ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε , Κεχαριτωμένη ΜΑΡΙΑ , ὁ Κύριος , μετά Σοῦ · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου · ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν ..
ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΜΗΤΕΡ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΟΞΑ CΟΙ ! ΠΑΝΑΓΙΑ ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝΤΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ CΟΙ , ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! --- ὙΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ, σῶσον ἡμᾶς, τήν ἐκκλησίαν σου, τήν ποίμνην σου, τούς μοναχούς σου, τό ὄρος σου,τά ἔθνη σου, τήν νεολαίαν σου, τόν λαόν, καί χώραν ταύτην καί τόν κόσμον σου ἅπαντα. Ἀμήν ---Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, νά εἶναι :βοηθός, ὁδηγός, ἰατρός, συνεργός, ἀρωγός, ἀγωγός, φωτισμός,στηριγμός, ὁπλισμός, στολισμός,πλουτισμός, χορηγός, κάθε θεϊκῆς ἀγαθότητος στήν ζωήν σας.

Σάββατο 17 Απριλίου 2021

Κατάθεσις Τιμίας Ἐσθῆτος καί Ζώνης τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 

 

ΜΡ                               ΘΥ

 

ορταστική κολουθία τς Καταθέσεως τς Τιμίας σθτος , καί Τιμίας Ζώνης τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 

  Α. Κατάθεσις τς Τιμίας σθτος τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ ν Βλαχέρναις , κατά τήν β΄ουλίου .

 

ορτή ατη τς ΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ μν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , νήκει ες τόν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ κύκλον τν ορτν , Μεγάλη ορτή , ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗ οσα , λλά διακρινομένη  τυπικς ,πό τάς λοιπάς τν προεξαρχουσν ς μεγίστων π.χ. Γεννήσεως , Εσοδίων , Εαγγελισμο , Μεταστάσεως .

 

   Οτως δέν ναφέρνται ναγνώσματα, ν σπεριν , οδέ πολυέλεος, καί Εαγέλιον ν ρθρ , οδέ Λιτή .

 

  Πάντοτε μως ς ορτή ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗ , προσδίδει τήν λάμψιν , χαράν , πανήγυριν ...καί...ορτάζομεν φιλέορτοι ...καί φιλοπάρθενοι πάντες.

 

  Δετε ον ...ριστήσατε, τ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚ τραπέζ .

καί κόρος οκ στιν ν Σοί ΘΕΟΜΗΤΟΡ ....

Ελόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

                                         

                           Ν Τ ΕΣΠΕΡΙΝ

 

   Ες τό :  Κύριε κέκραξα .... στμεν ες στίχους Ϛ , καί ψάλλομεν προσόμοια στιχηρά, ες στ΄ ,τά γ΄δευτεροντες  ατά .

 

                            χος δ ΄ δωκας σημείωσιν

 

   δωκας φιλάνθρωπε , τήν σήν Μητέρα βοήθειαν , τος σος δούλοις ς εσπλαγχνος · δι ᾿ ς τήν πόῤῥητον καί φρικτήν εργάσω , σήν οκονομίαν , καί τό πρωτόκτιστον μν πανορθώσω θεον ξίωμα · διό τήν πανσεβάσμιον Ταύτης τιμντες πανήγυριν , νυμνομεν τό κράτος σου , ησο παντοδύναμε . ( δίς )

   Πόλιν τήν τιμσαν Σε καί κατά χρέος δοξάζουσαν , περιέπεις ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , σθτι τιμί Σου , ξ ᾿ θεωτάτων ΧΡΑΝΤΕ βαρβάρων , πό λιμο τε καί σεισμο , καί μφυλίου πολέμου πάντοτε , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ · καί διά τοτο δοξάζει Σε , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τν νθρώπων βοήθεια . ( δίς ) 

   σθτα Τιμίαν Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δωρήσω τ πόλει Σου , πλοτον ναφαίρετον · σκέπην τε καί κλέος , καί ἄῤῥηκτον τεχος , καί αμάτων θησαυρόν καί τν θαυμάτων , πηγήν νένναον , λιμένα τε σωτήριον , χειμαζομένοις κάστοτε , διά τοτο μνομεν Σε ΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . (δίς )

 

                          Δόξα Πατρί .... καί νν ....  χος β ΄

 

   Φρένα καθάραντες καί νον , σύν τος γγέλοις καί μες πανηγυρίσωμεν , φαιδρς ξάρχοντες , δαυιτικήν μελδίαν , τ Νεάνιδι Νύμφ , το Βασιλέως Χριστο το Θεο μν · νάστηθι Κύριε λέγοντες ες τήν νάπαυσίν σου , σύ καί Κιβωτός το γιάσματός σου · ς γάρ Παλάτιον τερπνόν , Ταύτην κατεκόσμησας , καί κατεκλήρωσας Ατήν , τ πόλει σου Δέσποτα , περιποιεσθαι καί σκέπειν , κ πολεμίων βαρβάρων , τ κραται δυνάμει σου , τας κεσίαις Ατς .

         

   Εσοδος ....Φς λαρόν ...προκείμενον , κτενής ...

Καταξίωσον , Κύριε ... πληρωτικά, ..καί πόστιχα .

 

                         Στιχηρά προσόμοια ,  

                 χος α ΄  Πανεύφημοι Μάρτυρες μς  

 

   Παλάτιον μψυχον Θεο , Μόνη χρημάτισας , καί τήν Τιμίαν σθταν Σου , οκ γί Σου , τεθησαυρισμένην , τος πιστος γίασμα , καί τεχος δωρήσω πόρθητον , δι ᾿ ς Πόλις Σου , ΘΕΟΜΗΤΟΡ διασζεται , νυμνοσα τό νθεος κράτος Σου .  

   Στίχος : νάστηθι Κύριε , ες τήν νάπαυσίν σου , σύ καί κιβωτός το γιάσματός σου .

   σθτα Τιμίαν Σου τό Σόν , Τίμιον καί γιον Σμα , ΣΕΜΝΗ περιστείλασαν , δόξης θησαύρισμα , δωρήσω πσι , καί πηγήν πηγάζουσαν , τς χάριτος είζωα νάματα · ς ορτάζομεν , τήν κατάθεσιν τιμντες ε , ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν πάντας τιμήσασαν .

   Στίχος : Τό πρόσωπόν Σου λιτανεύσουσιν , ο πλούσιοι το λαο σου .

    οκος Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ τό Σόν , ερόν Μαφόριον , ς θησαυρόν γιάσματος , φέρων κάστοτε , γιάζει πάντας , μς τούς προστρέχοντας , καί Σέ χρεωστικς μακαρίζοντας , ν τούτ χοντας , τήν λπίδα τν ψυχν μν , καί βεβαίαν , σκέπην καί κραταίωμα .

           Δόξα Πατρί ...Καί νν , καί εί ..... χος β ΄

   ς στέφανον πέρλαμπρον , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  σθταν Σου τήν γίαν , κκλησία το Θεο περιέθετο , καί φαιδρύνεται χαίρουσα σήμερον , καί μυστικς χορεύει , ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ κβοσα Σοι · χαρε διάδημα τίμιον , καί Στέφανε τς θείας δόξης ατο · χαρε Μόνη δόξα το πληρώματος , καί αώνιος εφροσύνη · χαρε , τν ες Σέ προστρεχόντων , λιμήν καί προστασία , καί σωτηρία μν . 

                       Νν πολύεις ...τρσάγιον ...καί 

                            πολυτίκιον  χος πλ ΄δ΄

   ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , τν νθρώπων Σκέπη , σθτα καί Ζώνην , το χράντου Σου σώματος , κραταιάν τ Πόλει Σου περιβολήν δωρήσω , τ σπόρ τόκ Σου φθαρτα διαμείναντα · πί Σοί γάρ , καί φύσις καινοτομται καί χρόνος , διό δυσωπομεν Σε , ερήνην τ οκουμέν δωρήσασθαι , καί τας ψυχας μν τό μέγα λεος . ( Δίς )

 

                                             

                               ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ 

 

  πολυτίκιο  τρίς , καί μετά τήν πρώτην στιχολογίαν ψαλτηρίου 

                    κάθισμα  χος δ΄ πεφηνς σήμερον .

 

   Τς Σεπτς σθτος Σου , τ καταθέσει , ορτάζει σήμερον , Σός ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ λαός , καί κτενς νακράζει Σοι · χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστιανν τό καύχημα . 

                   Δόξα Πατρί ...   Καί νν ... τό ατό 

 

                       Μετά τήν β ΄στιχολογίαν 

                              κάθισμα μοιον .

 

   ορτάζει σήμερον οκουμένη , τήν σεπτήν κατάθεσιν , τς Σς σθτος !!! ΣΕΜΝΗ !!! , καί μετά πόθου κραυγάζει Σοι · χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ , πιστν βοήθεια .

                      Δόξα Πατρί ....     Καί νν ..... τό ατό .

                                      

                                                

        Ν΄ψαλμός , καί ο δύο κανόνες  τς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ · 

πρτος μέ κροστιχίδα , :σθτα τιμ τς ΠΑΝΑΓΝΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ .ωσήφ 

                   

                  δή α ΄ χος δ ΄  Τριστάτας κραταιούς 

   σθτα Σου Σεπτήν  , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τ τιμντι Σε λα , δεδώρησαι εί , ερόν περιτείχισμα · θεν πσαν ναντίων πανάστασιν πάντοτε , κτρεπόμεθα σθένει το Πνεύματος .

   Σαρκί το δι ᾿ μς , ξ ᾿ γνν Σου Αμάτων , γνωρισθέντος πί γς , σθτα εράν , παφ καθηγίασας , σώματός Σου τε προσψαύσει , δι ᾿ ς πάντας τούς δούλους Σου , γιάζεις ΠΑΡΘΕΝΕ , μνοντας Σε .

   Θησαύρισμα σεπτόν , τος πιστς Σε τιμσιν , δωρήσω γαθή   ΠΑΡΘΕΝΕ ληθς , τήν Τιμίαν σθτα Σου , παντας καταπλουτοσα δωρεας θείου Πνεύματος , καί θαυμάτων πολλας πιδείξεσι . 

    σπιλος μνάς , τόν μνόν Τεκοσα , το Θεο περφυς , δεδώρησαι μν τήν τιμίαν σθταν Σου  , σπίλον ντως καί υτίδα , κκαθαίρουσαν πάντοτε , τν ατήν προσκυνούντων ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

                    κανών δεύτερος , χος ατός , 

                    Θαλάσσης τό ρυθραον πέλαγος , 

    Λαμπάδα , φωτοφαν καί δυτον , τς ΠΑΝΑΓΝΟΥ Ναός , ς ορανός εράμενος φαιδρός ,  τήν τιμίαν σθτα ατς , τήν οκουμένην σήμερον , τας τν χαρίτων αθριάζει αγας .

   σχύν τε , καί σφαλείας σύνδεσμον , τήν Σήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , σθτα θείαν ντς ληθς , περιέχει Πόλις Σου , ;ς κράτος διάσπαστον , διό καί χαίρει καυχωμένη ν Σοί .

   Τς πάλαι , ς ληθς πέρτιμος , Σή σορός Κιβωτο , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ φθητος ν γ , ο τά σύμβολα φέουσα , λλά φυλάττουσα , τς ληθείας τά γνωρίσματα .

 

                                     Καταβασία 

                                             

                              δή γ ΄τι στερα τεκεν 

 

   Τό τερπνόν γίασμα , τήν πουράνιον Πύλην , τήν το Θεο Μητέρα μνήσωμεν , καί τήν ΕΚΕΙΝΗΣ σθτα , θεα βρύουσα χαρίσματα , ν πόθ σπασώμεθα .

   φθαρσίας νδυμα , τούς τ φθορ γυμνωθέντας , Σο τ φθόρ τόκ , πάντας νέδυσας ΣΕΜΝΗ · ος τήν Σεπτήν  σθτα Σου   δεδώρησαι λβον ναφαίρετον .

   Τόν νεφέλαις ΧΡΑΝΤΕ , προσεπενδύοντα λον , τόν ορανόν σθτί Σου , περιέστειλας Σεπτ , ν προσκυνοντες πίστει Σε δοξάζομεν , Σκέπη τν ψυχν μν .

   ατρεον μισθον , τος σθενοσι πάρει , θεος οτος οκος · τήν γάρ σθτα Σου ΑΓΝΗ , Πηγήν παύστως βρύουσαν , άματα κέκτηται  ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

             Δεύτερος κανών , γ΄δή , Εφραίνεται πί σοί 

   Τιμήσωμεν ο πιστοί , ς συναφείας πρός Θεόν σύνδεσμον , τήν τς ΑΓΝΗΣ σήμερον , σθτα πιστς ελαβούμενοι  .

   άματα τος πιστος , πολυτίμητος μν σήμερον , τς περτίμου ΑΓΝΗΣ , σθής ναβρύει ν χάριτι . 

   ς δρόσος ωθινός , εφροσύνη Σου ΑΓΝΗ έουσα , τήν τν παθν κάμινον , τν Σέ άνυμνούντων κομίζει εί .

                                             

                   Καταβασία ...ατηση καί κάθισμα .

 

                   χος δ ΄  ψωθείς ν τ Σταυρ

   Ο τν θαυμάτων ποταμοί ΘΕΟΤΟΚΕ , κ τς πανσέπτου Σου σορο προερόμενοι , ς ξ δέμ ποτίζουσιν τό πρόσωπον τς γς , χάριτας προχέοντες , τος πιστς Σε τιμσιν · θεν νυμνομεν Σε καί σεπτς εφημομεν , καί εχαρίστως κράζομεν εί , χαρε μόνη λπίς τν μνούντων Σε .

                         Δόξα .....Καί νν ...... τό ατό.

 

                                              

                      δή δ ΄    Δι ᾿ γάπησιν οκτίρμον .

   Μεγαλύνομεν τήν Μόνην Ελογημένην , καί τήν Ατς σθτα , προσπτυξόμεθα πίστει  πως υσώμεθα , τήν χάριν το Πνεύματος.

   ς πολύτιμον θησαύρισμα κεκτημένη , Σέ τιμσα Πόλις τήν σθτα Σου ΚΟΡΗ , πίστει κατασπάζεται , καί χάριν κομίζεται . 

   Τήν σθτα Σου ς βρύουσαν φθαρσίαν , καταστολήν τε δόξης , χρηματίζουσαν πσι τος μνολογοσι Σε ,τιμμεν ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

    ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ καί Μόνη γιωτέρα , τν Χερουβίμ φανεσα , τάς ψυχάς μν σσον , πάσης περιστάσεως , τν πίστει τιμώντων Σε .

                      β΄κανών    παρθέντα σε δοσα 

   ς πέρτιμον στερέωμα ΘΕΟΤΟΚΕ , ποιητής καί κτίστης Σέ πηξάμενος , σπερ στροις κατεκόσμησε  τας θείαις λλάμψεσιν , ας καταφφαιδρύνεις τά πέρατα   

    πό γς μς νέλκει ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , πρός ορανόν θεία σσθής Σου , τ πόθ ΣΕΜΝΗ , ταύτης ναφθέντες θερμς · διό Σε δοξάζομεν , ς ατίαν δόξης τς κρείττονος .

   δού χάρις νεξάντλητος · δετε πάντες ελικρινε καρδί , ρύσασθαι θεα νάματα πηγάζοντα , φθόνως φιλέορτοι , τς σεπτς σορο , τς ΠΑΝΑΓΝΟΥ Μητρός .

                                        Καταβασία 

                                           

                           δή ε΄  Σύ Κύριέ μου φς 

   Σύ ΔΕΣΠΟΙΝΑ μν , τος Σος δούλοις δεδώρησαι , κραταίωμα τήν σθτα , καί Τιμίαν Σου Ζώνην , καί θεον περιτείχισμα .

   Παράδεισος τερπνός , εωδίαν το Πνεύματος , ποπέμπων   ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  , Ναός κατέχων , τήν Σήν σθτα τιμμεν ς πέρτιμον .

   γίασον μν , τάς ψυχάς καί τά σώματα , τν πίστει Σου τήν γίαν ΠΑΝΑΓΙΑ σθτα , τιμώντων ς πέρτιμον .

   Ναούς μς Θεο , το ν Σοί νοικήσαντος , νάδειξον ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , τούς τ θεί Να Σου , πιστς Σε μακαρίζοντας .

                     β΄κανών    ερμός ατός .

   Σύ , Κύριε , τήν σήν Μτέρα μεγάλυνας · Σύ ψωσας πέρ πάσας νοερς ξουσίας συγκρίτως τήν δόξαν ΑΥΤΗΣ .

    χάρις το Θεο , νν φθόνως περέχεται , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , κ Τιμίας σορο Σου , τος πόθ προσκυνοσι Σε .

   Σέ δύναμιν πιστοί βασιλες περιζώννυνται , Σέ σύνδεσμον ΘΕΟΤΟΚΕ , Σή χουσα Πόλις , σθτι Σου σεμνύνεται .

                                    Καταβασία 

                                            

                         δή στ ΄ βόησε , προτυπν 

    νέδειξας , τ πασν βασιλίδι τν πόλεων , τεκοσα Βασιλέα τν λων καί Κύριον , ἀῤῥαγές ς τεχος , τήν σεπτήν καί γίαν σθτα Σου .

   Γηθόμενοι , τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ τήν χάριν δοξάσωμεν , καί τήν ταύτης Παναγίαν σθτα τιμήσωμεν , ξ ᾿ ς πσα ῥῶσις , σθενοσιν , παύστως προέρχεται .

   Ναμάτων Σε , ζωηῤῥήτων Πηγήν πιστάμεθα , ΘΕΟΤΟΚΕ , καί τιμμεν τήν Σήν θείαν σθτα Σου , ξ ᾿ ς τάς άσεις , καθ ᾿ κάστην πιστοί ρυόμεθα .

    Κύριος , μετά Σο ΘΕΟΤΟΚΕ γενόμενος ,  τν νθρώπων ,  αυτ τήν οσίαν κείωσε , καί το λλοτρίου , ξ ᾿ ατς πσαν βλάβην ξόρισεν .

                        β΄κανών    Θύσω σοι , μετά φωνς 

   λην Σε περφυς δόξασε Κύριος , λην λάμπρυνεν ΚΟΡΗ , λην Σε τίμησεν  πέρ λόγον , ΘΕΟΤΟΚΕ , τ Να Σου , σύν τ Ζών , σθτι καί θεί Σορ .

    σχύν Σε ο πιστοί κεκτημένοι , καί καύχημα , περιζωννύονται δόξαν , τήν Σεπτήν Σου Ζώνην , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , κατέχοντες , ς πέρλαμπρον κόσμον καί τίμιον .

   δεν Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ , τή δόξαν τήν φατον , πάλαι δίνησαν θείως , ο Προφται πάντες , · λλ ᾿ π ᾿ σχάτων μν φθη , τν μερν χρόνων πέκεινα .

                                      Καταβασία   ατησις καί 

                                        Κοντάκιον χος δ ΄ 

                                      ψωθείς ν τ Σταυρ 

 

   Περιβολήν πσι πιστος φθαρσίας , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ δωρήσω ,  τήν εράν σθτα Σου μεθ ᾿ ς τό ερόν Σμα Σου σκέπασας Σκέπη θεία νθρώπων , σπερ τή κατάθεσιν , ορτάζομεν πόθ , καί κβοντες κράζομεν πιστς χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστιανν τό καύχημα .

                                                       Οκος 

    Τήν καθαράν καί ληθ Σκηνήν το Θεο Λόγου , τήν μψυχον Νεφέλην καί Στάμνον τήν το Μάννα , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΜΑΡΙΑΜ , πάντες ο σωθέντες διά το Τόκου ΑΥΤΗΣ , ν πίστει μακαρίσωμεν · καί τήν σεπτήν σθτα προσπτυξώμεθα , περ τόν Δεσπότην περισχοσα , ς βρέφος βάστασεν φορέσαντα σάρκα , δι ᾿ σπερ τν βροτν φύσις πήρθη , πρός μετάρσιον ζωήν καί βασιλείαν · θεν γεγηθότες μεγαλοφώνως κραυγάζομεν ·  χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστιανν τό καύχημα .

                                     Συναξάριον 

   Τ Β ΄το ατο μηνός ουλίου , μνήμην ποιούμεθα τς ν τ γί Σορ , καταθέσεως τς Τιμίας σθτος ,  τς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , ν Βλαχέρναις , πί Λέοντος το Μεγάλου , καί Βηρίνης τς ατο γυναικός .

 

 

                                        Στίχοι 

                  Χιτών μέν Υο Χριστοφρουρος δημίοις · 

                  σθής δέ Μητρός , χριστοφρουρήτ πόλει .

           Δευτερί κατέθεντο Σορ σθτα ΠΑΝΑΓΝΟΥ  


  Σήμερα
κκλησία μας ,τελε τήν νάμνηση τς καταθέσεως τς τιμίας σθτος τς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ μν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ  ες Βλαχέρνες.        Εναι  μία ορτή νός γεγονότος πού ναφέρεται ες τήν ΠΑΝΑΓΙΑ μας καί φορ να νδυμά της πού εναι τό «πανωφόριόν» Της.

  Σύμφωνα μέ τόν Συναξαριστή τ
ς μέρας, δύο Πατρίκιοι, Γάλβιος καί Κάνδιδος, πί τς ποχς το Βασιλέως Λέοντος το Μεγάλου, στήν πορεία τους πρός τά εροσόλυμα γιά νά προσκυνήσουν τούς γίους Τόπους, ταν φθασαν στήν Γαλατία, βρκαν μία εσεβεστάτη βραία, πού εχε μέσα στήν οκία της τήν γία σθήτα, τό πανωφόριον τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ . γυναίκα ατή προσευχόταν μέρα καί νύκτα μιμούμενη τήν προφήτιδα ννα πού βρισκόταν στόν Ναό καί ξιώθηκε νά δ τόν Χριστό  .

   Ο
δύο Πατρίκιοι, μέ να τέχνασμα, κατόρθωσαν νά λάβουν τόν πολύτιμον ατό θησαυρό καί νά τόν μεταφέρουν ε'ις τήν Κωνσταντινούπολη, τόν τοποθέτησαν στό κτμα τους , πού νομαζόταν Βλαχέρναι, καί κε κτισαν Ναό τν ποστόλων Πέτρου καί Μάρκου. ργότερα Βασιλεύς Λέων Μέγας, ταν πληροφορήθηκε ατό τό γεγονός, κτισε Ναό τς ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , ες τόν ποο τοποθέτησε τήν θήκη που ταν ποθησαυρισμένη τιμία σθήτα, τήν ποία προσκυνοσαν ο Χριστιανοί καί βλεπαν διάφορα θαύματα. ερός μνογράφος νομάζει τήν γίαν σθήτα «εράν περιβολήν, φυλακτήριον συλον (τς Κωνσταντινουπόλεως), δρον τίμιον, ναφαίρετον πλοτον αμάτων, ποταμόν πεπληρωμένον τν χαρισμάτων το πνεύματος».

    Μέ τήν ε
καιρία το γεγονότος τς καταθέσεως τς τιμίας σθτος τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ κκλησία μας πενθυμίζει τό μεγάλο πρόσωπο τςΘΕΟΤΟΚΟΥ πού γινε χαρά τς οκουμένης, γιατί ταν κενο τό πρόσωπο διά το ποίου εσλθε στόν κόσμο Χριστός πού λευθέρωσε τό νθρώπινο γένος πό τήν μαρτία, τόν διάβολο καί τόν θάνατο. λα τά τροπάρια τς κκλησίας, ξεκινώντας πό τήν τιμία σθήτα, μνον τό πρόσωπο τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ .

   Τό
πολυτίκιο τς ορτς ναφέρεται ε'ις τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ καί 'αναφέρει ,: «πί σο γάρ καί φύσις καινοτομεται καί χρόνος», δηλαδή μέ τήν ΠΑΝΑΓΙΑ γίνεται κανούργια καί φύση καί χρόνος. Ατό σημαίνει τι φύση καί χρόνος, πού πολλές φορές βασανίζουν τόν νθρωπο, ποκτον λλο νόημα, περβαίνονται ν Χάριτι Θεο. Στήν ΠΑΝΑΓΙΑ μέ τό γιο Πνεμα, διατηρήθηκε  ΠΑΡΘΕΝΙΑ της, γινε Μητέρα χωρίς νά χάση τήν Παρθενία της, καί παραμένει ζωντανή στούς αώνας, φο κατά τήν παράδοση καί ατό τό σμα της μετέστη πρός τόν ορανό.

   
λλά στήν σημερινή ορτή βλέπουμε τι Χάρις το Θεο πού γίασε τό σμα τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ πέρασε καί ες τά νδύματα πού φοροσε. Πράγματι, κατά τήν ρθόδοξη διδασκαλία, θεία Χάρη διά τς ψυχς διαπορθμεύεται στό σμα καί πό κε προχέεται καί ες τά νδύματα , καί γενικά στήν λογη φύση. Μέ ατόν τόν τρόπο δέν εμαστε εδωλολάτρες καί κτισματολάτρες, λλά τιμομε τήν λη πού χει τήν γιοποιό νέργεια το Θεο. τσι ο πιστοί, κατά τόν ερόν μνογράφο, κατασπάζονται μέ πίστη τήν γία σθήτα τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί λαμβάνουν τήν Χάρη το Θεο πού νοικε σέ ατήν.

Μέ τήν εκαιρία τς σημερινς ορτς θά πρέπη νά προσευχηθομε νά μς βάλη ΘΕΟΤΟΚΟΣ  κάτω πό τήν γία της σθήτα, τό γιασμένο πανωφόριό της, καί νά μς προστατεύη πό κάθε κακό , καί λον τό θνος μας , τήν κκλησίαν , τήν νεολαίαν ,καί τόν κόσμον παντα.

   Τας τς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ μν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ, πρεσβείαις Χριστέ  Θεός μν λέησον μς , καί τόν κόσμον σου παντα . μήν .   

                                               

                      δή  ζ΄. βραμιαοι ποτέ .

   ψηλοτάτ νοΐ , καί ταπειν καρδί , το Βασιλέως ψηλότατον , τόν Θρόνον δοξάσωμεν , τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΚΟΡΗΝ και  ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΝ .

   Παστάς Θεο κλεκτή , ν τ σεπτ Σου ταύτ παστάδι , πίστει τήν σθτα Σου , κειμένην σεβόμεθα , ς Κιβωτόν γίαν , καί εσεβούντων Σκέπη .

   νακαινίζεται πς , προσιών , ν πίστει , καί τήν γίαν σορόν   σπαζόμενος , τήν κατέχουσαν , τήν Σήν ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ φωτοειδ σθτα .

   ύπου παντός ψυχικο , καθαρτική πάρχει , Σή ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , Σορός καλύπτουσα τήν τό Σεπτόν Σου Σμα  καλύψασαν σθτα .

   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τήν Σέ τιμσαν Πόλιν , λιμο σεισμο τε καί κακώσεως , πάσης περίσζε , καί θνικς φόδου , καί ναντίας βλάβης . 

                 β΄κανών     ν τ καμίν βραμιαοι 

   Σύ ς λιος δικαιοσύνης μόνος ν γαθέ , θείως τόν ναόν φαίδρυνας  τς Σεμνς , τος ποικίλοις σου χαρίσμασιν , ν νίσχουσα , τάς κτνας κπέμπει σθτος ΑΥΤΗΣ .

   περβλύζουσιν , ο τν θαυμάτων θεοι ΠΑΝΑΓΝΕ , χάριν ληθς κρατρες Σου , τος πιστος , καί φθόνως τος τιμσι Σε , τς Σορο προχέονται , ς ξ ᾿ λλης δέμ , νοητοί ποταμοί .

   Νν προσέλθετε μετ ' εφροσύνης , πάντες ο πί γς · δετε Σορός προτρέπεται μυστικς , τς ΚΥΡΙΑΣ περιπτύξασθε , τήν πρένδοξον , ν μοί θησαυρισθεσαν Ζώνην ΑΥΤΗΣ .

                                        Καταβασία .

                                                 

                           δή  η ΄   Λυτρωτά το παντός .

   Εχαρίστοις φωνας νυμνομεν Σε , τήν παντοίων καλν μν πρόξενον , καί Σεπτήν σθτα Σου , σπαζόμεθα ΚΟΡΗ ναβοντες · Ελογημένη ε , τόν Θεόν σαρκί υήσασα .

   Νοητήν ς λαμπάδα χοντες , ν λυχνί τραπέζ προκείμενον , τό ερόν Μαφόριον , τς ΠΑΝΑΓΝΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τάς τς καρδίας , φωτιζόμεθα κόρας κάστοτε .

   Οδαμς μοιροντας κατέλιπες , ερς Σου ΠΑΡΘΕΝΕ προσψαύσεως , τούς ναξίους δούλους Σου , ντί Σώματος γάρ Σου το Ζωηφόρου τήν σθτα Σου πσι δεδώρησαι .

   μνδίαις νθέεις τιμήσωμεν , το Θεο τό ερύχωρον σκήνωμα , τήν ν μητράσι ΠΑΝΑΓΝΟΝ , τήν οράνιον Πύλην , δι ᾿ ς κλείσθη , πρός θάνατον πύλη πάγουσα .

              β΄κανών    Χερας κπετάσας Δανιήλ 

   γγελοι ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , νν συγχορεύουσι ν τ Σεπτ Σου Να , καί περιέπουσι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν Τιμίαν καί γίαν Σου σθτα , πόθ καί χαρ , καί εφροσύν πολλ προσκυνοντες , καί νυμνοντες τήν δόξαν το γένους μν .

   άβδος τόν νθς τς ζως ναβλαστήσασα , Σύ ε πάντων χαρά · Πολυτίμητος ΧΡΑΝΤΕ Μυροθήκη , το Πνεύματος , θησαυρός τν γαθν , τν ρωμάτων πηγή · ξ ᾿ ς μρα τν αμάτων , κλύζει θεία Σορός .

   μνοσι ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τά μεγαλεα Σου , α νοεραί στρατιαί · νακηρύττουσιν πατες Πατριάρχαι και προφται τρανς , καί ποστόλων χορός , Μαρτύρων πλήρωμα , καί σίων παν τό πλθος , μεθ ᾿ ν προσκυνομεν Σε .

     Ανομεν , ελογομεν .... Καταβασία 

                                          

                    τάξις τς ,… Τήν Τιμιωτέραν .

                                           

                  δή  θ ΄    Εα μέν τό τς παρακος 

   δού Σε τήν κλίνην Σολομών , γεραίρομεν χαρμοσύνοις μελωδήμασιν · καί τήν Τιμίαν Σου σθτα , ς λλην Κιβωτόν γιάσματος κυκλοντες , τάς άσεις λαμβάνομεν , τάς σωτηρίους ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   φθη νν θεία Σου Σορός , κατέχουσα τήν σθτα τήν Τιμίαν ,  σπερ Πηγή φωτός ΠΑΡΘΕΝΕ , κτνας αμάτων κπέμπουσα , καί σκότος τν παθν ποδιώκουσα , ν μετ΄πόθου σπαζόμεθα .

   Σήμερον συγχορεύουσιν μν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , προσκυνήσει τς σθτος Σου , πσαι οράνιαι Δυνάμεις , πόστολοι , Προφται καί Μάρτυρες , καί σιοι καί Δίκαιοι παντες , ΔΕΣΠΟΙΝΑ Μόνη ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   γίασται πσα γ , Πανάγιον το Δεσπότου καταγώγιον , τ καταθέσει τς σθτος τς Σς , καί Δαυίδ παγάλλεται , τς πάλαι Κιβωτο προτυπούσης Σε τ καταπαύσει ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Φαιδρόν περιβόλαιον τό Σόν Μαφόριον , δωρήσω καί προτείχισμα , τ Σέ τμώσ Βασιλίδι , τν πόλεων πασν ς Βασίλισσα , πάντων τν ποιημάτων τυγχάνουσα , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

                    β΄κανών   Λίθος χειρότμητος ρους 

   Θάλαμος πέρτιμος  οτος , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ Σορός Σου , φθη τήν Τιμίαν Σου Ζώνην , καί τήν σθτα Παρθενικήν  στολήν  καί νυμφικήν ς χουσα , καί συντηροσα ς ζως θησαυρόν . 

   Ναόν κμιμούμενον πσαν , τν ορανν τήν εκοσμίαν , σήμερον πιστοί τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , κατειληφότες τας τν θαυμάτων αγας , σπερ στρασι  λάμπουσι , καταυγαζόμεθα τ χάριτι .

   χει τήν γίαν Σου Ζώνην , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ Σή Πόλις · καί τήν Σήν σθτα ς τεχος , καί τν δογμάτων θεία νότητα , καί ρθοδόξων καύχημα, καί Βασιλέων τροπαιούχημα .

   μνομεν τήν φατον δόξαν , καί τήν νείκαστον Σου χάριν  Σύ γάρ ε πηγή τς σοφίας , ξ ᾿ ς Λόγος πσι προέρχεται , τος Σέ τιμσιν ΧΡΑΝΤΕ , καί μεγαλύνουσιν τόν τόκον Σου .

                                 Καταβασία , ατησις 

                                    ξαποστειλάριον 

                                 Φς ναλλοίτον Λόγε .

   Μόνη καί φύσιν καί χρόνον , καίνισας ΘΕΟΜΗΤΟΡ ·φθορος γάρ Σου τόκος , φθορος καί σθής , δι ᾿ ς τήν πόλιν Σου σκέπεις , καί τά σκπτρα τς εσεβείας κρατύνεις . (Διίς )

                                                 

   Ες τούς ανους στμεν ες στίχους : δ ΄ , καί ψάλλομεν ες δ ΄τά τρία στιχηρά προσόμοια :

                       χος δ΄ ς γενναον ν Μάρτυσιν 

    Σορός κατέχουσα , τήν σθτα Σου ΧΡΑΝΤΕ , Κιβωτός τος δούλοις Σου γιάσματος , καί ερόν περιτείχισμα , καί δόξα καί καύχημα, καί άσεων πηγήν , καθ ᾿ κάστην γνωρίζεται , νθα σήμερον , ερς θροισθέντες νυμνομεν , τά πολλά Σου μεγαλεα , καί τν θαυμάτων τό πέλαγος . (Δίς )

   δε τόπος περίδοξος , δε οκος είφωτος , ν τεθησαύρισται τς ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ , σθής Τιμία τ χάριτι , προσέλθετε νθρωποι , φωτισμόν καί λασμόν , ξ ᾿ ατς παρύσασθαι , καί βοήσατε , εχαρίστ καρδί , ΠΑΝΑΓΙ , ελογομεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , ο σεσωσμένοι τ τόκ Σου .

   Τήν γίαν κατάθεσιν , τς σθτος Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ορτήν κεκτήμεθα εφραινόμενοι , τι τ πόλει Σου σήμερον , δοθναι ξίωσας , εράν περιβολήν , φυλακτήριον συλον , δρον τίμιον , ναφαίρετον πλοτον αμάτων , ποταμόν πεπληρωμένον , τν χαρισμάτων το Πνεύματος .

 

                     Δόξα Πατρί .... καί νν ....  χος β ΄

 

   Φρένα καθάραντες καί νον , σύν τος γγέλοις καί μες πανηγυρίσωμεν , φαιδρς ξάρχοντες , δαυιτικήν μελδίαν , τ Νεάνιδι Νύμφ , το Βασιλέως Χριστο το Θεο μν · νάστηθι Κύριε λέγοντες ες τήν νάπαυσίν σου , σύ καί Κιβωτός το γιάσματός σου · ς γάρ Παλάτιον τερπνόν , Ταύτην κατεκόσμησας , καί κατεκλήρωσας Ατήν , τ πόλει σου Δέσποτα , περιποιεσθαι καί σκέπειν , κ πολεμίων βαρβάρων , τ κραται δυνάμει σου , τας κεσίαις Ατς .

                                                 

                      Δοξολογία Μεγάλη , καί τό πολυτίκιον , :

 

  ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , τν νθρώπων Σκέπη , σθτα καί Ζώνην , το χράντου Σου σώματος , κραταιάν τ Πόλει Σου περιβολήν δωρήσω , τ σπόρ τόκ Σου φθαρτα διαμείναντα · πί Σοί γάρ , καί φύσις καινοτομται καί χρόνος , διό δυσωπομεν Σε , ερήνην τ οκουμέν δωρήσασθαι , καί τας ψυχας μν τό μέγα λεος .   

 

    κτενής , πληρωτικά, πόλυσις , ρες , καί  πόλυσις .

   

                                               

                              ΕΝ ΤΗ ΘΕΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ .

   

   Τυπικά,  ντί τν δύο ντιφώνων τς θ. Λειτουργίας , ο δύο ψαλμοί, καί , ντί τρίτου ντιφώνου , ο μακαρισμοί , με δ ΄τροπάρια , κ τς γ΄δς τν κανόνων , καί δ ΄τροπάρια, κ τς Ϛ΄δς το β κανόνος .

 

                                               

ΨΑΛΜΟΣ ΡΒ' (102)

Ελγει, ψυχ μου, τν Κριον

Ελογητς ε, Κριε

χος πλ. δ'

Ελγει, ψυχ μου, τν Κριον, κα πντα τ ντς μου τ νομα τ γιον ατο.

Ελγει, ψυχ μου, τν Κριον, κα μ πιλανθνου πσας τς νταποδσεις ατο.

Τν εϊλατεοντα πσας τς νομας σου, τν ἰώμενον πσας τς νσους σου.

Τν λυτρομενον κ φθορς τν ζων σου, τν στεφανοντ σε ν λει κα οκτιρμος.

Τν μπιπλντα ν γαθος τν πιθυμαν σου, νακαινισθσεται ς ετο νετης σου.

Ποιν λεημοσνας Κριος, κα κρμα πσι τος δικουμνοις.

γνρισε τς δος ατο τ Μωϋσ, τος υος σραλ τ θελματα ατο.

Οκτρμων κα λεμων Κριος, μακρθυμος κα πολυλεος, οκ ες τλος ργισθσεται, οδ ες τν αἰῶνα μηνιε.

Ο κατ τς νομας μν ποησεν μν, οδ κατ τς μαρτας μν νταπδωκεν μν.

τι κατ τ ψος το ορανο π τς γς, κραταωσε Κριος τ λεος ατο π τος φοβουμνους ατν.

Καθσον πχουσιν νατολα π δυσμν, μκρυνεν φ’ μν τς νομας μν.

Καθς οκτερει πατρ υος, κτερησε Κριος τος φοβουμνους ατν, τι ατς γνω τ πλσμα μν, μνσθη τι χος σμεν.

νθρωπος, σε χρτος α μραι ατο, σε νθος το γρο, οτως ξανθσει.

τι πνεμα διλθεν ν ατ, κα οχ πρξει, κα οκ πιγνσεται τι τν τπον ατο.

Τ δ λεος το Κυρου π το αἰῶνος, κα ως το αἰῶνος π τος φοβουμνους ατν.

Κα δικαιοσνη ατο π υος υἱῶν, τος φυλσσουσι τν διαθκην ατο, κα μεμνημνοις τν ντολν ατο το ποισαι ατς.

Κριος ν τ οραν τομασε τν θρνον ατο, κα βασιλεα ατο πντων δεσπζει.

Ελογετε τν Κριον, πντες ο γγελοι ατο, δυνατο σχϊ, ποιοντες τν λγον ατο, το κοσαι τς φωνς τν λγων ατο.

Ελογετε τν Κριον, πσαι α δυνμεις ατο, λειτουργο ατο, ο ποιοντες τ θλημα ατο.

Ελογετε τν Κριον, πντα τ ργα ατο, ν παντ τπ τς δεσποτεας ατο, ελγει, ψυχ μου, τν Κριον.

 

χος β'

 

Δξα...

 

ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΕ' (I45)

Ανει, ψυχ μου , τν Κριον, ανσω Κριον ν τ ζω μου, ψαλ τ Θε μου ως πρχω.

Μ πεποθατε π' ρχοντας , π υος νθρπων , ος οκ στι σωτηρα.

ξελεσεται τ πνεμα ατο , κα πιστρψει ες τν γν ατο.

ν κεν τ μρ πολονται πντες ο διαλογισμο ατο.

Μακριος , ο Θες ακβ βοηθς ατο , λπς ατο π Κριον τν Θεν ατο.

Τν ποισαντα τν ορανν κα τν γν, τν θλασσαν κα πντα τ ν ατος.

Τν φυλσσοντα λθειαν ες τν αἰῶνα, ποιοντα κρμα τος δικουμνοις, διδντα τροφν τος πεινσι.

Κριος λει πεπεδημνους, Κριος σοφο τυφλος, Κριος νορθο κατερραγμνους, Κριος γαπ δικαους, Κριος φυλσσει τος προσηλτους,

ρφανν κα χραν ναλψεται, κα δν μαρτωλν φανιε.

Βασιλεσει Κριος ες τν αἰῶνα, Θες σου, Σιν, ες γενεν κα γενεν.

 

Κα νν...

    μονογενς Υἱὸς κα Λγος το Θεο, θνατος πρχων, κα καταδεξμενος, δι τν μετραν σωτηραν, σαρκωθναι κ τς γας Θεοτκου κα ειπαρθνου Μαρας, τρπτως νανθρωπσας, σταυρωθες τε, Χριστ Θες, θαντ θνατον πατσας. Ες ν τς γας Τριδος, συνδοξαζμενος τ Πατρ κα τ γίῳ Πνεματι, σσον μς.

 

.

 

ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ

χος πλ. δ'

ν τ βασιλείᾳ σου μνσθητ μν, Κριε , ταν λθς ν τ βασιλείᾳ σου ·

Μακριοι ο πτωχο τ πνεματι, τι ατν στιν βασιλεία τν ορανν ·

Μακριοι ο πενθοντες, τι ατο παρακληθσονται ·

Μακριοι ο πραες, τι ατο κληρονομσουσι τν γν,· 

Μακριοι ο πεινντες κα διψντες τν δικαιοσνην, τι ατο χορτασθσονται

 

Μακριοι ο λεμονες, τι ατο λεηθσονται 

Τό τερπνόν γίασμα , τήν πουράνιον Πύλην , τήν το Θεο Μητέρα μνήσωμεν , καί τήν ΕΚΕΙΝΗΣ σθτα , θεα βρύουσα χαρίσματα , ν πόθ σπασώμεθα .

Μακριοι ο καθαρο τ καρδίᾳ, τι ατο τν Θεν ψονται.

    φθαρσίας νδυμα , τούς τ φθορ γυμνωθέντας , Σο τ φθόρ τόκ , πάντας νέδυσας ΣΕΜΝΗ · ος τήν Σεπτήν  σθτα Σου   δεδώρησαι λβον ναφαίρετον .  

Μακριοι ο ερηνοποιο, τι ατο υο Θεο κληθσονται ,

  Τόν νεφέλαις ΧΡΑΝΤΕ , προσεπενδύοντα λον , τόν ορανόν σθτί Σου , περιέστειλας Σεπτ , ν προσκυνοντες πίστει Σε δοξάζομεν , Σκέπη τν ψυχν μν .  

  Μακριοι ο δεδιωγμνοι νεκεν δικαιοσνης, τι ατν στιν βασιλεα τν ορανν.

   ατρεον μισθον , τος σθενοσι πάρει , θεος οτος οκος · τήν γάρ σθτα Σου ΑΓΝΗ , Πηγήν παύστως βρύουσαν , άματα κέκτηται  ΠΑΝΑΜΩΜΕ .  

Μακριο στε, ταν νειδσωσιν μς, κα διξωσι, κα επωσι πν πονηρν ῥῆμα καθ' μν, ψευδμενοι νεκεν μο.

λην Σε περφυς δόξασε Κύριος , λην λάμπρυνεν ΚΟΡΗ , λην Σε τίμησεν  πέρ λόγον , ΘΕΟΤΟΚΕ , τ Να Σου , σύν τ Ζών , σθτι καί θεί Σορ .

Χαρετε κα γαλλισθε, τι μισθς μν πολς ν τος ορανος .

  σχύν Σε ο πιστοί κεκτημένοι , καί καύχημα , περιζωννύονται δόξαν , τήν Σεπτήν Σου Ζώνην , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , κατέχοντες , ς πέρλαμπρον κόσμον καί τίμιον .  

   Δόξα ......

  σχύν Σε ο πιστοί κεκτημένοι , καί καύχημα , περιζωννύονται δόξαν , τήν Σεπτήν Σου Ζώνην , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , κατέχοντες , ς πέρλαμπρον κόσμον καί τίμιον .

   Καί νν , καί εί ...  

   δεν Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ , τή δόξαν τήν φατον , πάλαι δίνησαν θείως , ο Προφται πάντες , · λλ ᾿ π ᾿ σχάτων μν φθη , τν μερν χρόνων πέκεινα .  

 

 Εσοδος , πολυτίκια, κοντάκιον  , καί τάξις τν ναγνωσμάτων , ποστολικο , καί εαγγελικο.

                                           

   Προκείμενον ,χος γ ΄, δή τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ. 

 

 Μεγαλύνει ψυχή Μου τόν Κύριον , καί γαλλίασε τό πνεμα Μου πί τ Θε τ σωτρι Μου.

Στιχ : τι πέβλεψεν πί τήν ταπείνωσιν τς Δούλης ατο.

   Πρός βραίους  πιστολς Παύλου τό νάγνωσμα . (θ ΄1-7 )

   

    δελφοί εχε μν ον κα πρτη σκην δικαιματα λατρεας τ τε Αγιον κοσμικν · 

σκην γρ κατεσκευσθη πρτη, ν τε λυχνα κα τρπεζα κα πρθεσις τν ρτων, τις λγεται Αγια · 

μετ δ τ δετερον καταπτασμα σκην λεγομνη Αγια Αγων χρυσον χουσα θυμιατριον κα τν κιβωτν τς διαθκης περικεκαλυμμνην πντοθεν χρυσίῳ, ν στμνος χρυσ χουσα τ μννα κα ρβδος ᾿Ααρν βλαστσασα κα α πλκες τς διαθκης · 

περνω δ ατς Χερουβμ δξης κατασκιζοντα τ λαστριον· περ ν οκ στι νν λγειν κατ μρος · 

   Τοτων δ οτω κατεσκευασμνων ες μν τν πρτην σκηνν δι παντς εσασιν ο ερες τς λατρεας πιτελοντες , ες δ τν δευτραν παξ το νιαυτο μνος ρχιερες, ο χωρς αματος, προσφρει πρ αυτο κα τν το λαο γνοημτων.

 

λληλούϊα  , λληλούϊα , λληλούϊα .... χος πλ. β ΄ψαλμ. μδ ΄

 

   κουσον Θύγατερ καί δε , καί κλνον τό ος Σου , καί πιλάθου το λαο Σου , καί πιθυμήσει Βασιλεύς το κάλλους Σου .

 

   Στιχ :  Τό πρόσωπον Σου λιτανεύσουσιν ο πλούσιοι το λαο Σου .

                                           

                          τάξις το Εαγγελίου 

                 Κατά Λουκν κεφ.:  ι΄38-42 , ια ΄27-28 

 

   Τ καιρ κείν εσλθεν  ησος ες κμην τιν. γυν δ τις νματι Μρθα πεδξατο ατν ες τν οκον ατς. κα τδε ν δελφ καλουμνη Μαρα, κα παρακαθσασα παρ τος πδας το ησο κουε τν λγον ατο. δ Μρθα περιεσπτο περ πολλν διακοναν· πιστσα δ επε· Κριε, ο μλει σοι τι δελφ μου μνην με κατλιπε διακονεν; επ ον ατ να μοι συναντιλβηται. ποκριθες δ επεν ατ ησος· Μρθα Μρθα, μεριμνς κα τυρβζ περ πολλ· νς δ στι χρεα· Μαρα δ τν γαθν μερδα ξελξατο, τις οκ φαιρεθσεται π’ ατς.

γνετο δ ν τ λγειν ατν τατα πρασ τις γυν φωνν κ το χλου επεν ατ· Μακαρα κοιλα βαστσασ σε κα μαστο ος θλασας. ατς δ επε· Μενονγε μακριοι ο κοοντες τν λγον το Θεο κα φυλσσοντες ατν.

                   Ε βούλοι , εοέ καί β΄αγγέλιον 

          Εαγγέλιον κατά Λουκν .κεφ.α  39-49 , 56

 

    ν τας μέραις κείναις , αναστσα ΜΑΡΙΑΜ , πορεύθη ες ρεινήν μετά σπουδς ες πόλιν ούδα , καί εσλθεν ες τόν οκον Ζαχαρίου , καί σπάσατο τήν λισάβετ · καί γένετο , ς κουσε λισάβετ , τόν σπασμόν τς ΜΑΡΙΑΣ, σκίρτησεν τό βρέφος, ν τ κοιλί ατς , καί πλήσθη Πνεύματος γίου λισάβετ , καί νεφώνησεν φων μεγάλ καί επεν · ΕλογημένηΣύ ν γυναιξί , καί ελογημένος καρπός τς κοιλίας Σου ·

 καί πόθεν μοι τοτο , να λθ Μήτηρ το Κυρίου μου πρός με ; δού γάρ ς γένετο φωνή το σπασμο Σου ες τά τα μου , σκίρτησεν τό βρέφος, εν γαλλιάσει ν τ κοιλί μου · καί μακαρία πιστεύσασα τι σται τελείωσις τος λελαλημένοις ατ παρά Κυρίου · 

καί επεν ΜΑΡΙΑΜ ·

μεγαλύνει ψυχή Μου τόν Κύριον , καί γαλλίασε τό πνεμα Μου , πί τ Θε τ σωτρι Μου · 

τι πέβλεψεν πί τήν ταπείνωσιν τς Δούλης ατο, δού γάρ πό το νν μακαριοσι Με πσαι α γενεαί· 

τι ποίησέ Μοι μεγαλεα δυνατός , καί γιον τό νομα ατο 

μεινε δέ ΜΑΡΙΑΜ σύν ατ σεί μνας τρες , καί πέστρεψεν ες τόν οκον Ατς . 

 

                                                        

                                        Κοινωνικόν .

 

    Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι , καί τό νομα Κυρίου πικαλέσομαι .

                                             

                                  Μεγαλυνριον

  Τς θανασίας τν χορηγόν, τέξασα ΠΑΡΘΕΝΕ ,  θανάτισας τν δάμ· τοτο γον δηλοσα, φθαρτος σθής Σου, φθορς παθν λυτροται, τος προσπελάζοντας. 

 

 

 

 

 

    

                            ☦☦☦☦☦☦☦☦☦

                                              Β΄

 Τ ΛΑ΄ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ , Μνήμη τς καταθέσεως τς Τιμίας Ζώνης  τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ    

 

μοία , μέ τήν προηγουμένην ορτήν ,τς καταθέσεως τς  Τιμίας σθτος ν Βλαχέρναις , τς ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , εναι καί παροσα ορτή τς Καταθέσεως τς Τιμίας Ζώνης τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ .

 

   Μεγάλη  ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗ ορτή , καθώς καί πασαι α ναφερόμεναι , ες τήν Μητέρα το Θεο , καί ...τυπικς στερουμένη :ναγνωσμάτων ες τόν σπερινόν , λιτς , πολυελέου καί Εαγγελίου ρθρου , λλά πλήης χάριτος καί ελογίας , συγκαλοσα μετά ψηλο κηρύγματος, καί συνααγοσα , ς ρνις τά αυτς νοσσία , τούς πιστούς , καί τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ ραστάς πρός δοξολογίαν τς Βασιλίσσης τν γγέλω, τς ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ το κόσμου .

 

   Δετε πολαύσωμεν , δετε ριστήσατε · Τράπεζα γέμει · μηδείς ξέλθη πεινν , λλά κορεσθμεν κορέστως τς ΘΟΜΗΤΟΡΙΚΗς πανδαισίας.

Ελόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ .... 

 

                                           

                         ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ 

Ε  τό :  Κύριε κέκραξα ... στμεν  ες στίχους Ϛ ΄και ψάλλομεν , προσόμοια στιχηρά τς ορτς , τά τρία , ες δ ΄δευτεροντες το να ξ ατν .

 

                      χος δ ΄ ς γενναο ν Μάρτυσι. 

 

    Σορός κατέχουσα , ΘΕΟΤΟΚΕ τήν Ζώνην Σου , Κιβωτός τος δούλοις Σου γιάσματος , καί ερόν περιτείχισμα , καί δόξα καί καύχημα, καί άσεων πηγήν , καθ ᾿ κάστην γνωρίζεται , νθα σήμερον , ερς θροισθέντες νυμνομεν , τά πολλά Σου μεγαλεα , καί τν θαυμάτων τό πέλαγος . (Δίς )

   δε τόπος περίδοξος , δε οκος είφωτος , ν τεθησαύρισται τς ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ , Ζώνη Τιμία τ χάριτι , προσέλθετε νθρωποι , φωτισμόν καί λασμόν , ξ ᾿ ατς παρύσασθαι , καί βοήσατε , εχαρίστ καρδί , ΠΑΝΑΓΙ , ελογομεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , ο σεσωσμένοι τ τόκ Σου .

   Τήν γίαν κατάθεσιν , ΘΕΟΤΟΚΕ τς Ζώνης Σου  , ορτήν κεκτήμεθα εφραινόμενοι , τι τ πόλει Σου σήμερον , δοθναι ξίωσας , εράν περιβολήν , φυλακτήριον συλον , δρον τίμιον , ναφαίρετον πλοτον αμάτων , ποταμόν πεπληρωμένον , τν χαρισμάτων το Πνεύματος .

 

          Δόξα Πατρί ...Καί νν , καί εί ..... χος β ΄

 

   ς στέφανον πέρλαμπρον , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  Τήν Ζώνην Σου τήν γίαν , κκλησία το Θεο περιέθετο , καί φαιδρύνεται χαίρουσα σήμερον , καί μυστικς χορεύει , ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ κβοσα Σοι · χαρε διάδημα τίμιον , καί Στέφανε τς θείας δόξης ατο · χαρε Μόνη δόξα το πληρώματος , καί αώνιος εφροσύνη · χαρε , τν ες Σέ προστρεχόντων , λιμήν καί προστασία , καί σωτηρία μν . 

                                            

     Εσοδος , προκείμενον τς ημέρας, ..Φς λαρόν ..

κτλ ...Καταξίωσον .... τά λοιπά καί ....

 

                         πόστιχα , στιχηρά προσόμοια 

                            χος δ ΄ δωκας σημείωσιν 

   δωκας τ πόλει Σου , Ζώνην τήν Σήν περένδοξε , φαλέστατον σύνδεσμον , ταύτην περιέπουσαν , κ παντός κινδύνου , θείαις νεργείαις , καί προσμάχητον χθρος , διτηροσαν ατήν κραυγάζουσαν · σχύς μου καί κραταίωμα , καί επρεπές γαλλίαμα , Ὑἱός Σου καί Κύριος , μόνος στιν εσπλαγχνος . 

   Στίχ :γίασεν τό σκήνωμα ατο ψιστος .

   Τίμιον διάδημα , ο εσεβς βασιλεύοντες , τήν Σήν Ζώνην ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , φαιδρς περικείμενοι , ν τος Σος καυχνται , θείοις μεγαλείοις , καί φοβερώτατοι χθρος , τος πολεμοσιν εί γνωρίζεται · καί Σέ μνοντες κράζουσι , τ πέρ λόγον τεχθέντι κ Σο · ησο παντοδύναμε σσον πάντας ς εσπλαγχνος .

   Στίχ . : Το ποταμο τά ρμήματα , εφραίνουσιν τήν Πόλιν το Θεο .

   Περίζωσον δύναμιν , μς ΠΑΡΘΕΝΕ τ Ζών Σου , κατ ᾿ χθρν νισχύουσα , πάθη ποτάττουσα . κατατυραννοντα , καί κπολεμοντα , καί νικητήρια μν , δι ᾿ παθείας εί παρέχουσα , το καθαρς δοξάζειν Σε , καί τ Υἱῷ Σου βον κτενς · ησο παντοδύναμε , σσον πάντας ς εσπλάγχνος .

 

                     Δόξα Πατρί .... καί νν ....  χος β ΄

 

   Φρένας καθάραντες καί νον , σύν τος γγέλοις καί μες πανηγυρίσωμεν , φαιδρς ξάρχοντες , δαυιτικήν μελδίαν , τ Νεάνιδι Νύμφ , το Βασιλέως Χριστο το Θεο μν · νάστηθι Κύριε λέγοντες ες τήν νάπαυσίν σου , σύ καί Κιβωτός το γιάσματός σου · ς γάρ Παλάτιον τερπνόν , Ταύτην κατεκόσμησας , καί κατεκλήρωσας Ατήν , τ πόλει σου Δέσποτα , περιποιεσθαι καί σκέπειν , κ πολεμίων βαρβάρων , τ κραται δυνάμει σου , τας κεσίαις Ατς .

                                           

                      Νν πολύεις ...Τρισαγιον ...καί 

                            πολυτίκιον χος πλ. δ ΄

 

   ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , τν νθρώπων Σκέπη , σθτα καί Ζώνην , το χράντου Σου σώματος , κραταιάν τ Πόλει Σου περιβολήν δωρήσω , τ σπόρ τόκ Σου φθαρτα διαμείναντα · πί Σοί γάρ , καί φύσις καινοτομται καί χρόνος , διό δυσωπομεν Σε , ερήνην τ οκουμέν δωρήσασθαι , καί τας ψυχας μν τό μέγα λεος . ( Δίς )

                                Τά τς πολύσεως 

 

                                             

                               ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ 

 

  πολυτίκιο  τρίς , καί μετά τήν πρώτην στιχολογίαν ψαλτηρίου 

                   κάθισμα χος α ΄Τόν τάφον σου Σωτήρ 

   Τήν Ζώνην τήν Σεπτήν το χράντους Σου σκήνους , μνομεν ο πιστοί ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ξ ᾿ ς ρυόμεθα , νοσημάτων τήν ασιν , καί κραυγάζομεν , Μτερ Θεο το ψίστου , Σύ λύτρωσις , τν Σέ τιμώντων πάρχεις , ΜΑΡΙΑ Θεόκλητε .

                Δόξα ...   Καί νν ...  τό ατό 

                                                       

                  Μετά τήν β΄στιχολογίαν το ψαλτηρίου

                      Κάθισμα χος δ ΄  πεφάνης σήμερον 

   Τς Τιμίας Ζώνης Σου , τ καταθέσει , ορτάζει σήμερον , Σός ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ λαός , καί κτενς νακράζει Σοι · χαρε ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστιανν τό καύχημα .

                    Δόξα ....   Καί νν .....   τό ατό .

                                              

    Ν ΄ψαλμός  , και ο κανόνες , μέν πρτος ες  η ΄, 

δε δεύτερος , ες   στ .καί καταβασίι : νοίξω τό στόμα μου .

 

                   Κανών α ΄ποίημα το κυρίου Γεωργίου .

                    δή α ΄χος δ ΄Θαλάσσης τό ρυθραον 

   Λαμπάδα , φωτοφαν καί δυτον , τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ  Ναός , ς ορανός εράμενος φαιδρός , τήν πέρλαμπρον Ζώνην Ατς τήν οκουμένην σήμερον , τας τν θαυμάτων αθριάζει αγας .

   σχύν τε καί σφαλείας σύνδεσμον , τήν Σήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , θείαν ; ντως  Ζώνην νοητς , ζωσμένη Πόλις Σου , τό κράτος διάσπαστον  χει · διό καί γκαυχται ν Σοί .

   Τς πάλαι , ς ληθς , πέρτιμος , Σή Σορός κιβωτο , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ φθη τος ν γ , ο τά σύμβολα φέρουσα , λλά πιστς φυλάττουσα , τς ληθείας τά γνωρίσματα .

    ρώματα , μυστικά προχέονται , ν τ Να τς ΑΓΝΗΣ , κ τς Τιμίας σήμερον σορο , καί πληροσι Πνεύματος τς εωδίας παντας , τούς μετά πόθον προσιοσιν ατ .

 

                      β΄κανών μέ κροστιχίδα : 

  σχύν με τήν Σήν ζσον , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ .ωσήφ 

 

                δή α΄ χος πλ.δ ΄. ρματηλάτην Φαραώ 

   σχύν με θείαν εσεβς περίζωσον , υμνολογοντά Σου τήν εράν Ζώνην , θεον χρηματίζουσαν τ πόλει Σου περίζωσμα , καί κραταίωμα ΚΟΡΗ , καί ἀῤῥαγές περιτείχισμα , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ τ ποίμν Σου .

   Σύ τόν Θεόν τόν δυνατόν κύησας , περιζωννύοντα , τούς εσεβες πάντας , δύναμιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διό Σε μακαρίζομεν , καί τήν θείαν Σου Ζώνην , περιχαρς σπαζόμενι , χάριν παντλομεν καί λεος . 

   Χαρμονικς τ καταθέσει σήμερον , περιχορεύσωμεν , τς ερς Ζώνης , τς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ , ξ ᾿ ς μν περίζωσμα , φθαρσίας φάνθη , καί διάῤῥηκτον νδυμα , καί περιβολή διάσπαστος .

   πό τήν Σήν Σός λαός ΠΑΝΑΜΩΜΕ , προστρέχει δύναμιν , πό τήν Σήν σκέπην , καταφεύγει πάντοτε .πσι γενο βοήθεια · καί τά πρός σωτηρίαν , τος πσι δίδου ατήματα , σζουσα δεινν τάς ψυχάς μν .

        Καταβασία :::νοίξω τ΄στόμα μου ....

                                                   

                   δή γ ΄ α΄κανών Εφραίνεται πί Σοί

   Τιμήσωμεν ο πιστοί , ς συναφείας πρός Θεόν σύνδεσμον , τήν τς ΑΓΝΗΣ σήμερον , Ζώνην καί πιστς προσκυνήσωμεν .

   έναοι χετοί , κ τς ΧΡΑΝΤΟΥ Σου σορο έοντες , τν χαρισμάτων ΑΓΝΗ , πάντας τούς πιστούς καταρδεύουσιν 

   άματα τος πιστος , πολυύμνητος μν σήμερον , τς περτίμου ΑΓΝΗΣ , Ζώνη ναβρύει ν χάριτι .

   ς δρόσος ωθινή , εφροσύνη Σου ΑΓΝΗ έουσα ,τήν τν παθν κάμινον , τν Σέ νυμνούντων , κοιμίζει εί .

                  β΄κανών .     Ορανίας ψδος 

   Νεουργεται καρδία , πίστει θερμ ψαύουσα , Ζών ερ τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί περιζώννυται , δύναμιν μαχον , κατά παθν καθάρτων , δυσμενν σάρκων τε , τρωτος μένουσα .

   Μένει φθορος τι , ερά Ζώνη Σου , τις Σου τό χραντον  Σμα , ΚΟΡΗ διέζωσε , καθαγιάζουσα τούς εσεβς προσιόντας , καί φθορς ξαίρουσα , νόσων καί θλίψεων .  

   χρημάτισας οκος , περικαλλής ΧΡΑΝΤΕ , Λόγου το κ Σο σαρκωθέντος , καί ν γί Σου , οκ εδόκησας , Ζώνην τήν Σήν ντεθναι · κατασπαζόμενοι γιαζόμεθα .

   Τήν Τιμίαν Σου Ζώνην , τιμητικς παντες ν γαλλιάσει καρδίας , περιπτυσσόμεθα , τιμήν πάρχουσαν , πάντων πιστν ΘΕΟΤΟΚΕ , ς τ περτίμ Σου , ψαύσασα Σώματι .

       Καταβασία :   Τούς Σούς μνολόγους ΘΕΟΤΟΚΕ 

                                             

                               Αγησις , καί κάθισμα 

                        χος δ ΄.   Ὁὑψωθείς ν τ Σταυρ 

   Τά καταθέσια , τς Σς θείας Ζώνης , κκλησία Σου φαιδρς ορτάζει , καί κτενς κραυγάζει Σοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ  · παντας πείσζε , τς χθρν δυναστείας , θρασον τά φρυάγματα , τν θέων βαρβάρων  , καί τήν μν κυβέρνησον ζωήν , πράττειν Κυρίου , τά θεα θελήματα .

                            Δόξα ....Καί νν ....  μοιον .

   Ο τν θαυμάτων ποταμοί ΘΕΟΤΟΚΕ , κ τς πανσέπτου Σου σορο προερόμενοι , ς ξ δέμ ποτίζουσιν τό πρόσωπον τς γς , χάριτας προχέοντες , τος πιστς Σε τιμσιν · θεν νυμνομεν Σε καί σεπτς εφημομεν , καί εχαρίστως κράζομεν εί , χαρε μόνη λπίς τν μνούντων Σε . 

                                           

                   δή δ΄   παρθέντα σε δοσα 

   ς πέρτιμον στερέωμα ΘΕΟΤΟΚΕ , ποιητής καί κτίστης Σε , πηξάμενος σπερ , στροις κατεκόσμησε , τας θείαις λλάμψεσιν , ας καταφαιδρύνεις τά πέρατα .

  Σέ κραταίωμα  Πόλις Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , καί σφαλ κρπδα χουσα τ θεἰᾳ Ζών Σου συνέχεται , δεσμόν διάσπαστον , ταύτην ν πολέμοις προτείνουσα .

   πό γς μς νέλκει ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , πρός ορανόν θεία Ζώνη Σου τ πόθ , ταύτης ναφθέντας θερμς · διό Σε δοξάζομεν , ς ατίαν δόξης τς κρείττονος .

   δο χάρις νεξάντλητος , δετε πάντες , ελικρινε καρδί , ρύσασθαι πίστει , νάματα πηγάζοντ φθόνως φιλέορτοι , τς σεπτς σορο , τς ΠΑΝΑΓΝΟΥ Μητρός .

                          β΄κανών .   Σύ μου σχύς .

   ρθης πρός φς , δυτον μεταχωρήσασα · λιπες δέ τος Σέ μακαρίζουσιν , ντί το Σώματός Σου ΑΓΝΗ , τήν Τιμίαν Ζώνην , πηγήν θαυμάτων πάρχουσαν  , καί τόπον σωτηρίας , καί χαράκωμα ταύτης , τς τιμώσης Σε πόλεως ΧΡΑΝΤΕ . 

   Νέον μες , ς ορανόν περχόμεθα , Σο τόν οκον , ν τεθησαύρισται , καθάπερ λιος φωταυγής , Σο θεία Ζώνη , βουλάς θαυμάτων κπέμπουσα , καί πάντων τάς καρδίας , καταυγάζουσα ΚΟΡΗ , καί παθν τήν μίχλην διώκουσα .

   Σύ Κιβωτός , το νοητο γιάσματος χρηματίζεις , ΧΡΑΝΤΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · καί τήν Τιμίαν ταύτην Σορόν , χουσα τήν Ζώνην , ν περιοσα φόρεσας , παρέχεις τ λα Σου , καταφύγιον πσι , καί Πηγήν αμάτων κένωτον .

   κε τ Σ , πόλει πολύολβον δώρημα ,  Τιμία Σου Ζώνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί κατετέθη περιφανς , ταύτ τ μέρ , ν τούτ τ θεί οκ Σου · καί γέγονεν μεγίστης ορτς ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , τος θερμς Σε ποθοσιν πόθεσις .

   Νόμου σκιαί , καί προφητν τά ανίγματα , προεδήλουν , σεσθαί Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , Θεο Μητέρα παναληθ · δι ᾿ ς κατάρα , πεστειρώθη καί νθησε , τελεία ελογία , καί σωτήριος χάρις , τος ν πίστει καί πόθ  μνοσι Σε . 

                       Καταβασία :  καθήμενος ν δόξ 

                                              

                              δή ε ΄.   Σύ Κύριε μου 

   Σύ Κύριε , τήν σήν Μητέρα μεγάλυνας · σύ ψωσας πέρ πάσας , νοεράς ξουσίας , συγκρίτως τήν δόξαν ΑΥΤΗΣ .

    χάρις το Θεο , νν φθόνως παρέχεται , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , κ Τιμίας Σορο Σου , τος πίστει προσκυνοσι Σε .

   Σέ δύναμιν πιστοί , βασιλες περιζώννυνται , Σέ σύνδεσμον ΘΕΟΤΟΚΕ , Σή Πόλις αχοσα , τ Ζών Σου σεμνύνεται .

   Γνωστή Σου ληθς , χάρις ναδέδεικται , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ παραδόξως  νεργοσα δυνάμεις , καί τέρατα ν πάσ τ γ .

                            β΄κανών .  να τί με πώσω .

   Ζώνης θείας τιθείσης , σήμερον ν οκ Σου ΘΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , συνεπανετέθη , γαθν πσα δόσις τος χρήζουσιν , καί πληροται πς τις , γιασμο προσπελάζων , τάς ατήσεις πιστς ΑΓΝΗ κομιζόμενος .

   ραιώθης ΠΑΡΘΕΝΕ , Λόγον ραιότατον ποκυήσασα · καί τ Σ ραί τούτ οκ τεθναι εδόκησας · τήν ραίαν Ζώνην Σου , τις τό Σόν ραον Σμα , ΘΕΟΤΟΚΕ ραίως διάζωσε .

   Σο γιος οκος , λλος ς Παράδεισος πσιν γνωρίζεται , μέσον κεκτημένος , σπερ εοσμον όδον τήν Ζώνην Σου , εωδίας θείας , ποπληροσαν καρδίας , τν πιστς προσιόντων ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   μβρου θείου Νεφέλη , γέγονας ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ναποστάζουσα , σωτηρίας δωρ , καί τήν γν χερσωθεσαν γκλήμασι · πρός καρποφορίαν , μεταγαγοσα εσεβείας , διά τοτο πιστς Σε δοξάζομεν .

                  Καταβασία :   ξέστη τά σύμπαντα 

                                               

                        δή Ϛ ΄.   Θύσω σοι , μετά φωνς 

   λην Σε περφυς δόξασε Κύριος · λην νύψωσε Μόνην , λην Σε τίμησε πέρ λόγον  ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν Ναόν τε σύν Ζών καί θεί Σορ .

   Νάουσιν κ πελάγους τά εθρα τς χάριτος , κ Σς Σορο τς χράντου , καί τήν κτίσιν πσαν περιυκλοσιν , ρδεύοντα , τούς πιστούς προσκυνοντας τόν τόκον Σου .

   σχύν Σε ο πιστοί κεκτημένοι καί καύχημα , περιζωννύονται δόξαν , τήν σεπτήν Σου Ζώνην ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , κατέχοντες , ς πέρλαμπρον κόσμον καί τίμιον .

                        β΄κανών .   βυσσς μαρτιν .

   Νέον τέτοκας μν , ς Παιδίον , τόν πρό πάντων αώνων · καί καινουργες καρδίας , μαρτίας παλαίωσιν , δεξαμένας καινισμ , τς καταθέσεως τς Τιμίας Ζώνης Σου ΚΟΡΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   γιος Ναός Σου , θυμαστός δικαιοσύνη πάρχει · στις τήν θαυμαστήν Σου Ζώνην θαύματα βρύουσαν , κεκτημένος τος πιστος , πέλαγος δείκνυται αμάτων,ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ

   Γέγηθε πσα ψυχή , συνιοσα ν γί Να Σου , καί ν ατ ρσα , ΘΕΟΤΟΚΕ τήν Ζώνην Σου , σπερ λιον φαιδρόν , φέγγος στράπτουσαν χαρισμάτων , το παντουργο καί θείου Πνεύματος . 

   Νεύρωσον μν  ΑΓΝΗ , τάς καρδίας , παρεθείσας παντοίων , μαρτιν δέαις , καί περίζωσον δύναμιν , τούς τήν Ζώνην Σου πιστς , ς πολυτίμητον κεκτημένους , καί ναφαίρετον θησαύρισμα .

          Καταβασία : Τήν θείαν ταύτην  καί πάντιμον 

                                                 

                                 Α τησις , καί 

                   Κοντάκιον χος β . Τήν ν πρεσβείαις .

   Τήν θεοδόχον γαστέρα Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , περιβαλοσα Ζώνη Σου Τιμία , κράτος τ πόλει Σου προσμάχητον , καί θησαυρός πάρχει τν γαθν νέκλειπτος · Μόνη τεκοσα ΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ .

                                     Οκος 

   Τίς γηγενν τά Σά μεγαλεα διηγήσεται λόγος ; ποία γλσσα βροτν ; νος γάρ οδέ οράνιος · λλ ᾿ τεκοσα τς συμπαθείας τό μέτρητον πέλαγος , δέξαι καί νν ξ ᾿ κάρπων χειλέων τά σματα , καί δίδου μοι θείαν χάριν , εφημσαι τήν Σήν Ζώνην ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δι ᾿ ς κόσμος γάλλεται ,  σύν γγέλοις , μνν Σου τά θαύματα · Μόνη Τεκοσα ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ .

                                     Συναξάριον 

   Τ ΛΑ΄το ατο μηνός Αγούστου , νάμνησις τς ν τ γί Σορ καταθέσεως , τς Τιμίας Ζώνης , τς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , ν τ Σεβασμί οκ ΑΥΤΗΣ , τ ντι ν τος Χαλκοπρατείοις , νακομισθείσης πό τς πισκοπς Ζήλης , πί ουστινιανο το Βασιλέως · τι δέ καί το γεγονότος θαύματος , διά τς πιθέσεως τς Τιμίας Ζώνης , ες τήν βασιλίδα Ζωήν , τήν σύζυγον Λέοντος το Μεγάλου .

   Στίχοι : Χρυσν κορωνίδ ᾿ οα Σεμνή ΠΑΡΘΕΝΕ

                 τ δέ χρόνου , τίθημι , Σήν Ζώνην τέλει · 

              Θέντο σορ Ζώνην πρώτ ΠΑΝΑΓΝΟΥ τριακοστ 

 

   Σήμερον ορτάζομεν τν Κατάθεση τς Τιμίας Ζώνης τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ ·  Εναι  τ μοναδικ ερ κειμήλιο πο σχετίζεται μ τν πίγειο βίο τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ κα διασζεται μέχρι σήμερα στν ερ Μον το Βατοπαιδίου στ γιο ρος, στ Περιβόλι τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ .

   Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑἡ ἴδια τήν ὕφανε σχολάζουσα μόν ἀπό τρίχας καμήλας.

   Ο πληροφορίες γι τν πίγειο βίο τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ εναι λάχιστες κα προέρχονται π τν Καιν Διαθήκη κα π τν παράδοση πο διασώθηκε πὸ τήν ἀρχήν ἀπό τούς πρώτους  ἰερούς ἀποστολικος κόμη χρόνους.

    ΘΕΟΤΟΚΟΣ  μέχρι τν Κοίμησή της παρέμεινε στ εροσόλυμα . Τ φροντίδα της εχε ναλάβει γαπημένος μαθητς το Κυρίου, Εαγγελιστς και Ἀπόστολος και ἀγαπημένος Μαθητής  ωάννης.

   Ο τελευταες στιγμς τς πίγειας ζως της εναι θαυμαστς κα συγκινητικές. Κοντ της βρέθηκαν ο πόστολοι ο ποοι φτασαν π τ πέρατα τς οκουμένης στ εροσόλυμα μ τρόπο θαυμαστό , «π νεφελν».

  Κα τότε, διος Κύριος μφανίστηκε θριαμβευτικ «π νεφελν», μ τ συνοδεία πλήθους γγέλων. ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ προσευχήθηκε στν Υό της, παρηγόρησε τος ποστόλους κα ποσχέθηκε τι θ εναι πάντα κοντ στν κκλησία γι ν μεσιτεύει στν Υό της κα παρέδωσε τν πανάμωμη ψυχή της στν Κύριο.

  Ο πόστολοι ναπόθεσαν τν γία Σορ τς ΑΓΝΗΣ σ «καινν μνημεον» στ Γεθσημανή. 

   κε γία λένη ργότερα κτισε τ να τς Κοιμήσεως. 

    ρχάγγελος Μιχαλ , ρχάγγελος Γαβριή λ, διος Κύριος, κί πλθος γγέλων κατ΄ςβησαν τρες μέρες μετά ήν Κοίμησην Της  μ ντολ το Κυρίου παρέλαβαν ο ρχάγγελοι  τν γία Σορ τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ ,  κα λοι μαζ νλθαν στος ορανούς. 

    θαυμαστ Μετάσταση τς Θεομήτορος εχε συντελεστε. Τ ερ Σμα της νώθηκε ἱερροπρεπῶς , μυστικῶς   πάλι μ τν γν ψυχή της.

  πόστολος Θωμς ταν μόνος π τος ποστόλους πο εδε τ θαυμαστ Μετάσταση  Δν εχε μπορέσει ν παρευρεθε στν κηδεία της ερισκόμενος στς νδίες. κε, μετ π τρες μέρες, κα ν τελοσε τ Θεία Λειτουργία, βρέθηκε στ Γεθσημαν μ θαυμαστ τρόπο κα εδε λα σα συνέβησαν.

   Τότε παρακάλεσε τ
ν Παναγία ν το δώσει γι ελογία τ Ζώνη της. Κα κείνη, καθς νέβαινε στος ορανούς, το ριξε τ ερ κειμήλιο «πρς δόξαν κήρατον, νερχομένη γνή, χειρί σου δεδώρησαι τ ποστόλ Θωμ τν πάνσεπτον Ζώνην σου» ψάλλουμε στ πολυτίκιο τς ορτς τς Καταθέσεως , ἀκολουθίας τῆς ἱερᾶς ἑορτῆς  τς Τιμίας Ζώνης.

  πόστολος Θωμς στ συνέχεια πληροφόρησε κα τος πόλοιπους ποστόλους γι τ θαυμαστ ατ γεγονότα κα τος δειξε τν γία Ζώνη τς ΥΠΑΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ και ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , τῆς ΚΥΡΙΑΣ τῶν Ἀγγέλων .  

κενοι δοξολόγησαν τν Θε κα το ζήτησαν ν τος ελογήσει, καθς ταν μόνος πο ξιώθηκε ν δε τν νδοξη Μετάσταση τς Θεοτόκου.

 



Τ
διαφύλαξη τς γίας Ζώνης νέλαβαν δύο φτωχς κα εσεβες γυνακες στ εροσόλυμα, ο ποες φρόντιζαν τν ΚΥΡΙΑΝ . Παρέλαβαν μ ελάβεια τ ερ κειμήλιο κα π τότε τ ργο τς διαφύλαξής του συνέχιζε π γενι σ γενι μία ελαβς παρθένος καταγομένη π τν οκογένεια ατή.

νακομιδ τς Τιμίας Ζώνης κα μεταφορά της στν Κωνσταντινούπολη γινε π τν ατοκράτορα ρκάδιο (395-408). ποδοχ το ερο λειψάνου στ Βασιλεύουσα ταν λαμπρότατη. ατοκράτορας κατέθεσε τν Τιμία Ζώνη τς Θεοτόκου σ λειψανοθήκη πο νόμασε «γίαν σορόν». κατάθεση γινε στς 31 Αγούστου, τελευταία μέρα το κκλησιαστικο τους. Στν πόλη το γίου Κωνσταντίνου, τς ποίας πέρμαχος Στρατηγς κα Προστάτις ταν ΘΕΟΤΟΚΟΣ  θ  φυλάσσετο πλέον γία Ζώνη τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ .

    κόρη το ρκάδιου, ατοκράτειρα Πουλχερία, νήγειρε λαμπρ να πρς τιμ τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ  τν περίφημο να τς Θεοτόκου τν Χαλκοπρατείων. (Χαλκοπράτεια νομαζόταν συνοικία που κτίστηκε ναός τ νομά της συνοικία τ λαβε π τ γεγονς τι κε πρν κατασκευάζονταν κα πωλονταν χάλκινα ντικείμενα).

 Στ να ατ ατοκράτειρα κατέθεσε τν γία Ζώνη τς ΠΑΝΑΓΙΑΣ . δια μάλιστα Πουλχερία κέντησε μ χρυσ κλωστ τν Τιμία Ζώνη διακοσμώντας την. χρυσ ατ κλωστ εναι εδιάκριτη κα σήμερα στ τμμα πο φυλάσσεται στν ερ Μον Βατοπαιδίου.

    ατοκράτορας ουστνος Β΄ κα σύζυγός του Σοφία νακαίνισαν τν ερ να τν Χαλκοπρατείων κα νήγειραν κε κα τ παρεκκλήσιο τς γίας Σορο. κε, μέσα σ λειψανοθήκη κα πάνω στν γία Τράπεζα, φυλασσόταν Τιμία Ζώνη τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ .

   Πλθος πιστν συνέρρεαν γι ν τν προσκυνήσουν μ ελάβεια ζητώντας π τν ΠΑΝΑΓΙΑ ν μεσιτεύσει μ τς πρεσβεες της στν Κύριο. Πλθος θαυμάτων πιτέλεσε Τιμία Ζώνη. νθρωποι δυστυχισμένοι κα πονεμένοι βρκαν λύτρωση μ τ θαυματουργ δύναμη το γίου λειψάνου.

    Γι τ λόγο ατ μνήθηκε π φημισμένους νθρώπους τς ποχς. Μ τ χάρη τς Παναγίας καθαγιάζει τος πιστος πο προσέρχονται ελαβικ γι ν τ προσκυνήσουν τος νυψώνει π τ φθορά, τος παλλάσσει π σθένειες .

   Στ συνέχεια γία Ζώνη τεμαχίστηκε κα τεμάχιά της μεταφέρθηκαν σ διάφορους ναος τς Κωνσταντινούπολης. Μετ τν λωση τς Πόλης π τος Σταυροφόρους τ 1204, κάποια τεμάχια ρπάχτηκαν π τος βάρβαρους κατακτητς κα μεταφέρθηκαν στ Δύση.

   να μέρος μως διασώθηκε κα παρέμεινε στν Κωνσταντινούπολη κα μετ τν πελευθέρωση τς Πόλης π τν Μιχαλ Η΄ Παλαιολόγο. Φυλασσόταν στν ερ να τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ  τν Βλαχερνν. 
Μετ τν λωση τς Κωνσταντινούπολης π τος Τούρκους τ 1453, εναι γνωστο τί πέγινε τ πόλοιπο μέρος τς γίας Ζώνης στ συνέχεια. τσι τ μοναδικ σωζόμενο τμμα εναι ατ πο φυλάσσεται στν ερ Μον Βατοπαιδίου καθώς μ ξαιρετικ περιπετειώδη τρόπο φτασε κε.

  γιος Κωνσταντνος εχε κατασκευάσει ναν χρυσ σταυρ γι ν τν προστατεύει στς κστρατεες. Στ μέση του σταυρο εχε τοποθετηθε τεμάχιο Τιμίου Ξύλου. σταυρς φερε πίσης θκες μ για λείψανα Μαρτύρων, κα να τεμάχιο τς Τιμίας Ζώνης. λοι ο βυζαντινο ατοκράτορες παιρναν ατν τν σταυρ στς κστρατεες. Τ διο πραξε κα ατοκράτορας σαάκιος Β΄ γγελος (1185-1195) σ μι κστρατεία ναντίον το γεμόνα τν Βουλγάρων σάν. Νικήθηκε μως κα μέσα στν πανικ νας ερέας τν πέταξε στ ποτάμι γι ν μν τν βεβηλώσουν ο χθροί. Μετ π μερικς μέρες μως ο Βούλγαροι τν βρήκαν κα τσι πέρασε , βρέθηκε, θείᾳ οἰκονομίᾳ και προνοίᾳ στ χέρια το σν.

   Ο Βούλγαροι γεμόνες μιμούμενοι τος Βυζαντινος ατοκράτορες παιρναν μαζί τους στς κστρατεες τν σταυρό. Σ μία μάχη μως ναντίον τν Σέρβων βουλγαρικς στρατς νικήθηκε π τν Σέρβο γεμόνα Λάζαρο (1371-1389). Λάζαρος ργότερα δώρισε τ σταυρ το γίου Κωνσταντίνου στν ερ Μον Βατοπαιδίου μαζ μ τ τεμάχιο τς Τιμίας Ζώνης.

   Ο γιοι Πατέρες τς ερς Μονς διασζουν κα μία παράδοση σύμφωνα μ τν ποία Τιμία Ζώνη τς Θεοτόκου φιερώθηκε στν ερ Μον Βατοπαιδίου π τν ατοκράτορα ωάννη ΣΤ΄ Καντακουζην (1341-1354), ποος στ συνέχεια παραιτήθηκε π τ ξίωμα, κάρη μοναχς μ τ νομα ωάσαφ κα μόνασε στν ερ Μον Βατοπαιδίου.

   Τας τς ΧΡΑΝΤΟΥ Μητρός σου πρεσβείαις Χριστέ Θεός λέησον μς μήν . 

                                             

                              δή ζ΄.    ν τ καμίν 

   Σύ ς λιος ,  δικαιοσύνης μόνος ν φωτουργέ , θείως τόν ναόν φαίδρυνας τς ΣΕΜΝΗΣ , τος ποικίλοις Σου χαρίσμασιν · ν νίσχουσα , τάς κτνας κλάμπει Ζώνη Ατς .

   Χρυσν ς Στάμνον , τήν Σήν Σορόν κυκλοντες μόνη ΑΓΝΗ , θείας ληθς μετέχομεν νν τρυφς , τν χαρίτων Παντευλόγητε , καί τν συμβόλων Σου περτέραν ς οσαν τιμμεν ατήν .

   περβλύζουσιν , ο τν θαυμάτων ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΓΝΕ , χάριν ληθς , κρατρες Σου τος πιστος , κί φθόνως τς Τιμίας Σου , Σορο προέρχονται, ς ξ ᾿ λλης δέμ , νοητοί ποταμοί .

   Νν προσέλθετε , μετ ᾿ εφροσύνης , πάντες ο πί γς · δετε Σορός προτρέπεται μυστικς , τς ΚΥΡΙΑΣ περιπτύξασθε , περάνδοξον , ν μοί θησαυρισθεπισαν,Ζωνην ατς .

                    β ΄κανών . Θεο συγκατάβασιν .

     πάντων ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ , πρός ορανίους σκηνάς παίρουσα , κατέλοιπεν λβον , τ Βασιλίδι πασν τν πόλεων , τήν ταύτης Ζώνην , δι ᾿ ς περισζεται , πιδρομς ρατν καί οράτων χθρν .

   Πηγ νν προσέλθωμεν , ποσταζούσ χάριν καί λεος , τ Σορ τ Τιμί , τ κατεχούσ Ζώνην τήν πάντιμον , τς ΑΓΝΗΣ τιμησάσης νθρώπων τό φύραμα Τιμί τόκ Αυτς, ΠΑΡΘΕΝΟΥ τε καί Μητρός .

   Ανετε τόν Κύριον Δυνάμεις πσαι α πουράνιαι , καί τήν τοτον Τεκοσαν , νθρώπων γλσσαι πσαι δοξάσατε , τι τήν Ζώνην Ατς δωρήσατο , καταφυγήν ληθ , καί σωτηρίαν πιστος .

   ανάτωσαν νωθεν , δικαιοσύνην νεφέλαι σήμερον , καταθέσει τς Ζώνης , τς Σς Νεφέλη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , καί μελδείτ ψυχή πσα χαίρουσα , ελογημένη ε τόν Χριστόν σαρκί κυήσασα .

                    Καταβασία :  Οκ λάτευσαν .

                                         

                   δή η ΄.   Χερας κπετάσας Δανιήλ 

   Πλάκας θείας πάλαι Κιβωτός , χειρός γραφείσας Θεο , συνέσχε ΠΑΝΑΓΝΕ · Σή δέ ΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Σεβασμία καί Τιμία Σορός , Ζώνην κατέχει τήν ατόν , τόν νομοθέτην ν Σοί , συγκατασχοσαν , φρικτόν τό μυστηριον .

   γγελοι ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , νν συγχορεύουσιν , ν τ Σεπτ Σου Να , καί περιέπουσιν ΔΕΣΠΟΙΝΑ τήν Τιμίαν καί γίαν Σου Ζώνην , ν πόθ καί χαρ , καί εφροσύν πολλ προσκυνοντες Σέ νυμνομεν , τήν δόξαν το γένους μν .

   άβδος τό νθος τς ζως ναβλαστήσασα , Σύ ε πάντων χαρά , πολυτίμητος ΧΡΑΝΤΕ , μυροθήκη το Πνεύματος , θησαυρός τν γαθν , τν ρωμάτων πηγή , ξ ᾿ ς μρον , τν αμάτων κλύζει θεία Σορός .

   μνοσι ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τά μεγαλεα τά Σά , α νοεραί σταρτιαί , νακηρύττουσιν παντες , Πατριάρχαι καί Προφται τρανς , σύν ποστόλοις ερος , καί τν Μαρτύρων χοροί · μεθ ᾿ ν πίστει Σέ προσκυνοντες δοξάζομεν .

                  β΄κανών .   πταπλασίως κάμινον.

   Θρόνος καθάπερ γιος , Σή Σορός νατίθεται νδον ν δύτοις ερος φαιδρότατα , τς Μόνης ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ , καί Βασιλίδος πάντων ΑΓΝΗΣ , Ζώνην κεκτημένη , παναπαυομένην · ξ ᾿ ς τος κοπισιν , ν πολλας μαρτίαις , νάπαυσις τελεία , προέρχεται φθόνως .

   πί τς γς τόν Κύριον , ερς σωμάτωσας , καί χερσίν γίαις ληθς διέζωσας , τόν περιζωννύοντα , τούς εσεβοντας δύναμιν , νν δέ ναβσα , ορανν περάνω , κατέλιπες νθρώποις τήν Τιμίαν Σου Ζώνην , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , κραταίωμα καί σκέπην .

   Νενοσηκόσιν αμα , λισθαίνουσιν στήριγμα , καί τος αθυμοιν εθυμία νθεος , κυβέρνησις πλάουσι, πεπλανημένοις πιστροφή , παρεπομένη , τ Τιμί Σου Ζών ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , χάρις , ληθς χρηματίζει · ν πίστει προσκυνομεν , ες πάντας τούς αἰῶνας .

   πιτελοντες σήμερον , τήν γίαν  κατάθεσιν , Ζώνης Σου τς θείας , εράν πανήγυριν , ο δολοι Σου γομεν · καί ν χαρ βομεν Σοι · χαρε ΘΕΟΤΟΚΕ , χαρά τν γγέλων , καί πάντων τν νθρώπων , τν πιστς μελωδούντων · λαός περυψοτε , τήν ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ες πάντας τούς αἰῶνας .

          Καταβασία : Ανομεν ελογομεν .... Παδας εαγες ..

                                                 

                      τάξις τς ..Τήν Τιμιωτέραν  

                                      καί αθις  

                         δή  θ΄. Λίθος χειρότμητος .

   Θάλαμος περτιμος ντως , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ Σορός Σου , φθη τή γίαν Σου Ζώνην , Παρθενικήν τε καί Νυμφικήν ς στολήν , ξίως περιέχουσα , καί συντηροσα , ς ζως θησαυρόν .

   νθεν διάδημα κάλλους , κκλησία ΘΕΟΤΟΚΕ , ναδησαμένη τήν θείαν , καί Παναγίαν Ζώνην Σου σήμερον , βασιλικς εφραίνεται , καί ραΐζεται τ δόξ Σου .

   Ναόν κμιμούμενον πσαν , τν ορανν τήν εκοσμίαν , σήμερον πιστοί τς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , κατηλειφότες τν χαρισμάτων αγας , σπερ στέρων κάλλεσιν , καταλαμπόμενοι φαιδρύνθητε .

   χει τήν γίαν Σου Ζώνην , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ Σή Πόλις , σύνδεσμον ερήνης καί τεχος , καί τν δογμάτων θείαν νότητα , καί ρθοδόξων καύχημα , καί βασιλέων τροπαιούχημα .

   μνομεν τήν φατον Σου δόξαν , καί τήν νείκαστόν Σοθ χάριν , Σύ γάρ ε πηγή τς σοφίας , ξ ᾿ ς λόγος πσι προέρχεται , τος Σέ τιμσιν ΧΡΑΝΤΕ , καί μεγαλύνουσιν τόν τόκον Σου .

            β ΄κανών .   ξέστη πί τούτ ορανός .

   δού θεία κλίνη το Σολομών , δυνατοί ν κυκλοσι ξήκοντα , ήσει Γραφν , οα περ ν κλίν βασιλικ , Σορ Τιμί σήμερον , Ζώνην νακλίνει τήν αυτς , νάκλησιν ες πάντων , τν τεταπεινωμένων , καί εσεβούντων περιποίησιν .

   ς Πόλις Βασιλέως τν ορανν , περί ς λαλήθη  παράδοξα , θου τ Σ , πόλει δρον τίμιον  καί σεπτόν , τήν Παναγίαν Ζώνην Σου , πάντων ες κραταίωμα τν πιστν · δι ᾿ ς ο στεφηφόροι , τροπονται πολεμείους , ρθοδοξί διαλαλάμποντες .

  Σταλάξατε τά ρη νν γλυκασμόν , καί βουνοί εφροσύνην αώνιον , Πατριαρχν , δμοι καί Μαρτύρων πάντες χοροί , τν Προφητν σύλλογος θείων ποστόλων δμος σεπτός , εφράνθητε σύν πσι , μν τ καταθέσει , τς θείας Ζώνης τς ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ .

   γίασας τά πάντα διά τς Σς , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ κυήσεως · καί νν μν , δέδωκας ες πλείονα φωτισμόν τήν Παναγίαν Ζώνην Σου · ς τ καταθέσει πσα γ , χορεύει καί γεραίρει , Σέ τήν χαρς ἀῤῥήτου , ποπλροσαν τό νθρώπινον . 

   Φιλίας με δολίας τς τν παθν , καί χθρο καθ ᾿ κάστην πειράζοντος , μαρτιν , βάρει αθυμίας τε χαλεπς , παγωγς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί αχμαλωσίας καί προνομς , τ Σ προσπεφευγότα , λέει διά τάχους , ς συμπαθής ΑΓΝΗ πάλλαξον .

                     Καταβασία :   πας γηγενής .

                                           

                   Ατησιςς καί ξαποστειλάριον .

                        Γυνακες κουτίσθητι 

    πάντα πέρ ννοιαν , τά Σά ποιήσας ΧΡΑΝΤΕ , τήν Σήν σθτα καί Ζώνην , τίμησεν φθαρσί , τ Πόλει Σου κραταίωμα δούς ταύτην καί σφάλειαν · ς καί νν τή κατάθεσιν , περιχαρς κτελοντες , πανηγυρίζομεν πόθ . 

                                  τερον μοιον . 

  ΚΥΡΙΑ πάντων πέλουσα , τν ποιημάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί πλήρης ντως Σοφίας , τς περφώτου ς Μήτηρ , Θεο το Παντοκράτορος , φωτός καί θείας γνώσεως , καί χάριτός με πλήρωσον , τ συμπληρώσει τν μνων , Σο Τς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ .

                                                                                     Ες τούς Ανους , στμεν ες στίχους δ ΄, καί ψάλλομεν , 

    στιχηράπροσόμοια , τά γ ΄ , ες δ ΄ δευτεροντες τό πρτον .

                     χος δ ΄ . ς γενναον ν Μάρτυσιν . 

   ς πέρλαμπρον στέφανον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τήν γίαν Ζώνην Σου περιέθετο , κκλησία καί χαίρουσα , καί φαιδρύνεται σήμερον , καί χορεύει μυστικς , κβοσα Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ · χαρε στέφανε καί διάδημα θεον · χαρε Μόνη το πλήρώματος μου δόξα , καί εφροσύνη αώνιος . δίς

   Σύ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , κραταιόν περιτείχισμα , ἀῤἁγές τε στήριγμα , καί διάσωσμα , τ Σ λα καί τ πόλει Σου , πάρχουσα δέδωκας , ς φαιδράν περιβολήν , τήν πέρτιμον Ζώνην Σου , περιζουσαν , συμφορν κ παντοίων , τούς ν πίστει , καί ζεούσ προθυμί ταύτην τιμντες ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

    Ναός Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ς Πηγή νεξάντλητος , τν θαυμάτων σήμερον ναδέδεικται · ο ποταμοί γάρ τς χάριτος , φθόνως προχέονται , τς γίας Σου Σορο , καί πιστν τήν διάνοιαν , κατευφραίνουσι , τν ν πίστει καί πόθ Σοί βοώντων · χαρά καί εφροσύνη , καί ζωή , Σύ πάρχεις μν .

 

                  Δόξα Πατρί ...Καί νν , καί εί ..... χος β ΄

 

   ς στέφανον πέρλαμπρον , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  Τήν Ζώνην Σου τήν γίαν , κκλησία το Θεο περιέθετο , καί φαιδρύνεται χαίρουσα σήμερον , καί μυστικς χορεύει , ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ κβοσα Σοι · χαρε διάδημα τίμιον , καί Στέφανε τς θείας δόξης ατο · χαρε Μόνη δόξα το πληρώματος , καί αώνιος εφροσύνη · χαρε , τν ες Σέ προστρεχόντων , λιμήν καί προστασία , καί σωτηρία μν . 

                                          

             Δοξολογία μεγάλη , καί τό πολυτίκιον ,

 

  ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , τν νθρώπων Σκέπη , σθτα καί Ζώνην , το χράντου Σου σώματος , κραταιάν τ Πόλει Σου περιβολήν δωρήσω , τ σπόρ τόκ Σου φθαρτα διαμείναντα · πί Σοί γάρ , καί φύσις καινοτομται καί χρόνος , διό δυσωπομεν Σε , ερήνην τ οκουμέν δωρήσασθαι , καί τας ψυχας μν τό μέγα λεος .   

           

                  κτενής , πληρωτικά, ρες , πόλυσις .

                                                

                            Ν Τ ΘΕΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊ 

 

     Τυπικά,  ντί τν δύο ντιφώνων τς θ. Λειτουργίας , ο δύο ψαλμοί , καί ντί τρίτου ντιφώνου , ο μακαρισμοί , με δ ΄ τροπάρια , κ τς γ΄δς τν κανόνων , καί δ ΄τροπάρια, κ τς Ϛ΄δς το β κανόνος .

 

                                               

ΨΑΛΜΟΣ ΡΒ' (102)

Ελγει, ψυχ μου, τν Κριον

Ελογητς ε, Κριε

χος πλ. δ'

Ελγει, ψυχ μου, τν Κριον, κα πντα τ ντς μου τ νομα τ γιον ατο.

Ελγει, ψυχ μου, τν Κριον, κα μ πιλανθνου πσας τς νταποδσεις ατο.

Τν εϊλατεοντα πσας τς νομας σου, τν ἰώμενον πσας τς νσους σου.

Τν λυτρομενον κ φθορς τν ζων σου, τν στεφανοντ σε ν λει κα οκτιρμος.

Τν μπιπλντα ν γαθος τν πιθυμαν σου, νακαινισθσεται ς ετο νετης σου.

Ποιν λεημοσνας Κριος, κα κρμα πσι τος δικουμνοις.

γνρισε τς δος ατο τ Μωϋσ, τος υος σραλ τ θελματα ατο.

Οκτρμων κα λεμων Κριος, μακρθυμος κα πολυλεος, οκ ες τλος ργισθσεται, οδ ες τν αἰῶνα μηνιε.

Ο κατ τς νομας μν ποησεν μν, οδ κατ τς μαρτας μν νταπδωκεν μν.

τι κατ τ ψος το ορανο π τς γς, κραταωσε Κριος τ λεος ατο π τος φοβουμνους ατν.

Καθσον πχουσιν νατολα π δυσμν, μκρυνεν φ’ μν τς νομας μν.

Καθς οκτερει πατρ υος, κτερησε Κριος τος φοβουμνους ατν, τι ατς γνω τ πλσμα μν, μνσθη τι χος σμεν.

νθρωπος, σε χρτος α μραι ατο, σε νθος το γρο, οτως ξανθσει.

τι πνεμα διλθεν ν ατ, κα οχ πρξει, κα οκ πιγνσεται τι τν τπον ατο.

Τ δ λεος το Κυρου π το αἰῶνος, κα ως το αἰῶνος π τος φοβουμνους ατν.

Κα δικαιοσνη ατο π υος υἱῶν, τος φυλσσουσι τν διαθκην ατο, κα μεμνημνοις τν ντολν ατο το ποισαι ατς.

Κριος ν τ οραν τομασε τν θρνον ατο, κα βασιλεα ατο πντων δεσπζει.

Ελογετε τν Κριον, πντες ο γγελοι ατο, δυνατο σχϊ, ποιοντες τν λγον ατο, το κοσαι τς φωνς τν λγων ατο.

Ελογετε τν Κριον, πσαι α δυνμεις ατο, λειτουργο ατο, ο ποιοντες τ θλημα ατο.

Ελογετε τν Κριον, πντα τ ργα ατο, ν παντ τπ τς δεσποτεας ατο, ελγει, ψυχ μου, τν Κριον.

 

χος β'

 

Δξα...

 

ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΕ' (I45)

Ανει, ψυχ μου , τν Κριον, ανσω Κριον ν τ ζω μου, ψαλ τ Θε μου ως πρχω.

Μ πεποθατε π' ρχοντας , π υος νθρπων , ος οκ στι σωτηρα.

ξελεσεται τ πνεμα ατο , κα πιστρψει ες τν γν ατο.

ν κεν τ μρ πολονται πντες ο διαλογισμο ατο.

Μακριος , ο Θες ακβ βοηθς ατο , λπς ατο π Κριον τν Θεν ατο.

Τν ποισαντα τν ορανν κα τν γν, τν θλασσαν κα πντα τ ν ατος.

Τν φυλσσοντα λθειαν ες τν αἰῶνα, ποιοντα κρμα τος δικουμνοις, διδντα τροφν τος πεινσι.

Κριος λει πεπεδημνους, Κριος σοφο τυφλος, Κριος νορθο κατερραγμνους, Κριος γαπ δικαους, Κριος φυλσσει τος προσηλτους,

ρφανν κα χραν ναλψεται, κα δν μαρτωλν φανιε.

Βασιλεσει Κριος ες τν αἰῶνα, Θες σου, Σιν, ες γενεν κα γενεν.

 

Κα νν...

    μονογενς Υἱὸς κα Λγος το Θεο, θνατος πρχων, κα καταδεξμενος, δι τν μετραν σωτηραν, σαρκωθναι κ τς γας Θεοτκου κα ειπαρθνου Μαρας, τρπτως νανθρωπσας, σταυρωθες τε, Χριστ Θες, θαντ θνατον πατσας. Ες ν τς γας Τριδος, συνδοξαζμενος τ Πατρ κα τ γίῳ Πνεματι, σσον μς.

 

.

 

ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ

χος πλ. δ'

ν τ βασιλείᾳ σου μνσθητ μν, Κριε , ταν λθς ν τ βασιλείᾳ σου ·

Μακριοι ο πτωχο τ πνεματι, τι ατν στιν βασιλεία τν ορανν ·

Μακριοι ο πενθοντες, τι ατο παρακληθσονται ·

Μακριοι ο πραες, τι ατο κληρονομσουσι τν γν,· 

Μακριοι ο πεινντες κα διψντες τν δικαιοσνην, τι ατο χορτασθσονται

 

Μακριοι ο λεμονες, τι ατο λεηθσονται .

Τιμήσωμεν ο πιστοί , ς συναφείας πρός Θεόν σύνδεσμον , τήν τς ΑΓΝΗΣ σήμερον , Ζώνην καί πιστς προσκυνήσωμεν .

   Μακάριοι ο καθαροίτ καρδί , τι ατοί τόν Θεόν ψονται .

   άματα τος πιστος , πολυύμνητος μν σήμερον , τς περτίμου ΑΓΝΗΣ , Ζώνη ναβρύει ν χάριτι .

  Μακάριοι ο ερηνοποιοί , τι ατοί , υοί Θεο κληθήσονται ·

   έναοι χετοί , κ τς ΧΡΑΝΤΟΥ Σου σορο έοντες , τν χαρισμάτων ΑΓΝΗ , πάντας τούς πιστούς καταρδεύουσιν .

   Μακάριοι ο δεδιωγμένοι νεκεν δικαιοσύνης , τι ατν στίν βασιλεία τν ορανν .

   ς δρόσος ωθινή , εφροσύνη Σου ΑΓΝΗ έουσα ,τήν τν παθν κάμινον , τν Σέ νυμνούντων , κοιμίζει εί .

    Μακάριοι στέ ταν νειδίσωσιν μς, καί διώξουσιν , καί επωσιν πν πονηρόν ῥῆμα, καθ ᾿ μν ψευδόμενοι  νεκεν μο .

   Νέον τέτοκας μν , ς Παιδίον , τόν πρό πάντων αώνων · καί καινουργες καρδίας , μαρτίας παλαίωσιν , δεξαμένας καινισμ , τς καταθέσεως τς Τιμίας Ζώνης Σου ΚΟΡΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Χαίρετε καί γαλλισθε , τι μισθός μν , πολύς ν τος ορανος .

   γιος Ναός Σου , θυμαστός δικαιοσύνη πάρχει · στις τήν θαυμαστήν Σου Ζώνην θαύματα βρύουσαν , κεκτημένος τος πιστος , πέλαγος δείκνυται αμάτων,ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ

     Δόξα Πατρί .....

   Γέγηθε πσα ψυχή , συνιοσα ν γί Να Σου , καί ν ατ ρσα , ΘΕΟΤΟΚΕ τήν Ζώνην Σου , σπερ λιον φαιδρόν , φέγγος στράπτουσαν χαρισμάτων , το παντουργο καί θείου Πνεύματος . 

   Καί νν , καί εί ....

   Νεύρωσον μν  ΑΓΝΗ , τάς καρδίας , παρεθείσας παντοίων , μαρτιν δέαις , καί περίζωσον δύναμιν , τούς τήν Ζώνην Σου πιστς , ς πολυτίμητον κεκτημένους , καί ναφαίρετον θησαύρισμα .

                                               

Εσοδος , πολυτίκια, κοντάκιον  , καί τάξις τν ναγνωσμάτων , ποστολικο , καί εαγγελικο.

                                           

   Προκείμενον : χος γ ΄, δή τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ. 

 

 Μεγαλύνει ψυχή Μου τόν Κύριον , καί γαλλίασε τό πνεμα Μου πί τ Θε τ σωτρι Μου.

Στιχ : τι πέβλεψεν πί τήν ταπείνωσιν τς Δούλης ατο.

   Πρός βραίους  πιστολς Παύλου τό νάγνωσμα . (θ ΄1-7 )

   

    δελφοί εχε μν ον κα πρτη σκην δικαιματα λατρεας τ τε Αγιον κοσμικν · 

σκην γρ κατεσκευσθη πρτη, ν τε λυχνα κα τρπεζα κα πρθεσις τν ρτων, τις λγεται Αγια · 

μετ δ τ δετερον καταπτασμα σκην λεγομνη Αγια Αγων χρυσον χουσα θυμιατριον κα τν κιβωτν τς διαθκης περικεκαλυμμνην πντοθεν χρυσίῳ, ν στμνος χρυσ χουσα τ μννα κα ρβδος ᾿Ααρν βλαστσασα κα α πλκες τς διαθκης · 

περνω δ ατς Χερουβμ δξης κατασκιζοντα τ λαστριον· περ ν οκ στι νν λγειν κατ μρος · 

   Τοτων δ οτω κατεσκευασμνων ες μν τν πρτην σκηνν δι παντς εσασιν ο ερες τς λατρεας πιτελοντες , ες δ τν δευτραν παξ το νιαυτο μνος ρχιερες, ο χωρς αματος, προσφρει πρ αυτο κα τν το λαο γνοημτων.

 

λληλούϊα  , λληλούϊα , λληλούϊα .... χος πλ. β ΄ψαλμ. μδ ΄

 

   κουσον Θύγατερ καί δε , καί κλνον τό ος Σου , καί πιλάθου το λαο Σου , καί πιθυμήσει Βασιλεύς το κάλλους Σου .

 

   Στιχ :  Τό πρόσωπον Σου λιτανεύσουσιν ο πλούσιοι το λαο Σου .

                                           

                          τάξις το Εαγγελίου 

 

α.

         Εαγγέλιον κατά Λουκν .κεφ.α  39-49 , 56

 

    ν τας μέραις κείναις , αναστσα ΜΑΡΙΑΜ , πορεύθη ες ρεινήν μετά σπουδς ες πόλιν ούδα , καί εσλθεν ες τόν οκον Ζαχαρίου , καί σπάσατο τήν λισάβετ · καί γένετο , ς κουσε λισάβετ , τόν σπασμόν τς ΜΑΡΙΑΣ, σκίρτησεν τό βρέφος, ν τ κοιλί ατς , καί πλήσθη Πνεύματος γίου λισάβετ , καί νεφώνησεν φων μεγάλ καί επεν · ΕλογημένηΣύ ν γυναιξί , καί ελογημένος καρπός τς κοιλίας Σου ·

 καί πόθεν μοι τοτο , να λθ Μήτηρ το Κυρίου μου πρός με ; δού γάρ ς γένετο φωνή το σπασμο Σου ες τά τα μου , σκίρτησεν τό βρέφος, εν γαλλιάσει ν τ κοιλί μου · καί μακαρία πιστεύσασα τι σται τελείωσις τος λελαλημένοις ατ παρά Κυρίου · 

καί επεν ΜΑΡΙΑΜ ·

μεγαλύνει ψυχή Μου τόν Κύριον , καί γαλλίασε τό πνεμα Μου , πί τ Θε τ σωτρι Μου · 

τι πέβλεψεν πί τήν ταπείνωσιν τς Δούλης ατο, δού γάρ πό το νν μακαριοσι Με πσαι α γενεαί· 

τι ποίησέ Μοι μεγαλεα δυνατός , καί γιον τό νομα ατο 

μεινε δέ ΜΑΡΙΑΜ σύν ατ σεί μνας τρες , καί πέστρεψεν ες τόν οκον Ατς . 

 

                    Ε βούλοι , επέ καί β ΄ Εαγελιον 

                 Κατά Λουκν κεφ.:  ι΄38-42 , ια ΄27-28 

 

   Τ καιρ κείν εσλθεν  ησος ες κμην τιν. γυν δ τις νματι Μρθα πεδξατο ατν ες τν οκον ατς. κα τδε ν δελφ καλουμνη Μαρα, κα παρακαθσασα παρ τος πδας το ησο κουε τν λγον ατο. δ Μρθα περιεσπτο περ πολλν διακοναν· πιστσα δ επε· Κριε, ο μλει σοι τι δελφ μου μνην με κατλιπε διακονεν; επ ον ατ να μοι συναντιλβηται. ποκριθες δ επεν ατ ησος· Μρθα Μρθα, μεριμνς κα τυρβζ περ πολλ· νς δ στι χρεα· Μαρα δ τν γαθν μερδα ξελξατο, τις οκ φαιρεθσεται π’ ατς.

γνετο δ ν τ λγειν ατν τατα πρασ τις γυν φωνν κ το χλου επεν ατ· Μακαρα κοιλα βαστσασ σε κα μαστο ος θλασας. ατς δ επε· Μενονγε μακριοι ο κοοντες τν λγον το Θεο κα φυλσσοντες ατν.

                                                        

                                        Κοινωνικόν .

 

    Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι , καί τό νομα Κυρίου πικαλέσομαι .

                                             

                                  Μεγαλυνριον

   Σύνδησον γάπ ελικρινε , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΠΑΝΤΕΥΛΟΓΗΤΕ ΜΑΡΙΑΜ , τούς τ καταθέσει τς Σς Παντίμου Ζώνηςς , μνοντας τάς πείρους εεργεσίας Σου .

 

                                             

   Χάριτι καί ελογί τς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , λοκληρώθηκε καί ατή ργασία , καταγραφή τν δύο μοίων , συγγενικν ορτν τς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , τς τε καταθέσεως τς Τιμίας σθτος, τς τε Τιμίας Ζώνης , καί κλείνει , τελειώνει τό κλησιαστικό τος, κατά τήν τελευτααν ταύτην μέραν , μέ τήν ορτήν τς καταθέσεως τς Τιμίας Ζώνης , περιζωννύουσα μέ θεϊκήν σχύν κί ελογίαν πάντας τούς πιστούς , καί σκέπουσα ς ρνις τά αυτς νοσσία. 

   Εθε πάντοτε νά σκεπάζει τόν κόσμον λον , τούς πιστούς, τήν στρατευομένη καί μαθητευομένην μαθητισαν νεολαίαν , καί τό πλήρωμα τς κκλησίας πό καθε πιβουλή ρατν και οράτων χθρν , τι ΑΥΤ πρέπει δόξα τιμή , δοξολογία καί προσκύνησις ες τούς αἰῶνας τν αώνων .μήν .

 

ν εραποστολ ,     ΄βκ ΄Νοεμ. λ ΄   30 -11-2020

ελογετε 


Ἐπιστροφή στά θεομητορικά


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *