ΘΕΟΤΟΚΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥ

ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΜΗΤΕΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΠΑΝΑΓΙΑ ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝΤΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ CΟΙ , ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! --- ὙΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, σῶσον ἡμᾶς, τήν ἐκκλησίαν σου, τήν ποίμνην σου, τούς μοναχούς σου, τό ὄρος σου,τά ἔθνη σου, τήν νεολαίαν σου, τόν λαόν, καί χώραν ταύτην καί τόν κόσμον σου ἅπαντα. Ἀμήν ---Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, νά εἶναι :βοηθός, ὁδηγός, ἰατρός, συνεργός, ἀρωγός, ἀγωγός, φωτισμός,στηριγμός, ὁπλισμός, στολισμός,πλουτισμός, χορηγός, κάθε θεϊκῆς ἀγαθότητος στήν ζωήν σας.

Σάββατο 13 Ιουνίου 2020

ΘΕΟΤΟΚΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥ

ΜΡ ☦☦☦ ΘΥ

Εἰς τήν παροῦσαν ἐργασίαν , ἀναγράφονται , ἅπαντα τά ΘΕΟΤΟΚΙΑ , τά εὑρισκόμενα, ψαλλόμενα εἰς τήν περίοδον τοῦ Τριωδίου , ἀπό τήν ἀρχήν τοῦ Τριωδίου , ἤτοι , ἀπό τήν Κυριακήν τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου , ἕως τό τέλος του , ἤτοι τό Μεγάλο Σάββατο ἑσπέρας · ὅσα εὑρίσκονται εἰς τό βιβλίον τοῦ Τριωδίου .

Ἄς ἀπολαύσωμεν τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΣ ταύτης τραπέζης, μέ συνδαιτημόνας , τούς ἁγίους ὑμνογράφους , καί προεξαρχούσης τῆ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, προσφέρουσα τά ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΑ ἐδέσματα , γλυκύσματα , χωρίς τόν κίνδυνον τοῦ ...διαβήτη , ἀλλα διαβαίνομεν ἀπό τά ἐπίγεια εἰς τά ἐπουράνια, καί νοερῶς ἱστάμεθα ἔμπροσθεν τοῦ Παλατίου τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΣ δόξης.

Εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ...

α.Τά εἰς τήν ἀκολουθίαν παραβολῆς Τελώνου καί Φαρισαίου

ἦχος πλ. α ΄

Ναός καί Πύλη ὑπάρχεις , Παλάτιον καί Θρόνος τοῦ Βασιλέως , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΣΕΜΝΕ , δι ᾿ Ἧς ὁ Λυτρωτής μου , Χριστός ὁ Κύριος , τοῖς ἐν σκότει καθεύδουσιν ἐπέφανεν , ἥλιος ὑπάρχων δικαιοσύνης , φωτίσαι θέλων οὕς ἔπλασεν , κατ ᾿ εἰκόνα ἰδίαν , χειρί τῇ ἑαυτοῦ · διό ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ὡς Μητρικήν παρρησίαν , πρός αὐτόν κεκτημένη , ἀδιαλείπτως πρέσβευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

ἦχος .πλ. δ ΄

Τῆς σωτηρίας εὔθυνον μοι , τρίβους ΘΕΟΤΟΚΕ · αἰσχραῖς γάρ κατερρύπωσα, τήν ψυχήν ἁμαρτίαις , ὡς ραθύμως τόν βίον μου , ὅλον ἐκδαπανήσας , ταῖς Σαῖς πρεσβείαις ρῦσαι με , πάσης ἀκαθαρσίας .

ἦχος πλ. β ΄

Γνώμην , βουλήν , προσδοκίαν , σῶμα , ψυχήν καί τό πνεῦμα , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἀνατίθημι πρός Σέ · δυσχερῶν ἐχθρῶν καί πειρασμῶν , καί μελλούσης ἀπειλῆς , ρῦσαι καί σῶσον με .

Ἐν Σοί τῇ Μόνῃ προσφυγῇ , πεποιθώς μή ἐκπέσω , τῆς καλῆς προσδοκίας , ἀλλά τύχοιμι , τῆς Σῆς ἐπικουρίας ΑΓΝΗ , πάσης βλάβης δυσχεριῶν ρυόμενος .

ἦχος δ΄Ταχύ προκατάλαβε

Ταχύ δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τάς ἱκεσίας ἡμῶν , καί ταύτας προσάγαγε , τῷ Σῷ Υἱῷ καλι Θεῷ , ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · λῦσον τάς περιστάσεις, τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων , σύντριψον μηχανίας , καί κατάβαλε θράσος , τῶν ὁπλιζομένων ἀθέων , κατά τῶν δούλων Σου .

ἦχος πλ. β ΄

Ὡς φῶς ἀπρόσιτον , ΠΑΡΘΕΝΕ τέξασα , τῆς ψυχῆς μου τό σκότος φωτιστικῇ αἴγλῃ διασκέδασον , καί σωτηρίας πρός τρίβους , τήν ζωήν μου χειραγώγησον .

Ράβδον δυνάμεως Ἀγαθή , πᾶσιν ἐξαπόστειλον ἡμῖν τοῖς ἐπί Σοί καταφεύγουσιν · κατακυριεύειν ἐν μέσῳ πάντων ἐχθρῶν , παρέχουσα , καί ἐκ πάσης βλάβης ἐξαίρουσα .

Γυμνόν τῇ ἁπλότητι , τῇ ἀτένῳ τε ζωῇ , πλασθέντα παραβάσεως διπλόῃ περιέβαλέ με ὁ ἐχθρός τε παχύτητι · νῦν δέ Σῇ μεσιτείᾳ ΚΟΡΗ σώζομαι .

Ἰακώβ Σε καλλονήν καί θείαν κλίμακα , κάτωθεν ἥν ἑώρακε πρίν , ἐκτεταμένην , πρός ὕψος γινώσκομεν ΣΕΜΝΗ , κατάγουσαν ἄνωθεν Θεόν , σεσαρκωμένον , καί βροτούς αὖθις ἀνάγουσαν .

Οὐκ ἐπίσταμαι πλήν Σου , ἄλλην ἀντίληψιν · Σέ προβάλλομαι πρέσβυν , ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Σέ πρός τόν ἐκ Σοῦ Τεχθέντα μεσίτριαν · πάντων τῶν λυπούντων , ἐλεύθερόν με δεῖξον .

Ὑμνεῖν δοξάζειν καί μακαρίζειν Σε , δίδου ἡμῖν ἀξίως , τοῖς τιμῶσι Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , καί τόν τόκον τόν Σόν μεγαλύνουσι , Μόνη Εὐλογημένη · Σύ γάρ καύχημα τῶν χριστιανῶν , καί πρός Θεόν πρέσβυς εὐπρόσδεκτος .

Ὀ ποιητής τῆς κτίσεως , καί Θεός τῶν ἁπάντων , σάρκαν βροτείαν ἔλαβεν , ἐξ ᾿ Ἀχράντου γαστρός Σου , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , καί φθαρεῖσαν μου φύσιν , ὅλην ἀνεκαινούργησεν , πάλιν ὡς πρός τοῦ τόκου , καταλιπών μετά τόκον , ὅθεν πίστει Σε πάντες , ἀνευφημοῦντες κράζομεν , · χαῖρε , κόσμου ἡ δόξα .

β. Εἰς τήν Κυριακήν τοῦ Ἀσώτου.

ἦχος πλ. β ΄

Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστός ὁ Κύριος , ἐκ τῆς Σῆς νηδύος προελθών , ἐμέ ἐνδυσάμενος , τῆς πρώην κατάρας , τόν Ἀδάν ἠλευθέρωσε , διό Σοι ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡς τοῦ Θεοῦ Μητρί τε καί ΠΑΡΘΕΝῼ ἀληθῶς , βοῶμεν ἀσιγήτως τό Χαῖρε , τοῦ Ἀγγέλου · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , προστασία και σκέπη , καί σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

ἦχος β ΄

Ἐν ἐμοί ὁ Θεός , πᾶσαν δεικνύς ἀγαθωσύνην , πάριδέ μου τήν πληθύν τῶν ἐγκλημάτων ὡς εὐεργέτης , θείαις τῆς Μητρός σου δεήσεσιν .

Ἡ καλή ἐν γυναιξί , καταπλούτισον καμέ , καλῶν ἰδέαις , ἁμαρτίαις πολλαῖς , τόν πτωχεύσαντα ΑΓΝΗ , ὅπως δοξάζω Σε.

ἦχος α΄Τόν Τάφον σου Σωτήρ .

Ἀνύμφευτε ΑΓΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ μόνη τῶν πιστῶν , προστασία καί σκέπη , κινδύνων καί θλίψεων , καί δεινῶν περιστάσεων , πάντας λύτρωσαι , τούς ἐπί Σοί τάς ἐλπίδας , ΚΟΡΗ , ἔχοντας , καί τάς ψυχάς ἡμῶν σῶσον , ταῖς θείαις πρεσβείαις σου .

ἦχος β ΄

Ἡ τῶν ἀνθρώπων βοήθεια , ἡ ἐλπίς ἡ βεβαία , πάντων τῶν Χριστιανῶν τό καταφύγιον ἌΧΡΑΝΤΕ τῶν σωζομένων · σῶσον με ΠΑΡΘΕΝΕ , ταῖς Μητρικαῖς Σου πρεσβείαις , καί μελλούσης , καταξίωσον ζωῆς .

ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ Κεχαριτωμένη , Ἡ τόν ἱλασμόν πάντων Τέξασα , τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων , τό βαρύ φορτίον , Σοῦ ταῖς ἱκεσίαις ἐλάφρυνον .

Σωτῆρα καί Δεσπότην κυήσασα Χριστόν , τῆς σωτηρίας με ΚΟΡΗ , ἀξίωσον , πτωχεύσαντα ἐκ παντοίων ἀρετῶν , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , ἵνα ὑμνῶ τά Σά μεγαλεῖα .

Τῶν Χερουβίμ φανεῖσα , καί Χερουβίμ ΘΕΟΤΟΚΕ , καί πάσης λαμπροτέρα , ἐπουρανίων στρατιᾶς · σύν τούτοις ἐκδυσώπει, ὅνπερ ἐσωμάτωσας Θεόν Λόγον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀνάρχου Πατρός · ὄπως τῶν ἀγαθῶν τῶν αἰωνίων , πάντες ἀξιωθῶμεν .

ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ἡ τῶν κατερραγμένων ἐπανόρθωσις Μόνη , ἐπανόρθωσον καμέ , παντοίαις ἁμαρτίαις , συντετριμμένον ὅλον καί τεταπεινωμένον .

Φωτιστικαῖς Σου πρεσβείαιας ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς νοερούς μου ὀφθαλμούς , ἐσκοτισμένους κακίᾳ , φώτισον δέομαι , καί πρός ὁδούς μετανοίας εἰσάγαγέ με · ὅπως χρεωστικῶς Σε ὑμνολογῶ , τήν ὑπέρ λόγον , τόν Λόγον σωματώσασα .

Τῶν γηγενῶν , τίς ἤκουσε ; ἤ τίς ἑώρακε ποτέ ; ὅτι Παρθενος εὑρέθη ἐν γαστρί ἔχουσα , καί ἀνωδίνως τό βρέφος ἀποτεκοῦσα · τοιοῦτον Σου τό θαῦμα , καί Σέ ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , μεγαλύνομεν .

ἉΓΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , τό μέγα περιήχημα , τῶν Ἀποστόλων Μαρτύρων , καί Προφητῶν καί Ὁσίων , τόν Σόν Υἱόν καί Κύριον , ἱλέωσαι τοῖς δούλοις Σου , ἡμῖν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , ὅταν καθίσῃ τοῦ κρῖναι , τά κατ ᾿ ἀξίαν ἑκάστου .

γ. Εἰς τό Σάββατον πρό τῆς Ἀπόκρεω , ἤτοι , Ψυχοσάββατον

ἦχος πλ. β ΄

Πρεσβείαις Τῆς Τεκούσης σε , Χριστέ καί τῶν Μαρτύρων σου , Ἀποστόλων , Προφητῶν , Ἱεραρχῶν , Ὁσίων καί Δικαίων , καί πάντων τῶν Ἁγίων , τούς κοιμηθέντας δούλους σου ἀνάπαυσον .

ἦχος πλ. δ ΄

Σέ καί Τεῖχος , καί Λιμένα ἔχομεν , καί πρέσβυν εὐπρόσδεκτον , πρός ὅν ἔτεκες Θεόν , ΘΕΟΤΟΚΕ Ἀνύμφευτε , τῶν πιστῶν ἡ σωτηρία .

ἦχος πλ. α΄

Ὁ ἐ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀνατείλας τῷ κόσμῳ , Χριστέ ὁ Θεός , υἱούς φωτός δι ᾿ Αὐτῆς ἀναδείξας , ἐλέησον ἡμᾶς .

ἦχος πλ. δ΄

Ὄντως Σύ ἐφάνης οὐρανός , ἐπί τῆς γῆς μειζότερος , τοῦ ἀνωτάτου πόλου , Ἀνύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐκ Σοῦ γάρ ἀνέτειλεν , Ἥλιος ἐν τῷ κόσμῳ , ὁ δεσπόζων , τῆς δικαιοσύνης .

Ἄρρητον τό θαῦμα , τῆς Σῆς κυήσεως ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · πῶς γάρ καί λοχεύεις , καί ἁγνεύεις ἐν ταυτῷ ; πῶς παιδοτοκεῖς , καί ἀγνοεῖς πεῖραν ἀνδρός ὅλως ; ὡς οἶδεεν ὁ ὑπέρ φύσιν , ἐκ Σοῦ καινοπρεπῶς , Λόγος Υεοῦ σωματωθείς .

Ἀκατανόητον Σου τό θαῦμα , πλήν γάρ ἀνδρός κυοφορεῖς , καί τήν ΠΑΡΘΕΝΊΑΝ Σου ΑΓΝΗ , φρουρεῖς τίκτουσα !!!! διό Ἀγγέλων πληθύς , καί βροτῶν γένος , ὑμνεῖ Σε εἰς αἰῶνας .

Κάθισμα , ἦχος πλ. α ΄.Τόν συνάναρχον Λόγον

Τήν ταχεῖαν Σου Σκέπην καί τήν βοήθειαν , καί τό ἔλεος δεῖξον ἐπί τούς δούλους Σου , καί τά κύματα ΑΓΝΗ , καταπράϋνον τῶν ματαίων λογισμῶν , καί τήν πεσοῦσαν μου ψυχήν , ἀνάστησον ΘΕΟΤΟΚΕ , οἶδα γάρ οἶδα ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅτι ἰσχύεις ὅσα καί βούλεσαι .

ἦχος πλ.δ ΄

Ἴθυνον ἡμᾶς εὐχαῖς Σου , κυβερνῶσα κλονιζομένους , σάλῳ ἁμαρτίας , εἰς σωτηρίους λιμένας ΚΥΡΙΟΤΟΚΕ , ἐκλυτρουμένη ἐκ παντοίων δεινῶν .

Ὑπέρ τά πυρίμορφα Σεραφείμ , ὤφθης ΑΓΝΗ , Τιμιωτέρα κυήσασα , τόν τούτοις ἀπρόσιτον Ἰησοῦν τόν Σωτῆρα , σαρκώσει θεώσαντα , τῶν γηγενῶν τό φύραμα .

Ἐκ τῆς ρίζης ἀνέτειλε, Σοῦ ἄνθος ζωῆς , Ἰεσσαί προπάτορ , ἀνασκίρτησον , ὁ σώζων κόσμον ἐκ τῆς ΑΓΝΗΣ Νεάνιδος , Χριστός ὁ Θεός.

Δαυιτικόν μελωδοῦμεν Σοι ἆσμα , ὄρος θεοῦ , Σέ καλοῦντες ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐν ᾦ οἰκήσας σαρκί ὁ Λόγος , ἐθεούργησεν ἡμᾶς , πνευματικῶς ἐν αὐτῷ .

Ρείθρου ζῶντος , Πηγή ἐσφραγισμένη , ἀνεδείχθης ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀνάνδρως γάρ τόν Κύριον γεννήσασα , τῆς ἀθανασίας τούς πιστούς ποτίζεις , τό νᾶμα εἰς αἰῶνας .

Ὑπέρ νοῦν ὁ τόκος Σου · γεννᾶς γάρ τόν προόντα , καί γαλουχεῖς ἀφράστως , τόν τροφοδότην τοῦ κόσμου · ἀνακλίνεις τόν τοῦ παντός συνοχέα , Χριστόν , μόνον λυτρωτήν ἡμῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Ἐξαποστειλάριον ἦχος β΄Γυναῖκες ἀκουτίσθητε .

ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , Χριστόν ἀπαύστως πρέσβευε , ὑπέρ ἡμῶν τῶν Σῶν δούλων , σύ θεηγόροις προφήταις , καί τῶν Μαρτύρων δήμοις τε , Ἱεραρχῶν Ὁσίων τε , καί πάντων τε τῶν δικαίων , συγκληρονόμους γενέσθαι , τῆς οὐρανῶν βασιλείας .

ἦχος . β ΄

Χαῖρε ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ὁ Ναός ὁ ἀκατάλυτος , μᾶλλον δέ ὁ Ἅγιος , καθώς βοᾶ ὁ προφήτης · Ἅγιος ὁ Ναός σου , θαυμαστός ἐν δικαιοσύνῃ .

δ. Εἰς τήν Κυριακήν τῆς Ἀπόκρεω , καί καθ ᾿ ὅλην τήν ἑβδομ.

ἦχος πλ. δ ΄

Ἀνύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τόν Θεόν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί , Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , Σῶν ἱκετῶν παρακλήσεις δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἡ πᾶσι χορηγοῦσα , καθαρισμόν τῶν πταισμάτων , νῦν τάς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη , δυσώπει , σωθεῖναι πάντας ἡμᾶς .

ἦχος πλ. β ΄

Τίς ἐγέννησεν Υἱόν , τό μή σπαρέντα πατρᾠῳ νὀμῳ ; τοῦτον οὖν γεννᾷ ὁ Πατήρ πλήν Μητρός · παράδοξον τέρας !!! Σύ γάρ ἔτεκες ΑΓΝΗ , Θεόν ὁμοῦ καί ἄνθρωπον .

Ἐβλάστησας Ἄχραντε ἀσπόρῳ τόκῳ τόν ζῶντα Λόγον , σαρκωθέντα ἐν τῇ Μήτρᾳ Σου , οὐ τραπέντα · Δὀξα ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τῷ τόκῳ Σου .

Ἐλπίς τοῦ κόσμου Ἀγαθή , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν Σήν καί μόνην , φοβεράν προστασίαν αἰτοῦμαι · σπλαγχνίσθητι εἰς εὐπερίστατον λαόν , δυσώπησον τόν ἐλεήμονα Θεόν , ρυσθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν , ἐκ πάσης ἀπειλῆς , μόνη Εὐλογημένη .

ΠΑΡΘΕΝΟΣ βρέφος τεκοῦσα , καί τήν Ἁγνείαν τηροῦσα , ΣΕΜΝΗ , Σύ ὤφθης , τόν Θεόν γεννήσαντα , καί ἄνθρωπον , ἕνα τόν αὐτόν , ἐν ἑκατέρα μορφῇ · τό θαῦμα Σου ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ἐκπλήττει πᾶσαν ἀκοήν καί ἔννοιαν .

Ἐν τῇ ὑπερ φύσιν Σου , κυήσει ΣΕΜΝΗ , νόμοι Σοι φύσεως καταλύονται σαφῶς , καί γάρ ἀσπόρως τίκτεις , τόν πρό αἰώνων Θεόν , Πατρός γεννηθέντα .

Πύλη Σύ , ἥν μόνος διώδευσεν , ὁ εἰσελθών καί ἐξελθών , καί τάς κλεῖς μή λύσας , ἌΧΡΑΝΤΕ , τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ Σου , Ἰησοῦς ὁ πλάσας , Ἀδάμ , καί ὁ Υἱός Σου .

Προέρχεται ὡραιότατος , ἐκ θαλάμου τῆς γαστρός Σου Θεός , ὥσπερ ἀνάκτωρ ἠμφιεσμένος , θεοΰφαντον ἁλουργίδα βαφῆς μυστικῆς , τῶν ΠΑΝΑΓΝΩΝ αἱμάτων Σου , Ἀνύμφευτε , καί βασιλεύει τῆς γῆς .

Ἐκ φωτεινῆς προελθών νηδύος Σου , ὡς Νυμφίος ἐκ παστοῦ , ἔλαμψε Χριστός , φῶς τοῖς ἐν σκότει μέγα · καί γάρ δικαιοσύνης Ἥλιος ἀστράψας , ἐφώτισεν ΑΓΝΗ , τόν κόσμον .

Τό θαῦμα τοῦ τόκου Σου , ἐκπλήττει με ΠΑΝΑΜΩΜΕ · πῶς συλλαμβάνεις ; ἀσπόρως τόν ἄληπτον , εἰπέ πῶς παρθενεύεις , γεννήσασα ὡς Μήτηρ ; τό ὑπέρ φύσιν πίστει λαβών , τό τικτόμενον προσκύνει · ὅσα θέλει γάρ καί δύναται .

Ἀσπόρου συλλήψεως , ὁ τόκος ἀνερμήνευτος , Μητρός ἀνάνδρου , ἄφθορος ἡ κύησις · Θεοῦ γάρ ἡ γέννησις , καινοποιεῖ τάς φύσεις · διό Σε πᾶσαι αἱ γενεαί , ὡς ΘΕΟΝΥΜΦΟΝ Μητέραν , ὀρθοδόξως μεγαλύνομεν .

Τήν ὤραν τῆς ἐτάσεως , καί τῆς φρικτῆς ἐλεύσεως , τοῦ φιλανθρώπου Δεσπότου , κατανοῶν ὅλως τρέμω , καί σκυθρωπάζων κράζω Σοι · Κριτά μου δικαιότατε , καί μόνε πολυέλεε , μετανοοῦντα με δέξαι , τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , πρεσβείαις .

ἦχος πλ. δ ΄

Τά οὐράνια ὑμνεῖ Σε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ Μήτηρ Ἀνύμφευτε , καί ἡμεῖς δοξολογοῦμεν , τήν ἀνεξιχνίαστον Σου γέννησιν · ΘΕΟΤΟΚΕ πρέσβευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

ἦχος α΄ Τοῦ λίθου σφραγισθέντος ....

Τάς χεῖρας Σου τάς θείας , αἷς τόν κτίστην ἐβάστασας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ , σαρκωθέντα Θεότητι · προτείνασα δυσώπησον αὐτόν , λυτρώσασθαι ἡμᾶς ἐκ πειρασμῶν , καί παθῶν καί κινδύνων , τούς εὐφημοῦντας Σε πόθῳ καί βοῶντας Σοι · δόξα τῷ ἐνοικήσαντι ἐν Σοί , δόξα τῷ προελθόντι ἐκ Σοῦ , δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς , διά τοῦ τόκου Σου .

ἦχος α ΄

Νυκτί παραπτώσεων ἠμαυρωμένος , πρός Σέ τήν κυήσασαν , τοῖς ἐν σκότει Ἥλιον Δικαιοσύνης Χριστόν , νῦν καταφεὐγω ἐκτενῶς ! ΔΕΣΠΟΙΝΑ !!! σῶσον με.

Νενίκηνται ΠΑΝΑΓΝΕ ἐν Σοί , οἱ ὅροι ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς φύσεως · μένεις γάρ τέξασα ἄνευ ἀνδρός τόν Θεόν , ὡς πρό τοῦ τόκου ΣΕΜΝΗ , πάλιν ἀκήρατος καί ἀπήμαντος .

ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἡ μόνη πρός Θεόν , πιστῶν ἐνυπάρχουσα , βοήθεια στερρά , τοῦ σκότους με ρῦσαι , καί κολάσεως τῆς ἀποκειμένης , τοῖς πονηρῶς βιοῦσιν .

Χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε , Κυρίου δούλη καί Μήτηρ · χαῖρε Σκέπη τοῦ κόσμου , ΘΕΟΤΟΚΕ Εὐλογημένη , ΜΑΡΙΑ ὁλόφωτε .

Ὑπέρ ἡμῶν δυσωποῦσα , τόν ἀγαθόν μή ἐλλείπῃς , τόν τήν ἀσθένειαν ἡμῶν , ἐπιστάμενον μόνον , λοιμοῦ , λιμοῦ τε καί σεισμοῦ , καί πάσης κακώσεως λυτρώσασθαι , τήν τιμῶσαν Σε πόλιν ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ ἐλπίς τῶν γηγενῶν .

Σύ εἶ τῶν πιστῶν ΠΑΡΘΕΝΕ , καύχημα ἐλπίς καί προστασία , Σέ ὠδαῖς ασμάτων , δοξάζωμεν ἀπαύστως , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ · διάσωσον τούς δούλους Σου .

Σ έ τήν ὁραθεῖσαν Πύλην , ὑπό Ἰεζεκιήλ τοῦ προφήτου , ἐν ᾖ οὐδείς διῆλθεν , εἰ μή ὁ Θεός μόνος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .

ἦχος γ ΄

Ἀσπόρως συνέλαβες , ἐκ Πνεύματος Ἁγίου · καί δοξολογοῦντες ἀνυμνοῦμεν Σε · χαῖρε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

ἦχος πλ. δ ΄

Τήν ἔνδοξον καί ἌΧΡΑΝΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἀληθῆ , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ , ἀνυμνήσωμεν εὐσεβῶς , χαιρετίζοντες ΑΥΤΗΝ , ὡς ὁ Ἄγγελος · χαῖρε Μῆτερ Ἁγία , τοῦ σαρκωθέντος , Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ , χαῖρε ἐνδιαίτημα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος , ἡ πρεσβεύουσα ἀεί ὑπέρ ἡμῶν , εἰς τό σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῆ γαστρί , συλλαβοῦσαν ἀφράστως Μήτηρ Θεοῦ , τῷ κόσμῳ ἐκύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , καί ἐν ἀγκάλαις ἔσχες τόν πάντα συνέχοντα , τόν τροφοδότην πάντων , καί πλάστην καί Κύριον ·ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί πίστει δοξάζω Σε , τοῦ ρυσθῆναι πταισμάτων μου , ὅταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου τοῦ Κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τἠν Σήν βοήθειαν , τότε μοι δώρησαι , καί γάρ δύνασαι , ὅσα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

ἦχος γ ΄

ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ὁδός ἡμῖν γενοῦ τῆς μετανοίας , σωτηρίας ὁδηγοῦσα πρός τάς πύλας .

Ἡ οὐρανώσασα τό γεῶδες ΚΟΡΗ φύραμα , τήν γεωθεῖσαν καί καταφθαρεῖσαν , τῆς ψυχῆς μου αὔλακα , τῷ ὄμβρῳ τῶν οἰκτιρμῶν , καρποφόρον ἀρεταῖς , ἀνάδειξον βοῶσαν , καί μεγαλύνουσαν Σε , τήν μεγαλύνασα τό γένος ἡμῶν .

Σέ τήν κραταιάν προστασίαν , καί βεβαίαν ἐλπίδα , ἀνυμνοῦντες εὐσεβῶς , ἐκδυσωποῦμεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , πρέσβευε τῷ Υἱῶ Σου καί Θεῷ , τοῦ σωθῆναι ἡμᾶς .

ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ προστασία πάντων τῶν δεομένων , εἰς Σέ θαρροῦμεν , εἰς Σέ καυχώμεθα , ἐν Σοί πᾶσα ἡ ἐλπίς ἡμῶν ἐστίν · πρέσβευε , τῷ ἐκ Σοῦ τεχθέντι , ὑπέρ ἀχρείων δούλων Σου .

ἦχος β ΄

ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , δυσώπησον ὅνπερ ἐσωμάτωσας ,

ὡς βροτόν ΠΑΡΘΕΝΕ καί Λόγον , ἵνα σώσῃ κινδύνων τούς δούλους Σου .

Χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ , ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , ἱλαστήριον κόσμου , ὀρθοδόξων τό κέρας , ἱκέτευε ρυσθῆναι , ἐκ τοῦ ἀσβέστου πυρός , τούς Σέ δοξολογοῦντας , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Τόν ἐν τῇ βάτῳ Μωϋσεῖ , τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ τό θαῦμα, ἐν Σιναίῳ προτυπώσαντα ποτέ , ὑμνεῖτε , καί ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Εἰς Σέ καυχώμεθα , εἰς Σέ καταφεύγομεν , ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΣΕΜΝΗ , τῆς κολάσεως ρῦσαι πάντας ἡμᾶς .

Τήν ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ Σου ΘΕΟΤΟΚΕ Ἀμίαντε , ἥν οὐ κατέφλεξε τό πῦρ τῆς Θεότητος , ταύτην , ἀεί μεγαλύνομεν .

ἦχος α΄. Πανεύφημοι Μάρτυρε ἡμᾶς .

ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἡ Ἄσπιλος ποτέ , ἐπί ξύλου βλέπουσα , ὅν ἐξ ἀσπόρου γάρ ἔτεκε , γαστρός μή φέρουσα , τήν τῶν σπλάγχνων τρῶσιν , τρυχομένη ἔλεγεν ` ὁ νεύματι κρατῶν κτίσιν ἅπασαν πῶς ὡς κατάκριτος ἐν Σταυρῷ ἐναπηώρησαι ; πάντως θέλων , σῶσαι τό ἀνθρώπινον .

ἦχος β ΄

Παρεστῶσα τῷ Σταυρῷ σου , ἡ ἀσπόρως Τεκοῦσα σε , καί μή φέρουσα ὁρᾶν ἀδίκως πάσχοντα , ὡλοφύρετο κλαυθμῷ καί ἀνεβόα σοι · πῶς πάσχεις ὁ τῇ φύσει ἀπαθής , γλυκύτατε Υἱέ ; ὑμνῶ σου τήν ἄκραν ἀγαθότητα .

Κατεύνασον τόν τάραχον τῶν παθῶν μου , θεράπευσον τά τραύματα τῆς ψυχῆς μου , ἐεξέγειρον ἐξ ᾿ ὕπνου με ραθυμίας , τῇ μεσιτείᾳ Σου , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

Ἀκατάληπτον ἐστί τό μυστήριον ΑΓΝΗ , τῆς Σῆς λοχείας , τίκτεις γάρ ΜΑΡΙΑΜ , ἀπειράνδρως τόν Θεόν , καί πάλιν μένεις ἄφθορος .

Τόν βασιλέα Χριστόν , ὄν ἡμῖν ἔτεκεν ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ , καί μετά τόκον ἔμεινεν ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ , πάντα τά ἔργα ὑμνεῖτε τόν Κύριον .

Ἄνοιξον κρούουσιν ἡμῖν καί τό ἔλεος , τό Σόν προσκαλουμένοις , ταχυνή τῶν ἀνθρώπων καταφυγή καί στερρά , ἐν πᾶσι ΠΑΡΘΕΝΕ βοήθεια , καί τῶν ἐν ἀνάγκαις βεβαία προστασία .

Πῶς Σέ ὑμνήσω ὡς δεῖ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , δυσωδῶν ἁμαρτιῶν ἐγώ νῦν ὁ σκοτεινός ; ἀλλ ᾿ οὖν ΥΠΕΡΑΓΙΑ , σύγνωθί μοι τῆ τόλμῃ , τοῦ πενιχροῦ μου ἔπους .

Τῇ ὀξυτάτῃ πρεσβείᾳ , τῇ ἀγρύπνῳ Σου Σκέπῃ , τῇ κταταιᾷ Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , νῦν βοηθείᾳ , συντήρησον τούς πιστούς Σου ἱκέτας , ἐκ πάσης ἐναντίας προσβολῆς , καί παθῶν καί πταισμάτων , καί πειρασμῶν διάσωσον .

Νέμειν τήν συγχώρησιν τῶν πταισμάτων , Ὑπερευλογημένη ΜΑΡΙΑ, τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , ἱκέτευε Σωτῆρα , ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς .

Τήν ὑπερφυ[ς σαρκί , συλλαβοῦσαν ἐν γαστρί , τόν ἐκ Πατρός ἀχρόνως προεκλάμψαντα Λόγον , τήν Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ , μεγαλύνομεν πιστοί .

ἦχος δ ΄

Σοί πάντες προστρέχομεν ΘΕΟΤΟΚΕ , ὡς Ὑπερμάχῳ άσφαλεῖ , εἰς πρεσβείαν κινοῦντες Σε , λυτρώσασθαι τήν ποίμνην Σου , ἐκ πάσης περιστάσεως .

Ὡς Τεκοῦσα Θεόν , ὑπέρ ἡμῶν ἀπαύστως πρέσβευε · πρός Σέ γάρ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἁμαρτωλοί καταφεύγωμεν .

Μήτηρ ἌΧΡΑΝΤΕ Εὐλογημένη , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν Υἱόν Σου καί Θεόν ἡμῶν , ὑπέρ τοῦ κόσμου πρέσβευε .

ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , Θεόν ἐν γαστρί Σου , βαστάσασα ἀφθόρως , φύλαττε τήν ποίμνην Σου , καί διατήρησον ἄτρωτον .

Ἡ ἀφράστως Τεκοῦσα , τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , αὐτόν δυσωποῦσα μή παύση , τό γένος ἅπαν σῶσαι τῶν ἀνυμνούντων Σε.

ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα προαιώνιον Λόγον , ἐκδυσωποῦσα μή παύσῃ , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Χαῖρε ΠΑΝΣΕΜΝΕ ΑΓΝΗ , Παρθενίας τό καύχημα , Ἀγγέλων τό στήριγμα , ἀνθρώπων βοήθεια , κόσμου ἡ χαρά , ΜΑΡΙΑ , καί Μήτηρ , καί δούλη τοῦ Θεοῦ ἡμῶν .

ἦχος α ΄. Τῶν οὐρανίων Ταγμάτων .

Ἀναρτηθέντα ὡς εἶδεν , ἐπί Σταυροῦ τόν Ἀμνόν , ἡ Ἄμωμος ΠΑΡΘΕΝΟΣ , θρηνωδοῦσα ἐβόα . Γλυκύτατον Μου Τέκνον , τί τό καινόν , καί παράδοξον θέαμα ; πῶς ὁ κατέχων τά πάντα ἐν δρακί , ἐπί ξύλου προσηλώθης σαρκί ;

Ἐν τῷ Ναῷ ἑστῶτες τῆς δόξης Σου , ἐν οὐρανῷ ἑστάναι νομίζομεν ΘΕΟΤΟΚΕ , Πύλη ἐπουράνιε , ἄνοιξον ἡμῖν , τήν θύραν τοῦ ἐλέους Σου .

ἦχος γ ΄

Ἁγιόπρωτε ΣΕΜΝΗ , Ἐγκώμιον οὖσα τῶν οὐρανίων ταγμάτων , Ἀποστόλων ὑμνωδία , Προφητῶν περιοχή , ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι , καί ἡμῶν τάς δεήσεις .

ἦχος πλ. α ΄

Τῶν ἐν Σοί τάς ελπίδας , ΠΑΡΘΕΝΕ ἌΧΡΑΝΤΕ , ἀνενδότως ἐχόντων Σκέπη ὑπάρχουσα , ἐκ ποικίλων πειρασμῶν καί περιστάσεων , καί κινδύνων χαλεπῶν , ἐλευθέρωσον ἡμᾶς , πρεσβεύουσα τῷ Υἱῷ Σου , σύν τοῖς αὐτοῦ Ἀποστόλοις , καί σῶσον πάντας τούς ἀνυμνοῦντας Σε .

ἦχος δ ΄

Συνέλαβες ὑπέρ λόγον , καί ἔτεκες ὑπέρ φύσιν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τόν δεσπόζοντα τῆς κτίσεως · ὅν ἀπαύστως πρέσβευε , ρυσθῆναι ἡμᾶς ἐκ πάσης ὀργῆς , τούς Σέ μακαρίζοντας .

Ἡ πάντων Δεσπόζουσα , τάς ἱκεσίας προσδεχομένη , ΔΕΣΠΟΙΝΑ τῶν δούλων Σου , ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῦ σκότους με λύτρωσαι , καί πυρός τοῦ ἀσβέστου , τῶν κακῶν μου τά πλήθη ἐξαλείψασα , ἐν τῇ Σῇ μεσιτείᾳ , καί μόνῃ τῇ θείᾳ Σου πρεσβείᾳ .

Ὅτι ἀνέδειξέ Σε ὁ Θεός , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , βοήθεια τοῦ γένους τῶν βροτῶν , μή ἐλλίπης ἐκτενῶς , καθικετεύουσα αὐτόν , ὑπέρ ἡμῶν τῶν πιστῶν .

ἦχος γ ΄

Ἐν γυναιξίν , ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , Μήτηρ Ἀνύμφευτε , πρέσβευε ὅν ἔτεκες , Βασιλέα και Θεόν , ἵνα σώση ἡμᾶς ὡς φιλάνθρωπος .

ἦχος β ΄

Σέ λιμένα σωτηρίας καί τεῖχος ἀκράδαντον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντες πιστοί ἐπιστάμεθα ·Σύ γάρ ταῖς πρεσβείαις Σου , ἐκ κινδύνων λυτροῦσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Ὄλβιος γέγονεν γαστήρ , ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , ὡς δεξαμένη Λόγον παχύτητι σαρκός , ἐξ Αὐτῆς μιγέντα βροτείᾳ μορφῇ , καθ ᾿ ὑπόσταιν καί ὤφθη Πόλις Θεοῦ , ἐν ᾗ οἰκεῖν ὁ Ὕψιστος εὐδόκησεν , καί Κύριος Θεός · βοῶμεν τό χαῖρε Κεχαριτωμένη , ΑΓΝΗ Σοι ΘΕΟΤΟΚΕ .

Ἡ ἐν γαστρί Σου τόν Θεόν , ὡς βροτόν βαστάσασα , καί χαράν τῷ κόσμῳ πηγάσασα , Σέ ὑμνοῦμεν , ΠΑΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

Ἡ τόν ἀχώρητον Θεόν , ἐν γαστρί χωρήσασα , καί χαράν τῷ κόσμῳ κυήσασα , Σέ ὑμνοῦμεν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΡΘΕΝΕ .

Βότρυν τόν παμπέπειρον ΑΓΝΗ , ὅν ἀγεωργήτως ἐν μήτρᾳ ἐκυοφόρησας , ξύλῳ ὡς ἑώρακας , τοῦτον κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ὠλόλυζες , καί ἔκραζες · Τέκνον , γλεῦκος ἐναπόσταξον , δι ᾿ οὗ ἡ μέθη ἀρθῇ , πᾶσα τῶν παθῶν Εὐεργέτα , δι ᾿ ἐμοῦ τῆς Σέ Τετοκυίας , θείαις παρακλήσεσιν ὡς εὔσπλαγχνος .

ἦχος βαρύς .

Ὡς ἔχουσα τό συμπαθές , εἰς τήν ταπείνωσιν ἡμῶν , καί βλέπουσα τούς ἐπί γῆς , εἰς εὐπερίστατον λαόν , σπλαγχνίσθητι , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐπίμεινον πρεσβεύουσα , μή ἀπολλώμεθα δεινῶς , ἱκέτευε ὡς ἌΧΡΑΝΤΟΣ , τόν εὐδιάλλακτον Θεόν , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

ἦχος πλ. δ ΄

ἉΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ἡ τῶν πιστῶν , ἀντίληψις μόνη , τήν πρεσβείαν Σου συνεργόν καιρῷ τῆς νηστείας πᾶσι δίδου , τοῖς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ΑΓΝΗ , γινώσκουσι .

Ὡς αἰτίαν Σε πάντων , τῶν ἀγαθῶν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντες ἐκτενῶς δυσωποῦμεν , συνεισελθεῖν ἡμᾶς τῇ μεσιτείᾳ Σου , τῷ τῆς νηστείας ἀγῶνι , καί πέρας δωρήσασθαι , τούτου σωτήριον .

Καθαρόν ἱλαστήριον , τῶν ἁμαρτημάτων ΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μεσιτείᾳ Σου διάρρηξον , τῶν ἁμαρτιῶν μου τό χειρόγραφον .

Τῆς νηστείας τήν Πύλην , μέλλοντες εἰσέρχεσθαι ἐκδυσωποῦμεν Σε , τοῦ Θεοῦ τήν Πύλην , συνεισελθεῖν τοῖς οἰκέταις Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τοῦ πλατῦναι πάντων , τούς λογισμούς τῆς διανοίας , εἰς τό πράττειν τά θεῖα θελήματα .

Ἡ Μόνη τό ἀσθενές , τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξες , τῷ θείῳ Σου τοκετῷ ΑΓΝΗ ἐπιρώσασα , συνεργός μοι φάνηθι , πρός τό τῆς νηστείας , εἰσιόντι θεῖον στάδιον .

Μόνη βοήθεια ἀνθρώπων , βοηθός ἡμῖν καιρῷ τῆς ἐγκρατείας , τοῖς Σοῖς δούλοις γενοῦ , ὅπως ἐν μετανοίᾳ , εὐαρεστοῦντες λάβομεν , οὐραῶν τήν βασιλείαν .

ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐπί Σέ καταφεύγομεν , οἴκτειρον ἡμᾶς , τῆ ἀγαθῇ πρεσβείᾳ Σου , καί δίδου εὐΐλατον τόν Σόν Υἱόν καί Κύριον , ἅπασιν ἡμῖν ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἐγκρατείας , τῆς νῦν εἰσαγομένης , εἰς πιστῶν σωτηρίαν , τῶν Σέ ὁμολογούντων , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Φιλάγαθε ΠΑΡΘΕΝΕ τόν ἀγαθόν , ἡ Τεκοῦσα σωτῆρα ἀγάθυνον , πάντας ἡμᾶς , πάθεσιν ἀμέτροις καί λογισμοῖς , κεκακωμένους ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί βεβαρυμένους ἁμαρτιῶν , φορτίοις δυσβαστάκτοις , ἵνα Σέ κατά χρέος , ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

Ἡ ἐλπίς τῶν περάτων , ἡ χαρά τῶν δούλων Σου , Σύ εἶ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ · τούς τιμῶντας πόθῳ , τήν Εἰκόνα Σου φύλαττε ΠΑΝΑΓΝΕ , καί ταῖς Σαῖς πρεσβείαις , πάντας ἡμᾶς τοῦ ἀλλοτρίου ἐλευθέρωσον , ὡς συμπαθέστατος .

Πῶς ἐγέννησας εἰπέ , τόν ἐκ Πατρός ἀχρόνως προεκλάμψαντα , καί σύν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀνυμνούμενον · ; ἤ ὡς οἶδεν ὁ μόνος εὐδοκήσας τεχθῆναι , ἐκ Σοῦ εἰς τούς αἰῶνας .

ἦχος πλ. β ΄

Ταῖς φωτοβόλοις Σου ἀστραπαῖς , ΔΕΣΠΟΙΝΑ τοῦ κόσμου Ἀγαθή , τό τῆς ψυχῆς μου ἀπέλασον σκότος , καί τήν νύκτα τῆς ἁμαρτίας μου , προθύμως ἵνα ψάλλω καί μακαρίζω Σε .

Καταπιπτόντων ἐπανόρθωσις , ἁμαρτωλῶν μεσῖτις , ξένων ἀνάψυξις , λυπουμένων ἡ παράκλησις , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν τῆς ψυχῆς μου λύπην διασκέδασον ΑΓΝΗ , καί παράκλησιν ἄνωθεν ἐκ Θεοῦ δοθῆναι μοι , δυσώπει μελωδοῦντι προθύμως , Σέ ὑπερυψοῦντι , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ἡ προστάτις πάντων , τῶν εἰς Σέ πεποιθότων , ἡ ἐν ἀνάγκαις ἄγρυπνος ὑπάρχουσα προστάτις ΘΕΟΤΟΚΕ , τῆς αἰωνιζούσης λύτρωσαι ἡμᾶς γεένης , καί τῶν ἀποκειμένων , κολάσεως πικρῶν , ὅπως χρεωστικῶς , ὑμνοῦμεν τά μεγαλεῖα Σου .

Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα , εὐφημεῖν πρός ἀξίαν , ἱλιγγιᾶ δέ νοῦς καί ὑπερκόσμιος , ὑμνεῖν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , ὅμως Ἀγαθή ὑπάρχουσα , τήν πίστην δέχου , καί γάρ τόν πόθον οἶδας τόν ἔνθεον ἡμῶν , Σύ γάρ Χριστιανῶν εἶ προστάτις , Σέ μεγαλύνομεν .

Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδε Σε ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ἀνεβόα μητρικῶς , Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου Τέκνον , πῶς φέρεις πάθος επονείδιστον ;

ἦχος πλ. δ ΄

Χαῖρε ἁγνείας κειμήλιον , ἀΰλου φωτός καθαρόν ἐνδιαίτημα , χαῖρε τό κεφάλαιον τῆς ἡμῶν σωτηρίας τε · τῶν Ἀποστόλων , χαῖρε τό κήρυγμα , καί τῶν Μαρτύρων , χαῖρε τό καύχημα · χαῖρε τό πλήρωμα Προφητῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ καί Ἀσκητῶν , Μοναστῶν ἀγλάϊσμα , καί σωτηρία πιστῶν .

Εὐχαριστοῦμεν Σε ἀεί ΘΕΟΤΟΚΕ , καί μεγαλύνωμεν ΑΓΝΗ καί προσκυνοῦμεν , ἀνυμνοῦντες τόν τόκον Σου ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ · βοῶντες ἀκαταπαύστως σῶσον ἡμᾶς , ΠΑΡΘΕΝΕ Παντελεῆμον ὡς Ἀγαθή , καί δαιμόνων ἐξάρπασον , λογοθεσίου φοβεροῦ , ἐν ὥρᾳ τῆς ἐτάσεως , μή αἰσχυνθῶμεν οἱ δοῦλοι Σου .

Τῶν Ἀσωμάτων σου Χριστέ καί τοῦ Προδρόμου , τῶν Μαθητῶν , καί Προφητῶν καί τῶν Μαρτύρων , τῶν Ἁγίων ἁπάντων τε καί τῶν Ὁσίων , πρεσβείαις τῆς Ἀπειράνδρου καί Ἀγαθῆς , Μητρός σου , ἐκδυσωπούμενος δός ἡμῖν , τῶ φωτί σου πορεύεσθαι , καί καταξίωσον ἡμᾶς τυχεῖν τῆς βασιλείας σου , διά σπλάγχνα ἐλέους σου .

Χαίροις ὁ Παναγιος Ναός , ὁ Πόκος ὁ θεόδροσος ` ἐσφραγισμένη Πηγή , τοῦ ἀθανάτου ρείθρου , τήν πόλιν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , φύλαττε , ἐκ παντοίων κινδύνων ἀπολιορκήτως .

Μόνη εἰσήγαγες τῇ ανθρωπότητι , ξένην γέννησον · μόνη οὐχ ὑπέστης , τήν ἐκ φύσεως φθορἀν , ἄσπορον ἀφθόρως , τοκετόν ὑπομείνασα · διό Σε ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , κατά χρέος οἱ πιστοί , ΑΓΝΗ δοξάζομεν .

Σκηνήν Σε θεότευκτον , προδιέγραψε Μωσῆς , τοῖς Σεραφίμ συγκαλύπτουσα ·Ἀγίων τά Ἅγια , προτυπῶν Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν τόκον τόν Ἄχραντον , Χριστόν σαρκί τραφήσασθαι .

Εἰς ἱλύν ἐνεπάγην ἁμαρτιῶν , καί οὐκ ἔστιν ὑπόστασις ἐν ἐμοί , δεινῶς κατεπόντισεν , καταιγίς τῶν πταισμάτων μου , ἀλλ ᾿ ὡς τεκοῦσα Λόγον , τόν μόνον φιλάνθρωπον , ἐπ ᾿ ἐμέ τόν δοῦλον σου , ἐπίβλεψον , δέομαι · ρῦσαι ἁμαρτίαας καί παθῶν ψυχοφθόρων , καί πάσης κακώσεως τῆς κολάσεως ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἵνα ψάλλω γηθόμενος · πρέσβευε , Χρστῶ τῶ Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ δοῦλος Σου .

Χαῖρε τοῦ Θεοῦ εὑρύχωρον δοχεῖον , χαῖρε κιβωτέ τῆς νέας διαθήκης , χαῖρε στάμνος τό μάννα ἐξ ' ἧς ἐδόθη , πᾶσι βροτοῖς τό ἐπουράνιον ,.

Ἡ διά λόγου τόν Λόγον ὑπέρ φύσιν Τεκοῦσα , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , αὐτόν ἱκετεύουσα , μή παύση δεόμεθα , ἐκ κινδύνων ἀεί , ρύσασθαι τούς δούλους Σου .

Ἐκ τῆς ρίζης ἀνέτειλεν , σοῦ ἄνθος ζωῆς Ἰεσσαί προπάτορ , ἀνασκίρτησον · ὁ σώζων κόσμον , ἐκ τῆς ΑΓΝΗΣ Νεάνιδος , Χριστός ὁ θεός .

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ἡ Τεκοῦσα , τόν τοῦ κόσμου Σωτῆρα καί Δεσπότην , Εὐλογημένη αὐτόν δυσώπει , πάντοτε οἰκτειρῆσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Σύ τό Ὄρος τοῦ Θεοῦ ἀνεδείχθης , ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐν ὧ Χριστός οἰκήσας , θείους ναούς εἰργάσατο τούς ψάλλοντας , Σέ ὑπερυψοῦμεν ΚΟΡΗ εἰς αἰῶνας .

Βάτον καιομένην πυρί , καί μή φλεγομένην , προεώρα πάλαι Μωσῆς , έν Σιναίῳ τῷ ὄρει , Σήν Θεόδεκτον Γαστέρα Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ὑποδεχομένην τό ἀκήρατον πῦρ .

ἦχος πλ β ΄

ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς , Σέ ἱκετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετά τῶν Ἀποστόλων , καί πάντων τῶν ἁγίων , ἐλεηθῆνι τάς ψυχάς ἡμῶν .

ε. Κατά τήν Κυριακήν τῆς Τυρινῆς , καίὅλην τών Α ΄ἑβδομάδα Νηστειῶν .

Εὐχή ἐν τῷ Μεγάλῳ Ἀποδείπνῳ , πρός τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ .

ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀποδίωξον τούς πονηρούς καί ἀκαθάρτους λογισμούς , ἐκ τῆς ἀθλίας καί ταλαιπώρου μου ψυχῆς καί καρδίας , καί κατάσβεσόν μου τήν φλόγαν τῶν παθῶν , καί ἐλέησον με , ὅτι ἀσθενής καί ταλαίπωρος εἰμί ἐγώ · καί ρῦσαι με ἀπό τῶν ἐπερχομένων μοι , πονηρῶν ἐνθυμήσεων καί προλήψεων , ὅτι Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις , καί τό Ὄνομά Σου τό Ἅγιον , Δεδοξασμένον , εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων . Ἀμήν .

Ἔνδοξε ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , προσάγαγε τήν ἡμετέραν προσευχήν τῷ Υἱῷ Σου καί Θεῷ ἡμῶν , ἵνα σώσῃ τάς ψυχάς ἡμῶν .

ἦχος α ΄.

Ὁρατῶν καί ἀοράτων ἐχθρῶν , ρῦσαι ημᾶς ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ · μήποτε εἴπωσιν τά ἔθνη , ποῦ ἐστίν ο θεός αὐτῶν ;γνώτωσαν ΘΕΟΤΟΚΕ , ὅτι παρορᾶς ἁμαρτίας λαοῦ Σου μετανοοῦντος .

ἦχος β ΄.

Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν , πάντα ὑπερένδοξα , τά Σά ΘΕΟΤΟΚΕ μυστήρια · τῇ ἁγνείᾳ ἐσφραγισμένη , καί ΠΑΡΘΕΝΊᾼ φυλαττομένη , Μήτηρ ἐγνώσθης ἀψευδής , Θεόν τεκοῦσα ἀληθινόν · αὐτόν ἱκέτευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Εὐσπλαγχνίας ὑπάρχουσα Πηγή , συμπαθείας ἀξίωσον ἡμᾶς ΘΕΟΤΟΚΕ , βλέψον εἰς λαόν τόν ἁμαρτήσαντα , δεῖξον ὡς ἀεί , τήν δυναστείαν Σου · εἰς Σέ ἐλπίζοντες βοῶμεν Σοι τό Χαῖρε , ὡς ποτέ , ὁ τῶν Ἀσωμάτων Ἀρχιστράτηγος .

Τήν ἄμαχον πρεσβείαν Σου , κεκτημένος ἐν δεινοῖς , λυτροῦμαι τῶν θλιβόντων με , παρ ᾿ ἐλπίδα θαυμαστῶς , ὦ Μήτερ Θεοῦ ἡμῶν · προφθάνεις γάρ Σύ πάντοτε , τοῖς αἰτοῦσι Σε πιστῶς , τόν ζόφον ἐκδιώκουσα , τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν · ὅθεν εὐχαρίστως βοῶμεν Σοι , δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , βραχέα χαριστήρια , ἀνθ ᾿ ὧν ὑπάρχεις μοι , ἐν πᾶσι βοήθεια .

Ἡ τήν πηγήν τῆς ἀπαθείας κυήσασα , τραυματισθέντα πάθεσι , ΚΟΡΗ θεράπευσον , καί πυρός αἰωνίου , ἐξάρπασον με μόνη ΘΕΟΧΑΡΊΤΩΤΕ .

Τό τοῦ Θεοῦ , Ἅγιον Ὄρος ὑμνήσωμεν , ΜΑΡΙΑΝ τήν Ἀμίαντον , ἐξ ᾿ ἧς ἀνέτειλεν ὁ τῆς δικαιοσύνης ἥλιος τοῖς ἐν σκότει , Χριστός ἡ πάτων ζωή .

Ἡ οὐρανώσασα ἡμῶν , τήν γεώδη καί φθαρτήν ΑΓΝΗ οὐσίαν , τῇ θερμῇ Σου πρεσβείᾳ , κατευθυνθῆναι ἡμῶν , ἐντεύξεις και δεήσεις ποίησον , πρός τόν Σόν καί πάντων , Θεόν καί Βασιλέα .

ΜΑΡΙΑ Θεόκλητε , ἱλαστήριον ὄντως τῶν πιστῶν , ἐκ Σοῦ ἡ ἄφεσις παροχεύεται τοῖς πᾶσι δαψιλῶς · τόν Υἱόν Σου καί Κύριον , μή ἐλλίπῃς , εὐμενιζομένη , ὑπέρ τῶν ὑμνούντων Σε .

Ἐξασθενήσασα πάσαις , προσβολαῖς τῶν κακίστων δαιμόνων τήν ἀθλίαν μου ψυχήν , ἴασαι ἌΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἰατρόν τετοκυῖα , Χριστόν , τήν ἀπολύτρωσιν ἡμῶν , τῶν εἰδότων Σε ΚΟΡΗ , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἀδιάφθορον .

Ἡ ΑΓΝΗ παιδοποιεῖς ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ γαλουχεῖς , πῶς ἐν ταυτῷ τά δύο , Παρθενεύεις Τίκτουσα · Θεός ἐστίν ὁ δράσας , μή ἐκζήτει Μοι τό πῶς .

Τήν ὑπερφυῶς σαρκί , συλλαβοῦσαν ἐν γαστρί , τόν ἐκ Πατρός ἀχρόνως προεκλάμψαντα Λόγον , Τήν Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ , μεγαλύνομεν πιστοί .

Ἄξιον ἐστίν ὡς ἀληθῶς , μακαρίζειν Σε τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , τήν Ἀειμακάροστον , καί ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ , καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · Τήν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ , καί Ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ , τήν Ἀδιαφθόρως , Θεόν Λόγον Τεκοῦσαν , τήν ὄντως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μεγαλύνομεν .

Κεκράξομαι ἐν νυκτί καί ἡμέρᾳ θλιβόμενος , πρός Σέ καί σωθήσομαι , καί ἡδονῶν ὑπερβήσομαι τεῖχος , καί βοήθεια , τῇ Σῇ ΠΑΡΘΕΝΕ δυνάμει τειχιζόμενος .

Διέμεινας ἄφλεκτος τό πῦρ , τεκοῦσα τῆς θεότητος ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀλλά κατάφλεξον πάθη ψυχῶν τῶν πίστει βοώντων Σοι , τήν φωνήν τοῦ Ἀγγέλου , χαρᾶς μόνη πρόξενε .

Ἡ οὐρανώσασα ἡμῶν τό γεῶδες φρόνημα , τῇ ἐν Σοί τοῦ Θεοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,ἐνοικήσει , ρῦσαι πάντας κινδύνων .

Προστασία τῶν Χριστιανῶν ἀκαταίσχυντε , μεσιτεία πρός τόν ποιητήν ἀμετάθετε , μή παρίδης ἁμαρτωλῶν δεήσεων φωνάς , ἀλλά , πρόφθασον ὡς Ἀγαθή , εἰς τήν βοήθειαν ἡμῶν , τῶν πιστῶς κραυγαζόντων Σοι · τάχυνον εἰς πρεσβείαν , καί σπεῦσον εἰς ἱκεσίαν , ἡ προστατεύουσα ἀεί , ΘΕΟΤΟΚΕ , τῶν τιμώντων Σε .

ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐν γαστρί συνέλαβε Κύριε , καί ἔτεκε , σέ τόν Ἐμμανουήλ , ἐξῆλθες γάρ εἰς σωτηρίαν λαοῦ σου , τοῦ σῶσαι τούς χρηστούς σου ἐλήλυθας .

Τόν ἄῥῤητόν τόκον Σου , πάντες ὑμνοῦμεν βροτοί , εὐσεβῶς ἐκβοῶντες ΑΓΝΗ , Εὐλογημένη εἶ ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

Σέ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , μακαριοῦμεν γενεαί γενεῶν , ὄτι γέγονας ἱλαστήριον κόσμου · τόν σωτῆρα καί Δημιουργόν ἀῤῥήτως κυήσασα .

Μεγαλύνομεν Χριστέ , τήν σήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ Μητέρα ΑΓΝΗΝ , ὅτι ἔτεκε σε ὑπερφυῶς , κατά σάρκα , πάσης πλάνης καί καταφθορᾶς λυτρωσάμενον .

Ἡ ἀγεώργητος γῆ ἡ βλαστήσασα , τόν τοῦ παντός τροφέα , τόν ὑπανοίγοντα χεῖρα , καί εὐδοκίᾳ τῇ αὐτοῦ , ἐμπιπλῶντα πᾶν ζῶον , ἰσχύϊ θεϊκῇ , στήριξον ἄρτῳ ζωτικῷ , παρειμένας καρδίας , τῷ κόρῳ τῶν δυσχερῶν ἡμῶν παραπτώσεων .

ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τῆς ψυχῆς μου τά ἕλκη καί καρδίας τά πάθη , καί νοός τάς ἐκτροπάς , θεράπευσον ὡς μόνη , βοηθός , ἁμαρτωλῶν , καί πορθουμένων τεῖχος .

Τίς ἀκουστάς ποιήσει τάς αἰνέσεις , Σοῦ τῆς Τεκούσης ὑπέρ νοῦν , τόν αἰνετόν καί Δεσπότην ΑΓΝΗ , καί Κύριον , ὅν ὑπερυψοῦσιν Ἀγγέλων ταξιαρχίαι , αὐτόν οὖν ἐκδυσώπει ὑπέρ λαοῦ ἡμαρτηκότος , ΠΑΡΘΕΝΕ Ἀπειρόγαμε .

Ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου Χριστέ , ἐπί ξύλου ὁρῶσα σε , νεκρόν ἡπλωμένον , κλαίουσα πικρῶς , Υἱέ Μου , ἔλεγεν , τί τό φοβερόν τοῦτο μυστήριον ; ὁ πᾶσι δωρούμενος ζωήν τήν αἰώνιον , ἑκουσίως ἐν Σταυρῷ , πῶς θνήσκεις , θάνατον ἐπονείδιστον ;

Τῷ Τιμίῳ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου , φυλαττόμενοι , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , πᾶσαν προσβολήν τοῦ πολεμήτορος , ἅπαντες ραδίως ἐκτρεπόμεθα ·διό Σε κατά χρέος μακαρίζομεν , ὡς Μητέρα τοῦ Φωτός , καί μόνην ἐλπίδαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Δεσπόζουσαν ἁπάντων , τῶν ποιημάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὡς τόν Δεσπότην Τέξασα , τῆς δουλείας με ἐλευθέρωσον , τοῦ δολίου , καί μόνου πολεμήτορος .

Ὁ Τόκος Σου ΑΓΝΗ , φρικτός πέφυκεν , Θεός γάρ ὑπάρχει ἐνανθρωπήσας , ὁ ἀνάρχως ἐκ Πατρός γεννηθείς , καί έκ Σοῦ , ἐπ ᾿ ἐσχάτων , πλήν αδρός κυηθείς .

Σέ τήν φαεινήν λαμπάδαν καί λυχνίαν , ἐν ᾗ τό πῦρ τῆς θεότητος , οἰκῆσαν ἐφώτισε , τούς νυκτί συσχεθέντας φθορᾷ Ἀμίαντε , γεραίρομεν ἅπαντες , εὐλογοῦντες , Εὐλογημένη τόν τόκον Σου .

ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ἡ οὐράνιος Πύλη , ἡ σωτήριος Θύρα ,

πάντων τῶν χριστιανῶν , τήν δέησιν προσδέχου , τῶν Σέ μακαριζόντων εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Κριτήν δικαιότατον καί μόνον εὐδιάλλακτον , ἡ Τεκοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστόν τόν Κύριον , ῥῦσαι με τῆς κρίσεως ΚΟΡΗ , καί τοῦ πυρός καίτῆς τιμωρίας , ἥν μοι προεξένησεν ἁμαρτίας ἡ ἀπόλαυσις .

Χαίροις ἱλαστήριον τοῦ κόσμου ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐν ᾧ προστρέχομεν πάντες ἁμαρτωλοί , πρός Θεόν καταλλαγάς ἀεί εὑρίσκομεν .

Τήν ΑΓΝΗΝ καί ἌΧΡΑΝΤΟΝ , Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ὠδαῖς ἀσμάντων ἅπαντες οἱ πιστοί , εὐσεβῶς ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

ΘΕΟΤΟΚΕ , μή παρίδης με , δεόμενον ἀντιλήψεως τῆς ὑπό Σοῦ , ἐπί Σοί γάρ πέποιθεν ἡ ψυχή του , ἐλέησον με .

Τῷ τιμίῳ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου , φυλαττόμενοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , πᾶσαν προσβολήν τοῦ πολεμήτορος , ἅπαντες ῥαδίως ἐκτρεπόμεθα , διό κατά χρέος Σε ἀεί μακαρίζωμεν , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ , καί μόνην ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Ὁ φωτισμός τῆς ἐμῆς ἀσθενείας , ἡ σωτηρία τῆς ἁμαυρωθείσης ΑΓΝΗ ψυχῆς μου , σὼσον με ἀπολλύμενον , ΚΟΡΗ , καί χιτῶνα τῆς ἀφθαρσίας με ἔνδυσον , φθαρέντα δεινοῖς πλημμελήμασιν .

Πολυώνυμε ΚΟΡΗ , χαίροις ΘΕΟΤΟΚΕ , Κιβωτέ καί Στάμνε καί Τράπεζα , Φωτοφόρε Λυχνία , Πυρίμορφε Βάτε ,Ὄρος τοῦ Θεοῦ , τό κατάσκιον .

Ἐν ἀμελείᾳ τήν ζωήν δαπανήσας νυσταγμῷ τῆς ἁμαρτίας , τήν ψυχήν ἐβαρύνθην · τῇ ἀκοιμήτῳ δέ Σου πρεσβείᾳ προστρέχω , μή δώσης με εἰς θάνατον , ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ὑπνῶσαι .

ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ἡ οὐράνιος Πύλη , ἡ σωτήριος θύρα , πάντων τῶν Χριστιανῶν , τήν δέησιν προσδέχου , τῶν Σέ μακαριζόντων , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Τήν τῆς ἀποτόμου , καί ἀκροτόμου , ἀρχαίας ἀναιρέτην ἀποφάσεως , καί τῆς προμήτορος τήν ἐπανόρθωσιν , τήν τῆς τοῦ γένους πρός Θεόν αἰτίαν οἰκειώσεως , τήν πρός τόν Κτίστην γέφυραν , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

Χαίροις ἱλαστήριον τοῦ κόσμου , ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐν ᾦ πάντες πιστοί προστρέχοντες , πάντες ἁμαρτωλοί , πρός Θεόν καταλλαγάς , ἀεί εὑρίσκομεν .

Τήν ΑΓΝΗΝ καί Ἄχραντον Μητέρα , καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ᾠδαῖς ᾀσμάτων ἅπαντες οἱ πιστοί , ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

Προστασία θερμή Χριστιανῶν , τόν Υἱόν Σου ἱκέτευε ἀεί ΘΕΟΤΟΚΕ , πάσης κακουργίας καί δεινότητος , ρύσασθαι ἡμᾶς τοῦ πολεμήτορος , καί δοῦναι συγχώρησιν ἡμῖν , ὧν Ἡμάρτομεν διά σπλάγχνα οἰκτιρμῶν , ταῖς Σαῖς ἱκεσίαις ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

Εὐσπλαγχνίας ὑπάρχουσα Πηγή , συμπαθείας ἀξίωσον ἡμᾶς ΘΕΟΤΟΚΕ , βλέψον εἰς λαόν τόν ἁμαρτήσαντα , δεῖξον ὡς ἀεί τήν δυναστείαν Σου · εἰς Σέ γάρ ἐλπίζοντες , τό χαῖρε βοῶμεν Σοι , ὡς ποτέ ο Γαβριήλ , ὁ τῶν ἀσωμάτων Ἀρχιστράτηγος .

Ὑπέρδεδοξασμένη Ὑπάρχεις , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὑμνοῦμεν Σε · διά γάρ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Υἱοῦ Σου , κατεβλήθη ὁ ἅδης , καί ὁ θάνατος τέθνηκεν · νεκρωθέντες ἀνέστημεν , καί ζωῆς ἠξιώθημεν · τόν παράδεισον ἐλάβομεν , τήν ἀρχαίαν ἀπόλαυσιν · διό εὐχαριστοῦντες δοξολογοῦμεν , ὡς κραταιόν Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , καί μόνον πολυέλεον .

ἦχος γ. ΄

ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ πρστασία πάντων τῶν δεομένων , εἰς Σέ θαρροῦμεν , εἰς Σέ καυχώμεθα , ἐν Σοί πᾶσα ἡ ἐλπίς ἡμῶν · πρέσβευε τῷ ἐκ Σοῦ τεχθέντι , ὑπέρ ἀχρείων δούλων Σου .

Ἡ τόν ἀχώρητον Θεόν ἐν μήτρᾳ Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ἌΧΡΑΝΤΕ κυοφορήσασα , τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός , ἀῤῥεύστως ἀνατείλαντα , Λόγον ἐνυπόστατον , καί Υἱόν ὁμοούσιον , , τοῦτον ἐκδυσώπησον , σύν προφήταις καί Μάρτυσιν , Ὁσίοις , Ἀσκηταῖς καί Δικαίοις , δοῦναι ημῖν λύσιν πλημμελημάτων .

ἦχος δ. ΄

Ἅπας γηγενής , σκιρτάτῳ τῶ πνεύματι λαμπαδοχούμενος , πανηγυριζέτῳ δέ , ἀΰλων φύσις γεραίρουσα , τήν ἱεράν πανήγυριν , τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , καί βοάτῳ , χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

Βεβαιοῖ τό Σόν ΚΟΡΗ , μυστήριον , τῶν Μαρτύρων ὁ πρόθυμος θάνατος , ὡς γάρ Θεῷ πιστεύσαντες , τῷ τεχθέντι , κἄν πάθος ὑπέστη , ἑαυτούς οἱ γενναῖοι κατέθυσαν .

Ἐν Σταυρῷ ὡς ἑώρακεν , καθηλούμενον , Κύριε , ἡ Ἀμνάς καί Μήτηρ σου ἐξεπλήττετο , καί τί τό ὄραμα ἔλεγεν , Υἱέ ποθεινότατε , ταῦτα σοι ο ἀπειθής , δῆμος ἀνταποδίδωσιν , καί παράνομος , ὁ πολλῶν σου θαυμάτων ἀπολαύσας , ἀλλά δόξα τῇ ἀῤῥήτῳ συγκαταβάσει σου Δέσποτα .

Ἐπλήσθη ἡ σύμπασα ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῦ γνῶναι τόν Κύριον Ἡ γῆ , ἐκ Σοῦ τῷ κόσμῳ φάναντα · ἀλλά τοῖς θείοις Μάρτυσι , χάρις Θεοῦ κρατύνασα , δι ᾿ αὐτῶν τήν ἀλήθειαν .

Ξενίζον ἦν πρότερον , τό θαῦμα τῆς ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ , ταῖς τῶν ἀθλητῶν δέ μαρτυρίαις εἵληφε πίστιν τήν ἀναμφίβολον , καί τό πιστευόμενον ἀεί , μένει θαυμαζόμενον , καί πιστῶς προσκυνούμενον .

Ὁ Γενάρχης μέν προγνούς τήν ψυχολέτηραν , βρῶσιν πὐκ ἔφυγε · ὁ δέ Σός πιστός λαός , παρά τοῦ Σοῦ Μάρτυρος , προδιδαχθεἰς καί φυγών , τήν ὁλέθριον τροφήν σύν τούτῳ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τά σωτήρια Σοι θύει .

Ὁ ἐπί Θρόνου Χερουβίμ καθεζόμενος , καί ἐν τοῖς κόλποις τοῦ Πατρός αὐλιζόμενος , ὡς ἐπί Θρόνου κάθηται Ἁγίου αὐτοῦ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐν κόλποις Σου , σαρκικῶς ὁ Θεός γάρ , οὕτως βασιλεύσας τε , ἐπί πάντα τά ἔθνη , καί συνετῶς νῦν ψάλλομεν αὐτῷ , ὅν ἐκδυσώπει σωθῆναι τούς δούλους Σου .

Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι , εἰ μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα ,τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων , τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους ; οὐκ ἀποστῶμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐκ Σοῦ , Σούς γάρ δούλους σώζεις , ἐκ παντοίων δεινῶν .

Ῥυσθέντες σήμερον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , κινδύνου ψυχοφθόρου τῷ θαύματι , τοῦ Ἀθλοφόρου Σου , κτά τήν Σήν θείαν πρόνοιαν , τήν χάριν ἀμφοτέροις , ἀντιτιθέαμεν .

Συνθανόπντες τῷ Δεσπότῃ τῆς ζωῆς οἱ θεράποντες , καί συναναστάντες , ζῶσι παρ ᾿ αὐτῷ νῦν αἰώνια , καί ὡς υἱοί , τήν Μητέρα συνδοξἀζουσιν , εὐλογοῦντες Τριάδαν ὁμοούσιον .

Τῶν Ἀγγέλων αἱ τάξεις Σε , ΘΕΟΜΗΤΟΡ δοξαζουσιν , τόν γάρ Λόγον σαρκί ἐγέννησας , τόν σύν Πατρί καί Πνεύματι , Θεόν συνεδρεύοντα · καί Ἀγγέλων στρατιάς , ἐκ μή ὄντος βουλήματι ὑποστήσαντα · ὅν ἱκέτευε σῶσαι καί φωτίσαι , τάς ψυχάς τῶν ὀρθοδόξως , Σέ ἀνυμνούντων ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ .

Ὡραῖον κἄν ἄωρον , τό ἑορτάζειν νενόμισται · Ἡ γάρ ὡραΐσασα τά πάντα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νῦν ἔδειξε , τῆς μνήμης κοινωνοῦσα , τῷ προκινδυνεύοντι ταύτης δι ᾿ αἵματος .

Ὡς θείαν σφραγῖδα Σε τοῖς ὕμνοις , τήν ἐσφραγισμένην Θοῦ βίβλον , ἐπιτίθημι φέρων καί συνάγω τούς ἐπαίνους εἰς Σέ ΠΑΡΘΕΝΕ , οὕτως δοξάζων , ἐπί πλέον τόν Σόν Μάρτυρα .

ἦχος πλ. α ΄.

Ἡ τό ἄνθος τό θεῖον ρίζα βλαστήσασα , Κιβωτέ καί Λυχνία , καί Στάμνε πάγχρυσε, Ἁγία Τράπεζα ζωῆς , τόν Ἄρτον φέρουσα , ὡς Υἱόν Σου καί Θεόν ἐκδυσώπησον αὐτόν , σύν τῷ ἁγίῳ Προδρόμῳ , τοῦ οἰκτειρῆσαι καί σῶσαι , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὁμολογοῦντας Σε .

Σέ τό πανάρετον κλέος τοῦ γένους ἡμῶν ὑμνοῦμεν · διά Σοῦ γάρ ἐθεώθημεν ΠΑΡΘΕΝΕ , καί γάρ ἔτεκες ἡμῖν , τόν Σωτῆρα καί Θεόν , Χριστόν τόν λύσαντα , τῆς κατάρας ἡμᾶς .

Ἱκετηρίαν ποίησον ὑπέρ τῶν ὑμνούντων Σε ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ρυσθῆναι παντοίων πειρασμῶν καί κινδύνων .

Ὑπέρ νοῦν ὁ τόκος Σου , ΘΕΟΜΗΤΟΡ · ἄνευ γάρ ἀνδρός , ἡ σύλληψις ἐν Σοί καί Παρθενικῶς , ἡ κύησις γέγονεν · καί γάρ Θεός ἐστίν ὁ τεχθείς , ὅν μεγαλύνοντες , Σέ ΠΑΡΘΕΝΕ μακαρίζομεν .

Ἡσαΐα χόρευε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἔσχεν ἐν γαστρί , καί ἔτεκεν Υἱόν τόν Ἐμμανουήλ , Θεόν τε και ἄνθρωπον , ἀνατολή ὄνομα αὐτῷ , ὅν μεγαλύνομεν , Σέ ΠΑΡΘΕΝΕ μακαρίζομεν .

Σέ τήν τοῦ Θεοῦ Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ , καί τῶν Χερουβίμ Ἁγιωτέραν , ἐν φωναῖς ἀσμάτων μεγαλύνομεν · ὅτι ψυχῇ καί σώματι ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὁμολογοῦμεν , ὡς κυρίως γεννήσασαν Θεόν σεσαρκωμένον , πρέσβευε ΠΑΝΑΓΝΕ ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Ἐ ν τῷ Ναῶ ἑστῶτες τῆς δόξης Σου , ἐν οὐρανῷ ἑστάναι νομίζομεν · ΘΕΟΤΟΚΕ Πύλη ἐπουράνιε , ἄνοιξον ἡμῖν τήν θύραν τοῦ ἐλέους Σου .

Ὑπό τήν Σήν εὐσπλαγχνίαν , καταφεύγομεν ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς ἡμῶν ἱκεσίας , μή παρίδης ἐν περιστάσει , ἀλλ ᾿ ἐκ κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς , μόνη ΑΓΝΗ , μόνη Εὐλογημένη .

Ἁγιωτέρα τῶν Χερουβίμ , Ὑψηλοτέρα τῶν Οὐρανῶν , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · Σέ ἐν ἀληθείᾳ ὁμολογοῦντες , ἔχομεν ἁμαρτωλοί σωτηρίαν , καί εὑρίσκομεν ἐν πειρασμοῖς προστασίαν · διό μή παύση ὑπέρ ἡμῶν πρεσβεύουσα , κραταίωμα καί καταφυγή τῶν ψυχῶν ημῶν .

ἦχος πλ. β ΄.

Μυστικῶς ἀνυμνοῦμεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ · ἀνεδεἰχθης γάρ Θρόνος , τοῦ Μεγάλου Βασιλέως , Σκηνή ΠΑΝΑΓΙΑ , τῶν οὐρανῶν Πλατυτέρα , Χερουβίμ ἅρμα , ἀνωτέρα δέ τῶν Σεραφίμ , Νυμφών δόξης · ἐκ Σοῦ γάρ προῆλθεν σαρκωθείς , ὁ πάντων θεός · Αὐτόν ἱκέτευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Ὁ ποιητής καί Λυτρωτής μου ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστός ὁ Κύριος , ἐκ τῆς Σῆς νηδύος προελθών , ἐμέ ἐνδυσάμενος , τῆς πρώην κατάρας , τόν Ἀδάμ ἡλευθέρωσεν · διό Σοι ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡς τοῦ Θεοῦ Μητρί τε και ΠΑΡΘΕΝῼ , βοῶμεν ἀσιγήτως , τό χαῖρε τοῦ Ἀγγέλου · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , χαρά καί σκέπη , και προστασία τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὡς τοῦ Ἀδάμ , κατά γένος θύγατερ , κατά χάριν δέ Χριστοῦ , τοῦ Θεοῦ γεννήτρια · ἐμέ , τόν ἐξόριστον Ἐδέν , νῦν ἀνακάλεσαι .

Ἐλπίς καί σκέπη μου ΣΕΜΝΗ , ἡ τήν γύμνωσιν πάλαι , περιστείλασα Μόνη , τήν τοῦ πεσόντος Ἀδάμ , τῶ τοκετῶ Σου ΑΓΝΗ , ἀφθαρσίας αὖθις με ἀμφίασον .

ἉΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ διανοίξασα , παραδείσου τάς πύλας πάσι πιστοῖς , ἅς Αδάμ ἀπέκλισεν διά παράβασιν ποτέ , πύλας μοι ἐλέους διάνοιξον .

Νυμφῶνα δόξης Σε μυστικόν , πάντες καταγγέλομεν πιστοί , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΑΓΝΗ , πεσόντα με , παραδείσου οἰκεῖον ποίησον .

ΜΑΡΙΑ Θεόκλητε , ἡ ΚΥΡΙΑ τοῦ παντός , ὡς Τετοκυῖα Κύριον Βασιλέα τῶν ὅλων καί Λυτρωτήν , αἰχμάλωτον ὄντα με , παραδείσουτῆς δόξης ἀνακάλεσαι .

Τήν ἱκέσιον μου δέησιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ πρόσδεξαι , συμπαθείᾳ τῆ Σῆ , καί συγχώρησιν τῶν πταισμάτων , δίδου μοι ΑΓΝΗ , ἐν θρήνοις βοῶντα με ἐκτενῶς · μή ὑπερίδης Ἀγαθή , ἀλλά ἀνακάλεσαί με .

Φωτοφόρον Σκηνέν Σε Θεοῦ σαρκώσεως , ἀνυμνοῦμεν ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ὅθεν με δεινῶς σκοτισθέντα τοῖς πᾶθεσιν , λάμψον μοι φῶς ἐλέους , ἐλπίς ὑπάρχουσα ἀπελπισμένων .

Ζωῆς ἡ Πύλη ἡ ἀδιόδευτος , ἡ νοητή ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Ἀνύμφευτε , Παραδείσου Πύλας μοι κλεισθείσας τό πρίν , ἄνοιξον Σαῖς πρεσβείαις , ὅπως δοξάζω Σε τήν μετά θεόν μου προστασίαν , βοηθόν καί κραταιάν προσφυγήν .

ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ ἐλπίς καί προστασία τῶνΣέ ὑμνούντων , ᾆρον τόν κλοιόν ἀπ ᾿ ἐμοῦ τόν βαρύν τόν τῆς ἁμαρτίας , καί ὡς ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , μετανοοῦντα δέξαι με .

ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἱκέτευε ἐκτενῶς εἰς τό σωθῆναι ἡμᾶς .

Χαῖρε , Θεοδόχε Γαστήρ , χαῖρε Θρόνε Κυρίου , χαῖρε ἡ Μήτηρ τῆς ζωῆς ἡμῶν .

Καί τίκτεις καί παρθενεύεις , καί μένεις δι ᾿ ἀμφοτέρων φύσει ΠΑΡΘΕΝΟΣ · ὁ τεχθείς καινίζει νόμους φύσεως , ἡ νηδύς δέ κύει μή λοχεύουσα · Θεός ὅπου θέλει , νικᾶται φύσεως τάξις · ποιεῖ γάρ ὅσα βούλεται .

Ἐκ Σοῦ ἠμφιάσατο τό φύραμά μου , Ἄφθορε , Ἄνανδρε , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ Θεός , ὁ κτίσας τούς αἰῶνας · καί ἥνωσεν ἑαυτῷ , τήν τῶν ἀνθρώπων φύσιν .

Ἡ Μήτρα Σου Θεόν ἡμῖν ἔτεκε , μεμορφωμένον καθ ᾿ ἡμᾶς , ἀλλ ᾿ ὡς Κτίστην πάντων , δυσώπει ΘΕΟΤΟΚΕ , ἵνα ταῖς πρεσβείαις ταῖς Σαῖς δικαιωθῶμεν .

Ὑμνοῦμε Σε , Εὐλογοῦμεν Σε , Προσκυνοῦμεν Σε ΣΕΜΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ὅτι τῆς ἀχωρήτου Τριάδος , ἀπεκύησας τόν ἕνα Υἱόν καί Θεόν , καί Σύ προηνέωξας ἡμῖν , τοῖς ἐν γῇ τά ἐπουράνια .

Ὡς ἐκ βαφῆς ἀλουργίδος ἌΧΡΑΝΤΕ , ἡ νοητή πορφυρίς τοῦ Ἐμμανουήλ , ἔνδον ἐν τῇ γαστρί Σου , ἡ σάρξ συνεξυφάνθη , ὅθεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἐν ἀληθείᾳ Σέ τιμῶμεν .

Ἀσπόρου συλλήψεως , ὁ τόκος ἀνερμήνευτος , Μητρός ἀνάνδρου , ἄφθορος ἡ κύησις , Θεοῦ γάρ ἡ γέννησις , καινοποιεῖ τάς φύσεις · διό Σε πᾶσαι αἱ γενεαί , ὡς ΘΕΟΝΥΜΦΟΝ Μητέρα , ὀρθοδόξως μεγαλύνομεν .

Τήν Πόλιν Σου φύλαττε , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐν Σοί γάρ αὕτη , πιστῶς βασιλεύουσα , ἐν Σοί καί κρατύνεται , καί διά Σοῦ νικῶσα , τροποῦται πάντα πειρασμόν , καί σκυλεύει πολεμίους , καί διέπει τό ὑπήκοον .

Τί Σέ καλέσωμεν , ὦ !!! ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ !!! ; οὐρανόν ; ὅτι ἀνέτειλας τόν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης · παράδεισον ; ὅτι ἐβλάστησας τό ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας · ΠΑΡΘΕΝΟΝ ; ὅτι ἔμεινας ἄφθορος · ΑΓΝΗΝ Μητέρα ; ὅτι ἔσχες Σαὶς Ἁγίαις ἀγκάλαις Υἱόν τόν πάντων Θεόν , αὐτόν ἱκέτευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

ΘΕΟΤΟΚΕ Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς , Σέ ἱκετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετά τῶν Ἀποστόλων καί πάντων τῶν ἁγίων ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Τήν Ὑπερένδοξον τοῦ Θεοῦ Μητέραν καί τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων Ἁγιωτέραν , ἀσιγήτως ὑμνήσωμεν , καρδίᾳ καί στόματι , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΕΚΕΙΝΗ ὁμολογοῦντες , ὡς κυρίς γεννήσασαν , Θεόν σεσαρκωμένον , καί πρεσβεύουσαν ἀπαύστως , ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Ἡ ἐλπίς καί προστασία καί καταφυγή τῶν Χριστιανῶν , τό ἀκαταμάχητον τεῖχος τῶν καταπονουμένων , ὁ λιμήν ὁ ἀχείμαστος , Σύ εἶ ΘΕΟΤΟΚΕ ἌΧΡΑΝΤΕ · ἀλλ ᾿ ὡς τόν κόσμον σώζουσα τῇ ἀπαύστῳ πρεσβείᾳ Σου , μνήσθητι καί ἡμῶν ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

Ὅτι οὐκ ἔχομεν παρρησίαν , διά τά πολλά ἡμῶν ἁμαρτήματα , Σύ τόν ἐκ Σοῦ γεννηθέντα , δυσώπησον ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · πολλά γάρ ἰσχύει , δέησις Μητρός , πρός εὐμένεια Δεσπότου · μή παρίδης ἁμαρτωλῶν ἱκεσίας ἡ ΠΑΝΣΕΜΝΟΣ , ὅτι ἐλεήμων ἐστί καί σώζειν δυνάμενος , ὁ καί παθεῖν υπέρ ἡμῶν καταδεξάμενος .

Θεορρημόνων προρρήσεις πάλαι ἀνδρῶν , ἐπί Σοί πεπλήρωνται ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ σαφῶς , ὡς Θεόν τεξοῦσα ἀληθῶς , καί Θεόν ἀληθινόν , ὑπερφυρῶς καί φρικτῶς .

Ἐλπίς τοῦ κόσμου κραταιά , σκέπη καί προστασία ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , μή παρίδης Ἀγαθή , τήν δέησιν , οἰκετῶν , τῶν ἐκ πόθου , Σέ μακαριζόντων ἀεί .

Τήν σέ κυήσασαν τόν προαιώνιον , ἐκ Πατρός γεννηθέντα , νῦν οἱ πιστοί , πρέσβιν προβαλλόμεθα · Ταύτης δεήσεσι καμφθείς , εὐμενής γενοῦ τοῖς δούλοις Σου .

Οὐδείς προστρέχων ἐπί τήν Σήν ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἀντίληψιν θερμῶς , καταισχυνθήσεται πώποτε · ἀλλά αἰτεῖται τήν χάριν , καί δῶρον δέχεται , πρός τό συμφέρον θᾶττον τῆς ἐξαιτήσεως .

Φωτός οἰκητήριον , καί δοχεῖον καθαρόν , τοῦ Λόγου ἐχρημάτισας , Πατρός τῇ εὐδοκίᾳ , καί τῇ ἐν Σοί ἐπισκέψει Πνεύματος τοῦ Ἁγίου · διό με φωταγώγησον .

Ὑπέρ λόγον ἡ σύλληψις Σου γεγένηται , καί ὑπέρ νοῦν ὁ τόκος Σου ΠΑΝΜΩΜΗΤΕ · Θεόν γάρ ἐγέννησας σαρκί τόν σώσαντα πάντας ἐκ φθορᾶς , Εὐλογημένη διό νῦν , ΘΕΟΤΟΚΕ Σέ δοξάζομεν .

Ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπων τῆς Σῆς λοχείας ΑΓΝΗ , τό μυστήριον φράσαι · καί διά τοῦτο Σε πίστει , εὐσεβῶς , ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ σέβομεν , καί δοξολογοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ὑμνεῖν ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ οὐ παυόμεθα , τήν βοηθόν , τήν σκέπην , τήν ταχεῖαν ἀντίληψιν , τήν προστάτιν ἡμῶν ἀκαταίσχυντον , τήρησον οὖν Σούς ἱκέτας , πάσης κακώσεως , πάσης μηχανῆς τοῦ πονηροῦ , ἐκλυτρουμένη ἀεί .

ἦχος πλ. δ ΄

Ὁ δι ᾿ ἡμᾶς γεννηθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί σταύρωσιν ὑπομείνας ἀγαθέ , ὁ θανάτῳ τόν θάνατον σκυλεύσας , καί ἔγερσιν δείξας ὡς Θεός , μή παρίδης οὕς ἔπλασας τῇ χειρί Σου , δεῖξον τήν φιλανθρωπίαν σου ἐλεῆμον , δέξαι τήν Τεκοῦσαν σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πρεσβεύουσαν ὑπέρ ἡμῶν , καί σῶσον Σωτήρ ἡμῶν , λαόν ἀπεγνωσμένον .

Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος ! ὤ ! μυστηρίου φρικτοῦ ! ὤ φρικτῆς ἐγχειρήσεως , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἔλεγεν , ἐν Σταυρῷ σε ὡς ἔβλεψεν , ἐν μέσῳ δύο ληστῶν κρεμάμενον , ὅν ἀνωδίνως φρικτῶς ἐκύησεν · ἔκλαιε λέγουσα , οἴμοι τέκνον φίλτατον ! πῶς ὁ δεινός δῆμος καί ἀχάριστος , Σταυρῷ σε προσήλωσε ;

Τί τό ὁρώμενον θέαμα , ὅ τοῖς Ἐμοῖς ὁφθαλμοῖς καθορᾶται , ὦ Δέσποτα , ὁ συνέχων ἅπασαν , κτίσιν ξύλῳ ἀνήρτησαι ; καί θανατοῦσαι ὁ πᾶσι νέμων ζωήν ; ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κλαίουσα ἔλεγεν , ὅτε ἑώρακεν εν Σταυρῷ , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ, τόν ἐξ ᾿ Αὐτῆς ἀῤῥήτως ἐκλάμψαντα , Θεόν καί ἄνθρωπον .

Ὡς ἔβλεψέ Σε σταυρούμενον , ἐν τῷ Κρανίῳ Χριστέ Σωτήρ , ἠλλοιοῦτο ἡ σύμπασα κτίσις καί συνείχετο , δονουμένη μή φέρουσα · ἡ δέ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ καί Μήτηρ Σου , ὀδυρομένη Σοι ἀνεβόησεν · οἴμοι !! ὦ Τέκνον Μου Σῶτερ Μου Γλυκύτατε , τί τό καινόν καί παράδοξον , καί ξένον θέαμα ;

Τὀν Ἀμνόν καί Ποιμένα , καί Σωτῆραν τοῦ κόσμου , ἐν τῷ Σταυρῷ θεωροῦσα ἡ Τεκοῦσα, ἔλεγεν δακρύουσα · ὁ μέν κόσμος ἀγάλλεται , δεχόμενος τήν λύτρωσιν · τά δέ σπλάγχνα μου φλέγονται , ὁρώσης Σου τήν σταύρωσιν · ἥν ὑπέρ πάντων ὑπομένης , ὁ Υἱός και Θεός Μου .

Τάξεις Σε Ἀγγέλων καί τῶν βροτῶν , Ἀνύμφευτε Μῆτερ , εὐφημοῦσιν ἀνελλιπῶς , τόν Κτίστην γάρ τούτων , ὤσπερ βρέφος , ἐν ταῖς ἀγγάλαις Σου ἐβάστασας .

Σέ πάντες κεκτήμεθα καταφυγήν , καί τεῖχος ἀεί , Χριστιανοί , Σέ δοξολογοῦμεν , ἀσιγήτως ΑΓΝΗ Ἀνύμφευτε .

Ἡ τόν στάχυν βλαστήσασα , τόν ζψοποιόν ἀνήρρωτος ἄρουρα , τόν παρέχονται τῷ κόσμῳ ζωήν , ΘΕΟΤΟΚΕ , σῶζε τούς ὑμνοῦντας Σε .

ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον ὑμνοῦμεν Σε , ΘΕΟΤΚΕ , Σύ γάρ τόν Θεόν Λόγον , σαρκί τῷ κόσμῳ ἐκύησας .

Ρυσθείημεν τῶν δεινῶν πταισμάτων ταῖς ἱκεσίαις Σου , ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ θείας ἐλλάμψεως , τοῦ ἐκ Σοῦ ἀφράστως σαρκωθέντος , Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ .

Τήν ἡμῶν σωτηρίαν , ὡς ἠθέλησας Σῶτερ οἰκονομήσασθαι , ἐν Μήτρᾳ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , κατώκησας τῷ κόσμῷ , ἥν προστάτιν ἀνέδειξαν , ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν , Θεός εὐλγητός σοι .

Σωματικαῖς μοερώσεσι , καί ποικίλοις αἰνίγμασι , καί συμβολικαῖς καί τυπικαῖς ἐμφάσεσι , τήν Σήν προεμήνυον , οἱ Θεηγόροι γέννησιν , τήν ὑπερφυᾶ καί θαυμαστήν Σου ΠΑΡΘΕΝΕ · διό Σε γεγηθότες , εὐσεβῶς ἀνυμνοῦμεν , καί ὑπερυψοῦμεν ΑΓΝΗ Σε εἰς αἰῶνας .

Σέ τήν ἀόρατον Θεόν βαστάσασαν ἀγκάλαις , τόν ἐν οὐρανοῖς ὑμνούμενον , ὑπό πάσης δυνάμεως καί διά Σοῦ ἡμῖν δωρούμενον , πάντοτε σωτηρίαν , οἱ ἐν περιστάσει μεγαλύνομεν .

Σέ τήν ἀπειρόγαμον , Θεοῦ Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , Σέ τήν ὑπέρ νοῦν κυήσασαν , διά λόγου , τόν ὄντως Θεόν , Τήν Ὑψηλοτέραν τῶν Ἀχράντων Δυνάμεων , ἀσιγήτοις δοξολογίαις μεγαλύνομεν .

Ὡς ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ Νύμφη τοῦ Ποιητοῦ , ὡς Ἀπείρανδρος Μήτηρ τοῦ Λυτρωτοῦ , δοχεῖον ὡς Ὑπάρχουσα τοῦ Ὑψίστου ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἀνομιῶν με ὄντα , αἰσχρόν καταγώγιον , καί ἐν γνώσει γενόμενον τοῖς δαίμοσι παίγνιον , σπεῦσον καί τῆς τούτου κακουργίας με ῥῦσαι , λαμπρόν οἰκητήριον , δι ᾿ ἀρετῆς ἀπαρτίσασα , φωτοδόχε ἀκήρατε , δίωξον τό νέφος τῶν παθῶν , καί τῆς ἄνωθεν λαμπρότητος ἀξίωσον , καί ἀκιβδήλου αἴγλης , φωτός ἀνεσπέρου Σου .

☦

στ. Κατά τήν Α ΄Κυριακή τῶν νηστειῶν καί ὅλην τήν ἑβδομάδα

ἕως τήν Κυριακήν τῶν Βαΐων .

Εἰς τά ἑπόμενα , μέχρι τέλος τοῦ Τριωδίου ,τά τροπάρια, ἀναγράφονται κατά ἤχον καί κατά ἀλφαβητικήν σειράν ἐκάστου ἤχου.

☦

ἦχος α ΄

Ἀτρέπτως ἐκύησας ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τόν κτίστην τῆς φύσεως , ἐξ ᾿ Ἁγίου Πνεύματος , κατ ᾿ εὐδοκίαν Πατρός , γενόμενον ὅνπερ ἐσμέν , δίχα τροπῆς καί φυρμοῦ .

Δεδοξασμένα περί Σοῦ , ἐλαλήθη πανταχοῦ , ὅτι ἐκύησας σαρκί , τόν τῶν ὅλων ποιητήν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , Ἀνύμφευτε καί Ἀπειρόγαμε .

Ἐκύησας φύσεως νόμῳ ἀλλ ᾿ ὑπέρ νόμον · Σοῦ γάρ μόνης ἄσπορος ἡ λοχεία , φρικτός καί νοούμενος ὁ τρόπος καί λεγόμενος · τοῦ τοκετοῦ Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

Ἐμέ τόν κατάκριτον , ἐν καταδίκῃ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐῤῥιμένων ἔργων μου , σῶσον οἰκτείρησον , τόν πανοικτίρμονα Θεόν ἀποκυήσασα .

Ἐν βάτῳ Μωσῆς Σου τυπικῶς , τό μυστήριον πάλαι ΣΕΜΝΗ ἑώρακεν · ὡς ἐκείνη ἡ φλόξ τό πῦρ τῆς Θεότητος , τήν Σήν Νηδύν οὐ κατέφλεξεν .

Ἡ ἀγεωργήτως βλαστήσασα τόν οὐράνιον Στάχυν , τόν διατρέφοντα θεϊκῇ δυναστείᾳ τά σύμπαντα , ΠΑΡΘΕΝΕ ἔμπλησον πεινῶσαν , τήν ταπεινήν μου ψυχήν .

Ἡ σύλληψις ἄσπορος , τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , ὁ τόκος ἄνευ πάθους φθορᾶς · Θεός γάρ ἀμφότερα θαυματουργήσας , ἐκένωσεν ἑαυτόν , ἵνα ἡμῖν ἑνωθῇ .

Θαῦμα θαυμάτων ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , ἐν Σοί θεωροῦσα ἡ κτίσις ἀγάλλεται · συνέλλαβες γάρ ἀσπόρως , καί ἔτεκες ἀφράστως , ὅν ταξιαρχίαι Ἀγγέλων ὁρᾶν οὐ δεδύνηνται , αὐτόν ΘΕΟΤΟΚΕ ἱκέτευε , ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Θαυμάτων τό μέγιστον θαῦμα ! ἐν Σοί ὤφθη Ἄσπιλε Ἀμνάς · τόν γάρ αἴροντα κόσμου τήν ἁμαρτίαν , Ἀμνόν ἀπεκύησας · ὅν δυσώπει ἐκτενῶς ὑπέρ τῶν δούλων Σου .

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἱκέτευε τόν Υἱόν Σου , τόν ἑκουσίως προσπαγέντα ἐν Σταυρῷ , καί ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Καταπιπτόντων ἐπανόρθωσις , ἡδονῶν κρυμνῷ συμπτωθέντα με , καί ἁμαρτίαις χαλεπαῖς ἐμπεσόντα εἰς βάραθρα , ἐξανάστησον ΑΓΝΗ , καί πρός ζωή καθοδήγησον .

Κόλπων οὐκ ἐκστάς τῶν Πατρῴων , ἐν κόλποις ἀνεκλίθης ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἐπ ᾿ ἀνακλήσει τοῦ γένους , οὗ ἐφόρεσας διά σπλάγχνα τό ὁμοίωμα · ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν , βροτοί εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Κριτήν ὅν ἐγέννησας ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑΜ , δυσὠπει ὥρᾳ με τῆς κρίσεως ΑΓΝΗ , οἰκτεῖραι καί σῶσαι τόν κατάκριτον , μόνη προστασία τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων .

ΜΑΡΙΑ τό σεπτόν τοῦ Δεσπότου δοχεῖον , ἀνάστησον ἡμᾶς πεπτωκότας εἰς βαθος , δεινῆς ἀπογνώσεως , καί πταισμάτων καί θλίψεων , Σύ γάρ πέφυκς ἁμαρτωλῶν σωτηρία , καί βοήθεια , καί κραταιά προστασία , καί σώζεις τούς δούλους Σου .

Μήτηρ Θεοῦ τοῦ ἀγαθοῦ , ἀγαθυνόν μου τήν ψυχήν , ἥν ὁ πονηρός , συνηθείᾳ πονηρᾷ ἐκάκωσεν , ἀθλίως δελεάσας με , ὅπως ὡς αἰτίαν σωτηρίας , ὑμνολογῶ Σε ἀεί τήν Πολυΰμνητον .

Μόνη ἐν μητράσιν , ἐδείχθης ΠΑΡΘΕΝΟς , ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΜΑΡΙΑ , ἄευ ἀνδρός τετοκυῖα , τόν Σωτῆρα Χριστόν , τῆς ἁγνείας τήν σφραγῖδα φυλάξασα ·Σέ μακαριοῦμεν πιστοί εἰς τούς αἰῶνας .

Μόνη ἐφάνης γυναικῶν χρῆμα πανθαύμαστον ΑΓΝΗ , πρᾶγμα φοβερόν , τήν γάρ φύσιν , Σύ ἐκαινοτόμησας , ἄνευ σπορᾶς κυήσασα , μείνασα πάλιν ὡς πρίν ΠΑΡΘΕΝΟΣ · ὁ γεννηθείς ἐκ Σοῦ , Θεός ἐστίν ἀληθής .

Ξένον , καί φρικτόν τό ὅραμα ἐξ ᾿ οἰκονομίας , ὅπερ προεώρουν , οἱ ἀψευδεῖς προφῆται , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἀπόρως μέν κύουσαν , ἀφθόρως τίκτουσαν θεόν , μείνασα δέ μετά τόν τόκον ΑΓΝΗ .

Ὁ πάντα ποιήσας ἐν σοφίᾳ Ἰησοῦ , καί ὅλον με φορέσας ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί ὅλος μένων ἀεί , ἐν τοῖς κόλποις τοῦ Πατρός , τό Ἅγιον σου Πνεῦμα Χριστέ , ἐπί τό ποίμνιόν σου , καταπέμψας , ὡς Θεός ἐπισκιάσας ἡμᾶς .

Ὅτι εἰς βάθη κακίας ἀπέρριμαι , καί λογισμοῖς ἐναντίοις χειμάζομαι , δαίμοσι πειθόμενος , ἡδοναῖς δουλούμενος , βοήθησον με ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , πρός σωτηρίας ὁδόν ὁδηγοῦσα με .

Ὁρῶσα σε Χριστέ , ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ Μήτηρ , νεκρόν ἐπί Σταυροῦ , ἡπλωμένον ἐβόα · Υἱέ Μου συνάναρχε , τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι , τίς ἡ ἄφατος , οἰκονομία σου αὕτη , δι ᾿ ἧς ἔσωσας τό τῶν ἀχράντων χειρῶν σου , Οἰκτῖρμον πλαστούργημα .

Ὁρῶσα σε ἐν Σταυρῷ ἡρτημένον ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ , ὠλόλυζε τετρωμένη τά σπλάγχνα , καί ἔλεγεν · διά σπλάγχνα Κύριε , σῶν οἰκτιρμῶν παθεῖν ἠνέσχου , πᾶσιν παρέχων ἀπάθειαν .

Πάντων ὑπερτέρα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῆς τῶν παθῶν κακίας , δεῖξον ὑπέρτερον , τόν διξάζοντα παναληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε , καί ἀνυμνοῦντα τόν τόκον Σου ἌΧΡΑΝΤΕ , τόν ἀκαταληψίᾳ , ΘΕΟΧΑΡΊΤΩΤΕ τιμώμενον .

Πεῖραν ὅλως ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , μή εἰδυῖα ἀνδρός , ἄσπορον τίκτεις βρέφος ἄχρονον , Ἄχραντον φέρεις τοκετόν , τόν τῶν ὅλων ποιητήν Χριστόν τόν Θεόν , αὐτόν ἐκδυσώπησον εἰρηνεῦσαι τά σύμπαντα .

Σέ εὐλογῶ καί προσκυνῶ , τόν τεχθέντα ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , μή χωρισθέντα τοῦ θρόνου , τῆς ἁγίας δόξης αὐτοῦ .

Σέ ἥν Δαυίδ ὁ μελωδός , προεκήρυξε Σιῶν , ἐν ᾗπερ κατῴκησεν , ὁ Οὐρανοὶς ἀχώρητος , καί ἀνεδομήσατο , ἐκ τῆς σαρκός Σου , κόσμου ἱλαστήριον , ὔμνοις Μῆτερ ΑΓΝΗ μεγαλύνομεν .

Σέ ἥνπερ εἶδε Μωϋσῆς ἀκατάφλεκτον Βάρον , καί Κλίμακα ἔμψυχον , ἥν Ἰακώβ τεθέαται , καί Πύλην οὐράνιον , δι ᾿ ἧς διῆλθεν Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν , ὕμνοις Μῆτερ ΑΓΝΗ μεγαλύνομεν .

Σέ τήν τοῦ Θεοῦ Μητέρα , πάντες οἱ Προφῆται προεκήρυξαν , ὁ μέν ἁγίαν Πύλην , ὁ δέ φωτός Νεφέλην , ἄλλος Ἅγιον Ὄρος · ἡμεῖς δέ Θρόνον ἔνδοξον .

Σέ τήν ὁραθεῖσα Πύλην ὑπό Ἰεζεκιήλ τοῦ προφήτου , ἐν ᾗ οὐδείς διῆλθεν , εἰ μή Θεός μόνος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .

Στάμνον Σε τό θεῖον μάννα κεκτημένην , τῆς θεότητος ἔγνωμεν ΚΟΡΗ , Κιβωτόν καί Τράπεζαν καί Λυχνίαν , Θρόνον Θεοῦ , καί Παλάτιον , καί Γέφυραν , μετάγουσαν πρός θείαν ζωήν τούς ἀναμέλποντας · Εὐλογημένη εἶ Σύ ΘΕΟΤΟΚΕ εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Σῶσον με , σῶσον με , ἡ τόν Σωτῆρα τέξασα · ἴδε τήν θλῖψιν μου ΑΓΝΗ , ἥν ἡ πληθύς τῶν ἀμετρήτων μου κακῶν , ἐμποιεῖ καθ ᾿ ἡμέραν , τῇ ἀθλίᾳ μου ψυχῇ ἐξ ᾿ ἀπροσεξίας .

Τάς χεῖρας Σου τάς θείας , αἷς τόν Κτίστην ἐβάστασας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ , σαρκωθέντα χρηστότητι , προτείνασα δυσώπησον αὐτόν , λυτρώσασθαι ἡμᾶς ἐκ πειρασμῶν καί παθῶν καί κινδύνων τούς πόθῳ ἀνευφημοῦντας Σε καί βοῶντας Σοι · δόξα τῷ ἐκοικήσαντι ἐν Σοί , δόξα τῷ προελθόντι ἐκ Σοῦ , δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς διά τοῦ τόκου Σου .

Τήν Ἄχραντον γαστέρα Σου ἡγίασεν ΑΓΝΗ , σάρκα ἐκ Σοῦ , λαβών ὁ ὑπέρθεος , ὁ ἐν Τριάδι προσκυνούμενος , καί σύν τῷ Πνεύματι θεός .

Τήν Ἄχραντον Σου νηδύν , ὑπέδυ ὁ Λόγος , ἐτήρησε δέ αὖθις μετά γέννησιν ταύτην , ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ · θαῦμα ὄντως παράδοξον !!!

Τήν τῶν οὐρανῶν Ὑψηλοτέραν , καί Χερουβίμ Ὑπερτέρα , τήν Ἁγιόπρωτον καί ἀμίαντον ΚΟΡΗΝ , τοῦ πάντων Θεοῦ ὑμνοῦμεν , καί ὑπερυψοῦμεν , ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .

Τῆς Παρθενίας τό θεῖον κειμήλιον , τῶν προπατόρων , τήν μόνην ἀνόρθωσιν , τήν Πηγήν τήν βρύουσαν εὐσπλαγχνίας ἄβυσσον , τήν καλονήν Ἰακώβ , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , οἱ δι ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ , σεσωσμένοι ὑμνήσωμεν .

Τό ἀλατόμητον Ὄρος , τήν ἀδιόδευτον Πύλην , τήν ἀνωτέραν Οὐρανοῦ καί τῆς κτίσεως πάσης , τήν Καλλονήν Ἰακώβ , τήν Στάμνον τήν πάγχρυσον , καί Γέφυραν , καί Μητέρα τοῦ κτίστου , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , μακαρίσωμεν πιστοί .

Τό Ὄρος τό μέγα , ἐν ᾧ κατῴκησεν Χριστός , Σύ ὑπάρχεις ΠΑΡΘΕΝΕ , ὡς Δαυίδ ὁ θεῖος βοῶ · δι ᾿ ἧς ἡμεῖς ἀνυψώθημεν , πρός οὐρανόν υἱοθετηθέντες , τῷ Πνεύματι ΠΑΜΑΜΚΑΡΙΣΤΕ .

Τόν Ἄρνα ἐπί ξύλου , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα , μετά ληστῶν μακρόθυμε , σταυρούμενον Σε Λόγε , καί λόγχῃ ἐκκεντούμενον πλευράν , ὠλόλυζε βοῶσα μητρικῶς · τί τό ξένον καί φρικῶδες, μυστήριον Ἰησοῦ μου ; πῶς καλύπτῃ τάφῳ ὁ ἀπερίγραπτος Θεός ; ἄφραστον τό τελούμενον ! μή Με τήν Τεκοῦσαν μόνην ἑάσῃςΥἱέ Μου γλυκύτατε .

Τό χαῖρε , φθεγγόμεθα σύν τῷ Ἀγγέλῳ , ὅτι ἀνῆψας χαράν τῷ κόσμῳ , τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου , ὅν δυσώπει , ὑπέρ πάντων ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

Τοῖς πόθῳ Σου ΣΕΜΝΗ , τήν Ἁγλιαν Εἰκόνα , τιμῶσι καί Θεοῦ , ἀληθῆ Σε Μητέρα , συμφώνως καταγγέλουσι , καί πιστῶς προσυνοῦσι Σε · φύλαξ φάνηθι , καί κραταιά προστασία , ἀποτρέπουσα πᾶν δυσχερές πόῤῥῳ τούτων , ὡς πάντα ἰσχύουσα .

Τῶν Ἀγγἐλων ἀνωτέραν , ὁ ἐκ Σοῦ τεχθείς , ἔδειξεν ΣΕΜΝΗ · ὅν γάρ ἐκεῖνοι τρέμουσιν , Ὡς Θεόν ἀτενίσαι , Σύ ἀγκαλίζῃ , ὡς Υἱόν Σου ΑΓΝΗ.

Τῶν πάντων προφητῶν πολυώνυμον , Σύ ὑπάρχεις κήρυγμα · Πύλη γάρ Θεοῦ , Στάμνος χρυσῆ , Γῆ Ἁγία , ἐδείχθης , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , κυήσασα ε'ν σαρκί , Ἰησοῦν τόν Χριστόν , τῶν Πατέρων Θεόν καί ὑπερένδοξον .

Τῶν οὐρανίων ταγμάτων τό ἀγαλλίαμα, τῶν ἐπί γῆς ἀνθρώπων κραταιά προστασία , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ σῶσον ἡμᾶς , τούς εἰς Σέ καταφεύγοντας , ὅτι ἐν Σοί τάς ἐλπίδας μετά Θεόν , ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀνεθέμεθα .

Ὑμνοῦσιν Σε τάξεις Ἀγγέλων , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , μεθ ᾿ ὧν Σε νῦν γένος ἀνθρώπων , ὡς Ἀνύμφευτον δοξολογοῦμεν .

Χαράν συλλαβοῦσα , τοῦ Ἀρχαγγέλου τῇ φωνῇ τῆς ἑμῆς νῦνκαρδίας τήν λύπην ἀφάνισον , τήν ψυχοφθόρν , καί δίδου ΑΓΝΗ , χαροποιόν πένθος , ὅπως εὕρω ἐκεῖ , τήν θείαν παράκλησιν .

Ὡρῶσα κρεμάμενον Χριστέ , ἡ Ἁγνῶς κυήσασα , σέ τόν κρεμάσαντα τήν γῆν ὕδασι φιλάνθρωπε , ἀνεβόα ` οἴμοι !!! τί τό ξένον θέαμα ; ποῦ ἔδυ σου τό κάλλος γλυκύτατε Υἱέ τό ἄπειρον ; μεγαλύνω σου τό ἔλεος , ὅτι πάσχεις ἑκών ὑπέρ ἅπαντας .

Ὡς εἶδεν ἐν Σταυρῷ , ἡ Ἀμνάς σε τόν Ἄρνα , κρεμάμενον Χριστέ , τῶν κακούργων ἐν μέσῳ , ἐβόα δακρύουσα , καί πικρῶς ὁλολύζουσα · Τέκνον φίλτατον , τί τό ὁρώμενον θαῦμα ; Μῆτερ ἌΧΡΑΝΤΕ , ζωή παγκόσμιος τοῦτο , ἀντέφης γνωσθήσεται .

Ὡς ἔμψυχος ἄμπελος , ἐξήνθησας ἡμῖν τόν βότρυν τόν πέπειρον , πηγάσαντα ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν οἶνον τῆς ἀφέσεως , καί τῆς ἁμαρτίας , ξαράναντα τήν μέθην .

Ὡς τῆς Τριάδος ἕνα σε Χριστέ , δοξάζομεν , ὅτι ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , σαρκωθείς δίχα τροπῆς , ἀνθρωπικῶς πάντα ἠνέσχου , μή ἐκστάς τῆς φύσεως , τῆς πατρικῆς , εἰ καί ἡξνώθης ἡμῖν .

Ὦ !! Μῆτερ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ΘΕΟΤΟΚΕ ἀψευδής , ἡ Τεκοῦσα ἀσπόρως , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , τόν ἐν Σταυρῷ ὑψωθέντα σαρκί , Σέ οἱ πιστοί ἅπαμτες ἀξίως , σύν τούτῳ νῦν μεγαλύνομεν .

☦

ἦχος β ΄

Ἐκ λαγόνων Σου Παρθενικῶν , φῶς τῷ κόσμῳ ἔλαμψε διά λόγου ὁ Λόγος · αὐτόν ἱκέτευε Σεμνή ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥυσθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν , ἐκ τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ .

Ἡ ΑΓΝΗ παιδοποιεῖς · ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ γαλουχεῖς · πῶς ἐν ταὐτῷ τά δύο ; ΠΑΡΘΕΝΕΥΕΙΣ Τίκτουσα ; Θεός ἐστίν ὁ δράσας , μή ἐκζήτει Μοι τό , πῶς .

Ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου Χριστέ , ἐπί ξύλου ὁρῶσα σε νεκρόν , ἡπλωμένον , κλαίουσα πικρῶς βοῶσα ἔλεγεν · τί τό φοβερόν τοῦτο μυστήριον ; ὁ πᾶσι δωρούμενος ζωήν τήν αἰώνιον , ἑκουσίως ἐν σταυρῷ πῶς θνήσκεις θάνατον ἐπονείδιστον ;

Θαῦμα παράδοξον , καί ἐξαίσιον ἄκουσμα !!! πῶς καί ὡς Μήτηρ τίκτεις ΑΓΝΗ , καί οὐκ ἔγνως , ὡς ΠΑΡΘΕΝΟΣ φθοράν .

ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ἡ οὐράνιος Πύλη , ἡ σωτήριος Θύρα , τῶν Χριστιαῶν τήν δέησιν προσδέχου , τῶν Σέ μακαριζόντων , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

ΜΑΡΙΑ Θεόκλητε , ἱλαστήριον ὄντως τῶν πιστῶν · ἐκ Σοῦ γάρ ἄφεσις , παροχεύεται τοῖς πᾶσι δαψιλῶς · τόν Υἱόν Σου καί Κύριον μή ἐλλίπης , εὐμενιζομένη ὑπέρ τῶν δούλων ὑμνούντων Σε .

Μήτηρ Ἁγία , ἡ τοῦ ἀφράστου φωτός , ἀγγελικαοῖς Σε ὕμνοις , τιμῶντες μεγαλύνομεν .

Ὅτε σε ὁ ἄνομος λαός , τήν ζωήν τῶν ἁπάντων , ξύλῳ ἀνήρτησε , τότε ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΑΓΝΗ καί Μήτηρ σου , παρεστῶσα ὠδύρετο , ὀλοφυρομένη , Τέκνον Μου γλυκύτατον , φῶς τῶν Ἐμῶν ὀφθαλμῶν , οἴμοι !!! πῶς κακούργων εν μέσῳ , ξύλῳ προσπαγῆναι ἠνέσχου , ὁ τήν γήν κρεμάσας ἐν ὔδασι ;

Ὁ Τόκος Σου ΑΓΝΗ , φρικτός πέφυκεν · Θεός γάρ ὑπάρει ἐνανθρωπήσας , ὁ ἀνάρχως ἐκ Πατρός γεννηθείς , καί ἐκ Σοῦ ἐπ ᾿ ἐσχάτων , πλήν ἀνδρός κυηθείς .

Ὁ τόκος Σου ΣΕΜΝΗ φρικτός πέφυκεν · Θεός γάρ ἐνανθρωπήσας , ὁ ἀνάρχως ἐκ Πατρός γεννηθείς , καί ἐκ Σοῦ ἐπ ᾿ ἐσχάτων , πλήν ἀνδρός κυηθείς .

Πόνους ὑπομείνασα πολλούς , ἐν τῇ τοῦ Υϊοῦ καί Θεοῦ Σου Σταυρώσει ἌΧΡΑΝΤΕ , ἔστενες δακρύουσα , καί ἀνεβόας πικρῶς · οἴμοι !!! Τέκνον γλυκύτατον , !!! ἀδίκως πῶς πάσχεις , θέλων ἐκλυτρώσασθαι , τούς ἐξ Ἀδάν γηγενεῖς ; ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ παρακαλοῦμεν ἐν πίστει , ἵλεων ἡμῖν τοῦτον ἀπέργασαι .

Σέ τήν φωτεινήν Νεφέλην τοῦ Πνεύματος , ἐξ ᾿ ἧς ἡμῖν ἔλαμψεν φῶς τό ἀπρόσιτον , Χριστός τῆς δικαιοσύνης ὁ μέγας Ἥλιος , ὕμνοις ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

Σέ τήν νοητήν καί ἔμψυχον κλίμακα , ἐν ᾗ ὁ Θεός ἡμῶν ἐπεστήρικτο , δι ᾿ οὗ τήν πρός οὐρανόν εὕρομεν ἄνοδον , ὕμνοις ἀσιγήτοις μεγαλύνομεν .

Τήν ἄμαχον πρεσβείαν Σου , κεκτημένος ἐν δεινοῖς , λυτροῦμαι τῶν θλιβόντων με , παρ ' ἐλπίδα θαυμαστῶς , ὦ !!! Μῆτερ Θεοῦ !!! προφθάνεις γάρ πάντοτε τοῖς αἰτοῦσι Σε πιστῶς , καί λύεις συνεχόμενα , πειρατήρια ἐχθρῶν · ὅθεν εὐχαρίστως βοῶμεν Σοι · δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , βραχέα χαριστήρια , ἀνθ ᾿ ὧν ὑπάρχει μοι , ἐν πᾶσι βοήθεια .

Τήν ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ Ἀμίαντε , ἥν οὐκ ἔφλεξε τό πῦρ τῆς θεότητος , ὕμνοις ἀσιγήτοις μεγαλύνομεν .

Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου , εἰς Σέ ἀνατίθημι , Μῆτερ τοῦ Θεοῦ , φύλαττε ἡμᾶς ὑπό τήν σκέπην Σου .

Τήν ὑπερφυῶς σαρκί συλλαβοῦσα ἐν γαστρί , τόν ἐκ Πατρός ἀχρόνως προεκλάμψαντα Λόγον , ἐν ὕμνοις ἀσιγήτοις μεγαλύνομεν πιστοί .

Τίς αἰνεῖν Σε γηγενῶν , κατ ᾿ ἀξίαν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἱκανῶς ; Σύ γάρ ἐν γυναιξί , Μόνη ὤφθης ἐκλεκτή , καί ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ .

Τοῖς ἐγκωμίοις Σε ΑΓΝΗ , λαμπρῶς γεραίρουσιν , πᾶσαι αἱ γενεαί · τόν Κτίστην γάρ τέτοκας , · ὤ !!! θαῦμα φρικτόν !!! καί ἔργον ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ !!!

Τόν ἄμωμον ποιμένα σε καθορῶσα ἡ Ἀμνάς , ἐν ξύλῳ ἀναρτώμενον , θρηνῳδοῦσα μητρικῶς ἀνεβόα · θανάτῳ σε Υἱέ κατέκρινεν , ὁ ἀχάριστος λαός , ἀνθ ᾿ ὧν νεφέλην ἥπλωσας , εἰς διάβασιν αὐτῷ · οἴμοι !!! ἀτεκνοῦμαι ἡ ἄνανδρος , ἀλλ ᾿ ἐξανάστηθι καί λάμψον Ἥλιε , καί δοξασθήσομαι , ἐν τοῖς υἱοῖς τῶν γηγενῶν .

Τῷ Τιμίῳ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου φυλαττόμενοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , πᾶσαν προσβολήν τοῦ πολεμήτορος , ἅπαντες ῥαδίως ἐκτρεπόμεθα · διό Σε κατά χρέος δοξάζομεν , ὡς Μητέρα τοῦ φωτός , καί μόνην ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Ὤ !!! θαύματος καινοῦ , πάντων τῶν πάλαι θαυμάτων !!! τίς γάρ ἔγνω μητέρα , ἄνευ ἀνδρός τετοκυῖα , καί ἐν ἀγκάλαις ἔχουσα , τόν ἅπασαν τήν κτῖσιν περιέχοντα ; Θεοῦ ἐστίν βουλή τό κυηθέν · ὅν ὡς βρέφος ΠΑΝΑΓΝΕ , Σαῖς ὠλέναις βαστάζουσα , καί Μητρικήν παρρησίαν πρός αὐτόν κεκτημένη , μή παύσῃ δυσωποῦσα , ὑπέρ τῶν Σέ τιμώντων , τοῦ οἰκτειρῆσαι καί σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

☦

ἦχος γ ΄

Βάτον πυρί καιομένην Μωϋσῆς Σε , προεθεώρει , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ · διό μου κατάσβεσον τῶν παθῶν τάς καμίνους , καί πυρός γεέννης , ἐξάρπασον καί σῶσον .

Δυσώπησον ἀπαύστως τόν Σωτῆρα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τούς Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ψυχῇ καί σώματι , ὁμολογοῦντας , ἐκ πάσης ῥυσθῆναι περιστάσεως .

Εἰς τέλος τῶν πενήτων Σου , μή ἐπιλάθη ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἀλλά ταῖς Σαῖς πρεσβείαις , μελλούσης ἡμᾶς λύτρωσαι ἀπειλῆς , καί ἐνεστώσης βλάβης , καί τῆς ὀργῆς Κυρίου ἐξάρπασον , ΘΕΟΤΟΚΕ , Σούς δούλους .

Ἐν Σιναίῳ τῷ ὄρει κατεῖδε Σε , τήν ἐν Βάτῳ Μωϋσῆς , τήν ἀφλέκτως τό πῦρ τῆς θεότητος συλλαβοῦσα ἐν γαστρί · Δανιήλ δέ Σέ εἶδεν ὄρος ἀλατόμητον· Ῥαβδον βλαστήσασαν , Ἡσαΐας κέκραγεν , τήν ἐκ ῥίζης Δαυίδ .

Ἐ κ Σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡ Σοφία , Οἶκον ἑαυτῇ δομησαμένη ἐσαρκώθη , ἀποῥῤήτῳ συγκαταβάσει , ΚΟΡΗ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ · Σύ γάρ μόνῃ πασῶν ἐκ γενεῶν ἐκλέλεξαι , Ἄφθορος ἀφθάρτου , εἰς κατοικίαν Λόγου .

Ἐκ Σοῦ τήν ἡμῶν , πτωχείαν ΠΑΡΘΕΝΕ θέλων ἐφόρεσεν ὁ πλούσιος τῇ φύσει · ὁρατός δέ γεγονεν ἡμῖν , ὁ ἀοράτως τοῖς ἄνω χοροῖς υμνούμενος , τήν συντριβεῖσαν εἰκόνα , ἀναπλάττων ἀγαθότητι .

Ἐπαναπαύου Χριστός , ἐν Σῇ τῇ Μόνῃ Εὐλογημένῃ , καί σάρκα τήν αὐτοῦ , ἐκ Σοῦ ἐφόρεσεν .

Ἡ Ἀπειρόγαμος , ΑΓΝΗ καί Μήτηρ σου , Χριστέ ὁρῶσα σε νεκρόν κρεμάμενον , ἐπί τοῦ ξύλου Μητρικῶς , θρηνολογοῦσα ἔλεγεν · τί σοι ἀνταπέδωκεν τῶν Ἑβραίων ὁ ἄνομος , δῆμος καί ἀχάριστος , ὁ πολλῶν καί μεγάλων σου , Υἱέ Μου δωρεῶν ἀπολαύσας ; ὑμνῶ σου τήν θείαν συγκατάβασιν .

Ἡ μετά τόκον ἄφθορος μείνασα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , λύτρωσαι δέομαι ΑΓΝΗ καταφθορᾶς τούς δούλους Σου , πιστῶς τούς μελωδοῦντας , ἐν ὁμονοίᾳ ψυχῆς , Εὐλογημένη εἶ , ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

Θεία γέγονας σκηνή τοῦ Λόγου , μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τῇ καθαρότητι Ἀγγέλους ὑπεράσασα , τόν ὑπέρ πάντας οὖν ἐμέ γενόμενον , ῥεῥυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν , ἀποκάθαρον ,πρεσβειῶν Σου ἐνθέοις νάμασι , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα ἔλεος .

ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ Μῆτερ Ἀνύμφευτε , τήν ἀσθενοῦσαν μου ψυχήν θεράπευσον , ὅτι συνέχομαι δεινῶς , τοῖς πταίσμασι ΘΕΟΤΟΚΕ · ὅθεν καί κραυγάζω Σοι στεναγμῷ τῆς καρδίας μου , δέξαι με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν πολλά πλημμελήσαντα · ἵνα ἐν παρρησίᾳ βοῶ Σοι , χαῖρε Θεοῦ οἰκητήριον .

Ἰδού πᾶσαι αἱ γενεαί , μακαρίζομέν Σε ἌΧΡΑΝΤΕ , τά μεγαλεῖα τά Σά καθορῶντες · Σύ γάρ τίκτεις ὑπερφυῶς , τόν τοῦ παντός ποιητήν Θεόν ὄντα , καί βροτόν · διό Σε εὐλογοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Μητρόθεε ἄνανδρε , τίκτεις Μόνη Θεόν , μή φθαρεῖσα ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ τό Ἁγνόν , ἀλλά μείνασα ΣΕΜΝΗ , ὥσπερ Ἧς πρό τοῦ τόκου .

Ὁρῶσα τόν ἐκ Σοῦ Τεχθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κρεμάμενον ἐν ξύλῳ , ὡλόλυζες βοῶσα · ποθεινότατον μου Τέκνον , ποῦ Σοῦ ἔδυ τό κάλλος , τό φωσφόρον , ὅ ἐκαλλώπισε , τῶν ἀνθρώπων τήν φύσιν

Παιδοτοκεῖς Παρθενεύουσα Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ · τό μυστήριον μέγα , φρικτόν τό τεράστιον · Θεόν γάρ τίκτεις , σεσωματωμένον , τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου .

Παιδοτόκον Παρθένον τίς ἤκουσε ; καί Μητέρα πλήν ἀνδρός ; ΜΑΡΙΑΜ ἐκτελεῖς τό τεράστιον , ἀλλά φράζε μου τό πῶς ; Μή ἐρεύνα τά βάθη τῆς παιδοτοκίας Μου , τοῦτο πανάληθές , ὑπέρ δέ ἀνθρώπινον νοῦν ἡ κατάληψις .

ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς εὐχάς τῶν δούλων Σου δεχομένη , προσένεγκε τῷ πάντων Θεῷ , ἵνα σώσῃ ἡμᾶς παντός πειρασμοῦ .

Παρθενία καί τόκος συνέδραμον , ὑπέρ φύσιν επί Σέ , Κιβωτέ τοῦ σεπτοῦ Ἁγιάσματος , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ · διό πίστει Σοι βοῶ · ὅλον με ἁγίασον , ὅλον ἐκλύτρωσαι , πάσης ἐνεργείας , παθῶν τῶν θλιβόντων με .

ΠΑΡΘΕΝΟΣ ὤφθης καί μετά τόν τόκον Ἁγνεύεις · ἄμφω γάρ καί λοχεύεις , ξενοπρεπές θέαμα , λεγόμενον καί νοούμενον , εν Σοί ΘΕΟΜΗΤΟΡ .

ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΧΡΑΝΤΕ , ἡ ῥίζα τοῦ Ἰεσσαί , ἐξ ᾿ ἧς Χριστός ἀνέτειλε , τό ζωηφόρον ἄνθος , τῶν γηγενῶν , δι ᾿ ἧς ἐλυτρώθημεν φθορᾶς καί θνητότητος , Σέ ὑμνοῦμεν πάντες ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

Πολυώνυμε ΚΟΡΗ , χαίροις ΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ Ἁγία , τῶν πιστῶν καύχημα , κατάρας λύτρωσις , εὐλογίας ἀντίδοσις , κλῖμαξ ἐπουράνιε , ἀκατανόητον θαῦμα, Βάτε ἀκατάφλεκτε , Γῆ ἀγεώργητε .

Σέ τήν ἐκ ῥίζης Ἱεσσαί καί Δαυίδ τοῦ προπάτορος , ἐκβαστήσασα ῥάβδον , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ μεγαλύνομεν , ὅτι σώζεις τάς ψυχάς ἡμῶν .

Σέ τήν ἀθάνατον Πηγήν , τήν δι ᾿ Ἁγίων ἰάματα τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων παρέχουσαν , ΑΓΝΗ μεγαλύνομεν , ὅτι σώζεις τάς ψυχάς ἡμῶν .

Σάρκα τῷ Χριστῷ , ἐκ τῆε Σῆς δανείσασα , νέκρωσον σαρκός μου τά πάθη , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ .

Σωματούμενος , ἐκ Σοῦ προῆλθεν ὁ Λόγος , τήν ἔκπτωσιν ἌΧΡΑΝΤΕ τῶν πρωτοπλάστων , διά σπλάγχνα ἐλέους διορθούμενος .

Τήν ἐσκοτισμένην μου ψυχήν , ἡδονῶν ἀμαυρώσει , φωταγώγησον ΑΓΝΗ , Ἡ φῶς Τεκοῦσα , ἵνα φόβῳ καί πίστει , ἀεί μεγαλύνω Σε .

Τήν ὡραιότητα τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ Σου , καί τό ὑπέρλαμπρον τό τῆς ἁγνείας Σου , ὁ Γαβριήλ καταπλαγείς , ἐβόα Σοι ΘΕΟΤΟΚΕ · ποῖον Σοι ἐγκώμιον προσαγάγω ἐπάξιον ; τί δέ ὀνομάσω Σε ; ἀπορῶ καί ἐξίσταμαι · διό , ὡς προσετάγην βοῶ Σοι , χαῖρε , ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ .

Τῆς συμπαθείας Σου πλοῦτον ἀμέτρητον , καί δυναστείας Σου κράτος τό ἄμαχον , ἀναλαβόμενος εἰς νοῦν , προσέδραμον τῇ σκέπῃ Σου · θλίψει συνεχόμενος , καί δεινῶς ἀπορούμενος , κράζω ἐκ βαθέων μου τῆς καρδίας σύν δάκρυσι · ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ βοήθει μοι , ἡ μόνη τοῦ κόσμου προστασία .

Τόν ἐπονείδιστον Οἰκτίρμον θάνατον , διά σταυρώσεως ἑκών ὑπέμεινας , ὅν ἡ Τεκοῦσα σε Χριστέ , ὁρῶσα ἐτιτρώσκετο · σπλάγχνα κοπτομένη γάρ , μητρικῶς ἐπωδύρετο , Ἧς ταῖς παρακλήσεσι , διά σπλάγχνα ἐλέους σου , οἰκτείρησον καί σῶσον τόν κόσμον , ὁ αἴρων τήν τούτου ἁμαρτίαν .

Τῶν οἰκτιρμῶν Σου ταῖς ῥανίσιν , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΜΟΛΥΝΤΕ , τούς μολυσμούς τούς ἐμπαθεῖς , τῆς καρδίας μου ἀπόπλυνον , δακρύων ὀχετούς μοι , παρεκτικούς , καθάρσεως ψυχικῆς δωρουμένη .

Ὑμνοῦμεν Σε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , Χερουβικόν ὄχημα , ἐξ ᾿ ἧς Θεός ἐτέχθη , Σύ γάρ μόνη γέγονας Πηγή ἀφθαρσίας , πηγάζουσα πᾶσιν ζωήν , ἀφ ᾿ ἧς ἀρυόμενοι , ἰάματα λαμβάνομεν .

Χαῖρε Πύλη ἀδιόδευτε , χαῖρε Βάτε ἀκατάφλεκτε · χαῖρε , ἡ Στάμνος ἡ χρυσή · χαῖρε Ὄρος ἀλατόμητον · Χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐλπίς ἀῤῥαγής , καί τεῖχος τῶν εἰς Σέ πεποιθότων .

Ὡς ἀγεώργητος , ΠΑΡΘΕΝΕ ἄμπελος , τόν ὡραιότατον βότρυν ἐβλάστησας , ἀναπηγάζοντα ἡμῖν τόν οἶνον τόν σωτήριον · πάντων τόν εὐφραίνοντα τάς ψυχάς καί τά σώματα , ὅθεν ὡς αἰτίαν Σε τῶν καλῶν μακαρίζοντες , ἀεί σύν τῷ Αγγέλῳ βοῶντες Σοι , χαῖρε , ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ .

☦

ἦχος δ ΄

Ἀκτῖσι φωτός τοῦ νοητοῦ , καταλαμπόμενος ὁ θεῖος οἶκος Σου , κατασκιάζει νῦν ἅπαντας , τῇ νεφέλῃ τῇ τοῦ Πνεύματος , καί ἁγιάζει τούς πίστει συμφώνως ψάλλοντας , Σέ ὑπερυψοῦμεν ΚΟΡΗ εἰς αἰῶνας .

Ἀνάρτησιν βλέπουσα , τήν ἐν Σταυρῷ σου Χριστέ , ὡλόλυζε κράζουσα , ἡ σέ κυήσασα · πῶς κατάκριτος , ὁ μέλλων πάντα κρῖναι , ὁρᾶται κρεμάμενος , δόξης ὁ Κύριος .

Βουλήσει Σου ἄνθρωπος ἐγένου Θεός ὤν , καί πάντων ποιητής , καί νῦν Σταυρῷ κρεμάμενον , Σέ καθορῶΥἱέ Μου Χριστέ , ἡ σέ τεκοῦσα ἔλεγεν , καί τήν καρδίαν τιτρώσκομαι .

Γενοῦ μοι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ζωῆς ὁδός ὁδηγοῦσα με , πρός θεῖα σκηνώματα · ἀπεπλανήθην γάρ , καί πρός βάραθρα , κακίας ὀλισθαίνων , ἐξ ᾿ ὧν μέ ἀνάγαγε τῆ μεσιτείᾳ Σου .

Γενοῦ μοι ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , γαλήνη καί λιμήν παρακλήσεως , διαβιβάζουσα , πρός θεῖον ὅρμον ἀκύμαντον , τήν ζάλην τῶν παθῶν μου καταπραΰνουσα .

Ἐγκαίνισον ἡμῖν τήν ἀρχαίαν εὐπρέπειαν , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , καί τόν οἶκον Σου τοῦτον , ἁγίασον Σῇ χάριτι .

Ἐκ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , ἵνα Σέ δοξάζομεν , τήν ελπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Ἐν γνώσει φρενῶν καί προαιρέσει , αἰσχράν τε καί ἄσωτον ζωήν , ἐπιμελῶς ἠγάπησα , ἀλλά στοργῇ τῆ τοῦ τόκου Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , δῆσον με θείᾳ πρεσβείᾳ Σου .

Ἐν γαστρί Σου σκηνώσας ὁ Ὕψιστος , Οὐρανῶν πλατυτέραν Σέ ἔδειξεν , καί προστασίαν ἄμαχον τῶν βοώτων ΠΑΡΘΕΝΕ , πάντα τά ἔργα εὐλογεῖτε , ὑμνεῖτε τόν Κύριον .

Ἡ Πύλη τοῦ Θεοῦ ἡ κεκλεισμένη ἥν μόνος διώδευσεν ὁ Κύριος , ἴθυνον πρός τρίβους με , θείας καί διάνοιξον , σωτηρίας πύλας μοι , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ · πρός Σέ γάρ καταφεύγω , ΠΑΡΘΕΝΕ , μόνη προστασία , τοῦ γένους τῶν ἀνθπώπων .

Ἤρθη τῆς προμήτορος Εὔας , ἡ καταδίκη ΘΕΟΤΟΚΕ , ὅτι Σύ τόν πάντων Δεσπότην , ἀνερμηνεύτως ΑΓΝΗ γεγέννηκας ·οὗ νῦν τήν ἐμφέρειαν , ἐν ταῖς εἰκόσιν ἀσπαζόμεθα .

Ἡ λαμπάς ἡ ἄσβεστος , ὁ Θρόνος τῆς δικαιοσύνης , ἌΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πρέσβευε τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Ἰαμάτων Σε Πηγήν οἱ ξηραμένοι , παθῶν νοήμασι , γινώσκοντες ἀληθῶς , Ἀντλοῦμεν σωτήρια , καί θεῖα νάματα , καί κραυγάζομεν · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας ΑΓΝΗ .

Ἱεραί Σε τῶν προφητῶν , κηρύττουσι φωναί συμβολικῶς , Πύλην καί Ὄρος καί Σκηνήν τἠν ἀγίαν , φωτός Νεφέλην , ἐξ ᾿ ἧς τοῖς ἐν σκότει , καί σκιᾷ καθημένοις , ἀνέτειλεν , Ἥλιος ΠΑΡΘΕΝΕ , ὁ μόνος φωτοδότης .

Ἵνα ἐν φωναῖς διαπρυσίοις , ἀνευφημοῦμεν ΚΟΡΗ , τάς φωνάς ἡμῶν ταύτας προσδέχου , καί ἱλασμόν ἁμαρτημάτων λήψεσθαι , τόν Υἱόν Σου καθικέτευε .

Λίθος ἀχειρότμητος ὄρους , ἐξ ᾿ ἀλαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη , Χριστός συνάψας τάς διεστώσας φύσεις · διό ἐπαγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑ τοῦ πατός , παντοίως με δουλωθέντα ἁμαρτήμασι , Σύ ἐλευθέρωσον ΠΑΡΘΕΝΕ · τόν ἐλευθερωτήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν Σύ ὑπέρ λόγον ἐκύησας , τήν οὐσιώδη ἀγαθότητα .

Μεγαλύνομεν πάντες , τή φιλανθρωπίαν σου Κύριε , Σωτήρ ἡμῶν , ἡ δόξα τῶν δούλων σου , καί στέφανος τῶν πιστῶν , ὁ μεγαλύνας τήν μνήμην τῆςΤεκούσης σε .

Μή σαλεύσας , τά οὐράνια ἐν μήτρᾳ Σου , Θεός ἐσκήνωσε Πόλις Θεοῦ ἐκλεκτή · Σταυρῷ δέ κρεμάμενος , κτίσιν ἐσάλευσεν , ὅν ἱκέτευε , ἐν ἀσαλεύτῳ με πέτρᾳ , τῇ αὐτοῦ συντηρηθῆναι .

Μητέρα Ἀνύμφευτον , καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ἅπαντες ΣΕΜΝΗ ἀνυμνοῦμεν Σε , ἀσπόρως γάρ τόν κτίστην απεκύησας .

Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε ὀρθοδόξως , ὁμολογοῦμεν οἱ πιστοί , ἀῤῥήτως κυήσασαν , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , τόν μόνον πολυέλεον .

Μόνη τοῦ Θεοῦ , σοφίαν κυήσασα τήν ἐνυπόστατον , σόφισον με δέομαι , τοῦ τῆς κακίας φυγεῖν τοῦ σοφιστοῦ , ἐπιβουλάς καί ἔνεδρα καί πανουργήματα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΚΟΡΗ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , κραταιόν τῶν πιστῶν καταφύγιον .

Ναμάτων Σε , ποταμόν ζωηῤῥήτων ἐκύησεν ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ὡς Πηγή τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως , τῷ σταυρῷ ταθέντα καί κρουνούς σωτηρίας πηγάσαντα .

Νεύματι τῷ Σῷ κλονεῖς τό ὁρώμενον , κόσμον σταυρούμενος · μένεις δέ κρεμάμενος , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κλαίουσα ἔλεγεν · τά ἐμπαθῆ νοήματα , τοῦ πρωτοπλάστου Χριστέ , ἐξηλῶσαι , θέλων καί ἰάσασθαι , τήν αὐτοῦ συντριβήν ἀγαθότητι .

Ὁ βότρυς ὁ πέπειρος , πῶς ἐπί ξύλου κρέμασαι ; Ἥλιε τῆς δόξης , πῶς ἐπήρθη φέγγος ἡλίου , σκοτίζων πάθει σου ;Σῶτερ ἡ τεκοῦσα Σε Ἀμνάς , πάλαι ἀνεβόα Σου , μητρικῶς ὀλολύζουσα .

Ὁ Θεοῦ Θεός Λόγος , ζητῶν θεῶσαι τόν ἄνθρωπον ΑΓΝΗ , ἐκ Σοῦ σαρκοῦται καί βροτός ὁρᾶται · ὅν απαύστως δυσώπει εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος , ἐν καιρῷ τῆς ἀπολογίας .

Ὁ Λόγος Θεοῦ ἐν Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ , βροτῶν τήν συγκεχωσμένην τοῖς παθήμασι , φύσιν ἀνεμόρφωσεν ἄκρᾳ ἀγαθότητι , καί ὅλην ἀνεκαίνισε , καί καθηγίασε , διό , οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι , Σέ δοξολογοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ὁ πάλαι μαρτυρίου προστάξας γενέσθαι σκηνήν , ὡς ἐν σκηνῇ λογικῇ Σοι , κατοικεῖ ὁ μόνος δεδοξασμένος , ὁ δοξάζων , τόν Ναόν Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῖς θαύμασι .

Ὁρατός μοι καθωράθης , ὁ Ἀγγέλοις ἀπρόσιτος Ἰησοῦ Υἱέ Μου , σάρκα ἐξ ᾿ ἐμοῦ δανεισάμενος · καί νῦν ὁρῶσα Σε ξύλῳ καθηλούμενον , ἐποδύρομαι , ἡ τοῦ Χριστοῦ Μήτηρ ἔλεγεν .

ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ἡ ὁλόφωτος ΚΟΡΗ , ἡ μόνη πρός Θεόν μεσιτεία , μή διαλίπης ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δυσωπεῖν τοῦ σωθῆναι ἡμᾶς .

Πᾶσα γλῶσσα γηγενῶν , ὑμνεῖ Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅτι φῶς τό ἀπρόσιτον , ηὔγασας φωταγωγοῦντα τόν κόσμον , Χριστόν τόν Θεόν , διό Σε ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάτας τούς αἰῶνας .

ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ῥομφαία διῆλθε Σου τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ ψυχήν , ἡνίκα σταυρούμενον , ἔβλεψας ἑκουσίως , τόν Υἱόν καί Θεόν Σου · ὅνπερ Εὐλογημένη δυσωποῦσα μή παύσῃ , συγχώρησιν πταισμάτων, ἡμῖν δωρήσασθαι. Ῥανίσι τοῦ ἐλέους Σου , κατάρδευσον ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τήν ἐκτακεῖσαν μου καρδίαν , φλογμῷ τῆς ἁμαρτίας καί τόν ἐσβεσμένον τῆς καρδίας μου , ἄναψον λύχνον , Πύλη τοῦ φωτός .

Ῥείθροις κατανύξεως , τούς ῥύπους τῆς καδίας μου ἌΧΡΑΝΤΕ ἀπόπλυνον ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μετανοίας τρόποις μοι δώρησαι , Σαῖς πρός τόν οἰκτίρμονα Θεόν ,ἱεραῖς δεήσεσιν , ὅν ἀῥῤήτως ἐκύησας .

Ῥομφαῖαι τῶν δυσμενῶν ἐξέλιπον , σαφῶς αἱρέσεων · τόν γάρ Ναόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ ΣΕΜΝΗ , , ε'ν Εἰκόσι κοσμούμενον , πανευσεβῶς θεώμενοι , νῦν πανιέρως ἀγαλλιόμεθα .

Ῥῦσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἀναγκῶν ἡμῶν , Μῆτερ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ἡ τεκοῦσα τόν τῶν ὄλων ποιητήν , ἵνα πάντοτε κράζωμέν Σοι · χαῖρε , ἡ προστασία τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Σαρκός μου τάς κινήσεις ἀπενέκρωσον , ἡ Θεόν σαρκί ἀποτεκοῦσα ὑπέρ νοῦν · καί παράσχου φωτισμόν , τῇ διανοίᾳ μου ΑΓΝΗ , Νεφέλη οὖσα φωτός .

Σεσαρκωμένον τεκοῦσα τόν Θεόν Λόγον , θεοπρεπές ἁγίασμα , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , τούτου ἀναδέδειξαι · διό Σου τό τέμενος , τό φωτοειδές ἐγκαινίζομεν .

Σέ τήν Μόνην ἈΓΑΘΗ , ἐκδυσωποῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ , κεκακωμένους ἡμᾶς ἀγάθυνον , καί ἐκτενῶς τόν Χριστόν ἐκδυσώπει , φύσει ὄντα ἀγαθόν , ἐγκρατείας τόν καιρός , τά ἀγαθά πράττοντας , ἀναπληρῶσαι ἡμᾶς , ὑμνολογοῦντας Σε .

ΣκηνήνΣου τήν ἱεράν , καταλαβόντες οἱ πιστοί ΠΑΝΑΓΝΕ , φωτοειδεῖ χάριτι , νῦν καταυγασθῆναι δεόμεθα .

Σταυρῷ σε ὑψούμενον ὡς ἐθεάσατο , ἡ Ἄνυμφος Μήτηρ σου Λόγε Θεοῦ Μητρικῶς , θρηνοῦσα ἐφθέγγετο · τί τό καί ξένον ; τοῦτο Υἱέ Μου θαῦμα ; πῶς ἡ ζωή τῶν ὅλων , ὁμιλεῖς τῷ θανάτῳ ; ζωῶσαι τούς τεθνεῶτας θέλων ὡς εὔσπλαγχνος ;

Ταχύ δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τάς ἱκεσίας ἡμῶν , καί ταύτας προσάγαγε , τῷ Σῶ Υἱῷ καί Θεῶ , ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σβέσον τάς περιστάσεις , τῶ δυσφήμων γλωσσάλγων , πράϋνον μηχανίας , καί κατάβαλε θράσος , τῶν ὁπλιζομένων ἀθέων ἌΧΡΑΝΤΕ , κατά τῶν δούλων Σου .

Τεκοῦσα σε ἄνευθεν ὠδίνων , ὀδύνας τῇ σῇ σταυρώσει καθυφίσταμαι · φλέγονται τά σπλάγχνα μου , ἥλοις γάρ προσήλωσαι , τήν σήν πλευράν μακρόθυμε , ἐξορυττόμενος , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ἐβόα ΠΑΡΘΕΝΟΣ · Ἥν ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , συμφώνως ἀνυμνοῦμεν .

Τήν ΑΓΝΗΝ Ἁγνεύοντι , τιμήσωμεν νοΐ · καλλονήν τήν τοῦ Ἰακώβ , τοῖς ἐνθέοις πράξεσι καλλυνόμενοι , εὐσεβῶς ὑμνήσωμεν , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν .

Τέτοκας νιμίμων δίχα , φύσεως τόν πλαστουργόν , γενόμενον ἄθρωπον , ἌΧΡΑΝΤΕ · αὐτόν οὖν δυσώπει , πάντων τάς ἀνομίας νῦν παριδεῖν , καί τά πταίσματα .

Τίς ὑμνήσει Σε γηγενῶν Ἄσπιλε ΑΓΝΗ Περιστερά ; Σύ γάρ ἐκύησας ἡμῖν , φῶς τό μέγα τῆς ζωῆς τόν πλοῦτον , Ἰησοῦν τόν Σωτῆρα , ὅν ὑμνοῦμεν αἰνοῦντες ὡς Κύριον καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Τόν ἄσπορον τόκον Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ ἌΧΡΑΝΤΕ , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , ἐν ὕμνοις ἀσιγήτοις μεγαλύνομεν .

Τόν βότρυν ἡ ἄμπελος ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ὅν ἐβλάστησεν , Ξύλῳ κρεμασθέντα κατιδοῦσα , Τέκνον , ἐβόα γλεῦκος ἐναπόσταξον , μέθην ἀναστέλλων τῶν ἐχθρῶν , μάτην σταυρωσάντων σε τόν ἐν πᾶσι μακρόθυμον .

Τόν ἐξ ᾿ ἀνάρχου τοῦ Πατρός γεννηθέντα , ἡ ἐπ ᾿ ἐσχάτων σε Χριστέ τετοκυῖα , ἐπί σταυροῦ κρεμάμενον ὠλόλυζεν · οἴμοι !!! ποθεινότατε Ἰησοῦ !!! ἐκβοῶσα πῶς ὁ δοξαόμενος , ὡς Θεός ὑπ ᾿ Ἀγγέλων , ὑπό ἀνόμων νῦν βροτῶν , Υἱέ σταυροῦσαι , ; ὑμνῶ σε μακρόθυμε .

Τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου τόν τίμιον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ βλέψαντας , καί ἐκ καρδίας προσκυνήσαντας ἡμᾶς , ταῖς Σαῖς πρός τόν Δεσπότην ἀξίωσιν πρεσβείαις Σου , ἰδεῖν καί τά πάθη τά σεπτά , παθῶν κεκαθαρμένους .

Τρικυμίαις τῶν παθῶν , ὁ ἀσυνείδητος ἐγώ , χειμαζόμενος ΑΓΝΗ , ἐπικαλοῦμαί Σε θερμῶς , μή μέ παρίδῃς τόν δείλαιον ἀπωλέσθαι , ἄβυσσον ἐλέους ἡ τέξασα · πλήν Σου γάρ ελπίδα , οὐ κέκτημαι · μή οὖν ἐχθροῖς ἐπίχαρμα , καί γέλως ὁ πεποιθώς Σοι ὀφθήσομαι · καί γάρ ἰσχύεις, ὅσα καί βούλει , ὡς Μήτηρ οὖσα τοῦ πάντων Θεοῦ .

Ὑπέρ τάς ἄνω χοροστασίας ἤρθης ΠΑΝΑΓΝΕ , μόνη γενομένη Μήτηρ τοῦ Πατοκράτορος · γεγηθότες οὖν κραυγάζομεν · Εὐλογημένη Σύ Ἐν γυναιξίν , ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Ὕμνον Σοι πιστοί , συμφώνως προσφέρομεν εὐχαριστίας , Σύ γάρ τήν ἀρχαίαν ἡμῶν ἔλυσας κατάραν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , καί εὐλογίαν ἅπαντες , θείαν καρπούμεθα , σωτηρίαν φωτισμόν καί ἔλεος διά Σοῦ καί χαράν τήν αἰώνιον .

Ὑμνοῦσι Σε τάξεις Ἀγγέλων , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ καί ΠΑΡΘΕΝΕ · μεθ ᾿ ὧν Σε νῦν γένος ἀνθρώπων , ὡς Ἀνύμφευτον δοξολογοῦμεν .

Ὑψούμενον βλέπω σε , καί τό κάλλος , τῷ πάσχει , οὐκ εἶδος περικείμενον , ὅν περ σωματούμενον , ἔγνων ὡραιότατον , ὑπέρ υἱούς ἀνθρώπων σε , Μονογενές Υἱέ , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ , ἐβόα ΠΑΡΘΕΝΟΣ · δεῖξον σου τήν δόξαν , ἡ πάντων σωτηρία .

Φεῖσαι μου Χριστέ ὅταν ἔλθης , κρῖναι τόν κόσμον μετά δόξης · λῦσον τήν ἀχλύν τῶν κακῶν μου , ταῖς ἱκεσίαις τῆς Κυησάσης σε , καί κληρονόμον ποίησον , τῆς οὐρανίου βασιλείας σου .

Φρικτή Σου ἡ λοχεία , ΘΕΟΤΟΚΕ Μήτηρ Χριστοῦ · διό Σε μακαρίζζομεν πιστῶς , καί δοξάζομεν σεεπτῶς , αἱ γεγεαί τῶν γενεῶν , εἰς αἰῶνας ἅπαντας .

Φωτός οἰκητήριον ἡ Σή γεγένηται Μήτρα ΠΑΝΑΓΝΕ · ὅθεν πιστῶς ἀναβοῶ Σοι · τάς κόρας τῆς ψυχῆς μου καταύγασιον , καί τρίβον τήν εὐθεῖαν ὑπόδειξον , τῷ Σέ γνησίως μακαρίζοντι .

Ὤ !!! μακαρία ΘΕΟΝΥΜΦΕ !!! πῶς γεγέννηκας ἄνευ ἀνδρός , καί μεμένηκας ὡς τό πρότερον ; Θεόν γάρ ἀπεκύησας , τεράστιον φοβερόν !!! ἀλλ ᾿ αἴτησαι σώζεσθαι, τούς ὑμνοῦντας Σε .

Ὦτα μοι διάνοιξον τά τῆς ψυχῆς , Μῆτερ τοῦ Θεοῦ ἡ γεννήσασα , τόν πρίν τά ὦτα ἀνοίξασα κωφοῦ , καί θείους ἐνωτίζεσθαι λόγους , καί πληροῦν καταξίωσον .

Ὡς Τεκοῦσα Θεόν ἀναμάρτητον , τάς ἡμῶν ἁμαρτίας ἐξάλειψον , ταῖς Μητρικαῖς πρεσβείαις Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ , καί σῶζε ἀναβοῶντας , Εὐλογημένη εἶ Σύ ΑΓΝΗ .

Ὤ !!! τῇ ἀῤῥήτῳ συγκαταβάσει !!! ὤ !!! τοῦ ξένου τρόπου τό ὑπερθαύμαστον !!! ὤ !! πῶς ΠΑΡΘΕΝΟΣ βρέφος σέ φέρει , ἀγκάλαις ΕΚΕΙΝΗΣ , τόν ποιητήν καί Θεόν !!! ὁ ἐξ ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ , σαρκωθῆναι , καταδεξάμενοσ εὐεργέτα , Κύριε , πρίν εἰς τέλος ἀπόλωμαι , σῶσὀν με .

☦

ἦχος πλ. α΄.

Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων εὐφημία ὑπάρχεις , ὅτι ἔτεκες ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστόν , τόν Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Ἄρνα τόν ἑαυτῆς ἡ Ἀμνάς , ποτέ ὁρῶσα πρός σφαγήν ἐπισπεύδοντα , προθύμως κατηκολούθει , ταῦτα βοῶσα αὐτῷ , ποῦ πορεύῃ Τέκνον Μου γλυκύτατον ; Χριστέ τίνος χάριν , τόν δρόμον τοῦτον μακρόθυμε , τρέχεις ἀόκνως , Ἰησοῦ ποθεινότατε , ἀναμάρτητε πολυέλεε Κύριε ; δός Μοι λόγον τῆ Δούλῃ σου , Υἱέ Μου παμφίλτατε · μή Μέ παρίδης οἰκτίρμον σιγῶν Ἐμέ τήν Τεκοῦσαν σε , Θεέ πανοικτίρμον , ὁ δωρούμενος τῷ κόσμῳ τό μέγα ἔλεος ..

Ἀκαταμἀχητον τεῖχος ἔδωκας τῇ πόλει ἡμῶν , τήν τεκοῦσαν Σε ΠΑΡΘΕΝΟΝ · δι ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ Σῶτερ , ἀπό τῶν κύκλῳ συνεπιτιθεμένων κακῶς , ἐξελοῦ δεόμεθα , τάς ψυχάς ἡμῶν .

ἌΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ Θεοῦ , τόν σαρκωθέντα ἐκ Σοῦ , καί ἐκ τῶν κόλπων τοῦ γεννήτορος μή ἐκφοιτήσανρα Θεόν , ἀπαύστως πρέσβευε , ἐκ πάσης περιστάσεως , σῶσαι οὕς ἔπλασεν .

Βάτον Σε ἀκατάφλεκτον , καί Ὄρος καί Κλίμακα ἔμψυχον , καί Πύλην οὐράνιον , ἀξίως δοξάζομεν , ΜΑΡΙΑ Ἔδοξε , Ὀρθοδόξων καύχημα .

Ἐκ Σοῦ τό θεῖον ὕδωρ ἀνέβλυσεν , ἀθανασίας καί ζωῆς ὕδωρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οὗ οἱ γευόμενοι δίψης , ΑΓΝΗ , θανατηφόρου ῥυσθήσονται .

Ἐν Σταυρῷ σε ὁρῶσα , Χριστέ ἡ Μήτηρ σου , ἑκουσίως ἐν μέσῳ ληστῶν κρεμάμενον , καί κοπτομένη μητρικῶς , τά σπλάγχνα ἔλεγεν · Ἀναμάρτητε Υἱέ , πῶς ἀδίκως ἐν σταυρῶ ὥσπερ κακοῦργος ἐπάγης , τό τῶν ἀνθρώπων ὁ θέλων ζωῶσαι τό γένοςὡς εὔσπλάγχνος .

Ἐν δυσί θελήσεσι καί οὐσίαις , τέτοκας ἡμῖν , Υἱόν τόν Μονογενῆ , ΚΟΡΗ τοῦ Πατρός , γενόμενον ἄνθρωπον , ἵνα ἡμᾶς δείξη κοινωνούς , φύσεως ἌΧΡΑΝΤΕ , θειοτέρας ὁ Ὑπέρθεος .

Εὐλογητός εἶ ὁ Θεός , ὁ Εἷς μέν τῇ φύσει , καί τήν Τεκοῦσαν δείξας Ἁγνεύουσαν , ὁ ὑπερύμνητος καί ὑπερένδοξος .

Ἡσαΐα χόρευε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἔσχεν ἐν γαστρί , καί ἔτεκεν Υἱόν τόν Ἐμμανουήλ , Θεόν τε καί ἄνθρωπον , Ἀνατολή ὄνομα αὐτῷ · ὅν μεγαλύνοντες, τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίζομεν .

Ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , μεσίτευσον Σαῖς δεήσεσιν , καί αἴτησαι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν , πλῆθος οἰκτιρμῶν , καί τόν ἱλασμόν , τῶν πολλῶν παραπτωμάτων δεόμεθα .

Ἡ προεκλελεγμένη ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν , εἰσάκουσον τῆς φωνῆς ἡμῶν , καί δώρησαι τά αἰτήματα τῶν ψυχῶν ἡμῶν , λύτρωσιν παθῶν καί τῶν ὀδυνῶν , διά τῶν Ἀποστόλων , πάντα δυναμένη , ὡς Μήτηρ Θεοῦ .

Ἱκέτευε ἀπαύστως ΑΓΝΗ , τόν προελθόντα ἐκ λαγόνων Σου , ῥυσθῆναι πλάνς διαβόλου , τούς ὑμνοῦντας Σε ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Ἱκετηρίαν ποίησον , ὑπέρ τῶν ὑμνούντων Σε ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ρυσθῆναι παντοίων πειρασμῶν καί κινδύνων

Κυρίως δοξάζομεν , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ Ἀνύμφευτε , καί τῷ σῷ λιμένι , οἱ πιστοί καταφεύγομεν .

Μακαρίζομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξάζομεν Σε οἱ πιστοί κατά χρέος , τήν Πόλιν τήν ἄσειστον , τό τεῖχος τό ἄῥῤηκτον , τή ἀῥῤαγῆν προστασίαν , καί καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Μή παρίδης Δέσποτα , τόν δείλαιον ἐμέ δυσωπῶ , τόν μαστιχθέντα τόν νοῦν ἀλγεινῶς ὑπό ληστῶν , ἀλλ ᾿ οἰκτείρησον , πρεσβείαις Σωτήρ τῆς Κυησάσης σε .

Μήτηρ Θεοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ , τό τεῖχος τῶν Χριστιανῶν , ῥῦσαι λαόν Σου , συνήθως κρυγάζοντά Σοι ἐκτενῶς · ἀντιτάχθητι αἰσχροῖς καί ἀλαζόσι λογισμοῖς , ἵνα βοῶμεν Σοι , χαῖρε ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

Νέον ἀπεκύησας ὡς Βρέφος ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν πλαστουργόν μου ·ὄν ἐκδυσώπει , πεπαλαιωμένον με , ἐν πολλῇ κακίᾳ ἀνακαινίσαι δέομαι .

Ὅν οὐρανός χωρεῖν οὐκ ἠδύνατο , Σύ ἐν γαστρί , συλλαβοῦσα τέτοκας , ὤ !! τοῦ φρικτοῦ καί ἀῥῤήτου θαύματος !!! διό Σε πάντες ὑμνοῦμεν ἌΧΡΑΝΤΕ .

Ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀνατείλας τῶ κόσμῳ , Χριστέ ὁ Θεός , υἱούς φωτός , δι ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ ἀναδείξας , ἐλέησον ἡμᾶς .

ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ ἐλπίς μου καί καταφυγή , τά τραύματα τῆς ἐμῆς , ἴσασαι ψυχῆς , τόν νοῦν μου εἰρήνευσον ·ἵνα κἀγώ , χαίρων ἀνυμνῶ , τά μεγαλεῖα Σου ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

ΠΑΡΘΕΝΟΣ βρέφος τέτοκεν · Θεός γάρ ἐξ ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ ἐνηνθρώπησε · πᾶσα σάρξ , ὑμνείτῳ Σε εἰς αἰῶνας .

Παῦσον τῆς πολυωδύνου πᾶσαν καρδίας τήν κάκωσιν , Μῆτερ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ · θραῦσον δαιμόνων , τά βέλη καί τά τόξα , τῶν ἐκπολεμούντων , τήν ταπεινήν μου ψυχήν .

Πύλη Σε φωτός , πεφωτισμένην βλέπει , προφήτης ΠΑΝΑΜΩΜΕ · τόν Φωτοδότην γάρ τίκτεις ἀφράστως , ἡμῖν ὁμοιωθέντα · διό Σε ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Σέ δυσωποῦμεν , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ Εὐλογημένη , πρέσβευε , τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Σέ τήν ὑπέρ νοῦν θεανδρικῷ τῷ λόγῳ τεκοῦσαν τόν Κύριον , καί Παρθενεύουσαν , πάντα τά ἔργα ΠΑΡΘΕΝΕ ,εὐλογοῦμεν , Σέ ὑμνοῦντας καί ὑπερυψοῦντας , ΚΟΡΗ εἰς αἰῶνας .

Σύ εἶ ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ με σαρκωθείς διέσωσας , τοῖς μώλωψι χέας μου , τό πλούσιον ἔλεος , Χριστέ τῶν οἰκτιρμῶν σου , διά τοῦτο σέ δοξάζω .

Τῆς ψυχῆς μου τά πάθη τά πολυώδυνα , καί σαρκός μου τάς νόσους ταχέως ἴασαι ,τάς τοῦ νοός μου ἐκτροπάς , στῆσον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ἐν γαλήνῃ λογισμῶν εὐχάς προσφέρειν καθαράς , τῷ βασιλεῖ τῶν ἁπάντων , ἀξίωσον ΘΕΟΜΗΤΟΡ , καί ἐξαιτεῖσθαι πταισμάτων ἄφεσιν .

Τίς μή θαυμάσει , βλέπων ἐν Σοί τόν Πλαστουργόν ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀναπλάσαντα Ἀδά τόν πεπτωκότα , καί ἀφράστῳ ἑνώσει , ἐκ Σοῦ σαρκί τεχθέντα , ἀναλλοιώτως εἰς σωτηρίαν ἡμῶν .

Τόν ἄῤῥητον τόκον Σου πάντες ὑμνοῦμεν πιστοί , καί σέβοντες αὐτόν ὡς Θεόν , Σέ ὑμνοῦμεν ὡς ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ .

Ὑψωθέντα ἐν ξύλῳ ὡς ἐθεάσατο , ἡ Τεκοῦσα σε Μήτηρ ὠδίνων ἄνευθεν , ὠλοφύρετο κλαυθμῷ , καί ἀνεκραύγαζεν · οἴμοι γλυκύτατε Υἱέ , τιτρώσκομαι νῦν τήν ψυχήν , ἐν τῷ Σταυρῶ καθορῶσα σε · ἐν μέσῳ δύο κακούργων , δίκην κακούργου προσηλούμενον .

Ὑπέρ νοῦν ὁ τόκος Σου , ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ἄνευ γάρ ἀνδρός , ἡ σύλληψις ἐν Σοί , καί παρθενικῶς , ἡ κύησις γέγονεν · καί γάρ Θεός ἦν ὁ τεχθείς , ὅν μεγαλύνοντες , Σέ ΠΑΡΘΕΝΕ μακαρίζωμεν .

☦

ἦχος πλ. β΄.

Ἄγγελοι περιλαμφθέντες τῇ δόξῃ τοῦ τόκου Σου , ἐν τῇ γῇ , εἰρήνην πᾶσαν ἡμῖν , καί εὐδοκίαν ἀνθρώποις , ΠΑΡΘΕΝΕ κεκράγασιν .

ἉΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ Χριστοῦ , τοῦ Θεοῦ ἡμῶν Μήτερ , ὡς τόν ἁπάντων ποιητήν ἀποῥῤήτως τεκοῦσα , ἱκέτευε σύν Ἀποστόλοις ἱεροῖς ἑκάστοτε τήν άγαθότητα αὐτοῦ , παθῶν ἡμᾶς λυτρώσασθαι , καί ἄφεσιν ἡμῖν , δοῦναι ἁμαρτημάτων .

Ἁγίων Ἁγιωτέρα , καί πάντων Ὑψηλοτέρα , τῶν ποιημάτων , μόνη ἀνεδείχθης ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , ὡς αὐτόν κυήσασα τόν Πλάστην Σου , διό τήν Ἁγίαν Μορφήν Σου , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ἐν προσκυνήσει ἔχομεν . .

ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ καί ΣΕΜΝΗ , τῶν Ἀγγέλων ἡ δόξα , ὅταν παρέστης τῷ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου , μή φέρουσα ὁρᾶν τάς παρανοίας τῶν ἐχθρῶν , ἐκραύγαζες ὀδυνωμένη Μητρικῶς · πῶς φέρεις , ὦ Φιλάνθρωπε , τάς πάντων απειλάς ; δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου .

Ἀρχαγγελικόν λόγον ὑπεδέξω , καί Χερουβικός θρόνος ἀνεδείχθης , καί ἐν ἀγκάλαις Σου ἐβάστασας ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν ἐλπίδα τῶν ψυχῶ ἡμῶν .

Ἀρχαγγελικῶς ἀνυμνήσωμεν πιστοί , τήν οὐράιον Παστάδα , καί Πύλην σφραγισθεῖσαν ἀληθῶς · χαῖρε , δι ᾿ ἧς ἀνεβλάστησεν ἡμῖν , ὁ Σωτήρ τῶν ἁπάντων , ὁ Ζωοδότης καί Θεός · κατάβαλε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τούς ἀθέους τυράννους ἐχθρούς ἡμῶν , τῇ χειρί Σου ἌΧΡΑΝΤΕ , ἡ ἐλπίς τῶν Χριστιανῶν .

Ἀμόλυντε Σκηνή ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , μολυθέντα με δεινῶν , παθῶν ἐπαγωγαῖς , τῇ πηγῇ τοῦ ελέους Σου κάθαρον ·καί δός μοι ὄμβρους κατανύξεως ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἁμαρτίας βυθόν ἀφανίζουσα .
Ἀρχή σωτηρίας, ἡ τοῦ Γαβριήλ προσηγορία , πρός τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ γέγονεν · ἤκουσε γάρ τό χαῖρε , καί οὐκ ἀπέφυγε τόν ἀσπασμόν , οὐκ ἐδίστασε ὡς ἡ Σάρρα ἐν τῇ σκηνῇ , ἀλλ ᾿ οὕτως ἔλεγεν · ἰδού ἡ δούλη Κυρίου , γένοιτο μοι κατά τό ρῆμα σου .

Γενεαί γενεῶν Σου ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , μακαρίζουσι πάλαι , ὡς προεφήτευσας · μόνη γάρ βροτοῖς , τόν μακάριον τέτοκας , Λόγον ἀποῤῥήτως , ἐκ Σοῦ σωματωθέντα .

Ἐκ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τοῖς ἐν νυκτί παθῶν κεκρατημένοις ἀνέτειλε , τοῦ φωτός καί εἰρήνης , Χριστός χορηγός , τήν ἐξ ᾿ ἀπροσεξίας λύων παράβασιν , καί τήν ἀπολύτρωσιν ἡμῖν , σαφῶς δωρούμενος .

Ἐκ φωτεινῆς προελθών νηδύος Σου , ὡς Νυμφίος ἐκ παστοῦ , ἔλαμψε Χριστός , φῶς τοῖς ἐν σκότει μέγα · καί γάρ δικαιοσύνης Ἥλιος ἀστράψας , ἐφώτισεν ΑΓΝΗ τόν κόσμον .

Ἐλπίς τοῦ κόσμου Ἀγαθή , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν Σήν καί μόνην , κραταιάν προστασίαν αἰτοῦμεν , σπλαγχνίσθητι εἰς εὐπερίστατον λαόν , · δυσώπησον τόν ἐλεήμονα Θεόν ῥυσθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν , ἐκ πάσης ἀπειλῆς μόνη Εὐλογημένη .

Ἐν τῇ ὑπερφυᾷ Σου κυήσει ΑΓΝΗ , νόμοι Σοι φύσεως σαφῶς καταλύονται · καί γάρ ἀσπόρως τίκτεις , τόν πρόν αἰώνων Θεόν , ἐκ Πατρός γεννηθέντα .

Ἐτύπου Βάτος τό μυστήριον τοῦ ὑπέρ νοῦ Σου τόκου ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ὡς ἐκείνου γάρ διέμεινας , ἀφλέκτως πῦρ τεκοῦσα , Χριστόν Σωτῆρα , τόν ἀνυψωθέντα ἐν Σταυρῷ · ὅν δυσώπει ῥυσθῆναι με , πυρός τοῦ αἰωνίου , Εὐλογημένη εἶ ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ βοῶντα , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ἡ Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΣ , τοῖς ὑμνοῦσι Σε πιστῶς , ἁμαρτημάτων ἄφεσιν , καί χαρισμάτων θείαν διανομήν , δοθῆναι ἱκέτευε , τόν πανάγιον Λόγον , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν Σε , ἐπί σταυροῦ κρεμάμενον , , θρηνοδοῦσα , ἀνεβόα μητρικῶς · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου Τέκνον , πῶς φέρεις πάθος ἐπονείδιστον ;

Ἡ πάντων βοήθεια , καί Σκέπη καί ἀντίληψις , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , δεῖξον ὅτι δύνασαι , πρεσβεύειν ὑπέρ πάντων , τῶν είς Σέ καταφευγόντων , καί ἀπελαύνεις τούς δυσσεβεῖς , τῇ δυνάμει τοῦ Υἱοῦ Σου , ὡς γάρ Μήτηρ , πάντα δύνασαι .

Ἡ τοῦ νόμου τόν δοτῆρα , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ κυήσασα ἱκέτευε , τάς ἀνομίας ὑπεξᾷραι , πάσας ἐν καιρῷ τῷ νῦν ἐνεστῷτι , τοίς καλῶς , προαιρουμένοις ἐξασκεῖν , θείας νηστείας σπουδήν .

ΘΕΟΤΟΚΕ ,Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς , Σέ ἱκετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετά τῶν Ἀποστόλων , καί πάντων τῶν Ἁγίων , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Ἱκεσίαις οἰκτίρμον τῆς κυησάσης Σε , καί ἁγίων Μαρτύρων Ἀποστόλων σου , φώτισον ἡμῶν τάς ψυχάς τοῦ δοξάζειν σε ἐν ἀγαλλιάσει ψυχῆς , εἰς τούς αἰῶνας .

ΚΟΡΗΣ , ἐξ ᾿ ἀνάνδρου Χριστέ προῆλθες , προσλαβόμενος ἐκ ταύτης σάρκα , ἔννουν καί ἔμψυχον ·καί Σταυρῷ σου ἐχθρόν ἀφανίσας φθαρεῖσαν τῶν βροτῶν τήν οὐσίαν , πάλιν ἀνεκαίνισας , διό δοξάζει τήν εὐσπλαγχνίαν σου .

Κυρίως Σέ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὁμολογοῦμεν Θεόν τεκοῦσα , μή προσέχοντες τοῖς ρήμασι Νεστορίου , ἀλλά τῶν Πατέρων τοῖς δόγμασιν .

Λόγου παντός ὑπάρχει ἀνώτερον τό ἐπί Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ · Λόγος Πατρός ἐν Σοί γάρ , θεοπρεπῶς κατεσκήνωσεν , λύσιν πταισμάτων ἅπασι τοῖς ἁμαρτάνουσιν λόγῳ μόνο παρεχόμενος .

Λυχνία ἄσβεστος , Νυμφών ὁλόφωτε · Σεραφίμ Ὑπερτέρα καί Χερουβίμ , ὄχημα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἁμαρτιῶν με χαλεπῶν καί κινδύνων ἐλευθέρωσον .

Μεμυημένος ὁ χορός τῶν προφητῶν , τό ἐν Σοί μυστήριον , μυστικαῖς θεηγορίαις ἌΧΡΑΝΤΕ , Σέ ποικιλοτρόπως προέλεγεν · μανναδόχου Στάμνου δέ νῦν , Εἰκόνα ἄχραντον , Αὐτῇ προσπεσοῦσα Μαρία , ἡ Ἐγγυήτρια ἁμαρτωλῶν πρός θεόν .

Νόμος τῆς φύσεως ΚΟΡΗ , ὑπέρ φύσιν λαθοῦσα , νέον Παιδίον ἐπί γῆς , ἀκύησας ΑΓΝΗ , νομοδότην ὄντα , καί παλαιῶν ἡμερῶν , τοῦ τῶν πάντων ποιητοῦ , διό κί πίστει καί πόθῳ Σέ μακαρίζομεν .

Νοῦν ὑπερέβης καί οὐράνιον , νοητέ Οὐρανέ τοῦ πᾶντων βασιλέως · νομίμων γάρ τῆς φύσεως , ἄνευθεν ΑΓΝΗ , νομοδότην καί κτίστην , πάντων ἐκύησας .

Ὅλον ἀνέπλασεν ἐμέ , δι ᾿ ἀγαθότητα ἐν τῇ μήτρᾳ Σου ΑΓΝΗ , οὐ φθείρας ἑκατέρας φύσεως τά ἰδιώματα , ὡς πάντων τῶν αἰώνων Δεσπότης · ὅθεν Σε ὡς αἰτίαν τῆς ἡμῶν σωτηρίας , ἅσμασιν ὑμνοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ὅν ἔτεκες Θεόν ἀνερμηνεύτως , διαπαντός ὡς φιλάνθρωπον , μή διαλίπῃς δυσωποῦσα , ἵνα κινδύνων σώσει , τούς εἰς Σέ καταφεύγοντας .
Ὁρῶσα Σε σταυρούμενον , Χριστέ ἡ σέ κυήσασα , ἀνεβόα · τί τό ξένον , ὅ ὁρῶ , μυστήριον Υἱέ Μου , πῶς ἐπί ξύλου θνήσκεις , σαρκί κρεμάμενος ζωῆς χορηγέ ;

ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σύ μέ διάσωσον , τῆς ἐμῆς ἀσθενείας γενοῦ βοήθεια , ἡ τόν θελητήν τοῦ ἐλέους κυήσασα , διό Σε ὑμνοῦμεν ΑΓΝΗ είς τούς αἰῶνας .

ΠΑΡΘΕΝΟΣ βρέφος τεκοῦσα , καί τήν ΑΓΝΕΙΑΝ τηροῦσα ΣΕΜΝΗ , Σύ ὤφθης τόν Χριστόν κυήσασα · καί ἄνθρωπον ἕνα τόν αὐτόν , ἐν ἑκατέρᾳ τῇ μορφῇ · τό θαῦμα Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἐκπλήττει πᾶσαν ἀκοήν καί ἔννοιαν .

Προφορικῶς ΑΓΝΗ ΘΕΟΔΟΞΑΣΤΕ, Πόλις ἐδείχθης τοῦ Θεοῦ , ἐξ ᾿ ἧς ἐγεννήθη , αὐτός ὁ ποιητής Σου , μετά τόκον Σε , ὡς τό πρίν διαφυλάξας .

ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Πολυδόξαστε , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , λύτρωσαι χαλεπῶν ἐγκλημάτων , τούς τιμῶντας Σου τήν Ἄχραντον κύησιν · οὐ γάρ ἄλλην βοήθεια κεκτήμεθα , πλήν Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Παρισταμένη τῷ Σταυρῷ ἡ Ἀπειρόγαμος Μήτηρ , τοῦ ἐξ ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ , ἄνευ σπορᾶς τεχθέντος , ἀνεβόησε · Ρομφαία τήν καρδίαν Μου , διῆλθεν , ὦ Υἱέ , μή φέρουσαν κρεμάμενον , ἐν ξύλῳ Σε ὁρᾶν , ὅν τρέμουσι τά σύμπαντα , ὡς κτίστιν καί Θεόν , μακρόθυμε, δόξα σοι .

Συνέλαβες ἀποῤῥήτως , ΠΑΡΘΕΝΟΣ , μείνασα ἌΧΡΑΝΤΕ , καί ἐκύησας κόσμῳ , τήν σωτηρίαν Χριστόν , τόν Θεόν ἡμῶν · διό Σε πάντες ἄσμασιν , οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .

Τῆς συμπαθείας τήν Πηγήν , ἌΧΡΑΝΤΕ ΣΕΜΝΗ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΘΕΟΤΟΚΕ , πλουσίως ἐν ἡμῖν ΑΓΝΗ , ἐπίχεε , καί δώρησαι ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν , Σύ γάρ εἶ προστασία ἡμῶν καί θεία σκέπη .

Τήν βασίλειον στολήν , ἐκ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ φορέσας , ὤφθη τοῖς βροτοῖς , ἀνθρωπόμορφος , διπλοῦς κατ ᾿ οὐσίαν , οὗ τό εἶδος τῆς μορφῆς , ἐν προσκυνήσει ἔχομεν .

Τίς ἐγέννησεν υἱόν , τόν μή σπαρέντα πατρώῳ νόμῳ ; τοῦτον οὖν γεννᾷ Πατήρ , πλήν μητρός · παράδοξον θαῦμα !! Σύ γάρ ἔτεκες ΑΓΝΗ , Θεόν ὁμοῦ καί ἄνθρωπον .

Τό θαῦμα τοῦ τόκου Σου , ἐκπλήττει με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πῶς συλλαμβάνεις ἀσπόρως τόν ἄληπτον ; εἰπέ πῶς Παρθενεύεις , γεννήσασα ὡς Μήτηρ , τό ὑπέρ φύσιν πίστει λαβών , τό τικτόμενον προσκύνει · ὄσα θέλει γάρ καί δύναται .

Τόν ἐκ Πατρός ἄχρονον Υἱόν ἐν χρόνῳ , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ Ἀπειράνδρως ἀπεκύησας ·ξένον θαῦμα !!! μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ θηλάζουσα .

Τόν τόκον τῆς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ προσκυνῶ , συμψάλλων τοῖς παισίν · εὐλογεῖτε τά ἔργα Κυρίου τόν Κύριον .

Τόν ὑπέρ φύσιν τόκον Σου προσκυνοῦμεν · τήν κατά φύσιν δόξαν τοῦ βρέφους Σου , μή διαιροῦντες ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ · ὁ εἷς γάρ τῷ προσώπῳ , διττός ὁμολογεῖται ταῖς φύσεσιν .

Φωνῇ Ἀγγέλου , βουλῆς τόν Ἄγγελον , τῆς τοῦ Πατρός ἀῤῥήτως ΘΕΟΤΟΚΕ ἐκύησας , τάς φωνάς οὖν τῶν δούλων Σου πρόσδεξαι , ἅς ἐν τῷ τῆς νηστείας καιρῷ προσάγομεν · καί ταύτας προσάγαγε Θεῷ ὡς θυμίαμα .

Φωτί τῷ θείῳ με φωταγώγησον , Ἡ τοῦ φωτός , ΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ λοχεύτρια , καί ψυχῆς μου τόν ζόφον ἀπέλασον , ὅπως Σέ μακαρίζω , Ἥν μακαρίζουσιν , πᾶσαι τῶν ἀνθρώπων γενεαί , ὡς προεφήτευσας .

Χαῖρε Σοι βοῶμεν , τῇ κυησάσῃ τήν χαράν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , Θεόν ὅν ἔτεκες δυσώπει , λυτρωθῆναι κινδύνων καί φθορᾶς , τούς ἀνυμνοῦντας Σε ἀεί .

Χριστιανῶν ἡ βεβαία γέφυρα , τό καύχημα τῶν πιστῶν , καί καταφυγή · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ ὑπάρχεις Μόνη , πάντας βοηθοῦσα , καί σώζουσα , ἐκ τῶν κινδύνων .

Ὡς χροσοκαλλώπιστον Λυχνίαν Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ σέβομεν , Τήν τό φῶς τό νοητόν γεννήσασαν κόσμῳ , καί τών ζοφώδῃ ἀχλύν , μειώσασα ΠΑΡΘΕΝΕ .

Ὡραῖον κάλλει τέτοκεν Ὡραία σε ΚΟΡΗ · ὅν καθορῶσα κάλλος ἐν τῷ πάσχειν , οὐδέ εἶδος κεκτημένον Σῶτερ , θρηνωδοῦσα ἔλεγεν · ἐκπλήττομαί σου , τήν ὑπέρ νοῦν Υἱέ Μου ταπείνωσιν , δι ᾿ ἧς σώζεις , ταπεινωθεῖσαν , τή φύσιν τῆς ἀνθρωπότητος .~

Ὤ !!! τῆς σῆς Θεέ μου πολλῆς εὐσπλαγχνίας , καί τῆς ἀφάτου σου συγκαταβάσεως !!! ὅπως τήν προτέραν πόρνην , ταῖς Μητρός σου παρακλήσεσιν , ὡς ἀγνήν καί ἄμωμον , Ἀγγέλοις καθωμοίωσας .

☦

ἦχος βαρύς .

Εἰρήνευσον πρεσβείαις τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , τήν ζωήν ἡμῶν τῶν βοώντων Σοι , Ἐλεῆμον , Κύριε , δόξα Σοι .

Ἐκύησας ΚΟΡΗ Ἄνανδρε Θεόν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν κατέχοντα δρακί , τά πέρατα καί πάντων ἀρχαιότερον .

Ἐν ξύλῳ προσπαγέντα σε ἑκουσίως , ὡς ἑώρακεν ἡ ΑΓΝΗ καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , θρηνωδοῦσα ὕμνει τό κράτος σου .

Ἐτέχθης ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀνερμηνεύτως , καί ἐφώτισας τοῖς ἐν σκότει , Χριστέ , βοῶντας δόξα Σοι Μῆτερ τοῦ Ὑψίστου .

Ἡ ἐν γαστρί συλλαβοῦσα τόν ἀπερίληπτον Λόγον , καί τοῦτον ἄνευ σπορᾶς σαρκί τεκοῦσα , ἱκέτευε ἐκτενῶς τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Κύριε , ἡμεῖς λαός σου , καί πρόβατα νομῆς σου , πλανηθέντας τῇ φθορᾷ , ἐπίστρεψον ἡμᾶς · σκορπισθέντας ὡς ποιμήν συνάγαγε ἡμᾶς · ἐλέησον τήν ποίμνην σου φιλάνθρωπε , σπλαγχνήσθητι , πρεσβείαις τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , μόνε ἀναμάρτητε .

Ὅν ἀκατανοήτως ἀπεκύησας , φθοράν μή γνοῦσα ΑΓΝΗ , Ἰησοῦν τόν Σωτῆρα , ἐξιλέωσαι καί νῦν , ὑπέρ τῶν δούλων Σου .

Ῥάβδος θεόβλαστος , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ ἐξανθήσασα καρπόν ἀφθαρσίας τόν Κύριον , τήν ζωήν τῶν ἁπάντων δυσώπησον αὐτόν , τοῦ σῶσαι ἐκ κινδύνων τό γένος τῶν ἀνθρώπων .

Σέ τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ , Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τήν τόν ἀχώρητον Λόγον , ἐν γαστρί χωρήσασα , καί Τεκοῦσαν σαρκί , ὕμνοις μεγαλύνομεν .

Σέ τήν Ἔνδοξον καί μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ , τήν τόν ἀχώρητον Λόγον , ἐν γαστρί χωρήσασα , καί Τεκοῦσα σαρκί , ὔμνοις μεγαλύνομεν .

Τήν ὑπέρ φύσιν Μτέρα , καί κατά φύσιν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τήν μόνην ἐν γυναιξίν Εὐλογημένην , ἄσμασιν οἱ πιστοί , κατά χρέος μεγαλύνωμεν .

Τιμιωτέρα τῶν ἐνδόξων Χερουβίμ , ὑπάρχεις ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ · ἐκεῖνα γάρ τήν θείαν μή φέροντα δύναμιν , πτέρυξι κατακεκαλυμμένῳ προσώπῳ , τήν λειτουργίαν ἐπιτελοῦσιν , Σύ δέ , σεσαρκωμένον τόν Λόγον , αὐτόπτως ὁρῶσα φέρεις · ὅν ἀπαύστως ἱκέτευε , ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Ὑμνοῦμεν Σε ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , καί δοξάζομεν , ὅν ἐκύησας Θεόν Λόγον , κράζοντες Δόξα Σοι .

Χαῖρε τό Ὄρος τοῦ Θεοῦ , χαῖρε , ἀείφωτε λαμπάς · χαῖρε , Νέε Οὐρανέ · χαῖρε Νοῦς ἀστράπτων · χαῖρε , Ναέ Κυρίου · χαῖρε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

☦

ἦχος πλ. δ ΄.

Ἀνύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τόν Θεόν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί , Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , Σῶν ἱκετῶν παρακλήσεις , δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμόν τῶν πταισμάτων , νῦν τάς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη , δυσώπει , σωθῆναι πάντας ἡμᾶς .

Αἱ γενεαί Σε ἅπασαι , μακαρίζουσιν ΑΓΝΗ , Ἰησοῦς γάρ μόνος , ὁ τεχθείς ἐκ νηδύος Σου , αὐτός ὡς ἐπίσταται , ἐποίησε ΚΟΡΗ μετά Σοῦ , ΠΑΡΘΕΝΕ μεγαλεῖα · ὅν δυσώπει σώζεσθαι, ποίμνην καί λαόν Σου .

Ἄῥῥητον τό θαῦμα τῆς Σῆς κυήσεως ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · πῶς γάρ καί λοχεύεις , καί ἁγνεύεις ἐν ταὐτῷ ; πῶς παιδοποιεῖς , καί ἀγνοεῖς πεῖραν ὄλως ἀνδρός ; ὡς οἶδεν ὁ ὑπέρ φύσιν , ἐξ ᾿ Ἐμοῦ θεοπρεπῶς , Λόγος Θεοῦ γεννηθείς .

Ἅς ἐν τῷ τόκῳ διέφυγον ὠδῖνας ὑπερφυῶς ἐν τῷ σῷ τιμίῳ πάθει , ἐπέγνω ἡ Τεκοῦσα σε , ἤλγει γάρ βλέπουσα ἐν σταυρῷ σε παγέντα ἑκουσίως , ὑπό Ἰουδαίων , τόν ἐπί ὑδάτων τήν γῆν θεμελιοῦντα .

Δέχου τάς φωνάς τῶν ἱκετῶν σου , ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , καί πρέσβευε ἀπαύστως , πλημμελημάτων λῦσιν καί εἰρήννν , δωρηθῆναι ἡμῖν .

Δός ἡμῖν βοήθειαν ταῖς ἱκεσίαις Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , τάς προσβολάς ἀπεκρουομένη , τῶν δεινῶν περιστάσεων .

Εἰς ἰλύν ἐνεπάγην ἁμαρτιῶν , καί οὐκ ἔστιν ὑπόστασις ἐν ἐμοί · δεινῶς γάρ κατεπόντισε , καταιγίς τῶν πταισμάτων μου · ἀλλ ᾿ ἡ Τεκοῦσα Λόγον τόν μόνον φιλάνθρωπον , ἐπ ᾿ ἐμέ ἐπίβλεψον ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ῥῦσαι με , πάσης ἁμαρτίας καί παθῶν ψυχοφθόρων , καί πάσης κακώσεως τοῦ δεινοῦ πολεμήτορος , ἵνα ψάλλω γηθόμενος · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς καταφεύγουσι πίστει , τῇ Σκέπῃ Σου ἌΧΡΑΝΤΕ .

Εἰς πέλαγος δεινόν , ἐμπεσών ἀθυμίας , ἐκ πλήθους πονηρῶν καί ἀθέσμων μου ἔργων , ἦλθον εἰς ἀπορίαν , καί ἀπογνώσει νυνί συνέχομαι , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ μέ σῶσον , Σύ βοήθησον · ἁμαρτωλῶν γάρ εἶ ἱλασμός, καί κάθαρσις σωτήριος .

Ἐγώ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῇ Σκέπῃ Σου προστρέχω , οἶδα γάρ ὅτι τεύξομαι τῆς σωτηρίας , δύνασαι γάρ ΑΓΝΗ , βοηθῆσαι μοι .

Ἐκ γαστρός Σου προῆλθεν σαρκωθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ὁ τῶν ὅλων Κύριος · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ φρονοῦντες ὀρφοδόξως ,τῷ Υἱῷ Σου κραυγάζομεν · ὁ τῶν Πατέρων Θεός εὐλογητός εἶ .

Ἐκ πάσης ἀπειλῆς καί κακίας ἀνθρώπων , διάσωσον ἡμᾶς ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ · Σέ γάρ ἔχομεν σκέπην , καί προστασίαν οἱ καταφεύγοντες ἐπί Σοί ΘΕΟΜΗΤΟΡ , καί τόν τεχθέντα ἐκ Σοῦ Θεόν ἡμῶν · ὅν ἐκδυσώπει ῥυσθῆναι ἡμᾶς , κινδύνων καί θλίψεων .

Ἐκ τῆς ῥίζης ἀνέτειλε , Σοῦ ἄνθος ζωῆς , Ἰεσσαί προπάτωρ ἀνασκίρτησον · ὁ σώζων κόσμον , ἐκ τῆς ΑΓΝΗΣ Νεάνιδος , Χριστός ὁ Θεός .

Ἐνοικήσας ΠΑΡΘΕΝῼ σωματικῶς Κύριε , ὤφθης τοῖς ἀνθρώποις , ὡς ἔπρεπε θεαθῆναι σε · Ἥν καί ἀνέδειξας , ὡς ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί πιστῶν βοήθεια , μόνε φιλάνθρωπε .

Ἐν Σταυρῷ καθορῶσα σε τόν δι ᾿ ἀγαθότητα ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὑπέρ νοῦν τεχθέντα , ἐτιτρώσκω τά σπλάγχνα , καί ἔλεγες · οἴμοι !!! θεῖον Τέκνον !!! πῶς ὑπέρ πάντων ὀδυνᾶσαι ; προσκυνῶ σου τό εὔσπλαγχνον , Κύριε .

Ἐν τῷ σταυρῷ ὡς ἵστατο , ἡ Ἀμνάς Σου Ἰησοῦ , τόν ποιμένα καί Δεσπότην ΕΚΕΙΝΗΣ ὁρῶσα πικρῶς ἐποδύρετο · καί σπλάγχνα κινοῦσα ἐπί Σοί Χριστέ ἀνεκαλεῖτο , τί τό ξένον θέαμα , ἡ ζωή πῶς θνήσκεις ;

Ἐξέλεμψεν ἐκ Σιών ἡ τοῦ Ὑψίστου εὐπρέπεια , τό πρόβλημα τῆς σαρκός , κάθ ᾿ ἕνωσιν ἄῤῥητον , ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , περιβεβλημένη , καί τόν κόσμον ἐφώτισεν .

Εὐλογοῦμεν σε τόν Θεόν τοῦ Ἰσραήλ , τόν ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἐπιφανέντα τῷ κόσμῳ , καί ἐγείραντα κέρας σωτηρίας ἡμῖν .

Ἐχώρησας τόν ἀχώρητον φύσει , ἐβάστασας τόν βαστάζοντα τά πάντα · ἐθήλασας ΑΓΝΗ , τόν τρέφοντα τήν κτίσιν , Χριστόν τόν Ζωοδότην .

Ἡ Μόνη κυήσασα τόν ἄναρχον Λόγον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα καί μή τραπέντα , ὅπερ ἦν μείνασα , ΠΑΡΘΕΝΟΣ , μετά τόκον Ἀνύμφευτε · ἱκέτευε ὑπέρ πάντων , λυτρωθῆναι , ἐκ φθορᾶς τήν ζωήν ἡμῶν .

Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν σε σαρκί κρεμάμενον τῷ ξύλῳ , τήν καρδίαν ἐτιτρώσκετο , καί ὠλόλυζε δακρύουσα · Λόγε , ποῦ Μου ἔδυς , παμφίλτατε Ἰησοῦ , Υἱέ Μου καί Κύριε ; μή λίπῃς με μόνην , Χριστέ τήν τεκοῦσαν Σε .

Ἡ προστασία τῶν πιστῶν ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , τῶν θλιβομένων ἡ χαρά καί τῶν πενθούντων , ἡ μεγίστη παράκλησις · τόν ἐκ τῆς γαστρός Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ὑπερφυῶς τεχθέντα , ἀδιαλείπτως ὑπέρ ἡμῶν , σύν Ἀγγέλοις καί ἄρχουσι , δυσώπει ῥύσασθαι ἡμᾶς , ἐν ὥρᾳ τῆς ἐτάσεως καί δεινῆς κατακρίσεως .

Ἡ Σκέπη Σου ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἰατρεῖον ὑπάρχει πνευματικόν · ἐν αὐτῇ γάρ καταφεύγοντες, ψυχικῶν νοσημάτων λυτρούμεθα .

Ἡ σωτήριος Πύλη , ἡ πρός Θεόν γέφυρα , τῶν χριστιανῶν ἡ προστάτις , ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , περιστατούμενον , ταῖς συμφοραῖς με τοῦ βίου , καί κλυδωνιζόμενον ΚΟΡΗ , κυβέρνησον .

ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , τῆς ψυχῆς μου τά τραύματα , καί τῆς ἁμαρτίας τάς οὐλάς ἐξάλειψον , πηγαῖς ἀποσμήχουσα , ταῖς ἐκ πλευρᾶς τοῦ τόκου Σου , καί τοῖς ἐξ ᾿ αὐτῆς ἀποκαθαίρουσα ρείθροις · πρός Σέ γάρ ἀναγράζω , καί πρός Σέ καταφεύγω , καί Σέ ἐπικαλοῦμαι , τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΝ .

ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ Εὐλογημένη , τόν διά σπλάγχνα οἰκτιρμῶν ἐκ Σοῦ τεχθέντα , σύν ταῖς ἄνω δυνάμεσι καί τοῖς Ἀρχαγγέλοις · καί πᾶσι τοῖς Ἀσωμάτοις ὑπέρ ἡμῶν , δυσώπει ἀκαταπαύστως δοῦναι ἡμῖν , πρότ οῦ τέλους συγχώρησιν , καί ἱλασμόν ἁμαρτιῶν , καί βίου ἐπανόρθωσιν , ὄπως εὕρομεν ἔλεος .

ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΚΟΡΗ , ἡ Παστάς τοῦ οὐρανίου βασιλέως Χριστοῦ , σῶζε τῇ πρεσβείᾳ Σου , τούς Σέ θερμῶς ἀνυμνοῦντας .

Ἰεζεκιήλ Σε , Πύλην αδιόδευτον ΑΓΝΗ προεῖδεν , μετανοίας πύλας πᾶσι ὑπανοίγουσαν ἀπεγνωσμένοις · ὅθεν δυσωπῶ Σε τρίβους μοι ὑπάνοιξον , τάς πρός ἐκεῖθεν φέρουσα καταπαύσεις .

Κύριε , ὅτε σε ἥλιος εἶδεν , ἐπί τοῦ ξύλου κρεμάμενον , Ἥλιε τῆς δικαιοσύνης , τάς ἀκτὶνας ἐναπέκρυψεν , καί ἡ σελήνη τό φῶς , είς σκότος μετεβάλλετο , ἡ δέ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ σου Μήτηρ , τά σπλάγχνα διετέτρωτο .

Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ ὁμολογοῦμεν , οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν Ἀσωμάτοις χορείαις Σέ μεγαλύνομεν .

Μεγαλύνομεν Σε τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , ἐν ᾗ ἐπεσκίασε τό Πανάγιον Πνεῦμα .

Μεγαλύνομεν Σε τήν Μητέρα τοῦ Φωτός , καί δοξάζομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὡς Τεκοῦσα Χριστόν , τόν σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Μητρικήν παρρησίαν , τήν πρός τόν Υἱόν Σου κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , συγγενοῦς προνοίας , τῆς ἡμῶν , μή παρίδης δεόμεθα · ὅτι Σέ καί Μόνην Χριστιανοί πρός τόν Δεσπότην , ἱλασμόν εὐμενῆ προναλλόμεθα .

Μόνη ἀφθόρως κύεις , Μόνη θηλάζεις βρέφος , μή λοχεύουσα , Μόνη τόν κτίστην τίκτεις καί Δεσπότην Σου · εἰ καί Δούλη καί Μήτηρ , Σέ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ὑμνοῦμεν εἰς αἰῶνας .

Νηστεύειν με καί ἀπέχεσθαι πάσης ἁμαρτίας ἐνδυνάμωσον ΚΟΡΗ , τόν δυνατόν ἀναμάρτητον Λόγον , σωματωθέντα ἀῥῤήτως κυήσασα · καί δίδου μοι καθαρτικόν , μολυσμάτων , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , δάκρυον .

Νενεκρωμένην τήν ζωήν , ἐπί Σταυροῦ καθορῶσα , καί μή φέρουσα τῶν σπλάγχνων τόν πόνον , ἐδονεῖτο ἡ ΣΕΜΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἀνακράζουσα · οἴμοι !!! Υἱέ μου , τί σοι δῆμος ἀνόμων ἀπέδωκεν ;

Νηστεύειν ἡμᾶς ΑΓΝΗ , κακίας πάσης ἐνίσχυσον , καί φαύλων καί πονηρῶν , ἀπέχεσθαι πράξεων ἐνδυνάμωσον , προστασία πάντων τῶν ανθρώπων χρηματίζουσα .

Νοητόν ὡς ἁγίασμα τόν ἐν Ἁγίοις Θεόν , ἀναπεπαυμένον τίκτεις , Ἁγία ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , πάντα τά πέρατα ἁγιάζονται , θείᾳ προσκυνήσει σήμερον ΠΑΡΘΕΝΕ , Ξύλου Παναγίου , ἐν ᾧ σαρκί ἐπάγη .

Νοός μου τήν στένωσιν , τῇ Σῇ πρεσβείᾳ , πλάτυνον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ στενώσασα πάσας τάς μεθοδείας τοῦ ἁλάστορος , καί δι ᾿ ὁδοῦ στενῆς με κατευόδωσον , πρός πλατυσμόν τῆς ζωῆς , βαδίζειν Μῆτερ Θεοῦ .

Νῦν ὡς ἀρνίον ἄκακον , καθορῶ σε κρεμάμενον , καί ὑπό ἀνόμων τῷ Σταυρῷ πηγνύμενον Υἱέ Μου προάναρχε , τοῖς ὀδυρμοῖς συγκόπτομαι , καί ταῖς Μητρικαῖς περιστατοῦμαι ὀδύνας · ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ἐβόα , ἥν φωναῖς ἀσιγήτοις , ὑμνοῦμεν καταχρέος εἰς τούς αἰῶνας .

Ὀδυνηρῶς στενάζουσα , μητρικῶς ολολύζουσα , καί τήν ἐκ τῶν σπλάγχων συνοχήν , μή φέρουσα σταυρῷ ἐνητένιζες , τῷ ἐκ τῆς Σῆς τεχθέντι γαστρός , Τέκνον ἐκβοῶσα , τί τό δρᾶμα τοῦτο !!! πῶς πάσχεις ὁ τῇ φύσει ἀπαθής ; πάντων θέλων τό γένος τῶν ἀνθρώπων φθορᾶς ἐλευθερπωσαι .

Ὁ ἐν Σοί σκηνώσας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν πρίν τούς γενάρχας κακοτρόπως πτερνίσαντα , βροτοκτόνον καταβαλών , ἐτέχθη καί πάντας ἡμᾶς ἔσωσεν .

Ὅν ἐκύησας ἌΧΡΑΝΤΕ , πρέσβευε σωθῆναι τούς ἀνυμνοῦντας Σε , ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἀλάστορος , ὅτι μόνη πέλεις , προστασία ἡμῶν .

Ὅτε σε Τέκνον ἀποῤῥήτως ἔτεκον , ὠδῖνας ἔφυγον · καί πῶς νυνί ὅλη , ὀδυνῶν πεπλήρωμαι ; ὁρῶ γάρ Σε κρεμάμενον , ὡς κακοῦργον τῷ ξύλῳ , τόν τήν γῆν ἀσχέτως κρεμάσαντα , ἔλεγεν ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ κλαίουσα .

Ὁ Λόγος τοῦ Πατρός , ἐπί τῆς γῆς κατῆλθεν , καί Ἄγγελος φωτός , τῆ ΘΕΟΤΟΚῼ ἐβόα · χαῖρε Εὐλογημένη , ἡ τήν παστάδα μόνη φυλάξασα , σύλληψιν συλλαβοῦσα , τόν πρό αἰώνων Θεόν καί Κύριον · ἵνα τῆς πλάης σώσῃ ὡς θεός , τό γένος τῶν ἀνθρώπων .

ΠΑΡΘΕΝΙΚΗς ἐκ νηδύος , σαρκωθείς ἐπεφάνης , εἰς σωτηρίαν ἡμῶν · διό σου τήν Μητέρα , εἰδότες ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εὐχαρίστως κραυγάζομεν · ὁ τῶν πατέρων ἡμῶν , Θεός εὐλογητός εἶ .

ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ Τέκνον ἐκ Μήτρας ἔτεκον , καί ὁρῶσα Ξύλῳ σε κρεμάμενον , ἐξαπορῶ καί οὐ συνορῶ , ὕψος μυστηρίου καί βάθος πολλῶν κριμάτων σου · ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ἐβόα · Ἥν φωναῖς ἀσιγήτοις , ὡς Μητέρα Θεοῦ μακαρίζωμεν .

Παρισταμένη τῷ Σταυρῷ Σου Κύριε , ἡ Ἀπειρόγαμος , καί τάς ἐν σοί τρώσεις , καθορῶσα Δέσποτα , τιτρωσκομένη ἔλεγεν · οἴμοι !! Τέκνον !!! ὠδῖνας ἀποφυγοῦσα τῷ τόκῳ σου , νῦν ὀδυνηρῶς κατατρύχομαι .

Πῶς ὡς Μήτηρ τίκτεις , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔμεινας ; ὅτι Θεόν ἐγέννησα , μή ζήτει Μοι τόν τρόπον , ὅσα γάρ βούλεται ποιεῖ · ἡ ΘΕΟΠΑΙΣ βοᾷ .

Ῥήσεσι τῶνχειλέων , ΠΑΝΑΓΝΕ ἑπόμενοι , Σέ μακαρίζομεν · μετά Σοῦ γάρ ὄντως , μεγαλεῖα ποιήσας Κύριος , ἐμεγάλυνέ Σε καί ἀληθῆ Μητέρα . γεννηθείς ἐκ γαστρός Σου ἀνέδειξεν .

Ῥησθείημεν τῶν δεινῶν πταισμάτων ταῖς ἱκεσίαις Σου , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τῆς θείας ἐλλάμψεως , τοῦ ἐκ Σοῦ ἀφράστως , σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ .

Σάρκα γενόμενον ἀναλλοιώτως τόν Χριστόν , ΠΑΡΘΕΝΕ , κυοφορεῖς · ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε , σαρκικῶν παθῶν ἀπαλλάξαι , τούς προσκυνοῦντας Σταυρόν , ὄν καθυπέμεινε σαρκί .

Σέ τήν τόν ἀόρατον Θεόν βαστάσασαν ἐν ἀγκάλαις , τόν ἐν οὐρανοῖς ὑμνούμενον , ὑπό πάσης τῆς κτίσεως , καί διά Σοῦ ἡμῖν δωρούμενον , πάντοτε σωτηρίαν , ἐν πίστει μεγαλύνομεν .

Σέ τήν παιδοτόκον καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , πᾶσαι γενεαί μακαρίζωμεν , ὡς διά Σοῦ λυτρωθέντες τῆς ἀρᾶς , χαράν γάρ ἡμῖν ἔτεκες τόν Κύριον .

Σοφίαν καί Λόγον ἡ τοῦ Πατρός , ἀφράστως Τεκοῦσα , τῆς ψυχῆς μου τό χαλεπόν , θεράπευσιν τραῦμα καί καρδίας τήν ἀλγηδόνα καταπράϋνον .

Σταυρῷ σε κατιδοῦσα ἐμπεπαρμένον τοῖς ἥλοις , Χριστέ ἡ Μήτηρ σου , καί ἐκ πλευρᾶς ζωηρᾶς σου , ῥυέν Αἷμα καί Ὕδωρ , κατετιτρώσκετο , τῇ Μητρικῇ συμπαθείᾳ · Υἱόν γάρ σε ἔγνω ΑΥΤΗΣ .

Στῆσον μου τόν ἄστατον , τῶν λογισμῶν ΑΓΝΗ τάραχον , Μῆτερ Θεοῦ , τήν πρός τόν Υἱόν Σου , κατευθήνουσα κίνησιν .

Σύ καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ ἀνεδείχθης , κυοφορήσασα ἀνάνδρως Θεόν τῶν ὅλων ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ · ἀλλ ᾿ αὐτόν δυσώπει , σωθῆναι τούς δούλους Σου .

Σύ τό ὄρος τοῦ Θεοῦ , ἀνεδείχθης ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐν ᾧ Χριστός οἰκήσας , θείους ναούς εἰργάσω τούς ψάλλοντας · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξίν , ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Σύ εἶ ΘΕΟΤΟΚΕ , τά ὄπλα ἡμῶν καί τεῖχος , Σύ εἶ ἡ ἀντίληψις τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων · Σέ καί νῦν εἰς πρεσβείαν κινοῦμεν , ἵνα λυτρωθῶμεν τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν .

Σύ τῶν πιστῶν καύχημα πέλεις Ἀνύμφευτε , Σύ προστάτις , Σύ καί καταφύγιον , Χριοστιανῶν , τεῖχος καί λιμήν · πρός γάρ τόν Υἱόν Σου , ἐντεύξεις φέρεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί σώζεις ἐκ κινδύνων , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗΝ Σε γινώσκοντας .

Συνέλαβες ΠΑΡΘΕΝΕ δίχα σπορᾶς , τόν τά σύμπαντα δημιουργήσαντα , Λόγον Θεοῦ , ἄνευ θελημάτων τῶν τῆς σαρκός , ἄνευ φθορᾶς δέ τέτοκας , ἄνευθεν ὠδίνων τῶν μητρικῶν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί γλώσσῃ και καρδίᾳ , ὁμολογοῦντες μεγαλύνομεν .

Τάξεις Σε Ἀγγέλων καί τῶν βροτῶν , Ἀνύμφευτε Μῆτερ , εὐφημοῦσιν ἐνελλιπῶς · τόν κτίστην γάρ τούτων ὥσπερ βρέφος , ἐν ταῖς ἀγκάλαις Σου ἐβάστασας .

Τά οὐράνια ὑμνεῖ Σε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , Μῆτερ Ἀνύμφευτε , καί ἡμεῖς δοξολογοῦμεν , τήν ἀνεξιγχνίαστον Σου γέννησιν , ΘΕΟΤΟΚΕ , πρέσβευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Ταπεινώσασα σῶσον με , τόν ὑψηλοφρόνως πολιτευσάμενον , ὡς τεκοῦσαν τόν ὑψώσαντα , τήν ταπεινωθεῖσαν φύσιν ΠΑΝΑΓΝΕ .

Τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὑμνήσωμεν , ὡς μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΝ μείνασαν , καί κυήσασαν Χριστόν τόν Θεόν , τόν ἐκ πλάνης κόσμον λυτρωσάμενον .

Τί τό θαυμαστόν , καί ἐξαίσιον ; ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , τῷ Κυρίῳ ἀνεβόα μητρικῶς · αἱ ὠδῖνες , ἅς οὐκ ἔγνων ἐν τῷ τίκτειν σε Υἱέ , δριμεῖαι καθικνοῦνται τῆς καρδίας Μου · οὐ φέρω ἐν σταυρῷ προσηλούμενον σε , ὁρᾶν τό φῶς τῶν ὀμμάτων Μου · ὡς εἴρηκας ἐξανάστηθι , ὅπως δοξάσω σύν τῷ κόσμῳ , τήν φρικτήν οἰκονομίαν σου .

Τό ἀλατόμητον ὄρος τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τήν φωτοφόρον Λυχνίαν , τήν εὐδιάβατον Κλίμακα , τοῦ Θεοῦ τό χωρίον , πιστοί μακαρίσωμεν .

Τόν ἀγεώργητον βότρυν συλλαβοῦσα ἐσκοτισμένον με μέθη τῆς ἁμαρτίας , σωφρόνισον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ ἐλπίς τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Τόν ἀπερίληπτον Θεοῦ Υἱόν καί Λόγον , ἀνερμηνεύτως ὑπέρ νοῦν , ἐκ Σοῦ τεχθέντα , ΘΕΟΤΟΚΕ , ἱκέτευε , σύν τοῖς Ἀποστόλοις · εἰρήνῃ τῇ οἰκουμένῃ εὀλικρινῇ , βραβεῦσαι , καί τῶν πταισμάτων δοῦναι ἡμῖν , πρό τοῦ τέλους συγχώρησιν , καί βασιλείας οὐρανῶν , δι ᾿ ἄκραν ἀγαθότητα , ἀξιῶσαι τούς δούλους Σου .

Τόν ἄρνα πάλαι ἡ Ἀμνάς , θεωροῦσα πρός σφαγήν καθελκόμενον , καί σκοτιζόμενον ἡλίου φέγγος , κλαίουσα ἔλεγεν · Ἥλιε δόξης Ἰησοῦ , ἔδυς θανατούμενος , ἀλλά ἀνάτειλον , τῆς ἐγέρσεως τό φῶς τοῖς ποθοῦσι σε .

Τό ἀσάλευτο στήριγμα τό τῆς πίστεως , καί σεβάσμιον δώρημα τῶν ψυχῶν ἡμῶν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν πιστοί · Χαῖρε , ἡ τήν πέτρας τῆς ζωῆς ἐν γαστρί Σου χωρήσασα , χαῖρε τῶν περάτων ἡ ἐλπίς , θλιβομένων αντίληψις , χαῖρε , Νύμφη Άνύμφευτε .

Τό βασιλικόν ὄχημα , τήν φαιδράν Νεφέλην , Ὄρος τό πιότατον , Ὄρος τετυρωμένον , ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ δυσωποῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ · ἴασαι τά πάθη τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Τόν ἐξ ᾿ Αἱμάτων Σου Ἁγνῶν σωματωθέντα , καί ὑπέρ ἔννοιαν ἐκ Σοῦ τεχθέντα , κρεμάμενον μέσῳ τῶν κακούργων , ὁρῶσα τά σπλάγχνα ἤλγεις , καί μητρικῶς θρηνοῦσα ἐβόας · οἴμοι Τέκνον Ἑμόν !!! τίς ἡ θεία καί ἄφατος οἰκονομἰα σου , δι ᾿ ἧς ἐζώωσας τό πλάσμα σου , ἀνυμνῶς Σου τό εὔσπλαγχνον .

Τούς βοηθείας , τῆς παρά Σοῦ δεομένους , μή παρίδης ΠΑΡΘΕΝΕ , ὑμνοῦντας καί ὑπερυψοῦντας Σε ΚΟΡΗ εἰς αἰῶνας .

Τῷ πάθει τοῦ Υἱοῦ , ἡ ΑΓΝΗ ἐφεστῶσα , θρηνοῦσα γοερῶς , κατωλόλυζε μέλος · πῶς σε τόν τόν ἀσιγήτως , Ἀγγέλων δήμοις δοξολογούμενον , παῖδες Ἑβραίων , φεῦ Μοι !!! Πιλάτου κρίσει Υἱέ παρέστησαν ; ὑμνολογῶ σου Λόγε τήν πολλήν , καί ἄῤῥητον εὐσπλαγχνίαν .

Ὕμνον προσάγω Σοι ΠΑΡΘΕΝΕ , μή παρίδης με κακοῖς κεκρατημένον , ἀλλά δίδου ΑΓΝΗ , διόρθωσιν τελείαν , διά νηστείας πάσης τε ἀγωγῆς ἀγαθοτρόπου .

Ὑπό χρόνον γενόμενον τόν ἐκ Πατρός ἀχρόνως ἐκλάμψαντα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ἡμῖν τέτοκας .

Φάνηθι ἌΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , θεῖος συνεργός , τοῖς ἀχρείοις ἱκέταις Σου , τῷ καιρῷ τῆς ἐγκρατείας , τάς προσευχάς ἡμῶν προσάγουσα Κυρίῳ , τῷ τῶν αἰώνων βασιλεύοντι .

Φθορᾶς σε δίχα τέτοκα ἐκ γαστρός , πρό αἰώνων Πατήρ ὅν ἐγέννησε · καί πῶς φθορεῖς ἄνθρωποι σπαράττουσι Υἱέ , καί τήν πλευράν ὀρύττουσιν , λόγχῃ καί τάς χεῖρας , σύν τοῖς ποσίν ἡλοῦσιν ἀπανθρώπως ; ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ἐβόα , Ἥν ἐπαξίως μεγαλύνομεν .

Χαίροις τό Παλάτιον τοῦ πάντων βασιλέως , δι ᾿ ἧς τά βασίλεια τῶν οὐρανῶν ἠνεώχθη , τοῖς ἐπί γῆς ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἡ μετ ᾿ Ἀγγέλων συγκατοίκησις .

Χαίροις ὁ Πανάγιος Ναός , ὁ Τόκος ὁ θεόδροσος , ἐσφραγισμένη Πηγή τοῦ ἀθανάτου ῥείθρου , τήν ποίμνην Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , φύλαττε , ἐκ παντοίων πολεμίων ἀπολιορκήτως .

Χαῖρε , ἡ τῆς Εὔας χαρά · ἡ γάρ ἐκείνης λύπη , διά τοῦ τόκου Σου πέπαυται ΑΓΝΗ · χαῖρε ἀδύτου φωτός , φωτεινή Νεφέλη , ἐξ ᾿ ἧς ἀνέτειλε , Χριστός ὁ Θεός .

Χαῖρε ἡ δι ᾿ Ἀγγέλου τήν χαράν τοῦ κόσμου δεξμένη , χαῖρε ἡ τεκοῦσα τόν ποιητήν Σου καί Κύριον , χαῖρε , ἡ ἀξιωθεῖσα γενέσθαι , Μήτηρ Θεοῦ .

Χαῖρε Θρλονε πυρίμορφε , χαῖρε , Λυχνία λαμπαδηφόρε · χαῖρε , Ὄρος ἁγιάσματος · Κιβωτέ τῆς ζωῆς · Ἁγίων ἉΓΙΑ Σκηνή .

Χαράν ὡς τετοκυῖα , πένθος μοι παράσχου , δι ᾿ οὗ τήν θείαν παράκλησιν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν τῇ μελλούσῃ ἡμέρᾳ , εὑρεῖν δυνήσομαι .

Ὡς ἔντιμον καί ὑπέρτατον Θρόνον , ὑμνήσωμεν τοῦ Θεοῦ τήν Μητέρα · ἀπαύστως οἱ λαοί , τήν μόνην μετά τόκον , Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ .

Ὤ !! τοῦ παραδόξου θαύματος !!! ὤ!!! μυστηρίου φρικτοῦ !!! ὤ !!! φρικτῆς ἐγχειρήσεως , !!! ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν , ἐν Σταυρῷ σε ὡς ἔβλεψεν ἐν μέσῳ δύο ληστῶν κρεμάμενον , ὅν δίχα πόνου καί φθορᾶς τέτοκεν · πῶς σε ὁ ἄνομος , καί ἀχάριστος , σπλάγχνον Ἑμόν , Ἰησοῦ γλυκύτατε Σταυρῷ προσήλωσεν ;

Ἐξαποστειλάρια .

ΔΕΣΠΟΙΝΑ πάντων Ἄνασσα , πρόφθασον ἐν κιδύνοις , πρόφθασον ἐν ταῖς θλίψεσι πάρεσο ἐν ἀνάγκαις , τῆς τελευταίας ἡμέρας , μή σατάν ἡμᾶς λάβῃ , μή Ἅδης μή ἀπώλειᾳ · Βήματι τοῦ Υἱοῦ Σου , τῷ φοβερῷ ἡμᾶς παραστῆναι , ὦ !!! ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ποίησον Σαῖς πρεσβείαις .

Ἐν τῇ γαστρί Σου Κύριος , άπολλύμενον κόσμον , φθορᾶς ἀνακαλέσασθαι , βουληθείς ὥσπερ οἶδεν , ἐσκήνωσε ΘΕΟΤΟΚΕ , σωτηρίαν οὖν πάντες , εὑρόντες ἐκβοῶμεν Σοι , Χαῖρε τό τοῦ Ἀγγέλου , πανευκλεές , γυναιξίν ἐν πάσαις Εὐλογημένη , καί γάρ χαράν ἐκύησας , πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ .

Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ὁμολογοῦμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι , καί γάρ Θεόν ἐκύησας , ἀπῤῥήτως τόν λύσαντα , διά Σταυροῦ τόν θάνατον ,πρός ἑαυτόν δ᾿ ἑλκύσαντα , Ὁσίων δήμους · μεθ ᾿ ὧν Σε ἀνευφημοῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ .

Ὁ γλυκασμός τῶν Ἀγγέλων τῶν θλιβομένων ἡ χαρά , Χριστιανῶν ἡ προστάτις ΠΑΡΘΕΝΕ , Μήτηρ Κυρίου , ἀντιλαβοῦ μου καί ῥῦσαι , τῶν αἰωνίων βασάνων .

Ῥομφαῖαι νῦν ἐξέλιπον , τῆς δυσμενοῦς αἰρέσεως , καί τό μνημόσυνον ταύτης , ἐξηφανίσθη μετ ᾿ ἤχου , τόν γάρ Ναόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , πανευπρεπῶς θεώμενοι , κεκοσμημένον χάρισι , τῶν σεβασμίων Εἰκόνων , χαρᾶς πληρούμεθα πάντες .

Τό ξύλον ἐν ᾧ ΠΑΝΣΕΜΝΕ , τάς ἀχράντους παλάμας , ὑπέρ ἡμῶν ἐξέτεινε , προσπαγείς ὁ Υἱός Σου , νῦν εὐσεβῶς προσκυνοῦμεν , δός ἡμῖν τήν εἰρήνην , καί τά κοσμοσωτήρια φθάσαι πάνσεπτα Πάθη , καί τήν λαμπράν , καί κοσμοχαρμόσυνον προσκυνῆσαι , τοῦ Πάσχα κυριώνυμον , καί φωσφόρον ἡμέραν .

☦

ζ. Τά κατά τήν Ἀγίαν καί Μεγάλην Ἑβδομάδαν .

ἦχος α ΄

Δεδοξασμένα περί Σοῦ , ἐλαλήθη πανταχοῦ , ὅτι ἐκύησας σαρκί , τόν τῶν ὅλων ποιητήν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ καί ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

Τήν Παγκόσμιον δόξαν , τήν ἐξ ᾿ ἀνθρώπων σπαρεῖσαν , καί τόν Δεσπότην τεκοῦσαν , τήν ἐπουράνιον Πύλην , ὑμνήσωμεν ΜΑΡΙΑΝ τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ · τῶν Ἀσωμάτων τό ἆσμα, καί τῶν πιστῶν τό ἐγκαλλώπισμα · Αὕτη γάρ ἀνεδείχθη οὐρανός, καί ναός τῆς θεότητος · Αὕτη τό μεσότοιχον τῆς ἔχθρας καθελοῦσα , εἰρήνην ἀντεισῆξεν , καί τό Βασίλειον ἠνέωξεν · Ταύτην οὖν κατέχοντες , τῆς πίστεως τήν ἄγκυρα , ὑπέρμαχον ἔχομεν , τόν ἐξ ' Αὐτῆς τεχθέντα Κύριον · θαρσείτῳ τοίνυν · θαρσείτω λαός τοῦ Θεοῦ , καί γάρ αὐτός πολεμήσει τούς εχθρούς , ὡς παντοδύναμος .

☦

ἦχος β ΄

Διάσωσον ἀπό κινδύνων τούς δούλους Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , ὅτι πάντες μετά Θεόν εἰς Σέ καταφεύγομεν , ὡς ἄῤῥηκτον τεῖχος καί προστασία .

Ἐπί Ξύλου βλέπουσα κρεμάμενον Χριστέ , σέ τῶν ἁπάντων κτίστην καί Θεόν , ἡ σέ ἀσπόρως τεκοῦσα , ἐβόα πικρῶς · Υἱέ Μου , ποῦ τό κάλλος ἔδυ τῆς μορφῆς σου ; οὐ φέρω καθορᾶν σε ἀδίκως σταυρούμενον · σπεῦσον οὖν ἀνάστηθι , ὅπως ἴδω κἀγώ , σοῦ τήν ἐκ νεκρῶν , τριήμερον ἐξανάστασιν .

Ἡ Τεκοῦσα σε Ἀμνάς , τόν ποιμέναν καί Ἀμνόν , ἀεί πρεσβεύει Ἰησοῦ ὁ Θεός , ὑπέρ πάντων γηγενῶν , τῶν πιστευόντων είς σέ .

ΘΕΟΤΟΚΕ ἡ ἐλπίς τῶν Σέ τιμώντων ἀεί , μή παύσῃ δυσωποῦσα , τόν ἐκ Σοῦ γεννηθέντα , ῥυσθῆναι με κινδύνων καί παντοίων πειρασμῶν .

Ὅν ἔτεκες ΘΕΟΤΟΚΕ , ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀνερμηνεύτως , διά παντός ὡς φιλάνθρωπον , μή διαλίπης ἐκδυσωποῦσα , ἵνα κινδύνων σώσῃ τούς εἰς Σέ προστρέχοντας .

Ὅτι οὐκ ἔχομεν παρρησίαν διά τά πολλά ἡμῶν ἁμαρτήματα , Σύ τόν ἐκ Σοῦ γεννηθέντα δυσώπησον ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · πολλά γάρ ἰσχύει δέησις Μητρός πρός εὐμένειαν Δεσπότου · μή παρίδης ἁμαρτωλῶν ἱκεσίας ἡ ΠΑΝΣΕΜΝΟΣ , ὅτι ἐλεήμων ἐστίν καί σώζειν δυνάμενος , ὁ καί παθεῖν ὑπέρ ἡμῶν καταδεξάμενος .

Σήμερον θεωροῦσα σε ἡ Ἄμεμπτος ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἐν Σταυρῷ Λόγε ἀναρτώμενον , ὀδυρομένη Μητρῶᾳ σπλάγχνα ἐτέτρωτο τήν καρδίαν πικρῶς · καί στενάζουσα ὀδυνηρῶς , ἐκ βάθους ψυχῆς , παρειάς σύν θριξί καταξαίνουσα κατετρύχετο · διό καί τό στῆθος τύπτουσα ἀνεβόα γοερῶς · οἴμοι ! θεῖον Τέκνον !!! οἴμοι !!! τό φῶς τοῦ κόσμιου !!! τί ἔδυς ἐξ ᾿ ὁφθαλμῶν Μου , ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ ; ὅθεν αἱ στρατιαί τῶν Ἀσωμάτων τρόμῳ συνείχοντο λέγουσαι · Ἀκατάληπτε , Κύριε , δόξα σοι .

Ταῖς ἱκεσίαις Σωτήρ , τῆς ἌΧΡΑΝΤΟΥ Μητρός σου , καί τῶν σῶν Ἀποστόλων , τά ἐλέη σου ἡμῖν κατάπεμψον πλουσίως , καί τήν είρήν τήν σήν , παράσχου τῷ λαῷ σου .

Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · διά γάρ τοῦ ἐκ Σοῦ σαρκωθέντος , ὁ ἅδης ἠχμαλώτισται , ὁ Ἀδάμ ἀνακέκληται , ἡ κατάρα νενέκρωται , ἡ Εὔα ἠλευθέρωται · ὁ θάνατος τεθανάτωται, καί ἡμεῖς ἐζωοποιήθημεν , διό ἀνυμνοῦντες βοῶμεν · εὐλογητός Χριστός , ὁ Θεός ἡμῶν ,ὁ οὕτως εὐδοκήσας , δόξα σοι .

☦

ἦχος γ ΄

Ἰδεῖν τήν τοῦ Υἱοῦ Σου , ἀνάστασιν ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀξίωσον Σούς δούλους .

Οἱ ἐξ ᾿ ἐθνῶν ὑμνοῦμεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , ὅτι Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν ἔτεκες · τόν ἐκ τῆς κατάρας τούς ἀνθρώπους , διά Σοῦ ἐλευθερώσαντα .

Ὦ !!! γλυκύ μου ἔαρ , γλυκύτατον μου τέκνον , ποῦ ἔδυ σου τό κάλλος ; θρήνον συνεκίνει ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ σου Μήτηρ , σοῦ Λόγε νεκρωθέντος .

☦

ἦχος δ ΄

Τήν Μητέρα σου Χριστέ , τήν ἐν σαρκί ἀσπόρως τεκοῦσαν σε , καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἀληθῶς , καί μετά τόκον μείνασα ἄφθορον , ΕΚΕΙΝΗΝ σοι προσάγομεν εἰς πρεσβείαν Δέσποτα πολυέλεε , πταισμάτων συγχώρησιν δωρήσασθαι , πάντοτε τοῖς κρυγάζουσιν Μνήσθητι καί ἡμῶν , Στήρ ἐν τῇ βασιλεία σου .

☦

ἦχος πλ. α ΄

Δακρυῤῥόους θρήνους , ἐπί σέ ἡ ΑΓΝΗ , Μητρικῶς , ὦ!! Ἰησοῦ !!! ἐπιρῥαίνουσα , ἀνεβόα · πῶς κηδεύσω σε Υἱέ ;

Ζωοδότην τεκοῦσα , ἐλυτρώσω ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν Ἀδάμ ἁμαρτίας · χαρμονήν δέ τῇ Εὔᾳ , ἀντί λύπης παρέσχες · ρεύσαντας ζωήν ἴθυνε πρός ταύτην δε , ὁ ἐκ Σοῦ σαρκωθείς Θεός καί ἄνθρωπος .

Ἡ Ἀμνάς τόν ἄρνα , καθορῶσα νεκρόν , ταῖς αἰκίσι βαλομένη ὠλόλυζε συγκινοῦσα καί τό ποίμνιον βοᾶ .

Μακαρίζομέν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , καί τιμῶμεν τήν ταφήν τήν τριήμερον ,

Τίς Μοι δώσει ὕδωρ καί δακρύων πηγάς ; ἡ ΘΕΟΝΥΜΦΟΣ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐκραύγαζεν , ἵνα κλαύσω τόν γλυκύν μου Ἰησοῦν .

☦

ἦχος πλ. β ΄

Εἰρήνευσον τόν κόσμον , ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ καταδεξάμενος , Κύριε , σάρκα φορέσαι ὑπέρ δούλων , ἵνα συμφώνως σέ δοξολογοῦμεν φιλάνθρωπε .

Ἡ ἀῤῥήτως ἐπ ᾿ ἐσχάτων συλλαβοῦσα καί Τεκοῦσα τόν Κτίστην τόν ἴδιον , ΠΑΡΘΕΝΕ , σῶζε τούς Σέ μεγαλύνοντας .

Ἡ σύλληψις ὑπέρ λόγον , ὁ τόκοςΣου ὑπέρ φύσιν ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ · ἡ μέν γάρ ἐκ Πνεύματος , οὐ σπέρματος , ἡ δέ νόμους φύσεως λανθάνουσα , ὡς ἄφθορος καί ὑπέρ φύσιν , πάσης λοχείας · Θεός γάρ τό τικτόμενον .

Θεόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα ἔγνωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , μόνη ΑΓΝΗ , μόνη Εὐλογημένη , διό ἀπαύστως Σέ ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν .

ΘΕΟΤΟΚΕ ἡ τεκοῦσα διά λόγου ὑπέρ λόγον , τόν κτίστην τόν ἴδιον αὐτόν δυσώπει σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς · Σέ ἱκετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετά τῶν Ἀποστόλων , καί πάντων τῶν Ἁγίων , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Οἴμοι !!! , ὦ Υἱέ !!! ἡ Ἀπείρανδρος θρηνεῖ καί λέγει , ὅν ὡς Βασιλέα γάρ ἤλπιζον , κατάκριτον νῦν βλέπω ἐπί τοῦ Σταυροῦ .

Ὁρῶσα σε κρεμάμενον , Χριστέ ἡ σέ κυήσασα , ἀνεβόα · τί τό ξένον , ὅ ὁρῶ μυστήριον Υἱέ Μου ; πῶς ἐπί ξύλου θνήσκεις , σαρκί πηγνύμενος ζωῆς χορηγέ ;

Παστάς ἐπουράνιος , καί Νύμφη ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ , μόνη ἐδείχθης , Θεόν μέν βαστάσασα , τεκοῦσα δέ ἀτρέπτως , ἐκ Σοῦ σεσαρκωμένον , διό Σε πᾶσαι αἱ γενεαί ὡς ΘΕΟΝΥΜΦΟΝ Μητέρα , ὀρθοδόξως μεγαύνομεν .

Ῥῦσαι ἡμᾶς , Ἰησοῦ ὁ Σωτήρ ἡμῶν , ἀκ πλάνης καί πειρασμοῦ , καί τοῦ πονηροῦ · δέχου τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ πρεσβεύουσαν ἀπαύστως , Μήτηρ γάρ ὑπάρχει , καί δύναταί σε δυσωπῆναι .

Τέξασα ζωήν , ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , παῦσον ἐκκλησίας τά σκάνδαλα , βράβευσον εἰρήνην , ὡς Ἀγαθή .

Τήν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ , καί Ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ , Τήν ἀδιαφθόρως , Θεόν Λόγον Τεκοῦσαν , Τήν ὄντως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μεγαλύνομεν .

Τί Σέ καλέσωμεν , ὦ !! ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ; Οὐρανόν ; ὅτι ἀνέτειλας , τόν ἥλιον τῆς Δικαιοσύνης · Παράδεισον ; ὅτι ἐβλάστησας τό ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας · ΠΑΡΘΕΝΟΝ ; ὅτι ἔμεινας ἄφθορος · ΑΓΝΗΝ Μητέρα ; ὅτι ἔσχες Σαῖς Ἁγίαις ἀγκάλαις Υἱόν τόν πάντων Θεόν · αὐτόν ἱκέτευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

☦

ἦχος βαρύς

Χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ τόν ἀχώρητον ἐν οὐρανοῖς , χωρήσασα ἐν μήτρᾳ Σου · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν προφητῶν τό κήρυγμα , δι ᾿ ἧς ἡμῖν ἔλαμψεν ὁ Ἐμμανουήλ , χαῖρε Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ.

☦

ἦχος πλ. δ ΄

ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τόν Υἱόν Σου δυσώπει , ὑπέρ τῶν δούλων Σου .

Δέχου τήν Μητέρα , τήν σήν Χριστέ εἰς πρεσβείαν , ἵνα ταῖς ἱκεσίαις ΕΚΕΙΝΗΣ , εἰρηνεύσης τό κόσμον , καί κρατύνῃς τῆς βασιλείας τά σκῆπτρα , καί τάς Ἐκκλησίας Σου συνάψεις εἰς ἕν .

Δυσωπεῖ σε Χριστέ ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , ἱκετεύει τῶν Μαθητῶν ὁ δῆμος , τήν σήν εἰρήν δώρησαι τῷ κίσμῳ σου , καί τούς οἰκτιρμούς σου χάρισαι πλουσίως ἡμῖν εἰς τούς αιῶνας .

Ἡ μέν ῥάβδος Μωϋσέως καί ἡ ῥάβδος Ἀαρών , ξένην μεταποίησιν , καί ὑπέρ νοῦν οἰκονομίαν ἔσχον · Σοῦ δέ ἡ νηδύς ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , τόκον καινείζει καινόν .

ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔτεκες , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔμεινας Μήτηρ Ἀνύμφευτε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε σωθῆναι ἡμᾶς .

Προσάγομεν εἰς πρεσβείαν τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ · ΕΚΕΙΝΗΣ ταῖς ἱκεσίαις καί τῶν σῶν Ἀποστόλων , κοινωνούς ἡμᾶς ποίησον , Δέσποτα τῶν ἀγαθῶν σου , καί τῆς λαμπρότητος ἀξίωσον , Σωτήρ τῆς Ἀναστάσεώς σου .

Σκήνωμα ἅγιον ὤφθης ΠΑΡΘΕΝΕ τοῦ Θεοῦ · ἐν Σοί γάρ τῶν οὐρανῶν ὁ Βασιλεύς , οἰκήσας σωματικῶς , προῆλθεν ὡραῖος , τόν ἄνθρωπον ἐν ἑαυτῷ , ἀναμορφώσας θεϊκῶς .

Ταῖς πρεσβείαις ὁ Θεός τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , δέχου τήν εὐχήν ἡμῶν · ἀντικατάπεμψον δέ ἡμῖν τά ἐλέη Σου ἐπί πάντας πλουσίως , καί τήν σήν παράσχου , εἰρήνην τῷ λαῷ σου .

Χαῖρε , ἡ δι ᾿ Ἀγγέλου τήν χαράν τοῦ κόσμου δεξαμένην , χαῖρε ἡ τεκοῦσα τόν ποιητήν Σου καί Κύριον , χαῖρε ἡ ἀξιωθεῖσα γενέσθαι , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ .

Χαῖρε ἡ Πύλη τοῦ βασιλέως τῆς δόξης , ἥν ὁ Ὕψιστος μόνος διώδευσεν · καί πάλιν ἐσφραγισμένην κατέλιπεν εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

Ὡς Πύλην σωτήριον καί Παράδεισον τερπνόν καί φωτός ἀϊδίου νεφέλην ὑπάρχουσαν , τήν Ἁγίαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὑμνήσωμεν ἅπαντες , λέγοντες τό χαῖρε Αὐτῇ .

☦

Δόξα Σοι Μῆτερ τοῦ Θεοῦ ·

δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ ·

δόξα Σοι ΘΕΟΤΟΚΕ ,

εὐχαριστοῦντες , προσκυνοῦμεν Σε Μητέρα τοῦ Ὑψίστου .

δόξα Σοι , Μήτερ τῆς ζωῆς ἡμῶν ..

εὐλόγησον τούς δούλους καί ὑμνητάς Σου ,

προθύμῳ λογισμῷ καί ζεούσῃ καρδίᾳ προσπίπτουσι καί βοῶσι, το Χαῖρε τοῦ Ἀγγέλου , χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , προστασία καί σκέπη , καί σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν .ἀμήν .γένοιτο.

Ἐκ τῆς Ἱεραποστολῆς .

βκ ΄Ἰουν. ιε ΄ 15-6-2020

Ἐπιστροφή στά θεομητορικά

« Ἀρχιερατικό Ὅραμα… Ὑπόστασις Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Τριχερούσης Κένυα »

Σελίδες

Κυλιομενο

Σάββατο 13 Ιουνίου 2020

ΘΕΟΤΟΚΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φόρμα επικοινωνίας