ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε , Κεχαριτωμένη ΜΑΡΙΑ , ὁ Κύριος , μετά Σοῦ · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου · ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν ..
ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΜΗΤΕΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΠΑΝΑΓΙΑ ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝΤΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ CΟΙ , ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! --- ὙΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, σῶσον ἡμᾶς, τήν ἐκκλησίαν σου, τήν ποίμνην σου, τούς μοναχούς σου, τό ὄρος σου,τά ἔθνη σου, τήν νεολαίαν σου, τόν λαόν, καί χώραν ταύτην καί τόν κόσμον σου ἅπαντα. Ἀμήν ---Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, νά εἶναι :βοηθός, ὁδηγός, ἰατρός, συνεργός, ἀρωγός, ἀγωγός, φωτισμός,στηριγμός, ὁπλισμός, στολισμός,πλουτισμός, χορηγός, κάθε θεϊκῆς ἀγαθότητος στήν ζωήν σας.

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2020

ΘΕΟΤΟΚίΑ ...ἐν μηνί Ἰουνίῳ

 

                                                    

 

                                                     


                                  ΜΡ                               ΘΥ                         


                                                      

 

 

 ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα ες τάς εράς κολουθίας ν μηνί ουνί .

 

   Πανηγυριζέσθωσαν θεόφρονες , και λατρευτές τς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ ....

Σιγησάτ πσα σάρξ βροτεί .....

  

Συνεχίζομεν τήν ...νθοδέσμην τν λαμπρν ΘΕΟΤΟΚίΩΝ , 

στοιχειούμενοι , ς καί ν τας προτέραις ργασίαις , μερίζόμενα , καί μελιζόμενα, λλά , μή διαιρούμενα , 

ες : .....

σπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄δς ,- κανόνων ρθρου , - ξαποστειλαρίων ,  - ανων καί ποστίχων , 

 

 

   Ελόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............σπερίων , ποστίχων , ανων  , ποστίχων ανων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... χος α ΄ ........................................... 

 

                         Πανεύφημοι Μάρτυρες μς 

 

    μέ τόν κατάκριτον μέ , τόν ναπολόγητον , τόν πωσμένον καί θλιον , ΑΓΝΗ λέησον , καί μή καταισχύνης λλά τάχος πρόφθασον , καί ῥῦσαι ταν μέλλη Κύριος , κρίνειν τά σύμπαντα , καί κολάσεως ξάρπασον , σα θέλεις, ΣΕΜΝΗ καί γάρ δύνασαι . 

   ΜΑΡΙΑ τό μωμον καί νον , πάντα περκείμεον , τ καθαρότητι χημα , περικρατούμενον πολλας μαρτίαις καί στενοχωρούμνον , πρός πλάος μετανοίας με θυνον , πανσθενεστάτ Σου προστασί καί γάρ δύνασαι , οα Μήτηρ το πάντα σχύοντος  

   ΠΑΝΑΓΙΟΝ Τέμενος Θεο , ορανν πλατύτερον , καί Χερουβίμ γιώτερον , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , τόν νον μου χαρίτωσον , καί φώτισον καρδίας τά μματα , παρεχομένη μοι , επροσδέκτοις μεσιτείαις Σου , τν πταισμάτων τήν φεσιν δέομαι .

                       

                            Τν ορανίων ταγμάτων 

 

   Τν ορανίων ταγμάτων τό γαλλίαμα , τν πί γς νθρώπων , κραταιά προστασία , ΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ σζε μς , τούς ες Σέ καταφεύγοντας · τι ν Σοί τάς λπίδας μετά Θεόν ΘΕΟΤΟΚΕ νεθέμεθα . 

                         Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   λπίς Χριστιανν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ν τεκες Θεόν , πέρ νον τε καί λόγον , παύστως κέτευε , σύν τας νω δυνάμεσι , δοναι φεσιν μαρτιν μν πσι  καί διόρθωσιν βίου τος πίστει καί πόθ , εί Σέ δοξάζουσιν .

    Μόνη τν πιστν κραταιά προστασία , ν τεκες Θεόν πέρ νον τε καί λόγον , παύστως κέτευε , τάς ψυχάς μν ύσασθαι , πάσης θλίψεως καί συμφορν καί κινδύνων , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ μαρτωλων προστασία , το κόσμου βοήθεια . 

   Μητέρα Σε Θεο πιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ληθς καί μετά τόκον φθεσαν , ο πόθ καταφεύγοντες , πρός τήν Σήν γαθότητα , Σέ γάρ χομεν μαρτωλοί προστασίαν , Σέ κεκτήμεθα , ν πειρασμος σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ . 

   Νηδΰι μητρική , ωάννη σκιρτήσας , φερόμενον ΑΓΝΗ , τόν Θεόν ν γαστρί Σου , πέγνω θεί χάριτι , καί πιστς προσεκύνησεν · λλά δέομι σύν τ Προδρόμ ΠΑΡΘΕΝΕ , καθικέτευσον , ν σωμάτωσα Λόγον , δωθναι τούς δούλους Σου . 

 

..........................................χος β '...........................................

 

Παρλθεν σκιά το νόμου , τς χάριτος λθούσης · ς γάρ βάτος οκ καίετο καταφλεγομένη , οτω ΠΑΡΘΕΝΟΣ τεκες καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ μεινας · ντί στύλου πυρός , δικαιοσύνης νέτειλεν λιος · ντί Μωϋσέως Χριτός , σωτηρία τν ψυχν μν .

   Τήν πσαν λπίδα μου ες Σέ νατίθημι , Μτερ το Θεο , φύλαττε μς πό τήν σκέπην Σου .

 

                                 Οκος το φραθ 

 

   Μόνη χριστιανν , λπίς καί προστασία , ΑΓΝΗ , σύν τ Προδρόμ , δυσώπει τόν Υόν Σου , πέρ οκείων δούλωνΣου .

 

                              τε κ το ξύλου σε νεκρόν 

 

   Σύ ε τν γγέλων χαρά , Σύ ε τν νθρώπων δξα , Σύ τν πιστν λπίς , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί προστασία μν · καί πρός Σέ καταφεύγοντες , ν πίστει βομεν , πως τας πρεσβείαις Σου , κ τν βελν το χθρο , λύπης ψυχοφθόρου καί πάσης θλίψεως υσθείημεν  πάντες , ο νευφημοντες Σε ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   δωρ ς τεκοσα τς ζως , τς θανασίας τό νέκταρ , Χριστόν τόν Κύριον , πότισόν με ΠΑΝΑΓΝΕ ,  δωρ φέσεως , καί τόν νον μου χαρίτωσον , νοήμσι θείοις , πως τά σωτήρια πράττω προστάγματα · να πρός σωτήριον ρμον , διά τς ατν ργασίας , φθάσω καί δοξάσω Σε τήν χραντον . 

 

.............................................χος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θεία γέγονας σκηνή το Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τ καθαρότητι γγέλους περέχουσα · τόν πέρ πάντας μέ ον γενόμενον , ρερωπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν , ποκάθαρον πρεσβειν Σου νθέοις νάμασι , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα λεος .

   Θείας φύσεως οκ χωρίσθη , σάρξ γενόμενος ν τ γαστρί Σου , λλά Θεός νανθρωπήσας μεμένηκεν · μετά τόκον Μητέραν ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε ς πρό το τόκου φυλάξας ΠΑΝΑΜΩΜΕ · μόνος Κύριος ατόν κτενς κέτευε , δωρήσασθαι μν τό μέγα λεος .

                      

                                        Τήν ραιότητα 

 

   Τήν νεκρωθεσαν μου ψυχήν τος πάθεσιν , ζώωσον ΠΑΝΑΓΝΕ , Μόνη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ς παῤῥησίαν Μητρικήν πρός τόν Υόν Σου χουσα · Σύ γάρ Μόνη τεκες , πέρ νον καί διάνοιν , Λόγον τόν συνάναρχον , τ Πατρί καί τ Πνεύματι , ζωήν καί φθαρσίαν τ κόσμ , διδόντα εί καί μέγα λεος . 

 

..............................................χος δ ΄.......................................

 

    διά Σέ θεοπάτωρ Προφήτης Δαυίδ , μελωδικς περί Σο προανεφώνησεν , τά μεγαλεα Σοι ποιήσαντι · παρέστη Βασίλισσα κ δεξιν σου · Σέ γάρ Μητέρα πρόξενον ζως νέδειξεν , πάτωρ κ Σο νανθρωπσαι εδοκήσας Θεός · να τήν αυτο ναπλάσ εκόνα, φθαρεσαν τος πάθεσιν , καί τό πλανηθέν ρειάλωτον ερών πρόβατον , τος μοις ναλαβών , τ Πατρί προσαγάγ , και τ δί θελήματι , τας ορανίαις συνάψ δυνάμεσιν , καί σώσ ΘΕΟΤΟΚΕ τόν κόσμον Χριστός , χων τό μέγα καί πλούσιον λεος .

                                

                                 δωκας σημείωσιν    

 

   ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τς ταλαιπώρου καρδίας μου , ποπλύνουσα βόρβορον , είθρ το λέους Σου , ξήρανον πελάγη τν μν πταισμάτων , καί πρός μετάνοιαν ΑΓΝΗ τόν διόρθωτον γκαθόρμισον · λιμένα εσπλαγχνίας γάρ ς τετοκυῖᾳ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · πί Σοί τήν λπίδα μου , νατίθημι ΔΕΣΠΟΙΝΑ 

   Σέ τό καθαρώτατον το βασιλέως Παλάτιον , δυσωπ ΠΟΛΥΫΜΝΗΤΕ , τόν νον μου καθάρισον τόν σκοτισμένον  πάσαις μρτίαις · καί  καταγώγιον τερπνόν τς περθέου Τριάδος ποίησον , πως τήν δυναστείαν Σου καί τό μετρον λεος , μεγαλύνω σωζόμενος , χρεος κέτης Σου .

 

                                  πεφάνης σήμερον 

 

   Τάς χράντους χερας Σου ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , φαπλοσα σκέπασον , τούς πεποιθότες πί Σέ , καί τ Υἱῷ Σου κραυγάζοντας , πσι παράσχου , Χριστέ τά λέη  Σου .   

 

                                 Κατεπλάγη ωσήφ 

 

   Κατεπλάγη ωσήφ , το πέρ φύσιν θεωρν , καί λάμβανεν ες νον , τόν πί πόκον ετόν , ν τ σπόρ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · Βάτον ν πυρί κατάφλεκτον , άβδον αρών τήν βλαστήσασαν , καί μαρτυρν Μνήστωρ Σου καί φύλαξ , τος ερεσιν κραύγαζεν · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει , καί μετά τόκον , πάλιν μένει ΠΑΡΘΕΝΟΣ . 

   Κατεπλάγησαν ΑΓΝΗ , πάντες γγέλων ο χοροί , τό μυστήριον τς Σς κυοφορίας τό φρικτόν · πς τά πάντα συνέχων νεύματι μόν , γκάλαις ς βροτός , τας Σας συνέχεται , καί δέχεται ρχήν προαιώνιος , καί γαλουχεται , σύμπασαν τρέφων πνοήν φάτ χρηστότητι · καί Σέ ς ντως , Θεο Μητέρα , εφημοντες δοξάζομεν .    

                        

                                ψωθείς ν τ Σταυρ

 

   Ο σιωπήσωμεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς δυναστείας Σου λαλεν ο νάξιοι · ε μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα , τίς μς ἐῤῥύσατο , κ τοσούτων κινδύνων ; τίς δέ διεφύλξε , ως νν λευθέρους ; οκ ποστμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ κ Σο , Σούς γάρ δούλους σζεις εί , κ παντοίων δεινν .  

   Τ ΘΕΟΤΟΚ κτενς νν προσδράμωμεν , μαρτωλοί καί ταπεινοί , καί προσπέσωμεν · ν μετανοί κράζοντες κ βάθους ψυχς · ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον , φ ᾿ μν σπλαχνισθεσα , σπεσον πολλύμεθα πό πλήθους πταισμάτων · μή ποστρέψς Σούς δούλους κενούς , Σέ γάρ καί μόνην , λπίδα κεκτήμεθα .

   Τν καθάρτων λογισμν μου τά πλήθη , καί τν τόπων ννοιν τάς νιφάδας , τίς ξειπεν  δυνήσεται ΠΑΝΑΜΩΜΕ ; τάς παναστάσεις δέ τν σάρκων χθρν μου , τίς κδιηγήσεται , καί τήν τούτων κακίαν ; λλά τ Σ πρεσβεί ΓΑΘΗ , τούτων μοι πάντων , τήν λύτρωσιν δώρησαι , 

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   καίνισας ΧΡΑΝΤΕ τ θεί τόκ Σου , φθαρεσαν τος πάθεσιν τν γηγενν τήν θνητήν οσίαν καί γειρας · πάντας κ το θανάτου , πρός ζωήν φθαρσίας · θεν Σε κατά χρέος , μακαρίζομεν πάντες , ΠΑΡΘΕΝΕ Δεδοξασμένη ς προεφήτευσας . 

   λπίς καταίσχυντε , τν πεποιθότων ες Σέ , Μόνηκ υήσασα , περφυς ν σαρκί , Χριστόν τόν Θεόν μν · τοτον σύν τος γίοις ποστόλοις , δυσώπει δοναι τ οκουμέν , λασμόν καί ερήνην , καί πσιν μν πρό το τέλους , βίου διόρθωσιν .

   χθρος ντιτάχθητι , τος πολεμοσιν μν , δεινς γάρ πέθεντο · τ κληρουχί τ Σ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ · λεσον Σας πρεσβείαις , τν βαρβάρων τά θράση , γνώτωσαν τήν ίσχύν σου ,  φιλοπόλεμα θνη · τ νεύματι σου τούτους πάντας φανισον .

 

                                  ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

   Μακαρίζω Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , τήν βροτούς φαρπάσασαν κ βυθο κακίας καί πογνώσεως · μνολογ Σε ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , καί δοξάζω Σου ΣΕΜΝΗ , τήν πόῤῥητον κύησιν , τι τεκες τόν Σωτρα το κόσμου , καί κατάρας λευθέρωσας ΠΑΡΘΕΝΕ , προγονικς τό νθρώπινον .

   Πεπτωκότων νόρθωσις , τεθνεώτων νάστασις , Σύ δείχθης τέξασα τόν Υόν το Θεο , τόν τ Πατρί συννοούμενον , τήν θείαν τε γέννησιν , νασχόμενον κ Σο , σαρκικν ποστάσεων · ν κέτευε πειρασμν καί κινδύνων λυτρωθναι , τούς ν πίστει ΠΑΝΑΓΙΑ  ελικρινς Σέ δοξάζοντας . 

 

...........................................χος πλ. α ΄.....................................

 

   Μακαρίζομέν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξάζομέν Σε ο πιστοί κατά χρέος, τήν Πόλιν τήν σειστον , τό τεχος τό ἄῤῥηκτον , τήν ἀῤῥαγ προστασίαν , καί καταφυγήν τν ψυχν μν .

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

    θερμή προστασία καί προσμάχητος , λπίς βεβαία καί καταίσχυντος , τεχος καί σκέπη και λιμήν , τν προστρεχόντων Σοι ΑΕΙΠΑΡΕΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τόν Υόν Σου καί Θεόν κέτευε σύν γγέλοις , ερήνην δοναι τ κόσμ , καί σωτηρίαν καί μέγα λεος .

                                 

............................................χος πλ. β ΄...................................

 

λισάβετ συνέλαβεν τόν Πρόδρομον τς χάριτος , δέ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , τόν Κύριον τς δόξης · σπάσαντο λλήλας α μητέρες , καί τό βρέφος σκίρτησεν · νδον γάρ δολος νει τόν Δεσπότην · θαυμάσασα μήτηρ το Προδρόμου , ρξατο βον · πόθεν μοι τοτο , να λθ πρός με , Μήτηρ το Κυρίου μου ; να σσ λαόν πεγνωσμένον , χων τό μέγα καί πλούσιον λεος δόξα σοι . 

   ΘΕΟΤΟΚΕ Σύ ε μπελος ληθινή , βλαστήσασα τόν καρπόν τς ζως · Σέ κετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετ΄τν Αποστόλων , καί πάντων τν γίων λεηθναι τάς ψυχάς μν .

   Τίς μή μακαρίσει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ  ; τίς μή νυμνήσει Σου , τόν λόχευτον τόκον · γάρ χρόνως κ Πατρός κλάμψας Υός μονογενής , ατός κ Σο τς ΑΓΝΗΣ προλθεν , φράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός πάρχων , καί φύσει γενόμενος νθρωπος δι ᾿ μς · οκ ες δυάδα προσώπων τεμνόμενος , αλλ ᾿ ν δυάδι φύσεων , συγχύτως γνωριζόμενος , ατόν κέτευε , ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , λεηθναι τάς ψυχάς μν .

                            

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ

 

 Μεγάλων χαρισμάτων ΑΓΝΗ , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ   ξιώθης τι τεκες σαρκί , τόν να τς Τριάδος , Χριστόν τόν ζωοδότην , ες σωτηρίαν τν ψυχν μν . 

   Μετάνοιαν ο κέκτησαι , ψυχή μετανόητε , τί βραδύνεις ; το θανάτου τομή γγίζει καί τό τέλος φέστηκεν ς κλέπτης · τ ΘΕΟΤΟΚ δράμε πρόσπεσον .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , δυσώπησον τόν Κύριον , πως πσι , τας πρεσβείαις Σου ΑΓΝΗ , συγχώρησιν  πταισμάτων  δωρήσηται καί σώσ , ς λεμον καί φιλάνθρωπος .

 

............................................χος πλ. δ ΄....................................

 

   Βλέπε τήν λισάβετ , πρός τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΜΑΡΙΑΜ διαλεγομένην · τί παραγέγονας πρός με , Μήτηρ το Κυρίου μου ; Σύ βασιλέα βαστάζεις , κγώ στρατιώτην · Σύ τόν νομοδότην , κγώ τόν νομοθέτην · Σύ τόν Λόγον , κγώ τήν φωνήν , τήν κηρύξασα τήν βασιλείαν τν ορανν . 

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι τάς δεήσεις τν δούλων Σου , καί λύτρωσαι μς πό πάσης νάγκης καί θλίψεως .

    Τά οράνια μνε Σε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΜΗΤΗΡ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ , καί μες δοξολογομεν , τήν νεξιχνίαστόν Σου γέννησιν , ΘΕΟΤΟΚΕ πρέσβευε σωθναι τάς ψυχάς μν .

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   νθυμομαι τήν κρίσιν καί δειλι , τήν ξέτασιν φρίττω τήν φοβεράν , τρέμω τήν πόφασιν , καί πτοομαι τήν κόλασιν , τήν το πυρός δύνην , τό σκότος τόν τάρταρον · ομοι !!! τί ποιήσω , ν κείν τ ρ , ταν τίθωνται θρόνοι , καί βίβλοι νοίγονται , καί α πράξεις λέγχονται ; τότε ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθειά μοι γενο , καί προστάτις θερμότατος , Σέ γάρ χω λπίδα   δολος Σου .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΗΤΗΡ Θεο , τς ψυχς μου τά πάθη τά χαλεπά , ασαι δέομαι , και συγγνώμην παράσχου μοι , τν μν πταισμάτων φρόνως ν πραξα , τήν ψυχήν καί τό σμα μολύνας θλιος · ομοι !!! τί ποιήσω ν κείν τ ρ , νίκα ο γγλοι τήν ψυχήν μου χωρίζουσιν το θλίου μου σώματος · ; τότε ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθειά μοι γενο , καί προστάτις θερμότατος , Σέ γάρ χω λπίδα άαξιος δολος Σου .

   Πειρασμος πολυπλόκοις περιπεσών , ξ ᾿ χθρν οράτων καί ρατν , τ σάλ συνέχομαι , τν μέτρων πταισμάτων μου · καί ς χων ντίληψιν , καί Σκέπην Σε ΧΡΑΝΤΕ , τ λιμένι προστρέχω , τς Σς γαθότητος , · θεν ΠΑΝΑΓΙΑ τόν κ Σο σαρκωθέντα , σπόρως κέτευε , πέρ πάντων τν δούλων Σου , τν παύστως νυμνούντων Σε , πρεσβεύουσα ατ κτενς , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι ,τος προσκυνοσιν ν πίστει , τόν τόκον Σου ΧΡΑΝΤΕ . 

   Τήν οράνιον Πύλην καί Κιβωτόν , τό πανάγιον ρος τήν φωταυγ , Νεφέλην μνήσωμεν Βάτον τήν κατάφλεκτον , τόν λογικόν Παράδεισον , τήν τς Εας νάκλησιν , τς οκουμένης πάσης τό μέγα κειμήλιον · τι σωτηρί ν Ατ διεπράχθη , τ κόσμ καί φεσις τν ρχαίων γκλημάτων , διά τοτο βομεν Ατ · πρέσβευε τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τος νυμνοσιν ξίως τήν δόξαν Σου ΑΧΡΑΝΤΕ .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ν Σ γαστρί , συλλαβοσα φράστως Μήτηρ Θεο , τ κόσμ κύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα · καί ν γκάλαις σχες , τόν πάντα συνέχοντα , καί κ μαζν θήλασας τόν πάνταςς κτρέφοντα · θεν δυσωπ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ · υσθναι πταισμάτων μου ταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου το Κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν Σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι , καί γάρ δύνασαι σα θέλεις ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ταπεινήν , τήν ν ζάλ το βίου τν πειρασμν , νν ς κυβέρνητον , ποντουμένην τ κλύδωνι , μαρτιν τε φόρτ , φθεσαν πέραντλον , καί ες πυθμένα δου πεσεν κινδυνεύουσαν · φθάσον ΘΕΟΤΟΚΕ , τ θερμ Σου πρεσβεί , καί σσον παρέχουσα  , Σόν λιμένα τό εδιον , να πίστει κραυγάζω Σοι · πρέσβευε Χριστ τ Θε τν πταισμάτων δοναι μοι τήν φεσιν , Σέ γάρ χω λπίδα δολος Σου .

   Χαριστήριον ανον χρεωστικς , ς χήρα κείνη δύο λεπτά , προσφέρω Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ, πέρ πασν τνχαρίτων Σου , Σύ γάρ φθης Σκέπη , μο καί βοήθεια , πειρασμν καί θλίψεων , εί μέ ξαίρουσα · θεν ς κ μέσου , φλογιζούσης καμίνου , υσθείς τν θλιβόντων με κ καρδίας κραυγάζω Σοι · ΘΕΟΤΟΚΕ βοήθει μοι · πρεσβεύουσα τ Σ Υἱῷ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τος προσκυνοσιν ν πίστει , τόν τόκον Σου ΑΧΡΑΝΤΕ .

 

                                  Τί μς καλέσωμεν γιοι

 

   Τίνι μοιώθης ταλαίπωρε , πρός μετάνοιαν οδόλως νανεύουσα ψυχή , καί τό πρ μή δειλισα , τν κακν πιμον ; νάστα  , καί τήν Μόνην πρός ντίληψιν , ταχεαν πικάλεσαι καί βόησον , τόν Σόν Υόν καί Θεόν μν , μή διαλίπς πρεσβεύουσα , υσθναι με , τν παγίδων το λάστορος .

   Τίς προσφυγών ν τ Σκέπ Σου ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ ΑΓΝΗ , ο λαμβάνει τήν ταχεαν τν κακν παλλαγήν ; ερίσκει βοηθόν Σε καταισχυντον , προστάτιν τε καί πύργον ἀῤῥαγέστατον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χριστιανν ντίληψις , μεσίτευσον το σωθναι τούς τιμντας Σε   

 

                                    Τό προσταχθέν 

 

   Τόν περίληπτον Θεο Υόν καί Λόγον , νερμηνεύτως , πέρ νον κ Σο τεχθέντα , ΘΕΟΤΟΚΕ κέτευε σύν τος ποστόλοις · ερήνην τ οκουμέν ελικριν , βραβεσαι καί τν πταισμάτων δοναι μν , πρό το τέλους διόρθωσιν · καί βασιλείας ορανν , δι ᾿ κραν γαθότητα , ξισαι τούς δούλους Σου .  

   Τό προσταχθέν μυστικς λαβών ν γνώσει , ν τ Σκην το ωσήφ σπουδ πέστη , σώματος λέγων , τ ΑΠΕΡΩΓΑΜ · κλίνας τ καταβάσει τούς ορανούς , χωρεται ναλλοιώτως λος ν Σοί , ν καί βλέπων ν Μήτρ Σου , λαβόντα δούλου μορφήν , ξίσταμαι κρυγάζειν Σοι , χαρε , Νύμφη νύμφευτε .

 

                                       Ο Μάρτυρες σου

 

   γώ εμί ΠΑΝΑΜΩΜΕ δένδρον τό καρπον το θείου Λόγου , καρπόν σωτήριον μηδόλως φέρον , καί δειλι τήν κκοπήν , μήπως ες πρ βληθ τό σβεστον · θεν δυσωπς Σε τούτου ῥῦσαι με δείξασα καρποφόρον , ΧΡΑΝΤΕ , τ Υἱῷ Σου τ μεσιτεί Σου .

 

                                !!! το παραδόξου θαύματος 

 

   Πάντοτε πράττων τά τοπα , τόν Ποιητήν μου καί Θεόν παροργίζω θλιος , καί πτοομαι ΠΑΝΑΓΝΕ , τήν αώνιον κόλασιν , καί το πυρός τήν φλόγα τήν σβεστον καί τν σκωλήκων τήν γριότητα · ν μέ ξάρπασον , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τόν Σόν Υόν , λόγοις τόν φιλάνθρωπον , καθικετεύουσα.

   Χαίροις οκουμένης καύχημα , χαρε Κυρίου Ναέ · χαρε ρος κατάσκιον , χαρε Καταφύγιον · χαρε Λυχνία χρυσ · χαρε τό κλέος τν ρθοδόξων ΣΕΜΝΗ · χαρε ΜΑΡΙΑ Μήτηρ Χριστο το Θεο · χαρε Παράδεισε ·χαρε θεία Τράπεζα · χαρε Σκηνή · χαρε Στάμνε πάγχρυσε · χαρε πάντων Χαρά .

                                

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

....................................... χος α ΄ ........................................... 

 

                          Πανεύφημοι Μάρτυρες μς 

 

   ομφαα διλθεν Υιέ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ λεγεν , πί το ξύλου ς βλεψεν , Χριστόν κρεμάμενον , καί σπαράττει Δέσποτα , ς πάλαι Συμεών μοι προέφησεν , λλά νάστηθι καί συνδόξασον θάνατε , τήν Μητέρα καί Δούλην σου δέομαι .

   Σφαγήν σου τήν δικον Χριστέ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , δυρομένη βόα σοι · τέκνον γλυκύτατον , πς δίκως πάσχεις ; πς τ ξύλ κρέμασαι , πσαν γν κρεμάσας τος δασι ; μή λίπης μόνην με , εεργέτα πολυέλεε , τήν Μητέρα , καί Δούλην σου δέομαι .

   Τόν διον ρνα μνάς , καί μωμος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ν τ Σταυρ ς ώρακεν , εδος οκ χοντα , οδέ κάλλος · ομοι !!! θρηνδοσα λεγεν · τό κάλλος πο σου δυ γλυκύτατε ; πο επρέπεια ; πο χάρις στράπτουσα , τς μορφς σου , Υέ Μου παμφίλτατε ; 

                     

                            Τν ορανίων ταγμάτων 

 

   Σέ τόν μνόν καί ποιμένα , πί το Ξύλου Σωτήρ , σέ γνς Τεκοσα , ς ώρα Θεέ μου , θρηνοσα νεβόα · Τέκνον μόν , φς το κόσμου γλυκύτατον , πς πί ξύλου ρ σε το σταυρικο , ς κακοργον ναρτώμενον ; 

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

    σπιλος μνάς τόν μνόν καί Ποιμένα , κρεμάμενον νεκρόν , πί ξύλου ρσα , θρηνοσα φθέγγετο , Μητρικς λολύζουσα · πς νέγκω σου , τήν πέρ λόγον Υέ μου , συγκατάβασην , και τά κούσια πάθη , Θεέ περάγαθε ; 

   ρσα σε Χριστέ ΠΑΝΑΜΩΟΣ Μήτηρ , νεκρόν πί Σταυρο πλωμένον βόα · Υέ Μου συνάναρχε , τ Πατρί καί  τ Πνεύματι , τίς φατος οκονομία σου ατη , δι ᾿ ς σωσας τό τν χράντων χειρν σου , σοφόν δημιούργημα ; 

 

..........................................χος β '...........................................

 

                              τε κ το ξύλου σε νεκρόν 

 

   Πόνους πομείνασα πολλούς , ν τ το Υο καί Θεο Σου σταυρώσει ΑΧΡΑΝΤΕ , στενες δακρύουσα καί λολύζουσα · ομοι !!! τέκνον γλυκύτατον , δίκως πς πάσχεις πάντας θέλων ύσασθαι τούς ξ δάμ γηγενες ; θεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ παρακαλομεν ν πίστει , λεων μν τοτον πέργασαι .

 

.............................................χος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

    μίαντος μνάς το Λόγου , κήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΩΡ , ν τ Σταυρ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ξ Ατς νωδνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπς θρηνδοσα κραύγαζεν · ομοι τέκνον μου , πς πάσχεις θέλων , ύσασθαι παθν τς τιμίας τόν νθρωπον .

 

                                        Τήν ραιότητα 

 

   Τόν πονείδιστον , οκτίρμον θάνατον , διά σταυρώσεως , κών πέμεινας · ν Τεκοσα σε Χριστέ , ρσα τιτρώσκετο , σπλάγχνα κοπτομένη τε , Μητρικς ποδύρετο · ς τας παρακλήσεσιν , διά σπλάγχνα λεόυς Σου οκτίρησον καί σσον τόν κόσμον , αρων τήν τούτου μαρτίαν . 

 

..............................................χος δ ΄.......................................

                                

                                 δωκας σημείωσιν   

 

   Σέ ς θεάσατο πί Σταυρο νυψούμενον , Τεκοσα φιλάνθρωπε , κραυγάζουσα λεγε · πς θελουσίως πάθος πομένεις παθς κ τς μς , γαστρός κλάμψας ς παντοδύναμος , καί λύσας τήν κατάκριτον  , φύσιν βροτν κατακρίσεως ; νυμν σου τήν μετρον , νν Υέ συγκατάβασιν . 

   Σταυρούμενον βλέπουσα , καί τήν πλευράν ρυττόμενον , πό λόγχης ΠΑΝΑΓΝΟΣ , Χριστόν τόν φιλάνθρωπον , κλαιε βοσα · τί τοτο Υέ Μου  ; τί σοί χάριστος λαός , νταποδίδωσιν ν πεποίηκας , καλν ατος καί σπεύδεις με , τεκνωθναι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι νδοξε , Σήν κούσιονΣταύρωσιν . 

 

                                ψωθείς ν τ Σταυρ

 

    ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΣ μνάς καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ν πεκύησεν Υόν πλωμένον , πί Σταυρο ς βλεψεν δύναις τήν ψυχήν , καιρίαις κατεπλήττετο καί βόα θρηνοσα · πο Σου τέκνον φίλτατον , δωρεν καί θαυμάτων , μνήμη ν πήλαυσεν , χάριστος δμος · λλά ες τό σσαι γένος τν βροτν , τατα νν πάσχεις , μν Σου τό εσπλαγχνον .

   Τόν ξ ᾿ νάρχου το Πατρός γεννηθέντα , π ᾿ σχάτων Σε σαρκί τετοκυα , πί Σταυρο κρεμάμενον ρσα σε Χριστέ , ομοι !!! ποθεινότατε , ησο νεβόα , πς δοξαζόμενος , ς Θεός π ᾿ γγέλων , πό νόμων νν βροτν Υέ , θέλων στυροσαι ; μν σε μακρόθυμε . 

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ  Μτηρ Χριστο το Θεο , ομφαία διλθε Σου τήν Παναγιαν ψυχήν , νίκα σταυρούμενον , βλεψας κουσίως τόν Υό καί Θεόν Σου · νπερ Ελογημένη δυσωποσα μή παύση , συγχώρησιν πταισμάτων μν δωρήσασθαι .

   ψούμενος ψωσας τούς πεπτωκότας μς , μέ δέ κατέβαλες , τ νυψώσει τ Σ , !!! φς τν μμάτων Μου · δέχου Υέ τό πάθος δι ᾿ μς κουσίως , φέρε Σταυρόν τούς λους , καί τόν σπόγγον τήν λόγχην , δι ᾿ ν τς παθείας , τήν χάριν βράβευσας .

 

                                  ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

   ς ώρακε Κύριε , ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , ν Σταυρ κρεμάμενον ξεπλήττετο , καί τενίζουσα λεγεν · τί σοι νταπέδωκαν  , ο πολλν σου δωρεν , πολαύσαντες Δέσποτα  ; λλά δέομαι · μή Με Μόνην άσς ν τ κόσμ , λλά σπεσον ναστναι , συνανιστν τούς προπάτορας .

 

...........................................χος πλ. α ΄.....................................

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   ν Σταυρ σε ρσα Χριστέ Μήτηρ σου , κουσίως ν μέσ ληστν κρεμάμενον , κοπτομένη Μητρικς τά σπλάγχνα λεγεν · ναμάρτητε Υέ , πς δίκως ν Σταυρ , σπερ κακοργος πάγης ,τό γένος τό τν νθρώπων , ζωσαι θέλων ς περάγαθος ;

                              

............................................χος πλ. β ΄....................................

 

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

    ΠΑΝΑΓΝΟΣ ς εδε σε , πί Σταυρο κρεμάμενον  , θρην δοσα νεβόα Μητρικς , Υέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πς φέρεις πάθος πονείδιστον .

   ρσα σε σταυρούμενον , Χριστέ σέ κυήσασα , νεβόα , τί τό ξένον ρ , μυστήριον Υέ Μου ; πς πί ξύλου θνήσκεις, σαρκί κρεμάμενος , ζως χορηγέ ;

 

............................................χος πλ. δ ΄....................................

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Τόν μνόν καί ποιμένα καί Λυτρωτήν , μνάς θεωροσα ν τ Σταυρ , λόλυζε δακρύουσα , καί πικρς κβοσα · μέν κόσμος γάλλεται , δεχόμενος τήν λύτρωσιν , τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ρσης  Σου τήν Σταύρωσιν νπερ πομένεις διά σπλάγχνα λέους , μακρόθυμε Κύριε , το λέους βυσσος  καί πηγή γαθότητος , σπλαγχνίσθητι καί δώρησαι ον τν πταισμάτων φεσιν τος δούλοις Σου ,τος νυμνοσι ν πίστει , τά θεα παθήματα . 

                                  Τί μς καλέσωμεν γιοι

 

   ρνα η μνάς ς ώρακεν , τόν Υόν τόν Εατς καθηλούμενον ν Σταυρ , τιτρώσκετο τς λύπης , τ ομφα τ ψυχ , τά σπλάγχνα δονετο θρήνους πλέκουσα , καί λύπης τήν καρδίαν νεπίμπλατο , ομοι !!! γλυκύτατε , πς τατα πάσχεις μακρόθυμε  ; δοξάζω σου τό μακρόθυμον φιλάνθρωπε . 

   ρνα μνάς ς ώρακεν , πί ξύλου πλωμένον , κουσίως σταυρικο , νεβόα Μητρικς  δυρομένη ν κλαυθμ · Υέ Μου , τί τό ξένον τοτο θέαμα ; πσιν τήν ζωήν νέμων ς Κύριος , πς θανατοσαι μακρόθυμε , βροτος παρέχων νάστασιν ; δοξάζω Σου , τήν πολλήν Υέ Μου συγκατάβασιν . 

 

                                    Ο Μάρτυρες σου 

 

    Δάμαλις σπιλος τόν μόσχον βλέπουσα πί το ξύλου προσαναρτώμενον θελουσίως , δυρομένη γοερς · ομοι !!! νεβόα ποθεινότατον τέκνον , τί σοι δμος νταπέδωκεν χάριστος βραίων ,θέλων Με τεκνσαι κ Σο παμφίλτατε .

 

                              !!! το παραδόξου θαύματος 

 

   Τί τό ρώμενον θέαμα , τος μος φθαλμος , καθορται , Δέσποτα ; συνέχων πασαν κτίσιν ξύλ νήρτησαι , καί θανατοσαι , πσι νέμων ζωήν ; ΘΕΟΤΟΚΟΣ κλαίουσα λεγεν τε ώρακεν , ν Σταυρ ψούμενον τόν ξ ᾿ Ατς , ἀῤῥήτως κλάμψαντα Θεόν καί νθρωπον . 

   ς βλέψέ σε σταυρούμενον , ν τ Κρανί Σωτήρ , λλιοτο σύμπασα κτίσις καί συχείχετο · δονουμένη μή φέρουσα , δίκως πάσχοντα , περάγαθε · δέ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ καί Μήτηρ σου , ομοι !!! φθέγγετο , τέκνον γλυκύτατον , τί τό καινόν τοτο , καί παράδοξον καί ξένον θέαμα ; 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

.........................................χος α ΄...........................................

 

  

   πειράνδρως τέτοκας Χριστόν , μν μοιωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ · ν κδυσώπει , ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ εί , σσαι τούς κραυγάζοντας ·  Ελογημένη καί Δεδοξασμένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ  πάρχεις, ες τούς αἰῶνας τν αώνων . 

   Κατάβαλε , τούς εί πολεμοντας με δαίμονας , καί πρακτον , τήν βουλήν ατν ποίησον ΧΡΑΝΤΕ · τρωτόν με σώζουσα , τς προσδοκίας τούτων ΚΟΡΗ , πως εί μακαρίζω Σε .

   Νενέκρωμαι ψυχήν τας παραβάσεσιν , πίσκεψον με ζώωσον , ζωήν ποκυήσασα Χριστόν , ν ο εκλεες Μεγαλομάρτυρες , πάντων Θεόν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , καθωμολόγησαν .

    δημιουργήσας ς Θεός , τάς οράτους δυνάμεις βουλήματι , σχεν ς ατίαν Σε τς πρός μς ΠΑΡΘΕΝΕ ναπλάσεως · τοτον ον δυσώπει , τόν κόσμον σσαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ κυήσασα Θεόν , ράθης μετά γέννησιν , καί Σο τό θεον ΑΧΡΑΝΤΕ πρόσωπον , χοροί παρθένων νν λιτανεύουσι · μεθ ᾿ ν μν ατησαι , λασμόν καί λεος , καί δεινν παντελε πολύτρωσιν .

   Τύπον τς ΓΝΗΣ λοχείας Σου , πυρπολουμένη Βάτος δειξεν φλεκτος · καί νν καθ ᾿ μν , τν πειρασμν γριαίνουσαν , κατασβέσαι ατομεν τήν κάμινον · να Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , καταπαύστως Σε μεγαλύνωμεν . 

   Φς μοι τ κειμέν ΠΑΝΑΓΝΕ · ν μελεί σκότει νν ΑΓΝΗ ξανάτειλον · τά τυφλοντα μου τόν λογισμόν , νέφη λύουσα , καί ερήνην βαθεαν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , εί ργαζομένη , ν τ ψυχ μου το ἀεί δοξάζειν Σε . 

   ς χουσα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , σχύν Σε καί στήριγμα , ντωννα καρτερε , τά δυσαχθ καί θλιβερά , καί ίπτει τόν τύραννον , καί συμπατε ποσίν ραίοις τ χάριτι , το κ νηδύος σου , Λόγου κλάμψαντος .

   σπερ τούς τρες Παδας , ο κατέφλεξεν κάμινος Χαλδαϊκή , οτως ΑΧΡΑΝΤΕ Σήν νηδύν , πρ τό τς θεότητος φλεκτον τήρησεν · λλά βο Σοι · καταφλεξον , λην πικράν τν παθν μου , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , πως δοξάσω Σε . 

    

..........................................χος β ΄..........................................

 

   γαθοδότην Χριστόν , ΘΕΟΚΥΗΤΡΙΑ ΑΓΝΗ τέξασα , τόν πονηρας παθν τρικυμίαις , κλονούμενονμε νν , τ Σ εσπλαγχνί ΠΑΡΘΕΝΕ θεράπευσον .

   νάρχου Γεννητορος , Υός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , μν πέφανε · τά σκοτισμένα φωτίσαι , συναγαγεν τά σπορπισμένα , διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ο πιστοί μεγαλύνομεν .

   νθρώπων δεινν , καί δαιμόνων πονηρν , καί τς το βίου κακοπραγίας , καί συμπτώσεως , καί πάσης λλης κακώσεως , ῥῦσαι με ΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί συντήρησον ψάλλοντα · Ελογημένη σαρκί Θεόν κυήσασα .

   πάτωρ κ Σο , μήτωρ κ Πατρός ΑΓΝΗ προέρχεται , καί τς γνείας Σου τά σήμαντρα διατηρήσας λώβητα , δειξεν λόχευτον τόκον , καί ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ μόλυντον , καινοτομονται γάρ ν Σοί , νόμοι τς φύσεως . 

   πειράνδρως ΠΑΡΘΕΝΕ κύησας , καί διαιωνίζεις ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ μφαίνουσα τς ληθος θεότητος , το Υο καί Θεο Σου τά σύμβολα .

   πορία καλύπτει τόν τόκον Σου ξένως γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ θηλάζεις  , τόν ποσον , καί γαλουχες τόν ϋλον , καί γκάλαις συνέχεις τόν κτίσαντα . 

   σπόρως ν γαστρί Θεόν συνέλαβες , καί τίκτεις φράστως σεσαρκωμένον , ες ν βλέπειν ο τολμσιν εί , ορανν α δυνάμεις ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   σπόρως χωρηθείς ΠΑΝΑΜΩΜΕ , θεος Λόγος ν τ γαστρί Σου , προέρχεται σύμμορφος , τρέπτως το βροτείου γένους · διό καί τς πλάσεως νάπλασιν , δι ᾿ οκτον θειοτέραν προεξένησεν .

   Δυσωπομεν Σε ΑΧΡΑΝΤΕ , τήν τόν Θεόν σπόρως συλλαβοσαν , το εί πρεσβεύειν πέρ τν δούλων Σου .

   ν μοιώματι σαρκός , πέρθεος ΑΓΝΗ κ Σο ράθη , ν παύστως δυσώπει , λεηθναι μς , κακί συζντας , καί τρέμοντας τάς αωνιζούσας ΠΑΡΘΕΝΕ τιμωρίας .

   φάνης καθαρότητι , σεί κρίνον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τν κανθν κλάμψασα  λαμπηδόσι τς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ Σου , ν μέσ ΘΕΟΤΟΚΕ πανσεβάσμιε .

    τς Εας , ΘΕΟΜΗΤΟΡ κατάρα τ τόκ Σου λέλυται ΠΑΝΑΜΩΜΕ · σεσαρκωμένον γάρ τέτοκας , Λόγον τόν ΐδιον , τόν ελογίαις τόν κόσμον στεφανώσαντα .

   δού ν γαστρί ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ Χριστόν τόν Θεόν μν , πέρ λόγον σχηκας , σπερ σαΐας προηγόευσεν πέρ φύσιν δέ τοτον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ τέτοκας .

   'Ιδού φησίν , σαΐας ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , βουλς μεγάλης γγελονν τ νηδϊ  Σου , συλλαβοσα σπόρως ,  καί τέτοκας , καί σζ μετά τόν τόκον ΑΓΝΗ . 

   θύνουσα ΠΑΝΑΓΝΕ τόν μόν βίον , πρός τόν Σόν πανεύδιον λιμένα καθοδήγησον , Θεόν κυήσασα τν γαθν τήν πηγήν , τόν πσι παρέχοντα πιστος , τήν φθαρσίαν τς γαθότητος .

   να τήν ράν  τήν πρώτην φανίσης , καί το θανάτου τό κατάκριμα τς πάλαι προμήτορος , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , Λόγε Θεο γεγένησαι , πσι δεδωρημένος , θανασίαν νώλεθρον .

   Κατοικτιρν , σο τν χειρν τό πλαστούργημα , ν λέει πλούσιος , Μήτραν κατώκησας , ΠΕΡΑΝΔΡΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί Ταύτην προστασίαν μν νέδειξας .

   Κύματα πράϋνον τς παναθλίας μου ψυχς δέομαι , καί τς σαρκός πασον τάς δύνας , Μόνη τεκοσα νευθεν δίνων Θεόν σωματούμενον .

   Μή πιλάθ τς φωνς , προστασία φοβερά τν κετν Σου , λλά κ πάσης δύνης , τας κεσίαις τας Σας , καί πάσης πειλς ξάρπασον · κάμπτει γάρ Σή , Μητρική Θεόν πρεσβεί .

   Μύρον κενούμενον μν , ΘΕΟΤΟΚΕ τόν Χριστόν κυοφοροσα , εωδίασας κόσμον , νθεοπνεύστοις σμας · διό Σοι τό χαρε κραυγάζομεν , καί Σέ περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Νεανίδων θείων χορός , νθεαστικώτατα , ν γυναιξίν καλή Σέ σματίζουσιν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καλλονας ραϊζομένην θεότητος · τόν καλλοποιόν γάρ Λόγον , πέρ λόγον πεκύησας .

   Νοερν ντέρα Δυνάμεων , πάσης με κακίας το πλάνου , νώτερον , τας Σας πρεσβείαις  ποίησον , εχαρίστως εί Σέ δοξάζοντα .

   Νύμφη καί Μήτηρ ΠΑΡΘΕΝΕ , τν γγέλων τά πλήθη , τόν Σόν καθικετεύουσιν Υόν , δέξαι καμέ , ελπίς τν πιστν καί ερήνην τ κόσμ , νίκας τ φιλοχρίστ Βασιλε , καί μν σωτηρίαν , τος Σε μνοσιν βράβευσον .

   Ξενίζει βροτούς και ΰλους ΠΑΝΑΓΝΕ τε Σς λοχείας τό  μυστήριον · Μόν γάρ νευ σπορς Λγον τέτοκας σάρκα γενόμενον δι ᾿ οκτον καί σωθέντες κραυγάζομεν · Ελογημένη Σύ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   δυνούμενος πάθεσιν ΧΡΑΝΝΤΕ , καί συμποδιζόμενος τος παραπτώμασιν , τήν χαράν κυήσασα τν κακν μοι λύσιν παράσχου δέομαι .

   Οκος ΑΓΝΗ , τς σοφίας γνώρισαι , κ τν Αμάτων σάρκα γάρ , τν Σν Αγνν λαβών , καί Σταυρ μιλήσας , Θεός τς παθείας μν μετέδωκεν .

    ξένος τοκετός ξένη πρόοδος , ν Μήτρ ξενίζεται τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί τήν φύσιν λοσθήσασαν ες φθοράν ξ ᾿ πάτης νεστήσατο . 

    πόκος ποτέ , προεδήλου τήν ΑΓΝΗΝ ΣΕΜΝΗ γαστέρα Σου , εσδεξαμένη τήν οράνιον , δρόσον τήν πάντας δροσίζουσαν , τούς κεκρατημένους τ δίψ , τς μαρτίας κραυγάζοντας · Ελογημένη Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Ορανόν τανύσας βουλήματι , ορανόν πίγειον λλον πέδειξε , Σέ ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΧΡΑΝΤΕ , καί κ Σο νατείλας πέφανεν .

    Ορανός ψηλός χρημάτισας , το παμβασιλέως Χριστο ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , καί καθαρόν Παλάτιον, καί Παστάς φωτεινή θεί χάριτι ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   ανίσι συμπαθς τ τς πρεσβείας Σου , τήν φλόγα κατάσβεσον τήν τς ψυχς μου , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , συμπαθείας τήν πηγήν μοι παρδεύουσα .

   Σέ βάτον Μωσς , ν  ρει τ Σιν πυρπολουμένην προεθεώρει τήν νέγκασαν καταφλέκτως τήν στεκτον αγλην τς ἀῤῥήτου οσίας , νωθείσης παχύτητι , σαρκός μις τν ν αυτ  , γίων ποστάσεων .

   Σέ ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΓΝΗ , τήν καλλονήν το ακώβ , πίστεως θείαις φωνας , νυμνολογομεν , κυήσασαν  μν , Θεόν σαρκοφόρον , ν τρέμει τά σύμπαντα .

   Σέ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ τό φωτεινόν παλάτιον το Λόγου , νυμνολογομεν καί μακαρίζομεν .

   Σέ προστασίαν ΑΓΝΗ  καί τς λπίδος σφαλ γκυραν , καί συνοχήν καί σκέπην καί τεχος , κεκτήμεθα πάντες , καί πρός βασιλείαν  εσάγουσα γέφυραν . 

   Σέ τήν το Θεο  , τήν πέρ λόγον λοχεύτριαν , ς κραταιάν ντίληψιν πάντων ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ  , τν καταπονουμένων , δοξάζομεν παύστως  καί μακαρίζωμεν . 

   Σοί τ Τεκούσ Χριστόν , τόν το παντός Δημιουργόν κράζομεν · χαρε ΑΓΝΗ , χαρε τό φς νατείλουσα μν , χαρε , χωήσασα Θεόν τόν χώρητον .

   Στσον παθν μου τό δεινόν , νν κλυδώνιον ΑΓΝΗ , Ελογημένη , καί πολέμησον πάντας τούς φειδς τ μ πτωχεί ΚΟΡΗ πεμβαίνοντας , δυσμενες σάρκους , πως πιστς μν Σε .

   Συνήθως φ ᾿ μς τά πλούσια Σο λέη ΠΑΡΘΕΝΕ ῥᾶνον , νοσήματα παύουσα , καί πάθη λύουσα ποικίλα παθν , τν ν πίστει προσιόντων Σοι , τ τν καλν ατί ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Σωματωθείς ποῤῥήτως ξ ΓΝΩΝ Σου Αμάτων , ς λιος πέφανεν μν , ΠΑΝΑΓΝΕ Μήτηρ νύμφευτε τν αώνων πάντων πρίν Πατρί συνάναρχος Υός , καί τό σκότος διώξας , φώτισε τά σύμπαντα .

   Τάς νόσους τν βροτν τόν φαιρούμενον , τεκοσα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΠΑΝΑΓΙΑ , τς ψυχς μου τά συντρίμματα , καί σαρκός τά νοσήματα θεράπευσον .

   Τς ψυχς μου τήν κάκωσιν , το Σο Υο τ λάμψει , ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , φελοσα σύναψον σωτηρί με .

   Τόν κ Θεο Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτ σοφία , κοντα καινουργσαι τόν δάμ , βρώσει φθορς πεπτωκότα δεινς , ξ ᾿ γίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ , φράστως σαρκωθέντα δι ᾿ μς , ο πιστοί μοφρόνως , ν μνοις μεγαλύνομεν .

   Φαεινοτάταις λαμπάσι , το κ Σο σαρκωθέντος ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ πέρ νον , ο ΘΕΟΤΟΚΟΝ είδότες Σε , φωτιζόμεθα πίστει καί σκότους κλυτρούμεθα παθν , καί κινδύνων παντοίων , καί βίου περιστάσεων .

   Φωτοειδής ς Νεφέλη , τόν τς δικαιοσύνης , κατέχουσα γκάλαις Σου ΑΓΝΗ , λιον δυτον πέφυκας · διά τοτο βο Σοι · πολλος σκοτισμένον με κακος , φωταγώγησον ΚΟΡΗ , παύστως Σε γεραίροντα .

   Ψυχς μου καί νοός ΑΓΝΗ πέλασον τό σκότος καί δίδου , ς ν μέρ , εσχημόνως πολιτεύεσθαι , τά σωτήρια πράττοντα προστάγματα .

   ς ρθρος ερέθης πρωϊνός , ν τ το βίου νυκτί , Παρθενίας κτσι περιαστράπτουσα · τήν νατολήν γάρ  λίου το νοητο τς δικαιοσύνης , μν φανέρωσας , ΘΕΟΜΗΤΟΡ Πανσεβάσμιε . 

   σπερ Νεφέλη φωτεινή , τόν πέρθεονΧριστόν λιον φέρεις , ν γκάλαις Σου Μτερ · δι ᾿ ο τόν ζόφον παθν , ψυχς μου λαμπρύνασα αγασον , τ τς παθείας φωτί ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ .

   ς προστασίαν Σε Μόνην καί σχύν ΘΕΟΤΟΚΕ , καί τεχος καί προπύργιον στεῤῥόν , χων τροπομαι χθρν τάς προσβολάς , καί παθν πικλύσεις · ν Σοί γάρ τάς λπίδας μου ΑΓΝΗ , νεθέμην τ Μόν φθορς παλαττούσ με   .

   ς τά μν , περβολ γαθότητος , οκειουμένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , μαυρώσεως πάσης , καί ζάλης και κινδύνων , πάντας διάσωσον . 

...........................................χος δ ΄......................................... 

   

  ΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  τήν ψυχήν μου , ν χθρός δολίως , κατεσπίλωσε  τ μαρτί , ς ΑΓΑΘΗ ,  δυσωπ γάθυνον , καί φωτί με καταλάπρυνον .

   νθρακα τόν νοητόν , ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σαΐας ν τεθέαται , φέρεις γκάλαις ΘΕΟΜΗΤΟΡ , μορφ τ μετέρ νούμενον , καί κόσμ τήν σωτηρίαν βραβεύοντα · θεν Σε πάντες  ΑΓΝΗ μεγαλύνομεν  .

   νώρθωσας μς πωλείας ες βάθη, πεπτωκότας τόν Χριστόν  κυήσασα ΑΓΝΗ , ξ ᾿ χράντων λαγόνων Σου , τοτον ον , ς παῤῥησίαν κεκτημένη , κέτευε λυτρωθναι κινδύνων τούς δούλους Σου . 

   πειρόγαμε , Θεόν σαρκωθέντα κυήσασα , τν παθν τας προσβολας , κλονούμενον με στερέωσον , ο γάρ στιν ΑΧΡΑΝΤΕ , πλήν Σου βοήθεια .

   πειρογάμως κύησας ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μετά τόκον φθης Παρθενεύουσα πάλιν · θεν σιγήτοις φωνας , τό χαρε Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει διστάκτ κραυγάζομεν . 

   πειρογάμως Θεόν σαρκωθέντα κυήσασα , τν παθν τας προσβολας , κλονούμενον με στερέωσον · ο γάρ στιν ΧΡΑΝΤΕ , πλήν Σου βοήθεια . 

   πόῤῥητός Σου σύλληψις , νέκφραστος τόκος ΘΕΟΤΟΚΕ , καί νερμήνευτον τό τς γνείας μυστήριον , διό Σε πίστει Μόν εί δοξάζομεν .

   ποῤῥἠτως τόν Δεσπότην τν πάντων γεγέννηκας , καί τεκοσαν τοτον ΚΟΡΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ μεινας · καί ΘΕΟΤΟΚΟΣ δείχθης κατ ᾿ λήθειαν , θεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Σέ το παντός καταγγέλομεν .

   στέκτου θεότητος χωρίον , καθαρά Σου νηδύς ναδέδεικται , ΘΕΟΤΟΚΕ !!! δες ορανν τά τάγματα , τενίζειν ο δεδύνηνται .

   σπόρως , τ το Πατρός βουλήματι , κ θείου Πνεύματος , τόν το Θεο συνείληφας Υόν , καί σαρκί πεκύησας τόν ν Πατρός μήτορα , καί δι ᾿ μς κ Σο πάτορα .

   Γνωρίσας  Μόνην Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ  Μητέρα το Θεο προεσκίρτησεν , θεος Πρόδρομος , ν τ μητρα νηδύι ΑΓΝΗ , καί τά σά μεγαλεα προανεκήρυξεν . 

   Γνσιν τς συλλήψεως  , τς Σς δεικνύει κύησις , τς στείρας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , προκαταγγέλουσα , καί μηνύουσα ΑΓΝΗ ,  τόν σπορον τόκον Σου · καρπόν ξ κάρπου γάρ , νηδύος νεγκε . 

   Δεόμεθα πέρ τν κετν Σου , λόχευτε ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν κ Σο σαρκωθέντα δυσώπησον , τι Σέ καί Μόνην προστασίαν μν πιστάμεθα .

   λυσεν τόκος Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , δεσμά καταδίκης τν βροτν , καί αυτ συνέδησεν , μς  ΑΓΝΗ διά τς χάριτος , πευλογήσας παντας , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ γεραίροντας . 

   ν μι Σοι σκηνοσα , τν ν αυτς γίων ποστάσεων , θεότης ΠΑΡΘΕΝΕ , λην μοι , λ νωται · θεν Σε ς Μητέρα το Θεο μν μακαρίζομεν .

   πί το θρόνου το πηρμένου καθήμενος , Θρόνον πί γς ΠΑΡΘΕΝΕ θεοπρεπ , ερηκώς Σε νεπαύσατο · Ελογημένη Σύ , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   πλήσθη πόστολοι το γνναι ,τόν Κύριον σύμπασα γ , τόν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ λάμψαντα , καί κόσμον καταυγάσαντα , θεί μν κηρύγματι , Πέτρε καί Παλε πανεύφημοι . 

   σκήνωσεν ν μν , ν ψίστοις κατοικν ΠΑΝΑΓΝΕ , νευ σπορς σάρκα γάρ , κ Σο λαβών πεφανέρωται .

   Εα μέν τ τς παρακος νοσήματι , τήν κατάραν εσκίσατο · Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τ τς κυοφορίας βλαστήματι , τ κόσμ τήν ελογίαν ξήνθησας , θεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

    ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , ν οκσαι ηδόκησεν , ς εώδη οκον , Λγος το Πατρός πέρθεος , ο διεφθάρη τήν Μήτραν , οκ δίνησε · καί γάρ τεκεν , μμανουήλ τόν Θεάνθρωπον .

    Βασίλισσα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , διαχρύσ στολίσματι , ραϊζομένη Υἱῷ Βασιλε νν παρίσταται , συγκρίτως γγέλους περέχουσα , τούς κραυγάζοντας · δόξα τ δόξ Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

    Βάτος τό πρίν προδυετύπου , τό ξένον το τόκου Σου μυστήριον , καυστος τ φλέγεσθαι , μένουσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί γάρ τό πρ κύησας , τό τς θεότητος · καί φλεκτος διέμεινας ΚΟΡΗ · θεν Σέ μνομεν , πιστοί ες τούς αἰῶνας .

    Θεόν περφυς , συλλαβοσα ν  γαστρί , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΧΡΑΝΤΕ   , τήν Σήν ερήνην δώρησαι μν , τος ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε μνοις δοξάζουσιν .

    λύσις τς ρς τς προμήτορος γέγονας  ΠΑΝΑΜΩΜΕ συλλαβοσα , τόν μς ελογίαις τας θείαις στεφανώσαντα .

    πάντων δεσπόζουσα τν ποιημάτων , τ λα Σου δώρησαι , τά νίκης τρόπαια , τόν δυσμεν τιθεσα πόσπονδον τ κκλησί · να Σε ς ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν . 

    Πόλις το Θεο , τό το Παμβασιλέως , Θεοδόχον εαγές , κειμήλιον σεπτόν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , φρούρησον Σήν κληρουχίαν , τήν εί εφημοσαν Σε , καί γεραίρουσαν πίστει τόν τόκον Σου .

   Θεόν συλλαβοσα ΠΑΡΘΕΝΕ , Κυριοτόκος νομάζ · κατ ᾿ ξίαν διόΣε ο πιστοί συμφώνως δοξολογοντες , ν μνοις μεγαλύνομεν .

   άσω τήν συντριβήν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τς νθρωπότητος , τόν ποιητήν τεκοσα το παντός , τόν μς νορθώσαντα ,  καταῤῥαγέντας πτώματι , τν προπατόρων ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   δεν ΧΡΑΝΤΕ τήν δόξαν Σου , ο δίκαιοι πάλαι ζήτησαν , ν καθορμεν μες , καί πιστς γεραίρομεν Σέ  καί κραυγάζομεν · ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΕ , Ελογημένος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καρπός τς Σς κοιλίας . 

   ερες καί λαοί εφημοσι Σε , Παντευλόγητε ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν ευλογίαις παντας στεφανώσαντα , πίστει τούς μελωδοντας · χαρε Θεόν ΑΓΝΗ σαρκί κυήσασα . 

   Κυοφορήσασα Θεόν , μένεις μετά τόκον ΠΑΘΕΝΟΣ , καί γαλουχες Μητροπρεπς , τόν τροφέα το κόσμου ΠΑΝΑΜΩΜΕ · διό Σέ μνομεν , κραυγάζοντες · ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ χαρε , σώσασα τό γένος μν .

   ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , τούς μούς λογισμούς , Σας πρεσβείαις κκαθάρασα , δεξον εκαρπον με Μήτηρ το πάντων Θεο . 

   Κυρίως γεννήσασαν Θεόν , κυρίως ΠΑΝΑΜΩΜΕ Μήτηρ δείχθης Θεο , παληθεύουσαν φέρουσα , καταλλήλως τ γεννήματι , θεωνυμίαν · ο πιστοί θεν δοξάζομεν Σε , θεοφρόνως ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Λίθος χειρότμητος ρους ξ ᾿ λαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , κρογωνιαος τμήθη , Χριστός συνάψας τάς διεστσας φύσεις , διό παγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Λόγον , καί Πνεμα σύν Πατρί , μίαν τρισυπόστατον φύσιν , θεολογν κλινής καί ήττητος Μάρτυς , κραύγαζεν · δόξα Σοι Μτερ το Θεο , δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ .

   Λόγου Θεο φραστον ν Σοί τελεται , μυστήριον ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ · καί γάρ Θεός , κ Σο σεσωμάτωται ΣΕΜΝΗ δι ᾿ εσπλαγχνίαν , διό Σε ς ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

   Λυτήριον ερατο τόν τόκον Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , φύσις γηγενν τς πρίν κατάρας , καί ελογίας θεοπρεπος πλουτισμόν , θεν Ελογομεν Σε πιστοί , πάντες καί δοξάζομεν ΜΑΡΙΑΜ ΑΓΝΗ Παντευλόγητε .

   Μεγάλων χαρισμάτων ξιώθης ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑ το παντός , ς τόν Θεόν γεννήσασα ν σαρκί πέρ ννοιαν , τόν ν τατ Σέ δείξαντα , ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ .

   Μή διαιροντες τά νωμένα μηδε συγχέοντες , να τόν Χριστόν δοξάζομεν , τόν κ Σο σαρκωθέντα Λόγον κράζοντες ΑΓΝΗ  · Ελογημένη Σύ ν γυναιξί πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ 

   Μόνη καθαράν καθαρός Σε Νυμφίος νοητός ερών ΑΓΝΗΝ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κρίνον εωδέστατον , νθος ραιότατον , καί φωτοφόρον θάλαμον , Νύμφη προσήκατο · διό Σε τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μνομεν , καί περυψομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Ξύλου βρώσεως γευσάμενοι προπάτορες , πεστερήθησαν τς Παραδείσου τρυφς · μες δέ γευόμενοι , σαρκός το τόκου Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , τήν ν δέμ πόλαυσιν , καί ζωήν κληρονομομεν .

   Ο νόμοι , παραδόξως τς φύσεως λύονται , τι ΠΑΡΘΕΝΟΣ νν  τίκτει , καί θηλάζει ΚΟΡΗ πειρογάμως , συλλαβοσα τόν τν πάντων Κτίστην καί Κύριον . 

   λην προσλαβών τήν νθρωπίνην οσίαν κ Σο ΣΕΜΝΗ περούσιος , λον με τόν νθρωπον σωσε βουλήματι , καί κοινωνόν νέδειξεν νν θείας φύσεως · διό Σε γεγηθότες μνομεν , ς καλν ατίαν ΠΑΡΘΕΝΕ  ες αἰῶνας . 

   λην Σε περιστεράν τελείαν , καί πάγκαλον , καί τηλαυγές ερών κρίνον , καί κοιλάδων νθος , ΘΕΟΜΗΤΟΡ , Νυμφίος νοητός , ν Σοί κατεσκήνωσεν .

   λην Σε τήν πλησίον , καλήν τε καί μωμον , καί καθαρόν ερών κρίνον , καί κοιλάδων νθος   ΘΕΟΜΗΤΟΡ , Νυμφίος νοητός ν Σοί κατεσκήνωσεν .

    Λόγος ναρχος τ Πατρί συνοούμενος , καί τ θεί Πνεύματι , νν π ᾿ σχάτων κ Σο , σάρξ γεγένηται , καί ν μν δι ᾿ οκτον σκήνωσεν ΑΧΡΑΝΤΕ , σπερ ηδόκησεν .

   μολογοντες τόν Πατρί πρό αώνων συνάναρχον , π ᾿ σχάτων κ Σς γαστρός τεχθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κυρίως δοξάζομεν Σέ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ .

    πλήρης κενοται , δι ᾿ μς , να πληρώσεως ατο μετάσχωμεν · τήν γάρ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ Μήτραν Σου  ποδύς περίληπτος , τν πατρικν οκ ποστάς κόλπων σεσάρκωται , θεν πάντες Σέ ελογομεν , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

    πρώην δεσμός τς φωνίας , λύθη ΠΑΡΘΕΝΕ τ κυήσει Σου , καί χείλη νοίγησαν , ες ανον το τόκου Σου , ατίκα τν ποθούντων Σε , καί κβοώντων Σοι · Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ, καρπός τς Σς κοιλίας . 

    τόκος Σου φθορος δείχθη , Θεός κ λαγόνων Σου προλθε , σαρκοφόρος ς φθη πί γς , καί τος νιθρωποις συνανεστράφη , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες μεγαλύνομεν .

   ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί σύγκριτε τ γιότητι , τόν Θεόν ν σαρκί φράστως κυήσασα , καί γαλουχήσασα , ατ πρέσβευε , παντοίων μς ύεσθαι , πειρασμν τε καί σκανδάλων .

   Πάντων φθης σωμάτων οα Μήτηρ το Θεο , ντως ΑΓΝΗ περέχουσα , ν κδυσωποσα ΠΑΡΘΕΝΕ , πέρτερόν μου δεξον , τόν λογισμόν , σαρκικν δονν .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ , πρέσβευε πέρ μν τν κετευόντων Σε · ες Σέ γάρ λπίζομεν πάντες , καί Σοί βομεν , ΔΕΣΠΟΙΝΑ μή παρίδς τούς δούλους Σου . 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν Σωτρα κυήσασα , καί τοτον γκάλαις Σου θείαις κατέχουσα , Κυριώνυμε , διάλυσον τόν γνόφον , ψυχς μου καί φώτισον , ταύτην γεραίρειν Σε . 

   Πεποικιλμέν τ θεί δόξ , φθης ΧΡΑΝΤΕ , Μόνη ξ αἰῶνος Λόγον τόν το Πατρός , δεξαμένη ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , · Ελογημένη Σύ ν γυναιξν , πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Πς Σέ μακαρίσωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ; τήν περτέραν ορανο καί πάσης τς κτίσεως ; Υόν γαρ γέννησας τόν Πλάστην καί Θεόν μν .

   αθυμί συσχεθέντα , καί παθν μαυρότητι , λον σκοτισθέντα , καί τ μαρτί δουλεύοντα , τόν ναμάρτητον Λόγον κυήσασα , φωταγώγησον , καί πρός ζωήν χειραγώγησον .

   ήμασι τήν δόξαν Σου , λισάβετ ΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τος προφητικος δοξολογοσα , τά μεγαλεα , το θείου τόκου Σου , χαίρουσα κήρυττε τρανς · Σύ πάρχεις πάντων γάρ , εφροσύνη καί καύχημα .

   ήμασι το Γαβριήλ , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , νν κεχρημένοι βομεν · χαρε Μήτηρ Μόνη Ελογημένη · χαρε Πύλη δικαιοσύνης λιον χουσα .

   ήσει θεοπνεύστ λαλν ββακούμ , ρος Σε δασύ καί κατάσκιον , θεος φη  τόν λθόντα κ Θαιμάν , καί βροτωθέντα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , διά Σο μηνύων σαφέστατα .

   Ῥῆσις εσεβής πεπλήρωται , το σαΐου · ΠΑΡΘΕΝΟΣ γάρ τέτοκε , σαρκωθέντα τόν ζωοδότην , καί Σωτρα τν ψυχν μν .

   ητόρων πολύφθογγοι , καί μουσικν λίαν εηχοι , γλσσαι Σε ο σθένουσι , τιμν μέλπειν ΑΓΝΗ · πέρ νθρωπον και γάρ τό πεπραγμένον , ν Σοί Μόν πέφυκεν θεον μυστήριον . 

   υομένη φάνηθι , χθρν παγωγς , καί βαρβάρων πιδρομς , τούς δούλους Σου ΑΧΡΑΝΤΕ ,τούς κεκτημένους Σε κραταιάν ντίληψιν , καί πρεσβείαν καταίσχυντον .

   Ῥῦσαι τν παθν τν λεθρίων , σειράς τε μαρτιν μν διάῤῥηξον , ας καστος σφίγγεται , πάντες γάρ μάρτομεν καί λασμόν ατούμενοι , ντες πεύθυνοι · ν δίδου ΘΕΟΤΟΚΕ λιτας Σου , τος περυψοσι Σε , ΑΓΝΗ ες τούς αἰῶνας .

   Σαρκί πιδημσαι θελήσας , διακοσμήσας πάντα λόγ, ν Σοί κατεσκήνωσε Μόνην , γιωτέραν πάντων εράμενος , καί ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΟΝ  δειξεν , π ᾿ ληθείας ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Σέ πλον ἀῤῥαγές , κατ ᾿ χθρν προβαλλόμεθα · Σέ γκυραν καί λπίδα τς μν σωτηρίας , ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα .

   Σεσαρκωμένον τόν σαρκον πρίν τεκοσα , Λόγον Θεο ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , κόσμον νεκαίνισας · διό Σε ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πίστει ρθοδόξ γεραίρομεν .

   Σεσαρκωμένον τόν Λόγον κ Σο ΠΑΡΘΕΝΕ θεοπρεπς γέννησας καί μένεις ΠΑΡΘΕΝΟΣ · θεν σιγήτοις φωνας , τό Χαρε Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει διστάκτ κραυγάζομεν .

   Σεσωμάτωται Χριστός , καθ ᾿ πόστασιν ΑΓΝΗ , κ Σο σαρκί νούμενος , μεμενηκώς οκ λλατον , κατά τήν θείαν οσίαν σώματος .

   Σέ τήν ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΟΝ Νύμφην καί ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , τήν τόν Κτίστην τεκοσαν , τν ρατν τε πάντων καί οράτων , ν μνοις μεγαλύνομεν . 

   Σο τά θαυμάσια , προφητικαί φησαν φωναί , ρος καλοντες Σε , καί Πύλην ΧΡΑΝΤΕ , καί Λυχνίαν  φαεινήν , ξ ᾿ ς τό φέγγος , ληθς τό θαυμαστόν φρυκτωρε , ΑΓΝΗ κόσμον πανατα .

   Σύ Μόνη ν πάσαις γενεας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ δείχθης  Θεο · Σύ τς θεότητος γέγονας , νδιαίτημα ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · μή φλογισθεσα τ πυρί , το προσίτου φωτός , θεν πάντες , Σε ελογομεν ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Σύ Μόνη τος πί γς , τν πέρ φύσιν δωρεν πρόξενος , Μήτηρ Θεο γέγονας , θεν Σοι τό χαρε , κραυγάζομεν . 

   Σζε πειρασμν καί παντοίων θλίψεων ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΘΕΕ , παντας τούς δούλους Σου καί αωνίου ῥῦσαι κολάσεως καί τς χαρς ξίωσον το Σο Υο καί Θεο , τος κ πόθου Σέ μνοις γεραίροντας , καί τήν θείαν τιμντες Εκόνα Σου .

   Στερ γαθέ , φύσει φιλάνθρωπος καί πολυεύσπλαγχνος , τας τς ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΥ σου Μητρός ΠΑΡΘΕΝΟΥ , θείαις ντεύξεσι , Πέτρου πρεσβείαις Παύλου τε , τν ποστόλων τν Σν , τά λέη Σο καί τήν βοήθειαν ορανόθεν μν ξαπόστειλον .

   Τήν ΑΓΝΗΝ καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ τιμήσωμεν , τήν τόν σαρκον Λόγον , ναρχον καί κτιστον , περφυς κυήσασαν , ες μν σωτηρίαν , καί βομεν Σοι · χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Τήν ν γαστρί τόν πρό αώνων , κ Πατρός νατείλαντα , Θεόν Λόγον ν σαρκί , συνειληφυαν , πάντες μακαρίσωμεν , ς Μητέρα το πάντων Θεο . 

   Τήν Μόνην ν γυναιξίν ,Ελογημένην ς Θεο σκήνωμα ΑΓΝΗ , πανευπρεπές παντες , ν γαλλιάσει δοξάσωμεν .

   Τίς δύναται τό Σόν ἑῥμηνεσαι μυστήριον ΠΑΝΑΜΩΜΕ ; τόν γάρ κτίσει , μή χωρούμενον πάσ , ν Μτρ Σου χώρησας  .

   Τόν κ τς ΑΓΝΗΣ τεχθέντα Λόγον , καί δωρησάμενον ζωήν , τ γένει τν νθρώπων μνομεν , καί Σέ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ μεγαλύνομεν .

   Τόν τς Τριάδος πεκύησας να ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ναπλάττοντα μς τούς συντριβέντας τό πρότερον , κακί το φεως , το πολεμήτορος .

   Τό ρος τό γιον , τό πέρ ννοιαν χημα, τήν Μητέρα το Θεο , καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ ληθς , μετά τόκον μνήσωμεν .

   Τόν πάσης πέκεινα οσίας , Λόγον Θεο τέτοκας ΑΓΝΗ , σεσαρκωμένον μν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , χείλεσί τε καί ψυχ καταγγέλλομεν .

   Τό το Υψίστου γιασμένον θεον σκήνωμα χαρε · διά Σο γάρ δέδοται χαρά ΘΕΟΤΟΚΕ τος κραυγάζουσιν · Ελογημένη Σύ ν γυναιξίν , πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τριάδος τς περθέου ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν να τέτοκας , κ Σο σαρκί φανέντα δι ᾿ μς , εδοκί το φύσαντος , καί συνεργεί Πνεύματος , το Παναγίου ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   δωρ τς ζως , κ Σο ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , βλύσαν Κύριος , πλυνεν γίασεν , μς τούς πίστει εσδεξαμένους ατόν , καί κληρονόμους δειξεν τς Βασιλείας ατο , νυμνοντας τήν ατο χρηστότητα , καί Σέ πόθ θερμς μεγαλύνοντας . 

   μνεν Σε χρέος φείλομεν , λλ ᾿ μως κατ ᾿ ξίαν ο σθένωμεν , διό μνοντες Σε , σιγ τιμμεν τό φραστον , τό πί Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ , πραχθέν μυστήριον .

   πό θείου Πνεύματος σαΐας μπλεως , τόκον τόν πάτορα προεπεν , Σο κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ τεχθέντα μμανουήλ , ς στίν Θεός μεθ ᾿ μν , ν ΑΓΝΗ κύησας , πέρ λόγον καί ννοιαν . 

   Φανεσα τν γγέλων νωτέρα , ς πάντων τεκοσα τόν Σωτρα , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , σσον οκτίρησον λαόν μαρτηκότα , καί τ σκέπ τν πτερύγων Σου προστρέχοντα .

   Φωτός οκητήριον , Σή ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,  ΠΑΝΑΓΙΑ Μήτρα γέγονεν , φωτιζόμενοι το σκότους λυτρούμεθα τς πλάνης , μνοντες Σε καί πόθ ληθε , μακαρίζοντες , Μόνη νθρώπων πανόρθωσις . 

   Χαίροις Μτερ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , τόν Θεόν Λόγον ν γαστρί χωρήσασα , καί τεκοσα σεσαρκωμένον , ς Θεόν μο καί νθρωπον .

   Χερουβικν ταγμάτων περέχουσα , καί Θεόν ν γκάλαις ποχούμενον , μετά σαρκός βαστάσασα , χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

    !!! θαμα τν πάντων θαυμάτων καινότερον !!! τι ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ν Μήτρ , τόν τά σύμπαντα περιέχοντα , πειράνδρως συλλαβοσα οκ στενοχώρησεν .

    !!!Μτερ Θεο !!! τς ψυχς μου τήν κάκωσιν θεράπευσον , Τεκοσα τόν πανάγαθον Λόγον , τούς πάντας γαθύνοντα . 

   ραϊσμένος ποικίλ φωτοχυσία , ορανός μψυχος , σο το Βασιλέως τν βασιλευόντων Χριστέ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΧΡΑΝΤΟΣ , νν ς ΘΕΟΤΟΚΟΣ δοξάζεται . 

   ς οσα κπλήρωμα τν ν σκι , τύπων καί συμβόλων ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , πάντες Προφται , Σέ νύμνησαν φωνας , προμηνυούσαις πασι , τά Σά  μεγαλεα καί θαύματα .

   ς ίζαν Πηγήν καί ατίαν , τς φθαρσίας Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , πάντες ο πιστοί πεπεισμένοι , τας εφημίαις καταγεραίρομεν · Σύ γάρ τήν νυπόστατον , θανασίαν μν βλυσας .

   ς το παντός δεδραμένον , Μητροπρεπς τας Σας γκάλαις , φέρουσα ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , χειρός με ῥῦσαι το πολεμήτορος , πως τήν Σήν σζόμενος , νευφημ μεγαλειότητα .

 

..........................................χος πλ.α΄ ......................................

 

   γγέλων Τιμιωτέρα , φθης κυήσασα τόν ατούς ΠΑΡΘΕΝΕ δημιουργήσαντα , θεν κετεύω Σε ΑΓΝΗ , γίασον τόννον μου , καί τήν καρδίαν φωταγώγησον , νέφη τν παθν κδιώκουσα .

   φράστως συλλαβοσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν Ποιητήν Σου καί Θεόν , δυσώπει σσαι κινδύνων μς , καί ψυχικήν σωτηρίαν , βραβεσαι τος μνοσι Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Δετε καλλονήν το ακώβ μνμεν , ΜΑΡΙΑΝ ΑΓΝΗΝ  τήν ΧΡΑΝΤΟΝ , συμφώνως κραυγάζοντες , χαρε Κεχαριτωμένη , Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   ξ ᾿ ΑΓΝΩΝ Αμάτων Σου ξυφάνθη σάρξ περφυς , τ δημιουργήσαντι τόν νθρωπον ΘΕΟΤΟΚΕ · θεν ξίως μνομεν Σε .

   σαΐα χόρευε , ΠΑΡΘΕΝΟΣ , σχεν ν γαστρί , καί τεκεν Υόν τόν μμανουήλ , Θεόν τε καί νθρωπον , νατολή νομα ατ · ν μεγαλύνοντες , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίζομεν .

   δού Σύ πέρ πάσας ΑΓΝΗ κεχαρίτωσαι , περέβης πάσας τ γιότητι , πάσας περρας καί πασν , φθης ψηλοτέρα , τν ορανίων σαφς δυνάμεων , Μήτηρ Θεο χρηματίσασα .

   θυνον τόν βίον μου καί τά κινήματα τς διανοίας μου ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , πρός τό θεον βούλημα , το κ Σο ἀῤῥήτως , μν πιδημήσαντος .

   Λέλυται τ τόκ Σου ρς τό νθρώπινον , Μόνη Παντευλόγητε , διό Σε δοξαζομεν , ς Κεχαριτωμένην , ΘΕΟΤΟΚΕ ες αἰῶνας .

   Νέκρωσον τά πάθη μου ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , καί τήν ψυχήν μου τήν νεκρωθεσαν , μαρτίας δήγματι , νάστησον Μήτηρ τς ντως ναστάσεως .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ  ῥῦσαι με φθορς , καί παθν καί τόν τάραχον κατεύνασον , τήν πηγήν τς θανασίας κυήσασα .

   Πίστις γείσθ μόνη καί μή πόδειξις , τν πέρ νον θαυμάτων ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ · τόν γάρ κατάληπτον Θεόν Λόγον τέτοκας , νδυσάμενον τό νθρώπινον .

   Σέ τήν καλλονήν το ακωβ ΠΑΡΘΕΝΕ , Θεός ν γάπησεν , καί ξελέξατο , πάντες ς Μόνην , εί Ελογημένην  ΠΑΡΘΕΝΕ , νυμνολογομεν ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Στόματι καί γνώμ Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ παντες κηρύττομεν , ΠΑΝΑΓΝΕ , Θεόν γάρ γέννησας , διό Σοι πάντες μελωδομεν , χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ . 

   μνομεν Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τόν περύμνητον Θεόν νερμηνεύτως κυήσασαν , τήν τούς χορούς τν γγέλων ,τ κάλλει συγκρίτως νικήσασαν . 

   Φωτοφόρον Πύλην Σε προεώρα εζεκιήλ , δι ᾿ ς διλθεν τό φς τό ληθινόν , Χριστός Θεός μν · ν κτενς ατησαι ΑΓΝΗ , τς μετανοίας μοι , διάνοιξον πύλας δέομαι .

   ς τεκοσα ΠΑΝΑΓΝΕ , τν κτισμάτων τόν Δημιουργόν , κατά παντός γεννητο , φέρεις φέρεις τήν ρχήν , σύγκριτον χουσα , περοχήν καί περφερ · θεν τόν τόκον Σου , προσκυνοντες Σέ δοξάζομεν .

   φθγς ραϊσμένη τ κάλλει τν ρετν , καί Χριστόν τόν ραον ΠΑΡΘΕΝΕ πεκύησας , βροτούς ραΐσαντα τος ραίοις κάλλεσι , τς Θεότητος ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

 

..........................................χος πλ.β΄...................................... 

 

 

   πορε πσα γλσσα , εφημεν πρός ξίαν , λιγγι  δέ νος καί περκόσμιος , μνεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · μως ΓΑΘΗ πάρχουσα , τήν πίστιν δέχου · καί γάρ τόν πόθον οδας τόν νθεον μν · Σύ γάρ Χριστιανν ε προστάτις ,Σέ μεγαλύνομεν .

   Θεόν νθρώποις εδεν δύνατον , ν ο τολμ γγέλων τενίσαι τά τάγματα ·  διά Σο δέ ΠΑΝΑΓΝΕ ράθη βροτος Λόγος σεσαρκωμένος · ν μεγαλύνοντες , σύν τας ορανίαις στρατιας Σε μακαρίζωμεν .

   δών Σου πόῤῥωθεν χορός , Προφητν θεηγόρων , μυστηρίου τό βάθος , πολυτρόποις ν φωνας , Θεο Μητέρα ΑΓΝΗ , Σέ κηρύττει ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   ερωτάτη χορεία τν προφητν προεδήλου πόῤῥωθεν σομένην Σε Θεο , ληθν λοχεύτρια ΑΓΝΗ , νωτέραν Χερουβίμ καί πάσης κτίσεως .

   Λυτρωθέντες τς πρώην ρς τ τόκ Σου , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΝΤΕΥΛΟΓΗΤΕ ΚΟΡΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , τήν το Γαβριήλ Σοι φωνήν ναμέλπομεν · χαρε ατία τς πάντων σωτηρίας .

   Μετά τήν κύησιν τήν φρικτήν μεινας ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ς τό πρίν · Θεός γάρ ν το τικτόμενον , μετασκευάζων πάντα βουλήματι , ΝΥΜΦΕΥΤΕ ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Μίαν φέροντα πόστασιν , κύησας τόν Λόγον ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , διπλς χοντα τάς θελήσεις καί τά φυσικά ατο διώματα σαφς · Θεός γάρ στίν καί βοτός , δι ᾿ μς σαρκωθείς .

   Νοεν το τόκου Σου ΑΓΝΗ , τό πόῤῥητον βάθος , πορε νος νθρώπων · Θεός γάρ αυτόν , κενώσας δι ᾿ οκτιρμούς , ν γαστρί Σου σωσεν τόν νθρωπον .

    καθήμενος ν κόλποις το Γεννήτορος , περιγράπτως ΧΡΑΝΤΕ ν τος κόλποις Σου καθέζεται νν περιγραπτς , τήν Σήν περικείμενος μορφήν , διά τό σσαι τόν δάμ , νέος δάμ γεγονώς .

    Λόγος ν Μήτρ Σου παχυνθείς νευ σπορς , βροτός ράθη τέλειος καινοτομν τάς φύσεις θεοπρεπς , ς μόνος πίσταται , Θεοκόσμητε ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

    πάσης πέκεινα , νοουμένης ληθς , καί ρωμένης κτίσεως , Μήτραν τήν Σήν πέδυ παναληθς , καί σάρξ χρημάτισε , τούς βροτούς ναπλάττωΝ , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   ητορεύουσα γλσσα το μυστηρίου Σου , τό πόῤῥητον βάθος επεν ο δύναται · Λόγον γάρ Θεο , πέρ Λόγον κύησας , ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ες πάντων σωτηρίαν .

   Σταγών καθάπερ πουράνιος τ Σ γαστρί ΠΑΡΘΕΝΕ ετός καταβέβηκεν · καί ξηράνας τς πλάνης τά εύματα ,μβρισεν φθαρσίαν , καί πολύτρωσιν , πσι τος νθρώποις διά Σο ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   Σωματωθέντα τόν ληθ Λόγον , το Πατρός κ τν Σεπτν ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ Αμάτων  Σου τέτοκας ν δύο τελείαις φύσεσιν , μι δέ ποστάσει ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .  

   περβολ εσπλαγχνίας τούς ορανούς , κλίνας καταβέβηκεν Υός το Θεο , καί κ Σο σεσάρκωται ΑΓΝΗ · διασζων τούς βροτούς πλάνης το φεως . 

   Φυλάξας φθορον , Σέ μετά κύησιν , ς πρό το τόκου ΠΑΡΘΕΝΟΝ πλαστουργός , κησεν ν Μήτρ Σου , καί τούς φθαρέντας τ πλάν , καινούργησεν ς εσπλαγχνος .

   Φων γγέλου τέτοκας , τόν ναρχον Λόγον , λαβόντα σάρκα ννουν τε καί μψυχον , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ , κ τν καθαρν Αμάτων Σου , καί τούς σάρκους χθρούς , καταβαλόντα , καί σώσαντα ημς , πάντας τούς ληθ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , μολογοντας Σε .

   ς Πύλην φέρουσαν πρός θείαν εσοδον , ς Παράδεισον θεον ς νοητόν τόπον γιάσματος , ς καλλονήν το ακώβ , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίσωμεν .

 

..........................................χος βαρύς .....................................

 

   ΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν μήν ψυχήν τήν σκοτισμένην , δοχεον πέρξασα το καταλήπτου φωτός , καί ναός τς θείας κτνος , τ φωτί Σου λάμπρυνον δέομαι .

   Βασιλίδα πάντων Σέ τν γεγονότων εδότες ΑΓΝΗ  , Θεόν ς γεννήσασαν , ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν κ μή ντων , τά ποιήσαντα   πάντα , τήν χαρμονικήν μνολογίαν , μετά το γγέλου Γαβριήλ Σοι κράζομεν . 

   ν δύο φύσεσιν , τόν να τς Τριάδος θεοπρεπς νευ σπορς ΘΕΟΜΗΤΟΡ , γέννησας, τόν Σωτρα  το κόσμου · διό Σε ο πιστοί , πόθ περυψομεν ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   στερεώθην τόν θεον τόκον πεγνωκώς Σου , καί προστασίαν ΠΑΡΘΕΝΕ , πλουτ Σε κραυγάζων · χαρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ Θεόν σαρκί κυήσασα  .

   κέτης ΠΑΝΑΓΝΕ , Σοί προσέρχομαι πίστει , τ συλλαβούσ τόν τν λων Δεσπότην · νν σσον με διωγμν , καί κινδύνων μνοντα εσεβς , Θεόν τόν σαρκωθέντ , κ Σο νερμηνεύτως . 

   Μετά το θείου Γαβριήλ , Ελογημένη τό χαρε , Σοί ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ κράζομεν εί  · χαρς γάρ μν ατίας γέγονας , καί εφροσύνης ληθος , τόν Λυτρωτήν καί Σωτρα , πάντων μετά σώματος κυήσασα .

   Μήτηρ Θεο καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτουσα , καί Παρθενεύουσαν πάλιν , οχί φύσεως ργον , λλά Θεο συγκαταβάσεως · θεν ς Μόνην τν θείων θαυμάτων , καταξιωθεσαν Σε εί μεγαλύνομεν . 

   Νεκρώσεως καί φθορς μου , τούς χιτνας περιελες  ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , σωτήριον χιτνα τόν σεσαρκωμένον Θεόν , τεκοσα τος νθρώποις , διό πάντες Σε εί μεγαλύνομεν

   Νόμου καινο κιβωτόν καλομεν Σε καί θεοχάρακτον πλάκα , ν Λόγος γγράφη , το Θεο , βροτός γενόμενος , διά τό σσαι τόν κόσμον , κ πλάνης ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Ο ΘΕΟΤΟΚΟΝ μολογοντες Σε ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , τς διαδόχου  βασιλείας καί τρυφς , διά Σο ΘΕΟΜΗΤΟΡ , πιτυχεν ξιωθείημεν .

    Λόγος Σοί κατασκηνώσας ΧΡΑΝΤΕ , τήν οσίαν τήν εμήν , νεμορφώσατο διαπεσοσαν , τας πρίν παραβασεσιν .

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τν ορανν ψηλοτέρα ε , τόν ναρχον Λόγον σπόρως συλλαβοσα καί σεσαρκωμένον Θεόν τεκοσα τος νθρώποις , διό πάντες Σε εί μεγαλύνομεν . 

    πατρικούς κόλπους μή λιπών , καί κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθείς , Χριστός Θεός μν , διαφύλαξον τήν ποίμνην Σου , τς οκονομίας σου , προσκυνοσαν τά θεα σύμβολα . 

   ύστην βροτείου γένους ,καί Λυτρωτήν καί Σωτρα Χριστόν , μν τέτοκας ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΧΡΑΝΤΕ · θεν σαφς Σε εδότες , πρόξενον ζως , αωνίου δοξάζομεν . 

   Σύ τήν πεσοσαν το δάμ , προφητικς ξανέστησας σκηνήν , τόν Σωτρα καί Θεόν , , ΧΡΑΝΤΕ κυοφορήσασα .     

   Τήν ΧΡΑΝΤΟΝ , ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ μν Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν φθαρτον καί σεβάσμιον τόκον , τιμ Σου ΠΑΝΑΓΙΑ , δι ᾿ ο σέσωσμαι φθορς καί νεκρώσεως .   

   Τόν κατάληπτον τόκον τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ δοξολογομεν , δι ᾿ ο θανάτου ἐῤῥύσθημεν , δι ᾿ ατο γεννηθέντες , ες φθαρσίαν · Ελογημένη κράζοντες ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .   

   μνολογίαις δοξάζει , τόν Σόν τόκον πσα κτίσις , Θεόν ΠΑΡΘΕΝΕ γινώσκουσα , καί σεπτς προσκυνοσα , κραυγάζει Σοι · χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

                     

..........................................χος πλ.δ΄.......................................

  

   διαφθόρως τόν Λόγον πέρ λόγον κατά φθορς μς πάσης , πολυτρούμενον τέτοκας ·διά τοτο πάντες Σε ΠΑΡΘΕΝΕ δοξάζομεν .

   νατολή λίου , πρό ωσφόρου κλάμψαντος γέγονας , δι ᾿ ο φς ο ν σκότει , ΧΡΑΝΤΕ δεινν θεάσαντο .

   νώρθωσας ΠΑΡΘΕΝΕ τν γυναικν , τό λίσθημα , Λόγον κυήσασα , τόν νορθον , τούς κατεραγμένους ς γαθόν , καί κραταιόν δυνάμενον , ν Φεβρωνία εκλεής ποθήσασα , συντόνως πίσω σου δραμομαι , γαλλομένη νεβόησεν .

   σωμεν τ Κυρί τ κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ εδοκήσαντι , σαρκωθναι σπόρως , ες μν σωτηρίαν καί λύτρωσιν . 

   ΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , σεσαρκωμένον τόν ΐδιον , καί πέρθεον Λόγον , πέρ φύσιν τεκοσα , μνομεν Σε .

   ΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ Θεο παντοκράτορος , Βασιλίδος φυλς ΔΕΣΠΟΙΝΑ βλαστήσασα , καί Μόνην τόν Θεόν , τόν πάντων βασιλεύοντα , γεννήσασα σαρκ , περφυς, κινδύνων με διάσωσον , τ Υἱῷ Σου ψάλλοντα · νδόξως γάρ δεδόξασται . 

   Βουλήσει Πατρός , τόν Λόγον τέτοκας , πιλεύσει Πνεύματος Παναγίου , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , Ἀῤχιεέρων δόξα · θεν Σε μνομεν .

   Γηγενν καταίσχυντε Σκέπη καί βοήθεια  Σύ μοι πρόστηθι , καί παντοίας ξάρπασον , συμφορς ΠΑΡΘΕΝΕ τόν κέτην Σου .

   Γυμνόν ρετν με καταστολς , ερών Βελίαρ βέλει τρωσεν δονν · τόν ατρόν Θεόν τεκοσα , τά τς ψυχς μου ΑΓΝΗ θεράπευσον τραύματα . 

   Δός μν βοήθεια τας κεσίαις Σου ΠΑΝΑΓΝΕ  , τάς προσβολάς , ποκρουομένη , τν δεινν περιστάσεων .

   Δυσώπησον εί , τόν Υόν Σου καί Θεόν μν , ΑΓΝΗ ΜΑΡΙΑ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , το καταπέμψαι τος πιστος τό μέγα λεος .

   νήργησας φράστως Δέσποτα Σωτήρ μου , οκονομν τήν σωτηρίαν , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΑΓΝΗΣ σεσαρκωμένος , φθης Θεός , κ τς ΠΑΝΑΓΝΟΥ .

   ξέστη πί τοτο ορανός , καί τς γς κατεπλάγη τά πέρατα τι Θεός , φθη τος νθρώποις σωματικς , καί γαστήρ Σου γέγονεν , ερυχωροτέρα τν ορανν · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , γγέλων καί νθρώπων , ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν . 

   πέβλεψεν πί Σοί Κύριος , τήν μήν νακαινίζων οσίαν , ς δυνατός μεγαλεα ποιήσας , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ς φης ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί σωσέ με διά Σο , κ φθορς θεός μου ς εσπλαγχνος . 

   Ελογημένη Θεόν κυήσασα , τούς ελογοντας νν  ΑΓΝΗ , ΑΧΡΑΝΤΕ ελόγησον , καί πρός τάς γαθάς εσόδους  ΣΕΜΝΗ χειραγώγησον , καί μπλησον νθέων ρετν , καί ψάλλειν νδυνάμωσον .

   Ερε Σε βοήθειαν , τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ ΠΑΝΑΓΝΕ , εκλεής , μάρτυς Φεβρωνία , καί τυράννους κατσχυνε .

   νωται Κτίστης μου περφυς ν Σοί ΔΕΣΠΟΙΝΑ , λον μέ , θέλων ναπλάσαι , διά Σο ς ηδόκησεν .

   ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , ο πεφωτισμένοι πάντες κηρύττομεν , τόν γάρ λιον κύησας , τς δικαιοσύνης ΑΓΝΗ ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   λεων γενέσθαί μοι Σέ δυσωπ , τας Σας ΔΕΣΠΟΙΝΑ  παῤῥησίαις , τόν κ Σο τεχθέντα , ν μέρ τς κρίσεως .

   να Θεός νθρωπος γένηται , Θεός ράθη νθρώποις  , ΠΑΡΘΕΝΕκ τν λαγόνων Σου , νερμηνεύτως τεχθείς , καί νπερ ν μεμένηκεν ναλλοίωτος . 

   σχύς μου καί μνησις καί σωτηρία Χριστός Κύριος κ Σο νατείλας , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ διά χρηστότητα , κ τς ρχαίας μς λυτρωσάμενος , προγονικς πειλς καί ποφάσεως . 

   Καθλεν δυνάστας πό τν θρόνων Κύριος , ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ ς φησεν , τούς δέ πεινντας , θείων γαθν νέπλησεν , τούς πίστει μελωδοντας ελογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ σαρκί Θεόν κυήσασα . 

   Κατακλιθέντα τος λγεινος καί πεσόντα , διανάστησον με ΘΕΟΜΗΤΟΡ · πως Σέ δοξάζω ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Κλμαξ ν ώρακεν ακώβ , Σύ ε ΘΕΟΤΟΚΕ , διά Σο γάρ τος πί γς , Λόγος συνήφθη καί πρός ψος τήν τν νθρώπων οσίαν νείλκυσεν .

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μολογομεν , ο διά Σο σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν σωμάτοις χορείαις , Σέ μεγαλύνοντες 

   Λελυτρωμένοι πάντες προγονικς καταδίκης τ τόκ Σου , χαρε προσφωνομεν , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Λόγον δέξω τόν σαρκον , φύσιν τήν μήν ναπλάσαι βουλόμενον · καί τοτον σαρκωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ τέτοκας · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , καταπαύστως μεγαλύνομεν .

   Λόγον τόν μήτορα κ Πατρός , πάτορα τοτον , π σχάτων θεανδρικς , κύησας Μόνη ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ς περτέρα πάσης κτίσεως .

   Λυτρωθείημεν πάντες κ παθν καί κινδύνων καί περιστάσεων , καί νόσων πολυτρόπων , πρεσβείαις Σου Πανάγνοις ,  ΣΕΜΝΗ ΘΕΟΜΗΤΟΡ κραυγάζοντες , Ελογημένη Σύ ε Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Μεγαλύνομέν Σε τήν Μητέρα το Θεο , καί δοξάζομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ  ς Σωτρα τεκοσα τν ψυχν μν .

   Νοήσαντς  θεηγόροι προφται , μυστηρίου Σου τό πειρον βάθος , τοτο σαφς προεδήλωσαν ΚΟΡΗ , δι ᾿ ανιγμάτων καί θείων προῤῥήσεων , τόν Λόγον γάρ τόν το Πατρός , πέρ ΛόγονΑΓΝΗ σωμάτωσας . 

   Νόμους τς φύσεως ΠΑΡΘΕΝΕ , τ κυήσει Σου , καινίζεις παραδόξως · καί φθαρέντας μς κακίστ παραβάσει , ναχωνεύεις , θεν Σε κατά χρέος εφημομεν .

   Νύμφην Σε νύμφευτον , καί καθαρόν ΑΓΝΗ σκήνωμα , το Ποιητο , καί γιωτέραν Χερουβίμ πιστάμεθα .

   Νυσταγμ μελείας με , πνος μαρτίας ΚΟΡΗ κατέλαβε · τ γρύπν κεσί Σου , διανάστησόν με πρός μετάνοιαν .

    μψυχος το Δεσπότου Θάλαμος , λαμπρας τς Παρθενίαις κτσι , φωτοειδς , σπερ κρίνον κλάμπων , τς κανθώδους ν μέσ συγχύσεως , ΠΑΝΑΓΝΟΣ καί επρεπής , ΘΕΟΤΟΚΟΣ ξίως δοξάζεται .

   Ο σοί πόδες τμηθέντες , θείων μαρτυρίων τήν τρίβον διώδευσαν , καί πρός τόν τεχθέντα κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γίας μετέβησαν , μπεριπατοντες , χαρμονικς ν παραδείσ , Φεβρωνία ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

  λην τήν καρδίαν μου τ θεϊκ φωτί λάμπρυνον , Πύλη φωτός , τόν τς μαρτίας σκοτασμόν κδιώκουσα .

    Λόγος το Θεο Σέ τος βροτος ΘΕΟΤΟΚΕ δειξεν ΑΓΝΗ οράνιον κλίμακα · διά Σο γάρ πρός μς καταβέβηκεν .

   λον μέ μορφοται  κ Σο ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ Θεός πλάστης μου · ν εί δυσώπει , οκτιρσαι λαόν μαρτάνοντα , διασσαι κόσμον , δαιμονικς πάσης βλάβης , τόν ες Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ λπίζοντα .

   μβρισόν μοι ΠΑΡΘΕΝΕ , δέομαι σταγόνα κατανύξεως , τόν νόντα μοι ύπον , ποπλύνουσα πως δοξάζω Σε .

    Μωσς ν βάτ κατεδενΣε ΑΓΝΗ ν τ ρει , δεχομένην τό στεκτον τς Θεότητος πρ φλέκτως , θεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

    νεύματι πάντα δημιουργν , κ Σο ΘΕΟΜΗΤΟΡ σαρκώθη · ν εσεβς ποθήσασα , κόρη Φεβρωνία , ματυρικς ν ατ προσενήνεκται .

    τ νάρχ Πατρί συννοούμενος πέδυ Μήτραν τήν Σήν , νθρωπος γενόμενος καί σωσεν μς , κακί ποκύψαντας ·καί πλάν δουλωθέντας το χθρο , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , διά τοτο πίστει Σε , καί πόθ μακαρίζομεν .  

    τν φωστήρων κάλλεσιν , ορανόν καλλωπίσας  Θεός , λλον ορανόν Σε , ΘΕΟΤΟΚΕ δειξεν · κ Σο γάρ ς λιος , ΑΓΝΗ ξανατείλας πσαν τήν γν , τς θεογνωσίας κατελάμπρυνεν φέγγει · διό οδείς προστρέχων , ν Σοί κατησχυμμένος πορεύεται , τν θείων μή τυχών δωρεν Σου .  

   ΠΑΡΘΕΝΕ ν κύησας Θεόν , νθρωπον γενόμενον , τοτον κέτευε , λυτρωθναι με πυρός καί κολάσεως .

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον μνομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · Σύ γάρ τόν Θεόν Λόγον , σαρκί τ κόσμ κύησας . 

   Πειρασμν με διάσωσον καί το ψυχοφθόρου τν παθν κλύδωνος , πως πίστει μακαρίζω Σε , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Πύλη φωτός , πσιν δείχθης ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τος ν σκότει φς τό περίγραπτον , περιγραπτ , σώματι Χριστόν , τς δικαιοσύνης τόν λιον παστράψασα · ο νν τας φρυκτωρίαις , Φεβρωνία ωσθεσα , τν Μαρτύρων τό κλέος κτήσατο .

   ανίσι τς σωστικς Σου πρεσβείας , κατασβέσασα παθν μου τήν φλόγα , τάς τού νοός κτροπάς , Σας πρεσβείαις ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , θεράπευσον , καί κόπασον τόν χαλεπόν , τν παθν μου κλυδώνιον ΠΑΝΑΓΝΕ . 

   ητορευόντων γλσσαι Σε , νυμνσαι ο σθένουσιν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑΜ , ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Θεόν γάρ γέννησας , τόν πί πάντων ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ , κ Παρθενικς πειρογάμου νηδύος , νν Φεβρωνία , μελωδοσα κραυγάζει , Σέ περυψομεν , ΑΓΝΗ ες τούς αἰῶνας .  

   Ῥῦσαι δεσμν τς μαρτίας , τήν θλίαν μου ψυχήν ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , καί γάπη Θεο πόζευξον τελεί , να πιστς δοξάζω Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ες αἰῶνας .

   υσθείημεν τν δεινν , πταισμάτων τας κεσίαις Σου ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τς θείας λλάμψεως το κ Σο φράστως σαρκωθέντος Υο το Θεο . 

   Σέ καί τεχος καί σκέπη , καί χείμαστον λιμένα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ο πιστοί κεκτήμεθα , δι ᾿ ς καί σζόμεθα .

   Σέ νν μακαρίζουσιν , ς προεφήτευσας ΠΑΝΑΓΝΕ , α γενεαί , πσαι τν νθρώπων , διά Σο νν σζόμεναι .  

   Σέ πλον ν κινδύνοις καί πειρασμος , καί λιμένα καί τεχος ν θλίψεσι , καί θυρεόν , ν πολέμοις χομεν νοητόν , καί μέγα λαστήριον , ν δεινας πταισμάτων πιδρομας · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , τιμμεν κατά χρέος καί μεγαλύνομεν τόν τόκον Σου . 

   Σέ πάντες κεκτήμεθα , καταφυγήν καί τεχος μν , Χριστιανοί , Σέ δοξολογομεν , σιγήτως ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Στίφει παρθένων συγχορεύεις , ξιάγαστε Παρθενε Φεβρωνία , τ ΠΑΡΘΕΝ καί ΘΕΟΜΗΤΟΡΙ βοσα · Ελογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , καρπός τς Σς κοιλίας .

   Στόματι ΑΓΝΗ , καί γλώσσ καί καρδί , καθομολογ το Κτίστου Σε Μητέρα , καί δυσωπ Σε · καταύγασον τήν ψυχήν μου , σκοτισμένην πλημμελήμασιν . 

   Συνείληφας ληθς , τόν Θεόν Λόγον ν Μήτρ Σου , καί τοτον περφυς , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ τέτοκας · ν λιτας λέωσαι , τν κινδύνων πάντας, κλυτρώσασθαι τούς δούλους Σου . 

   Συνείληφας ληθς , τόν Θεόν Λόγον ν Μήτρ Σου , καί τοτον περφυς , ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας · ν λιτας λέωσαι , πέρ τν κυρίως , ΘΕΟΤΟΚΟΝ νυμνούντων .

   Τεχος ἀῤῥαγές καί λιμένα καί χύρωμα , καί ἐλπίδα ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί θεον πλον κεκτημένοι Σε σζόμεθα .

   Τήν ΑΓΝΗΝ νδόξως τιμήσωμεν λαοί ΘΕΟΤΟΚΟΝ · τήν τό πρ τς Θεότητος  , δεξαμένην ν γαστρί φλέκτως . ν μνοις μεγαλύνομεν .

   Τόν ν κόλποις , Πατρός καταλήπτου , καί γκάλαις Μητρός πειρογάμου , νερμηνεύτως μφανισθέντα πασι , Κύριον μνομεν , καί Σε  ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ δογολογομεν .

   Τόν Θεόν ν κύησας ΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τοτον δυσώπησον , τος κέταις Σου δωρήσασθαι , τν πλημμελημάτων τήν συγχώρησιν .

   Τόν προδηλωθέντα ν ρει τ νομοθέτ , ν πυρί καί βάτ , τόκον τόν τς ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , ες μν τν πιστν σωτηρίαν , μνοις σιγτποις μεγαλύνομεν .

   Το Λόγου κιβωτόν Σε νέδειξεν , ΘΕΟΤΟΚΕ , το νόμου Κύριος , ν φράστως σκήνωσεν .

   πέρ νον τό μυστήριον τς κυοφορίας Σου ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · ν γαστρί γάρ συλλαβοσα Θεόν , λόγ νεκφράστ πεκύησας .

   πέρ φύσιν καί λόγον , τόν Δεσπότην τν λων κυοφόρησας , καί τρέφεις κ μαζν Σου , τόν πσιν εκαιρί, τοιμάζοντα τράπεζαν · ν κτενς γαθή , πέρ μν δυσώπει .

   πέρφωτε Νεφέλη Μήτηρ Θεο , τούς μν πολεμοντας πολέμησον τ κραται , καί παντοδυνάμ Σου δεξι · τος ν νάγκαις πρόστηθι , τν δικουμένων ντιλαβο , πταισμάτων λυτρουμένη , τας Σας κετηρίαις · σα γάρ θέλεις πάντα δύνασαι .  

   πό τήν Σκέπην ΔΕΣΠΟΙΝΑ τν γίων πτερύγων Σου , ο κεκακωμένοι πάντες καταφεύγομεν , δεινος μαρτήμασι , καί πειρασμος καί θλίψεσι · Σέ γάρ προστασίαν , κεκτημένοι βομεν · ΑΓΝΗ Ελογημένη , χαρε Δεδοξασμένη , ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΕΜΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Φιλάγαθε ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν κεκακωμένην τ μαρτί ψυχήν μου γάθυνον , τόν Πανάγαθον Λόγον , σαρκί κυήσασα .

   Φέρουσα Χριστόν χερσί , τόν φέροντα τά πάντα νεύματι θεί ΑΓΝΗ , ατόν εί δυσώπει , τν χειρν μν πάρσεις εθναι , τούτου ς θυμίαμα νώπιον .

   Φωνήν Σοι το γγέλου , ΠΑΝΑΓΝΕ βομεν · χαρε νθρώπων πάντων διάσωσμα , καί πανενδόξων Μαρτύρων , θεον στεφάνωμα .

   Φωτιστική Λυχνία , ΘΕΟΜΗΤΟΡ  ΑΓΝΗ τό θεον Λαμπάδιον φέρουσα , γνωρίσθης , πάντα καταυγάζον τά πέρατα .

   Χαρε Θρόνε πυρίμορφε Κυρίου · χαρε Νύμφη νύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ · χαρε Νεφέλη λιον κλάμψασα  τς δικαιοσύνης · διό Σε περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας .  

   Χαίροις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τι τεκες Θεόν σαρκί τ κόσμ , τόν κ πλάνης ΑΓΝΗ λυτρούμενον , τούς πίστει Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ληθ δοξολογοντας . 

   Χαίροις ληθς , ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ τό κειμήλιον ΑΓΝΗ  , τς προμήτορος νακλησις , καί τς κατάρας λύσις το προπάτορος . 

   Χερουβίμ πρτέραν Σε , καί τν Σεραφίμ μνομεν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · ν γάρ τρέμουσιν βάστασας , ν σαρκί Θεόν μν τας γκάλαις Σου . 

   ραιοτάτη ΠΑΡΘΕΝΕ νεδείχθης , τόν ραιότατον Λόγον κυοφοροσα , διό Σοι ψάλλομεν · χαρε Ελογημένη ΑΓΝΗ ες τούς αἰῶνας .

   ς νωτέραν τν θείων ψωμάτων , ιψστον τεκς Λόγον · τόν πό τς  γς νυψώσαντα , τήν περσοσαν οσίαν τν νθρώπων ΠΑΝΑΓΝΕ .

    ς πί πόκον ετός , πί Σοί κατέβη ΠΑΡΘΕΝΕ Χριστός Θεός , καί σαρκοφόρος κ Σο προλθεν , νν τά πρίν διεσττα , ερήνην ν γ , καί οραν δωρούμενος , ναδείξας Σε ΑΓΝΗΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ .

   ς τν λων Κύριον τεκοσα , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , μείνασα ΜΑΡΙΑ , καί μετά τόκον ο πιστοί , ξίως νυμνοντες , τό χαρε Σοι βομεν , καί περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας . 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

   Γεραίρουσι τόν τόκον Σου , σωμάτων α τάξεις , χαρς γάρ τά πίγεια , Σύ πεπλήρωκας Μόνη · διό Σε τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , ο πιστοί δοξάζοντες , ν μνοις δοξολογομεν , φς γά Σύ τος ν σκότει , ξανατέλλων ς ρθρος , νέτειλας τς μέρας .

   μς ν Σοί καυχώμεθα ΘΕΟΤΟΚΕ , καί πρός Θεόν Σε χομεν προστασίαν , κτεινον τήν χερα Σου τήν μαχον , καί θραύσον τούς χθρούς μν · Σος ξαπόστειλον δούλοις , βοήθειαν ξ ᾿ γίου .

   ΜΑΡΙΑ καθαρώτατον , χρυσον θυμιατήριον , τς χωρήτου Τριάδος δοχεον γεγενημένη · ν Πατήρ ηδόκησεν ,   δέ Υός σκήνωσεν , καί Πνεμα τό Πανάγιον , πισκιάσαν Σοι ΚΟΡΗ , νέδειξεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ .  

   Προφται προεκήρυξαν , πόστολοι δίδαξαν , καί Μάρτυρες θεοφρόνως , τόν Σόν Υόν ΘΕΟΤΟΚΕ , τρανς καθωμολόγησαν , Θεόν τν λων ΠΑΝΑΓΝΕ · μεθ ᾿ ν Σέ μεγαλύνομεν , ο διά Σο λυτρωθέντες , τς παλαις καταδίκης .

   Τ κραται Σου Σκέπ πό χθρν πιβουλς , μς ΑΓΝΗ τούς Σούς δούλους , φύλαττε πάντας βλαβες , Σέ γάρ κεκτήμεθα Μόνην, καταφυγήν ν ναγκαις .

   Τό μέγα καί παράδοξον , το τόκου Σου μυστήριον , ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΚΟΡΗ  καί ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , Προφται προεκήρυξαν , πόστολοι δίδαξαν , Μάρτυρες μολόγησαν , γγελοι δέ νυμνοσιν , καί πάντες νθρωποι προσκυνοσιν 

   Φωτός δοχεον δείχθης φωτολαμπές ΘΕΟΤΟΚΕ · τό χρονον κ γαστρός Σου , φς γάρ νέτειλεν κόσμ , καί κατεφώτισεν πάντας τούς ρθοδόξους , Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ μνοντας .

 

Δόξα Σοι Μτερ το Θεο...

Δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ...

εχαριστοντες ...

προσκυνομεν Σε ...Μητέρα το ψίστου ...

 

καί δοξαζομεν Σε ο πιστοί κατά χρέος, ..

τήν Πόλιν τήν σειστον ..

τήν ἀῤῥαγήν προστασίαν ...

καί καταφυγήν τν ψυχν μν ...

 

τήν ...κλίμακα δι ᾿ ς κατέβη Θεός ...

τήν γέφυρα, δι ᾿ ς νέβη νθρωπος ες ορανόν ...

τήν σωτηρίαν παντων τν Χριστιανν ...

 

γγραφον ν εραποστολ :  ,βκ ΄κτ. κϚ...26-10-2020 .


Ἐπιστροφή στά θεομητορικά


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *