ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε , Κεχαριτωμένη ΜΑΡΙΑ , ὁ Κύριος , μετά Σοῦ · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου · ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν ..
ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΜΗΤΕΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΠΑΝΑΓΙΑ ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝΤΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ CΟΙ , ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! --- ὙΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, σῶσον ἡμᾶς, τήν ἐκκλησίαν σου, τήν ποίμνην σου, τούς μοναχούς σου, τό ὄρος σου,τά ἔθνη σου, τήν νεολαίαν σου, τόν λαόν, καί χώραν ταύτην καί τόν κόσμον σου ἅπαντα. Ἀμήν ---Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, νά εἶναι :βοηθός, ὁδηγός, ἰατρός, συνεργός, ἀρωγός, ἀγωγός, φωτισμός,στηριγμός, ὁπλισμός, στολισμός,πλουτισμός, χορηγός, κάθε θεϊκῆς ἀγαθότητος στήν ζωήν σας.

Τρίτη 4 Μαΐου 2021

 

Ο  χαιρετισμοί τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , μέ μετάφραση

 

 

                     ΜΡ                                                       ΘΥ

 

   Τό ραιότερο μνολογικό , κκλησιαστικό, λειτουργικό , γκωμιαστικό , εχαριστηριακό  κείμενο στήν Εκκλησία μας,

στόν λειτουργικό μας κύκλον , 

στίς ερές μας ακολουθίες , 

κάθιστος μνος, 

ο Χαιρετισμοί τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ, 

ο 24 Οκοι, 

θνικός μνος τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ μας , 

μέ τό παράμιλλον , πρωτότυπον , ρχαον κείμενον καί κάλλος , 

και νυπέρβλητον , χει τόσο ελογία καί εροπρέπεια , στε, ναγινοσκώμενον , καί δολεσχώμενον , κόμα καί ν δέν κατανοεται πλήρως  , μως πλήρη καί σίγουρα μεταδίδει ες τήν ψυχήν τήν ελογίαν , τήν ελογίαν τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ .

 

   Ο Πατέρες τς κκλησίας μας λεγαν , τι προσευχή χωρίς χαιρετισμούς εναι σάν τό φαγηό χωρίς λάδι καί λάτι · χι τι εναι καταφρονητέες ο προσευχές ,λλά ξαίρουν , ξυμνον , πρωτοστατον προεξάρχουν ,προηγονται , προπορεύονται ,  ο χαιρετισμοί τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ .

 

  Μπορε κάποιος νά προσεύχεται, μέ τό ρχαο κείμενο κατά τήν ν στάσ προσευχή ,  σίγουρα καί χωρίς μφιβολία , ψυχή τό ασθάνεται καί κατέρχεται ελογία , πως π.χ, ταν λαμβάνομεν μίαν ντιβίωση , καί δέν γνωρίζομεν πς νεργε μέσα μας, ρκε να τήν πάρωμε σωστά , λλά βλέπουμε τά ποτελέσματα τς ντιβιώσεως .

 

  Τό παράμιλλον ρχαον κείμενον , μέ τίς ντιθέσις καί προτυπώσεις , καί συμβολισμούς προσδίδει δύναμην , χάριν , ελογίαν καί διάθεση , καί χομεν περιπτώσεις, που πολλοί , ναγινώσκουν πολλάκις τς μέρας , καί κατά τό μερονύκτιον τούς χαιρετισμούς.

 

   Δέν εναι παραίτητα ,μία συγκεκριμένη ρα , λλά ναλόγως καστος τν ναγκν , ργασίας, οκογενείας κτλ, προγραμματίζει τήν ραν τς προσευχς μέ χαιρετισμούς .

 

   νταθα τίθενται καί μετάφρασις τν χαιρετισμν , δι΄εκαιρον βοήθειαν , καί δύναται κάποιος νά μελετήσει δολεσχς , στε να γνωρίσει καλύτερα τό βάθος τν νοημάτων .

 

   Σίγουρα μως γενομένη προσευχή , μέ ελάβεια καί πίστη καί προσοχή , καί προσευχή ...πρό τς προσευχς , θά φέρει καρπούς , καί θά καταλάβη ψυχή  σταδιακά τά νοήματα , τά κεκρυμμένα ες τά τροπάρια...

 

..ποκάλυψον τος φθαλμος μου , καί κατανοήσω τάθαυμάσια κ το νόμου σου....

 

ψάλλομεν στήν κολουθίαν , καί παρακαλομεν τήν ΚΥΡΙΑΝ  μν καί ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ  , ΥΠΕΡΑΓΝΟΝ ΜΗΤΕΡΑ το Θεο , νά μς φωίσει τό σκότος , νά καταλάβουμε τήν μεγαλειόητα ΕΚΕΙΝΗΣ,και τν χαιρετισμν .

  

                                  Μετάφρασις 

 

   Εναι ξιο ληθινά, ν γκωμιάζουμε σένα τ ΘΕΟΤΟΚΟΝ  τν πάντοτε γκωμιαζομένη κα πάναγνη κα μητέρα το Θεο μας. σένα πο εσαι πι τιμημένη π᾿ τ Χερουβεμ κα σύγκριτα πι νδοξη π᾿ τ Σεραφείμ, πο χωρς ν φθαρε Παρθενία σου γέννησες τν Θε Λόγο, πο εσαι πραγματικ ΘΕΟΤΟΚΟΣ, σένα μεγαλύνουμε.

 

ταν σώματος (ρχάγγελος Γαβριλ), πληροφορήθηκε ατ πο μ τρόπο μυστηριώδη το παραγγέλθηκε (π τ Θεό), παρουσιάστηκε μέσως στν οκία το ωσήφ, λέγοντας σ᾿ ατν πο δ γνώρισε γάμο (στ Θεοτόκο)· Ατς πο μ τν κατάβασή Του (στ γ) χαμήλωσε τος ορανούς, ρχεται ν χωρέσει λόκληρος χωρς καμι λλοίωση μέσα Σου. Ατν βλέποντάς Τον μς στν κοιλιά Σου ν παίρνει τ μορφ δούλου (ν ταπεινώνεται κα ν γίνεται νθρωπος) μ καταλαμβάνει κσταση κα δέος κα σο φωνάζω δυνατά· Χαρε Νύμφη νύμφευτε.

 

 

Προς Σέ τήν πέρμαχον Στρατηγόν  , πού φέρεις τίς νίκες , φοῦ λυτρωθήκαμε ἀπό τά δεινά , και τούς κινδύνους , ἡ ἐλευθερωμένη πλέον Πόλις Σου και Ἔθνος Σου , προσφέρουμε , εὐχαριστήριους ὕμνους και ὠδές · και ὅπως ἔχεις φυλάξει το ἔθνος ἀπρόσβλητο  και ἀνίκητο ἀπό ἐπιδρομές ἐχθρῶν  , ἔτσι ἐλευθέρωσε και λύτρωσέ μας , ἀπό κάθε κίνδυνο , σωματικό και ψυχικό , διά να μποροῦμε , ἐλεύθεροι καί δυνατοί να Σοῦ ψάλλουμε , χαῖρε , Νύμφη Ἀνύμφευτε .

 

                                  Α' ΣΤΑΣΗ

 

γγελος πο ταν πρτος μεταξ τν γγέλων, στάλθηκε π τν οραν ν πε στ Θεοτόκο τ χαρε (3 φορές)· κα μ τν σώματή του φωνή, βλέποντάς σε Κύριε ν παίρνεις σμα (ν γίνεσαι νθρωπος), κπλησσόταν κα στεκόταν φωνάζοντας πρς ατν ατ τ λόγια·

 

Χαρε σ π᾿ τν ποία θ λάμψει χαρά· χαρε σ πο γι χάρη σου θ σβήσει κατάρα.

Χαρε σ πο κανες ν σηκωθε πεσμένος δάμ· χαρε σ πο γινες λύτρωση τν δακρύων τς Εας.

Χαρε ψος στ ποο δύσκολα μπορον ν φθάσουν ο νθρώπινοι λογισμοί· χαρε βάθος πο δυνατον ν κατοπτεύσουν κα γγέλων φθαλμοί.

Χαρε σ πο γινες θρόνος το Βασιλι (Χριστο)· χαρε γιατ βαστάζεις (στν γκάλη σου) κενον πο βαστάζει τ πάντα.

Χαρε στέρι πο προμηνύεις τν λιο, χαρε κοιλία τς θεϊκς (το Λόγου) σαρκώσεως.

Χαρε σ μ τν ποία γίνεται καινούρια κτίση· χαρε σ μ τν ποία γίνεται βρέφος Κτίστης.

 

                           Χαρε Νύμφη νύμφευτε.

 

 

 

Γνωρίζοντας τν γνότητά Της ΠΑΝΑΓΙΑ λέγει στν Γαβριλ μ θάρρος· σα παράδοξα κούω π τ φωνή σου, εναι δύσκολο ν τ δεχτ στν ψυχ Μου· πς μο ναγγέλλεις κύηση, φο δν προηγήθηκε σύλληψη π νθρώπινη σπορά; Κι μως σ τ λέγεις κα φωνάζεις δυνατά,

 

                                λληλούϊανετε τν Θεό).

 

Θέλοντας ΠΑΡΘΕΝΟΣ ν γνωρίσει τ γνωστο ατ μυστήριο, επε δυνατ πρς τν λειτουργ γγελο· πές Μου, π σμα γν (παρθενικ) πς εναι δυνατν ν γεννηθε γιός; Κι κενος τότε επε πρς ατ μ φόβο, φωνάζοντας ατ τ λόγια·

 

Χαρε σ πο γνωρίζεις τν πόρρητη βουλ το Θεο· χαρε σ πο εσαι πίστη κείνων πο προσεγγίζονται μ τ σιγή.

Χαρε σύ, ρχ τν θαυμάτων το Χριστο. Χαρε σ πο ποτελες τ κεφάλαιο στ ποο στηρίζονται τ δόγματά Του.

Χαρε σκάλα πουράνια μ τν ποία κατέβηκε Θεός· χαρε γέφυρα πο μεταφέρεις ατος πο ᾿ναι στ γ, στν ορανό.

Χαρε, τ πολυθρύλητο θαμα τν γγέλων, χαρε τ πολυθρήνητο τραμα τν δαιμόνων.

Χαρε σ πο γέννησες μ τρόπο νέκφραστο τ φς· χαρε σ πο σ κανέναν δν δίδαξες τ πς.

Χαρε σ πο ξεπερνς τ γνώση τν σοφν· χαρε σ πο διαφωτίζεις τ διάνοια τν πιστν.

 

                              Χαρε Νύμφη νύμφευτε.

 

Δύναμη το ψίστου τότε πισκίασε ΕΚΕΙΝΗ πο δ γνώρισε γάμο, στε ν συλλάβει· κα τν εκαρπή Της κοιλι τν κατέστησε χωράφι εχάριστο γι σους θέλουν ν θερίσουν (ν βρον) τ σωτηρία τους κα ο ποοι ψάλλουν ατ τ λόγια,

 

                                        λληλούϊα.

 

χουσα ΠΑΡΘΕΝΟΣ  μς στ μήτρα Της τν Θεό, τρεξε πρς τν λισάβετ. Τ βρέφος κείνης ( ωάννης) μόλις κατάλαβε τν χαιρετισμό Της σκίρτησε π χαρά· κα μ σκιρτήματα ντ γι μνους, φώναζε δυνατ πρς τ ΘΕΟΤΟΚΟ ·

 

Χαρε κλμα πο πρόβαλες τν μάραντο βλαστό· χαρε κτμα πο πρόσφερες τν φθαρτο καρπό.

Χαρε σ πο γεώργησες τν φιλάνθρωπο γεωργό· χαρε σ πο φύτρωσες τν φυτουργ τς ζως (τ Χριστό).

Χαρε γ πο βλαστάνεις φθονη εσπλαγχνία· χαρε τραπέζι πο βαστάζεις πλούσιο τ λεος.

Χαρε γιατ κάνεις ν νθίσει λιβάδι πνευματικς πόλαυσης· χαρε γιατ τοιμάζεις λιμάνι (σωτηρίας) γι τς ψυχές.

Χαρε, σ πο εσαι θυμίαμα μεσιτείας δεκτ π τν Θεό, χαρε, σ το κόσμου λου ξιλασμός.

Χαρε, σ πο εσαι γαθ εδοκία (ενοια) το Θεο πρς τος νθρώπους, χαρε σ παρρησία τν νθρώπων πρς τν Θεό.

 

                             Χαρε Νύμφη νύμφευτε.

 

χοντας μέσα του ζάλη π λογισμος μφιβολίας, δίκαιος ωσφ ταράχτηκε, καί  ν σ θεωροσε γαμη (ΠΑΡΘΕΝΟΝ ), τώρα σ ποπτευόταν γι παράνομες σχέσεις, μεμπτε· σν πληροφορήθηκε μως τι σύλληψη προερχόταν π τ γιο Πνεμα, φώναξε

 

                                         λληλούϊα.

 

                                        Β' ΣΤΑΣΗ

 

   κουσαν ο ποιμένες τος γγέλους ν μνον τν νσαρκη παρουσία το Χριστο (στ γ) κα σπεύδοντας ν Τν δον ς ποιμένα, τν ντίκρισαν ς πρόβατο κακο πο βοσκήθηκε στν κοιλι τς ΜΑΡΙΑΣ κα μ μνους επαν πρς Ατήν·

 

Χαρε μητέρα το προβάτου κα ποιμένα, χαρε μαντρ λογικν προβάτων (τν πιστν).

Χαρε τ μυντήριο κατ τν οράτων χθρν· χαρε σ πο μς νοίγεις τς (κλειστς) πόρτες το Παραδείσου.

Χαρε, σ πο γίνεσαι φορμ τ οράνια ν γάλλονται μ τ γ· χαρε, γιατ τ πίγεια συγχορεύουν μ τ οράνια.

Χαρε σ πο εσαι τ σίγητο στόμα τν ποστόλων· χαρε σ πο εσαι τ κατάβλητο θάρρος τν θλοφόρων μαρτύρων.

Χαρε σχυρ στήριγμα τς πίστεως· χαρε φωτειν γνώρισμα τς Χάρης (το Θεο).

Χαρε σ δι τς ποίας πογυμνώθηκε δης, χαρε σ δι τς ποίας ντυθήκαμε τ δόξα.

 

                           Χαρε Νύμφη, νύμφευτε.

 

Ο Μάγοι, φο εδαν τ στέρι πο δηγοσε στ Θεό, κολούθησαν τ φωτειν λάμψη του· κα σν ν κρατοσαν ατ γι λυχνάρι, ψαχναν γι τν σχυρ Βασιλιά· κι ταν φθασαν σ᾿ Ατν πο κανες δν μπορε ν φθάσει, χάρηκαν κα φώναξαν δυνατ σ᾿ Ατόν·

 

                                     λληλούϊα.

 

    Εδαν τ παιδι τν Χαλδαίων (ο μάγοι) στ χέρια τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ  κενον πο μ τ χέρια Του πλασε τος νθρώπους. Κα κατανοώντας πς εναι Κύριος το κόσμου, ν κα λαβε τν νθρώπινη μορφή, σπευσαν ν το προσφέρουν τ δρα τους κα ν φωνάξουν δυνατ στν Ελογημένη·

 

Χαρε, σ πο γινες Μητέρα το στεριο (το Χριστο) πο δν πρόκειται ν δύσει ποτέ· χαρε αγ τς μυστικς μέρας (το Κυρίου).

Χαρε, σ πο σβησες τ καμίνι τς πλάνης· χαρε σ πο φωτίζεις τος λάτρεις τς Παναγίας Τριάδος.

Χαρε, σ πο διωξες π τν ξουσία του τν πάνθρωπο τύραννο (τν διάβολο)· χαρε, σ πο μς δειξες τν φιλάνθρωπο Χριστό.

Χαρε, σ πο μς λύτρωσες π᾿ τ βάρβαρη θρησκεία (τν εδωλολατρία)· χαρε σ πο μς σωσες π τ βόρβορο τν μαρτωλν ργων.

Χαρε, σ πο παυσες τν προσκύνηση τς φωτις (τν πυρολατρία)· χαρε σ πο λυτρώνεις π᾿ τ φλόγα τν παθν.

Χαρε σ πο δηγες τος πιστος στ σωφροσύνη, χαρε λων τν γενεν εφροσύνη.

 

                                 Χαρε Νύμφη, νύμφευτε.

 

φο ο Μάγοι γιναν θεοφόροι κήρυκες, γύρισαν πίσω στ Βαβυλώνα. κπλήρωσαν τσι τν χρησμό σου κα σ λους κήρυξαν πς εσαι Χριστός. Κι φησαν τν ρώδη στ παραλήρημά του, βουβ κα νίκανο ν ψέλνει (στ Θεό)· 

 

                                      λληλούϊα.

 

  φο λαμψες στν Αγυπτο τ φωτισμ τς θείας λήθειας, φάνισες τ σκοτάδι το ψεύδους· γιατ τ εδωλα ατς, μ μπορώντας ν ντέξουν τ δύναμ σου, Σωτήρα, γκρεμίστηκαν· και κενοι πο λυτρώθηκαν π ατ φώναζαν δυνατ στ ΘΕΟΤΟΚΟ .

 

Χαρε, 'Εσ πο γινες νόρθωση τν νθρώπων· χαρε, 'Εσ πο γινες κατάπτωση τν δαιμόνων.

Χαρε, 'Εσ πο διέλυσες τν πλάνη τς πάτης· χαρε, 'Εσ πο λεγξες τ δόλο τν εδώλων.

Χαρε, θάλασσα πο καταπόντισες (στ νερά σου) τ νοητ Φαρα (τν διάβολο)· χαρε, πέτρα πο ξεδίψασες σους διψον τν ληθιν ζωή.

Χαρε, φωτειν στύλε πο δηγες σους πορεύονται στ σκοτάδι· χαρε, σκέπη το κόσμου πο εσαι σαι πι πλατι π᾿ τ νεφέλη.

Χαρε, τροφ πο διαδέχτηκε τ μάννα· χαρε, σ πο μοιράζεις τ θεία πόλαυση (στν νθρωπο).

Χαρε, γ τς παγγελίας· χαρε, σ π᾿ τν ποία ρέει μέλι κα γάλα.

 

                                  Χαρε Νύμφη, νύμφευτε.

 

    ταν πρόκειτο Συμεν ν φύγει π ατν δ τ ζώη, τν ψεύτικη και πατηλή, το δόθηκες ς βρέφος· κενος μως κατάλαβε πς εσαι τέλειος Θεός. Γι᾿ ατ κπλησσόμενος π τν νέκφραστη σοφία σου, σο φώναζε δυνατά· 

 

                                          λληλούϊα.

 

                                          Γ' ΣΤΑΣΗ

 

    Νέα (πνευματικ) κτίση φανέρωσε Κτίστης σ᾿ μς πο γίναμε π᾿ Ατόν, φο βλάστησε χωρς σπορ π Παρθενικ κοιλι κα τν διαφύλαξε πως ταν φθορη. στε βλέποντας μες τ θαμα, μ μνους ν φωνάζουμε πρς Ατή·

 

Χαρε, νθος τς φθαρσίας· χαρε, στεφάνι τς γκρατείας.

Χαρε, σ πο μς δίνεις εκόνα τς ναστάσεως, χαρε σ πο μς φανερώνεις τ ζω τν γγέλων.

Χαρε, δέντρο πο παράγεις καρπος γευστικος κα καλούς, π᾿ τος ποίους τρέφονται ο πιστοί· χαρε, ξύλο (δέντρο) πυκνόφυλλο, κάτω π᾿ τ ποο σκεπάζονται πολλοί.

Χαρε, σ πο κυοφόρησες δηγ γι τος πλανωμένους, χαρε, σ πο γέννησες Λυτρωτ γι τος αχμαλώτους.

Χαρε, σ πο καθικετεύεις τν δίκαιο Κριτή, χαρε σ πο (μ τ μεσιτεία σου) παρέχεις συγχώρηση στος μαρτωλούς.

Χαρε, σ πο γίνεσαι στολ γι τος γυμνος π πνευματικ παρρησία (πρς τ Θεό)· χαρε στοργ πο νικς κάθε πόθο.

 

                                Χαρε Νύμφη, νύμφευτε.

 

   φο γνωρίσαμε τν παράδοξη γέννηση (το Χριστο), ς ποξενωθομε π τν κόσμο, μεταφέροντας τ νο μας στν ορανό. Γι τοτο ψηλς Θες φανερώθηκε στ γ ς νας ταπεινς νθρωπος· γιατ θελε ν τραβήξει πρς τ δικό Του ψος ατος πο το φωνάζουν 

 

                                          λληλούϊα.

 

   λόκληρος βρισκόταν κάτω στ γ, κι στόσο δν πουσίαζε π τ νω (τν οραν) περίγραπτος Υἱὸς κα Λόγος (το Θεο). Κι ατ γινε μ θεϊκ συγκατάβαση κι χι μ τοπικ μετακίνηση· κι τσι συντελέστηκε γέννηση π ΠΑΡΘΕΝΟ φιερωμένη στ Θεό, ποία κούει ατά·

 

Χαρε, χώρα πο χώρεσες τν χώρητο Θεό· χαρε, θύρα το σεπτο μυστηρίου τς σωτηρίας μας.

Χαρε, σ πο γι τος πίστους εσαι μφίβολο κουσμα· χαρε, σ πο γι τος πιστος εσαι ναμφίβολο καύχημα.

Χαρε, χημα πανάγιο (το Χριστο) πο κάθεται πάνω στ Χερουβείμ· χαρε, οκημα περτέλειο κείνου πο κάθεται στ Σεραφείμ.

Χαρε, σ πο νωσες μεταξύ τους τ ντίθετα· χαρε, σ πο συνδύασες τν παρθενία μ τ μητρότητα.

Χαρε, σ μ τν ποία καταλύθηκε παράβαση, χαρε, σ χάρη στν ποία νοίχτηκε Παράδεισος.

Χαρε, σ πο ᾿σαι τ κλειδ τς βασιλείας (το Χριστο)· χαρε, σ λπίδα τν αωνίων γαθν.

 

                                  Χαρε Νύμφη, νύμφευτε.

 

  Κάθε φύση γγέλων κατεπλάγη γι τ μεγάλο γεγονς τς νανθρωπήσες Σου· γιατ βλεπε τν πρόσιτο Θεό, ν γίνεται προσιτς σ λους νθρωπος, ν συναναστρέφεται μαζί μας κα ν κούει π λους τ 

 

                                           λληλούϊα.

 

 Τος πιδέξιους ρήτορες, τος βλέπουμε σν ψάρια φωνα ν στέκονται μπροστ στ μυστήριό Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · γιατ δν μπορον ν ξηγήσουν πς κα ΠΑΡΘΕΝΟΣ μεινες κα μπόρεσες ν γεννήσεις. μες μως θαυμάζοντας τ μυστήριο, σο φωνάζουμε μ πίστη·

 

Χαρε, δοχεο τς σοφίας το Θεο, χαρε ταμεο τς πρόνοιάς Του.

Χαρε, σ πο ποδείχνεις σοφους τος φιλοσόφους· χαρε, σ πο λέγχεις ς μυαλους τος τεχνολόγους.

Χαρε, γιατ μ σένα ποδείχτηκαν νόητοι ο διαβόητοι συζητητές· χαρε, γιατ μ ένα ξαφανίστηκαν ο μυθοπλάστες.

Χαρε, σ πο διαλύεις τος περίπλοκους συλλογισμος κα σοφίες τν θηναίων· χαρε, σ πο γεμίζεις (μ νθρώπινες ψυχς) τ δίχτυα τν πνευματικν ψαράδων.

Χαρε, σ πο νασύρεις π τ βυθ τς γνοιας, χαρε σ πο φωτίζεις πολλος μ θεία γνώση.

Χαρε, πλοο ατν πο θέλουν ν σωθονε, χαρε, λιμάνι ατν πο ταξιδεύουν στ πέλαγος τς ζως.

 

                              Χαρε Νύμφη, νύμφευτε. 

 

  Θέλοντας ν σώσει τν κόσμο κενος πο γι χάρη μας τν κόσμησε, λθε πρς ατν μ δική του πρωτοβουλία. Κα ντας Ποιμένας, ς Θεός, γι χάρη μας φάνηκε μοιος μ μς νθρωπος, κα κάλεσε τσι (στ σωτηρία) τος μοιους μ Ατόν, πο ς Θες κούει· 

 

                                         λληλούϊα.

 

                                         Δ' ΣΤΑΣΗ

 

  Τεχος εσαι προστατευτικ τν παρθένων, ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ  καθς κα λων σοι προστρέχουν στ χάρη Σου. Γιατ Ποιητς το ορανο κα τς γς εναι κενος πο σ νέδειξε στ θεομητορικό σου ξίωμα, χραντε, σκηνώνοντας στ μήτρα Σου κα διδάσκοντας λους ν Σ προσφωνον·

 

Χαρε, στήλη τς παρθενίας· χαρε πύλη πο δηγες στ σωτηρία.

Χαρε, ρχ τς νοητς νάπλασής μας, χαρε χορηγ τς θεϊκς εσπλαγχνίας.

Χαρε, γιατ σ ναγέννησες ατος πο συνελήφθησαν ασχρς (πο πεσαν στ δίχτυα τς μαρτίας)· χαρε, γιατ σ νουθέτησες ατος τν ποίων νος εχε πλανηθε.

Χαρε, σ πο καταργες κενον (τν διάβολο) πο φθειρε τ μυαλό μας· χαρε, σ πο γέννησες τν σπορέα τν γνν λογισμν.

Χαρε, δωμάτιο νυφικ στ ποο τελέστηκε σπορη νύμφευση· χαρε, σ πο νώνεις τος πιστος μ τν Κύριο.

Χαρε, σ πο νατρέφεις καλς τς παρθένες (ψυχές)· χαρε, σ πο στολίζεις σν νύφες τς γιες ψυχές.

 

                               Χαρε Νύμφη, νύμφευτε.

 

  Κάθε μνος (νθρώπινος) ποδεικνύεται μηδαμινός, ταν συγκριθε μ τ πλθος τς μεγάλης Σου εσπλαγχνίας· γιατ και ν κόμα Σο ναπέμπαμε τόσους μνους σους κα ο κόκκοι τς μμου, Βασιλέα γιε, τίποτε δ θ κάναμε ντάξιο στ σα πρόσφερες σ μς πο σο φωνάζουμε δυνατά·

 

                                        λληλούϊα.

 

 Σν λαμπάδα φωτεινή, πο φάνηκες σ᾿ ατος πο σαν στ σκοτάδι, Σ βλέπουμε ΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ, γιατ νάβεις τ υλο φς κα δηγες σ γνώση θεϊκ λους, φωτίζοντας μ καθαρ σν τν αγ φς τ νο μας κα τιμσαι μ δυνατ φων ς ξς·

 

Χαρε κτίνα το νοητο λίου (το Χριστο)· χαρε, οράνιο φς πο λάμψη σου ποτ δ σβήνει.

Χαρε στραπ πο καταλάμπεις τς ψυχές· χαρε, βροντ πο τος χθρος (τος δαίμονες) φοβερίζεις.

Χαρε, γιατ νατέλλεις τ πλουσιότερο φς (το Χριστο), χαρε γιατ ναβλύζεις τν στείρευτο ποταμό.

Χαρε, σ πο εκονίζεις τν τύπο τς κολυμβήθρας· χαρε, σ πο παλείφεις τ ρύπο τς μαρτίας.

Χαρε λουτήρα (λουτρ) πο ξεπλένεις τ συνείδηση· χαρε, κανάτι πο κερνς γαλλίαση.

Χαρε, σμ τς εωδίας το Χριστο· χαρε, ζω τς μυστικς τράπεζας.

 

                             Χαρε Νύμφη, νύμφευτε.

 

    πληρωτς το χρέους λων τν νθρώπων, θέλοντας ν πληρώσει τς παλις φειλές, λθε ατοπροσώπως πρς ατος πο φυγαν μακρι π᾿ τ θεία Χάρη Του· κα φο σχισε τ γραμμάτιο τς φειλς, κούει π᾿ λους 

 

                                          λληλούϊα.

 

   Καθς ψέλνουμε μνους στν τόκο Σου  ΘΕΟΤΟΚΕ , σένα νυμνομε ς μψυχο να το Θεο. Γιατ μ τ ν κατοικήσει στ κοιλιά Σου Κύριος, πο κρατε στ χέρι Του τ πάντα, Σ γίασε, Σ δόξασε κα δίδαξε λους ν σο φωνάζουν·

 

Χαρε, σ πο γινες σκην το Θεο κα Λόγου· χαρε, σ πο ναδείχτηκες γία πάνω π᾿ λους τος γίους.

Χαρε, κιβωτ πο χρυσώθηκες μ τ χάρη το γίου Πνεύματος· χαρε, θησαυρ τς ζως νεξάντλητε.

Χαρε, στέμμα πολύτιμο βασιλέων εσεβν· χαρε, σεβάσμιο καύχημα ερέων ελαβν.

Χαρε, κλόνητος πύργος τς κκλησίας· χαρε, τ πόρθητο τεχος τς βασιλείας.

Χαρε, σ πο μ τ χάρη σου στήνονται τρόπαια (νίκες πνευματικές)· χαρε, σ πο μ τ δύναμή σου ο χθρο συντρίβονται.

Χαρε, το σώματός μου θεραπεία· χαρε, τς ψυχς μου σωτηρία.

 

                             Χαρε Νύμφη, νύμφευτε.

 

  πανύμνητη Μητέρα, πο γέννησες τν γίων λων τν γιώτατο Λόγο (3 φορές)· φο δέχτηκες ατ τν προσφορ τς δοξολογίας μας, φύλαξέ μας λους π κάθε συμφορ κα λύτρωσε π τ μέλλουσα κόλαση μς πο Σο φωνάζουμε δυνατ 

 

                                      λληλούϊα.

 

 Σ᾿ σένα τν πέρμαχο Στρατηγ ποδίδει Πόλη Σου τ νίκη κα Σο κφράζει ΘΕΟΤΟΚΕ ,  τς θερμς εχαριστίες πο λυτρώθηκε π τς συμφορές. λλ σύ, πο δύναμή Σου εναι κατανίκητη, σσε με κι μένα π κάθε εδους κινδύνων γι ν Σο φωνάζω δυνατά· 

 

                                  χαρε Νύμφη νύμφευτε.

 

                                 Καί πάλιν πρτος οκος .

 

   γγελος πο ταν πρτος μεταξ τν γγέλων, στάλθηκε π τν οραν ν πε στ Θεοτόκο τ χαρε (3 φορές)· κα μ τν σώματή του φωνή, βλέποντάς σε Κύριε ν παίρνεις σμα (ν γίνεσαι νθρωπος), κπλησσόταν κα στεκόταν φωνάζοντας πρς ατν ατ τ λόγια·

 

Χαρε σ π᾿ τν ποία θ λάμψει χαρά· χαρε σ πο γι χάρη σου θ σβήσει κατάρα.

Χαρε σ πο κανες ν σηκωθε πεσμένος δάμ· χαρε σ πο γινες λύτρωση τν δακρύων τς Εας.

Χαρε ψος στ ποο δύσκολα μπορον ν φθάσουν ο νθρώπινοι λογισμοί· χαρε βάθος πο δυνατον ν κατοπτεύσουν κα γγέλων φθαλμοί.

Χαρε σ πο γινες θρόνος το Βασιλι (Χριστο)· χαρε γιατ βαστάζεις (στν γκάλη σου) κενον πο βαστάζει τ πάντα.

Χαρε στέρι πο προμηνύεις τν λιο, χαρε κοιλία τς θεϊκς (το Λόγου) σαρκώσεως.

Χαρε σ μ τν ποία γίνεται καινούρια κτίση· χαρε σ μ τν ποία γίνεται βρέφος Κτίστης.

 

                           Χαρε Νύμφη νύμφευτε.

 

 

Δόξα Σοι Μτερ το Θεο , 

δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ, 

ευχαριστοντες , προσκυνομεν σε  μητέρα το ψίστου .

 

ελογετε.

γιαίνεσθε κάτ ᾿ μφω, τας πρεσβείαις τς Αγίας ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *