μόνη το πεσόντος δάμ πανόρθωσις . 

   δού ν γαστρί , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστόν τόν Θεόν πέρ λόγον σχηκας , σπερ σαΐας προηγόρευσεν .πέρ φύσιν τε τοτον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ γεγέννηκας .

   ερώτατον τς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ τέμενος , ν γαστρί Θεόν Λόγον , κυοφορήσασα , τούς προστρέχοντας ες Σέ , καί προσκαλουμένους ΑΓΝΗ , σζε πρεσβείαις Σου , κινδύνων λύουσα  , τήν φοδον ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   θυνον μου τς ψυχς τάς κινήσεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πρός θεα προστάγματα , το κ γαστρός Σου κλάμψαντος , ζάλης λυτρουμένη με , τν ν τ βί σκανδάλων μεσιτείαις Σου .

   να δόξης πλησθμεν λήλυθεν , δοξον ες νθρωπον δόξης Κύριος · ς γάρ βροτός υπτόμενος , Σός Υός τούς νθρώπους δόξασεν .

   σουργόν τ τεκόντι , καί σύνθρονον , Λόγον κ γαστρός Σου ΑΓΝΗ σωμάτωσας , δι ᾿ εσπλαγχνίαν φατον , τό μέτερον λον φορέσαντα .

   σχύς μου καί μνησις καί σωτηρία , πάρχει Κύριος Σέ Μητέρα ΠΑΝΑΓΝΟΝ  καί Νύμφην νύμφευτον προεκλεξάμενος · ν πέρ τν δούλων Σου εί , μή διαλίπς πρεσβεύειν ΧΡΑΝΤΕ .

   Καί πρό το τόκου φθορος ΑΓΝΗ , καί μετά τήν κύησιν Μήτηρ Θεο , περφυς διέμεινας · θεν Σε ποθήσασα θεί Πνεύματι Δομνίκα πίσω Σου , φθορος προσηνέχθη τ παμβασιλε Υἱῷ Σου ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Κάρας συνέθλασεν κεφαλή τν εσεβν ΠΑΝΑΓΝΕ , είθροις τανν τν μφωλευόντων δρακόντων τεχθείς , κ τς Σς νηδύος , σπορς ντως νευθεν .

   Κεκράξομαι ν νυκτί καί μέρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πρός Σέ καί σωθήσομαι , καί δονν περβήσομαι τεχος , καί υσθήσομαι πειατηρείων δαιμόνων μεσιτεί Σου .

   Λαβών τό καθ ᾿ μς , ντιδούς τε τό οκεον Εεργέτης , δρασε μόνον , οκ παθε δέ ΠΑΡΘΕΝΕ · θεοποε γάρ , λλ ᾿ οκ ες φθοράν μεθίσταται · μλλον δέ καί πάσχων  κών διά Πάθους τά πάθη λύει , ς ο τρες Πατέρες μς μυσταγώγησαν .

   Λελυτρωμένοι Αματι , τ κ πλευρς χυθέντι , το Υο Σου ΘΕΟΜΗΤΟΡ , πάντες Σέ μακαρίζωμεν .

   Μεγάλυνον ψυχήν μου τήν λυτρωσαμένην μς κ τς κατάρας .

   Mείνας ν , καί σαρκωθείς κ νηδύος Σου , μεν δωρήσατο , μν τό πρότερον , κ χοός γεγονόσι , υσάμενος πταισμάτων ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ .

   Μυρίπνοον ς όδον , πό κοιλάδων ΧΡΑΝΤΕ , καθαρός Σε ερατο , καί ν μέσ Σου κατεσκήνωσεν , εωδίας πληρώσας τό θρώπινον .

   Νεανίδων θεος χορός νθεαστικώτατα , ν γυναιξί Σε καλήν σματίζουσι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καλλονας ραϊζομένην θεότητος , τόν καλλοποιν γάρ Λόγον , πέρ λόγον πεκύησας .

   Νέαν Σε Πηγήν ΠΑΡΘΕΝΕ , καί φορμήν μυστηρίων  χοντες ο τρες θεηγόροι , καινας ποθέσεσι καινοπρεπ , προσαρμόζουσα

φράσιν .   

    Νεκρώσεως τούς χιτνας δάμ ξεδύσατο , τ θεί γεννήσει Σου , καί τήν στολήν μφιάσατο , μόνος ν ξύφανεν , ν τ γαστρί Σου , Λόγος σωματούμενος .

    Λόγος σαρκωθείς εκ Σο ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν σάρκα το ύπου θέλων κπλναι , ποδείγματι καθάρσεως , ἀῤῥυπώτου τος δασι βαπτίζεται .   

   λος ν Σοί κατασκηνώσας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , λον μέ τόν νθρωπον , νεμορφώσατο , ν Πατρός κλάμψας , πρό πάντων τν αώνων , Λόγε ναρχος .

    πάντα δημιουργήσας Κύριος , καθ ᾿ μς ατός πλαστουργεται · ποδύς γάρ ΠΑΝΑΓΝΕ τήν μήτραν Σου τήν Παναγίαν , μορφήν τν νθρώπων μφιάσατο , καί τήν ατο εκόνα διεσώσατο .

    πάντα κ μή ντων ντα ποιήσας , καί φύσιν δούς κάστ τν γενομένων , ατός καί τάς δοθείσας φύσεις μείβειν , οδεν ς βούλεται · θεν κούεται καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτουσα  τίς ο θαυμάσεται ;

    τά περα ν δασι στεγάζων μόνος Κύριος , ναχαιτίζων θάλασσαν , βύσσους τε ξηραίων , κ Σο ΑΓΝΗ τήν σάρκα προσλαβόμενος , μς νέπλασεν καί σωσεν .

    τόκος Σου τς φθορς τόν δάμ λυτρώσατο · φθορς βροτεργάτιδος , νευ καί γάρ πέρ νθρωπον  γέγονεν σύλληψις · διό φθορς τν κακν με ΚΟΡΗ λύτρωσαι .

    περούσιος Θεός οσιοται δι ᾿ μς τν Σν κ σπλάγχνων , τήν φθαρεσαν οσίαν , νακαινίσαι ζητν , δι᾿ οκτον ΠΑΡΘΕΝΕ  καί λεον , διό Σέ δοξάζομεν ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ορανόν τανύσας βουλήματι , λλον πί γς ορανόν Σε νέδειξεν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΧΡΑΝΤΕ , καί κ Σο τος ν σκότει πέφανεν .

   Πανάχραντον σύλληψιν , χραντον τόκον Σύ Μόνη πέδειξας , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διαμείνασα · Θεόν γάρ συνέλαβες , πέρ Λόγον πάντων ΑΓΝΗ , νθρωπον γενόμενον , πιστν ες σωτηρίαν , καίπολύτρωσιν .

   Πολλοί ο πολεμοντες με πό ψους , ν δύν ξέλιπεν ζωή μου  κατέδυσα ες χάος πλημμελημάτων , σσον με ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μή περίδης με , προστασίαν μαχον Σέ γάρ κέκτημαι .

    Πρός ρμον γαληνόν με θυνον , ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΠΑΝΑΓΙΑ · χειμάζει γάρ κλύδων με καί τάραχος τς μαρτίας δεινς , τος νέμοις ιπιζόμενος , τν πονηρν πνευμάτων , τν θλιβόντων με 

   εθρον έναον μν τος προστρέχουσιν ες Σέ ΑΓΝΗ πηγάζεις · ο τήν φθορον χάριν , παρυόμενοι Σο μνομεν τόν τόκον ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί Σέ περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας .  

   Σέ βάτον Μωσς , ν τ ρει τ Σιν πυρπολουμένην ΑΓΝΗ , προεθεώρει τήν νέγκασαν καταφλεύκτως τήν στεκτον αγλην τς ἀῤῥήτου οσίας , νωθείσης παχύτητι , σαρκός μις τν ν ατ γίων ποστάσεων .

   Σέ τήν κοινήν φιλοτιμίαν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τς μετέρας φύσεως πάντες δοξάζομεν , χελος ν γεγονότες , καί μίαν συμφωνίαν πιτελέσαντες .

   Σοί τ τεκούσ Χριστόν , τόν το παντός Δημιουργόν κράζομεν · χαρε ΑΓΝΗ · χαρε τό φς νατείλασα μν · χαρε χωρήσασα Θεόν τόν χώρητον .

   Στενε με τό πλάτος Σου τν μεγαλείων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καταπνγον τόν λόγον  πό πυκνότητος · καί μοι παραδόξως συμβαίνει , τό πορεν κ τς επορίας , διό τόν τοσοτον Σε μεγαλύαντα δοξάζομεν .

   Συμπαθείας τς Σς με ξίωσον , τόν συμπαθέστατον Λόγον κυήσασα , τν τ δί Αματι , κ φθορς τούς νθρώπους υσάμενον .

   Συνέλαβες ν γαστρί Σου σπόρως , τόν Κύριον καί τοτον κύησας , σεσαρκωμένον , τόν σώζοντα , κόσμον τας πρεσβείαις Σου , διό Σοι κράζομεν · χαρε ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Σύ τόν το Πατρός  χώριστον ν Μήτρ Σου θεανδρικς πολιτευσάμενον , σπόρως συνέλαβες καί φράστως πεκύησας , Θεόν μο καί νθρωπον · θεν Σε σωτηρίαν πάντων μν πιστάμεθα .

   Σσον οκτείρησον μς , τόν οκτίρμονα Θεόν μν Σωτρα , πέρ λόγον τεκοσα , πυρκαϊς λογισμν , παθν τε ξαίρουσα καύσωνα , Σο τας κεσίαις , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Τά τάγματα ξέστησαν τν γγέλων ΠΑΝΑΓΝΕ , καί τν νθρώπων α καρδίαι φριξαν πί τ τόκ Σου · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ πίστει σέβομεν .

   Τήν ΑΓΝΗΝ γνεύοντι νοΐ , δετε μακαρίσωμεν · τήν καλλονήν ακώβ ν γάπησεν · Θεός κλεξάμενος , ν κατώκησεν ς σκηνήν γιάσματος , ς Τιμιωτέραν πάντων τν κτισμάτων τιμήσωμεν .

   Τήν μόνην παρθενεύουσαν μετά τόκον , ΜΑΡΙΑΝ τν γίων γιωτέραν , τήν ντως ΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , δετε μνήσωμεν πιστοί κραυγάζοντες · χαρε Μήτηρ ΧΡΑΝΤΕ , χαρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τίς ξειπεν , Σο κατ ᾿ ξίαν δυνήσεται , τήν  πέρ λόγον σύλληψιν ; Θεόν γάρ τέτοκας , ν σαρκί ΠΑΝΑΓΙΑ , μν πιφανέντα , Σωτρα πάντων μν . 

   Τόν κ Πατρός προελθόντα , προαιώνιον καί χρονον Θεόν Λόγον , καί π ᾿ σχάτων νατείλαντ κ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ς Κύριος, και ΚΥΡΙΑΝ ελογετε .

   Τόν κ Θεο Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτ σοφί κοντι καινουργσαι τόν δάμ ,  βρώσει φθορ πεπτωκότα δεινς ξ ᾿ γίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ φράστως σαρκωθέντα δι ᾿ μς , ο πιστοί μοφρόνως ν μνοις μεγαλύνομεν .  

   Τόν Μονογεν Υόν καί Λόγον , τόν πρό αώνων ξ ᾿ νάρχου Πατρός , ἀῤῥήτως κλάμψαντα , τόν τς κτίσεως πρωτότοκον , γεγενημένον τέτοκας , θεν Σε ΘΕΟΜΗΤΟΡ , πάντα τά θνη δοξάζομεν .

   Υόν τόν ναρχον , καί συναΐδιον Πατρί τέτοκας , περφυς κ Σο σαρκωθέντα , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΚΟΡΗ · διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ · ΑΓΝΗ Σέ κηρύττομεν · 

   Υός Θεο Υός Σου ΠΑΡΘΕΝΕ  σαφς δείχθη , ργα ς Θεός τελν βουλήσει μόν · θεν Σε πάντες ληθς ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί κυρίως πονομάζομεν · λλην γάρ Μητέρα Θεο ο γινώσκομεν .

   μνολογίαις τήν Πανάγιον καί Θεοδόχον ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ πανευσεβς ξίως πάντες εφημήσωμεν , ς Θεόν κυήσασαν , μονογεν μν , τος νθρώποις φθέντα · διό Σοι πάντες πιστοί ψάλλομεν · χαρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΜΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   μνομεν τόν τόκον Σου Ελογημένη , δι ᾿ ο λυτρώθημεν τς πάλαι κατακρίσεως , καί Σέ μακαρίζομεν ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , Μόνην ν γάπησεν , ν ελογημέος καί περένδοξος .

   πέρ εσπλαγχνίαν , πάντων Λυτρωτής νθρωπος γίνεται , καί σαρκικήν καταδέχεται γέννησιν , φιλάνθρωπος πέρ νθρώπων , φύσει ν φιλάνθρωπος , Παρθενικς κ Μήτρας Σου  ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .

   Φεσαι μου Κύριε φεσαι , ταν μέλλεις με κρναι , και μή καταδικάσης με ες πρ , μή τ θυμ σου έλέξγς με , δυσωπε σε ΠΑΡΘΕΝΟΣ, σέ κυοφορήσασα Χριστέ , τν γγέλων τά πλήθη , καί τν σίων τά τάγματα . 

   Φωτός οκητήριον Μήτρα Σου γεγένηται , δι ᾿ φς ο ν σκότει , εδον καθήμενον , θεν Σε φωνας σιγήτοις Μήτηρ Θεο εί νυμνομεν Σε , καί πόθ γεραίρομεν τήν λπίδα μν .

   Χαλεπας παθν πιβουλας , ΚΟΡΗ χειμαζόμενος , καί προσβολας μαρτιν κλονούμενος , Σο πρός τήν κλόνητον καί ήττητον , προστασίαν ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , πόθ καταφεύγω , οκτειρον σσον ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Χαράν τήν νεκλάλητον δεξαμένην , συνέλαβες σπόρως τόν Σόν Δεσπότην , τόν πσαν τήν φήλιον ΘΕΟΜΗΤΟΡ νακαλούμενον  διό Σοί κραυγάζομεν · ελογημένη Σύ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ τόν Χριστόν κυήσασα .

   Ψυχας καθαρας καί ἀῤῥυπώτοις χείλεσιν , δετε μεγαλύνομεν τήν κηλίδωτον καί Υπέραγνον  Μητέρα το μμανουήλ , δι ᾿ Ατς τ ξ ᾿ Ατς προσφέροντες  πρεσβείαν τεχθέντι , φεσαι τν ψυχν μν , Χριστέ Θεός καί σσον μς .

   ς ρθρος ερέθης πρωϊνός , ν τ το βίου νυκτί , Παρθενίας κτσι περιαστράπτουσα , τήν νατολήν το λίου , το νοητο τς δικαιοσύνης , μν φανερώσασα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ΠΑΝΣΕΒΑΣΜΙΕ . 

   ς ψιμος ετός π ᾿ σχάτων , πρώϊμος δάτων αώνων τε , Δημιουργός ες τήν Μήτραν Σου , σταξε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κατά καιρόν ναψύχων τούς κλείποντας .

    !!! τν πέρ νον το τόκου Σου θαυμάτων , Νύμφη ΠΑΝΑΓΝΕ Μτερ Ελογημένη · δι ᾿Ης τυχόντες παντελος σωτηρίας, πάξιον κροτομεν ς εεργέτην , δρον φέροντες, μνον εχαριστίας .

 

..........................................χος γ ΄...........................................

 

   Βαδίζων τρέμω , φη Συμεών , τόν σαλεύοντα τ προβλέψει δέ πσαν τήν γν , κατέχων ωννύομαι  Σόν τόκον ΠΑΡΘΕΝΕ · τς τρομερς δέ σαρκός πολυόμενος , χρησμν μοι τν θείων ποβάντων , χαίρων κομίζω καί τος ν δ λύτρον τά εαγγέλια .

   να σε τόν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ νον , κν σάρκα προσήλειφας , καί διπλος χρημάτισας , μακράν πεῤῥάπισεν , καί τομήν καί τήν σύγχυσιν ο Χρυσόστομος ωάννης Θεάνθρωπε .

   Γεώδης φύσις ο σθένει Σε νυμνεν , ν γγελοι μέλπουσιν , ς  Θεόν σωματώσασα · πλήν πιστς ο δολοι Σου ποτολμμεν μνεν Σε καί δοξάζειν  .   

   λέωσαί μοι τόν προελθόντα κ τς Σς γαστρός ΘΕΟΝΥΜΦΕ , σαρκοφόρον Λόγον , ν ν να Συμεών βαστάζων , ς Κτίστην μεγάλυνεν . 

   ρ σε Μητρός ν γκάλαις , οδα σε δέ πρόσιτον θεότητος τ φύσει · πς ον Λόγε , χερσί κατέχ ς χερσί τήν σύμπασαν χεις κτίσιν ; φη Συμεών Θεάνθρωπε , τήν πόῤῥητον σου δοξάζων δυναστείαν .

   ητορεύων τά θεα , μοναδικόν τήν πόστασιν , φηγήσω τόν Λόγον , κν διπλος πέφηνεν , κ τς ΑΓΝΗς προελθών , σάρκα προσλαβόμενος ·ν ελογομεν παύστως  , καίπιστς δοξάζομεν θεε Χρυσόστομε .

   Τάξεις  νοεραί , μνωδίαις ΚΟΡΗ Σέ μέλπουσιν ν γάρ οκ σχύουσιν ρν , κ τ γνς νηδύος Σου , τέτοκας σάρκα προσλαβόμενον ναλλοιώτως ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .  

   ς μυστική τις λαβίς , τόν νθρακα φέρουσαν τόν νοητόν , ρχ πρός ναόν · ν Συμεών λαμπρυνθήσεται χερσίν , ΠΑΝΑΓΝΕ δεξάμενος , καί τά το πάθους σύμβολα , προφητεύσει σαφέστατα .

 

...........................................χος δ ΄......................................... 

  

  ΑΓΝΗ πρό το τόκου , καί ν τόκ καί μετά τόκον ληθς , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ πέφηνας · Θεόν γάρ πεκύησας , ν ποστόλων σύλλογος , περιφανς νεκήρυξεν . 

   γνείας τό ΠΑΝΑΓΝΟΝ , υπαρός τε καί ναγνος , γώ νδιαίτημα , μέλπειν ο σθένει Σε , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , διό με τ χωνεί το Πνεύματος κάθαρον , να δοξάζω Σε .

   μήτωρ ο Λόγος κ Πατρός, πάρχων πρότερον , πάτωρ γέγονεν , κ Σο τό δεύτερον ΠΑΝΑΓΝΕ · σαρκωθείς πρίν σώματος , δι ᾿ εσπλαγχνίαν βουληθείς , σσαι τούς ψάλλοντας · Εύλογημένη  Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ .

   νακαλούμενος μς , αχμαλωτισθέντας ΠΑΡΘΕΝΕ , πρός περ μεν ν ρχας , ν γαστρί Σου σκηνώσας σεσάρκωται · φιλάνθρωπος Κύριος , διό βομεν Σοι , χαρε ΑΓΝΗ ΣΕΜΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

   νερμηνεύτου λόγ , μετέσες ΠΑΡΘΕΝΕ μυστηρίου , · Θεόν τόν ν πσι  χώρητον ντα , στενοχωρήτως χωρες καί τίκτεις , καί μαζος θρεψας , βουληθέντα οκτειρσαι μς , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε μολογοντας .

   νοίγεται πάλιν διά Σο , πρίν παράδεισος καί πεισάγεται , πρίν κατάκριτος νθρωπος , καί θεοται ληθέστατα , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ , βροτν τό φύραμα , τν βοώντων · ελογομεν Σε ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΛΗΠΤΕ .

   νοίξας τό στόμα μου ΑΓΝΗ προ:ρημαι μέλψαι Σε Σοφίαν τήν τέξασαν τήν νυπόστατον · λλ ᾿ ς ναγνος  τήν ΠΑΝΑΓΝΟΝ  ς θέμις , μνσαι μή σθένω Σε ατ βοήθειαν .

   νωθεν Σοι φωνήν , χαρμοσύνως βόησέ γγελος ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , το Δεσπότου φράστως μηνύων Σου τήν σύλληψιν .

   παντες βροτοί , μνεν ποροντες τό ξένον Σου λόχευμα , τόν το καταπτάντος Σοι γγέλου λόγον χαίροντες δομεν ·χαίροις βροτν η λύτρωσις , τν πενομένων τροφή · τν δαιμόνων χαίροις μυντήριον , χαίροις σπίλων μν καθαρτήριον .

   πας γηγενή σκιρτάτ τ πνεύματι λαμπαδοχούμενος , πανηγυριζέτω δέ , ΰλων νόων φύσις γεραίρουσα , τά ερά θαυμάσια τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, καί βοάτω · χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ  ΘΕΟΤΟΚΕ  ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ.

   πειρογάμως κύησας , ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μετά τόκον , φθης Παρθενεύουσα πάλιν , θεν σιγήτοις φωνας, τό χαρε Σοι ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει διστάκτ κραυγάζομεν .

   στράπτων Σοι γγελος πέστη , καί μαρμαρυγας τς Παρθενίας , σφοδρς Σοι ντηστράφθη , αυτο ς τς οκείας πιμελεσθαι δόξης · τό χαρε διό Σοι , φόβ φθέγξατο .

   φλεκτον Μωσς ν τ ρει Σιν  βάτον θεάσατο , Σέ ζωγραφοσαν ΠΑΡΘΕΝΕ , αγλ μή φλεχθεσα θείου πυρός , καί γάρ Θεόν κύησας .

   χρονον Υόν νάρχου Πατρός , σάρκα δι ' μς τούς νθρώπους , ΑΓΝΗ γενόμενον , ν γαστρί συλλαβοσα , πό χρόνον τοτον τέτοκας νερμηνεύτως · καί γεγηθότες βομεν · σωμεν τ Θε μν τι δεδόξασται .

   Βεβαρημένον ΧΡΑΝΤΕ , τ φόρτ τν πολλν μαρτημάτων λάφρυνόν με νν , φέρειν τόν ζυγόν νδυναμοσα , Χριστο τόν λαφρότατον .

   Εδεν λιος παυγασμάτων τν αυτο , Σέ διαφέρουσαν πολλ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ξ ᾿ ς φθη Θεός σωματούμενος , τούς τιμντας Σε πρός τό φς νυψν τς ατο θεότητος .

   κ Σο ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΠΑΝΑΓΝΕ , μν νέτειλε , δικαιοσύνης λιος Χριστός , καί φωτί κατελάμπρυνεν , τούς καθημένους πρότερον , ν τας το σκότους χυρώμασιν .

   κύησας Θεόν πέρ λόγον καί ννοιαν , καί μεινας μετά τόκον ς πρό τόκου ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   σκήνωσεν , ς βροτός ν νηδΰι Σου Κύριος , τόν βροτόν με τν φθίκτων σκηνν ξιούμενος , παρορν μου πράξεις , τάς θέσμους ΑΓΝΗ καί τά πταίσματα .

   στη μέχρι Σο θάνατος τς κατασχέτου ρμς · Σύ γάρ Μόνη τεκες , τήν πηγήν τς θανασίας , ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΕΜΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Εα μέν τό τς παρακος νοσήματι , τήν κατάραν εσκίσατο , Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τ τς κυοφορίας βλαστήματι , τ κόσμ τήν ελογίαν ξήνθησας , θεν Σέ πάντες μεγαλύνομεν .

   φερπύσας τρυφς ξορίζει με , δυσβουλίαις  φις δόλιος , βουλς δέ μέγας γγελος , βροτωθείς κ τς Σς Μήτρας , το Παραδείσου οκήτορα πάλιν εργάσατο .

   λθον ες χειμνα πωλείας  καί συνεταραξάν με ποταμοί , σφαλμάτων μετρήτων · λλ ᾿ π ᾿ μοί , σπλαγχνισθεσα ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πρός λιμένα θεον θυνον .

    ΠΑΡΘΕΝΟΣ τεκεν τόν χρονον Υόν , νομοθετοντα τος πσιν γνείαν , καί τό καθαρόν τς εσεβείας , τος ν γ καταγγέλοντα .

    ΘΕΟΤΟΚΟΝ ς τεκοσαν Σέ Θεόν μετά σώματος , νυμνολογομεν  πσαν ποτρέποντες αρεσιν , ν ατ γάρ Λόγος , ξ ᾿ Αμάτων Σου , σάρκα μψυχον , ζωοπλαστήσας πέφανεν .

   δού κατάρας , τς ρχαίας λυτρώθη τό βρότειον , καί κατήργηται σατάν , ΑΓΝΗ το πτώματος ατιος , μν γάρ γέννησας τήν ελογίαν  ΑΥΤΗ .

   λαστήριον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , γεγένησαι μαρτανόντων εί ,Τεκοσα περφυς το κόσμου τόν αροντα , τήν μαρτίαν Χριστόν · διό Σοι κράζομεν · χαρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   σχυράν παράκλησιν καί καταίσχυντον λπίδα , τεχος προσμάχητον , καί θείαν προστασίαν λαός Σου χει Σε Σέ δοξάζων ΠΑΡΘΕΝΕ · καί σωζόμενος κράζει μμελέστατα · ελογομεν Σε εί ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ .

   Κατάρας τς προμήτορος Εας τ τόκ Σου λευθερούμεθα , Σύ γάρ τόν Χριστόν τεκοσαΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ντί ταύτης , τήν ελογίαν πσιν πήγασες .

   Κοίμησον τν παθν τς σαρκός τά κύματα , τ κοιμήτ Σου ΚΟΡΗ κεσί δέομαι , καί μή δώς μαρτίας φυπνσαι με πνον βαρύτατον .

   Λίθος χειρότμητος ρους , ξ ᾿ λαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , κρογωνιαος τμήθη  Χριστός συνάψας τάς διεστσας  φύσεις , διό παγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Μακαρίζομεν Σε εί , ΘΕΟΜΗΤΟΡ Ελογημένη , δι ᾿ ς δόξης ξιώθημεν καί τόν πρίν παράδεισον , ν πωλέσαμεν πελάβομεν .

   Μανίαν καί χάσματα θηρν οκ δειλίασας θεεγνάτιε , το ψίστου γάρ δύναμις , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ νατείλασα , τήν πανοπλίαν το Σταυρο , σέ περιέβαλεν  , ελογομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑ το παντός , κυριευθεσαν μου τήν παναθλίαν ψυχήν τος τς σαρκός δεινος πάθεσι , καί ασχίστοις πλημμελήμασιν  Σύ λευθέρωσον τ Σ δυνάμει τ κραται · καί παράσχου λύσιν πταισμάτων , καί δόξαν κήρατον .

   Νεκρωθέντας ΠΑΝΑΓΙΑ , τούς νθρώπους ζώωσας , πεπτωκότας τούτους πρός διαφθοράν ξανέστησας , τόν Ζωοδότην τεκοσα τόν λυτρούμενον , τούς κραυγάζοντας · χαρε Νύμφη νύμφευτε .

   Νεκρώσεως δερματίνους χιτνας νδύεται προπάτωρ · δέ Κτίστης ατόν πενδύεται , κ τν Σν Αμάτων , σαρκωθείς πέρ λόγον ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Νεμομένην το θανάτου τήν τυραννίδα , Μήτηρ Θεο κατέπαυσας , ζωήν τήν γήρω ΠΑΝΑΓΝΕ κυήσασα , διό Σοι κράζομεν · χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Νεουργε τήν νθρωπότητα , νέον βρέφος , πρό αώνων Κύριος , φθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί βροτός γενόμενος διό βομεν Σοι , χαρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ .

   Νοητήν Σε Λυχνίαν προέγραψεν , προφήτης τό θεον λαμπάδιον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ φέρουσαν τό φωτίσαν τούς πρώην σκοτισμένους τν κακν  τας πολλας μαυρώσεσιν .

    γγελος Γαβριήλ ,τήν πέρ λόγον Σοι χαράν φησε · χαρε Θεο σκήνωμα , κατασκηνσαι ηδόκησεν .

    κ μή ντων τά πάντα θεί δυνάμει , δημιουργν γεγέννηται κ Σο ΘΕΟΜΗΤΟΡ , κόσμον καταυγάζων φαιδρς , κτσι θεότητος , καί θεογνωσίας λαμπρότησι .

    καθήμενος ν κόλποις ϊδίως το φύσαντος , Σας λέναις φθη , νν περιγράπτως καθήμενος , τήν Τετοκυαν Σε δείξας μετά γέννησιν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ , καί ληθς δι΄φθορον .

    καταβάς πί τς γς , ς ετός ΠΑΡΘΕΝΕ , θεογνωσί πσαν ρδευσεν τήν γν καί νέδειξεν , Σέ τν γγέλων πάντων  ΑΓΝΗ Τιμιωτέρα .

   λον Θεός θεσαι βουλόμενος , λος νοται μοι , καί τό κατάληπτον καινοτομεται πσι μυστήριον ·Τίκτεις ΠΑΡΘΕΝΟΣ φθορος , καί σάρξ ρται Θεός , ν τιμντες , Σέ νν ΑΓΝΗ μακαρίζομεν , ΜΑΡΙΑΜ ς Σύ προεφήτευσας .

   ντως χαρακτήρ τς γίας Μορφς Σου ΣΕΜΝΗ , τούς δαίμονας φυγαδεύει , τούς πιστούς δέ γιάζει , καί σώζει τάς ψυχάς μν .

    Τόκος Σου φθορος δείχθη , Θεός κ λαγόνων Σου προλθεν , σαρκοφόρος ς φθη πί  γς , καί τος νθρώποις συνανεστράφη , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες Σέ μεγαλύνομεν .

   Οκ λάτρευσαν τ κτίσει  ο τόν Κτίστην Σε γνόντες κυήσασαν , λλά Θεόν ληθ , κ Σο τόν κλάμψαντα , Λόγον γινώσκοντες  ΚΟΡΗ κράζουσιν · Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Πατήσας τήν ντολήν το Κτίσαντος , τρυφς κβέβληται , δελεασθείς πρτος ν βροτος · λλά τοτον πεσόντα δεινς , τόν Λυτρωτήν κυήσασα , νεκαλέσω ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   αθυμίαν πνου θανατηφόρου , πάλλαξον ΑΓΝΗ , καί πρός νθέους γρηγορεν με μνους καί καλάς ργασίας , νίσχυσον ΔΕΣΠΟΙΝΑ να πόθ μνολογ Σε . 

   ομαφααι πσαι δολίου χθρο , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τελείως ξέλιπον , φ ᾿ ο λόγχ τρώθη τήν Σήν γαστέρα , τήν μόλυντον οκήσας Λόγος , ο γλυκυτάτ νν τρσαι ρωτι τήν καρδίαν μου καθικετεύω Σε .

   υομένη φάνηθι , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ πάντας μς πειρασμν τε καί κινδύνων καί θλίψεων , τούς πόθ μνοντας Σε .

   Σαρκωθέντα Κύριον δι ᾿ εσπλαγχνίαν φατον , κύησας ΠΑΡΘΕΝΕ · ν γαθάγγελος ποθήσας ξω σαρκός γέγονεν , θλήσας παραδόξως · μεθ ᾿ ο μνομενΣε .

   Σέ μακαριώτατος πάλαι χορός , τν προφητευόντων ν Πνεύματι , θεηγορίαις ερας θεοπρεπς , κατονομάζει ΠΑΝΑΓΝΕ , Πύλην τε καί ρος κατάσκιον .

   Σέ Μόνην τν κανθν ν μέσ εράμενος , ς καθαρώτατον κρνον , καί κοιλάδων νθος ΘΕΟΜΗΤΟΡ , Νυμφίος , κ τς γαστρός Σου Λόγος προέρχεται .

   Σέ πλον ἀῤῥαγές κατ ᾿ χθρν προβαλλόμεθα · Σέ γκυραν καί λπίδα , τς μν σωτηρίας ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα .

   Σέ τήν τό μάννα τς ζως ν κοιλί βαστάσασαν , πάλαι μανναδόχος στάμνος ς ληθς προετύπου μφανέστατα , Ελογημένη Σύ ν γυναιξί , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Στειρεύουσαν θείων ρετν ΠΑΜΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν καρδίαν μου , δεξον ΠΑΡΘΕΝΕ καρποφόρον , κ στείρας τεχθεσα βουλήματι , το πάντα μεταποιοντος τ πνεύματι , να μν Σε τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ .

   Σύ Μόνη τος πί γς , τν πέρ φύσιν γαθν πρόξενος , Μήτηρ Θεο γέγονας · θεν Σοι τό χαρε κραυγάζομεν .

   Συνέλαβες ν γαστρί ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν ναρχον Θεόν Λόγον , δι ᾿ μς τούς νθρώπους γενόμενον , καθ ᾿ μς τρέπτως , ν δυσί γνωριζόμενον φύσεσιν .

   Σσαι βουληθείς τόν νθρωπον , διαφερόντως ς εεργέτης φιλάνθρωπος , τήν Σήν Μήτραν περιγράπτως , ΘΕΟΜΗΤΟΡ κατεσκήνωσεν .

   Τά μματα φώτισον  ΠΑΡΘΕΝΕ τς καρδίας μου , λάμψον μοι κτνα μετανοίας , σκότους με ῥῦσαι διαιωνίζοντος , Πύλη το φωτός Χριστιανν , πάντων τό προσφύγιον , τν πιστς  Σε   νυμνούντων .

   Τήν λοχεύτως ν γαστρί καί περφυς δεξαμένη , τόν ναλλοίωτον Θεόν , εσπλαγχνίας βροτος νδημήσαντα , περύμνητον ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , παξίως υφημομεν ς ΘΕΟΤΟΚΟΝ .

   Τήν ποῤῥήτως καί σπόρως συλλαβοσαν καί τεκοσαν τήν χαράν  τ οκουμέν , Χριστόν τόν Θεόν , μνομεν καί περυψομεν ς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Τς Σς λοχείας τό καινόν , Χαλδαϊκή φλόξ δήλου , τούς Παδας βλάπτουσα μηδέν · τος πολλος τοιγαρον παραπτώμασι , φλογιζλομενον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,τ δρόσ , διάσωσον με .

  Τό θεον Παλάτιον το Βασιλέως τιμήσωμεν , ν κατεσκήνωσεν καθώς θέλησε  · τήν ΠΕΙΡΑΝΔΡΟΝ ,  Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ , δι ς θεώθημεν , μνολογήσωμεν .~

   Τόν Λόγον τόν το Πατρός , προκαθερθεσα ΣΕΜΝΗ Πνεύματι , τς λογικς φύσεως , π ᾿ εεργεσί γεγέννηκας .

   Τόν Σόν μνολόγον πταικότα , σύγγνωστα ΚΟΡΗ πρός δόν τς μετανοίας θυνον , τόν Λόγον κυήσασα το κόσμου τόν καθαίροντα , τάς μαρτίας ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Τό το ψίστου γιασμένον θεον σκήνωμα χαρε · διά Σο γάρ δέδοται χαρά ΘΕΟΤΟΚΕ τος κραυγάζουσιν , Ελογημένη Σύ ν γυναιξί πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τριάδος , τς περθέου ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν να τέτοκας , κ Σο σαρκί φανέντα καθ ᾿ μς εδοκί Γεννήτορος , καί συνργεί Πνεύματος , το Παναγίου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   μνομεν Σε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ·Θεόν γάρ μν , σεσαρκωμένον τέτοκας · θεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε πάντες νομάζομεν , τήν θεοδόχον Τράπεζαν , τήν Καλλονήν ακώβ , καί βομεν · χαρε , χαρε , χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

  μν Σε Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , δοξάζω Σε εί ΑΓΝΗ ΘΕΟΔΟΞΑΣΤΕ , καί μακαρίζω Σε , ν γενεαί μακαρίζουσιν , τν γενεν ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ . 

   πάρχων κατά φύσιν Κύριος , πσι χώρητος , ν Σοί χωρεται ΔΕΣΠΟΙΝΑ βροτός , εσπλαγχνί γενόμενος  , να βροτούς δι ᾿ φατον φιλανθρωπίαν διασώσηται .

   ΥΠΕΡΑΓΙΑ , περάγιον Λόγον κυήσασα , καθαγίασον μν καί τάς ψυχάς καί τά σώματα , τν μακαριζόντων Σε τήν ΣΕΜΝΗΝ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ .

   Φέγγος στραπς , το τόκου Σου λαμψε , καί κατεφαίδρυνεν πσαν τήν φήλιον , καί τόν προστάτην το σκότους λεσεν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , γγέλων καύχημα , καί νθρώπων πάντων τό διάσωσμα , τν παύστοις φωνας εφημούντων Σε .

   Φεσαι μου Χριστέ ταν λθης κρναι τόν κόσμον μετά δόξης · λσον τήν χλύν τν παθν μου , τας κεσίαιας τς κυησάσης Σε , ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ .

   Φρίττει Χερουβίμ καθορντα , τόν ν ατος  , ἀῥῥήτ λόγ , πικαθεζόμενον Λόγον , Μητρός γκάλαις , βρέφος κρατούμενον , Σο ΠΑΝΑΓΙΑ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ψηλοτέρα πάσης κτίσεως . 

   Φωτίζεις τόν κόσμον , νατείλασα τό φς ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τό λάμψαν πρό αώνων κ το Πατρός πέρ νον · διά τοτο Σοι βο · τό σκότος πέλασον ΑΓΝΗ , κ τς μς καρδίας , τν τάκτων λογισμν πως μνς Σε .

   Φωτίζεις τ τοκετ Σου πάντα τά πέρατα , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σύ γάρ Μόνη φθης κεκαθαρμένη , π ᾿ αἰῶνος , δικαιοσύνης λιον χουσα .

   Φωτός οκητήριον γένου , διό , φωταγώγησον με ΚΟΡΗ , μαυρούμενον πάσαις το χθρο τας πηρείαις , πως ν πίστει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ , μεγαλύνω ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Χαίροις Μήτηρ ΑΕΠΙΡΟΓΑΜΕ , τόν Θεόν Λόγον ν γαστρί Σου χωρήσασα  καί τεκοσα σεσαρκωμένον , ς Θεόν μο καί νθρωπον .

    !!! θαμα πέκεινα θαυμάτων !!!! πς τίκτεις καί μένεις Παρθενεύουσα ; ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Λόγον γάρ γέννησας , τόν τ Πατρί συνάναρχον · διό Σοι ψάλλομεν , χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ σαρκί Χριστόν κυήσασα .

    !!!! θαμα θαυμάτων !!! πς πάσης πέκεινα κτίσεως Θεός μν , κτίζεται καί πλάττεται , κ τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , καί καινουργε θελήματι , καί ναπλάττει μς δι ᾿ δατος καί Πνεύματος , πλάσιν θαυμασιωτάτην , μόνος εεργέτης . 

    !!! θαμα τν πάντων θαυμάτων καινότερον !!! τι ΠΑΡΘΕΝΟΣ ν Μήτρ , τόν τά σύμπαντα περιέποντα , πειράνδρως τεκοσα οκ στενοχώρησε .

    !!! παραδόξου μυστηρίου !!! πς ΠΑΡΘΕΝΟΣ πλατυτέρα τν ορανν δείχθη , ν νηδΰι τόν περιόριστον , στενοχωρήτως χωρήσασα .

   ραίωσας ΧΡΑΝΤΕ Σύ τν βροτν τό πλήρωμα , Σύ γάρ νεδείχθης Πλατυτέρα το ορανίου κύτους τεκοσα Θεόν Λόγον σεί δέῤῥιν ορανούς ΚΟΡΗ τόν κτείναντα , καί βροτούς διαπλάσαντα .

   ς εδον ο γγελοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , κ τς γαστρός Σου προελθόντα τόν Υόν το Θεο , ν εφροσύνη λεγον · δόξα τ κυήσει Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   ς Παλάτιον ερύχωρον κατοικήσας , Βασιλεύς τν λων , τήν γίαν Σου Μήτραν , φθης σωματούμενον , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   ς πάντων ποιημάτων Ποιητήν γεννήσασα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ περβέβηκας , πσαν τήν κτίσιν θεί δόξ , καί τ γιωσύν καί χάριτι , καί πάσι τς ρετς προτερήμασι · θεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   ς τν ορανν πλατυτέραν , καί τν Χερουβίμ γιωτέρα , πάσης τε κτίσεως ΑΓΝΗ Τιμιωτέρα , Θεόν κύησας , ν τας γκάλαις φέρουσα , τόν Πατρικος κόλποις καθήμενον .

   φθη πλος τ θεί φύσει , κ Σο ΘΕΟΜΗΤΟΡ ντως σύνθετος , λεος δι ᾿ φατον , τ ατο θεότητι , σάρκα τήν ξ Αμάτων Σου  ποστησάμενος · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ εδότες , νυμνολογομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

 

..........................................χος πλ.α΄ ......................................

 

   κτός μέν συνφείας συνέλαβες , διαφθόρως ν γαστρί , καί πρίν δινσαι τέτοκας · καί μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Θεόν σαρκί τεκοσα πεφύλαξαι .

    ΠΑΡΘΕΝΟΣ τεκες , καί τεκοσα μεινας ΑΓΝΗ , ν χερσί τόν φέροντα τά σύμπαντα , ς ληθς ΠΑΡΘΕΝΟΣ Μήτηρ βαστάζουσα .

   Μίαν μέν πόστασιν , ν δυσί τας φύσεσιν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας , Θεόν σωματούμενον · θεν βομεν Σοι , Ελογημένη Σύ ε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Πίστις γείσθω μόνη καί μή πόδειξις , τν πέρ νον θαυμάτων ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΚΟΡΗ , τν Σν · τόν γάρ κατάληπτον , Θεόν Λόγον τέτοκας , νδυσάμενος τήν νθρωπότητα .

   Σέ τήν πέρ νον , θεανδρικς τόν Λόγον , ΠΑΡΘΕΝΕ κυήσασαν , καί παρθενεύουσαν , πάντα τά ργα ξίως ελογομεν , καί περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Σύ δικαιοσύνη τε καί πολύτρωσιν μν τεκοσα , Χριστόν σπόρως , λευθέρας δρασας ρς ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν φύσιν το προπάτορος .

   Σύ Μήτηρ Θεο , συνδιάστως γεγένησαι το ξ κηράτου Πατρός κλάμψαντος , νευ δίνων μητρικν , θεν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , σεσαρκωμένον  γάρ κύησας Λόγον , ρθοδόξως κηρύττομεν .

   ς Τεκοσα ΠΑΝΑΓΝΕ ,τν κτισμάτων τόν Δημιουργόν , κατά παντός γεννητο , φέρεις τήν ρχήν , σύγκριτον χουσαν περοχήν , καί περφυ · θεν τόν τόκον Σου προσκυνοντες Σέ δοξάζομεν .

   

..........................................χος πλ.β΄...................................... 

 

   

   διαφθόρως τόν Λόγον ν Σ γαστρί , δεξαμένη τέτοκας τόν λυτρούμενον φθορς , τούς ατόν λατρεύοντας εί , ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΣΕΜΝΗ , Πύλη τς ντως ζως . 

   ληθ ΘΕΟΤΟΚΟΝ μολογοντες Σε , το γγέλου τό χαρε , πίστει Σοι βομεν · Μόνη τήν χαράν πί τς γς κύησας , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ εί Ελογημένη .

   ν δύω φύσεσιν ες , τς γίας Τριάδος ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων σαρκωθείς θεοπρεπς , προλθε τούς ξ ᾿ δάμ διασώζων ΠΑΝΑΓΝΕ χρηστότητι .

   ξ ᾿ ϊδίου τ Γεννήτορι , συνυπάρχων Λόγος συννοούμενος , πί τέλει τν αώνων δέ , σαρκωθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τήν τν νθρώπων πσαν θεούργησεν μορφήν , αυτ καθ ᾿ πόστασιν συγχύτως νώσας · τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ μνετε βοντες καί περυψοτε ες πάντας τούς αἰῶνας . 

    ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τεκοσα τος βροτος , τόν κυβερνήτην Κύριον , τν παθν μου τόν στατον καί δεινόν κατεύνασοον τάραχον  καί γαλήνην παράσχου τ καρδί μου .

   Θεόν νθρώποις δεν δύνατον , ν ο τολμ γγέλων τενίσαι τά τάγματα · διά Σο δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ράθη βροτος Λόγος σεσαρκωμένος · ν μεγαλύνοντες , σύν τας ορανίαις σττρατιας Σέ μακαρίζομεν 

   ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΝΕ , καθαρώτατον , γενομένη χωρίον χωρητικόν , θείας νοικήσεως τόν ψυχικόν μου μολυσμόν , καί τόν ύπον ξαφάνισον .

   Νεκρόν με δειξεν ν δέμ γεσις το ξύλου πονηρά , πιβουλ τ το φεως · Σύ δέ ζωοδότην Χριστόν κυήσασα , ζώωσάς με Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Νοεν ο δύναται νος νθρώπινος , τό πέρ νον το τόκου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ μυστήριον , Θεός γάρ σκηνώσας ν μέσ Σου , κλεθρα τς Παρθενίας , ο παρεσάλευσε , μόνος ς πίσταται ατός κατάληπτος .

    πάσης πέκεινα νοουμένης ς Θεός , καί ρωμένης κτίσεως σωματωθείς προλθεν  κ Σς γαστρός , τηρήσας Σε φθορον , σπερ ς πρό το τόκου Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   Οκ στιν μεμπτος ς Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΜΗΤΟΡ · Μόνη γάρ ξ ᾿ αἰῶνος  τόν Θεόν τόν ληθ , καί πάντων Δημιουργόν , Θεόν Λόγον , ΠΑΝΑΓΝΕ κύησας . 

   Πεποικιλμένη τ κάλλει τν ρετν ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΧΡΑΝΤΕ , τόν Θεόν τόν ληθ , πέρ νον συνέλαβες μν , τήν πηγήν τν γαθν ναπηγάζουσα .  

   Σοφίας τς περσόφου ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ γεγένησαι , τς τά πάντα σοφς κυβερνώσης , φυσικ γαθότητι · Ελογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , καρπός τς κοιλίας Σου .

   Σσαι βουλόμενος κ φθορς τήν καταφθαρεσαν φύσιν τν νθρώπων Κτίστης καί Κύριος , Μήτραν γνισθεσαν γί Πνεύματι , οκήσας ποῤῥήτως νεμορφώσατο .

   Τήν Τιμιωτέραν τν Χερουβίμ , καί νδοξωτέραν συγκρίτως τν Σεραφίμ , Τήν διαφθόρως , Θεόν Λόγον Τεκοσαν , τήν ντως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μεγαλύνομεν .

   Υός καί Λόγος το Θεο ναρχος  σωματωθείς Υός καί τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ γεγένηται , εδοκί το Πατρός καί Πνεύματος γίου τ συνεργεί · θεν νέπλασεν τήν καταφθαρεσαν μου μορφήν , ς παντοδύναμος .

   πέρ λόγον Σου σύλληψις ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Θεόν γάρ Λόγον τέτοκας τόν υσάμενον , λογίας πάντας τούς βροτούς , καί λόγον παρέχοντα βον · ελογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , καρπός τς Σς κοιλίας . 

   ς θεον τέμενος , ς ρος γιον , ς Πηγήν φθαρσίας , ς κλεκτήν Μόνη χρηματίσασαν , τ πλαστουργ μν Θε , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίσωμεν . 

 

..........................................χος βαρύς .....................................

 

   τέχθης κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ νερμηνεύτως  , φάνης ς ηδόκησας φιλάνθρωπε , καί τόν κόσμον νακαίνισας Κύριε . 

    ν γαστρί συλλαβοσα , τόν περίληπτον Λόγον , καί τοτον νευ σπορς μν τεκοσα , κέτευε κτενς το σωθναι τάς ψυχάς μν .΄

   Μήτηρ ΧΡΑΝΤΕ , Ελογημένη ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς μνοντας Σε περίσωζε , πό πάσης περιστάσεως .

   ν τεκες  ΘΕΟΤΟΚΕ νερμηνεύτως Θεόν μν δυσωποσα μή παύση , υσθναι κ κινδύνων τούς μνοντας Σε ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ Κεχαριτωμένη , τεκοσα ν χρόν τόν Λόγον πέρ λόγον , δυσώπησον ατόν σσαι τάς ψυχάς μν .

   Περίσωζε τήν ποίμνην Σου , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , κ πάσης περιστάσεως , ς μόνη προστασία το γένουςμν  Ελογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Τήν ποίμνην ν κτήσω ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , ταύτην περίσωζε , πό πάσης νάγκης δυσωποσα τόν Σωτρα καίΘεόν μν .

   Τήν πέρ φύσιν Μητέραν καί κατά φύσιν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , Τήν Μόνην ν γυναιξί Ελογημένην , σμασιν ο πιστοί , κατά χρέος μεγαλύνομεν .

   Τόν μόνον εσπλαγχνον προαιώνιον Λόγον τόν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , π ᾿ σχάτων  τεχθέντα καί σώσαντα τό γένος τν νθρώπων , μνετε ερες , λαός περυψοτε ες πάντας τούς αἰῶνας .

 

..........................................χος πλ.δ΄.......................................

   

  ληθν ΘΕΟΤΟΚΟΝ πάντες Σέ κηρύττομεν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ο τ Σ γεννήσει , τς φθαρτς λυτρωθέντες γεννήσεως , καί πρός τήν μείνω πάλιν ζωήν νακληθέντες διά σπλάγχνα λέους Θεο μν .

   λουργίς ξυφάνθη μυστική , ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων τ πάντων Θε , ν στολισθείς ΘΕΟΤΟΚΕ  , νωσεν μς τ Θε καί Πατρί . 

   μέριστος μεινας , ε καί σάρκα δι ᾿ μέ κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ φόρεσας · διό καί ν δύ σε , προσκυν τας οσίαις , καί δύω θελήσεσιν , καί δύο νεργείαις Χριστέ .

   μήτορα τν νω , π ᾿ σχάτων τος κάτω , πάτορα τίκτεις , οσιωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ  τό μέτερον λον , δι ᾿ εσπλαγχνίαν πολλήν , ν κδυσώπει σωθναι , φθορς τούς μνοντας Σε .

   μήτωρ πρό τς σαρκός , πάτωρ μετά τήν σάρκωσιν , Υός Πατρός καί Μητρός , τατα καλούμενος · πέρ νον μφότερα , τ Θε γάρ πρέπει , τν θαυμάτων τά παράδοξα .

   νάρχ Γεννήτορι , τόν συννημένως εί νοούμενον , συλλαβοσα ΠΑΡΘΕΝΕ , σεσαρκωμένον Υόν γεγέννηκας , διά τό σσαι τούς πίστει κραυγάζοντας · χαρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   νευ φθορς τεκοσα ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ  τόν σπορον τόκον Σου , Μόνη φθης ΠΑΡΘΕΝΟΣ , βρέφος πομάζιον φερουσα . 

   ΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , σεσαρκωμένον τόν ΐδιον  καί πέρθεον Λόγον , πέρ φύσιν  τεκοσα μνομεν Σε .

    ΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ Θεο παντοκράτορος , βασιλίδος φυλς ΔΕΣΠΟΙΝΑ βλαστήσασα , καί μόνη τόν Θεόν , τόν πάντων βασιλεύοντα , γεννήσασα σαρκί περφυς , κινδύνων με διάσωσον , τ Υἱῷ Σου ψάλλοντα · νδόξως γάρ δεδόξασται . 

   Βάτον καιομένην πυρί , καί μή καιομένη προεώρα πάλαι , Μωσς ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν θεόδεκτον προτυπν Σου γαστέρα , ποδεξαμένη τό κήρατον φς .

   Δεδοξασμένα περί Σο λελάληνται ν γενεας γενεν , Θεόν Λόγον ν γαστρί χωρήσασα , ΑΓΝΗ δέδιαμείνασα , ΘΕΟΤΟΚΕ  ΜΑΡΙΑ , · διό Σε πάντες γεραίρομεν , τήν μετά Θεόν προστασίαν μν . 

   κουσίως πτωχεύσαντα , πλούτ γαθότητος τόν πέρθεον ΘΕΟΤΟΚΕ πεκύησας , τήν μν πτωχείαν κατοικτείραντα .

   ξέστη πί τοτο ορανός , καί τς γς κατεπλάγη τά πέρατα τι Θεός , φθη τος νθρώποις σωματικς , καί γαστήρ Σου γέγονεν ερυχωροτέρα τν ορανν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , γγέλων καί νθρώπων ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν .

   πί Σοί νατίθημι , πσαν προσδοκίαν τς σωτηρίας μου , καί το βίου τήν κυβέρνησιν , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ  ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   χουσα τό συμπαθές , ς τεκοσα τόν φιλάνθρωπον Λόγον , σσον μς βιαίας καί δεινς περιστάσεως , Σέ γάρ μόνον ο πιστοί καί βεβαίαν προστασίαν , καταμάχητον κεκτήμεθα .

   φριξε πσα κοή τήν πόῤῥητον Θεο συγκατάβασιν πως ψιστος , κών κατλθεν μέχρι καί σώματος , ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ πό γαστρός γενόμενος νθρωπος , διό τήν ΧΡΑΝΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ οι πιστοί μεγαλύνομεν .

   Ζως Σε Μητέρα καί Θεο γεννήτριαν πεγνωκότες , ρθοδόξ πίστει , πάντες μακαρίζομεν ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ελογοντες μα τόν τόκον Σου ΑΧΡΑΝΤΕ , καί περυψοντες ες πάντας τούς αἰῶνας .

    Μόνη διά λόγου ν σαρκί , τόν Λόγον κυήσασα , ῥῦσαι δεόμεθα τν παγίδων το χθρο , τάς ψυχάς μν . 

    τόν συνάναρχον Πατρί , καί γί Πνεύματι , συλλαβοσα Χριστόν , καί τεκοσα φράστως , ΠΑΡΘΕΝΕ κέτευε το σωθναι τάς ψυχάς μν .

    φωτεινή Νεφέλη το νοητο λίου , καί φαιδρο το νατείλαντος κ τς γαστρός Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , φώτισον τάς ψυχάς τν μνούντων Σε .

   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ ,  τς ψυχς μου τά τραύματα , καί τς μαρτίας τάς ολάς ξάλειψον , πηγας ποσμήχουσα τας κ πλευρς το τόκου Σου , καί τος ξ ᾿ ατς ποκαθαίρουσα είθροις , πρός Σέ γάρ νακράζω καί πρός Σέ καταφεύγω , καί Σέ πικαλομαι , τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΝ .

   Θεόν κ Σο σαρκωθέντα , δυσώπησον τόν τρέπτως ν διαμείναντα , καί φυσικς σον τ Πατρί καί Σοί τ Τεκούσ , γενόμενον μοούσιον , συγχώρησιν πταισμάτων , καί ψυχν σωτηρίαν , τος μνοσι Σε πίστει δωρήσασθαι .

   ασαί μου τά τραύματα ΚΟΡΗ τς καρδίας , καί κατευόδωσον τς ψυχς μου τά κινήματα , ες Θεο ΠΑΡΘΕΝΕ θελήματα .

   θυνον μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τά διαβήματα , να Σου πρός τόν Υόν , δι ᾿ παινουμένης  , πολιτείας πορεύσομαι

   να τούς κάτω τος νω συνάψειεν  μόνος πάντων Θεός , Μήτραν πειρόγαμον , πέδυ καί σαρκός , φανείς ν μοιώματι , τς χθρας τό μεσότοιχον λών , ερήνην μεσίτευσεν , καί ζωήν βράβευσε , καί θείαν πολύτρωσιν .

   να τρίβον Δέσποτα πρός γιότητα φέρουσαν δείξης μν , Μήτραν ΠΑΝΑΓΙΑΣ παναγίς κατκησας . 

   οβόλους κάνθας μαρτίας , αμάτων πλημύῤῥᾳ τν Σν μβλύνεις ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , Θεόν σπόρως τέξασα .

   Κράτος θανάτου ΚΟΡΗ , τ ζωηφόρ Σου τόκ διέλυσας ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ζωήν πήγασας λυπον .

   ΚΥΡΙΑΝ Σε το παντός , και ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ νομάζομεν , τόν ντως ντα Θεόν , ἀῤῥήτως γάρ τέτοκας , τόν πάντα ποιήσαντα , καί διακρατοντα , καί συνέχοντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μολογομεν , ο διά Σο σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν σωμάτοις χορείαις Σέ μεγαλύνοντες .

   Λυτρωθέντες τ τόκ Σου το τς μαρτίας χρέους ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χαριστήριον φύμνιον , ναπέμπομεν Σοι ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Λύων τς Εας τήν κατάραν , τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ κατκησας γαστέρα ελογίας πηγήν βλυστάνων τος βοσι · Ελογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , καρπός τς Σς κοιλίας .

   ΜΑΡΙΑΝ  τήν ΧΡΑΝΤΟΝ καί ΠΑΝΑΓΙΑΝ νευφημήσωμεν δι ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ γάρ χάρις , μν πηγάζει τν πέρ νον δωρεν , ς κ χειμάῤῥου τς θείας χρηστότητος , ν εσεβε λογισμ , νν μακαρίζομεν .

   Μεγάλυνον ψυχήν μου τήν Τιμιωτέραν καί νδοξωτέραν τν νω στρατευμάτων .

   Μητρικήν παρρησίαν , τήν πρός τόν Υόν Σου κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , συγγενος προνοίας , τς μν μή παρίδης δεόμεθα · τι Σέ καί Μόνην Χριστιανοί πρός τόν Δεσπότην  λασμόν εμεν προβαλλόμεθα .

   Μόνη ΠΕΙΡΟΓΑΜΕ  ΣΕΜΝΗ ΜΑΡΙΑ , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ΚΥΡΙΑ ΑΓΝΗ κλελεγμένη , ξαίρετε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντων τν ποιημάτων Σέ λπίδα  σφαλν βεβαίαν κεκτήμεθα πάντες .

   Μόνην Σέ ξελέξατο  τήν καλλονήν ακώβ , το Πατρός Λόγος καί Σο ν μέσ κατεσκήνωσεν · καί ς ηδόκησεν πέρ πάντας ραος , τούς νθρώπους ΠΑΝΑΓΝΕ προλθε τήν μαυρωθεσα μν καθραι φύσιν .

   Νενεκρωμένον μου τόν νον ,τ τς ζως νεργεί ,τς κ Σο φανερωθείσης τ κόσμ , ξανάστησον ΑΓΝΗ , καί πρός ζωήν δήγησον , το θανάτου πύλας , λύσασα Μόν τ τόκ Σου .

   Νενεκρωμένον μου τόν νον  τν παθν τρικυμίαις νάστησον , ζωήν τήν αώνιον , Χριστόν κυήσασα , τόν παρέχοντα πσιν τά άματα .

   Νέον Παιδίον τέτοκας  , τόν πρό πάσης τς κτίσεως φύντα κ Πατρός , νερμηνεύτως ΠΑΝΑΓΝΕ · ατόν ον κέτευε παλαιωθέντα πταίσμασιν , νν νακαινίσαι , καί βοντα με σσαι · τό γένος τν νθρώπων ΠΑΡΘΕΝΕ Σέ μνομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Νοήσαντες θεηγόροι προφται  Μυστηρίου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τό βάθος , προφητικς προκατήγγειλαν τοτο φωταγωγούμενοι θεί Πνεύματι , καί νν μες περιχαρς , τάς μφάσεις ρντες πιστεύομεν .

   Νόμου τε Σύ καί προφητν  τό κεφάλαιον , Χριστόν τό πλήρωμα  ΠΑΝΑΓΝΕ τέτοκας , δι ᾿ εσπλαγχνίας πειρον πέλαγος , νανθρωπσαι δι ᾿ μς , κ Σο εδοκήσατα , καί διασώσαντα , τούς ν πίστει Σε εί μεγαλύνοντας .

   Νμφη Θεο ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τούς πρός Σέ καταφεύγοντας , τς αχμαλωσίας τν παθν ξάρπασον · καί τήν ατοδέσποτον λευθερίαν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τας τν ρθοδόξων κκλησίαις παράσχου , τας πίστει μελωδοσιν , Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ σαρκί Θεόν κυήσασα .

   Νύμφη το Θεο  ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ῥῦσαι με δεινν πταισμάτων καί κινδύνων , καί πρός γαλήνης λιμένα καί σωτηρίας , τας Σας πρεσβείαις καθοδήγησον .

    ναρχος το Πατρός Μονογενής , ατός Μονογενής κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , σωματωθείς , ποῤῥήτως τέχθη , καί τήν τεκοσαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ φλαξεν · Θεός γάρ ν ληθινός ε καί φύσιν νθρώπου λαβεν .

    Βασιλεύς τς δόξης καί ποιητής , κ βαφς Αμάτων τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , τήν αυτο λουργίδα βάψας , μυστικς πορφύρωσεν .

    κ τς Σς νηδύος  περουσίως ΠΑΡΘΕΝΕ , σαρκούμενος θεογνωσίας αγλ , κόσμον κατελάμπρυνεν ΠΑΡΘΕΝΕ . 

    ν τ Μήτρ τς ΑΓΝΗΣ κατασκηνώσας ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τάς ψυχάς τν θεοφόρων γίων , οκητήρια ποιε καί τος κείνων στόμασι , τά κατά τήν Μητέρα διρμηνεύει μυστήρια .

   Ο μή Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ γινώσκοντες  ΘΕΟΜΗΤΟΡ , φς μή θεάσωνται , τό γεννηθέν κ Σο ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Ο Σέ τεχος πλουτοντες καί τ προστασί Σου ΘΕΟΤΟΚΕ πριφρουρούμενοι , τ Σ θεί δόξ γκαυχώμενοι Σέ μακαρίζομεν · Σύ γάρ ΠΑΝΑΓΙΑ , τήν τν ψυχν μν πηγάζεις , εφροσύνην τε καί γαλλίασιν .

    κατά πάντα τέλειος καί τ φύσει πρόσιτος , φθη προσιτός μοι σάρκα περικείμενος , κ Σο ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ · ν κτενς κέτευε , τν νομιν μου τό φορτίον , σκορπίσαι , καί σσον μελωδοντα , ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ, σαρκί Θεόν κυήσασα .

   λην τήν λπίδα μου ν Σοί ΠΑΝΑΜΩΜΕ τίθημι · λην πρός Σέ χαίρων νατείνω τήν ψυχήν μου καί διάνοιαν .

   λος πιθυμία κ γαστρός Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ ΑΓΝΗ , εδοκήσας τεχθναι , γλυκασμός τε στίν καί φς δυτον .

   λς μοι λος συγχύτως , καθ ᾿ πόστασιν νώθης Θεο Λόγε , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΣΕΜΝΗς φορέσς με οκτίρμον , Ελογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ Θεόν σαρκί τεκοσα .

   μοιωθείς τος πί γς οράνιος , ορανίους τούτους πειργάσατο , καί πεπονθώς φύσει , παθητ , θείας παθείας τήν μέθεξιν δωρήσατο · τήν τοτον ον τεκοσαν ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ ΚΟΡΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ εδότες δοξάζομεν .

    νώτοις χερουβικος περιγράπτως καθήμενος , περιγραπτός , ν τ Σ κοιλί νκησε σαρκί ο θεότητι , καί κ Σο προλθε , διασζων τό νθρώπινον . 

   Οκ στιν μεμπτος ς Σύ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί οκ στιν ΧΡΑΝΤΟς ς πλήν Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ν γαστρί γάρ τόν Κτίστην τν πάντων , χώρησας τόν μόνον πολυέλεον . 

    ορανόν ποιήσας τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , καί ξ ατς ς λιος κλάμψας ελογητός Θεός μν , καί Σύ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Παρθενικς κ νηδύος σαρκωθείς πεφάνης ες σωτηρίαν μν · διό σου τήν Μητέρα εδότες ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εχαρίστως κραυγάζομεν · χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

    ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ . μετά τήν κύησιν ΠΑΝΑΓΙΑ διέμεινας · Θεόν Λόγον γάρ γέννησας , μν μοιωθέντα , χωρίς μαρτίας .

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον μνομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ γάρ τόν Θεόν Λόγον  σαρκί τ κόσμ κύησας . 

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ οκήσας Σε , καί μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΝ λιπεν μείβων στοιχεα , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  , διό βομεν Σοι · Ελογημένη τό πν διηθύνουσα . 

   αθυμί καθευδόντα , καί τ μαρτί συγκαλυπτόμενον , πρός μετάνοιάν με ΠΑΝΑΓΝΕ , ς το Λόγου Μήτηρ νακάλεσαι .

   ήμασι Σος πόμενοι γενεαί τν γενεν , ΜΑΡΙΑ Σέ μακαρίζομεν εί , Θεόν γάρ τόν ντως μακάριον , κύησας ΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τόν πάντας μακαρίους τούς ατ δουλεύοντας ψευδς ποιοντα .

   ήμασι Σου θείοις , γενεαί πόμεναι α τν νθρώπων , μακαρίζομεν Σε τήν ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , καί μελωδομεν · χαρε ΑΓΝΗ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , σαρκί Θεόν κυήσασα . 

   ήσεις τν θείων προφητν καί τάς ατν προφητείας , πεσφράγισας τεκοσα τόν Λόγον , τόν λαλοντα δι ᾿ ατν , καί τάς ατν πληρώσαντα , θεηγορίας , Μόνη Ελογημένη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   ήσεσι τν χειλέων ΠΑΝΑΓΝΕ πόμενοι , Σέ μακαρίζομεν ·  μετά Σο γάρ ντως μεγαλεα ποιήσας Κύριος , μεγάλυνέ Σε , καί ληθ Θεο Μητέρα , γεννηθείς κ γαστρός Σου , νέδειξεν .

   ομφαία τό πρίν στρεφομένη , τάς εσόδους μοι δίδωσιν , αδουμένη τήν κεντήσασαν ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ λόγχ τόν κ Σο τεχθέντα .

   υσθείημεν τν δεινν πταισμάτων τας κεσίαις Σου ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τς θείας λλάμψεως το κ Σο φράστως σαρκωθέντως Υο το Θεο .

   Σέ ΘΕΟΜΗΤΟΡ προστασίαν χοντες οδειλιάσομεν , τό τν χθρν στφος , τό ντιμαχόμενον , τος εσεβς δοξάζουσιν , τόν κ Σο γεννηθέντα , Θεόν τν λων καί Κύριον , ν πέρ μν κδυσώπησον .

   Σεσαρκωμένον τόν Λόγον συλλαβοσαν τόν πρίν σώματον Εας , ράν τς πάλαι νέτρεψας ελογίαν ΠΑΡΘΕΝΕ , τ κόσμ κυήσασα , θεν Σέ μνομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Σεσαρκωμένον , τόν πρότερον σαρκον , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τέτοκας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ σαφς , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διαμείνασα , τόν πλούτ εσπλαγχνίας  δι ᾿ μς  πτωχεύσαντα καί σσαντα , τούς Σοί κραυγάζοντας, χαρε Κεχαριτωμένη .

   Στσον μου μαρτίας τούς χετούς , το θανάτου τήν φθοράν τ τόκ Σου μαράνασα , καί κατάνυξίν μοι δός , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Σύ ε ΘΕΟΤΟΚΕ , τά πλα μν καί τεχος · Σύ ε ντίληψις τν ες Σέ προστρεχόντων , Σέ καί νν ες πρεσβείαν κινομεν , να λυτρωθμεν τν χθρν μν .

   Συνέλαβες ΠΑΡΘΕΝΕ δίχα φθορς , τόν τά σύμπαντα δημιουργήσαντα Λόγον Θεο , νευ θελημάτων τν τς σαρκός , νευ φθορς δέ τέτοκας , νευθεν δίνων τν Μητρικν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί γλώσσ καί καρδί , μολογοντες μεγαλύνομεν .

   Σύ τν πιστν , καύχημα πέλεις ύμφευτε · Σύ προστάτις , Σύ καί καταφύγιον , Χριστιανν τεχος καί λιμήν · πρός γάρ τόν Υόν Σου ντεύξεις φέρεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί σώζεις κ κινδύνων , τούς ν πίστει καί πόθ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗ Σέ γινώσκοντας .

   Σωτρα ς τεκοσα καί Λυτρωτήν , σωτηρίας με ΚΟΡΗ ξίωσον πιτυχεν , ΠΑΝΑΓΝΕ , πταισμάτων μου τάς σειράς τας Σας πρεσβείαις λύσασα · πάντα γάρ ς θέλεις νν κατωρθος , ς φέρουσαν ν κόλποις , τόν πάντων Βασιλέα , τόν γαθότητι σύγκριτον .

   Σωτήριος γενο μοι πύργος ΑΓΝΗ , τν δαιμόνων πείργων τάς φάλαγγας καί πειρασμν , χλον καί κινδύνων ποσοβν , καί τν παθν τήν φοδον  πόῤῥῳ πελαύνων καί καθαράν , διδούς λευθερίαν , καί θείων χαρισμάτων , τήν φθονίαν παρεχόμενος .

   Τά πάθη τς σθενούσης ψυχς μου , καί τό λγος τς καρδίας ΠΑΡΘΕΝΕ , καί το νοός κτροπάς πολυτρόπους , ς συμπαθής ΘΕΟΤΟΚΕ θεράπευσον , καί κόπασον τό χαλεπόν τν παθν μου κλυδώνιον δέομαι .

   Τεκοσα τόν φύσει Δημιουργόν , θέωσας λην τήν οσίαν τν γηγενν , διό Σε κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ μολογομεν , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Τήν θάνατον φύσιν , θνητή παρέδραμεν ες γιότητα · καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΚΟΡΗ , τούς σάρκους γγέλους παρήλασε ,  ς Θεόν τεκοσα , τόν Βασιλέα τν γγέλων , προσβλέπειν κείνοις δύνατον .

   Τόν κ Σο σαρκωθέντα πέρ λόγον , δυσωποσα μή παύση ΘΕΟΤΟΚΕ , κ τν παγίδων ύσασθαι , τν παγίδων τάς ψυχάς μν . 

   Τόν ν χερσί τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί ν κόλποις Πατρός καθεζόμενον , τόν σάρκα φορέσαντα καί μείναντα τρεπτον , προσκυνήσωμεν ς γεννηθέντα κ τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ . 

   Τόν προδηλωθέντα ν ρει τ Νομοθέτ , ν πυρί καί βάτ τόκον τόν τς ΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , ες μν τν πιστν σωτηρίαν , μνοις σιγήτοις μεγαλύνομεν .

   Τόν πρό τν αώνων , ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , θεον μυστήριον ποκεκρυμμένον διά Σο γνωρίσθη τος πέρασιν , Υός καί Λόγος το Θεο , σάρξ χρηματίσας , καί θεώσας ΠΑΡΘΕΝΕ τόν νθρωπον .

   Το δάμ μέν ΠΑΡΘΕΝΕ , το παραπεσόντως φθης θυγάτηρ , το Θεο δέ Μήτηρ , το νακαινίσαντος μου τήν οσίαν , διό Σοι πάντες βομεν · χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

   Τν Χερουβίμ καί Σεραφίμ δείχθης ψηλοτέρα , ΘΕΟΤΟΚΕ · Σύ γάρ Μόνη δέξω τόν χραντον Θεόν , ν Σ γαστρί μόλυντε διό πιστοί Σε πάντες , μνοις ΑΓΝΗ μακαρίζομεν . 

  δατος λλομένου  ες θανασίαν φθης σκήνωμα , το πηγάζοντος πσι , τήν ζωήν τος νθρώποις ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   μνοις τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ πιστοί , ΜΑΡΙΑΝ εφημήσωμεν , τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ , τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , τήν Σκέπην τήν νθεον , τόν εδιον Λιμένα , τήν τν πάντων πιστν σωτηρία .

  μνον χαριστήριον γένος βροτν εί νέμει Σοι · Μήτηρ Θεο τήν θανασίαν , διά Σο ΑΓΝΗ κληρωσάμενον   .

   Υόν Θεο το ζντος  τν σοφν ,Διδασκάλων κρότης κήρυξεν , τόν Σόν Υόν , ξ ᾿ ποκαλύψεως Πατρικς , οκ κ σαρκός καί Αματος , τοτο μυηθεσα Μτερ Θεο , διό Σε καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , διδάξασα Μητέρα , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγάλυνε   

   πέρ μν σάρκωσις , καί τά Πάθη τά τίμια , δι ᾿ μς Θεός μετά νεκρν γένετο , θανάτου μέν γευστος , οα παθν λεύθερος , τ δέ πρός τήν σάρκα , τήν θνητήν κοινωνί  λεγόμενος καί πάθους μετασχεν  καί θανάτου · διό Σε περυψομεν ς πάντας τούς αἰῶνας.  

   πέρλαμπρος νεδείχθης καθέδρα , Βασιλέως ορανίου ΠΑΡΘΕΝΕ · ν σαρκί νεπαύσατο θέλων καί τόν πολύν μν κόπον φείλατο , καί δρυσε τ Πατρικ ς ηδόκησεν θρόν τόν νθρωπον .

   περθαύμαστε ΚΟΡΗ , τόν πρό πάντων αώνων , κυοφόρησας μν μοιωθέντα , δι ᾿ κραν εσπλαγχνίαν , να σώσ τούς ψάλλοντας · Ελογημένη Σύ ε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   περφυς ν γαστρί Σου συλλαβοσα , τόν γεώργητον βότρυν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ βλάστησας , παξίως ον πάντες , τό χαρε Σοι κράζομεν .

 ψωσας παναληθς , τήν πεσοσαν τν θρώπων οσίαν , τόν ν μορφ τ θεί , καί Πατρός ν σότητι , καθορώμενον Υόν , τόν ναλλοίωτον ΘΕΟΤΟΚΕ , νευ σπορς κυοφορήσασα .

   Φεσαι μου Στερ τεχθείς καί φυλάξας τήν Τεκοσαν σε φθορον , μετά τήν κύησιν , ταν καθίσς κρναι τά ργα μου , τάς νομίας παρορν , καί τάς μαρτίας μου , ς ναμάρτητος , λεήμων ς Θεός καί φιλάνθρωπος .

   Φέρουσα οα περ λαβίς τόν οράνιον ΠΑΡΘΕΝΕ νθρακα τά φρυγανώδη μου τς καρδίας πάθη καί νν κατάφλεξον · καί τς γεέννης το πυρός λύτρωσαί με δέομαι , να δοξάζω Σε τήν λπίδα τν πιστν ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Φιλάγαθε ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν κεκακωμένην τ μαρτί ψυχήν μου , γάθυνον , τόν γαθόν τεκοσα Θεόν καί Κύριον .

   Φύσιν πλν νασχομένην συνθέσεως , καί φανεσα κρείττονα συγχύσεως , πί το Σο ΔΕΣΠΟΙΝΑ Υο , ο τρες θεοφόροι , δογματισταί μολόγησαν , καί διπλς νεργείας , τόν διπλον κατά φύσιν γνωρίσαντα .

   Φωτός δύτου γέγονας νδιαίτημα ΠΑΝΑΓΝΕ , φς γάρ τος ν σκότει , καί σκι γεγέννηκας φωτίζον τά σύμπαντα  θεογνωσίας χάριτι · διό Σοι καταπαύστως μελωδομεν , χαρε Ελογημένη ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Χαρε δι ᾿ ς σχήκαμεν τήν χαράν τήν αώνιον , χατε τό τς Εας , σκυθρωπόν λύσασα , δάμ τήν κατήφειαν , πρός τό φαιδρόν τρέψασα , χαρε Θεόν σωματωθέντα τεκοσα ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τν πιστν προστασία , τν Σέ περυψούντων ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Χαρε θησαυρέ τς πάντων σωτηρίας , χαρε νοερά πηγή τν αμάτων , χαρε τό γιον ρος , προφήτης ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ προεώρακεν .

   Χαρε κούφη Νεφέλη  , χαρε Πύλη δι ᾿ ς  μόνος διλθεν Θεός μν , ΘΕΟΤΟΚΕ , φθόρ τόκ  σπορος , κ Σο Υός γεννηθείς , ο τραπείς .

   Χαρε Μόνη Τεκοσα τόν πειροδύναμον  σάρκα πτωχεύσαντα , Χαρε το πεσόντος πνόρθωσις κόσμου  ΠΑΝΑΜΩΜΕ · χαρε λύπης λύσις , χαρε πιστν σωτηρία , χαρε Θρόνε Θεο ψηλότατε . 

   Χαρε ΣΕΜΝΗ , χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , χαρε ρος χάριτι κατάσκιον , χαρε Σκηνή · χαρε Κιβωτέ , χαρε Λυχνία · τό φς τό θεον βαστάζουσα , χαρς γάρ νεκφράστου , καί ψυχν εφροσύνης , τος πιστεύουσι πρόξενος γέγονας .

   Χαίροις παρ ᾿ μν ΓΊΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , χαρε χαράν κυήσασα τ κόσμ , χαρε μόνη ντίληψις τν νθρώπων , Ελογημένη ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ .

   ριμον δρέπομαι ζωήν , μή βλαπτόμενος τ ξύλ τς γνώσεως , Σύ γάρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ζως τό ξύλον Χριστόν ξήνθησας , τόν τάς εσόδους τς ζως , τος πσι γνωρίσαντα · διό Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ο πιστοί καταγγέλλομεν .

   ς διασωθέντες ΠΑΡΘΕΝΕ τς πρίν κατάρας , διά το Σο θείου τόκου , παξίως μνομεν , εχαρίστως πάντες μελωδομεν , χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ λπίς μν .

   ς χουσα πρός Θεόν παρρησίαν ,ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , κέτευε ατόν , κινδύνων λυτρωθναι , τούς πίστει Σε νυμνοντας . 

   ς Θεο Μήτηρ παῤῥησίαν χουσα πρός τόν τεχθέντα κ Σο , Μονογεν Λόγον τόν Πατρί συνάναρχον , καί συμφυ τ Πνεύματι , δυσωποσα μή παύσ κινδύνων σσαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τούς Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ δοξάζοντας .

   ς καλή ς ραία, ς τ καθαρότητι περιαστράπτουσα , τόν ραον κάλλει σωμάτωσας Λόγον  καί τέτοκας , τόν τό εναι πσι θεουργικς ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , παρεχόμενον  πλούτ χρηστότητος .

   ς ρθρος νέτειλας δικαιοσύνης λιον χουσα , τόν κ σκότους τόν κόσμον , τς γνωσίας νακαθαίροντα , θεογνωσίας κτσιν , διό Σοι ψάλλομεν ·  χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   φθης γγέλων περτέρα βουλς μεγάλης γγελον τετοκυα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , διό Σοι πάντες μελωδομεν , Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ ,   Χριστόν σαρκί τεκοσα .

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

    Βουλς μεγάλης γγελον , τόν το Πατρός γεγέννηκας Χριστόν  ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΚΟΡΗ , τόν Βασιλέα τς δόξης · ο τόν Σταυρόν ο σιοι καί σκηταί ράμενοι , πίσω ατο δραμον  μεθ ᾿ ν παύστως δυσώπει , πέρ μν ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   λπίς το κόσμου ΑΓΑΘΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν Σήν μαχον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , προστασίαν ατομεν , ο θλίψεσι συσχεθέντες , καί κλυδωνιζόμενοι , το βίου τας τρικυμίαις , στσον αρας τν παθν , καί λιμένα ες Θεο , μβίβασον θελημάτων . 

   λπίς τν πηλπισμένων καταφυγή Χριστιανν, ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τν θλιβομενων χαρά , κ πάσης θλίψεως ῥῦσαι , τούς ναξίους δούλους Σου .

   ν δύω τας θελήσεσιν , καί φύσεσιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μι δέ τ ποστάσει , τίκτεις Θεόν ποῤῥήτως , τόν δι ᾿ μς πτωχεύσαντα , μέχρι σταυρο θελήματι , καί μν χαρισάμενον , τόν τς θεότητος πλοτον , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Μετά τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ καί ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , καί Βασιλείου πάνσοφε παρεστώς το Μεγάλου , τ προσίτ Τριάδι τήν ερήνην τ κόσμ , τ Βασιλε τά τρόπαια , καί μν σωτηρίαν , πρέσβευε νν τος νευφημοσι σε ΘΕΟΛΟΓΕ , ρχιερε Γρηγόριε , Ῥῆτορ τς κκλησίας .

   ρος Θεο πανάγιον καί Λυχνίαν καί Στάμνον , καί Κιβωτόν καί Τράπεζα , άβδον τε καί Πυρεον , καί θεον Θρόνον καί Πύλην καί Ναόν καί Παστάδα μνήσωμεν θεόφρονες τήν ΓΝΗΝ καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ · ξ ᾿ ς Θεός σαρκωθείς τρέπτως καί πέρ φύσιν , θέωσε τό πρόσλημμα, ποῤῥήτ νώσει .

   ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΜΗΤΡΟΘΕΕ τό μέγα περιήχημα τν ποστόλων Μαρτύρων , καί Προφητν καί σίων , τόν Σόν Υόν καί Κύριον , λέωσαι τος δούλοις Σου μν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , ταν καθίση το κρναι , τά κατ ᾿ ξίαν κάστ .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΣ , Σύ γνώσθης καί Μήτηρ , ς Θεόν τε καί νθρωπον , πέρ φύσιν τεκοσα , καί σωτηρία γέγονεν κυοφορία Σου τος μελδοσιν κ πόθου  · δόξα πρέπει τιμ τε καί κράτος , Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ .

   Σέ προστασίαν πάντες χομεν ο μαρτωλοί , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ εδιάλλακτον μν , πέργασαι τόν Υόν Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ  ΚΟΡΗ .

   Τάς στρατιάς τν γγέλων , καί τν γίων τούς χορούς , περανέστηκεν ντως , τά μεγαλεα Σου ΑΓΝΗ · διό Χριστόν κδυσώπει , πέρ λαο πταικότος .

   Τό ξένον καό πόῤῥητον το χράντου Σου τόκου , θεοπρεπές μυστήριον καταπλήττει γγέλους , καί τν βροτν τήν χορείαν ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΡΗ · καί γάρ Θεός ν Μήτρ Σου σαρκωθείς συγχύτως , νευ σπορς , φθη πρόσιτος προσιτός μοι , νώσας με Θεότητι , τ ατο παραδόξως .

   Τ κραται Σου σκέπη , πό χθρν πιβουλς , μς ΑΓΝΗ τούς Σούς δούλους , φύλαττε πάντας βλαβες · Σέ γάρ κεκτήμεθα Μόνην , καταφυγήν ν νάγκαις .

   Φρικτή προστασία Σου , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΚΟΣΜΗΤΕ , καί φοβερά Σου δόξα πάσ τ γ ΘΕΟΤΟΚΕ · ες Σέ γάρ νν καυχώμεθα , Σέ καί μεσίτιν χοντες , πρός τόν Υόν καί κτίστην Σου , τ κοιμήτ πρσβεί , τ Σ σωθείημεν πάντες .

   Χρυσοπλοκώτατε Πύργε , καί δωδεκάτειχε Πόλις , λιοστάλακτε Θρόνε , Καθέδρα το Βασιλέως , κατανόητον θαμα , πς γαλουχεῖς τόν Δεσπότην  

   ράθης περέχουσα τν ποιημάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ  σαρκί τεκοσα ΠΑΡΘΕΝΕ Θεόν τν λων καί κτίστην · ο τ Σταυρ ωννύμεναι  γυνακες α θεόφρονες , νεανικς ρίστευσαν , μεθ ᾿ ν Σε πάντες μνομεν , Ελογημένη ΜΑΡΙΑ .

   ς οσα καθαρώτατον , δοχεον ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , τς τν παθν με χλύος , δεξον λεύθερον ΚΟΡΗ · βρυγμο δόντων σκώληκος , καί το πυρός ξάρπασον , το αωνίου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πως ν πίστει μν Σε Ελογημένη ΜΑΡΙΑ .

 

 

Κατακλεδαν τς ργασίας ταύτης πισφραγίζομεν μέ ΘΕΟΤΟΚΊΟΝ κ τν μνων το ίου Νεκταρίου το λάτρου τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ .

 

   ψηλή καθέδρα , το τν λων Θεο , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , Παντευλόγητε , Σκέπε πάντας τούς μνοντας Σε πιστς .

 

   ψωσον μν τς ψυχς τήν φεσιν ΠΑΡΘΕΝΕ , κάλλος φιέναι τό χραντον το Υο Σου καί Θεο μν ΑΓΝΗ .

 

   μνοις ΘΕΟΤΟΚΕ, τήν Σήν αεί μνομεν  πρός μς προστασίαν .

 

  ν εραποστολ , 

πρός παντας ν ερ ποστολ, τοι πάντας μς καί μς.

   Ελογετε , 

ἔῤῥωσθε κατ ᾿ μφω .

 

, βκ ΄ Σεπτ.ιβ ΄   12 Σεπτ. 2020.  


Ἐπιστροφή στά θεομητορικά



 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *