ΤΟ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΝ ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ
Ψ α λ τ ή ρ ι ο ν .......
Ἕνα ἀπό τά λειτουργικά βιβλία τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας καί πίστεως ·
Ἕνα ἀπό τά ἑπτά ποιητικά-διδακτικά βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ·
Εἶναι τό
...« εὐαγγέλιον τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης » ·
ἐγκόλπιον καί ἐντρύφημα τῶν μοναχῶν .
Περιέχει ρν ΄ , 150 καί 1 , ψαλμούς
, (ὁ τελευταῖος εἶναι χωρίς ἀρίθμησι , ) κατά τό πλεῖστον , τοῦ Προφητάνακτος Δαυίδ , μέ χρόνον συγγραφῆς , από τό 1005-966 π.χ.
Οἱ ἄλλοι συγγραφεῖς τῶν ψαλμῶν τοῦ ψαλτηρίου , ὅπως ἀναγράφονται είς τό προοίμιον τῶν ψαλμῶν , εἶναι , ὁ Ἄσαφ , οἱ υἱοί Κορέ , καί ἕνας ἄγνωστος , μέ χρόνον συγγραφῆς μεταγενέστερον τῶν τοῦ Δαυίδ ·
Ἀναλόγως τοῦ περιεχομένου των , δύναται νά χωρισθοῦν εἰς :
ὑμνολογικούς : 8 ,
19, 29 , 33 , 46 , 47 , 48 , 76 , 84 , 87 , 93 , 96 ,
100 , 103 , 104. 105. 106 ,113 , 114 , 117 , 122 , 135
, 136 , 145-150 .
δοξολογικούς : 18 , 21 , 30 , 33 , 34 , 40 , 65 , 67 , 68 , 92 , 118
, 118 , 124 , 129 , 138 , 144 .
δεήσεων : 12 , 44 , 60 , 74 , 79 , 80 , 83 , 86 , 106 , 123 ,
129 , 137.
ἀτομικοί -προσωπικοί : 3 ,
5 , 6 , 7 , 13 , 17 , 22 , 25 , 26 , 28 , 31 , 35 , 38 , 42 , 43 , 51 , 54 , 55
, 56 , 57 , 59 , 63 , 64 - 71 , 77 , 86 , 102 , 120 , 130 , 140 , 141 , 142 ,
143 .
μετανοίας : 50 , 55 , 56 , 6 , 37 , 25 , 31 , 101 , 129 , 142
.
μικτοί , γενικοί : 27 , 31 , 28 , 57 , 89 , 119 , 1 , 112 , 127 , 32 , 37
, 73 , 81 , 82 , 95 , 110 .
Ὁ ψαλμός ργ ΄
(103ος) ,
εἶναι δοξολογικός καί ὁ προοιμιακός τῆς ἑσπερινῆς ἀκολουθίας .
Ὁ ἑξάψαλμος εἶναι οἱ ψαλμοί : 3 , 37 , 62 , 87 , 102 , 142 .
Τινές ἐξ ᾿ αὐτῶν εἶναι καί ψαλμοί , μεσσιακοί , ἐσχατολογικοί .
Ἡ μελέτη καί ἀναγνωση των ἑλκύει τήν θεία χάριν , ἀνακαινίζει τόν ἄνθρωπον , τιθασσεύει τόν θυμόν , γαληνεύει καί καταπαύει τρικυμίας λογισμῶν , ἀπελαύνει πνεύματα πονηρίας , κατευνάζει τά πάθη , προετοιμάζει τήν ψυχήν διά σκηνή τῆς θείας χάριτος · χαλιναγωγεῖ τήν κλίσιν πρόςτήν ἁμαρτίαν · στηρίζει κλονουμένους · ἐμψυχώνει τούς ἐργάτας τῶν ἀρετῶν · ἑνώνει τά διεστῶτα · προσελκύει τήν ἀγάπην · κατανύσσει · καθαρίζει τήν ψυχήν · διεγείρει πρός μετάνοιαν
·
Ὁ πεντηκοστός ψαλμός , ὁ τῆς μετανοίας , εἶναι ὁ πρῶτος ὁ ὁποῖος ἐγάφη ἀπό τόν Δαυίδ , ὅταν ἐλεγχόμενος ἀπό τόν Νάθαν , ἤλθεν εἰς ἑαυτόν , μετενόησε , διά τό διπλό θανάσιμο του ἁμάρτημα, καί ἐστράφη πρός θεόν διά τῆς μετανοίας .
Ἕκαστος ψαλμός , ἀναφέρεται εἰς πολλά και διάφορα θέματα , καί κρύπτει πολλά νοήματα , πνευματικά μαργαριτάρια , ἀρχίζει μέ ἀναφορά εἰς τά ὁρατά καί ἀνάγεται εἰς ὑψηλά νοήματα πνευματικά.
Πολλάκις ἕνας ψαλμός , ἕνας στίχος ἔχει πολλές ἑρμηνεῖες , καί γίνετι ὡραιότερος , μέ τά δύο ἡμιστίχια τά ὁποῖα ἀποτελοῦν κατά τό πλεῖστον τήν δομήν τῶν ψαλμῶν καί συνήθως , τό νόημα ὁλοκληρώνεται , μέ τήν ἑρμονία τῶν δύο ἡμιστιχίων · π.χ.
πάσης συντελείας εἶδον πέρας -πλατεῖα ἡ ἐντολή σου σφόδρα ·
ἀπό τῶν κριμάτων σου οὐκ ἐξέκλινα -ὅτι σύ ἐνομοθέτησας με ·
ἀπό τῶν ἐντολῶν σου συνῆκα - διά τοῦτο ἐμίσησα πᾶσαν ὁδόν ἀδικίας ·
παρανόμους ἐμίσησα - τόν δέ νόμον σου ἠγάπησα ·
λύτρωσαί με ἀπό συκοφαντίας ἀνθρώπων - καί φυλάξω τάς ἐντολάς σου ·
καιρός τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ -διασκέδασαν
τόν νόμον σου ....
Εἰς τό βιβλίον τῶν ψαλμῶν ἀναγράφονται καί αἱ ἐννέα βιβλικαί ὡδαί , αἱ ὁποῖαι κυρίως εἶναι εἰς χρῆσην τῶν ἐν μοναῖς τελουμένων ἱερῶν ἀκολουθιῶν , καί ἀπετέλεσαν τήν βάσιν διά τάς ἐννέα ὡδάς τῶν κανόνων .
Τό ψαλτήριον εἶναι καί τό μόνο βιβλίον τῆς Παλαιᾶς διαθήκης , τό ὁποῖον χρησιμοποιεῖται καί εἰς τήν θείαν λειτουργίαν , μέ ἐπιλογή στίχων , εἰς διάφορα σημεῖα τῆς θ. Λειτουργίας .
ἡ ὡφέλεια του μεγίστη , καί καινοποιεῖ , νεοργεῖ τήν ψυχήν , καί ἑτοιμάζει διά πνευματικήν ἄνοδον καί πορείαν ·
καί ὅπως λέγει ἕνα δίστιχον εἰς τούς ψαλμούς :
Δαυίδ τό Ψαλτήριον , οὐ λίθοι λόγοι ,
ἄλλον Γολιάθ συντρίβουσι , τά πάθη .
καί ἀκόμα στίχοι εἰς τόν Δαυίδ τό προφήτην καί βασιλεα :
Σίγησον Ὁρφεῦ , ῥίψον Ἑρμῆ τήν λύραν ·
Τρίπους ὁ Δελφοῖς δύνων εἰς λήθην ἔτι ·
Δαυίδ γάρ ἡμῖν , Πνεύματος κρούων λύραν ,
τρανοῖ τά κρυφά τοῦ Θεοῦ μυστηρίων ·
πληθύν παλαῶν ἱστορεῖ τεραστίων ,
κινεῖ πρός ὕμνον τοῦ κτίσαντος τήν κτῖσιν ·
σώζων ἅπαντας , μυσταγωγεῖ καί γράφει ,
ἁμαρτάνοντας εἰς ἐπιστροφήν θέρει ·
πολλοῖς σύν ἄλλοις τοῦ Κριτοῦ δηλῶν κρίσιν ,
σμήχειν διδάσκει ψυχικάς ἁμαρτάδας .
Χωρίζεται εἰς κ ΄...20
τμήματα , καλούμενα καθίσματα .
Ἕκαστον κάθισμα , ὑποδιαιρεῖται εἰς τρία τμήματα , καλούμενα ἀντίφωνα, ἤ στάσεις ·
ἑκάστη δέ στάσις , ἤ ἀντίφωνο περιλαμβάνει συνήθως , 3 ψαλμούς , ἀλλά καί σέ ἀρκετά περιλαμβάνει δύο, καί εἰς ἐλάχιστα μόνο ἕναν ψαλμόν .
Ἡ ἀνάγνωσις , ἤ ἡ ψαλμωδία τῶν καθισμάτων , καλεῖται : «στιχολογία ψαλτηρίου » ·
ὅταν στιχολογεῖται καθόμεθα οἱ ἀκούοντες , καί διά τοῦτο λέγεται καί
...κάθισμα .
Κανονικῶς , ἀναγινώσκεται ἀπέναντι τοῦ Δεσποτικοῦ Θρόνου , εἰς τό μέσον τοῦ ναοῦ , ἀλλα πολλάκις ὡς εἴθισται ἐν ταῖς Ἱεραῖς Μοναῖς , στιχολογεῖται ἀπό τό ἀναλογιό , ἀπό τόν χορόν .
Ἄρχεται δέ ὡς ἑξῆς .:
Ὁ ἀναγνώστης ( ἤ , ἀναγνώστρια τῆς ἀκολουθίας , εἰς τάς γυναικείας Μονάς ) τῆς ἀκολουθίας , μετά τά εἰρηνικά τοῦ ἱερέως
, λέγει :... Κύριε, ἐλέησον · Κύριε , ἐλέησον · Κύριε , ἐλέησον ... Δόξα Πατρί καί Υἱῶ ......
καί ὁ ἀναγινώσκων τό ψαλτήριον συμπληρώνει : καί νῦν καί ἀεί ...
Πληρωθείσης τῆς πρώτης στάσεωςς λέγει :
Δόξα Πατρί καί ....
καί ὁ ἀναγνώστης τῆς άκολουθίας λέγει :...
καί νῦν καί ἀεί ....
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
Κύριε, ἐλέησον · Κύριε , ἐλέησον · Κύριε , ἐλέησον ... Δόξα Πατρί καί Υἱῶ ......
καί ὁ ἀναγινώσκων τό ψαλτήριον συμπληρώνει :
...καί νῦν καί ἀεί ... Ἀμήν ... ,
συνεχίζων ὁμοίως τήν δευτέραν στάσιν ·
Τό αὐτό ποιεῖ , ὅταν τελειώσει καί ἡ δευτέρα στασις, καί πάλι , ὡς ἀνωτέρω :
Δόξα Πατρί ....
καί ὁ ἀναγνώστης τῆς άκολουθίας λέγει :...
καί νῦν καί ἀεί ....
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
Κύριε, ἐλέησον · Κύριε , ἐλέησον · Κύριε , ἐλέησον ... Δόξα Πατρί καί Υἱῶ ...... καί ὁ ἀναγινώσκων τό ψαλτήριον συμπληρώνει : καί νῦν καί ἀεί ... Ἀμήν ... , συνεχίζων ὁμοίως τήν τρίτην στάσιν .
Περαιωθείσης τῆς τρίτης στάσεως , συνεχίζει , ὁλοκληρώνων ὁ ἀναγνώστης τήν στιχολογίαν τοῦ ψαλτηρίου καί λέγει :
Δόξα Πατρί καί .... καί νῦν καί ἀεί ....
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἡ ἐλπίς ἡμῶν , Κύριε , δόξα σοι .
Μετά τήν ἀνάγνωσιν τῆς στιχολογίας , ὁ ἱερεύς ποιεῖ μικράν συναπτήν , καί μετά ψάλλετιαι τό κάθισμα τῆς ἀντιστοίχου στιχολογίας ἀπό τό μηαῖον , ὁσάκις γίνεται στιχολογία ἐν ὄρθρῳ .
Συνηθίζεται , μόνο εἰς ἑορτάς, καί μνήμας ἑορταζομένων ἁγίων καί Κυριακάς, νά γίνονται συναπταί , μετά τήν ἀνάγωσιν τοῦ ψαλτηρίου · καθημερινῶς , μετά τήν ἀνάγνωσιν τοῦ ψαλτηρίου , δέν ποιεῖ συναπτήν ὁ ἱερεύς , άλλα ἀμέσως ψάλλεται τό καθισμα .
Ἡ περίοδος τοῦ ψαλτηρίου ἄρχεται τό Σάββατο ἑσπέρας , εἰς τόν ἑσπερινόν , καί ὁλοκληρώνεται τό ἑπόμενο Σάββατο εἰς τήν ἀκολουθίαν τοῦ ὄρθρου .
Δέν στιχολογεῖται ψαλτήριον , ἀπό , τήν Μεγάλην Πέμπτην , ἕως τήν ὀρθρινήν ἀκολουθίαν τοῦ Σαββάτου τῆς Διακαινησίμου ἑβδομάδος . ὁμοίως δέν στιχολογεῖται ψαλτήριον τό ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς , καθώς καί τό ἑσπέρας , τῆς κυριωνύμου ἡμέρας , ὅταν τελεῖται ἀγρυπνία .
Εἰς τόν ἑσπερινόν τοῦ Σαββάτου , ἄρχεται πάντοτε τό Ψαλτήριον , καί στιχολογεῖται τό πρῶτον , α΄κάθισμα , τό ὁποῖον οὐδέποτε καταλιμπάνεται , ἀκόμα καί ἄν ἔχει προηγηθῆ ἀγρυπνία τό ἑσπέρας τῆς Παρασκευῆς , ἤ καί εἰς τόν ἑσπερινόν τοῦ Σαββάτου μέ μνήμη ἑορταζομένου Ἁγίου , τοῦ ὁποίου ἡ τυπική διάταξις προβλέπει ..Μακάριος ἀνήρ , ἤτοι μία στάσην , λόγω τοῦ πανηγυρικοῦ χαρακτῆρος .
Ὅμως ὡς ἀρχή τοῦ Ψαλτηρίου , δέν καταλιμπάνεται τό ὑπόλοιπν κάθισμα, ἀλλα ἀναγινώσκεται ὁλόκληρον , ἤτοι , ψάλλεται ἡ πρώτη στάσις , Μακάριος ἀνήρ ... κατά τό σύνηθες, καί ἀνγινώσκονται οἱ δύο ὑπόλοιπες στάσεις .
Στιχολογεῖται , ἐν ἑσπερινῷ , ὅρθρῳ , καθημερινῶς , κατά δέ τήν Μεγάλην Τεσσαρακοστήν καί εἰς τάς ὥρας .
Τό Μεγάλο Σάββατο , στιχολογεῖται τό 17ον , ιζ ΄κάθισμα, ἤτοι ὁ Ἄμωμος , με τά ἐγκώμια , προτάσσοντες , ἕνα στίχο τοῦ ἀμώμου , πρό ἑκάστου τροπαρίου τῶν ἐγκωμίων .
Εἰς τόν ἑσπερινόν , στιχολογεῖται , μετά τήν μεγάλην συναπτήν , εἰς δέ τόν ὄρθρον , μετά τά ἀπολυτίκια , μετά τό Θεός Κύριος ...
Εἰς τάς ὥρας τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς , στιχολογεῖται , μετά τούς ψαλμούς τῆς ὥρας .
Εἰς τούς μικρούς ἑσπερινούς , ἤτοι τῶν ἑσπερινῶν πρό τῶν ἀγρυπνιῶν , καί ἐν ἀποδείπνοις , δέν γίνεται στιχολογία ψαλτηρίου .
Εἰς τούς ἑσπερινούς τῶν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΩΝ ἑορτῶν , ἀντικαθίσταται τό ἐνδιάτακτον κάθισμα , μέ τήν πρώτην στάσην τοῦ α΄καθίσματος , ἤτοι : Μακάριος ἀνήρ ...
Ἀφ ᾿ ἑσπέρας τῶν Δεσποτικῶν ἑορτῶν , δέν στιχολογεῖται κάθισμα ψαλτηρίου · ἀλλά ἐάν τύχη Δεσποτική ἑορτή ἐν ἡμέρᾳ Κυριακῇ , τό Σάββατο ἑσπέρας , στιχολογεῖται κανονικά ὅλο τό πρῶτον κάθισμα .
Μέ αὐτάς τάς διευκρινίσεις , ἔχωμε ὡς κατωτέρω , τήν στιχολογίαν τῶν καθισμάτων τοῦ Ψαλτηρίου ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ἑβδομάδος :...
Σάββατον ἑσπέρας : α ΄κάθισμα .
Κυριακή ἐν ὄρθρῳ, : β ΄ , γ΄ (ιζ΄) ἐν ἑσπερινῷ : -----------
Δευτέρα ἐν ὄρθρῳ : δ , ΄ε΄ ἐν ἑσπερινῷ : στ΄·
Τρίτη ἐν ὄρθρῳ : ζ ΄
, η΄· ἐν ἑσπερινῷ : θ ΄·
Τετάρτη ἐν ὄρθρῳ : ι΄ . ια΄ · ἐν ἑσπερινῷ : ιβ΄·
Πέμπτη ἐν ὄρθρῳ : ιγ΄ , ιδ΄ · ἐν ἑσπερινῷ : ιε΄·
Παρασκ. ἐν ὄρθρῳ : ιθ΄ , κ΄ · ἐν ἑσπερινῷ : ιη΄ ·
Σάββατο ἐν ὄρθρῳ : ιστ΄ , ιζ΄ .
Αὐτή ἡ στιχολογία , τηρεῖται ἀπό τήν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πάντων , ἕως ιδ ΄, Νοεμβ ·
ὁμοίως ἀπό :Δεκ. κ , ΄ ἕως τήν Μεγάλην καί Ἁγίαν καί Ἱεράν Τεσσαρακοστήν .
Ἀπό δέ ιε΄Νοεμβ , ἕως Δεκεμβ. κ ΄ , μεταφέρεται τό κάθισμα τοῦ ἑσπερινοῦ τοῦ Ψαλτηρίου , εἰς τόν ὄρθρον , ἤτοι , ἀναγινώσκονται ἐν ὄρθρῳ τρία καθίσματα , εἰς δέ τόν ἑσπερινόν , ἀναγινώσκεται καθ ᾿ ὅλας τάς ἡμέρας , τό ιη ΄κάθισμα, ἤτοι τό : Πρός Κύριον ....
Κατά τήν Ἁγίαν καί μεγάλην Τεσσαρακοστήν , ἀναγινώσκεται δίς τό ὅλον ψαλτήριον ἑκάστη ἑβδομάδα .
Εἰς αὐτήν τήν περίπτωσην , τῆς Ἁγ. καί Μεγ. Τεσσαρακοστήν , ἡ στιχολογία τοῦ Ψαλτηρίου γίνεται οὕτως :...
Σάββατον ἐν ἑσπερινῷ τό α΄κάθισμα ·
Κυριακῇ ἐν ὄρθρῳ : β΄, γ΄, ιζ΄ · ἐν ἑσπερινῷ :_________
Δευτέρᾳ ἐν ὄρθρῳ : δ΄, ε΄, στ΄ · ἐν Α΄ὥρα : - -- , ἐν Γ΄ὥρα : ζ ·
ἐν ΣΤ΄ὥρα : η΄ , ἐν Θ΄ὥρα : θ΄ · ἐν ἑσπερινῷ : ιη ΄·
Τρίτῃ ἐν ὄρθρῳ : ι΄, ια΄, ιβ΄ · ἐν Α΄ὥρα : ιγ΄ , ἐν Γ΄ὥρα : ιδ΄ ·
ἐν ΣΤ΄ὥρα : ιε΄ , ἐν Θ΄ὥρα : ιστ · ἐν ἑσπερινῷ : ιη ΄·
Τετάρτῃ , ἐν ὄρθρῳ : ιθ΄, κ΄, α΄ · ἐν Α΄ὥρα : β΄, ἐν Γ΄ὥρα :γ΄ ·
ἐν ΣΤ΄ὥρα : δ΄ , ἐν Θ΄ὥρα : ε΄ · ἐν ἑσπερινῷ : ιη ΄·
Πέμπτῃ , ἐν ὄρθρῳ : στ΄, ζ΄, η΄ · ἐν Α΄ὥρα : θ΄, ἐν Γ΄ὥρα : ι΄ ·
ἐν ΣΤ΄ὥρα : ια΄ , ἐν Θ΄ὥρα : ιβ΄ · ἐν ἑσπερινῷ : ιη ΄·
Παρασκ. ἐν ὄρθρῳ : ιγ΄, ιδ΄, ιε΄ · ἐν Α΄ὥρα : -- , ἐν Γ΄ὥρα : ιθ ΄
ἐν ΣΤ΄ὥρα : κ΄ , ἐν Θ΄ὥρα : -- · - ἐν ἑσπερινῷ : ιη ΄·
Σαββάτῳ : ἐν ὄρθρῳ : ιστ ΄, ιζ΄ .
Κατά τήν Ἁγίαν καί μΜεγάλην Ἑβδομάδα , στιχολογεῖται ἅπαξ , μέχρι τήν Μεγάλην Τετάρτην καί στιχολογεῖται οὕτως :
Σάββατον Λαζάρου ἑσπέρας : τό α ΄κάθισμα ·
Κυριακή Βαΐων ἐν ὄρθρῳ : β΄, γ΄, καί πολεέλεος · ἑπέρας ---
Μεγ. Δευτέρα : ἐν ὄρθρῳ : δ΄, ε΄, στ΄· ἐν Α΄ὥρα : -- , ἐν Γ΄ὥρα : ζ΄ , ἐν ΣΤ΄ὥρα : η ΄ , ἐν Θ΄ὥρα : -- · - ἐν ἑσπερινῷ : ιη ΄·
Μεγ. Τρίτη : ἐν ὄρθρῳ : θ΄, ι΄, ια΄ · ἐν Α΄ὥρα : --, ἐν Γ΄ὥρα : ιβ΄ , ἐν ΣΤ΄ὥρα : ιγ΄ , ἐν Θ΄ὥρα : -- · ἐν ἑσπερινῷ : ιη ΄·
Μεγ. Τετάρτη : ἐν ὄρθρῳ : ιδ΄, ιε΄, ιστ΄, · ἐν Α΄ὥρα : -- , ἐν Γ΄ὥρα : ιθ ΄· ἐν ΣΤ΄ὥρα : κ΄ , ἐν Θ΄ὥρα : - · ἐν ἑσπερινῷ : ιη ΄·
Μεγ. Σάββοτο : ιζ΄ , ἤτοι ὁ ἄμωμος μαζί μέ τά ἐγκώμια .
Ὁσάκις τελεῖται ἀγρυπνία ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς κυριωνύμου ἡμέρας , ἤτοι , μετά τήν ἀγρυπνίαν , δέν στιχολογεῖται κάθισμα ψαλτηρίου , καθώς μεταφέρεται , τρόπον τινά, ὡς γ΄ στιχολογία, μέ τόν πολυέλεον , κτλ , ἐκτός ἄν τύχῃ ἡ ἀγρυπνία Παρασκευή ἤ Σάββατον ἑσπέρας , ὁπότε στιχολογεῖται κανονικῶς .
Ἐάν τύχῃ , ἑορταζόμενος Ἅγιος εἰς : η΄ καί ἡ τυπική διάταξις ζητεῖ :Μακάριος ἀνήρ , καταλιμπάνεται τό ἐνδιάτακτον τῆς σειρᾶς κάθισμα ψαλτηρίου , παρεκτός καί τύχῃ Σάββατον ἑσπέρας , ὅπου στιχολογεῖται ὁλόκληρον τό α΄κάθισμα · ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει , ψάλλεται ἡ πρώτη στάσις, καί στιχολογοῦνται αἱ ὑπόλοιπες δύο .
Μετά τήν στιχολογίαν τῶν καθισμάτων ψαλτηρίου ἐν ἑσπερινῷ καί ὄρθρῳ , Κυριακῶν καί ἑορτῶν , γίνεται μικρά συναπτή ὑπό τοῦ ἱερέως , ἀλλά ὄχι εἰς τήν στιχολογίαν τῶν ψαλτηρίω ἐν ὥραις , τῆς Ἁγ. καί Μεγ. Τεσσαρακοστῆς , καί τῶν καθημερινῶν .
Αὐτή εἶναι ἡ ἀρχαία καί ἀκριβής τάξις στιχολογίας ψαλτηρίου ἐν ταῖς ἱεραῖς ἀκολουθίαις · κατ ᾿ οἰκομίαν ὅμως συνήθως , ἐπικρατεῖ ἐν πᾶσι , ἡ πρώτη περίπτωσις, μέ στιχολογία δύο καθισμάτων ψαλτηρίου ἐν ὄρθρῳ , καί ἕνα ἐν ἑσπερινῷ , καθ ᾿ ὅλον τό ἔτος .
Ὑπάρχουν ὅμως καί Ἱεραί Μοναί , αἱ ὁποῖαι τηροῦν , τήν ἀρχαίαν αὐτήν καί ὡραίαν τάξιν .
Εἴθε πάντες νά στιχιούμεθα πρός τήν διδασκαλίαν καί νουθεσίας τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας , ἵνα ἀσφαλῶς καί ἀκλινῶς πορευόμεθα, τήν ὁδόν τῆς σωτηρίας, ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν , διά πρεσβειῶν τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ΑΧΡΑΝΤΟΥ , ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ, ΕΝΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. Ἀμήν . Γένοιτο. .....
Ἐκ τῆς Ἱεραποστολῆς .
βκ΄Ἰουν. στ ΄ 7-6-2020.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου