ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε , Κεχαριτωμένη ΜΑΡΙΑ , ὁ Κύριος , μετά Σοῦ · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου · ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν ..
ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΜΗΤΕΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΠΑΝΑΓΙΑ ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝΤΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ CΟΙ , ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! --- ὙΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, σῶσον ἡμᾶς, τήν ἐκκλησίαν σου, τήν ποίμνην σου, τούς μοναχούς σου, τό ὄρος σου,τά ἔθνη σου, τήν νεολαίαν σου, τόν λαόν, καί χώραν ταύτην καί τόν κόσμον σου ἅπαντα. Ἀμήν ---Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, νά εἶναι :βοηθός, ὁδηγός, ἰατρός, συνεργός, ἀρωγός, ἀγωγός, φωτισμός,στηριγμός, ὁπλισμός, στολισμός,πλουτισμός, χορηγός, κάθε θεϊκῆς ἀγαθότητος στήν ζωήν σας.

Κυριακή 17 Μαΐου 2020

ΘΕΟΤΟΚΙΑ ΚΑΤΑΒΑΣΙΩΝ καί ΕΙΡΜΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΗΧΩΝ ἮΧΟΣ Α ΄


                                 ΘΕΟΤΟΚΙΑ

      ΚΑΤΑΒΑΣΙΩΝ καί ΕΙΡΜΩΝ  ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΗΧΩΝ 

                                    ΧΟΣ   Α ΄

    Πεποικιλμέη τ θεί δόξ , ερά καί εκλεής ΠΑΡΘΕΝΕ μνήμη Σου , πάντας συνηγάγετο πρός εφροσύνην τούς πιστούς , ξαρχούσης Μαριάμ , μετά χορν καί τυμπάνων , τ Σ δοντας Μονογενε · νδόξως τι δεδόξασται .

   Ρήσεις Προφητν καί ανίγματα , τήν σάρκωσιν πέφηναν , τήν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σε Χριστέ , φέγγος στραπς σου , ες φς θνν ξελεύσεσθαι , καί φωνε σοι βυσσος ν γαλλιάσει · τ δυνάμει σου δόξα φιλάνθρωπε .

   Τό θεον καί ρρητον κάλλος , τν ρετν σου Χριστέ διηγήσομαι · ξ ᾿ ϊδίου γάρ δόξης συναΐδιον , καί νυπόστατον λάμψας παύγασμα , Παρθενικς πό γαστρός ,τούς ν σκότει καί σκι , σωματωθείς νέτειλας λιος .

   Σέ νοητήν ΘΕΟΤΟΚΕ κάμινον , κατανοομεν ο πιστοί , ς γάρ Παδας σωσε τρες , περυψούμενος , ν τ γαστρί Σου νέπλασεν , ανετός τν Πατέρων , Θεός  καί περένδοξος .

   Θαύματος περφυος δροσοβόλος , ξεικόνισε κάμινος τπον · ο γάρ ος δέξατο φλέγειν νέους , ς οδέ πρ τς θεότητος , ΠΑΡΘΕΝΟΥ ν πέδυ νηδύν · διό νυμνοντες ναμέμψωμεν , ελογείτ κτίσις πσα τόν Κύριον , καί περυψούτω , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Μήτραν φλέκτως εκονίζουσι ΚΟΡΗΣ , 
ο τς παλαις πυρπολούμενοι νέοι , 
περφυς κύουσαν σφραγισμένην , 
μφω δέ δρσα , θαυματουργία μι , 
λαούς πρός μνον ξανίστησι χάρις .

   Φλόγα δροσίζουσαν σίους , δυσσεβες δέ καταφλέγουσαν , γγελος Θεο πανσθενής  δειξε Παισί · ζωαρχικήν δέ Πηγήν εργάσατο τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , φθοράν θανάτου , καί ζωήν βλυστάνουσαν τος μέλπουσιν · τόν Δημιουργόν μόνον μνομεν ο λελυτρωμένοι , καί περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Τέρατος περφυος , δειξε τύπον , πυρένδροσος κάμινος πάλαι · τό γάρ πρ οκ φλεξε νέους Παδας , Χριστο προδηλον , τήν σπόρως κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ θείαν γέννησιν · διό νυμνοντες ναμέλψωμεν · ελογείτω κτσις πσα τόν Κύριον , καί περυψούτω , ες πάντας τούς αἰῶνας .  

   Μυστήριον ξένον ρ καί παράδοξον · ορανόν τό σπήλαιον , θρόνον Χερουβικόν τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τήν Φάτνην χωρίον · ν νεκλίθη χώρητος , Χριστός Θεός , ν νυμνοντες μεγαλύνωμεν .

   Στέργειν μέν μς  ς κίνδυνον φόβ , 
ῥᾶον σιωπήν · τ πόθ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ , 
μνους φαίνειν , συντόνως τεθειμένους , 
ργδες στίν , λλά καί Μήτηρ σθένος , 
ση πέφυκεν προαίρεσις δίδου .

    !!! Μτερ ΠΑΡΘΕΝΕ  , καί ΘΕΟΤΟΚΕ ψευδής !!! τεκοσα σπόρως Χριστόν τόν Θεόν μν , τόν ν Σταυρ ψωθέντα σαρκί , Σέ ο πιστοί , παντες ξίως , σύν τοτ νν μεγαλύνομεν . 

   Φωτίζου , φωτίζου , νέα ερουσαλήμ , γάρ δόξα Κυρίου πί Σέ νέτειλε , χόρευε νν καί γάλλου Σιών · Σύ δέ ΑΓΝΗ , τέρπου ΘΕΟΤΟΚΕ , ν τ γέρσειι το τόκου Σου .

   Σέ τήν φαεινήν λαμπάδα , καί Μητέρα το Θεο , τήν ρίζηλον δόξαν , καί νωτέραν πάντων τν ποιημάτων  , ν μνοις μεγαλύνομεν .

   Νενίκηνται τς φύσεως ο ροι , ν Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ · Παρθενεύει γάρ τόκος , καί ζωήν προμνηστεύται θάνατος · μετά Τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΣ, καί μετά θάνατον ζσα , σώζοις εί , ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν κληρονομίαν Σου .

   πόρρητον τό τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ μυστήριον , ορανός γάρ Ατη , καί θρόνος Χερουβικός , καί φωσφόρος παστάς , νεδείχθη Χριστο  το παντοκράτορος , Ατήν εσεβς , ς ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνωμεν .

   ποίησε κράτος ν βραχίοινι ατο · καθελεν γλαρ δυνάστας πό θρόνων , καί ψωσεν ταπεινούς Θεός το σραήλ · ν ος πεσκέψατο μς νατολή ξ ψους , καί κατεύθηνεν μς ες δόν ερήνης .

   Σέ νπερ εδεν Μωϋσς κατάφλεκτον βάτον , καί κλίμακα μψυχον , ν ακώβ τεθέαται , καί πύλην οράνιον , δι ᾿ ς διλθεν Χριστός Θεός μν , μνοις Μτερ ΑΓΝΗ νεγαλύνομεν . 

   Σέ τήν ραθεσαν Πύλην , πό εζεκιήλ το προφήτου , ν οδείς διλθεν , ε μή Θεός μόνος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ν μνοις μεγαλύνομεν .

   Τήν Ζωοδόχον Πηγήν τήν ένναον , τήν Φωτοφόρον Λυχνίαν τήν πάγχρυσον , τόν Ναόν τόν μψυχον , τήν Σκηνήν τήν χραντον , το ορανο καί τς γς τήν Πλατυτέραν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ν μνοις μεγαλύνομεν .

   Τήν φωτοφόρον Νεφέλην , ν πάντων Δεσπότης , ς ετός ξ ορανο , πί πόκον κατλθεν , καί σαρκώθη δι ' μς γενόμενος νθρωπος , ναρχος , μεγαλύνωμεν πάντες , ς Μητέρα το Θεο μν ΑΓΝΗΝ .

   Τύπον τς ΓΝΗΣ Λοχείας Σου , πυρπολουμένη Βάτος δειξεν φλεκτος · καί νν καθ ᾿ μν , τν πειρασμν γριεύουσαν , κατασβέσαι ατομεν τήν βυσσον , να Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , καταπαύστως μεγαλύνωμεν .

   Χαρε , Παρθενίας καύχημα , χαρε Μτερ ΧΡΑΝΤΕ , ν σύμπασα κτίσις , θείαις ν δας μεγαλύνομεν .

   Λειτουργός σώματος , πέστη λέγων τ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝ · Κύριος μετά Σο , ν μεγαλύνομεν .

   Σέ Τήν ν κροσσωτος χρυσος , περιβεβλημένην πεποικιλμένην  ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν Περιστεράν περιηργυρωμένην , καί κεγχρυσωμένην , ν χλωρότητι χρυσίου μεγαλύνομεν .

   Σέ Τήν ορανν ψηλοτέραν , καί πί γς ορανόν , καί Θρόνον γινομένην , Μητέρα Θεο , πσαι α γεννεαί μεγαλύνομεν .

   Σέ τόν μήτορα τό πρτον , καί πάτορα τό δεύτερον , ς Θεόν καί νθρωπον , ν μνοις μεγαλύνομεν .

   Σέ τό ρος το Θεο  τό τετυρωμένον , ν ηδόκησεν σαρκί Θεός κατοικσαι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , μεγαλύνομεν .

   Σεραφικς προσφωνοντες βομεν Σοι , ΘΕΟΤΟΚΕ ο πιστοί , διά Σο μεγάλυνε Κύριος , το ποισαι μεθ ᾿ μν · διό Σε ΑΓΝΗ ,  καί τόν κ Σο πειράνδρως σαρκωθέντα , ς Θεόν τν πάντων , ν μνοις μεγαλύνομεν .

   Σύ χωρίον ΑΓΝΗ τς θείας περιληψίας , πέρ φύσιν χρημάτισας , ς Θε τήν σάρκα δενεισαμένη , καί Σο Παρθενικήν , μή διαῤῥήξασα Μήτραν , ν τ τίκτειν σπόρως , Σέ μεγαλύνομεν .

   Χαρε  ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , Μήτηρ Ελογημένη , κ Σο γάρ προλθεν Θεός σεσαρκωνένος , τοτον δοξάζοντες , Σέ νυμνοντες μεγαλύνομεν .

   Χαίροις ΠΑΝΑΓΝΕ Θεοδέγμον ΜΑΡΙΑ · χαίροις ΧΡΑΝΤΕ , τν πεπτωκότων βάσις , ν Σοί γάρ φθη σήμερον Δεσπότης · !!! θαμα , καινουργόν τούς φθαρέντας , καί πρός φς πανάγον τό νέσπερον ΚΟΡΗ .


                                   Β ΄ΧΟΣ

   λήλυθας κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ο πρέσβυς οκ γγελος , λλ ᾿ ατός Κύριος , σεσαρκωμένος καί σωσας , λον με τόν νθρωπον · διό κραυγάζω Σοι · δόξα τ δυνάμει σου Κύριε .

Τήν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σου γέννησιν , Προφήτης προβλέπων , νεκήρυττε βον · τήν κοήν σου κήκοα , καί φοβήθην · τι πό Θαιμάν , καί ξ ᾿ ρους γίου κατασκίου , πεδήμησας Χριστέ .

   κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ λοχεύτως , πέφανας τ κόσμ ς λιος , τς φθαρσίας τήν δόξαν καταυγάσας μν , τος ξ ᾿ δάμ ν παραβάσει κατακριθεσι , Κύριε · διό τ πιπνοί το Πνεύματος , προφήτης ββακούμ νεβόα ·δόξα Χριστέ τ δυνάμει σου . 

   Εσακήκοα τήν κοήν τς θείας δυναστείας σου Χριστέ , τι σπόρως ν γαστρί ΠΑΡΘΕΝΟΥ συνελείφθης , καί  βόησα , δόξα τ δυνάμει σου , δόξ τ δυναστεί τς Τεκούσης σε .

   ξ ᾿ ρους λίθος νευ χειρν τμήθης , Χριστέ κ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΗΤΡΟΣ · θεν προφήτης προϊδών νεβόα · ες σωτηρίαν λαο σου λήλυθας · δόξα τ δυνάμει σου Κύριε .

   Βάτος ν ρει πυράφλεκτος , καί δροσοβόλος κάμινος Χαλδαϊκή , σαφς προεγράφει Σε ΘΕΟΝΥΜΦΕ · τό γάρ θεον ϋλον , ν λική γαστρί , πρ φλέκτως έδέξω · διό τ κ Σο τεχθέντι , ψάλλομεν · ελογητός , Θεός τν Πατέρων μν .

   να τόν παράδοξον  σου τόκον Χριστέ , τόν κ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ προτυπώσης μφανς , καταφλέκτους έν τ καμίν , Παδας διεφύλαξας , ν μνοις μελωδοντας σοι · τν Πατέρων Θεός , ελογητός σοι .

    ν τ καμίν τ τν Παίδων , προαπεικόνισας ποτε , τήν Σήν Μητέρα Κύριε · γάρ τπος τούτους πυρός ξείλετο , φλέκτως μβατεύοντας ·ν μνομεν μφανισθεσαν διά σο τος πέρασι σήμερον , καί περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Τόν ν τ βάτ Μωσ , τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ τό θαμα , ν Σιναί τ ρει , προτυπώσαντα ποτε , μνετε , ελογετε , καί περυψοτε , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Τόν διά γγέλου τεχθέντα , κ τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , παδες περυψοτε Χριστόν ,  τόν Θεόν μς ες αἰῶνας .

   πορε πσα γλσσα, εφημεν πρός ξίαν , λιγγι δέ νος καί περκόσμιος , μνεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · μως γαθή πάρχουσα , 
τήν πίστιν δέχου , καί γάρ τόν πόθον οδας τόν νθεον μν ·Σύ γάρ ε προστάτις τν Χριστιανν ,  Σέ μεγαλύνομεν .

    !!! τν πέρ νον το τόκου Σου θαυμάτων !!!! , 
Νύμφη ΠΑΝΑΓΝΕ, Μτερ Ελογημένη , 
δι ᾿ ς τυχόντες παντελος σωτηρίας , 
πάξιον κροτομεν ς εεργέτ, 
δρον φέροντες , μνον εχαριστίας .

   νάρχου Γεννήτορος , Υός Θεός και Κύριος , σαρκωθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ μν πέφανε , τά σκοτισμένα φωτίσαι , συναγαγεν τά σκορπισμένα , διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ  μεγαλύνομεν .

   μεγάλυνας Χριστέ τήν Τεκοσαν σ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , φ ᾿ ς Πλάστης μν , μοιοπαθές περιέθου σμα , τό τν μετέρων λυτήριον μπλακημάτων · Ταύτην μακαρίζοντες , πσαι α γενεαί μεγαλύνομεν .

    ν ορανος Ελογημένη , καί πί γς Δοξολογουμένη , χαρε , Νύμφη νύμφευτε .

    τό χώρητον Θεόν , ν γαστρί χωρήσασα , καί χαράν τ κόσμ κυήσασα, Σέ μνομεν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

    τόν πρό λίου φωστρα , τόν Θεόν ξανατείλαντα , σωματικς μν πιδημήσαντα , κ λαγόνων Παρθενικν , φράστως σωματώσασα, Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , μεγαλύνομεν .

   λος πάρχεις φεσις , λος γλυκασμός , Λόγε Θεο , ΠΑΡΘΕΝΟΥ Υέ , Θεέ θεν , Κύριε , γίων περάγιε · διό σε πάντες, σύν τ Τεκούσ μεγαλύνομεν .

   Σέ τήν νοητήν καί μψυχον κλίμακα , ν Θεός μν πεστήρικτο , δι ᾿ ς τς πρός ορανόν , ερήκαμεν νοδον , μνοις ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Τήν ΑΓΝΗ καί χραντον , Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , δας σμάτων παντες ο πιστοί , εσεβς  ς  ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

   Τήν ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ Σου ΘΕΟΤΟΚΕ μίαντε , ν ο κατέφλεξε τό πρ τς Θεότητος , μεγαλύνομεν .

   Τήν περφς σαρκί , συλλαβοσαν ν γαστρί , τόν κ Πατρός χρόνως , προεκλάμψαντα Λόγον , ν μνοις σιγήτοις , μεγαλύνωμεν πιστοί .

   Τόν κ Θεο Θεόν Λόγον , τόν ρρήτ σοφία , κοντα καινουργσαι τόν δάμ  βρώσει φθορ πεπτωκότα δεινς , ξ ᾿ γίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ , φράστως σαρκωθέντα δι ᾿ μς , ο πιστοί μοφρόνως , ν μνοις μεγαλύνομεν . 

   Τν γηγενν , τίς κουσεν τοιοτον  ; τς ώρακέ ποτε , τι ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ερέθη ν γαστρί χουσα , καί νωδίνως τό βρέφος ποτεκοσα ; τοιοτον Σου τό θαμα · καί Σέ ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ, ΜΑΡΙΑ μεγαλύνομεν .

   Ψυχας καθαρας , καί ἀῤῥυπώτοις χείλεσιν , δετε μεγαλύνωμεν , τήν κηλίδωτον , καί ΠΕΡΑΓΝΟΝ Μητέρα το μμανουήλ , δι ᾿ Ατς τ ξ ᾿ Ατς προσφέροντες  πρεσβείαν τεχθέντι · φεσαι τν ψυχν μν , Χριστέ Θεός, καί σσον ημς .

   γλαόμορφε ΚΟΡΗ , γλαϊσμένη , Παντευλόγητε Βασίλισσα , χρυσ καθαρ κεκοσμημένη , Τεκοσα τόν παντάνακτα Θεόν μν , γέφυρα τν πιστν , καί προστάτις , Σέ μεγαλύνομεν .

   ποίησε μετά Σο μεγαλεα χραντε , τν πάντων ποιητής , τεχθείς κ Σο , καί πάλιν σώαν νέδειξας , τήν Σήν γαστέρα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , διό παύστως Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , βροτν τό γένος , μεγαλύνομεν .

    μνάς σπιλος , Μήτηρ καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ παρισταμένη τ Σταυρ , το μνο καί λυτρωτο , σύν δάκρυσι θρηνωδοσα βόα · ομοι !!! γλυκύτατε Υέ Μου  !!!! τοιατά Μοι τς χαρς τά εαγγέλια , τόκος πόρρητος , τν Μάγων προσκύνησις , τν Ποιμένων τό θαμα ; ομοι Τέκνον , !!! ναρτώμενον πί Σταυρο , νάστηθι καθώς επας τριήμερος , να δοξασθήσωμαι ν τ ναστάσει σου .

    Μήτρα Σου ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚς ΠΑΡΘΕΝΕ , οράνιον μβρον τ κόσμ σταξεν ζωήν πανατέλλοντα αώνιον · καί τόν δάμ σύν τ Εὔᾳ  ες νομήν Παραδείσου εσώκισεν δίο Σε Μόνην ν γυναιξί , Μητέρα χρηματίσασαν το μμανουήλ , πσαι α γενεαί μεγαλύνομεν .

   Θαμα παράδοξον , καί μυστήριον ξένον !!! σύλληψις περφυής , τόκος νερμήνευτος · γγέλων τά στρατεύματα καί τν βροτν τά πλήθη , ν δας καταπαύστοις μεγαλύνομεν .

   Μεγαλύνομεν Σε τήν Φωτοφόρον Νεφέλην , καί νοεράν Κιβωτόν , Σύ γάρ πέρ λόγον κύησας Χριστόν , τόν Σωτρα τν ψυχν μν .

   Μεγαλύνομεν τόν τόκον Σου ΚΟΡΗ μίαντε , ο διά Σο τ Θε νωθέντες , καί βομεν Σοι ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , χαρε πάντων νάκλησις , τν ξ ρχαίας κατάρας θανατωθέντων , διά τς Σς γεωργήτου κυοφορίας .

   Παράδοξον κουσμα καί μυστήριον ξένον , ν Σοί πιτελέσθη , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , σύλληψις νευ σπορς ,καί ΠΑΡΘΕΝΙΑ μετά γέννησιν ·λλά , !! ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ  !!! σζε ς γαθή μς τούς πίστει διστάκτ , προσκυνοντας τόν Τόκον Σου , καί μεγαλύνοντας .

   Τί τό περί Σέ μέγα καί σεβάσμιον μυστήριον , το δάμ θυγάτηρ , καί το ψίστου Μήτηρ , Μόνη πρός Θεόν πλανής τν πιστν γέφυρα  ; Σέ σιγήτοις μνοις , ο πιστοί , ς ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

   πέρ πσαν ννοιαν , λόγ τόν Λόγον το Πατρός ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΧΡΑΝΤΕ συλλαβοσα  , φράστ τρόπ , διπλον ατόν τέτοκας · Θεός καί νθρωπος γάρ πάρχει σαρκωθείς · διό Σε πάντες μεγαλύνομεν .


                                        ΧΟΣ   Γ ΄

σμα καινόν σωμεν λαοί , τ κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ τεχθέντι , ες σωτηρίαν μν καί νωποιήσαντι , τος πουρανοις  τά πίγεια , τι δεδόξασται .

   κάλυψεν ορανούς ρετή σου Χριστέ, τς Κιβωτο γάρ προελθών το γιάσματός σου , τς φθόρου Μητρός  ν τ να τς δόξης σου , φθης ς βρέφος γκαλοφορούμενος , καί πληρώθη τά πάντα τς σς ανέσεως .

   Τό κατάσκιον ρος , ββακούμ προεώρα , τήν χραντον Σου Μήτραν ΑΓΝΗ , διό καί νεκραύγαζεν · πό Θαιμάν ξει Θεός , καί γιος , ξ ' ρους κατασκίου δασέος .

   ρος κατάσκιον δείχθη , Μήτρα τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , στάμνος καί τραπεζα πάρχει , Μήτηρ το Κυρίου · ξ ᾿ Ατς γάρ προλθεν μφανς , καί Συμεών γκάλαις πεδέξατο , δόξα τ δυνάμει σου , Κύριε .

   Κάμινος καιομένη οχ ερέθη δροσίζουσα , ει μή  Βαβυλώνιος · νανδρος λλη Μήτηρ , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ, οκ φάνη · μέν Παδας διεφύλαξεν φλέκτους , Ατη δέ διέφερεν γκάλαις  , ν νυμνοντες λέγομεν · Ελογημένη ε Θεόν σαρκί κυήσασα. 

   Βαβυλωνία κάμινος  , τούς Παδας οκ φλεξεν  , οδέ τς θεότητος τό πρ , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ διέφθειρεν · διό , μετά τν Παίδων , πιστοί βοήσωμεν · Ελογημένη ε Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ .

   ν νόμ σκι καί γράμματι , τύπον κατίδωμεν ο πιστοί , πν ρσεν τό τήν μήτραν διανογον γιον Θε · διό πρωτότοκον Λόγον  Πατρός νάρχου Υόν , πρωτοτοκούμενον Μητρί , απειράστως μεγαλύνωμε .

  ν Σιναί τ ρει κατδεν Σε , ν τ βάτ Μωϋσς , τήν φλέκτως τό πρ τς θεότητος, συλλαβοσαν ν γαστρί · Δανιήλ δέ Σέ εδεν , ρος λατόμητος , Ράβδον βλαστήσασαν , σαΐας κέκραγεν , τή κ ρίζης Δαυίδ .

   Καινόν τό θαμα καί καινοπρεπές · τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ  τήν κεκλεισμένην Πύλην  σαφς διοδεύει Κύριος , γυμνός τ εσόδ , καί σαρκοφόρος φθη ν ξόδ Θεός ·καί μένει Πύλη κεκλεισμένη · ταύτην φράστως , ς ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ μεγαλύνωμεν 

   Ο τ γλυκε το χράντου Σου τόκου , βέλει τρωθέντες  ΑΓΝΗ , Σο τό ξιέραστον κάλλος θαυμάζοντες , σμασιν γγελικος παξίως Σε, ς Μητέρα το Θεο μεγαλύνομεν .

   Σέ τήν θάνατον Πηγήν , τήν δι ᾿ γίων άματα , τν νθρώπων τ γένει παρέχουσα , ΑΓΝΗ μεγαλύνομεν , τι σώζεις τάς ψυχάς μν .

   Σέ τήν άκατάφλεκτον Βάτον , καί γίαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τήν Μητέρα το φωτός , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ , τήν λπίδα πάντων μν μεγαλύνομεν .

   Τήν ν βάτ καί πυρί , προγραφεσαν ν Σιν , τ νομοθέτ Μωϋσ , καί τό θεον εν γαστρί , φλέκτως συλλαβοσαν πρ , τήν λόφωτον , καί σβεστον λαμπάδα , τήν Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ν μνοις τιμντες μεγαλύνομεν . 

   ΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ  Μήτηρ νύμφευτε , δικαίως Σέ ανοσι τά τάγμτα τν γγέλων · καί πρεσβύτης Συμεών , τόν τόκον Σου θεώμενος κραύγαζεν ·Νν πολύεις τόν δολον σου Δέσποτα , κατά τό ρμα τό σόν · πως σώσεις Χριστέ , τούς σέ σύν Τ Τεκούσ μεγαλύνοντας .

   ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ Χαρε , Κύριος μετά Σο , Ελογημένη Σύ ν γυναιξί , καί Σέ μεγαλύνομεν .

   Σέ ζωγραφοσα ν σσύριος φλόξ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ · τό πρ γάρ τς θεότητος ν Μήτρ Σου οκσαν ΑΓΝΗ , φλεκτον τήρησε τήν Πανάχραντον νηδύν Σου · θεν καί Χριστός πό Σο ν να γί προσαχθείς , μς νακαίνισε , μεγαλύνοντας τόν τόκον Σου .

   Σέ τήν ΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ν τ μνήμ τν γίων μεγαλύνομεν  , ς Τεκοσαν τήν σωτηρίαν τν ψυχν μν.

   Τήν Μητέραν το Φωτός , καί μετά τόν τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΝ , καί τν ψυχν μν σωτηρίας λιμένα , ο πιστοί μοφρόνως μεγαλύνομεν .

   Τό λατόμητον ρος , τήν κρότομον πέτραν , ν θεάσατο Προφήτης Δανιήλ , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΜΑΡΙΑΝ , μνοις μεγαλύνομεν .


                                      χος   Δ ΄


   νοίξω τό στόμα μου καί πληρωθήσεται πνεύματος , καί λόγον ρεύξομαι τ Βασιλίδι Μητρί , καί φθήσομαι , φαιδρς παναηγυρίζων , καί σω γηθόμενος, ταύτης τά θαύματα .

   Τριστάτας κραταιούς τεχθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , παθείας ν βυθ , ψυχς τό τριμερές , καταπόντισον δέομαι , πως Σοι ς ν τυμπάν , τ νεκρώσει το σώματος , πινίκιον σω μελώδημα .

   δετε , δετε , τι γώ εμ Λόγος , ν τος σπλάγχνοις τς Μητρός , περιγράπτως εσδύς , μή χωρισθείς το Πατρός , ς Θεός δέ συμπληρν , σύν τος νω τά κάτω , καί παρέχων τ κόσμ, τό μέγα λεος .

   Τούς Σούς μνολόγους ΘΕΟΤΟΚΕ , ς ζσα καί φθονος Πηγή , θίασον συγκροτήσαντας , πνευματικόν στερέωσον , καί ν τ θεἰᾳ δόξ Σου , στεφάνων δόξης ξίωσον .

    καθήμενος ν δόξ πί θρόνου θεότητος , ν Νεφέλ κούφ , λθεν ησος πέρθεος , τ κηράτ παλάμ , καί διέσωσεν , τούς κραυγάζοντας , δόξα Χριστέ τ δυνάμει σου .

   Τήν νεξιχνίαστον θείαν Βουλήν , τς κ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκώσεως , σο το ψίστου , Προφήτης ββακούμ , κατανον κραύγαεν · δόξα τ δυνάμει σου , Κύριε .

   Οτος Θεός μν , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθείς , καί τήν φύσιν θεώσας , ν μνοντες δοξάζομεν καί βομεν · χαρε , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ .

   Σέ τόν νατείλαντα ξ ᾿ πειρογάμου Μητρός , Προφήτης ββακούμ προϊδών νεβόα , π σχάτων τν χρόνων ·το σσαι τούς χριστούς σου λήλυθας , δόξα τ δυνάμει σου Κύριε . 

   ξέστη τά σύμπαντα , πί τ θεί δόξ Σου , Σύ γάρ πειρόγαμε ΠΑΡΘΕΝΕ , σχες ν Μήτρ , τόν πί πάντων Θεόν , καί τετοκας χρονον Υόν , πσι τος μνοσι Σε , σωτηρίαν βραβεύουσα .

   Τήν θείαν ταύτην καί πάντιμον , τελοντες ορτήν ο θεόφρονες, τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, δετε τάς χερς κροτήσωμεν , τόν ξ ᾿ Ατς τεχθέντα , Θεόν δοξάζοντες .

    ν τ ρει τ Μωϋσε συλλαλήσας  , καί τόν τύπον τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ τήν βάτον δείξας , ελογητός ε , Κύριε , Θεός τν Πατέρων μν .

   Παδας εαγες ν τ καμίν , τόκος τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ διεσώσατο , τότε μέν τυπούμενος, νν δέ νεργούμενος, τήν οκουμένην πασα γερει ψάλλουσαν , τόν Κύριον μνετε τά ργα , καί περυψουτε ις πάντας τούς αἰῶνας .

   κουε ΚΟΡΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , επάτω δή Γαβριήλ , Βουλήν ψίστου ρχαίαν ληθινήν , Γενο πρός ποδοχήν τοίμη Θεο , Διά Σο γάρ χχώρητος , βροτος ναστραφήσεται ,διό καί χαίρω βο · ελογετε πάντα τά ργα Κυρίου τόν Κύριον .

   πας γηγενής σκιρτάτ τ πνεύματι λαμπαδοχούμενος , πανηγυριζέτω δέ  , ΰλων Νόων φύσις γεραίρουσα , τά ερά θαυμάσια τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , και βοάτω , χαίροις Παμμακάριστε , ΘΕΟΤΟΚΕ , ΑΓΝΗ  ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   ε μύχ Θεο Κιβωτ , ψαυέτ μηδαμς χείρ μυήτων , χείλη δέ πιστν τ ΘΕΟΤΟΚ σιγήτως φωνήν το γγέλου ναμέλποντα , ν γαλλιάσει βοάτω · χαρε , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , Κύριος μετά Σο .

   Χαίροις νασσα , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΝ κλέος , 
παν γάρ εδίνητον ελαλον στόμα , 
ητρεον ο σθένει Σε μέλπειν ξίως , 
λιγγι δέ νος πας Σου τόν Τόκον νοεν , 
θεν Σέ συμφώνως δοξάζομεν . 

   Εα μέν τό τς παρακος νοσήματι , τήν κατάραν εσωκίσατο , Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τό τς κυοφορίας βλστήματι ,τ κόσμ τήν ελογίαν ξήνθησας , θεν Σέ συμφόνως δοξάζομεν .

   Λίθος χειρότμητος ρους , ξ λαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , κρογωνιαος τμήθη , Χριστός συνάψας τάς διεστσας φύσεις , διό παγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , μεγαλύνομεν .

   Λόγου Θεο φραστον ν Σοί τελεται , μφανές μυστήριον ΠΑΡΘΕΝΕ ΧΡΑΝΤΕ · καί γάρ Θεός κ Σο σεσωμάτωται δι ᾿ εσπλαγχνίαν · διό Σε ς ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

   Μεγαλύνομεν πάντες , τήν φιλανθρωπίαν σου , Κύριε Σωτήρ μν , δόξα τν δούλων σου , στέφανος τν πιστν , μεγαλύνας τήν Μνήμην Τς Τεούσης Σε .

   Μετά τόκον Σε ΑΓΝΗ , καί πρό το τόκου  , καί ν τόκ ΧΡΑΝΤΕ , Σέ πσα κτίσις καταγγέλουσσα , ς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εί μεγαλύνομεν .

   τι ποίησε Μοι μεγαλεα Δυνατός , καί γιον τό νομα ατο , καί τό λεος ατο ες γενεάν καί γενεάν , τος φοβουμένοις ατόν.

  τόκος Σου φθορος δείχθη , Θεός κ λαγόνων Σου προλθε , σαρκοφόρος ς φθη πί γς , καί τος νθρώποις συνανεστράφη , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες Σέ μεγαλύνομεν .

   Παρθενομάρτυς πολύαθλος ΠΑΡΘΕΝΟΝ Μητέρα πολυΰμνητον , σήμερον ν τ ατς νυμφνι , πιδημοσαν ξεναγε · νυμφοστόλοι πάντες , χορεύσωμεν πάτρια , εσεβς τήν Βασιλίδα μεγαλύνομεν .

   Σέ τήν περένδοξον Νύμφην , καί ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , τήν τόν κτίστην Τεκοσαν , τν ρατν τε πάντων καί οράτων , ν μνοις μεγαλύνομεν .   

   Τόν σπορον τόκον Σου ΘΕΟΤΟΚΕ ΧΡΑΝΤΕ , Χριστόν τόν Θεόν μν , ν μνοις σιγήτοις μεγαλύνομέν .

   κατάληπτος τρόπος τς Λοχείας Σου , νερμήνευτος πλοτος τς γνείας Σου, μετά τόκον Παρθενεύεις γάρ , μόνη γυναικν , ς τεκοσα τόν αυτς ποιητήν , κέρας σωτήριον τν πιστν νυψώσαντα τόν Τίμιον Σταυρόν , ν σωθέντες διά Σο , ς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε μεγαλύνομεν .

   νωτέρα τν περκοσμίων Νόων , καί τν πολυομμάτων Χερουβίμ περτέρα · ΧΡΑΝΤΕ ΜΗΤΗΡ Θεο , τόν κτίστην συνέλαβες · ατν γάρ τν ν τ κτίσει δεσπόζεις πάντων , θεν ν μνοις ΘΕΟΤΟΚΕ , ο πιστοί Σέ μεγαλύνομεν .

   Γηγενν κφυεσα , καί τόν Δεσπότην Τεκοσα , τό μέτερον καύχημα ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , Σέ ς Δεσπόζουσαν τν ποιημάτων μεγαλύνομεν .

   ν Σοί ΘΕΟΤΟΚΕ , τό μέτερον ττημα πέπαυται ·τόν γάρ όρατον Λόγον , ν σπλάγχνοις Σου δεξαμένη , διπλον ατόν Τέτοκας  , Θεόν μο καί νθρωπον , τά Χερουβίμ τενίσαι ο τολμ · μεγαλύνομεν θεν Σε ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Σέ τήν πειρόγαμον ΘΕΟΤΟΚΟΝ , τήν οράνιον παστάδα , τήν Τεκοσαν τόν ρχηγόν τς σωτηρίας μν , ν μνοις μεγαλύνομεν .

   Σέ τήν τόν χώρητον Λόγον ν γαστρί χωρήσασαν , καί τήν τν ορανν πλατυτέραν , καίτν Χερουβίμ νδοξοτέραν ,  ΘΕΟΤΟΚΕ ΧΡΑΝΤΕ , μνοις μεγαλύνομεν .

   Σέ Τήν πέρ πσαν ννοιαν  , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΝ ΚΟΡΗΝ 'νύμφευτον , τόν Σωτρα καί Θεόν , φράστ λόγ κυήσασαν , κατ΄χρέος ο πιστοί πάντες , εσεβς μεγαλύνομεν .

   Σέ ς χωρίον χράντου λόγου , καί δοχεον το Πνεύματος , καί τς εδοκίας ργαστήριον μεγαλύνομεν · ν Σοί γάρ τό συνάλλαγμα τς σωτηρίας μν ξειργάσαρτο. .

   Σο τήν ΠΑΝΑΓΝΟΝ , καί φθορον Μήτραν ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Θεο Θός Λόγος γιάσας , σώαν έφύλαξεν , ξ ᾿ Ατς προελθών , τεσσαρακονθήμερον βρέφος ράθη · προσάγεται , ς νόμου ποιητής , καί το νόμου δοτήρ, ν μεγαλύνομεν .

   Τήν πυρένδροσον πάλαι , κάμινον τν Χαλδαίων , καί πυρί φλεκτον τήν βάτον ν Σιν , ΘΕΟΤΟΚΟΝ πάντες , ν μνοις μεγαλύνομεν .

   μνομεν Σε ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ νδοξε , τι νεβλάστησας τόν οράνιον στάχυν , Χριστόν τόν Θεόν , πέρ πσαν ννοιαν ·  κ Σο ρτος γέγονεν ζωηφόρος τος πιστος · διό κραυγάζομεν · χαρε , μωμος μείνασα .


                                       ΧΟΣ   ΠΛ.Α ΄


   Τόν κ Πατρός πρό αώνων , γεννηθέντα Υόν καί Θεόν , καί π ᾿ σχάτων τν χρόνων , σαρκωθέντα κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , ερες μνετε , λαός περυψοτε , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Σέ τήν πέρ νον καί λόγον ΜΗΤΕΡΑ Θεο , τήν ν χρόν τόν χρονον , φράστως κυήσασα , ο πιστοί μοφρόνως μεγαλύνομεν .

   σαΐα χόρευε , ΠΑΡΘΕΝΟΣ σχεν ν γατρί , καί τεκεν Υόν τόν μμανουήλ , Θεόν τε καί νθρωπον , νατολή νομα ατ , ν μεγαλύνοντες τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίζομεν .

   Μεγαλύνομεν Χριστέ , τήν Σήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ ΜΗΤΕΡΑ ΑΓΝΗΝ , τι τεκέ σε περφυς κατά σάρκα  πάσης πλάνης καί καταφθορς μς έκλυτρούμενον .

   τι ποίησέ Σοι μεγαλεα Δυνατός , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ναδείξας Σε , ΑΓΝΗΝ  μετά τήν κύησιν , ς τεκοσαν σπόρως , τό αυτς ποιητήν, διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Σέ τήν μακαρίαν ν γυναιξί , καί Ελογημένην πό Θεο , τν νθρώπων τό γένος ν μνοις μεγαλύνομεν .

    γαστήρ Σου φθη Πλατυτέρα τν ορανν καί νδοξοτέρα · θαυμάτων γάρ περτέρα μόνη δείχθης , ΘΕΟΤΟΚΕ , τεκοσα τόν χώρητον καί ΐδιον Θεόν · κατά χρέος Σε βροτν τό γένος , παύστως μεγαλύνομεν .

   Ράβδος βλαστήσασα Δαυιτικς κ ρίζης , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , νθος ραιότατον μν νέτειλας , τς ρχαίας πρόξενον μακαριότητος · διό Σε πάντες ν μνοις μεγαλύνομεν .

   Σέ τήν πείρανδρον Νύμφην , καί Μητέραν το Λόγου , τήν γίαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μεγαλύνομεν .

   Σέ τήν δούλην καί Μητέρα Χριστο το Θεο μν , ΘΕΟΤΟΚΕ , παξίως μεγαλύνομεν .

   Σέ Τήν το Θεο Μητέρα , καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ , καί τν Χερουβίμ νδοξοτέραν , ν φωνας σμάτων μεγαλύνωμεν .

   Σέ τ φάστ τρόπ καί λόγ , τόν Κτίστην συλλαβοσαν ν γαστρί μεγαλύνομεν · χαράν γάρ τεκοσα , ζωήν πιστος πσι , δωρήσω ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .

    !!! θαμα !!!καί γάρ θαμα τό τελούμενον ν Σοί ΘΕΟΤΟΚΕ , καινοτομεται φύσις , καί Θεός νθρωπος γίνεται , ν ν δυσί τας φύσεσιν , θεολογοντες μεγαλύνομεν .


                                    ΧΟΣ   ΠΛ. Β ΄


   Πρόσεχε ορανέ καί λαλήσω , καί νυμνήσω Χριστόν , τόν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκί  πιδημήσαντα .

   κήκοεν Προφήτης , τήν λευσιν , Κύριε, καί φοβήθη , τι μέλλεις κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ τίκτεσθαι , καί νθρώποις δείκνυσθαι  , καί λεγεν · κήκοα τήν κοήν σου , καί φοβήθην · δόξα τ Τεκούσ σε , Κύριε .

   Μή κθαμβ νν , !!! Μτερ !!! , καθορσα ς βρέφος , ν κ γαστρός πρό ωσφόρου , τέτοκεν Πατήρ , ναστσαι γάρ καί  συνδοξάσαι βροτν , πεπτωκυαν τήν φύσιν , λήλυθα σαφς , τήν ν πίστει καί πόθ , Σέ μεγαλύνουσαν .

   Ξςνίας Δεσποτικς καί θανάτου τραπέζης , ν πενιχρ σπηλαί , τας ψηλας φρεσίν , πιστοί δετε πολαύσωμεν , σεσαρκωμένον Λόγον , πορρήτως μαθόντες , ν μεγαλύνομεν .

   Τήν Τιμιωτέραν τν Χερουβίμ , καί νδοξοτέραν , συγκρίτως τν Σεραφίμ , Τήν διαφθόρως, Θεόν Λόγον Τεκοσαν , τήν ντως ΘΕΟΤΟΚΟΝ , Σέ μεγαλύνομεν .

   Μή ποδύρου μου Μ[ΗΤΕΡ , καθορσα ν τάφ , ν ν γαστρί , νευ σπορς, Συνέλαβες Υόν , ναστήσομαι γάρ καί δοξασθήσομαι, καί ψώσω ν δόξ , παύστως ς Θεός ,τούς ν πίστει καί πόθ Σέ μεγαλύνοντας . 

   πόρου συλλήψεως , Τόκος νερμήνευτος , Μητρός νάνδρου , φθορος κύησις , Θεο γάρ γέννησις , καινοποιε τάς φύσεις , διό Σε πσαι α γενεαί , ς ΘΕΟΝΥΜΦΟΝ Μητέρα , ρθοδόξως μεγαλύνωμεν .  

    τό Χαρε , δι ᾿ γγέλου δεξαμένη , καί τεκοσα τόν Κτίστην τόν διον , ΠΑΡΘΕΝΕ , σζε , τούς Σέ μεγαλύνοντας .

   Θεόν νθρώποις δεν δύνατον , ν ο τολμ γγέλων τενίσαι τά Τάγματα · διά Σο δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ρΆθη βροτος , Λόγος σεσαρκωμένος , ν μεγαλύνοντες , σύν τος ορανίοις στρατιας  , Σέ μακαρίζομεν . 

   κουσον Θύγατερ καί δε , καί κλνον τό ος Σου , καί πιθυμήσει Βασιλεύς το κάλλους Σου · καί γάρ πσα δόξα Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , σωθεν , ς συλλαβοσαν τόν Κτίστην Σου · διό ο πλούσιοι το λαο , τό πρόσωπόν Σου λιτανεύοντες , Σέ μεγαλύνομεν .

    διά λόγου τόν Λόγον , μόνη κυήσασα , αρετικν τά στόματα , μφραξον δυσφήμων , λλος νέος ορανός , συλος παράδεισος · ΧΡΑΝΤΕ Σέ μεγαλύνομεν .

   δε Πύλη , δε ρος γιον , δε Παρθενεύουσα Μήτηρ , ν μεγαλύνομεν .

   Μεγαλύνομεν Σε πσαι α γενεαί , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , Τήν Πηγήν τς ζως μν .

    Μητρικας γκάλαις ΑΓΝΗ βάστασας , τόν καθήμενον πί τν Χερουβίμ , καί τοτον μαζοτροφες , δι ᾿ κρον πάσης γαθότητος , το δάμ τήν εκόνα μορφούμενον · διό συνελθόντες βροτν τό σύστημα , καί Σέ τήν κυήσασαν τό φς , το κόσμου μεγαλύνομεν .

   Τήν αωνίαν εράμενοι λύτρωσιν , τς κ προπάτορος δάμ , νωθεν κφυείσης , τ γένει φρικτς ποφάσεως , τόν Σόν τόκον σύν σωμάτοις , τόν κατάληπτον δοξολογομεν , ΘΕΟΤΟΚΕ Σε μνοις μεγαλύνοντες .

   Τήν λοχεύτως Τεκοσαν , τόν να τς Τριάδος , τό μέτερον λον , δίχα φθορς ναλαβόμενον , ν α πατριαί τν θν προσκυνοσι , ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ μεγαλύνομεν .

    Τήν Βάτον τήν νοητήν , τήν πάλαι ν τ ρει θεαθεσαν , Μωϋσ , φλέκτως καιομένην , Σέ τήν χραντον καί γίαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , συμφώνως , ν μνοις Σέμεγαλύνομεν .

   Χαρε ΣΕΜΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ , ΠΑΡΘΕΝΕ , Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ  · Σέ δοξάζει πσα κτίσις , τήν Μητέραν το φωτός . 


                                   ΧΟΣ ΒΑΡΥΣ  


Μή τς φθορς διαπείρ κυοφορήσασαν , καί παντεχνήμονι Λόγ σάρκα δανείσασαν , Μτερ πείρανδρε , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · δοχεον το στέκτου , χωρίον το πείρου πλαστουργο Σου , Σέ μεγαλύνομεν .

   πόρου τόκου σύλληψιν , τίς ρμηνεύσει βροτν ; φθόρου τόκου γέννησιν , τίς μή θαυμάσει γηγενν ; διό Σε α φυλαί τς γς ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Μήτηρ Θεο , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτουσα , καί Παρθενεύουσα πάλιν , οχί φύσεως ργον , λλά Θεο συγκαταβάσεως , θεν ς μόνην τν τν θείων θαυμάτων  , καταξιωθεσαν , Σέ μεγαλύνομεν .

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τν ορανν ε Πλατυτέρα , ς τόν ναρχον Λόγον  , σπόρως συλλαβοσα , καί σεσαρκωμένον Θεόν , τεκοσα τος νθρώποις · διό πάντες Σέ εί μεγαλύνομεν . 

   Σέ τήν ΧΡΑΝΤΟΝ Μητέρα , καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , Τήν χώρητον Λόγον , ν γαστρί χωρήησασαν, καί τεκοσαν σαρκί , μνοις μεγαλύνομεν .

   Τήν πέρ φύσιν Μητέρα, καί κατά φύσιν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , Τήν Μόνην ν γυναιξίν Ελογημένην , σμασιν ο πιστοί , κατά χρέος μεγαλύνομεν .

   Σεσαρκωμένον τόν Λόγον σπόρως , κ Σο θεοπρεπς τέτοκας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , καί Σέ μεγαλύνομεν .

   Σέ τήν Σκηνήν τήν γίαν , καί μψυχον Κιβωτόν , ν σοφία το Θεο κοδόμησεν , ληθ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , μνοις μεγαλύνομεν .

   Χαρε Νύμφη φαεινή , Μήτηρ το φωτοδότου · Χαρε , χωρήσασα , τόν χώρητον ν μήτρ Σου · Χαρε , τν Χερουβίμ ατν Τιμιωτέρα , κυήσασα τόν Σωτρα τν ψυχν μν.


                                      ΧΟΣ    ΠΛ. Δ ΄


δετε , δετε , τι γώ εμί Θεός μν , πρό τν αώνων γεννηθείς  κ το Πατρός , καί κ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ π ᾿ σχάτων , δίχα νδρός κυηθείς , καί λύσας τήν μαρτίαν , το προπάτορος δάμ , ς φιλάνθρωπος, καί τιμμεν τήν ΑΓΝΗΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ.

   ξ ᾿ ρους κατασκίου , Λόγε Προφήτης , τς Μόνης ΘΕΟΤΟΚΟΥ , μέλλοντος σαρκοσθαι , θεοπτικς κατενόησεν , καί ν φόβ , δοξολόγει σου τήν δύναμιν .

   Τόν ν ρει γί δοξασθέντα , καί ν βάτ πυρί τό τς ΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , τ Μωϋσ  μυστήριον γνωρίσαντα , Κύριον μνετε , και περυψοτε ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Μυστικς ε ΘΕΟΤΟΚΕ  Παράδεισος , γεωργήτως βλαστήσασα Χριστόν , φ 'ο τό το Σταυρο , ζωηφόρον ν γ , πεφυτούργηται δένδρον · δι ᾿ ο νν ψουμένου , προσκυνοντες ατόν , Σέ μεγαλύνομεν .

  διά βρώσεως το ξύλου , τ γένει προσγενόμενος θάνατος , διά Σταυρο κατήργηται σήμερον · τς γάρ προμήτορος, παγγενής κατάρα διαλέλυται, τ βλαστ τς  ΑΓΝΗς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , ν πσαι α Δυνάμεις , τν ορανν μεγαλύνουσιν .

   λλότριον τν μητέρων Παρθενία , καί ξένον τας Παρθένοις παιδοποιία , πί Σοί ΘΕΟΤΟΚΕ , μφότερα κονομήθη · διό Σε πσαι α φυλαί τς γς , παύστως μεγαλύνομεν .

   ξέστη πί τούτ ορανός, καί τς γς κατεπλάγη τά πέρατα τι Θεός , φθη τος νθρώποις σωματικς , καί γαστήρ Σου γέγονεν , ερυχορωτέρα τν ορανν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , γγέλων καί νθρώπων , ταξιαρχίαι μεγαλύνουσι .

   φριξε πσα κοή τήν πόρρητον Θεο συγκατάβασην , πως ψιστος , κών κατλθεν μέχρι καί σώματος , Παρθενικς πό γαστρός , γενόμενος νθρωπος , διό τήν χραντον , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ο πιστοί μεγαλύνομεν .

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μολογομεν , ο διά Σο σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν σωμάτοις χορείαις , Σέ μεγαλύνομεν .

   Μεγαλύνομέν Σε τήν Μητέραν το Θεο , καί δοξάομέν Σε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ς σωτρα Τεκοσαν , τν ψυχν μν .

   Μεγαλύνομεν Σε Τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , Μητέρα Χριστο το Θεο , ν πεσκίασε , τό Πανάγιον Πνεμα .

   ρους παρλθες τς φύσεως , τόν Δημιουργόν συλλαβοσαν  καί Κύριον , καί Πύλη σωτηρίας τ κόσμ γέγονας · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , καταπαύστως μεγαλύνομεν .

   Σέ τήν πειρόγαμον , Θεο Μητέρα το ψίστου , Σέ τήν πέρ νο κυήσασα , διά λόγου , τόν ντως Θεόν  , Τήν ψηλοτέραν τν χράντων Δυνάμεων , σιγήτοις δοξολογίαις μεγαλύνομεν .

   Σέ τήν ορανο καί γς μεστιν , πσαι α γενεαί μακαρίζομεν , σωματικς γάρ νώκησεν ν Σοί , τό πλήρωμα τς Θεότητος , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Τήν ΑΓΝΗΝ νδόξως τιμήσωμεν λαοί , ΘΕΟΤΟΚΟΝ , Τήν τό πρ τς Θεότητος , δεξαμένην ν τ γαστρί φλέκτως · ν μνοις μεγαλύνομεν .

   Τόν προδηλωθέντα , ν ρει τ Νομοθέτ ν πυρί καί βάτ , τόκον τόν τς ΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , ες μν τν πιστν σωτηρίαν , μνοις σιγήτοις μεγαλύνομεν .

   ν εφροσύν πάντες τ ΠΑΡΘΕΝ , τό χαρε βοήσωμεν , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , Σέ ς Μητέρα Θεο , ο πιστοί παντες , μοφρόνως μεγαλύνομεν .

    νατραφεσα ες τά για τν γίων , καί Τεκοσα τό φς τς οκουμένης , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , Χαρε · μνοις Σέ εί μεγαλύνομεν .

   Σέ τήν φλεκτον Βάτον , ν προεώρα Μωϋσς , καταφλέκτως καιομένην ποτέ , τ τς Θεότητος πυρί , ς φλέκτως κυήσασαν τόν Κύριον , σεσαρκωμένον Θεόν , ν μνοις σιγήτοις μεγαλύνομεν .

   Σέ τήν Πλατυτέραν τν ορανν ΘΕΟΤΟΚΕ , καί φωτεινοτέραν το λίου , μνοις μεγαλύνομεν .

   Σιγάτω αρετικν τά στίφη , τν μή κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ μολογούντων Σε , Σέ γάρ νωθεν ο προφται προεκήρυξαν , Μητέρα γενέσθαι Θεο , καί μεσίτιν το γένους μν , διό Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , μεγαλύνομεν .

   Σωματώσεως θείας , ργανον ΠΑΡΘΕΝΕ γέγονας , καί τς το Λόγου πρός τήν κ Σο σάρκα μίξεως Νυμφών · νωμέναις γάρ οσίαις , διπλας νεργείαις , καί θελήσεσιν δεικνύμενον τέτοκας · διό μνοντες Σε ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Τόν όρατον μορφ θεϊκ δεξαμένη , πειρόγαμε ΠΑΡΘΕΝΕ , καί Μήτηρ , μνοις Σε καί τόν τόκον Σου μεγαλύνομεν .

   Τόν ληστήν μιμούμενος τάλας γώ , μολογν σε κραυγάζω σοι , να τόν κ Πατρός , καί κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , φράστως σαρκωθέντα , καί δι ᾿ μέ γεγονότα κατ ᾿ μέ , λλ ᾿ ς φς νοερόν λιε , μνημονήσας τν κακν , ν τ βασιλεί σου μνησθητί μου , ταν κριτής , Κύριε , καθίσης πί θρόνου .

    !!! Παρθενίας κρότης !!!! ΘΕΟΤΟΚΕ !!! ψαλμος δέ εκλεέσιν , ορτάς ψοσα χαρίτων Σου , καί νν πλέον , τ ΠΑΡΘΕΝΙΚ το λόγου Σου μνήμ φωτίσει μυστικ κοσμοσα , τούς ν ετ μεγαλύνοντας, τούς βοντας Σου , χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΘΕΟΔΟΞΑΣΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

λλ ᾿ !!! ΘΕΟΔΟΞΑΣΤΕ ΚΟΡΗ , Μήτηρ το ψίστου , Σν κετν τάς δεήσεις, Σ τεμένει προσφερομένας , πρόσδεξαι ς δρον χηριακόν , ς τό δίλεπτον τς χήρας , οχ ς ξίως μνολογοντες Σε , λλά , οχ λαττον τς μετέρας ταπεινώσεως καί ετελείας , πισφραγίζοντες τν μνων διά το ποθητο :::
Χαρε , χαρε , χαρε , Νύμφη νύμφευτε ...
...Δόξα Σοι Μτερ το Θεο , 
δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ , 
εχαριστοντες , προσκυνομεν Σε  ,
Μητέρα το ψίστου ·
Χαρε , Νύμφη νύμφευτε ....... 

Ἐπιστροφή στά θεομητορικά




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *