ΘΕΟΤΟΚίΑ ...ἐν μηνί Μαρτίῳ

 

 

 

                                            

                                              ☦

                                ΜΡ                               ΘΥ       

 

                 

                                                  ☦

 

 

 

 ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Μαρτίῳ .

 

   Κατά τού; Ἁγίους καί θεοφόρους Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας , τούς καλῶς τά πάντα διαταξαμένους  , καί ὄπως λέγει καί ἡ Ἁγία Γραφή , ὅτι ὁ Θεός  τά πάντα λία καλῶς ἐποίησεν , καί τά πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησεν , τρία πράγματα, εἶναι τά τελειότερα τῆς τελειότητος, καί δέν θα μποροῦσαν νά γίνουν καλύτερα :

τό μυστήριον τῆς σαρκώσεως τοῦ Χριστοῦ , 

ἡ μακαριότης τῆς αἰωνιότητος , 

καί ἡ Π Α Ν Α Γ Ι Α !!!!

 

   Π Α Ν Α Γ ΙΑ !!!! 

προφέρεις μόνο τήν λέξη , καί γεμίζει τό στόμα σου · 

πληροῦται ἁγίου Πνεύματος · 

χαίρονται οἱ Ἄγγελοι · 

τρέμουσιν οἱ δαίμονες  ·

φυγαδεύεται πᾶσα ἡ στρατιά των · 

ἐπιστρατεύεται πᾶσα τῶν Ἁγίων πληθύς εἰς παράταξιν , σύναξιν θεοπρεπῆν ,  ἑτοίμην καί ἔτοιμοι πρός δοξολογίαν τῆς Δεδοξασμένης , καί Τιμιωτέρας τῶν Ἄνω Δυνάμεων .

 

Π Α Ν Α Γ Ι Α !!!!!!!!!!!!

 

Καί ὁ μῆνας Μάρτιος , πρῶτος κατά τήν δημιουργίαν , μᾶς προσφέρει τήν εὐλογίαν τῶν ΘΕΟΤΟΚίΩΝ , καί τήν μεγάλην ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΝ Ἑορτήν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ , τῆς ἀρχῆς , ἐνάρξεως τῆς Θείας Οἰκονόμίας · 

 

   Καί ὡς ἔχει λεχθῇ , θεία Οίκονομία , εἶναι τό ...« σχέδιο ... », 

τό σύνολον τῶν θείων ἐνεργειῶν , ἡ Μεγάλη Βουλή , ἡ προαιώνιος Βουλή , διά τήν σωτηρίαν τοῦ βροτείου , ἀνθρωπίνου γένους . 

 

   Οἱ ὕμνοι , τά τροπάρια τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,   ἐκφράζουν  τό περίσσευμα τῆς ἀγαπώσης καρδίας , τῶν ψυχῶν , καρδιῶν πού ποθοῦν , καί ζητοῦν να λατρεύσουν ὁρθοδόξως, 

νά εὐχαριστήσουν , 

νά παρακαλέσουν , 

νά τιμήσουν τήν  ΠΑΝΑΓΙΑΝ 

τήν ἩΓΑΠΗΜΕΝΗΝ καί Εὐλογημένη  Μητέρα τοῦ Κυρίου , τήν χωρήσασα τόν Ἀχώρητον καί βαστάσασα τόν βαστάζοντα τά πάντα, καί θρέψασα , τόν τροφέα πάσης πνοῆς, δανείσασα  τήν σάρκα, στόν παρασχόντα τήν ζωήν ἐκ τοῦ μή ὄντως , καί εἰς τό εἶναι παραγαγών ...

 

Ὦ !!!! θείας εὐλογίας, καί ἀκατανοήτου μυστηρίου , !!!!

ὕψος καί βαθος καί εὕρος καί πλάτος τῆς θείας εὐλογίας καί βουλῆς τοῦ ὑψίστου καί συγκαταβάσεως !!!!

τιμή ὑψίστη !!!! 

μά καί εὐθύνη φοβερά !!!!!

  

   Ἄς ἐτρυφήσωμεν καί  ἀδολεσχήσωμεν πάλιν καί κόρος οὐχ ἔσται , εἰς τόν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ κῆπον , μέ κηπουρούς τούς μύστας καί λάτρας ΕΚΕΙΝΗΣ ,  προσφέροντές μας ἄνθη τινά  καί νά μείξωμεν μετά τῆς ταπεινῆς ἡμῶν ἀγάπης καί δακρύων , ἵνα προσφέρωμεν  καί εἴπωμεν ΕΚΕΙΝῌ:

 

 ...τά Σά  ἐκ τῶ Σῶν , Σοί προσφέρονμεν κατά πάντα καί διά πάντα ....

 

   Ἄς περιάγωμεν τόν ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΝ τῆς ΚΥΡΙΑΣ λειμῶνα , ἐντρωφῶντες , ὁλοψύχως  , μικρόν  τε καί βραχύ  εἰς τά ΘΕΟΤΟΚίΑ τά ἐν ταῖς ἱεραῖς ἀκολουθίαις, τοῦ μηνός Μαρτίου , μέ πολλούς πνευματικούς ὁδοδείκτες σηματοδοτοῦντες καί δηλώνοντες τό Εὐαγγελισμό στοιχειούμενοι ὡς καί ἐν τῆ προτέρᾳ ἐργασίᾳ τοῦ μηνός Φεβρουαρίου  , χωριζόμενα , κατά ἦχον  ἐν τάξει , 

εἰς : .....

ἑσπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄ὠδῆς ,- κανόνων ὄρθρου , - ἐξαποστειλαρίων ,  - αἴνων καί ἀποστίχων , 

 

 

   Εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............Ἑσπερίων , ἀποστίχων , αἴνων  , ἀποστίχων αἴνων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

  Ἁμαρτωλῶν τάς δεήσεις προσδεχομένη , καί θλιβομένων στεναγμόν μή παρορῶσα , πρέσβευε τῷ ἐξ 'Ἁγνῶν λαγόνων Σου , σωθῆναι ἡμᾶς ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Συλλαβοῦσα ἀφλέκτως τό πῦρ τῆς θεότητος καί τεκοῦσα ἀσπόρως πηγῆς ζωῆς τόν Κύριον , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΑΓΝΗ  ΘΕΟΤΟΚΕ , περίσωζε τούς Σέ μεγαλύνοντας .

 

                         Πανευφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

   Νοσοῦντα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ δεινῶς  τήν ψυχήν μου πάθεσιν πονηροτάτοις θεράπευσον , ἡ τόν ἀκέστορα καί Σωτῆρα πάντων , τόν Χριστόν κυήσασα , τόν πᾶσαν ἀσθενείαν ἰώμενον , τόν τραυματίσαντα διαβόλου τήν κακόνοιαν , καί θανάτου ἡμᾶς ἀπαλλάξαντα .
   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐλπίς , τῶν πιστῶν καί στήριγμα , καταφυγή καί βοήθεια , Σέ ἱκετεύομεν · ἐκ παντός κινδύνου τούς δούλουε Σου φύλαττε , τούς πίστει προσκυνοῦντας τόν τόκον Σου , αὐτῷ πρεσβεύουσα , δωρηθῆναι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν , τήν εἰρήνην καί τό μέγα ἔλεος .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ Μωσῆς , τό ἐν Σοί      Μυστήριον   προφητικοῖς εἶδεν ὄμμασι · Βάτον μή φλέγεσθαι , καί περ καιομένην · πῦρ γάρ τῆς θεότητος , τήν Μήτραν Σου οὐκ ΑΓΝΗ οὐ κατέφλεξεν · διό αἰτοῦμεν Σε , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , τήν εἰρήνην τῷ κόσμῳ Σου δώρησαι .

   Χαῖρε , ξένον ἄκουσμα ΑΓΝΗ , χαῖρε ξύλον ἄγιον τοῦ παραδείσου θεόφυτον · χαῖρε ἐξάλειψις πονηρῶν δαιμόνων · χαῖρε ξῖφος δίστομον ἐχθροῦ τήν κεφαλήν ἀποτέμνουσα , τῷ ξένῳ τρόπῳ Σου ΠΑΝΑΓΙΑ ΥΠΕΡΑΜΩΜΕ , ξενωθέντας , ἡμᾶς ἀναλάλεσαι . 

 

                            Τοῦ λίθου σφραγισθέντος 

 

   Τάς χεῖρας Σου τάς θείας Αἷς τόν Κτίστην ἐβάστασας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , σαρκωθέντα χρηστότητι , προτείνασα δυσώπησον αὐτόν , λυτρώσασθαι ἡμᾶς ἀπό παθῶν ,  πειρασμῶν τε καί κινδύνων , τούς εὐδημοῦντας Σε καί πόθῳ βοῶντας ·δόξα τῷ ἐνοικίσαντι ἐν Σοί , δόξα τῷ προελθόντι ἐκ Σοῦ , δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς διά τοῦ τόκου Σου .

                          

                            Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

   Γνώμῃ σαθρᾶ ὁλισθήσας , γυμνός κατάκειμαι , καί πρός τήν Σήν ΠΑΡΘΕΝΕ ,  καταφεύγω γαλήνην , ἐκ ζάλης ἐναντίας καί πειραμῶν , πολυτρόπων μέ λύτρωσαι , ἵνα ἱμνῶ τήν χάριν Σου   θεοπρεπῶς , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Δεδοξασμένη ὑπάρχεις ἐν γενεαῖς γενεῶν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΚΟΡΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , τοῦ κόσμου προστασία τεκοῦσα σαρκί τόν Υἱόν τοῦ ἀνάρχου Πατρός , καί συναίδιον Πνεύματι ἀληθῶς , ὅν ἱκέτευε σωθῆναι ἡμᾶς .

   Μεταβολή μοι τοῦ βίου , ΠΑΡΘΕΝΕ δώρησαι , ἀπό τῶν ἐμπαθῶν με μεταφέρουσα τρόπων , πρός θείας ἀπαθείας νεῦσιν ὁμοῦ , καί οἰκείωσιν ἄῤῥητον , πένθος χαρμόσυνον βρύων μου τήν ψυχήν , ἀενάως μοι παρέχουσα .

   Ῥἀβδῳ τῆς Σῆς προστασίας ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τά θηριώδη πάθη τῆς ἀθλίας ψυχῆς μου , ἀπέλασον , ἐντεῦθεν εἰρηνικῶς , πρός ζωήν με ἰθύνουσα , καί τῇ ἁγίᾳ με ποίμνῃ τῶν λογικῶν Σοῦ προβάτων συναρίθμησον .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

  Ἀσπόρως τόν Χριστόν , ἀπεκύησας Μόνη ·τό θαῦμα ὑπέρ νοῦν , πῶς ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ  , διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε προσκυνοῦντες δοξάζομεν , Σύ γάρ ἔτεκες τόν Βασιλέα τῆς δόξης · ὅν δυσώπησον ,τοῦ εἰρηνεῦσαι τόν κόσμον , καί σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ἐλπίς Χριστιανῶν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅν ἔτεκες Θεόν ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ἀπάυστως ἱκέτευε , σύν ταῖς ἄνω Δυνάμεσι , δοῦναι ἄφεσιν ἁμαρτιῶν ἡμῖν πᾶσι , καί διόρθωσιν βίου τοῖς πίστει καί πόθῳ ἀεί Σέ δοξάζουσιν .

   Κυβέρνησον ΑΓΝΗ , τήν ἀθλίαν ψυχήν μου , καί οἴκτειρον αὐτήν ὑπό πλήθους πταισμάτων , βυθῷ ὁλισθαίνουσαν ἀπωλείας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ἐν ὥρᾳ με τῇ φοβρᾷ τοῦ θανάτου , ἐλευθέρωσον κατηγορούντων δαιμόνων , καί σῶσον με δέομαι .

  ΜΑΡΙΑ τό σεπτόν τοῦ Δεσπότου Δοχεῖον , ἀνάστησον ἡμᾶς πεπτωκότας εἰς βάθη, δεινῆς ἀπογνώσεως , καί πταισμάτων καί θλίψεων , Σύ γάρ πέφυκας , ἁμαρτωλῶν σωτηρία , καί βοήθεια , καί κραταιά προστασία , καί σώζεις τούς δούλους Σου .

   Μητέρα Σε Θεοῦ ἐπιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἀληθῶς καί μετά τόκον φανεῖσαν , οἱ πόθῳ καταφεύγοντες πρός τήν Σήν ἀγαθότητα · Σέ γάρ ἔχομεν ἁμαρτωλοί προστασίαν , Σέ κεκτήμεθα ἐν πειρασμοῖς σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ .

    Ὁδήγησον ἡμᾶς  , ἐν ὁδῷ μετανοίας , ἐκκλίνοντας ἀεί πρός κακῶν ἀνοδίας , καί τόν ὑπεράγαθον παροργίζοντας Κύριον , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ , καταφύγιον ἀπεγνωσμένων ἀνθρώπων , Θεοῦ ἐνδιαίτημα .

   Τόν πάντων ποιητήν , καί Θεόν Σου καί Κτίστην , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ , διά Πνεύματος Ἁγίου , ἐν Μήτρᾳ Σου ἐχώρησας , καί φθορᾶς δίχα τέτοκας , ὅν δοξάζοντες, Σέ ἀνυμνοῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ , ὡς Παλάτιον τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης , καί κόσμου ἀντίλυτρον . 

                         

..........................................ἦχος β '...........................................

  Ἀδιόδευτε Πύλη μυστικῶς ἐσφραγισμένη , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , δέξαι τάς δεήσεις ἡμῶν , καί προσάγαγε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , ἵνα σώση διά Σοῦ τάς ψυχάς ημῶν 

    Σέ μεγαλύνομεν ΘΟΤΟΚΕ βοῶντες , χαῖρε ἡ οὐράνιος Πύλη ἡ κεκλεισμένη , δι ᾿ ἧς ἠνοίγη ἀνθρώποις παράδεισος .

   Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σέ ἀνατίθημι , Μήτερ τοῦ Θεοῦ , φύλαττε ἡμᾶς ὑπό τήν σκέπην Σου .

  

                              Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

 

   Ἔργοις σκοτεινοῖς συναπαχθείς , ὄλον ἀπημαύρωσα κάλλος , τό τοῦ Βαπτίσματος , θέλων ὁ παναθλιος καί περιβέβλημαι , στολισμόν κατακρίσεως  καί σκότους · διό Σου δέομαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ · τῇ δυναστείᾳ Σου , ῥῆξον τῶν παθῶν μου τά νέφη , καί τῆς ἀπαθείας τήν χλαῖναν , ἔνδυσον γυμνώττοντα καί σῶσον με .

   Μόνη τόν ἀχώρητον Θεόν  ἀστενοχωρήτως ἐν Μήτρᾳ ἐκυοφόρησας , ἄνθρωπον γενόμενον δι ᾿ ἀγαθότητα , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · διό δυσωπῶ Σε , τῶν στενοχωρούτων με κακῶν ἀπάλλαξον · ὅπως τήν στενήν εὐθυπόρως τρίβον διοδεύσας πρός πλάτος φθάσω , τῆς ἐκεῖ μακαριότητος .

   Πάντων θλιβομένων ἡ χαρά καί ἀδικουμένων προστάτις καί πενομένων τροφή , ξένων τε παράκλησις χειμαζομένων λιμήν , ἀσθενούντων ἐπίσκεψις καταπονουμένων , σκέπη καί ἀντίληψις καί βακτηρία τυφλῶν , Μήτηρ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , Σύ ὑπάρχεις ΑΧΡΑΝΤΕ σπεῦσον , δυσωποῦμεν ῥύσασθαι τούς δούλους Σου . 

   Σκέπη καί ἀντίληψις ἡμῶν  τῶν ΧριστιανῶνΣύ ὑπάρχεις , καί προσφυγή κραταιά , Μήτηρ τοῦ Θεοῦ ημῶν · ἀλλά καί νῦν ὡς ἀεί , τῇ ἀγρύπνῳ δεήσει Σου , μή παύσῃ πρεσβεύειν , σώζεσθαι τούς δούλους Σου ἐκ περιστάσεως , πάσης · Σέ γάρ ἔχομεν Σκέπην , θείαν μετά Θεόν πάντες , οἱ Χριστιανοί καταφύγιον .

   Στῆσον τοῦ νοός μου ἐκτροπάς , καί τάς τῶν αἰσθήσεων πλάνας , καί τά ἰνδάλματα , τέλεον ἐξάλειψον , τῶν ψυχοφθόρων παθῶν , καί ψυχῆς μου τόν τάραχον , κατεύνασον ΚΟΡΗ , ἵνα μεγαλύνω Σου , τήν ἀγαθότητα · Σέ γάρ τῆς ζωῆς μου απάσης , κέκτημαι προστάτην ΠΑΡΘΕΝΕ , καί τῆς ἀσθενείας μου βοήθειαν .

   Χαῖρε , ἡλιόμορφος Ἀστήρ , χαῖρε ἡ αἰτία πάντων καλῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χαῖρε ἡ χωρήσασα Θεόν ἀχώρητον , ἡ τόν στάχυν βλαστήσασα τῆς ἀθανασίας , χαῖρε θεῖον ὄχημα , Πύλη ἡ πάμφωτος , χαῖρε , ἡ ἀρᾶς ἀναιρέτις , τῆς προγονικῆς ἡμῶν ΚΟΡΗ , ἀγαθῶν  χαῖρε ἡ πρόξενος ὑπάρξασα .

 

                                   Οἶκος τοῦ Εφραθᾶ 

 

   Ἄνω Σε οἱ χοροί , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὑμνοῦσι σύν τοῖς κάτω , δοξάζοντες ἀπαύστως , τόν τόκον Σου τόν ἄχραντον .

   ΜΗΤΕΡΑ Σε Θεοῦ Θεόν δέ τόν Υἱόν Σου , ὁ μέγας Θεολόγος ἐδίδαξε πιστεύειν , ΜΑΡΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Χαῖρε ἡ τήν χαράν τοῦ κόσμου δεξαμένην , Χριστόν τόν ζωοδότην , καί παύσασα τήν λύπην ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς προμήτορος .

                          

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

   Ἕκαστος ὅπου σώζεται , ἐκεῖ δικαίως και προστρέχει , καί ποία ἄλλη καταφυγή , ὡς Σύ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ σώζουσα τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Πῶς μή θαυμάσωμεν τόν θεανδρικόν Σου τόκον Πανσεβάσμιε , πεῖραν γάρ ἀνδρός , μή δεξαμένη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἔτεκες ἀπάτορα Υἱόν ἐν σαρκί , τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός γεννηθέντα ἀμήτορα · μηδαμῶς ὑπομείναντα τροπήν , ἤ φυρμόν ἤ διαίρεσιν , ἀλλ ᾿ ἑκατέρας οὐσίας τήν ἰδιότητα σώαν φυλάξαντα · διό ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ αὐτόν ἱκέτευε σωθῆναι , τάς ψυχς τῶν ὀρθοδόξως ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὁμολογούντω Σε .

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θείας φύσεως οὐκ ἐχωρίσθη , σάρξ γενόμενος ἐν τῇ γαστρί Σου , ἀλλά Θεός ἐνανθρωπήσας μεμένηκεν · ὁ μετά τόκον Μητέραν ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε , ὡς πρό τοῦ τόκου φυλάξας ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , μόνος Κύριος , αὐτόν ἐκτενῶς ἱκέτευε , δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος .  

   Θεία γέγονας σκηνή τοῦ Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τῇ καθαρότητι , Ἀγγέλους ὑπεράσασα · τόν ὑπέρ πάντας ἐμέ γοῦν γενόμενον , ῥερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν , ἀποκάθαρον πρεσβειῶν Σου ἐνθέοις νάμασι , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ , το μέγα ἔλεος .

 

                                Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ Σου 

 

   Μεγάλης διά Σοῦ εὐεργεσίας ἌΧΡΑΝΤΕ , τυχόντες σύν προφήταις , γεραίρομεν τόν τόκον Σου , τόν καί καταξιώσαντα , ἐκ Μήτρας Σου τεχθῆναι , δι ᾿ ἄκραν εὐσπλαγχνίαν , καί ἀναπλάσαντα τό γένος τῶν ἀθρώπων .

 

                                     Τήν ὡραιότητα 

 

    Ἀκατανόητον καί ἀκατάληπτον , ὑπάρχει ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τό πεπραγμένον ἐπί Σοί φρικτόν ὄντως μυστήριον !!! τόν γάρ ἀπερίληπτον συλλαβοῦσα ἐκύησας , σάρκα περιθέμενον , ἐξ ᾿ Ἀχράντων Αἱμάτων Σου , ὅν αἴτησαι ΑΓΝΗ ὡς Υἱόν Σου , δυσώπει τοῦ σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ὡς ἀγεώργητος ΠΑΡΘΕΝΕ  ἄμπελος , τόν ὡραιότατον βότρυν ἐβάστασας , ἀναπηγάζοντα ἡμῖν , τόν οἶνον τόν σωτήριον , πάντων τόν εὐφραίνοντα , τάς ψυχάς καί τά σώματα , ὅθεν ὡς αἰτίαν Σε τῶν καλῶν μακαρίζοντες , ἀεί σύν τῷ Ἀγγέλῳ βοῶμεν Σοι · χαῖρε , ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ . 

                                     

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

                                

         Ἐκ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , ἵνα Σέ δοξάζομεν τήν ἐλπίδαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν . 

   Νεῦσον παρακλήσεσι , Σῶν ἱκετῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , παύουσα δεινῶν ἡμῶν ἐπαναστάσεις , πάσης θλίψεως ἡμᾶς ἀπαλλάττουσα , Σέ γάρ μόνην ἀσφαλῆ καί βεβαίαν ἄγκυραν ἔχομεν , καί τήν Σήν προστασίαν κεκτήμεθα , μή αἰσχυνθῶμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ Σέ προσκαλούμενοι · σπεῦσον εἰς ἱκεσίαν τῶν Σοί πιστῶς βοώντων · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ πάντων βοήθεια , χαρά καί σκέπη , καί σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν . 

   Ὁ διά Σέ θεοπάτωρ προφήτης Δαυίδ , μελωδικῶς περί Σοῦ προανεφώνησε , τῷ μεγαλεῖα Σοι ποιήσαντι · παρέστη ἡ Βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου · Σέ γάρ Μητέραν πρόξενον ζωῆς ἀνέδειξεν ὁ ἀπάτωρ ἐκ Σοῦ ἐνανθρωπῆσαι εὐδοκήσας Θεός , ἵνα τήν ἑαυτοῦ ἀναπλάσσῃ εἰκόνα φθαρεῖσαν τοῖς πάθεσιν , καί τό πλανηθέν ὀρειάλωτον εὑρών πρόβατον , τοῖς ὤμοις ἀναλαβών , τῶ Πατρί προσαγάγῃ καί τῷ ἰδίῳ θελήματι , τοῖς οὐρανίοις συνάψει δυνάμεσιν , καί σώσῃ ΘΕΟΤΟΚΕ τόν κόσμον Χριστός , ὁ ἔχων τό μέγα καί πλούσιον ἔλεος . 

   Ῥῦσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἀναγκῶν ἡμῶν , Μήτηρ Χριστοπῦ τοῦ Θεοῦ , ἡ τεκοῦσα τόν τῶν ὅλων ποητήν , ἵνα πάντες κράζωμεν Σοι , χαῖρε ἡ μόνη προστασία τῶν ψυχῶν ἡμῶν                            

                                   

                                  Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Έν τῆ σκέπῃ ΠΑΝΑΓΝΕ , τῇ Σῇ ΠΑΡΘΕΝΕ , προσφυγόντων δέησιν προσδεχομένην παρ ᾿ ἡμῶν , μή διαλίπης πρεσβεύουσα , τῷ Φιλανθρώπῳ σωθῆναι τούς δούλους Σου .

   Ἐπιλεύσει Πνεύματος τοῦ Παναγίου , τοῦ Πατρός τόν σύνφθρονον καί ὁμοούσιον φωνῇΑΓΝΗ Ἀγγέλου συνέλαβες , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ Ἀδάμ ἡ ἀνάκλησις .  

   Προστασία ἄμαχε τῶν θλιβομένων , καί πρεσβεία ἕτοιμε τῶν ἀπορούντων ἐν δεινοῖς , ἀπό κινδύνων με λύτρωσαι , μή με παρίδῃς ἡ πάντων ἀντίληψις .

   Προστασία ἄμαε τῶν θλιβομένων , καί θερμή ἀντίληψις τῶν πεποιθότων ἐπί Σέ , ἐκ τῶν κινδύνων με λύτρωσαι , Σύ γάρ ὑπάρχεις   ἡ πάντων βοήθεια .

 

                                  Ἔδωκας σημείωσιν  

 

   Ἐν κλίνῃ κατάκειμαι τῆς ἀμελείας  ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ῥαθύμως διέρχομαι , τό βίον καί δέδεοκα τόν τῆς τελευτῆς μου , καιρόν ΘΕΟΤΟΚΕ , μή ὥσπερ λέων ἀφειδῶς , διασπαῥάξη τήν ταπεινή μου ψυχήν ὁ ὄφις ὁ παμπόνηρος , · διό τῇ Σῇ ἀγαθότητι , πρό τοῦ τέλους προφθάσασα , πρός μετάνοιαν ἔγειρον .

   Ζόφος φοβερώτατος ὁ τοῦ θανάτου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ψυχήν κατατρύχει μου · τό δέ λογοθέσιον , ἐξιστᾶν καί τρέμειν , ἀεί τῶν δαιμόμων παρασκευάζει ΑΓΑΘΗ · ἐξ ᾿ ᾧν με ῥῦσαι τῆ δυναστείᾳ Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί πρός λιμένα σωτήριον , καί πρός φῶς τό ἀνέσπερον , τῶν Ἁγίων κατάταξον .

   Χαίροις ἡλιόμορφε, ἡλίου ἄδυτον ὄχημα , ἡ τόν ἥλιον λάμψασα τόν ἀπερινόητον , χαῖρε νοῦς ἀστράπτων , θείαις φρυκτωρίαις , ἡ λαμπηδών τῆς ἀστραπῆς , ἡ διαυγάζουσα γῆς τά πέρατα , ἡ ὄντως χρυσαυγίζουσα ἡ παγκαλής καί Πανάμωμος, ἡ τό φῶς τό ἀνέσπερον , τοῖς πιστοῖς ἐξαστράψασα .

 

                                 Κατεπλάγη Ἰωσήφ 

 

   Κατεπλάγη Ἰωσήφ τό ὑπέρ φύσιν θεωρῶν , καί ἐλάμβανεν εἰς νοῦν , τόν ἐπί πόκον ὑετόν , ἐν τῇ ἀσπόρῳ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · βάτον ἐν πυρί ἀκατάφλεκτον , Ῥαβδον Ἀαρών τήν βλαστήσασαν , καί μαρτυρῶν ὁ Μνήστωρ Σου κα΄φύλαξ , τοῖς ἱερεῦσιν ἐκραύγαζεν · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει , καί μετά τόκον , πάλι μένει ΠΑΡΘΕΝΟΣ . 

   Τρικυμίαις τῶν παθῶν ὁ ἀσυνείδητος ἐγώ , χειμαζόμενος ΑΓΝΗ ἐπικαλοῦμαι Σε θερμῶς · μή με παρίδῃς τόν δείλαιον ἀπωλέσθαι , ἄβυσσον ἐλέους ἡ τέξασα · πλήν Σου γάρ ἄλλην ἐλπίδα οὐ κέκτημαι · μή οὖν ἐθροῖς ἐπίχαρμα καί γέλως , ὁ πεποιθώς Σοι ὀφθήσομαι · καί γάρ ἰσχύεις ὅσα καί βούλει , ὡς Μήτηρ οὖσα τοῦ πᾶντωνΘεοῦ .

                              

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Μετά Θεόν ἐπί τήν Σήν ΘΕΟΤΟΚΕ , προσπεφευγώς ὁ ταπεινός θείαν σκέπην , παρακαλῶ δεόμενος ἐλέησον ΑΓΝΗ , ὅτι ὑπερῆραν μου κεφαλήν ἁμαρτίαι , καί πτοοῦμαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ τάς κολάσεις καί φρίττω , ἱκετηρίαν ποίησον  ΣΕΜΝΗ , πρός τόν Υἱόν Σου , ἐκ τούτων ῥυσθῆναι με .

   Οὐ σιωπήσομεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι , εἰ μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα , τίς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων , τίς δέ διεφύλξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους ; οὐκ ἀποστῶμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐκ Σοῦ  , Σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί  ἐκ παντοίων δεινῶν .

   Τοῦ εὐχαρίστως ἀνυμνεῖν ἐκ καρδίας , καί εξαιτεῖσθαι ἐκτενῶς ΘΕΟΤΟΚΕ , τά Σά ἐλέη δώρησαι τοῖς δούλοις Σου , κράζουσι καί λέγουσι , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , πρόφθασον καί λύτρωσαι , ἐξ ᾿ ἐχθρῶν ἀοράτων καί ὀρατῶν καί πάσης ἀπειλῆς , Σύ γάρ ὑπάρχεις ἡμῶν ἡ ἀντίληψις .

  Τῶν Χερουβίμ καί Σεραφείμ ὑπερτέρα , τοῦ οὐρανοῦ τε καί τῆς γῆς πλατυτέρα , καί ἀοράτου κτίσεως καί τῆς ὀρατῆς , ὤφθης ὑπερέχουσα ἀσυγκρίτῳ συγκρίσει · ὅν εὑρυχωρίαι γάρ οὐρανῶν οὐ χωροῦσιν , ἐν Σῇ γαστρί ἐχώρησας ΑΓΝΗ · ὅν ἐκδυσώπει σωθῆναι τούς δούλους Σου .  

 

                                Ὁ ἐξ ᾿ Ὑψίστου  κληθείς  

 

  Ὅτι εἰς βάθη πολλῶν παραπτωμάτων , ἀθλίως κατήντησα , ἐξ ᾿ ἀμελείας μου , καί ῥαθυμίας ὁ δείλαιος καί ἀπορίᾳ , καί ἀπογνώσει νυνί συνέχομαι · γενοῦ βοήθεια  καί ἱλαστήριον , καί σωτηρία ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , παραμυθίαν εὐμενεστάτην παρεχομένη μοι , Σέ ἱκετεύω καλι Σοῦ δέομαι , καί προσπίπτω καί πίστει κραυγάζω Σοι · μή δειχθείην εἰς τέλος , τῷ ἀλάστορι ἐπίχαρμα .

   Οὐκ ἀποκρύπτω ὁ τάλας τά δεινά μου · ὅτι πάντα κέκτημαι ἅπερ μισεῖ ὁ Θεός ,  σάρκα μολύνας καί τό πνεῦμα μου , καί νοῦν ἐννοίαις , τοῖς ἀθέσμοις ἔργοις καί λόγοις αισχροῖς · γλῴσσῃ κατακρίνων τε τούς ἁμαρτάνοντας αὐτός τά χείρῳ εἰργάζομαι · ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούτων μοι δίδου πάντων διόρθωσιν · ἵνα ἐκνήψας , τῆς κακίστης μου συνηθείας προσπέσω καί κλαύσομαι ,  ἅ δεινά εἰργασάμην , τῆς ζωῆς μου τό ὑπόλοιπον .

  

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

    ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ καί ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , ἡ Μόνη τόν ἄχρονον , Υἱόν καί Λόγον Θεοῦ , ἐν χρόνῳ κυήσασα ,τοῦτον σύν τοῖς ἀγίοις καί σεπτοῖς Πατριάρχαις , Μάρτυσι καί Ὁσίοις καί Προφήταις δυσώπει , δωρήσασθαι ἡμῖν , ἱλασμόν καί μέγα ἔλεος .

   Ἐκαίνισας ἌΧΡΑΝΤΕ τῷ θείῳ τόκῳ Σου , φθαρεῖσαν ἐν πάθεσιν τῶν γηγενῶν  τήν θνητήν , οὐσίαν καί ἤγειρας , πάντας ἐκ τοῦ θανάτου πρός ζωήν ἀφθαρσίας · ὅθεν Σε κατά χρέος , μακαρίζομεν πάντες , ΠΑΡΘΕΝΕ Δεδοξασμένη , ὡς προεφήτευσας .   

   Ἐλπίς ἀκαταίσχυντε , τῶν πεποιθότων εἰς Σέ , ἡ Μόνη κυήσασα ὑπερφυῶς ἐν σαρκί , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , τοῦτον σύν τοῖς Ἁγίοις Ἀποστόλοις δυσώπει , δοῦναι τῇ οἰκουμένῃ , ἱλασμόν καί εἰρήνην , καί πᾶσι ἡμῖν πρό τέλους βίου διόρθωσιν .

   Ταχύ δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τάς ἱκεσίας ἡμῶν , καί ταύτας προσάγαγε τῷ Σῶ Υἱῷ καί Θεῷ , ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ` λῦσον τάς περιστάσεις τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων , πράϋνον μηχανίας , καί κατάβαλε θράσος , τῶν ὁπλιζομένων ἀθέων κατά τῶν δούλων Σου .

   Ταχύ ἡμᾶς  πρόφθασον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ἐχθρῶν ἡμᾶς λύτρωσαι , τῶν βλασφημούντων εἰς Σέ , καί μή προσκυνουντων Σε · θραῦσον τάς γλωσσαλγίας , τῶν αἱρέσων πάσας , γνώτωσαν ὅτι Μόνη ΘΕΟΜΗΤΩΡ ὑπάρχεις ·πρεσβείαις Σου Ὀρθοδόξων τό πλήρωμα σώζουσα . 

   Τό χαῦνον καί ἔκλυτον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῆς ψυχῆς μου μετάβαλε , εἰς ῥῶσιν καί δύναμιν , τοῦ φόβῳ καί πόθῳ ποιεῖν τε καί πράττειν τά δικαιώματα Χριστοῦ , ὅπως ἐκφύγω τό πῦρ τό ἄστεκτον · καί κλῆρον τόν οὐράνιον , καί τήν ζωήν τήν αἰώνιον , διά Σοῦ ἀπολάβοιμι , εὐφραινόμενος πάντοτε .  

    ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ καί ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , πιστῶν ἡ ἀντίληψις , ῥῦσαι παντός κινδύνου καί παντοίας ἀνάγκης , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ τῇ σκέπῃ Σου προστρέχοντας , Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

  Ἡ Θεόν τόν ἀχώρητον ἐν γαστρί Σου χωρήσασα , φιλανθρώπως ἄνθρωπον χρηματίσαντα , καί τό ἡμέτερον φύραμα ἐκ Σοῦ προσλαβόμενον , καί θεώσαντα σαφῶς , μή παρίδῃς με ΠΑΝΑΓΝΕ , νῦν θλιβόμενον · ἀλλ ᾿ οἰκτείρησον τάχος καί παντοίας , δυσμενείας τε καί βλάβης , τοῦ πονηροῦ ἐλευθέρωσον . 

  Κατακρίσεως ῥῦσαι με ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · καί δεινῶν πταισμάτων τήν ταπεινήν μου ψυχήν · καί τοῦ θανάτου ἀπάλλαξον , εὐχαῖς Σου καί δώρησαι , δικαιώσεως τυχεῖν , ἐν ἡμέρᾳ ἐτάσεως , ἧς ἐπέτυχον τῶν Ἁγίων οἱ δῆμοι μετανοίᾳ , καθαρθέντα με πρό τέλους , καί τῶν δακρύων ταῖς χύσεσιν .

   Μετανοίας τό ἄριστον καί σωτήριον φάρμακον , ἡ Θεόν κυήσασα τόν Σωτῆρα μου , καί τῶν δακρύων τά ῥεύματα καί ὥρας τήν ἔννοιαν , τῆς φρικτῆς καί φοβερᾶς ἀδεκάστου τε κρίσεως , Σύ μοι δώρησαι καί φυγεῖν ταῖς εὐχαῖς Σου , ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝ !!! τῶν κολάσεων τόν τρόμον , καί θείας τεύξασθαι χάριτος .

   Φωτοφόρον παλάτιον τοῦ Δεσπότου ὑπάρχουσα , καί φωτός νεφέλη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τοῦ νοητοῦ ἀνατείλαντος τῷ κόσμῳ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , φωταγώγησον ἡμῶν , καί ψυχήν καί διάνοιαν , καί τά σκάνδαλα ἀφανἰσασα πάντα τοῦ δολίου , τῇ πρεσβείᾳ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν λογισμόν ἡμῶν στήριξον .

   Ὡς πρεσβείαν ἀκοίμητον , καί παράκλησιν ἔμμονον κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ πρός τόν Κύριον , τούς πειρασμούς κατακοίμησον , τά κύματα πράϋνον τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς , καί ἐν θλίψει ὑπάρχουσαν τήν καρδίαν μου , παρακάλεσον ΚΟΡΗ δυσωπῶ Σε , καί χαρίτωσον τόν νοῦν μου , ὅπως ἀξίως δοξάζω Σε . 

             

...........................................ἦχος πλ. α ΄.....................................

 

 Ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , μεσίτευσον , Σαῖς δεήσεσιν , καί αἵτησαι ταῖς ψυχῖς ἡμῶν , πλῆθος οἰκτιρμῶν , καί τόν ἱλασμόν , τῶν πολλῶν παραπτωμάτων δεόμεθα .

   Μακαρίζομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξαζομέν Σε οἱ πιστοί κατά χρέος , τήν Πόλιν τήν ἄσειστον , τό τεῖχος τό ἄῤῥηκτον τήν ἀῤῥαγῆ προστασίαν , καί καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

  Ἡ θερμή προστασία καί ἀπροσμάχητος , ἡ ἐλπίς ἡ  βεβαία καί ἀκαταίσχυντος , τεῖχος καί σκέπη καί λιμήν , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τόν Υἱόν Σου καί Θεόν ἱκέτευε σύν Ἀγγέλοις , εἰρήνην δοῦναι τῷ κόσμῳ , καί ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τό μέγα ἔλεος .  

  ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ἡμᾶς ἐλέησον , τούς προσφεύγοντας πίστει πρός Σέ τήν εὐσπλαγχνον , καί αἰτουμένους τήν θερμήν Σου νῦν ἀντίληψιν , δύνασαι γάρ ὡς ἀληθῶς , τούς πάντας σώζειν ὡς οὖσα , Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , ταῖς Μητρικαῖς Σου πρεσβείαις , ἀεί χρωμένη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   Τήν ταχεῖαν Σου Σκέπην καί τήν βοήθειαν , καί τό ἔλεος δεῖξον ἐπί τούς δούλους Σου , καί τά κύματα ΑΓΝΗ καταπράϋνον τῶν ματαίων λογισμῶν καί τήν πεσοῦσαν μου ψυχήν , ἀνάστησον ΘΕΟΤΟΚΕ · οἶδα γάρ οἶδα ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅτι ἰσχύεις ὅσα καί βούλεσαι .

   Τῆς ψυχῆς μου τά πάθη τά πολυώδυνα , καί σαρκός μου τάς νόσους ταχέως ἴασαι , τάς τοῦ νοός μου ἐκτροπάς στῆσον ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί ἐν γαλήνῃ λογισμῶν , εὐχάς προσφέρειν καθαράς , τῷ Βασιλεῖ τῶν ἁπάντων ἀξίωσον ΘΕΟΤΟΚΕ · καί ἐξαιτεῖσθαι πταισμάτων ἄφεσιν .

  Τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα Θεόν καί Κύριον , δι ᾿ ἡμᾶς τούς φθαρέντας τοῖς ἁμαρτήμασι , τοῦτον ἱκέτευε ἀεί  , τοῦ οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς , καί ἀποστρέψαι τόν θυμόν , καί τήν ὀργήν αὐτοῦ ΣΕΜΝΗ , ἀπό τῶν πίστει βοώντων , καί εὐφημούντων ἀπαύστως , τά μεγαλεῖα τῆς Σῆς χάριτος .

   Χαῖρε Πύλη Κυρίου ἡ ἀδιόδευτος , χαῖρε τεῖχος καί σκέπη τῶν προστρεχόντων εἰς Σέ , χαῖρε ἀχείμαστε λιμήν καί Ἀπειρόγαμε , ἡ Τεκοῦσα ἐν σαρκί , τόν Ποιητήν Σου καί Θεόν , πρεσβεύουσα μή ἐλλίπῃς , ὑπέρ τῶν ἀνυμνούντων καί προσκυνούντων τόν τόκον Σου 

 

                                    Χαίροις ἀσκητικῶν 

 

   Χαίροις περιστερά ἐκλεκτή , κεχρυσωμένας Παρθενίας ταῖς πτέρυξι · Τρυγών τε ὡραιοτάτη καί Χελιδών ἐκλεκτή , καί Στρουθίον ὄλον καθαρώτατον · Ἀμνάς ἡ κυήσασα , τόν Ἀμνόν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · Δάμαλις θεία , τόν ζυγόν ἡ βαστάσασα , τοῦ βαστάζοντος τά ἡμῶν ἁμαρτήματα · Ἄμπελος ἡ κατάκαρπος , βλαστάνουσα βότρυας τῆς εὐσεβείας τόν οἶνον τοῦ μαρτυρίου ἐκβλύζοντος · αὐτόν ἐκδυσώπει , τοῖς ἱκέταις Σου δοθῆναι τό μέγα ἔλεος . 

 

 

 

............................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

   Θεόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα ἔγνωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · αὐτόν ἱκέτευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   ΘΕΟΤΟΚΕ  Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς · Σέ ἱκετεύομεν πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ μετά τῶν Ἀποστόλων καί πάντων τῶν Ἁγίων ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

     Οὐδείς προστρέχων ἐπί Σέ κατησχυμμένος ἀπό Σοῦ ἐκπορεύεται ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · ἀλλ ᾿ αἰτεῖται τήν χάριν καί λαμβάνει το δώρημα, κατά τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως .

   Μονογενές , ὁμοούσιε , τῷ Πατρί σου καί τῷ Πνεύματι , ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθείς , ἀσυγχύτως ὡς οἶδας αὐτός , ἐν ἁγνείᾳ φύλαττε τήν ποίμνην σου ἐν εἰρήνῃ καί ὁμονοίᾳ περιέπων αὐτήν .

   Τήν τῶν παρθένων καλλονήν , καί χαρμονήν τῶν Νόων , τήν Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί τῶν πιστῶν ἀῤῥαγές περιτείχισμα , συνελθόντες ὦ φιλέορτοι , ἀσματικοῖς ἐγκωμίοις , ὑμνήσωμεν λέγοντες · χαίροις ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , Λυχνία χρυσοφαής , καί Πύλη ἐπουράνιε · χαίροις Σκηνή ἁγιάσματος , ἡ τόν Θεόν χωρήσασα ἐν Μήτρᾳ Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαίροις τῶν οὐρανίων ταγμάτων ὑπερτέρα , ἁπάντων ἀσυγκρίτως · διό ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μή λίπῃς φρουροῦσα τούς δούλους Σου , τούς ἀνυμνοῦντας Σε πίστει , καί πόθῳ αεί , καί τόν τόκον Σου προσκυνοῦντες τόν ἄσπορον .

   Τίς μή μακαρίσει  Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή ἀνυμνήσει Σου τόν Ἀλόχευτον  τόκον ; ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱός Μονογενής , ὁ αὐτός ἐκ Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ προῆλθεν ἀφράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός ὑπάρχων καί φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ᾿ ἡμᾶς · οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος , ἀλλ ᾿ ἐν δυάδι φύσεων , ἀσυγχύτως γνωριζόμενος · αὐτόν ἰκέτευε ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἠμῶν .

 

                                    Ὅλην ἀποθέμενοι 

 

   Γνώμῃ ὀλισθήσας τε καί δουλωθείς τῇ τοῦ πλάνου , ἀπάτη ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρός τήν ὑπερθαύμαστον εὐσπλαγχνίαν Σου , καί θερμήν δέησιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ καταφεύγω ὁ πανάθλιος · δεσμοῦ με λύτρωσαι  τῶν πειρατηρίων καί θλίψεων , καί σῶσον με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν δαιμονικῶν ἐπιθέσεων , ἵνα Σέ δοξάζω , καί πόθῳ ἀνυμνῶ καί προσκυνῶ , καί μεγαλύνω Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν ἈΕΙΜΚΑΡΙΣΤΟΝ .

   Κητῴας κοιλίας με τῆς πονηρᾶς ἁμαρτίας , ἐξάγαγε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν γαστρί χωρήξσασα τόν ἀχώρητον · χαλεποῦ κλύδωνος , πειρασμῶν λύτρωσαι , καταιγίδος καταπτώσεων , ΚΟΡΗ ἐξάρπασον τῶν ἀνομιῶν μου , ξηραίνουσα τό πέλαγος , καί παύουσα τῆς δαιμονικῆς παρατάξεως  τάς ἐπαναστάσεις , τῇ θείᾳ συμμαχίᾳ Σου ΑΓΝΗ , ὅπως ἀπαύστως δοξάζω Σε τήν ΑΓΝΗΝ ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ .

   Χαῖρε λύχνε πάμφωτε  ἡλιακῶν λαμπηδόνων , λαμπροτέρα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , χαῖρε λύσις ἌΧΡΑΝΤΕ τῆς ἀρχαἰας ἀρᾶς , ἡ ἐλπίς ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῶν ἀπηλπισμένων , ἡ ἀνάκλησις τοῦ γένους ἡμῶν , χαῖρε Παλάτιον τοῦ παμβασιλέως λαμπρότατον · τό Ὄρος τό πιότατον , ἐξ ᾿ οὗ ὁ Χριστός προελήλυθεν χαῖρε Θεοῦ Λόγου , λαμπάδιον τό θεῖον καί τερπνόν , χαῖρε Λυχνία ὁλόφωτε , χαῖρε Θρόνε πύρινε .                             

 

                                Τριήμερος ἀνέστης

 

   Μεγάλων χαρισμάτων ΑΓΝΗ  ΠΑΡΘΕΝΕ Μηήτηρ Μόνη Θεοῦ ἠξιώθης , ὄτι ἔτεκες σαρκί τόν ἕνα τῆς Τριάδος , Χριστόν τόν ζωοδότην , εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Μετάνοιαν οὐ κέκτησαι , ψυχή ἀμετανόητε , τί βραδύνεις ; τοῦ θνάτου ἡ τομή , ἐγγίζει καί τό τέλος ἐφέστηκεν ὡς κλέπτης · τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ δράμε πρόσπεσον . .

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

     ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ τοῦ Λόγου Πύλη , τοῦ Θεοῦ ημῶν Μήτηρ , ἱκέτευε σωθῆναι ἡμᾶς .

   Ἀνύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τόν Θεόν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί , Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Υψίστου · Σῶν παρακλήσεις ἱκετῶν δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Ἡ πᾶσι χορηγοῦσα , καθαρισμόν τῶν πταισμάτων , νῦν τάς ἠμῶν ἰκεσίας προσδεχομένη , δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς .

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου , καί λύτρωσαι ἡμᾶς , ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως .

   Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν , διά φιλανθρωπίαν , ἐπί τῆς γῆς ὤφθη καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη · ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γάρ ΑΓΝΗΣ, σάρκα προσλαβόμενος , καί ἐκ ταύτης προελθών μετά τῆς προσλήψεως · εἷς ἐστίν Υἱός διπλοῦς τήν φύσιν , ἀλλ ᾿ οὐ τήν ὑπόστασιν · διό τέλειον αὐτόν Θεόν , καί τέλειον ἄνθρωπον ἀληθῶς κηρύττοντες ὁμολογοῦμεν Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν · ὅν ἱκέτευε Μήτηρ Ἀνύμφευτε , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν . 

 

                                Κύριε , εἰ καί κριτηρίῳ 

 

    Δέδοικα τήν τῆς ἀποφάσεως ὥρα  , ἐν ἀμελείᾳ τόν βίον μου , ὅλον δαπανήσας ὡς ἄλλος τῶν ἀνθρώπων οὐδείς πώποτε ·ἀλλά προφθάσασα νῦν πρό τέλους ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἀλλοτρίου , τήν ψυχήν μου ἐλευθέρωσον .

   Ἴδε τῆς συντετριμμένης καρδίας  τούς στεναγμούς ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , πρόσδεξαι ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , καί μή ἀπώση ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τάς τῶν χειρῶν ΑΓΝΗ , ἐπάρσεις ὡς φιλάγαθος , ἵνα ὐμνῶ καί μεγαλύνω , τήν  μεγαλύνασα  τό γένος ἡμῶν .

   Κύριε , δέξαι σῆς Μητρός ἱκεσίαις καί σπλαγχνισθείς ἐπικάμφθητι , σῶσον ἅπαν γένος ἀνθρώπων , τῶν δοξαζόντων τό κράτος σου , καί ἐκλύτρωσαι ἡμᾶς τῆς πλάνης τοῦ ἀλάστορος , καί ἐλέησον ἐλεῆμον , καί σφαλμάτων δίδου ἄφεσιν .

 

                                 Οἱ Μάρτυρες σου

 

 Ἐγώ εἰμί ΠΑΝΑΜΩΜΕ , δένδρον ἄκαρπον τοῦ θείου Λόγου , καρπόν σωτήριον μηδόλως φέρων , καί δειλιῶ τήν ἐκκοπήν , μήπως εἰς τό πῦρ βληθῶ τό ἄσβεστον · ὅθεν δυσωπῶ Σε , τούτου ῥῦσαι με , δείξασα καρποφόρον ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ Υἱῷ Σου , τῇ μεσιτείᾳ Σου

   Ἐξάρπασόν με ΔΕΣΠΟΙΝΑ χειρός ἐκ δράκοντος τοῦ βροτοκτόνου , τοῦ πολεμοῦντος με ἐν ὑποκρίσει , καταπιεῖν ὁλοτελῶς · σύντριψον τάς μύλας τούτου δέομαι , καί τά μηχανήματα διάλυσον , ὅπως ῥυσθείς τῶν τούτου ὀνύχων , μεγαλύνω τήν δυναστείαν Σου . 

   Οἱ λόγοι μου ἀκάθαρτοι , τά χείλη δόλια , τά ἔργα δέ μου εἰσί παμμίαρα · καί τί ποιήσω ;  πῶς ὑπαντήσω τῷ Κριτῇ ; ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ καθικέτευσον , τόν Υἱόν Σου , καί Πλάστην Σου καί Κύριον , ὅπως ἐν μετανοίᾳ δεξηταί μου τό πνεῦμα , ὡς μόνος εὔσπλαγχνος .

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

    Τήν Βασίλισσαν πάντες δεῦτε πιστοί , τήν Μητέρα τοῦ πάντων Δημιουργοῦ , φωναῖς μεγαλύνωμεν , καί ὑμνοῦντες βοήσωμεν ·Ἡ τῆς χαρᾶς αἰτία , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τούς τιμῶντας Σε σῶζε καί σκέπε πρεσβείαις Σου · ἔχεις γάρ ὡς Μήτηρ ,τοῦ Θεοῦ παρρησίαν , λυτροῦσθαι ἐκ θλίψεων καί πληροῦν τά αἰτήματα , τῶν πιστῶς ἐκβοώντων Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ τῶν πταισμάτων δοῦναι τήν συγχώρησιν , τοῖς εὐσεβῶς προσκυνοῦσιν τόν Ἄχραντον τόκον Σου .  

   Ἐνθυμοῦμαι τήν κρίσιν καί δειλιῶ , ἔργα πράξας αἰσχύνης ὁ ταπεινός  , ἄξια καί δέομαι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , πρίν τάς πύλας φθάσω θανάτου ἐπίστρεψον , πρός τήν τῆς μετανοίας ὁδόν ὁδηγοῦσα με , ἵνα εὐχαρίστως , προσκυνῶν ἀνυμνῶ Σου , τήν ἄμετρον δύναμιν , καί τήν θείαν ἀντίληψιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρεσβεύουσα Χριστῶ τῶ Θεῷ , ὑπέρ οὗ αἰτοῦμαι Σε δοθῆναι μοι , ἱλασμόν ἁμαρτιῶν , καί μέγα ἔλεος .

   Ἐνθυμοῦμαι τήν κρίσιν καί δειλιῶ , ἐννοῶν μου τάς πράξεις τάς φοβεράς , πῶς ἀπολογήσομαι τῷ κριτῇ ὁ ταλαίπωρος  ;  πρός τήν Σήν δέ βλέπων Εἰκόνα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἀναψυχήν λαμβάνω , ΚΥΡΙΑ τῶν πόνων μου ·καί ἀπεγνωσμένος , Σοί προσπίπτω κραυγάζων · ἐλέησον οἴκτειρον ΠΑΝΑΓΙΑ  μου πρόφθασον , ἐν ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως · ὅπως ταῖς πρεσβείαις ταῖς Σαῖς , ὁ Σός Υἱός ἵλεως μοι γένηται · ἐπεί περ ἄλλην ἐλπίδα , ἐκτός Σπυ οὐ κέκτημαι .

   Δεῦτε πάντα τά ἔθνη θεοπρεπῶς , τήν Μητέρα τοῦ πάντων Δημιουργοῦ , ὑμνήσωμεν λέγοντες · χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ τῶν ὅλων δεσπόζοντος , Ἰησοῦ τοῦ παντάνακτος · χαῖρε Μόνη ΚΥΡΙΑ τοῦ κόσμου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαῖρε τό δεχεῖον τῆς Ἁγίας Τριάδος , Πατρός Υἱοῦ καί Πνεύματος , τό λαμπρόν καί ἀκήρατον , ΜΑΡΙΑΜ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · χαῖρε Πάνσεμνε Νύμφη Ἡλιοστάλακτε , χαῖρε πάντων χαρά τῶν ὑμνούντων Σε .

   Λογισμοῖς ὀλισθαίνων τοῖς πονηροῖς , εἰς βυθόν κατηνέχθην  ἁμαρτιῶν , καί στένων κραυγάζω Σοι ἐκ καρδίας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  · ἐν ἐμοί θαυμάστωσον τό πλούσιον ἔλεος , καί τῆς εὐσπλαγχνίας , τό ἄπειρον πέλαγος , καί τῶν οἰκτιρμῶν Σου , τόν ἄμετρο πλοῦτον · καί δός μοι μετάνοιαν , καί τοῦ βίου διόρθωσιν , ἵνα πίστει καί πόθῳ κραυγάζω Σοι · πρέσβευε τῶ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου .

   Πειρασμοῖς πολυπλόκοις περιπεσών , ἐξ ἐχθρῶν ἀοράτων καί ὀρατῶν , τῷ σάλῳ συνέχομαι , τῶν ἀμέτρων πταισμάτων μου , καί θερμήν ἀντίληψιν , καί σκέπην μου ἔχων Σε , τῷ λιμένι προστρέχω τῆς Σῆς ἀγαθότητος · ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ, τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , ἀπάυστως ἱκέτευε , ὑπέρ πάντων τῶν δούλων Σου , τῶν ἀπαύστως ὑμνούντων Σε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , πρεσβεύουσα αὐτῷ ἐκτενῶς , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς ἀνευφημοῦσιν Σε ὄντως ἡς Μήτηρ τοῦ πάντα τεκτηναμένου . 

   Ὅταν ἔλθη τοῦ κρῖναι πᾶσαν τήν γῆν , ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης καί Ποιητής , προβάτοις με σύνταξον δεξιοῖς τόν κατάκριτον , καί ἐξωτέρου σκότους καί πάσης κολάσεως , τόν Σόν ἀχρεῖον δοῦλον ἐξάρπασον ΑΧΡΑΝΤΕ · ἵνα εὐχαρίστως μεγαλύνω τόν πλοῦτον τῆς Σῆς ἀγαθότητος ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί βοῶ Σοι γηθόμενος , πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου . 

   Τήν οὐράνιον Πύλην καί Κιβωτόν , τό πανάγιον Ὄρος τήν φωταυγῆ , Νεφέλη ὑμνήσωμεν , τήν οὐράνιον Κλίμακα , τόν λογικόν Παράδεισον  ,τῆς Εὔας τήν λύτρωσιν , τῆς οἰκουμένης πάσης τό μέγα Κειμήλιον · ὅτι σωτηρίᾳ ἐν ΕΚΕΙΝῌ διεπράχθη τοῦ κόσμου καί ἄφεσις τῶν πολλῶν ἐγκλημάτων · διά τοῦτο βοῶμεν Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τούς προσκυνοῦντας ἐν πίστει , τόν ἄχραντον τόκον Σου .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , συλλαβοῦσα ἀφλέκτως Μήτηρ Θεοῦ , τῷ κόσμῳ ἐκύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , καί ἐν ἀγκάλαις ἔσχες τόν πάντας συνέχοντα , τόν τροφοδότην πάντων καί πλάστην τῆς κτίσεως · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥυσθῆναι πταισμάτων μου ὅταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου τοῦ κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν σήν βοήθεια τότε  μοι δώρησαι · καί γάρ δύνασαι , ὅσα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ  τήν ταπεινήν , ἀπό βρέφους μολύνας ὁ μιαρός , καί λόγοις καί πράξεσιν ἑμαυτόν κατερρύπωσα · καί οὐκ ἔχω τί πράξω , ἤ ποῦ καταφεύξομαι , ἀλλ ᾿ οὐδέ ἄλλην ἐλπίδα ΚΟΡΗ , πλήν Σου ἐπίσταμαι · φεῦ μοι ὁ ἀχρεῖος !!! διά τοῦτο ἱκέτης πρός Σέ τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ , νῦν προστρέχω καί δέομαι , ὁμολογῶν Σοι τό ἤμαρτον , πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , εἰς Σέ γάρ μου πάσας , τάς ἐλπίδας ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνέθηκα .

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ταπεινήν , τήν ἐν ζἀλῃ τοῦ βίου τῶν πειρασμῶν νῦν ὡς ἀκυβέρνητον ποντουμένην τῷ κλύδωνι , ἁμαρτιῶν τε φόρτῳ φανεῖσαν ὑπέραντλον , καί εἰς ποιμένα ἅδου ἐλθεῖν κινδυνεύουσαν , φθάσον ΘΕΟΤΟΚΕ , πρεσβειῶν Σου ἐλέει , γαλήνην παρέχουσα καί κινδύνων ἐξαίρουσα ·Σύ λιμήν γάρ ἀχείμαστος · πρεσβεύουσα τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου . 

   Τῆς Τριάδος τόν ἕνα ὑπερφυῶς , συλλαβοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ καί θαυμαστῶς , τοῦτον ἀπεκύησας , ὑπέρ λόγον καί ἔννοιαν , καί κοινωνόν τῆς θείας κατέστησας φύσεως · τήν τῶν ἀνθρώπων φύσιν , τήν πάλαι ἐξόριστον · ὅθεν συνελθόντες , οἱ τῷ τόκῳ Σου πάντες , σωθέντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τοῖς Σοῖς λόγοις ἑπόμενοι , χρεωστικῶς Σέ μακαρίζομεν , αἰτούμενοι Χριστόν τόν θεόν , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθα , τοῖς Σέ δοξάζουσι πίστει , ὡς Μητέρα αὐτοῦ .

   Τοῦ ἡλίου Νεφέλη τοῦ νοητοῦ , θείου φέγγους Λυχνία χρυσοφαής , Ἄσπιλε , ἈΜΟΛΥΝΤΕ , ὙΠΕΡΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν σκοτεινήν ψυχήν μου , τυφλώττουσαν πάθεσι , τῆς ἀπαθείας αἴγλῃ  καταύγασον δέομαι · καί μεμολυσμένην τήν καρδίαν μου πλῦνον  ῥοαῖς κατανύξεως μετανοίας τε δάκρυσιν , ἵνα πόθῳ κραυγάζω Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῶ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι · Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου . 

   Χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ Θεοῦ , χαῖρε ΚΟΡΗ Καθέδρα Βασιλική , Κλίνη πορφυρόστρωτε , χρυσοπόρφυρε Θάλαμε , Χλαμύς ἁλουργόχροε , τιμαλφέστατον τέμενος , ἀστραπηφόρον Ἅρμα Λυχνία πολύφωτος , χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ δωδεκάτειχε Πόλις , καί Πύλη χρυσήλατε καί Παστάς ἀγλαόμορφε , ἀγλαόχρυσε Τράπεζα θεοκόσμητον Σκήνωμα , χαῖρε ἔνδοξε Νύμφη ἡλιοστάλακτε , χαῖρε μόνη ψυχῆς μου εὐπρέπεια . 

  Ὡς ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ Νύμφη τοῦ Ποιητοῦ , ὡς Ἀπείρανδρος Μήτηρ τοῦ Λυτρωτοῦ , δοχεῖον ὡς ὑπάρχουσα τοῦ Παρακλήτου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀνομίας με ὄντα αἰσχρόν καταγώγιον , καί δαιμόνων παίγνιον , ἐν γνώσει γενόμενον , σπεύσον καί τῆς τούτω κακίας μέ ῥῦσαι , λαμπρόν οἰκητήριον δι ᾿ ἀρετῆς ἁπαρτίσασα , Φωτοδόχε Ἀκήρατε · δίωξον τό νέφος τῶν παθῶν , καί τῆς ἄνωθεν μεθέξεως ἀξίωσον , καί φωτός ἀνεσπέρου πρεσβείαις Σου .

   Ὡς ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί Μόνην ἐν γυναιξί , Σέ ἀσπόρως τεκοῦσαν Θεόν σαρκί , πᾶσαι μακαρίζομεν γενεαί τῶν ἀνθρώπων , τό γάρ πῦρ ἐσκήνωσεν ἐν Σοί τῆς θεότητος , καί ὡς βρέφος θηλάζεις, τόν Κτίστην καί Κύριον · ὅθεν τῶν Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων τό γένος , ἀξίως δοξάζουσι , τόν Πανάγιον τόκον Σου , καί συμφώνως βοῶμε Σοι · πρέσβευε τῷ σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς  ἑορτάζουσι πόθῳ την ἱερά Σου πανήγυριν .

 

                                    Τί ὑμᾶς καλέσωμεν 

 

   Πάντων ἡ ἀντίληψις ΔΕΣΠΟΙΝΑ  , κλονουμένῳ μοι ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐκ τοῦ σκότους τῶν δεινῶν , ταῖς τοῦ βίου τρικυμίαις , ποντουμένῳ τε ἀεί  ῥανίδα τοῦ ἐλέους Σου κατάπεμψον , καί χεῖρα βοηθείας μοι παράσχου μοι , καίτῆς μερίδος ἀξίωσον , τῶν ἐκλεκτῶν καί δικαίων με , ὡς ἄβυσσον , τετοκυῖα τοῦ ἐλέους ΑΓΝΗ .

 

                                     Τό προσταχθέν 

 

   ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ , τόν διά σπλάγχνα οἰκτιρμῶν ἐκ Σοῦ τεχθέντα , σύν ταῖς ἄνω Δυνάμεσι καί τοῖς Ἀρχαγγέλοις  , καί πᾶσι τοῖς Ἀσμάτοις ὑπέρ ἡμῶν , δυσώπει ἀκαταπάυστς δοῦναι ἡμῖν , πρό τοῦ τέλους συγχώρησιν , καί ἱλασμόν ἁμαρτιῶν , καί βίου ἐπανόρθωσιν , ὅπως εὕρομεν ἔλεος .

                                  

                                Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Δεῦρο ψυχή μου στενάζουσα , καί τῶν δακρύων πηγάς , ἐκ καρδίας προσφέρουσα τῇ ΠΑΡΘΕΝῼ βόησον καί Μητρί τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · διά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ΑΓΝΗ , τῆς ζοφερᾶς με ῥῦσαι κολάσεως · καί κατασκήνωσον ἔνθα ἡ ἀνάπαυσις καί ἡ χαρά , ἡ διαιωνίζουσα καί ἡ ἀπόλαυσις . 

   Σέ δυσωποῦμεν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τήν προστασίαν ἡμῶν , συσχεθέντας ἐν θλίψεσιν , μή παρίδῃς τέλεον , ἀπολέσθαι τούς δούλους σου , ἀλλά γε σπεῦσον , τοῦ ἐξελέσθαι ἡμᾶς , τῆς ἐνεστώσης ὀργῆς καί θλίψεως , ὦ !!! ΘΕΟΔΟΞΑΣΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , Σύ γάρ ἡμῶν , τεῖχος καί βοήθεια ἀκαταμάχητος .

   Σῶσον με ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ τόν Σωτῆρα Χριστόν , ἀποῤῥήτως κυήσασα · Σέ γάρ Μόνην κέκτημαι προστασίαν καί ἄρρηκτον τεῖχος , καί σκέπη καί ἀγαλλίαμα , καί τῆς ψυχῆς μου θείαν παράκλησιν , Σύ οὖν μέ λύτρωσαι ἀκοιμήτου σκώληκος καί τοῦ πυρός τοῦ διαωνίζοντος  , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Ὑψίστου .

   Χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , χαῖρε πιστῶν ἡ ἐλπίς , χαῖρε κόσμου καθάρσιον · χαῖρε πάσης θλίψεως ἡ τούς δούλους Σου σώζουσα · ἡ τοῦ θανάτου χαῖρε κατάλυσις , ὁ ζωηφόρος χαῖρε παράδεισος , χαῖρε ἀντίληψις τῶν προσκαλουμένων Σε · χαῖρε Θεοῦ θεῖον ἐνδιαίτημα καί Ὄρος ἅγιον . 

   Χαίροις οἰκουμένης καύχημα , χαῖρε Κυρίου Ναέ · χαῖρε Ὄρος κατάσκιον · χαῖρε καταφύγιον , χαῖρε Λυχνία χρυσῆ , χαῖρε τό κλέος τῶν ὀρθοδόξων ΣΕΜΝΗ , χαῖρε ΜΑΡΙΑ Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ · χαῖρε Παράδεισε , χαῖρε θεία Τράπεζα · χαῖρε Σκηνή · χαῖρε Στάμνε πάγχρυσε , χαῖρε ἡ πάντων ἐλπίς .

   Χαῖρε φωτός θεῖον ὄχημα , χαῖρε Κυρίου Ναέ , καί σκηνή ἁγιάσματος · φῶς ἡμῖν ἀνέτειλας ἐξ ᾿ ἀχράντου νηδύος Σου , καταφωτίζον κόσμου τά πέρατα , καί ἁγιάζον ἡμᾶς χρηστότητι · χαῖρε κεφάλαιον σωτηρίας Ἄχραντε , χαῖρε φρικτόν , ἄκουσμ καί λάλημα τῶν πεποιθότων είς Σέ .   

                      

                                  

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

   Οἱ τήν Σήν προστασίαν κεκτημένοι ἌΧΡΑΝΤΕ , καί ταῖς Σαῖς ἱκεσίαιας τῶν δεινῶν ἐκλυτρούμενοι , τῷ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου ἐν παντί φρουρούμενοι , κατά χρέος Σε πάντες , εὐσεβῶς μεγλύνομεν .

 

                         Πανευφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

   Ῥομφαία διῆλθεν ὦ !!! Υἱέ !!! ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν , ἐπί ξύλου ὡς ἔβλεψεν · Χριστόν κρεμάμενον , τήν Ἐμήν καρδίαν , καί σπαράττει Δέσποτα , ως πάλαι Συμεών Μοί προέφησεν , ἀλλά ἀνάστηθι , καί συνδόξασον Ἀθάνατε , τήν Μητέρα καί Δούλην σου δέομαι .

   Σταύρωσιν τήν ἄδικον Χριστέ , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , ὀδυρομένη ἐβόα σοι · Τέκνον γλυκύτατον , πῶς νεκρός ὁρᾶσαι ; πῶς τῷ ξύλῳ κρέμασαι , ὁ πᾶσαν γῆν ἑδράσας τοῖς ὕδασι ; μή οὖν ἐάσης Με εὐεργέτα Μόνην εὔσπλαγχνε , τήν Σήν Δούλην , καί Μητέρα σέομαι .   

   Τόν ἴδιον ἄρνα ἡ Αμνάς , καί ἌΜΩΜΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν τῶ Σταυρῷ ὡς ἑώρακεν , εἶδος οὐκ ἔχοντα , οὐδέ κάλλος , οἴμοι !!! θρηνῳδοῦσα ἔλεγεν · ποῦ σου τό κάλλος ἔδυ , γλυκύτατε Υἱέ ; ποῦ ἡ εὐπρέπεια ; ποῦ ἡ χάρις ἡ ἀστράπτουσα , τῆς μορφῆς σου , Υἱέ Μου παμφίλτατε ; 

   Σφαγήν σου τήν ἄδικον Χριστέ , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , ὁδυρομένη ἐβόα Σοι Τέκνον γλυκύτατον , πῶς ἀδίκως θνήσκεις , πῶς τῷ Ξύλῳ κρέμασαι , ὁ πᾶσαν γῆν κρεμάσας τοῖς ὕδασι ; μή λίπῃς μόνην Με , εὐεργέτα πολυέλεε , τήν Μητέρα , καί Δούλην σου δέομαι .

 

                                Τοῦ λίθου σφραγισθέντος 

 

   Σταυρῷ σου προσπαγέντος ὑπό τῶν παρανόμων , καί στρατιωτῶν λόγχῃ Σῶτερ τήν πλευράν ὀρυγέντος , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡδύρετο πικρῶς τά σπλάγχνα κοπτομένη Μητρικῶς · καί τό πολύ Σου καί φρικτός τῆς ἀνοχῆς , ἐξίστατο βοῶσα · δόξα τῇ πρός ἀνθρώπους σου στοργῇ ,δόξα τῇ Σῇ χρηστότητι , δόξα τῷ ἐν τῷ θανάτῳ σου βροτούς ἀθανατίζοντι .

 

                         Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

Ἀναρτηθέντα ὡς εἶδεν , ἐπί Σταυροῦ τόν ἀμνόν , ἡ Ἄμωμος ΠΑΡΘΕΝΟΣ , θρηνωδοῦσα ἐβόα · Γλυκύτατον Μου Τέκνον , τί τό καινόν , καί παράδοξον θέαμα ; πῶς ὀ κατέχων τά πάντα ἐν τῇ χειρί , ἐπί ξύλου προσηλώθης σαρκί ; 

   Ἐν τῷ Σταυρῶ παρεστῶσα τοῦ Σοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ , καί τήν μακροθυμίαν αὐτοῦ ἀποσκοποῦντα , ἔλεγες θρηνοῦσα , Μῆτερ ΑΓΝΗ · οἴμοι !!! τέκνον γλυκύτατον ! τί ταῦτα πάσχεις ἀδίκως Λόγε Θεοῦ , ἵνα σώσῃς τόν ἄνθρωπον ;

   Ὑπέρ ἡμῶν ὁ Υἱός Σου , παθεῖν ἠνέσχετο , ἵνα τῷ τούτου πάθει , τήν ἀπάθειαν πᾶσι παράσχη ΘΕΟΤΟΚΕ , ὅθεν αὐτόν καθικέτευε πάντοτε , παθῶν παντοίων με ῥύσασθαι , καί ψυχῆς καί τοῦ σώματος πρεσβείαις Σου .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   Ἡ Ἄσπιλος Ἀμνάς τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα , κρεμάμενον νεκρόν ἐπί ξύλου ὁρῶσα , θρηνοῦσα ἐφθέγγετο Μητρικῶς ὁλολύζουσα , πῶς ἐνέγκω σου τήν ὑπέρ λόγον Υἱέ Μου , συγκατάβασιν καί τά ἑκούσια πάθη ; Θεέ ὑπεράγαθε .

   Ὁρῶσα σε Χριστέ η ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ Μήτηρ , νεκρόν ἐπί Σταυροῦ , ἠπλωμένον ἐβόα · Υἱέ Μου συνάναρχε τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι τίς ἡ ἄφατος οἰκονομία σου αὔτη , δι ᾿ ἧς ἔσωσας τό τῶν ἀχράντων χειρῶν Σου Χριστέ σοφόν δημιούργημα ; 

   Τήν Σήν τῆς καθαρᾶς , καί Ἀμώμου ΠΑΡΘΕΝΟΥ , διῆλθεν ἀληθῶς τήν καρδίαν ῥομφαία , Σταυρῷ ὡς ἑώρακας τόν Υἱόν Σου ὑψούμενον , ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ , τό προσφύγιον ἁμαρτωλων ΘΕΟΤΟΚΕ , πιστῶν τό κραταίωμα .

   Ὤ !!! θαύματος καινοῦ !!! ὤ !!! φρικτοῦ μυστηρίου , ἐβόα ἡ ΑΓΝΗ καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ Μήτηρ , ἐν ξύλῳ ὡς ἔβλεψεν , ἁπλωθέντα τόν Κύριον , ὁ τά σύμπαντα ἐν τῇ δρακί περιέχων , ὡς κατάκριτος , ὑπό κριτῶν παρανόμων , σταυρῷ κατακρίνεται .                 

 

..........................................ἦχος β '...........................................

 

                      Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

 

   Βότρυν τόν παμπέπειρον ΑΓΝΗ , ὅν ἀγεωργήτως ἐν Μήτρᾳ ἐκυοφόρησας , ξύλῳ ὡς ἑώρακας τοῦτον κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ὠλλόλυζες καί ἔκραζες · Τέκνον γλεῦκος ἐναπόσταξον , δι ᾿ οὗ ἡ μέθη ἀρθῇ πᾶσαν τῶν παθῶν εὐεργέτα , δι ᾿ Ἑμοῦ τῆς σέ Τετοκυῖας σοῦ τήν εὐσπλαγχνίαν ἐνδεικνύμενος .

   Ὅτε ἐν Σταυρῷ σε η Ἀμνάς , Ἄρνα τόν οἰκεῖον ἑώρα , κατακεντούμενον , ἥλοις ὠλοφύρετο ἐκπληττομένη σφοδρῶς , καί δακρύουσα ἔλεγεν , πῶς θνήσκεις Υιέ Μου ,  θέλων τό χειρόγραφο τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ , ῥῆξαι καί θανάτου λυτρῶσαι , ἅπαν τό ἀνθρώπινον  Δόξα τῇ Ἁγίᾳ οἰκονομία σου φιλάνθρωπε  .

   Ὅτε ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς ἔβλεψε τόν ἴδιον Ἄρνα ἐπί σφαγήν ὡς βροτόν , θέλοντα ἑλκόμενον θρηνοῦσα ἔλεγεν , ἀτεκνῶσαι νῦν σπέυδεις με Χριστέ τήν τεκοῦσαν , τί τοῦτο πεποίηκας , ὁ Λυτρωτής τοῦ παντός ; ὅμως ἀνυμνῶ καί δοξάζω , Σοῦ τήν ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ἄκραν ἀγαθότητα φιλάνθρωπε .

   Πόνους ὑπομείνσα πολλούς ἐν τῆ τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου Σταυρώσει ἌΧΡΑΝΤΕ, ἔστενες δακρύουσα καί ὀλολύζουσα · οἴμοι !!! τέκνον γλυκύτατον !!! ἀδίκως πῶς πάσχεις ; πῶς τῷ ξύλῳ κρέμασαι ὁ πᾶσι νέμων ζωήν ; ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ παρακαλοῦμεν ἐν πίστει , ἵλεων ἡμῖν τοῦτον ἀπέργασαι  .

  Ὕβρεις ὑπομείναντα πολλάς καί ἐπί Σταυροῦ ὑψωθέντα τόν τοῦ παντός Ποιητήν , βλέψασα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ἔστενες λέγουσα · Ὑπερύμνητε Κύριε , Υἱέ καί Θεέ Μου πῶς τιμῆσαι θέλων τό πλάσμα σου Δέσποτα , φέρεις ἐν σαρκί ἀτιμίαν ; δόξα τῇ πολλῇ εὐσπλαγχνίᾳ καί συγκαταβάσει Φιλάνθρωπε .                 

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

     Ῥάβδον δυνάμεως κεκτημένοι , τόν Σταυρόν τοῦ Υἱοῦ Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐν αὐτῷ καταβαλλοῦμεν τῶν ἐχθρῶν τά φρυάγματα , οἱ πόθῳ Σε ἀπαύστως μεγαλύνοντες .  

 

                                        Θείας πίστεως 

 

 Ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς τοῦ Λόγου ἡ ἀκήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ἐν τῷ Σταυρῷ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ἐξ ᾿ ΑΥΤΗΣ  ἀνωδίνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπῶς θρηνῳδοῦσα ἐκραύγαζεν · οἴμοι !!! τέκνον Μου !!! πῶς πάσχεις θέλων ῥύσασθαι , παθῶν τῆς ἀτιμίας τόν ἄνθρωπον .  

 

                                  Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ 

 

   Ὁρῶσα τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , κρεμάμενον ἐν ξύλῳ ἄπνουν , πικρῶς ἐβόας · ποθεινότατον Μου Τέκνον , πῶς ἔδυ τό τῆς μορφῆς σου κάλλος , ἑκόν κρυβέν τῇ σκιᾷ τοῦ θανάτου ;

 

                                 Τήν ὡραιότητα 

 

   Ἡ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΣ ΑΓΝΗ  καί Μήτηρ σου , Χριστέ ὁρῶσα Σε , νεκρόν κρεμάμενονν , ἐπί τοῦ ξύλου Μητρικῶς θρηνοῦσα ἀπεφθέγγετο· τί σοι ἀνταπέδωκεν τῶν Ἑβραίων ὁ ἄνομος δῆμος καί ἀχάριστος , ὁ πλλῶν καί μεγάλων σου , Υἱέ Μου δωρεῶν ἀπολαύσας ; ὑμνῶ σου τήν θείαν συγκατάβασιν . 

   Ἡ Σέ κυήσασα Χριστέ εἰσβλέψασα , Σταυρῷ ὑψούμενον ὥσπερ κατάκριτον , θρηνολογοῦσα γοερῶς , τοιαῦτα ἀπεφθέγγετο · οἴμοι !! πῶς σε ἄνομος δῆμος ὅλως οὐκ ᾢκτειρε τοῦτον οἰκτειρήσαντα διά πλῆθος ἐλέους σου ; μή με ἐγκαταλίψης ἐν κόσμῳ Μόνην , ὁ μόνος ἀναμάρτητος .

   Τόν ἐπονείδιστον οἰκτίρμον θάνατον , διά σταυώσεως ἑκών ὑπέμεινας · ὅν ἡ Τεκοῦσα σε Χριστέ , ὁρῶσα ἐτιτρώσκετο · Ἧς ταῖς παρακλήσεσιν , διά σπλάγχνα ἐλέους σου , μόνε ὑπεράγαθε , καί φιλάνθρωπε Κύριε · οἰκτείρησον καί σῶσον τόν κόσμον , ὁ αἴρων τήν τούτου ἁματίαν .

                                      

........................................ἦχος δ ΄.......................................

                                

                                 Ἔδωκας σημείωσιν     

 

   Νεκρούμενον βλέπουσα  Χριστόν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροῦντα τόν δόλιον , ὠλόλυζε κράζουσα , πικρῶς τῷ ἐκ σπλάγχνων , αὐτῆς προελθόντι , καί τό μακρόθυμον αὐτοῦ ἀποθαυμάζουσα κατεπλήττετο · τέκνον Μου ποθεινότατον , μή ἐπιλάθῃ τῆς Δούλης σου , μή βραδύνῃς Φιλάνθρωπε , τό Ἑμόν καταθύμιον .

   Σταυρούμενον βλέπουσα Χριστόν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί πλευράν ὀρυττόμενον, λόγχῃ ἡ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ,  ἔκλαιε βοῶσα · τί τοῦτο Υἱέ Μου ; τί σοι ἀχάριστος λαός , ἀποτιννύει ἀνθ ᾿ ὧν πεποίηκας καλῶν αὐτοῖς καί σπεύδεις με , ἀτεκνωθῆναι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι εὔσπλαγχνε , τήν Σήν ἑκούσιον σταύρωσιν .

 

                               Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Ἐπί ξύλου βλέπουσα ἀναρτηθέντα , τόν Υἱόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , σπλάγχνα Μητρῷα Μητρικῶς , σπαρασσομένη ἐκραύγαζες , οἴμοι !!! πῶς ἔδυς , τό φῶς τό ἄχρονον !!! 

 

                               Ὁ ἐξ ᾿ Ὑψίστου  κληθείς  

 

   Μή ἐποδύρου μου Μῆτερ καθορῶσα , ἐν ξύλῳ κρεμάμενον , τόν Σόν Υἱόν καί Θεόν , τόν ἐφ ᾿ ὑδάτων κρεμάσαντα , πᾶσαν τήν γῆν ἀσχέτως , καί πᾶσα Κτῖσιν δημιουργήσαντα · καί γάρ ἀναστήσομαι καί δοξασθήσομαι , καί τά τοῦ ἅδου βασίλεια , συνντρίψω σθένει , καί  ἀφανίσω τούτου τήν δύναμιν , καί τούς δεσμίους ἐκλυτρώσομαι , τῆς αὐτοῦ κακουργίας ὡς εὔσπλαγχνος  , καί Πατρί τῷ ἰδίῳ προσαγάγω ὡς φιλάνθρωπος .

 

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Τόν ἐξ ᾿ ἀνάρχου τοῦ Πατρός γεννηθέντα , ἡ ἐπ ᾿ ἀσχάτων σε σακί τετοκυῖα , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον ὁρῶσα σε Χριστέ , οἴμοι !!! ποθεινότατε , Ἰησοῦ ἀνεβόα , πῶς ὁ δοξαζόμενος ὡς Θεός ὑπ ᾿ Ἀγγέλων ὑπό ἀνόμων νῦν βροτῶν Υἱέ , θέλων σταυροῦσαι ; ὑμνῶ σε Μακρόθυμε .

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , Ῥομφαία διῆλθε Σου , τήν Παναγίαν ψυχήν , ἡνίκα Σταυρούμενον , ἔβλεψας ἑκουσίως τόν Υἱόν καί Θεόν Σου , ὅν περ Εὐλογημένη , δυσωποῦσα μή παύσῃ , συγχώρησιν πταισμάτων ἡμῖν δωρήσασθαι .

   Σταυρούμενον βλέπουσα καί τήν πλευράν ὀρυττόμενον , ὑπό λόγχης ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ , Χριστόν τόν φιλάνθρωπον , ἔκλαιε βοῶσα · τί τοῦτο Υἱέ Μου ; τί σοι ἀχάριστος λαός , ἀποτιννύει ἀνθ ᾿ὧν πεποίηκας καλῶν αὐτοῖς καί σπεύδει με , ἀποτεκνῶσαι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι εὔσπλαγχνε , σήν ἑκούσιον σταύρωσιν .

   Σταυρῷ σε ὑψούμενον ὡς ἐθεάσατο , ἡ Ἄχραντος Μήτηρ σου Λόγε Θεοῦ Μητρικῶς , θρηνοῦσα ἐφθέγγετο , τί τό καινόν καί ξένον τοῦτο θαῦμα Υἱέ Μου , πῶς ἡ ζωή τῶν ὄλων ὁμιλεῖς τῶ θανάτῳ , ζωῶσαι τούς τεθνεῶτας θέλων ὡς εὔσπλαγχνος ;

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

   Ἐν Σταυρῷ ὡς ἑώρακεν καθηλούμενον Κύριε , ἡ Ἀμνάς καί Μήτηρ σου ἐξεπλήττετο · καί τί τό ὅραμα ἔκραζεν , Υἱέ ποθεινόττε ; ταῦτα σοι ὁ ἀπειθής δῆμος ἀνταποδίδωσιν · ὁ πολλῶν σου θαυμάτων ἀπολαύσας , ἀλλά δόξα τῇ ἀῤῥήτῳ συγκαταβάσει σου Δέσποτα .   

   Ἡ Ἀμνάς ἡ κυήσασα τό Ἀρνίον τό ἄκακον , τό τήν ἁμαρτίαν ἐλθόν ἰάσασθαι ,παντός τοῦ κόσμου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οἰκείῳ ἐν αἵματι τό σφαγέν υπέρ ἡμῶν , καί ζωῶσαν τά σύμπαντα , Σύ με ἔνδυσον , γυμνωθέντα τῆς θείας ἀφθαρσίας , ἐξ ᾿ ἐρίου τοῦ Σοῦ τόκου , περιβολήν θείας χάριτος . 

  Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα σε ἐπί ξύλου ὡς ἔβλεψεν , ἡ Ἀμνάς ἡ Τέξασα ἐπωδύρετο , καί Μητρικῶς σοι ἐφθέγγετο · Υἱέ ποθεινότατε , πῶς ἐν ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ , ἀνηρτήθης μακρόθυμε ; πῶς τάς χεῖρας καί τούς πόδας σου Λόγε προσηλώθης  ὑπ ᾿ ἀνόμων καί τό Αἷμα , τό σόν ἐξέχεας Δέσποτα ;

   Ὡς ἐώρακε Κύριε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον ἐξεπλήττετο , καί ἀτενίζουσα ἔλεγεν · τί  σοι ἀνταπέδωσαν οἱ πολλῶν σου δωρεῶν ἀπολαύσαντες Δέσποτα ; ἀλλά δέομαι , μήν Με Μόνην ἐάσης ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλά σπεῦσον ἀναστῆναι , συνανιστῶν τούςς Προπάτορας .

 

...........................................ἦχος πλ. α ΄.....................................

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Τῷ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τῶν εἰδώλων ἡ πλάνη πᾶσα κατήργηται , καί τῶν δαιμόνων ἡ ἰσχύς καταπεπάτηται , διά τοῦτο οἱ πιστοί , κατά χρέος Σε ἀεί , ὑμνοῦμεν καί εὐλογοῦμεν , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως ὁμολογοῦντες Σέ μεγαλύνοντες .

 

                               Χαίροις ἀσκητικῶν 

 

  Στᾶσα ἐπί Σταυροῦ Ἰησοῦ , ἡ σέ τεκοῦσα θρηνῳδοῦσα ὠδύρετο , βοῶσα · οὐ φέρω τέκνον προσηλωμένον ὁρᾶν ἐπί ξύλου , ὄν περ ἀπεκύησα · ἐγώ γάρ διέφυγον τάς ὠδύνας ὡς ἄνανδρος , καί πῶς ἀρτίως τῇ ὀδύνῃ συνέχομαι καί σπαράττομαι τήν καρδίαν ἡ Ἄμεμπτος ; ἄρτι γάρ ἐκπεπλήρωται , τό ῥῆμα ὅ εἵρηκεν Συμεών ὡς ῥομφαία , ψυχήν Ἑμήν διελεύσεται · ἀλλ ᾿ ὦ !!! νῦν Υἱέ Μου ἐξανάστηθι καί σῶσον , τούς ἀνυμνοῦντας σε .  

 

     ................................  ἦχος πλ. β  ...........................     

                        

                                 Ὅλην ἀποθέμενοι 

 

   Ῥομφαία ὡς ἔφησεν ὁ Συμεών τήν καρδίαν , τήν Σήν διελήλυθεν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὅτε ἔβλεψας , τόν ἐκ Σοῦ λάμψαντα , ἀποῤῥήτῳ λόγῳ , ὑπ ᾿ ἀνόμων ὡς κατάκριτον , Σταυρῷ ὑψούμενον , ὄξος καί χολήν τε γευόμενον , πλευράν δέ ὀρυττόμενον , χεῖρας τε καί πόδας ἡλούμενον · καί ὀδυρομένη , ὠλόλυζες βοῶσα Μτρικῶς · τί τοῦτο Τέκνον γλυκύτατον , τό καινόν μυστήριον ;

                   

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   Ἐν ξύλῳ τήν ζωήν ἡμῶν , ὁρῶσα ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΣ  κρεμαμένην , Μητρικῶς ὠδύρετο βοῶσα , Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , σῶσον τούς πίστει ἀνυμνοῦντας σε .

   Λαόν τόν ἀνομώτατον , ἀδίκως καθηλοῦντα σε ἐπί ξύλου , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί ΑΓΝΗ , καί Μήτηρ σου ὁρῶσα , ὡς Συμεών προέφη , τά σπλάγχνα Σῶτερ διετέτρωτο .

   Ὁρῶσα σε σταυρούμενον , Χριστέ Ἡ  σέ Κυήσασα , ἀνεβόα , τί τό ξένον ὅ ὁρῶ μυστήριον Υἱέ Μου ; πῶς ἐπί ξύλου θνήσκεις , σαρκί κρεμάμενος  ζωῆς χορηγέ ; 

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν σε ἐπί σταυροῦ κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ἀνεβόα Μητρικῶς · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πῶς φέρεις πάθος ἐπονείδιστον ;

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

                                  Κύριε , εἰ καί κριτηρίῳ 

 

   Ἄρνα σε ὅτε ἡ Ἀμνάς καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , πρός σφαγήν κατεπειγόμενον , ἔβλεψε σύν δάκρυσιν Σῶτερ , ἠκολούθει καί ἔκραζεν · ποῦ σπεύδεις τέκνον Ἑμόν ; συνέλθω σου γλυκύτατε , οὐ γάρ φέρω μή ὁρᾶν σε , Ἰησοῦ Μου πολυέλεε .

   Κύριε , ὅτε σέ ὁ ἥλιος εἶδεν ἐπί ξύλου κρεμάμενον , Ἥλιε τῆς δικαιοσύνης , τάς ἀκτῖνας ἐναπέκρυψεν , καί ἡ σελήνη τό φῶς εἰς σκότος μετεβάλετο , ἡ δέ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ σου ΜΉΤΗΡ , τά σπλάγχνα διετέτρωτο .

 

                                 Οἱ Μάρτυρες σου Κύριε   

 

   Ὁρῶσα σε σταυρούμενον , καί θανατούμενον ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ, οἴμοι !!!! ἐκραύγαζε  πῶς τάς ὀδύνας φέρεις , γλυκύτατε Υἱέ .βάλλει τήν καρδίαν Μου ἡ λόγχη σου , φλέγει δέ τά σπλάγχνα Μου τό πάθος σου , ὅμως ὑμνολογῶ σε , θέλων γάρ ταῦτα πάσχεις ὡς φιλάνθρωπος .

   Οὐ φέρω Τέκνον βλέπειν σε , τόν τήν ἐγρήγορσιν πᾶσι διδόντα , ξύλῳ ὑπνώσαντα , ὅπως τοῖς πάλαι , ἐκ παραβάσεως καρποῦ ὕπνῳ ὀλεθρίῳ ἀφυπνώσασι , θείαν καί σωτήριο ἐγρήγορσιν παράσχῃς · ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν θρηνωδοῦσα ,Ἥν μεγαλύνομεν .

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν σεΣταυρῷ κρεμάμενον ἐθελουσίως , κατανοοῦσαν σου τήν δυναστείαν , λύπῃ συνείχετο Χριστέ , καί ὁδυρομένη ἀνεβόα σου · Τέκνον , μή λίπῃς τήν Τεκοῦσαν σε · δός Μοι λόγον Υἱέ Μου , μή Με σιγῶν παρέλθης , Λόγε Θεοῦ τήν Δούλην σου . 

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Ἐν τῷ πάθει ἑστῶσα τοῦ Σοῦ Υἱοῦ , τῷ Σταυρῷ πλησιάζουσα Μητρικῶς , δακρύων προσχύσεσιν λουομένη ἐκραύγαζες · οἴμοι !!! θεῖε Λόγε , !!! πῶς φέρεις ῥαπίσματα , ἐμπτυσμούς καί μάστιγας , Σταυρόν καί τόν θάνατον  ; ὅμως ὑπέρ γένους σωτηρίας ἀνθρώπων , ἑκών ταῦτα ὑφίστασθαι , οὕτω Σῶτερ Φιλάνθρωπε , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ἐβόα Σοι · Ἥνπερ προβαλλόμενοι , σοί εἰς πρεσβείαν Δέσποτα αἱτούμεθα , ἵνα πλουσίως παράσχης ἡμῖν τά ἐλέη σου .

   Σταυρικόν καθορῶσα Πάθος ΣΕΜΝΗ , τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου σπλάγχνα πικρῶς , σπαράττουσα ἔκραζες , ὀλολύζουσα ΠΑΝΑΓΝΕ , πῶς ἑκών ἐτάθης καί θάνατον Δέσποτα , σαρκικόν ἐδέξω · φρικτόν ὄντως ἄκουσμα !!! ὅθεν ἀνυμνῶ σου τό ἀπόῤῥητον Λόγε , καί ἄφραστον βούλημα ὅτι σῶσαι ἐλήλυθας τό πλανώμενον πλάσμα σου · ἀνάστηθι ἀλλ ᾿ ὅμως Υἱέ , καί χαρᾶς τήν καρδίαν πλήρωσον , ὁ εὐφροσύνης τά πάντα , πληρώσας τῷ πάθει σου .

   Σέ τόν πάντων Δεσπότην καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Σταυρῷ , ἀδίκως κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ἐβόα Σοι , οἴμοι !!! Υἱέ πῶς πάσχεις ; καί φέρεις μακρόθυμε παρά τῶν ἀγνωμόνων  ὀνείδη καί θάνατον  σῶσαι τῶν ἀνθρώπων , πεπτωκ υῖαν τήν φύσιν , καί ῥύσασθαι κακώσεως καί πταισμάτων συμπτώσεως · διά τοῦτο κράζω Σοι · Ἀνάστηθι ταχύ ἐκ νεκρῶν , ὡς ὑπέσχου Λόγε πρό τοῦ Πάθους Σου , καί περιστάσεως πάσης τήν ποίμνην Σου λύτρωσαι .

   Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Στυαρῷ , ὠλόλυζε δακρύουσα καί πικρῶς ἐκβοῶσα · ὁ μέν κόσμος ἀγάλλεται δεχόμενος τήν λύτρωσιν · τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ὁρώσης σου τήν Σταύρωσιν , ἥνν περ ὑπομένεις διά σπλάγχνα ἐλέους , μακρόθυμε Κύριε ἐλέους ἡ ἄβυσσος καί πηγή ἀγαθότητος , σπλαγχνήσθητι καί δώρησαι οὖν , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν τοῖς δούλοις Σου , τοῖς ἀνυμνοῦσι σου πίστει , τά θεῖα παθήματα . 

 

                                        Τό προσταχθέν 

 

   Τῷ τοῦ Υἱοῦ  Σου καί Θεοῦ Σταυρῷ ΠΑΡΘΕΝΕ  ΑΓΝΗ , περιφρουρούμενοι ἀεί τάς τῶν δαιμόνων , τάς προσβολάς τροπούμεθα καί τάς μεθοδείας · κυρίως Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί ἀληθῶς ὑμνοῦντες καί πόθῳ πᾶσαι αἱ γενεαί , μακαρίζομεν ἌΧΡΑΝΤΕ , ὡς προεφήτευσας · διό πταισμάτων ἡμῖν ἄφεσιν , ταῖς πρεσβείαις Σου δώρησαι .

 

                             Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Ἥλιος ἰδών σε ἔφριξεν , ἐπί Σταυροῦ Ἰησοῦ , ἠπλωμένον θελήματι , καί ἡ γῆ ἐσείετο , καί πέτραι διεῤῥήγνυντο , καί τά μνημεῖα φόβῳ ἠνοίγοντο · καί αἱ Δυνάμεις πᾶσαι ἐξίσταντο · ἅπερ ὡς ἔβλεψεν , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐν στεναγμοῖς , οἴμοι !!! ἀνεκραύγαζεν , τί τό ὁρώμενον ; 

  Ἥλιος τέκνον ἠμαύρωται , καί ἡ Σελήνη τό φῶς , εἰς ζοφῶδες ἱμάτιον ζοφερῶς μετέβαλε · γῆ κλονῆται καί ῥήγνυται , φρικτῶς ναοῦ σου τό καταπέτασμα · κἀγώ πῶς τέκνον Μου μή διαῤῥήξομαι , σπλάγχνα καί ὄμματα ,πῶς δέ τό πρόσωπον μή καταξανῶ , ἀδίκως σέ θνήσκοντα , βλέπουσα Σῶτερ Μου .

   Σέ καθηλούμενον βλέπουσα , ἐν τῷ Σταυρῷ Ἰησοῦ , καί τά πάθη δεχόμενον , ἑκουσίως Δέσποτα , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , τέκνον ἐβόα , τέκνον γλυκύτατον , πληγάς ἀδίκως πῶς φέρεις ὁ ἰατρός , ὁ ἰασάμενος τῶν βροτῶν τήν ἀσθένειαν , καίτῆς φθορᾶς ἅπαντας ῥυσάμενος τῇ εὐσπλαγχνίᾳ Σου .

   Τί τό ὁρώμενον θέαμα , ὅ τοῖς ἐμοῖς ὁφθαλμοῖς , καθορᾶται ὦ Δέσποτα ; ὁ συνέχων ἅπασαν κτίσιν , ξύλῳ ἀνήρτησαι , καί θανατοῦσαι , ὁ πᾶσι νέμων ζωήν , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ κλαίουσα  ἔλεγεν , ὅτε ἑώρακεν , ἐν Σταυρῷ ὑψούμενον , τόν ἐξ ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ , ἀῤῥήτως ἐκλάμψαντα , Θεόν καί ἄνθρωπον .

   Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος ·Ὤ !!! μυστηρίου φρικτοῦ !!!! ὤ !!! φρικτῆς ἐγχειρήσεως !!!! ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ  ἔλεγεν , ἐν Σταυρῷ Σε ὡς ἔβλεψεν ἐν μεσῳ δύω ληστῶν κρεμάμενον , ὅν ἀνωδίνως φρικτῶς ἐκύησεν · ἔκλαιε κράζουσα · οἴμοι !!! τέκνον φίλτατον πῶς ὁ δεινός , δῆμος ὁ ἀχάριστος , Σταυρῷ προσήλωσεν ;

                   

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

 

.........................................ἦχος α ΄........................................... 

 

   Ἅπας ὁ χορός θεόθεν μιμούμενος ὁ τῶν προφητῶν Σου προηγόρευσε , τό μυστήριον τῆς ἀφράστου καί θείας συλλήψεως , τῆς ἐκ Σοῦ τοῦ Ὑψίστου ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · Σύ γάρ τήν ἀληθεστάτην τε , καί ἀρχαίαν βουλήν ἐφανέρωσας .

   Ἀπερινόητον , ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς τό Μυστήριον Μήτηρ Θεοῦ , τῆς ἀῤῥήτου καί φρικτῆς λοχείας τῆς Σῆς · Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ τόν τῶν ὅλων ποιητήν τεκοῦσα , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διετέλεσας . 

   Γένος ἀνθρώπων διά Σοῦ , τῆς φθορᾶς ἀπαλλαγήν , καί ἀφθαρσίας καί ζωῆς , ἀκηράτου ἐν Χριστῷ κληρωσάμενον τιμήν , δοξάζει Σε ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Γηγενεῖς ἀνυψώθημεν , ὁ ἐχθρός τεταπείνωται  διά τοῦ ἀφράστου καί θείου Σου τόκου ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Γνώμην πρίν πεσόντα τόν 'Αδάμ , ἀνέστησας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν ἐνυπόστατον ζωήν τεκοῦσα , ἐκ Μήτρας Παρθενικῆς , ἁγνισθείσης Πνεύματι καί πρός ἀπαθῆ καί θειοτέραν ἀκήρατον τε φυγήν , τοῦτον ἐπανήγαγες ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἐκ Σοῦ ἀνεβλάστησεν ἡμῖν , τό ἄνθος τό ἀμάραντον , εύωδιάζον πᾶσαν τήν ἀνθρωπότητα , τῷ θείῳ μύρῳ τῆς αὐτοῦ φύσεως ·  ὁ Πατρί συνάναρχος καί ἐκ Σοῦ γενόμενος , ὑπό χρόνον ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἐν θλίψεσιν πλατυσμόν , ἔχοντες ΠΑΡΘΕΝΕ τήν Σήν μεσιτείαν οἱ πόθῳ τιμῶντες Σε , ἐκ κινδύνων λυτρούμεθα .

   Ἐν καμίνῳ Σε συμβολικῶς  προέγραψαν οἱ παῖδες ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἐν τῇ βάτῳ προετύπωσε Μωσῆς , Ἡσαΐας εἶδεν Σε τεξομένην , βρέφος ἀνάνδρως , τόν Κύριον τῆς δόξης διό Σε πάντες μεγαλύνομεν . 

   Εὔας τῆς προμήτορος ἀνώρθωσας ,τό ὁλίσθημα , τό πρίν ὑποδεξαμένη , τόν τούς κατεῤῥαγμένους ἀπανορθοῦντα , Λόγον τοῦ Πατρός , τῇ ἀηττήτῳ δυναστείᾳ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἔχθιστοι ὤφθησαν ἡμῖν ,καί ἐπάρατοι ὁμοῦ , τῆς Σῆς ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ  οἱ προσκυνεῖν μή θέλοντες , μορφῆς τό Εἰκόνισμα, καί τοῦ Υἱοῦ Σου · ὅτι οὐ πείθονται τοῖς ἄνωθεν πατρικοῖς θείοις δόγμασι .

   Ἡ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ καί τῆς κτίσεως πάσης Βασίλισσα , τόν Βασιλέα τῶν ἁπάντων δυσωποῦσα μή παύσῃ , Χριστόν ὅν ἡμῖν ἐγέννησας  , εἰς σωτηρίαν τῶν ἐπί γῆς , σῶσαι τούς ὑμνοῦντας Σε .

  Ἦσε Παρθενίᾳ τίκτειν Σε ὁ προφήτης πάλαι , ἄχρονον ἐν χρόνῳ , καί ὑπέρ νοῦν καί λόγον , τόν ἕνα τῆς τριάδος , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , ὅν ἐξιλέωσαι ΑΓΝΗ , ὑπέρ ἡμῶν τῶν εὐφημούντων Σε .

   Ἡ χρυσοφαής Λυχνία τήν Σήν , συμβολικῶς ἐδήλου θείαν γέννησιν , ΑΧΡΑΝΤΕ ΣΕΜΝΗ · Σύ γάρ τό φῶς τό ἀπρόσιτον , τῷ κόσμῳ ἔλαμψας διό βοῶμεν Σοι · χαῖρε , ΑΓΝΗ ΠΕΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Θαυμάσασα τόν ἐκ ταύτης ἀῤῥήτως τικτόμενον , ἡ ΣΕΜΝΗ ΠΑΝΑΓΝΟΣ κατεπλήττετο καί ἐμεγάλυνε , καί βοῶσα ἔλεγεν · πῶς ἐν ἀγκάλαις Σε κατέχω , Τέκνον , τόν τά πάντα κατέχοντα ;

   Θέλων δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν , ἐκ θανάτου καί φθορᾶς ἀνακαλέσασθαι , φύσιν τῶν βροτῶν ὁ ὑπέρθεος , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν καθαράν Σου νηδύν κατῴκησεν .

   Θεοῦ Σοφίαν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν οἶκον ἑαυτῆς ᾠκοδόμησεν ἐν τῇ Σῇ γαστρί σκηνώσασα , τῇ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝῌ · καί ὑπέρ νοῦν τούτῳ ἑνωθεῖσα , καθ ᾿ ὑπόστασιν ΑΓΝΗ , ὤφθη ὡς ἄνθρωπος .

   Ἵλεων γενέσθαι τοῖς πιστοῖς , καί εὐμενῆ ΘΕΟΜΗΤΟΡ δυσώπησον , Λόγον ὅν ἐγένησας σωματικῶς ἡμῖν ἐπιδημήσαντα , Σέ γάρ προστασίαν καί σωτηρίαν κεκτήμεθα .

   Ἰσχύν καί κράτος ἡμᾶς , ἱκεσίαις Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς ἀπαύστως Σε ΚΥΡΙΑΝ , ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὑμνοῦντας κατά παθῶν ἐπένδυσον , καί προσβολῶν νοουμένων , ἐχθρῶν .

   Κατάραν τῆς Εὔας τῆς πάντων μητρός τῷ Σῷ τόκῳ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ κατήργησας , τῷ κόσμῳ εὐλογίαν ἀνατείλασα Χριστόν · διό Σε γεγηθότες , καί στόματι καί γλῴττῃ ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως ὁμολογοῦντες μακαρίζοντες . 

   Κηρύττει τόν τόκον Σου ἡ Ἐκκλησία , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , ὀρθοδόξῳ στόματι , καί δόγμμασι θεϊκοῖς · τά σύμβολα δέ τῆς σαρκός τοῦ Σοῦ Υἱοῦ προσκυνεῖ .

   Μακάριον τό ἔθνος ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΑΓΝΗ , ὅ τιμᾶν ἠξίωται , τόν τόκον Σου πιστῶς , ὀρθοδοξίᾳ καί δόγμασι καί τοῖς ἔργοις τῆς ἀληθείας  ἐν συμβόλοις ἐμφανίζον , πᾶσαν τοῦ Υἱοῦ Σου τήν σάρκωσιν .

   Ναυτιῶντι σάλῳ νῦν , ἀπιστίας τῆς πικρᾶς , καθορῶντες εὐλαβῶς Ὀρθοδόξων τούς χορούς , οἱ ἄνομοι , ἀσπαζομένους , τήν Σήν ΠΑΡΘΕΝΕ μορφήν .

   Νεκροῦται ὁ προπάτωρ ὡς ἀκαίρως τοῦ φυτοῦ γευσάμενος · Σύ δέ τήν ἄληκτον ζωήν , ὦ ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκβλαστήσασα , τόν παράδεισον τοῦτον οἰκεῖν ἀνέστησας , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ .

   Ὁλόγαθον ἔχοντες Σέ προστασίαν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ἀγαθότητος διά Σοῦ τυγχάνομεν βοηθείας , παρά τοῦ ἀγαθοδότου Θεοῦ .

   Ὄμβρος ὡς ἐπί πόκον καταβάς ἐν Σῇ γαστρί σεσάρκωται , ὁ τῆς εἰρήνης ποταμός , ἡ πηγή τῆς ἀγαθότητος , ὁ σταγόνας ὑετοῦ ἐξαριθμούμενος , ὁ τῶν Πατέρων Θεός καί ὑπερένδοξος .

   Ὁ μόνος οἰκῶν τούς οὐρανούς , τήν Μήτραν Σου κατῴκησεν , ὑπερβολῇ ΠΑΡΘΕΝΕ χρηστότητος , καί σάρξ ὡράθη ἐκ Σοῦ τικτόμενος · ἀλλά αὐτόν ἱκέτευε , πάσης περιστάσεως ΠΑΝΑΓΙΑ ῥυσθῆναι τούς δούλους Σου .

   Ὁ πάλαι τήν Εὔαν μητέρα τήν Σήν , διαπλάσας ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ σεσωμάτωται , ἐκείνης τό κατάκριμα καί τήν παρακοήν προδήλως θεραπεύων , καί λύων ὡς οἰκτίρμων καί Δεσπότης τῶν ὅλων , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ὄρος ἀνεδείχθης Σύ νοητόν · ὅθεν ἐτμήθη ἀποῤῥήτως ὁ ἔντιμος  Λίθος , λεπτύνων ζοφερᾶς πλάνης εἰκόνα , καί φωτισμῷ τῆς χάριτος , καταυγάζων τούς πίστει ἀναβοῶντας ` δόα Σοι Μῆτερ τοῦ Ὑψίστου .

   Ὄρος Σε κατάσκιον ποτέ , ὁ Ἀββακούμ ἐλλαμφθείς ἐθεάσατο , Μήτηρ Ἀπειρόγαμε , ἐξ ᾿ ἧς Θεός σωματωθείς ἐπέφανεν , ἀρετῇ καλύψας ὡς ἀληθῶς τά οὐράνια .

   Ὁ ταῖς Ἀρχαγγελικαῖς ὑμνολογίαις δοξαζόμενος πλούσιος Λόγος , δι ᾿ ἡμᾶς ἐπτώχευσε , Σέ Μητέρα τήν καλλονήν Ἰακώβ ἐκλεξάμενος · διό ἀνυμνοῦντες βοῶμεν Σοι ·ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ χαῖρε πιστῶν ἡ σωτηρία .

   Οὐ γράφω θεότητα , μη ψεύδεσθε τυφλοί , ἁπλῆ γάρ ἀόρατος , ἀνείδεος ἐστι · σαρκός δέ τόν τῦπον ἱστορῶν προσκυνῶ , καί πίστει δοξάζω τήν Τεκοῦσαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ . 

   Παλάτιον Θεοῦ ἐδείχθης ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τοῦ πάντων ΑΓΝΗ βασιλεύοντος · ὅν ἱκέτευε ληστῶν με πονηρῶν ἤδη γεγονότα καταγώγιον ἀποκαθᾶραι καί σῶσον με ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Ῥυπωθεῖσαν πάθεσι τῶν ἀνθρώπων ἌΧΡΑΝΤΕ , ἐκ Σοῦ τήν φύσιν , ὁ Κτίστης προσλαβόμενος , ἀπέπλυνε ἐκαίνισε , καί θείᾳ χάριτι ἐθέωσεν .

   Σέ τήν ὁραθεῖσαν Πύλην ὑπό Ἰεζεκιήλ τοῦ προφήτου , ἐν ᾗ οὐδείς διῆλθεν , εἰ μή Θεός μόνος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐν ὕμνοις τιμῶμεν Σε .

   Σοῦ τῆς λοχείας ΑΓΝΗ , τό παράδοξον , καί ἐπί τοίχων γραφαῖς , ἀσπαζόμεθα , οὗ τό ἔργον σέβομεν καί τό εἶδος τιμῶμεν , τό ἀληθές ἐξ ᾿ ἀμφοῖν , ὁμολογοῦντες ὀρθοδοξίας εἰκότως πληρούμεθα . 

   Συντριβεῖσαν φύσιν τῶν βροτῶν , τῇ πάλαι παραβάσει , ἀνέπλασας ὑπέρ φύσιν , καί ἐθέωσας ΑΓΝΗ , τῷ τόκῳ Σου καί βοῶμεν Σοι · Σέ ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Σύ χωρίον ΑΓΝΗ τῆς θείας ἀπεριληψίας ὑπέρ φύσιν ἐχρημάτισας , ὡς Θεῷ τήν σάρκα δανεισαμένη , τῷ Σοῦ τήν Παρθενικήν μή διαρῤῥήξαντι Μήτραν , ἐν τῷ τίκτειν ἀσπόρως · Σέ μεγαλύνομεν .

   Τήν ἐν ἐμοί ῥαθυμίαν ΔΕΣΠΟΙΝΑ καί νυσταγμόν τόν χαλεπόν , ταῖς ἀγρύπνοις Σου πρός Θεόν ταῖς σεπταῖς δεήσεσιν , ἌΧΡΑΝΤΕ ἀπέλασον , καί μελωδοῦντα με οἴκτειρον · Εὐλογημένη ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Τήν Ζωοδόχον Πηγήν τήν ἀέναον , τήν φωτοφόρον Λυχνίαν τῆς χάριτος , τόν Ναόν τόν ἔμψυχον , τήν Σκηνήν τήν Ἄχραντον , τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς τήν Πλατυτέραν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί , μεγαλύνομεν .

   Τῆς Πατρικῆς οὐκ ἀπέστη φύσεως , ὁ θεῖος Λόγος σαρκωθείς , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ·  καί γάρ αὐτήν ἀκριβῶς τετήρηκεν , μένουσαν ἀμείωτον , ἐν τῷ σαρκοῦσθαι · καί δέχεται τήν ἐκ Πατρός μαρτυρίαν , Χριστός ὁ ὑπερένδοξος . 

   Τῆς σῆς Χριστέ σαρκώσεως τιμῶν , τήν ἕνωσιν ταύτης καί τό εἶδος προσκυνῶ , θεοπρεπῶς · ὅτι Θεός ὤν πρό αἰώνων , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γέγονας , βροτός ἀφύρτως αὐτός , κατ ᾿ ἄμφω τέλειος .

   Τόμος καθαρός τόν Λόγον δεχόμενος , γραφόμενον νῦν , τόν ἀπερίγραπτον τῇ θεότητι , ἐγνωρίσθης προφήταις καί πρότερον , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Σύ γάρ τόν ἀπεριόριστον ἐν γαστρί Σου ἀφράστως ἐχώρησας .

   Τό ὄρος προφήτης  , Δανιήλ ὅ τεθέαται , ἐξ ᾿ οὗ ὁ λίθος Χριστός ἐτμήθη ἄνευ χειρός , συντρίψας τά εἴδωλα , καί καθελών τά τῶν δαιμόνων φρυάγματα , Σύ εἶ ΠΑΡΘΕΝΕ , διό Σε δοξάζομεν . , 

   Τύπον τῆς Ἁγνῆς λοχείας Σου , πυρπολουμένη βάτος  ἔδειξεν ἄφλεκτος , καί νῦν καθ ᾿ ἡμῶν , τῶν πειρασμῶν ἀγριαίνουσαν κατασβέσαι αἰτοῦμεν τήν κάμινον ,  ἵνα Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀκαταπαύστως μεγαλύνομεν .

   Ὑπό οἰκτιρμῶν οἰκείων , καί φιλανθρωπίας ἀποῤῥήτου , καμφθείς ὁ πάντων Κτίστης , ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ ἐτέχθη , καί φθαρέντας ἀνθρώπους , ἀνέπλασε καί ἐκαινούργησε .

   Φεῖσαι τοῦ λαοῦ σου Κύριε , καί ἧς ἐκτήσω ταύτης κληρονομίας σου , ταῖς υπέρ ἡμῶν τῆς σέ τεκούσης ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ ΑΓΝΗΣ παρακλήσεσιν ἐπικαμπτόμενος · ἵνα σε ως Δεσπότην , καί πανοικτήρμονα δοξάζομεν .

   Φῶς τό ἐκ φωτός , τόν τοῦ Πατρός Μονογενῆ Λόγον τόν ἄναρχον δεξαμένη ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · Πύλη φωτός σαφῶς ἐχρημάτισας , δικαοσύνης ἥλιον πᾶσιν ἀστράψασαν .

   Χαῖρε ΣΕΜΝΗ , τοῦ Ἀδάμ τό κώδιον · ἐξ ᾿ οὗ προῆλθεν ὁ Ποιμήν , ἐνδυσάμενος ἀληθῶς ὁ ὑπερυψούμενος ὅλον με τόν ἄνθρωπον , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν ἀκατάληπτον , διό Σε ὑμνοῦμεν ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .

   Χαράν Σοι σαφῶς οὐρανόθεν ἀφικόμενος , ὁ Ἀρχιστράτηγος ΑΓΝΗ εύηγγελίσατο εἰπῶν · Θεός ἐξελεύσεται μετά σαρκός , ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , εἰς σωτηρίαν τῶν πόθῳ ὑμνούντων Σε . 

   Ὡς Ὑπέρμαχος οὖσα ΑΧΡΑΝΤΕ ἡμῶν τῶν Σέ ὑμνούντων , τῶν πολεμίων θράση κατάβαλε . 

   Ὤ !!! τοῦ φοβεροῦ Σου θαύματος !!! Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , μυστήριον τό πρό γενεῶν , καί πρό αἰώνων ἀπόκρυφον , ἐν Θεῷ τόν τά σύμπαντα κτίσαντι , τεκοῦσαν Θεόν Λόγον , ἀνερμηνεύτως ἐφανέρωσας .

 

 

..........................................ἦχος β ΄..........................................

 

   Ἅγιον Κύριον Κυριοτόκε τοῦ παντός τέτοκας , ὅν ἐκ ψυχῆς Δομνίκα ποθοῦσα παθῶν φθοροποιῶν κατακυριεύει , ΠΑΡΘΕΝΕ ὑμνοῦσα Σε .

   Ἀμήτορα πρότερον κατά τήν πρώτην γέννησιν , δι ᾿ ἡμᾶς σαρκωθέντα τίκτεις ἀπάτορα , δύω γνωριζόμενον φύσεις , τήν Θεϊκήν καί τήν Ἀνθρωπίνην , καί ταύτας πιστούμενον ἐνεργείαις ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ ..

   Ἀνάρχου γεννήτορος  Υἱός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἡμῖν ἐπέφανε, τά ἐσκοτισμένα φωτίσαι , συαγαγεῖν τά ἐσκορπισμένα, διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .

    Ἀνατολῆς τῆς ἐξ ᾿ ὕψους φανείσης , ἐδείχθης Πύλη Θρόνος ἐπηρμένος , τοῦ Βασιλέως οὐρανομήκης , καί μετάρσιος κλῖμαξ , ᾗ ἐπέβη Χριστός ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί τοῖς ἀπωσμένοιος βροτοῖς προσωμίλησεν .

   Ἀνερμήνευτος ὄντως ἡ σύλληψις ἄφραστος ὁ τόκος Σου καί ἀκατάληπτος , πᾶσι πιστοῖς γνωρίζεται , καί πιστεύεται Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Ἀπειράδρως  ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκύησας , καί διαιωνίζεις  ΣΕΜΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐμφαίνουσα , τῆς ἀληθοῦς Θεότητος , τοῦ Υιοῦ καί Θεοῦ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τά σύμβολα .

   ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ τόν Θεόν αφράστως συλλαβοῦσα , πειρασμῶν καί θλίψεων πάντας λύτρωσαι . 

   Ἀπό πασῶν Σε γενεῶν ἐξελέξατο Χριστός εἰς κατοικίαν , ἑαυτῷ ΘΕΟΤΟΚΕ ἀνακαινίζων ἡμᾶς φθαρέντας ,  ἑνώσει τῇ κρείττονι · ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα , εὐφημεῖν πρός ἀξίαν , ἰλιγγιᾷ δέ νοῦς καί ὑπερκόσμιος , ὑμνεῖν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · ὅμως ἈΓΑΘΗ ὑπάρχουσα, τήν πίστιν δέχου , καί γάρ τόν πόθον οἶδας τόν ἔνθεον ἡμῶν , Σύ γάρ Χριστιανῶν εἶ προστάτις Σέ μεγαλύνομεν .

   Ἀσπόρως ἐν γαστρί Θεόν συνέλαβες καί τίκτεις ἀφράστως σεσαρκμένον , εἰς ὅν βλέπειν οὐ τολμῶσιν ΑΓΝΗ , οὐρανῶν αἱ δυνάμεις ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΡΗ Σέ μεγαλύνομεν  .

   Βάτος Σε ἐν τῷ Σιναίῳ , ἀφλέκτως προσομιλοῦσα , τῷ πυρί προγράφει  Μητέρα , τήν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ .

   Δι ᾿ ἐμέ κατ ᾿ ἐμέ ἐχρημάτισε , βρέφος ὁ παντέλειος ἀνακαινίζων με , καί παλαιωθέντα πάθεσι , διά Σοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Δόξης τοῦ Πατρός , συνέλαβες ἀφράστως τό προαιώνιον ἀπαύγασμα , καί Λόγον τόν ἄναρχον , ἐν ἀρχῇ ὄντα νοούμενον , καί νῦν ἐκ Σοῦ πρωτότοκον ΠΑΝΑΓΝΕ · γεγονότα ἀνλλοιώτως τῆ κτίσεως .

   Δυσωποῦμεν Σε Ἄχραντε , ἡ τόν Θεόν ἀσπόρως συλλαβοῦσα , τοῦ ἀεί πρεσβεύειν , ὑπέρ τῶν δούλων Σου .

   Ἐκ γαστρός Σου ἁγίας ἀνέτειλεν τῆς δικαιοσύνης ἀνέσπερος ἥλιος , καί τούς πιστούς ἐφώτισεν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν , ἐξελέξατο Σε τήν καλλονήν τοῦ Ἰακώβ  , Ἥν ἠγάπησεν ὁ Ποιητής ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ἐκ Σοῦ ἀνατείλας ἐπέφανεν .

   Ἐλπίς ἀκαταίσχυντε , ἐλπίς βεβαία καί τεῖχος ἀκράδαντον , καί σκέπη καί βοήθεια , γενοῦ μοι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῷ πεποιθότι ἐπί Σέ · καί γάρ ἀνατίθημι ΑΓΝΗ πᾶσαν ἐλπίδα ῆς σωτηρίας μου .

   Ἐμεγάλυνας Χριστέ τήν Τεκοῦσαν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἀφ ᾿ ἧς ὁ Πλάστης ἡμῶν , ὁμοιοπαθές περιέθου σῶμα , τό τῶν ἡμτέρων λυτήριον ἀμπλακημάτων · Ταύτην μακαρίζοντες , πᾶσαι αἱ γενεαί Σέ μεγαλύνομεν .

   Ἐμμανουήλ , τόν ἁπάντων Δεσπότην , τίκτεις ἀφθόρως μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , καί μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ · ὅν ἀπαύστως δυσώπει , ἐπηρείας ἐχθρῶν λυτρώσασθαι , τούς ὑπό τήν σκέπην τήν Σήν καταφεύγοντας .

   Ἐν Σοἰ πᾶσα πρόῤῥησις ἐπανεπαύθη  καί πέρας ἐδέξατο  ξενίζουσα τούς λέγοντας · ἐκ Σοῦ δέ λαμπροτέρα , καί τῶν προῤῥήσεων θαύματα πηγάζουσιν , ΑΓΝΗ , σοφούς δηλοῦντα τούς ἑρμηνεύοντας .

   Ἔσχεν ἰσχύν καθ ᾿ ἡμῶν ἡ κακία  , ἀλλ ᾿ οὐκ εἰς τέλος · ἠσθένησε γάρ μετά τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τόν ἐν ἰσχύϊ δυνατόν τεκοκυῖαν , ὑπελθόντα σαρκός ἀσθένειαν , καί τόν δυνατόν ἐν κακίᾳ νεκρώσαντα . 

   Ζωήν ἡ κυήσασα , βροτῶν εἰς ἀπολύτρωσιν , νεκρωθεῖσαν ΠΑΡΘΕΝΕ τοῖς παραπτώμασιν ζώωσον ΑΓΝΗ , τήν ψυχήν μου ὡς συμπαθής , ὡς Μόνη προστάτις , τῶν καταφευγόντων Σου , ἐν τῇ σκέπῃ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Ζωήν τήν ἐνυπόστατον ἡμῖν τεκοῦσα , θανάτῳ τόν θάνατον ΠΑΡΘΕΝΕ καταργήσασαν , δεινῶν ἐπικλύσεσι , θανατωθέντα με ζώωσον πρεσβείαις Σου ΑΓΝΗ , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ ὙΠΕΡΕΝΔΟΞΕ .

   Ζῶσα ὑπαρχουσα Πηγή , ὡς τό ὕδωρ τῆς ζωῆς ἀποτεκοῦσα , τήν ψυχήν μου τακεῖσαν τῆς ἁμαρτίας φλογμῷ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ πότισον , ἵνα Σέ δοξάζω εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἡ σύλληψις ὁ τόκος Σου ὑπέρ λόγον , αἰῶνας γάρ τόν Κτίσαντα διά λόγου , ἐγέννησας ῥυσάμενον ἀλογίας , κόσμου τά πέρατα ΚΟΡΗ ΑΠΕΙΡΑΝΔΡΕ , ὅν δυσώπει πάντοτε τοῦ σωθῆαι ἡμᾶς .

   Ἡ ταῖς φωναῖς καμπτομένη , τῶν θερμῶς Σε αἰτούντων , ἡ Μόνη τῶν πιστῶν καταφυγή , σῶσον οἰκτείρησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , διατήρησον βλάβης , καί πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιδρομῆς , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ Σε ΠΑΡΘΕΝΕ μεγαλύνοντας .

   Ἡ τήν πηγήν τῆς ἀπαθείας κυήσασα , τραυματισθέντα πάθεσι ΚΟΡΗ θεράπευσον , καί πυρός αἰωνίου ἐξάρπασον με Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Ἡ τόν ἀχώρητον Θεόν ἐν γαστρί χωρήσασα , καί χαράν τῷ κόσμῳ κυήσασα , Σέ ὑμνοῦμεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἡ φωτενή τοῦ ἡλίου Νεφέλη , λάμψον μοι αἴγλην , λύουσαν   τόν ζόφον μου τῶν πταισμάτων , δίδου μοι χεῖρα , ἐμπαρέντι εἰς ὕλην ἁμαρτίας · ἔγειρον κείμενον , μόνη τοῦ πεσόντος Ἀδάμ ἡ ἐπανόρθωσις . 

   Θηλάσασα τόν δοτῆρα ΠΑΡΘΕΝΕ τοῦ γάλακτος , πεινῶσαν καί στένουσαν , νῦν τήν καρδίαν μου κόρεσον , πάσης ἐπιγνώσεως καί κατανύξεως θείας ἱκετεύω Σε .

   Ἰάτρευσον τά τραύματα τῆς ψυχῆς μου δέομαι , καί τοῦ νοός κυβέρνησον , τάς κινήσεις πρός τά θελήματα τοῦ ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ σαρκωθέντος ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τά πάθη , τῆς ἀπαθείας τήν ψυχήν συλλαβοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , καί κατανύξεως ὄμβρους παράσχου μοι , προξενοῦντας μοι τήν παράκλησιν ἐκεῖ , ΑΓΙΑ  ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ἰδού γεγέννηται ἐκ Σοῦ , Ἡσαΐας ὡς βοᾷ , ΑΓΝΗ Παιδίον , ὁ Υἱός τοῦ Ὑψίστου , καί Σός ὁρᾶται Υἱός ΠΑΡΘΕΝΕ , υἱούς ἐργαζόμενος , τοῦ ἐπουρανίου Πατρός , τούς Σέ ὑμνοῦντας .

   Ἰδού ἐν γαστρί , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστόν τόν Θεόν ὑπέρ λόγον ἔσχηκας , ὥσπερ Ἡσαΐας προηγόρευσεν , ὑπέρ φύσιν τε τοῦτον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ γεγέννηκας .

   Ἱερώτατον τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ τέμενος , ἡ ἐν γαστρί Θεόν Λόγον , κυοφορήσασα , τούς προστρέχοντας εἰς Σέ , καί προσκαλουμένους ΑΓΝΗ , σῶζε πρεσβείαις Σου , κινδύνων λύουσα  , τήν ἔφοδον ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἴθυνον μου τῆς ψυχῆς τάς κινήσεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πρός θεῖα προστάγματα , τοῦ ἐκ γαστρός Σου ἐκλάμψαντος , ζάλης λυτρουμένη με , τῶν ἐν τῷ βίῳ σκανδάλων μεσιτείαις Σου .

   Ἵνα δόξης πλησθῶμεν ἐλήλυθεν , ἄδοξον εἰς ἄνθρωπον δόξης ὁ Κύριος · ὡς γάρ βροτός ῥυπτόμενος , Σός Υἱός τούς ἀνθρώπους ἐδόξασεν .

   Ἰσχύς τῶν πιστῶν , καί Ὁσίων γέγονας κραταίωμα · διά Σοῦ γάρ ἌΧΡΑΝΤΕ , ἅπασιν ἐπήγασας τά κρείττονα , καί οἱ τήν γῆν κατοικοῦντες , πρός οὐρανόν βαδίζουσιν .

   Λόγῳ τόν Λόγον ἐν γαστρί , τῶν τά πάντα συστησάμενον , τῷ λόγῳ συλλαβοῦσα ἀσπόρως ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὑπέρ λόγον τέτοκας · διό Σε ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας

   ΜΑΡΙΑ ΣΕΜΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ Εύλογημένη , καταπιπτόντων ἐπανόρθωσις , ἁμαρτανόντων ἡ λύτρωσις , σῶσον με τόν ἄσωτον σῶσον , κραυγάζοντα Σοι · χαῖρε ΚΟΡΗ Ἀγγέλων ὑπερτέρα .

   Μεγάλου διάκονος Σύ μυστηρίου ἐγένου ΠΑΝΑΜΩΜΕ · Θεόν γάρ ἐσωμάτωσας , μεγάλων κακῶν ἡμᾶς ἀπολυτρούμενον , τούς Σέ μεγαλύνοντας ΑΓΝΗ , Εὐλογημένη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Μόνη Θεόν πᾶσι τόν ὄντα ἀχώρητον , Σοί χωρητόν γενόμενον , δι ᾿ ἀγαθότητα , ἀπεκύησας ΚΟΡΗ · ὅν αἴτησαι σωθῆναι τούς ἀνυμνοῦντας Σε .

   Ναός καί ἱερόν κατοικητήριον , τοῦ Λόγου ὑπάρχουσα ΘΕΟΤΟΚΕ , τῶν πταισμάτων ἱλαστήριον , ΠΑΝΑΓΙΑ γενοῦ μοι ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Νεῦσον δεήσεσιν ἡμῶν , τῶν Σῶν δούλων Ἀγαθή ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , καί δεινῶν τάς ἐφόδους , καί πειρασμῶν προσβολάς , ταχέως κατάπαυσον  ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἵνα Σέ τιμῶμεν Ὑπερευλογημένη .

   Νοητόν Σε παράδεισοντῆς ζωῆς τό ξύλον δεξαμένην , ἐν γαστρί ΠΑΡΘΕΝΕ, Σέ δοξάζομεν .

   Νόμους φύσεως ΑΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὁ δημιουργός καινουργήσας τῆς κτίσεως , ἐκ Σοῦ ἀῤῥήτως τίκτεται , καί θεοῖ με δι ᾿ ἄμετρον ἔλεος .

  Ὁ ἄνω ἀθεώρητος , τοῖς Ἀγγέλοις ἌΧΡΑΝΤΕ , κάτω ἐκ Σοῦ γενόμενος , καθορᾶται τέλειος ἄνθρωπος , ἀπολλύμενον κόσμον ἀνακτώμενος .

   Ὁ βουλήσει τό πᾶν ἐργασάμενος , Μήτραν βουληθείς ΑΓΝΗΝ Ἀπειρόγαμον ᾢκησεν , τούς τῇ φθορᾶ νοσήσαντας , ἀφθαρσίᾳ πλουτίσας ὡς εὔσπλαγχνος .

   Ὁ Θεοῦ συνάναρχος Υἱός  , ἔσχεν ὡς αἰτίαν Σε , τῆς πρός ἡμᾶς ΠΑΡΘΕΝΕ ὁμοιώσεως , μόνην ὑπέρ πᾶσαν , κτίσιν καθαράν Σε εὑράμενος , ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν πᾶσαι αἱ γενεαί καί μακαρίζομεν .

   Οἱ διά Σοῦ τήν ἀφθαρσίαν πλουτήσαντες , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , χαῖρε βοῶμεν Σοι , ἡ Κεχαριτωμένη , Ὁσίων καί Δικαίων τό ἐγκαλλώπισμα .

   Ὁ κατοικῶν οὐρανούς , τήν Σήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ νηδήν ᾣκησεν ὅπως ἡμᾶς οἴκους τῆς Τριάδος ἐναποτελέσῃ τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ   Σέ  κηρύττοντας ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Ὁ Κύριος , Σέ ΚΥΡΙΑΝ ἁπάντων καί ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , εἰργάσατο ἌΧΡΑΝΤΕ ·  Σοῦ γάρ ἐκ Μήτρας σεσάρκωται , κατακυριεύοντος ἐχθροῦ , τό ἴδιον πλάσμα λυτρωσάμενος .

   Ὁ μόνος ἀγαθός τήν Σήν σαρκούμενος ,  ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ   ὑπέδυ γαστέρα , καί βροτός ὡράθη τέλειος ·  ἱκέτευε σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν 

   Ὁρῶν Μωϋσῆς  βάτον ἄφλεκτον πυρί ἀναπτομένην , ἐν τῷ Σιναίῳ , Μῆτερ ΠΑΝΑΓΝΕ , προσιετύπου τήν Μήτραν Σου · πῦρ γάρ συλλαβοῦσα τό θεῖον , οὐ κατεφλέχθης , ἀλλ ᾿ ἔτεκες · τόν τοῦ φωτός δημιουργόν , Θεόν καί ἄνθρωπον .

   Ὁ φῶς κατοικκῶν , τήν Ἁγίαν ᾢκησεν ΑΓΝΗ νηδύν Σου , κόσμου ἀπολλύμενον σκότει ἀγνωσίας ἀνακτώμενος · ὅν ἱκέτευε πάντας φωτίσαι τούς ὑμνοῦντας Σε .

   Ῥεύσαντας ἡμᾶς τῇ πάλαι παραβάσει , ἀνακαινίζων ὁ φιλάνθρωπος , ἀῤῥεύστως σεσάρκωται ἐξ ᾿ ἀφθόρου Σου ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ νηδύος , καί ἐῤῥύσατο ἡμᾶς ἅπανατς ἁμαρτίας καταφθορᾶς ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Ῥύπου με παθῶν , καί σπίλου ἁμαρτίας , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ἀπόπλυνον , καί πύλας μοι ἄνοιξον μετανοίας ὀλισθαίνοντι , καί συνεχῶς τοῖς πταίσμασιν , ΑΧΡΑΝΤΕ συναντῶντι , καί τόν Θεόν παροργίζοντι .

   Σέ βάτον Μωσῆς , ἐν τῷ ὄρει τῷ Σινᾷ , πυρπολουμένην  ΑΓΝΗ προεθεώρει , τήν ἐνέγκασαν , ἀκαταφλέκτως τήν ἄστεκτον αἴγλην τῆς ἀῤῥήτου οὐσίας , ἑνωθείσης παχύτητι , σαρκός μιᾶς τῶν ἐν αὐτῇ Αγίων ὑποστάσεων .

   Σοἰ τῇ Τεκούσῃ  Χριστόν , τόν τοῦ παντός Δημιουργόν , κράζομεν · χαῖρε ΑΓΝΗ · χαῖρ ἡ τό φῶς ἀνατίλασα ἡμῖν · χαῖρε ἡ χωρήσασα · Θεόν τόν ἀχώρητον . 

   Συμβόλοις πόῤῥωθεν προδιετύπου , ἡ χάρις τοῦ Πνεύματος , προφητικοῖς χαρίσμασιν , Ὄρος πῖον Ἅγιον , Πύλην σωτήριον , Τόμον τε καινότατον ΑΓΝΗ , καί κιβωτόν Σε κατονομάζουσα .

   Τήν Παστάδα Θεοῦ τήν Ἀμόλυντον , Θρόνον τόν πυρίμορφον , τοῦ Πατοκράτορος , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἅπασαι , γενεαί γενεῶν μακαρίσωμεν .

   Τήν πληγωθεῖσαν μου ταῖς προσβολαῖς τοῦ δυσμενοῦς ἌΧΡΑΝΤΕ , ὡς συμπαθής ἴασαι καρδίαν μου ἡ τόν ἐπί Σταυροῦ σαρκί πληγωθέντα, ἀῤῥητως κυήσασα .

   Τίς ἐξειπεῖν , Σοῦ κατ ᾿ ἀξίαν δυνήσεται , τήν ὑπέρ λόγον σύλληψιν  ; Θεόν γάρ τέτοκας , ἐν σαρκί ΠΑΝΑΓΙΑ , ἡμῖν ἐπιφανέντα Σωτῆρα πάντων ἡμῶν .

   Τόν ἀπόῤῥητον τρόπον τοῦ τόκου Σου , γλῶσσαι γηγενῶν καί Ἀγγέλων γεραίρουσιν , τῶν ποιημάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὑπερτέρα πάντων Σε δοξάζουσαι .

   Τόν ἐκ Θεοῦ Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτῳ σοφίᾳ , ἤκοντι καινουργῆσαι τόν Ἀδάμ βρώσει φθορᾷ πεπτωκότα δεινῶς · ἐξ ᾿ Ἁγίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἀφράστως σαρκωθέντα δι ᾿ ἡμᾶς , οἱ πιστοί ὁμοφρόνως , ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .

   Τόν τοῦ Πατρός Λόγον τῷ λόγῳ συνείληφας , καί ὑπέρ λόγον τέτοκας , καί μετά κύησιν , ὑπέρ φύσιν καί λόγον , ΠΑΡΘΕΝΟΣ ὡς πρό τοῦ τόκου , πάλιν διέμεινας .

   Τοῦ ἄνθρακος χρυσοῦν θυμιατήριον , τοῦ θείου Ἀνύμφευτε γενομένη , τό δυσῶδες τῆς καρδίας  μου , εὐωδίασον Μόνη  ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Τῶν ἐμῶν πταισμάτων τάς σειράς , ΠΑΝΑΓΝΕ διάῤῥηξον , τόν Σόν Υἱόν καί Θεόν ἱκετεύουσα , καί τήν τυραννοῦσαν με , ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ἁμαρτίαν κατάβαλε , ὅπως Σε γεραίρω , πάντοτε ΠΑΝΑΜΩΜΕ σῳζόμενος . 

   Φεῖσαι μου Κύριε φεῖσαι , ὄταν μἐλλῃς με κρῖναι , καί μή καταδικάσης με εἰς πῦρ , μή τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με , δυσωπεῖ σε ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἡ σέ κυοφορήσασα Χριστέ , τῶν Ἀγγέλων τά πλήθη , καί τῶν ὁσίων σύλλογος .

   Φωνήν Σοι προσάγομεν τοῦ Γαβριήλ γηθόμενοι , χαῖρε λέγοντες χώρα ἡ ἀγεώργητος · χαῖρε ῆς κατάρας ἡ λύσις ,  χαῖρε Πηγή ὕδατος ζῶντος , ὁσίων τό καύχημα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Φωνήν Σοι προσάγομεν τοῦ Γαβριήλ γηθόμενοι , χαῖρε λέγοντες οἶκος τοῦ Παντοκράτορος , χαῖρε τῶν Ὁσίων ἡ δόξα , καί τῶν πιστῶν πάντων σωτηρία , δι ᾿ ἧς ἐθεώθημεν ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Φωτοκυῆτορ ΠΑΡΘΕΝΕ , τῆς ψυχῆς μου τά νέφη , ἀπέλασον καί δίδου καθαρῶς , προσενοπτρίζεσθαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τό σωτήριον κάλλος  τοῦ λάμψαντος ἀῤῥήτως ἐκ τῆς Σῆς νηδύος ΠΑΝΑΓΙΑΣ , εἰς φῶς ἐθνῶν ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

  Φωτός οἰκητήριον ἡ Μήτρα Σου γεγένηται , δι ᾿ φῶς οἱ ἐν σκότει , εἶδον καθήμενον , ὅθεν Σε φωναῖς ἀσιγήτοις Μήτηρ Θεοῦ ἀεί ἀνυμνοῦμεν Σε , καί πόθῳ γεραίρομεν τήν ἐλπίδα ἡμῶν .

   Χαῖρε Πηγή ἀφθαρσίας , χαῖρε κούφη Νεφέλη · χαῖρε τερπνέ Παράδεισε  Θεοῦ · χαῖρε Πηγή ἰαμάτων ψυχῶν · χαῖρε Ἅγιον Ὄρος , ὅ εἶδεν ὁ προφήτης Δανιήλ · χαῖρε Μἠτηρ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε ἡ πάντων Ἄνασσα . 

   Χαλεπαῖς παθῶν ἐπιβουλαῖς , ΚΟΡΗ χειμαζόμενος , καί προσβολαῖς ἁμαρτιῶν κλονούμενος , Σοῦ πρός τήν ἀκλόνητον καί ἀήττητον , προστασίαν ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , πόθῳ καταφεύγω , οἴκτειρον σῶσον ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Χαράν τήν ἀνεκλάλητον δεξαμένην , συνέλαβες ἀσπόρως τόν Σόν Δεσπότην , τόν πᾶσαν τήν ὑφήλιον ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἀνακαλούμενον  διό Σοί κραυγάζομεν · εὐλογημένη Σύ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ τόν Χριστόν κυήσασα .

   Χρυσοῦν ὡς ἀληθῶς θυμιατήριον καί Στάμνον τοῦ θείου μάννα , καί Θρόνον καί Παλάτιον  τερπνότατον , τοῦ Θεοῦ Σε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ὀνομάζωμεν .

   Ψυχαῖς καθαραῖς καί ἀῤῥυπώτοις χείλεσιν , δεῦτε μεγαλύνομεν τήν ἀκηλίδωτον καί Υπέραγνον  Μητέρα τοῦ Ἐμμανουήλ , δι ᾿ Αὐτῆς τῷ ἐξ ᾿ Αὐτῆς προσφέροντες  πρεσβείαν τεχθέντι , φεῖσαι τῶν ψυχῶν ἡμῶν , Χριστέ ὁ Θεός καί σῶσον ἡμᾶς .

   Ὡραιωθεῖσα ΣΕΜΝΗ , τῇ ἐπιλεύσει τοῦ σεπτοῦ Πνεύματος , Θεόν μαζοῖς θηλάζεις , καί τοῦτον συνέχεις ἀγκάλαις , τόν πᾶσαν τήν κτίσιν , παλάμαις συνέχοντα .

   Ὡς κραταιάν προστασίαν , ὡς ἐλπίδα καί τεῖχος , καί ἄγκυραν καί σκέπην ἀσφαλῆ , καί ἀπροσμάχητον ἔρεισμα , καί ἀχείμαστον ὅρμον , καί μόνον καταφύγιον ΑΓΝΗ , κακτημένον Σε πάντες , σῳζόμεθα πρεσβείαις Σου .

   Ὡς ὄμβρος ἐπί πόκον ἌΧΡΑΝΤΕ , τῇ σεπτῇ Σου γαστρί ὁ Λόγος , κατῆλθε σαρκούμενος , καί ἔπαυσε πολυθεΐας σαφῶς , τά ὀμβρήματα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί τόν πικρόν χειμῶνα διεσκέδασεν .

   Ὡς ὄρθρος εὑρέθης πρωϊνός , ἐν τῇ τοῦ βίου νυκτί , Παρθενίας ἀκτῖσι περιαστράπτουσα , τήν ἀνατολήν τοῦ Ἡλίου , τοῦ νοητοῦ τῆς δικαιοσύνης , ἡμῖν φανερώσασα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ΠΑΝΣΕΒΑΣΜΙΕ . 

   Ὡς ὄψιμος ὑετός ἐπ ᾿ ἐσχάτων , ὁ πρώϊμος ὑδάτων αἰώνων τε , Δημιουργός εἰς τήν Μήτραν Σου , ἔσταξε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κατά καιρόν ἀναψύχων τούς ἐκλείποντας .

 

..........................................ἦχος γ ΄...........................................

 

   Γεώδης φύσις οὐ σθένει Σε ἀνυμνεῖν , Ἥν Ἄγγελοι μέλπουσιν , ὡς  Θεόν σωματώσασα · πλήν πιστῶς οἱ δοῦλοι Σου ἀποτολμῶμεν ὑμνεῖν Σε καί δοξάζειν  .   

   Ῥητορεύων τά θεῖα , μοναδικόν τήν ὑπόστασιν , ὑφηγήσω τόν Λόγον , κἄν διπλοῦς πέφηνεν , ἐκ τῆς ΑΓΝΗς προελθών , σάρκα προσλαβόμενος ·ἥν εὐλογοῦμεν ἀπαύστως  , και πιστῶς δοξάζομεν , θείοι Πατέρες ἡμῖν παρέδωσαν .

   Τάξεις  νοεραί , ὑμνωδίαις ΚΟΡΗ Σέ μέλπουσιν ὅν γάρ οὐκ ἰσχύουσιν ὁρᾶν , ἐκ τῆ Ἁγνῆς νηδύος Σου , τέτοκας σάρκα προσλαβόμενον ἀναλλοιώτως ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .  

  

...........................................ἦχος δ ΄......................................... 

 

   Ἁγιασθεῖσαν τήν ψυχήν , καί προκαθαρθεῖσα τό σῶμα , τῇ ἐπιλεύσει ἐπί Σέ τοῦ Ἁγίου ΠΑΝΑΜΩΜΕ Πνεύματος , τήν τοῦ Ὑψίστου  δύναμιν , ἐν γαστρί Σου συλλαβοῦσα τίκτεις ἀσπόρως .

   Ἁγιοπρεπῆς Ναός ἐσδείχθης τοῦ Λόγου τήν πᾶσαν κτίσιν ἁγιάσαντος , ὅρος πῖον ἅγιον , ὄρος ἐμφανέστατον , Εὐλογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ  · διό Σε ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ἁγνείας τό ΠΑΝΑΓΝΟΝ , ὁ ῥυπαρός τε καί ἄναγνος , ἐγώ ἐνδιαίτημα , μέλπειν οὐ σθένει Σε , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , διό με τῇ χωνείᾳ τοῦ Πνεύματος κάθαρον , ἵνα δοξάζω Σε .

   Ἀμήτωρ ο Λόγος ἐκ Πατρός, ὑπάρχων πρότερον , ἀπάτωρ γέγονεν , ἐκ Σοῦ τό δεύτερον ΠΑΝΑΓΝΕ · σαρκωθείς ὁ πρίν ἀσώματος , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν βουληθείς , σῶσαι τούς ψάλλοντας · Εύλογημένη  Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ .

   Ἀνακαλούμενος ἡμᾶς , αἰχμαλωτισθέντας ΠΑΡΘΕΝΕ , πρός ὅ περ ἦμεν ἐν ἀρχαῖς , ἐν γαστρί Σου σκηνώσας σεσάρκωται · ὁ φιλάνθρωπος Κύριος , διό βοῶμεν Σοι , χαῖρε ΑΓΝΗ ΣΕΜΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

   Ἀνερμηνεύτῳ λόγῳ , μετέσχες ΠΑΡΘΕΝΕ μυστηρίου , · Θεόν τόν ἐν πᾶσι  ἀχώρητον ὄντα , ἀστενοχωρήτως χωρεῖς καί τίκτεις , καί μαζοῖς ἔθρεψας , βουληθέντα οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ὁμολογοῦντας .

   Ἀνοίγεται πάλιν διά Σοῦ , ὁ πρίν παράδεισος καί ἐπεισάγεται , ὁ πρίν κατάκριτος ἄνθρωπος , καί θεοῦται ἀληθέστατα , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ , βροτῶν τό φύραμα τῶν βοώντων · εὐλογοῦμεν Σε ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΛΗΠΤΕ .

   Ἀνοίξας τό στόμα μου ΑΓΝΗ προ:ῄρημαι μέλψαι Σε Σοφίαν τήν τέξασαν τήν ἐνυπόστατον · ἀλλ ᾿ ὡς ἄναγνος  τήν ΠΑΝΑΓΝΟΝ  ὡς θέμις , ὑμνῆσαι μή σθένω Σε αἰτῶ βοήθειαν .

   Ἄνωθεν Σοι φωνήν , χαρμοσύνως ἐβόησέ ὁ Ἄγγελος ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῦ Δεσπότου ἀφράστως μηνύων Σου τήν σύλληψιν .

   Ἅπαντες βροτοί , ὑμνεῖν ἀποροῦντες τό ξένον Σου λόχευμα , τόν τοῦ καταπτάντος Σοι Ἀγγέλου λόγον χαίροντες ᾂδομεν ·χαίροις βροτῶν η λύτρωσις , τῶν πενομένων τροφή · τῶν δαιμόνων χαίροις ἀμυντήριον , χαίροις σπίλων ἐμῶν καθαρτήριον .

   Ἅπας γηγενή σκιρτάτῳ τῶ πνεύματι λαμπαδοχούμενος , πανηγυριζέτω δέ , ἀΰλων νόων φύσις γεραίρουσα , τά ἱερά θαυμάσια τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, καί βοάτω · χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ  ΘΕΟΤΟΚΕ  ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ.

   Ἀπειρογάμως ἐκύησας , ὦ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μετά τόκον , ὤφθης Παρθενεύουσα πάλιν , ὅθεν ἀσιγήτοις φωναῖς, τό χαῖρε Σοι ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει ἀδιστάκτῳ κραυγάζομεν .

   Ἀπειρογάμως , ἡ Θεόν σαρκωθέντα κυήσασα , τῶν παθῶν ταῖς προσβολαῖς , κλονούμενον με στερέωσον , οὐ γάρ ἔχω ἌΧΡΑΝΤΕ  ΠΑΡΘΕΝΕ , πλήν Σου βοήθειαν .

   Ἀσπόρως τῷ τοῦ Πατρός βουλήματι , ἐκ θείου Πνεύματος , τόν τοῦ Θεοῦ συνείληφας Υἱόν , καί σαρκί ἀπεκύησας , τό ἐκ Πατρός ἀμήτορα, καί δι ᾿ ἡμᾶς ἐκ Σοῦ ἀπάτορα .

   Ἀστράπτων Σοι Ἄγγελος ἐπέστη , καί μαρμαρυγαῖς τῆς Παρθενίας , σφοδρῶς Σοι ἀντηστράφθη , ἑαυτοῦ ὡς τῆς οἰκείας ἐπιμελεῖσθαι δόξης · τό χαῖρε διό Σοι , φόβῳ ἐφθέγξατο .

   Ἄφλεκτον Μωσῆς ἐν τῷ ὄρει Σινᾷ  βάτον ἐθεάσατο , Σέ ζωγραφοῦσαν ΠΑΡΘΕΝΕ , αἴγλῃ μή φλεχθεῖσα θείου πυρός , καί γάρ Θεόν ἐκύησας .

   Ἄχρονον Υἱόν ἀνάρχου Πατρός , σάρκα δι ' ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους , ΑΓΝΗ γενόμενον , ἐν γαστρί συλλαβοῦσα , ὑπό χρόνον τοῦτον τέτοκας ἀνερμηνεύτως · ᾧ καί γεγηθότες βοῶμεν · Ἄσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὄτι δεδόξασται .

   Βεβαρημένον ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ φόρτῳ τῶν πολλῶν ἁμαρτημάτων ἐλάφρυνόν με νῦν , φέρειν τόν ζυγόν ἐνδυναμοῦσα , Χριστοῦ τόν ἐλαφρότατον .

   Γῆθεν πρός οὐράνιον πολιτείαν ἡμᾶς ἀνείλκυσεν ΑΓΝΗ ,  ὁ Ἄχραντος τόκος Σου , νηστείας ταῖς πτέρυξιν , εἰς οὐρανούς ἀγαγών ἡμᾶς .

   Γνῶντες τόν πάντων Δεσπότην , διά Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐῤῥύσθημεν πλάνης τῶν εἰδώλων , καί πόθῳ κυρίως Σε Μητέρα Θεοῦ δοξάζωμεν .

   Δέχου τάς λιτάς τοῦ λαοῦ Σου , πρός τόν Υἱόν Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , ἱλεωσαμένη εὐμενῶς , ἡμᾶς κινδύνων καί περιστάσεων , ῥυσθῆναι τούς ὑμνοῦντας Σε , Σύ γάρ προστάτις τῆς ζωῆς ἡμῶν .

   Ἐλύθη τῶν προπατόρων ΑΧΡΑΝΤΕ τό ἐπιτίμιον , τῇ ὑπέρ νοῦν κυήσει Σου ΑΓΝΗ , καί τήν πρώτην ἀπέλαβον , τοῦ παραδείσου εἴσοδον , μεγαλοφώνως εὐφημοῦντες Σε .

   Ἐν δυσί νοούμενον , οὐσίαις τόν Χριστόν , τόν Υἱόν τόν Μονογενῆ , τοῦ Θεοῦ τόν ἄναρχον , σάρκα γενόμενον , ὑπέρ λόγον τέτοκας ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

   Ἐν νηστείαις καί πόνοις , τό ἀσθενές ἡμῶν τῆς φύσεως , ΑΓΝΗ ῥωννύουσα ΠΑΡΘΕΝΕ , κατά παθῶν τοῦτο ἐνίσχυσον .

   Ἔστη μέχρι Σοῦ ὁ θάνατος · τῆς ἀθανασίας γάρ τήν πηγήν ἀπεκύησας ΠΑΝΑΓΙΑ · Χριστόν τόν μόνον ὑπεράγαθον Θεόν ἡμῶν .

    Εὔα μέν τό τῆς παρακοῆς νοσήματι τήν κατάραν εἰσωκοίσατο · Σέ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τό τῆς κυοφορίας βλαστήματι , τῷ κόσμῳ τήν εὐλογίαν ἐξήνθησας , ὅθεν Σέ πάντες μεγαλύνομεν .

   Εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς Εὐλογημένης γαστρός Σου ὅν εὐλογοῦσιν οὐρανῶν αἱ δυνάμεις , βροτῶν τε συστήματα · Ὁ λυτρωσάμενος Ἡμᾶς τῆς ἀρχαίας κατάρας , διό βοῶμεν Σοι · χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Ἡ Ἁγία ΘΕΟΤΟΚΟΣ , Ἥν οἰκῆσαι ηὐδόκησεν , ὡς εὐώδη οἶκον , Λόγος τοῦ Πατρός ὁμοούσιος , οὐ κατφλέχθη τήν Μήτραν , οὐκ ὠδίνησε · καί γάρ τέτοκεν , Ἐμμανουήλ τόν Θεάνθρωπον .

   Ἡ Πύλη ἡ πρός ἡμᾶς σου Κύριε , συγκαταβάσεως Ἀνατολήν καί ἥλιον καί φῶς  μυστικῶς Σε καλούμενον  ὑπερφυῶς γεγέννηται  διπλοῦν τήν φύσιν τόν Θεάνθρωπον .

   Ἡ χρυσύλατος Λυχνία προδιετύπου , τήν τόν Θεόν , βαστάσασαν σεσωματωμένον , αἴγλη τῆς θεότητος , τά πάντα φωτίζοντα , Σέ τήν ἀληθῆ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ . 

   Θεότητος μορφήν καί μορφήν ἀνθρωπότητος , ἐγέννησας ΑΓΝΗ  ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ἡνωμένας ἀφύρτως  καθ᾿ ἕνωσιν ἀσύγχητον  .

   Ἱερώτατος Σε καλεῖ Προφήτης ΠΑΡΘΕΝΕ Πύλην , ἀδιόδευτον .ΑΧΡΑΝΤΕ , ὁ Κτίστης δι ᾿ ἧς διῆλθεν , ὡς Μόνος ἐπίσταται , καί πάλιν κεκλεισμένην λιπών ὡς πρό τοῦ τόκου .

   Ἱλύος ἐν παθῶν , λογισμῶν τρικυμίας , ἐν βελῶν τοῦ πονηροῦ ἐκ πάσης προσβολῆς ἐναντίας διάσωσον , ΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τάς ψυχάς τῶν ἀνυμνούντων Σου , τόν ἀνέκφραστον τόκον ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἰσχύν καί κράτος κατ ᾿ ἐχθρῶν νοουμένων , νηστείᾳ καί ἀγῷσι ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , ἡμᾶς αἰνοῦντας ΑΓΝΗ , καί ὑμνοῦντας Σε περίσωσον .

   Κυρίως γεννήσασαν Θεόν , κυρίως ΠΑΝΑΓΝΕ , Μήτηρ ἐδείχθης Θεοῦ , ἐπαληθεύουσα φέρουσα καταλλήλως τῷ Γεννήματι Θεονυμίαν · οἱ πιστοί ὅθεν δοξάζομεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ,  ΑΓΝΗ Σέ θεοφρόνως  ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Λελαμπρυσμένην , πεποικιλμένη , πάσαις ταῖς ἀρεταῖς , Λόγον ὑπέρ λόγον τέτοκας τοῦ Πατρός , σαρκωθέντα ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · ΕὐλογημένηΣύ ἐν γυναιξί ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Λίθος ἀχειρότμητος ὄρους ἐξ ᾿ ἀλαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη , Χριστός συνάψας τάς διεστώσας φύσεις , διό ἐπαγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .  

   Λιμένα Σε γαληνόν , καί ἀδιάσπαστον πιστοί ἄγκυραν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ἔχοντες πλάνης τῶν δεινῶν λυτρωθείημεν .

   Λυτρωθέντες ἀρᾶς τῆς προμήτορος , διά Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , εὐλογοῦμεν Σε πίστει , καί μελωδοῦμεν · Εὐλογημένη , ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Λῦσον ΠΑΡΘΕΝΕ , ἁμαρτιῶν μου τό χειρόγραφον · σῶσον ἐκ πάσης βλάβης καί προσβολῆς , τοῦ δολίου ἵνα κράζω Σοι · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί ,  ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Μακάριος ἐστίν ὁ λαός ὁ γινώσκων Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τοῦ Δεσπότου τῶν ἁπάντων Μητέρα , καί  πόθῳ μακαρίζων Σε .

   Μαρτύρων δῆμος τήν Σήν , ἀπεικόνιζον σφαγήν Δέσποτα ἐπεγνωκώς ΚΟΡΗΣ σε ἐξ ᾿ Ἀπειρογάμου βλαστήσαντα .

   Μή διαφθείρας τήν Παρθενίαν ΚΟΡΗ , ὅλως τήν Σήν , Λόγος τοῦ Πατρός , ἐσκήνωσεν ἐπί Σοί · καί Μαρτύρων ἐπεσπάσατο χορόν ἀοίδιμον , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗ Σέ κηρύττοντα .

   Ναόν Σε τοῦ Θεοῦ καί Παλάτιον ἔμψυχον , τῶν Ἀθλοφόρων χορεία , ἐπιγνοῦσα ΔΕΣΠΟΙΝΑ  λιτανεύει , Σέ τήν Μόνην , γυναικῶν ἀραμένη τό ὄνειδος .

   Ναόν Σε τοῦ Θεοῦ , αί Πασταδα γινώσκομεν , καί Λυχνίαν καί Πλάκαν , κεκτημένην ἔνδον ἐγγεγραμμένην  , τόν δι ᾿ οἶκτον , δωματωθέντα Λόγον ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Νεμομένην ῥύμην ἔστησας τοῦ θανάτου , ῥεῖθρον ζωῆς κυήσασα , Χριστόν ὅνδυσώπει , ἁμαρτίας κάμινον , ψυχῆς κατασβέσαι μου , Μῆτερ τοῦ ἐλέους ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ . 

   Νενεκρωμένου ἐζώωσας , τούς ἀθρώπους , ζωήν τήν ἐνυπόστατον , τεκοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , ὑπέρ πᾶσαν ἔννοιαν , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , ἄνθρωπον δι ᾿ οἶκτον γενόμενον .

   Νενεκρωμένους ἡμᾶς , τῆ ἁμαρτίᾳ πάντας ζωήν τεκοῦσα ἀνεζώωσας · διό Σοι κραυγάζομεν · ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΚΟΡΗ , ἀεί Δεδοξασμένη .

   Νέον σε ὡς Παιδίον  ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐκύησε , τόν προαιώνιον Λόγον · ὅν ποθοῦσαι Κόραι , ταύτης ὁπίσω , σοί τῷ πάντων Βασιλεῖ , νυμφικῶς ἀπηνέχθησαν . 

   Νεουργεῖ τήν ἀνθρωπότητα , νέον βρέφος , ὁ πρό αἰώνων Κύριος , ὀφθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί βροτός γενόμενος διό βοῶμεν Σοι , χαῖρε ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ .

   Νεφέλην Σέ κούφην ΠΑΡΘΕΝΕ , ὁ Ἡσαΐας ἐθεώρει · ἐπί Σοί γάρ Κύριος ἐλθών , καθεῖλε πάντα τά χειροποίητα , καί τήν αὐτοῦ ἐπίγνωσιν , τοῖς Σέ ὑμνοῦσιν ἐφανέρωσεν 

   Νοητήν Σε Λυχνίαν προέγραψεν , ὁ προφήτης τό θεῖον λαμπάδιον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ φέρουσαν τό φωτίσαν τούς πρώην ἀσκοτισμένους τῶν κακῶν  ταῖς πολλαῖς ἀμαυρώσεσιν .

   Νόμου Σε αἱ σκιαί  προφητῶν τε αἰνίγματα , προδιετύπουν ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν ἀῤῥήτῳ λόγῳ κυοφορίαν , ἐσχηκυῖαν , διασῴζουσα κόσμον ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

  Νοῦς οὐδέ οὐράνιος τήν ὑπέρ νοῦν Σου λοχείαν , διερμηνεῦσαι ΚΟΡΗ δύναται ` νοῦ γάρ τοῦ πρώτου ἐν γαστρί , Λόγον ΑΓΝΗ συνέλαβες , τόν τά πάντα λόγῳ συστησάμενον .

   Νύξ ΠΑΝΑΓΝΕ παθῶν , καί κακῶν ἀμαυρότητες καλύπτουσι τήν ψυχήν μου · φωτοδότην τεκοῦσα , καταύγασόν με δέομαι .

   Ὁ Ἄγγελος Γαβριήλ ,τήν ὑπέρ λόγον Σοι χαράν ἔφησε · χαῖρε Θεοῦ σκήνωμα , ὅ κατασκηνῶσαι ηὐδόκησεν .

   Ὁ διαπλάσας  χειρί , τήν Εὔαν Θεοῦ , ΚΟΡΗ ἀναπλάσαι  ἅπαντας βουληθείς , ἐκ γαστρός Σου διαπλάττεται , ἀρχήν δεχόμενος , ὁ τῷ Πατρί καί Πνεύματι σύνθρονος .

   Ὁ ἐκ μή ὄντων τά πάντα θείᾳ δυνάμει , δημιουργῶν γεγέννηται ἐκ Σοῦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , κόσμον καταυγάζων φαιδρῶς , ἀκτῖσι θεότητος , καί θεογνωσίας λαμπρότησι .

   Οἰκήσας Σου τήν Ἁγίαν γαστέρα ὁ Κύριος , ΘΕΟΤΟΚΕ , τῆς Τριάδος τερπνά καταγώγια , ἐκτελεῖ τούς πίστει , ἀληθείας Σε νῦν μακαρίζοντας .

   Ὁ καθήμενος ἐν κόλποις ἀϊδίως τοῦ φύσαντος , Σαῖς ὡλέναις ὤφθη , νῦν ἀπεριγράπτως καθήμενος , τήν Τετοκυῖαν Σε δείξας μετά γέννησιν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ , καί ἀληθῶς ἀδι΄φθορον .

   Ὁ καταβάς ἐπί τῆς γῆς , ὡς ὑετός ΠΑΡΘΕΝΕ , θεογνωσίᾳ πᾶσαν ἤρδευσεν τήν γῆν καί ἀνέδειξεν , Σέ τῶν Ἀγγέλων πάντων ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ Τιμιωτέρα .

   Ὁ κατ ᾿ οὐσίαν τήν θεϊκήν ὤν ἀπερίγραπτος , κόλποις Σου ΠΑΡΘΕΝΕ γέγονε καθ ᾿ ἡμᾶς , τῇ σαρκί περιγραφόμενος , Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ 

   Ὅλην Σε καθαγιάζει ἅγιος ὁ ἐκ τῆς Σῆς σαρκός δανεισάμενος , σάρκα ἑαυτῷ ΘΕΟΤΟΚΕ , ὁ ἐν Ἁγίοις Κύριος , κατοικῶν Θεός ἡμῶν .

   Ὁ Λόγος οἰκήσας ἐν τῇ Σῇ κοιλίᾳ ἌΧΡΑΝΤΕ σάρξ ἐχρημάτισε , φύσις θεώσας μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὁ ὑπέρθεος τῇ ἄκρᾳ αὐτοῦ φιλανθρωπίᾳ · διό Σε ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ὅλον Θεός θεῶσαι βουλόμενος , ὄλος ἑνοῦται μοι , καί τό ἀκατάληπτον καινοτομεῖται πᾶσι μυστήριον · τίκτεις ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἄφθορος , καί σάρξ ὁρᾶται Θεός , ὅν τιμῶντες , Σέ νῦν ΑΓΝΗ μακαρίζομεν , ΜΑΡΙΑΜ ὡς Σύ προεφήτευσας .

   Ὄντως χαρακτήρ τῆς Ἁγίας Μορφῆς Σου ΣΕΜΝΗ , τούς δαίμονας φυγαδεύει , τούς πιστούς δέ ἁγιάζει , καί σώζει τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ὁ πλαστουργήσας ΑΧΡΑΝΤΕ , τήν Εὔαν ἐκ πλευρᾶς Σοῦ ἐκ νηδύος ΑΓΝΗ πλαστουργεῖται , σῶσαι τόν Ἀδάμ δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν , βουληθείς ὡς φιλάνθρωπος .

   Ὁ σαρκωθείς ἐκ τῶν Σῶν ΑΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ Παναγίων Αἱμάτων αὐτός ἀποκαθαίρει μολυσμῶν σαρκικῶν , διά νηστείας καί πόνων ἡμᾶς δυναμῶν , ταῖς Σαῖς ἀπαύστοις ἱκεσίαις ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ὁ Τόκος Σου ἄφθορος ἐδείχθη , Θεός ἐκ λαγόνων Σου προῆλθεν , σαρκοφόρος ὡς ὤφθη ἐπί  γῆς , καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες Σέ μεγαλύνομεν .

   Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει  οἱ τόν Κτίστην Σε γνόντες κυήσασαν , ἀλλά Θεόν ἀληθῆ , ἐκ Σοῦ τόν ἐκλάμψαντα , Λόγον γινώσκοντες  ΚΟΡΗ κράζουσιν · Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Οὐρανώσας γεωθεῖσαν τήν φύσιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν ἀνθρώπων , καί φθαρεῖσαν αὐτήν ἐθεούργησας · διά τοῦτο πάντες ἀσιγήτοις φωναῖς Σέ  δοξάζομεν . 

   Ὁ φύσει τῇ θεϊκῆ ἀπρόσιτος , προσιτός ὤφθη μοι , ἐκ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ  σάρκα προσλαβών , ὅν Δαρεία ποθήσασα , καρτερικῶς ἐνήθλησε καί νυμφικῶς αὐτῷ προσήεκται .

   Ὁ ὤν φύσει ἄκτιστος  καί τῶ Πατρί συναΐδιος , καί χρόνων ὑπέρτερος , καί προαιώνιος , ἐκ Σοῦ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , κτιστός καί ὑπό χρόνον , ὡς ἄνθρωπος γίνεται , σώζων τόν ἄνθρωπον .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ διέμεινας μετά τόκον , ὡς πρό τοῦ τόκου ἀληθῶς , τόν κτίστην τεκοῦσα · ὅν αἴτησαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σωθῆναι τούς ὑμνοῦντας Σε . 

   Πατήσας τήν ἐντολήν τοῦ Κτίσαντος , τρυφῆς ἐκβέβληται , δελεασθείς ὁ πρῶτος ἐν βροτοῖς · ἀλλά τοῦτον πεσόντα δεινῶς , τόν Λυτρωτήν κυήσασα , ἀνεκαλέσω ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ῥαθυμίαν ὕπνου θανατηφόρου , ἀπάλλαξον ΑΓΝΗ , καί πρός ἐνθέους γρηγορεῖν με ὕμνους καί καλάς ἐργασίας , ἐνίσχυσον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἵνα πόθῳ ὑμνολογῶ Σε . 

   Ῥῆξον τόν κλοιόν μου τόν βαρύν , τῶν παραπτώσεων , ἡ ἀνωρθώσασα Ἀδάμ τήν ἔκπτωσιν  ἌΧΡΑΝΤΕ , τῇ κυήσει Σου ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί φωταγώγησον βοᾶν , ἐν καθαρῷ λογισμῷ · χαῖρε ΚΟΡΗ Ἀγγέλων Ὑπερτέρα .

   Ῥομφαῖαι πᾶσαι δολίου ἐχθροῦ , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τελείως ἐξέλιπον , ἀφ ᾿ οὗ λόγχῃ ἐτρώθη ὁ τήν Σήν γαστέρα , τήν ἀμόλυντον οἰκήσας Λόγος , οὗ γλυκυτάτῳ νῦν τρῶσαι ἔρωτι τήν καρδίαν μου καθικετεύω Σε .

   Ῥυομένη φάνηθι , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ πάντας ἡμᾶς πειρασμῶν τε καί κινδύνων καί θλίψεων , τούς πόθῳ ὑμνοῦντας Σε .

   Ῥυόμενον τούς βροτούς τῆς δυναστείας τοῦ ἐχθροῦ ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν δυνατόν Κύριον , ΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκύησας .

   Ῥύπου ἡμᾶς νοητοῦ , διά τῆς ἐγκρατείας ἐκπλύνασα ΠΑΡΘΕΝΕ , καθαρούς παράστησον , δοξολογεῖν τόν Υἱόν Σου καί Θεόν ἡμῶν .

   Σαρκί τεχθείς ἐκ γαστρός Σοῦ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , Ἰησοῦς ἌΧΡΑΝΤΕ , νύμφην Ἁγνήν  Μάρτυρα , ἑαυτῷ Δαρείαν μνηστεύεται .

   Σειράς τῶν ἐμῶν νῦν πταισμάτων λῦσον ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ · ἡ τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πηγήν , τεκοῦσα Μόνη ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ · καί θυμηδίας ἔμπλησον , ὅπως ἀξίως μακαρίζω Σε .

   Σέ μακαριώτατος πάλαι χορός , τῶν προφητευόντων ἐν Πνεύματι , θεηγορίαις ἱεραῖς θεοπρεπῶς , κατονομάζει ΠΑΝΑΓΝΕ , Πύλην τε καί Ὄρος κατάσκιον .

   Σέ Μόνην τῶν ἀκανθῶν ἐν μέσῳ εὑράμενος , ὡς καθαρώτατον κρῖνον , καί κοιλάδων ἄνθος ὦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὁ Νυμφίος , ἐκ τῆς γαστρός Σου Λόγος προέρχεται .

   Σέ ὅπλον ἀῤῥαγές κατ ᾿ ἐχθρῶν προβαλλόμεθα · Σέ ἄγκυραν καί ἐλπίδα , τῆς ἡμῶν σωτηρίας ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα .

   Σέ τήν τεκοῦσαν τόν Θεόν , ΘΕΟΤΟΚΟΝ δοξάζομεν , τῶ Γεννήματι τῷ Σῷ , προσηγορίαν ἁρμόζοντες , καί κλῆσιν κατάλληλον , ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Σέ τήν τό μάννα τῆς ζωῆς ἐν κοιλίᾳ βαστάσασαν , πάλαι μανναδόχος στάμνος ὡς ἀληθῶς προετύπου ἐμφανέστατα , Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Στειρεύουσαν θείων ἀρετῶν ΠΑΜΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν καρδίαν μου , δεῖξον ΠΑΡΘΕΝΕ καρποφόρον , ἐκ στείρας ἡ τεχθεῖσα βουλήματι , τοῦ πάντα μεταποιοῦντος τῷ πνεύματι , ἵνα ὑμνῶ Σε τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ .

   Σύ Μόνη ἀντίληψις ὤφθης , καί ἡ ελπίς καί σωτηρία · Σύ καταφυγή μου καί τεῖχος  καί τῆς ψυχῆς μου θεία παράκλησις · διό με ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ἐκ πάσης λύτρωσαι κολάσεως .

   Σύ Μόνη ἐν πάσαις ταῖς γενεαῖς , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , Μήτηρ ἐδείχθης Θεοῦ · Σύ τῆς θεότητος γέγονας , ἐνδιαίτημα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μή φλογισθεῖσα τῷ πυρί , τοῦ ἀπροσίτου φωτός , ὅθεν Σέ πάντες ἀνυμνοῦμεν , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Σύ Μόνη ἐπί γῆς , τόν οὐράνιον τέτοκας ΠΑΝΑΜΩΜΕ Θεόν Λόγον , διό Σε ὑμνοῦμεν , ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .

   Σύ Μόνη τοῖς ἐπί γῆς , τῶν ὑπέρ φύσιν ἀγαθῶν πρόξενος , Μήτηρ Θεοῦ γέγονας · ὅθεν Σοι τό χαῖρε κραυγάζομεν .

   Συνέλαβες ἐν γαστρί ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν ἄναρχον Θεόν Λόγον , δι ᾿ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους γενόμενον , καθ ᾿ ἡμᾶς ἀτρέπτως , ἐν δυσί γνωριζόμενον φύσεσιν .

   Συντηρήσας Σε ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὡς πρό τοῦ τόκου , μετά τόν τόκον ἌΧΡΑΝΤΕ , ἐκ Σοῦ ἐσαρκώθη ὁ ἀπερινόητος , Δαρείαν τήν Μάρτυραν  νύμφην ἑαυτῷ ἐπαγόμενος .

   Σῶσαι βουληθείς τόν ἄνθρωπον , ὁ διαφερόντως ὡς εὐεργέτης φιλάνθρωπος , τήν Σήν Μήτραν ἀπεριγράπτως , ΘΕΟΜΗΤΟΡ κατεσκήνωσεν .

   Τά ὅμματα φώτισον  ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς καρδίας μου , λάμψον μοι ἀκτῖνα μετανοίας , σκότους με ῥῦσαι διαιωνίζοντος , Πύλη τοῦ φωτός Χριστιανῶν , πάντων τό προσφύγιον , τῶν πιστῶς  Σε   ἀνυμνούντων .

   Τήν ἀλοχεύτως ἐν γαστρί καί ὑπερφυῶς δεξαμένη , τόν ἀναλλοίωτον Θεόν , εὐσπλαγχνίας βροτοῖς ἐνδημήσαντα , Ὑπερύμνητον ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , ἐπαξίως ἐυφημοῦμεν ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ .

   Τήν ἀποῤῥήτως καί ἀσπόρως συλλαβοῦσαν καί τεκοῦσαν τήν χαράν  τῇ οἰκουμένῃ , Χριστόν τόν Θεόν , ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Τήν Πλάκαν , τήν κιβωτόν , τήν δεξαμένην , ἐν γαστρί ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Λόγον Θεοῦ τόν ἄχρονον θεηγορικῶς ΣΕΜΝΗ εὐφημοῦμεν Σε .

   Τῆς Σῆς λοχείας τό καινόν , ἡ Χαλδαϊκή φλόξ ἐδήλου , τούς Παῖδας βλάπτουσα μηδέν · τοῖς πολλοῖς τοιγαροῦν παραπτώμασι , φλογιζλομενον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,τῇ δρόσῳ , διάσωσον με .

   Τίς δύναται τό Σόν ἑρμηνεῦσαι ΚΟΡΗ μυστήριον ; ὦ !!! ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΓΝΕ !!! Θεόν Λόγον ὑπέρ νοῦν γάρ καί λόγον , διπλοῦν τῇ φύσει τέτοκας .

  Τό θεῖον Παλάτιον τοῦ Βασιλέως τιμήσωμεν , ἐν ᾧ κατεσκήνωσεν καθώς ἠθέλησε  · τήν ἈΠΕΙΡΑΝΔΡΟΝ ,  Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ , δι ἧς ἐθεώθημεν , ὑμνολογήσωμεν .

   Τόν ἀκήρατον βλαστήσασα ΚΟΡΗ  βότρυν , ἀθανασίας γλεῦκος ἀποστάζοντα πᾶσιν , ὤφθης ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ καί Μήτηρ ἀλόχευτος . 

   Τόν ἄσπορον τόκον Σου ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , ἐν ὕμνοις ἀσιγήτοις μεγαλύνομεν .

   Τό τοῦ Ὑψίστου ἡγιασμένον θεῖον σκήνωμα χαῖρε , διά Σοῦ γάρ δέδοται ἡ χαρά ΘΕΟΤΟΚΕ τοῖς κραυγάζουσιν · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ὑμνοῦμεν ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν Ἄχραντον τόκον Σου , δι ᾿ οὗ σωζόμεθα πάντες , καί θανάτου βρόχων καί δεινοτάτης ἁμαρτίας καί τῶν μυχῶν τοῦ ᾃδου λύτρούμεθα . 

    Ὕπερθεν ἐκλάμπουσα , ἡ Σής χάρις ΔΕΣΠΟΙΝΑ , φωτίζει τούς Σέ ἀκαταπαύστως ΘΕΟΜΗΤΟΡ μεγαλύνοντας .

   Φανεῖσα τοῦ πάντων Ποιητοῦ Λοχεύτρια , ὑπέρ πάντα νοῦν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν οὐρανῶν Ὑψηλοτέρα ἀνεδείχθης , καί τῶν ὅλων Δεσπόζουσα ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · ὅθεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   Φέρουσα Χριστόν ἐν ἀγκάλαις , χειρί τόν φέροντα τά πάντα , ἡ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΟΣ ΚΟΡΗ , ἐκπληττομένη ἐβόα λέγουσα · πῶς καί Υἱόν γνωρίζω Σε , καί Ποιητήν Μου ἀκατάληπτε .

   Φρίττει λογισμός καί καρδίᾳ  κατανοοῦσα Σήν λοχείαν τήν ἀκατανόητον ΚΟΡΗ · Θεόν γάρ Λόγον ἐκυοφόρησας , τόν διά Σοῦ ῥυόμενον , πάσης ἀνάγκης τούς τιμῶντας Σε .

   Φορέσας με ἐκ Σοῦ , ΘΕΟΤΟΚΕ ὁ πλάσας με , προῆλθεν διπλοῦς τῇ φύσει , ἐν μιᾷ ὑποστάσει , ἀφύρτως γνωριζόμενος .

   Φῶς ἄχρονον ἡμῖν , τοῦ Πατρός τό ἀπαύγασμα , ἐγέννησας ἐπί χρόνον ἀγαθότητος πλούτῳ γενόμενον  ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Φῶς ἡμῖν ἀνέτειλεν ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὁ τῶν ὅλων μόνος Κύριος , καί κατελάμπρυνεν τάς πάντων καρδίας , θεϊκαῖς ΑΓΝΗ ἐπιγνώσεσι , καί σκότος ἀγνωσίας ἐμείωσεν , ὅθεν Σέ πάντες μακαρίζομεν . 

   Φωτός οἰκητήριον ὤφθης , τοῦ δι ᾿ ἡμᾶς ἐκ Σοῦ τεχθέντος , ὅν ἀδιαλείπτως δυσώπει , φωταγωγῆσαι τούς ἀνυμνοῦντας Σε , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΠΑΝΑΓΝΕ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ καταγγέλοντας .

   Ὤ !!! θαῦμα τῶν ἁπάντων θαυμάτων καινότερον !!! ὅτι ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐν Μήτρᾳ , τόν σύμπαντα περιέποντα , ἀπειράνδρως συλλαβοῦσα οὐκ ἐστενοχώρησε .

   Ὡράθη ὡς ἄνθρωπος ἐκ Σοῦ , ἀποτικτόμενος , ὁ ὑπερούσιος , διπλοῦς ταῖς φύσεσιν ΑΧΡΑΝΤΕ , ἐνεργείαις καί θελήσσεσιν , οἷς ὡμοιώθη βουληθείς ἐμφανιζόμενος  διό βοῶμεν Σοι · χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

  Ὡραῖος ὁ ἐκ γαστρός Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὑπέρ υἱούς τῶν βροτῶν , ὁ πρό αἰώνων Λόγος προελθών , σκυθρωπόν ἐξηφάνισε , τό τοῦ θανάτου ἌΧΡΑΝΤΕ , ζωήν αἰώνιον ἡμῖν δεδωκώς .

   Ὡραιώθης ὑπέρ πᾶσαν τῶν Ἀγγέλων εὐπρέπειαν , ὡς τεκοῦσαν τούτων ΚΟΡΗ  ποιητήν τεκαί Κύριον , ἐκ Σῶν Ἀχράντων Αἱμάτων , σωματούμενον , τόν ῥυόμενον πάντας τούς αὐτόν δοξάζοντας .

   Ὡς ἀνωτέρα πάντων τῶν ποιημάτων ΑΓΝΗ , τόν Ποιητήν τῆς κτίσεως συνέλαβες , καί ὑπέρ φύσιν τέτοκας , φύσιν τήν ἡμῶν ἀναπλάσαντα .

   Ὡς ῥόδον τῶν ἀκανθῶν ἐν μέσῳ εὑράμενος , καί καθαρώτατον κρῖνον , καί κοιλάδων ἄνθος ὤ !!! ΘΕΟΜΗΤΟΡ ὁ Νυμφίος ἐν τῇ γαστρί Σου Λόγος ἐσκήνωσεν .

   Ὡς ῥόδον ἐν μέσῳ ἀκανθῶν , τοῦ βίου ΠΑΝΑΓΝΕ , Θεός εὑράμενος Σέ τήν ἀμώμητον ᾢκησε τήν γαστέραν Σου τήν Ἄχραντον , καί εὐωδίας μυστικῆς , κόσμον ἐπλήρωσε ἐκβοῶντα · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ὡς στήριγμα πιστῶν δεδομένη , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , παρά Χριστοῦ τοῦ Σέ δοξάσαντος , δύναμιν ἐν τῷ καιρῷ περίζωσον ἡμᾶς τῆς ἐγκρατείας ὑμνοῦντας Σε .

   Ὡς ὑπάρχουσα τῆς κτίσεως ἀνωτέραν , ὁ ποιητής ἠγάπησεν , ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ !!! δείξας Σε Μητέρα αὐτοῦ , ἥν καί λιτανεύουσι δῆμοι Μαρτύρων εὐπρεπέστατα .

 

..........................................ἦχος πλ.α΄ ......................................

 

   ἌΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ Θεοῦ , τόν σαρκωθέντα ἐκ Σοῦ , καί ἐκ τῶν κόλπων τοῦ Γεννήτορος , μή ἐκφοιτήσαντα Θεόν , ἀπαύστως ἱκέτευε σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Βάτον Σε ἀκατάφλεκτονκαί Ὄρος καί Κλίμακα ἔμψυχον , καί Πύλην οὐράνιον , ἀξίως δοξάζομεν , ΜΑΡΙΑ ἔνδοξε , ὀρθοδόξων καύχημα .

   Ἱκέτευε ἀπαύστως ΑΓΝΗ, τόν προελθόντα ἐκ λαγόνων Σου , ῥυσθῆναι πλάνης διαβόλου , τούς ὑμνοῦντας Σε Μητέρα Θεοῦ .

   Κυρίως δοξάζομεν Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ Ἀνύμφευτε , καί τῷ Σῷ λιμένι , οἱ πιστοί καταφεύγομεν .

   Ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ τεχθείς ἥν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἀπειργάσω , εὐλογητός ὁ Θεός, ὁ δοξάσας τήν Τεκοῦσαν σε .

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον ὑμνοῦμεν Σε , ΘΕΟΤΟΚΕ · Σύ γάρ τόν Θεόν Λόγον , σαρκί τῷ κόσμῳ ἐκύησας .

   Σ έ τήν ὑπέρ νοῦν καί Λόγον Μητέρα Θεοῦ , τήν ἐν χρόνῳ τόν ἄχρονον ἀφράστως κυήσασα , οἱ πιστοί ὁμοφρόνως μεγαλύνομεν .

   Τῶν Χερουβίμ Ὑπερτέρα ἀνεδείχθης Ὑπερένδοξε ΣΕΜΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ · ἐν γαστρί Σου γάρ εσκήνωσεν , ὅς Σέ ἐδόξασε, ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἀναδείξας Σε μετά κύησιν .

   Χαῖρε , ΘΕΟΤΟΚΕ Μῆτερ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , χαῖρε Ὄρος Ἅγιον , χαῖρε τό κεφάλαιον , τῆς σεπτῆς Παρθενίας , χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

 

..........................................ἦχος πλ.β΄...................................... 

 

   

   Ἁγίων δῆμος ἐναθλῶν , τεσσαράκοντα δύο Σέ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , Μητέρα παναληθῆ , ἐκήρρυτεν ἐμφανῶς , δυναμοῦσαν , τούτους μεσιτείαις Σου .

   ΑΓΝΗΝ Μητέρα Σε οἱ θεῖοι ἀθληταί , ἐπιστάμενοι ΚΟΡΗ , καί τήν ἐν Σοί , δόξαν κλεἱζόμενοι , τάς ἀθανάτους δωρεάς , ἐν ὑψίστοις ἐκληρώσαντο .

   Ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὁμολογοῦντες Σε , τοῦ Ἀγγέλου τό χαῖρε , πίστει Σοι βοῶμεν · Μόνη τήν χαράν ἐπί τῆς γῆς ἐκύησας , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ἀεί Εὐλογημένη .

   Γνωρίσας πόῤῥωθεν τήν Σήν σύληψιν Ἡσαΐας διά Πνεύματος ΚΟΡΗ , διετράνωσεν αὐτήν , βοῶν · ἰδού ἐν γαστρί , ἡ ΣΕΜΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , τόν Θεόν συλλήψεται .

   Ἐν δύω φύσεσιν ὁ εἷς , τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων σαρκωθείς θεοπρεπῶς , προῆλθε τούς ἐξ ᾿ Ἀδάμ διασώζων ΠΑΝΑΓΝΕ χρηστότητι .

   Ἐξ ᾿ ἀϊδίου τῷ Γεννήτορι , ὁ συνυπάρχων Λόγος συννοούμενος , ἐπί τέλει τῶν αἰώνων δέ , σαρκωθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τήν τῶν ἀνθρώπων πᾶσαν ἐθεούργησεν μορφήν , ἑαυτῷ καθ ᾿ ὑπόστασιν ἀσυγχύτως ἑνώσας · τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ὑμνεῖτε βοῶντες καί ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ τεκοῦσα τοῖς βροτοῖς , τόν κυβερνήτην Κύριον , τῶν παθῶν μου τόν ἄστατον καί δεινόν κατεύνασοον τάραχον  καί γαλήνην παράσχου τῇ καρδίᾳ μου .

   Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον , ὅν οὐ τολμᾶ Ἀγγέλων ἀτενίσαι τά τάγματα · διά Σοῦ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡράθη βροτοῖς Λόγος σεσαρκωμένος · ὅν μεγαλύνοντες , σύν ταῖς οὐρανίαις σττρατιαῖς Σέ μακαρίζομεν 

   ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ καθαρώτατον , γενομένη χωρίον χωρητικόν , θείας ἐνοικήσεως τόν ψυχικόν μου μολυσμόν , καί τόν ῥύπον ἐξαφάνισον .

   Νεκρόν με ἔδειξεν ἐν Ἐδέμ γεῦσις ἡ τοῦ ξύλου πονηρά , ἐπιβουλῇ τῇ τοῦ ὄφεως · Σύ δέ ζωοδότην Χριστόν κυήσασα , ἐζώωσάς με Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Νοεῖν οὐ δύναται νοῦς ἀνθρώπινος , τό ὑπέρ νοῦν τοῦ τόκου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ μυστήριον , ὁ Θεός γάρ σκηνώσας ἐν μέσῳ Σου , κλεῖθρα τῆς Παρθενίας , οὐ παρεσάλευσε , μόνος ὡς ἐπίσταται αὐτός ὁ ἀκατάληπτος .

   Νομίμων Σε ἄνευθεν τῶν τῆς φύσεως Χριστέ , ὑπερφυῶς ἐκύησεν  ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΟΡΗ , ὡς ἀληθῶς νομίμως , τούς Μάρτυρας ἐναθλήσαντας , πίστει στεφανώσαντα .

   Νόμος ἌΧΡΑΝΤΕ καινότατος ὑπάρχουσα , τόν Λόγον ἐγγραφόμενον , ἐν Σοί ἔσχηκας , τόν ἐν βίβλῳ ζώντων τούς αὐτοῦ , ἐγγράψαντα θείους ἀθλητάς , τά γεγραμμένα  ἐμμελῶς  ΑΓΝΗ ἀποπληρώσαντα .

    Νοός μου ἴθυνον δυσωπῶ , ΑΧΡΑΝΤΕ κινήσεις πρός Θεόν , ὁδόν ζωῆς χρηματίζοντα, καί τῶν ἀθλοφόρων ἐξομαλίσαντα , τάς τρίβους τάς φερούσας πρός τά οὐράνια .

   Νυμφοστόλιστος φανείς Σοι θεῖος Ἀρχάγγελος , χαῖρε πύρινε Θρόνε Θεοῦ  ἐβόα Σοι , ΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , ἀθλοφόρων κραταίωμα , ὁμολογησάντων Θεόν σαρκί φανέντα .

   Ὁ πάσης ἐπέκεινα νοουμένης ὡς Θεός , καί ὁρωμένης κτίσεως σωματωθείς προῆλθεν  ἐκ Σῆς γαστρός , τηρήσας Σε ἄφθορον , ὥσπερ ἧς πρό τοῦ τόκου Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   Ὁ τῷ Πατρί συνυπάρχων μονογενής , βουληθείς κατῴκησεν Σοῦ τήν Ἄχρντον νηδύν , καί βροτός ἐγένετο ΑΓΝΗ , σῶσαι θέλων τούς βροτούς δι ᾿ ἀγαθότητα .

   Οὐκ ἔστιν Ἄμεμπτος ὡς Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΜΗΤΟΡ · Μόνη γάρ ἐξ ᾿ αἰῶνος  τόν Θεόν τόν ἀληθῆ , καί πάντων Δημιουργόν , Θεόν Λόγον , ΠΑΝΑΓΝΕ ἐκύησας . 

   ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ μετά τόκον ἀδιάφθορον  , ΠΑΡΘΕΝΕ διαμένουσαν , κατανοοῦσα τῷ ἐκ Σοῦ τεχθέντι ὑπέρ νοῦν διό Σοι βοῶμεν · Εὐλογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

   Πεποικιλμένη τῷ κάλλει τῶν ἀρετῶν ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ , τόν Θεόν τόν ἀληθῆ , ὑπέρ νοῦν συνέλαβες ἡμῖν , τήν πηγήν τῶν ἀγαθῶν ἀναπηγάζουσα .  

   Σοφίας τῆς ὑπερσόφου ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ γεγένησαι , τῆς τά πάντα σοφῶς κυβερνώσης , φυσικῇ ἀγαθότητι · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου .

   Σῶσαι βουλόμενος ἐκ φθορᾶς τήν καταφθαρεῖσαν φύσιν τῶν ἀνθρώπων ὁ Κτίστης καί Κύριος , Μήτραν ἁγνισθεῖσαν Ἁγίῳ Πνεύματι , οἰκήσας ἀποῤῥήτως ἀνεμορφώσατο .

   Σωτηρίας ἀνθρώπων γένος ἠξίωται , διά Σοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ · Μόνη γάρ ἡμῖν τόν Σωτῆρα ἐκύησας , διό Σε δοξολογοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Τήν Ἀνωτέραν τῶν Χερουβίμ , τήν Ὑψηλοτέραν τῶν οὐρανῶν , τήν Ὑπερτέραν τῆς κτίσεως , τῶν σοφῶν Μαρτύρων τό ἐγκαλλώπισμα , τήν μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ὕμνοις τιμήσωμεν .

   Τήν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ , καί Ἐνδοξωτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ , Τήν ἀδιαφθόρως , Θεόν Λόγον Τεκοῦσαν , τήν ὄντως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μεγαλύνομεν .

   Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ὁ ἄναρχος  σωματωθείς Υἱός καί τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ γεγένηται , εὐδοκίᾳ τοῦ Πατρός καί Πνεύματος Ἁγίου τῇ συνεργείᾳ · ὅθεν ἀνέπλασεν τήν καταφθαρεῖσαν μου μορφήν , ὡς παντοδύναμος .

   Ὑμνῶ Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ τήν πολυΰμνητον , εὐλογῶ Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , δι ᾿ ἧς βροτοί , πάντες εὐλογήθημεν , καί τῆς κατάρας ἀληθῶς , τῆς ἀρχαίας ἐλυτρώθημεν .

   Ὑμνῶ Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἥν ὑμνοῦσι στρατιαί , ἐπουρανίων τάξεων καί δυσωπῶ Σε · πάθη μου τῆς ψυχῆς ἰάτρευσον ΑΓΝΗ ἌΧΡΑΝΤΕ , καί πυρός αἰωνίου ἐλευθέρωσον .

   ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ τῶν ἀθλητῶν θεῖον ἐγκαλλώπισμα , ἡ κυήσασα Χριστόν , τόν ὡραῖον κάλλεσιν αὐτόν  , ὡραΐσαι τήν ἑμήν ψυχήν ἱκέτευε . 

   Ὑπέρ λόγον Σου ἡ σύλληψις ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Θεόν γάρ Λόγον τέτοκας τόν ῥυσάμενον , ἀλογίας πάντας τούς βροτούς , καί λόγον παρέχοντα βοᾶν · εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας . 

   Φρικτός ὁ τρόπος ὁ τῆς λοχείας Σου , Θεός γάρ ἦν ΠΑΡΘΕΝΕ σαρκωθείς ὁ τικτόμεος , ὅν ἱκέτευε φρικτῆς κολάσεως , πάντας τούς ἀδιστάκτῳ πίστει τιμῶντας Σε , Μῆτερ ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , ΣΕΜΝΗ ἀπολυτρώσασθαι . 

   Φωτός δοχεῖον ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , φωτιστικαῖς αὐγαῖς Σου τήν καρδίαν μου φώτισον , ῥᾳθυμίας τά νέφη διώκουσα , καί τό τῆς ἁμαρτίας  σκότος ἐξαίρουσα , ἡ τόν ἀναμάρτητον Θεόν  κυήσασα .

   Ὡς θεῖον τέμενος , ὡς Ὄρος ἅγιον , ὡς Πηγήν ἀφθαρσίας , ὡς ἐκλεκτήν Μόνη χρηματίσασαν , τῷ πλαστουργῷ ἡμῶν Θεῷ , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίσωμεν . 

 

..........................................ἦχος πλ.δ΄.......................................

 

   Αἴγλῃ φαεινοτάτῃ τοῦ ἐκ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνατείλαντος , τῆς ψυχῆς μου τάς κόρας , φωταγώγησον ὅπως δοξάζω Σε .

   Ἀμήτορα τῶν ἄνω , ἐπ ᾿ ἐσχάτων τοῖς κάτω , ἀπάτορα τίκτεις , οὐσιωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ  τό ἡμέτερον ὅλον , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν πολλήν , ὅν ἐκδυσώπει σωθῆναι , φθορᾶς τούς ὑμνοῦντας Σε .

   Ἀμήτωρ πρό τῆς σαρκός , ἀπάτωρ μετά τήν σάρκωσιν , Υἱός Πατρός καί Μητρός , ὁ ταῦτα καλούμενος · ὑπέρ νοῦν ἀμφότερα , τῷ Θεῷ γάρ πρέπει , τῶν θαυμάτων τά παράδοξα .

   Ἀνάρχῳ Γεννήτορι , τόν συννημένως ἀεί νοούμενον , συλλαβοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , σεσαρκωμένον Υἱόν γεγέννηκας , διά τό σῶσαι τούς πίστει κραυγάζοντας · χαῖρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Ἄνευ φθορᾶς τεκοῦσα ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ  τόν ἄσπορον τόκον Σου , Μόνη ὤφθης ΠΑΡΘΕΝΟΣ , βρέφος ὑπομάζιον φερουσα . 

   ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ σεσαρκωμένον τόν ἀΐδιον  καί ὑπέρθεον Λόγον , ὑπέρ φύσιν  τεκοῦσα ὑμνοῦμεν Σε .

    ἌΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ Θεοῦ παντοκράτορος , ἡ βασιλίδος φυλῆς ΔΕΣΠΟΙΝΑ βλαστήσασα , καί μόνη τόν Θεόν , τόν πάντων βασιλεύοντα , γεννήσασα σαρκί ὑπερφυῶς , κινδύνων με διάσωσον , τῷ Υἱῷ Σου ψάλλοντα · ἐνδόξως γάρ δεδόξασται . 

   Βάτον καιομένην πυρί , καί μή καιομένη προεώρα πάλαι , Μωσῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν θεόδεκτον προτυπῶν Σου γαστέρα , ὑποδεξαμένη τό ἀκήρατον φῶς .

   Γαλήνης ἡ κυήσασα Χριστόν , τόν αἴτιον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τόν ἄγριον κλύδωνα , ῶν παθῶν μου ΠΑΝΑΓΙΑ ἡμέρωσον .

   Γαλήνης ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  ὁ ἐκ Σοῦ , τεχθείς ὑπέρ λόγον ταῖς πρεσβείαις Σου ἐκπληροῖ , τόν παρόντα χρόνον καί ἰθύνει , τούς Σέ δοξαζοντας ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Γευσάμενοι τοῦ φυτοῦ παρακοῇ οἱ πρωτόπλαστοι , ἐξόριστοι τῆς τρυφῆς γεγόνσιν ἌΧΡΑΝΤΕ · ἡμεῖς δέ μετέχοντες τοῦ ἐκ Σοῦ τεχθέντος , ἐντρυφῶμεν ἀκηράτῳ τροφῇ .

   Δεδεμένον σειραῖς με ἀμυθήτων πταισμάτων , λῦσον ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , παρέχουσα μοι ὄμβρους δακρύων μελωδοῦντι · Εὐλογημένη ὑπάρχεις ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Δεδοξασμένα περί Σοῦ λελάληνται ἐν γενεαῖς γενεῶν , ἡ Θεόν Λόγον ἐν γαστρί χωρήσασα , ΑΓΝΗ δέδιαμείνασα , ΘΕΟΤΟΚΕ  ΜΑΡΙΑ , · διό Σε πάντες γεραίρομεν , τήν μετά Θεόν προστασίαν ἡμῶν . 

   Ἐκουσίως πτωχεύσαντα , πλούτῳ ἀγαθότητος τόν ὑπέρθεον ΘΕΟΤΟΚΕ ἀπεκύησας , τήν ἡμῶν πτωχείαν κατοικτείραντα .

   Ἔλυσε τοῦ θανάτου ἐκ τῆς καταδίκης με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὁ ἐκ Σοῦ Θεός Λόγος  σαρκωθείς διά σπλάγχνα ἐλέους αὐτοῦ .

   Ἐνοικήσας ΠΑΡΘΕΝῼ σωματικῶς Κύριε , ὤφθης τοῖς ἀνθρώποις ὡς ἔπρεπε θεαθῆναι Σε , Ἥν καί ἀνέδειξας ὡς ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί πιστῶν βοήθεια , μόνε φιλάνθρωπε .

   Ἐν Σοί δυναμούμενοι καί κραταιούμενοι ΑΧΡΑΝΤΕ ἐν τῷ καιρῷ τῶ τῆς ἐγκρατείας , παθῶν νικῶμεν τόν πόλεμον .

   Ἐν τῷ φωτί τοῦ Κυρίου πορευόμενοι , δεῦτε ὑμνήσωμεν , τήν θείαν Πύλην τοῦ βασιλέως , τῶν βασιλευόντων , ΜΑΡΙΑΝ τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ , τή ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὡς ἀληθῶς , καί ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Ἐξέστη ἐπί τοῦτο ὁ οὐρανός , καί τῆς γῆς κατεπλάγη τά πέρατα ὅτι Θεός , ὤφθη τοῖς ἀνθρώποις σωματικῶς , καί ἡ γαστήρ Σου γέγονεν εὑρυχωροτέρα τῶν οὐρανῶν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν .

   Ἐπί Σοί ἀνατίθημι , πᾶσαν προσδοκίαν τῆς σωτηρίας μου , καί τοῦ βίου τήν κυβέρνησιν , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ  ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἔχουσα τό συμπαθές , ὡς τεκοῦσα τόν φιλάνθρωπον Λόγον , σῷσον ἡμᾶς βιαίας καί δεινῆς περιστάσεως , Σέ γάρ μόνον οἱ πιστοί καί βεβαίαν προστασίαν , ἀκαταμάχητον κεκτήμεθα .

   Ἔφριξε πᾶσα ἀκοή τήν ἀπόῤῥητον Θεοῦ συγκατάβασιν ὄπως ὁ Ὕψιστος , ἑκών κατῆλθεν μέχρι καί σώματος , ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ ἀπό γαστρός γενόμενος ἄνθρωπος , διό τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ οι πιστοί μεγαλύνομεν .

   Ζωῆς Σε Μητέρα καί Θεοῦ γεννήτριαν ἐπεγνωκότες , ὀρθοδόξῳ πίστει , πάντες μακαρίζομεν ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , εὐλογοῦντες ἅμα τόν τόκον Σου ΑΧΡΑΝΤΕ , καί ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἡ Μόνη διά λόγου ἐν σαρκί , τόν Λόγον κυήσασα , ῥῦσαι δεόμεθα τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ , τάς ψυχάς ἡμῶν . 

   Ἡ τόν συνάναρχον Πατρί , καί Ἁγίῳ Πνεύματι , συλλαβοῦσα Χριστόν , καί τεκοῦσα ἀφράστως , ΠΑΡΘΕΝΕ ἱκέτευε τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ἡ φωτεινή Νεφέλη τοῦ νοητοῦ ἡλίου , καί φαιδροῦ τοῦ ἀνατείλαντος ἐκ τῆς γαστρός Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , φώτισον τάς ψυχάς τῶν ὑμνούντων Σε .

   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ ,  τῆς ψυχῆς μου τά τραύματα , καί τῆς ἁμαρτίας τάς οὐλάς ἐξάλειψον , πηγαῖς ἀποσμήχουσα ταῖς ἐκ πλευρᾶς τοῦ τόκου Σου , καί τοῖς ἐξ ᾿ αὐτῆς ἀποκαθαίρουσα ῥείθροις , πρός Σέ γάρ ἀνακράζω καί πρός Σέ καταφεύγω , καί Σέ ἐπικαλοῦμαι , τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΝ .

   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , τῆς ψυχῆς μου τά τραύματα , καί τῆς ἁμαρτίας τάς οὐλάς , ἐξάλειψον , Θεόν ἡ κυήσασα ,τῶν ἐπί πάντων ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ , ἐκ Παρθενικῆς Ἀπειρογάμου Σου νηδύος · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ Ἀγγέων καί ἀνθρώπων χοροί δοξολογοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Θεόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , δυσώπησον τόν ἀτρέπτως ὅ ἦν διαμείναντα , καί φυσικῶς ἴσον τῷ Πατρί καί Σοί τῇ Τεκούσῃ , γενόμενον ὁμοούσιον , συγχώρησιν πταισμάτων , καί ψυχῶν σωτηρίαν , τοῖς ὑμνοῦσι Σε πίστει δωρήσασθαι .

   Ἴασαί μου τά πάθη τῆς καρδίας , ἀπαθείας τήν πηγήν ἡ τετοκυῖα , καί πρός ζωήν με θείαν καθοδήγησον , ἵνα Σέ δοξάζω , Μῆτερ τοῦ Σωτῆρος , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἴασαί μου τά τραύματα ΚΟΡΗ τῆς καρδίας , καί κατευόδωσον τῆς ψυχῆς μου τά κινήματα , εἰς Θεοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ θελήματα .

   Ἰδεῖν ΘΕΟΜΗΤΟΡ τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου θεία ἔγερσιν , νηστείᾳ καθαρθέντες , ἀξίωσον τούς πίστει μελωδοῦντας καί βοῶντας · χαῖρε Βασίλισσα τῶν Ἀγγέλων  καί ΔΕΣΠΟΙΝΑ τοῦ κόσμου .

  Ἰδού οἱ προῤῥήσεις τῶν προφητῶν , ἐπί Σοί τό πέρας ἀπειλήφασιν ἀληθῶς · Λόγον γάρ ἀσπόρως συλλαβοῦσα ,ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ἀπεκύησας .

   Ἴθυνον μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τά διαβήματα , ἵνα Σου πρός τόν Υἱόν , δι ᾿ ἐπαινουμένης  , πολιτείας πορεύσομαι . 

   Ἴνα τούς κάτω τοῖς ἄνω συνάψειεν ὁ μόνος πάντων Θεός , Μήτραν Ἀπειρόγαμον , ὑπέδυ καί σαρκός , φανείς ἐν ὁμοιώματι , τῆς ἔχθρας τό μεσότοιχον ἑλών , εἰρήνην ἐμεσίτευσεν , καί ζωήν ἐβράβευσε , καί θείαν ἀπολύτρωσιν .

   Ἴνα τρίβον Δέσποτα πρός ἁγιότητα φέρουσαν δείξης ἡμῖν , Μήτραν ΠΑΝΑΓΙΑΣ παναγίῳς κατῴκησας . 

   Ἰοβόλους ἀκάνθας ἁμαρτίας , ἰαμάτων πλημύῤῥᾳ τῶν Σῶν ἀμβλύνεις ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ Θεόν ἀσπόρως τέξασα .

   Κλῖμαξ ἀνεδείχθης μυστική , ἥν Ἰακώβ τεθέαται , ὁ ἐκλεκτός τοῦ Θεοῦ · ἐξ ᾿ ἧς ἀῤῥήτῳ λόγῳ προῆλθεν ὁ ἄσαρκος , σάρξ ἀτρέπτως ὑπάρξας , ὑπέρ λόγον ἐκ Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Κράτος θανάτου ΚΟΡΗ , τῷ ζωηφόρῳ Σου τόκῳ διέλυσας ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ζωήν ἐπήγασας ἄλυπον .

   ΚΥΡΙΑΝ Σε τοῦ παντός , και ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ὀνομάζομεν , τόν ὄντως ὄντα Θεόν , ἀῤῥήτως γάρ τέτοκας , τόν πάντα ποιήσαντα , καί διακρατοῦντα , καί συνέχοντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ ὁμολογοῦμεν , οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν Ἀσωμάτοις χορείαις Σέ μεγαλύνοντες .

   Λόγον συνέλαβες ἐν γαστρί ὑπέρ λόγον · καί τεκοῦσα , πάλιν Παρθενεύεις , πάντα ὑπέρ φύσιν τά Σά ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ . 

   Λυτρωθέντες τῷ τόκῳ Σου τοῦ τῆς ἁμαρτίας χρέους ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χαριστήριον ἐφύμνιον , ἀναπέμπομεν Σοι ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Λύων τῆς Εὔας τήν κατάραν , τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ κατῴκησας γαστέρα εὐλογίας πηγήν βλυστάνων τοῖς βοῶσι · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   Μαράνασα τά φυτά τῆς ἀθεΐας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῷ Σῷ Ἁγίῳ βλαστῷ , τήν ἀναβλαστάνουσαν ἐν ἐμοί ἑκάστοτε , τοῦ ἐχθροῦ κακίαν , ἀπομείωσον ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   ΜΑΡΙΑΝ  τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ καί ΠΑΝΑΓΙΑΝ ἀνευφημήσωμεν δι ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ γάρ ἡ χάρις , ἡμῖν πηγάζει τῶν ὑπέρ νοῦν δωρεῶν , ὡς ἐκ χειμάῤῥου τῆς θείας χρηστότητος , Ἥν εὐσεβεῖ λογισμῷ , νῦν μακαρίζομεν .

   Μεγάλυνον ψυχήν μου τήν Τιμιωτέραν καί Ἐνδοξωτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων .

   Μητρικήν παρρησίαν , τήν πρός τόν Υἱόν Σου κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , συγγενοῦς προνοίας , τῆς ἡμῶν μή παρίδης δεόμεθα · ὅτι Σέ καί Μόνην Χριστιανοί πρός τόν Δεσπότην  ἱλασμόν εὐμενῆ προβαλλόμεθα .

   Μόνη ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ  ΣΕΜΝΗ ΜΑΡΙΑ , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ΚΥΡΙΑ ΑΓΝΗ Ἐκλελεγμένη , ἐξαίρετε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντων τῶν ποιημάτων Σέ ἐλπίδα  ἀσφαλῆν βεβαίαν κεκτήμεθα πάντες .

   Μόνην Σέ ἐξελέξατο  τήν καλλονήν Ἰακώβ , τοῦ Πατρός ὁ Λόγος καί Σοῦ ἐν μέσῳ κατεσκήνωσεν · καί ὡς ηὐδόκησεν ὑπέρ πάντας ὡραῖος , τούς ἀνθρώπους ΠΑΝΑΓΝΕ προῆλθε τήν ἀμαυρωθεῖσα ἡμῶν καθᾶραι φύσιν .

   Μόνη τίκτεις ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Μόνη καί Ἀπείρανδρος ὤφθης ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ἐν γαστρί γάρ Λόγον , τοῦ Πατρός δεξαμένη τόν ἄναρχον , γαλουχεῖς ΠΑΡΘΕΝΕ !!! θαῦμα φρικτόν !!!  καί Παρθενεύεις, καί τούς ὅρους καινίζεις τῆς φύσεως . 

   Μὐρον ἐν γαστρί τόν Λόγον ὑπεδέξω , ΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τόν κόσμον δυσωδίας , ἀποκαθαίροντα πάσης τῶν ἐπταισμένων · ὅθεν πιστῶς Σε μακαρίζομεν .

   Νενεκρωμένην ταῖς ἡδοναῖς τήν ψυχήν μου ΘΕΟΤΟΚΕ ζώωσον · ζωήν γάρ Μόνη Ἀπειράνδρως , γεγέννηκας ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Νενεκρωμένον μου τόν νοῦν ,τῇ τῆς ζωῆς ἐνεργείᾳ ,τῆς ἐκ Σοῦ φανερωθείσης τῷ κόσμῳ , ἐξανάστησον ΑΓΝΗ , καί πρός ζωήν ὀδήγησον , ἡ τοῦ θανάτου πύλας , λύσασα Μόνῃ τῷ τόκῳ Σου .

   Νενεκρωμένον μου τόν νοῦν  τῶν παθῶν τρικυμίαις ἀνάστησον , ζωήν τήν αἰώνιον , Χριστόν ἡ κυήσασα , τόν παρέχοντα πᾶσιν τά ἰάματα .

   Νέον Παιδίον τέτοκας  , τόν πρό πάσης τῆς κτίσεως φύντα ἐκ Πατρός , ἀνερμηνεύτως ΠΑΝΑΓΝΕ · αὐτόν οὖν ἱκέτευε παλαιωθέντα πταίσμασιν , νῦν ἀνακαινίσαι , καί βοῶντα με σῶσαι · τό γένος τῶν ἀνθρώπων ΠΑΡΘΕΝΕ Σέ ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Νοήσαντες θεηγόροι προφῆται  Μυστηρίου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τό βάθος , προφητικῶς προκατήγγειλαν τοῦτο φωταγωγούμενοι θείῳ Πνεύματι , καί νῦν ἡμεῖς περιχαρῶς , τάς ἐμφάσεις ὁρῶντες πιστεύομεν .

   Νόμοις οὐ δουλεύσασα τοῖς Μητρικοῖς ΣΕΜΝΗ τέτοκας , τόν Λυτρωτήν · φύσεως οἱ νόμοι , ἐπί Σοί καινίζονται .

   Νόμου τε Σύ καί προφητῶν  τό κεφάλαιον , Χριστόν τό πλήρωμα  ΠΑΝΑΓΝΕ τέτοκας , δι ᾿ εὐσπλαγχνίας ἄπειρον πέλαγος , ἐνανθρωπῆσαι δι ᾿ ἡμᾶς , ἐκ Σοῦ εὐδοκήσατα , καί διασώσαντα , τούς ἐν πίστει Σε ἀεί μεγαλύνοντας .

   Νὐμφη Θεοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τούς πρός Σέ καταφεύγοντας , τῆς αἰχμαλωσίας τῶν παθῶν ἐξάρπασον · καί τήν αὐτοδέσποτον ἐλευθερίαν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ταῖς τῶν ὀρθοδόξων Ἐκκλησίαις παράσχου , ταῖς πίστει μελωδοῦσιν , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

   Νύμφη τοῦ Θεοῦ  ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ῥῦσαι με δεινῶν πταισμάτων καί κινδύνων , καί πρός γαλήνης λιμένα καί σωτηρίας , ταῖς Σαῖς πρεσβείαις καθοδήγησον .

   Ὁ ἄναρχος τοῦ Πατρός Μονογενής , ὁ αὐτός Μονογενής ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , σωματωθείς , ἀποῤῥήτως ἐτέχθη , καί τήν τεκοῦσαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἐφὐλαξεν · Θεός γάρ ἦν ἀληθινός εἰ καί φύσιν ἀνθρώπου ἔλαβεν .

   Ὁ Βασιλεύς τῆς δόξης καί ποιητής , ἐκ βαφῆς Αἱμάτων τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , τήν ἑαυτοῦ ἁλουργίδα βάψας , μυστικῶς ἐπορφύρωσεν .

   Ὁ ἐκ τῆς Σῆς νηδύος  ὑπερουσίως ΠΑΡΘΕΝΕ , σαρκούμενος θεογνωσίας αἴγλῃ , κόσμον κατελάμπρυνεν ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Ὁ ἐν τῇ Μήτρᾳ τῆς ΑΓΝΗΣ κατασκηνώσας ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τάς ψυχάς τῶν θεοφόρων Ἀγίων , οἰκητήρια ποιεῖ καί τοῖς ἐκείνων στόμασι , τά κατά τήν Μητέρα διρμηνεύει μυστήρια .

   Οἱ διττῆν ὑπόστασιν σέ βλασφημοῦντες τόν ἀμέριστον αίσχυνέσθωσαν ὡς τετράδα σέβοντες · ἡμεῖς δέ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθέντα , ὀρθοδόξως προσκυνοῦμεν .

   Οἱ ἐγκαυχώμενοι ἐπί Σοί ΘΕΟΤΟΚΕ , τύχοιμεν τῆς δόξης τοῦ Υἱοῦ Σου , καί ταῖς Σαῖς ἱκεσίαις ἐν τῇ αὐτοῦ ἐγέρσει . 

   Οἱ μή Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ γινώσκοντες  ΘΕΟΜΗΤΟΡ , φῶς μή θεάσωνται , τό γεννηθέν ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Οἱ Σέ τεῖχος πλουτοῦντες καί τῇ προστασίᾳ Σου ΘΕΟΤΟΚΕ πριφρουρούμενοι , τῇ Σῇ θείᾳ δόξῃ ἐγκαυχώμενοι Σέ μακαρίζομεν · Σύ γάρ ΠΑΝΑΓΙΑ , τήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν πηγάζεις , εὐφροσύνην τε καί ἀγαλλίασιν .

   Ὁ κατά πάντα τέλειος καί τῇ φύσει ἀπρόσιτος , ὤφθη προσιτός μοι σάρκα περικείμενος , ἐκ Σοῦ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ · ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε , τῶν ἀνομιῶν μου τό φορτίον , σκορπίσαι , καί σῶσον μελωδοῦντα , εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ, ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

   Ὅλην τήν ἐλπίδα μου ἐν Σοί ΠΑΝΑΜΩΜΕ τίθημι · ὄλην πρός Σέ χαίρων ἀνατείνω τήν ψυχήν μου καί διάνοιαν .

   Ὄλην μου τήν ἔφεσιν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ δέομαι , πρός τόν ἐκ Σοῦ ἴθυνον τεχθέντα , τῶν παθῶν ῥυομένη με .

   Ὅλος ἐπιθυμία ὁ ἐκ γαστρός Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ ΑΓΝΗ , εὐδοκήσας τεχθῆναι , γλυκασμός τε ἐστίν καί φῶς ἄδυτον .

   Ὅλῳς μοι ὅλος ἀσυγχύτως , καθ ᾿ ὑπόστασιν ἡνώθης Θεοῦ Λόγε , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΣΕΜΝΗς φορέσς με οἰκτίρμον , Εὐλογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ Θεόν σαρκί τεκοῦσα .

   Ὀφρύν καί θράσος ἅμα τῶν δυσμενῶν , ὁ τεχθείς ἐκ ΣΕΜΝΗΣ  ΠΑΡΘΕΝΟΥ  κατάβαλε , καί τάς βουλάς τῶν κακοδοξούντων δημιουργέ , τῶν δέ πιστῶν τό σύστημα , στήριξον ἀκράδαντον ὡς Θεός , τό κέρας ἀνυψώσας , καί πίστει κραταιώσας , ἵνα Σε πάντες μεγαλύνωμεν . 

   ΠΑΡΘΕΝΕ καί Μήτηρ , Σύ Ἀποστόλων καλλώπισμα , καί Μαρτύρων Ἁγίων κραταίωμα , καί τῶν Ὁσίων τε καύχημα , καί διάσωσμα , τῶν πιστῶς μελῳδούντων · δόξα τῆ δυνάμει σου Κύριε .

   Ῥώμην τήν ἡμῶν περιβάλλουσα ἀσθένειαν  , ἐν καιρῷ τῆς ἐγκρατείας ΑΓΝΗ , κατά πολέμων καί παθῶν ημᾶς ἐνίσχυσον .

   Σαρκός ὁμοιώματι , ἐμφανισθέντα ἐκ τῆς Σῆς νηδύος , τόν Κτίστην ἐπέγνωμεν , διά σπλάγχνα ἐλέους ἡμῖν , τοῖς ὑμνοῦσι Σε , Μῆτερ ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Συντριβέντα με κακίᾳ  καί δειναῖς ἁμαρτίαις καταβριθόμενον , Ἀμνόν τήν ἁμαρτίαν τόν αἴροντα τοῦ κόσμου , ἡ κυήσασα ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,  ἐπικρατείας αὐτῶν , ΠΑΡΘΕΝΕ τήρησόν με .

   Σύ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ σάλον τῶν κυμάτων ψυχῆς μου πράϋνον , ἁμαρτίας με τοῦ κλύδωνος , καί τῆς τρικυμίας ἀπαλάττουσα  .

   Σοί νῦν προσφεύγω ΘΕΟΤΟΚΕ , καί τῇ Σκέπῃ Σου καί  θείᾳ προστασίᾳ · λυτρωθῆναι δεινῶν , δεόμενος πταισμάτων , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Ταῖς Σαῖς πρεσβείαις ΑΓΝΗ , κινδύνων καί περιστάσεων ἐξάρπασον με δεινῶν , καί ῥῦσαι με δέομαι · Σύ γάρ τεῖχος ἄῤῥηκτον , καί λιμήν καί σκέπη , καί ἀπόρθητον ὀχύρωμα .

   Τήν Μητέρα τοῦ Λόγου , τήν ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ  καί προστασίαν ἡμῶν , δι ᾿ ἧς τάς ἐπηρείας ἐχθρῶν καταπατοῦμεν , ἀνυμνοῦμεν καί λέγομεν · Εὐλογημένη εἶ Σύ , Θεόν ἀποτεκοῦσα .

   Ὑλώδους προσπαθείας μου ἄκανθαν , ΘΕΟΤΟΚΕ φλέξον  τῷ μή φλέξαντι πυρί τήν θείαν γαστέρα Σου .

   Ὑμνολογίαις θείαις τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ πιστοί μακαρίσωμεν , χαῖρε λέγοντες  Πύλη , μόνος ἥν διώδευσε Κύριος .

   Ὑπάρχεις ΘΕΟΤΟΚΕ , δόξα τῶν Σῶν δούλων , καί παρρησάι καί σθένος καί καύχημα ΑΓΝΗ  , καί ἀσφαλής ἀπαρτία τῆς προσδοκίας μου .

   Φωτί με μετανοίας τόν ἐσκοτισμένον , τῇ αμελείᾳ ΣΕΜΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ λάμπρυνον , ὅπως ὑμνῶ καί δοξάζω τά μεγαλεῖα Σου .

   Ὡς ἀγκύρας δεξάμενοι τῆς Σῆς προστασίας Μόνη ΑΓΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τοῦ Υἱοῦ Σου καί Θεοῦ ἡμῶν , εἰς λιμένα θεῖον ἀναγόμεθα .

   Ὡς ἐπί κούφης Νεφέλης ἐλήλυθεν , ἐπί Σοί ὁ βασιλεύων Κύριος , τοῦ καθελεῖν Αἰγύπτια χειροποίητα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ὡς οὖσα καθαρώτατον , δοχεῖον ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , τῆς τῶν παθῶν με ἀχλύος , δεῖξον ἐλεύθερον ΚΟΡΗ · βρυγμοῦ ὀδόντων σκώληκος , καί τοῦ πυρός ἐξάρπασον , τοῦ αἰωνίου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὅπως ἐν πίστει ὑμνῶ Σε Εὐλογημένη ΜΑΡΙΑ .

   Ὡς ἔχουσα τό συμπαθές καί τό ἔλεος μέγα , ἐπίβλεψον ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , εἰς τήν ἐμήν ταπείνωσιν , καί παθῶν τόν θόρυβον , καί τῶν σκανδάλων τοῦ βίου , διασκέδασον ΚΟΡΗ , καί πυρός τῆς γεέννης με ῥῦσαι με Σαῖς πρεσβείαις . 

   Ὡς ὄρθρος τοῖς ἐν σκότει , καί πεπλανημένοις , δικαιοσύνης τόν ἤλιον ἔχουσα , ἐν ταῖς ἀγκάλαις ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστόν ἀνέτειλας .  

   Ὡς θείαν προστασίαν , καί ὡς ἀσφαλῆν Σε ἐλπίδα Μόνην κατέχω ΜΗΤΡΟΘΕΕ , ἁμαρτιῶν καί κινδύνων ἐκλυτρωθῆναι με . 

   Ὡς φρικτόν καί παράδοξον , τῆς Ἁγνῆς λοχείας Σου τό μυστήριον !!! ὑπέρ φύσιν γάρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν Δημιουργόν Σου ΑΓΝΗ ἀπεκύησας .

 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Ἐξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 

 

   Ὄρος Θεοῦ πανάγιον καί Λυχνίαν καί Στάμνον , καί Κιβωτόν καί Τράπεζα , Ῥάβδον τε καί Πυρεῖον , καί θεῖον Θρόνον καί Πύλην καί Ναόν καί Παστάδα ὑμνήσωμεν θεόφρονες τήν ἉΓΝΗΝ καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ · ἐξ ᾿ Ἧς Θεός σαρκωθείς ἀτρέπτως καί ὑπέρ φύσιν , ἐθέωσε τό πρόσλημμα, ἀποῤῥήτῳ ἑνώσει .

   ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΜΗΤΡΟΘΕΕ τό μέγα περιήχημα τῶν Ἀποστόλων Μαρτύρων , καί Προφητῶν καί Ὁσίων , τόν Σόν Υἱόν καί Κύριον , ἱλέωσαι τοῖς δούλοις Σου ἡμῖν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , ὅταν καθίση τοῦ κρῖναι , τά κατ ᾿ ἀξίαν ἑκάστῳ .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΣ , Σύ ἐγνώσθης καί Μήτηρ , ὡς Θεόν τε καί ἄνθρωπον , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα , καί σωτηρία γέγονεν ἡ κυοφορία Σου τοῖς μελῳδοῦσιν ἐκ πόθου  · δόξα πρέπει τιμῇ τε καί κράτος , Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ .

   Σέ προστασίαν πάντες ἔχομεν οἱ ἁμαρτωλοί , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ εὐδιάλλακτον ἡμῖν , ἀπέργασαι τόν Υἱόν Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ  ΚΟΡΗ .

   Τάς στρατιάς τῶν Ἀγγέλων , καί τῶν Ἁγίων τούς χορούς , ὑπερανέστηκεν ὄντως , τά μεγαλεῖα Σου ΑΓΝΗ · διό Χριστόν ἐκδυσώπει , ὑπέρ λαοῦ ἐπταικότος .

   Τό ξένον καό ἀπόῤῥητον τοῦ ἀχράντου Σου τόκου , θεοπρεπές μυστήριον καταπλήττει Ἀγγέλους , καί τῶν βροτῶν τήν χορείαν ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΡΗ · καί γάρ Θεός ἐν Μήτρᾳ Σου σαρκωθείς ἀσυγχύτως , ἄνευ σπορᾶς , ὤφθη ὁ ἀπρόσιτος προσιτός μοι , ἑνώσας με Θεότητι , τῇ αὐτοῦ παραδόξως .

   Τῇ κραταιᾷ Σου σκέπη , ἀπό ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς , ἡμᾶς ΑΓΝΗ τούς Σούς δούλους , φύλαττε πάντας ἀβλαβεῖς · Σέ γάρ κεκτήμεθα Μόνην , καταφυγήν ἐν ἀνάγκαις .

   Φρικτή ἡ προστασία Σου , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΚΟΣΜΗΤΕ , καί φοβερά Σου ἡ δόξα πάσῃ τῇ γῇ ΘΕΟΤΟΚΕ · εἰς Σέ γάρ νῦν καυχώμεθα , Σέ καί μεσίτιν ἔχοντες , πρός τόν Υἱόν καί κτίστην Σου , τῇ ἀκοιμήτῳ πρσβείᾳ , τῇ Σῆ σωθείημεν πάντες .

   Χαῖρε κατάρας λύτρωσις , καί τοῦ Ἀδάμ ἡ ἀνάκλησις , χαῖρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐλπίς καί Σκέπη τοῦ κόσμου· χαῖρε ΣΕΜΝΗ ΜΗΤΡΟΘΕΕ , χαῖρε θεῖον Ὄχημα · χαῖρε Κλῖμαξ καί Πύλη · χαῖρε κούφη Νεφέλη , χαῖρε τῆς Εὔας ἡ λύσις . 

   Χρυσοπλοκώτατε Πύργε , καί δωδεκάτειχε Πόλις , ἡλιοστάλακτε Θρόνε , Καθέδρα τοῦ Βασιλέως , ἀκατανόητον θαῦμα , πῶς γαλουχῆς τόν Δεσπότην . 

   Ὡράθης ὑπερέχουσα τῶν ποιημάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ  σαρκί τεκοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ Θεόν τῶν ὄλων καί κτίστην · οὗ τῷ Σταυρῷ ῥωννύμεναι  γυναῖκες αἱ θεόφρονες , νεανικῶς ἠρίστευσαν , μεθ ᾿ ὧν Σε πάντες ὑμνοῦμεν , Εὐλογημένη ΜΑΡΙΑ .

   Ὡραῖος παρά πάντας τούς βροτούς , ὁ Υἱός Σουυ ΠΑΝΑΓΝΕ , κάλλει θεότητος , εἰ καί σάρκα δι ᾿ ἡμᾶς ἀνελάβετο .

 

 

Δόξα Σοι Μῆτερ τοῦ Θεοῦ...

Δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ...

Εὐχαριστοῦντες ...

προσκυνοῦμεν Σε ΜΗΤΕΡΑ τοῦ Ὑψίστου ....

 

Ἐκ τῶν ὑψίστων , ἔπιδε ἐπί τό ἔθνος καί λαόν , καί κληρονομίαν Σου , πάντας ἡμᾶς, κινδυνεύοντας παλιν , τήν ἀπό Σοῦ διάστασην , 

καί μή ἑάσης ἡμᾶς ὀρφανούς ...

Σύ πού ..

....Ἐν τῇ γεννήσει τήν Παρθενίαν ἐφύλαξας , ἐν τῇ Κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες ΘΕΟΤΟΚΕ, ..

Μήτηρ τῆς ζωῆς...

 

Ἐκ τῆς ἱεαρποστολῆς .

με εὐχές καί ἀγαπη.

,βκ ΄ Οκτ. α ΄   (1η Ὀκτωβ. 2020.)

ἑορτή τῆς Ἁγίας Σκέπης , και 

ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ....

Ἐπιστροφή στά θεομητορικά