ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε , Κεχαριτωμένη ΜΑΡΙΑ , ὁ Κύριος , μετά Σοῦ · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου · ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν ..
ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΜΗΤΕΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΠΑΝΑΓΙΑ ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝΤΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ CΟΙ , ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! --- ὙΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, σῶσον ἡμᾶς, τήν ἐκκλησίαν σου, τήν ποίμνην σου, τούς μοναχούς σου, τό ὄρος σου,τά ἔθνη σου, τήν νεολαίαν σου, τόν λαόν, καί χώραν ταύτην καί τόν κόσμον σου ἅπαντα. Ἀμήν ---Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, νά εἶναι :βοηθός, ὁδηγός, ἰατρός, συνεργός, ἀρωγός, ἀγωγός, φωτισμός,στηριγμός, ὁπλισμός, στολισμός,πλουτισμός, χορηγός, κάθε θεϊκῆς ἀγαθότητος στήν ζωήν σας.

Σάββατο 17 Απριλίου 2021

ΘΕΟΤΟΚίΑ ἐν μηνί Ἰουλίῳ .

 

                                               

 

                                ΜΡ                               ΘΥ     

 

                                                   

 

 ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα ες τάς εράς κολουθίας ν μηνί ουλί .

 

   Συνεχίζοντες τήν διακονίαν , τς καταγραφς καί συλλογς τν ΘΕΤΟΚίΩΝ τν ερν κολουθιν  το νιαυτο , χάριτι ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚ , φθάνομεν ες τόν προ -τελευταον μναν το κκλησιαστικο νιαυτο , τόν ούλιον , συνεχίζοντες μοίως τήν ργασίαν , μνοντες , ελογοντες , εχαριστοντες, δοξολογοντες τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί Μητέρα το Θεο μν τήν ΚΥΡΙΑΝ τνγγέλων , καί σωτηρίαν τν πιστν .

 

σπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄δς ,- κανόνων ρθρου , - ξαποστειλαρίων ,  - ανων καί ποστίχων , 

 

 

   Ελόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............σπερίων , ποστίχων , ανων  , ποστίχων ανων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... χος α ΄ ........................................... 

 

   μαρτωλν τάς δεήσεις προσδεχομένη , καί θλιβομένων στεναγμόν μή παρορσα , πρέσβευε τ ξ 'γνν λαγόνων Σου σωθναι ημς ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ . 

 

                         Πανεύφημοι Μάρτυρες μς 

 

   Συνέχομαι πάντοθεν δεινος , καί πο φύγω ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δυστυχής καί πανάθλιος ; ε μή πρός Σε ΑΓΝΗ , καταφεύγω μόνην τήν μήν βοήθειαν , λπίς πηλπισμένων ΘΕΟΝΥΜΦΕ , καί μή παρίδς με τόν πανάθλιον οκέτηνν Σου , θλιβομένων τοίμη βοήθεια .               

                            Τν ορανίων ταγμάτων

 

    ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ ΚΟΡΗ , τάς κεσίας μν , ς εμενής προστάτις τν πιστν ΘΕΟΤΟΚΕ , προσάγουσα τ Κτίστ τόν λασμόν , διαμείβου τος δούλοις Σου , ς παντελής σωτηρία καί λασμός , τν ψυχν μν δεόμεθα .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   νύμφευτε ΑΓΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , Μόνη τν πιστν προστασία καί σκέπη , κινδύνων καί θλίψεων , καί δεινν περιστάσεων , πάντας λύτρωσαι , τούς πί Σοί τάς λπίδας , ΚΟΡΗ χοντας , καί τάς ψυχάς μν σσαι , τας θείαις πρεσβείαις Σου .

   λπίς Χριστιανν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ν τεκες Θεόν , πέρ νον τε καί λόγον , παύστως κέτευε , σύν τας νω Δυνάμεσι , δοναι φεσιν , μαρτιν μν πσι , καί διόρθωσιν , τος πίστει καί πόθ , εί Σέ δοξάζουσιν . 

   Θεο Σε καί τροφόν , καί Μητέρα κάλει , κ γλώσσης μητρικς τς χάριτος κήρυξ , Θεόν τόν ν σπλάγχνοις Σου , γνωκώς διά Πνεύματος , καί μνόν τεχθείς  , ατόν δείκνυ δακτύλ , κόσμου αροντα , τάς μαρτίας ΠΑΡΘΕΝΕ ,προσλήψει το χείρονος .

   ΜΑΡΙΑ τό σεπτόν το Δεσπότου δοχεον , νάστησον μς πεπτωκότας ες χάος , δεινς πογνώσεως και πταισμάτων καί θλίψεων · Σύ γάρ πέφυκας , ματωλν σωτηρία , καί βοήθεια , καί κραταιά προστασία, καί σώζεις τούς δούλους Σου . 

   Μητέρα Σε Θεο πιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ληθς καί μετά τόκον φανεσαν , ο πόθ καταφεύγοντες, πρός τήν Σήν γαθότητα , Σέ γάρ χομεν , μαρτωλοί προστασίαν · Σέ κεκτήμεθα ν πειρασμος σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ. 

 

..........................................χος β '...........................................

 

   Διάσωσον πό κινδύνων τούς δούλους Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , τι πάντες μετά Θεόν ες καταφεύγομεν , ς ἄῤρηκτον τεχος καί προστασία .

   Τήν πσαν λπίδα μου , ες Σέ νατίθημι· Μτερ το Θεο , φύλαττε μς πό τήν σκέπην Σου. 

                                 

                              τε κ το ξύλου σε νεκρόν 

 

   Πάντων προστατεύεις ΑΓΑΘΗ , τν καταφευγόντων ν πίστει  τ κραται Σου χειρί · λλην γάρ οκ χομεν μαρτωλοί πρός Θεόν , ν κινδύνοις καί θλίψεσιν , εί μεσιτείαν , ο κατακαμπτόμενοι πό πταισμάτων πολλν, Μτερ το Θεο το ψίστου , θεν Σοι προσπίπτομεν ῥῦσαι , πάσης περιστάσεως τούς δούλους Σου . 

   Χαίροις ν ώρακε ποτέ , Πύλην κεκλεισμένην  βλέπων , θεί ν Πνεύματι , μόνος ν διώδευσεν , πάντων ατιος , χαρε ξοχον κουσμα , παράδοξον θαμα · χαρε Στάμνε πάγχρυσε , τό μάννα φέρουσα , Σκέπη καί ντίληψις , πάντων τν Χριστιανν  χαρε Μόνη , κραταιόν προσφύγιον τν δούλων Σου .

 

.............................................χος γ ΄.........................................

  

   σπόρως κ Θείου Πνεύματος βιυλήσει δέ Πατρός , συνείληφας , Υόν τόν το Θεο , κ το Πατρός μήτορα , πρό τν αώνων υπάρχοντα , δι ᾿ μς δέ  κ Σο πάτορα , γεγονότα , σαρκί κύησας , καί βρέφος γαλούχησας , διό μή παύση πρεσβεύειν , το λυτρωθναι , κινδύνων τάς ψυχάς μν .

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θεία γέγονας σκηνή το Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τ καθαρότητι γγέλους περάρασα · τόν πέρ πάντας μέ ον γενόμενον , ερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν · ποκάθαρον πρεσβειν Σου νθέοις νάμασιν , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα λεος . 

   Θείας φύσεως οκ χωρίσθη , σάρξ γενόμενος ν τ γαστρί Σου , λλά Θεός νανθρωπήσας μεμένηκεν · μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΝ φυλάξας Σε , ς πρό το τόκου , Μητέρα ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , Μόνος Κύριος , ατόν κτενς κέτευε , σωθναι δεόμεθα τάς ψυχάς μν . 

                                

                                        Τήν ραιότητα 

 

   Τήν ραιότητα τς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ Σου , καί τό πέρλαμπρον , τό τς ΓΝΕΙΑΣ Σου , Γαβριήλ καταπλαγείς βόα Σοι ΘΕΟΤΟΚΕ · ποον Σοι γκώμιον προσαγάγω πάξιον , τί δέ νομάσω Σε πορ καί ξίσταμαι , διό ς προσετάγην βο Σοι · χαρε , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ . 

 

..............................................χος δ ΄.......................................

  

   κ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε , Ελογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , να Σέ δοξάζομεν , τήν λπίδαν τν ψυχν μν .                              

                                 δωκας σημείωσιν    

 

   Σέ τό καθαρώτατον το Βασιλέως Παλάτιον , δυσωπ ΠΟΛΥΫΜΝΗΤΕ , τόν νον μου καθάρισον τόν σπιλωμένον , πάσαις μαρτίαις , καί καταγώγιον τερπνόν  τς περθέου Τριάδος ποίησον , πως τήν μεσιτείαν Σου , καί τό μέτρητον λεος , μεγαλύνω σζόμενος , χρεος κέτης Σου .

   Τόν ύπον πόσμηξον , τς ταλαιπώρου καρδίας μου , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί πάντα τά τραύματα καί τά λκη ταύτης , τά ξ μαρτίας , ναποκάθαρον ΑΓΝΗ ,  καί το νοός μου στσον τό στατον , πως τήν δυναστείαν Σου , καί τήν μεγάλην ντίληψιν , μεγαλύνω θλιος καί χρεος  κέτης Σου .  

   Χαίροις λιόμορφε λίου δυτον χημα , τόν λιον λάμψασα , τόν περινόητον · χαρε νος στράπτων , θείαις φρυκτωρίαις , λαμπηδών τς στραπς , διαυγάζουσα γς τά πέρατα , ντως χρυσαυγίζουσα , Παγκαλής καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , τό φς τό νέσπερον , τος πιστος ξαστράπτουσα . 

 

                                  πεφάνης σήμερον 

 

   ν τ Σκέπ ΧΡΑΝΤΕ ,τ Σ ΠΑΡΘΕΝΕ , προσφυγόντων δέησιν , προσδεξαμένην παρ ' μν , μή διαλίπς πρεσβεύουσα πρός τόν Υόν Σου σωθναι τούς δούλους Σου . 

   Προστασία μαχε τν θλιβομένων , καί θερμή ντίληψις τν πεποιθότων πί Σέ , κ τν κινδύνων με λύτρωσαι · Σύ γάρ πάρχεις , πάντων βοήθεια .

   Προστασία μαχε τν ν νάγκαις , καί πρεσβεία τοιμος , τν λπιζόντων πί Σέ , πό κινδύνων με λύτρωσαι , καί μή παρίδς , πάντων βοήθεια .

   Τάς χράντους χερας Σου , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , φαπλοσα σκέπασον , τούς πεποιθότας πί Σέ  καί τ Υἱῷ Σου κραυγάζοντας , πσι παράσχου Χριστέ τά λέη σου .

 

                                Κατεπλάγη ωσήφ 

 

   Κατεπλάγη ωσήφ , τό πέρ φύσιν θεωρν , καί λάμβανεν ες νον , τόν πί πόκον ετόν , ν τ σπόρ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · βάτον ν πυρί κατάφλεκτον , άβδον αρών τήν βλαστήσασαν , καί μαρτυρν Μνήστωρ Σου καί φύλαξ , τος ερεσιν κραύγαζεν · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει , και μετά τόκον , πάλι μένει ΠΑΡΘΕΝΟΣ .

 

                                ψωθείς ν τ Σταυρ

 

   Ο σιωπήσωμεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς δυναστείας Σου λαλεν ο νάξιοι , ε μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα , τίς μς εῤῥύσατο κ τοσούτων κινδύνων , τίς δέ διεφύλαξεν , ως νν λευθέρους , οκ ποστμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ κ Σο · Σούς γάρ δούλους σώζεις εί  , κ παντοίων δεινν . 

   Τ ΘΕΟΤΟΚ κτενς νν προσδράμωμεν , μαρτωλοί καί ταπεινοί καί προσπέσωμεν , ν μετανοί κράζοντες κ βαθους ψυχς  , ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον , φ ᾿ μν σπλαγχνισθεσα , σπεύσον πολλύμεθα , πό πλήθους πταισμάτων · οκ ποστμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ κ Σο , Σούς γάρ δούλους σώζεις, κ παντοίων δεινν .

   Τν καθάρτων λογισμν μου τά πλήθη , καί τν τόπωνν λογισμν τάς νιφάδας , τίς ξειπεν δυνήσηται ΠΑΝΑΜΩΜΕ ; τάς παναστάσεις δέ τν σάρκων χθρν μου , τίς κδιηγήσεται , καί τήν τούτων κακίαν ;  λλά τ Σ πρεσβεί ΑΓΑΘΗ , τούτων μοι πάντων , τήν λύτρωσιν δώρησαι .

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

    Μόνη κυήσασα , τόν Ποιητήν το παντός , Μόνη κοσμήσασα , τήν νθρωπότητα , τ τόκ Σου ΧΡΑΝΤΕ · ῥῦσαι με τν παγίδων το δολίου βελίαρ , στσον με πί πέτραν τν Χριτο θελημάτων , ατόν δυσωποσα κτενς ν σωμάτωσας . 

    στερα τήν λευσιν προκατιδοσα τήν Σήν , καί τν σπασμν φωνήν , νηχηθεσα σίν , πόρει τ πράγματι , νδοθεν γνωκυα , σπασμος Σος ΠΑΡΘΕΝΕ , σκίρτα γάρ τό Βρέφος , ν ατς τ νηδΰι , διό το ν γαστρί Σου Υο , γνων τήν σάρκωσιν .

   Ταχύ δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τάς κεσίας μν , καί ταύτας προσάγαγε , τ Σ Υἱῷ καί Θε , ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · λσον τάς περιστάσεις , τν ες Σέ προστρεχόντων , πράϋνον μηχανάς τε , καί κατάβαλε θράσσος τν πλιζομέμνων θεων , κατά τν δούλων Σου .

   Ταχύ δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ τάς κεσία μν , καί ταύτας πρσάγαγε , τ Σ Υἱῷ καί Θε , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · λεσον κατά κράτος , τν βρβάρων τά θράση , γνώτωσαν τήν ίσχύν Σου , φιλοπόλεμα θνη · τ νεύματί Σου , πάντας μς διαφύλαξον .

 

                                    ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

   Κατακρίσεως λύτρωσαι , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , καί δεινν πταισμάτων με τόν νάξιον , καί το θανάτου πάλλαξον , εχας Σου καί δώρησαι , δικαιώσεως τυχεν , ν μέρ τάσεως , ς πέτυχον , τν γίων ο δμοι μετανοί , καθαρθέντα με πρό τέλους , καί τν δακρύων τας χύσεσιν .

   Φωτοφόρον Παλάτιον το Θεο χαρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ · καί γγέλων χαρε τό γαλλίαμα · χαρε δάμ νάκλησις , καί Εας λύτρωσις , χαρε κλμαξ νοητή , τούς θνητούς μετάγουσα , πρός οράνιον καί κήρατον δόξαν , χαρε κράτος , ρθοδόξων βασιλέων , καί ἀῤῥαγές φυλακτήριον . 

 

...........................................χος πλ. α ΄.....................................

 

 

   Μακαρίζομέν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξάζομέν Σε ο πιστοί κατά χρέος , τήν Πόλιν τήν σειστον , τό τεχος τό ἄῤῥηκτον , τήν ἀῤῥαγ προστασίαν , καί καταφυγήν τν ψυχν μν .

   Σαλπίσωμεν ν σάλπιγγι σμάτων · προκύψασα γάρ νωθεν ΠΑΝΑΤΝΑΣΣΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΣ , τας ελογίαις καταστέφει , τούς νυμνοντας ΕΚΕΙΝΗΝ · βασιλες καί ρχοντες συντρεχέτωσαν , καί τήν Βασιλίδα κροτείτωσαν ν μνοις , Βασιλέα τέξασα , τούς θανάτ κρατουμένους πρίν  , πολσαι φιλανθρώπως εδοκήσαντα · Ποιμένες καί Διδάσκαλοι , τήν το καλο Ποιμένος , ΠΕΡΑΓΝΟΝ Μητέρα , συνελθόντες εφημήσωμεν · τήν Λυχνίαν τήν χρυσαυγ · τήν φωτοφόρον Νεφέλην · τήν τν ορανν Πλατυτέραν · τήν μψυχόν τε Κιβωτόν · τόν πυρίμορφον το Δεσπότου Θρόνον · τήν μανναδόχον χρυσέαν Στάμνον · τήν κεκλεισμένην το Δεσπότου Πύλην · τήν πάντων τν Χριστιανν τό καταφύγιον  σμασιν θεηγόροις , γκωμιάζοντες οτως επομεν · Παλάτιον το Λόγου , ξίωσον τούς ταπεινούς μς , τς ορανν βασιλείας · ουδέν γάρ δύνατον τ μεσιτεί Σου .

