ἍΠΑΝΤΑ ΤΑ ΘΕΟΤΟΚΙΑ ΤΟΥ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥ ΚΎΚΛΟΥ.

                           ἍΠΑΝΤΑ ΤΑ ΘΕΟΤΟΚΙΑ 

       ΤΟΥ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥ ΚΎΚΛΟΥ.

           ΜΡ                                                    ΘΥ

Ἀναγράφονται ἅπαντα τά ΘΕΟΤΟΚίΑ , τά ψαλλόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας  ὅλης τῆς ἑβδομάδος , ὅλων τῶν ἤχων , καί ἡμερῶν   κατά τήν τάξιν τῆς Παρακλητικῆς  , εἰς τά στιχηρά τῶν ἑσπερίων  , εἰς τά ἀπόστιχα , εἰς τόν ὄρθρον , καί εἰς τό τέλος τοῦ ὄρθρου.

Τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ,καί Μητέρα τοῦ φωτός καί ζωῆς καί ἀγάπης , ἐν ὕμνοις ἐνθέως , ἐνθέρμως , ἐγκαρδίως μεγαλύνωμεν , οὐ κατά ἀξίαν , ἀλλα ὅσον χωρεῖ ἡ φύσις καί ἀσθένεια ἡμῶν .

                                    ΔΕΥΤΕΡΑ

                    Στιχηρὰ Τοῦ Ἑσπερινοῦ Κυριακή ἑπέρας 

        Θεοτοκίον Ἦχος α' Πανεύφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

Μαρία τὸ ἄμωμον καὶ νοῦν , πάντα ὑπερκείμενον, τῆς καθαρότητος ὄχημα , περικρατούμενον , πολλαῖς  ἁμαρτίαις , καὶ στενοχωρούμενον , πρὸς πλάτος μετανοίας με ἴθυνον , πανσθενεστάτῃ Σου προστασίᾳ · καὶ γὰρ δύνασαι , οἷα Μήτηρ, τοῦ πάντα ἰσχύοντος.

  Θεοτοκίον Ἦχος β'  Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε 

Ὥραν τῆς ἐτάσεως σκοπῶν , φρίττω ἐννοῶν μου τὰ πλήθη , τῶν παραπτώσεων , τί ἀπολογήσομαι ; πῶς διαφεύξομαι , τὴν αἰσχύνην τὴν μέλλουσαν , ἀσώτως βιώσας ; ὅθεν ΚΟΡΗ κράζω Σοι θερμοῖς τοῖς δάκρυσι . Πλῦνον, τῆς ψυχῆς μου τὸν ῥύπον , ἡ τὸν καθαρὸν μαργαρίτην , τὸν Χριστὸν κυήσασα , καὶ σῶσόν με.

                           Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Μεγάλης διὰ Σοῦ , εὐεργεσίας ἌΧΡΑΝΤΕ , τυχόντες σὺν Ἀγγέλοις , γεραίρομεν τὸν τόκον Σου , τὸν καταξιώσαντα ἐκ μήτρας Σου τεχθῆναι , δι' ἄκραν εὐσπλαγχνίαν , καὶ ἀναπλάσαντα , τῶν ἀνθρώπων τὸ γένος .

              Θεοτοκίον Ἦχος δ' Ὡς γενναῖον εν Μάρτυσιν

Ὡς πρεσβείαν ἀκοίμητον , καὶ παράκλησιν ἔμμονον , κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ  πρὸς τὸν Κύριον , τοὺς πειρασμοὺς κατακοίμισον , τὰ κύματα πράϋνον , τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς , καὶ ἐν θλίψει ὑπάρχουσαν , τὴν καρδίαν μου , παρακάλεσον ΚΟΡΗ  δυσωπῶ Σε , καὶ χαρίτωσον τὸν νοῦν μου , ὅπως ἀξίως δοξάζω Σε.

            Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'. Χαίροις ἀσκητικῶν 

Λάμψον τὸν φωτισμόν Σου ἐμοί , τῷ ἐν τῷ σκότει τῶν δεινῶν ἐνυπάρχοντι , τὸ φέγγος τῆς ἀληθείας , ἡ συλλαβοῦσα Θεόν , καὶ σαρκὶ τεκοῦσα ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , βυθοῦ ἀπογνώσεως , διὰ τάχους ἀνάγαγε , καὶ ἐπὶ πέτραν , ἀσφαλοῦς βιοτεύσεως , ἐπιστήριξον , τῆς ψυχῆς μου τὰ βήματα , δίκασον τοὺς ἀπαύστως με , πολεμοῦντας δαίμονας , παῦσον τόν πόνον ἐν τάχει , τῆς ταλαιπώρου καρδίας μου , ἐλπὶς τῶν περάτων , ἡ τῷ κόσμῳ δωρουμένη , τὸ μέγα ἔλεος.

               Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'.Ὅλην ἀποθέμενοι

Γνώμῃ ὀλισθήσας τε , καὶ ὑποκύψας τῷ πλάνῳ , ἀπάτῃ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρὸς τὴν ὑπερθαύμαστον εὐσπλαγχνίαν Σου , καὶ θερμὴν δέησιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ ,  καταφεύγω ὁ πανάθλιος , δεσμοῦ με λύτρωσαι , τῶν πειρατηρίων καὶ θλίψεων , καὶ σῶσόν με ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,  τῶν δαιμονικῶν ἐπιθέσεων , ἵνα Σε δοξάζω , καὶ πόθῳ ἀνυμνῶ καὶ προσκυνῶ , καὶ μεγαλύνω Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τὴν ἀειμακάριστον.

                     ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ     ἦχος  πλ. δ ΄

Σοὶ τῇ Μητρὶ τοῦ Θεοῦ , Χαῖρε σὺν τῷ Ἀγγέλῳ ἀναβοᾷ , γηγενῶν πᾶσα φύσις , ὡς σωτηρίας τῆς αὐτῶν γενομένη , ΘΕΟΤΟΚΕ , προξένῳ τῷ τόκῳ σου.

Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'ΒὪ τοῦ παραδόξου θαύματος 

Χαῖρε δαιμόνων ἀφάνισις , χαῖρε Θυγάτηρ Ἀδάμ , ἀληθῶς ἡ ἀνθήσασα , ἄνθος τὸ ἀμάραντον , χαῖρε δόξα τῶν δούλων Σου , δεινῶν ἡ λύσις , χαῖρε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τὸ δῶρον χαῖρε , παρὰ Θεοῦ δωρηθέν , κόσμῳ διάσωσμα , τῶν παρακαλούντωνΣε ,  χαῖρε ΣΕΜΝΗ , χαῖρε δόξα ΔΕΣΠΙΝΑ  τῶν δοξαζόντων Σε.

...........................................

         Ἀπόστιχα Τοῦ Ἑσπερινοῦ Κυριακῇ ἑσπέρας 

                Θεοτοκίον Ἦχος α' Αὐτόμελον 

Τῶν οὐρανίων Ταγμάτων τὸ ἀγαλλίαμα , τῶν ἐπὶ γῆς ἀνθρώπων , κραταιὰ προστασία , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  σῶσον ἡμᾶς, τοὺς εἰς Σὲ καταφεύγοντας, ὅτι ἐν Σοὶ τὰς ἐλπίδας μετὰ Θεόν, ΘΕΟΤΟΚΕ  ἀνεθέμεθα.

                           Θεοτοκίον Ἦχος β'

Ἀδιόδευτε Πύλη , μυστικῶς ἐσφραγισμένη , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  δέξαι τὰς δεήσεις ἡμῶν , καὶ προσάγαγε τῷ Σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ , ἵνα σώσῃ διὰ Σοῦ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

                                Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Ἁγιόπρωτε ΣΕΜΝΗ  , ἐγκώμιον οὖσα , τῶν οὐρανίων Ταγμάτων , Ἀποστόλων ὑμνῳδία , Προφητῶν περιοχή , ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι , καὶ ἡμῶν τὰς δεήσεις .

                               Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Χαῖρε φωτὸς Νεφέλη , χαῖρε Λυχνία φωτεινή , χαῖρε Στάμνε ἡ τοῦ Μάννα , χαῖρε ἡ Ῥάβδος Ἀαρών , χαῖρε Βάτε ἄφλεκτε ,  χαῖρε Λαμπάς , χαῖρε θρόνε , χαῖρε Ὄρος ἅγιον , χαῖρε Παράδεισε , χαῖρε θεία Τράπεζα , χαῖρε Πύλη μυστική , χαῖρε ἡ πάντων ἐλπίς.

                               Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Φοβερὸν καὶ παράδοξον , καὶ μέγα τὸ μυστήριο ν! ὁ ἀχώρητος ἐν γαστρὶ ἐχωρήθη , καὶ ἡ Μήτηρ μετὰ τὸν τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΣ πάλιν διέμεινε . Θεὸν γὰρ ἐγέννησεν , ἐξ αὐτῆς σαρκωθέντα . Αὐτῷ βοήσωμεν, αὐτῷ τὸν ὕμνον εἴπωμεν , σὺν Ἀγγέλοις ἀναμέλποντες . Ἅγιος εἶ Χριστὸς ὁ Θεός , ὁ δι' ἡμᾶς ἐνανθρωπήσας δόξα σο ι.

                                Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Ἀρχαγγελικῶς ἀνυμνήσωμεν πιστοί , τὴν οὐράνιον παστάδα , καὶ πύλην σφραγισθεῖσαν ἀληθῶς . Χαῖρε δι' Ἧς ἀνεβλάστησεν ἡμῖν , ὁ Σωτὴρ ὁ τῶν ἁπάντων , Χριστὸς ὁ ζωοδότης καὶ Θεός , κατάβαλε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τοὺς τυράννους ἀθέους ἐχθροὺς ἡμῶν , τῇ χειρί Σου ἌΧΡΑΝΤΕ ,  ἡ ἐλπὶς Χριστιανῶν .

                                    Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Τάγματα ὑπερέβης Ἀγγέλων , ὡς Θεὸν σωματώσασα , ἐγὼ δὲ τοὺς πάντας νικήσας ἁμαρτίαις , οἴμοι! δέδοικα , καὶ τρέμω · ὅθεν οὐδαμῶς ἀποτολμῶ παρακαλέσαι Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · Σὺ οὖν μὴ παρίδῃς με , ἀλλὰ σπεῦσον σῶσόν με , ὁδὸν εἰς εὐθεῖαν ὁδηγοῦσά με .

                              Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Χαῖρε παλάτιον ἔμψυχον , περιστερὰ λογική , χαῖρε πόλις τοῦ Κτίστου Σου , χαῖρε καταφύγιον , τῶν πιστῶν καὶ προπύργιον , ἡ προστασία , τῶν πεποιθότων ἐν Σοί , καὶ σωτηρία , καὶ ἀπολύτρωσις , χαῖρε ἡ γέφυρα , πάντας ἡ μετάγουσα , πρὸς οὐρανόν . Χαῖρε Παντευλόγητε , ΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .


..............................

                              Εἰς τόν Ὄρθρον 

                             Θεοτοκίον Ἦχος α'

Θαῦμα θαυμάτων ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ,  ἐν Σοὶ θεωροῦσα ἡ κτίσις ἀγάλλεται · συνέλαβες γὰρ ἀσπόρως , καὶ ἔτεκες ἀφράστως , ὃν ταξιαρχίαι Ἀγγέλων , ὁρᾶν οὐ δεδύνηνται , αὐτὸν ἱκέτευε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος β'

Εὐσπλαγχνίας ὑπάρχουσα πηγή , συμπαθείας ἀξίωσον ἡμᾶς ΘΕΟΤΟΚΕ , βλέψον εἰς λαὸν τὸν ἁμαρτήσαντα , δεῖξον ὡς ἀεὶ τὴν δυναστείαν Σου · εἰς Σὲ γὰρ ἐλπίζοντες , τὸ Χαῖρε βοῶμέν Σοι , ὥς ποτε ὁ Γαβριήλ , ὁ τῶν Ἀσωμάτων Ἀρχιστράτηγος .

                 Θεοτοκίον Ἦχος γ' Αὐτόμελον 

Τὴν ὡραιότητα , τῆς Παρθενίας Σου , καὶ τὸ ὑπέρλαμπρον , τὸ τῆς ἁγνείας Σου , ὁ Γαβριὴλ καταπλαγείς , ἐβόα Σοι ΘΕΟΤΟΚΕ · Ποῖόν Σοι ἐγκώμιον , προσαγάγω ἐπάξιον ; τί δὲ ὀνομάσω Σε ; ἀπορῶ , καὶ ἐξίσταμαι · διὸ ὡς προσετάγην βοῶ σοι , Χαῖρε ἡ Κεχαριτωμένη .

                                Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Τῇ ἀνατραφείσῃ ἐν τῷ ναῷ , εἰς τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων , τῇ περιβεβλημένῃ τὴν πίστιν καὶ τὴν σοφίαν , καὶ τὴν ἄμεμπτον Παρθενίαν , ὁ Ἀρχιστράτηγος Γαβριήλ , προσέφερεν οὐρανόθεν τὸν ἀσπασμόν , καὶ τὸ Χαῖρε , Χαῖρε Εὐλογημένη , χαῖρε  Δεδοξασμένη , ὁ Κύριος μετὰ Σοῦ .

                                 Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Μετὰ Ἀγγέλων τὰ οὐράνια , μετὰ ἀνθρώπων τὰ ἐπίγεια , ἐν φωνῇ ἀγαλλιάσεως , ΘΕΟΤΟΚΕ βοῶμέν Σοι · Χαῖρε πύλη , τῶν οὐρανῶν πλατυτέρα , χαῖρε μόνη , τῶν γηγενῶν σωτηρία , χαῖρε ΣΕΜΝΗ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , ἡ τεκοῦσα Θεὸν σεσαρκωμένον .

                          Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β' 

Ἀρχὴ σωτηρίας , ἡ τοῦ Γαβριὴλ πρὸς τὴν ΠΑΡΘΕΝΟΝ  γέγονεν · ἤκουσε γὰρ τὸ χαῖρε , καὶ οὐκ ἀπέφυγε τὸν ἀσπασμόν , οὐκ ἐδίστασεν , ὡς ἡ Σάρρα ἐν τῇ σκηνῇ , ἀλλ' οὕτως ἔλεγεν · Ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου , γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου .

                          Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς 

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ Ἀμίαντε , τὸν Υἱόν σου δυσώπει , σὺν ταῖς ἄνω Δυνάμεσι , συγχώρησιν πταισμάτων ἡμῖν , πρὸ τοῦ τέλους δωρήσασθαι , τοῖς πιστῶς σε δοξάζουσι .

                                Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Χαῖρε ἡ δι' Ἀγγέλου , τὴν χαρὰν τοῦ κόσμου δεξαμένη , χαῖρε ἡ τεκοῦσα , τὸν ποιητήν σου καὶ Κύριον , χαῖρε ἡ ἀξιωθεῖσα , γενέσθαι Μήτηρ Θεοῦ .


                              Εἰς τὸ τέλος τοῦ Ὄρθρου

                                   Θεοτοκίον Ἦχος α'

ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ἡ ἐν οὐρανοῖς Εὐλογημένη , καὶ ἐπὶ γῆς Δοξολογουμένη , χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε .

                                    Θεοτοκίον Ἦχος β'

Μήτηρ Ἁγία , ἡ τοῦ ἀφράστου Φωτός , ἀγγελικοῖς Σε ὕμνοις τιμῶντες , εὐσεβῶς μεγαλύνομεν .

                                     Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Ἕκαστος ὅπου σῴζεται , ἐκεῖ δικαίως καὶ προστρέχει , καὶ ποία ἄλλη τοιαύτη καταφυγή , ὡς Σύ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  σκέπουσα τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                                      Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Ὅτι πάντων ὑπάρχεις , τῶν ποιημάτων ὑπερτέρα , ἀνυμνεῖν Σε ἀξίως , μὴ εὐποροῦντες ΘΕΟΤΟΚΕ ,  δωρεὰν αἰτοῦμένΣε , ἐλέησον ἡμᾶς .

                                    Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀνατείλας τῷ κόσμῳ , Χριστὲ ὁ Θεός , υἱοὺς φωτὸς δι' ΕΚΕΙΝΞΗΣ ἀναδείξας , ἐλέησον ἡμᾶς .

                                    Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Ἀρχαγγελικὸν λόγον ὑπεδέξω , καὶ θρόνος ἀνεδείχθης , καὶ ἐν ἀγκάλαις Σου ἐβάστασας , ΘΕΟΤΟΚΕ ,  τὴν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

                                Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Ὑπερέβης τὰς δυνάμεις τῶν οὐρανῶν , ὅτι ναὸς ἐδείχθης θεϊκός , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ὡς τεκοῦσα Χριστόν , τὸν Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

                                Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Χαῖρε ἡ πύλη , τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης , Ἥν ὁ Ὕψιστος μόνος διώδευσε , καὶ μόνην ἐσφραγισμένην ἐφύλαξεν , εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .


                                    ΤΡΙΤΗ

                             Στιχηρὰ Τοῦ Ἑσπερινοῦ

         Θεοτοκίον Ἦχος α' Πανεύφημοι μάρτυρες ὑμᾶς

Φωτὸς ἐνδιαίτημα ΑΓΝΗ ,  Μόνη ἐχρημάτισας , τοῦ ἐκ Πατρὸς ἀναλάμψαντος · ὅθεν κραυγάζω Σοι · Τὴν ἐσκοτισμένην , ψυχήν μου τοῖς πάθεσι , φωτὶ τῶν ἀρετῶν καταφαίδρυνον , καὶ ἐν σκηνώμασι , φωτεινοῖς Σου κατασκήνωσον , ἐν ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως ἌΧΡΑΝΤΕ .

                                    Θεοτοκίον Ἦχος β'

Θλίψεις καὶ δεινῶν ἐπαγωγαί , πάθη τε ποικίλα χειμάζει , τὴν ταπεινήν μου ψυχήν , ΚΟΡΗ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , Μῆτερ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , κυβερνῆτίς μοι φάνηθι , θαλάσσῃ τοῦ βίου , καὶ τὸν ἐπικείμενον πράϋνον κλύδωνα , ὅρμῳ, γαληνῷ μετανοίας , καὶ ἀναψυχῆς ὁδηγοῦσα , τὸν τῇ θείᾳ σκέπῃ σου προστρέχοντα.

                                Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Μὴ παύσῃ ἱκετεύουσα ὑπὲρ τῆς ποίμνης Σου , ἀλλὰ ταῖς Ααῖς πρεσβείαις , μελλούσης ἡμᾶς λύτρωσαι , ἀπειλῆς καὶ ἐνεστώσης , πάσης βλάβης , καὶ τῆς ὀργῆς Κυρίου , πάντας ἐξάρπασον , ΘΕΟΤΟΚΕ Σοὺς δούλους .

                                 Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Ἡσαῦ νέος γέγονα , πᾶσιν ἐν τρόποις ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ἐμπαθὴς ὑπὲρ ἄνθρωπον , μόνος ὤφθην ἄθλιος , ἀρετῆς ἐνθέου , γυμνὸς μόνος ὅλος , τίς οὖν μὴ κλαύσει ἐπ' ἐμέ ; τίς μὴ θρηνήσει μου τὴν ἀπώλειαν · διὸ πρὸ τέλους κράζω Σοι· Ἥμαρτον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,  σῶσόν με , ὥσπερ ἔσωσε πρότερον , ὁ Υἱός Σου τὸν Ἄσωτον .

        Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'. Χαίροις ἀσκητικῶν 

Στῆσον τοὺς ποταμοὺς τῶν παθῶν , τῆς ἁμαρτίας μου τὸ πέλαγος ξήρανον , τῷ ῥείθρῳ τῆς Σῆς πρεσβείας , καὶ πρὸς λιμένα Θεοῦ , θείων θελημάτων ἐγκαθόρμισον , ἐχθρούς καθ' ἑκάστην , τοὺς τὴν ψυχήν μου ἐκθλίβοντας , καὶ ταῖς ἀτόποις , ἡδοναῖς ἐκταράττοντας , καταπόντισον , ἀπωλείας εἰς βάραθρα , πλήρωσον εὐφροσύνης καὶ χαρᾶς τὴν καρδίαν μου , λῦσον τὸ νέφος βοῶ Σοι , τῆς ἀθυμίας μου ΠΑΝΑΓΝΕ ,  Χριστὸν δυσωποῦσα , τὸν παρέχοντα, τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος .

               Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'  Ὅλην ἀποθέμενοι

 
Σύμβολον ὀργῆς ἐστι , μνησικακία , θυμός τε , τῆς ὀργῆς ἐμφάνεια , δι' ὧν καὶ τῶν ὕβρεων τὰ ἀλλόκοτα , ἀναιδῶς ἅλλονται , τοῦ οἰκτροῦ στόματος , τὸν ἐν τούτοις ἐνεργούμενον , ποιοῦντες ἔνοχον , πυρὸς τῆς γεέννης , ὡς γέγραπται · διὸ ψυχὴ γρηγόρησον ,  φεῦγε τὸν θυμὸν τὸν πικρόν , τὴν ὀργήν , μῆνιν καὶ τὴν ὕβριν , καὶ πᾶσαν τὴν δυσώδη ἐκδρομήν , τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ κραυγάζουσα· ΔΕΣΠΟΙΝΑ μου σῶσόν με .

                          Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς .

Χαῖρε ΑΓΝΗ ,  τὸ σεπτὸν κειμήλιον Παρθενίας . Χαῖρε ΣΕΜΝΗ  ἐνδιαίτημα θεῖον . Χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν πιστῶν σωτηρία . Χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,  Νύμφη Ἀνύμφευτε .

     Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ' .Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος 

Χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ  , χαῖρε Θεοῦ καθαρόν , οἰκητήριον ἌΧΡΑΝΤΕ , χαῖρε θεῖον ὄχημα , τοῦ Λόγου Θεοχώρητε , τὸ Θεότευκτον , χαῖρε παλάτιον , Θεοπάροχον , χαῖρε Θησαύρισμα , Θάλαμος ἔμψυχος , Θεοῦ Θεία τράπεζα , καὶ κιβωτέ , καὶ κατοικητήριον , τοῦ θείου Πνεύματος .

                           Ἀπόστιχα Τοῦ Ἑσπερινοῦ

                               Θεοτοκίον Ἦχος α'

Ἁμαρτωλῶν τὰς δεήσεις προσδεχομένη , καὶ θλιβομένων στεναγμὸν μὴ παρορῶσα , πρέσβευε τῷ ἐξ Ἁγνῶν λαγόνων Σου , σωθῆναι ἡμᾶς , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

                                Θεοτοκίον Ἦχος β'

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου , εἰς Σὲ ἀνατίθημι , Μήτηρ τῆς ζωῆς , φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην Σου .

                                   Θεοτοκίον Ἦχος γ'

ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ἡ προστασία πάντων τῶν δεομένων , εἰς Σὲ θαρροῦμεν , εἰς Σὲ καυχώμεθα , ἐν Σοὶ πᾶσα ἡ ἐλπὶς ἡμῶν ἐστι , πρέσβευε τῷ ἐκ Σοῦ τεχθέντι , ὑπὲρ ἀχρείων δούλων Σου .

              Θεοτοκίον Ἦχος δ' .Ἔδωκας σημείωσιν 

Σὲ τὸ καθαρώτατον , τοῦ Βασιλέως παλάτιον , δυσωπῶ Πολυΰμνητε , τὸν νοῦν μου καθάρισον , τὸν ἐσπιλωμένον , πάσαις πλημμελείαις , καὶ καταγώγιον τερπνόν , τῆς ὑπερθέου Τριάδος ποίησον , ὅπως τὴν δυναστείαν Σου , καὶ τὴν πολλὴν εὐσπλαγχνίαν Σου , μεγαλύνω σῳζόμενος , ὁ ἀχρεῖος οἰκέτης Σου .

                             Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Μακαρίζομέν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  καὶ δοξάζομέν Σε οἱ πιστοὶ κατὰ χρέος , τὴν πόλιν τὴν ἄσειστον , τὸ τεῖχος τὸ ἄρρηκτον , τὴν ἀρραγῆ προστασίαν , καὶ καταφυγὴν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

                             Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Μεταβολὴ τῶν θλιβομένων , ἀπαλλαγὴ τῶν ἀσθενούντων ὑπάρχουσα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  σῷζε πόλιν καὶ λαόν , τῶν πολεμουμένων ἡ εἰρήνη , τῶν χειμαζομένων ἡ γαλήνη , ἡ μόνη προστασία τῶν πιστῶν .

                             Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Εἰρήνευσον πρεσβείαις τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , τὴν ζωὴν ἡμῶν τῶν βοώντων Σοι . Ἐλεῆμον Κύριε δόξα σοι.

                             Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Ἡ σκέπη ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ἰατρεῖον ὑπάρχει πνευματικόν · ἐν αὐτῇ γὰρ καταφεύγοντες , ψυχικῶν νοσημάτων λυτρούμεθα .

                                     Εἰς τόν Ὄρθρον 

                                   Θεοτοκίον Ἦχος α'

Συλλαβοῦσα ἀφλέκτως , τὸ πῦρ τῆς θεότητος , καὶ τεκοῦσα ἀσπόρως , πηγὴν ζωῆς τὸν Κύριον ,ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , περίσῳζε τοὺς Σὲ μεγαλύνοντας .

                                    Θεοτοκίον Ἦχος β'

Θείας γεγόναμεν κοινωνοὶ φύσεως , διὰ Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , Θεὸν γὰρ ἡμῖν σεσαρκωμένον τέτοκας · διὸ κατὰ χρέος Σε πάντες , εὐσεβῶς μεγαλύνομεν .

                                     Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Καταφυγὴ καὶ δύναμις ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ἡ κραταιὰ βοήθεια τοῦ κόσμου, ταῖς πρεσβείαις Σου σκέπε τοὺς δούλους Σου, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης , μόνη Εὐλογημένη .

                             Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ ἐκτενῶςνῦν προσδράμωμεν , ἁμαρτωλοὶ καὶ ταπεινοί καὶ προσπέσωμεν ,  ἐν μετανοίᾳ , κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς , ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον , ἐφ ἡμῖν σπλαγχνισθεῖσα , σπεῦσον ἀπολλύμεθα , ὑπὸ πλήθους πταισμάτων , μὴ ἀποστρέψῃς Σοὺς δούλους κενούς · Σὲ γὰρ καὶ μόνην ἐλπίδα κεκτήμεθα .

                            Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Τὴν ταχεῖάν Σου σκέπην , καὶ τὴν βοήθειαν , καὶ τὸ ἔλεος δεῖξονἐπὶ τοὺς δούλους Σου , καὶ τὰ κύματα ΑΓΝΗ καταπράϋνον , τῶν ματαίων λογισμῶν , καὶ τὴν πεσοῦσάν μου ψυχήν , ἀνάστησον ΘΕΟΤΟΚΕ · οἶδα γὰρ ὅτι ΠΑΡΘΕΝΕ , ἰσχύεις ὅσα καὶ βούλεσαι .

                             Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Ἐλπὶς τοῦ κόσμου Ἀγαθή ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τὴν Σὴν καὶ μόνην κραταιάν , προστασίαν αἰτοῦμεν . Σπλαγχνίσθητι εἰς ἀπροστάτευτον λαόν , δυσώπησον τὸν ἐλεήμονα Θεόν , ῥυσθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶ , ἐκ πάσης ἀπειλῆς , μόνη Εὐλογημένη .

                                Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Τὸ Χαῖρέ Σοι προσάγομεν ΘΕΟΤΟΚΕ · τῶν Ἀγγέλων γὰρ ἀνωτέρα ἐδείχθης , Θεὸν κυήσασα.

                                Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Τὸ ἀσάλευτον στήριγμα , τὸ τῆς πίστεως , καὶ σεβάσμιον δώρηματῶν ψυχῶν ἡμῶν , τὴν ΘΕΟΤΟΚΟΝ  ἐν ὕμνοις μεγαλύνωμεν πιστοί . Χαῖρε, ἡ τὴν πέτραν τῆς ζωῆς , ἐν γαστρί Σου χωρήσασα , χαῖρε τῶν περάτων ἡ ἐλπίς , θλιβομένων ἀντίληψις , χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.

                              Εἰς τὸ τέλος τοῦ Ὄρθρου

                                 Θεοτοκίον Ἦχος α'

Τὸν ἀμήτορα ἐν οὐρανῷ , ὑπὲρ ἔννοιαν καὶ ἀκοήν , ἐπὶ γῆς ἀπάτορα ἔτεκες . Αὐτὸν ΘΕΟΤΟΚΕ  ἱκέτευε , ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

                                   Θεοτοκίον Ἦχος β'

Σὲ μεγαλύνομεν ΘΕΟΤΟΚΕ  βοῶντες · Χαῖρε ἀδύτου φωτὸς νεφέλη , αὐτὸν βαστάσασα ἐν κόλποις , τῆς δόξης τὸν Κύριον .

                                    Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Ἕκαστος ὅπου σῴζεται , ἐκεῖ δικαίως καὶ προστρέχει , καὶ ποία ἄλλη τοιαύτη καταφυγή , ὡς σὺ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  σκέπουσα τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                                Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Σὲ μεγαλύνομεν ΘΕΟΤΟΚΕ , βοῶντες · Σὺ εἶ ἡ βάτος , ἐν ᾗ ἀφλέκτως Μωσῆς , κατεῖδεν ὡς φλόγατὸ πῦρ τῆς θεότητος .

                                 Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Μήτηρ Θεοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ , τὸ τεῖχος τῶν Χριστιανῶν , ῥῦσαι λαόν  Σου συνήθως κραυγάζοντά Σοι ἐκτενῶς . Ἀντιτάχθητι αἰσχροῖς καὶ ἀλαζόσι λογισμοῖς , ἵνα βοῶμέν Σοι· Χαῖρε ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Οὐδεὶς προστρέχων ἐπὶ Σοί , κατῃσχυμμένος ἀπὸ  Σοῦ ἐκπορεύεται , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀλλ' αἰτεῖται τὴν χάριν , καὶ λαμβάνει τὸ δώρημα , πρὸς τὸ συμφέρον τῆς αἰτήσεως .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Εἰρήνευσον πρεσβείαις τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ ,  τὴν ζωὴν ἡμῶν τῶν βοώντων σοι· Ἐλεῆμον Κύριε δόξα σοι.

                                   Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

ΠΑΡΘΕΝΕ ἌΧΡΑΝΤΕ , σῶσον ἡμᾶς ταῖς πρεσβείαις Σου , κινοῦσα σπλάγχνα μητρικά , τῲ Υἱῷ Σου καὶ Θεῷ ἡμῶν .


                                      ΤΕΤΑΡΤΗ

                            Στιχηρὰ Τοῦ Ἑσπερινοῦ

                               Θεοτοκίον  ἦχος α ΄
                                

Σφαγήν σου τὴν ἄδικον , Χριστέ, ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ  βλέπουσα , ὀδυρομένη ἐβόα σο ι· Τέκνον γλυκύτατον , πῶς ἀδίκως πάσχεις ; Πῶς τῷ ξύλῳ κρέμασαι , ὁ πᾶσαν γῆν κρεμάσας τοῖς ὕδασι ; Μὴ λίπῃς μόνην Με, εὐεργέτα πολυέλεε , τὴν Μητέραν καὶ δούλην σου δέομαι .

         Θεοτοκίον  ἦχος  β ΄ .Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε

Βότρυν τὸν παμπέπειρον ΑΓΝΗ ,  ὃν ἀγεωργήτως ἐν Μήτρᾳ ἐκυοφόρησας , ξύλῳ ὡς ἑώρακας , τοῦτον κρεμάμενον , θρηνῳδοῦσα ἠλάλαζες , καὶ ἔκραζες · Τέκνον , γλεῦκος ἐναπόσταξον δι' οὗ ἡ μέθη ἀρθῇ , πᾶσα τῶν παθῶν Εὐεργέτα , δι' Ἐμοῦ τῆς  Σὲ Τετοκυίας , σοῦ τὴν εὐσπλαγχνίαν ἐνδεικνύμενος .

                           Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Ῥομφαία τὴν καρδίαν Σου, διῆλθε ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡνίκα τὸν Υἱόν Σου, ἐπὶ σταυροῦ προσέβλεψας , καὶ ἐβόας · Μὴ ἄτεκνόν Με δείξῃς , Υἱέ Μου καὶ Θεέ Μου , ὁ συντηρήσας Με μετὰ τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΝ .

                              Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Νεκρούμενον βλέπουσα , Χριστὸν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ  καὶ νεκροῦντα τὸν δόλιον , ἠλάλαζε κράζουσα , πικρῶς τῷ ἐκ σπλάγχνωνΕΚΕΙΝΗΣ προελθόντι , καὶ τὸ μακρόθυμον αὐτοῦ , ἀποθαυμάζουσα κατεπλήττετο , τέκνον Μου ποθεινότατον μὴ ἐπιλάθῃ τῆς δούλης σου , μὴ βραδύνῃς Φιλάνθρωπε, τὸ Ἐμὸν καταθύμιον.

    Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α' . Χαίροις ἀσκητικῶν 

Ἄρνα τὸν ἑαυτῆς ἡ Ἀμνάς , ποτὲ ὁρῶσα πρὸς σφαγὴν ἐπισπεύδοντα , προθύμως κατηκολούθει , ταῦτα βοῶσα αὐτῷ · Ποῦ πορεύῃ, τέκνον μου γλυκύτατον ; Χριστὲ τίνος χάριν , τὸν δρόμον τοῦτον μακρόθυμε , τρέχεις ἀόκνως , Ἰησοῦ ποθεινότατε , ἀναμάρτητε , πολυέλεε Κύριε ; Δός μοι λόγον τῇ δούλῃ σου, Υἱέ Μου παμφίλτατε , μή με παρέλθῃς οἰκτίρμον , σιγῶν φρικτῶς τὴν τεκοῦσάν Σε, Θεὲ ζωοδότα , ὁ δωρούμενος τῷ κόσμῳ , τὸ μέγα ἔλεος .

     Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'. Μή ἐγκαταλείπεις με

Κρίσιν Ἰσραὴλ κριταί , θανατηφόρον κριθῆνα ι, σὲ Υἱὲ κατέκριναν , ὡς κριτόν σε στήσαντες ἐπὶ βήματος , τὸν νεκροὺς κρίνοντα , καὶ τοὺς ζῶντας Σῶτερ , καὶ Πιλάτῳ παριστῶσί σε , καὶ κατακρίνουσι , πρὸ τῆς δίκης φεῦ ! οἱ παράνομοι , καὶ βλέπουσα τιτρώσκομαι , καὶ συγκατακρίνομαι Κύριε · ὅθεν καὶ προκρίνω , θανεῖν ὑπὲρ τὸ ζῆν ἐν στεναγμοῖς , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ,  ἐκραύγαζε μόνε πολυέλεε.

                             Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Ἐν ξύλῳ προσπαγέντα σε ἑκουσίως , ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ὡς ἑώρακε θρηνῳδοῦσα , ὕμνει τὸ κράτος σου.

                              Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Ὢ τοῦ παραδόξου θαύματο ς! ὢ μυστηρίου καινοῦ ! ὢ φρικτῆς ἐγχειρήσεως ! ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν , ἐν Σταυρῷ σε ὡς ἔβλεψεν , ἐν μέσῳ δύο λῃστῶν κρεμάμενον , ὃν ἀνωδίνως, φρικτῶς ἐκύησεν , ἔκλαιε κράζουσα · Οἴμοι Τέκνον φίλτατον ! πῶς σε δεινός , δῆμος καὶ ἀχάριστος , Σταυρῷ προσήλωσεν .


                               Ἀπόστιχα Τοῦ Ἑσπερινοῦ

          Θεοτοκίον Ἦχος α' . Πανεύφημοι Μάρτυρες 

Ῥομφαία διῆλθεν ὧ Υἱέ , (ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ  ἔλεγεν , ἐπὶ τοῦ ξύλου ὡς ἔβλεψε,  Χριστὸν κρεμάμενον), τὴν Ἐμὴν καρδίαν , καὶ σπαράττει Δέσποτα , ὡς πάλαι Συμεών Μοι προέφησεν , ἀλλὰ ἀνάστηθι , καὶ συνδόξασον , Ἀθάνατε , τὴν Μητέρα , καὶ δούλην σου δέομαι .


                  Θεοτοκίον Ἦχος β' .Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου 
Πόνους ὑπομείνασα πολλούς , ἐν τῇ τοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ Σου, σταυρωσει ἌΧΡΑΝΤΕ ,  ἔστενες δακρύουσα καὶ ἀλαλάζουσα · Οἴμο ι! τέκνον γλυκύτατον , ἀδίκως πῶς πάσχεις , θέλων ἐκλυτρώσασθαι τοὺς ἐξ Ἀδὰμ γηγενεῖς ; Ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σὲ παρακαλοῦμεν ἐν πίστε ι, ἵλεων ἡμῖν τοῦτον ἀπέργασαι .

         Θεοτοκίον Ἦχος γ'. Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ σου 

Σταυρῷ σε ἀναρτώμενον , Χριστέ μου ὡς ἑώρακεν , Ἀμνὰς Ἡ σὲ Τεκοῦσα , ἡ Ἄμωμος καὶ Μήτηρ Σου , ὠλοφύρετο κλαυθμῷ καὶ ἀνεβόα · Μή με δείξῃς ἄτεκνον , ἣἭ ἐφύλαξας ΑΓΝΗΝ καὶ μετὰ τόκον .

        Θεοτοκίον Ἦχος δ' . Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

Τὸν Ἀμνὸν καὶ Ποιμένα σε , ἐπὶ ξύλου ὡς ἔβλεψεν , ἡ Ἀμνὰς ἡ τέξασα , ἐπωδύρετο , καὶ μητρικῶς σοι ἐφθέγγετο . Υἱὲ ποθεινότατε , ταῦτά σοι ὁ ἀπειθής , δῆμος ἀνταποδίδωσιν , ὁ θαυμάτων σου , ἀπολαύσας μεγίστων , ἀλλὰ δόξα , τῇ ἀρρήτῳ σου καὶ θείᾳ , συγκαταβάσει Φιλάνθρωπε .

         Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α' . Χαίροις ἀσκητικῶν 

Στᾶσα ἐπὶ Σταυροῦ Ἰησοῦ , ἡ σὲ Τεκοῦσα , θρηνῳδοῦσα ὠδύρετο , βοῶσα · οὐ φέρω Τέκνον , προσηλωμένον ὁρᾶν , ἐπὶ ξύλου ὃν περ ἀπεκύησα · Ἐγὼ γὰρ διέφυγον , τὰς ὠδῖνας ὡς ἄνανδρος , καὶ πῶς ἀρτίως , τῇ ὀδύνῃ συνέχομαι , καὶ σπαράττομαι , τὴν καρδίαν ἡ Ἄμεμπτος ; ἄρτι γὰρ ἐκπεπλήρωται , τὸ ῥῆμα ὂ εἴρηκεν , ὁ Συμεὼν τῇ καρδίᾳ , Ἐμῇ ῥομφαίαν ἐλεύσεσθαι , ἀλλ' ὧ νῦν Υἱέ Μου , ἐξανάστηθι καὶ σῶσον , τοὺς ἀνυμνοῦντάς σε .

                         Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Ὁρῶσά σε σταυρούμενον , Χριστὲ ἡ σὲ κυήσασα , ἀνεβόα· Τί τὸ ξένον , ὂ ὁρῶ, μυστήριον Υἱέ Μου , πῶς ἐπὶ ξύλου θνῄσκεις , σαρκὶ κρεμάμενος , ζωῆς χορηγὲ ;

                         Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Νέκρωσιν καθυπέμεινας Λόγε , ἐπὶ Σταυροῦ προσηλούμενος , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΩΡ ἐβόα θρηνοῦσα , σὺν ἠγαπημένῳ σεπτῷ Θεολόγῳ , ὧν ταῖς ἱκεσίαις , ὁ παθὼν ὑπὲρ ἡμῶν Χριστέ , καὶ νεκρώσας θάνατον , τὰ πάθη μου νέκρωσον , καὶ ζωῆς με μέτοχον , τῆς θείας ἀπέργασαι , καὶ σῶσόν με .

                            Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Σταυρῷ σε καθηλούμενον , ὡς ἐθεάσατο ἡ σὲ Τεκοῦσα , μόνε μακρόθυμε , ὀδυρομένη δάκρυα ἔρρει κρουνηδόν , καὶ τὸ ὑπερβάλλον τῆς χρηστότητο ς, καὶ τὸ συμπαθὲς τὸ ὑπὲρ ἄνθρωπον , λίαν ἐκπληττομένη , ὕμνει τὸ κράτος σου .


                            Εἰς τόν Ὄρθρον 

                            Θεοτοκίον Ἦχος α'

Οἱ τὴν σὴν προστασίαν , κεκτημένοι ἌΧΡΑΝΤΕ ,  καὶ ταῖς Σαῖς ἱκεσίαις , τῶν δεινῶν ἐκλυτρούμενοι , τῷ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου , ἐν παντὶ φρουρούμενοι , κατὰ χρέος Σὲ πάντες , εὐσεβῶς μεγαλύνομεν

                                  Θεοτοκίον Ἦχος β'

Ὑπερδεδοξασμένη ὑπάρχεις , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ὑμνοῦμέν Σε · διὰ γὰρ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Υἱοῦ Σου , κατεβλήθη ὁ ᾅδης , καὶ ὁ θάνατος τέθνηκε , νεκρωθέντες ἀνέστημεν , καὶ ζωῆς ἠξιώθημεν , τὸν Παράδεισον ἐλάβομεν , τὴν ἀρχαίαν ἀπόλαυσιν . Διὸ εὐχαριστοῦντες δοξολογοῦμεν , ὡς κραταιὸν Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν , καὶ μόνον πολυέλεον .

                               Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Ῥάβδον δυνάμεως κεκτημένοι , τὸν Σταυρὸν τοῦ Υἱοῦ Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐν αὐτῷ καταβάλλομεν , τῶν ἐχθρῶν τὰ φρυάγματα , οἱ πόθῳ Σε ἀπαύστως μεγαλύνοντες .

       Θεοτοκίον Ἦχος δ' . Ταχύ προκατάλαβε 

ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Μήτηρ Χριστοῦ Θεοῦ , ῥομφαία διῆλθέ Σου , τὴν παναγίαν ψυχήν , ἡνίκα σταυρούμενον , ἔβλεψας ἑκουσίως , τὸν Υἱὸν καὶ Θεόν Σου , ὃν περ Εὐλογημένη , δυσωποῦσα μὴ παύσῃ , συγχώρησιν πταισμάτων , ἡμῖν δωρήσασθαι

         Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α' . Τόν συνάναρχον Λόγον 

Τῷ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ  ,τῶν εἰδώλων ἡ πλάνη πᾶσα κατήργηται , καὶ τῶν δαιμόνων ἡ ἰσχὺς καταπεπάτηται · διὰ τοῦτο οἱ πιστοί , κατὰ χρέος Σὲ ἀεί , ὑμνοῦμεν καὶ εὐλογοῦμεν , καὶ ΘΕΟΤΟΚΟΝ  κυρίως ὁμολογοῦντες , Σέ μεγαλύνομεν .

                         Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ἱκέτευε τὸν Υἱόν Σου , τὸν ἑκουσίως προσπαγέντα ἐν Σταυρῷ,  καὶ τὸν κόσμον ἐκ πλάνης ἐλευθερώσαντα , Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶ ν, τοῦ ἐλεῆσαι τάς ψυχὰς ἡμῶν .

                       Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Τὸν σταυρωθέντα ὑπὲρ ἡμῶν , Χριστὸν τὸν Θεόν , καὶ καθελόντα τοῦ θανάτου τὸ κράτος , ἀπαύστως ἱκέτευε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ἵνα σώσῃ τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                         Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Τὸν ἀμνὸν καὶ ποιμένα καὶ Σωτῆρα τοῦ κόσμου , ἐν τῷ Σταυρῷ θεωροῦσα , ἡ Τεκοῦσα ἔλεγε δακρύουσα · ὁ μὲν κόσμος ἀγάλλεται , δεχόμενος τὴν λύτρωσιν , τὰ δὲ σπλάγχνα μου φλέγονται , ὁρώσης σου τὴν σταύρωσιν , ἣν ὑπὲρ πάντων ὑπομένεις , ὁ Υἱὸς καὶ Θεός Μου .


                           Εἰς τὸ τέλος τοῦ Ὄρθρου

                              Θεοτοκίον Ἦχος α'

ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ἡ ἐν οὐρανοῖς Εὐλογημένη , καὶ ἐπὶ γῆς Δοξολογουμένη , Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.

                              Θεοτοκίον Ἦχος β'

Σὲ μεγαλύνομεν ΘΕΟΤΟΚΕ βοῶντες , Χαῖρε ἡ ῥάβδος , ἐξ ἦς ἀσπόρως Θεὸς βλαστήσας , ἀνεῖλεν ἐν ξύλῳ τὸν θάνατον .

                                Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Καταφυγὴ καὶ δύναμις ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ κραταιὰ βοήθεια τοῦ κόσμου , ταῖς πρεσβείαις Σου σκέπε τοὺς δούλους Σου , ἀπὸ πάσης ἀνάγκης , μόνη Εὐλογημένη .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Σὲ μεγαλύνομεν ΘΕΟΤΟΚΕ  βοῶντες · Σὺ εἶ τὸ ὄρος , ἐξ οὗ ἀρρήτως ἐτμήθη λίθος , καὶ πύλας τοῦ ᾅδου συνέτριψε .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἀνατείλας τῷ κόσμῳ , Χριστὲ ὁ Θεός , υἱοὺς φωτὸς δι' ΕΚΕΙΝΗΣ ἀναδείξας , ἐλέησον ἡμᾶς.

                                   Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Τὸν πρὸ αἰώνων ἐκ Πατρός , ἄνευ Μητρὸς γεννηθέντα , Υἱὸν καὶ Λόγον τοῦ Θεοῦ , ἐπ' ἐσχάτων τῶν χρόνων , ἐκύησας σεσαρκωμένον , ἐξ ἁγνῶν αἱμάτων Σου , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ἄνευ ἀνδρός , ὃν αἴτησαι δωρήσασθαι ἡμῖν , ἁμαρτιῶν ἄφεσιν πρὸ τοῦ τέλους .

                               Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Λύτρωσαι ΘΕΟΤΟΚΕ , τῶν συνεχουσῶν ἡμᾶς ἁμαρτιῶν , ὅτι ἄλλην ἐλπίδα οἱ πιστοὶ οὐκ ἔχομεν , εἰμὴ Σέ , καὶ τὸν ἐκ Σοῦ τεχθέντα Θεόν .

                              Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας Σου ἌΧΡΑΝΤΕ , τῶν Προφητῶν ὑπάρχει , καὶ τοῦ νόμου τὸ πλήρωμα · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ἐν ἐπιγνώσει δοξάζοντες , εὐσεβῶς μεγαλύνομεν .


                                      ΠΕΜΠΤΗ

                            Στιχηρὰ Τοῦ Ἑσπερινοῦ

                               Θεοτοκίον Ἦχος α'

ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ καὶ Ἀπειρόγαμε , ἡ τὸν Θεὸν τεκοῦσα , ἐπ' ἐσχάτων τῶν χρόνων , καὶ πάλιν μετὰ τόκον , ὡς ἀληθῶς , ἀνεδείχθηςΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ ,  θρόνος καὶ πύλη καὶ τράπεζα μυστική , καὶ λυχνία φωτεινόμορφος .

             Θεοτοκίον Ἦχος β' . Ὅτεἐκ τοῦ ξύλου σε 

Πᾶσα τῆς ζωῆς ἡμῶν ἰσχύς , Σὺ ὑπάρχεις ἌΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ , καὶ καταφύγιον , πάντων τῶν ὑμνούντων Σε , Σὺ εἶ ἀντίληψις , μὴ οὖν μάτην λογίζοιντο , τὴν Σὴν προστασίαν , οἱ κατακαυχώμενοι κατὰ τῶν δούλων Σου · Σὺ γὰρ πρὸς Θεὸν προστασία , δέδοσαι· διό μὴ παρίδῃς , διασῶσαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ  τοὺς δούλους σου.

                          Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Ἁπάντων κυριεύουσα τῶν κτισμάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,  δεινῶς κυριευθεῖσαν , τοῖς πάθεσι ΘΕΟΝΥΜΦΕ ,  τὴν ψυχήν μου ἐλευθέρωσον ἐν τάχει , φαρμάκῳ Σῆς πρεσβείας, καὶ καταδούλωσον τῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ Σου .

             Θεοτοκίον Ἦχος δ' ..ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν 

Ἡ Θεὸν τὸν ἀχώρητον , ἐν γαστρί Σου χωρήσασα , φιλανθρώπως ἄνθρωπον χρηματίσαντα , καὶ τὸ ἡμέτερον φύραμα , ἐκ Σοῦ προσλαβόμενον , καὶ θεώσαντα σαφῶς , μὴ παρίδῃς με ΠΑΝΑΓΝΕ  νῦν θλιβόμενον , ἀλλ' οἰκτείρησον τάχει , καὶ παντοίας , δυσμενείας τε καὶ βλάβης , τοῦ πονηροῦ ἐλευθέρωσον .

        Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'  .Χαίροι;ἀσκητικῶν 

Ἔχων ἁμαρτημάτων πληθύν , πεπωρωμένος , καὶ τὸν νοῦν σκοτιζόμενος , βοῶ σοι ἐν κατανύξει, καὶ συντριβῇ λογισμῶν . Κόρας τῆς ψυχῆς μου φωταγώγησον · καὶ γάρ τὸ ἀνέσπερον , φῶς ἐκύησας ἌΧΡΑΝΤΕ , τὸ καταυγάζον , οἰκουμένης τὰ πέρατα , τοῖς πυρσεύμασι , τῆς αὐτοῦ ἐπιγνώσεως , φώτισόν μου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τὸν νοῦν ταῖς λαμπρότησι , τῆς σῆς πρεσβείας γενέσθαι , υἱὸν φωτὸς ἀξιοῦσά με , Χριστὸν δυσωποῦσα , τὸν παρέχοντα τῷ κόσμῳ, τὸ μέγα ἔλεος.

                        Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Μεγίστων δωρημάτων ἡμῖν , ὁ τόκος ὁ ἀλόχευτος , τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ  πᾶσι γέγονε σαφῶς · Θεὸς γὰρ τὴν φθαρεῖσαν , καινίζει πάλιν φύσιν , καὶ ἀναπλάττει τὸ ἀνθρώπινον .

                         Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε γινώσκομεν μετὰ τόκον · ἀπειράνδρως γὰρ Σὺ ἐκύησας τὸν Σωτῆρα , ᾧ πρέσβευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                              Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Ἴδε μου , τῆς συντετριμμένης καρδίας , τοὺς στεναγμοὺς ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , πρόσδεξαι ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ  καὶ μὴ ἀπώσῃ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τὰς τῶν χειρῶν μου  ΑΓΝΗ , ἐπάρσεις ὡς φιλάγαθος , ἵνα ὑμνῶ καὶ μεγαλύνω , τὸν μεγαλύναντα τὸ γένος ἡμῶν .


                               Ἀπόστιχα Τοῦ Ἑσπερινοῦ

          Θεοτοκίον Ἦχος α' . Παμεύφημοι μάερτυρες ὑμᾶς.

ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Μωσῆς, τὸ ἐν Σοὶ μυστήριον , προφητικοῖς εἶδεν ὄμμασι , βάτον μὴ φλέγεσθαι , καίπερ καιομένην · πῦρ γὰρ τῆς θεότητος , τὴν μήτραν σου , ἈΓΝΗ , οὐ κατέφλεξε · διὸ αἰτοῦμέν Σε , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , τὴν εἰρήνην τῷ κόσμῳ Σου δώρησαι .

           Θεοτοκίον , ἦχος  β .Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου 

Πάντων προστατεύεις Ἀγαθή , τῶν καταφευγόντων ἐν πίστει , τῇ κραταιᾷ Σου χειρί · ἄλλην γὰρ οὐκ ἔχομεν , ἁμαρτωλοὶ πρὸς Θεόν , ἐν κινδύνοις καὶ θλίψεσιν , ἀεὶ μεσιτείαν , οἱ κατακαμπτόμενοι , ὑπὸ πταισμάτων πολλῶν . Μῆτερ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου · ὅθεν Σοι προσπίπτομεν ῥῦσαι , πάσης περιστάσεως τοὺς δούλους Σου .

                                   Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Ἀγγέλων χαρμονή , τῶν θείων ΚΟΡΗ πέφυκας , τῶν Ἀποστόλων δόξα , καὶ προφητῶν ἐκσφράγισμα , τῶν ἀνθρώπων τε πιστῶν ἡ προστασία , καὶ ὁδηγὸς σωτήριος · διὰ τοῦτό Σε , προσκυνοῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ ..῎

                               Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Ῥῦσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἀναγκῶν ἡμῶν , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ἡ Τεκοῦσα τὸν τῶν ὅλων Ποιητήν , ἵνα πάντες κράζωμέν Σοι · Χαῖρε ἡ μόνη προστασία τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

                             Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Χαῖρε Κεχαριτωμένη , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ὅτι ἐπέφανέ Σοι ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης , καὶ ἐπεσκίασέ Σοι , τὸ πανάγιον Πνεῦμα , ὡς παρρησίαν ἔχουσα , πρέσβευε τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                              Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

ΘΕΟΤΟΚΕ Σὺ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τὸν καρπὸν τῆς ζωῆς , Σὲ ἱκετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετὰ τῶν Ἀποστόλων , καὶ πάντων τῶν Ἁγίων,  ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Λύτρωσαι ΘΕΟΤΟΚΕ , τῶν συνεχουσῶν ἡμᾶς ἁμαρτιῶν , ὅτι ἄλλην ἐλπίδα οἱ πιστοὶ οὐκ ἔχομεν , εἰμὴ Σέ , καὶ τὸν ἐκ Σοῦ τεχθέντα Θεόν .

    Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ' Τί ὑμᾶς καλέσωμεν Ἅγιοι ;

 Νύμφην σε ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκήρυξαν , τῆς ἀξίας τοῦ Πατρός , καὶ τῆς θεότητος αὐτοῦ , οἱ Θεόν, ἀξιωθέντες κατιδεῖν σωματικῶς , καὶ Λόγου καὶ Θεοῦ ΚΟΡΗ Γεννήτριαν , καὶ Πνεύματος ἁγίου οἰκητήριον · ἐν Σοὶ γὰρ πᾶν τῆς θεότητος , σωματικῶς κατεσκήνωσε , τὸ πλήρωμα , πληρεστάτης οὔσης χάριτος .

                                  Εἰς τόν Ὄρθρον 

                                   Θεοτοκίον Ἦχος α'

Συλλαβοῦσα ἀφλέκτως τὸ πῦρ τῆς θεότητος , καὶ τεκοῦσα ἀσπόρως , πηγὴν ζωῆς τὸν Κύριον , Κεχαριτωμένη ΘΕΟΤΟΚΕ , περίσῳζε τοὺς Σὲ μεγαλύνοντας .

                                   Θεοτοκίον Ἦχος β'

Θείας γεγόναμεν κοινωνοὶ φύσεως , διὰ Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ · Θεὸν γὰρ ἡμῖν σεσαρκωμένον τέτοκας · διὸ κατὰ χρέος Σὲ πάντες , εὐσεβῶς μεγαλύνομεν .

                                     Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Προφῆται προεκήρυξαν , Ἀπόστολοι ἐδίδαξαν , Μάρτυρες ὡμολόγησαν , καὶ ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν , ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σὲ κυρίως ὑπάρχουσαν · διὸ καὶ μεγαλύνομεν , τὸν τόκον Σου τὸν ἄφραστον .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Τὸν Λόγον τοῦ Πατρός , Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν , ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα ἔγνωμεν ,  ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , μόνη ΑΓΝΗ , μόνη Εὐλογημένη · διὸ ἀπαύστως Σέ ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν .

                                   Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Τὸ ξένον τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ  Μυστήριον , τῷ κόσμῳ ἀνεδείχθη σωτήριον · ἐξ Αὐτῆς γὰρ ἐτέχθης ἄνευ σπορᾶς , καὶ σαρκὶ ἀνεδείχθης δίχα φθορᾶς , ἡ πάντων χαρά , Κύριε δόξα σοι.

                                  Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

ἉΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , τοῦ Θεοῦ ἡμῶν Μήτηρ , ἡ τῶν ἁπάντων ποιητήν , ἀπορρήτως τεκοῦσα , ἱκέτευε σὺν Ἀποστόλοις ἱεροῖς , ἑκάστοτε τὴν ἀγαθότητα αὐτοῦ , παθῶν ἡμᾶς λυτρώσασθαι , καὶ ἄφεσιν ἡμῖν , δοῦναι ἁμαρτημάτων .

                                 Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας Σου ἌΧΡΑΝΤΕ ,  τῶν Προφητῶν ὑπάρχει , καὶ τοῦ νόμου τὸ πλήρωμα · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐν ἐπιγνώσει δοξάζοντες , εὐσεβῶς μεγαλύνομεν .

                         Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Ἡ νοητὴ πύλη τῆς ζωῆς ἡμῶν , ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  τοὺς προστρέχοντάς Σοι πιστῶς , λύτρωσαι τῶν κινδύνων , ἵνα δοξάζωμεν τὸν πανάγιον τόκον Σου , εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν 

                            Εἰς τὸ τέλος τοῦ Ὄρθρου

                                 Θεοτοκίον Ἦχος α'

Τὸν ἀμήτορα ἐν οὐρανῷ , ὑπὲρ ἔννοιαν καὶ ἀκοήν , ἐπὶ γῆς ἀπάτορα ἔτεκες . Αὐτὸν ΘΕΟΤΟΚΕ  ἱκέτευε , ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

                                  Θεοτοκίον Ἦχος β'

Σὲ μεγαλύνομεν ΘΕΟΤΟΚΕ  βοῶντες · Χαῖρε ἀδύτου φωτὸς νεφέλη , αὐτὸν βαστάσασα ἐν κόλποις , τῆς δόξης τὸν Κύριον .

                                   Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Ἕκαστος ὅπου σῴζεται , ἐκεῖ δικαίως καὶ προστρέχει , καὶ ποία ἄλλη τοιαύτη καταφυγή , ὡς Σύ ΘΟΤΟΚΕ , σκέπουσα τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                                    Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Ὅτι πάντων ὑπάρχεις τῶν ποιημάτων ὑπερτέρα , ἀνυμνεῖν Σε ἀξίως , μὴ εὐποροῦντες ΘΕΟΤΟΚΕ ,  δωρεὰν αἰτοῦμέν Σε· ἐλέησον ἡμᾶ .

                                    Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Μήτηρ Θεοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ  τὸ τεῖχος τῶν Χριστιανῶν , ῥῦσαι λαόν Σου συνήθως , κραυγάζοντά Σοι ἐκτενῶς · Ἀντιτάχθητι αἰσχροῖςκαὶ ἀλαζόσι λογισμοῖς , ἵνα βοῶμέν Σο ι· Χαῖρε ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

                                    Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Μεγάλων χαρισμάτων ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Σὺ ἠξιώθης , ὅτι ἔτεκες σαρκί , τὸν ἕνα τῆς Τριάδος , Χριστὸν τὸν ζωοδότην , εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

                                 Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Ὁ καρπὸς τῆς γαστρός Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τοῖς ἀνθρώποις ἐδείχθη σωτηρίας πρόξενος · διό Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  γνώμῃ καὶ γλώσσῃ δοξάζοντες , οἱ πιστοὶ μεγαλύνομεν .

                              Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , σῶσον ἡμᾶς ταῖς πρεσβείαις Σου , κινοῦσα σπλάγχνα μητρικά , τῷ Υἱῷ Σου καὶ Θεῷ ἡμῶν .


                                  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

                           Στιχηρὰ Τοῦ Ἑσπερινοῦ

      Θεοτοκίον Ἦχος α' .Τῶν οὐρανίων Ταγμάτων 

Ἀναρτηθέντα ὡς εἶδεν , ἐπὶ Σταυροῦ τὸν Ἀμνόν , ἡ Ἄμωμος ΠΑΡΘΕΝΟΣ θρηνῳδοῦσα ἐβόα · Γλυκύτατόν μου Τέκνον , τί τὸ καινόν ,  καὶ παράδοξον θέαμα ; πῶς ὁ κατέχων τὰ πάντα ἐν τῇ δρακί , ἐπὶ ξύλου προσηλώθης σαρκὶ ;

         Θεοτοκίον Ἦχος β' Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε

Ὢ τῆς ἀγαθότητος τῆς σῆς ! ὢ τῆς ὑπὲρ νοῦν εὐσπλαγχνίας ! ὢ τῆς πολλῆς ἀνοχῆς , καὶ μακροθυμίας σου , Λόγε προάναρχε ! ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐκραύγαζεν , ὀλοφυρομένη , πῶς ὁ ὢν ἀθάνατος , θανεῖν ἠγάπησας ; μέγα τὸ μυστήριον βλέπω , ὅμως προσκυνῶ σου τὰ Πάθη , ἅπερ ἑκουσίως καθυπέμεινας .

Θεοτοκίον Ἦχος γ'  Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ σου Κύριε 

Ὁρῶσα τὸν ἐκ Σοῦ τεχθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , κρεμάμενον ἐν ξύλῳ , ἠλάλαζες βοῶσα · Ποθεινότατόν Μου Τέκνον , ποῦ σου ἔδυ τὸ κάλλος τὸ φωσφόρον , τοῦ καλλωπίσαντος , τῶν ἀνθρώπων τὸ γένος ;
               Θεοτοκίον Ἦχος δ'.Ταχύ προκατάλαβε 

Ἰδών σε ὁ ἥλιος , καὶ ἡ σελήνη φιλάνθρωπε , ἐπὶ ξύλου κρεμάμενον , ἀκτῖνας ἀπέκρυψαν , τῆς δικαιοσύνης , Ἤλιε Χριστέ Μου , καὶ τὰ θεμέλια τῆς γῆς , διεδονήθη φόβῳ τοῦ κράτους σου , ἡ Μήτηρ σου τὰ σπλάγχνα δέ , τιτρωσκομένη ἐβόα σοι· Ἰησοῦ ὑπεράγαθε  , δόξα τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου .

                      Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Ὅλην ἀναλαβὼν τὴν ἐμήν , μορφὴν ὁ πλάστης καὶ Θεὸς ἐνεδύσατο , μορφῶσαι τὴν πρὶν πεσοῦσαν μορφὴν Ἀδὰμ βουληθείς , ἐν Σταυρῷ ὑψώθη , ὡς ὑπεύθυνος , ἑκὼν καὶ τὰς χεῖρας , προσηλωθεὶς νῦν ἰάσατο , τὰς πρὶν τῷ ξύλῳ , παρειμένας τῆς βρώσεως , ὃν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ,  θεωροῦσα ἠλάλαζε . Τίς ἐστιν ἡ τοσαύτη σου , Υἱέ Μου ἀνείκαστος , μακροθυμία ; οὐ φέρω , ἐπὶ Σταυροῦ ἀναρτώμενον , ὁρᾶν σε τὸν πάντα , τῇ δρακὶ διακρατοῦντα , Χριστὲ τὰ σύμπαντα .

     Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'  Τριήμερος ἀνέστης Χριστὲ 

Ὁρῶσά σε ἡ  ΠΑΝΑΓΝΟΣ , ἐν ξύλῳ καθηλούμενον , ἀνεβόα· Ὦ Υἱέ Μου καὶ Θεέ , τί τὸ παράδοξόν σου , καὶ ἄκουσμα τὸ ξένον , ὂ ὑπομένεις διὰ οἶκτον πολύν ;

                             Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Ῥήματα ἐν τῷ τόκῳ σου Τέκνον , δι’ ὧν χαροποιὰ πρῴην ἤκουον , προσεδόκων , χαρᾶς ἐμπλησθῆναι , καὶ χαροποιῆσαι, ψυχὰς τεθλιμμένας , ταῦτα δὲ πρὸς λύπην μετετράπη , τῇ σταυρώσει σου ἐναργῶς τὰ πράγματα · ἡ λύπη γὰρ τήκει με , καὶ θανεῖν προῄρημαι , πληρούσης τῆς λύπης τὴν καρδίαν μου .

                     Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ  ὡς εἶδέ σε , Σταυρῶ κρεμάμενον ἐθελουσίως  , κατανοοῦσά σου τὴν δυναστείαν , λύπῃ συνείχετο Χριστέ , καὶ ὀδυρομένη ἀνεβόα σοι · Τέκνον μή Με λίπῃς τήν Τεκοῦσάν σε · δός Μοι λόγον Υἱέ Μου , μή Με σιγῶν παρέλθῃς , Λόγε Θεοῦ τὴν δούλην Σου.


                              Ἀπόστιχα Τοῦ Ἑσπερινοῦ

        Θεοτοκίον Ἦχος α'  . Πανεύφημοι Μάρτυρες 

Τὴν γεῦσιν τὴν πάλαι τοῦ Ἀδάμ , τὴν πικρὰν ἐγλύκανας , χολὴν καὶ ὄξος γευσάμενος , τέκνον γλυκύτατον , ὑψωθεὶς ἐν ξύλῳ , ὡς κριτὸς ὁ δίκαιος · διό Με φαρμαχθεῖσαν τῷ πάθει σου , γλύκανον Δέσποτα , ἀναστὰς ὡς παντοδύναμος , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ  ἔλεγε δακρύουσα .

         Θεοτοκίον Ἦχος β'   Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρὸν 

Βότρυν τὸν παμπέπειρον ΑΓΝΗ ,  ὃν ἀγεωργήτως ἐν Μήτρᾳ ἐκυοφόρησας , ξύλῳ ὡς ἑώρακας , τοῦτον κρεμάμενον , θρηνῳδοῦσα ἠλάλαζες , καὶ ἔκραζες· Τέκνον , γλεῦκος ἐναπόσταξον , ὅπως ἡ μέθη ἀρθῇ , πᾶσα τῶν παθῶν Εὐεργέτα , δι' Ἐμοῦ τῆς σὲ Τετοκυίας , σοῦ τὴν εὐσπλαγχνίαν ἐνδεικνύμενος .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Ὁ κόσμος ἠλεήθη Λόγε τῇ Σταυρώσει σου , ἡ κτίσις ἐφωτίσθη , τὰ ἔθνη σωτηρίαν εὗρον Δέσποτα , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ἐβόα · ἐγὼ δὲ νῦν τέτρωμαι , καθορῶσά σου τὸ ἑκούσιον πάθος .

            Θεοτοκίον Ἦχος δ' . Ὁ ἐξ Ὑψίστου κληθεὶς 

Μὴ ἐποδύρου μου Μῆτερ καθορῶσα , ἐν ξύλῳ κρεμάμενον , τὸν Σὸν Υἱὸν καὶ Θεόν , τὸν ἐφ' ὑδάτων κρεμάσαντα , τὴν γῆν ἀσχέτως , καὶ πᾶσαν κτίσιν δημιουργήσαντα · καὶ γὰρ ἀναστήσομαι , καὶ δοξασθήσομαι , καὶ τὰ τοῦ ᾍδου βασίλεια , συντρίψω σθένει , καὶ ἀφανίσω τούτου τὴν δύναμιν , καὶ τοὺς δεσμίους ἐκλυτρώσομαι , τῆς αὐτοῦ κακουργίας ὡς εὔσπλαγχνος , καὶ Πατρὶ τῷ ἰδίῳ , προσαγάγω ὡς φιλάνθρωπος .

             Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'  Χαίροις ἀσκητικῶν 

Λόγχῃ σου τὴν πλευρὰν ὧ Υἱέ , ὀρυττομένην καθορῶσα τιτρώσκομαι , τῆς λύπης δεινῇ ῥομφαίᾳ , καὶ στεναγμὸν ἐκ ψυχῆς , προϊέναι ὅλως οὐ δεδύνημαι , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ἔλεγε , παρεστῶσα τῷ πάθει σου , καὶ τὴν σφαγήν σου , καθορῶσα τὴν ἄδικον , ἀνεξίκακε , ὑπεράγαθε Κύριε , ποῦ Μοι τὰ εὐαγγέλια , βοῶσα σὺν δάκρυσι , ποῦ ὁ τὸ Χαῖρέ Μοι λέξας ; ποῦ ἡ λοχεία ἡ ἄφραστος ; ποῦ Πέτρος ὁ φίλος ; ἀλλὰ δόξα τῇ ἀφάτῳ μακροθυμίᾳ σου .

          Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'  Τριήμερος ἀνέστης Χριστὲ 

Παρίστατο τῷ ξύλῳ ποτέ , καιρῷ τῷ τῆς σταυρώσεως , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , σὺν Παρθένῳ Μαθητῇ , καὶ κλαίουσα ἐβόα · Οἴμοι πῶς πάσχεις πάντων , Χριστὲ ὑπάρχων ἡ ἀπάθεια !

       Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς  Σήμερον γρηγορεῖ ὁ Ἰούδας 

Τέτρωμαι τῇ ῥομφαίᾳ τῆς λύπης , ἐν Σταυρῷ καθορῶσά σε , τὸν ἐπὶ ὑδάτων τὴν γῆν στερεοῦντα , καὶ καθάπερ δέρριν ἐκτείναντα πόλον · βλέπω γὰρ γυμνὸν κατεσφαγμένον σε κρεμάμενον , καὶ θανεῖν Υἱέ Μου νῦν , αἱροῦμαι παμφίλτατε , φρῖξον γῆ καὶ σείσθητι , ἔλεγεν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ  δακρύουσα .

       Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ' Οἱ Μάρτυρές σου Κύριε 

Ὁρῶσά σε σταυρούμενον , καὶ θανατούμενον ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , Οἴμοι ! ἐκραύγαζε , πῶς τὰς ὀδύνας φέρεις , γλυκύτατε Υἱὲ ; βάλλει τὴν καρδίαν Μου ἡ λόγχη σου , φλέγει δὲ τὰ σπλάγχνα Μου τὸ πάθος σου , ὅμως ὑμνολογῶ σε · θέλων γὰρ ταῦτα πάσχεις , σῶσαι τὸν ἄνθρωπον.


                                  Εἰς τόν Ὄρθρον 

                                  Θεοτοκίον Ἦχος α'

Οἱ τὴν σὴν προστασίαν , κεκτημένοι ΧΡΑΝΤΕ , καὶ ταῖς Σαῖς ἱκεσίαι  τῶν δεινῶν ἐκλυτρούμενοι , τῷ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου , ἐν παντὶ φρουρούμενοι , κατὰ χρέος σὲ πάντες , εὐσεβῶς μεγαλύνομεν .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος β' 

Ὑπερδεδοξασμένη ὑπάρχεις , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ Μ ὑμνοῦμέν Σε · διὰ γὰρ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Υἱοῦ Σου , κατεβλήθη ὁ ᾅδης , καὶ ὁ θάνατος τέθνηκε , νεκρωθέντες ἀνέστημεν , καὶ ζωῆς ἠξιώθημεν , τὸν Παράδεισον ἐλάβομεν , τὴν ἀρχαίαν ἀπόλαυσιν.  Διὸ εὐχαριστοῦντες δοξολογοῦμεν , ὡς κραταιὸν Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶ ν, καὶ μόνον πολυέλεον .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Ῥάβδον δυνάμεως κεκτημένοι , τὸν Σταυρὸν τοῦ Υἱοῦ Σου ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ἐν αὐτῷ καταβάλλομεν τῶν ἐχθρῶν τὰ φρυάγματα , οἱ πόθῳ Σε ἀπαύστως μεγαλύνοντες .

                                 Θεοτοκίον Ἦχος δ'

ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,  Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ῥομφαία διῆλθέ Σου , τὴν παναγίαν ψυχήν , ἡνίκα σταυρούμενον , ἔβλεψας ἑκουσίως , τὸν Υἱὸν καὶ Θεόν Σου , ὃν περ εὐλογημένη , δυσωποῦσα μὴ παύσῃ , συγχώρησιν πταισμάτων  ἡμῖν δωρήσασθα ι.

     Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α ' . Τόν συνάναρχον Λόγον 

Τῷ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ,  τῶν εἰδώλων ἡ πλάνη πᾶσα κατήργηται , καὶ τῶν δαιμόνων ἡ ἰσχύςκαταπεπάτηται · διὰ τοῦτο οἱ πιστοί , κατὰ χρέος σὲ ἀεί  ὑμνοῦμεν καὶ εὐλογοῦμεν , καὶ ΘΕΟΤΟΚΟΝ  κυρίως , ὁμολογοῦντες  Σ έ μεγαλύνομεν.

                               Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ἱκέτευε τὸν Υἱόν Σου , τὸν ἑκουσίως προσπαγέντα ἐν Σταυρῷ , καὶ τὸν κόσμον ἐκ πλάνης ἐλευθερώσαντα , Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν , τοῦ ἐλεῆσαι τάς ψυχὰς ἡμῶν .

                             Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Τὸν σταυρωθέντα ὑπὲρ ἡμῶν , Χριστὸν τὸν Θεόν , καὶ καθελόντα τοῦ θανάτου τὸ κράτος , ἀπαύστως ἱκέτευε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ἵνα σώσῃ τὰς ψυχὰς ἡμῶ ν.

                             Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Τὸν ἀμνὸν καὶ ποιμένα καὶ Σωτῆρα τοῦ κόσμου , ἐν τῷ Σταυρῶ θεωροῦσα , ἡ Τεκοῦσα ἔλεγε δακρύουσα · ὁ μὲν κόσμος ἀγάλλεται δεχόμενος τὴν λύτρωσιν , τὰ δὲ σπλάγχνα Μου φλέγονται , ὁρώσης σου τὴν σταύρωσιν , ἣν ὑπὲρ πάντων ὑπομένεις , ὁ Υἱὸς καὶ ΘεόςΜου.


                              Εἰς τὸ τέλος τοῦ Ὄρθρου

                                   Θεοτοκίον Ἦχος α'

ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ἡ ἐν οὐρανοῖς Εὐλογημένη , καὶ ἐπὶ γῆς Δοξολογουμένη , χαῖρε Νύμφη Ανύμφευτε .

                                     Θεοτοκίον Ἦχος β'

Σὲ μεγαλύνομεν ΘΕΟΤΟΚΕ  βοῶντες · Χαῖρε ἡ ῥάβδος , ἐξ ἧς ἀσπόρως Θεὸς βλαστήσας , ἀνεῖλεν ἐν ξύλῳ τὸν θάνατον .

                                 Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Καταφυγὴ καὶ δύναμις ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ἡ κραταιὰ βοήθεια τοῦ κόσμου , ταῖς πρεσβείαις Σου σκέπε τοὺς δούλους Σου , ἀπὸ πάσης ἀνάγκης , μόνη Εὐλογημένη .

                                   Θεοτοκίον Ἦχος δ' 

Σὲ μεγαλύνομεν ΘΕΟΤΟΚΕ βοῶντες · Σὺ εἶ τὸ ὄρος , ἐξ οὗ ἀρρήτως ἐτμήθη λίθος , καὶ πύλας τοῦ ᾅδου συνέτριψε .

                                   Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀνατείλας τῷ κόσμῳ , Χριστὲ ὁ Θεός , υἱοὺς φωτὸς δι' Αὐτῆς ἀναδείξας , ἐλέησον ἡμᾶς .

                                    Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Τὸν πρὸ αἰώνων ἐκ Πατρός , ἄνευ Μητρὸς γεννηθέντα , Υἱὸν καὶ Λόγον τοῦ Θεοῦ , ἐπ' ἐσχάτων τῶν χρόνων , ἐκύησας σεσαρκωμένον , ἐξ ἁγνῶν αἱμάτων Σου ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ἄνευ ἀνδρός , ὃν αἴτησαι δωρήσασθαι ἡμῖν , ἁμαρτιῶν ἄφεσιν πρὸ τοῦ τέλους .

                               Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Λύτρωσαι ΘΕΟΤΟΚΕ , τῶν συνεχουσῶν ἡμᾶς ἁμαρτιῶν , ὅτι ἄλλην ἐλπίδα , οἱ πιστοὶ οὐκ ἔχομεν , εἰμὴ Σέ , καὶ τὸν ἐκ Σοῦ τεχθέντα Θεόν .

                              Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας Σου ΑΧΡΑΝΤΕ ,  τῶν Προφητῶν ὑπάρχει , καὶ τοῦ νόμου τὸ πλήρωμα · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐν ἐπιγνώσει δοξάζοντες , εὐσεβῶς μεγαλύνομεν .


                                  ΣΑΒΒΑΤΟΝ

                           Στιχηρὰ Τοῦ Ἑσπερινοῦ

                               Θεοτοκίον Ἦχος α'

Τὴν παγκόσμιον δόξαν , τὴν ἐξ ἀνθρώπων σπαρεῖσαν , καὶ τὸν Δεσπότην τεκοῦσαν , τὴν ἐπουράνιον πύλην , ὑμνήσωμεν ΜΑΡΙΑΝ τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ τῶν Ἀσωμάτων τὸ ᾆσμα , καὶ τῶν πιστῶν τὸ ἐγκαλλώπισμα . Αὕτη γὰρ ἀνεδείχθη οὐρανό ς, καὶ ναὸς τῆς θεότητος . Αὕτη τὸ μεσότοιχον τῆς ἔχθρας καθελοῦσα , εἰρήνην ἀντεισῆξε , καὶ τὸ βασίλειον ἠνέῳξε . Ταύτην οὖν κατέχοντες , τῆς πίστεως τὴν ἄγκυραν , ὑπέρμαχον ἔχομεν , τὸν ἐξ Αὐτῆς τεχθέντα Κύριον . Θαρσείτω τοίνυν , θαρσείτω λαὸς τοῦ Θεοῦ · καὶ γάρ αὐτὸς πολεμήσει τοὺς ἐχθρούς , ὡς παντοδύναμος .

                                Θεοτοκίον Ἦχος β'

Παρῆλθεν ἡ σκιὰ τοῦ νόμου , τῆς χάριτος ἐλθούσης · ὡς γὰρ ἡ βάτος οὐκ ἐκαίετο καταφλεγομένη , οὕτωΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔτεκες καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔμεινας , ἀντὶ στύλου πυρός , δικαιοσύνης ἀνέτειλεν Ἥλιος , ἀντὶ Μωϋσέως Χριστός , ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Πῶς μὴ θαυμάσωμεν , τὸν θεανδρικόν Σου τόκον Πανσεβάσμιε ; πεῖραν γὰρ ἀνδρός , μὴ δεξαμένη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἔτεκες ἀπάτορα Υἱὸν ἐν σαρκί , τὸν πρὸ αἰώνων ἐκ Πατρός , γεννηθέντα ἀμήτορα , μηδαμῶς ὑπομείναντα τροπή ν, ἢ φυρμόν , ἢ διαίρεσιν , ἀλλ' ἑκατέρας οὐσίας τὴν ἰδιότητα , σῴαν φυλάξαντα. Διὸ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ , αὐτόν ἱκέτευε σωθῆναι , τὰς ψυχὰς τῶν ὀρθοδόξως , ΘΕΟΤΟΚΟΝ  ὁμολογούντων Σε .

                              Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Ὁ διὰ Σὲ θεοπάτωρ Προφήτης Δαυΐδ,  μελῳδικῶς περὶ Σοῦ προανεφώνησε , τῷ μεγαλεῖά Σοι ποιήσαντι . Παρέστη ἡ Βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου . Σὲ γὰρ Μητέρα πρόξενον ζωῆς ἀνέδειξεν , ὁ ἀπάτωρ ἐκ Σοῦ ἐνανθρωπῆσαι εὐδοκήσας Θεός , ἵνα τὴν ἑαυτοῦ ἀναπλάσῃ εἰκόνα , φθαρεῖσαν τοῖς πάθεσι , καὶ τὸ πλανηθέν ὀρειάλωτον εὑρὼν πρόβατον , τοῖς ὤμοις ἀναλαβών , τῷ Πατρὶ προσαγάγῃ , καὶ τῷ ἰδίῳ θελήματι , ταῖς οὐρανίαις συνάψῃ Δυνάμεσι , καὶ σώσῃ ΘΕΟΤΟΚΕ  τὸν κόσμον Χριστός , ὁ ἔχων τὸ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεος .

                            Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ , τῆς Ἀπειρογάμου Νύμφης , εἰκὼν διεγράφη ποτέ . ἐκεῖ Μωϋσῆς διαιρέτης τοῦ ὕδατος , ἐνθάδε Γαβριὴλ ὑπηρέτης τοῦ θαύματος , τότε τὸν βυθόν ἐπέζευσεν ἀβρόχως Ἰσραήλ , νῦν δὲ τὸν Χριστὸν ἐγέννησεν ἀσπόρως ἡ ΠΑΡΘΕΝΠΣ · ἡ θάλασσα μετὰ τὴν πάροδον τοῦ Ἰσραήλ , ἔμεινεν ἄβατος , ἡ ἌΜΕΜΠΤΟΣ  μετὰ τὴν κύησιν τοῦ Ἐμμανουήλ , ἔμεινεν ἄφθορος , ὁ ὢν καὶ προών , καὶ φανεὶς ὡς ἄνθρωπος , Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Τίς μὴ μακαρίσει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μὴ ἀνυμνήσει Σου , τὸν ἀλόχευτον τόκον· ὁ γὰρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱὸς μονογενής , ὁ αὐτὸς ἐκ Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ προῆλθεν , ἀφράστως σαρκωθείς , φύσει Θεὸς ὑπάρχων , καὶ φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι' ἡμᾶς , οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος , ἀλλ' ἐν δυάδι φύσεων , ἀσυγχύτως γνωριζόμενος . Αὐτὸν ἱκέτευεΣΕΜΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                               Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Μήτηρ μὲν ἐγνώσθης ὑπὲρ φύσιν ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ἔμεινας δὲ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ,  ὑπὲρ λόγον καὶ ἔννοιαν , καὶ τὸ θαῦμα τοῦ τόκου Σου , ἑρμηνεῦσαι γλῶσσα οὐ δύνατα ι· παραδόξου γὰρ οὔσης τῆς συλλήψεως ΑΓΝΗ , ἀκατάληπτός ἐστιν ὁ τρόπος τῆς κυήσεως · ὅπου γὰρ βούλεται Θεός , νικᾶται φύσεως τάξις . Διό Σε πάντες Μητέρα τοῦ Θεοῦ γινώσκοντες , δεόμεθά Σου ἐκτενῶς , πρέσβευε , τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                           Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ' 

Ὁ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν , διὰ φιλανθρωπίαν , ἐπὶ τῆς γῆς ὤφθη , καὶ τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη · ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γάρ ΑΓΝΗΣ ,  σάρκα προσλαβόμενος , καὶ ἐκ Ταύτης προελθών , μετὰ τῆς προσλήψεως , εἷς ἐστιν Υἱός , διπλοῦς τὴν φύσιν , ἀλλ' οὐ τὴν ὑπόστασιν · διὸ τέλειον αὐτὸν Θεόν , καὶ τέλειον ἄνθρωπον , ἀληθῶς κηρύττοντες , ὁμολογοῦμεν Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν , ὃν ἱκέτευε Μῆτερ Ἀνύμφευτε , ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν .


                               Ἀπόστιχα Τοῦ Ἑσπερινοῦ

                                      Θεοτοκίον Ἦχος α'

Χαίροις παρ' ἡμῶν ἉΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  τὸ σεπτὸν κειμήλιον ἁπάσης τῆς οἰκουμένης , ἡ λαμπὰς ἡ ἄσβεστος , τὸ χωρίον τοῦ ἀχωρήτου , ὁ ναὸς ὁ ἀκατάλυτο ς. Χαίροις ἐξ ἧς Ἀμνὸς ἐτέχθη , ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου .


                                      Θεοτοκίον Ἦχος β'
Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σὲ ἀνατίθημι , Μήτηρ τοῦ φωτός, φύλαξόν Με ὑπὸ τὴν σκέπην Σου.

                                       Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Ἐν γυναιξὶν ἉΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , Μήτηρ Ἀνύμφευτε , πρέσβευε ὃν ἔτεκες , Βασιλέα καὶ Θεόν , ἵνα σώσῃ ἡμᾶς ὡς φιλάνθρωπος .

                                      Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Ἔχοντές ΣΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ἐλπίδα καὶ προστασίαν , ἐχθρῶν ἐπιβουλὰς οὐ πτοούμεθα , ὅτι σῴζεις τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                                 Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Σὲ δυσωποῦμεν, ὡς Θεοῦ Μητέραν Εὐλογημένη , πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς .

                                   Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Πρεσβείαις τῆς Τεκούσης Σε , Χριστὲ καὶ τῶν Μαρτύρων σου , Ἀποστόλων Προφητῶν Ἱεραρχῶν , ὁσίων καὶ Δικαίων , καὶ πάντων τῶν Ἁγίων , τοὺς κοιμηθέντας δούλους σου ἀνάπαυσον .

                            Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Ὄρος θεῖον ἅγιον , εἶδέ Σε ὁ Δανιήλ , καὶ Ἡσαΐας δὲ ὁ σοφός , Μητέρα Θεοῦ ἐκήρυξέ Σε ΣΕΜΝΗ , Θεὸν ἐν σαρκὶ χωρήσασαν , τὸν Ἀδὰμ πλαστουργήσαντα , ὃν τὰ Χερουβείμ ἐτρόμαξαν σαρκούμενον , ὑμνοῦντα καὶ δοξάζοντα , ἀσιγήτῳ τρισαγίᾳ φωνῇ , ἀλλὰ τοῦτον αἴτησαι , σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                             Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ  , τοῦ Λόγου πύλη , τοῦ Θεοῦ ἡμῶν Μήτηρ , ἱκέτευε σωθῆναι ἡμᾶς .


                                Εἰς τόν Ὄρθρον 

                              Θεοτοκίον Ἦχος α'

Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου  Σοι ΠΑΡΘΕΝΕ τὸ Χαῖρε , σὺν τῇ φωνῇ ἐσαρκοῦτο , ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης , ἐν Σοὶ τῇ ἁγίᾳ κιβωτῷ , ὡς ἔφη ὁ δίκαιος Δαυΐδ , ἐδείχθης πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν , βαστάσασα τὸν Κτίστην Σου . Δόξα τῷ ἐνοικήσαντι ἐν Σοί , δόξα τῷ προελθόντι ἐκ Σοῦ , δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς , διὰ τοῦ τόκου Σου .

                                 Θεοτοκίον Ἦχος β'

Πάντα ὑπὲρ ἔννοιαν , πάντα ὑπερένδοξα , τὰ Σά ΘΕΟΤΟΚΕ μυστήρια , τῇ Ἁγνείᾳ ἐσφραγισμένη , καὶ Παρθενίᾳ φυλαττομένη , Μήτηρ ἐγνώσθης ἀψευδής , Θεὸν τεκοῦσα ἀληθινόν . Αὐτὸν ἱκέτευε , σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                                  Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν τὴν σωτηρίαν τοῦ γένους ἡμῶν , ἀνυμνοῦμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ἐν τῇ σαρκὶ γὰρ τῇ ἐκ Σοῦ προσληφθείσῃ , ὁ Υἱός Σου καὶ Θεὸς ἡμῶν , τὸ διὰ Σταυροῦ καταδεξάμενος πάθος , ἐλυτρώσατο ἡμᾶς , ἐκ φθορᾶς ὡς Φιλάνθρωπος .

                                   Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Τὸ ἀπ' αἰῶνος ἀπόκρυφον , καὶ Ἀγγέλοις ἄγνωστον Μυστήριον , διὰ Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  τοῖς ἐπὶ γῆς πεφανέρωται , Θεὸς ἐν ἀσυγχύτῳ , ἑνώσει σαρκούμενος , καὶ Σταυρὸν ἑκουσίως ὑπὲρ ἡμῶν καταδεξάμενο ς, δι' οὗ ἀναστήσας τὸν πρωτόπλαστον , ἔσωσεν ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                            Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Χαῖρε πύλη Κυρίου ἡ ἀδιόδευτος , χαῖρε Τεῖχος καί  Σκέπη τῶν προστρεχόντων εἰς Σέ , χαῖρε ἀχείμαστε λιμήν καὶ ἀπειρόγαμε , ἡ τεκοῦσα ἐν σαρκί , τὸν Ποιητήν Σου καὶ Θεόν , πρεσβεύουσα μὴ ἐλλείπῃς , ὑπὲρ τῶν ἀνυμνούντων , καὶ προσκυνούντων τὸν τόκον Σου.

                           Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Προϊστορεῖ ὁ Γεδεών τὴν σύλληψιν , καὶ ἑρμηνεύει ὁ Δαυΐδ  τὸν τόκον Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · κατέβη γὰρ ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον , ὁ Λόγος ἐν τῇ γαστρί Σου , καὶ ἐβλάστησας ἄνευ σπορᾶς , γῆ Ἁγία , τοῦ κόσμου τὴν σωτηρίαν , Χριστὸν τὸν Θεόν , ἡ Κεχαριτωμένη .

                                 Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Ὡς τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως θησαύρισμα , τοὺς ἐπὶ Σοὶ πεποιθότας ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ,  ἐκ λάκκου καὶ βυθοῦ πταισμάτων ἀνάγαγε · Σὺ γὰρ τοὺς ὑπευθύνους τῇ ἁμαρτίᾳ , ἔσωσας τεκοῦσα τὴν σωτηρίαν , ἡ πρὸ τόκου ΠΑΡΘΕΝΟΣ , , καὶ ἐν τόκῳ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , καὶ μετὰ τόκον πάλιν οὖσα ΠΑΡΘΕΝΟΣ .

                            Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

Ὁ δι' ἡμᾶς γεννηθεὶς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καὶ σταύρωσιν ὑπομείνας ἀγαθέ , ὁ θανάτῳ τὸν θάνατον σκυλεύσας , καὶ ἔγερσιν δείξας ὡς Θεός , μὴ παρίδῃς οὓς ἔπλασας τῇ χειρί σου , δεῖξον τὴν φιλανθρωπίαν σου ἐλεῆμον , δέξαι τὴν Τεκοῦσάν σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ, πρεσβεύουσαν ὑπὲρ ἡμῶν , καὶ σῶσον Σωτὴρ ἡμῶν , λαὸν ἀπεγνωσμένον .


                      Εἰς τὸ τέλος τοῦ Ὄρθρου

                          Θεοτοκίον Ἦχος α'

Τὸν ἀμήτορα ἐν οὐρανῷ , ὑπὲρ ἔννοιαν καὶ ἀκοήν , ἐπὶ γῆς ἀπάτορα ἔτεκες ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ . Αὐτὸν Θεοτόκε ἱκέτευε , ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

                             Θεοτοκίον Ἦχος β'

Μήτηρ Ἁγία , ἡ τοῦ ἀφράστου φωτός , ἀγγελικοῖς Σε ὕμνοις τιμῶντες , εὐσεβῶς μεγαλύνομεν .

                        Θεοτοκίον Ἦχος γ'

Προφῆται προεκήρυξαν  Ἀπόστολοι ἐδίδαξαν , Μάρτυρες ὡμολόγησαν , καὶ ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν , ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε κυρίως ὑπάρχουσαν · διὸ καὶ μεγαλύνομεν, τὸν τόκον Σου τὸν ἄφραστον .

                           Θεοτοκίον Ἦχος δ'

Σὲ μεγαλύνομεν ΘΕΟΤΟΚΕ  βοῶντες · Σὺ εἶ ἡ βάτος , ἐν ᾗ ἀφλέκτως Μωσῆς , κατεῖδεν ὡς φλόγα , τὸ πῦρ τῆς θεότητος .

                             Θεοτοκίον Ἦχος πλ. α'

Ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ  ἀνατείλας τῷ κόσμῳ Χριστὲ ὁ Θεός , υἱοὺς φωτὸς δι' Αὐτῆς ἀναδείξας , ἐλέησον ἡμᾶς .

                              Θεοτοκίον Ἦχος πλ. β'

Τὸν πρὸ αἰώνων ἐκ Πατρός ἄνευ Μητρὸς γεννηθέντα , Υἱὸν καὶ Λόγον τοῦ Θεοῦ , ἐπ' ἐσχάτων τῶν χρόνων ἐκύησας σεσαρκωμένον,  ἐξ ἁγνῶν Αἱμάτων Σου ΘΕΟΓΥΗΤΟΡ  ἄνευ ἀνδρός , ὃν αἴτησαι δωρήσασθαι ἡμῖν , ἁμαρτιῶν ἄφεσιν πρὸ τοῦ τέλους .

                              Θεοτοκίον Ἦχος Βαρὺς

Χαῖρε , ἡ τὸν ἀχώρητον ἐν οὐρανοῖς , χωρήσασα ἐν Μήτρᾳ  Σου , χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν Προφητῶν τὸ κήρυγμα , ἐξ ἧς ἔλαμψεν ὁ Ἐμμανουήλ , χαῖρε Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ .

                                Θεοτοκίον Ἦχος πλ. δ'

ΠΑΡΘΕΝΕ  ΑΧΡΑΝΤΕ , σῶσον ἡμᾶς ταῖς πρεσβείαις Σου , κινοῦσα σπλάγχνα μητρικά , τῷ Υἱῷ Σου καὶ Θεῷ ἡμῶ ν.  

Ἐπιστροφή στά θεομητορικά