Μοναχική συνείδησις

 

Μοναχική συνείδησις

Εὐλογεῖτε,

εὐλογεῖτε,

εὐλογεῖτε.

ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ μαζί σας πάντα·

τό κατωτέρω κείμενο-νουθεσία εἶναι μιά διδαχή στίς ἀδελφότητες,   ἀλλά δέν εἶναι ἀπαγορευτικό πρός τόν κάθε ἕνα , ἀφοῦ ὅλων μας , πρώτιστον μέλημα εἶναι ἡ ἐκζήτησις τοῦ θείου θελήματος, καί ἡ πιστή του ἐφαρμογή , καί ἡ σωτηρία, καί ἡ ἀπόκτησις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού θά μᾶς οδηγήσει εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν .

ἀπό τό κατωτέρω, μπορεῖ κάποια στοιχεῖα νά σᾶς ἀγγίξουν καί νά σᾶς βοηθἠσουν στόν καθημερινό ἀγῶνα, καθώς ...ἕκαστος ἐν ᾦ καί ἐτάχθη...

 

Μοναχική συνείδησις

 

Εὐλογεῖτε..

εὐλογεῖτε...

εὐλογεῖτε..

καί εὐλογημένες νά εἶστε...

 

ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ μαζί σας πάντα καί παντοῦ.

νά εἶναι :βοηθός, ἀρωγός, ἀγωγός, ὁδηγός, συνεργός, φωτισμός, στηριγμός, πλουτισμός, ὁπλισμός , ἰατρός·στολισμός ·

 

καλή δύναμη ἐν πᾶσι.

καλή ὑπολοιπη Τυρινή , μέ τό καλό στήν Ἁγία Μεγάλη Τεσσαρακοστή , μέ μετάνοια, ἀγάπη , ὑπομονή , ταπείνωση , ὑπακοή , τό πένταθλο μας.

 

Ἐν ὄψει τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, σάν στόν ἑσπερινό συγνώμης, καί άργότερα στόν ἑσπέρινο  τῆς ἀγάπης,  μέ μεγάλη μετάνοια σέ ὅλες τίς ἀδελφές, σᾶς ζητῶ συγγνώμη ,εἰ ἐν τινι ἐλύπησα ἤ στεναχώρησα .

 

   Μέρες τώρα ἀπό τήν Κρήτη , ἑτοίμαζα μιά νουθεσία, ἀλλά εἶναι χωριάτικη , ἄξεστη , ἄγευστη , ἀλλά πλήρης ἀγάπης καί προσευχῆς, γιά νά ἔχετε σάν τροφοδοσία στίς πνευματικές ξηρασίες καί δοκιμασίες, καί διακονίες σας.

 

  Σάν νά εἴμαστε ὅλοι μαζί ὅπως τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐν συνάξει καί ὁ Χριστός καί ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ ἐν μέσῳ ἡμῶν , καί ἀλληλοβοηθούμενοι  σᾶς λέω δύο λόγια , έκ τοῦ Λόγου ,  πού σάν μοναχοί ἐμεῖς πρέπει νά ἐνθυμούμεθα, καί νά βάζουμε κάθε μέρα νέα ἀρχή ·

 

................

............................

.................

 

ὁ μοναχός εὑρίσκεται στήν γῆν , ἀλλά δέν εἶναι ἐκ τῆς γῆς .

ὅπως εἶπε ὁ Χριστός στούς μαθητάς του..

τά χέρια στό διακόνημα, στό έργόχειρο, ·

στά χείλη  καί νοῦ ἡ εὐχή , ἡ καρδιά στόν Χριστό στόν Θεό, στήν ΠΑΝΑΓΙΑ .

 

   Γιά νά ζοῦμε σωστά τήν κλήση μας, καί νά μήν ἔχουμε κλίση , παρέκκλιση , πρέπει να ἔχουμε μοναχική συνείδηση ·, καί αὐτό θά τό άποκτήσουμε , ὅταν ἐνατενίζουμε ἀκλινῶς πρός τόν σκοπόν τῆς ἄνω κλήσεως, πρός τόν στόχον μας, μέ τήν ένθύμηση τῆς πρώτης μας ἐντάξεως, εἰσόδου στήν Μονή · μέ τήν στροφή μας ὁλοκληρωτικά στόν θεόν ·

μέ τήν σιωπή , ὑπακοή , προθυμία, καί τήν άγωνιστικότητα, μέ τό :..εὐλόγησον..καί :...νά εἶναι εύλογημένο ·

 

   Πρέπει νά βιώνουμε καθημερινά , μέ τήν σιωπή , ὑπομονή , ὑπακοή , ἄσκηση  καί νοερά προσευχή ἡ ὁποία καίει , άφανίζει τούς λογισμούς , καί ἔρχεται ἡ θεία χάρις ὡς δρόσος Άερμών.. ...

 

   Πρέπει πάντα νά θυμόμαστε τήν πρώτη μας ἔνθερμη κίνηση καί πόθο διά τήν εἴσοδο μας στήν μοναχική ζωή , στήν μονή , ὅπου διψούσαμε νά εἰσέλθουμε, ὠς ἔλαφος ἐπί τῶν πηγῶν τῶν ὑδάτων ..

καί ἔτσι θερμαίνεται ἡ καρδία, καί ἐν τῆ μελέτῃ ἐκκαυθήσεται πῦρ θεϊκόν ἐγκάρδιον ·

ὁ Θεός διψάει ...νά διψᾶται...

καί μέ αὐτήν τήν μελέτη , άδολεσχία, τρέχουμε(ἤ τουλάχιστον πρέπει νά τρέχουμε ) μέ προθυμία, χαρά εἰρήνη καλή διάθεση , καλούς λογισμούς, πρός τό διακόνημα τήν άκολουθία ,  καί μέ τήν καλή  ἀγωνία να άρέσουμε στόν Χριστό στήν ΠΑΝΑΓΙΑ, καί νά ἔχουμε μία ἀβίαστη βία στόν παλαιόν μας ἄνθρωπο, στόν καθημερινό ἀγῶνα μας.

 

   Ἡ καθημερινότητα μας ἡ βιωτή μας στήν Μονή , ἡ συμπόρευσις μέ τίς ἀδελφές, ἀδελφούς , εἶναι οἱ ἐξετάσεις μας πού παραχωρεῖ ὁ ἀγαθός θεός, καί ἡ εὐκαιρία του , ὅπως εἰσέλθει θεοπρεπῶς στήν πορεία τῆς ζωῆς μας, καί ἐμεῖς στά χωρικά ὕδατα τῆς θείας του εὐλογίας καί προστασίας .

 

   Χρειάζεται νά ἀποθάνουμε προαιρετικά γιά τά πάντα γιά νά ζοῦμε ἐν Χριστῷ · σίγουρα πάντα μία ζωή θά ὑπάρχει μέσα μας :..ἤ ἡ ζωή ἡ κοσμική , ὁ παλαιός ἄνθρωπος..ἤ..ἡ νέα ἐν Χριστῷ ἡ ἀγγελική , ἡ ἀναγέννησις.

 

  Χρειάζεται νά κινούμεθα , νά πορευόμεθα καθημερινῶς καί εἰς τά διακονήματα, καί εἰς τίς ἀκολουθίες, ὄχι μέ νοθρώτητα , οὔτε μέ τόν φόβο τῆς κολάσεως , οὔτε μέ τήν ἀπολαβήν τῆς αἰωνίου ζωῆς, ὄχι ὡς δούλοι , οὔτε ὡς μισθωτοί , ἀλλά νά εἴμεθα στήν τάξην τῆς υἱοθεσίας καί μαθητείας .

 

 Νά πράττουμε τά πάντα μέ μοναχική συνείδηση, μέ πνευματική ἀρχοντιά ` δέν ἐνεργοῦμε μηχανικά ἤ ψυχρά , ἀλλά ὅλες μας οἱ ἐνέργειες εἶναι ἀπό ἀγάπη διά τόν οὐράνιο Νυμφίον , τόν Νυμφίον τῆς έκκλησίας καί ψυχῶν μας .

 

  Στήν μοναχική ζωή , στό μοναστήρι , δέν ὑπάρχει χωρισμός, ξεχώρισμα ὑλικῶν καί πνευματικῶν · δέν λέμε. π.χ. ὅταν κάνουμε τό διακόνημα, ὅτι τώρα κάνουμε ὑλικά, καί ὄταν κάνουμε τήν ἀκολουθία, ὅτι τότε εἶναι πνευματικά· ὄχι.

ὅλα ἀλληλοπεριέχονται καί συνάπτονται καί εἶναι ἑνωμένα ἀσυγχύτως, καί διηρημένα ἐν ἑνότητι.

προσευχή καί διακόνημα εἶναι ἀσύγχυτα ἀδιάσπαστα ἑνωμένα, καί  τό διακόνημα εἶναι εἰκόνα καθρέπτης τῆς πνευματικῆς πορείας, τῆς ὅλης βιωτῆς `τό διακόνημα ἐνισχύει καί ὡραΐζει τήν προσευχή , ὅταν γίνεται μέ διάκριση·

 

   Καί ἡ έργασία γίνεται προσευχή , κάνοντας τό διακόνημα ὁ μοναχός, ἡ μοναχή καί ἡ καρδιά νά φτερουγίζει στόν ποθούμενο, καί ἔτσι ἁγιάζεται καί εὐλογεῖται  καί τό διακόνημα · βλέπουμε ὅτι ὁ Χριστός, κάλεσε τούς μαθητάς του ἀπό τήν ἐργασία, καί ἑτοιμάσθησαν διά τήν διακονία .

 

   Βέβαια, σκιρτᾶ ἡ καρδιά ὄταν ἀκούσουμε τήν καμπάνα, τό τάλαντο , καί ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή εἰς τάς αὐλάς τοῦ Κυρίου, καί εὐφραίνεται ἡ ψυχή καί ἀγάλλεται , ὅπως τό μωρό σπεύδει στόν θηλασμό στήν θηλή τῆς μητέρας. ...«....μακάριοι οἱ κατοικοῦντες ἐν τῷ οἴκῳ σου , εἰς αἰῶνας αἰώνων αἰνέσουσί σε...»... λέγει ὁ ψαλμός ·

 

 Εἰς τήν ἀκολουθία ὁ μοναχός ἑνώνεται μέ τήν χορείαν τῆς θριαμβευσάσης ἐκκλησίας, μέ τήν χορείαν τῶν Ὁσίων , καί εἰσέρχεται εἰς τά ...πνευματικά τους δικαιώματα, τά ὁποῖα εἶναι προσιτά καί χωρίς δυσκολία εἰς ὅλους · ἑνώνεται μέ τόν Χριστόν  γίνεται ἀπό σπήλαιο ληστῶν , ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος , πληροῦται Ἁγίου Πνεύματος καί χάριτος .καί οὕτως μαθαίνει νά σκέπτεται καί νά ἐνεργεῖ πατερικά, εὐαγγελικά, καί ὄχι κοσμικά· κάνει τότε εὔκολα καί χαρούμενα τήν ὑπακοή καί γίνεται μιμητής τοῦ Χριστοῦ, ὅστις ἔγινε ὑπήκοος μέχρι θανάτου , θανάτου δέ σταυροῦ , διό καί ὁ Θεός ὑπερύψωσεν αὐτόν , καί ἔδωκε ὄνομα τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα ....· ἔτσι ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν Υἱόν του τόν Μονογενῆ , καί ἐκεῖνος άγαπᾶ καί ὅσους κάνουν ὑπακοή εἰς τῦπον Χριστοῦ...«..ἐγώ τούς ἐμέ φιλοῦντας ἀγαπῶ , οἱ δέ ἐμέ φιλοῦντες εὑρίσκουσιν χάριν...»..λέγει ἡ Ἁγία Γραφή ....

 

  Μέσα στήν κοινωνία, σαυτόν τόν κόσμο πού ἔχει ἀποπροσανατολισθεῖ , καί ὅλα καταῤῥέουν , καί ὅλοι προσκυνοῦν τόν σύγχρονο Βάαλ  , ὑπάρχει ὁ κυματοθραύστης, ἡ μοναχική ζωή  , ὁ μοναχός, ἡ ἐκκλησία, πού ἀκλινῶς βαδίζει καί συνεχίζει τήν πορείαν πρός τόν ἀκύμαντο λιμένα, πρός τήν ἀπέναντι ὄχθη, πρός τήν αἰώνια ζωήν · καί ὅπως ἔχουμε πεῖ πολλάκις, ἡ αἰώνιος ζωή εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεός :...«...αὕτη ἐστίν ἡ αἰώνιος ζωή , ἵνα γινώσκουσί σε τόν μόνον ἀληθινόν θεόν , καί ὅν ἀπέστειλας, Ἰησοῦν Χριστόν ...»...εἶπεν ὁ Κύριος μας στήν Ἀρχιερατική προσευχή , ὁλίγον πρό τοῦ Πάθους..· σαυτό τό Θεῖο Πάθος νά ἐνατενίζουμε, διά νά ὑπερβοῦμε τά δικά μας πάθη, πού μᾶς ἐμποδίζουν στήν ἕνωση μας , μέ τόν Χριστόν ·

 

   Ἀκολουθήσωμεν λοιπόν , ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ ....τῆς κλήσεώς μας , καί προσπαθοῦμε νά ἀγωνισθοῦμε διά τήν μετάβαση ἀπό τό κατ΄εἰκόνα , εἰς τό καθ ΄ὁμοίωση · ὁ ἀγῶνας αὐτός εἶναι μία συνεχής ἀβίαστος βία , μία ἰσόβια πάλη μέ τόν παλαιόν ἄνθρωπον , τόν ...παληάνθρωπον ..ὅπως λένε οἱ Πατέρες τῆς ἐκκλησίας μας, · δύσκολος, ἀλλά ὅμως ὡραῖος, ὅμορφος, καί προσιτός, ἀρκεῖ νά ἔχουμε πρό ὀφθαλμῶν μας τόν σκοπόν τῆς ἐξόδου μας ἀπό τόν κόσμον ·νά ἐνθυμούμαστε τό τῆς Γραφῆς :... «...ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου , καί ἐκ τῆς συγγενείας σου , καί δεῦρο εἰς γῆν ἥν ἄν σοί δείξω ...»...

 

   Βλέπετε´.. λέγει. δύο λέξεις μέ σημασία καί βαρύτητα ἀλλά μέ ἀσφάλεια...

δεῦρο ...ἔλα...ἔλα...ἔλα.. ἄρα εἶναι σίγουρη ἡ πορεία καί ἡ ἔκβαση , ὄταν ὑπακούσουμε στό θεῖο κάλεσμα · ἐγγύησις θεϊκή , ἡ ὁποία εἶναι περισσότερο βεβαία ἀπό τήν βεβαιότητα , καί δέν χωρᾶνε ἐνστάσεις, καθό ὁ  λέγων εἶναι ὁ ἴδιος ὁ θεός.....

 

ἡ δεύτερη φράση :... εἰς τήν γῆν πού θά σοῦ δείξω...

αὐτό τό ἀόριστο εἶναι βέβαιο, μέ τήν ὅδηγία τοῦ γέροντος, καί τῆς ὑπακοῆς · ἡ ὑπακοή κρύβει ταπείνωση , πού εἶναι τό ἔνδυμα τῆς θεότητος, καί κατά τό Ἁγιογραφικό :.. ..μάθετε ἀπ ΄ἐμοῦ , ὅτι πρᾶος εἰμί καί ταπεινός τῆ καρδίᾳ  καί εὑρήσετε ἀνάπαυση ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν ....

πρός τίνα ἐπιβλέψω εἰμή πρός τόν ταπεινόν καί πρᾶον καί τρέμοντά μου τούς λόγους;...· τό πρᾶον ἀποκτᾶται μέ τήν καθαράν καί ἀνόθερυτον ὑπακοήν καί μᾶς ἑνώνει μέ τόν Χριστόν ·

 

  Ἡ ὑπακοή δίδει φτερά στήν ψυχήν , καί ἀσφαλίζει τόν μοναχόν ἀπό Ἱκάρειαν πτήση καί πτώση· ἔτσι εἶναι πάντα χαρούμενος, πρόθυμος, ἤρεμος, γαλήνιος, πρᾶος, προσιτός στούς πάντας, καί προσεύχεται πάντα καί κατά πάντα, καί περί πάντων ·

Καί εἰς τίς ἀκολουθίες διεγείρει τίς αἰσθήσεις, καί ἐντρυφᾶ τά θεῖα λόγια, ὡς λόγια τοῦ Λόγου , καί ἑτοιμάζεται διά πνευματικάς ἀναβάσεις καί πορείας` δεῦτε προσκυνήσωμεν καί προσπέσωμεν...λέγει , μέ τόν νοῦ καί τήν καρδία ὁ μοναχός, ἡ μοναχή , καί ἐπιστρατεύει τάς αἰσθήσεις, σωματικές καί πνευματικές ψυχικές, καί ὅλος ἱερωμένος θεῷ ... προσπαθεῖ νά βιώσει,

καί ἀγωνίζεται ·

ἐντρυφᾶ τίς γραφές,

ἀδολεσχεῖ ἐν τῇ μελέτῃ ,

 εἰσπνέει τά λόγια τῶν ἀκολουθιῶν ,

 λόγια ἁγνά κεκαθαρμένα ἑπταπλασίως,

διά νά  καθαρίσουν καί νά σβύσουν τήν ἑπταπλάσιον κάμινον τῶν παθῶν , καί νά ἔρθει ἡ δρόσος, ἡ ὁποῖα ἐφύλαξε τούς τρεῖς παῖδας ἀβλαβεῖς, καί ὅπως ΄λέγει ἕνα τροπάριο :.. ἔσβεσαν τήν φλόγα, μεταβληθήσεις διά τῆς ὑμνωδίας εἰς δρόσον ·

νά ἐντρυφᾶ τό ψαλτήριο, καί ὅπως λέγει τό δίστιχον του :... οἱ στίχοι , οὐ λίθος, ἀλλά ἄλλον Γολιάθ συντρίβουν , τά πάθη.

 

   Ἡ  ἐντρύφησις αὐτῶν δέν φέρνει ποτέ κορεσμόν , ἀλλά πορεύεται ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν , καί ἐκ δίψης, πρός δίψαν , καί ὑπάρχει ὁ δροσίζων καί ὑπερεκπερισσοῦ παρέχει τήν λήψην τοῦ ζῶντος τούτου ὕδατος ·

 

  Ὁ σωστός μοναχός , ὁ μοναχός ( -΄η ) πού άγωνίζεται , προσπαθεῖ νά ἐντρυφᾶ τά τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν  , νά  μελετᾶ τά ἀναγνώσματα, νά γεύεται τά τροπάρια, νά μελετᾶ τό βάθος τους, καί ἄν κάποιο ἀπό αὐτά ἀγγίζει τίς λεπτές χορδές τῆς ψυχῆς, καρδιᾶς του, τό άντιγράφει προτίστως τήν καρδιά, καί ἀδολεσχεῖ καί προσπαθεῖ ἀπό τήν θεωρία καί μελέτη νά φθάσει στήν πράξη, ἐνέργεια ·

 

   Πρός τοῦτο ἀνάγκη μεγάλη νά γίνονται καί αἱ ψαλμωδίαι , καί οἱ ἀναγνώσεις, καί οἱ λόγοι, καί τό ψαλτήριο καί οἱ κανόνες,  μέ ἱεροπρέπεια, καθαρά , προφέροντας ἀκριβῶς τά σύμφωνα καί φωνήεντα, καί το ...ν καί ς...τῶν λεξεων , προσοχή καί εἰς τά κόμματα, τελείες κτλ.μία μία οἱ λέξεις, χωρίς βιασύνη καί προχειρότητα, άλλά μέ τόν ἀπαιτούμενο σεβασμό , καθώς εἶναι μεγάλη τιμή εὐλογία , μά καί εὐθύνη νά ἀναγινώσκονται, τό ἀπόσταγμα τῶν Ἁγίων Πατέρων , ὁ ἀγῶνας των , τό ἀπόσταγμα  τῆς πίστεως καί καθαρότητος των , τῆς ἀγάπης καί ἑνώσεως των μέ τόνΧριστόν `

διά τοῦτο , ἀνάγκη μεγίστη καί τιμή καί σεβασμός, ὁσάκις ἀναγινώσκει ἀδελφή εἴτε ψαλτήριο, εἴτε κανόνες, εἴτε παρακλητική , τριώδιο, πεντηκοστάριο, κτλ, εἴτε λόγους τῶν Ἁγίων μας, πρωτίστως πρέπει νά ἀσπάζεται μέ θρησκευτική εὐλάβεια, μέ σεβασμό καί δέος τό βιβλίο, καθώς  ἐντός του ὑπάρχει ἡ πεμπτουσία τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ἡ ἔκχυσις τῆς θείας χάριτος, τό Ἅγιον Πνεῦμα, οἱ φωτισθέντες ὑπ Αὐτοῦ Ἅγιοι μας, καἰ μέ τό φίλημα, προσκύνηση , δηλώνουμε τήν πίστη, σεβασμό, ἀποδοχή καί δίψα μας, ὅπως γίνουμε μέτοχοι τῶν δωρεῶν αὐτῶν ·

 

   Μελετῶντας τήν Παρακλητική , τά μηναῖα , τό Τριώδιο, Πεντηκοστάριο , βίους Ἁγίων , ἀναγνώσματα , μανθάνουμε  τήν πνευματικήν τέχνη , τήν ἐπιστήμη τῶν ἐπιστιμῶν , τρόπους νά ἀγωνιζόμεθα, τρόπους νά παλεύουμε τά πάθη, καί νά ἀποκτᾶμε τίς ἀρετές, καί  δυναμώνουμε στόν ἀόρατο πόλεμο, στήν πάλη ἐναντίον τοῦ ἐναντίου , καί τήν ἀγάπη , συγχώρηση , ἀκατακρισία, ἀλλόγιστον , καί μακροθυμία, καί βλεπουμε τά ...χάλια μας, πού μετατρέπονται σέ χαλιά, ἄν προσπαθοῦμε ·

 

   Ὅταν τά ἱερά βιβλία αὐτά , (πού πάνσοφα ἡ ἐκκλησία μας, ἔχει ὁρίσει εἰς τόν 24ωρον καί  ἑβδομαδιαῖον καί μηναῖον , καί ἐνιαύσιον κύκλον τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν ,) γίνουν φίλοι μας, καί πηγαί τροφοδοσίας  , καί προσέχουμε τίς λέξεις μία πρός μία , τότε ὅπως ὁριμάζει ὁ καρπός τοῦ δένδρου χωρίς φανερά γρήγορα ἐξωτερικά γνωρίσματα , τότε χωρίς νά τό καταλαβαίνουμε, γινόμεθα  μέτοχοι τῶν ἁγαθῶν τῶν Ἁγίων καί δοχεῖα τῆς χάριτος, καί ἀποκτᾶται οὕτως χωρίς ἄλλες προσπάθειες, ἡ πραότητα, ἐπιείκεια , σοφία , θεολογία, χαρίσματα·

καί καθίστανται οἱ ἀκολουθίες σάν πανεπιστήμια θεολογίας,καί καταλαβαίνουμε ὅτι σαυτά κρύβεται , ὅλος ὁ πλοῦτος, καί ἀγῶνας τῆς ἐκκλησίας, τῶν Ἁγίων μας, τά δόγματα τῆς ἐκκλησίας καί πίστεώς μας, ἡ άνόθευτη , καθαρά διδασκαλία τῶν Πατέρων μας, τά ... «.. ὄρη ἅ ἔθεσε ὁ θεός, καί πάντοτε εἰσί , καί οὐδέποτε σαλεύονται προσβολαῖς τοῦ Βελίαρ, καί οὐ μετατίθενται, .. »...

καί ἀναδύεται μέσα μας κατανοητά τό Κυριακόν  , ὅτι δέν πρέπει νά προσθέτουμε, ἤ  νά ἀφαιροῦμε, οὔτε κόμμα· μία προσεκτική μελέτη τῶν τροπαρίων εἰς κάθε σημεῖον καί σελίδα τῶν ἱερῶν βιβλίων , καί δή τῶν μικρῶν ἑσπερινῶν εἰς ὅλους τούς ἤχους τῆς Παρακλητικῆς κατά πάντα Σάββατο ἑσπέρας, μαρτυροῦν τό ὕψος τῶν δογμάτων καί ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας ·  χρειάζεται ὅμως ἀπό μέν τήν θείαν χάριν ὁ φωτισμός τῶν ψυχῶν καί διανοιῶν μας, ἀπό ἡμᾶς δέ , ἡ καθαρότητα τοῦ βίου , ἡ ταπείνωσις, καί ὑπακοή, διό καί πρό τῆς ἀναγνώσεως  τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος εἰς τάς θείας λειτουργίας, ὁ λειτουργός, κατά τήν ἀνάγνωση τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς άναγινώσκει μυστικῶς μία εὐχή λέγουσα ¨.. «..Ἔλλαμψον ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν Δέσποτα Φιλάνθρωπε , τό τῆς Σῆς θεογνωσίας ἀκήρατον φῶς , καί τούς τῆς διανοίας ἡμῶν διάνοιξον ὀφθαλμούς  , εἰς τήν τῶν( ἀποστολικῶν καί ) εὐαγγελικῶν ,( ἀναγνωσμάτων καί )κηρυγμάτων κατανόησιν ...»...· μέ ὅση πίστη , ἀγῶνα , πόθο καθαρότητα, ἄσκηση , διάθεση ἀγῶνα οἱ Ἅγιοί μας ἔγραψαν τά θεόπνευστα αὐτά λόγια, μέ τά ἴδια συναισθήματα καί ἀγῶνα καί προσοχή  καί διάθεση  ,πρέπει νά ἀναγινώσκονται ἀπό ὅλους ·

 

  Ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῆς Καινῆς  καί Παλαιᾶς διαθήκης , εἶναι πηγή πασῶν τῶν διδακαλιῶν καί κηρυγμάτων` ὅλα τά κηρύγματα, δόγματα, διδασκαλία, παραδείγματα, λόγοι τῆς ἐκκλησίας μας, προέρχονται ἀναδύονται, ἀπό τήν ἀγία Γραφή σάν γεώτρηση, καί ἐξάγεται τό ζῶν δροσερό κρυστάλλινο ὕδωρ πρός ζωήν αἰώνιον  , ἀναλόγως ἐκάστου τῆν πίστην , καθαρότητα, ἀγῶνα του καί ἀποκωδικοποιεῖ τά κεκρυμμένα μηνύματα, τόν κρυμμένον θησαυρόν , τόν πολύτιμον μαργαρίτην .

 

  Ἄν μέ τέτοιαν διάθεσην καί θέρμην μελετῶμεν καί ἀναγινώσκομεν τά ἱερά κείμενα, τότε κατανοοῦμε τό ψαλμικό :.. τά λόγια Κυρίου λόγια ἁγνά, .. καί ὑπέρ μέλι τῶ στόματί μου ... καί καθαρότερα ὑπέρ χρυσίον ...

 

    Πῶς οἱ φίλαθλοι παρακολουθοῦν ἕνα ἀγῶνα ποδοσφαιρικό στό στάδιο; μέ τί θέρμη καί προσήλωση ;

μέ τί πάθος καί δύναμη ;

καί ἀψηφοῦν τά πάντα, καί κάνουν θυσίες καί μεγάλα ταξείδια διά μία παρακολούθηση  1.30 ὥρας παιγνιδιοῦ ·

πῶς παρακολουθοῦν τά τραγούδια οἱ ἄνθρωποι;

πῶς  παρακολουθοῦν τηλεόραση;

πῶς  τούς πολιτικούς;

μέ τί θέρμη καί προσήλωση , καί σαυτές τίς ὦρες ,δέν ἔχουν κανένα λογισμό, διότι ἔχουν δοθεῖ ψυχῇ καί σᾠματι στήν θέα `

   Ἄν μέ τέτοια θέρμη παρακολουθούσαμε τίς ἀκολουθίες  καί συμμετείχαμεν ὅλοι , σίγουρα αὐτό μᾶς ἑνώνει μέ τόν Χριστόν , καί τήν χορείαν τῶν Ὁσίων , καί ἑπιτυγχάνεται ἡ μετά τοῦ Πνεύματος καί ἀνθρώποις κοινωνία ·

 

   Ὅμως ὁ πειράζων , πού πειράζεται, ἀπό ὅσους ἀγωνίζονται, καί πορεύονται κατά Θεόν ,σίγουρα βάζει παγίδες δολώματα διά νά χάνουμε τήν εὐλογία · καί ἀθόρυβα μᾶς κλέπτει τόν πλοῦτο , ὅπως τό μυρμίγκι πού κλέβει τόν σπόρο ἀπό τό ἁλώνι·  καί μᾶς ἀφοπλίζει , καί ὄχι μόνο αὐτό , ἀλλά, λαμβάνει τά ὄπλα μας, καί τά στρέφει ἐναντίον μας ·

καί παρακολουθοῦμε χλιαρά, ἀπρόσεκτα , άδιάφορα , μηχανικά, ἐπιφανειακά, καί μεταβαίνουμε στήν ἀκολουθία διά νά λατρεύσουμε τόν Θεόν , καί ...γυρνᾶμε ἀπό τό ἄλλο πλευρό, συνεχίζουμε τόν ὕπνο μας·

ὅταν οἱ λειτουργικές προσευχές πού φαίνονται τυπικές, ὅταν γίνονται καί λέγονται ,  μέ προσοχή καί μέ νόημα , τότε γίνονται δικές μας · ὅτι γίνεται γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ , διά τήν ἀγάπην τῶν ἀνθρώπων πρός τό νά ἐνατενίζουν τόν Χριστόν , τό φῶς τό ἀληθινόν , φέρνει πλούσια τήν θείαν χάριν ` ἀναλόγως τῆς δικῆς δοτικότητος, εἶναι καί ἡ ἔκχυσις τῆς θείας χάριτος εἰς τήν ψυχήν · ὁ σωματικός κόπος διά τήν άγάπην τοῦ Χριστοῦ , καί ὑπέρ τῆς ἐκκλησίας, φέρνει μεγάλη ευλογία :...«...εἶδε τήν ταπείνωσιν μου καί τούς κόπους μου , καί ἄφες πάσας τάς ἁμαρτίας μου !!!!!!..»...τί μυστήριο καί ἀγάπη!!!!!

 

Ὁ κάθε ἕνας μας, ὁ κάθε μοναχός , καί μοναχή , πρέπει νά εἶναι ταπεινός, να έργάζεται καί διακονεῖ ἀθόρυβα, ἁπλά, μέ πολύ καλή διάθεση , μέ σιωπή , μέ νοερά προσευχή , μέ ὑπομονή , μέ ὑπακοή , καί νά γίνεται τῦπος καί ὑπογραμμός πᾶσι πρός σωτηρίαν ` ἔτσι δοξάζεται τό πανάγιο ὄνομα τοῦ Κυρίου , καί ἀθόρυβα ..κηρύττει σιωπηλά ἀλλά πολύ κατανοητά εἰς τούς ἄλλους· ἔτσι βιώνεται ἡ  μοναχική ζωή , ἡ πεμπτουσία τῆς κλήσεως μας , καί μέ αὐτόν τόν τρόπον ἀκόμα καί ἄν εὑρίσκεται εἰς νωχελικό περιβάλλον ἤ ἄστατο , ἁγιάζει προκόβει χωρίς νά προσκόπτει , καί ἀκόμα μπορεῖ νά διορθωθοῦν καί ἄλλοι ἀπό τό βίωμά του , ...«...μετά ἐκλεκτοῦ , ἐκλεκτός ἔση· μετά ὁσίου ὅσιος ἔση` μετά στρεβλοῦ , διαστρέψεις ...»· ἕνας προσευχόμενος ἄνθρωπος , μοναχός , μπορεῖ νά βοηθήσει τήν σύμπασα, ὅπως λέγει τό ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου :...τήν οἰκουμένην έστήριξας εὐχαῖς σου.....· ἡ σημερινή κοινωνία καί κόσμος, χρειάζεται περισσότερο ανθρώπους πού εἶναι ἡ ζωή τους προσευχή ·

 

   Ὁ μοναχός ἀγαπᾶ τήν σιωπή ,διότι ἔτσι ἀρχίζει νά συνομιλεῖ μυστικῶς μέ τόν Χριστόν · καί ὅταν συναντᾶ ἀδελφό , καί κάθε ψυχή , χαιρετᾶ ἐγκάρδια , καί προσεύχεται καί ἔτσι ἀρχίζουν νά συνδέονται οἱ ψυχές πρός τόν σκοπόν τῆς ἀρχιερατικῆς προσευχῆς τοῦ Κυρίου ¨.. ἵνα ἕν ὦσιν ...  ὅταν προσεύχεται ὁ μοναχός διά τήν θριαμβεύουσα καί στρατευομένη ἐκκλησία , καθαρίζεται ἀπό τά πάθη , έξαγνίζεται , καί ὅταν δοξολογεῖ τόν ὑπό πάντων δοξαζόμενον θεόν , χαριτώνεται , ἁγιάζεται ὑπό τῆς θείας χάριτος , καί είσέρχεται εἰς ἄλλο ..πεδίον , ὅπου τά παιδία κατοικοῦσιν καί οἱ ὡς παιδία ζήσαντες ` ἡ δοξολογία καί εύχαριστία , εἶναι μία ἀνιδιοτελής προσευχή , καί πολύ εὐαρεστεῖται ὁ δημιουργός, καί συγγενεύει μέ τούς άγγέλους ` ἔτσι ξεχειλίζει ἡ καρδιά  του ἀπό ἀγάπη στόν Χριστό καί στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ , πού εἶναι ἡ ἐκκλησία , καί δέν νοιάζεται ἄν τόν ἀγαπᾶνε οἱ ἄλλοι , ἤ ἄν τόν πολεμᾶνε ` καί ἔτσι ἀθόρυβα, ὅπως ὁριμάζει ὁ καρπός στό δένδρο , ἔρχεται ἐν συνόλῳ μία ἀλλαγή , καί αὐτό εἶναι ἡ καλύτερη ἱεραποστολή · καί ὅταν προσεύχεται δια τούς ἄλλους, διά τίς ἀνάγκες καί προβλήματα  καί σκάνδαλα, ἡ ταραχή περιορίζεται, καί ἔρχεται μία ἀλλοίωσις ὀθνεἰα εὐπρεπεστάτη`

ἔτσι καταλαβαίνει ὁ μοναχός ὀ σωστός , ὅτι δέν εἶναι διακόνημά του νά διορθώνει τούς ἄλλους, ἀλλά νά προσεύχεται γιά τούς ἄλλους `

καί δέν βλέπει τά λάθη τῶν ἄλλων , ἀλλά θυμᾶται τήν εὐχήν τοῦ Ὁσίου Ἐφραίμ :...Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου...κτλ... καταλαβαίνει ὅτι ἔρχεται ἀντιμέτωπος μέ τόν θεόν ὅταν κρίνει , καί ὅτι χωρίζεται ἀπό τόν Θεόν , ἀπό τό φῶς άπό τήν ζωήν , ὅταν χωρίζεται ἀπό τούς ἄλλους `

ἔτσι ἀγαπᾶ τόν κάθε ἕνα ὅπως εἶναι , καί ὄχι ὅπως θά ἤθελε νά εἶναι `

παραβλέπει τίς ἀδυναμίες τῶν ἄλλων ,

δέν τίς μιμεῖται ,

καί εἰρηνεύει μετά πάντων `

καί γίνεται ἕνα μέ αὐτούς στήν συνδιακονία και συνεργασία , ἔτσι γκρεμίζονται τά τείχη πού χωρίζουν καί ἐγείρονται τείχη προστασίας, καί τό άκαταμάχητον τεῖχος τῶν Χριστιανῶν , ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ!!!! ΠΑΝΑΓΙΑ !! το λές καί γεμίζει ἡ ψυχή !! φωίζεται τό πεδίον , λάμπει ὀ κόσμος, ὁμορφαίνουν τά πάντα !!! ἔτσι καταλαβαίνει ὅτι ὄσο περισσότερο καί θερμότερα συνδέεται μέ τόν Χριστόν , τόσο περισσότερο είσέρχεται εἰς τήν ἀγάπη καί εὐλογία καί χάρη του καί ἐνώνεται ἀσυγχύτως καί ἀδιασπάστως · εἶναι πλήρης, καί ἄν συνεχίζει μέ σταθερό φρόνημα καί ένατενίζοντας ἀκλινῶς  πρός τόν Σωτῆρα γίνεται σκεῦος ἐκλογῆς πλήρης χάριτος καί δυνάμεως , καί μεταδίδει πνευματική δροσιά εἰς πάντας, καί ... στρογγυλεύουν οἱ γωνίες ,ἀναπλάττεται ἄνευ συντρίψεως·  κινεῖται στόν χῶρο τοῦ διακονήματος, τῆς μονῆς, σέ ἐλάχιστα τετραγωνικά, καί κινεῖ τόν κόσμο· σιωπᾶ , καί βοᾶ πρός τόν θεόν διά τῆς σιωπῆς, ὅπως εἶπε ὁ Θεός στόν Μωϋσέα , ὄταν προσευχόταν νοερῶς διά τούς απαιθεῖς καί σκληροτραχήλους Ἑβραίους :... τί βοᾶς πρός με ;;;;ἔχει χαμηλωμένο τό βλέμμα , καί ἄνω τό τῆς ψυχῆς ἀξίωμα , καί νοερούς ὁφθαλμούς · ἕνα τροπάριο εἰς μία ἀκολουθίαν Ἁγίου λέγει :.... ἔθρεψας τόν Χριστόν , διά τῶν πενήτων ...·   ἡ ἐλεημοσύνη πρός τούς πένητας , λέγει τοῦ Ἅγίου ἔθρεψε τόν Χριστόν !!! Φοβερόν !!! καί ὅμως ἀληθινόν , καί πολύ προσιτό καί μεγαλύτερο σε μᾶς τούς μοναχούς, ὅταν  προσευχόμαστε διά τούς άδελφούς, ἀνεξαρτήτου φυλῆς, χρώματος, θρησκείας, ἡλικίας, ἀξιώματος, πού εἶναι πτωχοί πνευματικά, διά τῆς προσευχῆς πρός αὐτούς , τρέφωμεν τόν τρέφοντα τά πάντα.

 

   Ὁ μοναχός , μοναχή προσεύχεται διά ὅλους ( ἐμᾶς εἰς τό Ἅγιον Ὄρος δέν έπέτρεπαν εἰς τούς ἀρχαρίους, νά προσευχόμαστε διά τούς κατά σάρκα οἰκείους, διά νά μήν πολεμήσει ὀ πειράζων ..) προσεύχεται διά τά πρός σωτηρίαν αἰτήματα πάντων , ὁ ἀδελφός ἀδελφή , διά τήν σωτηρίαν , χωρίς ἄγχος διά τήν τελικήν ἔκβαση, διότι ὀ Σωτῆρας εἶναι Ἔνας, καί ὄλοι θέλουμε σωτηρία · δέν ἀπελπίζεται , οὔτε ἀγχώνεται διά τήν πορείαν διότι αὐτό δείχνει ὁλιγοπιστία` ὅσο περισσότερο ἐμπιστοσύνη ἔχει στόν θεόν , στήν θεία πρόνοια, τόση λιγότερο ἄγχος ἔχει , τόσο περισσότερη εἰρήνη χαρά γαλήνη ἔχει · ὅσο ἀγαπᾶ ττόν Χριστόν , τήν ΠΑΝΑΓΙΑ , τόσο ἀγαπιέται ἀπό ἐκείνους ` ἔχει πάντα μία ἀβίαστη βία στόν ἑαυτόν του  καί ἕνα ἄμισο μίσος πρός ὅλα καί κάθε τι πού ἐμποδίζει τήν ἑνωσή του μέ τόν Νυμφίον τῶν ψυχῶν μας · ἀγαπᾶ τόν θεόν , μέ ὅλη τήν ψυχή καί καρδιά καί διάνοια καί δύναμη , καί ἔτσι ἀγαπάει ὅλο τόν κόσμο , διότι στόν Θεόν περιέχονται τά πάντα` ὅλα ἐκτός ἀπό ἔνα, τήν ἁμαρτία `

   Ἄν ἔτσι πορεύεται ὁ κάθε μοναχός, μοναχή , τότε ἡ μονή ἡ ἀδελφότητα, γίνεται, λιμάνι , πνευματικός φάρος, κυψέλη , ἀνθών λειμών , ἐργαστήριο ἁγιότητος , ἰατρεῖο ψυχῶν , καί πολλάκις καί σωμάτων , ἐργαστήριο ὄπου ἑτοιμάζονται , ὄχι ὄπλα πού σκοτώνουν ἀνθρώπους, ἀλλά πνευματική πανοπλία, διά καθαίρεση ὑψωμάτων παθῶν ἐμποδίων  καί ἑτοιμάζονται ψυχές ἁγιωσύνης, καί δοξολογικά Χερουβεἰμ·

ἔτσι ἐπικρατεῖ ἀγάπη καί τάξη στήν Μονή , στήν ἀδελφότητα, καί δέν ἔχουν θέση οἱ κοσμικές ζήλειες τό σαράκι αὐτό πού κατατρώγει τίς ψυχές·

ἔτσι ἡ Μονή γίνεται Μονή , καί ὄχι μωμή·

παραδοσιακή , καί ὄχι παραβασιακή·

(ὅταν κρατᾶμε τήν παράδοση προχωροῦμε καλῶς , ἀσφαλῶς ` ἄν τήν ἀφήσουμε ἔχουμε τήν παράβαση )·

 

 

   Ὅπως ὁ ναός τῆς Μονῆς εἶναι στό κέντρο τοῦ συγκροτήματος, ἄν τό ἐπιτρέπου οἱ χῶροι καί ὄροι δομήσεως, ἔτσι ἔχει τό κέντρο βάρους, τήν  κεντρική κολῶνα, τίς ἀκολουθίες, προσευχές καί λατρεία ἐν γένει· μία σύναξη ἀδελφότητος, ἐν ἑνί στόματι καί μιᾶ καρδία , δοξάζουσα καί λατρεύουσα τόν Κύριον , θά δεῖ πολύ προκοπή καί θαύματα στήν Μονή καί στούς πιστούς καί οἱ βασανισμένοι ἄνθρωποι θά βρίσκουν λύτρωση φῶς ἀγάπη, παρηγοριά ·ἔτσι εἶναι ἀπών καί παρών · πᾶσι χωρισθείς καί τοῖς πᾶσι ἑνωμένος· γνωστός καί ἄγνωστος· ἐπιστολή Χριστοῦ , ἐγνωσμένη καί ἀναγινωσκομένη ὑπό πάντων διά τῆς διακονίας, σιωπῆς, καί ἡσυχίας· ἐν τόπῳ σμικρῷ καί ἀφανῷ , ἀλλά τοῖς πᾶσι γνωστός· ἐν Μονῇ διακονῶν , καί γῆν περιπολῶν , ὄχι διά τῶν λογισμῶνν, ἀλλά διά τῆς σιωπῆς καί διακονίας, προσευχῆς καί ταπεινώσεως , ἀγάπης καί συγχωρήσεως, διά τῶν :...εὐλόγησον...νά εἶναι εὐλογημένο ...· ἐξαγορεύει τούς λογισμούς ( οἱ λογισμοί εἶναι οἱ πρόδρομοι τῶν παθῶν καί πτώσεως ) , δέχεται τήν άπάντηση, καί εἰρηνεύει, γαληνεύει, χαροποιεῖται , πετάει νοερῶς εἰς τά σκηνώματα τά οὐράνια·

 

δέν κρίνει ποτέ καί τίποτα , καί κανένα , διότι ἐνθυμεῖται τόν Ἕνα πού λέγει...:..μή κρίνετε, ἵνα μή κριθῆτε· ..καί...μή τήν κατ΄ὄψιν κρίσιν κρίνετε..· ἄν θέλει νά κρίνει κάποιον , κρίνει τόν ἑαυτόν του , καί ἄν δοῦμε εἰς βάθος τόν ἑαυτόν μας, θά τρομάξουμε, καί τότε θά ποῦμε ...ἄβυσσος, ἄβυσσον ἐπικαλεῖται...

ἡ ἄβυσσος τῶν ἐμῶν κακῶν , ἐπικαλεῖται πρός ἐξαγνισμόν , τήν ἄβυσσον τοῦ θείου ἐλέους ·...

 

Ἔτσι ἔρχεται ἡ αὐτομεμψία , ἡ ταπείνωσις, χωρίς τῶν ὁποίων , δέν δύναται  νά διορθωθεῖ , οὔτε νά ἀποβάλλει τά πάθη , οὔτε νά λάβει χάριν καί εὐλογία · καί ὅταν βιώνει ἔτσι ἁγιάζεται , θεωρεῖ τόν ἑαυτόν του χοῦν καί σπονδόν , λάσπη, σκώληκα, καί τόν ἔσχατον πάντων  , καί ἀποκτᾶ χάριν φῶς ἁγιασμό , καί τότε νοιώθουν οἱ ἄνθρωποι , ὄτι ἄν ζήσει κανείς σέ μοναστήρι σωστό 1 μῆνα, εἶναι σάν νά βιώνει , φοιτᾶ σέ θεολογική σχολή 30 χρόνια ·

ὁ Πρόδρομος , ὅταν εἶδε τόν Χριστόν ἔγινε σύντρομος !!! καί ὁ μοναχός , ὅταν βιώνει τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ διά τῆς ταπεινώσεως , συγκλονίζεται , καί παραδίδεται ὅλος στήν χάρι καί διακονία του διά τῆς ὑπακοῆς `

 

 Μέ τέτοια διακονία καί διάθεση , γίνεται ἀγωνιστής καί σιγά σιγά φθάνει ἡ ψυχή στήν πρό-πτωτική κατάσταση , στήν κατάσταση πού ἦταν οἱ πρωτόπλαστοι πρό τῆς πτώσεως ·

ἔτσι καταλαβαίνει πῶς ἦσαν οἱ Ἅγιοι μας ὅταν συνομιλοῦσαν μέ τά ζῶα καί εἶχαν ἐπικοινωνία ὅπως μεταξύ τῶν ἀνθρώπων · οἱ Ἅγιο Πατέρες τῆς ἐκκλησίας μας λέγουν ὅτι ὅποιος ἀμφισβητεῖ τά ὑπέρλογα , τά κατορθώματα τῶν Ἁγίων , εἶναι σάν νά ἀμφισβητεῖ καί τήν διδασκαλία τά θαύματα τοῦ Χριστοῦ·..«..ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ , τά ἔργα ἅ ἐγώ ποιῶ , κἀκεῖνος ποιήσει , καί μείζοντα τούτων ποιήσει... »..λέγει ὁ Χριστός ...· ὅπου παρευρίσκεται ὁ Θεός που εἶναι ἐπάνω ἀπό τήν φύση , ἐκεῖ ἐνεργοῦνται καί ἔργα ὑπερφυσικά· ἡ ὑποταγή τῶν ζώων εἰς τούς ὁσίους , ἦτο ἀποτέλεσμα τῆς ἀποκαταστάσεως σαυτούς , τῆς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ , τῆς μεταβάσεως , ἀπό τό κατ'εἰκόνα εἰς τό καθ'ὁμοίωσιν · εἰς τόν παράδεισον ἡ ὑποταγή των ζώων εἰς τούς πρωτοπλάστους , ἦτο ἀποτέλεσμα τῆς ἀκτινοβολίας τῆς εἰκόνος τοῦ Δημιουργοῦ πού ἔβλεπαν νά ἀποῤῥέει ἀπό τούς πρωτοπλάστους` ὅταν ἡ εἰκόνα θόλωσε διά τῆς παρακοῆς , σταμάτησε καί ἡ ὑποταγή τῶν ζώων εἰς αὐτούς` ἀκόμα καί τά στοιχεῖα τῆς φύσεως ἐπανεστάτησαν διαμαρτυρόμενα διά τήν ἄλογη παρακοή τῶν ...λογικῶν στόν Δημιουργόν ` ὁ μοναχός βέβαια δέν ζητᾶ νά ὑποτάξει θηρία , ἀλλά νά ὑποτάξει τά πάθη του καί νά  ἔχει κυβερνήτη τόν ἔνθεον λογισμόν , νά ἔχει :

Χριστό-νοῦ ,

Χριστό-καρδιά,

Χριστό-διάνοια ,

 Χριστό-εἶναι ,

 Χριστό-θέλω ,

Χριστό-πορεία ,

Χριστό-σκέψη·

Χριστό-προαίρεση·

Χριστό-σκέψη·

ἔτσι ἐπανέρχεται τό ἀρχαῖον κάλλος , καί καταλαβαίνει ὄτι :...«τό ἀσθενές τοῦ Θεοῦ , ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων ἐστίν ...καί ὁ θησαυρός  καί ὁ πλοῦτος τῆς θείας χάριτος , εὑρίσκεται συνήθως , ἐν ὁστρακίνοις σκεύεσιν ...»..ὅπως λέγει ὁ Ἀπ.Παῦλος ·

νοιώθει μία πληρότητα , διότι διακονεῖ τόν Ἕνα , ὁ ὁποῖος δίδει τά πάντα, καί ὅπως λέγει ὁ Κύριος :... ὅπου ἐγώ εἰμί ἐκεῖ καί ὁ ἐμός διάκονος ἔσται, καί ἄν τις ἐμέ διακονεῖ , τιμήσει αὐτόν ὁ Πατήρ   !!!!!! · μαυτήν τήν διάθεση καί πληρότητα διακονεῖ καί νοιώθει ἤδη  τήν ἁπαρχή τῆς μακαριότητος καί μία πληρότητα πού δέν ἐκφράζεται μέ λόγια  ·

καί ἔρχεται ἡ διάθεση τῆς ἀναπλάσεως ἀναγεννήσεως διά νά χωρέσει μέσα του περισσότερο τόν ἀχώρητον ·

καί προχωρεῖ πρός καθαίρεση ὑψωμάτων τοῦ ...ἐγώ , τῶν παθῶν τῶν ἀντιδράσεων  τῶν λογισμῶν , τῶν ἰδιοῤῥυθμιῶν , διά μία ἐπανεκκίνηση , μία ἀνάπλαση ἄνευ συντρίψεως, μία νέα διάθεση δίψα προσευχῆς , λαχτάρα έπικοινωνίας μέ τήν πηγήν τῆς ζωῆς ·

καί ζεῖ μία πληρότητα μέ τήν ἁπλότητα  καί τήν λιτότητα · μία εὐφροσύνη , μέ τήν ταπεινοφροσύνη·

μία ὕψωση , μέ τήν κατάβαση·

μία  χαρά μέ τήν ὑπακοή ·

ἕνα πλοῦτο , μέ τήν πτωχεία·

μία εἰρήνη , μέ τήν ἀφάνεια·

μία ἀνάπαυση μέ τήν κόπωση·

μία ρητορία μέ τήν σιωπή·

μία διδασκαλία μέ τήν μαθητεία·

μία παραδεισένια γεύση ,μέ τήν πικρία τῶν δοκιμασιῶν ·

μία θεϊκή σοφία , μέ τήν διακονία στήν ὑπακοή·

μία δύναμη οὐράνια , μέ τήν ὀλοπρόθυμη διακονία ·

μία χωροδία ἀγγελική , μέ τήν ψαλμωδία·

μία σπουδή , μέ τήν ἀνάγνωση·

μία πορεία, μέ τήν στασιμότητα στόν χῶρο διακονήματος`

μία ἡσυχία , μέσα στήν πολυκοσμία τῶν προσκυνητῶν·

μία οὐράνια πολιτεία , μέσα στήν ἡσυχία·

μία καινότητα, μέ τήν κενότητα·

μία ἀγάπη , μέ τήν ἀπόρριψη·

μία ἀγκαλιά, μέ τήν μή παρρησία·

μία ἑνότητα, μέ τήν ἀπομόνωση ἐνἰοτε·

μία περιπολία μέ τήν ἀπομάκρυνση·

μία γαλήνη , μέσα στήν ταραχή τῶν βιωτικῶν ·

μία ἀπροσπάθεια , μέ τήν προσπάθεια ἐν Χριστῷ·

μία βία ἀβίαστη μέ τήν ἐλευθερία·

μία πλήρη ἐλευθερία , μέ τήν ὑποταγή·

μία ἕνωση , μέ τήν ἀπομόνωση ·

μία δύναμη , μέσα στήν ἀδυναμία ·

μία σταθερότητα , μέσα στήν ἁπλότητα ·

μία σταθερή πορεία, μέσα στόν γενικό ἀποπροσανατολισμό·

μία ἔκρηξη ἀγάπης, μέσα στό ἡφαίστειο τῆς κακίας ·

μία χαρά , μέσα στήν πικρία τοῦ κόσμου·

μία ἱερά ὀντότητα , μέαα στήν ἀπρόσωπη ἀρίθμηση ·

μία προστασία , μέσα στήν ἀποστασία·

μία ἀγκαλιά, μέσα στόν πόλεμο τοῦ μίσους ·

μία θεογνωσία , μέσα στήν μωρολογία ·

μία οἰκουμενικότητα, μέσα στήν μονότητα·

μία εὑρυχωρικότητα, μέσα στήν στενότητα τοῦ κελιοῦ·

μία φωτεινότητα , μέσα στήν κατανυκτική σκοτεινότητα·

μία σταθερότητα , μέσα στήν ἁπλότητα·

μία δοτικότητα , μέσα στήν ἀφάνεια·

μία ἑνότητα, μέσα στήν οἰκουμενικότητα`

μία σαλότητα , μέσα στήν «..ὀρθότητα »·

μία τελειότητα , μέσα στήν καθημερινότητα·

μία βεβαιότητα , μέσα στήν ἀπεριτότητα ·

μία μονιμότητα , μέσα στήν προσωρινότητα ·

μία μοναδικότητα , μέσα στήν πληθυσμότητα·

μία ὀριμότητα , μέσα στήν παιδικότητα·

μία ἀνδρειότητα , μέσα στήν ἀμφισβητικότητα ·

μία ζωτικότητα , μέσα στήν νεκρότητα ·

μία ὑπευθυνότητα , μέσα στήν ὁλιγότητα`

μία ζωτικότητα , μέσα στήν άποσύνθεση·

μία λαμπρότητα , μέσα στήν ἐκκρεμότητα·

μία ὁλοκληρότητα , μέσα στήν ὁλιγότητα ·

μία ταυτότητα , μέσα στήν ἀνευθυνότητα`

μία ὑπευθυνότητα , μέσα στήν φαυλότητα·

μία  θεϊκότητα , μέσα στήν διαμονικότητα·

μία καθαρότητα, μέσα στήν ῥυπαρότητα·

μία σταθερότητα , μέσα στήν ρευστότητα ·

μία χαλαρότητα , μέσα στήν σκληρότητα·

μία ἱεροπρέπεια , μέσα στήν ἀποσύνθεση·

 

ΩΩΩΩΩ!!!! τί μεγαλεῖο !!!

τί τιμή !! μά καί εὐθύνη!!!

μεγάλη εὐλογία , ἀλλά ἐάν καί τελειώσει τόν δρόμον·

 

  Νοιώθει ὅτι μόνος του δέν μπορεῖ , οὔτε τήν λέξη : ἀρετή νά συνειδητοποιήσει ...«...χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν »... λέγει ὁ Κύριος· καί ἐνθυμεῖται , τήν φράση τῆς ὁπισθαμβώνου εὐχῆς  σέ κάθε λειτουργία :... « πᾶσα δόσις ἀγαθή καί πᾶν δώρημα τέλειον , ἄνωθεν ἐστί καταβαῖνον , ἐκ τοῦ Πατρός τῶν φώτων ·..»`

ἐνθυμεῖται ἀκόμα :.. «..ἐάν ποιήσετε πάντα, λέγετε, ὅτι ἀχρεῖοι δοῦλοι ἐσμέν  , καί ὅ ὁφείλαμεν ποιῆσαι , πεποιήκαμεν ...».·

ἐνθυμεῖται :...«...καλόν δρόμον ἐπέλεξας, ἀλλα, ἐάν καί τελειώσεις, »..ὅπως λέγει μία εὐχή στήν μεγαλοσχημία ·

ἐνθυμεῖται ὅτι :...«.. χάριτι έσμέν σεσωσμένοι..»,καί αὐτό σηματοδοτεῖ τήν ὐπευθυνότητα  καί προθυμία στή διακονία ·

 

   Μέσα σέ μία ἐποχή πού ἔχει δαιμονισθεῖ καί ὁ δαίμονας, ὅπου καταλύονται τά ἰδανικά καί στήν θέση τους τοποθετοῦν τά ...μηδενικά ·

σέ μία ἐποχή πού οἱ ἀξίες γίνονται ἀπαξίες·

οἰ ἀρετές θάπτονται, καί οἱ κακίες θάλπονται·

ἡ ἀγάπη ψύγεται , καί τό καλό περιθοριοποιεῖται ·

ἡ ἀλληλεγγύη χάνεται , καί ὁ ἀτομικότητα προβάλεται·

ἡ προσφορά ἐκλείπει , καί τό συμφέρον κυριαρχεῖ·

καλεῖται ἡ μοναχική τάξις, τό ἐπίλεκτο τάγμα τῆς ἐκκλησίας μας, ὁ κυματοθραύστης στίς τρικυμίες·

ἡ ἐμπροσθοφυλακή καί ὁπισθοφυλακή·

θεσμοφύλακας τῶν άξιῶν καί παραδόσεως·

νά φυλάττει τίς πνευματικές θερμοπύλες, καί νά εἶναι ἕτοιμος διά θυσίαν εἰ καλέσεουν οἱ περιστάσεις·

πάλινἩρωδιάς μαίνεται , πάλιν Ἡρώδης ταράττεται·

ἀλλά δέν φοβᾶται , διότι ὁ στρατολογήσας Κύριος, ἀοράτως παρίσταται, καί μυστικῶς ἁγιάζει, συνετίζει , φωτίζει , δυναμώνει , ἐμψυχώνει , κατευθύνει ·

 

   Στήν εποχή μας , περισσότερο από κάθε ἄλλη φορά , χρειάζεται νήψη , ἐγρήγορση , διακονία , ἀγάπη, ὑποταγή σέ ὄτι ἱερό καί ὅσιο, ὑπακοή , καί νά γίνεται ὁ μοναχός , ἐργάτης τοῦ εὐαγγελίου·

...Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου εἶπεν ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ  στήν ἐπανάσταση τῶν ἀκολούθων τοῦ Ἑωσφόρου πάλαι·  εἶναι αὐτή ἡ ἱεροπρεπής φράσις πού λέγεται εἰς ἑκάστην θεία λειτουργία·

αὐτή πρέπει νά ἐνηχεῖ καί εἰς τάς καρδίας  ὅλων μας νά συνηδειτοποιοῦμεν τήν ἀξίαν καί ἀνάγκην τῆς ἀποστολῆς καί κλήσεώς μας ·

 

  Ὅταν καθαγιάζεται τό Ἅγιο ποτήριο καί Δισκάριο διά τήν θείαν λειτουργία , ἀνήκει πλέον εἰς τήν διακονίαν τοῦ ἱεροῦ , μόνο διά τήν θεία κοινωνία , καί οὐδέποτε χρησιμοποιεῖται γιά καμμία ἀπολύτως ἄλλην χρήσην  , εἰ δέ μή θεωρεῖται βεβήλωσις · ὁμοίως καί ὁ μοναχός μέ τήν προσφορά του , μέ τήν χειροθεσίαν του ἀνήκει μόνο στόν Χριστόν , στήν ΠΑΝΑΓΙΑ, καί καμμία ἄλλη ἀγάπη , προτεραιότητα , διακονία δέν πρέπει νά τόν ἀφομοιώνει καί νά τόν τραβάει καί  ἀποπροσανατολίζει, διότι καθίσταται βέβηλος ·

ἀνήκει στόν Χριστόν , καί μόνον σαυτόν ·

στήν καρδιά μας, πρέπει νά εἶναι ὁ Χριστός , ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ , καί ὅλα τά ἄλλα στό περικάρδιο, ὄχι σέ ἀπόσταση στήθους, ὅπως στούς ἀθλητάς στούς ἀγῶνας ταχύτητος, ἀλλά ὅσο ἡ κορυφή τῶν Ἰμαλαΐων ἀπό τό βάθος τοῦ Εἰρηνικοῦ ὠκεανοῦ·

 

Ἀδελφές μητέρες καί παιδιά,

μέ τέτοιες σκέψεις  μέ τέτοιες ἐνθυμήσεις καί λογισμούς , γίνεται ἕνας ἐπανα-εὐαγγελισμός, μία ξανά προσωπική πεντηκοστή , μία ἐπανεκκίνηση , μία ἀνανέωση τῶν ὑποσχέσεων καί διαθέσεώς μας , καί ἀκλινῶς πορευόμαστε πρός τόν Νυμφίον τῶν ψυχῶν μας, καί γίνεται καί μία εὐεργεσία σέ ὄλη τήν πλάση , κοινωνία, κόσμο , ἔθνος,μας, πού τόσο πολύ ἔχει ἀνάγκη σήμερα ·

ἄς κάνουμε μία νέα ἀρχή· οἱ πατέρες τῆς ἐκκλησίας μας λέγουν :... Κύριε , οὐδέν ἀγαθόν ἐποίησα ἐνώπιον σου , ἀλλά δός μοι διά τήν ἀγαθότητά σου βαλεῖν ἀρχήν · ....

ἄς βάλουμε μετάνοιαν στόν Χριστόν στήν ΠΑΝΑΓΙΑ, στούς Ἁγίους μας, καί ἀναμεταξύ μας, ὄπως κάνουμε στόν ἑσπερινόν τῆς συγνώμης, πού εἶναι ὅλο ἀγάπη·

ἄς γυρίσουμε μία ἄλλη σελίδα στήν πορεία μας, ὄχι διακονίας ἤ πορείας , ἀλλά ὑποσχέσεων καί διαθέσεως , καί σίγουρα ὁ Κύριος δέν θά μᾶς ἀφήσει.. :..τόν ἐρχόμενον πρός με, οὐ μή ἐκβάλω ἔξω ... · δριμύς ὁ χειμών , ἀλλά γλυκύς ὁ παράδεισος ·ἔλεγαν οἱ Ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες πού φλεγόμενοι άπο θεία ἀγάπη , ἔλλοιωσαν τόν πάγον τῆς λίμνης , καί ἐστέφθησαν νικηφόροι καί ἀγαλλονται·

ἄς χαροποιήσωμεν τόν καλέσαντα ἡμᾶς καί δώσαντα τήν μεγάλη αὐτήν εὐλογίαν τῆς μοναχικῆς ζωῆς · ἄς χαροποιήσωμεν καί εὐφράνωμεν τήν ΠΑΝΑΓΙΑ, πού εἶναι ἡ ...πρώτη Μοναχή , ἡ ΠΡΩΤΗ !!! καί  νοητή Ἡγουμένη καί ἀγαπᾶ τούς μοναχούς .

 

Πιστεύω  καί προσεύχομαι μέ πόνο ψυχῆς  , νά δικαιώσουμε τόν καλέσαντα, τήν ΠΑΝΑΓΙΑ, καί νά εὐφρανθεῖ διά τῆς καλῆς σας  πορείας ἡ καρδία τοῦ γράφοντος αὐτές τίς λέξεις, στραγγίζοντας τόν ἑαυτόν μου , καί διακονῶντας ὑμπας γιά τήν ἀγηάπη τοῦ Χριστοῦ καί ΠΑΝΑΓΙΑΣ.

εὐλογεῖτε..

εὐλογημένες να εἶστε..

ἔῥῤωσθε κατ'ἄμφω.

εὔχεσθε διά τόν  γράφοντα , ἀφοῦ ἔτυχα νά διακονῶ ἀναξίως ὁ ἀνάξιος ἄξιες ψυχές ἀγαπῶσες τήν ΚΥΡΙΑ μας, καί Κύριον.

εὐλογεῖτε,

π.ἀπ.⛪☦🕯

΄βκδ Μαρτίου  ιδ΄( 14-Μαρτίου 2024 )