   Σε δυσωπομεν ς Θεο Μητέρα Ελογημένη , πρέσβευε , το σωθναι τάς ψυχάς μν .                           

                                    Χαίροις σκητικν 

 

   Λύτρον πέρ μν τήν τιμήν , τό πανυπέρτιμον καί χραντον Αμα σου , Χριστέ μου πάντας θέλων , τς σωτηρίας τυχεν , κατεδέξω δοναι ναμάρτητε · διόπερ ρσα σε , προσηλωμένον Μήτηρ σου , δυρομένη παρειάς κατεξαίνετο , τέκνον λέγουσα , μνός μωμος , κόσμον θέλων ύσασθαι , τιμί σου Αματι , ξ ᾿ φθαλμν μου πς δυς , Στερ δυτος λιος ; πσι παρέχων , φωτισμόν καί ερήνην , καί μέγα λεος .

 

............................................χος πλ. β ΄....................................

 

   ΘΕΟΤΟΚΕ Σύ ε μπελος ληθινή , βλαστήσασα τόν καρπόν τς ζως · Σέ κετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετ΄τν Αποστόλων , καί πάντων τν γίων λεηθναι τάς ψυχάς μν .

   Οδείς προστρέχων πί Σοί , κατησχυμμένος πό Σο κπορεύεται , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · λλ ᾿ ατεται τήν χάριν , καί λαμβάνει τό δώρημα , πρός τό συμφέρον τς ατήσεως . 

   Τίς μή μακαρίσει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ  ; τίς μή νυμνήσει Σου , τόν λόχευτον τόκον · γάρ χρόνως κ Πατρός κλάμψας Υός μονογενής , ατός κ Σο τς ΑΓΝΗΣ προλθεν , φράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός πάρχων , καί φύσει γενόμενος νθρωπος δι ᾿ μς · οκ ες δυάδα προσώπων τεμνόμενος , αλλ ᾿ ν δυάδι φύσεων , συγχύτως γνωριζόμενος , ατόν κέτευε , ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , λεηθναι τάς ψυχάς μν .

                                   

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   Μετάνοιαν ο κέκτησαι , ψυχή μετανόητε , τί βραδύνεις ; το θανάτου τομή , γγίζει καί τό τέλος , φέστηκεν ς κλέπτης · τ ΘΕΟΤΟΚ δράμε πρόσπεσον .

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ κατάβαλε , χθρν μιαιφονούντων σχύν , καί τήν λύπην , το λαο Σου ες χαράν , μτάβαλε ΠΑΡΘΕΝΕ , καί λεος παράσχου , πως σωθέντες νυμνομεν Σε .

   Τό μμα τς καρδίας μου , κτείνω πρός Σέ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μή παρίδς τόν πικρόν μου στεναγμόν , ν ρ  ταν κρίν , Σός Υός τόν κόσμον , γενο μοι σκέπη καί βοήθεια .

 

............................................χος πλ. δ ΄....................................

 

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι , τάς δεήσεις τν δούλων Σου , καί λύτρωσαι ημς πό πάσης νάγκης καί θλίψεως . 

   Τά οράνια μνε Σε Κεχαριτωμένη Μήτηρ νύμφευτε , καί μες δοξολογομεν , τήν νεξιγχνίαστον Σου γέννησιν , ΘΕΟΤΟΚΕ πρέσβευε , σωθναι τάς ψυχάς μν .

  

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Πειρασμος πολυπλόκοις περιπεσών , ξ ᾿ χθρν οράτων καί ρατν , τ σάλ συνέχομαι , τν μέτρων πταισμάτων μου , καί ς χων ντίληψιν , καί Σκάπην Σε ΧΡΑΝΤΕ , τ λιμένι προστρέχω τς Σς γαθότητος · θεν ΠΑΝΑΓΙΑ , τόν κ Σο σαρκωθέντα , σπόρως κέτευε , πέρ πάντων τν δούλων Σου , τν παύστως μνούντων Σε , πρεσβεύουσα ατ κτενς , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τος προσκυνοσιν ν πίστει , τόν τόκον Σου ΧΡΑΝΤΕ .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ν Σ γαστρί , συλλαβοσαν φλέκτως Μτερ Θεο , τ κόσμ κύησας , τόν τόν κόσμον συνέχοντα · καί κ μαζν θήλασας , τόν πάντας κτρέφοντα · θεν δυσωπ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ  ΠΑΡΘΕΝΕ , υσθναι , πταισμάτων μου , ταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου το κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ  , τήν σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι . Σέ γάρ χω λπίδα δολος Σου 

   ς ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί Μόνην ν γυναιξί , Σέ σπόρως τεκοσαν Θεόν σαρκί , πσαι μακαρίζομεν γενεαί τν νθρώπων · τό γάρ πρ σκήνωσεν , ν Σοί τς θεότητος , καί ς βρέφος θηλάζεις τόν Κτίστην καί Κύριον · θεν τν γγέλων καί νθρώπων τό γένος , ξίως δοξάζομεν τόν Πανάγιον τόκον Σου , καί συμφώνως βομεν Σοι · πρέσβευε τ Σ Υἱῶ καί Θε , τν πταισμάτων φεσιν δωρήσασθαι , τος καταφεύγουσι πίστει , τ Σκέπ Σου ΧΡΑΝΤΕ .   

                                  Τί μς καλέσωμεν γιοι

 

   Τίνι μοιώθης ταλαίπωρε , πρός μετάνοιαν οδόλως νανεύουσα ψυχή , καί τό πρ μή δειλισα , τν κακν πιμον ; νάστα καί τήν Μόνην πρός ντίληψιν , ταχεαν πικάλεσαι καί βόησον · τόν Σόν Υόν καί Θεόν ΑΓΝΗ , μή διαλίπς πρεσβεύουσα , υσθναι με τν παγίδων το λάστορος . 

 

                                      Τό προσταχθέν 

 

   Εχαριστομεν Σε εί ΘΕΟΤΟΚΕ , καί μεγαλύνομεν ΑΓΝΗ καί προσκυνομεν , νυμνοντες τόν τόκον Σου Κεχαριτωμένη  · βοντες καταπαύστως σσον μς, ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝ ς ΓΑΘΗ , καί δαιμόνων ξάρπασον , λογοθεσίου φοβερο , ν ρτς τάσες , μή ασχυνθμεν ο δολοι Σου . 

                                !!! το παραδόξου θαύματος 

 

   Σέ δυσωπομεν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τήν προστασίαν μν , συσχεθέντες ν θλίψεσιν , μή παρίδς τέλεον πολέσθαι τούς δούλους Σου · λλά τάχυνον το ξελέσθαι μς , τς νεστώσης ργς καί θλίψεως · !!! ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , · Σύ γάρ μν ΑΓΝΗ , τεχος καί βοήθεια , καταμάχητος  . 

   Χαρε πυρίμορφον χημα · χαρε Αγή μυστική , τ κόσμ εσάξασα τόν λαμπρόν καί δυτον , καί νέσπερον λιον , χαρε Κογχύλ πορφύραν βάψασα , κ Σν Αμάτων , τ βασιλε το παντός , χαρε ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαρε φυλακτήριον πάντων πιστν , τν προσκαλουμένων Σε , ν πεποιθήσει ψυχς .

                                  

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

....................................... χος α ΄ ........................................... 

 

                          Πανεύφημοι Μάρτυρες μς 

 

   ομφαία διλθεν , Υέ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ λεγεν , πί ξύλου ς βλεψεν , Χριστόν κρεμάμενον , τήν μήν καρδίαν , καί σπαράττει Δέσποτα , ς πάλαι Συμεών μοι προέφησεν , λλά νάστηθι , καί συνδόξασονν θάνατε , τήν Μητέρα καί Δούλην σου δέομαι . 

                          

                            Τν ορανίων ταγμάτων 

 

    ν τ Σταυρ πρεστσα το Σο Υὁῦ καί Θεο , καί τήν μακροθυμίαν , τούτου ποσκοποσα , λεγες θρηνοσα , Μήτερ ΑΓΝΗ , ομοι τέκνον γλυκύτατον τί τατα πάσχεις δίκως Λόγε Θεο , να σώσς τό νθρώπινον ;

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

    σπιλος μνάς τόν μνόν καί Ποιμένα , κρεμάμενον νεκρόν πί ξύλου ρσα , θρηνοσα φθέγγετο , Μητρικς λολύζουσα , πς νέγκω σου , τήν πέρ λόγον Υέ Μου  συγκατάβασιν , καί τά κούσια πάθη , Θεέ περάγαθε ; 

   ρσα σε Χριστέ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ Μήτηρ , νεκρόν πί Σταυρο πλωμένον βόα · Υέ Μου συνάναρχε , τ Πατρί καί τ Πνεύματι , τίς φατος , οκονομία Σου ατη , δι ᾿ ς σωσας , τό τν χράντων χειρν Σου , σοφόν δημιούργημα . 

 

..........................................χος β '...........................................

 

                              τε κ το ξύλου σε νεκρόν 

 

   Βότρυν τόν παμπέπειρον ΑΓΝΗ ν γεωργήτως ν Μήτρ κυοφόρησας , ξύλ ς ώρακας , τοτον κρεμάμενον , θρηνδοα λόλυζες , καί κραζες · τέκνον γλεκος ναπόσταξον , τό πσαν μέθη παθν , αρον παντελς εεργέτα , δι ᾿ μο τς σέ τετοκυας , σο τήν εσπλαγχνίαν νδεικνύμενος . 

   τε μίαντος μνάς , βλεψε τόν διον ρνα πί σφαγήν ς βροτόν , θέλοντα λκόμενον , θρηνοσα λεγεν · τεκνσαι νν σπεύδεις Με , Χριστέ τήν Τεκοσαν , τί τοτο πεποίηκας λυτρωτής το παντός ; μως νυμν καί δοξάζω , σο τήν πέρ νον τε καί λόγον , κραν γαθότητα φιλάνθρωπε .  

    Πόνους πομείνασα πολλούς  ν τ το Υο καί Θεο Σου Σταυρώσει ΧΡΑΝΤΕ , στενες δακρύουσα , καί λολύζουσα · ομοι τέκνον γλυκύατον , δίκως πς πάσχεις ; πάντας θέλων ύσασθαι , τούς ξ ᾿ δάμ γηγενες ; θεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ παρακαλομεν ν πίστει , λεων μν τοτον πέργασαι .

   βρεις πομείνασα πολλάς , καί πί Σταυρο ψωθέντα , τόν το παντός ποιητήν , βλέπουσα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , στενες λέγουσα · περύμνητε Κύριε , Υέ καί Θεέ Μου , πς τιμσαι θέλων σου τό πλάσμα  Δέσποτα , φέρεις ν σαρκί τιμίαν ; Δόξα τ πολλ εσπλαγχνί , καί συγκταβάσει σου φιλάνθρωπε . 

 

.............................................χος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

    μίαντος , μνάς το Λόγου , κήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ν τ Σταυρ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ξ 'Ατς νωδίνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπς θρηνδοσα κράυγαζεν · ομοι !!! Τέκνον μου , πς πάσχεις θέλων ύσασθαι , παθν τς τιμίας τόν νθρωπον .

 

..............................................χος δ ΄.......................................

                                

                                 δωκας σημείωσιν     

 

   φερες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ν τ καρδί Σου δίστομον , Συμεών Σοι ς φησεν , ομφαία καί τέτρωσαι , ν ατ τά σπλάγχνα , καί τάς διαθέσεις , ς θεάσω Σόν Υόν , πί το ξύλου ΣΕΜΝΗ κρεμάμενον , διό καί νεκραύγαζες , Τέκνον μόν μή παρίδς με , λλά σπεύσον νάστηθι , ς προεπας μακρόθυμε .

   Νεκρούμενον βλέπουσα , Χριστόν ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροντα τόν δόλιον , ς Δεσπότην κλαίουσα , μνει τόν κ σπλάγχνων Ατς προελθόντα , καί τό μακρόθυμον ατο ποθαυμάζουσα , νεκραύγαζε · τέκνον Μου ποθεινότατον , μή πιλάθ τς Δούλης σου , μή βραδύνς φιλάνθρωπε , τό μόν καταθύμιον .

   Σταυρούμενον βλέπουσα καί τήν πλευράν ρυττόμενον , πό λόγχης ΠΑΝΑΓΝΟΣ , Χριστόν τόν φιλάνθρωπον , κλαιε βοσα · τί τοτο Υέ Μου ; τί σοι χάριστος λαός , ποτιννύει , νθ ᾿ ν πεποίηκας , καλν ατος καί σπεύδεις Με , τεκνωθναι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι εσπλαγχνε , σήν κούσιον Σταύρωσιν   

   

                                  πεφάνης σήμερον 

 

   πί ξύλου βλέπουσα , ναρτηθέντα , τόν Υόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , σπλάγχνα Μητρα γοερς , σπαραττομένη κραύγαζες · ομοι !!! πς δυς , τό φς Μου τό χρονον ; 

   πί ξύλου βλέπουσα προσηλωμένον Σόν Υόν καί Κύριον , καί θρηνδοσα Μητρικς , δυρομένη κραύγαζες , ομοι !!! πς πάσχεις , Υέ Μου παμφίλτατε ;

                                ξ ᾿ ψίστου  κληθείς  

 

  Τόν ξ νάρχου το Πατρός γεννηθέντα , π ᾿ σχάτων Σε σαρκί τετοκυα , πί Σταυρο κρεμάμενον ρσα Χριστέ , ομοι !!! ποθεινότατε ,ησο νεβόα · πς δοξαζόμενος ς Θεός π ᾿ γγέλων , πό νόμων νν βροτν Υέ , θέλων σταυροσαι ; μν Σε μακρόθυμε .

                                ψωθείς ν τ Σταυρ

 

    ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΣ μνάς καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ν πεκύησε Υόν πλωμένον , πί Σταυρο ς βλεψεν δύναις τήν ψυχήν , καιρίαις κατεπλήττετο , καί βόα θρηνοσα , πο σου τέκνον φίλτατον , δωρεν καί θαυμάτων , μνήμη ν πήλαυσεν , χάριστος δμος ; λλ ᾿ ες τό σσαι γένος τν βροτν , τατα νν πάσχεις , μν σου τό εσπλαγχνον .

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   Σταυρ Σε ψούμενον ς θεάσατο , ΧΡΑΝΤΟΣ Μήτηρ Σου Λόγε Θεο Μητρικς , θρηνοσα φθέγγετο , τί τό καινόν καί ξένον , τοτο θαμα Υέ Μου ; πς ζωή τν λων μιλες τ θανάτ ; ζωσαι θέλων τούς τεθνετας ς εσπλαγχνος .

   Ταχύ προκατάλαβε , πρίν δουλωθναι μς , χθρος βλασφημοσι σε καί πειλοσιν μν , Χριστέ Θεός μν · νελε τ Σταυρ Σου , τούς μς πολεμοντας , γνώτωσαν πς σχύει , ρθοδόξων πίστις , πρεσβείαις τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , μόνε φιλάνθρωπε . 

   ψούμενος ψωσας , τούς πεπτωκότας ποτέ , μέ δέ κατέβαλες , τ νυψώσει τ σ , !!! φς τν μμάτων Μου , δέχου Υέ τό Πάθος , δι ᾿ μς κουσίως , φέρε Σταυρόν τούς λους  καί τόν Σπόγγον καί Λόγχην δι ᾿ ν τς παθείας , χάριν βράβευσας . 

 

                                    ς γενναον ν Μάρτυσι 

 

    μνάς κυήσασα , τό ρνίον τό κακον , τό τήν μαρτίαν λθών άσασθαι , παντός το κόσμου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οκεί ν Αματι , τό σφαγέν πέρ μν , καί ζωσαν τά σύμπαντα , Σύ μέ νδυσον , γυμνωθέντα τς πάλαι φθαρσίας , ξ ᾿ ρίου το Σο τόκου , περιβολήν θείας χάριτος . 

   ς ώρακεν Κύριε , ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , ν Σταυρ κρεμάμενον ξεπλήττετο , καί τενίζουσα λεγεν · Τί σοι νταπέδωκαν  , ο πολλν σου δωρεν πολαύσαντες Δέσποτα ; λλά δέομαι , μή μέ Μόνην άσς ν τ κόσμ , λλά σπεσον ναστναι , συνανιστν τούς προπάτορας .  

 

............................................χος πλ. β ΄....................................

 

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   ν ξύλ τήν ζωήν μν , ρσα ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κρεμαμένην Μητρικς , δύρετο βοσα · Υέ Μου καί Θεέ Μου , σσον τούς πόθ νυμνοντας Σε .

    ΠΑΝΑΓΝΟΣ ς εδεν σε , πί Σταυρο κρεμάμενον , θρηνωδοσα νεβόα Μητρικς , Υέε Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πς φέρεις πάθος πονείδιστον ;

 

............................................χος πλ. δ ΄....................................

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   ν Σταυρ καθορσα σε ησο , ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου ν κλαυθμ , βόα δακρύουσα · ομοι !!! τέκνον γλυκύτατον , πς σε πί ξύλου , δίκως νήρτησαν , τν βραίων παδες , ο ντως χάριστοι !!! μως ς οκτίρμων , τατα πάσχεις Υέ Μου , Θεέ νεξίκακε , πολυέλεε Κύριε , τ σαρκί ς ηδόκησας , να σου τό πλάσμα δεινς , κ δουλείας ύσ το λάστορος , διό μν σου τήν κραν , Λόγε συγκατάβασιν . 

   Τς πλευρς λογχευθείσης σου πλαστουργέ , το τήν Μήτραν  λόχευτον τήν μήν , τηρήσαντος τ τόκ Σου , καί λογχεύσαντος τύραννον , ναπλάττεις Εαν , τήν θείαν νάπλασιν , πλαστουργηθείς τ φύσει , δάμ πρώτου δεύτερος · θεν φυπνώσας , τόν φυσίζωον πνον , ζωήν πσι δέδωκας · ς ξ ᾿ πνου γάρ γειρας , πάντας Λόγε πνώσει Σου · μο δέ τήν καρδίαν δεινς , κατελόγχευσας Λόγε , τ πάθει σου , καί τ σ φυπνώσει , ζως με στέρησας . 

   Τόν μνόν καί Ποιμένα καί Λυτρωτήν , μνάς θεωροσα ν τ Σταυρ , λόλυζε δακρύουσα , καί πικρς κβοσα · μέν κόσμος γάλλεται δεχόμενος τήν λύτρωσιν · τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ρώσης σου τήν σταύρωσιν · νπερ πομένεις διά σπλάγχνα λέους , μακρόθυμε Κλυριε , το λέους βυσσος , καί πηγή γαθότητος · σπλαγχνίσθητι καί δώρησαι ον τν πταισμάτων φεσιν τος δούλοις Σου , τος νυμνοσι σου πίστει , τά θεα παθήματα . 

                          Ο Μάρτυρες σου      

 

    Δάμαλις σπιλος , τόν Μόσχον βλέπουσα πί το ξύλου ,   προσαναρτώμενον πό νόμων , δυρομένη γοερς · ομοι !!! νεβόα ποθεινότατον τέκνον , τί σοι δμος νταπέδωκεν χάριστος βραίων , θέλων με τεκνσαι , κ Σο παμφίλτατε ;

       

                   Τί μς καλέσωμεν γιοι

 

   ρνα μνάς ς ώρακεν , πί ξύλου πλωμένον κουσίως σταυρικο , νεβόα Μητρικς , δυρομένη ν κλαυθμ · Υέ Μου , τί τό ξένον τοτο θέαμα !!! πσι τήν ζωήν νέμων ς Κύριος , πς θανατοσαι μακρόθυμε , βροτος παρέχων νάστασιν ; δοξάζω σου τήν πολλήν Θεέ Μου συγκατάβασιν .

                                   

                              !!! το παραδόξου θαύματος 

 

   Τί τό ρώμενον θέαμα , τος μος φθαλμος , καθορται , Δέσποτα ; συνέχων πασαν , κτίσιν ξύλ νήρτησαι ,  καί θανατοσαι πσι νέμων ζωήν ; ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κλαίουσα λεγεν , τε ώρακεν , ν Σταυρ κρεμάμενον , τόν ξ ᾿ αυτς , ἀῤῥήτως κλάμψαντα , Θεόν καί νθρωπον . 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

.........................................χος α ΄........................................... 

α

   κ Σο νατέταλκεν φωτοδότης , φωτίζων τά πέρατα , ησος Κύριος  ΑΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δι ᾿ ο ο ν σκότει καί σκι , φς θεάσαντο .

   λλαμψεν φς , Χριστός νέσπερον , κ τς Σς νηδύος προελθών , καί τόν κόσμον , σωσε πρίν , περυψούμενος · νπερ καθικέτευε , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ φωτίσαι μου , τς σκοτισθείσης καρδίας , τά νοούμενα μματα . 

   Θύρα θεϊκς κτνος Σύ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πηγή τε φωτός δύτου γέγονας , τό γάρ πλήρωμα τς θεότητος , παν σκήνωσεν ποῤῥήτως ν Μήτρ Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οπερ φυσικήν νέργειαν καί τήν αγλην βραβεύεις τος χρζουσιν . 

   δεν ο ποθοντες τάς αυγάς , τς χάριτος το Πνεύματος , καί τήν νέσπερον θείαν λλαμψιν πηγ προσδράμωμεν τ τς χάιτος , τ Μητρί το κτίσαντος , ν ατ γάρ παντα τος πιστος , χορηγεται τά βλτιστα . 

   Καθαρωτάτην Μόνην Σε ερών ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Λόγος καθαρώτατος  Θεο Σο κ γαστρός ποτεχθείς , πιστούς καθαίρει , μολυσμο ΘΕΟΝΥΜΦΕ , προσγενομένου μν ξ ᾿ κρασίας κακν .

   Λόγον νυπόστατον ΠΑΡΘΕΝΕ γεννήσασα Θεο , καί φς ληθινόν ,τούς φθαλμούς μου τς ψυχς , διάνοιξον δέομαι , καί τς κεθεν αγλης , μέτοχον ποίησον  · Σύ γάρ μεστις ατο τε καί πρύττανις .

   λη ΚΟΡΗ , λη ε καλή , λη φωτοειδής τε , φωσφόρος καί θεοφόρος , λη Μόνη καί λαμπρά · διό μου τά μματα τς καρδίας φώτισον , πνέοντος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν δόξαν Σου , καί τετρωμένου , τ πρός ΕΚΕΙΝΗΝ πόθ. 

   λη ΚΟΡΗ φωτισμός Σύ πάρχεις καί λλαμψις , το δύτου φωτισμο , χρηματίσασα τέμενος , διά τοτο δέομαι , φωτί τ Σ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ψυχς τάς κόρας  μου φώτισον .

   Σαρκούμενον τόν Λόγον , οσίαις ν δυσί , ΚΟΡΗ καί θελήμασιν , κύησας ΑΓΝΗ , τόν τάς εσόδους , γνωρίσαντα παραδόξως , τς σωτηρίας , τος τ πλάν δουλωθεσιν , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Σέ τήν Νεφέλην τήν λόφωτον , καί Θεο τήν Στάμνον τήν πάγχρυσον , καί πλατυτέραν ορανν , καί μετάρσιον Κλίμακα , ΠΕΙΡΟΓΑΝΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ο πιστοί μακαρίζομεν .

   Σύ μου τς δς ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί κορωνίς χρυσ καί θεον συμπέρασμα · νπερ τς φυγς , πανελθών νν νέθηκα , τ Υἱῶ Σου ΣΕΜΝΗ , εχαριστήριον , τόν μνον Σοι συνάγων , ς τν καλν ατίαν ΠΑΝΑΓΝΕ . 

   Συμπνιγέντα προσβολας τν κάρπων λογισμν , πανήγαγε πρός Φς , σωτηρίας καί ζως , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν Σωτρα Χριστόν κυήσασα .   

   Τήν ζωοδόχον Πηγήν τήν έναον , τήν φωτοφόρον Λυχνίαν τήν πάγχρυσον , τήν Σκηνήν τήν μψυχον , το ορανο καί γς τήν Πλατυτέραν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ν μνοις τιμήσωμεν .

   Φεσαι μν τν μνούντων σου Κύριε , τήν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ  νέκφραστον γέννησιν , πειρασμν υόμενος , καί παθν καί θλίψεων , τας κεσίαις Ατς , τούς Σούς οκέτας , ς εεργέτης , καί μόνος φιλάνθρωπος .  

   Φς τό τριλαμπές θεουργικς , ν τ γαστρί Σου χωρήσασα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τάς καρδίας φώτισον , ς ΑΓΑΘΗ , τν εσεβς μνούντων Σε , φς γάρ Σύ δόξα , καί σωτηρία αώνιος . 

   ς μβρος ν Μήτρ Σου , κατλθεν Χριστός , καί πσαν κατήρδευσε τήν κτίσιν ληθς , ξηράνας ΠΑΡΘΕΝΕ , θολερούς ποταμούς , εδωλομανίας , μόνος εεργέτης .         

   ς μβρος ν τ Μήτρ Σου , κατλθεν Χριστός ΑΧΡΑΝΤΕ , καί μβρους ξήρανε πολυθεΐας , καί πήγασε θεογνωσίας δωρ , τος ν φλογμ πάτης . 

 

..........................................χος β ΄..........................................

 

   θανασίας διαυγ , πιστάμεθα ΠηγήνΣε ΘΕΟΤΟΚΕ · ς τεκοσα τόν Λόγον το θανάτου Πατρός , τόν πάντας θανάτου λυτρούμενον , τούς περυψοντας Σε ΑΓΝΗ ες πάντας τούς απνας . 

   νάρχου Γεννήτορος , Υός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , μν πέφανε , τά σκοτισμένα φωτίσαι , συναγαγεν τά σκορπισμένα , διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ ,ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

   ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ  ΑΓΝΗ , τόν Θεόν φράστως συλλαβοσαν , πειρασμν καί θλίψεων , πάντας λύτρωσαι .

   Βασιλέα κυήσασα Κύριον , οα περ Βασίλισσα ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τούς πί Σοί προστρέχοντας , ορανν βασιλείας ξίωσον . 

   Βάτον Σε ν τ Σιναί , φλέκτως προσομιλοσα , τ πυρί προγράφει  Μητέρα τήν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ , ΝΥΜΦΕΥΤΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ  ΜΑΡΙΑ .

   Δυσωπομεν Σε ΧΡΑΝΤΕ , τήν τόν Θεόν σπόρως συλλαβοσαν , το εί πρεσβεύειν , πέρ τν δούλων Σου .

   κλεκτή τ Θε χρημάτισας , ς ραιοτάτ χωρίον ερύχωρον , τούτυ ΠΑΡΘΕΝΕ γέγονας , καί Παστάς καί Λυχνία καί Τράπεζα . 

   λυσας ΧΡΑΝΤΕ , τνπροπατόρων τήν ράν τέξασα , νευ σαρκός ΑΓΝΗ θελημάτων , τόν πάντα τ ατο θελήματι , θεί σαφς οσιώσαντα .

   Ελογίαις ΠΑΝΑΓΝΕ ΣΕΜΝΗ , φύσιν τήν πάρατον , παρακο γενομένην το Κτίσαντος , τόν Χριστόν γεννήσασα στεφάνωσας καί φθορς λευθέρωσας , θεν γεγηθότες , πάντες ο πιστοί Σέ μακαρίζομεν .

   Ερών Σε τν γγέλων καθαρωτέρα , πέδυ τήν γαστέρα Σου τήν Τιμίαν , φς οκν πρόσιτον ΘΕΟΤΟΚΕ ·  καί φθη νθρωπος κ Σο σαρκούμενος , ν δυσί τας φύσεσιν ΑΓΝΗ  γνωριζόμενος  .

   φάνης καθαρότητι , σεί κρίνον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τν κανθν κλάμψασα λαμπηδόσι τς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ Σου , ν μέσ ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ Πανσεβάσμιε . 

   Ζσα πάρχουσα πηγή , ς τό δωρ τς ζως ποτεκοσα , τήν ψυχήν μου τακεσαν , τς μαρτίας τ φλογμ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ πότισον , να Σέ δοξάζω ες πάντας τούς αἰῶνας .

    τόν πρό λίου φωστρα , τόν Θεόν ξανατείλαντα · σωματικς μν πιδημήσαντα · κ λαγόνων παρθενικν , φράστως σωματώσασα , Ελογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Θαυμάτων πέροχον πέφυκε, τό ν Σοί γενόμενον θαμα · νομίμων γάρ νευθεν , τς φύσεως τόν νομοδότην Χριστόν , ποτίκτεις , τήν παράβασιν τν προπατόρων , λύοντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   δού ν γαστρί ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστόν τόν Θεόν , πέρ Λόγον σχηκας , σπερ σαΐας προηγόρευσεν , πέρ φύσιν τε τοτον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ τέτοκας .

   θύνουσα ΠΑΝΑΓΝΕ τόν μόν βίον , πρός τόν Σόν πανεύδιον λιμένα  καθοδήγησον , Θεόν κυήσασα τν γαθν τήν πηγήν , τόν πσι παρέχοντα πιστος , τήν φθονίαν τς γαθότητος . 

   Κυριώνυμε ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν γαθοδότην Θεόν κυήσασα , τούς Σέ νυμνοντας πάντοτε πειρασμν πολυτρόπων διάσωσον .

   Λόγ ΣΕΜΝΗ , Λόγον ν Μήτρ συνέλαβες , τόν διά λόγου παντα δημιουργήσαντα , διά τοτο λόγοις Σε , νθέοις νυμνομεν , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Λσον μου τάς σειράς τν πταισμάτων , τ μεσιτεί Σου ΑΓΝΗ , καί τ γαπ , τελείως το γαθο Υο Σου , πρόσδησον , μακρυνόμενον καθ ᾿ κάστην ξ ᾿ ατο , δονν τόπων .

   Μήτηρ καί Δούλη Χριστο , το σαρκθέντος δι ᾿ μς γέγονας · ν κτενς πάντοτε δυσώπει , το σζεσθαι μς , τούς Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗΝ νομάζοντας . 

   Μήτραν τήν Σήν , πανάγαθος Λόγος οκήσας ΧΡΑΝΤΕ περφυς , Θεο Πατρός μς νέπλασεν , καί ζως ξίωσεν , τς ν δέμ ·  διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε πάντες πιστοί ,προσκυνοντες ναμέλψωμεν · Ελογημένη ε , τόν Χριστόν , σαρκί κυήσασα .

   Μόνη Ελογημένη , τό καθαρόν καί θεον , τς γνείας κειμήλιον , τς καθάρτου τν παθν , κάθαρον λύος με , ατοσα ΑΓΝΗ συγχώρησιν τν πταισμάτων μου . 

   Μόνη Θεόν , πσι τόν ντα χώριτον Σοί χωρητόν γενόμενον , δι ᾿ γαθότητα πεκύησας , ΚΟΡΗ · ν ατησαι σωθναι , τούς νυμνοντας Σε .

   Νενιδες καί παρθένοι πίσω Σου δραμον , ΠΑΡΘΕΝΟΝ Νεάνιδα  , Σέ καί Μητέρα θεώμεναι · Μόνη γάρ μφότερα , ες ν συνψας , φράστως ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ . 

   Νεκροται τό πρίν , δάμ φθοροποι βρώσει ΠΑΝΑΜΩΜΕ · Σύ δέ τεκοσα τήν ζωήν μν , τοτον ΠΑΡΘΕΝΕ ζώωσας · θεν ς καλν Σε ατίαν , νυμνοντες κραυγάζομεν · Ελογημένη , Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Νεκρώσεως τόν καρπόν μοι Εα προσήνεγκε · ζωήν δέ γεννήσασα τήν νυπόστατον ΠΑΝΑΓΝΕ , αθις με νώρθωσας , διό κραυγάζω Σοι · χαρε ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Νοήσαντες πόῤῥωθεν προφητικος ν μμασι , ο Προφται Σε πάντες προανεφώνησαν , μέλλουσαν φανεσαν Μητέρα το παντουργο , καί πάντων Δεσπότου · διό Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ καταγγέλομεν .

   Νοητόν Σε παλάτιον , καί ψηλόν , το Βασιλέως Θρόνον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ νομάζομεν . 

   Νος παθής ν Μήτρ Σου νοται , τ νθρωπίν νοΐ ΠΑΝΑΓΝΕ , σαρκός τε παχύτητι , πό χρόνον τε γενόμενος , αώνων πέρτερος , θεν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πίστει καί πόθ δοξάζομεν .

    βουλήσει τό πν συστησάμενος , Μήτραν βουληθείς ΑΓΝΗ πειρόγαμον κησε , τούς τ φθορ νοσήσαντας , ξιν φθαρσίας , ς εσπλαγχνος . 

    ν Μήτρ οκήσας , καί τεχθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τόν δην σκυλεύσας , καί τά .εθνη φωτίσας  , ελογητός, ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ ναδείξας τήν Τεκοσαν . 

    κατέχων τόν γρον τς γς ς Θεός , ν τας Σας γκάλαις ΑΓΝΗ περιέχεται , περιγραφ το σώματος , τ θεί μορφ περίγραπτος .

    μόνος Θεός , Μόνην ερεν καθαράν , τήν Σήν γαστέρα , καί σωμαοται και γνωρίζεται , νθρωπος , σζων τόν νθρωπον · θεν Σε τν καλν ς ατίαν πιστάμενοι ψάλλομεν · Ελογημένη Θεόν σαρκί κυήσασα .

    μόνος καθαρός μόνος Κύριος , Σέ Μόνην ς γνων καθαρωτέραν , πάσης κτίσεως ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων σεσωμάτωται .

   ν τεκες ΔΕΣΠΟΙΝΑ εί δυσώπει , δουλείας υσθναι με παθν , καί κατακρίσεως , καί τς κατχούσης με δεινς πωρώσεως , καί τς τν θλιβόντων με εί , πικρατείας ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

    το δάμ Δημιουργός , ξ Αμάτων Σου γνν δημιουργεται , καί γαλακτοτροφεται , διατρέφων πνοήν , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ πασαν , · θεν ς Θεο Σε δοξάζομεν Μητέρα .

    περούσιοςΘεός , οσιώθη καθ ᾿ μς , κ Σο ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ραθη ς Βρέφος , πρό αώνων Πατρί , καί θεί συνυπάρχων Πνεύματι , θεν ς ατο Σε δοξάζομεν Μητέρα . 

    φέρων  θεί νεύματι , πσαν κτίσιν Κύριος , ν τας χερσί βαστάζεται , Σο ΠΑΡΘΕΝΕ , ν νν δυσώπησον , υσθναι κ κινδύνων τάς ψυχάς μν . 

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ στρατηγίαις τν νω μνούμενον , Θεόν πεκύησας , νθρωπον ντως γενόμενον , ν πέρ τν δούλων Σου , κδυσωποσα μή παύσ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΣΕΜΝΗ , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ      ΑΓΝΗ , καταπιπτόντων πανόρθωσις , μαρτανόντων λύτρωσις , σσον με τόν σωτον , σσον κράζοντα · Ελογημένη σαρκί Θεόν κυήσασα .

   ήσεις Προφητν , καί ανίγματα πάντων δεξαμένη , καί τν προφητν α προαγορεύσεις , Σέ προετύπουν , προφανς π ᾿ σχάτων , Θεο γεννήτριαν · λλην γάρ κτός Σου , ΑΓΝΗΝ ο γινώσκομεν .

   ομφαία τό πρίν , το ξύλου τς ζως , μς χωρίσασα , νν στρεφομένη ποδέχεται , τούς σημανθέντας τ Αματι , τ κ τς πλευρς το Υο Σου , προελθόντι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Ελογημένη Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   ύμην ΑΓΝΗ , τήν το θανάτου νέστειλας , θανασίας πρόξενον , Χριστόν κυήσασα · ν δης θανέντα βουλήσει κουσί , δών τρόμαξεν . 

   Ῥῦσαι πάσης κακώσεως , το δυσμενος ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς εδότας ληθς  Θεο Σε Μητέρα ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Σέ Δαυίδ , προδιέγραψεν ρος τετυρωμένον , ρος το Θεο μν , ρος πον · Σοί γάρ ΚΟΡΗ , γνωρίσθησαν τούτου α πορεαι , σάρκα πτωχεύσαντος , καί πρός τό ρχαον μς ΑΓΝΗ πανάξαντος . 

   Σοί τ Τεκούσ Χριστόν , τόν το παντός Δημιουργόν , κράζομεν · χαρε ΑΓΝΗ · χαρε τό φς νατείλασα μν · χαρε χωρήσασα , Θεόν τόν χώρητον . 

   Σοφίαν το Θεο τήν νυπόστατον , τεκοσα ΠΑΡΘΕΝΕ , το σοφιστο με , τς κακίας λευθέρωσον , μεσιτεί Σου Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Σύ Μόνη παρά πάντας τούς π ᾿ αἰῶνος μεγάλων ξιώθης και πέρ φύσιν · Θεόν γάρ τόν χώρητον πάσ τ κτίσει , ν Μήτρ νεγκας , καί σωμάτωσας · θεν  ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε πίστει σέβομεν . 

   Συμπαθείας τς Σς με ξίωσον , τόν συμπαθέστατον Λόγον κυήσασα , τόν τ οκεί Αματι , κ φθορς τούς νθρώπους υσάμενον .

   Τήν πληγωθεσαν μου , τας προσβολας το δυσμενος ΧΡΑΝΤΕ , ς συμπαθής ασαι καρδίαν , τόν πί Σταυρο , σαρκί προσηλωθέντα ἀῥῥήτως κυήσασα . 

   Τήν τς ποτόμου ρχαίας , ναιρέτιν αποφάσεως , καί τς προμήτορος τήν πανόρθωσιν , τήν το γένους ,τς πρός Θεόν ατίαν οικειώσεως , τήν πρός τόν κτίστην γέφυραν ,  Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Τίς ξειπεν Σο κατ ᾿ ξίαν δυνήσεται , τήν πέρ λόγον σύλληψιν ; Θεόν γάρ τέτοκας ν σαρκί ΠΑΝΑΓΙΑ  , μν πιφανέντα Σωτρα πάντων μν .

   Τόν κ Θεο Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτ σοφί , κοντα καινουργσαι τόν δάμ , βρώσει φθορ πεπτωκότα δεινς , ξ ᾿ γίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ φράστωςσαρκωθέντα δι ᾿ μς , ο πιστοί μοφρόνως , ν μνοις μεγαλύνομεν .  

   Τόν κ Πατρός Μονογεν , γεεννηθέντα θεϊκς , πρό τν αώνων , π ᾿ σχάτων τεχθέντα κ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκί , μνομεν ς τήν Τεκοσαν ναδείξας ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον .

   Τούς ες Σέ καταφεύγοντας πό πάσης δεόμεθα ῥῦσαι πειλς , τεκοσα Χριστόν τόν Θεόν μν .

   Τν κτισμάτων Σύ ς ληθς , περτέρα πέφηνας , τν ρατν καί οράτων ΠΑΝΑΓΝΕ · τόν γάρ Κτίστην τέτοκας , ς ηδόκησε , σαρκωθναι ν Μήτρ Σου , σύν παῥῤησί πρέσβευε , σωθναι τάς ψυχάς μν .

   πάρχουσα γγέλων τιμιωτέρα , τόν Κτίστην τν γγέλων τ Σ νηδΰι , βάστασας καί τέτοκας ΘΕΟΜΗΤΟΡ  , βροτν  ες λύτρωσιν , τν μελωδούντων Σοι · ς οκ στιν ΧΡΑΝΤΟΣ πλήν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   περαστράπτουσα πσι , τν θαυμάτων τ αγλ , τν Σν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ , τήν τν παθν καί τν θλίψεων , πελαύνεις μίχλην , καί φς τς εφροσύνης νοητς , φαπλος , τος Μητέρα Θεο Σε μεγαλύνουσιν .

   πέρ μν , τόν κ Σο σαρκωθέντα , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , πάντοτε δυσώπει τν Σέ μνούντων , το λυτρωθναι κ παθν , καί κινδύνων ψυχοφθόρων , κακν καί θλίψεων , καί αωνιζούσης φλογός καί κολάσεως . 

   περύμνητον , Θεόν ἀῤῥήτως τέτοκας , σάρκα κ Σο φορέσαντα , δι ᾿ γαθότητα , ΠΕΡΥΜΝΗΤΕ ΑΓΝΗ , θεν ν φωνας εχαριστηρίοις μνολγομεν Σε , καί μακαρίζομεν , ς πάλαι προεφήτευσας . 

   πέρ φύσιν ΠΑΡΘΕΝΕ κύησας , καί διαιωνίζεις ΠΑΡΘΕΝΕ μφαίνουσα , τς ληθος Θεότητος το Υο καί Θο Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τά σύμβολα . 

   Φαεινοτάταις λαμπάσι , το κ Σο σαρκωθέντος , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ πέρ νον , ο ΘΕΟΤΟΚΟΝ εδότες Σε , φωτιζόμεθα πίστει , καί σκότους κλυτρούμεθα παθν , καί παντοίων κινδύνων , καί πάσης περιστάσεως .   

   Φεσαι μου Κύριε , φεσαι , ταν μέλλς με κρναι , καί μή καταδικάσης με ες πρ , μή τ θυμ σου λέξγη με · δυσωπε σε  ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Σέ κυοφορήσασα Χριστέ , τν γγέλων τά πλήθη , καί τν σίων τάγματα .

   Φεσαι μου μέλλων ν δόξ πάλιν ρχεσθαι Θεότητος , κρναι τήν οκουμένην παντοδύναμε , κεσίαις τς ΠΕΙΡΑΝΔΡΟΥ ,  Δέσποτα τεκούσης σε · καί μή ες πρ κπέμψς με , μέτροις κατηγνωσμένον μαρτήμασιν .

   Φωτός νδιαίτημα , το πάντας καταυγάσαντος , καί Σκηνή καθωράθης ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ · Γέφυρα καί Κλμαξ πρός ψος τούς γηενες νάγουσα ΚΟΡΗ · διό Σε γεραίρομεν · καί πιστς Σέ μακαρίζομεν .

   Φωτιστικήν Σε Λυχνίαν , προεώρα προφήτης , τό φς τό νατείλαν κ φωτός , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ βαστάζουσαν , τό φωτίσαν πλουσίως ,τά πρίν σκοτισμένα τας αγας , τς ατο νεκφράστου ΠΑΝΑΜΩΜΕ θεότητος . 

   Χρυσον ς ληθς θυμιατήριον , καί στάμνον το μάννα καί θεον ρος , καί Παλάτιον τερπνόατον , το Θεο Σε ΠΑΡΘΕΝΕ νομάζομεν .

   ραίαν Σε κάλλει , Ποιητής εράμενος , ν Σοί σκήνωσεν , καί ραος πέρ παντας , υούς τν γηγενν , φθη ΑΓΝΗ σωματούμενος , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   ς κατάκαρπος μπελος , βότρυν ΑΓΝΗ , τς σωτηρίας ονον , πσιν ναβλύζειν κυοφόρησας . 

   ς Παστάδα μψυχον Θεο , καί θυμιατήριον , το νοητο καί φωτοφόρου νθρακος , τήν ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , νυμνήσωμεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ κραυγάζοντες · χαρε ατία τς σωτηριώδους ναπλάσεως . 

   ς πόκος ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν μβρον τόν οράνιον , ν γαστρί συλλαβοσα μν κτέτοκας , τόν τήν μβροσίαν διδοντα , τος ςψΘεόν ατόνψνυμνοσιν , καί Σέ τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ καταγγέλουσιν .

   ς τόν παναίτιον Θεόν , πέρ πσαν ληθς ΑΓΝΗ ατίαν , ν γαστρί συλλαβοσα , καί δι ᾿ μς καθ ᾿ μς  , φθέντα τεκοσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ · τοτον κδυσώπει , πέρ τν Σέ νυμνούντων .

 

...........................................χος δ ΄......................................... 

 

   γγελοι εδον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ξένα τ τόκ Σου · φύσιν τήν φθαρτήν το γένους το χοϊκο , πρός κήρατον καί φθαρτον , παλινδρομήσασαν κατοικίαν , καί δόξαν οράνιον .  

   γιάσματός Σε τόπον , το μς γιάσαντος , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , Μόνη ερεθεσα δοξάζομεν , δι ᾿ ο ο γν κατοικοντες θεώθημεν , καί ζως ληθινς ξιώθημεν . 

   γιον τόν γίων , ἀῤῥήτως κύησας , ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς πιστούς εί γιάζοντα , καί μαρτύρων τούς χορούς , τος γγέλοις συνάπτοντα . 

   ΑΓΝΗΝ Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Γαβριήλ ς ώρακεν , τό χαρε Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , λαμπρς βόησεν , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , βροτν σωτηρία , γγέλων τό καύχημα καί σεμνολόγημα . 

   γιωτέραν τν Χερουβίμ πειργάσατο ΚΟΡΗ , Θεός γιος μφανς , γιάζων τούς κραυγάζοντας · Ελογημένη Σύ ν γυναιξί , πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Α θεαι δωρεαί τος παρθένοις καί μάρτυσι , πηγάζουσιν κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , το Χριστο γεννηθέντος , τς Μόνης ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ . 

   νερμηνεύτου τόκου καί λοχείας  Σύ Μόνη Μήτηρ γέγονας , ν τ νηδύϊ Σου τόν πρό Σο συλλαβοσαν Θεόν , καί γαλουχοσα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ς βρέφος τόν προάναρχον . 

   νύμφευτε ΔΕΣΠΟΙΝΑ τν προφητν πρόῤῥησις , ντως πί Σοί πέρας λαμβάνει , καί γάρ συνέλαβες ν Μήτρ τ Σ , τόν Λόγον τόν χρονον Πατρός , ς θεος σύλλογος , τουτωνί προεκήρυξεν . 

   πειρογάμως κύησας Θεόν Λόγον σωματωθέντα ΠΑΝΑΓΝΕ , πέρ νον τε καί λόγον · θεν κατά χρέος Σε , ΠΑΡΘΕΝΟΝ δοξάζομεν , καί χρεωστικς μακαρίζομεν . 

   πειρογάμως κύησας , ΠΑΡΘΕΝΕ !!!! καί μετά τόκον , φθης Παρθενεύουσα πάλιν · θεν σιγήτοις φωνας , τό Χαρε Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει διστάκτ κραυγάζομεν . 

   πεστάλη Γαβριήλ ρχιστράτηγος , χαράν μηνύων Σοι ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , δι ᾿ ς λύπη πέπαυται , καί ρά ληθς πεστείρωται , καί ελογία νθησε , τος πιστος ες τούς αἰῶνας . 

   Βεβαρυμμένον τ πν τς αθυμίας , πρός μετανοίας ρθρον με , τ Σ κοιμήτ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ξέγειρον πρεσβεί Σου , καί σσον με , Μόνη τόν Σωτρα κυήσασα . 

   Γεννήτωρ ν Παραδείσ γέγονεν , φθόνος θανάτου βροτος , ν γεννηθείς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ κ Σο , Υός το Θεο καί Πατρός , μετ ᾿ χου ξηφάνισεν , θανασίαν δούς τ γένει μν . 

   Γν Σε ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ γινώσκομεν , ς τόν στάχυν τς ζως , μν σπόρως βλαστήσασαν , δι ᾿ ο στηριζόμενοι , Σέ μακαρίζομεν . 

   Γνωρίζων τό πάλαι κεκρυμμένον , μυστήριον ΚΟΡΗ Σοι ποτέ , Γαβριήλ κραύγαζεν · χαρε Θεο παλάτιον , ν οκήσας παντας , βροτούς θεώσει ς εσπλάγχνος . 

   Διαμένεις κ τόκου ΠΕΙΡΟΓΑΜΟΣ , ς πρό το τόκου καί νέπαφος , τό γάρ ν Σοί μυστήριον ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πέρ ννοιαν πσαν , καί πάντα λόγον γνωρίζεται .

   Δοχεον χωρητικόν γεγένησαι τς θείας χάριτος , ΑΧΡΑΝΤΕ   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ · διό Σε Μαρίνα ποθήσασα · παρθενικς πίσω Σου , τ Σ Υἱῷ προσαπενήνεκται .

   κ Σο μν λαμψε , δικαιοσύνης λιος , καί πσαν κατηύγασε θεογνωσί τήν γν , καί διέλυσεν χλύν τς θεΐας , ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ καί ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .  

   λυσας τ τόκ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ Εας τς προμήτορος τήν ράν · πάρχεις γάρ ΑΓΝΗ Μήτηρ το πάντων δημιουργο , τος πσι χαράν προξενήσασα .

   νώκσεν  πί Σοί , κατοικν τούς ορανού;ς ΧΡΑΝΤΕ , ν κτενς ατησαι , σσα τάς ψυχάς τν μνούντων Σε . 

   ν Πνεύματι προφται , Σέ τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ προτυποσιν , Σκηνήν τε καί Τράπεζαν , καί Στάμνον , καί Λυχνίαν , καί ρος Πανάγιον , καί Νεφέλην καί Πλάκαν καί Κιβωτόν τε καί άβδον , Πύλην νθεον · δι ᾿ ς πσιν νθρώποις , νοίχθη πάλαι παράδεισος .

   νώσει , τά τό πρίν διεσττα συνέδραμε · δύο γάρ φύσεις λλήλας , νωμένας τεκες ποῤῥήτως , Θεόν Λόγον , ληθς σαρκωθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   νώσεως κηράτου , καρπόν νεβλάστησας , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ τ κόσμ , ειζώου πρόξενον φθαρσίας , δεικνυμένης , τος ν πίστει , καί πόθ τιμσι Σε . 

   ξ ᾿ ννης το κόσμου τέχθης Βασίλισσα , τόν το παντός Βασιλέα , καί τεκοσα καί Παρθενεύουσα , μετά τόκον Χερουβίμ νωτέρα ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   πί Σέ κατέφυγον τήν Μόνην κραταιάν , τν πιστν σκέπην · πί Σοί τήν λπίδα τίθημι , τς σωτηρίας μου , ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , μή παρίδς με . 

   Ἐῤῥάγη τό τς ρς , μν μεσότοιχον , ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τ πέρ νον τόκ Σου , καί τ θεί φύσει συνήφθημεν . 

   Εα μέν τρύγησε το ξύλου , καρπόν θανατηφόρον , Σύ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ζως τό ξύλον , καρπογονες , ο γεσις παντας τούς θανώντας νεζώωσεν .  

   Εα μέν , τ τς παρακος νοσήματι , τήν κατάραν εσκίσατο · Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τό τς κυοφορίας βλαστήματι , τήν ελογίαν εξήνθησας , θεν Σέ πάντες μεγαλύνομεν .

   λίου το νοητο ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σκήνωμα γέγονας , τας θεϊκας λαμπρότησιν μς , εσεβς καταυγάσαντος , καί τήν χλύν διώξαντος , τς γνωσίας ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   νπερ τν προφητν προεώρακεν χορός , ς Πύλην οράνιον καί Βάτον κατάφλεκτον , Σέ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΧΡΑΝΤΕ , Θεόν τεκοσαν πέγνωμεν . 

    ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , καί μόνη γιωτέρα , τν Χερουβίμ φανεσα , τάς ψυχάς μν σσον , πάσης περιστάσεως , τν πίστει μνούντων ΣΕ ΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

   Θάλασσαν σπαργανώσας μίχλ βουλήματι , κυοφρεται Κτίστης , κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΚΟΡΗΣ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΥ , σπερ βρέφος , καί σπαργάνοις ἀῤῥήτως ελίσσεται . 

   Θυμίαμα προσηνές , πιτεθέν μαρτυρικος νθραξι , τ νοητ  νθρακι , τ κ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ σύ γέγονας . 

   δού πσαι ΚΟΡΗ γενεαί , ς προεφήτευσας Σέ μακαρίζουσιν , Θεόν μακάριον τέξασα , μακαρίους ργαζόμενον , τούς τος προστάγμασιν ατο κολουθοντας πιστς .καί βοντας · χαρε ΑΓΝΗ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ .

    δού ΠΑΡΘΕΝΟΣ νεβόα , σαΐας πάλαι , βουλς γγελον μεγάλης τίκτει , μμανουήλ , τόν Θεόν καί Κύριον , τόν Σωτρα τν ψυχν μν .

   δού θεηγόρων α φωναί , πέρας δέξαντο , ποτεκούσης Σου , τόν περούσιον Κύριον , π ᾿ κείνων  τόν δηλούμενον , ες σωτηρίαν τν πιστν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τν βοώντων · χαρε  ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   λεων μοι , τόν Υόν Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ποίησον δέομαι , καί μή πρίδης ΣΕΜΝΗ , δεήσεις και δακρυα , θερμς προχέοντι , καί κραυγάζοντι · χαρε  ΑΓΝΗ , Θεόν σαρκί κυήσασα .

   όν τν κον τς προμήτορος Εας ,Γαβριήλ Σοι προσφωνν , τό χαρε ληθς έξετίναξε ΔΕΣΠΟΙΝΑ · Μόνη γάρ τόν ναιρέτην , τς κακίας το φεως , πέρ νον τε καί λόγον κύησας .

   σχύς μου καί μνησις καί φωτισμός τς καρδίας μου , πάρχει ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Χριστός Κύριος , ν κύησας ν δύο τας οσίαις , μι δέ ποστάσει κατανοούμενον .

   ΚΟΡΗΣ φθόρου , περφυς ποτίκτεται , Λόγος τ λόγ πάντα δημιουργν , λογίας θέλων ύσασθαι , τούς τήν κούσιον , δοξολογοντας , ατο συγκατάβασιν .

   Κυήσασα Λόγον το Πατρός , μς υόμενον , ΠΑΡΘΕΝΕ ΧΡΑΝΤΕ , ατόν κέτευ πάντοτε το φωτίσαι τούς μνοντας Σε , καί περιστάσεως μς πολυτρώσασθαι , κβοντα · δετε πιστοί , μνήσωμεν θερμς τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ .  

   Κυριώνυμε ΘΕΟΝΥΜΦΕ  τό χαρε Σοι πίστει κραυγάζομεν · καί γάρ κύησας χαράν νεκλάλητον , Χριστόν τόν Κύριον , διό Σοι κραυγάζομεν · Ελογημένη Σύ  πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Κυρίως καί ληθς , Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ο πιστοί σέβομεν · Σύ γάρ Θεόν τέτοκας , σάρκα γεγονότα ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Λίθος χειρότμητος ρους , ξ ᾿ λαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , κρογωνιαος τμήθη, Χριστός συνάψας , τάς διεστώσας φύσεις , διό παγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Λγ τόν Λόγον τόν το Πατρός ΚΟΡΗ τέτοκας , λόγ ορανόν ποιήσαντα καί τήν γν , καί δοξαζειν τοτον ΠΑΝΑΓΝΕ , λόγον παρέχοντα , τος καθαρς ατ νν πιστεύουσιν .  

   Λσον ΠΑΡΘΕΝΕ ,  τόν δεσμόν τν κακν μου συνδέουσα , τ στοργ με το κ Σο τεχθέντος , Λόγου ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί σσον με ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τας κεσίαις Σου .

   ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑ το παντός , παντοίοις με δουλωθέντα ΑΓΝΗ πλημμελήμασι , Σύ λευθέρωσον , Σύ γάρ τόν λευθερωτήν πάντων τέτοκας , δουλείας τόν μς λυτρωσάμενον , τς μαρτίας θεί νεύματι . 

   Μεμυημένη τά θεα τ κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ καί ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΟΡΗΣ , σαρκωθέντι βόας · σύ μου ε φιλάνθρωπε , σχύς τε καί μνησις . 

   Ναός γιάσματος πάρχουσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , φων Γαβριήλ το ρχαγγέλου , τόν ν γίοις ναπαυόμενον , τέτοκας Πανάγιον Θεόν , πάντας γιάζοντα , καί δεινν ξαιρούμενον . 

   Νέκρωσον τς ψυχς μου τά πάθη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν ζωήν τν πάντων , ποῤῥήτ λόγ κυήσασα , καί τόν νον μου ταρασσόμενον , ΚΟΡΗ ερήνευσον . 

   Νενεκρωμένην τήν νθρωπίνην φύσιν γειρας , Μόνη Σύ ζωήν θάνατον , τόν Χριστόν ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ γεννήσασα · Ελογημένη Σύ ν γυναιξίν , πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Νόες πουράνιοι τό πί Σοί , ντως ΘΕΟΤΟΚΕ μυστήριον , κατανοοντες ξεπλάγησαν · διό , λιγγισι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μνον κατ ᾿ ξίαν προσφέρειν Σοι .

   Νόμους τούς τς φύσεως λαθοσα , ν τ πέρ φύσιν τοκετ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ μετά γέννησιν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ μεινας , τόν πλαστουργόν γάρ ΑΧΡΑΝΤΕ , πάσης κτίσεως τέτοκας .

   Νος οκ γγελικός , οκ νθρώπινος δύναται , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ρμηνεσαι , τς φρικτς Σου λοχείας , τό βάθος τό πόῤῥητον . 

   Νύμφη καί Γεννήτρια φθης , το τν πάντων βασιλέως · Σύ γάρ π ᾿ αἰῶνος φάνης , γιωτέρα πάσης τς κτίσεως · καί διά Σο σωζόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Νν Σε βάτον τήν ν Σιν , προδιαγράφων Μωσς  μέγας , κατάφλεκτον ώρακεν τό πρ τς Θεότητος , ν τ νηδύϊ φέρουσαν ΧΡΑΝΤΕ .

   Ξενίζεις πάντας τ τόκ Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · !!! πς πείρανδρος ΚΟΡΗ , οσα πρό τόκου γεγέννηκας , καί μετά τόκον , πάλιν μεινας φθορος .

    καθήμενος ν θρόν τ πηρμέν , Χερουβικόν ς Θρόν Σε , σχεν ν γκάλαις , Σο ναπαυσάμενος  ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , δεδοξασμένος Θεός μν . 

   λην Σε τ Πνεύματι Γαβριήλ , περιηγνισμένην ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κατανοήσας κβο Σοι μφανς , χαρε ρς λύτρωσις , καί τν προπατόρων νάκλησις . 

    Λόγος κ τν χράντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Αμάτων τίκτεται , μψυχωμένην σάρκα εληφώς · καί μς λισθήσαντας , πατενος δήγματι , τ θεί κράτει νεπλάσατο .

   ρμος γαληνός Μόνη  δείχθης , ΠΑΡΘΕΝΕ χειμαζομένων καί προσφύγιον  νθα καταφεύγοντες  ο κλυδωνιζόμενοι  περισωζόμεθα · διό Σε κατά χρέος μνομεν , καί δοξολογομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας .   

   Ο κρύπτομεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , το Σο λέους τήν βυσσον , καί βρύσιν τήν φθονον , τν τεραστίων Σου , καί τό πέλαγος τν εεργεσιν Σου , ν πσι δι ᾿ λεον πολύν ξέχεας . 

    φύσει πρόσιτος παντί , Υός καί Λόος το Θεο , ν Σοί σκηνώσας ΑΓΝΗ , καί νδυσάμενος ΧΡΑΝΤΕ , τό μέτερον ς εσπλαγχνος , φθη επρόσιτος σαρκί , καί νεστράφη μν · διά τοτο πόθ πολλ Σέ μν καί τιμ καί αν

   ΠΑΡΘΕΝΕ Μόνη , ς καθαράν Σε διάφθορον , Λόγος καθαρός γάπησεν , καί κ Σο , νεπλάσατο σαρκούμενος ,  ΚΟΡΗ τόν νθρωπον , Μαρναν δοξάσας τος θαύμασι .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ , τ Βασιλε παρίστασθαι , Σύ πηνέχθης Χριστ τς κλεκτς πίσω καί σεπτς , πέρ νον ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , καί ερόν νάθημα , πουρανίου Ναός γέγονας . 

   Πολλας συνεχόμενοι κινδύνοις καί σάλ ΑΓΝΗ τς μαρτίας κινδυνεύοντα , ρμον πρός κύμαντον , αραις τας το Πνεύματος , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ νν καθοδήγησον · λιμήν χριστιανν γάρ πάρχεις , θεν Σέ μνομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Πορεαι , α το Θεο ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ν Σοί γνώσθησαν , γεγεννημέναι ξέν τοκετ , συγκρίτ νώσει τε · θεν ς πάντων ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , τν ποιημάτων νομάζομεν . 

   ανάτ ορανός εφροσύνην καί χάριν ν γ · νέδωκεν νν γάρ ατη , εφροσύνην ες ψος , τήν Μόνην ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ . 

   ήμασι πόμενοι τος Σος , Σέ μακαρίζωμεν ΠΑΝΑΓΙΑ     ΑΓΝΗ  ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ  , μακαριότητος νθεον , ερηκότες Σε πόθεσιν , καί τόν μακάριον μν Λόγον γεννήσασαν ·  διό Σοι βομεν , Σέ περυψομεν ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ες τούς αἰῶνας . 

   ημάτων θείων πήκοος , ΑΓΝΗ το Γαβριήλ χρημάτισας , καί τόν προάναρχον , Λόγον σαρκί πεκύησας , τς λογίας κόσμον , πολυτρούμενον . 

   Ῥῆξον πταισμάτων τάς σειράς , τ Σ Μητρικ παῤῥησί , τν εσεβς τε καί πιστς μελωδούντων τ τόκ Σου ΠΑΝΑΓΝΕ · καί Σέ περυψούντων ες πάντας τούς αἰῶνας .  

   ομφαία τρωθέντα με  , τς μαρτίας ασαι , τ δραστικωτάτ Σου φαρμάκ τόν Σωτρα Χριστόν κυήσασα , λόγχ τόν τρωθέντα δι ᾿ μέ , ΧΡΑΝΤΕ καί τρώσαντα , τήν καρδίαν το φεως . 

   ος στη τς φθορς , ΠΑΡΘΕΝΟΣ φθόρως γάρ , γεγέννηκεν , τόν τήν φύσιν τν νθρώπων φθαρεσαν , φθορς λευθερώσαντα .

   υόμενον τούς βροτούς , παρακος το χαλεπο πτώματος , τόν το παντός ατιον , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας . 

   Ῥῦσαί με πάσης προσβολς ναντίας το φεως , ΑΓΝΗ   ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ  , καί τήν καρδίαν μου φώτισον , πίστει Σέ δοξάζοντος , τήν ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ .

    Σαρκωθείς ξ ᾿ χράντων Αμάτων Σου , Θεός , ποιήσας καί πλάσας με , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , νεκτήσατο κόσμον οτω βοντα · Ελογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ χαρε ΑΓΝΗ .

   Σταγόνα μοι μβρισον λέους , πηγήν το λέους κυήσασα , καί τς μαρτίας μου , ξήρανον μβρήματα , καί τς ψυχς μου πράϋνον , γρια κύματα , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , να Σέ δοξάζω ες πάντας τούς αἰῶνας .

   Σύ Μόν ν πάσαις τας γενεας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , Μήτηρ δείχθης Θεο · Σύ τς θεότητος γέγονας νδιαίτημα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μή φλογισθεσα τ φωτί το προσίτου φωτός · θεν  πάντες Σέ ελογομεν ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΦΕ 

   Σέ πλον ἀῤῥαγές , κατ ᾿ χθρν προβαλλόμεθα , Σέ  γκυρα καί λπίδα , τς μν σωτηρίας , ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα . 

   Σέ προστασίαν , σφαλ ΘΕΟΜΗΤΟΡ κεκτήμεθα , τάς λπίδας πί Σοί νατιθέντες σζόμεθα , πρός Σέ καταφεύγοντες ΑΓΝΗ περιφρουρούμεθα .

   Σέ τήν Κιβωτόν τήν Παναγίαν , τήν πισκιαζομένην θεί ΑΓΝΗ Πνεύματι , τήν τόν προαιώνιον Λόγον καί ΐδιον , δι ᾿ εσπλαγχνίαν φατον , νανθρωπήσαντα , τεκοσαν ΘΕΟΜΗΤΟΡ , μνομεν , καί περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Σκέπην Σε κεκτήμεθα , καί λιμένα ΠΑΝΑΓΝΕ , καί πλον καί γκυραν  καί βεβαίαν λπίδα ν κινδύνοις εί.

   Στόματι θεολόγ καί γλσσ θεόφρονι , τάς τν τυράννων θωπείας , πεκρούσω Μάρτυς τόν ν ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθέντα , θεολογοσα τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ .

   Σταλάζοντα γλυκασμόν , καί πολύτρωσιν κακν τέτοκας , τόν γαθόν Κύριον , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Στόματι λογισμ καί καρδί ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , Σέ ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ κηρύττω · διά Σο γάρ Θεός προσκατηλλάγην , πωσμένος παραβάσει  τό πρίν το προπάτορος . 

   Συλλαβοσα τέτοκας , Θεόν μμανουήλ ες νάπλασιν τν βροτν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΧΡΑΝΤΕ , σάρκα γενόμενον · ν εί κέτευε , το σωθναι τάς ψυχάς μν . 

   Σύ Μόνη τος πί γς , τν πέρ φύσιν γαθν πρόξενος , Μήτηρ Θεο γέγονας , θεν Σοι τό χαρε κραυγάζομεν . 

   Συντριβέν τ παραβάσει , τν χειρν σου τό ποίημα , Λόγε κατοικκτείρων , Μήτραν πειρόγαμον κησας , καί ν δυσίτας οσίαις , προελήλυθας , φθαρσίας καινίζων , δούς τος εδόσι σε .

   Σσον με τόν πάντων τεκοσα , καί λυτρωτήν καί εεργέτην , λσον τς ψυχς μου τά νέφη , ΚΥΡΙΑ πάντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ   ΓΙΑ , καί δυνατόν πέργασαι , κατά παθν τν πολεμούντων με .

   Τάξεις Σε , σωμάτων γγέλων γεραίρουσι , καί ποστόλων χορεαι , καί Μαρτύρων δμοι ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ · τόν γάρ πάντων Βασιλέα φράστως κύησας . 

   Τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ κοιλία θημωνία ς λωνος , ληθς δείχθη , στάχυν γεώργητον χουσα , δι ᾿ ο κτρέφεται πσα κτίσις κράζουσα · ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ  ΜΑΡΙΑ , χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Τίς δύναται τό Σόν , ρμηνεσαι , μυστήριον , !!! ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ; τόν γάρ Κτίστην τν λων , φράστως ΣΕΜΝΗ σωμάτωσας .

   Τόν φύσει Δημιουργόν κύησας , μς θεώσαντα , τ πέρ νον νώσει ληθς , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ν κτενς κέτευε , φωταγωγσαι τούς μνοντας Σε . 

   Τόν Χριστόν γέννησας , τόν Κτίστην το παντός , τόν μς πρός διαφθοράν , κουσίως εύσαντας , ναμορφώσαντα , καί πρός δόξαν φραστον , ΘΕΟΜΗΤΟΡ νυψώσαντα . 

   Τό το ψίστου γιασμένον θεον σκήνωμα χαρε · διά Σο γάρ δέδοται χαρά , ΘΕΟΤΟΚΕ , τος κραυγάζουσιν · Ελογημένη Σύ ν γυναιξίν , πάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .  

    Τν προφητν τό κήρυγμα καί τν ποστόλων καύχημα , καί τν Μαρτύρων γκαλλώπισμα , πάρχεις ΘΕΟΤΟΚΕ , Θεόν Λόγον φέρουσα , πέρ λόγον ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν πρό αώνω κ Πατρός .

   μνήσωμεν πάντες κατά χρέος , ΜΑΡΙΑΝ τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ΑΓΝΗΝ , τήν Μόνην ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ · Ατη γάρ τό κεφάλαιον , τς σωτηρίας γέγονεν , μν δι ᾿ κραν γαθότητα .

   μνομεν Σε δι ᾿ ς τς φθορς λυτρώθημεν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , το θανάτου , καί τς πρίν τυραννούσης  κακίας το λάστορος .

   μν Σου τήν χάριν ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μεγαλύνω Σου τήν δόξαν · Σύ γάρ φωτισμός τς ψυχς μου , πάρχεις ντως ΑΓΝΗ καί παράκλησις , τν Σέ τιμώντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νυμνούντων πάντων δούλων Σου . 

   Φέγγος στραπς , το τόκου Σου λαμψε , καί κατεφαίδρυνε , πσαν τήν φήλιον , καί τόν προστάτιν το σκότους λεσε , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , γγέλων καύχημα , καί νθρώπων πάντων τό διάσωσμα , τν παύστοις φωνας νυμνούντων Σε . 

   Φεσαι μου Χριστέ ταν λθς κρναι τόν κόσμον μετά δόξης , χων δυσωποσαν σε Λόγε , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ , τήν σέ σπόρως κυήσασαν καί τέξασαν .

   Φωνήν Σοι ΑΓΝΗ , προσάγομεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πόθ κβοντες Σοι · χαρε Θρόνε Πύρινε , ψίστου , χαρε Θεο Παλάτιον , Δαυίδ προέγραψεν , ρος πιώτατον , ποστόλων χαρε επρέπεια , καί μν τν πιστν τό διάσωσμα . 

   Φωνήν Σοι βομεν ΠΑΡΘΕΝΕ , περιχαρς το ρχαγγέλου , χαρε χαρά τν γγέλων , καί ποστόλων τό σεμνολόγημα , καί προφητν τό κήρυγμα , καί τν Μαρτύρων τό στεφάνωμα . 

   Φς μν νέτειλε ΚΟΡΗ , κ φωτοφόρου Σου νηδύος , δημιουργός το λίου , καί τν στέρων καί πάσης κτίσεως · ν κτενς κέτευε , φωταγωγσαι τούς μνοντας Σε .

   Φς μν νέτειλς Μήτρας , ξ ᾿ πειράνδρου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ · ο τας φρυκτωρίαις νθέως , καταυγασθεσα φς χρημάτισεν , τς χαρς πώνυμος , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Φωσφόρος νέτειλεν , ν τας καρδίαις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τν πίστει τιμώντων Σε τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ , καί διηύγασεν μέρα σελασφόρος , Χριστός κ Μήτρας Σου , λάμψας ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Φωτί με καταύγασον  τ Σ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τόν ν σκότει πορευόμενον , δίδου μοι χερα βοηθείας , τά νέφη τς ψυχς μου πέλασον · παθν μου τό κλυδώνιον κόπασον , πεγνωσμένων καταφύγιον .  

   Φωτός οκητήριον , ΑΓΝΗγεγένησαι , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ , το διά Σο πιφανέντος , ν λη , ρωμέν το σώματος , καί πάντας τούς ν σκότει φωτίσαντος · θεν Σε πίστει μακαρίζομεν .

   Φωτοφόρον Σε Λυχνίαν τό θεο φέγγος , ν Σ γαστρί ΑΓΝΗ βαστάσασαν , γνωμεν ΠΑΡΘΕΝΕ · θεν δυσωπομεν Σε , φωτί Σου καταύγασον πάντων τάς ψυχάς , τν νυμνούντων Σε . 

   Χαρισμάτων θεα εθρα , καί πηγαί τν άσεων , καί το θείου πλούτου α διανομαί διαδίδονται , ζωαρχικς κ παλάμης , ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , το τεχθέντος κ τς Σς γαστρός Χαριτώνυμε . 

    !!! θαμα , τν πάντων θαυμάτων καινότερον !!! τι ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ν Μήτρ , τόν τά σύμπαντα περιέποντα  , πειράνδρως συλλαβοσα , οκ στενοχώρησεν . 

   ραίαν , καί κλεκτήν καί Πάνσεμνον , κατανοήσας Σε το Θεο ΠΑΝΑΜΩΜΕ Υός , Σός Υός χρημάτισεν , υοθετήσας χάριτι , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε γεραίροντας . 

   ραος ν κάλλει καρπός καί κλαμπρος , παρά πάντας , τς κοιλίας Σου · Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Θεόν σεσαρκωμένον γεγέννηκας , φανέντα ες τό σσαι τόν νθρωπον , θεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .  

   ραϊζομένη καλλονας τας τν ρετν τν ραον , πέρ υούς τν γηγενν , πεκύησας Λόγον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν τερπνας ραιότησι , τούς ατόν μολογοντας κατακοσμοντα . 

   ς Θρόνον τερπνόν το Βασιλέως , ς πάντων ποιημάτων περέχουσαν , ς τόν περούσιον , Μόνην οσιώσασαν , νώσει κρείττονι , γεννήσεως ἀῤῥήτου καί ξένης , τήν Ελογημένην , μνήσωμεν ΠΑΡΘΕΝΟΝ . 

   ς παράδοξα καί ἄῤῥητα ΘΕΟΤΟΚΕ , τά το καινο Σου τόκου , ληθς πάρχει , ξένα καί παράδοξα , ν ος διάνοια , καί νος ττται ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ .  

    ς τν κτισμάτων ΑΓΝΗ ,γιωτέρα κύεις , τόν πάντων Κτίστην διαμένουσα , ΠΑΡΘΕΝΟΣ μίαντος , Ελογημένη εί , Μτερ Δεδοξασμένη .

   φθης Πλατυτέρα ορανν , Θεόν οράνιον ποκυήσασα , τόν ορανώσαντα ΠΑΝΑΓΝΕ , γηγενν λων τό φύραμα , καί τς Μαρίνης τήν σεπτήν μνήμην , φαιδρύναντα , διό βομεν Σοι · χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .  

   φθης Πλατυτέρα ορανν , Θεόν χωρήσασα , ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΝΕ · ν καθικέτευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τν παθν τν συνεχόντων με , καί τς μελλούσης φοβερς δίκης ύσασθαι , τόν βοντα · χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   φθης Χερουβίμ νωτέρα  καί ορανν ψηλοτέρα , ΑΧΡΑΝΤΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , βουλς μεγάλης τεκοσα γγελον , τόν τ Πατρί συνάναρχον , Κριτήνπάντων λευσόμνον .

 

..........................................χος πλ.α΄ ......................................

 

   ΑΧΡΑΝΤΕ Μτερ Θεο , τόν σαρκωθέντα κ Σο , καί κ τν κόλπων το Γεννήτορος , μή κφοιτήσαντα Θεόν , παύστως πρέσβευε , κ πάσης περιστάσεως σσαι ος πλασας .

   Δάκρυσι προσπίπτω Σοι , σφοδρς δεόμενος , μν πταισμάτων νν λυτρωναι διά Σο ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί τς αωνίου χαρς γενέσθαι ξιον .

   Δετε τήν ΑΓΝΗ  καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΚΟΡΗΝ , μνήσωμεν λέγοντες νθέοις σμασι · χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ , δι ᾿ ς χαρά δόθη , φύσει τν νθρώπων περευλογημένη . 

   κτός μέν συναφείας συνέλαβες , διαφθόρως ν γαστρί , πρίν δινσαι δέ τέτοκας , καί μετά τήν κύησιν , ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Θεόν σαρκί τεκοσα πεφύλαξαι . 

   πεσκάσεν , το 'Υψίστου , ΚΟΡΗ δύναμις ν Σοί , καί παράδεισον εργάσατο τρυφς , ζως ξύλον χουσαν , μέσον τόν μεσίτιν καί Κύριον .

  σαΐα χόρευε , ΠΑΡΘΕΝΟΣ σχεν ν γαστρί , καί τεκεν Υόν τόν μμανουήλ ,Θεόν τε καί νθρωπον , ναολή νομα ατ , ν μεγαλύνοντες , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίσωμεν .

   κέτευε παύστως ΑΓΝΗ , τόν προελθόντα κ λαγόνων Σου , υσθναι πλάνης διαβόλου , τούς μνοντας Σε Μήτερ Θεού .

   Μή παύση δυσωποσα ν τεκες ΘΕΟΤΟΚΕ , σσαι τάς ψυχάς μν , τν κτενς νυμνούντων Σε .

   Νεμομένην στησας , το θανάτου σχετον ρμήν , τεκοσα σωματικς ντως πέρ νον , ζωήν τήν αώνιον , προσβαλών , στόματι πικρ , δης κατήργηται , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   λικς νοται μοι , ναρχος λάμψας κ Πατρός , διά τς σαρκώσεως ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τς διά Σο , γενομένης ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ . 

   λος πιθυμία , καί χραντος γλυκασμός , Υός καί Θεός Σου , τν γαθν το πλήρωμα , πάρχει ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ν δυσώπει ύσασθι  τούς νπίστει νν Σοι προστρέχοντας . 

    πρίν μέν σώματος , σωματοται ΠΑΝΑΓΝΕ , δι ᾿ οκτον μέτρητον , κ Μήτρας γίας Σου , διό  Σοι πάντες μελωδομεν · Ελογημένη Ε Σύ ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ . 

   υσθναι τν παθημάτων αχμαλωσίας με , δυσωπ Σε Μήτηρ Θεο ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,  καί τς μαρτίας τάς ολάς , πάσας ξαλειφθναι , τήν μαρτίαν , τόν αροντα , κόσμου παραδόξως κυήσασα . 

   Σέ τήν πέρ νον καί λόγον , Μητέρα Θεο , τήν ν χρόν τόν χρονον φράστως κυήσασα, ο πιστοί , μοφρόνως μεγαλύνομεν .

   Συλλήψεως σπόρου Σου , τίς φράσαι δυνάμενος , τό θαμα ΠΑΝΑΜΩΜΕ ; Θεόν γάρ συνέλαβες , δι ᾿ εσπλαγχνίαν , μν πιδημήσαντα .  

   Τν Χερουβίμ περτέρα , νεδείχθης ΘΕΟΤΟΕ ΑΓΝΗ , ν τ γαστρί Σου , τόν τούτοις ποχούμενον βαστάσασα · ν σύν σωμάτοις , βροτοί δοξολογομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας , Σέ μακαρίζομεν .

   Χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ , Μήτηρ Χριστο το Θεο · ν κύησας ατησαι , πταισμάτων τήν φεσιν , δωρηθναι , τος πίστει ΑΓΝΗ νυμνοσι Σε .

   ς σωτηρίαν μν , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ δυσωπομεν · ξευμενίζου μν , τόν σαρκωθέντα κ Σο .

..........................................χος πλ.β΄...................................... 

 

   ΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , περάγιον Λόγον σωματώσασα λόγ , τν λόγων μου παθν , μνοντα Σε εσεβς , θείοις λόγοις , λύτρωσαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Γνωστς κατείδωμεν Θεόν , σαρκωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ , ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων  , δι ᾿ οκτον νν τήν μν , ναλαβόντα μορφήν · διά τοτο πίστει Σέ γεραίρομεν .

   Δεσμόν κατέλυσας τς παραβάσεως τν καλν τόν δοτρα περβολ , τέξασα χρηστότητος , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ · ο πιστοί διά τοτο Σέ γεραίρομεν . 

    τ τόκ Σου , πσαν ποστειρώσασα τήν κακίαν το πλάνου , πάσης στειρεύουσαν πράξεως ΑΓΝΗ , γαθς τήν καρδίαν μου , δεξον καρποφόρον , Θεόν λεουμένη . 

   Θεόν νθρώποις δεν δύνατον , ν ο τολμ γγέλων τενίσαι τά τάγματα · διά Σο δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ράθη βροτος , Λόγος σεσαρκωμένος , ν μεγαλύνοντες, σύν τας ορανίαις στρατιας Σέ μακαρίζομεν .

   κετεύουσα μή παύση τόν φιλάνθρωπον Θεόν μν ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πως λάβωμεν παντελ συγχώρησιν κακν , καί τύχωμεν τν ν ορανος , τοιμασμένων γαθν , τος γαπσιν ατόν . 

  λαστήριον κεκτήμεθα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πρός τόν Θεόν Σε πάντοτε , ξελο μς τν κε βασάνων φοβερν , καί λύτρωσαι πάσης πειλς , πιβουλς , ρατν τε καί οράτων χθρν .

   Μεμολυσμένος τόν λογισμόν , καί χρειωμένος τας πολλας Μήτηρ Θεο παραβάσεσι , Σέ καθικετεύω Μόνη μόλυντε , οκτεραί με , καί σσον τ μεσιτεί Σου . 

   Μή φλέξας τήν Μήτραν Σου , πρ πάρχων ησος , κ Σο σαρκί προέρχεται · τοτον ΑΓΝΗ δυσώπησον το πυρός , καί πάσης κολάσεως λυτρωθεναι , τούς πίστει ντμνοντας Σε .  

   Νόμου τς φύσεως δίχα τίκτεις  ΑΓΝΗ , τόν το νόμου πάροχον , ησον τόν λυτρωτήν · ν δυσώπει ύσασθαι μς ΘΕΟΤΟΚΕ , τν πολλν νομιν μν .

   ύπου κακίας τήν φύσιν πλαστουργός , τήν μν βουλόμενος κκαθραι κ τς Σς , καθαρς σεσάρκωται γαστρός , ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες Σέ δοξάζομεν . 

   Ῥῦσαι με ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΑΘΗ , τν πειρατηρίων το χθρο , τς ν γεένν κολάσεως , καί τς συνεχούσης αχμαλωσίας με , καί μή μέ καταισχύνς μνοντα Σε . 

   Σκηνώσας Κύριος ΑΓΝΗ , ν μέσ Σου τήν Σκηνήν τήν γίαν , Πηγήν πολλν δείκνυσι άσεων , καί καθαρτήριον παθν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   φάνας ψιστος , αυτ περιβολήν , κ τν γνν Σου Αμάτων τούς γυμνωθέντας , θείαις καταστολας , φαίδρυνε ΧΡΑΝΤΕ · διά τοτο  πόθ Σέ μακαρίζομεν . 

   Φρικτήν λοχείαν χουσα ΠΑΝΑΓΝΕ , ν τ φρικτ μέρ τς τάσεως δέομαι , τς φρικτς ποφάσεως ῥῦσαι με , καί τν σζομένων στάσεως  μέτοχον , ποίησον μνοντα , Σε πιστς ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Φων γγέλου ΑΓΝΗ συνέλαβες , Λόγον Πατρός , μν μοιωθναι θελήσαντα · ν δυσώπει ερεν μς λεος , καί τν μαρτημάτων , λύσιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , θεν εχαριστηρίοις Σε φωνας εί δοξάζομεν . 

 

..........................................χος πλ.δ΄.......................................

 

   γιασθεσα Πνεύματι , πεδέξω ν Μήτρ Σου τόν Δημιουργόν τς νθρωπίνης φύσεως , καί τοτον κύησας νερμηνεύτως ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ , ν καταπαύστως μνοντες  καί Σοί βοντες λέγομεν · ελογομενΣε προσκυνομενΣε ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τι τεκες Θεόν σωματωθέντα .

   γίασμα νοητόν , καί ψαυστον λαστήριον , Λυχνία φωτοειδής , ράθης καί Γέφυρα , πρός Θεόν μετάγουσα, τούς μνολογοντας Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   διόδευτος Πύλη , πρός Θεόν φέρουσα , πύλας μοι μετανοίας ΚΟΡΗ , νοιξον δέομαι , ποκαθαίρουσα , μαρτιν μου τόν ύπον , μβροις το λέους Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   λατόμητον ρος Σε , πάλαι ββακούμ προεδεν ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Θεός ξ ᾿ ο πέφανε , καί μς φθαρέντας νεκαίνισεν .

   νορθε με πεσόντα , πρός τς μαρτίας πολύπλοκα βάραθρα , κ Σο τεχθναι , εδοκήσας , δι ᾿ μετρον λεος , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , ν κδυσώπει , πάσης βλάβης , λυτρωθναι τούς πίστει μνοντας Σε . 

   ρχων οκ τι ξ ᾿ ούδα λλ ᾿ ξέλιπεν · κ Σο γάρ Δεσπότης , τν θνν λπίς νέτειλεν φράστως · διό Σε ΑΓΝΗ μνομεν ες αἰῶναας . 

   Δεδοξασμένα περί Σο λελάληνται , ν γενεας γενεν , τόν Θεόν Λόγον , ν γαστρί χωρήσασα ΑΓΝΗ δέ διαμείνασα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , διό Σε πάντες γεραίρομεν , τήν μετά Θεόν προστασίαν μν .

   Διασώζει με Λόγος σαρκωθείς ΠΑΝΑΓΝΕ , Σο κ τν Πανάγνων Αμάτων , πλούτ χρηστότητος , λύων πόφασιν , τς παλαις καταδίκης · ν παύστως ατησαι , σσαι τήν ποίμνην Σου. 

   ξ ργων λως ν μοί , σωτηρία οχ πάρχει ΠΑΝΑΜΩΜΕ · τήν ναντίαν γάρ , δεύων τρίβον  σκότους πεπλήρωμαι · λλ ᾿ τό φς κ φωτός , μν νατείλασαν , φώτισον σσον με , μή παρίδης με δεινς πολλύμενον .

   πί Σέ σπερ μβρος , Λόγος καταβέβηκεν περούσιος , ν δυσώπει ΚΟΡΗ , πομβρίσαί μοι νν κατανύξεως , καθαράς σταγόνας , ποπλυνούσας πάντα ύπον , τν μέτρων κακν μου ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   στησας ύμην το θανάτου , τόν θάνατον Θεόν ΣΕΜΝΗ  ς συλλαβοσαν , καί τεκοσα ΑΓΝΗ , πάντες μελωδομεν · Ελογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ, καρπός τς Σς κοιλίας . 

   φριξε πσα κοή τήν πόῤῥητον Θεο συγκατάβασιν , πως ψιστος , κών κατλθεν μέχρι και σώματος · Παρθενικς πό γαστρός , γενόμενος νθρωπος , διό τήν ΧΡΑΝΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ  ο πιστοί μεγαλύνομεν .    

    Θεόν παντοκράτορα , Μόνη δεξαμένη ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ πό πάσης περιστάσεως καί κινδύνων ῥῦσαι τούς μνοντας Σε . 

    κραταιά βοήθεια τν πιστν , ΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ῥῦσαί με τς πλάνης το δολίου δράκοντος , δεινς πολεμοντος με , καί ταπεινσαι σπεύδοντος · Σύ γάρ πλανής , τν πί Σοί πεποιθότων , πάρχεις δηγία , τν βοώντων παύστως , χαρε Ελογημένη , χαρε ΔεδοΞασμένη ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

    Πύλη το Θεο , εσόδους θείας πάνοιξον , τ ταπειν μου ψυχ , ν ας εισελεύσομαι , ξομολγούμενος , καί κακν τήν λύσιν , ΘΕΟΤΟΚΕ πολήψομαι . 

   δεν φιέμενος , Σός θεράπων το Σο Υο καί Θεο , τήν πόῤῥητον δόξαν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούτου τόν τίμιον Σταυρόν λαβών κολούθησε , τος ζωηφόροις ατο καί θείοις χνεσιν .

   θυνον πρεσβείαις Σου πρός τήν οράνιον νοδον , τούς εσεβς ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ φρονοντες Σε . 

  λασμός μν  ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , διά Σο δόθη · Σύ γάρ Μόνη πέτισας  τήν φειλήν , τόν πάντων συλλαβοσα Θεόν τε καί Δεσπότην , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ες πάντων σωτηρία . 

   λεων μοι ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν Χριστόν πέργασαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ν μέρ τς δίκης , φοβερς καταδίκης ξαίρουσα . 

   σοδύναμον σύνθρονον , τ γεγεννηκότι τόν περούσιον , σωμάτωσας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τος βροτος δι ᾿ οκτον ΑΓΝΗ μιλήσαντα .  

   Κατήργηται θάνατος διά Σο , καί δου τό κέντρον , φανίσθη Μήτηρ ΑΓΝΗ , Σύ γάρ τόν θάνατον Δεσπότην , θανατωθέντα σαρκί πεκύησας . 

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μολογομεν , ο διά Σο σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν σωμάτοις χορείαις Σέ μεγαλύνομεν .

   Λυτρωθέντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διά Σο τς ρχαίας , τν προγόνων κπτώσεως , τό χαρε Σοι βομεν , καί πίστει δοξάζομεν , τόν διά Σο κ φθορς , μς υσάμενον . 

   ΜΑΡΙΑ τό καθαρόν τς Παρθενίας κειμήλιον , καθάρισόν μου τόν νον , παθν μαυρώσεως , καί πλήρωσον χάριτος , καί δικαιοσύνης , τήν καρδίαν μου ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Μετά πασν τν ορανίων δυνάμεων , μετά πάντων ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τν Προφητν , καί τν θλητν , καί τν ποστόλων καί τν σίων , κέτευε τυχεν με σωτηρίας , τόν πολλά μαρτόντα  καί υσθναι μελλούσης κολάσεως

   Μή κενώσας τούς κόλπους τούς πατρικούς ΧΡΑΝΤΕ , Λόγος τό πν οσιώσας , Σο τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ γαστέρα κησεν , καί σάρξ τρέπτως ράθη , καί βροτούς θεέωσεν περούσιος .

   Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , εδότες Σε ΠΑΝΑΓΙΑ , συμφώνως γεραίρομεν , καί εσεβς μακαρίζομεν . 

   Μόνη ΑΓΝΗ , καί μετά τόκον διέμεινας , Σύ γάρ Λόγον Μόνη νυπόστατον ,τόν τ Πατρί σύνθρονον , Υόν , κ Σο σαρκωθέντα γεγέννηκας ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ · καί φέρεις ν γκάλαις , τόν χώρητον πσι , καί τόν πάντων τό κράτος κατέχοντα . 

   Νεκρόν τ μαρτί , γενόμενον , ζώωσον με , ζωήν ναμάρτητον , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ κυήσασα .

   Νέκρωσόν μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν τι ζσαν μαρτίαν · ζώωσον ψυχς τήν νέκρωσιν , νεργεί τς ντως ζως , τς γεγεννημένης κ γαστρός Σου δι ᾿ φατον εσπλαγχνί , τος εσεβς Σε ΑΓΝΗ μεγαλύνουσιν .

   Νεμομένης τό γένος τν νθρώπων  ΠΑΡΘΕΝΕ , τς το θανάτου φθορς , πηγήν θανασίας καί ζως κηράτου , συλλαβοσα κατέπαυσας , τόν τν Πατέρων Θεόν , ΑΓΝΗ Ελογημένη .

   Νέον Παιδίον πέρ λόγον τέτοκας , τόν παλαιόν μερν , νέας ν γ τρίβους , ρετς δεικνύμενον · ο κλεινός θεράπων Σου , θανάσιος ΚΟΡΗ , τ ρτι τετρωμένος , τοτον Σοι τόν οκον δείματο .

   Νέος καθάπερ Μωσς , ναφανείς κατασκευάσας , οα περ λλην σκηνήν , μάνδρα Πανσεβάσμιε · ν καί περηύξησας , πόνοις τε καί δρσι ,  καί νέθου , τ Μητρί το Θεο .

   Νοήσαντες θεηγόροι Προφται , μυστηρίου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τό βάθος , προφητικς προκατήγγειλαν , θεί καταλαμπόμενοι πόῤῥωθεν Πνεύματι , Μητέρα Σε παναληθ , το Δεσπότου τν λων γενήσεσθαι .

   Νομοθετν εσέβειαν , καί διδάσκων μετάνοιαν , μμανουήλ κ Σο πέφανεν · ν νν κδυσώπησον , ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τ δικιοσύνης πανοξαί μοι πύλας , καί σσον με βοντα · Σέ περυψομεν ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Νόμοι φύσεως ΠΑΝΑΓΝΕ , ν τ πέρ φύσιν κυοφορίαν Σου , ναλλάττονται · τόν Πλάστην γάρ πέρ νον τε καί λόγον πεκύησας . 

   Νόμους ΠΑΡΘΕΝΕ περβσα , τούς τς φύσεως , τ θεί Σου συλλήψει , πέρ φύσιν Θεόν κύησας , διό βομεν  · Ελογημένη σαρκί Θεόν τεκοσα .

   Νυσταγμ μελείας με , πνος μαρτίας ΚΟΡΗ πέλαβε , τ γρύπν κεσί Σου , διανάστησόν με πρός μετάνοιαν . 

   Λόγον Θεο τόν ναρχον, πέρ λόγον γεγέννηκας , πί λογικς εεργεσίας φύσεως , δι ᾿ ο λυτρώθημεν , φθοροποιο νεκρώσεως , καί ζωοποιόν ποδεξάμεθα Πνεμα · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ληθς καί κυρίως , δοξάζομεν ΠΑΡΘΕΝΕ , ες πάντας τούς αἰῶνας.

   ΜΑΡΙΑ τό καθαρόν , καί πάνσεπτον νδιαίτημα , το πάντων δημιουργο , ψυχς καθαρτήρια , παράσχου μοι δάκρυα , καί πάκουσόν μου , τς δεήσεως ΠΑΝΑΜΩΜΕ

   Μητέρα το φύσει Δημιουργο , μνομεν Σε ΚΟΡΗ , παλλάξασαν τ Θε , προσκρούσασαν φύσιν τν νθρώπων , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Μητρικήν παῤῥησίαν , τήν πρός τόν Υόν Σου κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , συγγενος προνοίας , τς μν μή παρίδς δεόμεθα · τι Σέ καί Μόνην , Χριστιανοί , πρός τόν Δεσπότην , λασμόν εμεν προβαλλόμεθα .

   Ναός γιασμένος χωρητικός , το νός τς Τριάδος πάρχουσα , ναόν Σός , ΔΕΣΠΟΙΝΑ θεράπων καί εαγές , σεμνεον θανάσιος γειρεν ες δόξαν Σου καί τιμήν , ν καταπαύστως , μή παύσ δωρουμένη , τήν συμμαχίαν τας πρεσβείαις Σου .

   Νώτοις φρικτς χερουβικος ποχούμενος , Δεσπότης Θρόνον σπερ πύρινον  , τήν Σήν ΑΓΝΗ , κησεν νηδύν , καί σαρκός προσλήψει , τήν νθρωπίνην θέωσεν , οσίαν ς διδάσκει , κλεινός ν σίοις θανάσιος , Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .  

    Θεο Θεός Λόγος , σάρκα νελάβετο ννουν τε καί μψυχον · κ Σο ΠΑΝΑΓΙΑ , καί δι ᾿ οκτον γένετο νθρωπος , καί θέωσέ με , τόν παραβάσει πωσσθέντα · ν κέτευε , σσαι τά σύμπαντα .

    κλύδων με τν μέτρων πταισμάτων , συνταράττει καί βυθ παραπέμπει , διηνεκς πογνώσεως ΚΟΡΗ · λλά προφθάσασα χερα μου ρεξον , καί δίδου μοι πρός γαληνούς , μετανοίας λιμένας ρμίζεσθαι .  

   ν πεκύησας Λόγον πέρ λόγον ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , πέρ μν κδυσώπησον , τν πιστς Σε μνούντων , καί μακαριζόντων Σε ΧΡΑΝΤΕ . 

     πάντων τν ντων δημιουργός , διά σωτηρίαν τν νθρώπων , ν Σ γαστρί , κατασκηνώσας σαρκοται ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , τό καθ ᾿ μς δημιουργούμενος . 

    πρό αώνων γεννηθείς , κ το Πατρός ποῤῥήτως , π ᾿ σχάτων κ γαστρός Σου , προλθεν καί θέωσεν μν τήν φύσιν ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , τούς τν σίων δήμους , περιφανς παγόμενος .

    περούσιος Θεός ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κ Σο σεσάρκωται , καί δι ᾿ μς φθη καθ ᾿ μς ς νθρωπος · ν κτενς κέτευε , πέρ πάντας νθρώπους , μαρτηκότα με ΠΑΝΑΓΝΕ , σσαι καί κολάσεως λύτρωσαι . 

   φρύν καί θράσος μα τν δυσμενν , τεχθείς κ ΠΑΡΘΕΝΟΥ κατάβαλε , καί τάς βουλάς, τν κακοδοξούντων Δημιουργέ · τν δέ πιστν τό σύστημα , στήριξον κράδαντον , ς Θεός , τό κέρας νυψώσας , καί πίστει κραταιώσας , να Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Θεόν σαρκοφόρον ποκυήσασα , κ πάσης μαρτίας , καί θλίψεως βοντα  τόν λαόν Σου περίσωζε · χαρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε καί ΑΓΝΗΝ , ΘΕΟΓΕΝΝΤΟΡΑ νδοξον , ΜΑΡΙΑ , ο εσεβες , κυρίως κηρύττομεν , μφράτοντες , δύσφημον Νεστορίου στόμα , Διοσκόρου τε κακόνοιαν . 

   Πρόῤῥίζους τ τμητικ Σου δρεπάν τς πρεσβείας ναπόκομψον ΚΟΡΗ , τούς πονηρούς λογισμούς τς ψυχς μου , καί καρποφόρον νάδειξον δέομαι , πάντων γάρ τόν φυτουργόν , τόν Θεόν καί Σωτρα κύησας . 

   Προφητν Σε νδοξος , πάλαι σαΐας άβδον νόμασεν , νθος φέρουσαν τόν Κύριον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΗΤΕΡ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   ήμασι Σος κολουθοντες , μακαρίζομεν γενεαί πσαι ΚΟΡΗ · μακαρίου Θεο Μητέρα Σε δειχθεσαν , τούς ες ατόν ΑΓΝΗ πιστεύοντας , μακαρίους κτελοντα . 

   Ῥἡτορεον ο σθένει , στόμα κατ ᾿ ξίαν Σε μέλπειν ΑΓΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , νωτέραν οσαν Χερουβίμ καί πάσης τς κτίσεως , διό σύν τ θεἰῳ θανασί τόν Δεσπότην , πέρ πάντων μν καθικέτευε .

   υπτομένην ρντες , τ τς Παρθενίας Σου τόκ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τν βροτν τήν φύσιν , τς κατάρας τς πρώην , δοξάζομεν τόν κ Σο τεχθέντα , Μόνη ΑΓΝΗ δι ᾿ εσπλαγχνίαν , ν δυσώπει ΠΑΡΘΕΝΕ , σωθναι μς . 

   Ῥῦσαι με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μαρτιν δεινο κλύδωνος , καί λογισμν , τν πεμβαινόντων , φειδς τ καρδί μου .

   υσθείημεν πρεσβείαις Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , τν παγίδων ο χθρο ο σέβοντες , τήν πέρ λόγον Σου γέννησιν .

   ωσθέντες τ χάριτι , ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε μοφρόνως δοξάζομεν · σάρκα γενόμενον τόν τό εναι τος πσι , διδοντα γάρ τέτοκας , καί κόσμον νεκαίνισας . 

   Σάρκα γεγενημένον , κ τν Σν Αμάτων ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , τόν αώνιον Λόγον , πέρ νον τε καί λόγον κύησας . 

   Σαρκωθείς Λόγος , κ τν Παναχράντων Σου Αμάτων ΚΟΡΗ , πρό προνενευκότας , πρός τά λογώτατα τς σαρκός πάθη , πιγνώσει θεί θέωσεν ΧΡΑΝΤΕ , διό Σε περυψομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας . 

   Σέ προστασίαν πάντες , καταφυγήν καί βεβαίαν ντίληψιν , κεκτημένι ΠΑΡΘΕΝΕ , υσθείημεν διά Σο πάσης θλίψεως . 

   Σέ τήν ΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ Θεο Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , Σέ τήν πέρ νον κυήσασαν , σιά λόγου τόν ντως Θεόν , τήν ψηλοτέραν τν χράντων δυνάμεων , σιγήτοις  δοξολογίαις μεγαλύνωμεν .

   Σέ τό τερπνόν Παλάτιον καί φαιδρόν νδιαίτημα , ΑΓΝΗ το παμβασιλέως , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μνομεν δεόμενοι · ναούς μς νάδειξον , το κ Σο τεχθέντος , καθαρεύσαντας πάσης κακίας , ναντίας , καί βοντας παύστως · λαοί φυλαί καί γλσσαί , μνομεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Στσον μου τόν τάραχον , τν λογισμν ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · πασον ψυχς μου  πσαν θυμίαν , τόν Χριστόν κυήσασα .

   Συνέλαβες Λόγον τόν το Πατρός , σαρκί νωθέντα , πέρ λόγον Μτερ ΑΓΝΗ , ν πιποθήσασα Χριστίνα , το μαρτυρίου τό κλέος κτήσατο .

   Σωθείημεν διά Σο , κινδύνων θλίψεων περιστάσεων  , ΑΓΝΗ   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τς θείας λλάμψεως , το κ Σο φράστως  σαρκωθέντος Υο το Θεο . 

   Σσον με Μτερ το Σωτρος , συνεχόμενον βυθ ΑΓΝΗ μαρτημάτων , καί παντοίας χθρο ξάρπασον κακίας , να τήν Σήν σωζόμενος , μεγαλύνω προστασίαν .

   Σσον με τόν ν ζάλ πασν δονν κλυδωνιζόμενον , τόν Σωτρα τεκοσα , το παντός τήν γαλήνην ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Τήν τρίβον πέδειξας τς ζως , ζωήν οσιώδη συλλαοσα καί σαρκικς , κυήσασα ταύτην ΘΕΟΜΗΤΟΡ , καί τά δεσμά το θανάτου διέῤῥηξας .

   Τόν λιον τεκοσα τς χάριτος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν δυτον , σκοτισμένον με φώτισον . 

   Τόν προδηλωθέντα ν ρει τ νομοθέτ , ν πυρί καί βάτ τόκον τόν τς ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , ες μν τν πιστν σωτηρίαν , μνοις σιγήτοις μεγαλύνομεν . 

   Τόπον γιάσματος , καί νοητήν ΑΓΝΗ Τράπεζαν , ρτον Χριστόν , τήν ζωήν τν λων , δεξαμένην μνομεν Σε .

   Τν Χερουβίμ καί Σεραφίμ δείχθης ψηλοτέρα , ΘΕΟΤΟΚΕ · Σύ γάρ Μόνη δέξω , τόν χώρητον Θεόν , ν Σ γαστρί μόλυντε · διό πιστοί Σε πάντες , μνοις ΑΓΝΗ μακαρίζομεν .

   μν Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί μεγαλύνω ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τήν ΑΓΝΗΝ Σου λοχείαν , βοήθησον μοι βίου τος κύμασι , χειμαζομέν , καί δίδου κατάνυξιν , τ ταπειν μου ψυχ , καθαρτικήν μολυσμν .

   Φεσαι Στερ τεχθείς καί φυλάξας τήν Τεκοσαν σε φθορον μετά τήν κύησιν , ταν καθίσης κρναι τά σύμπαντα , τάς νομίας παρορν  καί τάς μαρτίας μου , ς ναμάρτητος , λεήμων ς Θεός καί φιλάνθρωπος . 

   Φέρεις ν γκάλαις Θεόν , τόν φέροντα τά πάντα · τρέφεις τόν τροφέα , μν ΑΓΝΗ μοιωθέντα · ν κέτευε τ λα Σου δοθναι , πάντων δυσχερν τήν πολύτρωσιν . 

   Φιλάγαθε ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν κεκακωμένην , τας ματίαις ψυχήν μου γάθυνον , καί αωνίου φλογός με , ῥῦσαι πρεσβείαις Σου .

   Φωνάς τν κετν Σου ς γαθή , μή παρίδς ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · λλ ᾿ κτενς , ατησαι τόν πάντων δημιουργόν , τ βασιλε τά τρόπαια , καί τήν ερωστίαν τήν ψυχικήν , δωρήσασθαι ΠΑΡΘΕΝΕ , καί θείας βασιλείς , τήν μετουσίαν καί λαμπρότητα .

   Φώτισον Πύλη το φωτός , τήντυφλώττουσαν ψυχήν μου τος πάθεσιν , καί πονηρος λογισμος, μαυρωθεσαν καί κινδυνεύουσαν , καί ξελο με πειρασμν , κινδύνων καί θλίψεων , να δοξάζω Σε , τήν λπίδα τν πιστν καί κραταίωμα . 

   Χερουβικόν χημα Σύ ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , Σύ χωρίον , Σύ καί νδιαίτημα , το Πατρικο Λόγου καί Θεο , το κ Σν χράντων λαγόνων , σάρκα φορέσαντος · διό διττας οσίαις τόν κ Σο σαρκωθέντα , προσκυνοντες παύστως δοξάζομεν .

   ριμον δρέπομαι ζωήν , μή βλαπτόμενος τ ξύλ τς γνώσεως , Σύ γάρ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ζως τό ξύλον Χριστόν βλάστησας · τόν τάς εσόδους τς ζως , τος πσι γνωρίζοντα , διό Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ εσεβς καταγγέλομεν . 

   ς λιο τό πρότερον , τό Καρμήλιον κησεν , οτω καί ατός , τ ρει τ το θωνος , σχολάζων πόθησας , καί καθ ᾿ αυτόν συνεναι Θε ·καί θεαρχικας καταυγασθείς θεωρίαις θεράπων νεδείχθης , τς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , κβοών ΑΥΤ τό χαρε , μετά το ρχαγγέλου .

   ς Μήτηρ το παθόντος πέρ μν , ψυχοφθόρων παθν με διάσωσον , ς συμπαθής , λσον τν πταισμάτων μου τάς σειράς , ς γαθή γαθυνον , νν κεκακωμένην μου τήν ψυχήν , δαιμόνων πηρείαις , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , να μν Σε τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ . 

   ς νοητή Κιβωτός , τόν νομοδότην βάστασας , Λυχνία ς φωταυγής , τό φς πεκύησας , ς ίζα πότιστος , τς ζως τόν βότρυν , ΘΕΟΤΟΚΕ νεβλάστησας . 

   ς το Θεο Μητέραν Σε μοφρόνως δοξάζομεν , καί τν ποιημάτων περτέραν ΠΑΝΑΓΝΕ · ν Σοί γάρ κατάκριμα , τό ξ ᾿ δάμ φάνισται · καί πωσθεσα , κειώθ νθρώπων οσία μελωδοσα · λαοί φυλαί καί γλσσαι , τήν ΑΓΝΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑΝ  ΘΕΟΤΟΚΟΝ μνήσωμεν προσφόρως . 

   σπερ Θρόνος πυρίμορφος , φέρεις τόν Δεσπότην , ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ν κέτευε σωθναι μς , μαρτίας σάλ κινδυνεύοντας . 

   φθης ορανν ΑΓΝΗ ψηλοτέρα , καί τν Σεραφίμ εί γιωτέρα , ς τν πάντων Δεσπότην καί Βασιλέα , περφυς κυοφορήσασα .

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

   

   ΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , Θεόν ν σωμάτωσας , κ Παναχράντων Σν ΣΕΜΝΗ , καί ΠΑΝΑΓΙΩΝ Αμάτων , τοτον εί κδυσώπει , το οκτειρσαι καί σσαι , μς τούς μνοντας Σε .

   Γεραίρουσι τόν τόκον Σου σωμάτων α τάξεις , χαρς γάρ τά πίγεια , Σύ πεπλήρωκας Μόνη · διό Σε τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , ο πιστοί δοξάζομεν , ν μνοις δοξολγοντες , φς γάρ Σύ τος ν σκότει , ξανατέλλον ς ρθρος , νέτειλας τς μέρας . 

   Εκόνος ς μετέλαβον , θεουργικς τς κρείττονος , ξώσθην , ομοι !!! τάλας , δι ᾿ ρκασίας τς πάλαι · Σύ δέ Χριστέ ς εσπλάγχνος , ἀῤῥήτως κοινωνήσας μοι το χείρονος μετείληφας , καινοποιήσας με Λόγε , σάρκα λαβών ξ ᾿ ΑΓΝΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ . 

   κύησας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τόν Θεο Θεόν Λόγον ,  τ κόσμ τήν σωτήριον , κτελοντα πανσόφως , οκονομίαν ρίστην · διά τοτο Σε πάντες , μνολογομεν ξίως , ς πρεσβεύουσα τούτ , λυτρωθναι μς νόσων , καί παντοίων κινδύνων . 

   ν δύο τας θελήσεσι , καί φύσεσι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μι δέ τ ποστάσει , τίκτεις Θεόν ποῤῥἡτως , τόν δι 'μς πτωχεύσαντα  , μέχρι Σταυρο θελήματι , καί μν χαρισάμενον , τόν τς θεότητος πλοτον , τ κ νεκρν ναστάσει . 

    Πλατυτέρα ορανν , πρός ορανόν πάρασα , μή καταλίπς ΓΑΘΗ , μς τούς κάτω γηγενες , πρός τόν εσπλαγχνον Κύριον , χερας ες μεσιτείαν , το κόσμου φάπλωσον . 

    ΜΑΡΙΑ καθρώτατον , χρυσον θυμιατήριον , τς χωρήτου Τριάδος , δοχεον γεγενημένη · ν Πατήρ ηδόκησεν , δέ Υός σκήνωσεν , καί Πνεμα τό Πανάγιον , πισκιάσαν Σοι ΚΟΡΗ , νέδειξε ΘΕΟΤΟΚΟΝ . 

   Μαρία Κυριώνυμε , καί το Χριστο μαθήτρια , σύντας λοιπος μυροφόροις , καί τ ΠΑΡΘΕΝ ΜΑΡΙ , καί Μόν ΑΓΝ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙ , παύστως καθικέτευε , τόν σταυρωθέντα Κύριον ,   πέρ μν Μυροφόρε , τν σέ τιμώντων κ πόθου .

    γλυκασμός τν γγέλων , τν θλιβομένων χαρά , χριστιανν προστάτις , ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΗΤΗΡ Κυρίου , ντιλαβο μου καί ῥῦσαι , τν αωνίων βασάνων . 

    Θεός μν ΑΓΝΗ , καταφυγήν καί δύναμιν , καί βοηθόν Σε παρέσχεν , ν τας θλίψεσιν μν , καί ν τας περιστάσεσιν ,  πάντας ον μς ῥῦσαι , κ τν ναγκν μν .

   Πανευαγής ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ κεσίαις , το Σο τιμιωτάτου θανασίου ,φύλαττε τήν ποίμνην Σου πρόψυστον , πάσης ναντιότητος , διαπαντός Σε μνοσαν τήν προστασίαν το κόσμου

   Πάντες πιστοί Σε μεστιν ,πρός τόν Υόν καί Θεόν Σου , νν προβαλλόμεθα Μόνην , ο συσταυρούμενοι τούτ · διό μή παύσ πρεσβεύειν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , πέρ τν πίστει σε νυμνούντων .

   Σέ προστασίαν πάντες , χομεν ο μαρτωλοί , !!!! ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ !!!!  Σύ εδιάλλακον μν , πέργασαι τόν Υόν Σου , τ Μητρικ Σου παρρησί .

   Σο τό πολίτευμα Λόγε , κραταίωσον ν πολέμοις , τος βασιλεσι τό νκος , κατά βαρβάρων παρέχων , τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ πρεσβείαις , ν δωρήσω , Χριστιανος προστασίαν .

   Φς τεκοσα ΠΑΡΘΕΝΕ , δυσώπησον Σας πρεσβείαις , τόν Σόν Υόν ΘΕΟΤΟΚΕ , το οκτιρσαι καί σσαι , το αωνίου με σκότους , τόν πεποιθότα , τ Σ σεπτ ντιλήψει .

   Χαρε Παλάτιο ντερπνόν · χαρε Θρόνε Κυρίου · χαρε Σκπτρον πανθαύμαστον · χαρε , κούφη Νεφέλη · χαρε Θυμιατήριον · χαρε Μήτηρ ΧΡΑΝΤΕ , το Βασιλέως Καθέδρα · χαρε εδιε λιμήν , καί προστάτις πάντων , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Χρεωστικς μνήσωμεν , τήν θεόκλητον νναν · τήν ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΟΝ Ατη γάρ, τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΜΑΡΙΑΝ , κυήσασα παρ ᾿ λπίδα , γχιστεύς κατά σάρκα , Χρισο το Λυτρωτο μν , νεδείχθη , το Ταύτην θεοπρεπς , προσλαβόντος σήμερον ν ψίστοις , πέρ μν πρεσβεύουσα  καί ερήνης το κόσμου .

   Χρυσοπλοκώτατε Πύργε , καί δωδεκάτειχε πόλις , λιοστάλακτε Θρόνε , καθέδρα το Βασιλέως · κατανόητον θαμα , πς γαλουχες τόν Δεσπότην .  

 

Πρόσδεξαι τοτον τόν πόθον μου , 

νθεον ν κεκτημένος πρός Σ ΑΓΝΗ ,

κ υπαρς  καρδίας  , ζεούσης δέ ψυχς , 

πρός Σέ προθύμ λογισμ, προσάγω Σοι ΣΕΜΝΗ .

 

Τά χείλη σιγσι μου , καί καρδία βο , 

τό μμα πρός σέ τενίζειν τήν Καθαράν , 

πρ γκάρδιον νδον βαστάζειν μου θερμς , 

 ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,μεταβαλε τήν φθοράν ·

 

 Τά χείλη δόλια  , α πράξεις υπαραί , 

τά ργα μου βέβηλα, καί πορεία σταθής , 

γειρον πρός μετάνοιαν , γίων τήν δόν, 

να μν διηνεκς , Σέ τήν ΑΓΝΗΝ ναγής .

 

γγραφον ν εραποστολ 

,βκ ΄Νοεμ. Ϛ 6. Νοεμ.2020.


Ἐπιστροφή στά θεομητορικά


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *